Haàu heát caùc Cô ñoác nhaân ñeàu bieát raèng khi ngöôøi ta cheát, hoaëc hoï thieân ñaøng hoaëc laø ñòa nguïc. Tuy nhieân, khoâng phaûi taát caû moïi ngöôøi ñeàu nhaän bieát thieân ñaøng khoâng phaûi laø nôi ôû cuoái cuøng cuûa ngöôøi coâng bình, vaø ñòa nguïc (Hades) cuõng khoâng phaûi laø nôi ôû cuoái cuøng cuûa ngöôøi khoâng coâng bình.

Khi nhöõng ngöôøi theo Chuùa Gieâ-su cheát, thì linh/ hoàn cuûa hoï ngay laäp töùc vaøo thieân ñaøng nôi Ñöùc Chuùa Trôøi ôû (xem 2 Coâr 5:6-8; Phi-líp 1:21-23; I Teâ-sa-loâ-ni-ca 4:14). Tuy nhieân vaøo moät thôøi ñieåm naøo trong töông lai, Ñöùc Chuùa Trôøi seõ taïo döïng trôøi môùi ñaát môùi, vaø thaønh Gieâ-ru-sa-lem môùi töø trôøi xuoáng treân ñaát (xem 2 Phi-e-rô 3:13; Khaûi-huyeàn 212:1-2). Ngöôøi coâng bình seõ soáng ôû ñoù maõi maõi.

Khi ngöôøi khoâng coâng bình cheát, thì ngay laäp töùc hoï ñi vaøo ñòa nguïc, nhöng ñòa nguïc chæ laø nôi hoï taïm thôøi chôø cho thaân theå hoï soáng laïi. Khi ngaøy ñoù ñeán, hoï soáng laïi ñöùng tröôùc ngai phaùn xeùt cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi vaø bò neùn vaøo nôi hoà coù löûa vaø dieâm sinh chaùy böøng böøng, ñöôïc noùi ñeán nhö laø hoûa nguïc trong Kinh-thaùnh. Taát caû ñieàu naày chuùng ta seõ xem chi tieát hôn töø Kinh-thaùnh.

Khi Ngöôøi Baát Nghóa Qua Ñôøi

(When the Unrighteous Die)

Ñeå hieåu roõ hôn veà nhöõng gì xaûy ra cho ngöôøi khoâng coâng bình cheát, thì chuùng ta phaûi nghieân cöùu moät töø Hy-baù-lai trong Kinh-thaùnh Cöïu-öôùc vaø ba töø hy-laïp trong Kinh-thaùnh Taân-öôùc. Maëc duø caùc töø Hy-baù-lai vaø hy-laïp naày thöïc söï moâ taû ba nôi khaùc nhau, nhöng taát caû thöôøng ñöôïc dòch chung moät nghóa trong caùc baûn dòch Kinh-thaùnh laø ñòa nguïc, coù theå ñöa ñeán söï hieåu laàm cho ngöôøi ñoïc.

Tröôùc tieân, chuùng ta chuùng ta haõy xem moät Hy-baù-lai trong Cöïu-öôùc laø Sheol.

Töø Sheol ñöôïc ñeà caäp ñeán hôn 60 laàn trong Kinh-thaùnh Cöïu-öôùc. Roõ raøng töø naày ñeà caäp nôi ôû sau khi cheát cuûa ngöôøi khoâng coâng bình. Chaúng haïn, khi Coâ-reâ vaø ñoàng ñaûngcuûa oâng noåi loaïn choáng laïi Moâi-se trong ñoàng vaéng, thì Ñöùc Chuùa Trôøi hình phaït hoï baèng caùch môû ñaát ra, nuoát chöûng hoï vaø taøi saûn cuûa hoï. Kinh-thaùnh noùi raèng hoï rôi xuoáng Sheol:

Caùc ngöôøi ñoù coøn ñöông soáng vaø moïi vaät chi thuoäc veà hoï ñeàu xuoáng aâm phuû (Sheol); ñaát laáp laïi vaø chuùng noù bò dieät khoûi hoäi chuùng (Daân-soâ-kyù 16:33).

Sau naày trong lòch söû cuûa Y-sô-ra-eân, Ñöùc Chuùa Trôøi caûnh baùo cho hoï bieát raèng côn thaïnh noä cuûa Ngaøi chaùy buøng trong aâm-phuû (Sheol):

Vì coù löûa noåi phöøng trong côn giaän ta, Chaùy cho ñeán ñaùy saâu aâm phuû (Sheol), Thieâu-nuoát ñaát vaø thoå saûn, Cuøng chaùy ñoát neàn caùc nuùi (Phuïc-truyeàn 32:22).

Vua Ña-vít ñaõ coâng boá raèng:

Keû aùc seõ bò xoâ xuoáng aâm phuû (Sheol), Vaø caùc daân queân Ñöùc Chuùa Trôøi cuõng vaäy (Thi-thieân 9:17).

Vaø oâng ñaõ caàu nguyeän choáng nghòch laïi nhöõng ngöôøi khoâng coâng bình baèng caùch caàu xin,

Nguyeän söï cheát thình lình xaûy ñeán chuùng noù! Nguyeän chuùng noù coøn soáng phaûi sa xuoáng aâm phuû (Sheol) (Thi-thieân 55:15).

Khi caûnh baùo nhöõng ngöôøi trai treû veà möu chöôùc cuûa daâm phuï, Vua Saloâmoân khoân ngoan vieát raèng,

Nhaø naøng laø con ñöôøng cuûa aâm phuû (Sheol), Daãn xuoáng caùc phoøng cuûa söï cheát “Nhöõng ngöôøi chaúng bieát raèng keû cheát ôû ñoù, Vaø nhöõng ngöôøi khaùch cuûa naøng ñeàu ôû döôùi choán saâu cuûa aâm phuû (Sheol). (Chaâm-ngoân 7:27; 9:18).

Saloâmoân ñaõ vieát trong caùc chaâm-ngoân khaùc ñöa chuùng ta choã tin raèng dó nhieân laø ngöôøi coâng bình seõ khoâng keát thuùc taïi aâm phuû (Sheol):

Con ñöôøng söï soáng cuûa ngöôøi khoân ngoan daãn leân treân, Ñeå traùnh khoûi aâm phuû (Sheol) ôû döôùi thaáp (Chaâm-ngoân 15:24).

Khi con ñaùnh noù [con caùi baïn] baèng roi voït, AÉt giaûi cöùu linh hoàn noù khoûi aâm phuû (Sheol) (Chaâm-ngoân 23:14).

Cuoái cuøng, tieân baùo tröôùc söï moâ taû veà hoûa nguïc cuûa Chuùa Gieâ-su, Tieân-tri EÂsai ñaõ noùi tieân tri veà vua Ba-by-loân ñaõ töï nhaéc mình leân cao ñeå roài bò neùm vaøo aâm phuû:

Nôi aâm phuû (Sheol) saâu thaêm thaúm ñaõ ruùng ñoäng vì côù ngöôi ñaëng röôùc ngöôi ñeán. Noù ñaõ vì ngöôi ñaùnh thöùc caùc aâm hoàn, töùc laø nhöõng keû caû treân ñaát; noù ñaõ laøm cho vua caùc nöôùc ñöùng daäy khoûi ngai mình. Heát thaûy chuùng noù seõ caát tieáng noùi cuøng ngöôi raèng: Kìa ngöôi cuõng yeáu ñuoái nhö chuùng ta ö! Kìa ngöôi cuõng trôû gioáng nhö chuùng ta ö! Söï sang troïng vôùi tieáng ñaøn caàm cuûa ngöôi ñeàu xuoáng nôi aâm phuû (Sheol). Moät lôùp doøi laøm neäm cho ngöôi, saâu boï thì laøm meàn! Hôõi sao mai, con trai cuûa saùng sôùm kia, sao ngöôi töø trôøi sa xuoáng! Hôõi keû giaøy ñaïp caùc nöôùc kia, ngöôi bò chaët xuoáng ñaát laø theå naøo! Ngöôi vaãn buïng baûo daï raèng: Ta seõ leân trôøi, seõ nhaéc ngai ta leân treân caùc ngoâi sao Ñöùc Chuùa Trôøi. Ta seõ ngoài treân nuùi hoäi veà cuoái cuøng phöông baéc. Ta seõ leân treân cao nhöõng ñaùm maây, laøm ra mình baèng Ñaáng Raát Cao. Nhöng ngöôi phaûi xuoáng nôi aâm phuû (Sheol), sa vaøo nôi vöïc thaúm! Nhöõng keû thaáy ngöôi seõ ngoù chaêm ngöôi; vaø nhìn ngöôi caùch yù töù, maø raèng: Coù phaûi ngöôøi naày laø keû ñaõ laøm rung rinh ñaát, day ñoäng caùc nöôùc?” (EÂsai 14:9-17).

Nhöõng caâu Kinh-thaùnh vaø nhöõng caâu Kinh-thaùnh gioáng nhö vaäy ñöa chuùng ta ñeán choã tin raèng AÂm Phuû (Sheol) ñaõ luoân luoân vaø vaãn laø nôi khoå hình maø ngöôøi khoâng coâng bình bò boû tuø sau khi cheát. vaø coù nhieàu baèng chöùng hôn nöõa.

AÂm Phuû (Hades)

Kinh-thaùnh Taân-öôùc cho bieát roõ töø AÂm Phuû (Hades) trong tieáng Hy-laïp, ñeà caäp ñeán cuøng moät nôi maø töø AÂm Phuû (Sheol) trong Kinh-thaùnh tieáng Hy-baù-lai. Ñeå chöùng minh ñöôïc ñieàu naày, taát caû nhöõng gì chuùng ta caàn laøm laø so saùnh Thieân-thieân 16:10 vôùi Coâng-vuï 2:27 choã maø caâu Kinh-thaùnh naày ñöôïc trích laïi:

Vì Chuùa seõ chaúng boû linh hoàn toâi trong aâm phuû (Sheol), Cuõng khoâng ñeå cho ngöôøi thaùnh Chuùa thaáy söï hö naùt (Thi-thieân 16:10).

Vì Chuùa seõ chaúng ñeå linh hoàn toâi nôi aâm phuû (Hades), Vaø chaúng cho Ñaáng Thaùnh cuûa Ngaøi hö naùt ñaâu (Coâng-vuï 2:27).

Vì vaäy, thaät thuù vò laø trong taát caû möôøi choã noùi veà AÂm Phuû (Hades) ñöôïc ñeà caäp trong Kinh-thaùnh Taân-öôùc, thì noù luoân luoân ñöôïc söû duøng ôû nghóa tieâu cöïc vaø thöôøng laø moät nôi khoå hình nôi nhöõng keû aùc bò giam giöõ sau khi cheát (xem Ma-thi-ô 11:23; 16:18; Luca 10:15; 16:23; Coâng-vuï 2:27; 2:27; 2:31; Khaûi-huyeàn 1:18; 6:8; 20:13-14). Laïi moät laàn nöõa, taát caû töø AÂm Phuû cho thaáy raèng AÂm Phuû (Sheol/ Hades) ñaõ nôi vaø ñang laø nôi giam giöõ nhöõng ngöôøi khoâng coâng bình sau khi cheát, laø moät nôi khoå hình.[1]

Chuùa Gieâ-su Ñaõ Ñi Vaøo AÂm Phuû Khoâng?

(Did Jesus Go to Sheol/Hades?)

Chuùng ta haõy nghieân cöùu kyû theâm Thi-thieân 16:10 vaø caâu trích daãn cuûa Phi-e-rô ñöôïc ghi laïi trong Coâng-vuï 2:27, thì hai caâu Kinh-thaùnh naày cho thaáy Sheol vaø Hades laø cuøng moät nôi. Theo baøi giaûng cuûa Phi-e-rô trong ngaøy Leã Nguõ Tuaàn, thì Ña-vít ñaõ khi noùi ñeán chính oâng ôû trong Thi-thieân 16:10, nhöng oâng ñaõ noùi tieân tri veà Ñaáng christ, bôûi vì thaân theå cuûa vua Ña-vít khoâng gioáng nhö thaân theå cuûa Ñaáng Christ, thaân theå oâng bò hö naùt (xem Coâng-vuï 2:29-31). Vì vaäy, chuùng ta nhaän ra raèng thöïc söï laø Chuùa Gieâ-su ñaõ noùi vôùi Cha Ngaøi trong Thi-thieân 16:10, coâng boá ñöùc tin cuûa Ngaøi raèng Cha Ngaøi seõ khoâng boû linh hoàn vaøo AÂm Phuû (Sheol) hoaëc khoâng cho pheùp thaân theå Ngaøi bò hö naùt.

Moät soá ngöôøi giaûi thích lôøi coâng boá naày cuûa Chuùa Gieâ-su laø baèng chöùng linh hoàn Ngaøi ñaõ ñi vaøo AÂm Phuû (Sheol/ Hades) trong suoát ba ngaøy töø luùc Ngaøi ñeán khi Ngaøi soáng laïi. Tuy nhieân, ñieàu ñoù khoâng thöïc söï ñöôïc nguï yù nhö vaäy. Moät laàn nöõa haõy xem caùch chính xaùc nhöõng gì Chuùa Gieâ-su ñaõ noùi vôùi Cha Ngaøi:

Vì Chuùa seõ chaúng boû linh hoàn toâi trong aâm phuû, Cuõng khoâng ñeå cho ngöôøi thaùnh Chuùa thaáy söï hö naùt (Thi-thieân 16:10).

Chuùa Gieâ-su ñaõ khoâng noùi vôùi Cha Ngaøi, “Con bieát raèng Linh hoàn con seõ ôû vaø Ngaøi trong AÂm Phuû (Sheol/ Hades), nhöng con tin raèng Cha seõ khoâng boû con ôû ñoù”. Nhöng Ngaøi ñaõ noùi, “Con tin raèng khi con cheát, con seõ khoâng bò ñoái xöû nhö nhöõng ngöôøi khoâng coâng bình, chaúng boû linh hoàn con trong AÂm Phuû (Sheol/ Hades). Thaäm chí con seõ chaúng ôû ñoù laáy moät phuùt. Khoâng, Con tin laø keá hoaïch cuûa Cha laø ba ngaøy sau Cha seõ khieán con soáng laïi, vaø thaäm chí Cha seõ chaúng cho pheùp thaân theå Con bò hö naùt”.

Dó nhieân söï giaûi thích naày ñöôïc baûo chöùng. Khi Chuùa Gieâ-su noùi, “Cuõng khoâng ñeå cho ngöôøi thaùnh Chuùa thaáy söï hö naùt,” thì chuùng ta khoâng giaûi thích raèng coù nghóa laø thaân theå cuûa Chuùa Gieâ-su daàn daàn bò thoái röõa trong ngaøy maõi cho ñeán khi noù ñöôïc phuïc hoài laïi luùc Ngaøi phuïc sinh. Nhöng chuùng ta neân giaûi thích ñieàu naày coù nghóa laø thaân theå cuûa Ngaøi khoâng bao giôø bò thoái röõa chuùt naøo töø khi Ngaøi cheát ñeán khi Ngaøi soáng laïi.

Vaäy lôøi Ngaøi noùi raèng linh hoàn Ngaøi khoâng bò boû vaøo AÂm Phuû (Sheol/ Hades) thì khoâng caàn phaûi giaûi thích laø Ngaøi bò boû trong AÂm Phuû (Sheol/ Hades) vaøi ngaøy nhöng cuoái cuøng khoâng bò boû ôû ñoù.[2] Nhöng neân dieãn giaûi theo caùch ñeå hieåu raèng linh hoàn Ngaøi khoâng bò ñoái xöû nhö linh hoàn keû baát nghóa vaø bò töø boû nôi aâm phuû. Linh hoàn Ngaøi chöa töøng ôû ñoù moät phuùt naøo. Cuõng löu yù raèng Chuùa Gieâ-su ñaõ noùi “Ngaøi seõ khoâng boû linh hoàn toâi vaøo aâm phuû” chöù khoâng noùi “Ngaøi seõ khoâng boû linh hoàn toâi nôi aâm phuû”.

Linh Hoàn Cuûa Chuùa Gieâ-su Ñaõ ÔÛ Ñaâu Trong Suoát Ba Ngaøy?

(Where Were Jesus’ Soul During the Three Days?)

Haõy nhôù raèng Chuùa Gieâ-su ñaõ baûo vôùi caùc moân ñoà cuûa Ngaøi raèng Ngaøi seõ ôû trong loøng ñaát ba ngaøy ba ñ eâm (xem Ma-thi-ô 12:40). Ñieàu naày döôøng nhö khoâng gioáng vôùi Kinh-thaùnh noùi thaân theå Ngaøi ôû ba ngaøy trong moà maû, vaø moà maû khoù coù theå ñöôïc xem nhö laø ôû “trong loøng ñaát”. Ñuùng hôn thì Chuùa Gieâ-su chaéc Chuùa Gieâ-su ñaõ noùi linh hoàn Ngaøi ôû saâu trong loøng ñaát. Vì vaäy, chuùng ta keát luaän raèng linh hoàn Ngaøi ñaõ khoâng ôû nôi thieân ñaøng giöõa khoaûng thôøi gian Ngaøi cheát vaø soáng laïi. Xaùc nhaän ñieàu naày vaøo luùc Ngaøi soáng laïi khi Ngaøi baûo vôùi Ma-ri raèng Ngaøi chöa leân vôùi Cha Ngaøi (xem Giaêng 20:17).

Haõy nhôù raèng Chuùa Gieâ-su cuõng ñaõ baûo vôùi teân cöôùp aên naên treân thaäp töï giaù laø ngay ngaøy hoâm nay anh ta seõ ôû nôi Ba-ra-ñi vôùi Ngaøi (xem Luca 23:43). Haõy ñaët taát caû nhöõng döõ kieän laïi vôùi nhau, thì chuùng ta bieát raèng, linh hoàn cuûa Ngaøi ñaõ ôû trong loøng ñaát ba ngaøy ba ñeâm, toái thieåu laø phaàn thôøi gian ñoù Ngaøi ôû nôi Ngaøi goïi laø “Ba-ri-ñi,” taát nhieân nghe khoâng gioáng nhö töø ñoàng nghóa coù theå chaáp nhaän ñöôïc cho choán hình khoå goïi laø AÂm Phuû (Sheol/ Hades)!

Taát caû nhöõng ñieàu naày daãn toâi ñeán choã nghó raèng chaéc phaûi coù moät choã trong loøng ñaát beân caïnh Sheol/ Hades, goïi laø Ba-ra-ñi. Taát nhieân yù töôûng naày ñöôïc cuûng coá maïnh meõ theâm bôûi caâu chuyeän maø coù laàn Chuùa Gieâ-su ñaõ keå veà hai ngöôøi cheát, moät ngöôøi khoâng coâng bình vaø moät ngöôøi coâng bình, ngöôøi nhaø giaøu vaø La-xô-rô. Chuùng ta haõy ñoïc caâu chuyeän naày:

Coù moät ngöôøi giaøu maëc aùo tía vaø aùo baèng vaûi gai mòn, haèng ngaøy aên ôû raát laø sung söôùng. Laïi coù moät ngöôøi ngheøo, teân laø La-xa-rô, naèm ngoaøi cöûa ngöôøi giaøu ñoù, mình ñaày nhöõng gheû. Ngöôøi öôùc ao ñöôïc aên nhöõng ñoà ôû treân baøn ngöôøi giaøu rôùt xuoáng; cuõng coù choù ñeán lieám gheû ngöôøi. Vaû, ngöôøi ngheøo cheát, thieân söù ñem ñeå vaøo loøng AÙp-ra-ham; ngöôøi giaøu cuõng cheát, ngöôøi ta ñem choân. Ngöôøi giaøu ôû nôi aâm phuû (Nguyeân-vaên laø Hadeøs, theo yù ngöôøi Gôø-reùc laø nôi ngöôøi cheát ôû) ñang bò ñau ñôùn, ngöôùc maét leân, xa thaáy AÙp-ra-ham, vaø La-xa-rô trong loøng ngöôøi; beøn keâu leân raèng: Hôõi AÙp-ra-ham toå toâi, xin thöông laáy toâi, sai La-xa-rô nhuùng ñaàu ngoùn tay vaøo nöôùc ñaëng laøm cho maùt löôõi toâi; vì toâi bò khoå trong löûa naày quaù ñoãi. Nhöng AÙp-ra-ham traû lôøi raèng: Con ôi, haõy nhôù laïi luùc ngöôi coøn soáng ñaõ ñöôïc höôûng nhöõng söï laønh cuûa mình roài, coøn La-xa-rô phaûi nhöõng söï döõ; baây giôø, noù ôû ñaây ñöôïc yeân uûi, coøn ngöôi phaûi bò khoå hình. Vaû laïi, coù moät vöïc saâu ôû giöõa chuùng ta vôùi ngöôi, ñeán noãi ai muoán töø ñaây qua ñoù khoâng ñöôïc, maø ai muoán töø ñoù qua ñaây cuõng khoâng ñöôïc (Luca 16:19-26).

Dó nhieân, caû La-xô-rô vaø ngöôøi nhaø giaøu khoâng ôû trong thaân theå cuûa hoï moät khi hoï ñaõ cheát roài, nhöng hoï ñaõ ñi ñeán nhöõng nôi rieâng cuûa mình baèng linh/ hoàn.

La-xa-rô Ñaõ ôû Ñaâu? (Where Was Lazarus?)

Chuù yù thaáy raèng ngöôøi nhaø giaøu thaáy chính mình ôû trong AÂm Phuû (Hades), nhöng oâng ñaõ coù theå thaát La-xa-rô ôû moät nôi khaùc nöõa vôùi AÙp-ra-ham. Thöïc ra, La-xa-rô ñöôïc noùi ñeán nhö laø ôû trong “loøng AÙp-ra-ham,” chöù khoâng phaûi moät teân cho nôi ñoù nhöng coù theå ñeà caäp ñeán laø La-xô-rô nhaän ñöôïc söï an uûi cuûa AÙp-ra-ham khi La-xa-rô ñeán nôi ñoù.

Khoaûng caùch giöõa ngöôøi nhaø giaøu vaø La-xa-rô sau khi hoï cheát lôùn bao nhieâu?

Kinh-thaùnh cho bieát ngöôøi nhaø giaøu thaáy La-xô-rô “ôû ñaèng xa,” vaø chuùng ta ñöôïc bieát coù “moät khoaûng caùch lôùn coá ñònh” ôû giöõa hoï. Vì vaäy, khoaûng caùch giöõa hoï laø vaán ñeà suy ñoaùn. Tuy nhieân, döôøng nhö khoâng hôïp lyù khi keát luaän raèng khoaûng caùch ñaõ khoâng quaù lôùn nhö khoaûng caùch giöõa loøng ñaát ñeán thieân ñaøng. Neáu ñaõ xa döôøng aáy, thì chaéc coù leõ khoâng theå naøo ñöôïc cho ngöôøi nhaø giaøu coù theå thaáy ñöôïc La-xa-rô (ngoaøi söï giuùp ñôõ thieân thöôïng), vaø chaúng caàn ñeà caäp khoaûng caùch ôû ñaây laøm gì hoaëc thaäm chí coù moät “khoaûng caùch lôùn coá ñònh” ôû giöõa hai nôi ñaëc bieät ñeå ngaên caùch ngöôøi töø beân naày muoán sai beân kia. Hôn theá nöõa, ngöôøi nhaø giaøu “keâu gaøo” leân AÙp-ra-ham vaø AÙp-ra-ham ñaõ noùi laïi vôùi oâng. Ñieàu ñöa chuùng ta ñí choã nghó raèng hoï raát gaàn nhau khi hoï noùi xuyeân qua “vöïc saâu” naày.

Taát caû nhöõng nhöõng lyù leõ naày khieán toâi tin raèng La-xa-rô ñaõ khoâng ôû nôi chuùng ta goïi laø thieân ñaøng, nhöng ñuùng hôn laø ôû trong moät nôi rieâng bieät trong loøng ñaát.[3] Chaéc haún ñoù laø nôi maø Chuùa Gieâ-su ñaõ ñeà caäp ñeán nhö laø Ba-ra-ñi vôùi teân cöôùp ñaõ aên naên toäi. Ñoù laø Ba-ra-ñi trong loøng ñaát, nôi maø nhöõng ngöôøi coâng bình trong Cöïu-öôùc ñi ñeán sau khi cheát. Ñoù laø nôi La-xa-rô ñaõ ñi ñeán vaø cuõng laø nôi Chuùa Gieâ-su vaø teân cöôùp ñaõ aên naên ñi ñeán.

Taát nhieân ñoù cuõng laø nôi tieân tri Sa-mu-eân ñi ñeán sau khi cheát. Chuùng ta ñoïc 1Sa-mu-eân 28 thaáy raèng Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ cho pheùp linh cuûa tieân tri Sa-mu-eân ñaõ cheát xuaát hieän vaø noùi tieân tri cho Sau-lô, maø baø boùng ôû EÂn-ñoâ-rô ñaõ moâ taû Sa-mu-eân nhö laø “moät vò thaàn töø döôùi ñaát leân” (1Sa-mu-eân 28:15). Chính Sa-mu-eân ñaõ noùi vôùi Sau-lô, “Nhaân sao ngöôi quaáy söï yeân tònh ta maø goïi ta leân?” (1Sa-mu-eân 28:15). Roõ raøng linh/ hoàn cuûa Sa-mu-eân ñaõ ôû trong Ba-ra-ñi trong trong loøng ñaát.

Döôøng nhö Kinh-thaùnh hoã trôïï cho söï kieän soáng laïi cuûa Ñaáng Christ, nôi Ba-ra-ñi ñaõ troáng khoâng, vaø nhöõng ngöôøi coâng bình cheát trong suoát thôøi gian kyø Cöïu-öôùc ñaõ ñöôïc vaøo thieân ñaøng vôùi Chuùa Gieâ-su. Kinh-thaùnh ñaõ cho bieát khi Chuùa Gieâ-su leân thieân ñaøng töø caùc mieàn thaáp ôû döôùi ñaát, “thì Ngaøi ñaõ daãn muoân vaøn caùc phu tuø” (EÂ-pheâ-soâ 4:8-9; Thi-thieân 68:18). Toâi nghó raèng taát caû caùc phu tuø laø nhöõng ngöôøi ñaõ soáng trong nôi Ba-ra-ñi. Taát nhieân, Chuùa Gieâ-su ñaõ khoâng giaûi phoùng ngöôøi ta ra khoûi aâm-phuû (Sheol/ Hades)![4]

Chuùa Gieâ-su Ñaõ Giaûng Cho Nhöõng Linh Hoàn Bò Caàm Tuø

(Jesus Preached to Spirits in Prison)

Kinh-thaùnh ñaõ cho chuùng ta bieát raèng Chuùa Gieâ-su ñaõ rao giaûng cho moät nhoùm ngöôøi, nhöõng linh hoàn khoâng coù thaân xaùc vaøo moät soá thôøi ñieåm töø luùc Ngaøi cheát ñeán khi Ngaøi soáng laïi. Chuùng ta ñoïc trong I Phi-e-rô 3:18-20):

Vaû, Ñaáng Christ cuõng vì toäi loãi chòu cheát moät laàn, laø Ñaáng coâng bình thay cho keû khoâng coâng bình, ñeå daãn chuùng ta ñeán cuøng Ñöùc Chuùa Trôøi; veà phaàn xaùc thòt thì Ngaøi ñaõ chòu cheát, nhöng veà phaàn linh hoàn thì ñöôïc soáng. AÁy bôûi ñoàng moät linh hoàn ñoù, Ngaøi ñi giaûng cho caùc linh hoàn bò tuø, töùc laø keû boäi nghòch thuôû tröôùc, veà thôøi kyø Noâ-eâ, khi Ñöùc Chuùa Trôøi nhòn nhuïc chôø ñôïi, chieác taøu ñoùng neân, trong ñoù coù ít ngöôøi ñöôïc cöùu bôûi nöôùc, laø chæ coù taùm ngöôøi.

Taát nhieân ñoaïn Kinh-thaùnh naày ñaõ noåi leân moät soá caâu hoûi maø toâi khoâng coù caâu traû lôøi. Taïi sao Chuùa Gieâ-su ñaõ rao giaûng chæ cho moät soá ngöôøi khoâng vaâng lôøi ñaõ cheát trong côn nöôùc luït cuûa Noâ-eâ? Ngaøi ñaõ giaûng gì cho hoï?

Trong baát kyø tröôøng hôïp naøo, döôøng nhö ñoaïn Kinh-thaùnh naày khoâng hoã trôïï cho söï kieän Chuùa Gieâ-su ñaõ khoâng ôû troïn heát ba ngaøy ba ñeâm trong Ba-ra-ñi töø luùc Ngaøi cheát ñeán khi Ngaøi soáng laïi.

Ñòa Nguïc (Gehenna)

Ngaøy hoâm nay khi thaân theå cuûa nhöõng ngöôøi coâng bình cheát, thì linh/ hoàn cuûa hoï ñi vaøo thieân ñaøng ngay laäp töùc (2 Coâr 5:6-8; Phi-líp 1:21-23; I Teâ-sa-loâ-ni-ca 4:14).

Nhöõng nguôøi khoâng coâng bình vaãn ñi vaøo AÂm Phuû (Sheol/ Hades) laø nôi hoï bò khoå hình vaø chôø ñôïi söï soáng laïi thaân theå cuûa hoï ñeå ñöùng tröôùc söï phaùn xeùt cuoái cuøng, vaø hoï neùn vaøo “hoà löûa,” moät nôi khaùc taùch rieâng khoûi AÂm Phuû (Sheol/ Hades).

Hoà löûa naày ñöôïc moâ taû bôûi moät töø thöù ba maø thænh thoaûng ñöôïc goïi dòch laø Ñòa nguïc (Hell), tieáng Hy-laïp laø Ñòa nguïc (Gehenna). Töø naày ñöôïc laáy ra töø teân cuûa moät baõi raùc ôû ngoaøi thaønh Gieâ-ru-sa-lem trong thung luõng Hi-noâm, moät ñoáng raùc thoái röõa ñaày nhuùc luùc saâu boï vaø gioøi, vaø ngoaøi ra nôi ñoù boác khoùi vaø löûa chaùy böøng böøng khoâng heà döùt.

Khi Chuùa Gieâ-su noùi ñeán ñòa nguïc (Gehenna), thì Ngaøi noùi ñeán noù nhö laø nôi ngöôøi ta bò neùn caû thaân theå vaøo ñoù. Chaúng haïn, Ngaøi ñaõ noùi trong Phuùc AÂm Ma-thi-ô:

Laïi neáu tay höõu xui cho ngöôi phaïm toäi, thì haõy chaët maø lieäng noù cho xa ngöôi ñi; vì thaø chòu moät phaàn thaân theå ngöôi phaûi hö, coøn hôn laø caû thaân theå vaøo ñòa nguïc [Gehenna] “Ñöøng sôï keû gieát thaân theå maø khoâng gieát ñöôïc linh hoàn; nhöng thaø sôï Ñaáng laøm cho maát ñöôïc linh hoàn vaø thaân theå trong ñòa nguïc [Gehenna] (Ma-thi-ô 5:30; 10:28).

Ñòa nguïc (Gehenna) vaø AÂm Phuû (Hades) khoâng theå naøo cuøng moät nôi ñöôïc bôûi vì ngöôøi khoâng coâng bình bò neùn vaøo AÂm Phuû nhö daïng linh/ hoàn khoâng coù thaân theå. Chæ sau moät ngaøn naêm cai trò cuûa Ñaáng Christ, thì thaân theå cuûa nhöõng ngöôøi khoâng coâng bình seõ ñöôïc soáng laïi ñeå chòu söï phaùn xeùt cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi roài hoï seõ bò neùm vaøo hoà löûa, hoaëc Ñòa nguïc [Gehenna] (Khaûi-huyeàn 20:5; 11-15). Hôn nöõa, moät ngaøy kia chính AÂm Phuû cuõng seõ bò neùm vaøo hoà löûa (Khaûi-huyeàn 20:14), vì vaäy AÂm Phuû chaéc haún phaûi laø moät nôi khaùc vôùi hoà löûa.

Vöïc Saâu (Tartaros)

Töø thöù thöôøng ñöôïc dòch laø Ñòa nguïc ôû trong Kinh-thaùnh laø tieáng Hy-laïp Tartaros. Töø naày chæ ñöôïc thaáy moät laàn trong Kinh-thaùnh Taân-öôùc:

Vaû, neáu Ñöùc Chuùa Trôøi chaúng tieác caùc thieân söù ñaõ phaïm toäi, nhöng quaêng vaøo trong vöïc saâu, taïi ñoù hoï bò troùi buoäc baèng xieàng nôi toái taêm ñeå chôø söï phaùn xeùt (2 Phi-e-rô 2:4).

Tartaros thoâng thöôøng ñöôïc xem nhö laø tuø ñaëc bieät cho nhöõng thieân söù phaïm toäi; vì vaäy noù khoâng phaûi laø AÂm Phuû (Sheol/ Hades) hoaëc ñòa nguïc (Gehenna). Giu ñe cuõng vieát veà caùc thieân söù bò giam giöõ:

Coøn caùc thieân söù khoâng giöõ thöù baäc vaø boû choã rieâng mình, thì Ngaøi ñaõ duøng daây xích hoï trong nôi toái taêm ñôøi ñôøi, caàm giöõ laïi ñeå chôø söï phaùn xeùt ngaøy lôùn (Giu-ñe 6).

Söï Khuûng Khieáp Cuûa Hoûa Nguïc

(The Horrors of Hell)

Ñaõ moät khi ngöôøi khoâng aên naên toäi loãi cheát, thì ngöôøi ñoù khoâng coøn coù cô hoäi aên naên nöõa. Kinh-thaùnh noùi raèng, “Nhö ñaõ ñònh cho loaøi ngöôøi phaûi cheát moät laàn, roài chòu phaùn xeùt” (Heâ-bô-rô 9:27).

Ñòa nguïc laø ñôøi ñôøi, vaø nhöõng ngöôøi bò giam giöõ ôû ñoù khoâng coù hy voïng troán thoaùt. Khi noùi veà söï phaùt xeùt nhöõng ngöôøi khoâng coâng bình trong töông lai, thì Chuùa Gieâ-su ñaõ noùi, “Roài nhöõng keû naày seõ vaøo hình phaït ñôøi ñôøi, coøn nhöõng ngöôøi coâng bình seõ vaøo söï soáng ñôøi ñôøi” (Ma-thi-ô 25:46). Söï hình phaït cuûa ngöôøi khoâng coâng bình trong hoûa nguïc laø ñôøi ñôøi cuõng gioáng nhö söï soáng ñôøi ñôøi cho ngöôøi coâng bình vaäy.

Söù ñoà Phao-loâ ñaõ vieát töông töï gioáng vaäy:

Vaû, theo söï coâng bình Ñöùc Chuùa Trôøi, thì aét laø Ngaøi laáy ñieàu khoå baùo nhöõng keû laøm khoå anh em, vaø cho anh em, laø keû chòu khoå, ñöôïc nghæ ngôi vôùi chuùng toâi, trong khi Ñöùc Chuùa Gieâ-su töø trôøi hieän ñeán vôùi caùc thieân söù cuûa quyeàn pheùp Ngaøi, giöõa ngoïn löûa höøng, baùo thuø nhöõng keû chaúng heà nhaän bieát Ñöùc Chuùa Trôøi, vaø khoâng vaâng phuïc Tin laønh cuûa Ñöùc Chuùa Gieâ-su Christ chuùng ta. Hoï seõ bò hình phaït hö maát ñôøi ñôøi, xa caùch maët Chuùa vaø söï vinh hieån cuûa quyeàn pheùp Ngaøi (2 Teâ-sa-loâ-ni-ca 1:6-9).

Ñòa nguïc laø nôi ñau ñôùn khoâng theå naøo taû ñöôïc bôûi vì noù laø hình phaït khoâng bao giôø thay ñoåi. Bò giam giöõ ôû ñoù maõi maõi, ngöôøi khoâng coâng bình seõ chòu laáy toäi loãi ñôøi ñôøi cuûa hoï vaø chòu ñau ñôùn côn thaïnh noä cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi trong löûa khoâng heà taét.

Chuùa Gieâ-su ñaõ moâ taû ñòa nguïc nhö laø moät nôi “toái taêm beân ngoaøi,” nôi seõ coù khoùc loùc vaø nghieán raêng, “vaø laø nôi” saâu boï cuûa chuùng noù chaúng heà cheát, vaø laø nôi löûa chaúng heà taét” (Ma-thi-ô 22:13; Maùc 9:44). Chao oâi, chuùng ta phaûi caàn thieát caûnh baùo moïi ngöôøi veà choã naày vaø noùi cho hoï bieát veà söï cöùu roãi chæ ñöôïc coù trong Chuùa Gieâ-su döôøng bao!

Moät giaùo phaùi kia daïy veà khaùi nieäm nguïc luyeän toäi, nôi maø nhöõng ngöôøi tin seõ chòu ñau ñôùn trong moät thôøi gian ñeå chòu toäi loãi hoï ñöôïc thanh luyeän vaø vì vaäy môùi ñöôïc xöùng ñaùng maø vaøo thieân ñaøng. Tuy nhieân, yù töôûng naày khoâng tìm thaáy ñöôïc daïy ôû choã naøo trong Kinh-thaùnh caû.

Ngöôøi Coâng Bình Sau Khi Qua Ñôøi

(The Unrighteous After Death)

Khi moät ngöôøi tin Chuùa cheát, thì linh hoàn cuûa ngöôøi ñoù ñi vaøo thieân ñaøng ngay laäp töùc ñeå ôû vôùi Chuùa. Söù ñoà Phao-loâ ñaõ laøm saùng toû söï kieän treân khi oâng vieát veà söï cheát cuûa mình:

Vì Ñaáng Christ laø söï soáng cuûa toâi, vaø söï cheát laø ñieàu ích lôïi cho toâi vaäy. Ví thöû toâi cöù soáng trong xaùc thòt, laø ích lôïi cho coâng khoù toâi, thì toâi chaúng bieát neân löïa ñieàu chi. Toâi bò eùp giöõa hai beà muoán ñi ôû vôùi Ñaáng Christ, laø ñieàu raát toát hôn (Phi-líp 1:21-23).

Chuù yù thaáy Phao-loâ noùi raèng, OÂng ñaõ muoán ñi, vaø neáu oâng ñaõ ñi, thì chaén oâng seõ ôû vôùi Ñaáng Christ. Linh cuûa oâng seõ khoâng böôùc vaøo tình traïng khoâng nhaän bieát, ñeå ñôïi söï soáng laïi (ruûi thay, moät soá ngöôøi nghó gioáng nhö vaäy).

Cuõng chuù yù thaáy Phao-loâ noùi raèng, ñoái vôùi oâng, cheát laø ñieàu ích lôïi. Ñieàu ñoù seõ chæ thaät söï ñuùng neáu oâng ta ñaõ vaøo thieân ñaøng khi oâng cheát.

Phao-loâ cuõng ñaõ coâng boá trong thö tín thöù hai cuûa mình giöû cho Hoäi thaùnh Coâ-rinh-toâ raèng neáu linh hoàn cuûa moät ngöôøi tin Chuùa lìa khoûi thaân theå cuûa mình, thì ngöôøi ñoù “veà nhaø vôùi Chuùa”:

Vaäy, chuùng ta haèng ñaày loøng tin caäy, vaø bieát raèng khi chuùng ta ñang ôû trong thaân theå naày thì caùch xa Chuùa “muoán lìa boû thaân theå naày ñaëng ôû cuøng Chuùa thì hôn (2 Coâ-rinh-toâ 5:6-8).

Phao-loâ cuõng vieát theâm ñeå hoã trôïï:

Hôõi anh em, chuùng toâi chaúng muoán anh em khoâng bieát veà phaàn ngöôøi ñaõ nguû, haàu cho anh em chôù buoàn raàu nhö ngöôøi khaùc khoâng coù söï troâng caäy. Vì neáu chuùng ta tin Ñöùc Chuùa Gieâ-su ñaõ cheát vaø soáng laïi, thì cuõng vaäy, Ñöùc Chuùa Trôøi seõ ñem nhöõng keû nguû trong Ñöùc Chuùa Gieâ-su cuøng ñeán vôùi Ngaøi (I Teâ-sa-loâ-ni-ca 4:13-14).

Neáu Chuùa Gieâ-su saép ñem “nhöõng ngöôøi ñaõ nguû” töø thieân ñaøng vôùi Ngaøi luùc taùi laâm, thì chaéc haún baây giôø hoï ñang ôû thieân ñaøng vôùi Ngaøi.

Thieân Ñaøng Ñöôïc Nhìn Thaáy Tröôùc (Heaven Forseen)

Thieân ñaøng nhö theá naøo? Trong taâm trí haïn heïn cuûa chuùng ta khoâng bao giôø coù theå hieåu ñaày ñuû taát caû nhöõng söï vinh hieån ñang ñôïi chuùng ta ôû ñoù, vaø Kinh-thaùnh cho chuùng ta chæ caùi nhìn thoaùng qua. Söï thích thuù nhaát veà thieân ñaøng ñoái vôùi nhöõng ngöôøi tin nhaän Ngaøi laø chuùng ta seõ thaáy Cöùu Chuùa Gieâ-su cuûa chuùng ta vaø Ñöùc Chuùa Trôøi Cha cuûa chuùng ta maët ñoái maët. Chuùng ta seõ soáng trong “nhaø Cha”:

Trong nhaø Cha ta coù nhieàu choã ôû; baèng chaúng vaäy, ta ñaõ noùi cho caùc ngöôi roài. Ta ñi saém saün cho caùc ngöôi moät choã. Khi ta ñaõ ñi, vaø ñaõ saém saün cho caùc ngöôi moät choã roài, ta seõ trôû laïi ñem caùc ngöôi ñi vôùi ta, haàu cho ta ôû ñaâu thì caùc ngöôi cuõng ôû ñoù (Giaêng 14:2-3)

Khi chuùng ta ñeán thieân ñaøng, nhieàu söï huyeàn nhieäm maø taâm trí cuûa chuùng ta thuôøng khoâng theå hieåu noåi seõ ñöôïc hieåu roõ. Phao-loâ ñaõ vieát:

Ngaøy nay chuùng ta xem nhö trong moät caùi göông, caùch maäp môø: Ñeán baáy giôø chuùng ta seõ thaáy hai maët ñoái nhau; ngaøy nay toâi bieát chöa heát: Ñeán baáy giôø toâi seõ bieát nhö Chuùa ñaõ bieát toâi vaäy (I Coâr 13:12).

Saùch Khaûi-huyeàn cho chuùng ta moät böôùc tranh toát hôn veà thieân ñaøng nhö theá naøo. Ñöôïc moå taû nhö laø moät nôi raát soáng ñoäng, ñeïp tuyeät vôøi, ñi laïi khoâng bò giôùi haïn vaø nieàm vui khoâng theå naøo dieãn taû noåi, thieân ñaøng khoâng phaûi laø nôi ngöôøi ta chæ ngoài treân maây vaø gaõy ñaøn haïc caû ngaøy!

Söù ñoà Giaêng ñaõ moät laàn ñöôïc thaáy khaûi töôïng veà thieân ñaøng, tröôùc heát chuùng ta thaáy Ngaøi cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi laø trung taâm cuûa caû vuõ truï:

Töùc thì toâi bò Thaùnh Linh caûm hoùa; thaáy moät ngoâi ñaët taïi treân trôøi, treân ngoâi coù moät Ñaáng ñöông ngoài ñoù. Ñaáng ngoài ñoù röïc rôõ nhö bích ngoïc vaø maõ naõo; coù caùi moáng daùng nhö luïc böûu thaïch bao chung quanh ngoâi. Chung quanh ngoâi laïi coù hai möôi boán ngoâi; treân nhöõng ngoâi aáy toâi thaáy hai möôi boán tröôûng laõo ngoài, maëc aùo traéng vaø ñaàu ñoäi maõo trieàu thieân vaøng. Töø ngoâi ra nhöõng chôùp nhoaùng, nhöõng tieáng cuøng saám; vaø baûy ngoïn ñeøn saùng röïc thaép tröôùc ngoâi: Ñoù laø baûy vò thaàn cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi. Tröôùc ngoâi coù nhö bieån trong ngaàn gioáng thuûy tinh, coøn chính giöõa vaø chung quanh coù boán con sinh vaät, ñaèng tröôùc ñaèng sau choã naøo cuõng coù maét. Con sinh vaät thöù nhaát gioáng nhö sö töû, con thöù nhì nhö boø ñöïc, con thöù ba maët nhö maët ngöôøi, con thöù tö nhö chim phuïng hoaøng ñang bay. Boán con sinh vaät aáy moãi con coù saùu caùnh, chung quanh mình vaø trong mình ñeàu coù maét; ngaøy ñeâm luùc naøo cuõng noùi luoân khoâng döùt: “Thaùnh thay, thaùnh thay, thaùnh thay laø Chuùa, laø Ñöùc Chuùa Trôøi, Ñaáng Toaøn naêng. Tröôùc ñaõ coù, nay hieän coù, sau coøn ñeán!” Khi caùc sinh vaät laáy nhöõng söï vinh hieån, toân quí, caûm taï maø daâng cho Ñaáng ngöï treân ngoâi laø Ñaáng haèng soáng ñôøi ñôøi, thì hai möôi boán tröôûng laõo saáp mình xuoáng tröôùc maët Ñaáng ngöï treân ngoâi, vaø thôø laïy Ñaáng haèng soáng ñôøi ñôøi; roài quaêng maõo trieàu thieân mình tröôùc ngoâi maø raèng: “Laïy Ñöùc Chuùa Trôøi laø Chuùa chuùng toâi, Chuùa ñaùng ñöôïc vinh hieån, toân quí vaø quyeàn löïc; vì Chuùa ñaõ döïng neân muoân vaät, vaø aáy laø vì yù muoán Chuùa maø muoân vaät môùi coù vaø ñaõ ñöôïc döïng neân” (Khaûi-huyeàn 4:2-11).

Giaêng ñaõ raát coá gaéng moâ taû nhöõng ñieàu maø treân traàn gian khoù coù theå so saùnh ñöôïc baèng nhöõng ngoân ngöõ cuûa loaøi ngöôøi. Hieån nhieân, khoâng coù caùch naøo maø chuùng ta seõ hieåu heát moïi thöù Giaêng ñaõ thaáy cho ñeán chính chuùng ta töï chöùng kieán vieäc naày. Nhöng taát nhieân vieäc naày khôi nguoàn caûm höùng ñeå ñoïc.

Nhöõng ñoaïn Kinhh-thaùnh gaây caûm höùng nhieàu nhaát veà thieân ñaøng ñöôïc tìm thaáy trong saùch Khaûi-huyeàn chöông 21 vaø 22, khi Giaêng ñaõ moâ taû veà thaønh Gieâ-ru-sa-lem môùi, hieän coù ôû thieân ñaøng nhö seõ xuoáng treân ñaát sau moät ngaøn naêm cai trò cuûa Ñaáng Christ:

Roài toâi ñöôïc Thaùnh Linh caûm ñoäng, thieân söù ñoù ñöa toâi ñeán treân moät hoøn nuùi lôùn vaø cao, vaø chæ cho toâi thaáy thaønh thaùnh, laø Gieâ-ru-sa-lem, töø treân trôøi, ôû nôi Ñöùc Chuùa Trôøi maø xuoáng, röïc rôõ vinh hieån cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi. Söï choùi saùng cuûa thaønh aáy gioáng nhö cuûa moät vieân böûu thaïch, nhö bích ngoïc saùng suoát. Thaønh coù moät böùc töôøng cao lôùn, vôùi möôøi hai cöûa, treân nhöõng cöûa coù möôøi hai vò thieân söù”..Ñaáng noùi cuøng ta tay caàm moät caùi thöôùc, töùc laø caây saäy baèng vaøng ñeå ño thaønh, caùc cöûa vaø töôøng cuûa thaønh. Thaønh laøm kieåu vuoâng vaø beà daøi cuøng beà ngang baèng nhau…. Töôøng thì xaây baèng bích ngoïc, thaønh thì xaây baèng vaøng roøng, tôï nhö thuûy tinh trong vaét….Möôøi hai cöûa thì laøm baèng möôøi hai hoät chaâu; moãi cöûa baèng moät hoät chaâu nguyeân khoái laøm thaønh. Ñöôøng trong thaønh baèng vaøng roøng, gioáng nhö thuûy tinh trong suoát. ÔÛ ñoù, toâi khoâng thaáy ñeàn thôø naøo; vì Chuùa laø Ñöùc Chuùa Trôøi toaøn naêng vaø Chieân Con ñeàu laø ñeàn thôø cuûa thaønh. Thaønh cuõng khoâng caàn maët trôøi, maët traêng ñeå soi saùng; vì vinh hieån cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi choùi loùi cho, vaø Chieân Con laø ngoïn ñeøn cuûa thaønh….Thieân söù chæ cho toâi xem soâng nöôùc söï soáng, trong nhö löu ly, töø ngoâi Ñöùc Chuùa Trôøi vaø Chieân Con chaûy ra. ÔÛ giöõa phoá thaønh vaø treân hai bôø soâng coù caây söï soáng troå möôøi hai muøa, moãi thaùng moät laàn ra traùi; vaø nhöõng laù caây ñoù duøng ñeå chöõa laønh cho caùc daân. Chaúng coøn coù söï nguyeàn ruûa nöõa; ngoâi cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi vaø Chieân Con seõ ôû trong thaønh; caùc toâi tôù Ngaøi seõ haàu haï Ngaøi; chuùng seõ ñöôïc thaáy maët Chuùa, vaø danh Chuùa seõ ôû treân traùn mình. Ñeâm khoâng coøn coù nöõa, vaø chuùng seõ khoâng caàn ñeán aùnh saùng ñeøn hay aùnh saùng maët trôøi, vì Chuùa laø Ñöùc Chuùa Trôøi seõ soi saùng cho; vaø chuùng seõ trò vì ñôøi ñôøi (Khaûi-huyeàn 21:10-22:5).

Moãi moät ngöôøi theo Chuùa Gieâ-su coù theå mong chôø taát caû nhöõng ñieàu kyø dieäu naày, heã bao laâu ngöôøi ñoù caøng böôùc ñi trong ñöùc tin. Khoâng nghi ngôø gì, chuùng ta seõ daønh moät vaøi ngaøy ñaàu tieân treân thieân ñaøng ñeå noùi vôùi nhau, “OÀ! Vaäy ñaây laø nhöõng gì maø Söù ñoà Giaêng ñaõ coá gaéng moâ taû trong saùch Khaûi-huyeàn roài!”

[1] Moät soá ngöôøi coá gaéng ñöa ra nhöõng lyù leõ baèng vaøi caâu Kinh-thaùnh, chaúng haïn Saùng-theá 37:35, Gioùp 14:13, Thi-thieân 89:48, Truyeàn-ñaïo 9:10 vaø EÂ-sai 38:9-10 laø Sheol ñaõ laø moät nôi maø ngöôøi coâng bình ñi ñeán sau khi cheát. Baèng chöùng Kinh-thaùnh cho quan ñieåm naày khoâng ñöôïc thuyeát phuïc cho maáy. Neáu Sheol ñaõ laø nôi maø caû ngöôøi khoâng coâng bình vaø coâng bình ñeàu ñi ñeán ñoù sau khi cheát, thì Sheol chaéc ñaõ coù hai phaàn rieâng bieät, moät beân laø ñòa nguïc vaø moät beân laø ba-ra-ñi, ñaây laø nhöõng gì thöôøng ñöôïc tranh caõi bôûi nhöõng ngöôøi coù quan ñieåm naày.

[2] Nhöõng ngöôøi taùn thaønh söï giaûi thích cuï theå naày chaéc phaûi taùn thaønh moät trong hai quan ñieåm thaàn hoïc. Moät quan ñieåm cho raèng Sheol/ Hades laø teân goïi cho nôi ôû sau khi cheát cuûa ngöôøi khoâng coâng bình vaø coâng bình. Ñoù laø nôi chia ra laøm hai phaàn, moät nôi khoå hình vaø moät nôi Ba-ra-ñi maø Chuùa Gieâ-su ñi ñeán. Quan ñieåm khaùc cho raèng Chuùa Gieâ-su ñaõ chòu söï khoå hình cuûa ngöôøi bò keát toäi ôû ñoù ba ngaøy ba ñeâm trong hoà löûa Sheol/ Hades vì Ngaøi chòu söï ñau ñôùn cuøng cöïc vì gaùnh thay hình phaït toäi loãi cuûa chuùng ta. Caû hai quan ñieåm thaàn hoïc naày raát khoù chöùng minh ñöôïc töø Kinh-thaùnh, vaø cuõng khoâng caàn thieát neáu Chuùa Gieâ-su khoâng bao giôø ôû moät chuùt naøo trong Sheol/ Hades vaø ñoù laø nhöõng gì lôøi coâng boá cuùa Ngaøi thöïc söï muoán noùi. Ñeà caäp ñeán quan ñieåm thaàn hoïc thöù hai, Chuùa Gieâ-su khoâng chòu khoå hình cuûa moät ngöôøi bò keát toäi ba ngaøy ba ñeâm töø luùc Ngaøi cheát ñeán luùc Ngaøi soáng laïi, vì söï cöùu chuoäc cuûa chuùng ta ñöôïc mua chuoäc bôûi söï ñau ñôùn cuûa Ngaøi treân thaäp töï giaù (Coâloâse 1:22), khoâng phaûi qua söï ñau ñôùn ñöôïc vin vaøo cuûa Ngaøi trong Sheol/ Hades. Ñuùng hôn, lôøi coâng boá naày neân ñöôïc giaûi thích coù nghóa laø linh hoàn Ngaøi khoâng bò ñoái xöû gioáng nhö linh hoàn cuûa ngöôøi khoâng coâng bình seõ bò boû vaøo AÂm Phuû (Sheol/ Hades). Linh hoàn cuûa Ngaøi seõ khoâng bao giôø daønh moät phuùt ôû ñoù. Cuõng haõy chuù yù ñieàu Chuùa Gieâ-su ñaõ noùi, Ngaøi khoâng boû linh hoàn con vaøo AÂm Phuû,” chöù khoâng phaûi “Ngaøi seõ khoâng boû linh hoàn con trong AÂm Phuû”.

[3] Chuù yù thaáy caû La-xa-rô vaø ngöôøi nhaø giaøu, daãu thaân theå cuûa hoï phaân caùch, nhöng ñaõ nhaän bieát raát roõ vaø sôû höõu taát caû caùc khaû naêng cuûa hoï nhö khaû naêng thò giaùc, xuùc giaùc vaø thính giaùc. Hoï ñaõ coù theå traûi qua söï ñau ñôùn vaø an uûi vaø nhôù laïi nhöõng kinh nghieäm quaù khöù. Ñieàu naày khoâng chöùng minh quan ñieåm thaàn hoïc veà yù töôûng “linh hoàn nguû,” laø ngöôøi ta ñi vaøo tình traïng khoâng nhaän bieát khi hoï cheát, ñôïi ñeå laáy laïi söï nhaän bieát vaøo luùc thaân theå cuûa hoï soáng laïi.

[4] Ñaây laø ñieàu moät soá ngöôøi nghó raèng, coù leõ ñuùng, nhöõng ngöôøi bò caàm tuø noùi trong 4:8-9 laø taát caû chuùng ta nôi caàm tuø toäi loãi, baây giôø ñaõ ñöôïc töï do bôûi söï soáng laïi cuûa Ñaáng Christ.

Alam ng karamihang Cristiano na kapag namatay ang mga tao, pupunta sila sa langit o sa impiyerno. Nguni’t hindi napagtatanto ng lahat na ang langit ay hindi ang huling hantungan ng lahat ng matuwid, at ang Hades ay hindi ang huling hantungan ng mga hindi matuwid.

Kapag namatay ang mga tagasunod ni Cristo, ang kanilang espiritu/kaluluwa ay dagliang pupunta sa langit kung saan naninirahan ang Diyos (tingnan ang 2 Cor. 5:6-8; Fil. 1:21-23; 1 Tes. 4:14). Nguni’t sa isang panahon sa hinaharap, lilikha ang Diyos ng isang bagong langit at lupa, at bababa ang Bagong Jerusalem mula sa langit patungo sa lupa (tingnan ang 2 Ped. 3:13; Pah. 21:1-2). Doon maninirahan ang mga matuwid magpakailanman.

Kapag namatay ang mga hindi matuwid, agad silang pupunta sa Hades, nguni’t ang Hades ay isang lugar na pansamantalang hintayan ng pagkabuhay muling kanilang katawan. Kapag dumating ang araw na iyon, haharap sila sa hukuman ng Diyos at itatapon sa lawang nagliliyab sa apoy at asero, na tinataguriang Gehenna sa Biblia. Titingnan natin ang lahat ng ito nang higit na masinsinan mula sa Biblia.

Kapag Namatay ang mga Hindi Matuwid (When the Unrighteous Die)

Upang higit na maintindaihan ang mangyayari sa mga hindi matuwid kapag namatay sila, kailangan nating pag-aralan ang salitang Hebreo sa Lumang Tipan at tatlong salitang Griyego sa Bagong Tipan. Bagama’t ang mga Hebreo at Griegong salita ay talagang naglalarawan ng tatlong iba-ibang lugar, kadalasang isinasalin sila bilang impiyerno sa ilang tanging salin sa Biblia, na nakakaligaw sa mga mambabasa.

Una, tingnan natin ang Hebreong salitang Sheol sa Lumang Tipan.

Binabanggit nang higit sa animnapung ulit ang salitang Sheol sa Lumang Tipan. Malinaw na nagtuturing ito sa pagkatapos-ng-kamatayang tirahan ng mga hindi matuwid. Halimbawa, nang si Korah at ang kanyang mga tagasunod ay nagrebelde laban kay Moises sa ilang, pinarusahan sila ng Diyos sa pamamagitan ng pagbukas sa lupa, na lumamon sa kanila at lahat ng kanilang ari-arian. Sinsabi ng Biblia na nahulog sila sa Sheol:

Silang lahat ay nalibing nang buhay (sa Sheol ) [1] . Muling nagsara ang lupa at hindi na sila nakita ng mga Israelita (Bil. 16:33, idinagdag ang pagdidiin).

Sa pagdaan ng panahon sa kasaysayan ng Israel, binalaan sila ng Diyos na ang Kanyang galit ay nag-apoy at nagliliyab sa Sheol:

Galit ko’y bubuga ng nag-aalab na poot, maglalagablab hanggang sa kalaliman ng daigdig ng mga patay. Lupa’t bunga nito apoy ang tutupok, sa mga saligan ng bundok siya ang susunog (Deut. 32:22, idinagdag ang pagdidiin).

Ipinahayag ni Haring David na,

Sa diagdig ng mga patay doon sila matatapos, pati ang lahat ng bansang nagtakwil sa Diyos (Awit 9:17, idinagdag ang pagdidiin).

At nanalangin siya laban sa mga hindi matuwid, at hinihinging,

Biglang kamatayan nawa ay dumating, ihuhulog ng buhay, sa daigdig ng mga patay; sa kanilang puso’t maging sa tahanan, yaong naghahari’y pawang kasamaan (Awit 55:15, idinagdag ang pagdidiin).

Binabalaan ang mga nagbibinata sa pakana ng mga puta, isinulat ni Marunong na Solomon,

Sa bahay niya’y nagmumula ang landas ng kasawian, tiyak na patungo sa malagim na kamatayan (Kaw. 7:27; 9:18, idinagdag ang pagdidiin).

Nagsulat si Solomon ng iba pang kawikaan na magpapaniwala sa atin na talagang ang mga hindi matuwid ang hahantong sa Sheol:

Sa mga marunong, ang daan ng buhay ay pataas, upang maiwasan ang daigdig ng mga patay (Kaw. 15:24, idinagdag ang pagdidiin).

Inililigtas mo pa siya mula sa daigdig ng mga patay (Kaw. 23:14, idinagdag ang pagdidiin)

Sa pagtatapos, bilang babala sa paglalarawan ni Jesus sa impiyerno, mapanghulang nakipag-usap si Isaias sa hari ng Babilonia, na iniangat ang sarili nguni’t maitatapon sa Sheol:

Ang daigdig ng mga patay ay abala sa iyong pagdating; ito’y naghahanda upang ikaw ay salubungin; ginising niya ang mga kaluluwa upang batiin ka, ng mga dating makapangyarihan sa daigdig. Pinatayo niya mula sa kanilang trono ang hari ng mga bansa. Lahat sila ay magsasabi sa iyo: ‘Ikaw pala’y naging mahina ring tulad namin! At sinapit mo rin mo rin ang aming sinapit!’ Noo’y pinaparangalan ka ng tugtog ng alpa, ngayo’y narito ka na sa daigdig ng mga patay. Uod ang iyong hinihigan at uod rin ang iyong kinukumot.” O maningning na Bituin sa umaga, anak ng Bukang-liwayway! Bumagsak ka rin sa lupa, at nahulog mula sa langit. Ikaw na nagpasuko sa mga bansa! Hindi ba’t sinabi mo sa iyong sarili? ‘Aakyat ako sa langit; at sa ibabaw ng mga bituin ng Diyos, ilalagay ko ang aking trono. Uupo ako sa ibabaw ng bundok na tagpuan ng mga diyos sa malayong hilaga. Aakyat ako sa ibabaw ng mga ulap, papantayan ko ang Kataas-taasan.’ Nguni’t anong nangyari at nahulog ka sa daigdig ng mga patay?Sa kalalimang walang hanggan? Pagmamasdan ka ng mga patay at magtatanong ang mga ito: ‘Hindi ba ang taong ito ang nagpayanig sa lupa, at nagpabagsak sa mga kaharian? Hindi ba’t winasak niya ang buong daigdig, at nilupig ang mga lunsod, ang taong ayaw palayain ang mga bilanggo? (Isa. 14:9-17, idinagdag ang pagdidiin).

Ang mga pahayag na ito sa Biblia at iba pang tulad nila na nagpapaniwala sa atin na ang Sheol ang lugar na pinagpapahirapan at kung saan ibinibilanggo ang mga hindi matuwid pagkatapos ng kanilang kamatayan. At mayroon pang karagdagang patunay.

Daigdig ng mga Patay (Hades)

Malinaw na ang Griegong salitang Bagong Tipan, Hades, ay tumutukoy sa Hebreong salita sa Lumang Tipan na Sheol. Sa pagpapatunay dito, ihahalintulad lang natin ang Awit 16:10 sa Mga Gawa 2:27 kung saan nasasaad:

Pagka’t di mo tutulutang ang mahal mo ay masadlak, sa daigdig ng mga patay at doon ay maagnas (Awit 16:10, idinagdag ang pagdidiin).

Sapagka’t hindi mo ako pababayaan sa daigdig ng mga patay, at hindi mo pahihintulutang mabulok ang iyong Banal na Lingkod (Gw. 2:27, idinagdag ang pagdidiin).

Dahil dito, interesante na sa sampung pagkakataong pagbanggit ng daigdig ng mga patay (Hades) [2] sa Bagong Tipan, laging negatibo ang pagturing dito at kadalasang bilang lugar ng pagpapahirap kung saan ang mga masama ay ibinibilanggo pagkatapos ng kamatayan (tingnan ang Mt. 11:23; 16:18; Lu. 10:15; 16:23; Gw. 2:27; 2:31; Pah. 1:18; 6:8; 20:13-14). Muli, lahat ng ito ay nagpapakitang ang Sheol/Hades ang naging at siyang tirahan ng mga namatay na hindi matuwid, isang lugar ng pagpapahirap.

Pumunta ba si Jesus sa Daigdig ng mga Patay [Sheol/Hades]? (Did Jesus Go to Sheol/Hades?)

Tingnan natin ang Awit 16:10 at ang pagbanggit dito ni Pedro na naitala sa Gw. 2:27, dalawang bersong nagpapakita na ang Sheol at Hades ay iisang lugar. Ayon sa sermon ni Pedro sa Pentecostes, hindi tinutukoy ni David sa Awit 16:10 ang kanyang sarili, kundi nanghuhulang tinutukoy si Cristo, dahil ang katawan ni David, di tulad ng kay Cristo, ay naagnas (tingnan ang Gw. 2:29-31). Dahil dito, mapagtatanto natin na sa katunayan ay si Jesus ang nakikipag-usap sa Kanyang Ama sa Awit 16:10, ipinpahayag ang Kanyang paniniwalang hindi pababayaan ng Kanyang Ama ang Kanyang kaluluwa sa Sheol o payagang maagnas ang Kanyang katawan.

Ipinaliliwanag ng ilan ang pahayag na ito ni Jesus bilang patunay na pumunta sa Sheol/Hades ang Kanyang kaluluwa sa tatlong araw na pagitan ng Kanyang kamatayan at muling pagkabuhay. Nguni’t katunayan, hindi iyan ipinahiwatig. Pansinin muli ang talagang sinabi ni Jesus sa Kanyang Ama:

Pagka’t di mo tutulutang ang mahal mo ay masadlak, sa daigdig ng mga patay at doon ay maagnas (Awit 16:10).

Hindi sinasabi ni Jesus sa Kanyang Ama, “Alam kong mananatili nang ilang araw ang aking kaluluwa sa Sheol/Hades, nguni’t naniniwala akong hindi Mo Ako pababayaan doon.” Bagkus, sinasabi Niya, “Naniniwala ako na kapag namatay Ako, hindi Ako maituturing na tulad ng hindi matuwid, na pababayaan ang aking kaluluwa sa Sheol/Hades. Ni hindi ako mananatili doon ng kahit isang sandali. Hindi, naniniwala Akong ang plano Mo ay buhayin Akong muli sa loob ng tatlong araw, at ni hindi mo papayagang maagnas ang aking katawan.”

Kailangan talaga ang paliwanag na ito. Nang sinabi ni Jesus, “Ni hindi Mo papayagang maagnas ang Iyong Banal na Lingkod,” hindi natin iyan ipinapakahulugan na ang katawan ni Jesus ay patuloy na naagnas nang tatlong araw hanggang muling nabuo ito sa Kanyang muling pagkabuhay. Bagkus, ipinapakahulugan natin ito na hindi kailanman nagkaroon ng anumang pagkaagnas mula kamatayan hanggang sa muli Niyang pagkabuhay.

Gayundin, ang Kanyang pahayag na ang Kanyang kaluluwa ay hindi mapababayaan sa Sheol/Hades ay hindi kailangang ipakahulugang naiwan Siya sa Sheol/Hades nang ilang araw nguni’t sa huli ay hindi pinabayaan. [3]

Bagkus, dapat ipakahulugang hindi dapat ituring ang Kanyang kaluluwa bilang hindi matuwid na pababayaan sa Sheol/Hades. Kailanman ay hindi mananatili doon ang Kanyang kaluluwa kahit isang sandali. Pansinin din na sinabi ni Jesus, “Hindi Mo pababayaan ang Aking kaluluwang pupunta sa Sheol,” at hindi, “Hindi Mo pababayaan ang Aking kaluluwa sa Sheol.”

Nasaan ang Kaluluwa ni Jesus sa Tatlong Araw na Iyon? (Where Was Jesus’ Soul During the Three Days?)

Tandaan na sinabi ni Jesus sa Kanyang mga alagad na mananatili Siya sa puso ng lupa nang tatlong araw at gabi (tingnan ang Mt. 12:40). Mukhang hindi nito tinutukoy ang Kanyang katawan na nasa libingan nang tatlong araw, dahil ang libingan ay hindi naman maituturing na nasa “puso ng lupa.” Bagkus, maaaring tinutukoy ni Jesus ang pagkasadlak ng Kanyang espiritu/kaluluwa sa kailaliman ng lupa. Kung gayon maipagpapalagay in naang Kanyang espiritu/kaluluwa ay wala sa langit sa pagitan ng Kanyang pagkamatay at muling pagkabuhay. Pinatotohanan ito ni Jesus sa muli Niyang pagkabuhay nang sabihin Niya kay Maria na hindi pa Siya nakaakyat sa Kanyang Ama (tingnan ang Jn. 20:17).

Isaisip na sinabi rin ni Jesus sa nagsisising magnanakaw sa krus na makakasama Niya siya sa Paraiso sa araw ding iyon (tingnan ang Lu. 23:43). Sa pagsasama-sama ng lahat ng katotohanang ito, alam natin na nanatili nang tatlong araw at gabi ang espiritu/kaluluwa ni Jesus sa puso ng lupa. Bahagi ng panahong iyon ay nasa isang lugar Siya na tinatawag Niyang “Paraiso,” na tunay namang hindi mukhang katanggap-tanggap na siya ring lugar ng pagpapahirap, ang tinatawag na Sheol/Hades!

Ang lahat nang ito ay nagpapaisip sa akin na marahil ay may lugar sa puso ng lupa maliban sa Sheol/Hades, isang lugar na tinatawag na Paraiso. Talagang pinagtitibay ang ideang ito ng isang kuwento ni Jesus tungkol sa dalawang taong namatay, isang hindi matuwid at isang matuwid, ang mayamang lalaki at si Lazaro. Basahin natin ang kuwento:

May isang mayamang laging nagdaramit ng mamahalin at saganang-sagana sa pagkain araw-araw. May isa namang pulubing nagngangalang Lazaro na tadtad ng sugat sa katawan at nakahiga sa may pintuan ng mayaman sa hangad na matapunan man lamang ng mga mumong nahuhulog mula sa hapag ng mayaman. At doo’y nilalapitan siya ng mga aso at dinidilaan ang kanyang mga sugat. Namatay ang pulubi at siya’y dinala ng mga anghel sa piling ni Abraham sa langit bilang isang parangal. Namatay din ang mayaman at inilibing. Sa gitna ng kanyang pagdurusa sa daigdig ng mga patay, natanaw ng mayamang si Lazaro sa piling ni Abraham. Kaya’t sumigaw siya, ‘Amang Abraham, maawa po kayo sa akin. Utusan po ninyo si Lazaro na isawsaw sa tubig ang dulo ng kanyang daliri at basain ang aking dila, dahil ako’y naghihirap sa apoy na ito.’ Nguni’t sumagot si Abraham, ‘Anak, alalahanin mong nagpasasa ka sa buhay noong ikaw ay nasa lupa, at si Lazaro naman ay nagtiis ng kahirapan. Subali’t ngayong ay maligaya siya rito samantalang ikaw naman ay nagdurusa riyan. Bukod dito, may malaking bangin sa pagitan natin, kaya’t ang mga naririto ay hindi makakapunta diyan at ang mga naririyan ay hindi makakapunta rito (Lu.16:19-26, idinagdag ang pagdidiin).

Siyempre, kapwa sina Lazaro at ang mayamang lalaki ay wala sa kani-kanilang mga katawan pagkamatay nila, nguni’t naglakbay sila sa kanya-kanyang lugar bilang espiritu/kaluluwa.

Nasaan si Lazaro? (Where Was Lazarus?)

Pansinin na natagpuan ng mayaman ang kanyang sarili sa Hades, nguni’t nakikita niya si Lazaro sa ibang lugar kapiling ni Abraham. katunayan, tinutukoy si Lazaro bilang nasa “piling ni Abraham,” hindi pangalan ng lugar kundi maaaring isang pagbanggit sa kaginhawahang natatanggap ni Lazaro mula kay Abraham pagdating niya sa lugar na iyon.

Gaano kalawak ang pagitan ng mayaman at ni Lazaro pagkamatay nila?

Sinasabi ng Biblia na nakita ng mayaman si Lazaro “sa malayo,” at ang sabi sa atin, may “malaking bangin” sa pagitan nila. Kaya matatantiya lamang ang pagitan nila. Nguni’t tila makatwirang ipagpalagay na hindi gaanong malaki ang pagitan nila tulad ng puso ng lupa at langit. Kung magkagayon, mukhang imposibleng nakita ng mayaman si Lazaro (maliban kung may banal na tulong), at hindi n asana binanggit ang pagkakaroon ng “malaking bangin” sa pagitan nila upang pigilan ang bawa’t isa na makarating sa kinaroroonan ng isa. Dagdag pa, “sumigaw” ang mayaman kay Abraham at sinagot naman siya ni Abraham. Mapapaisip tayo na lubhang malapit sila sa isa’t isa dahil nagkakarinigan sila sa pagitan ng “malaking bangin.”

Napapaniwala ako ng lahat nang ito na wala si Lazaro sa tinatawag nating langit, kundi sa isang hiwalay na pitak sa lupa. [4] Ito marahil ang tinutukoy ni Jesus na Paraiso sa nagsisising magnanakaw. Sa Paraisong ito sa puso ng lupa ang pinuntahan ng mga matuwid sa Lumang Tipan pagkatapos ng kanilang kamatayan. Ito ang pinuntahan ni Lazaro at dito rin pumunta sina Jesus at ang nagsising magnanakaw.

Malinaw na dito rin pumunta ang propetang Samuel pagkamatay niya. Mababasa natin sa 1 Samuel 28 na nang pinahintulutan ng Diyos ang espiritu ng namatay na propetang Samuel upang humarap at mapanghulang makipag-usap kay Saul, ang tagapamagitan ng Endor ay naglarawan kay Samuel bilang “isang banal na nilalang “na umaakyat mula sa lupa” (1 Sam. 28:13, idinagdag ang pagdidiin). Sinabi mismo ni Samuel kay Saul, “Bakit mo ako ginambala sa pag-aakyat sa akin?” (1 Sam. 28:15, idinagdag ang pagdidiin). Malinaw na ang espiritu/kaluluwa ni Samuel ay nasa Paraiso sa lupa.

Mukhang sinusuportahan ng Biblia ang katotohanang sa muling pagkabuhay ni Cristo, nawalan ng laman ang Paraiso, at iyong mga matuwid na taong namatay sa panahon ng Lumang Tipan ay umakyat sa langit kasama ni Jesus. Sinasabi ng Biblia na nang umakyat sa langit si Jesus mula sa ibabang bahagi ng lupa, “Nagdala Siya ng maraming bihag” (Efe. 4:8-9; Ps. 68:18). Ipinapalagay ko na ang mga bihag na iyon ay lahat ng nakatira sa Paraiso. Malamang na hindi pinalaya ni Jesus ang mga tao sa Sheol/Hades! [5]

Nangaral si Jesus sa mga Espiritu sa Bilangguan (Jesus Preached to Spirits in Prison)

Sinasabi rin sa atin ng Biblia na gumawa ng pahayag si Jesus sa isang grupo ng mga tao, mga espiritung walang katawan, sa isang panahon sa pagitan ng Kanyang kamatayan at muling pagkabuhay. Mababasa natin sa 1 Pedro 3:

Sapagka’t si Cristo na walang kasalanan ay namatay nang minsan para sa inyo na makasalanan, upang iharap kayo sa Diyos. Siya’y namatay ayon sa laman, at muling binuhay ayon sa espiritu. Sa kalagayang ito, nagpunta Siya at nangaral sa mga espiritung nakabilanggo. Sila ang mga espiritung ayaw sumunod nang sila’y matiyagang hinihintay ng Diyos noong panahon ni Noe, samantalang ginagawa nito ang malaking barko. Iilang tao, walo lamang, ang nakaligtas sa baha (1 Ped. 3:18-20).

Ang pahayag na ito sa Biblia ay tunay na naglalabas ng ilang tanong na hindi ko masagot. Bakit ispesipikong magpapahayag si Jesus sa ilang di sumusunod na taong namatay noong baha ni Noe? Ano ang sinabi Niya sa kanila? Anu’t ano pa man, mukhang sinusuportahan ng pahayag na ito ang katotohanang hindi ginugol ni Jesus sa Paraiso ang buong tatlong araw at gabi mula sa Kanyang kamatayan hanggang sa muli Niyang pagkabuhay.

Impiyerno (Gehenna)

Ngayon kapag namamatay ang katawan ng mga matuwid, ang kanilang mga espiritu/kaluluwa ay agad pupunta sa langit (tingnan ang 2 Cor. 5:6-8; Fil. 1:21-23; 1 Tes. 4:14).

Ang mga hindi matuwid ay pupunta pa rin sa Sheol/Hades kung saan sila ay pahihirapa at hintayin ang muling pagkabuhay ng kanilang mga katawan, ang huling paghatol sa kanila, at ang pagkatapon nila sa “lawa ng apoy,” isang lugar na hiwalay sa Sheol/Hades.

Inilalarawan ang lawa ng apoy na ito ng pangatlong salitang minsa’y isinasalin na impiyerno, ang Griegong salitang Gehenna. Nanggaling ang salitang ito mula sa pangalan ng tapunan ng basura sa labas ng Jerusalem sa lambak ng Hinnom, isang nabubulok na tambak na puno ng uod, at isang bahagi’y laging umuusok at nagliliyab sa apoy.

Nang binanggit ni Jesus ang Gehenna, sinabi Niyang ito’y isang lugar kung saan katawan ng mga tao ang itatapon. Halimbawa, sinabi Niya sa ebanghelyo ni Mateo:

Kung ang iyong kanang kamay naman ay nagiging sanhi ng iyong pagkakasala, putulin mo ito at itapon! Mabuti pang mawalan ka ng isang bahagi ng iyong katawan kaysa ang buo mong katawan ang itapon sa impiyerno [Gehenna]….Huwag ninyong katakutan ang pumapatay ng katawan nguni’t hindi naman nakakapatay ng kaluluwa. Sa halip, ang katakutan ninyo ay ang Diyos na may kakayahang pumuksa ng katawan at kaluluwa sa impiyerno[Gehenna] (Mt. 5:30, 10:28, idinagdag ang pagdidiin).

Ang Gehenna at Hades ay hindi maaaring iisang lugar dahil sinasabi ng Biblia na ang mga hindi matuwid ay ipinapadala sa daigdig ng mga patay [Hades] bilang espiritu/kaluluwang nawalan ng katawan. Pagkatapos lamang ng sanlibong-taong paghahari ni Cristo na bubuhaying-muli ang katawan ng mga hindi matuwid upang humarap sa paghatol ng Diyos at itatapon sila sa lawa ng apoy, o Gehenna (tingnan ang Pah. 20:5, 11-15). Dagdag pa, isang araw ang mismong daigdig ng mga patay [Hades] ay itatapon sa lawa ng apoy (tingnan ang Pah. 20:14), kaya maaaring ibang lugar ito sa lawa ng apoy.

Impiyerno (Tartaros)

Ang ikaapat na salitang kadalasang isinasaling impiyerno sa Biblia ay ang Griegong salitang tartaros. Minsan lang itong makikita sa Bagong Tipan:

Hindi pinatawad ng Diyos ang mga anghel na nagkasala. Sila’y itinapon sa impiyerno [tartaros] kung saan sila’y iginapos sa kadiliman upang doon hintayin ang Araw ng Paghuhukom (2 Ped. 2:4).

Ang tartaros ay karaniwang ipinapalagay bilang natatanging bilangguan para sa tanging anghel na nagkasala; kung gayon, hindi ito Sheol/Hades o Gehenna. Binanggit din ni Judas ang mga anghel na ibinibilanggo:

Alalahanin din ninyo ang mga anghel na hindi nanatili sa kanilang dating kalagayan at kapangyarihan, sa halip ay iniwan ang kanilang tahanan. Kaya’t sila’y ginapos ng Diyos ng di mapapatid na tanikala at ibinilanggo sa pusod ng kadiliman, hanggang sa sila’y hatulan sa dakilang Araw ng Paghuhukom (Ju. 1:6).

Mga Sindak ng Impiyerno (The Horrors of Hell)

Sa sandaling mamatay ang taong di nagsisisi, hindi na siya binibigyan ng karagdagang pagkakataon upang magsisi. Naitakda na ang kanyang kapalaran. Sinasabi ng Biblia, “Itinakda sa mga tao na sila’y minsang mamamatay at pagkatapos ay ang paghuhukom” (Heb. 9:27).

Ang impiyerno ay walang hanggan, at ang mga nabilanggo ay walang pag-asang makatakas. Sa pagtukoy ng napipintong paghatol sa mga di matuwid, sinabi ni Jesus, “Itataboy ang mga ito sa kaparusahang walang hanggan, nguni’t ang mga matuwid ay magkakaroon ng buhay na walang hanggan” (Mt. 25:46, idinagdag ang pagdidiin). Ang kaparusahan para sa mga di matuwid sa impiyerno ay walang hanggan din tulad ng buhay na walang hanggan para sa mga matuwid.

Gayundin, isinulat ni Pablo:

Gagawin ng Diyos ang nararapat; tiyak na pahihirapan niya ang mga nagpapahirap sa inyo. Kayo namang nagtitiis ay aaliwin Niyang kasama namin sa pagbabalik ng Panginoong Jesus mula sa langit kasama ang kanyang mga makapangyarihang anghel. Darating Siya sa gitna ng naglalagablab na apoy at paparusahan ang lahat ng hindi kumilala sa Diyos at hindi sumunod sa Magandang Balita na ating Panginoong Jesus. Ang parusa sa kanila ay walang hanggang kapahamakan at mahihiwalay sila sa Panginoon at sa dakila Niyang kapangyarihan (2 Tes. 1:6-9, idinagdag ang pagdidiin).

Ang impiyerno ay isang lugar ng di mailalarawang paghihirap dahil ito ay magiging walang-hanggang parusa. Habambuhay na nakabilanggo doon, in ng papasanin ng mga di matuwid ang kanilang walang-hanggang pagkakasala at titiisin ang galit ng Diyos sa isang di namamatay na apoy.

Inilarawan ni Jesus ang impiyerno bilang lugar ng “kadiliman sa labas,” kung saan mayroong “pagnanangis at pagngangalit ng ngipin,” at isang lugar na “hindi namamatay ang kanilang uod, at hindi apoy na hindi namamatay” (Mt. 22:13; Mc. 9:44)., kailangan nating bigyang-babala ang mga tao sa lugar na iyan at sabihan tungkol sa kaligtasang idinudulot lamang kay Cristo!

Isang partikular na denominasyon ang nagtuturo ng konsepto ng purgatoryo, isang lugar kung saan ang mga mananampalataya ay magtitiis nang kaunting panahon upang matanggal ang kanilang kasalanan at kung gayon ay maging karapat-dapat sa langit. Nguni’t ang ideang ito ay hindi itinuturo saanman sa Biblia.

Ang mga Matuwid Pagkatapos ng Kamatayan (The Righteous After Death)

Kapag namatay ang isang mananampalataya, pumupunta agad ang kanyang espiritu sa langit upang makasama ang Panginoon. Lubhang nilinaw ni Pablo ang katotohanang ito nang sumulat siya tungkol sa sarili niyang kamatayan:

Sapagka’t para sa akin, si Cristo ang aking buhay at kahit kamatayan ay pakinabang. Nguni’t kapag ako’y mananatiling buhay, ito’y kapaki-pakinabang din sapagka’t ako’y makakagawa pa ng mabubuting bagay. Hindi ko malaman kung alin ang aking pipiliin. May pagtatalo sa loob ko; gusto ko nang pumanaw sa mundong ito upang makapiling si Cristo, sapagka’t ito ang lalong mabuti para sa akin (Fil. 1:21-23, idinagdag ang pagdidiin).

Pansinin na sinabi ni Pablo na gusto na niyang pumanaw at kung magkagayon, makakapiling na niya si Cristo. Hindi pupunta ang kanyang espiritu sa kawalang-malay, na naghihintay sa muling pagkabuyay (na tulad ng malungkot na palagay ng ilan).

Pansinin din na sinabi ni Pablo na para sa kanya, kahit kamatayan ay pakinabang. Magiging totoo lang iyan kung pupunta siya sa langit kapag siya ay namatay.

Inihayag din ni Pablo sa kanyang pangalawang sulat sa mga taga-Corinto na kung ang espiritu ng isang mananampalataya ay humiwalay sa kanyang katawan, siya ay “nasa tahanan kasama ang Panginoon”.

Kaya’t laging malakas ang ating loob, kahit na alam nating habang tayo’y narito pa sa katawang-lupa, hindi tayo makakapasok sa tahanang inihanda ng Panginoon. Sapagka’t namumuhay tayo batay sa pananampalataya sa Panginoon at hindi sa mga bagay na nakikita. Malakas nga ang loob nating iwanan ang katawang ito na ating tinatahanan ngayon, upang manirahan na sa piling ng Panginoon (2 Cor. 5:6-8).

Bilang karagdagang suporta, isinulat din ni Pablo:

Mga kapatid, nais naming malaman ninyo ang katotohanan tungkol sa mga namatay na upang hindi kayo magdalamhati tulad ng mga taong walang pag-asa. Dahil naniniwala tayong si Jesus ay namatay at muling nabuhay, naniniwala din tayong bubuhayin ng Diyos ang lahat ng namatay sa sumasampalataya kay Jesus upang isama sa Kanya (1 Tes. 4:13-14).

Kung dadalhin ni Jesus mula sa langit kasama Niya sa Kanyang pagbabalik “ang mga nakatulog,” maaaring nasa langit na sila ngayon kasama Niya.

Nakikini-kinitang Langit (Heaven Foreseen)

Ano ang itsura ng langit? Sa ating natatakdaang isip, kailanman ay hindi natin lubos na magagap ang lahat ng luwalhating naghihintay sa atin doon, at binibigyan lang tayo ng Biblia ng aninag. Ang pinaka-nakakagitlang katotohanan tungkol sa langit para sa mga mananampalataya ay ang makita natin ang ating Panginoon at Tagapagligtas, si Jesus, at ang Diyos na ating Ama nang harap-harapan. Titira tayo “sa tahanan ng Ama”.

Sa bahay ng Aking Ama ay maraming silid. Kung hindi ito totoo, sasabihin Ko ba sa inyong pupunta Ako roon upang ipaghanda Ko kayo ng inyong matitirhan? At kapag naipaghanda Ko na kayo ng matitirhan, Ako’y babalik at isasama Ko kayo upang kayo’y makapiling Ko kung saan Ako naroroon (Jn. 14:2-3).

Kapag nakarating na tayo sa langit, maiintindihan natin ang maraming misteryong ngayon ay hindi maintindihan ng ating isip. Isinulat ni Pablo,

Sa kasalukuyan, tila malabong larawan ang nakikita natin sa salamin, nguni’t darating ang araw na harapan nating makikilala ang Diyos. Bahagya lamang ang nalalaman ko ngayon, nguni’t darating ang araw na malulubos ang kaalamang ito, tulad ng lubos na pagkakilala niya sa akin (1 Cor. 13:12).

Binibigyan tayo ng libro ng Pahayag ng pinakamagandang larawan ng itsura ng langit. Inilalarawang lugar na maraming nangyayari, kahanga-hangang kagandahan, walang-hanggang pagkakaiba, at kasiyahang di maihayag, ang langit ay hindi lugar kung saan maghapong nakaupo sa ulap at tumutugtog ng alpa ang mga tao!

Minsang binigyan ng pangitain ng langit, unang napansin ni Juan ang trono ng Diyos, ang gitna ng sanlibutan:

At agad akong napuspos ng kapangyarihan ng Espiritu, at nakita ko sa langit ang isang trono at ang isang nakaupo roon. Ang anyo niya’s maningning na parang mahahalagang batong jasper at kornalina. May isang bahagharing nagniningning na parang sa palibot ng trono. Nakapaligid naman dito ang dalawampu’t apat pang trono na sa bawa’t isa’y may nakaupong isang pinuno na nakadamit ng puti at may koronang ginto sa ulo. Mula sa trono ay gumuguhit ang kidlat, kasabay ng mga ugong at mga kulog. Sa harap ng trono ay may pitong nagniningas na sulo; ito ang pitong espiritu ng Diyos. Sa harap ng trono ay may tila dagat na salamin na sinlinaw ng kristal. Sa apat na panig ng trono ay may apat na buhay na nilalang, na punung-puno ng mga mata sa kanilang harap at likod. Ang unang buhay na nilalang ay katulad ng leon; katulad naman ng baka ang pangalawa; kamukha ng tao ang pangatlo; at katulad naman ng agilang lumilipad ang pang-apat. Ang bawa’t isa ay may tig-aanim na pakpak, at punung-puno ng mga mata sa harap at likod. Walang tigil ang kanilang pag-awit araw at gabi, “Banal, banal, banal, ang Panginoong Diyos na Makapangyarihan sa lahat, ang Diyos ng nakaraan, ng kasalukuyan, at siyang darating. ”Tuwing umaawit ng papuri, parangal at pasasalamat ang apat na buhay na nilalang sa nakaupo sa trono, na nabubuhay magpakailanman, ang dalawampu’t apat na pinuno naman ay nagpapatirapa sa harap ng trono at sinasamba ang nakaupo doon, ang nabubuhay magpakailanman. Iniaalay nila ang kanilang korona sa harap ng trono, at sinasabi, “Aming Panginoon at Diyos! Karapat-dapat kang tumanggap ng papuri, karangalan, at kapangyarihan; sapagka’t ikaw ang lumalang sa lahat ng bagay, at ayon sa iyong kagustuhan, sila’y nilalang mo at pinapanatili” (Pah. 4:2-11).

Ginawa ni Juan ang makakaya upang ilarawan sa makalupang termino ang hindi maihahalintulad sa alinman sa mundo. Malinaw na walang paraan upang intindihin natin ang lahat ng nakita niya hangga’t hindi natin iyon mismong nakikita. Nguni’t talagang babasahing nakapagbibigay-inspirasyon.

Ang mga pahayag tungkol sa langit na nagbibigay ng lubos na inspirasyon ay makikita sa kabanata 21 at 22 ng Pahayag, kung saan inilarawan ni Juan ang Bagong Jerusalem, na kasalukuyang nasa langit nguni’t bababa sa lupa pagkatapos ng sanlibong-taong paghahari ni Cristo:

Napasailalim ako sa kapangyarihan ng Espiritu, at ako’y dinala ng anghel sa ibabaw ng isang napakataas na bundok. Ipinakita niya sa akin ang Jerusalem, ang Banal na Lunsod, na bumababa sa langit buhat sa Diyos.Nagliliwanag ito dahil sa kaluwalhatian ng Diyos; kumikislap na parang batong hiyas, gaya ng jasper, ng diamanteng sinlinaw ng kristal. Ang pader nito’y makapal, mataas at may labindalawang pinto, at sa bawa’t pinto ay may bantay na anghel….Anghel na nagsalita sa akin ay may hawak na gintong panukat upang sukatin ang lunsod, gayundin ang mga pinto at ang pader nito. Parisukat ang ayos ng lunsod, kung ano ang haba, ganoon din ang luwang. Sinukat ng anghel ang lunsod, at ang lumabas na sukat ng lunsod ay 2,400 kilometro ang haba at ang luwang, gayundin ang taas….Batong jasper ang pader at ang lunsod ay lantay na gintong kumikinang na parang kristal….Perlas ang labindalawang pinto, bawa’t pinto ay yari sa iisang perlas. Purong ginto ang lansangan ng lunsod at kumikinang na parang Kristal. Napansin ko na walang templo sa lunsod sapagka’t ang nagsisilbing templo roon ay ang Panginoong Diyos na Makapangyarihan sa lahat at ang Kordero. Hindi na kailangan ang araw o ang buwan upang bigyang liwanag ang lunsod,sapagka’t ang kaluwalhatian ng Diyos ang nagbibigay ng liwanag doon; ang Kordero naman ang siyang ilawan….Ipinakita rin sa akin ng anghel ang ilog ng tubig na nagbibigay-buhay. Ang tubig nito na sinlinaw ng kristal ay bumubukal mula sa trono ng Diyos at ng Kordero, at umaagos sa gitna ng lansangan ng lunsod. Sa magkabilang panig ng ilog ay may punongkahoy na nagbibigay-buhay. Ang bunga nito’y iba-iba bawa’t buwan, at nakapagpapagaling naman sa sakit ng mga tao ang mga dahon nito. Wala roong makikitang anumang isinumpa ng Diyos. Makikita sa lunsod ang trono ng Diyos at ng Kordero, at sasambahin siya ng kanyang mga lingkod. Makikita nila ang Kanyang mukha, at masusulat sa kanilang noo ang Kanyang pangalan. Doo’y wala nang gabi, kaya’t hindi na sila mangangailangan pa ng mga ilaw o ng liwanag ng araw, sapagka’t ang Panginoong Diyos ang magiging ilaw nila, at maghahari sila magpakailanman ” (Pah. 21:10-22:5).

Bawa’t tagasunod ni Jesus makaaasam sa lahat ng himalang ito, basta’t magpatuloy siya sa pananampalataya. Walang dudang gugugulin natin ang unang ilang araw natin sa langit sa pagsasabing, “O, iyan pala ang sinisikap ilarawan ni Juan sa kanyang libro ng Pahayag!”

[1] Translator’s note: I added the word (Sheol) (not present in the Bible translation being used) because it is crucial to the document.

[2] Translator’s note: I have enclosed in parenthesis the word Hades (original of the translated phrase ).

[3] Ang mga naniniwala sa partikular na interpretasyong ito ay kailangang ding maniwala sa isa o dalawa pang teorya. Ang isa an gang teoryang ang Sheol/Hades ang pangalan para sa isang tirahan pagkamatay ng mga di-matuwid at matuwid na nahahati sa dalawa, isang lugar ng pagpapahirap at isang lugar ng paraisong pinuntahan ni Jesus. Ang isa pang teorya ay tiniis ni Jesus ang pahirap ng mga napahamak nang tatlong araw at gabi sa mga apoy ng Sheol/Hades habang tiniis Niya ang sukdulan ng kaparusahan ng kasalanan bilang kahalili natin. Kapwa teorya ay mahirap patunayan sa Kasulatan, at kapwa di kailangan kung kailanman ay hindi gumugol ng panahon si Jesus sa Sheol/Hades. Iyan ang ibig sabihin talaga ng Kanyang pahayag. Tungkol sa pangalawang teorya, hindi naranasan ni Jesus ang pahirap ng mga napahamak sa loob ng tatlong araw at gabi sa pagitan ng Kanyang kamatayan at pagkabuhay-muli, dahil ang ating pagkatubos ay binili sa pamamagitan ng Kanyang paghihirapsa krus (tingnan ang Col. 1:22), hindi sa pamamagitan ng Kanyang sinasabing paghihirap sa Sheol/Hades.

[4] Pansinin din na bagama’t kapwa hiwalay sa kanilang katawan sina Lazaro at ang mayamang lalaki, sila ay may malay at nasa kanila ang lahat ng pandama gaya ng paningin, pandamdam at pandinig. Nararanasan nila ang sakit at kaginhawahan at naaalala ang nakaraang karanasan. Pinabubulaanan nito ang teoryang “tulog ng kaluluwa,”ang ideang pupunta sa kawalang-malay ang mga tao kapag namatay sila, at hinihintay ay pagbabalik-malay sa pagkabuhay na muli ng kanilang katawan.

[5] Ipinapalagay ng iba, at marahil tama sila, na ang mga bihag na natukoy na sa Efeso 4:8-9 ay tayong lahat na minsan ay naging bihag sa kasalanan, at ngayo’y napalaya ng muling pagkabuhay ni Cristo.

대부분 그리스도인들은 사람이 죽을 때, 천국이 아니면 지옥에 간다는 것을 알고 있다. 그러나 천국이 의인의 최종 거주지가 아니며 음부가 악인의 최종 거주지가 아니라는 것을 모든 사람이 다 알고 있는 것은 아니다.

예수 그리스도의 추종자들이 죽을 때에, 그들의 영과 혼은 즉시 하나님이 거하시는 천국에 올라간다(고후 5:6-8; 빌 1:21-23; 살전 4:14을 보라). 그러나 미래의 어느 시점에 하나님은 새 하늘과 새 땅을 지으실 것이며 새 예루살렘이 하늘로부터 내려올 것이다(벧후 3:13; 계 21:1-2을 보라). 그곳에서 의인은 영원히 살게 될 것이다.

악인은 죽으면 즉시 음부로 내려간다. 그러나 음부는 그들의 몸이 부활할 때까지 일시적으로 대기하는 장소이다. 그 날이 되면, 그들은 하나님의 심판대 앞에 설 것이며 그다음에는 성경에서 게헨나라고 하는 불과 유황으로 불타는 호수에 던져질 것이다. 우리는 성경을 통해 이 모든 것에 대해 더 자세히 살펴볼 것이다.

악인이 죽을 때(When the Unrighteous Die)

악인이 죽은 후에 어떻게 되는지를 더 잘 이해하기 위해서, 우리는 반드시 구약 성경의 한 히브리어 단어와 신약 성경의 세 헬라어 단어를 공부해야 한다. 비록 이 히브리어와 헬라어 단어들이 실제로 세 가지 다른 장소를 설명하지만, 그것들은 어떤 성경에서 종종 모두 지옥으로 번역됨으로써 독자들에게 오해의 소지가 될 수 있다.

먼저, 구약 성경의 히브리어 스올에 대해 알아보자.

스올이란 단어는 구약 성경에서 60번 이상 언급되었다. 그것은 분명히 악인들의 죽음 뒤의 거처를 의미한다. 예를 들어, 고라와 그의 추종자들이 광야에서 모세를 거역했을 때, 하나님은 땅이 입을 열어 그들과 그들의 모든 소유물을 삼키게 함으로써 그들을 처벌하셨다. 성경은 그들이 스올에 빠졌다고 말씀한다.

그들과 그의 모든 재물이 산 채로 스올에 빠지며 땅이 그 위에 덮이니 그들이 회중 가운데서 말하니라(민 16:33, 강조 추가).

나중에 이스라엘의 역사에서, 하나님은 스올에 그분의 진노의 불이 일어난다고 경고하셨다.

그러므로 내 분노의 불이 일어나서 스올의 깊은 곳까지 불사르며 땅과 그 소산을 삼키며 산들의 터도 불타게 하는도다(신 32:22, 강조 추가).

다윗 왕은 이렇게 선언하였다.

악인들이 스올로 돌아감이여 하나님을 잊어버린 모든 이방 나라들이 그리하리로다(시 9:17, 강조 추가).

그리고 그는 악인들을 대적하여 아래와 같이 기도하였다.

사망이 갑자기 그들에게 임하여 산 채로 스올에 내려갈지어다 이는 악독이 그들의 거처에 있고 그들 가운데에 있음이로다(시 55:15, 강조 추가).

현명한 솔로몬은 젊은이에게 창녀의 간계에 대하여 경고하였다.

그의 집은 스올의 길이라 사망의 방으로 내려가느니라…그 어리석은 자는 죽은 자들이 거기 있는 것과 그의 객들이 스올

깊은 곳에 있는 것을 알지 못하느니라(잠 7:27; 9:18, 강조 추가).

솔로몬의 다른 잠언들은 우리로 하여금 의인은 결국 스올에서 끝장나지 않는다는 것을 믿게 한다.

지혜로운 자는 위로 향한 생명 길로 말미암음으로 그 아래에 있는 스올을 떠나게 되느니라(잠 15:24, 강조 추가).

네가 그를 채찍으로 때리면 그의 영혼을 스올에서 구원하리라(잠 23:14, 강조 추가).

마지막으로, 이사야는 지옥에 대한 예수님의 묘사를 예시하여 바벨론 왕에게 그가 스스로 높아지려 했지만 결국 스올에 떨어지게 됨을 말하였다.

아래의 스올이 너로 말미암아 소동하여 네가 오는 것을 영접하되 그것이 세상의 모든 영웅을 너로 말미암아 움직이게 하며 열방의 모든 왕을 그들의 왕좌에서 일어서게 하므로 그들은 다 네게 말하여 이르기를 너도 우리 같이 연약하게 되었느냐 너도 우리 같이 되었느냐 하리로다 네 영화가 스올에 떨어졌음이여 네 비파 소리까지로다 구더기가 네 아래에 깔림이여 지렁이가 너를 덮었도다 너 아침의 아들 계명성이여 어찌 그리 하늘에서 떨어졌으며 너 열국을 엎은 자여 어찌 그리 땅에 찍혔는고 네가 네 마음에 이르기를 내가 하늘에 올라 하나님의 뭇 별 위에 내 자리를 높이리라 내가 북극 집회의 산 위에 앉으리라 가장 높은 구름에 올라가 지극히 높은 이와 같아지리라 하는도다 그러나 이제 네가 스올 곧 구덩이 맨 밑에 떨어짐을 당하리로다 너를 보는 이가 주목하여 너를 자세히 살펴보며 말하기를 이 사람이 땅을 진동시키며 열국을 놀라게 하며 세계를 황무하게 하며 성읍을 파괴하며 그에게 사로잡힌 자들을 집으로 놓아 보내지 아니하던 자가 아니냐 하리로다(사 14:9-17, 강조 추가).

이런 말씀들과 이와 같은 다른 말씀들은 우리로 하여금 스올은 악인들이 죽은 뒤 고통받는 장소임을 믿게 해준다. 그리고 거기에는 더 많은 증거가 있다.

하데스(Hades)

신약 성경의 헬라어 하데스(Hades)는 구약 성경의 히브리어 스올(Sheol)과 같은 장소를 가리키는 것은 분명하다. 이것을 증명하기 위해, 우리는 시편 16:10과 사도행전 2:27을 비교하는 일만 남았다.

이는 주께서 내 영혼을 스올에 버리지 아니하시며 주의 거룩한 자를 멸망시키지 않으실 것임이니이다(시 16:10, 강조 추가).

이는 내 영혼을 음부(Hades)에 버리지 아니하시며 주의 거룩한 자로 썩음을 당하지 않게 하실 것임이로다(행 2:27, 강조 추가).

이로부터 보아, 신약 성경에서 하데스가 언급된 모든 열 번의 경우가 항상 부정적인 의미로 씌어졌으며 종종 악인들이 죽은 뒤 감금되어 고통당하는 장소로 씌어졌다는 것은 흥미로운 일이다(마 11:23; 16:18; 눅 10:15; 16:23; 행 2:27; 2:31; 계 1:18; 6:8; 20:13-14을 보라). 다시 말하지만, 이 모든 것은 스올이나 하데스가 악인들이 죽은 뒤에 가는 곳이며 고통 받는 장소임을 보여준다.[1]

예수님은 스올이나 하데스에 가신 적이 있는가? (Did Jesus Go to Sheol/Hades?)

우리가 시편 16:10과 그것을 바울이 사도행전 2:27에 인용한 부분을 좀 더 자세히 살펴보자. 두 곳에서 스올과 하데스는 같은 장소를 가리키고 있다. 베드로가 오순절 날 한 설교에 따르면, 다윗의 몸은 그리스도의 몸과는 달리 부패하기 때문에, 다윗은 시편 16:10에서 자신을 가리킨 것이 아니라 그리스도를 예언적으로 가리킨 것이라고 하였다(행 2:29-31을 보라). 이 때문에, 우리는 시편 16:10은 실제로는 예수님이 그분의 아버지께 하신 말씀이며, 그분의 아버지가 그분의 영혼을 스올에 버리지 아니하시며 그분의 몸이 썩음을 당하지 않게 하실 것이라는 믿음을 선포한 것임을 알 수 있다.

일부 사람들은 예수님의 이 선언이 그분께서 죽으시고 부활하시기 전 3일 동안, 그분의 영혼이 스올 또는 하데스에 갔었다는 증거로 해석한다. 그러나 그것이 암시된 것이 아니다. 예수님이 그분의 아버지께 하신 말씀을 다시 꼼꼼하게 살펴보라.

이는 주께서 내 영혼을 스올에 버리지 아니하시며 주의 거룩한 자를 멸망시키지 않으실 것임이니이다(시 16:10).

예수님은 아버지께 “나는 내 영혼이 스올/하데스에서 며칠 보낼 것이지만 주께서 내 영혼을 그곳에 버리시지 않는다는 것을 믿습니다”라고 말씀하신 것이 아니라 “나는 내가 죽을 때, 주께서 나를 악인들을 대하듯이 나의 영혼을 스올/하데스에 버리시지 않는다는 것을 믿습니다. 나는 단 한 순간도 그곳에서 보내지 않을 것입니다. 나는 당신께서 나를 사흘 만에 부활시키시며 나의 몸이 썩음을 당하지 않게 하실 것을 믿습니다”라고 말씀하셨을 것이다.

이 해석은 확실한 보증이 있다. 우리는 예수님께서 “주의 거룩한 자를 멸망시키지 않으실 것임이니이다”라고 말씀하신 것을 예수님의 몸이 사흘 동안 점점 부패해지다가 부활하실 때에 회복된다고 해석할 수 없다. 오히려, 우리는 그 말씀은 그분의 몸이 죽으시고 부활하실 사이에 어떠한 부패도 겪은 적이 없음을 의미한다고 해석한다.

마찬가지로, 그분의 영혼이 스올/하데스에 버려지지 않는다는 것을 그분께서 스올/하데스에 며칠 동안 머무를 것이나, 궁극적으로 그곳에 버려지지 않는다고 해석할 필요가 없다.[2] 오히려, 그것은 그분의 영혼은 스올/하데스에 버려지는 악인들이 영혼처럼 취급되지 않는다는 의미로 해석 되어야 한다. 그분의 영혼은 그곳에서 단 일 분도 머무르지 않으실 것이다. 또한, 예수님은 “주께서 내 영혼을 스올에 버리지 아니하시며”라고 말씀하셨지 “주께서 내 영혼을 스올안에 버리지 아니하시며”라고 말씀하시지 않았음을 주목하라.

이 사흘 동안 예수님의 영혼은 어디에 계셨을까? (Where Was Jesus’ Soul During the Three Days?)

예수님께서 그분은 사흘 동안 땅속에 계실 것이라고 제자들에게 말씀하신 것을 기억하라(마 12:40을 보라). 그분의 몸이 사흘 동안 무덤 속에 있었다고 보는 것은 합당하지 않을 것이다. 왜냐하면, 무덤을 “땅속”으로 간주하기 어렵기 때문이다. 오히려, 예수님은 그분의 영혼이 땅속 깊은 곳에 계셨음을 뜻하셨을 것이다. 그러므로 우리는 그분의 영혼이 죽으시고 부활하시기 전까지는 천국에 계신 것이 아니라는 결론을 내릴 수 있다. 예수님은 부활하셨을 때 마리아에게 “내가 아직 아버지께로 올라가지 아니하였다”(요 20:17을 보라)라고 말씀하심으로써 이 점을 확인하셨다.

예수님은 또한 십자가에서 회개한 도둑에게 그날 그가 그분과 함께 낙원에 있을 것이라고 알려주셨음을 명심하라(눅 23:43을 보라). 이러한 사실들을 통해, 우리는 예수님의 영혼이 땅속에서 밤낮 사흘 동안 계셨음을 알 수 있다. 그분은 그 동안 적어도 얼마 동안은 “낙원”이라 부르신 곳에 계셨다. 이 곳은 확실히 고통받는 곳인 스올이나 하데스와 같아 보이지 않는다!

이 모든 것은 나로 하여금 땅속에 스올/하데스 외에 반드시 낙원이라는 곳이 있다는 생각이 들게 한다. 이 생각은 예수님께서 어느 한 번 하신 불의한 사람과 의로운 사람, 부자와 나사로에 관한 이야기에 의해 뒷받침된다.

한 부자가 있어 자색 옷과 고운 베옷을 입고 날마다 호화롭게 즐기더라 그런데 나사로라 이름하는 한 거지가 헌데투성이로 그의 대문 앞에 버려진 채 그 부자의 상에서 떨어지는 것으로 배불리려 하매 심지어 개들이 와서 그 헌데를 핥더라 이에 그 거지가 죽어 천사들에게 받들려 아브라함의 품에 들어가고 부자도 죽어 장사되매 그가 음부(하데스)에서 고통중에 눈을 들어 멀리 아브라함과 그의 품에 있는 나사로를 보고 불러 이르되 아버지 아브라함이여 나를 긍휼히 여기사 나사로를 보내어 그 손가락 끝에 물을 찍어 내 혀를 서늘하게 하소서 내가 이 불꽃 가운데서 괴로워하나이다 아브라함이 이르되 얘 너는 살았을 때에 좋은 것을 받았고 나사로는 고난을 받았으니 이것을 기억하라 이제 그는 여기서 위로를 받고 너는 괴로움을 받느니라 그뿐 아니라 너희와 우리 사이에 큰 구렁텅이가 놓여 있어 여기서 너희에게 건너가고자 하되 갈 수 없고 거기서 우리에게 건너올수도 없게 하였느니라(눅 16:19-26, 강조 추가).

물론, 나사로와 부자 모두가 죽은 뒤에 몸속에 있지 않고 영/혼으로 그들이 가야할 곳으로 갔다.

나사로는 어디에 있었는가? (Where Was Lazarus?)

부자는 자신이 음부(하데스)에 있음을 발견 하지만, 아브라함과 같이 다른 장소에 있는 나사로를 볼 수 있었음을 주목하라. 사실, 나사로는 어떤 장소가 아닌 “아브라함의 품”에 있었다고 했는데 그것은 가능하게 나사로가 그곳에서 아브라함의 위로를 받았음을 나타내려는 것 같다.

부자와 나사로가 죽은 후, 그들 사이의 거리는 얼마나 되었을까?

성경에서 부자는 나사로가 멀리 있는 것을 보았다고 했으며 그들 사이에는 “큰 구렁텅이”가 놓여 있었다고 했다. 그래서 그들 사이의 거리는 추측할 수밖에 없다. 그러나 그들 사이의 거리가 땅속에서 천국까지의 거리만큼은 되지 않는다고 보는 것이 합리적인 것 같다. 그렇지 않으면, 부자가 (신적인 도움이 없이는) 나사로를 볼 수가 없을 것이며, 두 곳 사이에 “큰 구렁텅이가” 놓여 있다는 언급을 하여 누구도 두 곳 사이를 오갈 수 없음을 밝힐 필요가 없었을 것이다. 또한, 부자는 아브라함을 향해 울부짖었고 아브라함은 그에게 대답하였다. 그들이 “큰 구렁텅이”를 사이 두고 서로 대화할 수 있었다는 것은 우리로 하여금 두 곳 사이가 매우 가까웠다는 생각을 하게 한다.

이 모든 것은 나로 하여금 나사로가 우리가 천국이라 부르는 곳에 있었던 것이 아니라 땅속의 독립된 곳에 있었다는 것을 믿게 한다.[3] 이 곳은 예수님이 회개한 도둑에게 말씀하셨던 낙원이라 불리는 곳이었음에 틀림없다. 그것은 구약 속의 의인들도 죽은 후에 땅속의 낙원으로 갔다. 그 곳은 나사로가 간 곳이며 예수님과 회개한 도둑이 간 곳이었다.

선지자 사무엘도 죽은 후에 그 곳에 갔음이 명백하다. 사무엘상 28장을 읽어보면 하나님께서 죽은 선지자 사무엘의 영이 사울에게 나타나서 예언하게 허락하실 때, 엔돌의 여인은 사무엘을 “땅에서 올라온 영”(삼상 28:13, 강조 추가)으로 묘사하였다. 사무엘 자신도 사울에게 “네가 어찌하여 나를 불러 올려서 나를 성가시게 하느냐?”(삼상 28:15, 강조 추가)라고 말했다. 분명히, 사무엘의 영/혼은 땅속의 낙원에 갔었다.

성경은 그리스도의 부활 때 낙원이 비워지고 구약 시대에 죽은 의로운 사람들이 예수님과 함께 천국에 올라갔다는 사실을 뒷받침하는 것 같다. 성경은 예수님이 땅의 낮은 곳에서 천국으로 올라가실 때에 “사로잡혔던 자들을 사로잡으셨다”고 말씀한다(엡 4:8-9; 시 68:18). 나는 그 사로잡혔던 자들이 낙원에서 살던 모든 사람들이라는 가정을 했다. 예수님은 당연히 스올/하데스의 사람들은 풀어주시지 않았을 것이다![4]

예수님은 옥에 있는 영들에게 설교하셨다(Jesus Preached to Spirits in Prison)

성경은 또한 예수님께서 죽음과 부활사이의 어느 시점에서 육체를 떠난 영들에게 설교하셨다고 우리에게 알려준다. 베드로전서 3장에서 다음의 말씀을 읽게 된다.

그리스도께서도 단번에 죄를 위하여 죽으사 의인으로서 불의한 자를 대신하셨으니 이는 우리를 하나님 앞으로 인도하려 하심이라 육체로는 죽임을 당하시고 영으로는 살리심을 받으셨으니 그가 또한 영으로 가서 옥에 있는 영들에게 선포하시니라 그들은 전에 노아의 날 방주를 준비할 동안 하나님이 오래 참고 기다리실 때에 복종하지 아니하던 자들이라 방주에서 물로 말미암아 구원을 얻은 자가 몇 명뿐이니 겨우 여덟 명이라(벧전 3:18-20).

이 성경 말씀들은 분명히 내가 해답을 가지고 있지 않는 몇 가지 문제를 제기한다. 왜 예수님은 특별히 노아의 홍수 때 죽은 일부 불순종하는 사람들에게 선포하셨을까? 예수님은 그들에게 무슨 말씀을 하셨을까?

어쨌든, 이 말씀은 예수님께서 죽음에서 부활까지 밤낮 사흘 동안 낙원에서 보내지 않았다는 사실을 뒷받침하는 것 같다.

게헨나(Gehenna)

오늘날, 의로운 사람들이 죽을 때에는 그들의 영/혼은 천국으로 바로 올라간다(고후 5:6-8; 빌 1:21-23; 살전 4:14를 보라).

불의한 사람들은 여전히 스올/하데스에서 고통당하고 몸의 부활과 최종 심판, 그리고 스올/하데스와는 다르고 구별된 “불못”에 던져지기를 기다리고 있다.

이 불못으로 묘사된 단어는 자주 지옥으로 번역되는 세 번째 헬라어 단어 게헨나이다. 이 단어는 예루살렘의 외곽에 위치한 힌놈 골짜기의 쓰레기장의 이름에서 유래했다. 그곳은 벌레와 구더기가 욱실거리는 쓰레기 더미이며 어떤 곳은 끊임없이 불타고 연기 난다.

예수님이 게헨나를 말씀하셨을 때, 그분은 사람의 몸이 던져질 장소에 대해 말씀하신 것이다. 예를 들어, 그분은 마태복음에서 이렇게 말씀하셨다.

또한 만일 네 오른 손이 너로 실족하게 하거든 찍어 내버리라 네 백체 중 하나가 없어지고 온 몸이 지옥에 던져지지 않는 것이 유익하니라…몸은 죽여도 영혼은 능히 죽이지 못하는 자들을 두려워하지 말고 오직 몸과 영혼을 능히 지옥에 멸하실 수 있는 이를 두려워하라(마 5:30, 10:28, 강조 추가).

게헨나와 하데스는 동일한 장소가 아니다. 왜냐하면, 성경에서 악인은 몸을 떠난 영/혼의 형태로 하데스에 간다고 말씀했기 때문이다. 그리스도가 천 년 동안 다스리신 후에야만, 악인들은 몸이 부활하고 하나님의 심판을 받은 후 불못 또는 게헨나에 던져지게 된다(계 20:5, 11-15을 보라). 또한, 하데스 자체도 언젠가는 불못에 던져지게 된다(계 20:14을 보라). 그러므로 하데스는 반드시 불못이 아닌 다른 장소여야 한다.

타르타로스(Tartaros)

성경에서 지옥으로 번역되는 네 번째 단어는 헬라어 타르타로스이다. 신약 성경에서 그 단어를 단 한 번만 찾을 수 있다.

하나님이 범죄한 천사들을 용서하지 아니하시고 지옥에 던져 어두운 구덩이에 두어 심판 때까지 지키게 하셨으며(벧후 2:4).

타르타로스는 일반적으로 죄를 지은 천사들을 위한 특별한 감옥으로 여겨진다. 따라서 그것은 스올/하데스 또는 게헨나가 아니다. 유다 또한 결박당한 천사에 대해 썼다.

또 자기 지위를 지키지 아니하고 자기 처소를 떠난 천사들을 큰 날의 심판까지 영원한 결박으로 흑암에 가두셨으며(유 1:6).

지옥의 공포(The Horrors of Hell)

회개하지 않은 사람이 죽으면, 그는 더 이상 회개할 기회를 얻지 못한다. 그의 운명은 봉인되었다. 성경은 “한번 죽는 것은 사람에게 정해진 것이요 그 후에는 심판이 있다”(히 9:27)고 말씀한다.

지옥은 영원한 것이기에 거기에 갇혀 있는

사람들은 탈출할 희망이 없다. 악인에 대한 미래의 심판에 대하여 예수님은 “그들은 영벌에, 의인은 영생에 들어가리라”(마 25:46, 강조 추가)라고 말씀하셨다. 악인이 지옥에서 받게 되는 형벌은 의인이 받게 되는 영생만큼 영원하다.

마찬가지로, 바울은 이렇게 썼다.

너희로 환난을 받게 하는 자들에게는 환난으로 갚으시고 환난을 받는 너희에게는 우리와 함께 안식으로 갚으시는 것이 하나님의 공의시니 주 예수께서 자기의 능력의 천사들과 함께 하늘로부터 불꽃 가운데 나타나실 때에 하나님을 모르는 자들과 우리 주 예수의 복음에 복종하지 않는 자들에게 형벌을 내리시리니 이런 자들은 주의 얼굴과 그의 힘의 영광을 떠나 영원한 멸망의 형벌을 받으리로다(살후 1:6-9, 강조 추가).

지옥은 끝없는 형벌이기에 그곳은 형언할 수 없는 고통의 장소이다. 그곳에 영원히 갇힌 악인들은 영원한 죄책감을 안고 꺼지지 않는 불속에서 하나님의 진노를 겪게 된다 .

예수님은 지옥은 “바깥 어두운 데”이며, “울며 이를 갈게 될” 곳이며, “거기에는 구더기도 죽지 않고 불도 꺼지지 않는다”(마 22:13; 막 9:48)고 말씀하셨다. 아, 우리가 사람들에게 그곳에 대하여 경고하고 그리스도에게만 구원이 있음을 알리는 것이 얼마나 필요한가!

어떤 교단에서는 연옥의 개념에 대하여 가르치는데 그 곳에서 신자는 한동안 고통을 받음으로써 자신의 죄를 제거하고 천국에 합당한 존재가 된다고 한다. 그러나 이것에 대한 가르침은 성경 아무곳에서도 찾아 볼 수 없다.

죽음 후의 의인(The Righteous After Death)

신자가 죽을 때에, 그의 영혼은 즉시 천국에 올라가며 주님과 함께 있는다. 바울은 자신의 죽음에 대해 쓸 때 이 사실을 분명하게 썼다.

이는 내게 사는 것이 그리스도니 죽는 것도 유익함이라 그러나 만일 육신으로 사는 이것이 내 일의 열매일진대 무엇을 택해야 할는지 나는 알지 못하노라 내가 그 둘 사이에 끼었으니 차라리 세상을 떠나서 그리스도와 함께 있는 것이 훨씬 더 좋은 일이라 그렇게 하고 싶으나(빌 1:21-23, 강조 추가).

바울은 자신이 세상을 떠나기를 원하며 세상을 떠나면 그리스도와 함께 있게 될 것이라고 말했음을 주목하라. 그의 영혼은 어떤 무의식 상태에 빠져 부활을 기다리는 것이 아니다(불행하게도 일부 사람들은 그렇게 생각한다).

또한, 바울은 그에게 있어서 죽는 것이 훨씬 더 좋은 일이라고 말했음을 주목하라. 하지만 그가 죽은 후에 천국에 갈 수 있을 때에만 그럴 것이다.

바울은 또한 고린도에 쓴 두 번째 서신에서 만일 신자의 영혼이 그의 몸을 떠나면, 그는 “주와 함께 있게 된다”고 선언하였다.

그러므로 우리가 항상 담대하여 몸으로 있을 때에는 주와 따로 있는 줄을 아노니…우리가 담대히 원하는 바는 차라리 몸을 떠나 주와 함께 있는 그것이라(고후 5:6-8).

더 나아가서, 바울은 이렇게 썼다.

형제들아 자는 자들에 관하여는 너희가 알지 못함을 우리가 원하지 아니하노니 이는 소망 없는 다른 이와 같이 슬퍼하지 않게 하려 함이라 우리가 예수께서 죽으셨다가 다시 살아나심을 믿을진대 이와 같이 예수 안에서 자는 자들도 하나님이 그와 함께 데리고 오시리라(살전 4:13-14).

만일 예수님이 재림하실 때 자는 자들과 함께 오시려면, 그들은 반드시 지금 그분과 함께 천국에 있어야 한다.

천국에 대한 예견(Heaven Foreseen)

천국은 어떤 모습일까? 우리의 유한한 생각으로는 결코 우리를 기다리고 있는 영광을 모두 파악할 수는 없을 것이다. 그리고 성경은 우리에게 천국에 대해 흘끗 보여주었을 뿐이다. 신자들에게 있어서 천국에 대한 가장 흥미로운 사실은 우리가 주님과 구주가 되신 예수님과 우리의 아버지이신 하나님의 얼굴을 볼 수 있다는 것이다. 우리는 “아버지의 집”에 살게 될 것이다.

내 아버지 집에 거할 곳이 많도다 그렇지 않으면 너희에게 일렀으리라 내가 너희를 위하여 거처를 예비하러 가노니 가서 너희를 위하여 거처를 예비하면 내가 다시 와서 너희를 내게로 영접하여 나 있는 곳에 너희도 있게 하리라(요 14:2-3).

우리가 천국에 가면, 우리의 마음은 지금은 이해할 수 없는 많은 신비를 이해할 수 있을 것이다. 바울은 이렇게 썼다.

우리가 지금은 거울로 보는 것 같이 희미하나 그 때에는 얼굴과 얼굴을 대하여 볼 것이요 지금은 내가 부분적으로 아나 그 때에는 주께서 나를 아신 것 같이 내가 온전히 알리라(고전 13:12).

요한 계시록은 우리에게 천국의 모습에 대한 최고의 그림을 보여주었다. 천국은 축제와 아름다움, 무한한 변화, 그리고 말할 수 없는 기쁨으로 충만한 곳으로 묘사되었다. 천국은 사람들이 종일 구름 위에 앉아서 하프나 치는 곳이 아니다!

천국에 대한 비전을 보여준 요한은 제일 먼저 하나님의 보좌, 우주의 중심을 주목하였다.

내가 곧 성령에 감동되었더니 보라 하늘에 보좌를 베풀었고 그 보좌 위에 앉으신 이가 있는데 앉으신 이의 모양이 벽옥과 홍보석 같고 또 무지개가 있어 보좌에 둘렸는데 그 모양이 녹보석 같더라 또 보좌에 둘려 이십사 보좌들이 있고 그 보좌들 위에 이십사 장로들이 흰 옷을 입고 머리에 금관을 쓰고 앉았더라 보좌로부터 번개와 음성과 우렛소리가 나고 보좌 앞에 켠 등불 일곱이 있으니 이는 하나님의 일곱 영이라 보좌 앞에 수정과 같은 유리 바다가 있고 보좌 가운데와 보좌 주위에 네 생물이 있는데 앞뒤에 눈들이 가득하더라 그 첫째 생물은 사자 같고 그 둘째 생물은 송아지 같고 그 셋째 생물은 얼굴이 사람 같고 그 넷째 생물은 날아가는 독수리 같은데 네 생물은 각각 여섯 날개를 가졌고 그 안과 주위에는 눈들이 가득하더라 그들이 밤낮 쉬지 않고 이르기를 거룩하다 거룩하다 거룩하다 주 하나님 곧 전능하신 이여 전에도 계셨고 이제도 계시고 장차 오실 이시라 하고 그 생물들이 보좌에 앉으사 세세토록 살아 계시는 이에게 영광과 존귀와 감사를 돌릴 때에 이십사 장로들이 보좌에 앉으신 이 앞에 엎드려 세세토록 살아 계시는 이에게 경배하고 자기의 관을 보좌 앞에 드리며 이르되 우리 주 하나님이여 영광과 존귀와 권능을 받으시는 것이 합당하오니 주께서 만물을 지으신지라 만물이 주의 뜻대로 있었고 또 지음심을 받았나이다 하더라(계 4:2-11).

요한은 지구 위의 어떤 것과도 비교할 수 없는 천국을 땅의 언어로 설명하기 위해 최선을 다했다. 분명한 것은, 우리가 직접 천국을 직접 보기 전 까지는 모든 것을 다 이해할 방법이 없다. 그러나 요한의 기록은 확실히 그것을 읽는 사람에게 영감을 줄 것이다.

천국에 관한 말씀 중 가장 감격스러운 구절은 요한 계시록 21장과 22장에서 요한이 새 예루살렘을 묘사하는 부분이다. 새 예루살렘은 현재는 천국에 있지만, 그리스도의 천 년 통치 후에 이 땅에 내려올 것이다.

성령으로 나를 데리고 크고 높은 산으로 올라가 하나님께로부터 하늘에서 내려오는 거룩한 성 예루살렘을 보이니 하나님의 영광이 있어 그 성의 빛이 지극히 귀한 보석 같고 벽옥과 수정 같이 맑더라 크고 높은 성곽이 있고 열두 문이 있는데 문에 열두 천사가 있고 … 내게 말하는 자가 그 성과 그 문들과 성곽을 측량하려고 금 갈대 자를 가졌더라 그 성은 네모가 반듯하여 길이와 너비가 같은 지라 그 갈대 자로 그 성을 측량하니 만 이천 스다디온이요 길이와 너비와 높이가 같더라…그 성곽은 벽옥으로 쌓였고 그 성은 정금인데 맑은 유리 같더라…그 열두 문은 열두 진주니 각 문마다 한 개의 진주로 되어 있고 성의 길은 맑은 유리 같은 정금이라 성 안에서 내가 성전을 보지 못하였으니 이는 주 하나님 곧 전능하신 이와 및 어린 양이 그 성전이심이라 그 성은 해나 달의 비침이 쓸 데 없으니 이는 하나님이 영광이 비치고 어린 양이 그 등불이 되심이라 …또 그가 수정 같이 맑은 생명수의 강을 내게 보이니 하나님과 및 어린 양의 보좌로부터 나와서 길 가운데로 흐르더라 강 좌우에 생명나무가 있어 열두 가지 열매를 맺되 달마다 그 열매를 맺고 그 나무 잎사귀들은 만국을 치료하기 위하여 있더라 다시 저주가 없으며 하나님과 그 어린 양의 보좌가 그 가운데에 있으리니 그의 종들이 그를 섬기며 그의 얼굴을 볼 터이요 그의 이름도 그들의 이마에 있으리라 다시 밤이 없겠고 등불과 햇빛이 쓸 데 없으니 이는 주 하나님이 그들에게 비치심이라 그들이 세세토록 왕 노릇 하리로다(21:10-22:5).

예수님의 모든 추종자들은 계속하여 믿음을 지킨다면 이 모든 경이로움을 기대할 수 있다. 의심할 여지 없이, 우리는 천국에서 서로에게 “아! 이것이 바로 요한이 계시록에서 설명하려고 했던 것이었구나!”라고 말하면서 며칠 동안 보낼 것이다.

[1]어떤 사람들은 창세기 37:35, 욥기 14:13, 시편 89:48, 에스겔 9:10과 이사야 38:9-10과 같은 성경 말씀에 근거하여 의인도 죽은 후에 음부에 내려간다고 주장한다. 하지만 이런 주장에 사용된 성경 구절은 설득력이 떨어진다. 만일 음부가 악인과 의인이 죽은 후에 모두 가는 곳이라면, 음부는 반드시 두 개의 별도의 장소가 있어야 하는데 한 곳은 지옥이고 한 곳은 낙원이어야 한다. 이것은 이 주장을 하는 사람들의 일반적인 생각이다.

[2]이 해석에 동의하지 않는 자들은 다음 두 이론 중 하나를 선택해야만 한다. 한 가지 이론은 스올/하데스는 악인과 의인의 죽은 후의 거처인데 두 구획으로 나뉘며 한 곳은 고통받는 곳이고, 한 곳은 예수님이 가셨던 낙원이라는 것이다. 다른 한 가지 이론은 예수님이 3일 동안 밤낮 저주를 받아 고통당하여 우리를 대신하여 죄의 형벌을 받으셨다는 것이다. 이 두 이론은 모두 성경에서 증거를 찾기 어렵다. 그리고 예수님이 스올/하데스에서 가신 적이 없다면, 이 두 이론은 모두 필요 없게 된다. 그것이야말로 그분의 선언이 실제로 의미하는 것이다. 두 번째 이론에서처럼 예수님은 죽음과 부활 사이에 3일 동안 밤낮 고통을 당하시지 않았다. 왜냐하면, 우리는 그분께서 십자가에서의 죽으심으로 속량받은 것이지 스올/하데스에서 받은 고통으로 속량받은 것이 아니기 때문이다(골 1:22을 보라).

[3]나사로와 부자가 모두 그들의 몸에서 분리하였지만 모두 의식이 있었고 시각, 촉각, 청각과 같은 모든 기능을 유지하고 있었음을 주목하라. 그들은 고통과 편안함을 경험할 수 있고 과거의 경험을 기억할 수 있었다. 이것은 사람이 죽으면 무의식 상태로 들어가며, 몸이 부활할 때 의식을 되찾는다는 “영혼이 잠잔다”는 이론을 반증한다.

[4]일부 사람들은 에베소서 4:8-9에서 말한 사로잡혔던 자들이 죄에 사로잡혔지만, 지금은 예수님의 부활을 통하여 자유롭게 된 우리 모두를 가리킨다고 생각한다.

A maioria dos cristãos sabe que quando as pessoas morrem, vão para o céu ou para o inferno. Contudo, nem todos sabem que o céu não é a habitação final dos santos, e que o Hades não é a habitação final dos perdidos.

Quando os seguidores de Jesus Cristo morrem, seus espíritos/almas vão imediatamente para o céu, onde Deus mora (veja 2 Co. 5:6-8; Fp. 1:21-23; 1 Ts. 4:14). Contudo, no futuro, Deus criará um novo céu e uma nova terra, onde a Nova Jerusalém descerá dos céus para a terra (veja 2 Pd. 3:13; Ap. 21:1-2). Lá, os santos viverão para sempre.

Quando os ímpios morrem, vão imediatamente para o Hades, mas ele é somente um lugar para onde vão para esperar a ressurreição de seus corpos. Quando esse dia chegar, ficarão diante do trono de julgamento de Deus e serão lançados no lago que queima com fogo e enxofre, que é chamado de Geenna na Bíblia. Consideraremos tudo isso com mais detalhes das Escrituras.

Quando os Ímpios Morrem (When the Unrighteous Die)

Para melhor entendermos o que acontece aos ímpios depois da morte, devemos estudar um palavra hebraica do Velho Testamento e três palavras gregas do Novo Testamento. Mesmo que essas palavras hebraica e gregas descrevam três lugares diferentes, na maioria das vezes, são traduzidas como inferno em certas traduções bíblicas, o que pode ser confuso aos leitores.

Primeiro, vamos considerar a palavra hebraica do Velho Testamento, Sheol.

A palavra Sheol é mencionada mais de sessenta vezes no Velho Testamento. Claramente, ela se refere ao lugar após morte dos incrédulos. Por exemplo, quando Corá e seus seguidores se rebelaram contra Moisés no deserto, Deus os puniu abrindo o chão que os engoliu, bem como todas as suas posses. As Escrituras dizem que eles caíram no Sheol:

Desceram vivos à sepultura [Sheol], com tudo o que possuíam; a terra fechou-se sobre eles, e pereceram, desaparecendo do meio da assembléia (Nm. 16:33, ênfase adicionada).

Mais tarde na história de Israel, Deus os avisou de que Sua ira acendeu um fogo que queima até o Sheol:

Pois um fogo foi aceso pela minha ira, fogo que queimará até as profundezas do Sheol. Ele devorará a terra e as suas colheitas e consumirá os alicerces dos montes (Dt. 32:22, ênfase adicionada).

O rei Davi declarou:

Voltem os ímpios ao pó [Sheol], todas a nações que se esquecem de Deus (Sl. 9:17, ênfase adicionada).

E ele orou contra os ímpios dizendo:

Que a morte apanhe os meus inimigos de surpresa! Desçam eles vivos para a sepultura [Sheol], pois entre eles o mal acha guarida (Sl. 55:15, ênfase adicionada).

Advertindo jovens homens contra a astúcia das meretrizes, Salomão escreveu:

A casa dela é um caminho que desce para a sepultura [Sheol] para as moradas da morte… Mas eles nem imaginam que ali estão os espíritos dos mortos, que os seus convidados estão nas profundezas da sepultura [Sheol] (Pv.7:27; 9:18, ênfase adicionada).

Salomão escreveu outros provérbios que nos levam a crer que certamente não são os santos que acabarão no Sheol:

O caminho da vida conduz para cima quem é sensato, para que ele não desça à sepultura [Sheol] (Pv. 15:24, ênfase adicionada).

Castigue-a, você mesmo, com a vara, e assim a livrará da sepultura [Sheol] (Pv. 23:14, ênfase adicionada).

Finalmente, prevendo a descrição de Jesus do inferno, Isaías falou profeticamente ao rei da Babilônia, que tinha se exaltado, mas que seria lançado no Sheol:

Nas profundezas o Sheol está todo agitado para recebê-lo quando chegar. Por sua causa ele desperta os espíritos dos mortos, todos os governantes da terra. Ele os faz levantar-se dos seus tronos, todos os reis dos povos. Todos responderão e lhe dirão: “Você também perdeu as forças como nós, e tornou-se como um de nós”. Sua soberba foi lançada na sepultura [Sheol], junto com o som das suas liras; sua cama é de larvas, sua coberta, de vermes. Como você caiu dos céus, ó estrela da manhã, filho da alvorada! Como foi atirado à terra, você que derrubava as nações! Você, que dizia no seu coração: “Subirei aos céus; erguerei o meu trono acima das estrelas de Deus; eu me assentarei no monte da assembléia, no ponto mais elevado do monte santo. Subirei mais alto que as mais altas nuvens; serei como o Altíssimo”. Mas às profundezas do Sheol você será levado, irá ao fundo do abismo! Os que olham para você admiram-se da sua situação, e a seu respeito ponderam: “É esse o homem que fazia tremer a terra, abalava os reinos, cidades e não deixou que os seu prisioneiros voltassem para casa?” (Pv. 14:9-17, ênfase adicionada).

Essas passagens e outras como elas nos levam a crer que o Sheol sempre foi e ainda é um lugar de tormento onde os ímpios são encarceirados depois de suas mortes. E há mais provas.

Hades (Hades)

Está claro que a palavra grega do Novo Testamento, Hades, se refere ao mesmo lugar que a palavra hebraica do Velho Testamento Sheol. Como prova disso, tudo o que temos que fazer é comparar Salmos 16:10 com Atos 2:27, onde lemos:

Porque tu não me abandonarás no sepulcro [Sheol], nem permitirás que o teu santo sofra decomposição (Sl. 16:10, ênfase adicionada)*.

Porque tu não me abandonarás no sepulcro [Hades], nem permitirás que o teu Santo sofra decomposição (At. 2:27, ênfase adicionada).

É interessante que em todos as dez vezes em que Hades é mencionado no Novo Testamento, é sempre no sentido negativo e muitas vezes como lugar de tormento, onde os maus são encarceirados após a morte. (veja Mt. 11:23; 16:18; Lc. 10:15; 16:23; At. 2:27; 2:31; Ap. 1:18; 6:8; 20:13-14). Novamente, tudo isso indica que o Sheol/Hades foi e é um lugar após morte para os ímpios, um lugar de tormento.[1]

Jesus Foi Para o Sheol/Hades? (Did Jesus Go to Sheol/Hades?)

Vamos considerar mais detalhadamente Salmos 16:10 e sua citação por Pedro registrada em Atos 2:27, dois versículos que indicam que o Sheol e Hades são o mesmo lugar. De acordo com o sermão de Pentecoste de Pedro, Davi não falava de si mesmo em Salmos 16:10, mas falava profeticamente de Cristo, pois o corpo de Davi, diferentemente do corpo de Cristo, sofreu decomposição (veja At. 2:29-31). Portanto, percebemos que, na verdade, era Jesus falando com Seu Pai no salmo 16:10, declarando Sua crença que Seu Pai não abandonaria Sua alma no Sheol ou permitiria que Seu corpo sofresse decomposição.

Alguns interpretam essa declaração de Jesus como prova que Sua alma foi ao Sheol/Hades durante os três dias entre Sua morte e ressurreição. Contudo, não é isso que está implícito. Veja novamente o que exatamente Jesus disse ao Seu Pai:

Porque tu não me abandonarás ao sepulcro [Sheol], nem permitirás que o teu santo sofra decomposição (Sl. 16:10, ênfase adicionada)*.

Jesus não estava dizendo ao Seu Pai: “Eu sei que minha alma ficará alguns dias no Sheol/Hades, mas creio que o Senhor não Me abandonará lá”. Ele estava dizendo: “Acredito que quando morrer não serei tratado como o ímpios, tendo minha alma abandonada no Sheol/Hades. Não ficarei lá nem um minuto. Não! Creio que Seu plano é me ressuscitar em três dias, e não permitirá que Meu corpo sofra decomposição”.

Com certeza, essa interpretação é garantida. Quando Jesus disse: “Nem permitirás que o teu Santo sofra decomposição”, não interpretamos que o corpo de Jesus se decompôs progressivamente por três dias até que fosse restaurado em Sua ressurreição. Interpretamos que Seu corpo nunca sofreu qualquer decomposição, desde a hora de Sua morte até Sua ressurreição.

Da mesma forma, Sua afirmação de que Sua alma não seria abandonada no Sheol/Hades não precisa ser interpretada de forma que Ele tenha ficado no Sheol/Hades por alguns dias, mas que não foi abandonado lá.[2] Ela deve ser interpretada de forma que signifique que Sua alma não seria tratada como a alma de um injusto que seria abandonada no Sheol/Hades. Sua alma nunca passaria um só minuto lá. Note também que Jesus disse: “Porque tu não me abandonarás ao sepulcro”* e não “Porque tu não me abandonarás no sepulcro”.

Onde Esteve a Alma de Jesus Durante os Três Dias?(Where Was Jesus’ Soul During the Three Days?)

Lembre-se que Jesus disse aos Seus discípulos que passaria três dias e três noites “no coração da terra” (Mt. 12:40). Essa não parece uma referência provável ao Seu corpo ficar em uma tumba por três dias, já que dificilmente seria considerado que uma tumba ficasse “no coração da terra”. Jesus devia estar falando sobre Seu espírito/alma estar dentro da terra. Portanto, podemos concluir que Seu espírito/alma não estava no céu entre Sua morte e ressurreição. Jesus afirmou isso em Sua ressurreição quando disse a Maria que ainda não tinha voltado ao Seu Pai (veja Jo. 20:17).

Tenha em mente que Jesus também disse ao ladrão arrependido na cruz que estaria com ele naquele mesmo dia no paraíso (veja Lc. 23:43). Juntando todos esse fatos, sabemos que o espírito/alma de Jesus passou três dias e três noites no coração da terra. Pelo menos parte desse tempo Ele ficou em um lugar chamado “paraíso”, que certamente não parece um sinônimo aceitável ao lugar de tormento chamado Sheol/Hades!

Tudo isso me leva a pensar que deve haver um lugar no coração da terra além do Sheol/Hades, um lugar chamado paraíso. Com certeza, essa ideia é sustentada por uma parábola que Jesus contou de duas pessoas que morrem, um justo e um injusto, Lázaro e o homem rico. Vamos lê-la:

Havia um homem rico que se vestia de púrpura e de linho fino e vivia no luxo todos os dias. Diante do seu portão fora deixado um mendigo chamado Lázaro, coberto de chagas; este ansiava comer o que caía da mesa do rico. Até os cães vinham lamber suas feridas. Chegou o dia em que o mendigo morreu, e os anjos o levaram para junto de Abraão. O rico também morreu e foi sepultado. No Hades, onde estava sendo atormentado, ele olhou para cima e viu Abraão de longe, com Lázaro ao seu lado. Então, chamou-o: “Pai Abraão, tem misericórdia de mim e manda que Lázaro molhe a ponta do dedo na água e refresque a minha língua, porque estou sofrendo muito neste fogo”. Mas Abraão respondeu: “Filho, lembre-se de que durante a sua vida você recebeu coisas boas, enquanto que Lázaro recebeu coisas más. Agora, porém, ele está sendo consolado aqui e você está em sofrimento. E além disso, entre vocês e nós há um grande abismo, de forma que os que desejam passar do nosso lado para o seu, ou do seu lado para o nosso, não conseguem” (Lc. 16:19-26, ênfase adicionada).

É claro que ambos, Lázaro e o homem rico não estavam mais em seus corpos, uma vez que morreram, mas tinham ido para seus respectivos lugares como espíritos/almas.

Onde Estava Lázaro?(Where Was Lazarus?)

Note que o homem rico se encontrou no Hades, mas podia ver Lázaro em outro lugar com Abraão. Aliás, a Bíblia diz que Lázaro estava ao lado de Abraão, não como referência a um lugar, mas, provavelmente, ao conforto que Lázaro recebia quando lá chegou.

Qual era a distância entre o homem rico e Lázaro depois de mortos? As Escrituras dizem que o homem rico viu Lázaro “de longe”, e somos informados que havia “um grande abismo” entre eles. Então, a distância entre eles é uma questão de especulação. Contudo, parece lógico concluir que a distância entre eles não era tão grande quanto a distância entre o coração da terra e o céu. Caso contrário, parece que seria impossível que o homem rico fosse capaz de enxergar a Lázaro (sem contarmos a ajuda divina), e dificilmente haveria necessidade de mencionar o “grande abismo” entre os dois lugares especificamente para prevenir que alguém atravessasse de um lugar para o outro. Além do mais, o homem rico chamou Abraão e ele respondeu. Isso nos leva a pensar que estavam bem perto um do outro enquanto falavam em lados opostos do “grande abismo”.

Tudo isso me leva a crer que Lázaro não estava no que chamamos de céu, mas em um lugar separado dentro da terra.[3] Deve ser o paraíso do qual Jesus falou ao ladrão arrependido. Foi para esse paraíso, no coração da terra, que os justos do Velho Testamento foram depois de suas mortes. É para onde Lázaro foi e para onde Jesus e o ladrão arrependido foram.

Aparentemente, também é para onde o profeta Samuel foi após sua morte. Lemos em 1 Samuel 28 que quando Deus permitiu que o espírito do profeta morto, Samuel, aparecesse e falasse profeticamente a Saul, a feiticeira En-Dor descreveu Samuel como “um ser que sobe do chão” (1 Sm. 28:13, ênfase adicionada). Samuel disse a Saul: “Por que você me perturbou, fazendo-me subir?” (1 Sm. 28:15, ênfase adicionada). Aparentemente, o espírito/alma de Samuel estava no paraíso dentro da terra.

As Escrituras parecem sustentar o fato de que na ressurreição de Cristo, o paraíso foi esvaziado e que os justos que morreram durante o tempo do Velho Testamento foram levados ao céu com Jesus. A Bíblia diz que quando Jesus subiu ao céu das profundezas da terra, “levou cativos muitos prisioneiros” (Ef. 4:8-9; Sl. 68:18). Acredito que esses cativos eram os que viviam no paraíso. Com certeza, Jesus não libertou as pessoas do Sheol/Hades![4]

Jesus Pregou aos Espíritos Aprisionados (Jesus Preached to Spirits in Prison)

As Escrituras também nos dizem que Jesus proclamou a um grupo de pessoas, espíritos sem corpos, em alguma momento entre Sua morte e ressurreição. Lemos em 1 Pedro 3:

Pois também Cristo sofreu pelos pecados uma vez por todas, o justo pelos injustos, para conduzir-nos a Deus. Ele foi morto no corpo, mas vivificado pelo Espírito, no qual também foi e pregou aos espíritos em prisão que há muito tempo desobedeceram, quando Deus esperava pacientemente nos dias de Noé, enquanto a arca era construída. Nela apenas algumas pessoas, a saber, oito, foram salvas por meio da água (1 Pd.3:18-20).

Essa passagem das Escrituras, com certeza, levanta algumas perguntas para as quais não tenho respostas. Por que Jesus proclamaria especificamente a algumas pessoas desobedientes que morreram durante o dilúvio de Noé?O que Ele disse a elas?

De qualquer forma, essa passagem parece sustentar o fato que Jesus não passou os três dias e três noites inteiras entre Sua morte e ressurreição no paraíso.

Geenna (Gehenna)

Hoje, quando os corpos do justos morrem, seus espíritos/almas vão imediatamente para o céu (veja 2 Co. 5:6-8; Fp. 1:21-23; Ts. 4:14).

Os injustos ainda vão para o Sheol/Hades, onde são atormentados e esperam a ressurreição de seus corpos, o julgamento final, e a hora que serão lançados “no lago de fogo”, um lugar diferente e separado do Sheol/Hades.

Esse lago de fogo é descrito por um terceira palavra que às vezes, também é traduzida inferno, a palavra grega Geenna. Essa palavra é derivada do nome de um depósito de lixo fora de Jerusalém no vale de Hinnom, um vale profundo cheio de podridão que era infestado de vermes e bigatos e em uma de suas partes havia fogo e fumaça perpetuamente.

Quando Jesus falou de Geenna, Ele falou de um lugar onde as pessoas seriam lançadas em seu corpos. Por exemplo, Ele disse no evangelho de Mateus:

E se a sua mão direita o fizer pecar, corte-a e lance-a fora. É melhor perder uma parte do seu corpo do que ir todo ele para o inferno [Geenna]… Não tenham medo dos que matam o corpo, mas não podem matar a alma. Antes, tenham medo daquele que pode destruir tanto a alma como o corpo no inferno [Geenna] (Mt. 5:30, 10:28, ênfase adicionada).

Geenna e Hades não podem ser o mesmo lugar, porque as Escrituras dizem que os ímpios são mandados ao Hades como espíritos/almas sem corpos. Somente depois do reinado de mil anos de Cristo quando os corpos dos incrédulos forem ressuscitados e julgados por Deus é que serão lançados no lago de fogo, ou Geenna (veja Ap. 20:5, 11-15). Além do mais, um dia, o Hades será lançado no lago de fogo (veja Ap. 20:14); portanto, deve ser um lugar diferente do lago de fogo.

Tártaro (Tartaros)

A quarta palavra que é traduzida várias vezes por inferno nas Escrituras é a palavra grega tártaro. Só encontrada uma vez no Novo Testamento:

Pois Deus não poupou os anjos que pecaram, mas os lançou no inferno [tártaro], prendendo-os em abismos tenebrosos a fim de serem reservados para o juízo (2 Pd. 2:4).

Normalmente, pensam no tártaro como uma prisão especial para certos anjos que pecaram; portanto, não é o Sheol/Hades ou Geenna. Judas também escreveu sobre anjos que foram detidos:

E, quanto aos anjos que não conservaram suas posições de autoridade, mas abandonaram sua própria morada, ele os tem guardado em trevas, presos em correntes eternas para o juízo do grande Dia (Jd. 6).

Os Horrores do Inferno (The Horrors of Hell)

Uma vez que uma pessoa não arrependida morre, ela não recebe mais oportunidades de arrependimento. Seu destino está selado. A Bíblia diz: “O homem está destinado a morrer uma só vez e depois disso enfrentar o juízo” (Hb. 9:27).

O inferno é eterno, e os que lá estão confinados não têm esperança de escapar. Sobre a condenação futura dos injustos, Jesus disse: “E estes irão para o castigo eterno, mas os justos para a vida eterna” (Mt. 25:46, ênfase adicionada). O castigo para os injustos no inferno é tão eterno quanto a vida eterna para os justos.

Paulo escreveu similarmente:

É justo da parte de Deus retribuir com tribulação aos que lhes causam tribulação… quando o Senhor Jesus for revelado lá dos céus, com os seus anjos poderosos, em meio a chamas flamejantes. Ele punirá os que não conhecem a Deus e os que não obedecem ao evangelho de nosso Senhor Jesus. Eles sofrerão a pena de destruição eterna, a separação da presença do Senhor e da majestade do seu poder (2 Ts. 1:6-9, ênfase adicionada).

O inferno é um lugar de agonia indescritível, pois será um castigo eterno. Presos lá para sempre, os injustos carregarão sua culpa eterna e sofrerão a ira de Deus no fogo indistinguível.

Jesus descreveu o inferno como um lugar de “trevas”, onde haverá “choro e ranger de dentes”, e um lugar “onde o seu verme não morre, e o fogo não se apaga” (Mt. 22:13; Mc. 9:44). Oh, precisamos avisar as pessoas sobre esse lugar e dizer-lhes da salvação que só há em Cristo!

Uma denominação em particular ensina o conceito de purgatório, um lugar onde os crentes sofrerão por um tempo para serem purgados de seus pecados e, portanto, serem feitos dignos do céu. Contudo, essa ideia não é ensinada na Bíblia.

Os Justos Após a Morte (The Righteous After Death)

Quando um crente morre, seu espírito vai imediatamente para o céu para estar com o Senhor. Paulo deixou esse fato bem claro quando escreveu sobre sua própria morte:

Porque para mim o viver é Cristo e o morrer é lucro. Caso continue vivendo no corpo, terei fruto do meu trabalho. E já não sei o que escolher! Estou pressionado dos dois lados: desejo partir e estar com Cristo, o que é muito melhor (Fp. 1:21-23, ênfase adicionada).

Note que Paulo disse que tinha o desejo de partir e que se partisse, estaria com Cristo. Seu espírito não entraria em um estado inconsciente, esperando pela ressurreição (como infelizmente, alguns acham).

Note também que Paulo disse que para ele, morrer seria lucro. Isso só seria verdade se fosse para o céu quando morresse.

Paulo também declarou em sua segunda carta aos coríntios que se o espírito de um crente deixar seu corpo, ele irá “habitar com o Senhor”:

Portanto, temos sempre confiança e sabemos que, enquanto estamos no corpo, estamos longe do Senhor… e preferimos estar ausentes do corpo e habitar com o Senhor (2 Co. 5:6-8).

Para maior sustentação, Paulo também escreveu:

Irmãos, não queremos que vocês sejam ignorantes quanto aos que dormem, para que não se entristeçam como os outros que não têm esperança. Se cremos que Jesus morreu e ressurgiu, cremos também que Deus trará, mediante Jesus e com ele, aqueles que nele dormiram (1 Ts. 4:13-14).

Se Jesus trará do céu com Ele na Sua volta “aqueles que nele dormiram”, eles devem estar no céu com Ele agora.

Antevisão do Céu (Heaven Foreseen)

Como é o céu? Em nossas mentes finitas nunca poderemos entender completamente as glórias que nos aguardam lá, e a Bíblia só nos dá um relance. Para os crentes, o fato mais animador sobre o céu é que veremos nosso Senhor e Salvador, Jesus, e Deus nosso Pai face a face. Viveremos na casa do Pai:

Na casa de meu Pai há muitos aposentos; se não fosse assim, eu lhes teria dito. Vou preparar-lhes lugar. E se eu for e lhes preparar lugar, voltarei e os levarei para mim, para que vocês estejam onde eu estiver (Jo. 14:2-3).

Quando chegarmos ao céu, muitos mistérios que nossas mentes não podem compreender agora serão entendidos. Paulo escreveu:

Agora, pois, vemos apenas um reflexo obscuro, como em espelho; mas, então, veremos face a face (1 Co. 13:12).

O livro de Apocalipse nos dá a melhor imagem de como é o céu. Descrito como um lugar de muitas atividades, maravilhosa beleza, variação ilimitada e alegria inexpressível, o céu não será um lugar onde as pessoas ficam sentadas em nuvens e tocam harpa o dia todo!

João, que recebeu uma visão do céu, notou primeiro o trono de Deus, o centro do universo:

Imediatamente me vi tomado pelo Espírito, e diante de mim estava um trono no céu e nele estava assentado alguém. Aquele que estava assentado era de aspecto semelhante a jaspe e sardônio. Um arco-íris, parecendo uma esmeralda, circundava o trono, ao redor do qual estavam outros vinte e quatro tronos, e assentados neles havia vinte e quatro anciãos. Eles estavam vestidos de branco e na cabeça tinham coroas de ouro. Do trono saíam relâmpagos, vozes e trovões. Diante dele estavam acesas sete lâmpadas de fogo, que são os sete espíritos de Deus. E diante do trono havia algo parecido com um mar de vidro, claro como cristal. No centro, ao redor do trono, havia quatro seres viventes cobertos de olhos, tanto na frente como atrás. O primeiro ser parecia um leão, o segundo parecia um boi, o terceiro tinha rosto como de homem, o quarto parecia uma águia em vôo. Cada um deles tinha seis asas e era cheio de olhos, tanto ao redor como por baixo das asas. Dia e noite repetem sem cessar: “Santo, santo, santo é o Senhor, o Deus todo-poderoso, que era, que é e que há de vir”. Toda vez que os seres viventes dão glória, honra e graças àquele que está assentado no trono e que vive para todo o sempre, os vinte e quatro anciãos se prostram diante daquele que está assentado no trono e adoram aquele que vive para todo o sempre. Eles lançam as suas coroas diante do trono, e dizem: “Tu, Senhor, e Deus nosso, és digno de receber a glória, a honra e o poder, porque criaste todas as coisas, e por tua vontade elas existem e foram criadas (Ap. 4:2-11).

João fez o melhor possível para descrever em termos terrenos o que dificilmente pode ser comparado a qualquer coisa na terra. Obviamente, não compreenderemos tudo o que ele viu até que vejamos também. Mas, com certeza, a leitura é inspiradora.

As passagens mais inspiradoras sobre o céu são encontradas em Apocalipse 21 e 22, onde João descreveu a nova Jerusalém, que no momento está no céu, mas que descerá à terra depois do reinado milenar de Cristo:

Ele me levou no Espírito a um grande e alto monte e mostrou-me a Cidade Santa, Jerusalém, que descia dos céus, da parte de Deus. Ela resplandecia com a glória de Deus, e o seu brilho era como o de uma jóia muito preciosa, como jaspe, clara como cristal. Tinha um grande e alto muro com doze portas e doze anjos junto às portas… O anjo que falava comigo tinha como medida uma vara feita de ouro, para medir a cidade, suas portas e seu muros. A cidade era quadrangular, de comprimento e largura iguais. Ele mediu a cidade com a vara; tinha dois mil e duzentos quilômetros de comprimento; a largura e a altura eram iguais ao comprimento… O muro era feito de jaspe e a cidade era de ouro puro, semelhante ao vidro puro… As doze portas eram doze pérolas, cada porta feita de uma única pérola. A rua principal da cidade era de outro puro, como vidro transparente. Não vi templo algum na cidade, pois o Senhor Deus todo-poderoso e o Cordeiro são o seu templo. A cidade não precisa de sol nem de lua para brilharem sobre ela, pois a glória de Deus a ilumina, e o Cordeiro é a sua candeia… Então o anjo me mostrou o rio da água da vida que, claro como cristal, fluía do trono de Deus e do Cordeiro, no meio da rua principal da cidade. De cada lado do rio estava a árvore da vida, que frutifica doze vezes por ano, uma por mês. As folhas da árvore servem para a cura das nações. Já não haverá maldição nenhuma. O trono de Deus e do Cordeiro estará na cidade, e os seus servos o servirão. Eles verão a sua face, e o seu nome estará em sua testas. Não haverá mais noite. Eles não precisarão de luz de candeia, nem da luz do sol, pois o Senhor Deus os iluminará; e eles reinarão para todo o sempre (Ap. 21:10-22:5)

Todos os seguidores de Jesus podem esperar ansiosos por todas essas maravilhas, desde que continuem na fé. Sem dúvida passaremos nossos primeiros dias no céu dizendo um para o outro: “Ah! Então era isso que João tentou descrever no livro de Apocalipse”!

* Nota do tradutor: versículo traduzido diretamente do inglês; também em todo o capítulo.

[1] Alguns tentam fazer caso de algumas passagens, como Gênesis 37:35, Jó 14:13, Salmos 89:48, Eclesiastes 9:10 e Isaías 38:9-10, dizendo que o Sheol também era o lugar para onde os santos iam após suas mortes. A prova bíblica para essa ideia não é muito convincente. Se o Sheol era o lugar para onde ambos fossem após a morte, então, ele deve ter dois compartimentos separados: o inferno e o paraíso, o que é normalmente dito pelos que aderiram a essa ideia.

* Nota do tradutor: versículo traduzido diretamente do inglês; também em todo o capítulo.

[2] Os que aderem a essa interpretação devem aderir a outras duas teorias. Uma delas é que Sheol/Hades era o nome para um lugar após morte para os santos e os incrédulos que era dividido em dois compartimentos: o lugar de tormento e o paraíso, para onde Jesus foi. A outra teoria é que Jesus aguentou os tormentos dos perdidos por três dias e três noites no fogo do Sheol/Hades enquanto sofria a sentença dos pecados como nosso substituto. Ambas essas teorias são difíceis de provar através das Escrituras, e nenhuma é necessária se Jesus nunca passou tempo algum no Sheol/Hades. É isso que Sua declaração significa. A respeito da segunda teoria, Jesus não sofreu os tormentos dos perdidos por três dias e três noites entre Sua morte e ressurreição, pois nossa redenção foi comprada através de Seu sofrimento na cruz (veja Cl. 1:22), não por Seu sofrimento no Sheol/Hades.

* Nota do tradutor: versículo traduzido diretamente do inglês; também em todo o capítulo.

[3] Note também que ambos, Lázaro e o homem rico, mesmo separados de seus corpos, estavam conscientes e tinham todas a faculdades como visão, tato e audição. Podiam sentir dor e conforto e lembrar experiências passadas. Isso prova que a teoria de “alma dormente”, a ideia de que pessoas ficam em um estado inconsciente quando morrem, esperando recuperar a consciência na ressurreição de seus corpos, é falsa.

[4] Alguns acham, e talvez com razão, que os cativos mencionados em Efésios 4:8-9 somos todos nós que eramos prisioneiros do pecado, agora libertos através da ressurreição de Cristo.

Abakristo benshi bazi yukw’igihe abantu bapfuye, baja mw’ijuru cank’i kuzimu. Si bose batahura yukw’ijuru atari co kibanza abagororotsi bazokwamamwo, kand’i kuzimu si co kibanza abagarariji bazokwamamwo ibihe bidashira.

Igihe uwizera Kristo yitavye Imana, impwemu/ubugingo bwiwe buja mw’ijuru ah’Imana iri (raba 2Kor. 5:6-8; Fil. 1:21-23; 1Tes. 4:14). Muri kazoza, Imana izorema ijuru n’isi nsha, kandi Yerusalemu nshasha izomanuka iva mw’ijuru (raba 2Pet. 3:13; Ivyah. 21:1-2). Ni ho abagororotsi bazoba ibihe bidashira.

Igihe abagabitanya bapfuye, baja i Hadesi, aho ni ho bazorindirira izuka ry’imibiri yabo. Umusi ushitse, bazohagarara imbere y’Imana ibacire urubanza bajugunywe mu kiyaga caka umuriro n’ibizuku, Gehinomu muri Bibiliya. Ibi ni vyo tugiye kwihweza twisunga ivyanditswe.

Igihe Umunyavyaha Apfuye (When the Unrighteous Die)

Kugira dutahure neza ibishikira umunyavyaha apfuye, twihweze amajambo atatu y’Igiheburayo n’Ikigiriki asobanura ibibanza bitandukanye. N’aho ivyo bibanza bitatu bitandukanye, Bibiliya ivyita kuzimu. Ivyo bibanza birazazanira cane abasomyi.

Ica mbere, ni ijambo ryo mw’Isezerano rya Kera ryasobanuwe Sheol.

Ijambo Sheol rivugwa incuro zirenga mirongwitandatu mw’Isezerano rya Kera. Risigura ikibanza kijamwo abagabitanya igihe bapfuye. Igihe Kora n’abamushigikiye kugarariza Mose mu bugaragwa, Imana yabahinishije kumirwa n’isi, bo n’ivyo batunze vyose. Ivyanditswe bivugako ngo:

Nuko bo n’ivyabo vyose bamanuka i kuzimu (Sheol); isi ibarengako, bararanduka, bazimangana mur’iryo shengero (Guh. 16:33, dushimikiye ku nsobanuro).

Muri kahise ka Isirayeli, Imana yaburiye Isirayeli ivugak’umuriro w’uburake bwayo waka gushika i kuzimu (Sheol):

Kuk’umuriro w’uburake bwanje udometswe, watse ugashika hasi i kuzimu (Sheol), ugatongora isi n’ivyeze kuri yo, ukadomeka amatanguriro y’imisozi (Gus. 32:22, dushimikiye ku nsobanuro).

Umwami Dawidi yavuze ati,

Abanyakibi bazosubizwa i kuzimu (Sheol), mbere n’amahanga yose yibagira Imana (Zab. 9:17, dushimikiye ku nsobanuro).

Kandi yasengeye abagabitanya asaba ati,

Urupfu rubazeko giturumbuka, bamanuke baje i kuzimu (Sheol) bakibona, kuko gukora ivyaha kuri mu ngo zabo no mu mutima wabo (Zab. 55:15, dushimikiye ku nsobanuro).

Mu guhanura imisore ihurumbira maraya, umunyabwe Salomo yanditse ati,

Inzu yiwe ni inzira ija i kuzimu (Sheol), imanuka irora i wabo w’urupfu (Sheol) (Imig. 7:27; 9:18, dushimikiye ku nsobanuro).

Salomo yanditse iyindi migani yerekanako umugororotsi adashobora kuja muri Sheol:

Ku munyabwenge inzira y’ubugingo iduga irora hejuru, kugira ngw’atandukane n’i kuzimu (Sheol) i bwina (Imig. 15:24, dushimikiye ku nsobanuro).

[Umwana wawe] uzumukubite inkoni, ni ho azokiza ubugingo bwiwe ntibuje i kuzimu (Sheol) (Imig. 23:14, dushimikiye ku nsobanuro)

Rero, mu gushigikira ivyo Yesu yavuze ku vy’i kuzimu, Yesaya yavugishijweko bazotererwa i Sheol:

Hasi i kuzimu (Sheol) harashwabadutse kugusanganira; hakanguye abapfuye kubwawe; ni bo bahambaye bose bo mw’isi; havyagurukije abami bose b’amahanga ku ntebe zabo. Abo bose bazokubaza, bati “Mbega nawe uhindutse umunyantege nke nkatwe. Icubahiro cawe kimanuwe i kuzimu Sheol; bo n’amajwi y’inanga yawe; ugaranzuriwe inyo nyene ni zo zikworoshe.” Ewe kuntu ukorotse uvuye kw’ijuru, wa nyenyeri yo mu rubungubungu we, wa mwana w’umutwenzi! Ew’ingene uciwe gushika hasi, wewe watsinda amahanga! Wari waribariye mu mutima, “uti Nzoduga nje hejuru, nkuze ingoma yanje isumbe inyenyeri z’Imana; uti Nzovyagira ku musozi w’ikoraniro mu ruhande rw’impera.”uti “Nzoduga ndenge ah’ibicu bigarukira; nzoba nk’Iyisumba vyose.” Yamara uzomanurwa, ushike i kuzimu, ushike mu bwigobeko bwa rwa rwobo. Abazokubona bazoguhanga, bakwitegereze, bati Mbeg’uyu ni we yahindisha isi agashitsi, agashira ubwami bwinshi mu gatengo? Ni we yahindura isi nk’ubugaragwa, agakomvomvora ibisagara vyo muri yo, ntarekure abafashwe mpiri ngo basubire i wabo?” (Yes. 14:9-17, dushimikiye ku nsobanuro).

Ivyo vyanditswe hamwe n’ibindi bituma twizera ko Sheol ari ikibanza c’imibabaro abagabitanya baboherwamwo bamaze gupfa. Kandi hari n’ibindi bivyemeza.

Hadezi (Hades)

Ijambo ry’Ikigiriki mw’Isezerano Rishasha, Hades, risigura ca kibanza Isezerano rya Kera ryita Sheol. Kugira ngo tuvyemeze, turashobora kugereranya Zaburi 16:10 n’Ivyakozwe n’Intumwa 2:27 handitswe ngo:

Kuk’utazoreka ubugingo bwanje buje i kuzimu (Sheol); kandi ntuzokundira Uwera wawe ngw’az’abore (Zab. 16:10, dushimikiye ku nsobanuro).

Kuk’utazoreka ubugingo bwanje ngo buje i Kuzimu (Hades), kandi ntuzotanga Uwera wawe ngw’az’abore (Ivyak. 2:27, dushimikiye ku nsobanuro o).

Ko bimeze gurtyo, biratangaje kubonako muri utwo turorero twose cumi ijambo Hades rikoreshwa mw’Isezerano Rishasha, havugwako ari ikibanza c’imibabaro abagabitanya baboherwamwo igihe bapfuye (raba Mat. 11:23; 16:18; Luka 10:15; 16:23; Ivyak. 2:27; 2:31; Ivyah. 1:18; 6:8; 20:13-14). Ubugira kandi, ibi vyose bivugako Sheol/Hadezi ari ikibanza abagabitanya bababarizwamwo igihe bapfuye.

[1]

Mbega Yesu Yarashitse i Sheol/Hadezi? (Did Jesus Go to Sheol/Hades?)

Dusubire kuraba Zaburi 16:10 n’ivyo Petero yavuze mu Vyakozwe n’intumwa 2:27, hari imirongo ibiri yerekanako Sheol na Hadezi ari ikibanza kimwe. Turavye ivyo Petero yavuze ku musi wa Penteko, Dawidi ntiyariko yivuga ubwiwe muri Zaburi 16:10, ariko yavugishwa kuri Kristo, kuk’umubiri wa Dawidi waboze, ariko uwa Kristo ntiwaboze (raba Ivyak. 2:29-31). Yesu ubwiwe ni we abwira Se muri Zaburi 16:10, yizerako Se adashobora guhebera ubugingo bwiwe i Sheol canke yemereko umubiri wiwe ubore.

Hari abantu bamwe bavuga ko ubugingo bwa Yesu bwagiye i Sheol/Hadezi ya misi itatu yo hagati y’urupfu n’izuka ryiwe. Arikw’ivyo si vyo twihweje ivyo Yesu yabwiye Se:

Kuk’utazoreka ubugingo bwanje ngo buje i Kuzimu (Sheol); kandi ntuzokundira Uwera wawe ngw’az’abore (Zab. 16:10).

Yesu ntiyabwiye Se, ati “Ndazikw’ubugingo bwanje buzuba imisi mikeya i Sheol/Hadezi, ariko ndizerako utazonsigayo.” Yavuze ati, “Ndizerako igihe nzopfa ntazoshirwa hamwe n’abagabitanya, ng’ubugingo bwanje buje i Sheol/Hadezi. Nta n’umunota nzogira yo. Oya, ndizerako ufise umugambi wokunzura mu misi itatu, kandi ntuzokwemera umubiri wanje ubore.”

Iyi nsobanuro ni yo. Igihe Yesu yavuga ati, “Kandi Ntuzokundira Uwera wawe ngw’az’abore,” dusobanuye gurtyo bisigurako umubiri wa Yesu wagiye uhinduka mu kiringo c’imisi itatu gushika aho ugirwa musha ku musi w’izuka ryiwe. Ivyo tubivuga twerekanak’umubiri wiwe utigeze ubora guhera uhereye ku rupfu ugashitsa kw’izuka.

Nk’uko nyene, ijambo ryiwe rivugak’ubugingo bwiwe butazoja i Sheol/Hadezi ntirisobanurako yagiye i Sheol/Hadezi imisi mikeya ntiyaheberwayo burundu.

[2]

Ahubwo, hasobanurako ubugingo bwiwe butagiriwe ibigirirwa abagabitanya baja i Sheol/Hadezi bavuye muri ubu bugingo. Ubugingo bwiwe ntibwari gushobora kumarayo n’umunota. Menya kandi ko Yesu yavuze, ati “ Ntuzoreka ubugingo bwanje ngo buje i Sheol,” ntiyavuze ngo, “Ntuzoreka ubugingo bwanje bugume i Sheol.”

None Ubugingo bwa Yesu Bwamaze Iyo Misi Itatatu Hehe?

(Where Was Jesus’ Soul During the Three Days?)

Ibukako Yesu yabwiye abigishwa biwe kw’azomara imisi itatatu mu nda y’isi (raba Mat. 12:40). Ntibisigurako umubiri wiwe wamaze imisi itatu mu mva, kuko tuzi yuko mu mva “ari mu nda y’isi.” Ahubwo, yavuze yukw’impwemu/cank’ubugingo bwiwe buzoja i bwina bw’isi. Ni co gituma tuvugako ubugingo bwiwe butari mw’ijuru mu kiringo kiri hagati y’urupfu n’izuka ryiwe. Yesu yavyemeje igihe c’izuka ryiwe aho yabwira Mariya kw’ataraja kwa Se (raba Yohana 20:17).

Wame wibukako Yesu yabwiye wa musuma ko baza kubana i Paradizo kur’uyo musi nyene (raba Luka 23:43). Dushize ibi bintu vyose hamwe, tubonako ubugingo/umutima wiwe wabaye imisi itatu mu nda y’isi. N’imiburiburi yari mu kibanza yise “Paradizo,” ikibanza kidashobora kwitiranwa na gato n’ikibanza c’imibabaro citwa Sheol/Hadezi!

Ibi bituma niyumvirako hari ikibanza mu nda y’isi atari Sheol/Hadezi, ariko citwa Paradizo. Iki ciyumviro na co kirwanywa n’inkuru Yesu yavuze ku bantu babiri bapfuye, umwe yari umugororotsi uwundi uwugabitanya, umutunzi na Lazaro. Turabe iyo nkuru:

Habaye umuntu w’umutunzi yambara impuzu z’inyambarabami n’izera nziza, yama adibamye mu vyiza imisi yose. Kandi hariho n’umworo yitwa Lazaro, yatembagara kw’irembo ryiwe yatonyanga ibisebe. Yifuza guhazwa n’udukorokera musi y’ameza y’uno mutunzi, kand’imbwa na zo zaraza zikamurigata ibisebe. Hanyuma wa mworo arapfa, abamarayika bamujana mu gikiriza ca Aburahamu: na wamutunzi arapfa, arahambwa. Ar’i kuzimu (Hadezi) ararangamiza, ababazwa cane. Abona Aburahamu ari kure, na Lazaro ari mu gikiriza ciwe. Aratabaza, ati “Aburahamu muvyeyi, ngirira ikigongwe, rungika Lazaro akoze isonga y’urutoke mu mazi, amfuvye ururimi, kuko nsererejwe mur’uru rubeya.” Aburahamu aramubwira, ati “Mwana wanje, ibuka yuko wahawe ivyiza vyawe ukiriho, Lazaro na we yahawe ibibi: non’amariwe imibabaro hano, nawe urasererezwa.” Mber’uhuye n’ivyo, hagati yacu na we har’iminga ihambaye yashizweho kugira ngo ni hagira uwugomba kuva ino bakaja aho muri ntibabishobore, kandi ngo ntibave iyo ngo bashike aho turi” (Luka 16:19-26, dushimikiye ku nsobanuro).

Lazaro n’uyo mutunzi ntibari mu mubiri igihe bapfa, ariko barafashe urugendo rubajana mu bibanza bikwiranye n’ivyo bakoze bakiri kwisi.

Lazaro Yari Hehe? (Where Was Lazarus?)

N’aho Umutunzi yari i hadezi, yarashobora kubona Lazaro mu kindi kibanza. Lazaro yari ahitwa “mu gikiriza ca Aburahamu,” ico s’ikibanza ariko ni ikimenyetso co kuruhuka Lazaro yaronse.

Mbega hagati ya wa mutunzi na Lazaro hari urugendo rungana gute?

Ivyanditswe bivuga ko umutunzi yabonye Lazaro “ari kure,” kandi tubwirwako hari ”imanga nini” hagati yabo. Urugendo rwari hagati yabo umwe wese ashobora kurusobanura ukw’avyumva. Ariko turashobora kuvuga yuk’urwo rugendo rutangana n’ururi hagati y’inda y’isi n’ijuru. Mu yandi majambo, umutunzi ntiyarikubona Lazaro (adafashijwe n’Imana). Ntihari kuvugwa ivy’”imanga nini” hagati y’ivyo bibanza bibiri. Iyo manga yashizweho kugira abantu ntibashobora kuva mu kibanza kimwe baja mu kindi. Ikirengeye vyose, umutunzi “yarasemereye” Aburahamu aramwumva kandi aramwishura. Bituma twiyumvirako bari hafi na hafi kuko bavugana umwe ari ku ruhande rumwe ry’iyo “manga nini.”

Bituma nizerako Lazaro atari mw’ijuru, ari mu nda y’isi, mu kibanza gitandukanye n’ivyo bibanza bibiri tumaze kuvuga.

[3]

Gishobora kuba ari co kibanza Yesu yise Paradizo yabwira wa musuma yihana. Ni co kibanza abera bo mw’Isezerano rya Kera bapfuye bajamwo. Aho Lazaro yagiye ni ho Yesu na wamwambuzi bagiye.

Niho n’uwavugishwa n’Imana Samweli yaja igihe yapfa. Tubona muri 1Samweli 28 igihe Imana yemerera impwemu ya Samweli n’aho yaramaze gupfa ngw’ihanurire Sauli. Wa mupfumu yayise “ishusho ry’Imana iduga iva i kuzimu” (1 Sam. 28:13, dushimikiye ku nsobanuro). Samweli yibwirira Sauli, ati “N’iki gitumye uza kunkoma, ukanzura?” (1 Sam. 28:15, dushimikiye ku nsobanuro). Biboneka yukw’impwemu/cank’ubugingo bwa Samweli bwari muri Paradizo mu nda y’isi.

Ivyanditswe vyemezako ku musi w’izuka rya Kristo, iyo Paradizo yakuwemw’abo yari ifise. Abagorotsi bapfuye mu gihe c’Isezerano rya Kera nabo bajanwa na Yesu mw’ijuru. Ivyanditswe bivugako Yesu yaduganywe mw’ijuru avuye i bwina mw’isi, “Afata mpiri ibihumbi vy’ingabo yanesheje (Efe. 4:8-9; Zab. 68:18). Abo bavugwa ndizerako ari bo bari muri Paradizo. Yesu ntiyabohoye abantu bari i Sheol/Hadezi!

[4]

Yesu Yabwirije Impwemu Ziboshe (Jesus Preached to Spirits in Prison)

Ivyanditswe bitubwirako hari abantu Yesu yabwirije, batagira imibiri, mu gihe kiri hagati y’urupfu n’izuka ryiwe. Tubisanga muri 1Petero 3:

Kuko na Kristo yababajwe rimwe ahorwa ivyaha, umugororotsi yababarijwe abagabiranya, kugirangw’adushikire Iman; yishwe umubiri ariko yahinduwe muzima mu buryo bw’impwemu: ni bwo yagiyemwo abarira impwemu ziri mw’ibohero ijambo ry’Imana kera, hamwe ukwihangana kwayo kwari kukirorereye mu misi ya Nowa, bwa bwato bukibazwa; muri bwo harokokeye abantu bakeya, bashika umunani, bakirijwe mu mazi (1 Pet. 3:18-20).

Iki gice c’ivyanditswe cama gitera ibibazo ntashobora gutangira inyishu vyose. ariko ni wibaze icotuma Yesu abwira ubutumwa abagarariji bamwe gusa bapfuye igihe c’umwuzure kuri Nowa? None yaba yarababwiye iki?

Uko bimeze kwose, iki canditswe cerekanako Yesu atabaye i Paradizo ya misi itatu iri hagati y’urupfu n’izuka ryiwe.

Gehinomu (Gehenna)

Mu gihe cacu, igihe imibiri y’abagororotsi ipfuye, impwemu/cank’ubugingo bwabo buja mw’ijuru (raba 2Kor. 5:6-8; Fil. 1:21-23; 1Tes. 4:14).

Abagabitanya n’ubu baracaja i Sheol/Hadezi aho bababarizwa mu kurindira izuka ry’imibiri yabo, icirwekw’iteka ry’ibihe bidashira, bace batererwa mu “kiyaga c’umuriro,” ico kibanza kiratandukanye n’i Sheol/Hadezi.

Harii ijambo rya gatatu ryita ico kibanza i kuzimu, riva mu Kigiriki Gehenna. Iri jambo riva mw’izina ryasobanura igisumanyenzi canke nyabarega yari hanze ya Yerusalemu mu kiyaya c’i Hinoni, yari imicafu yuzuye inyenzi n’inyo, aho hama hatumuka akotsi k’umuriro wama uhaturira igihe cose.

Igihe Yesu yavuga ivya Gehinomu, yahavuze yerekanako hameze nk’ikibanza abanyavyaha bazotererwamwo bari mu mibiri. Akarorero, yaravuze mu njili ya Matayo:

N’ukuboko kwawe kw’iburyo ni kwagutsitaza, uguce igikonjo, ugute kure: vyokubera vyiza gupfa urugingo rwawe rumwe, hak’umubiri wawe wose woja muri Gehinomu [i kuzimu]….Ntimuze mutinye abica umubiri, badashobora kwica ubugingo: cane-cane mutinye uwushobora guhonereza ubugingo n’ umubiri muri Gehinomu [i kuzimu] (Mat. 5:30, 10:28, dushimikiye ku nsobanuro).

Gehinomu na Hadezi ntibishobora kwitiranwa kukw’ivyanditswe bivugakw’abagabitanya barungikwa i Hadezi ari impwemu/cank’ubugingo gusa ata mubiri bafise. Inyuma y’inganji ya kristo imyaka igihumbi ni ho imibiri y’abagabitanya izo zuka icirwe urubanza imbere y’Imana ni ho bazoca batererwa mu kiyaga caka umuriro, canke Gehinomu (raba Ivyah. 20:5, 11-15). Ikirengeye vyose, na Hadezi ubwayo umusi umwe izotererwa mur’ico kiyaga caka umuriro (sama Ivyah. 20:14), ni co gituma tuvugakw’ico kibanza gitandukanye n’ikiyaga caka umuriro.

Tartarosi (Tartaros)

Ijambo rya kane bakunda gusobanura kuzimu mu vyanditswe ni ijambo ry’Ikigiriki ryitwa tartaros. Turibona rimwe gusa mw’Isezerano Rishasha:

Kuko, kw’Imana itagiriye ikigongwe abamarayika bakoze ivyaha, arikw’ikabakororera i kuzimu [tartaros], ikabashira mu vyobo vy’umwiza, ngo barindirwe kuzocirwakw’iteka (2 Pet. 2:4).

Tartarosi ni ibohero ridasanzwe ryashiriwe abamarayika bacumuye; Nuko rero, ntidushobora kuhagereranya na Sheol/Hadezi canke Gehinomu. Na Yuda yaravuze ku bamarayika baboshwe:

N’abamarayika batagumye mu bukuru bwabo, ariko bataye ahantu habo, ibarindira kuzocirwakw’iteka ryo ku musi uhambaye, bari mu minyororo idashira no mu mwiza (Yuda 6).

Amarushwa Y’i Kuzimu (The Horrors of Hell)

Igihe umuntu apfuye atihanye, nta kandi karyo ko kwihana azosubira kuronka. Ahaja harateguw. Bibiliya ivuga iti, “kandi nk’ukw’abantu babikiwe gupfa rimwe, hanyuma yaho hakaza amateka” (Heb. 9:27).

Gehinomu yamaho ibihe bidashira, kandi abinjiyemwo ntibashobora kuvayo. Mu kuvuga amateka y’abagabitanya, Yesu yavuze ati, “Abo bazoja mu gihano kidashira, ariko abagororotsi bazoja mu bugingo budashira” (Mat. 25:46, dushimikiye ku nsobanuro). Igihano c’i kuzimu kizomara umwanya ungana n’uwo abagororotsi bazomara i Paradizo.

Na Paulo yaravyanditswe, ati:

Kukw’ar’ibigororotse ku Mana kwishura amarushwa abayabatera…Bazohanwa, ni kwo guhona kw’ibihe bidashira, kuva mu nyonga h’Umwami no mu bwiza bw’ubugororotsi bwiwe (2 Tes. 1:6-9, dushimikiye ku nsobanuro).

Gehinomu ni ikibanza c’imibabaro itovugwa kukw’abantu bazohanirwayo ibihe bidashira. Bagumeyo, ibihe n’ibihe, abagabitanya bazokwikorera urubanza rwabo rw’ibihe bidashira no guseserezwa n’urubanza rw’Imana ry’umuriro utazima.

Yesu yagereranije i kuzimu n’ikibanza “kitagira umuco,” aho bazorira no gusyana intsa z’amemyo” (raba Mat. 22:13; Mariko 9:44). Dufise igikorwa co gukangura abantu tubamenyesha ivy’ico kibanza no kubabwira ku gakiza Kristo atanga!

Hari idini ryigisha purigatori, ikibanza abantu bazojamwo igihe bapfuye barorereye gukurwako ivyaha vyabo bashobore kwinjira mw’ijuru. arikw’ivyo nta hantu na hamwe tubona vyanditswe muri Bibiliya.

Igihe Abagororotsi Bapfuye (The Righteous After Death)

Uwizera apfuye, impwemu yiwe ija kubana n’Umwami mw’ijuru. Paulo yarabisobanuye cane igihe yandika uko bizogenda igihe azopfa:

Kuko kubwanje kubaho ari Kristo, kandi gupfa ar’inyungu. Ariko namb’ari kubaho mu mubiri, ico kizonyamira imbuto z’igikorwa, kandi sinzi ico mpitamwo. Ndazazaniwe mur’ivyo bibiri, kuko nifuza gutaha ngo mbane na Kristo, kukw’ari co kirushirije cane (Fil. 1:21-23, dushimikiye ku nsobanuro).

Menyako Paulo yavuzeko yifuza gutaha kandi hageze kw’ataha, abane na Kristo. Impwemu yiwe ntizobura ubwenge, irindiriye izuka (nk’uko bamwe bavyiyumvira).

Kandi menya yuko Paulo yavuze ko kuri we, gupfa ar’ inyungu. Ivyo bishoboka gusa igihe azikw’azoja mw’ijuru apfuye.

Paulo yarasubiye kuvuga mu cete wiwe ca kabiri yandikiye ab’i Korinto yukw’ impwe- mu y’uwizera ivuye mu mubiri wiwe, aba “atashe ku Mwami”:

Ni co gituma na ntaryo turinda mu mutima, tumenya yukw’iyo tur’iwacu mu mubiri tuba tugerereye kure y’Umwami wacu…n’ukugerera kure y’umubiri, tukaba i wacu ku Mwami wacu (2 Kor. 5:6-8).

Mu kuvyemeza cane, Paulo asubira kwandika ati:

Ariko bene Data, ntitugomba ko muyoberwa ivy’abasinzira itiro ry’urupfu, ngo ntimubabare nka ba bandi badafise ivyizigiro. Uko twizera yuko Yesu yapfuye akazuka, abe ariko twizera yukw’abasinziriye muri Yesu, Imana izobazanana na we. (1 Tes. 4:13-14).

Namba Yesu azozana na bo bauye mw’ijuru igihe azogarukira “ abasinziriye,” bategerezwa kuba bari mw’ijuru hamwe na we.

Guhishurirwa Ijuru (Heaven Foreseen)

Mbega ijuru risa gute? Mu bwenge bwacu bw’umubiri ntituzokwigera tubona canke dushobora kuvuga uko ubwiza buturindiriye mw’ijuru bungana, kandi na Bibiliya iduhishurira igice gusa. Ikintu kinezereza cane abizera n’uko tuzobona Umwami n’Umukiza wacu mw’ijuru, Yesu, hamwe n’Imana Data imbona nkubone. Tuzoba mu “nzu ya Data”:

I muhira kwa Data har’amazu menshi, iy’aba atariho, mba ndabibabwiye, kuko ngiye kubategurira ahanyu. Kandi ko ngiye kubategurira ahanyu, nzogaruka kubajana i wanje, ngw’aho ndi namwe abe ari ho muba (Yohana 14:2-3).

Igihe tuzoshika mw’ijuru, amabanga menshi ubwenge bwacu budashobora gutahura tuzoyatahura yose. Paulo yanditse ati,

Kuk’ubu turabira mu cirore ivyijiji, arikw’ico gihe tuzoraba nk’abarabana imbonankubone. Ubu nzi agace, arikw’ico gihe nzomenya rwose nk’uko namenywe rwose (1 Kor. 13:12).

Igitabo c’ivyahishuriwe Yohana kiraduha ishusho ry’ijuru. Yarivuze nk’ikibanza gikorerwamwo ibintu vyinshi, c’ubwiza buhebuje, ibintu vyama bigirwa bishasha, n’umunezero utovugwa, ijuru s’ikibanza abantu bazojamwo birirwe baryama canke baririmba imisi yose!

Yohana, yigeze guhishurirwa ivy’ijuru, yatanguye kuvuga ku ntebe y’inganji y’Imana yaremye vyose:

Ako kanya mba muri Mpwemu: kandi mbona intebe iteretse mw’ijuru, mbona n’Uwuyivyagiyeko. Uwar’avyagiye yasa n’akabuyenge kitwa yasipi n’akitwa sarudiyo: kand’umunywamazi war’ukikije iyo ntebe, usa n’akitwa sumaragido. Iyo ntebe yar’ikikijwe n’izindi ntebe mirongwibiri na zine: kur’izo ntebe mbona abakuru mirongwibiri na bane bazicayeko, bambaye impuzu zera, no mu mitwe yabo har’ibitsibo vy’izahabu. Kandi kuri ya ntebe y’ubwami hava imiravyo n’amajwi n’imituragaro: kand’imuri ndwi z’umuriro zakira imbere y’iyo ntebe, ni zo Mpwemu ndwi z’Imana: kand’imbere y’iyo ntebe hari nk’ikiyaga c’ibirahuri, gisa n’urubona: kandi hagati ahahanganye n’iyo ntebe no kuyikikuza har’ibinyabugingo bine vyuzuye amaso imbere n’inyuma. Ikinyabugingo ca mbere casa n’intambwe, ica kabiri casa n’inyana, ica gatatu cari gifise mu maso hasa n’uh’umuntu, ica kane case n’inkukuma iguruka. Ivyo binyabugingo bine bifise amababa atandatu-atandatu, kandi vyuzuye amaso impande zose n’imbere mu nda: ntibiruhuka ku murango no mw’ijoro, vyama bivuga, bit’”Uwera, Uwera, Uwera, ni we Mwami Imana, ashobora vyose, yamyeho, kand’ariho, kand’agira aze. Kand’iyo vya binyabugingo bihaye uguhimbazwa n’icubahiro n’ishimwe Iyivyagiye kuri ya ntebe, ni yo Ibaho ibihe bitazoshira, ba bakuru mirongwibiri na bane baca bikubita imbere y’Iyivyagiye kur’iyo ntebe, bagasenga Iyibaho ibihe bidashira, bagaterera ibitsibo vyabo imbere y’iyo ntebe bavuga, bati “Mwamu wacu, Mana yacu, birakubereye guhabwa uguhimbazwa n’icubahiro n’ububasha, kukw’ari wewe waremye vyose; icatumye bibaho kand’icatumye biremwa, n’uko wabigomvye” (Ivyah. 4:2-11).

Yohana yaragerageje gusobanura mu majambo yo kw’isi agereranya n’ivyo mw’isi. Biragaragara, ntidushobora gutahura ivyo yavuze tutavyiboneye twebwe nyene. Ariko kubisoma biduha igitutu cavyo.

Ibice bitwigisha cane kuvyo mw’ijuru tubisanga mu vyahishuriwe Yohana ku bice vya 21 na 22, aho Yohana yavuga kuri Yerusalemu, izomanuka kw’isi inyuma y’ingaji ya Kristo y’imyaka igihumbi:

Anjana ku musozi munini muremure ndi muri Mpwemu, anyereka umurwa wera Yerusalemu, wururuka uva mw’ijuru ku Mana, ufise ubwiza bw’Imana. Ugukayangana kwawo gusa n’ukw’ibuye ry’akabuyenge ry’igico kinini cane, nk’akabuyenge kitwa yasipi kabonerana nk’icirore, uzigujwe n’urugo runini rurerure rufise ibirimba cumi na bibiri, no mu birimba harih’abamarayika cumi na babiri….Uwavugana nanje yar’afise irenga ry’izahabu ry’ikigeresho kugira ngw’agere uwo murwa n’ibirimba vyawo n’ibirimba vyawo n’urugo rwawo. Uwo murwa ungana impande zose, uburebure bungana n’ubwaguke….Urugo rwawo rwubakishijwe yasipi, umurwa war’izahabu ishize inkamba imeze nk’ibirahuri bishize inkamba nyene….kand’ibirimba ukw’ari cumi na bibiri, vyar’imarigarita cumi na zibiri: ikirimba kimwe cubakishijwe imarigarita imwe, birtyo birtyo. Irango rya wa murwa ryar’izahabu nziza, isa n’ibirahuri bibonerana. Kandi sinabonye urusengero kuri wo, kuk’Umwami Imana ishobora vyose na wa Mwagazi ari bo rusengero rwawo…..Anyereka uruzi rw’amazi y’ubugingo, rubonerana nk’icirore, ruva ku ntebe y’Imana na wa mwagazi. Hagati y’irango rya wa murwa, hakurya no hakuno y’urwo ruzi harih’igiti c’ubugingo, cera icumi na kabiri mu mwaka, kikera rimwe-rimwe uk’ukwezi gutashe; ibibabi vyaco vyar’ivyo kuvura amahanga. Nta muvumo uzoba ukiriho. Intebe y’Imana na wa Mwagazi izoba muri wa murwa, abagurano bayo bazokwama bashashe, bazoraba mu nyonga hayo, izina ryayo rizokwandikwa mu ruhanga rwabo. Nta joro rizoba rikiriho, kandi ntibazorindwa kubonesherezwa n’itara canke kwakirwa n’izuba, kuk’Umwami Imana ari yo izobakira, kandi bazoba abami ibihe bitazoshira” (Ivyah. 21:10-22:5).

Uwukurikira Yesu wese ashobora arindira ivyo bitangaza yihanganye ari mu kwizera. Nta nkeka, tuzoba imisi yacu ya mbere mw’ijuru tubwirana, ngo “Oho! Ibi nivyo Yohana yagerageje kwandika mu gitabo c’Ivyahishuriwe!”

[1]

Hari abantu bafatira ku vyanditswe bikeya, nk’Ita. 37:35, Yobu 14:13, Zab. 89:48, Umus. 9:10 na Yes. 38:9-10, bavugako Sheol ari ikibanza cajamwo abagororotsi igihe bapfuye. Ariko ivyanditswe vyemeza ibindi. Nimba Sheol yajamwo abagabitanya n’abagororotsi igihe bapfuye, Sheol itegerezwa kuba yari ifise ivyumba bibiri, kimwe citwa kuzimu ikindi citwa paradizo, n’ivyo nyene ntibavyemera.

[2]

Abemera iyi nsobanuro bategerezwa kwemera inyigisho ziyiherekeza. Imwe ivugako Sheol/Hadezi ari izina ry’ikibanza abagabitanya baboherwamwo igihe bapfuye hamwe n’abagororotsi, ariko gifise ivyumba bibiri bitandukanye. Kimwe ni co kubabarizwamwo ikindi citwa Paradizo ari na co Yesu yagiyemwo. Iyindi nyigisho ivugako Yesu yagiye mur’iyo mibababo kubw’abanyavyaha imisi itatu mu muriro w’i Sheol/Hadezi kuko yafashe ikibanza c’abanyavyaha kugira ngw’aducungure. Arikw’izo nyigisho zompi nta canditswe kizemeza, kandi nta co zidufasha igihe zivuga ko Yesu yabaye imisi itatu i Sheol/Hadezi. Iyo nyigisho ya kabiri, Yesu ntiyamaze imisi itatu mu muriro kubw’abanyavyaha mu kiringo kiri hagati y’urupfu n’izuka ryiwe, kukw’agakiza kacu kaguzwe imibabaro yiwe yo ku musaraba (raba Kol. 1:22), s’imibabaro yo mu muriro w’i Sheol/Hadezi.

[3]

Menyako Lazaro na wa mutunzi, n’aho batandukanye n’imibiri yabo, bari bakomeye bafise ubwenge bwo kubona, kwumva no gukorako. Barashobora kwumva umubabaro cank’umunezero bibuka n’ivyo baciyemwo muri kahise. Ibi birwanya inyigisho z’”impwemu zisinziriye,” iciyumviro c’abo bavugakw’igihe umuntu apfuye, impwemu yiwe irasinzirizwa ata bwenge ifise irindiriye umusi w’izuka ry’imibiri yabo.

[4]

Hari abantu biyumvira, kumbure harimw’ukuri, yukw’iminyago ivugwa mu Banyefeso 4:8-9 ni igihe twese twari tujakariye gukora icaha, ariko ubu tumaze kubohorwa n’izuka rya Kristo.

대부분 그리스도인들은 사람이 죽을 때, 천국이 아니면 지옥에 간다는 것을 알고 있다. 그러나 천국이 의인의 최종 거주지가 아니며 음부가 악인의 최종 거주지가 아니라는 것을 모든 사람이 다 알고 있는 것은 아니다.

예수 그리스도의 추종자들이 죽을 때에, 그들의 영과 혼은 즉시 하나님이 거하시는 천국에 올라간다(고후 5:6-8; 빌 1:21-23; 살전 4:14을 보라). 그러나 미래의 어느 시점에 하나님은 새 하늘과 새 땅을 지으실 것이며 새 예루살렘이 하늘로부터 내려올 것이다(벧후 3:13; 계 21:1-2을 보라). 그곳에서 의인은 영원히 살게 될 것이다.

악인은 죽으면 즉시 음부로 내려간다. 그러나 음부는 그들의 몸이 부활할 때까지 일시적으로 대기하는 장소이다. 그 날이 되면, 그들은 하나님의 심판대 앞에 설 것이며 그다음에는 성경에서 게헨나라고 하는 불과 유황으로 불타는 호수에 던져질 것이다. 우리는 성경을 통해 이 모든 것에 대해 더 자세히 살펴볼 것이다.

악인이 죽을 때(When the Unrighteous Die)

악인이 죽은 후에 어떻게 되는지를 더 잘 이해하기 위해서, 우리는 반드시 구약 성경의 한 히브리어 단어와 신약 성경의 세 헬라어 단어를 공부해야 한다. 비록 이 히브리어와 헬라어 단어들이 실제로 세 가지 다른 장소를 설명하지만, 그것들은 어떤 성경에서 종종 모두 지옥으로 번역됨으로써 독자들에게 오해의 소지가 될 수 있다.

먼저, 구약 성경의 히브리어 스올에 대해 알아보자.

스올이란 단어는 구약 성경에서 60번 이상 언급되었다. 그것은 분명히 악인들의 죽음 뒤의 거처를 의미한다. 예를 들어, 고라와 그의 추종자들이 광야에서 모세를 거역했을 때, 하나님은 땅이 입을 열어 그들과 그들의 모든 소유물을 삼키게 함으로써 그들을 처벌하셨다. 성경은 그들이 스올에 빠졌다고 말씀한다.

그들과 그의 모든 재물이 산 채로 스올에 빠지며 땅이 그 위에 덮이니 그들이 회중 가운데서 말하니라(민 16:33, 강조 추가).

나중에 이스라엘의 역사에서, 하나님은 스올에 그분의 진노의 불이 일어난다고 경고하셨다.

그러므로 내 분노의 불이 일어나서 스올의 깊은 곳까지 불사르며 땅과 그 소산을 삼키며 산들의 터도 불타게 하는도다(신 32:22, 강조 추가).

다윗 왕은 이렇게 선언하였다.

악인들이 스올로 돌아감이여 하나님을 잊어버린 모든 이방 나라들이 그리하리로다(시 9:17, 강조 추가).

그리고 그는 악인들을 대적하여 아래와 같이 기도하였다.

사망이 갑자기 그들에게 임하여 산 채로 스올에 내려갈지어다 이는 악독이 그들의 거처에 있고 그들 가운데에 있음이로다(시 55:15, 강조 추가).

현명한 솔로몬은 젊은이에게 창녀의 간계에 대하여 경고하였다.

그의 집은 스올의 길이라 사망의 방으로 내려가느니라…그 어리석은 자는 죽은 자들이 거기 있는 것과 그의 객들이 스올

깊은 곳에 있는 것을 알지 못하느니라(잠 7:27; 9:18, 강조 추가).

솔로몬의 다른 잠언들은 우리로 하여금 의인은 결국 스올에서 끝장나지 않는다는 것을 믿게 한다.

지혜로운 자는 위로 향한 생명 길로 말미암음으로 그 아래에 있는 스올을 떠나게 되느니라(잠 15:24, 강조 추가).

네가 그를 채찍으로 때리면 그의 영혼을 스올에서 구원하리라(잠 23:14, 강조 추가).

마지막으로, 이사야는 지옥에 대한 예수님의 묘사를 예시하여 바벨론 왕에게 그가 스스로 높아지려 했지만 결국 스올에 떨어지게 됨을 말하였다.

아래의 스올이 너로 말미암아 소동하여 네가 오는 것을 영접하되 그것이 세상의 모든 영웅을 너로 말미암아 움직이게 하며 열방의 모든 왕을 그들의 왕좌에서 일어서게 하므로 그들은 다 네게 말하여 이르기를 너도 우리 같이 연약하게 되었느냐 너도 우리 같이 되었느냐 하리로다 네 영화가 스올에 떨어졌음이여 네 비파 소리까지로다 구더기가 네 아래에 깔림이여 지렁이가 너를 덮었도다 너 아침의 아들 계명성이여 어찌 그리 하늘에서 떨어졌으며 너 열국을 엎은 자여 어찌 그리 땅에 찍혔는고 네가 네 마음에 이르기를 내가 하늘에 올라 하나님의 뭇 별 위에 내 자리를 높이리라 내가 북극 집회의 산 위에 앉으리라 가장 높은 구름에 올라가 지극히 높은 이와 같아지리라 하는도다 그러나 이제 네가 스올 곧 구덩이 맨 밑에 떨어짐을 당하리로다 너를 보는 이가 주목하여 너를 자세히 살펴보며 말하기를 이 사람이 땅을 진동시키며 열국을 놀라게 하며 세계를 황무하게 하며 성읍을 파괴하며 그에게 사로잡힌 자들을 집으로 놓아 보내지 아니하던 자가 아니냐 하리로다(사 14:9-17, 강조 추가).

이런 말씀들과 이와 같은 다른 말씀들은 우리로 하여금 스올은 악인들이 죽은 뒤 고통받는 장소임을 믿게 해준다. 그리고 거기에는 더 많은 증거가 있다.

하데스(Hades)

신약 성경의 헬라어 하데스(Hades)는 구약 성경의 히브리어 스올(Sheol)과 같은 장소를 가리키는 것은 분명하다. 이것을 증명하기 위해, 우리는 시편 16:10과 사도행전 2:27을 비교하는 일만 남았다.

이는 주께서 내 영혼을 스올에 버리지 아니하시며 주의 거룩한 자를 멸망시키지 않으실 것임이니이다(시 16:10, 강조 추가).

이는 내 영혼을 음부(Hades)에 버리지 아니하시며 주의 거룩한 자로 썩음을 당하지 않게 하실 것임이로다(행 2:27, 강조 추가).

이로부터 보아, 신약 성경에서 하데스가 언급된 모든 열 번의 경우가 항상 부정적인 의미로 씌어졌으며 종종 악인들이 죽은 뒤 감금되어 고통당하는 장소로 씌어졌다는 것은 흥미로운 일이다(마 11:23; 16:18; 눅 10:15; 16:23; 행 2:27; 2:31; 계 1:18; 6:8; 20:13-14을 보라). 다시 말하지만, 이 모든 것은 스올이나 하데스가 악인들이 죽은 뒤에 가는 곳이며 고통 받는 장소임을 보여준다.[1]

예수님은 스올이나 하데스에 가신 적이 있는가? (Did Jesus Go to Sheol/Hades?)

우리가 시편 16:10과 그것을 바울이 사도행전 2:27에 인용한 부분을 좀 더 자세히 살펴보자. 두 곳에서 스올과 하데스는 같은 장소를 가리키고 있다. 베드로가 오순절 날 한 설교에 따르면, 다윗의 몸은 그리스도의 몸과는 달리 부패하기 때문에, 다윗은 시편 16:10에서 자신을 가리킨 것이 아니라 그리스도를 예언적으로 가리킨 것이라고 하였다(행 2:29-31을 보라). 이 때문에, 우리는 시편 16:10은 실제로는 예수님이 그분의 아버지께 하신 말씀이며, 그분의 아버지가 그분의 영혼을 스올에 버리지 아니하시며 그분의 몸이 썩음을 당하지 않게 하실 것이라는 믿음을 선포한 것임을 알 수 있다.

일부 사람들은 예수님의 이 선언이 그분께서 죽으시고 부활하시기 전 3일 동안, 그분의 영혼이 스올 또는 하데스에 갔었다는 증거로 해석한다. 그러나 그것이 암시된 것이 아니다. 예수님이 그분의 아버지께 하신 말씀을 다시 꼼꼼하게 살펴보라.

이는 주께서 내 영혼을 스올에 버리지 아니하시며 주의 거룩한 자를 멸망시키지 않으실 것임이니이다(시 16:10).

예수님은 아버지께 “나는 내 영혼이 스올/하데스에서 며칠 보낼 것이지만 주께서 내 영혼을 그곳에 버리시지 않는다는 것을 믿습니다”라고 말씀하신 것이 아니라 “나는 내가 죽을 때, 주께서 나를 악인들을 대하듯이 나의 영혼을 스올/하데스에 버리시지 않는다는 것을 믿습니다. 나는 단 한 순간도 그곳에서 보내지 않을 것입니다. 나는 당신께서 나를 사흘 만에 부활시키시며 나의 몸이 썩음을 당하지 않게 하실 것을 믿습니다”라고 말씀하셨을 것이다.

이 해석은 확실한 보증이 있다. 우리는 예수님께서 “주의 거룩한 자를 멸망시키지 않으실 것임이니이다”라고 말씀하신 것을 예수님의 몸이 사흘 동안 점점 부패해지다가 부활하실 때에 회복된다고 해석할 수 없다. 오히려, 우리는 그 말씀은 그분의 몸이 죽으시고 부활하실 사이에 어떠한 부패도 겪은 적이 없음을 의미한다고 해석한다.

마찬가지로, 그분의 영혼이 스올/하데스에 버려지지 않는다는 것을 그분께서 스올/하데스에 며칠 동안 머무를 것이나, 궁극적으로 그곳에 버려지지 않는다고 해석할 필요가 없다.[2] 오히려, 그것은 그분의 영혼은 스올/하데스에 버려지는 악인들이 영혼처럼 취급되지 않는다는 의미로 해석 되어야 한다. 그분의 영혼은 그곳에서 단 일 분도 머무르지 않으실 것이다. 또한, 예수님은 “주께서 내 영혼을 스올에 버리지 아니하시며”라고 말씀하셨지 “주께서 내 영혼을 스올안에 버리지 아니하시며”라고 말씀하시지 않았음을 주목하라.

이 사흘 동안 예수님의 영혼은 어디에 계셨을까? (Where Was Jesus’ Soul During the Three Days?)

예수님께서 그분은 사흘 동안 땅속에 계실 것이라고 제자들에게 말씀하신 것을 기억하라(마 12:40을 보라). 그분의 몸이 사흘 동안 무덤 속에 있었다고 보는 것은 합당하지 않을 것이다. 왜냐하면, 무덤을 “땅속”으로 간주하기 어렵기 때문이다. 오히려, 예수님은 그분의 영혼이 땅속 깊은 곳에 계셨음을 뜻하셨을 것이다. 그러므로 우리는 그분의 영혼이 죽으시고 부활하시기 전까지는 천국에 계신 것이 아니라는 결론을 내릴 수 있다. 예수님은 부활하셨을 때 마리아에게 “내가 아직 아버지께로 올라가지 아니하였다”(요 20:17을 보라)라고 말씀하심으로써 이 점을 확인하셨다.

예수님은 또한 십자가에서 회개한 도둑에게 그날 그가 그분과 함께 낙원에 있을 것이라고 알려주셨음을 명심하라(눅 23:43을 보라). 이러한 사실들을 통해, 우리는 예수님의 영혼이 땅속에서 밤낮 사흘 동안 계셨음을 알 수 있다. 그분은 그 동안 적어도 얼마 동안은 “낙원”이라 부르신 곳에 계셨다. 이 곳은 확실히 고통받는 곳인 스올이나 하데스와 같아 보이지 않는다!

이 모든 것은 나로 하여금 땅속에 스올/하데스 외에 반드시 낙원이라는 곳이 있다는 생각이 들게 한다. 이 생각은 예수님께서 어느 한 번 하신 불의한 사람과 의로운 사람, 부자와 나사로에 관한 이야기에 의해 뒷받침된다.

한 부자가 있어 자색 옷과 고운 베옷을 입고 날마다 호화롭게 즐기더라 그런데 나사로라 이름하는 한 거지가 헌데투성이로 그의 대문 앞에 버려진 채 그 부자의 상에서 떨어지는 것으로 배불리려 하매 심지어 개들이 와서 그 헌데를 핥더라 이에 그 거지가 죽어 천사들에게 받들려 아브라함의 품에 들어가고 부자도 죽어 장사되매 그가 음부(하데스)에서 고통중에 눈을 들어 멀리 아브라함과 그의 품에 있는 나사로를 보고 불러 이르되 아버지 아브라함이여 나를 긍휼히 여기사 나사로를 보내어 그 손가락 끝에 물을 찍어 내 혀를 서늘하게 하소서 내가 이 불꽃 가운데서 괴로워하나이다 아브라함이 이르되 얘 너는 살았을 때에 좋은 것을 받았고 나사로는 고난을 받았으니 이것을 기억하라 이제 그는 여기서 위로를 받고 너는 괴로움을 받느니라 그뿐 아니라 너희와 우리 사이에 큰 구렁텅이가 놓여 있어 여기서 너희에게 건너가고자 하되 갈 수 없고 거기서 우리에게 건너올수도 없게 하였느니라(눅 16:19-26, 강조 추가).

물론, 나사로와 부자 모두가 죽은 뒤에 몸속에 있지 않고 영/혼으로 그들이 가야할 곳으로 갔다.

나사로는 어디에 있었는가? (Where Was Lazarus?)

부자는 자신이 음부(하데스)에 있음을 발견 하지만, 아브라함과 같이 다른 장소에 있는 나사로를 볼 수 있었음을 주목하라. 사실, 나사로는 어떤 장소가 아닌 “아브라함의 품”에 있었다고 했는데 그것은 가능하게 나사로가 그곳에서 아브라함의 위로를 받았음을 나타내려는 것 같다.

부자와 나사로가 죽은 후, 그들 사이의 거리는 얼마나 되었을까?

성경에서 부자는 나사로가 멀리 있는 것을 보았다고 했으며 그들 사이에는 “큰 구렁텅이”가 놓여 있었다고 했다. 그래서 그들 사이의 거리는 추측할 수밖에 없다. 그러나 그들 사이의 거리가 땅속에서 천국까지의 거리만큼은 되지 않는다고 보는 것이 합리적인 것 같다. 그렇지 않으면, 부자가 (신적인 도움이 없이는) 나사로를 볼 수가 없을 것이며, 두 곳 사이에 “큰 구렁텅이가” 놓여 있다는 언급을 하여 누구도 두 곳 사이를 오갈 수 없음을 밝힐 필요가 없었을 것이다. 또한, 부자는 아브라함을 향해 울부짖었고 아브라함은 그에게 대답하였다. 그들이 “큰 구렁텅이”를 사이 두고 서로 대화할 수 있었다는 것은 우리로 하여금 두 곳 사이가 매우 가까웠다는 생각을 하게 한다.

이 모든 것은 나로 하여금 나사로가 우리가 천국이라 부르는 곳에 있었던 것이 아니라 땅속의 독립된 곳에 있었다는 것을 믿게 한다.[3] 이 곳은 예수님이 회개한 도둑에게 말씀하셨던 낙원이라 불리는 곳이었음에 틀림없다. 그것은 구약 속의 의인들도 죽은 후에 땅속의 낙원으로 갔다. 그 곳은 나사로가 간 곳이며 예수님과 회개한 도둑이 간 곳이었다.

선지자 사무엘도 죽은 후에 그 곳에 갔음이 명백하다. 사무엘상 28장을 읽어보면 하나님께서 죽은 선지자 사무엘의 영이 사울에게 나타나서 예언하게 허락하실 때, 엔돌의 여인은 사무엘을 “땅에서 올라온 영”(삼상 28:13, 강조 추가)으로 묘사하였다. 사무엘 자신도 사울에게 “네가 어찌하여 나를 불러 올려서 나를 성가시게 하느냐?”(삼상 28:15, 강조 추가)라고 말했다. 분명히, 사무엘의 영/혼은 땅속의 낙원에 갔었다.

성경은 그리스도의 부활 때 낙원이 비워지고 구약 시대에 죽은 의로운 사람들이 예수님과 함께 천국에 올라갔다는 사실을 뒷받침하는 것 같다. 성경은 예수님이 땅의 낮은 곳에서 천국으로 올라가실 때에 “사로잡혔던 자들을 사로잡으셨다”고 말씀한다(엡 4:8-9; 시 68:18). 나는 그 사로잡혔던 자들이 낙원에서 살던 모든 사람들이라는 가정을 했다. 예수님은 당연히 스올/하데스의 사람들은 풀어주시지 않았을 것이다![4]

예수님은 옥에 있는 영들에게 설교하셨다(Jesus Preached to Spirits in Prison)

성경은 또한 예수님께서 죽음과 부활사이의 어느 시점에서 육체를 떠난 영들에게 설교하셨다고 우리에게 알려준다. 베드로전서 3장에서 다음의 말씀을 읽게 된다.

그리스도께서도 단번에 죄를 위하여 죽으사 의인으로서 불의한 자를 대신하셨으니 이는 우리를 하나님 앞으로 인도하려 하심이라 육체로는 죽임을 당하시고 영으로는 살리심을 받으셨으니 그가 또한 영으로 가서 옥에 있는 영들에게 선포하시니라 그들은 전에 노아의 날 방주를 준비할 동안 하나님이 오래 참고 기다리실 때에 복종하지 아니하던 자들이라 방주에서 물로 말미암아 구원을 얻은 자가 몇 명뿐이니 겨우 여덟 명이라(벧전 3:18-20).

이 성경 말씀들은 분명히 내가 해답을 가지고 있지 않는 몇 가지 문제를 제기한다. 왜 예수님은 특별히 노아의 홍수 때 죽은 일부 불순종하는 사람들에게 선포하셨을까? 예수님은 그들에게 무슨 말씀을 하셨을까?

어쨌든, 이 말씀은 예수님께서 죽음에서 부활까지 밤낮 사흘 동안 낙원에서 보내지 않았다는 사실을 뒷받침하는 것 같다.

게헨나(Gehenna)

오늘날, 의로운 사람들이 죽을 때에는 그들의 영/혼은 천국으로 바로 올라간다(고후 5:6-8; 빌 1:21-23; 살전 4:14를 보라).

불의한 사람들은 여전히 스올/하데스에서 고통당하고 몸의 부활과 최종 심판, 그리고 스올/하데스와는 다르고 구별된 “불못”에 던져지기를 기다리고 있다.

이 불못으로 묘사된 단어는 자주 지옥으로 번역되는 세 번째 헬라어 단어 게헨나이다. 이 단어는 예루살렘의 외곽에 위치한 힌놈 골짜기의 쓰레기장의 이름에서 유래했다. 그곳은 벌레와 구더기가 욱실거리는 쓰레기 더미이며 어떤 곳은 끊임없이 불타고 연기 난다.

예수님이 게헨나를 말씀하셨을 때, 그분은 사람의 몸이 던져질 장소에 대해 말씀하신 것이다. 예를 들어, 그분은 마태복음에서 이렇게 말씀하셨다.

또한 만일 네 오른 손이 너로 실족하게 하거든 찍어 내버리라 네 백체 중 하나가 없어지고 온 몸이 지옥에 던져지지 않는 것이 유익하니라…몸은 죽여도 영혼은 능히 죽이지 못하는 자들을 두려워하지 말고 오직 몸과 영혼을 능히 지옥에 멸하실 수 있는 이를 두려워하라(마 5:30, 10:28, 강조 추가).

게헨나와 하데스는 동일한 장소가 아니다. 왜냐하면, 성경에서 악인은 몸을 떠난 영/혼의 형태로 하데스에 간다고 말씀했기 때문이다. 그리스도가 천 년 동안 다스리신 후에야만, 악인들은 몸이 부활하고 하나님의 심판을 받은 후 불못 또는 게헨나에 던져지게 된다(계 20:5, 11-15을 보라). 또한, 하데스 자체도 언젠가는 불못에 던져지게 된다(계 20:14을 보라). 그러므로 하데스는 반드시 불못이 아닌 다른 장소여야 한다.

타르타로스(Tartaros)

성경에서 지옥으로 번역되는 네 번째 단어는 헬라어 타르타로스이다. 신약 성경에서 그 단어를 단 한 번만 찾을 수 있다.

하나님이 범죄한 천사들을 용서하지 아니하시고 지옥에 던져 어두운 구덩이에 두어 심판 때까지 지키게 하셨으며(벧후 2:4).

타르타로스는 일반적으로 죄를 지은 천사들을 위한 특별한 감옥으로 여겨진다. 따라서 그것은 스올/하데스 또는 게헨나가 아니다. 유다 또한 결박당한 천사에 대해 썼다.

또 자기 지위를 지키지 아니하고 자기 처소를 떠난 천사들을 큰 날의 심판까지 영원한 결박으로 흑암에 가두셨으며(유 1:6).

지옥의 공포(The Horrors of Hell)

회개하지 않은 사람이 죽으면, 그는 더 이상 회개할 기회를 얻지 못한다. 그의 운명은 봉인되었다. 성경은 “한번 죽는 것은 사람에게 정해진 것이요 그 후에는 심판이 있다”(히 9:27)고 말씀한다.

지옥은 영원한 것이기에 거기에 갇혀 있는

사람들은 탈출할 희망이 없다. 악인에 대한 미래의 심판에 대하여 예수님은 “그들은 영벌에, 의인은 영생에 들어가리라”(마 25:46, 강조 추가)라고 말씀하셨다. 악인이 지옥에서 받게 되는 형벌은 의인이 받게 되는 영생만큼 영원하다.

마찬가지로, 바울은 이렇게 썼다.

너희로 환난을 받게 하는 자들에게는 환난으로 갚으시고 환난을 받는 너희에게는 우리와 함께 안식으로 갚으시는 것이 하나님의 공의시니 주 예수께서 자기의 능력의 천사들과 함께 하늘로부터 불꽃 가운데 나타나실 때에 하나님을 모르는 자들과 우리 주 예수의 복음에 복종하지 않는 자들에게 형벌을 내리시리니 이런 자들은 주의 얼굴과 그의 힘의 영광을 떠나 영원한 멸망의 형벌을 받으리로다(살후 1:6-9, 강조 추가).

지옥은 끝없는 형벌이기에 그곳은 형언할 수 없는 고통의 장소이다. 그곳에 영원히 갇힌 악인들은 영원한 죄책감을 안고 꺼지지 않는 불속에서 하나님의 진노를 겪게 된다 .

예수님은 지옥은 “바깥 어두운 데”이며, “울며 이를 갈게 될” 곳이며, “거기에는 구더기도 죽지 않고 불도 꺼지지 않는다”(마 22:13; 막 9:48)고 말씀하셨다. 아, 우리가 사람들에게 그곳에 대하여 경고하고 그리스도에게만 구원이 있음을 알리는 것이 얼마나 필요한가!

어떤 교단에서는 연옥의 개념에 대하여 가르치는데 그 곳에서 신자는 한동안 고통을 받음으로써 자신의 죄를 제거하고 천국에 합당한 존재가 된다고 한다. 그러나 이것에 대한 가르침은 성경 아무곳에서도 찾아 볼 수 없다.

죽음 후의 의인(The Righteous After Death)

신자가 죽을 때에, 그의 영혼은 즉시 천국에 올라가며 주님과 함께 있는다. 바울은 자신의 죽음에 대해 쓸 때 이 사실을 분명하게 썼다.

이는 내게 사는 것이 그리스도니 죽는 것도 유익함이라 그러나 만일 육신으로 사는 이것이 내 일의 열매일진대 무엇을 택해야 할는지 나는 알지 못하노라 내가 그 둘 사이에 끼었으니 차라리 세상을 떠나서 그리스도와 함께 있는 것이 훨씬 더 좋은 일이라 그렇게 하고 싶으나(빌 1:21-23, 강조 추가).

바울은 자신이 세상을 떠나기를 원하며 세상을 떠나면 그리스도와 함께 있게 될 것이라고 말했음을 주목하라. 그의 영혼은 어떤 무의식 상태에 빠져 부활을 기다리는 것이 아니다(불행하게도 일부 사람들은 그렇게 생각한다).

또한, 바울은 그에게 있어서 죽는 것이 훨씬 더 좋은 일이라고 말했음을 주목하라. 하지만 그가 죽은 후에 천국에 갈 수 있을 때에만 그럴 것이다.

바울은 또한 고린도에 쓴 두 번째 서신에서 만일 신자의 영혼이 그의 몸을 떠나면, 그는 “주와 함께 있게 된다”고 선언하였다.

그러므로 우리가 항상 담대하여 몸으로 있을 때에는 주와 따로 있는 줄을 아노니…우리가 담대히 원하는 바는 차라리 몸을 떠나 주와 함께 있는 그것이라(고후 5:6-8).

더 나아가서, 바울은 이렇게 썼다.

형제들아 자는 자들에 관하여는 너희가 알지 못함을 우리가 원하지 아니하노니 이는 소망 없는 다른 이와 같이 슬퍼하지 않게 하려 함이라 우리가 예수께서 죽으셨다가 다시 살아나심을 믿을진대 이와 같이 예수 안에서 자는 자들도 하나님이 그와 함께 데리고 오시리라(살전 4:13-14).

만일 예수님이 재림하실 때 자는 자들과 함께 오시려면, 그들은 반드시 지금 그분과 함께 천국에 있어야 한다.

천국에 대한 예견(Heaven Foreseen)

천국은 어떤 모습일까? 우리의 유한한 생각으로는 결코 우리를 기다리고 있는 영광을 모두 파악할 수는 없을 것이다. 그리고 성경은 우리에게 천국에 대해 흘끗 보여주었을 뿐이다. 신자들에게 있어서 천국에 대한 가장 흥미로운 사실은 우리가 주님과 구주가 되신 예수님과 우리의 아버지이신 하나님의 얼굴을 볼 수 있다는 것이다. 우리는 “아버지의 집”에 살게 될 것이다.

내 아버지 집에 거할 곳이 많도다 그렇지 않으면 너희에게 일렀으리라 내가 너희를 위하여 거처를 예비하러 가노니 가서 너희를 위하여 거처를 예비하면 내가 다시 와서 너희를 내게로 영접하여 나 있는 곳에 너희도 있게 하리라(요 14:2-3).

우리가 천국에 가면, 우리의 마음은 지금은 이해할 수 없는 많은 신비를 이해할 수 있을 것이다. 바울은 이렇게 썼다.

우리가 지금은 거울로 보는 것 같이 희미하나 그 때에는 얼굴과 얼굴을 대하여 볼 것이요 지금은 내가 부분적으로 아나 그 때에는 주께서 나를 아신 것 같이 내가 온전히 알리라(고전 13:12).

요한 계시록은 우리에게 천국의 모습에 대한 최고의 그림을 보여주었다. 천국은 축제와 아름다움, 무한한 변화, 그리고 말할 수 없는 기쁨으로 충만한 곳으로 묘사되었다. 천국은 사람들이 종일 구름 위에 앉아서 하프나 치는 곳이 아니다!

천국에 대한 비전을 보여준 요한은 제일 먼저 하나님의 보좌, 우주의 중심을 주목하였다.

내가 곧 성령에 감동되었더니 보라 하늘에 보좌를 베풀었고 그 보좌 위에 앉으신 이가 있는데 앉으신 이의 모양이 벽옥과 홍보석 같고 또 무지개가 있어 보좌에 둘렸는데 그 모양이 녹보석 같더라 또 보좌에 둘려 이십사 보좌들이 있고 그 보좌들 위에 이십사 장로들이 흰 옷을 입고 머리에 금관을 쓰고 앉았더라 보좌로부터 번개와 음성과 우렛소리가 나고 보좌 앞에 켠 등불 일곱이 있으니 이는 하나님의 일곱 영이라 보좌 앞에 수정과 같은 유리 바다가 있고 보좌 가운데와 보좌 주위에 네 생물이 있는데 앞뒤에 눈들이 가득하더라 그 첫째 생물은 사자 같고 그 둘째 생물은 송아지 같고 그 셋째 생물은 얼굴이 사람 같고 그 넷째 생물은 날아가는 독수리 같은데 네 생물은 각각 여섯 날개를 가졌고 그 안과 주위에는 눈들이 가득하더라 그들이 밤낮 쉬지 않고 이르기를 거룩하다 거룩하다 거룩하다 주 하나님 곧 전능하신 이여 전에도 계셨고 이제도 계시고 장차 오실 이시라 하고 그 생물들이 보좌에 앉으사 세세토록 살아 계시는 이에게 영광과 존귀와 감사를 돌릴 때에 이십사 장로들이 보좌에 앉으신 이 앞에 엎드려 세세토록 살아 계시는 이에게 경배하고 자기의 관을 보좌 앞에 드리며 이르되 우리 주 하나님이여 영광과 존귀와 권능을 받으시는 것이 합당하오니 주께서 만물을 지으신지라 만물이 주의 뜻대로 있었고 또 지음심을 받았나이다 하더라(계 4:2-11).

요한은 지구 위의 어떤 것과도 비교할 수 없는 천국을 땅의 언어로 설명하기 위해 최선을 다했다. 분명한 것은, 우리가 직접 천국을 직접 보기 전 까지는 모든 것을 다 이해할 방법이 없다. 그러나 요한의 기록은 확실히 그것을 읽는 사람에게 영감을 줄 것이다.

천국에 관한 말씀 중 가장 감격스러운 구절은 요한 계시록 21장과 22장에서 요한이 새 예루살렘을 묘사하는 부분이다. 새 예루살렘은 현재는 천국에 있지만, 그리스도의 천 년 통치 후에 이 땅에 내려올 것이다.

성령으로 나를 데리고 크고 높은 산으로 올라가 하나님께로부터 하늘에서 내려오는 거룩한 성 예루살렘을 보이니 하나님의 영광이 있어 그 성의 빛이 지극히 귀한 보석 같고 벽옥과 수정 같이 맑더라 크고 높은 성곽이 있고 열두 문이 있는데 문에 열두 천사가 있고 … 내게 말하는 자가 그 성과 그 문들과 성곽을 측량하려고 금 갈대 자를 가졌더라 그 성은 네모가 반듯하여 길이와 너비가 같은 지라 그 갈대 자로 그 성을 측량하니 만 이천 스다디온이요 길이와 너비와 높이가 같더라…그 성곽은 벽옥으로 쌓였고 그 성은 정금인데 맑은 유리 같더라…그 열두 문은 열두 진주니 각 문마다 한 개의 진주로 되어 있고 성의 길은 맑은 유리 같은 정금이라 성 안에서 내가 성전을 보지 못하였으니 이는 주 하나님 곧 전능하신 이와 및 어린 양이 그 성전이심이라 그 성은 해나 달의 비침이 쓸 데 없으니 이는 하나님이 영광이 비치고 어린 양이 그 등불이 되심이라 …또 그가 수정 같이 맑은 생명수의 강을 내게 보이니 하나님과 및 어린 양의 보좌로부터 나와서 길 가운데로 흐르더라 강 좌우에 생명나무가 있어 열두 가지 열매를 맺되 달마다 그 열매를 맺고 그 나무 잎사귀들은 만국을 치료하기 위하여 있더라 다시 저주가 없으며 하나님과 그 어린 양의 보좌가 그 가운데에 있으리니 그의 종들이 그를 섬기며 그의 얼굴을 볼 터이요 그의 이름도 그들의 이마에 있으리라 다시 밤이 없겠고 등불과 햇빛이 쓸 데 없으니 이는 주 하나님이 그들에게 비치심이라 그들이 세세토록 왕 노릇 하리로다(21:10-22:5).

예수님의 모든 추종자들은 계속하여 믿음을 지킨다면 이 모든 경이로움을 기대할 수 있다. 의심할 여지 없이, 우리는 천국에서 서로에게 “아! 이것이 바로 요한이 계시록에서 설명하려고 했던 것이었구나!”라고 말하면서 며칠 동안 보낼 것이다.

[1]어떤 사람들은 창세기 37:35, 욥기 14:13, 시편 89:48, 에스겔 9:10과 이사야 38:9-10과 같은 성경 말씀에 근거하여 의인도 죽은 후에 음부에 내려간다고 주장한다. 하지만 이런 주장에 사용된 성경 구절은 설득력이 떨어진다. 만일 음부가 악인과 의인이 죽은 후에 모두 가는 곳이라면, 음부는 반드시 두 개의 별도의 장소가 있어야 하는데 한 곳은 지옥이고 한 곳은 낙원이어야 한다. 이것은 이 주장을 하는 사람들의 일반적인 생각이다.

[2]이 해석에 동의하지 않는 자들은 다음 두 이론 중 하나를 선택해야만 한다. 한 가지 이론은 스올/하데스는 악인과 의인의 죽은 후의 거처인데 두 구획으로 나뉘며 한 곳은 고통받는 곳이고, 한 곳은 예수님이 가셨던 낙원이라는 것이다. 다른 한 가지 이론은 예수님이 3일 동안 밤낮 저주를 받아 고통당하여 우리를 대신하여 죄의 형벌을 받으셨다는 것이다. 이 두 이론은 모두 성경에서 증거를 찾기 어렵다. 그리고 예수님이 스올/하데스에서 가신 적이 없다면, 이 두 이론은 모두 필요 없게 된다. 그것이야말로 그분의 선언이 실제로 의미하는 것이다. 두 번째 이론에서처럼 예수님은 죽음과 부활 사이에 3일 동안 밤낮 고통을 당하시지 않았다. 왜냐하면, 우리는 그분께서 십자가에서의 죽으심으로 속량받은 것이지 스올/하데스에서 받은 고통으로 속량받은 것이 아니기 때문이다(골 1:22을 보라).

[3]나사로와 부자가 모두 그들의 몸에서 분리하였지만 모두 의식이 있었고 시각, 촉각, 청각과 같은 모든 기능을 유지하고 있었음을 주목하라. 그들은 고통과 편안함을 경험할 수 있고 과거의 경험을 기억할 수 있었다. 이것은 사람이 죽으면 무의식 상태로 들어가며, 몸이 부활할 때 의식을 되찾는다는 “영혼이 잠잔다”는 이론을 반증한다.

[4]일부 사람들은 에베소서 4:8-9에서 말한 사로잡혔던 자들이 죄에 사로잡혔지만, 지금은 예수님의 부활을 통하여 자유롭게 된 우리 모두를 가리킨다고 생각한다.

Abakristo benshi bazi ko iyo umuntu apfuye ajya mu ijuru cyangwa akajya ikuzimu. Ntabwo ari bose bazi ko nyamara mu ijuru atari ho ha nyuma abakiranutsi bazatura kandi ko i Kuzimu atari ho ha nyuma abanyabyaha bazaba.

Iyo abayoboke ba Yesu Krisito bapfuye, umwuka/ubugingo byabo bihera ko bijya mu ijuru aho Imana iri (reba 2 Kor. 5:6-8; Fili. 1:21-23; 1 Tes. 4:14). Ariko mu gihe kizaza, Imana izarema ijuru rishya n’isi nshya, kandi Yerusalemu nshya izamanuka iva mu ijuru ije ku isi (reba 2 Pet. 3:13; Ibyah. 21:1-2). Aho ni ho abakiranutsi bazaba iteka ryose.

Abanyabyaha iyo bapfuye, bahera ko bajya i Kuzimu, ariko i Kuzimu ni ahantu bazaba gusa igihe bazaba bagitegereje ko imibiri yabo izurwa. Uwo munsi nugera, bazahagarara imbere y’intebe y’urubanza y’Imana hanyuma batabwe mu nyanja yaka umuriro n’amazuku, ari yo yitwa Gehenomu muri Bibiliya. Ibi byose tuzabireba mu buryo bunonosoye neza muri Bibiliya.

Iyo Abanyabyaha Bapfuye

( When the Unrighteous Die)

Kugira ngo turusheho gusobanukirwa neza ibiba ku banyabyaha nyuma yo gupfa kwabo, tugomba kwiga ijambo ry’Igiheburayo ryo mu Isezerano Rya Kera n’andi magambo atatu y’Ikigiriki yo mu Isezerano Rishya. Aya magambo y’Igiheburayo n’Ikigiriki mu byukuri avuga ahantu hatatu hatandukanye, akenshi hasobanurwa kimwe ngo mu muriro muri Bibiliya zimwe, kandi ibyo bishobora kuyobya usoma.

Reka tubanze turebe mu Isezerano rya Kera ijambo ry’Igiheburayo Sheol.

Ijambo Sheol rigaruka incuro zirenga mirongo itandatu mu Isezerano Rya Kera. Rivuga ku buryo busobanutse ko ari ho abanyabyaha bajya nyuma yo gupfa kwabo. Urugero, igihe Kōra n’abari bamukurikiye bigomekaga kuri Mose mu butayu, Imana yabahanishije kwasamura ubutaka bukabamirana n’ibyabo byose. Bibiliya ivuga ko bagiye muri Sheol:

Nuko bo n’ababo n’ibyabo byose barigita ikuzimu (Sheol) bakiri bazima, ubutaka bubarengaho, bararimbuka bakurwa mu iteraniro (Kub. 16:33).

Nyuma mu mateka ya Isirayeli, Imana yarabihanangirije ibabwira ko uburakari bwayo bucana umuriro ikuzimu (Sheol):

Kuko uburakari bwanjye bucanye umuriro, ukaka ukagera ikuzimu(Sheol) ko hasi, ugakongorana isi n’umwero wayo, ugakongeza imerero ry’imisozi (Guteg. 32:22).

Umwami Dawidi yaravuze ati,

Abanyabyaha bazasubizwa ikuzimu (Sheol), ni bo mahanga yose yibagirwa Imana (Zab. 9:17).

Kandi yasabiye abanyabyaha ati,

Urupfu rubatungure, bamanuke bajye ikuzimu (Sheol) bakiri bazima, kuko gukora ibyaha kuri mu mazu yabo no mu mitima yabo (Zab. 55:15).

Salomo umunyabwenge aburira abasore ku bishuko by’umugore w’indaya, yaranditse ati,

Inzu ye ni inzira igana ikuzimu (Sheol) imanuka ijya mu buturo bw’urupfu ….Ariko ntazi ko abapfuye ari ho bari, kandi abo yararitse bari mu mworero w’ikuzimu (Sheol) (Imig. 7:27; 9:18).

Salomo yanditse indi migani ituma twizera ko nta gushidikanya ari abanyabyaha bajya ikuzimu (Sheol):

Ku munyabwenge inzira y’ubugingo irazamuka, kugira ngo ave ikuzimu (Sheol) mu bapfuye (Imig 15:24).

Uzamukubita[umwana wawe] umunyafu, maze uzakiza ubugingo bwe kujya ikuzimu (Sheol) (Imig. 23:14)

Hanyuma na Yesaya ahanura uburyo Yesu azavuga uko ikuzimu hameze, yavuze mu buryo bw’ubuhanuzi abwira umwami w’i Babuloni, wari warishyize hejuru ariko nyamara azatabwa ikuzimu (Sheol) ati:

Ikuzimu(Sheol) hasi hahagurukijwe no kugusanganira, hakuzūriye abakuru bo mu isi bose bapfuye, hakuye abami b’amahanga yose ku ntebe zabo. Abo bose bazakubaza bati, “Mbese nawe ubaye umunyantegenke nkatwe? Uhwanijwe natwe? Icyubahiro cyawe n’amajwi y’inanga zawe bimanuwe ikuzimu (Sheol), usasiwe inyo urazoroswa.” Wa nyenyeri yo mu ruturuturu we, mwana w’umuseke ko uvuye mu ijuru, ukagwa! Uwaneshaga amahanga ko baguciye bakakugeza ku butaka! Waribwiraga uti, “Nzazamuka njye mu ijuru nkuze intebe yanjye y’ubwami isumbe inyenyeri z’Imana, kandi uti, ‘Nzicara ku musozi w’iteraniro mu ruhande rw’impera y’ikasikazi, nzazamuka ndenge aho ibicu bigarukira, nzaba nk’Isumbabyose.” Ariko uzamanuka ikuzimu (Sheol), ugere ku ndiba ya rwa rwobo. Abazakubona bazakwitegereza cyane bagutekerezeho bati, “Uyu ni we wahindishaga isi umushyitsi akanyeganyeza ubwami, agahindura isi ubutayu, asenya imidugudu yo muri yo, ntarekure abanyagano ngo basubire iwabo?” (Yes. 14:9-17).

Ibi byanditswe n’ibindi nka byo bituma twizera ko ikuzimu (Sheol) ari ahantu ho kubabarizwa kandi n’ubu ni ko hari, aho abanyabyaha bafungirwa nyuma yo gupfa kwabo. Kandi hari n’ikindi kimenyetso kibihamya.

Ikuzimu

(Hades)

Biragaragara neza ko ijambo Hades ry’Ikigiriki ryo mu Isezerano Rishya, rivuga ahantu hamwe n’aho ijambo Sheol ry’Igiheburayo ryo mu Isezerano rya Kera rivuga. Kugira ngo tubihamye, icyo dukeneye gukora gusa nta kindi ni ukugereranya Zaburi 16:10 n’Ibyak 2:27 aho uwo murongo uvugwa:

Kuko utazareka ubugingo bwanjye ngo bujye ikuzimu (Sheol), kandi utazakundira umukunzi wawe ko abona kubora (Zab. 16:10).

Kuko utazarekera ubugingo bwanjye ikuzimu (Hades),cyangwa ngo uhāne Uwera wawe abone kubora (Ibyak. 2:27).

Ubwo bimeze bityo rero, biratangaje kubona ukuntu ahantu icumi hose ijambo Hades riri mu Isezerano Rishya rivuga ahantu habi ho kubabarizwa kandi hajya abanyabyaha bakaboherwayo nyuma yo gupfa kwabo (reba Mat. 11:23; 16:18; Luka 10:15; 16:23; Ibyak. 2:27; 2:31; Ibyah. 1:18; 6:8; 20:13-14). Na none, ibi byose byerekana ko ikuzimu (Sheol/Hades) ari ahantu abanyabyaha bajya bamaze gupfa, aho bababarizwa.[1]

Mbese Yesu Yagiye ikuzimu (Sheol/Hades)?

(Did Jesus Go to Sheol/Hades?)

Reka turebe neza Zaburi 16:10 n’aho Petero yayivuzeho mu Ibyak. 2:27, imirongo ibiri yerekana ko Sheol na Hades ari ahantu hamwe. Dushingiye ku byo Petero yavuze yigisha ku munsi wa pentekote, muri Zaburi 16:10 Dawidi si we wivugagaho, ahubwo mu buryo bw’ubuhanuzi yavugaga kuri Kristo, kuko umubiri wa Dawidi, ku buryo butandukanye n’uwa Kristo, wo waraboze (reba Ibyak. 2:29-31). Ubwo ari uko bimeze rero, tubona ko mu byukuri muri Zaburi 16:10 ari Yesu wabwiraga Se ko yiringiye ko atazarekera ubugingo bwe ikuzimu cyangwa ngo amureke abore.

Bamwe basobanura ayo magambo ya Yesu bavuga ko icyo ari igihamya cy’uko ubugingo bwa Yesu bwagiye ikuzimu (Sheol/Hades) muri ya minsi itatu iri hagati yo gupfa kwe no kuzuka kwe. Ariko icyo mu byukuri ntabwo cyumvikana muri ayo magambo. Reba neza na none ibyo Yesu yabwiye Se:

Kuko utazareka ubugingo bwanjye ngo bujye ikuzimu, kandi utazakundira umukunzi wawe ko abona kubora (Zab. 16:10).

Yesu ntabwo yabwiye Se ngo, “Ndabizi ubugingo bwanjye buzajya ikuzimu (Sheol/Hades) buhamare iminsi mike, ariko ndizera ko utazareka ngo ngumeyo.” Ahubwo yari arimo avuga ngo, “Ndizera ko nimpfa ntazagirirwa nk’abanyabyaha, ngo ubugingo bwanjye bujye ikuzimu (Sheol/Hades). Nta n’umunota nzamarayo. Oya, ndizera ko umugambi wawe ari ukunzura mu minsi itatu, kandi ko utakwemera ko mbora.”

Nta gushidikanya ko iyi nsobanuro ifite ishingiro. Igihe Yesu yavugaga ati, “Kandi ko utazakundira umukunzi wawe ko abona kubora,” ntabwo dusobanura ko bishatse kuvuga ko umubiri wa Yesu watangiye kubora buhoro buhoro muri iyo minsi itatu kugeza ubwo wongeye ukaba muzima igihe azutse. Ahubwo dusobanura tuvuga ko bishatse kuvuga ko umubiri we utigeze ubora na gato kuva igihe yapfiriye kugeza ku kuzuka kwe.

Nuko rero no kuba yaravuze ko ubugingo bwe butazarekwa ngo bujye ikuzimu (Sheol/Hades) ntibigomba gusobanurwa ngo bishatse kuvuga ko yarekewe ikuzimu kumara iminsi mike hanyuma ariko akaza kuvayo ntarekerweyo burundu. [2] Ahubwo bigomba gusobanurwa ko ubugingo bwe butigeze bufatwa nk’ubw’abanyabyaha ngo bujye ikuzimu. Ubugingo bwe ntibwigeze bumara ikuzimu n’umunota n’umwe. Urabona ko Yesu avuga ati, “Kuko utazareka ubugingo bwanjye ngo bujye ikuzimu,” ntabwo ari, “Kuko utazareka ubugingo bwanjye ngo bugume ikuzimu.”

Ubugingo bwa Yesu bwari hehe muri iyo minsi itatu?

( Where Was Jesus’ Soul During the Three Days?)

Wibuke ko Yesu yabwiye abigishwa be ko azamara iminsi itatu n’amajoro atatu mu nda y’isi (reba Mat. 12:40). Ibi urebye ntibishaka kuvuga ko umubiri we uzamara gatatu mu mva, kuko imva si yo yakwitwa “mu nda y’isi.” Ahubwo Yesu agomba kuba yaravugaga ko umwuka we/ubugingo bwe buzaba buri munsi cyane mu nda y’isi. Nuko rero dushobora kwanzura ko umwuka we/ubugingo bwe butari buri mu ijuru hagati y’igihe yapfiriye n’izuka rye. Ibyo Yesu yarabishimangiye amaze kuzuka igihe yabwiraga Mariya ko atarazamuka kwa Se (reba Yohana 20:17).

Kandi wibuke ko Yesu yabwiye wa mujura wihaniraga ku musaraba ko uwo munsi bari bube bari kumwe muri paradizo (reba Luka 23:43). Ibyo byose iyo tubihuje tubona ko umwuka/ubugingo bwa Yesu bwamaze iminsi itatu n’amajoro atatu mu nda y’isi. Igihe gito nibura muri iyo minsi itatu yari ahantu yise “Paradizo,”kandi birumvikana ko iryo atari ijambo risobanura kimwe na Sheol /Hades ahantu ho kubabarizwa !

Ibi byose bituma numva ko hagomba kuba hari ahantu mu nda y’isi iruhande rw’ikuzimu (Sheol/Hades), hitwa Paradizo. Iki gitekerezo gishyigikirwa cyane n’inkuru Yesu yigeze kuvuga y’abantu babiri bapfuye, umwe yari umunyabyaha undi akaba umukiranutsi, umutunzi na Lazaro. Reka dusome iyo nkuru:

Hariho umutunzi wambaraga imyenda y’imihengeri n’iy’ibitare byiza, iminsi yose agahora adamaraye. Kandi hariho n’umukene witwaga Lazaro, wahoraga aryamye ku muryango w’uwo mukire, umubiri we wuzuyeho ibisebe. Imbwa na zo zarazaga zikamurigata mu bisebe, kandi yifuzaga guhazwa n’ubuvungukira buva ku meza y’umutunzi. Bukeye umukene arapfa, abamarayika bamujyana mu gituza cya Aburahamu, n’umutunzi na we arapfa arahambwa. Ageze ikuzimu arababazwa cyane, yubuye amaso areba Aburahamu ari kure na Lazaro ari mu gituza cye. Arataka ati, “Aburahamu sogokuru, mbabarira wohereze Lazaro, akoze isonga y’urutoki rwe mu tuzi antonyangirize ku rurimi, kuko mbabazwa n’uyu muriro.” Aburahamu aramubwira ati, “Mwana wanjye, ibuka yuko wahawe ibyiza byawe ukiriho. Lazaro na we yahawe ibibi, none aguwe neza hano naho wowe urababazwa cyane. Kandi uretse n’ibyo, dore hariho umworera munini bikabije hagati yacu namwe, washyiriweho kugira ngo abashaka kuva hano kuza aho muri batabibasha, kandi n’abava aho batagera hano.” (Luka 16:19-26).

Birumvikana ko ari umutunzi ari na Lazaro nta n’umwe wari ukiri mu mubiri bamaze gupfa, ariko bari bagiye aho bagenewe ari imyuka/ubugingo.

Lazaro Yari He?

(Where Was Lazarus?)

Urabona ko wa mutunzi yagiye kwisanga akisanga ikuzimu (Hades), ariko yashoboraga kubona Lazaro ari ahandi hantu ari kumwe na Aburahamu. Mu byukuri havugwa ko Lazaro yari mu “gituza cya Aburahamu,” ntabwo ari izina ry’ahantu ahubwo birashoboka ko ari ukuvuga ukuntu Lazaro yahumurizwaga akomezwa na Aburahamu kuva yagera aho hantu.

Mbese aho wa mutunzi yari ari n’aho Lazaro yari ari hari harimo intera ingana iki bamaze gupfa?

Bibiliya iravuga ngo wa mutunzi yabonye Lazaro ari “kure,” kandi tubwirwa ko hari “umworera munini cyane” hagati yabo. Ubwo rero iyo ntera yari hagati yabo ntawamenya neza neza uko yanganaga. Nyamara ntitwaba twibeshye twanzuye tuvuga ko intera yari hagati yabo itari nini cyane nk’intera iri hagati y’inda y’isi n’ijuru. Naho ubundi ntibyari gushoboka ko abona Lazaro (keretse ashobojwe n’Imana), kandi ntibyari kuba ngombwa ko haba “umworera munini cyane” hagati y’aho hantu hombi ugomba kubuza uwo ari we wese kuva mu gice arimo ngo ajye mu kindi. Kandi wa mutunzi “yatakiye” Aburahamu na we aramusubiza. Ibi bituma dutekereza ko bari begeranye kuko bashoboraga kuvugana umwe ari hakurya ya wa “mworera munini” undi ari hakuno.

Ibi bituma numva ko Lazaro Atari aho twita mu ijuru, ahubwo yari mu kindi gice cyo mu nda y’isi.[3] Hagomba kuba ari ho Yesu yitaga Paradizo abwira wa mujura wihaniye ku musaraba. Iyi ni yo Paradizo yo mu nda y’isi abakiranutsi bajyagamo bamaze gupfa mu Isezerano rya Kera. Aho ni ho Lazaro yagiye kandi ni ho Yesu na wa mujura wihannye bagiye.

Urebye ni na ho umuhanuzi Samweli yagiye amaze gupfa. Dusoma muri 1 Samweli 28 ko igihe yarekaga umwuka w’umuhanuzi Samweli wari warapfuye ukiyereka Sawuli ukamuhanurira, wa mushitsikazi wo kuri Endori yagerageje kuvuga uko abonye Samweli aravuga ngo abonye “imana izamuka iva ikuzimu” (1 Sam. 28:13). Samweli ubwe yabwiye Sawuli ati, “Ni iki gitumye unkubaganira ukarinda kunzamura?” (1 Sam. 28:15). Urebye rero ubugingo/umwuka wa Sawuli wari uri muri Paradizo mu nda y’isi.

Bibiliya ishyigikira ko igihe Kristo yazukaga, Paradizo yasigaye ubusa nta muntu uyirimo, kandi abakiranutsi bari barapfuye mu Isezerano Rya Kera bajyananywe mu ijuru na Yesu. Bibiliya ivuga ko igihe Yesu yazamukaga mu ijuru avuye ikuzimu, “yajyanye iminyago myinshi” (Ef. 4:8-9; Zab. 68:18). Iyo minyago ndakeka ko ari ababaga muri Paradizo. Birumvikana ko Yesu atarekuye imbohe z’ikuzimu (Sheol/Hades)![4]

Yesu Yabwirije Imyuka Yo Mu Nzu y’Imbohe

(Jesus Preached to Spirits in Prison)

Bibiliya na none itubwira ko Yesu hari abantu yabwirije, imyuka itarifite imibiri, mu gihe cyo hagati yo gupfa kwe no kuzuka kwe. Dusoma muri 1 Petero 3 ngo:

Kuko na Krisito yababarijwe ibyaha by’abantu rimwe, umukiranutsi ababarizwa abakiranirwa kugira ngo atuyobore ku Mana amaze kwicwa mu buryo bw’umubiri, ariko ahinduwe muzima mu buryo bw’umwuka. Ni wo yabwiririshije imyuka yo mu nzu y’imbohe, ya yindi itumviraga Imana kera, ubwo kwihangana kwayo kwategerezaga mu minsi ya Nowa inkūge ikibazwa. Muri yo bake bararokotse ndetse ni umunani, bakijijwe n’amazi (1 Pet. 3:18-20).

Nta gushidikanya iki gice gihagurutsa ibibazo bimwe ndashobora kubonera ibisubizo. Kuki Yesu yagombye kubwiriza imyuka y’abantu batumviye Imana bagapfa mu gihe cy’umwuzure wa Nowa? Mbese yababwiye iki?

Uko biri kose iki cyanditswe kirasa nk’igishyigikira ko Yesu atamaze ya minsi itatu yose n’amajoro atatu muri Paradizo.

Umuriro

(Gehenna)

Muri iki gihe iyo imibiri y’abakiranutsi ipfuye, imyuka yabo/ubugingo bwabo buhera ko bujya mu ijuru (reba 2 Kor. 5:6-8; Fili. 1:21-23; 1 Tes. 4:14).

Abanyabyaha bo baracyajya ikuzimu (Sheol/Hades) aho babarizwa bategereje ko imibiri yabo izazurwa, bagacirwa urubanza rw’imperuka, hanyuma bakajugunywa mu “nyanja yaka umuriro,” ahantu hatandukanye n’ikuzimu (Sheol/Hades).

Iyi nyanja yaka umuriro isobanurwa n’ijambo rimwe na rimwe rijya risobanurwa ngo umuriro na ryo, ijambo ry’Ikigiriki Gehenna. Iri jambo rikomoka ku izina ry’ikimpoteri cyari hafi ya Yerusalemu mu kibaya cya Hinomu, ahantu hari harunze ibishingwe bihaborera byuzuye inyo n’iminyorogoto, kandi igice kimwe cyahoraga gishya gicumba umwotsi iteka.

Yesu avuga Gehenna, yahavuze nk’ahantu abantu bazatabwa bafite imibiri.Urugero yaravuze mu butumwa bwiza bwa Matayo ati:

N’ikiganza cyawe cy’iburyo nikikugusha, ugice ugite kure. Ibyiza ni uko wabura urugingo rwawe rumwe, biruta ko umubiri wawe wose wajugunywa mu muriro [Gehenna]….Kandi ntimuzatinye abica umubiri badashobora kwica ubugingo, ahubwo mutinye ushobora kurimburira ubugingo n’umubiri mu muriro [Gehenna] (Mat. 5:30, 10:28).

Gehinomu (Gehenna) na Kuzimu (Hades) ntibishobora gusobanura ahantu hamwe kuko Bibiliya ivuga ko abanyabyaha bajya ikuzimu ari ubugingo/imyuka idafite imibiri. Ni nyuma gusa ya ya myaka igihumbi y’ingoma ya Krisito imibiri y’abanyabyaha izazurwa bagacirwa urubanza hanyuma bagatabwa muri ya nyanja y’umuriro, cyangwa Gehinomu [Gehenna] (reba Ibyah. 20:5, 11-15). Ikindi kandi umunsi umwe, Kuzimu (Hades) na yo izatabwa muri iyo nyanja y’umuriro (reba Ibyah. 20:14), hatandukanye rero n’iyo Nyanja y’umuriro.

Umworera

(Tartaros)

Ijambo rya kane risobanurwa ngo ikuzimu muri Bibiliya ni ijambo ry’Ikigiriki tartaros. Riboneka incuro imwe gusa mu Isezerano Rishya:

Kuko ubwo Imana itababariye abamarayika bakoze icyaha ahubwo ikabajugunya mu mworera [tartaros] ikababohesha iminyururu y’umwijima ngo barindirwe gucirwaho iteka (2 Pet. 2:4).

Tartaros ubusanzwe ivugwa nk’inzu y’imbohe idasanzwe yagenewe abamarayika bamwe bakoze icyaha; kubw’ibyo rero si ikuzimu (Sheol/Hades) cyangwa Gehenna. Yuda na we yanditse kuri abo bamarayika baboshywe:

N’ abamarayika batarinze ubutware bwabo ahubwo bakareka ubuturo bwabo, ibarindira mu minyururu idashira no mu mwijima w’icuraburindi kugira ngo bacirwe ho iteka ku munsi ukomeye (Yuda 1:6).

Ibiteye Ubwoba Bya Gehinomu

(The Horrors of Hell)

Iyo umuntu apfuye atihannye, nta mahirwe yandi yongera guhabwa yo kuba yakwihana. Ibye biba birangiye. Bibiliya iravuga ngo, “Kandi nk’uko abantu bagenewe gupfa rimwe hanyuma yaho hakaza urubanza” (Heb. 9:27).

Umuriro wa gehinomu ni uw’iteka ryose, kandi abazaboherwayo nta byiringiro byo kuzavayo bihari. Yesu avuga ku gucirwa ho iteka kw’abanyabyaha yaravuze ati, “Abo bazajya mu ihaniro ry’iteka, naho abakiranutsi bazajya mu bugingo buhoraho” (Mat. 25:46). Igihano cy’abanyabyaha mu muriro kizaba icy’iteka nk’uko abakiranutsi bazaba bafite ubugingo bw’iteka.

Pawulo na we yaranditse ati:

Kuko ari ibitunganiye Imana kwitura ababababaza kubabazwa…ubwo Umwami Yesu azahishurwa ava mu ijuru, azanye n’abamarayika b’ubutware bwe hagati y’umuriro waka, ahōre inzigo abatamenye Imana n’abatumviye ubutumwa bwiza bw’Umwami wacu Yesu. Bazahanwa igihano kibakwiriye ari cyo kurimbuka kw‘iteka ryose, bakohērwa ngo bave imbere y’Umwami no mu bwiza bw’imbaraga ze (2 Tes. 1:6-9).

Mu muriro ni ahantu h’umubabaro utavugwa kuko kizaba ari igihano cy’ibihe bidashira. Abanyabyaha bazaba baboheweyo, bazahorana iteka gutsindwa n’urubanza kwabo n’ipfunwe kandi bazahura n’umujinya w’Imana mu muriro utazima.

Yesu yavuze Gehinomu nk’ahantu “mu mwijima hanze,” aho “bazaririra bakahahekenyera amenyo,” kandi “aho urunyo rwabo rudapfa kandi n’umuriro ntuzime” (Mat. 22:13; Mar 9:44). Oo, mbega uko dukwiriye kuburira abantu ku bw’aho hantu kandi tukababwira agakiza kabonerwa muri Krisito gusa!

Hari idini rimwe by’umwihariko ryigisha ku kintu kitwa purugatori, ahantu ngo abizera bazamara igihe babazwa kugira ngo bezweho ibyaha byabo ngo babone noneho kuba bakwiriye kwinjira mu ijuru. Ibyo bintu ariko ntaho wabibona muri Bibiliya.

Abakiranutsi Nyuma Yo Gupfa

( The Righteous After Death)

Iyo uwizera apfuye, umwuka we uhera ko ujya mu ijuru kubana n’Umwami. Ibi Pawulo yarabisobanuye neza igihe yandikaga avuga ku by’urupfu rwe:

Erega ku bwanjye kubaho ni Krisito, kandi gupfa kumbereye inyungu. Ariko rero niba kubaho mu mubiri ari cyo kizantera gukomeza kwera imbuto z’umurimo wanjye, sinzi icyo nahitamo. Mpeze mu rungabangabo, kuko nifuza kugenda ngo mbane na Krisito, kuko ari byo birushaho kumbera byiza cyane (Fili. 1:21-23).

Urabona ko Pawulo yavuze ko yifuza kugenda kandi ko namara kugenda azabana na Krisito. Ntabwo umwuka we uzagenda ngo umere nk’usinziriye atazi aho ari, ategereje kuzazuka (birababaje ko ari ko bamwe babyumva).

Kandi urabona ko Pawulo yavuze ko kuri we gupfa ari inyungu. Ibyo byaba ukuri gusa igihe apfuye akajya mu ijuru.

Pawulo na none yabwiye Abakorinto mu rwandiko rwe rwa kabiri ko iyo umwuka w’uwizera uvuye mu mubiri, ugenda ugataha “ukajya kubana n’Umwami”:

Ni cyo gituma dukomera umutima iteka, kandi tukamenya yuko iyo turi iwacu mu mubiri tuba dutuye kure y’Umwami wacu…kandi icyo turushaho gukunda ni ukwitandukanya n’uyu mubiri, kugira ngo twibanire n’Umwami wacu (2 Kor. 5:6-8).

Pawulo akomeza kubishimangira na none yaranditse ati:

Ariko bene Data, ntidushaka ko mutamenya iby’abasinziriye, mutababara nka ba bandi badafite ibyiringiro. Ubwo twemeye yuko Yesu yapfuye akazuka, abe ari ko twizera yuko Imana izazanana na Yesu abasinziriye muri we. (1 Tes. 4:13-14).

Niba Yesu nagaruka ava mu ijuru azazanana na we “abasinziriye,” ni ukuvuga ko bari kumwe na we mu ijuru.

Kurunguruka Ijuru

(Heaven Foreseen)

Mbese ijuru rimeze rite? Mu mitwe yacu mito ntidushobora kumva iby’ubwiza bidutegereje yo, kandi Bibiliya iduhishurira akantu gato gusa kameze nko guca amarenga ku by’aho. Ikintu kinejeje cyane ku by’ijuru ku bizera ni uko tuzareba Umwami n’Umukiza wacu Yesu tukareba n’Imana Data amaso ku maso. Tuzaba mu “nzu ya Data”:

Mu rugo rwa Data harimo amazu menshi: iyaba adahari mba mbabwiye, kuko ngiye kubategurira ahanyu. Kandi ubwo ngiye kubategurira ahanyu, nzagaruka mbajyane iwanjye, ngo aho ndi namwe muzabeyo (Yoh. 14:2-3).

Nitugera mu ijuru, tuzasobanukirwa amayobera menshi ubwenge bwacu butabasha kumva ubu. Pawulo yaranditse ati,

Icyakora none turebera mu ndorerwamo ibirorirori, ariko icyo gihe tuzarebana duhanganye mu maso. None menyeho igice, ariko icyo gihe nzamenya rwose nk’uko namenywe rwose (1 Kor. 13:12).

Igitabo cy’Ibyahishuwe kiduha neza ishusho y’uko ijuru rimeze. Rigaragara nk’ahantu bakora cyane, ubwiza butangaje, urusobe rutagira iherezo rw’ibintu bitandukanye, n’ibyishimo bitavugwa; ijuru ntabwo ari ahantu abantu bazaba bicaye gusa ku bicu ngo bacurange inanga umunsi wire!

Yohana, wigeze kwerekwa iby’ijuru, icyo yabanje kubona ni intebe y’Imana, ihuriro ry’ibyaremwe byose:

Muri ako kanya mba mu Mwuka. Nuko mbona intebe y’ubwami iteretswe mu ijuru, mbona n’Uyicayeho. Uwaruyicayeho yasaga n’ibuye ryitwa yasipi n’iryitwa sarudiyo, kandi umukororombya wari ugose iyo ntebe usa na simaragido. Iyo ntebe yari igoswe n’izindi ntebe makumyabiri n’enye. Kuri izo ntebe mbona abakuru makumyabiri na bane bicayeho bambaye imyenda year, no ku mitwe yabo bari bambaye amakamba y’izahabu. Kuri ya ntebe y’ubwami haturukaga imirabyo n’amajwi no guhinda kw’inkuba, kandi amatabaza arindwi yaka umuriro yamurikiraga imbere y’iyo ntebe. Ayo matabaza ni yo Myuka irindwi y’Imana. Imbere y’iyo ntebe hariho igisa n’inyanja y’ibirahuri isa n’isarabwayi, kandi hagati y’iyo ntebe no kuyizenguruka hari ibizima bine byuzuye amaso imbere n’inyuma. Ikizima cya mbere cyasaga n’intare, icya kabiri gisa n’ikimasa, icya gatatu cyari gifite mu maso hasa n’ah’umuntu, naho icya kane cyasaga n’ikizu kiguruka. Ibyo bizima uko ari bine byari bifite amababa atandatu atandatu, byuzuye amaso impande zose no mu nda. Ntibiruhuka ku manywa na nijoro, ahubwo bihora bivuga biti, ” Uwera, Uwera, Uwera, ni we Mwami Imana Ishoborabyose, ni yo yahozeho kandi iriho kandi izahoraho.” Iyo ibyo bizima bihaye Iyicara kuri ya ntebe ihoraho iteka ryose, icyubahiro no guhimbazwa n’ishimwe, ba bakuru makumyabiri na bane bikubita imbere y’Iyicara kuri iyo ntebe, bakaramya Ihoraho iteka ryose, bakajugunya amakamba yabo imbere y’iyo ntebe bavuga bati, “Mwami wacu, Mana yacu, ukwiriye guhabwa icyubahiro no guhimbazwa n’ubutware koko, kuko ari wowe waremye byose. Igituma biriho kandi icyatumye biremwa ni uko wabishatse” (Ibyah. 4:2-11).

Yohana yakoze uko ashoboye agerageza gushushanya mu magambo akoreshwa mu isi ibintu ubusanzwe bidashobora kugira icyo mu isi byagereranywa na cyo. Birumvikana ko nta buryo dushobora kumva neza ibyo yabonye byose keretse ubwo tuzabyirebera ubwacu. Ariko nta gushidikanya ko usoma bimuha igitekerezo.

Ibice bya Bibiliya bitanga igitekerezo cyane ku by’ijuru ni ibya 21 na 22, aho Yohana avuga Yerusalemu Nshya, ubu iri mu ijuru ariko ikazamanuka ikaza ku isi nyuma ya ya myaka igihumbi y’ingoma ya Krisito:

Anjyana ku musozi munini kandi muremure ndi mu Mwuka, anyereka ururembo rwera Yerusalemu rumanuka ruva mu ijuru ku Mana, rufite ubwiza bw’Imana. Kurabagirana kwarwo gusa n’ukw’ibuye ry’igiciro cyinshi cyane nk’ibuye ryitwa yasipi, ribonerana nk’isarabwayi. Rufite inkike nini kandi ndende n’amarembo cumi n’abiri, no ku marembo hariho abamarayika cumi na babiri….Uwavuganaga nanjye yari afite urugero rw’urubingo rw’izahabu, kugira ngo agere urwo rurembo n’amarembo yarwo n’inkike zarwo. Urwo rurembo rungana impande zose, uburebure bungana n’ubugari.Ageresha uro rurembo rwa rubingo, ageramo sitadiyo inzovu n’ibihumbi bibiri, uburebure bw’umurambararo n’ubugari n’uburebure bw’igihagararo byose birangana….Inkike zarwo zubakishije yasipi, naho ururembo ubwarwo rwubakishijwe izahabu nziza imeze nk’ibirahuri byiza….Amarembo uko ari cumi n’abiri, yari imaragarita cumi n’ebyiri, irembo rimwe ryubakishijwe imaragarita imwe, atyo atyo. Inzira nyabagendwa yo muri urwo rurembo yashigirijwe izahabu nziza isa n’ibirahuri byiza bibonerana. Icyakora sinabonye urusengero rwarwo. Kandi urwo rurembo ntirugomba kuvirwa n’izuba cyangwa ukwezi, kuko ubwiza bw’Imana ari bwo buruvira kandi Umwana w’intama ari we tabaza ryawo…..Anyereka uruzi rw’amazi y’ubugingo rubonerana nk’isarabwayi, ruva ku ntebe y’Imana n’Umwana w’intama, rutembera mu nzira nyabagendwa hagati. Hakurya no hakuno y’urwo ruzi, hari igiti cy’ubugingo cyera imbuto z’uburyo cumi na bubiri, cyera imbuto z’uburyo bumwe bumwe uko ukwezi gutashye. Ibibabi byacyo byari ibyo gukiza amahanga. Nta muvumo uzabaho ukundi, ahubwo intebe y’Imana n’Umwana w’intama izaba muri urwo rurembo, kandi imbata zayo zizayikorera. Zizabona mu maso hayo izina ryayo ryanditse mu ruhanga rwazo. Nta joro rizabaho ukundi kandi ntibazagomba kumurikirwa n’itabaza cyangwa kuvirwa n’izuba, kukoUmwami Imana izabavira kandi bazahora ku ngoma iteka ryose” (Ibyah. 21:10-22:5).

Buri muyoboke wa Krisito ashobora gutegereza kubona ibi byiza byose by’ibitangaza, niba akomeje kwizera. Nta gushidikanya ko iminsi mike ya mbere mu ijuru tuzayimara tubazanya tuti, “Oh! Burya ni ibi Yohana yageragezaga kutubwira mu gitabo cy’Ibyahishuwe!”

[1]Bamwe bagerageza gushingira ku byanditswe bimwe nk’Itang. 37:35, Yobu 14:13, Zab. 89:48, Umubw. 9:10 na Yes. 38:9-10, bavuga ko ikuzimu (Sheol) ari ahantu n’abakiranutsi bajyaga bamaze gupfa. Ibyanditswe nta bimenyetso bitanga bifatika by’uko icyo gitekerezo ari cyo. Iyo ikuzimu haza kuba ahantu abakiranutsi n’abanyabyaha bajya bose iyo bapfuye, hari kubayo ibice bibiri bitandukanye, kimwe kikaba gehinomu ikindi kikaba paradizo, ari byo abashyigikiye icyo gitekerezo bajya bavuga.

[2] Abashyigikira iyo nsobanuro bagomba no gushyigikira bumwe mu buryo bubiri bw’indi myumvire. Uburyo bumwe bw’imyumvire ni ubuvuga ko Sheol/Hades ari izina ry’ahantu abanyabyaha n’abakiranutsi bose bajyaga bamaze gupfa, hakaba hari hagabanyijemo ibice bibiri, igice kimwe kikaba ahantu ho kubabarizwa ikindi kikaba paradizo ari ho Yesu yagiye. Ubundi buryo bw’imyumvire ni uko Yesu yamaze iminsi itatu n’amajoro atatu ababazwa ibihano by’abaciriweho iteka mu muriro w’ikuzimu (Sheol/Hades), ababazwa mu cyimbo cyacu ngo aducungure ku gihano gikwiranye n’ibyaha byacu. Ubu buryo bwombi bw’imyumvire biragoye guhamya ukuri kwabwo ukurikije ibyanditswe, kandi nta n’ubwo ari ngombwa niba Yesu atarigeze ajya ikuzimu. Icyo nicyo we yivugiye mu byukuri. Ku byerekeye uburyo bwa kabiri bw’imyumvire, Yesu ntabwo yamaze iminsi itatu n’amajoro atatu ababazwa mu bihano by’abanyabyaha, kuko gucungurwa kwacu byaturutse mu mibabaro ye ku musaraba (reba Kolo. 1:22),ntabwo ari muri iyo mibabaro y’ikuzimu bamwe bavuga.

[3] Urabona kandi ko yaba Lazaro cyangwa wa mutunzi, nubwo bari baratandukanye n’imibiri yabo, bari bakibuka ibintu byose kandi bashoboraga kubona, kumva no gukabakaba. Bashoboraga kandi kubabara no kwishimira ubahumuriza, kandi bashoboraga kwibuka ibyababayeho mu bihe byashize. Ibi bivuguruza ya myizerere y’uko “ubugingo buba businziriye,” igitekerezo kivuga ko abantu baba babaye nk’abataye ubwenge ntibagire icyo bongera kumva iyo bapfuye, bategereje kuzongera kugarura ubwenge/gukanguka igihe imibiri yabo izazukira.

[4] Bamwe bavuga ko, kandi wenda ni byo koko, iminyago ivugwa mu Abefeso 4:8-9 ari twebwe twese aho twari imbohe z’ibyaha, ariko ubu tukaba twarabatuwe biciye mu kuzuka kwa Krisito.

بیشتر مسیحیان می دانند که زمانی که مردم می میرند، یا به بهشت و یا به هاویه می روند. اما همه نمی دانند که بهشت مکان پایانی عادلان و هاویه مسکن پایانی گناهکاران نیست.

زمانی که پیروان مسیح می میرند روحشان فوراً به بهشت، جایی که خداوند زندگی می کند می رود (دوم قرنتیان 6:5-8؛ فلیپیان 21:1-23؛ اول تسالونیکیان 14:4 را ببینید).اما زمانی در آینده خداوند آسمان و زمین جدیدی خواهد آفرید و اورشلیم جدیدی از آسمان بر روی زمین خواهد آمد (دوم پطرُس 13:3؛ مکاشفه 1:21-2 را ببینید). عادلان برای همیشه در آنجا زندگی خواهند کرد.

زمانی که گناهکاران می میرند، فوراً به هاویه می روند، اما هاویه جایی است که آنها موقتاً در آن منتظر رستاخیز بدنشان خواهند بود. وقتی آن روز فرا برسد، آنها در مقابل جایگاه عدل خداوند قرار خواهند گرفت و بعد به دریاچه ای که با آتش و گوگرد می سوزد و در انجیل جهنم¹ نامیده شده است، افکنده خواهند شد. تمام اینها را به طور مفصل تر از کتاب مقدس بررسی خواهیم نمود.

زمانی که گناهکاران می میرند (When the Unrighteous Die)

برای اینکه متوجه شویم پس از مرگ گنهکاران چه رخ می دهد باید کلمه ای عبری را در عهد عتیق و سه کلمۀ یونانی را در عهد جدید بررسی کنیم.

ابتدا کلمۀ عبری عهد عتیق، شِئول، را بررسی می کنیم.

این کلمه بیش از شصت بار در عهد عتیق آمده است. شئول واضحاً به زندگی پس از مرگ گنهکاران بر می گردد. مثلاً زمانی که قورح و پیروانش علیه موسی در بیابان شورش کردند، خداوند آنها را با باز کردن زمین که همۀ آنها و اموالشان را بلعید، مجازات کرد. کتاب مقدس می گوید آنها در گور (شئول) فرو رفتند:

و ایشان‌ با هرچه‌ به‌ ایشان‌ تعلق‌ داشت‌، زنده‌ به‌ گور فرورفتند، و زمین‌ بر ایشان‌ به‌ هم‌ آمد كه‌ از میان‌ جماعت‌ هلاك‌ شدند (اعداد33:16؛ همراه با تاکید).

سپس در داستان بنی اسراییل خداوند به آنها هشدار داد که خشمش آتشی خواهد برافروخت که در شئول

می سوزد:

زیرا آتشی‌ در غضب‌ من‌ افروخته‌ شده‌ و تا هاویة‌ (شئول) پایین‌ترین‌ شعله‌ور شده‌ است‌ و زمین‌ را با حاصلش‌ می‌سوزاند و اساس‌ كوهها را آتش‌ خواهد زد (تثنيه 22:32، همراه با تاکید).

داوود اعلام کرد که:

شریران‌ به‌ هاویه(شئول)‌ خواهند برگشت‌ و جمیع‌ امّت‌هایی‌ كه‌ خدا را فراموش‌ می‌كنند (مزمور 17:9، همراه با تاکید).

و او بر علیه گناهکاران دعا کرد و در دعایش تقاضا کرد که،

موت‌ بر ایشـان‌ ناگهـان‌ آیـد و زنـده‌ به گـور (شئول) فـرو روند. زیرا شرارت‌ در مسكن‌های‌ ایشان‌ و در میان‌ ایشان است‌ (مزمور 15:55، همراه با تاکید).

سلیمان زمانی که مردان جوان را نسبت به حیله های فاحشه ها آگاه می کرد، گفت:

خانه‌ او طریق‌ هاویه‌ (شئول) است‌ و به‌ حجره‌های‌ موت‌ مُؤَدّی‌ می‌باشد … و او نمی‌داند كه‌ مردگان‌ در آنجا هستند، و دعوت‌ شدگانش‌ در عمقهای‌ هاویه‌ (شئول) می‌باشند (امثال 7:27، 9:18، همراه با تاکید).

سلیمان مثل های دیگری نوشت که نشان می دهند عادلان به شئول نخواهند رفت:

طریق‌ حیات‌ برای‌ عاقلان‌ به‌ سوی‌ بالا است‌، تا از هاویه ‌(شئول) اسفل‌ دور شود (امثال 15:24، همراه با تاکید).

پس‌ او را با چوب‌ بزن‌، و جان‌ او را از هاویه‌ (شئول) نجات‌ خواهی‌ داد (امثال 14:23، همراه با تاکید).

نهایتاً اشعیا با پادشاه بابل که خود به شئول افکنده می شد، قبل از تعریف مسیح از هاویه، صحبت کرد:

هاویه‌ (شئول) از زیر برای‌ تو متحرّك‌ است‌ تا چون‌ بیایی‌ تو را استقبال‌ نماید، و مردگان‌ یعنی‌ جمیع‌ بزرگان‌ زمین‌ را برای‌ تو بیدار می‌سازد، و جمیع‌ پادشاهان‌ امّت‌ها را از كرسیهای‌ ایشان‌ برمی‌دارد. جمیع‌ اینها تو را خطاب‌ كرده‌، می‌گویند: «آیا تو نیز مثل‌ ما ضعیف‌ شده‌ای‌ و مانند ما گردیده‌ای‌؟» جلال‌ تو و صدای‌ بربطهای‌ تو به‌ هاویه‌(شئول) فرود شده‌ است‌. كِرمها زیر تو گسترانیده‌ شده‌ و مورها تو را می‌پوشانند. ای‌ زهره‌ دختر صبح‌ چگونه‌ از آسمان‌ افتاده‌ای‌؟ ای‌ كه‌ امّت‌ها را ذلیل‌ می‌ساختی‌ چگونه‌ به‌ زمین‌ افكنده‌ شده‌ای‌؟ و تو در دل‌ خود می‌گفتی‌: «به‌ آسمان‌ صعود نموده‌، كرسی‌ خود را بالای‌ ستارگان‌ خدا خواهم‌ افراشت‌، و بر كوه‌ اجتماع‌ در اطراف‌ شمال‌ جلوس‌ خواهم‌نمود. بالای‌ بلندیهای‌ ابرها صعود كرده‌، مثل‌ حضرت‌ اعلی‌ خواهم‌ شد.» لكن‌ به‌ هاویه‌ (شئول) به‌ اسفلهای‌ حُفره‌ فرود خواهی‌ شد. آنانی‌ كه‌ تو را بینند بر تو چشم‌ دوخته‌ و در تو تأمّل‌ نموده‌، خواهند گفت‌: «آیا این‌ آن‌ مرد است‌ كه‌ جهان‌ را متزلزل‌ و ممالك‌ را مرتعش‌ می‌ساخت‌؟ كه‌ ربع‌ مسكون‌ را ویران‌ می‌نمود و شهرهایش‌ را منهدم‌ می‌ساخت‌ و اسیران‌ خود را به‌ خانه‌های‌ ایشان‌ رها نمی‌كرد؟» (اشعيا 9:14-17، همراه با تاکید).

این بخش از کتاب مقدس و بخش های دیگری باعث می شوند که باور کنیم شئول همیشه بوده است و هنوز هم محل عذاب است و درآن افراد گناهکار پس از مرگشان حبس می شوند. دلایل دیگری هم برا یاین مسئله وجود دارد.

حیدیس (Hades)

روشن است که، حیدیس، کلمۀ یونانیِ عهد جدید و شئول کلمۀ عبری عهد قدیم، هر دو به یک مکان اشاره دارند. برای اثبات این مطلب لازم ایت که مزمور 10:16 و اعمال رسولان 27:2 را با هم مقایسه کنیم:

زیرا که‌ نَفس‌ مرا در عالم‌ اموات‌ (شئول) نخواهی‌ گذاشت‌ و اجازه نخواهی‌ داد که‌ قدوس‌ تو فساد را ببیند (مزمور 10:16، همراه با تاکید).

زیرا جانم‌ را در عالم‌ اموات‌ (حیدیس) ترك‌ نخواهی‌ كرد، و قدوس‌ خود را نخواهی‌ گذاشت‌ كه‌ فساد را ببیند (اعمال رسولان 27:2، همراه با تاکید).

به این ترتیب، جالب توجه است که تمام ده موردی که حیدیس در عهد جدید ذکر شده است، معنایی منفی

داشته اند و اغلب از آنها به عنوان جایگاه عذابی که گناهکاران پس از مرگ در آن حبس می شوند، صحبت شده است (متی 23:11؛ 18:16؛ لوقا 15:10؛ 23:16؛ اعمال رسولان 27:2؛ 31:2؛ مکاشفه 18:1؛ 8:6؛ 13:20-14 را ببینید). تمام اینها نشان می دهند که شئول/حیدیس منزلگاه گناهکاران و جایی برای عذاب² بوده و هست.

آیا مسیح به شئول/حیدیس رفت؟

(?Did Jesus Go to Sheol/Hades)

بیایید آیه 10 از فصل شانزده مزامیر و نقل قول آن توسط پطرُس در اعمال رسولان 27:2 را بیشتر بررسی کنیم، دو آیه ای که نشان می دهند که شئول و حیدیس به یک مکان اشاره دارند. بر طبق موعظۀ پطرُس در روز پنطیکاست، داود در مزامیر10:16 راجع به خودش صحبت نمی کرد، بلکه به طور پیشگویانه از مسیح صحبت می کرد، زیرا جسم داود برخلاف جسم مسیح دچار پوسیدگی شد (اعمال رسولان 29:2-31 را ببینید). به این ترتیب ما متوجه می شویم که در حقیقت این مسیح بود که در مزامیر10:16 با پدر آسمانی خویش صحبت می کرد و باور و ایمان خود را اعلام می کرد. او ایمان داشت که پدرش هرگز جان او را در شئول نخواهد گذاشت و اجازه نخواهد داد که بدنش دچار فساد شود.

برخی، این سخن مسیح را به عنوان گواهی بر اینکه او در طول سه روز میان مرگ و قیامش به شئول/حیدیس رفت، تفسیر می‌کنند. اما چنین برداشتی در واقع درست نیست. باز هم به دقت توجه کنید که مسیح به پدر خود چه گفت:

زیرا که‌ نَفس‌ مرا در عالم‌ اموات‌ (شئول) نخواهی‌ گذاشت‌ و اجازت نخواهی‌ داد که‌ قدوس‌ تو فساد را ببیند (مزمور10:16، همراه با تاکید).

مسیح به پدر خود نگفت که: «من می دانم که چند روزی را در شئول/حیدیس، سپری خواهم کرد، اما مطمئن هستم که تو مرا در آنجا ترک نخواهی کرد.» بلکه گفت: «من ایمان دارم که پس از مرگ با من همانند گناهکاران رفتار نخواهد شد و روح من به شئول/حیدیس نخواهد رفت. من حتی لحظه ای را در آنجا صرف نخواهم کرد. خیر، ایمان دارم که برنامۀ تو برای من، قیام پس از سه روز است و تو حتی اجازه نخواهی داد که بدنم دچار فساد و پوسیدگی شود.»

این تفسیر کاملاً درست است. مسیح گفت، «اجازت‌ نخواهی‌ داد که‌ قدوس‌ تو فساد را ببیند،» و برداشت و تفسیر ما نمی تواند این باشد که در طول سه روز جسم مسیح به تدریج زوال یافت و در زمان قیامش دوباره به حال اول بازگشت. بلکه از این آیه در می یابیم که بدن مسیح در مدت زمان میان مرگ و قیامش به هیچ وجه دچار فساد نشد.

به همین شکل، اینکه می گوید جانش در شئول/حیدیس ترک نخواهد شد به این معنا نیست که او چند روز در آنجا بوده اما نهایتاً در آنجا نمانده است.³ بلکه بدین معناست که روح او مانند روح افراد گناهکار به شئول/حیدیس نرفت. روح او حتی یک دقیقه را هم در آنجا سپری نخواهد کرد، توجه کنید که مسیح همچنین گفت، «زیرا که‌ نَفس‌ مرا در عالم‌ اموات‌( شئول) نخواهی‌ گذاشت – نه اینکه – زیرا که‌ نَفس‌ مرا در عالم‌ اموات‌( شئول) رها نخواهی کرد.»

روح مسیح در طول آن سه روز کجا بود؟

(?Where Was Jesus’ Soul During the Three Days)

به یاد داشته باشید که مسیح به حواریون خود گفت که این سه روز و شب را در دل زمین سپری خواهد کرد (متی 40:12 را ببینید). این گفته نمی تواند به این معنا باشد که جسم او در طول سه روز در قبر بوده است زیرا خیلی بعید به نظر می رسد که قبر در «دل زمین» باشد. بلکه منظور مسیح احتمالاً این بوده که روحش در ژرفای زمین بوده است. بنابراین می توانیم نتیجه بگیریم که روح/جان او در فاصلۀ میان مرگ و قیامش در آسمانها نبوده است. مسیح بر این مسئله تأکید کرد زمانی که پس از قیام خود به مریم گفت که روح/جان او هنوز به نزد پدر آسمانی اش صعود نکره است (یوحنا17:20 را ببینید).

به یاد داشته باشید که مسیح همچنین بر روی صلیب به دزد توبه کرده گفت که او در همان روز با او در بهشت خواهد بود (لوقا 43:23 را ببینید). با کنار هم گذاشتن این حقایق متوجه می شویم که روح/جان مسیح سه روز و شب را در دل زمین سپری کرد. حداقل بخشی از این مدت زمان را در جایی بود که «فردوس» نام داشت که مطمئناً به معنای جایی برای عذاب که شئول/حیدیس نام دارد، نمی تواند باشد!

همۀ اینها باعث می شوند که ما فکر کنیم در دل زمین غیر از شئول/حیدیس جایی به نام «فردوس» وجود دارد. این نظریه توسط داستانی حمایت می شود که مسیح از دو شخص مرده که یکی شریر و دیگری عادل بود، گفت. یکی از این دو ثروتمند بود و دیگری ایلعاذر نام داشت. بیایید داستان را با هم بخوانیم:

مرد ثروتمندی بود که همیشه لباسی ارغوانی و از کتان لطیف می پوشید و با خوشگذرانی فراوان زندگی می کرد. در جلوی در خانه او گدای زخم آلودی به نام ایلعاذر خوابیده بود، که آرزو می داشت با ریزه های سفره آن ثروتمند شکم خود را پر کند. حتی سگها می آمدند و زخمهای او را می لیسیدند. یک روز آن فقیر مرد و فرشتگان او را به آغوش ابراهیم بردند. آن ثروتمند هم مرد و به خاک سپرده شد. او که در دنیای مردگان (حیدیس) در عذاب بود، نگاهی به بالا کرد و از دور، ابراهیم را با ایلعاذر که در کنار او بود دید. فریاد زد: ای پدر من ابراهیم، به من رحم کن. ایلعاذر را بفرست تا سر انگشتش را به آب بزند و زبان مرا خنک کند چون من در این آتش عذاب می کشم. اما ابراهیم گفت: فرزندم، به خاطر بیاور که وقتی زنده بودی همه چیزهای خوب نصیب تو و همه بدیها نصیب ایلعاذر شد. حالا او در اینجا آسوده است و تو در عذاب. اما کار به اینجا تمام نمی شود شکاف عمیقی میان ما و شما قرار دارد. هر که از این طرف بخواهد به شما برسد نمی تواند از آن بگذرد و کسی هم نمی تواند از آن طرف پیش ما بیاید (لوقا 19:16-26، همراه با تاکید).

البته هم ایلعاذر و هم مرد ثروتمند زمانی که مردند دیگر در جسم خود نبودند اما به عنوان روح به جایِ مخصوص خود رفته بودند.

ایلعاذر در کجا بود؟

(?Where Was Lazarus)

توجه کنید که مرد ثروتمند به حیدیس رفت اما می توانست ایلعاذر را در جایی دیگر با ابراهیم ببیند. در حقیقت گفته شد که ایلاذر به «آغوش ابراهیم» رفت، که البته نام مکان نیست بلکه اشاره ای است به این مطلب که ایلعاذر در رفاه و آسودگی که از ابراهیم می گرفت، قرار داشت.

فاصلۀ میان ایلعاذر و مرد ثروتمند پس از مرگ چقدر بود؟

کتاب مقدس می گوید که مرد ثروتمند ایلعاذر را در جایی بسیار دور دید و گفته می شود که «شکافی ثابت و بزرگ» میانشان بود. بنابراین میزان فاصلۀ میان آنها را تنها می توان حدس زد. اما رسیدن به این نتیجه که فاصلۀ میانشان به بزرگی فاصلۀ میان دل زمین و آسمانها نبوده، منطقی به نظر می رسد. در غیر این صورت، دیده شدن ایلعاذر توسط مرد ثروتمند غیر ممکن بود (صرف نظر از کمک الهی) و همچنین نیازی به وجود شکافی ثابت و بزرگ میان دو مکان برای جلوگیری از ورود آن دو به جایگاه دیگری وجود نداشت. به علاوه، مرد ثروتمند ابراهیم را صدا زد و ابراهیم او را پاسخ داد. این مسئله ما را کمک می کند که متوجه شویم فاصلۀ میان آن دو نسبتاً کم بوده چرا که آنها از ورای شکاف بزرگ با هم صحبت می کردند.

از تمام این مطالب می توان دریافت که ایلعاذر در جایی که ما آن را آسمان می نامیم نبود بلکه در بخش مجزایی در درون زمین قرار داشت.⁴احتمالاً منظور مسیح هم از فردوسی که به آن دزد گفت همین مکان بوده است. عادلان عهد قدیم هم به همین فردوس درون دل زمین بعد از مرگشان رفتند.

سموئیل نبی هم ظاهراً پس از مرگ به همین مکان رفت. ما در اول سموئیل باب 28 می خوانیم که زمانی که خداوند به روح سموئیل که مرده بود اجازه داد که بر شائول ظاهر شود و با او صحبت کند، زن جادوگرِ عیندور سموئیل را اینگونه توصیف کرد: «یک روح را می بینم که از زمین بیرون می آید» (اول سموئيل 13:28 همرا با تاکید). سموئیل خود به شائول گفت، «چرا مرا احضار کردی و آرامشم را بر هم زدی؟» (اول سموئيل 15:28، همراه با تاکید). ظاهراً روح/جان سموئیل در فردوس درون زمین بوده است.

کتاب مقدس ظاهراً این حقیقت را تایید می کند که در زمان قیام مسیح، فردوس خالی شد و افراد عادلی که در زمان عهد قدیم مرده بودند همراه با مسیح به آسمانها برده شدند. انجیل می گوید که زمانی که مسیح از پایین ترین بخشهای زمین به آسمانها برده شد، «اسیران را به اسارت برد» (افسسیان 8:4-9؛ مزمور 18:68). به نظر من این اسیران کسانی بودند که در فردوس می زیستند. مسلماً مسیح مردم را از شئول/حیدیس⁵ آزاد نکرد!

مسیح در زندان برای ارواح موعظه کرد (Jesus Preached to Spirits in Prison)

کتاب مقدس همچنین به ما می گوید که مسیح در مدت زمان میان مرگ و رستاخیزش برای گروهی از مردم، ارواحی که از جسم جدا شده بودند، بیانیه ای ایراد کرد. در اول پطرُس باب 3 می خوانیم:

مثلا خود مسیح یک بار برای همیشه به خاطر گناه بشر مرد ، یعنی یک شخص بی گناه در راه گناهکاران مرد تا ما را به حضور خدا بیآورد. او از لحاظ جسم کشته شد اما از لحاظ روح به زندگی خود ادامه داد و در روح به نزد ارواح محبوس رفت و به آنها بشارت داد. اینها همان کسانی بودند که در آن وقت که نوح به ساختن کشتی مشغول بود و خدا با صبر و حوصله انتظار می کشید اطاعت نکردند. عده ای کم ، یعنی هشت نفر از آب گذشته جان سالم بدر بردند (اول پطرُس 18:3-20).

این بخش از کتاب مقدس مطمئناً سوالاتی را در ذهن ایجاد می کند که من برای آنها پاسخی ندارم. چرا مسیح باید چنان بیانیه ای را برای افرادِ نافرمانی که در طوفان نوح مردند، ایراد کند؟ مسیح به آنها چه گفت؟

به هر حال، این بخش از کتاب مقدس ظاهراً این حقیقت را حمایت می کند که مسیح تمام سه روز وسه شب میان مرگ و قیامش را در فردوس سپری نکرد.

جهنم (Gehenna)

امروز زمانی که جسم عادلان می میرد، روحشان فوراً به آسمانها می رود (دوم قرنتیان 6:5-8؛ فلیپیان 21:1-23؛ اول تسالونیکیان 14:4 را ببینید).

گناهکاران، اما، به شئول/حیدیس می روند و در آنجا عذاب می بینند و منتظر قیام بدنشان، داوری نهاییشان، و افکنده شدن به «دریاچه ای از آتش»، جایی که غیر از شئول/حیدیس است، خواهند بود.

این دریاچۀ آتش با کلمۀ یونانیِ گِهِنا که برخی مواقع به دوزخ یا جهنم ترجمه می شود، شرح داده می شود. این کلمه از انبوه زباله ای که بیرون از اورشلیم در درۀ هینام بود گرفته شده است، توده ای که کرم ها و حشرات در آن می لولیدند و قسمتی از آن دائماً در آتش سوزانده می شد.

زمانی که مسیح از گِهِنا صحبت کرد، از آن به عنوان مکانی که مردم به طور جسمانی در آن حبس می شدند، یاد کرد. مثلاً در انجیل متی گفت:

اگر دست راستت تو را گمراه می سازد آنرا ببر و دور انداز زیرا بهتر است که عضوی از بدن خود را از دست بدهی تا اینکه با تمام بدن به جهنم (گِهِنا) بیفتی…. از کسانی که جسم را می کشند ولی قادر به کشتن جان نیستند نترسید. از کسی بترسید که قادر است جسم و جان، هر دو را در دوزخ (گِهِنا) تباه سازد (متی 30:5، 28:10؛ همراه با تاکید).

گِهِنا و حیدیس نمی توانند یک مکان باشند زیرا کتاب مقدس می گوید که گنهکاران به عنوان روح های بدون جسم به حیدیس فرستاده می شوند. تنها پس از هزار سال از سلطنت مسیح جسم گنهکاران قیام خواهد کرد و نزد خداوند داوری خواهند شد و پس از آن به دریاچۀ آتش یا گِهِنا افکنده خواهد شد (مکاشفه 5:20، 11-15 را ببینید). به علاوه، روزی خود حیدیس هم به دریاچۀ آتش افکنده خواهد شد (مکاشفه 14:20 را ببینید).، بنابراین حیدیس مکانی متفاوت از دریاچۀ آتش است.

تارتاروس (Tartaros)

چهارمین لغتی که در کتاب مقدس اغلب به دوزخ ترجمه شده است، لغت یونانیِ تارتاروس است. این کلمه تنها یک بار در عهد جدید دیده می شود:

شما می دانید که خدا فرشتگانی را که گناه کردند بدون تنبیه رها نکرد، بلکه آنان را به گودالهای تاریک دوزخ [تارتاروس] فرستاد تا در آنجا برای داوری نگاهداری شوند (دوم پطرُس 4:2).

تارتاروس به عنوان زندانی خاص برای فرشتگانی که گناه کرده اند، در نظر گرفته می شود؛ بنابراین، این مکان، شئول/حیدیس و یا گِهِنا نیست. یهودا نیز از فرشتگانی که حبس شده اند، نوشت:

خدا فرشتگانی را که زمانی پاک و مقدس بودند ولی خود را به گناه آلوده ساختند، در تاریکی مطلق محبوس فرموده تا روز داوری فرا رسد (یهودا 6).

دوزخ مکانی وحشتناک (The Horrors of Hell)

زمانی که شخصی توبه نکرده می میرد، دیگر درهای توبه به رویش بسته می شود. سرنوشت او تعیین شده است. انجیل می گوید، «همانطور که همه باید یکبار بمیرند و بعد از آن برای داوری در حضور خدا قرار گیرند» (عبرانیان 27:9).

دوزخ جاویدان است، و کسانی که در آنجا محبوس شده اند امیدی به فرار ندارند. مسیح زمانی که از محکومیت آیندۀ گناهکاران صحبت می کرد، گفت، «و آنان به کیفر ابدی خواهند رسید ولی نیکان به حیات جاودانی وارد خواهند شد» (متی 46:25، همراه با تاکید). مجازات گناهکاران در دوزخ به جاودانگیِ حیات جاودانیِ عادلان خواهد بود.

پولس هم به طور مشابه نوشت:

زیرا که‌ این‌ انصاف‌ است‌ نزد خدا که‌ عذاب‌کنندگان شما را عذاب‌ دهد. و شما را که‌ عذاب‌ می‌کشید، با ما راحت‌ بخشد در هنگامی‌ که‌ عیسی‌ خداوند از آسمان‌ با فرشتگان‌ قوت‌ خود ظهور خواهد نمود. در آتش‌ مشتعل‌ و انتقام‌ خواهد کشید از آنانی‌ که‌ خدا را نمی‌شناسند و انجیل‌ خداوند ما عیسی‌ مسیح‌ را اطاعت‌ نمی‌کنند، که‌ ایشان‌ به‌ قصاص‌ هلاکت‌ جاودانی ‌خواهند رسید از حضور خداوند و جلال‌ قوت‌ او (دوم تسالونیکیان 6:1-9، همراه با تاکید).

دوزخ جایِ درد و رنجی غیرقابل توصیف است زیرا در آن مجازاتی خواهد بود که هرگز پایان نمی پذیرد. گناهکارانی که برای همیشه در آن محبوسند مجازات گناه خود را تحمل خواهند کرد و از خشم خداوند در آتشی که هرگز خاموش نمی شود رنج خواهند برد.

مسیح دوزخ را به عنوان «ظلمت بیرونی»، جایی که در آن «گریه ها خواهد بود و دندان ساییدن ها» و «جایی‌ که‌ کرم‌ ایشان‌ نمیرد و آتش‌، خاموشی‌ نپذیرد» (متی 13:22 و مرقس 44:9). ما باید مردم را از چنین مکانی آگاهی دهیم و به آنها از رستگاری و نجاتی بگوییم که تنها در مسیح وجود دارد!

فرقۀ خاصی تعلیم می‌دهد که برزخ جایی است که مومنان مدتی را در آن رنج خواهند برد تا از گناهانشان پاک شوند و لیاقت بهشت را پیدا کنند. اما این نظریه در هیچ جایی از انجیل وجود ندارد.

عادلان پس از مرگ (The Righteous After Death)

زمانی که مومنی می میرد، روحش بلافاصله به آسمانها می رود تا با خداوند باشد. پولس زمانی که از مرگ خود نوشت این حقیقت را روشن ساخت:

زیرا مقصود من از زندگی مسیح است و مردن نیز به سود من تمام می شود، اما اگر با زنده ماندن بتوانم کارارزنده ای انجام دهم، من نمی دانم کدام را انتخاب کنم. بین دو راهی گیر کرده ام، اشتیاق دارم که این زندگی را ترک کنم و با مسیح باشم که خیلی بهتر است (فلیپیان 21:1-23، همراه با تاکید).

توجه داشته باشید که پولس خواهان مردن بود و گفت که با مردن به مسیح خواهد پیوست. روح او وارد مرحلۀ ناآگاهی نخواهد شد تا در انتظار قیام خود بماند (متاسفانه برخی اینگونه فکر می کنند).

همچنین توجه کنید که پولس گفت مرگ به سود اوست. چنین سخنی تنها در صورتی درست است که او پس از مرگ به بهشت برود.

پولس همچنین در نامۀ دوم خود به قرنتیان اعلام کرد که روح بندۀ مومن پس از آنکه بدنش را ترک کرد «در خانه با خداوند» خواهد بود:

پس ما هیچ وقت مأیوس نمی شویم زیرا می دانیم که اقامت در این بدن به معنی دوری از حضور خداوند است … ترجیح می دهیم که این خانه زمینی را ترک کرده و با خداوند در خانه آسمانی زندگی نمائیم (دوم قرنتیان 6:5-8).

پولس در جای دیگری در باب همین مسئله نوشت:

ای برادران ، نمی خواهم در مورد آنانی که در گذشته اند بی اطلاع باشید ، مبادا مانند سایر مردم که هیچ امیدی به آینده ندارند غمگین باشید، زیرا اگر ما معتقدیم که عیسی مرد و دوباره زنده شد، همچنین ایمان داریم که خدا آنانی را که در ایمان به عیسی مرده اند همراه عیسی باز خواهد آورد (اول تسالونیکیان13:4-14).

اگر قرار است مسیح در بازگشت خود از آسمانها «آنهایی که در ایمان به عیسی مرده اند» را همراه خود بیاورد، پس آنها هم اکنون با او در آسمانها هستند.

پیش بینی بهشت (Heaven Foreseen)

بهشت به چه شکل است؟ ما در ذهن محدودمان نمی توانیم کاملاً متوجه جلالی که در آنجا در انتظارمان است، شویم و انجیل هم تنها دیدگاهی کلی از بهشت به ما می دهد. هیجان انگیزترین حقیقت دربارۀ بهشت برای مومنان این است که ما رودررو، منجی و خداوند خود، مسیح، و پدرمان را خواهیم دید. ما در «خانۀ پدرمان» زندگی خواهیم کرد:

در خانۀ پدر من منزل های بسیاری هست. اگر چنین نبود، به شما می گفتم. من می روم تا مکانی برای شما آماده سازم، پس از اینکه رفتم و مکانی برای شما آماده ساختم، دوباره میآیم و شما را پیش خود می برم تا جائیکه من هستم شما نیز باشید (یوحنا 2:14-3).

زمانی که به بهشت می رویم متوجه بسیاری از مسائلی که امروز برایمان قابل درک نیست، خواهیم شد. پولس نوشت:

آنچه را اکنون می بینیم مثل تصویر تیره و تار آئینه است ولی در آن زمان همه چیز را روبرو خواهیم دید. آنچه را اکنون می دانیم جزئی و نا کامل است ولی در آن زمان معرفت ما کامل خواهد شد (اول قرنتیان 13:12).

کتاب مکاشفه بهترین تصویر را از بهشت به ما می دهد. بهشت به عنوان جایی پر از فعالیت، زیباییِ فوق العاده، تنوعی نامحدود، لذتی غیرقابل وصف، مسلماً مکانی نخواهد بود که در آن مردم بر روی ابرها بنشینند و تمام روز موسیقی بنوازند!

یوحنا که یکبار تصویر بهشت به او نشان داده شده بود، ابتدا متوجه تخت خداوند شده بود، مرکز جهان:

روح خدا مرا فرا گرفت و دیدم که در آسمان تختی قرار داشت و بر روی آن تخت کسی نشسته بود، که مانند یشم و عقیق می درخشید، و در گرداگرد تخت رنگین کمانی بود به درخشندگی زمرد. در پیرامون این تخت بیست و چهار تخت دیگر بود و روی آنها بیست و چهار پیر نشسته بودند. آنها لباس سفید به تن و تاج زرین به سر داشتند. از آن تخت برق ساطع می شد و غرش و رعد شنیده می شد. در جلوی تخت هفت مشعل سوزان می سوخت. اینها هفت روح خدا هستند. و هم چنین در برابر تخت چیزی که مانند دریای شیشه یا بلور بود دیده می شد. در اطراف و در چهار گوشه تخت، چهار حیوان قرار داشت که بدن آنها از هر طرف پر از چشم بود. حیوان اول مانند شیر بود، دومی مانند گوساله، سومی صورتی مانند صورت انسان داشت و چهارمی مانند عقابی پر گشوده بود. هر یک از این چهار حیوان شش بال داشت و بدن آنها از هر طرف پر از چشم بود و شب و روز دائماً می گفتند : «قدوس، قدوس، قدوس، خداوند، خدای قادر مطلق که بود و هست و خواهد آمد» هر وقت این حیوانات آن تخت نشین را که تا ابد زنده است تجلیل و تکریم و تمجید می کنند آن بیست و چهار پیر در برابر تخت نشین که تا ابد زنده است سجده می کنند واو را می پرستند و تاج های خود را در جلوی تخت او می اندازند و فریاد می زنند: «ای خداوند و خدای ما، تو تنها شایسته ای که صاحب جلال و حرمت و قدرت باشی، زیرا تو همه چیز را آفریدی و به اراده تو آنها هستی و حیات یافتند» (مکاشفه 2:4-11).

یوحنا تلاش کرد که آنچه دیده است و هیچ شباهتی به چیزهای روی زمین ندارد را به بهترین نحو با واژه های زمینی توضیح دهد. واضح است که تا زمانی که خود بهشت را نبینیم، نمی توانیم همه چیزهایی که او دید را درک کنیم. اما سخنان او برای ما بسیار امید بخش است.

امیدبخش ترین متن ها دربارۀ بهشت در باب های 21 و 22 از مکاشفه یافت می شود، بخشی که در آن یوحنا اورشلیم جدید را شرح داد. اورشلیمی که که در حال حاضر در آسمان است اما پس از سلطنت هزار سالۀ مسیح به زمین خواهد آمد:

او مرا در روح به کوه بسیار بلندی برد و شهر مقدس اورشلیم را به من نشان داد که از آسمان، از نزد خدا به زیر می آمد. این شهر، با شکوه خدائی و مانند جواهری گرانبها می درخشید، آن مانند یشم بود و به روشنی بلور. دیوار بسیار بلندی با دوازده دروازه داشت که بر آنها دوازده فرشته بود… فرشته ای که با من سخن می گفت متری زرین در دست داشت تا شهر و دیوارش و دروازه هایش را با آن اندازه بگیرد. شهر به شکل مربع و پهنا و درازایش یکسان بود، اندازه آن با متری که در دست داشت دو هزار و چهارصد کیلومتر بود. درازا و پهنا و بلندیش برابر بود... دیوارش از یشم ساخته شده بود. خود شهر از زر ناب و مانند شیشه پاک و روشن بود… دوازده دروازۀ آن شهر عبارت از دوازده مروارید بود و هر دروازه از یک مروارید ساخته شده بود. خیابان های شهر از زر ناب و مانند شیشه پاک و شفاف بود. در شهر معبدی ندیدم زیرا معبدش خداوند، خدای قادر مطلق و بره بود. شهر نیازی به خورشید و ماه نداشت که بر آن بتابد زیرا شکوه خدا بر آن نور می داد و چراغ آن بره است... آنگاه رودخانۀ آب حیات را که مثل بلور برق می زد به من نشان داد. آن رودخانه از تخت خدا و بره سرچشمه گرفته و از وسط خیابان شهر می گذشت. در هر طرف رودخانه یک درخت حیات بود که سالی دوازده بار میوه می آورد، هر ماه یک بار از برگ این درختان برای درمان درد ملل استفاده می شد. دیگر چیزی که ملعون شده باشد در آن یافت نخواهد شد. تخت خدا و بره در آنجا خواهد بود و بندگانش او را عبادت خواهند نمود. همه او را روبرو خواهند دید و نام او را بر پیشانی های خود خواهند داشت. دیگر شبی نخواهد بود و آنان به نور چراغ و خورشید نیاز نخواهند داشت زیرا خداوند خدا نور ایشان خواهد بود و آنها تا به ابد فرمانروائی خواهند کرد (مکاشفه 10:21 تا 5:22).

همۀ پیروان مسیح تا زمانی که در ایمانشان پایدار بمانند می توانند در انتظار این آینده باشند. شکی نیست که ما چند روز اول را که در بهشت سپری خواهیم کرد، به یکدیگر خواهیم گفت، «آه! این است آنچه یوحنا تلاش می کرد در کتاب مکاشفه توضیح دهد!»

1 Gehenna

2 برخی تلاش می کنند که با آیات انگشت شماری از کتاب مقدس مانند پیدایش 35:37، ایوب 13:14، مزمور 48:89، جامعه 10:9 و اشعیا 9:38-10، نشان دهند که شئول جایی است که عادلان هم پس از مرگ به آن می روند. شواهدِ بر اساس کتاب مقدس برای این ادعا خیلی قانع کننده نیستند. اگر شئول جایی هم برای عادلان و هم برای گناهکاران باشد، پس باید از دو قسمت کاملا مجزا تشکیل شده باشد: بهشت و دوزخ و این استدلالی است که طرفداران این مدعا می کنند.

3 آنهایی که چنین تفسیری از آیه دارند، باید نسبت به دو نظریه متعهد باشند. یکی اینکه شئول/حیدیس مکانی است که هم گناهکاران و هم عادلان پس از مرگ به آن می روند و به دو بخش تقسیم شده است: بخشی برای عذاب و بخشی برای سعادت و خوشی که مسیح هم به همین قسمت رفت. نظریۀ دیگر این است که مسیح عذاب دوزخی ها را برای مدت سه روز و شب در آتش شئول/حیدیس تحمل کرد و از کیفر گناه ما به جای ما رنج برد. اثبات هر دو این نظریه ها بر اساس کتاب مقدس نه تنها بسیار دشوار است بلکه حتی لزومی برای اینکار وجود ندارد، در شرایطی که مسیح زمانی را در شئول/حیدیس سپری نکرده است. سخن او هم تنها همین معنا را دارد. در مورد نظریۀ دوم، مسیح عذاب دوزخی ها را به مدت سه روز و سه شب در فاصلۀ میان مرگ و قیامش تجربه نکرد، زیرا رستگاری ما از طریق رنجهایی که او بر صلیب کشید حاصل شد (کولسیان 22:1 را ببینید)، نه از طریق رنجهایِ او در شئول/حیدیس.

4 همچنین توجه کنید که هم مرد ثروتمند و هم ایلعاذر، گرچه از جسم خود جدا بودند اما هوشیار بودند و تمام قوه های خود مانند بینایی، لامسه و شنوایی را داشتند. آنها می توانستند درد و راحتی را حس کنند و تجربه های گذشته شان را به خاطر بیاورند. این مسئله نظریۀ «خواب روح» را نفی می کند، نظریه ای که بر طبق آن مردم پس از مرگ وارد مرحلۀ عدم هوشیاری می شوند و منتظر می مانند تا هوشیاری خود را زمان قیام جسمشان دوباره به دست آورند.

5 برخی تصور می کنند و شاید هم حق دارند، که اسیرانی که از آنها در افسسیان 8:4-9 صحبت رفته است، ما انسانها بوده ایم که اسیر گناه بوده ایم و از طریق قیام مسیح آزاد گشته ایم.

19