Injili ya Yohana ina idadi kubwa tu ya ahadi za Yesu kuhusu nafasi ya Roho Mtakatifu katika maisha ya waaminio. Hebu tusome baadhi yake.

Nami nitamwomba Baba, naye atawapa Msaidizi mwingine, ili akae nanyi hata milele. Ndiye Roho wa kweli, ambaye ulimwengu hauwezi kumpokea, kwa kuwa haumwoni wala haumtambui. Bali ninyi mnamtambua, maana anakaa kwenu, naye atakuwa ndani yenu (Yohana 14:16, 17).

Lakini huyo Msaidizi, huyo Roho Mtakatifu, ambaye Baba atampeleka kwa jina langu, atawafundisha yote na kuwakumbusha yote niliyowaambia (Yohana 14:26).

Lakini mimi nawaambia iliyo kweli – yawafaa ninyi mimi niondoke. Kwa maana, mimi nisipo-ondoka, huyo Msaidizi hatakuja kwenu, bali mimi nikienda zangu, nitampeleka kwenu. … Hata bado nikali ninayo mengi ya kuwaambia, lakini hamwezi kuyastahimili hivi sasa. Lakini yeye atakapokuja, huyo Roho wa kweli, atawaongoza awatie kwenye kweli yote. Kwa maana, hatanena kwa shauri lake mwenyewe, lakini yote atakayoyasikia atayanena, na mambo yajayo atawapasha habari yake. Yeye atanitukuza mimi, kwa kuwa atatwaa katika yaliyo yangu na kuwapasha habari. Na yote aliyo nayo Baba ni yangu, kwa hiyo nalisema ya kwamba atatwaa katika yaliyo yangu na kuwapasheni habari (Yohana 16:7; 12 – 15).

Yesu aliwaahidi wanafunzi Wake kwamba Roho Mtakatifu angekaa ndani yao. Pia angewasaidia, angewafundisha, angewaongoza na kuwaonyesha mambo yajayo. Sisi kama wanafunzi wa Kristo siku hizi tusidhani kwamba Roho Mtakatifu atafanya pungufu ya hayo.

Cha kushangaza ni kwamba, Yesu aliwaambia wanafunzi Wake kuwa ni kwa faida yao Yeye aondoke, la sivyo Roho Mtakatifu asingekuja! Hiyo ilionyesha kwao kwamba ushirika wao na Roho Mtakatifu ungekuwa wa karibu na wa ndani sana, sawa na jinsi ambavyo ingekuwa kama Yesu angekuwepo nao katika mwili wakati wote. Vinginevyo, isingekuwa faida kwao kuwa na Roho Mtakatifu badala ya kuwa na Yesu. Kwa njia ya Roho Mtakatifu, Yesu siku zote yuko pamoja nasi, na ndani yetu. Sasa – tumtazamie Roho Mtakatifu kutuongoza kwa njia gani?

Jina Lake tu – Roho Mtakatifu – linaonyesha kwamba nafasi Yake ya msingi katika kutuongoza itakuwa ni kuelekea kwenye utakatifu na kumtii Mungu. Basi, kila kitu kinachohusiana na utakatifu na kutimiz amapenzi ya Mungu hapa duniani kiko katika maongozi ya Roho Mtakatifu. Yeye atatuongoza kutii amri zote za jumla za Kristo, pamoja na zile moja moja za kipekee, zinazohusu mwito maalum sana ambao Mungu ametuitia. Hivyo, ukitaka kuongozwa na Roho kwa habari ya huduma yako maalum, lazima pia uongozwe na Roho Mtakatifu katika utakatifu kwa ujumla. Huwezi kupata kimoja bila kingine. Watumishi wengi sana wanataka kuongozwa na Roho Mtakatifu katika matendo ya huduma kuu na miujiza, lakini hawataki kushughulikia yale mambo “madogo” kuhusu utakatifu wa jumla. Hilo ni kosa kubwa. Je, Yesu aliwaongozaje wanafunzi Wake? Kimsingi ni kwa kuwapa wao mafundisho ya jumla kuhusu utakatifu. Maongozi Yake maalum kwa habari za majukumu yao kihuduma hayakuwa mara kwa mara. Ndivyo ilivyo na Roho Mtakatifu, anayekaa ndani yetu. Basi, ukitaka kuongozwa na Roho, lazima kwanza kabisa ufuate maongozi Yake juu ya kuwa mtakatifu.

Mtume Paulo aliandika hivi: “Kwa kuwa wote wanao-ongozwa na Roho wa Mungu, hao ndio wana wa Mungu” (Warumi 8:14). Kuongozwa kwetu na Roho ndiyo alama kwamba tu miongoni mwa watoto wa Mungu. Hivyo, watoto wote wa Mungu wanaongozwa na Roho. Ni juu yetu sasa kama watu wenye uamuzi kutii maongozi ya Roho.

Pamoja na hayo, hakuna Mkristo anayehitaji kufundishwa jinsi ya kuongozwa na Roho Mtakatifu, kwa sababu Roho Mtakatifu anamwongoza kila Mkristo tayari. Ila, kwa upande wa pili, Shetani anajaribu kupotosha watoto wa Mungu, nasi bado tuna ile asili ya kale ya mwili ndani yetu, yenye kutuongoza kinyume na mapenzi ya Mungu. Hivyo, waamini wanahitaji kujifunza jinsi ya kutambua maongozi ya Roho na yale mengine. Hizo ni hatua kuelekea ukomavu. Lakini kweli ya msingi ni hii: Siku zote Roho atatuongoza kulingana na Neno la Mungu lililoandikwa, Naye atatuongoza siku zote kufanya kilicho sawa na chenye kumpendeza Mungu, na kitakachomletea Mungu utukufu (ona Yohana 16:14).

Sauti Ya Roho Mtakatifu

Ingawa Maandiko yanatuambia kwamba Roho Mtakatifu wakati mwingine anaweza kutuongoza kwa njia za kushangaza kama vile maono, unabii au sauti inayosikika ya Mungu, njia ya kawaida kabisa anayowasiliana nasi ni kuweka “dhana” ndani ya roho zetu. Yaani – kama Roho Mtakatifu anataka tufanye kitu fulani, “atatuvuta” ndani ya roho zetu – nasi tutajisikia “kuongozwa” kuelekea upande fulani au kufuata mwelekeo fulani.

Tunaweza kuita sauti ya roho zetu “dhamiri” yetu. Wakristo wote wanajua jinsi dhamiri yao inavyosema. Tunapojaribiwa kutenda dhambi, si kwamba tunasikia sauti ndani yetu inayosema, “Usikubali jaribu hilo.” Badala yake, tunajisikia kitu ndani yetu kikipinga jaribu hilo. Na tukikubaliana na jaribu, baada ya kutenda dhambi, hatusikii sauti ikisema, “Umetenda dhambi! Umetenda dhambi!” Tunahisi tu hukumu ndani yetu ambayo wakati huo inatuongoza kutubu na kuungama dhambi yetu.

Kwa hali hiyo hiyo, Roho Mtakatifu atatufundisha na kutuongoza katika kweli za jumla na ufahamu. Atatufundisha kwa kutupa mafunuo ya ghafula (yenye kukubaliana na Biblia kila mara) ndani yetu. Mafunuo hayo yanaweza kuhitaji dakika kumi kumweleza mtu, lakini huja kwa nukta chache tu kwa njia ya Roho Mtakatifu.

Vivyo hivyo, Roho Mtakatifu atatuongoza katika maswala ya huduma. Lazima tufanye juhudi za makusudi kuwa wasikivu kwa maongozi yale ya ndani na dhana, na tutajifunza polepole (kwa kujaribu na kukosea) kumfuata Roho kwa habari ya mambo yanayohusu huduma. Tunajikuta tukifanya makosa kwa habari ya mapenzi ya Mungu tunaporuhusu akili zetu (mawazo yetu sahihi au ya makosa) kufika kwenye nafasi ya mioyo yetu (mahali ambapo Roho anatuongoza).

Jinsi Roho Alivyomwongoza Yesu

Yesu aliongozwa na Roho Mtakatifu kwa dhana za ndani. Kwa mfano: Injili ya Marko inaeleza kilichotokea mara tu baada ya Yesu kubatizwa na Roho Mtakatifu, baada ya kubatizwa Kwake na Yohana.

Mara Roho akamtoa aende nyikani (Marko 1:12. Maneno mepesi kukazia).

Yesu hakusikia sauti au kuona maono yaliyomwongoza kwenda nyikani – alitolewa (au alisukumwa) aende. Ndivyo Roho Mtakatifu anavyotuongoza sisi kwa kawaida. Tutajisikia kuvutwa, kuongozwa, kushawishika ndani yetu kufanya kitu fulani.

Yesu alipomwambia yule mtu aliyepooza, aliyetelemshwa na wenzake kupitia darini kwamba dhambi zake zimesamehewa, Yesu alijua kwamba waandishi waliokuwepo walifikiri anakufuru. Alijuaje mawazo yao? Tunasoma hivi katika Injili ya Marko:

Mara Yesu, akifahamu rohoni mwake kwamba wanafikiri hivyo nafsini mwao, akawaambia, Mbona mnafikiri hivi mioyoni mwenu? (Marko 2:8. Maneno mepesi kukazia).

Yesu alitambua (au kufahamu) rohoni Mwake walichokuwa wanafikiria. Kama tutakuwa wasikivu ndani ya roho zetu, sisi pia tunaweza kujua jinsi ya kuwajibu wale wanaopinga kazi ya Mungu.

Uongozi Wa Roho Katika Huduma Ya Paulo

Baada ya kutumika katika huduma kwa miaka kama ishirini hivi, mtume Paulo alikuwa amejifunza vizuri jinsi ya kufuata maongozi ya Roho Mtakatifu. Roho alimwonyesha “mambo yajayo” kuhusiana na huduma kwa kiwango fulani. Kwa mfano: Wakati Paulo alipokuwa anamalizia huduma yake kule Efeso, alipewa mtazamo wa mwelekeo wa maisha yake na huduma, kwa kipindi cha miaka mitatu iliyokuwa mbele yake.

Mambo hayo yalipokwisha kumalizika, Paulo akaazimu rohoni mwake, akiisha kupita katika Makedonia na Akaya, aende Yerusalemu, akisema, Baada ya kuwako huko, yanipasa kuuona na Rumi pia (Matendo 19:21).

Ona kwamba Paulo hakukusudia mwelekeo huo katika akili zake bali katika roho yake. Hiyo inaonyesha kwamba Roho Mtakatifu alikuwa anamwongoza rohoni mwake aende Makedonia kwanza na Akaya (katika Ugiriki siku hizi), kisha aende Yerusalemu, na hatimaye aende Rumi. Na hivyo ndivyo alivyofanya. Kama Biblia yako ina ramani ya safari ya utume ya tatu ya Paulo na safari yake kwenda Rumi, unawea kufuatilia mwendo wake kutoka Efeso (alikopangia safari yake katika roho yake) kupitia Makedonia na Akaya, mpaka Yerusalemu, na miaka kadhaa baadaye, akafika Rumi.

Paulo alisafiri kuptia Makedonia na Akaya, kisha akarudi nyuma na kupita Makedonia tena, akizunguka pwani ya Bahari ya Uyunani. Kisha, alisafiri pwani ya Bahari ya Uyunani katika Asia Ndogo. Katika safari hiyo alisimama mjini Mileto, akawaita wazee wa kanisa la Efeso, akawaaga kwa kusema hivi:

Basi sasa angalieni, nashika njia kwenda Yerusalemu hali nimefungwa rohoni, nisiyajue mambo yatakayonikuta huko; isipokuwa Roho Mtakatifu mji kwa mji hunishuhudia akisema ya kwamba vifungo na dhiki vyaningoja (Matendo 20:22, 23. Maneno mepesi kukazia).

Paulo alisema alikuwa “amefungwa rohoni”. Maana yake ni kwamba alikuwa na msukumo rohoni mwake uliokuwa unamwongoza kwenda Yerusalemu. Hakuwa na picha kamili juu ya kitakachotokea atakapofika Yerusalemu, lakini alisema kwamba katika kila mji aliosimama akisafiri, Roho Mtakatifu alishuhudia kwamba vifungo na mateso vinamsubiri huko Yerusalemu. Je, Roho Mtakatifu “alishuhudiaje” kuhusu vifungo na mateso hayo yaliyokuwa yanamngojea Yerusalemu?

Mifano Mwili

Katika sura ya 21 ya Kitabu cha Matendo, tuna habari mbili zenye kujibu hilo swali. Mfano wa kwanza ni wakati Paulo alipofika katika mji wa Tiro, uliokuwa bandari katika Bahari ya Mediteranea.

Tukiisha kuwaona wanafunzi tukakaa huko siku saba, nao wakamwambia Paulo kwa uweza wa Roho, asipande kwenda Yerusalemu (Matendo 21:4).

Mstari huu umewafanya waandishi wengine wa vitabu vya kufafanua Biblia kusema kwamba Paulo aliacha kumtii Mungu kwa kuendelea na safari yake kwenda Yerusalemu. Lakini, kutokana na habari zaidi tupatazo katika kitabu cha Matendo, hatuwezi kusema hivyo. Hii itaonekana tunapoendelea kufuatilia kisa hiki.

Inaonekana kwamba wanafunzi wa Tiro walikuwa wasikivu, na walihisi kwamba dhiki ilikuwa inamsubiri Paulo huko Yerusalemu. Wakajaribu sana kumzuia asiende. Tafsiri moja ya Kiingereza ya Agano Jipya inatoa mwanga zaidi, maana mstari huo unasomeka hivi: “Kwa sababu ya dhana zilizotolea na Roho, walizidi kumwonya Paulo asikanyage Yerusalemu.”

Wale wanafunzi huko Tiro hawakufanikiwa, kwa sababu Paulo aliendelea na safari yake kwenda Yerusalemu, licha ya maonyo yote hayo.

Hii inatufundisha kwamba tunapaswa kuwa makini tusiongeze tafsiri yetu wenyewe kwa mafunuo tunayopokea katika roho zetu. Paulo alifahamu vizuri kabisa kwamba taabu ilikuwa inamsubiri huko Yerusalemu, lakini pia alijua kwamba ni mapenzi ya Mungu yeye kwenda huko. Kama Mungu atatufunulia kitu kwa Roho Mtakatifu, haimaanishi kwamba tunapaswa kukisema. Pia, tuwe makini tusije tukaongeza tafsiri yetu wenyewe katika yale ambayo Roho Mtakatifu amefunua.

Mapumziko Mafupi Kaisaria

Mji uliofuata katika safari ya Paulo kwenda Yerusalemu ni bandari ya Kaisaria.

Basi, tulipokuwa tukikaa huko siku nyingi, nabii mmoja jina lake Agabo akashuka kutoka Uyahudi. Alipotufikia, akautwaa mshipi wa Paulo, akajifunga miguu na mikono, akasema, Roho Mtakatifu asema hivi, Hivyo ndivyo Wayahudi wa Yerusalemu watakavyomfunga mtu mwenye mshipi huu, nao watamtia katika mikono ya watu wa Mataifa (Matendo 21:10, 11).

Hapo tena ni mfano mwingine wa Roho Mtakatifu akimshuhudia Paulo kwamba “vifungo na dhiki” vilikuwa vinamngojea Yerusalemu. Lakini, ona kwamba Agabo hakusema, “Kwa hiyo, Bwana asema hivi: Usiende Yerusalemu!” Hapana. Mungu alikuwa anamwongoza Paulo aende Yerusalemu, na kwa unabii wa Agabo alikuwa anamwandaa tu kwa ajili ya matatizo yaliyokuwa yanamsubiri huko. Pia, ona kwamba unabii wa Agabo ulithibitisha tu kitu ambacho Paulo alijua tayari katika roho yake, miezi mingi kabla. Hatupaswi kuongozwa na unabii kamwe. Kama unabii hauthibitishi tunachofahamu tayari, tusiufuate.

Unabii wa Agapo unaweza kuangukia katika fungu la “maongozi yenye kusisimua” kwa sababu ulizidi dhana ya ndani ya roho ya Paulo. Wakati Mungu anaporuhusu “maongozi ya kusisimua” kama vile maono au kusikia sauti kabisa, ni kwa sababu anajua kwamba njia haitakuwa rahisi. Tutahitaji uhakikisho wa ziada unaoletwa na maongozi aina hiyo. Kwa habari ya Paulo ni kwamba, alikuwa anaelekea kwenye kupokea chupuchupu kuuawa na kundi la watu wenye hasira, na angekaa gerezani miaka kadhaa kabla hajasafiri kwenda Rumi kama mfungwa. Ila, kwa sababu ya maongozi hayo ya kusisimua aliyopata, aliweza kuwa na amani kamilifu kabisa katika hayo yote, kwa sababu alijua kwamba hatima yake ingekuwa nzuri.

Katika Minyororo, Katika Mapenzi Ya Mungu

Paulo alipofika Yerusalemu alikamatwa na kufungwa. Hapo tena alipokea maongozi ya kusisimua. Safari hii, ni maono ya Yesu Mwenyewe.

Usiku ule Bwana akasimama karibu naye [Paulo], akasema, Uwe na moyo mkuu; kwa sababu, kama ulivyonishuhudia habari zangu Yerusalemu, imekupasa kunishuhudia vivyo hivyo Rumi nako (Matendo 23:11).

Angalia kwamba Yesu hakusema hivi: “Unaona sasa Paulo! Unafanya nini hapa? Nilijaribu kukuonya usije Yerusalemu!” Yesu alithibitisha tu maongozi ambayo Paulo alikuwa ametambua rohoni mwake miezi kadhaa kabla. Paulo alikuwa katika mapenzi ya Mungu kabisa huko Yerusalemu, ili kushuhudia habari za Yesu. Hatimaye angemtangaza Kristo hata Rumi kwenyewe.

Tusisahau kwamba sehemu ya wito wa Paulo hasa ilikuwa kuwashuhudia Wayahudi na Mataifa, pamoja na wafalme pia (ona Matendo 9:15). Paulo alipokaa kifungoni huko Yerusalemu na baadaye Kaisaria, alipata nafasi ya kushuhudia mbele za Feliksi aliyekuwa Mkuu wa Mkoa, pamoja na Porkio Festo, na Mfalme Agripa, aliyekaribia “kushawishiwa” kumwamini Yesu (Matendo 26:28). Mwishowe, Paulo alipelekwa Rumi kushuhudia mbele za Nero, aliyekuwa mfalme wa dola ya Rumi.

Kuelekea Kwa Nero

Paulo alipokea tena maongozi ya Mungu kwa kusikiliza roho yake akiwa safarini kwenda Italia. Nahodha wa merikebu pamoja na kiongozi wa safari walipokuwa wanajaribu kuamua bandari ipi ya Krete watie nanga ili kusubiri majira ya baridi, Paulo alipata ufunuo.

Na wakati mwingi ulipokwisha kupita na safari ikiwa ina hatari sasa kwa sababu siku za kufunga zilikuwa zimekwisha kupita, Paulo akawaonya, akawaambia, Wanaume, naona kwamba safari hii itakuwa na madhara na hasara nyingi, si ya shehena na merikebu tu, ila na maisha yetu pia (Matendo 27:9, 10. Maneno mepesi kukazia).

Paulo alitambua mambo ambayo yangetokea. Bila shaka kutambua huko kulitokana na dhana iliyotolewa na Roho.

Kwa bahati mbaya, yule nahodha wa merikebu hakumsikiliza Paulo, naye alijaribu kufikia bandari nyingine. Matokeo ni kwamba merikebu ilinaswa katika dhoruba kali kwa majuma mawili. Hali ikawa hatari kiasi kwamba mabaharia wa ile merikebu walitupa mizigo yote siku ya pili, na siku ya tatu wakatupa mpaka vyombo vya merikebu. Baadaye, Paulo akapokea tena maongozi mengine. Tunasoma hivi:

Jua wala nyota hazikuonekana kwa muda wa siku nyingi, na tufani kuu ikatushika, basi tukakata tamaa ya kuokoka. Na walipokuwa wamekaa wakati mwingi bila kula chakula, Paulo akasimama katikati yao akasema, Wanaume, ilinipasa kunisikiliza mimi na kutokung’oa nanga huko Krete, na kupata madhara haya na hasara hii. Sasa nawapeni shauri, iweni na moyo mkuu, kwa maana hapana hata nafsi moja miongoni mwenu atakayepotea, ila merikebu tu. Kwa maana usiku huu wa leo malaika wa Mungu yule ambaye mimi ni wake, naye ndiye nimwabuduye, alisimama karibu nami akaniambia, Usiogope Paulo. Huna budi kusimama mbele ya Kaisari; tena tazama, Mungu amekupa watu wote wanaosafiri pamoja nawe. Basi wanaume, changamkeni; kwa sababu namwamini Mungu ya kwamba yatakuwa vile vile kama nilivyoambiwa. Lakini hatuna hudi kupwelewa katika kisiwa kimoja (Matendo 27:20-26).

Bila shaka sababu ya Mungu kumpa Paulo “maongozi ya kusisimua” ya ziada iko wazi, ukizingatia hali halisi. Baada ya tukio hili, Paulo angekabiliwa na kuvunjikiwa merikebu. Baadaye kidogo angeumwa na nyoka wa sumu (ona Matendo 27:41 hadi 28:5). Ni vizuri kuwa na malaika atakayekwambia kwamba mambo yote yatakuwa mazuri kabla hayajatokea!

Mawaidha Muhimu

Anza kutafuta rohoni mwako zile dhana na hisia ambazo ni maongozi ya Roho Mtakatifu. Pengine mwanzoni utakosea kidogo, ukidhani kwamba Roho Mtakatifu anakuongoza na kumbe sivyo, lakini hiyo ni kawaida. Usivunjike moyo; endelea tu.

Pia inakusaidia kupata muda wa utulivu mbele za Mungu, ukiomba kwa lugha na kusoma Biblia. Tuombapo kwa lugha, iombayo ni roho yetu, nasi kwa kawaida tunakuwa wasikivu wakati huo. Kwa kusoma na kutafakari Neno la Mungu, tunakuwa wasikivu zaidi kwa roho zetu kwa sababu Neno la Mungu ni chakula chetu cha kiroho.

Mungu anapokuongoza mwelekeo fulani, uongozi huo haupungui. Yaani, unapaswa kuendelea kuombea maamuzi fulani makubwa kwa kitambo, ili kuwa na uhakika kwamba ni Mungu ndiye anayekuongoza, wala si mawazo yako au hisia zako. Kama huna amani moyoni wakati unapoomba juu ya mwelekeo fulani, usielekee huko mpaka upate amani.

Ukipata maongozi ya kusisimua, vizuri, ila, usijaribu “kuamini” ili uone maono au usikie sauti. Mungu hajatuahidi kutuongoza hivyo (japo wakati mwingine Yeye hufanya hivyo kulingana na mapenzi Yake kama Mwenyezi). Ila, tunaweza kuamini wakati wote kwamba atatuongoza kwa ushuhuda wa kutoka ndani.

Mwisho: Usiongeze chochote katika yale ambayo Mungu anakwambia. Mungu anaweza kukufunulia huduma fulani ambayo amekuandalia kwa wakati ujao, lakini wewe unaweza kudhani kwamba wakati wa kutimia kwa hilo ni juma lijalo kumbe ni miaka mingi baadaye. Mimi najua hayo kwa uzoefu nilio nao. Usifikiri tu. Paulo alijua kidogo juu ya wakati wake wa baadaye. Hakujua yote, na ni kwa sababu Mungu hakufunua kila kitu. Mungu anataka tuendelee kutembea kwa imani wakati wote.

В Евангелии от Иоанна содержатся несколько обетований, данных Иисусом в отношении роли Духа Святого в жизни верующего. Давайте прочитаем некоторые из них:

„И Я умолю Отца, и даст вам другого Утешителя, да пребудет с вами вовек, Духа истины, Которого мир не может принять, потому что не видит Его и не знает Его; а вы знаете Его, ибо Он с вами пребывает и в вас будет” (Иоан. 14:16-17).

„Утешитель же, Дух Святый, Которого пошлет Отец во имя Мое, научит вас всему и напомнит вам все, что Я говорил вам” (Иоан. 14:26).

„Но Я истину говорю вам: лучше для вас, чтобы Я пошел; ибо, если Я не пойду, Утешитель не приидет к вам; а если пойду, то пошлю Его к вам… Еще многое имею сказать вам; но вы теперь не можете вместить. Когда же приидет Он, Дух истины, то наставит вас на всякую истину: ибо не от Себя говорить будет, но будет говорить, что услышит, и будущее возвестит вам. Он прославит Меня, потому что от Моего возьмет и возвестит вам. Все, что имеет Отец, есть Мое; потому Я сказал, что от Моего возьмет и возвестит вам” (Иоан. 16:7, 12-15).

Иисус обещал своим ученикам, что Дух Святой будет обитать в них. Он будет помогать им, учить их, вести их и предвозвещать будущее. У нас, как у учеников Христа, нет никаких причин полагать, что в отношении нас Духа Святой собирается сделать меньше, чем обещал Иисус.

Поразительно! Иисус сказал, что для учеников лучше, если Он уйдет, в противном случае, Дух Святой не будет послан к ним! Фактически это означает, что их общение с Духом Святым может быть таким же близким, как если бы Иисус оставался все время с ними. Иначе Иисус не сказал бы, что это лучше для них. Иисус всегда с нами и в нас Духом Святым.

Как Дух Святой ведет нас?

Само Его имя, Святой Дух, свидетельствует о том, что главная Его роль состоит в том, чтобы привести нас к послушанию и святости. Поэтому все, что относится к святости и исполнению Божьей воли на земле, находится в рамках водительства Духа Святого. Он будет вести нас к послушанию всем общим заповедям Христа. Также Он поведет нас к исполнению конкретных указаний Христа, которые относятся к тому служению, к которому нас призвал Бог. Поэтому Его водительство в святости также необходимо, как и в исполнении конкретного видения. Одно без другого не получится. Слишком многие служителя хотят, чтобы Бог вел их в великом служении подвигов и чудес, но не утруждают себя „мелкими” аспектами святости. Это – грубейшая ошибка. Как вел Иисус Своих учеников? В первую очередь, Он давал им общие указания в отношении святости, в то время как конкретные указания относительно служения звучали гораздо реже. То же относится и к Духу Святому, живущему в нас. Поэтому, если вы хотите быть ведомым Духом Святым, сначала надо позволить Ему вести вас к святости.

Апостол Павел пишет: „Ибо все, водимые Духом Божиим, суть сыны Божии” (Рим. 8:14). Именно водительство Духом свидетельствует о том, что мы – дети Божьи. Таким образом, все дети Божьи ведомы Духом. Но конечное решение, следовать за Ним или нет, принадлежит конечно нам, так как мы имеем свободную волю.

Из всего вышесказанного следует, что у христианина нет особой нужды в том, чтобы его учили, как быть ведомым Духом Святым, потому что Дух Святой уже ведет каждого христианина. Но с другой стороны, сатана пытается увести Божьих детей с верного курса, и у нас все еще есть старая плотская природа, подталкивающая нас к действиям, наперекор Божьей воле. Поэтому верующий должен научиться отличать направление Духа от всех других направлений. Это процесс возрастания. Фундаментальный принцип можно сформулировать так: Дух всегда будет вести нас в соответствии с написанным Божьим Словом. Он всегда будет вести нас к праведным делам, угождающим Богу, и приносящим Ему славу (см. Иоанн. 16:14).

Голос Духа Святого

Хотя Писание говорит, что Дух Святой иногда может повести нас особым образом (например, через видения, пророчества, слышимый голос Божий), наиболее часто Он ведет нас через внутренние „впечатления”. То есть, если Дух хочет, чтобы мы что-то сделали, Он внутренне подталкивает нас к этому, и мы начинаем чувствовать „водительство” в определенном направлении.

Голос нашего духа можно назвать „совестью”. Все христиане знают голос своей совести. Если подходит искушение, мы не слышим громкого голоса, кричащего: „Не поддавайся искушению!” Мы просто чувствуем, что что-то внутри нас сопротивляется этому искушению. А если мы все-таки поддадимся искушению и согрешим, то мы не слышим голоса, говорящего: „Ты согрешил! Ты согрешил!” Вместо этого мы чувствуем обличение, ведущее нас к покаянию и исповеданию греха.

Таким же образом Дух учит нас пониманию общих истин – через мгновенное откровение, всегда соответствующее Писанию. И хотя на изложение откровения может уйти десять минут, Дух Святой вкладывает его в наше сознание мгновенно.

Так же Дух Святой ведет нас и в делах служения. Мы просто должны сделать сознательное усилие, чтобы быть чувствительными к внутренним впечатлениям и направлениям, и постепенно (методом проб и ошибок) мы научимся следовать за Духом в служении. Обычно мы совершаем ошибки, когда наша голова с ее рациональным или нерациональным мышлением занимает место сердца, через которое нас ведут Дух.

Как Дух вел Иисуса

Иисус был ведом Духом Святым через внутренние впечатления. Например, в Евангелии от Марка описываются события, произошедшие непосредственно после того, как Иисус был крещен водой и Духом Святым:

„Немедленно после того Дух ведет Его в пустыню” (Марк. 1:12).

Иисус не слышал никакого голоса и не видел никакого видения – Дух просто побудил Его идти в пустыню. Обычно Дух Святой ведет нас именно так. Мы чувствуем тягу к чему-то, у нас появляется внутреннее убеждение, что надо поступить именно так.

Когда Иисус сказал парализованному, которого опустили к Нему через крышу, что его грехи прощены, Он прекрасно знал, что присутствовавшие при этом книжники считали это богохульством. Как Он мог знать их мысли? В Евангелии от Марка мы читаем:

„Иисус, тотчас узнав духом Своим, что они так помышляют в себе, сказал им: для чего так помышляете в сердцах ваших?” (Марк. 2:8).

Иисус знал в Своем духе, о чем они думали. Если мы будем чувствительны к нашему духу, то мы тоже сможем точно знать, что ответить тем, кто сопротивляется исполнению воли Божьей.

Водительство Духа в служении Павла

Проведя почти двадцать лет в служении, апостол Павел научился следовать за Духом Святым. Дух немного приоткрыл ему будущее его служения. Например, когда Павел завершал служение в Ефесе, он имел представление о том, что произойдет в его жизни и служении в течение следующих трех лет:

„Когда же это совершилось, Павел положил в духе, пройдя Македонию и Ахаию, идти в Иерусалим, сказав: побывав там, я должен видеть и Рим” (Деян. 19:21).

Обратите внимание, что Павел решал этот вопрос не в разуме, а в духе. Это означает, что Дух Святой побуждал его идти сначала в Македонию и Ахайю (сегодня это территория Греции), затем в Иерусалим и, наконец, в Рим. Именно по этому пути он и пошел. Если в вашей Библии есть карта, показывающая третье миссионерское путешествие Павла и его путь в Рим, то вы сможете проследить весь путь, начиная с Ефеса (где он получил свидетельство в духе идти таким путем), через Македонию и Ахайю в Иерусалим, и через несколько лет в Рим.

Если быть более точным, то Павел, пройдя через Македонию и Ахайю, снова вернулся в Македонию по берегу Эгейского моря и затем вдоль побережья того же моря спустился в Асию. Во время этого путешествия он остановился в Милите, созвал старейшин церкви из недалеко расположенного Ефеса, и сказал им в своем прощальном обращении:

„И вот, ныне я, по влечению Духа, иду в Иерусалим, не зная, что там встретится со мною; только Дух Святый по всем городам свидетельствует, говоря, что узы и скорби ждут меня” (Деян. 20:22-23).

Павел сказал, что идет „по влечению духа”. Это означает, что в духе он был убежден в необходимости идти в Иерусалим. Перед ним не было полной картины того, что произойдет по его прибытии в Иерусалим, но он знал, что в каждом городе, где бы он ни останавливался, Дух Святой свидетельствовал о грядущих гонениях и заключении. Каким же образом Дух Святой „свидетельствовал” об узах и скорбях, ожидающих его в Иерусалиме?

Два примера

В 21-ой главе Деяний апостолов описываются две ситуации, рассмотрение которых помогает ответить на этот вопрос. Первый случай произошел, когда Павел прибыл в средиземноморский портовый город Тир:

„И, найдя учеников, пробыли там семь дней. Они, по внушению Духа, говорили Павлу, чтобы он не ходил в Иерусалим” (Деян. 21:4).

Основываясь на этом стихе, некоторые толкователи пришли к выводу, что Павел ослушался Бога, продолжив свой путь в Иерусалим. Однако, читая Деяния апостолов целиком, мы не можем придти к такому заключению. Это станет ясно по мере изучения данной ситуации.

Мы видим, что ученики из Тира, будучи духовно чувствительными, поняли, что в Иерусалиме Павла ждут проблемы. Поэтому они пытались остановить его. Английская версия Нового Завета „William’s translation” предлагает следующий перевод данного стиха: „По причине впечатлений, произведенных Духом, они постоянно предупреждали Павла, чтобы его нога не ступала в Иерусалим”.

Однако их уговоры были безуспешны, потому что Павел продолжил свой путь в Иерусалим, несмотря на все предупреждения.

Мы должны научиться не добавлять своих собственных толкований к откровениям, полученным в духе. Павел прекрасно понимал, что в Иерусалиме его ждут проблемы, но несмотря на это он знал, что Бог хочет, чтобы он шел туда. Если Бог дает откровение Духом Святым, то это еще значит, что о нем нужно говорить. Необходимо следить за собой, чтобы не добавлять к откровениям от Духа наших собственных толкований.

Остановка в Кесарии

Следующая остановка на пути Павла в Иерусалим произошла в портовом городе Кесарии:

„Между тем как мы пребывали у них многие дни, пришел из Иудеи некто пророк, именем Агав, и, войдя к нам, взял пояс Павлов и, связав себе руки и ноги, сказал: так говорит Дух Святый: мужа, чей этот пояс, так свяжут в Иерусалиме Иудеи и предадут в руки язычников” (Деян. 21:10-11).

Это еще один пример, где Дух Святой свидетельствует Павлу о том, что в Иерусалиме его ждут „узы и скорби”. Но обратите внимание, что Агав не говорил: „Поэтому так говорит Господь – не ходи в Иерусалим!” Нет, Бог вел Павла в Иерусалим и просто подготавливал его через пророчество Агава к проблемам, которые его ожидают. Обратите внимание также и на то, что слова Агава только подтвердили информацию, уже известную Павлу в течение нескольких месяцев. Нельзя быть водимым исключительно пророчествами. Если пророчество не подтверждает того, что нам уже известно, мы не должны следовать ему.

Пророчество Агава можно назвать „зрительным”, потому что оно выходит за рамки внутреннего впечатления в духе Павла. Бог может давать „зрительные” пророчества (например, видение или слышимый голос), когда знает, что путь будет нелегким. Такое пророчество дает нам дополнительную уверенность. В случае с Павлом, перед тем, как попасть в Рим, его чуть не растерзала разъяренная толпа, а затем он еще провел несколько лет в тюрьме. Однако, благодаря такому зрительному пророчеству, он мог хранить мир в сердце, проходя через испытания, и зная, что в конце концов все содействует ко благу.

Если вы не получаете „зрительного” направления в своей жизни, не беспокойтесь, Бог даст вам его, если понадобится. Но мы, со своей стороны, должны всегда стараться быть чувствительными к внутреннему свидетельству, чтобы быть ведомыми Духом.

В цепях, но в Божьей воле

Когда Павел прибыл в Иерусалим, его схватили и бросили в тюрьму. Теперь он получил еще одно „зрительное” направление, на этот раз ему явился Сам Господь:

„В следующую ночь Господь, явившись ему, сказал: дерзай, Павел; ибо, как ты свидетельствовал о Мне в Иерусалиме, так надлежит тебе свидетельствовать и в Риме” (Деян. 23:11).

Иисус не сказал ему: „Павел: а что ты тут делаешь? Я же предупреждал тебя не ходить в Иерусалим!” Нет! Наоборот, Иисус подтверждает, что то водительство, которое Павел ощущал в своем духе еще несколько месяцев назад, было верным. Павел был в самом центре Божьего действия в Иерусалиме, чтобы свидетельствовать об Иисусе. А затем он проповедовал о Христе уже в Риме.

Необходимо помнить о том, что частью первоначального призвания Павла было свидетельство не только перед иудеями и язычниками, а также и перед царями (см. Деян. 9:15). В течение своего заключения в Иерусалиме, а затем и в Кесарии, ему представилась возможность свидетельствовать перед правителем Феликсом, Порцием Фестом и царем Агриппой, который чуть не уверовал в Иисуса (см. англ. версию Деян. 26:28). И наконец, Павел был послан в Рим, где свидетельствовал перед самим римским императором Нероном.

По пути к Нерону

На борту корабля, везшего его в Италию, Павел, благодаря чувствительности своего духа, снова получил направление от Бога. Пока капитан корабля вместе с кормчим решали, в каком порту острова Крит им перезимовать, Павел получил откровение:

„Но как прошло довольно времени, и плавание было уже опасно, потому что и пост уже прошел, то Павел советовал, говоря им: мужи! я вижу, что плавание будет с затруднениями и с большим вредом не только для груза и корабля, но и для нашей жизни” (Деян. 27:9-10).

Павел предчувствовал, что произойдет что-то плохое. Его предчувствие, конечно же, исходило от Духа Святого.

К сожалению, капитан не прислушался к словам Павла и попытался добраться до другого порта. В результате корабль попал в ужасный шторм на целых две недели. Ситуация была настолько безнадежной, что уже на второй день экипаж корабля выбросил за борт весь груз, а на третий – все вещи. Через некоторое время Павел снова получил откровение:

„Но как многие дни не видно было ни солнца, ни звезд и продолжалась немалая буря, то наконец исчезала всякая надежда к нашему спасению. И как долго не ели, то Павел, став посреди них, сказал: мужи! надлежало послушаться меня и не отходить от Крита, чем и избежали бы сих затруднений и вреда. Теперь же убеждаю вас ободриться, потому что ни одна душа из вас не погибнет, а только корабль. Ибо Ангел Бога, Которому принадлежу я и Которому служу, явился мне в эту ночь и сказал: „не бойся, Павел! тебе должно предстать пред кесаря, и вот, Бог даровал тебе всех плывущих с тобою”. Посему ободритесь, мужи, ибо я верю Богу, что будет так, как мне сказано. Нам должно быть выброшенными на какой-нибудь остров” (Деян. 27:20-26).

Для меня очевидно, почему Бог даровал Павлу еще одно „зрительное” откровение посреди всего этого беспорядка. Вдобавок ко всему этому ужасу скоро добавится кораблекрушение. А вскоре после того Павла еще укусит змея (см. Деян. 27:41-28:5). Хорошо, когда ангел говорит тебе заранее, что все закончится благополучно!

Практический совет

Начните обращать внимание на внутренние духовные свидетельства и впечатления, являющиеся водительством от Духа Святого. Скорее всего, в начале пути вы иногда будете ошибаться, принимая за водительство Духа то, что им не является. Но это нормально. Не разочаровывайтесь, продолжайте совершенствоваться.

Также полезно проводить время в тишине, молясь на языках и читая Библию. Когда мы молимся на иных языках, наш дух молится и, соответственно, мы становимся более чувствительными к своему духу. Читая и размышляя над словом Божьим, мы тоже становимся более чувствительными к своему духу, потому что Слово Божье – духовная пища.

Когда Бог ведет вас в определенном направлении, Его водительство никуда не исчезнет. Вы должны продолжать молиться о принятии серьезных решений, чтобы быть уверенными в том, что в данном направлении вас ведет именно Бог, а не ваши собственные идеи или эмоции. Если у вас в сердце нет мира относительно того или иного направления, то не принимайте решения до тех пор, пока не почувствуете мира.

Прекрасно, если Бог дает вам какое-то „визуальное” водительство, но не пытайтесь убедить себя в том, что вы что-то видели или слышали. Бог не обещал вести нас таким образом, хотя по Своей воле Он иногда и делает это. Однако мы всегда вправе ожидать, что Он поведет нас через внутреннее свидетельство.

И, наконец, ничего не добавляйте к тому, что вам сказал Бог. Вполне возможно, Он приготовил для вас служение в будущем, но вам может показаться, что оно должно начаться через неделю, тогда как в действительности на подготовку к нему уйдут годы. Я знаю это на личном опыте. Не возлагайте на себя ненужного бремени. Павел знал лишь немного относительно своего будущего. Он не знал всего, потому что Бог открыл ему лишь малую часть. Бог хочет, чтобы мы всегда продолжали идти верой.

Injil Yohanes mencatat beberapa janji Yesus mengenai peranan Roh Kudus dalam kehidupan orang-orang percaya. Kita baca beberapa janji itu berikut ini:

Aku akan minta kepada Bapa, dan Ia akan memberikan kepadamu seorang Penolong yang lain, supaya Ia menyertai kamu selama-lamanya, yaitu Roh Kebenaran. Dunia tidak dapat menerima Dia, sebab dunia tidak melihat Dia dan tidak mengenal Dia. Tetapi kamu mengenal Dia, sebab Ia menyertai kamu dan akan diam di dalam kamu. (Yohanes 14:16-17).

Tetapi Penghibur, yaitu Roh Kudus, yang akan diutus oleh Bapa dalam namaKu, Dialah yang akan mengajarkan segala sesuatu kepadamu dan akan mengingatkan kamu akan semua yang telah Kukatakan kepadamu. (Yohanes 14:26).

Namun benar yang Kukatakan ini kepadamu: Adalah lebih berguna bagi kamu, jika Aku pergi. Sebab jikalau Aku tidak pergi, Penghibur itu tidak akan datang kepadamu, tetapi jikalau Aku pergi, Aku akan mengutus Dia kepadamu. …… Masih banyak hal yang harus Kukatakan kepadamu, tetapi sekarang kamu belum dapat menanggungnya. Tetapi apabila Ia datang, yaitu Roh Kebenaran, Ia akan memimpin kamu ke dalam seluruh kebenaran; sebab Ia tidak akan berkata-kata dari diriNya sendiri, tetapi segala sesuatu yang didengarNya itulah yang akan dikatakanNya dan Ia akan memberitakan kepadamu hal-hal yang akan datang. Ia akan memuliakan Aku, sebab Ia akan memberitakan kepadamu apa yang diterimanya dari pada-Ku. Segala sesuatu yang Bapa punya, adalah Aku punya; sebab itu Aku berkata: Ia akan memberitakan kepadamu apa yang diterimanya dari pada-Ku.” (Yohanes 16:7, 12-15).

Yesus berjanji kepada murid-muridNya bahwa Roh Kudus akan tinggal di dalam diri mereka. Kepada mereka, Roh Kudus juga akan menolong, mengajar, membimbing dan menunjukkan hal-hal yang akan terjadi nanti. Sebagai murid-murid Kristus kini, tak ada alasan bagi kita berpikir bahwa Roh Kudus akan melakukan sedikit untuk kita.

Ajaibnya, Yesus berkata kepada murid-muridNya bahwa mereka beruntung bila Ia pergi, jika tidak Roh Kudus tidak akan datang! Hal itu menunjukkan bahwa persekutuan mereka dengan Roh Kudus bisa akrab, seolah Yesus selalu hadir secara fisik bersama mereka. Jika tidak, mereka tak beruntung memiliki Roh Kudus bersama mereka, sebagai ganti kehadiran Yesus. Melalui Roh Kudus, Yesus selalu bersama dan berada dalam kita.

Dalam cara apa kita mengharapkan Roh Kudus untuk memimpin kita?

Namanya, Roh Kudus, menunjukkan bahwa peranan utamaNya dalam memimpin kita adalah membimbing kita untuk tetap kudus dan taat kepada Allah. Sehingga segala sesuatu yang rerkait dengan kesucian dan penggenapan kehendak Tuhan di bumi ada dalam pimpinan Roh Kudus. Ia akan membimbing kita untuk menaati semua perintah umum Kristus dan semua perintah khusus Kristus yang menyangkut pelayanan unik di mana Allah telah memanggil kita untuk melakukannya. Jadi bila anda ingin dipimpin oleh Roh dalam pelayanan khusus, anda harus juga dipimpin oleh Roh dalam kesucian. Anda tak dapat memiliki satu perintah tanpa perintah lain. Terlalu banyak pelayan ingin Roh Kudus untuk memimpin mereka kepada segala perbuatan dan mujizat dalam pelayanan yang luar biasa, tetapi tak mau peduli kepada aspek-aspek ”lebih kecil” tentang kesucian. Itu kesalahan besar. Bagaimana Yesus memimpin murid-muridNya? Utamanya dengan memberikan perintah umum dalam kesucian. Jarang ada bimbingan khusus oleh Yesus untuk tanggung-jawab pelayanan dari para pelayan. Jadi, Ia membimbing kita dengan Roh Kudus yang berdiam di dalam kita. Jadi jika ingin dipimpin oleh Roh, anda harus pertama-tama mengikuti pimpinanNya untuk menjadi suci.

Rasul Paulus menulis, “Semua orang, yang dipimpin Roh Allah, adalah anak Allah.” (Roma 8:14). Pimpinan Roh inilah yang menandai kita sebagai bagian dari anak-anak Allah. Jadi semua anak Allah dipimpin oleh Roh. Tentu, tergantung kepada kita, sebagai pelaku moral yang bebas, untuk menaati bimbingan Roh.

Dengan demikian, maka tak ada orang Kristen perlu diajarkan bagaimana dipimpin oleh Roh Kudus, karena Roh Kudus sedang memimpin setiap orang Kristen. Sebaliknya, Setan mencoba menyesatkan anak-anak Allah, dan di dalam diri kita masih ada sifat daging lama, sifat yang mencoba memimpin kita, yang berbeda dengan kehendak Tuhan. Sehingga orang-orang percaya perlu belajar membedakan pimpinan Roh dari pimpinan-pimpinan lain. Itulah proses yang sedang menuju pada kedewasaan. Fakta mendasar adalah: Roh akan selalu memimpin kita sejalan dengan Firman Allah tertulis, dan Ia akan selalu memimpin kita untuk melakukan apa yang benar dan menyenangkan Allah, yang akan membawa kemuliaan bagiNya (lihat Yohanes 16:14).

Suara Roh Kudus (The Voice of the Holy Spirit)

Walaupun Alkitab menyatakan bahwa Roh Kudus kadang-kadang memimpin kita secara spektakuler melalui visi, nubuatan, atau suara Allah yang dapat didengar. Cara yang lebih lazim bahwa Roh Kudus berkomunikasi adalah dalam roh kita melalui “perasaan.” Yakni, jika Roh ingin kita berbuat sesuatu, Ia akan “menarik” kita —dalam roh— dan kita akan merasakan “pimpinan” untuk mengikuti arah tertentu.

Kita dapat menyebut suara roh kita sebagai “kata-hati” kita. Setiap orang Kristen mengetahui seperti apa kata-hatinya. Jika kita dicobai untuk berbuat dosa, kita tidak mendengar suara yang dapat didengar di dalam kita dengan berkata, “Jangan menyerah kepada pencobaan.” Sebaliknya, kita hanya merasakan sesuatu di dalam diri dengan melawan cobaan itu. Dan jika kita menyerah kepada pencobaan, setelah dosa dilakukan, kita tak mendengar suara yang dapat didengar dengan berkata, “Engkau berdosa! Engkau berdosa!” kita hanya merasa tertuduh dalam diri kita, yang kini memimpin kita untuk bertobat dan mengaku dosa kita.

Dengan cara yang sama, Roh akan mengajar dan memimpin kita kepada kebenaran dan pemahaman umum. Ia akan memimpin kita dengan mengimpartasi pewahyuan yang tiba-tiba (selalu sesuai dengan Alkitab) dalam diri kita. Pewahyuan itu bisa berlangsung sepuluh menit untuk diuraikan kepada orang lain, tetapi pewahyuan itu bisa datang melalui Roh Kudus dalam waktu beberapa detik.

Dengan cara yang sama, Roh Kudus akan memimpin kita dalam urusan pelayanan. Kita harus berupaya secara sadar untuk peka kepada pimpinan dan perasaan, dan kita perlahan-lahan akan belajar (melalui cara pemecahan masalah sehingga tiada lagi kesalahan) untuk mengikuti Roh dalam hal-hal yang terkait dengan pelayanan. Ketika kita izinkan otak kita (cara berpikir rasional atau tidak rasional) untuk masuk di hati kita (di mana Roh memimpin kita), kita berbuat salah terkait dengan kehendak Tuhan.

Cara Roh Memimpin Yesus (How the Spirit Led Jesus)

Yesus dipimpin oleh Roh Kudus melalui perasaan batin. Misalnya, Injil Markus menggambarkan hal yang terjadi secara langung setelah Yesus dibaptis dalam Roh Kudus setelah Yohanes membaptisNya:

Segera sesudah itu Roh memimpin Dia ke padang gurun.” (Markus 1:12, tambahkan penekanan).

Yesus tak mendengar suara yang dapat didengar atau melihat visi yang memimpinNya ke padang gurun —Ia hanya dipimpin untuk pergi. Itulah cara Roh Kudus memimpin kita. Kita akan rasakan tarikan, pimpinan, kepastian, di dalam kita untuk melakukan suatu hal.

Ketika Yesus berkata kepada orang yang lumpuh yang diturunkan lewat atap bahwa dosa-dosanya telah diampuni, Yesus tahu bahwa para ahli Taurat yang ada di situ menganggap bahwa Ia tengah mengutuk. Bagaimana Ia tahu apa yang sedang mereka pikirkan ? Kita baca dalam Injil Markus :

Tetapi Yesus segera mengetahui dalam hati-Nya, bahwa mereka berpikir demikian, lalu Ia berkata kepada mereka: “Mengapa kamu berpikir begitu dalam hatimu?” (Markus 2:8, tambahkan penekanan).

Di dalam rohNya, Yesus tahu apa yang sedang mereka pikirkan. Jika kita peka kepada roh kita, kita juga bisa tahu cara menjawab mereka yang menentang pekerjaan Allah.

Pimpinan Roh dalam Pelayanan Paulus (The Spirit’s Leading in the Ministry of Paul)

Setelah melayani duapuluh tahun, rasul Paulus menjadi tahu dengan baik bagaimana mengikuti pimpinan Roh Kudus. Agaknya, Roh menunjukkan padanya “hal-hal yang akan datang” terkait dengan pelayanannya nanti. Misalnya, ketika Paulus mengakhiri pelayanannya di Efesus, Ia mendapat pemahaman tentang bagaimana nantinya jalan hidup dan pelayanannya selama tiga tahun berikut:

Kemudian dari pada semuanya itu Paulus bermaksud pergi ke Yerusalem melalui Makedonia dan Akhaya. Katanya: “Sesudah berkunjung ke situ aku harus melihat Roma juga.” (Kisah Para Rasul 19:21).

Perhatikan bahwa Paulus tidak menginginkan arah yang ditunjukkan dalam pikirannya tetapi dalam rohnya. Hal itu menunjukkan bahwa Roh Kudus sedang memimpinnya dalam rohnya untuk pergi ke Makedonia dan Akhaya (sekarang ini kedua kota itu ada di Yunani), lalu kembali ke Yerusalem, dan akhirnya kembali ke Roma. Dan itulah persis perjalanan yang ia ikuti. Jika anda punya peta dalam Alkitab yang menunjukkan perjalanan misi ketiga dari Paulus dan perjalanannya ke Roma, anda dapat mengikuti jejaknya dari Efesus (di mana ia mengusulkan rutenya di dalam rohnya) melalui Makedonia dan Akhaya, menuju Yerusalem, dan beberapa tahun kemudian, ke Roma.

Lebih tepatnya, Paulus bepergian melalui Makedonia dan Akhaya, lalu ia kembali menapaki melalui Makedonia sekali lagi, mengitari pesisir pantai di Laut Aegea, dan kemudian ia menuju pantai Aegea di Asia Kecil. Selama perjalanan itu, ia berhenti di kota Miletus, memanggil para penatua gereja di dekat Efesus, dan menyampaikan ucapan perpisahan kepada mereka di mana ia berkata:

Tetapi sekarang sebagai tawanan Roh aku pergi ke Yerusalem dan aku tidak tahu apa yang akan terjadi atas diriku di situ selain dari pada yang dinyatakan Roh Kudus dari kota ke kota kepadaku, bahwa penjara dan sengsara menunggu aku. (Kisah Para Rasul 20:22-23, tambahkan penekanan).

Paulus berkata ia “sebagai tawanan Roh”, yang berarti ia mendapat desakan dalam rohnya yang memimpinnya ke Yerusalem. Ia tak punya gambaran lengkap tentangi apa yang akan terjadi ketika tiba di Yerusalem, tetapi ia nyatakan bahwa, di setiap kota perhentiannya pada perjalanannya, Roh Kudus bersaksi tentang berbagai ikatan dan penderitaan yang menantinya di sana. Bagaimana Roh Kudus “bersaksi” tentang berbagai ikatan dan penderitaan yang menantinya di Yerusalem?

Dua Contoh (Two Examples)

Dalam pasal 21 dalam Kisah Para Rasul, ada dua kejadian yang menjawab pertanyaan itu. Pertama, ketika Paulus mendarat di kota pelabuhan di Mediteranea, yakni Tirus:

Di situ kami mengunjungi murid-murid dan tinggal di situ tujuh hari lamanya. Oleh bisikan Roh murid-murid itu menasihati Paulus, supaya ia jangan pergi ke Yerusalem. (Kisah Para Rasul 21:4).

Oleh karena ayat itu, beberapa komentator berkesimpulan bahwa Paulus tidak menaati Allah dengan cara melanjutkan perjalanannya ke Yerusalem. Tetapi, sesuai informasi lain dalam Kisah Para Rasul, kita tak dapat buat kesimpulan itu dengan benar. Sehingga menjadi jelas saat kita lanjutkan dalam kisah itu.

Tampaknya, murid-murid di Tirus benar-benar peka dan jelas memahami bahwa kesulitan menunggu Paulus di Yerusalem. Mereka selanjutnya coba meyakinkannya untuk tidak pergi. Terjemahan William tentang Perjanjian Baru menegaskan hal itu, karena menerjemahkan Kisah Para Rasul 21:4, yang terjemahan bebas dalam Bahasa Indonesia adalah: “Oleh karena pesan yang dibuat oleh Roh, mereka terus memperingatkan Paulus untuk tidak menginjakkan kaki di Yerusalem.”

[1]

Namun, murid-murid di Tirus gagal karena Paulus tetap melakukan perjalanannya ke Yerusalem meskipun mereka sudah memperingatkannya.

Maka kita belajar bahwa kita harus hati-hati agar kita tidak menambah penafsiran kepada pewahyuan yang kita terima dalam roh kita. Paulus tahu bahwa kesulitan menunggunya di Yerusalem, tetapi ia juga tahu bahwa Tuhan menghendakinya untuk pergi ke sana apapun jadinya. Jika Allah mengungkapkan sesuatu bagi kita melalui Roh Kudus, tak berarti kita harus langsung pergi dan mengatakannya, dan kita juga harus berhati-hati untuk tak menambah penafsiran kepada hal yang telah diungkapkan oleh Roh.

Persinggahan Di Kaesarea (Caesarea Stop Over)

Persinggahan berikut perjalanan Paulus ke Yerusalem adalah kota pelabuhan Kaesarea:

Setelah beberapa hari kami tinggal di situ, datanglah dari Yudea seorang nabi bernama Agabus. Ia datang pada kami, lalu mengambil ikat pinggang Paulus. Sambil mengikat kaki dan tangannya sendiri ia berkata: “Demikianlah kata Roh Kudus: Beginilah orang yang empunya ikat pinggang ini akan diikat oleh orang-orang Yahudi di Yerusalem dan diserahkan ke dalam tangan bangsa-bangsa lain.” (Kisah Para Rasul 21:10-11).

Itu contoh lain tentang Roh Kudus yang bersaksi kepada Paulus bahwa “ikatan-ikatan dan penderitaan” menunggunya di Yerusalem. Tetapi perhatikan, Agabus tidak berkata, “Karena itu, Tuhan berkata, ‘Jangan pergi ke Yerusalem!” Allah memimpin Paulus ke Yerusalem dan menyiapkannya melalui nubutan nabi Agabus akan kesulitan-kesulitan yang menunggunya. Juga, nubutan nabi Agabus hanya menegaskan apa yang Paulus ketahui dalam rohnya beberapa bulan sebelumnya. Kita tak boleh dipimpin oleh nubuatan. Jika nubuatan tak menegaskan hal yang sudah kita tahu, kita tak boleh mengikutinya.

Nubutan nabi Agabus adalah hal yang dianggap “bimbingan spektakuler”, karena nubuatan itu melampaui kesan batin di dalam roh Paulus. Ketika Allah memberi “bimbingan spektakuler”, seperti visi atau mendengarkan suara yang dapat didengar, hal itu biasanya karena Allah mengetahui jalan kita tak akan mudah. Kita perlu jaminan yang dibawa melalui bimbingan spektakuler. Paulus hampir terbunuh oleh satu huru-hara dan dipenjara selama beberapa tahun sebelum perjalanannya ke Roma sebagai tawanan. Tetapi, karena bimbingan spektakuler yang ia terima, ia dapat memelihara kedamaian sempurna melewati semua itu, dan ia tahu bahwa hasil akhir nanti akan membawa keuntungan.

Jika anda tidak menerima bimbingan spektakuler, anda tak akan peduli karena jika anda memerlukannya, Allah akan mengerti bahwa anda mendapatkannya. Tetapi, kita harus selalu peka terhadap kesaksian di dalam diri dan dipimpin oleh kesaksian itu.

Dibelenggu dan dalam Kehendak Tuhan (In Chains and in God’s Will)

Ketika Paulus tiba di Yerusalem, ia ditangkap dan dipenjarkan. Sekali lagi ia menerima bimbingan spektakuler dalam bentuk visi dari Yesus:

Pada malam berikutnya Tuhan datang berdiri di sisinya [ Paulus] dan berkata kepadanya: “Kuatkanlah hatimu, sebab sebagaimana engkau dengan berani telah bersaksi tentang Aku di Yerusalem, demikian jugalah hendaknya engkau pergi bersaksi di Roma.” (Kisah Para Rasul 23:11).

Perhatikan bahwa Yesus tidak berkata, “Nah Paulus, apa yang kamu lakukan di sini? Saya coba ingatkan kamu untuk tidak datang ke Yerusalem!” Tidak, Yesus sebenarnya menegaskan pimpinan Paulus rasakan dalam rohnya berbulan-bulan sebelumnya. Paulus menjadi pusat maksud Allah di Yerusalem untuk bersaksi demi nama Yesus. Ia akhirnya mempopulerkan nama Kristus di Roma juga.

Kita harus ingat, sebagian panggilan awal Paulus adalah bersaksi di depan orang-orang Yahudi dan bukan Yahudi, juga di depan raja-raja (lihat Kisah Para Rasul 9:15). Selama Paulus dipenjara di Yerusalem dan kemudian di Kaesarea, ia diberi kesempatan untuk bersaksi di depan Gubernur Felix, Porcius Festus, dan Raja Agripa, yang “hampir diyakinkan” (Kisah Para Rasul 26:28) untuk percaya kepada Yesus. Akhirnya, Paulus dikirim ke Roma untuk bersaksi di depan Kaisar Roma sendiri, yakni Nero.

Dalam Perjalanan Menemui Nero (On the Way to See Nero)

Selagi dalam perjalanan kapal yang membawanya ke Italia, Paulus sekali lagi menerima bimbingan Allah dengan kepekaan rohnya. Ketika kapten kapal dan awaknya mencoba menentukan di pelabuhan mana mereka akan lewatkan musim dingin di pulau Kreta, Paulus menerima pewahyuan:

Sementara itu sudah banyak waktu yang hilang. Waktu puasa sudah lampau dan sudah berbahaya untuk melanjutkan pelayaran. Sebab itu Paulus memperingatkan mereka, katanya: “Saudara-saudara, aku lihat, bahwa pelayaran kita akan mendatangkan kesukaran-kesukaran dan kerugian besar, bukan saja bagi muatan dan kapal, tetapi juga bagi nyawa kita.” (Kisah Para Rasul 27:9-10, tambahkan penekanan).

Paulus menyadari apa yang akan terjadi. Jelas, persepsinya menjadi pesan yang Roh berikan.

Sayangnya, kapten tak mendengarkan Paulus dan mencoba mencapai pelabuhan lain. Akibatnya, kapal terperangkap badai dahsyat selama dua minggu. Situasinya sangat membahayakan sehingga para awak kapal membuang barang-barang dari kapal pada hari kedua, dan pada hari ketiga bahkan melemparkan takal ke laut. Sejurus kemudian, Paulus menerima bimbingan lanjutan:

Setelah beberapa hari lamanya baik matahari maupun bintang-bintang tidak kelihatan, dan angin badai yang dahsyat terus-menerus mengancam kami, akhirnya putuslah segala harapan kami untuk dapat menyelamatkan diri kami. Dan karena mereka beberapa lamanya tidak makan, berdirilah Paulus di tengah-tengah mereka dan berkata: “Saudara-saudara, jika sekiranya nasihatku dituruti, supaya kita jangan berlayar dari Kreta, kita pasti terpelihara dari kesukaran dan kerugian ini! Tetapi sekarang, juga dalam kesukaran ini, aku menasihatkan kamu, supaya kamu tetap bertabah hati, sebab tidak seorangpun di antara kamu yang akan binasa, kecuali kapal ini. Karena tadi malam seorang malaikat dari Allah, yaitu dari Allah yang aku sembah sebagai milik-Nya, berdiri di sisiku, dan ia berkata: Jangan takut, Paulus! Engkau harus menghadap Kaisar; dan sesungguhnya oleh karunia Allah, maka semua orang yang ada bersama-sama dengan engkau di kapal ini akan selamat karena engkau. Sebab itu tabahkanlah hatimu, saudara-saudara! Karena aku percaya kepada Allah, bahwa semuanya pasti terjadi sama seperti yang dinyatakan kepadaku. Namun kita harus mendamparkan kapal ini di salah satu pulau.” (Kisah Para Rasul 27:20-26).

Menurut saya, jelaslah mengapa Allah memberikan Paulus “bimbingan spektakuler“ lagi dengan terjadinya keadaan sulit waktu itu. Melewati penderitaan itu, Paulus segera menghadapi karam kapal. Segera setelah itu, ia digigit ular yang mematikan (lihat Act 27:41-28:5). Betapa senang melihat malaikat sorga yang memberitahukan kepada anda sebelumnya bahwa segala sesuatu baik-baik saja!

Nasehat Praktis (Some Practical Advice)

Mulailah perhatikan roh anda untuk mengetahui setiap persepsi dan pesan yang merupakan pimpinan Roh Kudus. Awalnya anda mungkin keliru berpikir bahwa Roh Kudus tengah memimpin anda ketika Ia tidak ada, tetapi hal itu biasa terjadi. Jangan putus asa, tetaplah bertahan.

Hal itu juga membantu kita untuk dapat melewatkan waktu di tempat tenang, sambil berdoa dalam bahasa lidah dan membaca Alkitab. Saat berdoa dalam bahasa lidah lain, roh kita berdoa, dan biasanya kita cenderung lebih peka kepada roh kita. Dengan membaca dan merenungkan Firman Tuhan, kita juga menjadi lebih peka kepada roh kita karena Firman Tuhan adalah makanan rohani.

Ketika Allah memimpin anda ke satu arah, pimpinanNya tetap ada. Itu berarti anda harus terus mendoakan keputusan penting agar yakin bahwa Allahlah yang memimpin anda, bukan pendapat atau emosi anda sendiri. Jika tidak merasa damai di hati ketika anda berdoa ke arah tertentu, janganlah ke arah itu sampai anda yakin merasa damai.

Menerima bimbingan spektakuler adalah baik, tetapi jangan coba “percaya” untuk mendapatkan visi atau mendengarkan suara yang dapat didengar. Allah tidak berjanji untuk memimpin kita dengan cara-cara tersebut (walaupun kadang Ia menuruti kehendakNya yang berdaulat). Tetapi, kita selalu yakin bahwa Ia akan memimpin kita dengan kesaksian batin kita.

Akhirnya, jangan tambahkan apaun kepada perkataan Allah bagi anda. Allah dapat mengungkapkan pelayanan apa yang Ia telah siapkan untuk anda di masa depan, tetapi anda dapat perkirakan bahwa waktu penggenapannya bisa saja berminggu-minggu, yang ternyata bisa saja bertahun-tahun. Saya tahu hal itu dari pengalaman. Jangan berasumsi. Paulus sedikit tahu hal yang akan terjadi di masa depannya tetapi tak tahu apapun, karena Allah tak mengungkapkan apapun. Allah ingin kita untuk selalu berjalan dengan iman.

[1]

Versi Bahasa Inggris dari William untuk Kisah Para Rasul 21:adalah, “Because of impressions made by the Spirit they kept on warning Paul not to set foot in Jerusalem” di mana versi itu berbeda dengan versi Bahasa Inggris dari versi New American Standard Bible/NASB, yakni, “And they kept telling Paul through the Spirit not to set foot in Jerusalem.