Chuû ñeà chieán traän thuoäc linh ñaõ trôû neân khaù phoå bieán trong Hoäi- thaùnh trong nhöõng naêm gaàn ñaây. Thaät khoâng may, nhieàu ñieàu ñöôïc daïy doã maâu thuaån vôùi Kinh-thaùnh. Haäu quaû, nhieàu ngöôøi haàu vieäc Chuùa khaép nôi treân theá giôùi ñang daïy doã vaø thöïc haønh kieåu chieán traän thuoäc linh maø Kinh-thaùnh chöa bao giôø noùi ñeán. Taát nhieân coù moät ñieàu nhö theá laø chieán traän thuoäc linh theo Kinh-thaùnh, vaø ñoù laø nhöõng gì maø nhöõng muïc sö moân ñoà moân ñoà neân thöïc haønh vaø daïy doã.

Trong chöông naày vaø chöông keá, toâi seõ cho bieát moät soá nhöõng quan ñieåm sai laàm thoâng thöôøng nhaát lieân quan ñeán Satan vaø chieán traän thuoäc linh. Ñaây laø phaàn coâ ñoïng cuûa toaøn cuoán boä saùch maø toâi ñaõ vieát veà chuû ñeà naày coù töïa ñeà, Nhöõng Caâu Chuyeän Thaàn Thoaïi Hieän Ñaïi Veà Satan Vaø Chieán traän thuoäc linh. Cuoán saùch ñoù ñöôïc vieát toaøn baèng Tieáng Anh treân website cuûa chuùng toâi: www.shepherdserve.org.

Chuyeän thaàn thoaïi # 1: “Töø coõi ñôøi ñôøi trong quaù khöù, Ñöùc Chuùa Trôøi vaø Satan ñaõ coù moät traän chieán lôùn. Ngaøy hoâm nay, chieán traän treân khoâng trung vaãn dieãn ra aùc lieät giöõa Ñöùc Chuùa Trôøi vaø Satan”.

(Myth #1: “In eternal past, God and Satan engaged in a great battle. Today, the cosmic struggle still rages between them.”

Caâu chuyeän thaàn thoaïi thoâng thöôøng naày maâu thuaån vôùi moät trong nhöõng leõ thaät ñöôïc thieát laäp vöõng vaøng, caên baûn nhaát veà Ñöùc Chuùa trôøi ñöôïc baøy toû trong Kinh-thaùnh- Ngaøi laø Ñaáng coù taát caû moïi quyeàn löïc, hoaëc toaøn naêng.

Chuùa Gieâ-su ñaõ noùi vôùi chuùng ta raèng taát caû moïi söï ñieàu ñöôïc vôùi Ñöùc Chuùa Trôøi (Ma-thi-ô 19:26). Gieâ-reâ-mi ñaõ khaúng ñònh raèng khoâng coù ñeàu gì quaù khoù ñoái vôùi Ngaøi (Gieâ-reâ-mi 32:17). Khoâng moät ai hay moät theá löïc naøo coù theå ngaên caûn Ngaøi laøm öùng nghieäm keá hoaïch cuûa Ngaøi (2 Söû-kyù 20:6; Gioùp 41:10; 42:2). Qua cuoäc ñoái thoaïi cuûa Gieâ-reâ-mi, Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ hoûi Gieâ-reâ-mi, “Vì ai gioáng nhö Ta…vaø ai coù theå chaën ñöùng ñöôïc Ta? (Gieâ-reâ-mi 50:44). Caâu traû lôøi laø khoâng moät ngöôøi naøo, ngay caû Satan.

Neáu Ñöùc Chuùa Trôøi thöïc söï toaøn naêng nhö nhöõng caâu Kinh-thaùnh ôû treân khaúng ñònh, vaäy thì vieäc noùi raèng Ñöùc Chuùa Trôøi vaø Satan ñaõ vaø ñang ôû trong chieán traän laø nguï yù muoán noùi raèng Ngaøi phaûi laø Ñöùc Chuùa Trôøi toaøn naêng. Neáu Ngaøi ñaõ thua Satan ngay caû chæ moät hieäp thoâi, ñaõ bò Satan thaéng hôn moät chuùt thaäm chí ôû moät möùc ñoä nhoû hoaëc ñaõ phaûi tranh chieán vôùi Satan ngay caû chæ moät luùc thoâi, thì Ngaøi khoâng phaûi laø Ñöùc Chuùa Trôøi toaøn naêng gioáng nhö chính Ngaøi ñaõ coâng boá Ngaøi laø.

Bình Luaän Cuûa Ñaáng Christ Veà Quyeàn Löïc Cuûa Satan

(Christ’s Commentary on Satan’s Power)

Coù laàn Chuùa Gieâ-su ñaõ noùi ñoâi ñieàu lieân quan ñeán vieäc Satan töø trôøi sa xuoáng ñieàu naày giuùp chuùng ta bieát Satan coù quyeàn naêng bao nhieâu so saùnh vôùi Ñöùc Chuùa Trôøi toaøn naêng cuûa chuùng ta:

Baûy möôi moân ñoà trôû veà caùch vui veû, thöa raèng: Laïy Chuùa, vì danh Chuùa caùc quyû cuõng phuïc chuùng toâi. Ñöùc Chuùa Gieâ-su beøn phaùn raèng: “Ta ñaõ thaáy quyû Sa-tan töø trôøi sa xuoáng nhö chôùp” (Luca 10:17-18).

Khi Ñöùc Chuùa Trôøi toaøn naêng ñaõ truyeàn ñuoåi Satan ra khoûi thieân ñaøng, thì Satan ñaõ khoâng theå khaùng cöï ñöôïc. Chuùa Gieâ-su ñaõ choïn aån duï, gioáng nhö chôùp, ñeå nhaán maïnh ñeán toác ñoä maø Satan ñaõ rôi xuoáng. Satan rôi, khoâng phaûi troâi beành boàng, nhöng gioáng nhö chôùp. Satan ôû treân thieân ñaøng moät giaây, vaø giaây keá tieáp- ñuøng!- theá laø haén ñaõ bò ñuoåi ñi!

Neáu Ñöùc Chuùa Trôøi coù theå ñuoåi chính Satan quaù nhanh vaø deã daøng nhö vaäy, thì ñaùng leõ chaúng neân ngaïc nhieân laø caùc toâi tôù ñaõ uûy nhieäm cuûa Ngaøi cuõng coù theå ñuoåi ma quyû raát nhanh vaø deã daøng. Gioáng nhö caùc moân ñoà ñaàu tieân cuûa Ñaáng Christ, ngaøy hoâm nay nhieàu Cô ñoác nhaân ñöôïc toân cao raát nhieàu veà quyeàn naêng ñuoåi quyû song ñaõ khoâng hieåu raèng quyeàn naêng cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi lôùn lao hôn raát nhieàu. Ngaøi laø Ñaáng Taïo Hoùa, vaø Satan chæ laø taïo vaät. Satan khoâng theå saùnh ñöôïc vôùi Ñöùc Chuùa Trôøi ñöôïc.

Ñaõ Chöa Töøng Coù Traän Chieán Nhö Theá

(The war That Never Was)

Coù leõ döôøng nhö caøng laï tai, chuùng ta caàn bieát raèng Ñöùc Chuùa Trôøi vaø Satan khoâng chieán traän, ñaõ chöa bao giôø chieán traän vaø seõ khoâng bao giôø chieán traän. Ñuùng vaäy, Ñöùc Chuùa Trôøi vaø Satan coù chöông trình khaùc nhau, vaø coù theå noùi raèng Ñöùc Chuùa Trôøi vaø Satan traùi ngöôïc nhau. Nhöng khi hai beân traùi ngöôïc nhau, vaø moät moät beân quaù quyeàn naêng hôn beân khaùc, thì söï xung ñoät cuûa hoï khoâng coøn ñöôïc coi laø chieán traän nöõa. Laøm sao moät con saâu ñaát coù theå ñòch laïi con voi? Satan gioáng nhö saâu ñaát raùng söùc yeáu ôùt ñeå choáng ñoái Ñaáng quaù quyeàn naêng maïnh meõ hôn. Söï choáng ñoái cuûa noù ñöôïc giaûi quyeát moät caùch nhanh choùng, vaø noù bò ñuoåi ra khoûi thieân ñaøng “gioáng nhö chôùp”. Khoâng coù chieán traän xaûy ra- chæ coù söï truïc xuaát maø thoâi.

Neáu Ñöùc Chuùa Trôøi toaøn naêng, thì Satan khoâng coù laáy moät chuùt cô hoäi thaäm chí trong vieäc ngaên caûn Ñöùc Chuùa Trôøi chuùt xíu thoâi khoûi laøm nhöõng gì Ngaøi muoán laøm. Vaø neáu Ñöùc Chuùa Trôøi cho pheùp Satan laøm chuyeän gì ñoù, thì muïc ñích cuoái cuøng cuõng chæ ñeå laøm hoaøn taát yù muoán thieân thöôïng cuûa Ngaøi maø thoâi. Leõ thaät naày seõ trôû neân roõ raøng raát nhieàu khi chuùng ta tieáp tuïc xem Kinh-thaùnh veà chuû ñeà naày.

Thuù vò thay, uy quyeàn toái thöôïng cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi treân Satan khoâng nhöõng ñöôïc chöùng minh trong coõi ñôøi ñôøi ôû quaù khöù, maø seõ coøn ñöôïc chöùng minh trong töông lai. Chuùng ta ñoïc trong Khaûi-huyeàn thaáy raèng chæ moät thieân söù thoâi cuõng troùi ñöôïc Satan vaø caàm tuø haén moät ngaøn naêm (khaûi-huyeàn 20:1-3). söï vieäc ñoù seõ xaûy ra trong töông lai khoâng theå naøo coi ñaây nhö laø moät traän chieán giöõa Ñöùc Chuùa Trôøi vaø Satan, ñieàu naày chaúng khaùc gì hôn gioáng nhö vieäc Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ truïc xuaát Satan ra khoûi thieân ñaøng. Chuù yù thaáy raèng Satan seõ khoâng coù quyeàn naêng ñeå thoaùt khoûi nguïc tuø vaø seõ chæ ñöôïc thaû ra khi ñieàu ñoù hôïp vôùi nhöõng muïc ñòch cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi (Khaûi-huyeàn 20:7-9).

Coøn “Traän Chieán Treân Trôøi” Trong Töông Lai Thì Sao?

(What About the Future “War in Heaven”?)

Neáu ñieàu naày ñuùng thì Ñöùc Chuùa Trôøi vaø Satan khoâng coù, chöa heà coù, vaø seõ khoâng bao giôø coù chieán traän vôùi nhau, vaäy thì taïi sao chuùng ta ñoïc thaáy trong saùch Khaûi-huyeàn noùi veà traän chieán treân trôøi trong töông lai lieân quan ñeán Satan thì sao (Khaûi-huyeàn 12:7-9)? Ñoù laø moät caâu hoûi hay, vaø coù caâu traû lôøi deã daøng.

Chuù yù thaáy raèng traän chieán naày seõ xaûy ra giöõa thieân söù tröôûng Mi-chen vaø caùc thieân söù cuûa oâng vôùi Satan vaø caùc quyû söù cuûa Satan. Chính Ñöùc Chuùa Trôøi khoâng ñöôïc ñeà caäp ñeán nhö ñaõ tham döï vaøo traän chieán naày. Neáu Ngaøi ñaõ ôû ñoù, thì söï xung ñoät naày khoù coù theå ñöôïc moâ taû nhö laø traän chieán ñöôïc, bôûi vì Ngaøi laø Ñöùc Chuùa Trôøi troaøn naêng, ñaõ coù theå ñeø beïp baát cöù söï choáng ñoái naøo trong moät khoaûnh khaéc nhöng Ngaøi ñaõ chöùng minh.

Caùc thieân söù, goàm coù thieân söù Michen, khoâng toaøn naêng, vaø vì vaäy söï xung ñoät cuûa hoï vôùi Satan vaø quyû söù cuûa haén coù theå ñöôïc moâ taû nhö laø chieán traän bôûi vì thöïc söï seõ coù moät soá xung ñoät khoaûng moät luùc. Song caùc thieân söù vaø Mi-chen vaãn quyeàn naêng hôn, hoï seõ thaéng Satan vaø beø luõ quyû söù cuûa haén.

Taïi sao Ñöùc Chuùa Trôøi khoâng ñích thaân tham döï traän chieán ñaëc bieät naày, maø ñeå cho caùc thieân söù cuûa Ngaøi? Toâi khoâng bieát. Taát nhieân, Ñöùc Chuùa Trôøi toaøn tri, Ngaøi bieát raèng caùc thieân söù coù theå thaéng traän chieán ñoù, vaø vì vaäy coù leõ Ngaøi nghó khoâng caàn Ngaøi phaûi ñích thaân tham döï vaøo cuoäc chieán.

Toâi khoâng nghi ngôø gì veà vieäc Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ coù theå tieâu dieät daân Ca-na-an trong thôøi Gioâ-sueâ moät caùch deã daøng vaø nhanh choùng, nhöng Ngaøi ñaõ choïn caùch giao nhieäm vuï ñoù cho daân Y-sô-ra-eân. Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ chaúng coù theå coá gaéng laøm vieäc ñoù trong moät giaây naøo caû, Ngaøi yeâu caàu hoï laøm ñieàu ñoù, tieâu hao nhieàu coâng söùc raát trong nhieàu thaùng. Coù leõ ñieàu naày ñaõ laøm haøi loøng Ñöùc Chuùa Trôøi hôn khi vieäc naày ñoøi hoûi veà phaàn daân Y-sô-ra-eân phaûi coù ñöùc tin. Coù leõ ñoù laø lyù do Ngaøi seõ khoâng ñích thaân tham döï vaøo traän chieán treân trôøi trong töông lai. Tuy nhieân, vaãn Kinh-thaùnh khoâng cho chuùng ta bieát.

Chæ vì moät ngaøy kia, seõ coù moät traän chieán trong trôøi giöõa Mi-chen vaø caùc thieân söù cuûa oâng vôùi Satan vaø caùc quyû söù cuûa haén, Ñoù khoâng phaûi laø lyù do ñeå chuùng ta nghó raèng Ñöùc Chuùa Trôøi khoâng toaøn naêng- Khoâng khaùc gì hôn caùc traän chieán cuûa Y-sô-ra-eân trong xöù Ca-na-an laø lyù do cho chuùng ta nghó raèng Ñöùc Chuùa Trôøi khoâng quyeàn naêng.

Chöù Khoâng Phaûi Satan Ñaõ Bò Chuùa Gieâ-su Ñaùnh Baïi

Treân Thaäp Töï Giaù Sao?

(Was Not Satan Defeat By Jesus on the Cross?)

Cuoái cuøng, lieân quan ñeán caâu chuyeän thaàn thoaïi thöù nhaát naày veà traän chieán ñöôïc giaû ñònh giöõa Ñöùc Chuùa Trôøi vaø Satan, toâi muoán keát luaän baèng caùch xem laïi caâu noùi thöôøng ñöôïc duøng ñeán: Chuùa Gieâ-su ñaõ ñaùnh baïi Satan treân thaäp töï giaù. Thöïc söï Kinh-thaùnh chöa bao giôø noùi laø Chuùa Gieâ-su ñaõ ñaùnh baïi Satan treân thaäp töï giaù.

Khi chuùng ta noùi Chuùa Gieâ-su ñaõ ñaùnh baïi Satan, chuùng ta khieán cho ñieàu ñoù nghe coù veû döôøng nhö Chuùa Gieâ-su vaø Satan ñaõ ôû trong chieán traän, ñieàu naày ñaõ nguï yù muoán noùi raèng Ñöùc Chuùa Trôøi khoâng toaøn Naêng vaø Satan ñaõ chöa thaät söï ôû döôùi uy quyeàn cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi. Coù theâm nhieàu caùch Kinh-thaùnh moâ taû nhöõng gì ñaõ xaûy ra cho Satan khi Chuùa Gieâ-su ñaõ daâng ñôøi soáng Ngaøi treân ñoài Goâ-goâ-tha. Chaúng haïn, Kinh-thaùnh cho chuùng ta bieát raèng qua söï cheát cuûa Ngaøi, Chuùa Gieâ-su ñaõ “phaù dieät keû caàm quyeàn söï cheát” (Heâ-bô-rô 2:14-15).

Chuùa Gieâ-su ñaõ laøm cho Satan baát naêng tôùi möùc ñoä naøo? Hieån nhieân, hieän giôø Satan chöa hoaøn toaøn baát naêng, hoaëc Söù ñoà Giaêng ñaõ chöa bao giôø vieát ôû choã khaùc nöõa, “coøn caû theá gian ñeàu phuïc döôùi quyeàn ma quyû” (I Giaêng 5:19). Theo Heâ-bô-rô 2:14-15,thì Satan ñaõ bò baát naêng trong lónh vöïc “caàm quyeàn söï cheát“. Ñieàu ñoù nghóa laø gì?

Kinh-thaùnh ñaõ ñeà caäp ñeán ba loaïi cheát: cheát thuoäc linh, cheát thuoäc theå, vaø söï cheát laàn hai. Nhö chuùng ta ñaõ hoïc bieát trong moät chöa tröôùc ñaây, söï cheát laàn hai (hoaëc cheát ñôøi ñôøi) ñöôïc ñeà caäp trong Khaûi-huyeàn 2:22; 20:6,14; 21:8, ñoù laø thôøi ñieåm khi nhöõng ngöôøi voâ tín seõ bò neùm vaøo hoà löûa.

Söï cheát thuoäc theå xaûy ra khi linh cuûa moät ngöôøi lìa khoûi xaùc, roài theå xaùc ngöng hoaït ñoäng.

Söï cheát thuoäc linh moâ taû tình traïng taâm linh cuûa moät con ngöôøi chöa ñöôïc sanh laïi bôûi Ñöùc Thaùnh Linh. Moät ngöôøi cheát thuoäc linh laø ngöôøi coù taâm linh bò xa caùch Ñöùc Chuùa Trôøi, moät taâm linh coù baûn chaát toäi loãi. Coù nghóa laø taâm linh ñoù keát hieäp vôùi Satan ôû moät möùc ñoä naøo. EÂ-pheâ-soâ 2:1-3 veû cho chuùng ta thaáy moät böùc tranh cuûa moät ngöôøi cheát thuoäc linh:

Coøn anh em ñaõ cheát vì laàm loãi vaø toäi aùc mình, ñeàu laø nhöõng söï anh em xöa ñaõ hoïc ñoøi, theo thoùi quen ñôøi naày, vaâng phuïc vua caàm quyeàn choán khoâng trung, töùc laø thaàn hieän ñöông haønh ñoäng trong caùc con baïn nghòch. Chuùng ta heát thaûy cuõng ñeàu ôû trong soá aáy, tröôùc kia soáng theo tö duïc xaùc thòt mình, laøm troïn caùc söï ham meâ cuûa xaùc thòt vaø yù töôûng chuùng ta, töï nhieân laøm con cuûa söï thaïnh noä, cuõng nhö moïi ngöôøi khaùc.

Phao-loâ ñaõ vieát raèng caùc Cô ñoác nhaân EÂ-pheâ-soâ bò cheát trong laàm loãi vaø toäi aùc mình. Hieån nhieân, oâng ta khoâng ñeà caäp ñeá söï cheát thuoäc theå bôûi vì oâng ñang vieát cho nhöõng ngöôøi ñang soáng veà maët thuoäc theå. Cho neân, chaéc oâng ñaõ phaûi noùi raèng, veà thuoäc linh maø noùi, thì hoï ñaõ bò cheát roài.

Ñieàu gì ñaõ gieát hoï cheát veà maët thuoäc linh? Ñoù laø “laàm loãi vaø toäc aùc” cuûa hoï. Haõy nhôù raèng Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ phaùn vôùi A-ñam trong ngaøy oâng khoâng vaâng theo maïng lònh cuûa Chuùa, laø oâng seõ cheát (Saùng-theá 2:17). Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ khoâng noùi cheát veà thuoäc theå, nhöng cheát veà thuoäc linh, bôûi vì A-ñam ñaõ khoâng cheát veà thuoäc theå trong ngaøy oâng ñaõ aên traùi caám. Ñuùng hôn thì oâng ta ñaõ cheát veà maët thuoäc linh vaøo ngaøy ñoù, vaø khoâng cheát vaøo maët thuoäc theå maõi cho ñeán nhieàu traêm naêm sau.

Phao-loâ ñaõ tieáp tuïc noùi raèng nhöõng tín höõu EÂ-pheâ-soâ cheát veà maët thuoäc linh ñaõ böôùc ñi (hoaëc hoïc ñoøi) nhöõng loãi laàm vaø toäi aùc, theo “leà thoùi cuûa theá gian” (Coù nghóa laø laøm theo nhöõng gì moïi ngöôøi khaùc ñang laøm), vaø laøm theo “vua caàm quyeàn choán khoâng trung”.

Ai laø “vua caàm quyeàn choán khoâng trung?” Noù chính laø Satan, keû ñang cai trò trong vöông quoác toái taêm nhö laø toång tham möu tröôûng treân caùc aùc linh khaùc laø nhöõng keû ñang ôû treân choán khoâng trung. Caùc aùc linh ñoù ñöôïc chia theo töøng caáp baäc khaùc ôû cuoái chöông saùu saùch EÂ-pheâ-soâ (EÂ-pheâ-soâ 6:12).

Phao-loâ ñaõ noùi raèng vua toái taêm laø “thaàn hieän ñang vaän haønh trong nhöõng con caùi khoâng vaâng lôøi”. thaønh ngöõ, “con caùi kkoâng vaâng lôøi,” laø söï moâ taû khaùc nöõa daønh cho taát caû nhöõng ngöôøi voâ tín, nhaán maïnh ñeán baûn chaát toäi loãi cuûa hoï. Sau naøy Phao-loâ noùi raèng hoï “bôûi baûn tính töï nhieân ñaõ laøm cho cuûa söï thaïnh noä” (EÂ-pheâ-soâ 2:3). Ngoaøi ra, oâng ñaõ noùi raèng Satan ñang haønh ñoäng trong hoï.

Ma Quyû Laøm Cha (The devil for a Dad)

Cho duø ngöôøi chöa ñöôïc cöùu coù nhaän ra ñieàu naày hay khoâng, thì hoï vaãn ñang theo Satan vaø ñang thuoäc veà vöông quoác toái taêm cuûa noù. Satan thöïc söï laø cha vaø chuû veà maët thuoäc linh cuûa hoï. Ñoù laø lyù do taïi sao ñaõ coù laàn Chuùa Gieâ-su ñaõ noùi vôùi moät soá laõnh ñaïo toân giaùo chöa ñöôïc cöùu: “Caùc ngöôi bôûi cha mình, laø ma quyû, maø sanh ra; vaø caùc ngöôi muoán laøm neân söï öa muoán cuûa cha mình” (Giaêng 8:44).

Ñaây laø moät böùc tranh aûm ñaïm cuûa moät ngöôøi ñaõ chöa ñöôïc sanh laïi! Ngöôøi ñoù böôùc ñi trong ñôøi ñaõ cheát veà maët thuoäc linh, ñaày daãy baûn chaát cuûa Satan, ñang höôùng ñeán söï cheát thuoäc theå khoâng theå naøo traùnh khoûi maø ngöôøi ñoù raát sôï haõi, cho duø ngöôøi ñoù coù nhaän ra ñieàu ñoù hay khoâng, thì moät ngaøy kia ngöôøi ñoù seõ traûi qua söï cheát toài teä hôn taát caû, ñoù laø söï cheát ñôøi ñôøi, khi ngöôøi ñoù bò neùm vaøo hoà löûa.

Thaät cöïc kyø quan troïng laø chuùng ta hieåu ñöôïc raèng söï cheát thuoäc linh, söï cheát thuoäc theå vaø söï cheát ñôøi ñôøi taát caû ñeàu baøy toû côn thaïnh noä cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi giaùng treân loaøi ngöôøi toäi loãi vaø Satan cuõng coù phaàn trong taát caû nhöõng ñieàu ñoù. Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ cho pheùp Satan ñaõ cai trò treân vöông quoác cuûa söï toái taêm vaø treân nhöõng ngöôøi “öa thích söï toái taêm” (Giaêng 3:19). Thöïc teá maø noùi, thì Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ phaùn vôùi Satan, “Satan, bôûi quyeàn naêng cuûa ngöôøi coù leõ ngöôi ñöôïc pheùp caàm tuø nhöõng keû khoâng ñaàu phuïc Ta”. Satan ñaõ trôû thaønh coâng cuï thuoäc caáp cuûa côn thaïnh noä cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi giaùng treân loaøi ngöôøi phaûn loaïn. Vì taát caû moïi ngöôøi ñeàu ñaõ phaïm toäi, vaø heát thaûy ñeàu phuïc döôùi quyeàn löïc cuûa Satan, ñaày daãy baûn chaát cuûa haén trong taâm linh cuûa hoï vaø bò caàm tuø ñeå laøm theo yù muoán cuûa haén (2 Ti-moâ-theâ 2:26).

Giaù Chuoäc Cho Söï Caàm Tuø Cuûa Chuùng Ta

(The Ransom for Our Captivity)

Tuy nhieân, chuùng ta taï ôn Ñöùc Chuùa Trôøi, Ngaøi ñaõ thöông xoùt loaøi ngöôøi chuùng ta, vaø vì söï thöông xoùt cuûa Ngaøi, khoâng moät ngöôøi caàn phaûi ôû trong tình traïng ñau thöông cuûa mình. Vì söï cheát thay cuûa Chuùa Gieâ-su ñaõ ñaùp öùng ñöôïc nhöõng söï ñoøi hoûi coâng bình cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi, taát caû nhöõng ngöôøi tin Ñaáng Christ coù theå thoaùt khoûi söï cheát thuoäc linh vaø söï caàm tuø cuûa Satan vì hoï khoâng coøn döôùi côn thaïnh noä cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi nöõa. Khi chuùng ta tin nhaän Chuùa Gieâ-su Christ, thì Ñöùc Thaùnh Linh seõ ngöï vaøo taâm linh cuûa chuùng ta vaø taåy xoùa ñi baûn tính cuûa Satan khoûi taâm linh cuûa chuùng ta, khieán cho taâm linh cuûa chuùng ta ñöôïc sanh laïi (Giaêng 3:1-16) vaø cho pheùp chuùng ta trôû thaønh nhöõng ngöôøi döï phaàn baûn tính thieân thöôïng cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi (2 Phi-e-rô 1:4)

Baây giôø haõy trôû laïi caâu hoûi ban ñaàu cuûa chuùng ta. Khi taùc giaû Heâbôrô ñaõ noùi raèng bôûi söï cheát cuûa Ngaøi, Chuùa Gieâ-su ñaõ “phaù dieät keû caàm quyeàn söï cheát, laø ma quyû,” taùc giaû muoán noùi raèng quyeàn löïc cuûa söï cheát thuoäc linh, maø Satan naêm giöõ treân moãi moät ngöôøi chöa ñöôïc cöùu, ñaõ bò keû beû gaõy roài cho taát caû nhöõng ngöôøi “ñang ôû trong Ñaáng Christ”. Chuùng ta ñaõ ñöôïc soáng laïi veà maët thuoäc linh vì Ñaáng Christ ñaõ traû giaù hình phaït cho toäi loãi chuùng ta roài.

Hôn theá nöõa, vì chuùng ta khoâng coøn cheát veà maët thuoäc linh nöõa vaø khoâng ôû döôùi söï cai trò cuûa Satan, thì chuùng ta cuõng khoâng coøn sôï söï cheát thuoäc theå nöõa, vì chuùng ta bieát ñieàu gì ñang ñôïi chuùng ta- moät cô nghieäp vinh hieån ñôøi ñôøi.

Cuoái cuøng, Nhôø Chuùa Gieâ-su, chuùng ta ñaõ ñöôïc giaûi thoaùt khoûi chòu söï cheát laàn hai, bò neùm vaøo hoà löûa.

Chuùa Gieâ-su ñaõ ñaùnh baïi Satan taïi thaäp töï giaù khoâng? Khoâng, Ngaøi ñaõ khoâng laøm ñieàu ñoù, bôûi vì khoâng coù traän chieán giöõa Chuùa Gieâ-su vaø Satan. Tuy nhieân, Chuùa ñaõ coù phaù dieät Satan keû caàm quyeàn treân söï cheát thuoäc linh treân nhöõng ngöôøi chöa ñöôïc cöùu, nhö ñoái vôùi nhöõng ai bao laâu coøn ôû trong Ñaáng Christ, thì Satan khoâng coù quyeàn treân hoï.

Truaát Boû Caùc Quyeàn Löïc (The Disarming of the Power)

Ñieàu naày cuõng giuùp chuùng ta hieåu lôøi cuûa Phao-loâ noùi veà vieäc “truaát boû caùc quyeàn cai trò cuøng caùc theá löïc” ñaõ tìm thaáy trong Coâ-loâ-se 2:13-15:

Khi anh em ñaõ cheát [thuoäc linh] bôûi toäi loãi mình vaø söï xaùc thòt mình khoâng chòu caét bì, thì Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ khieán anh em soáng laïi vôùi Ñaáng Christ, vì ñaõ tha thöù heát moïi toäi chuùng ta: Ngaøi ñaõ xoùa tôø kheá laäp nghòch cuøng chuùng ta, caùc ñieàu khoaûn traùi vôùi chuùng ta nöõa, cuøng phaù huûy tôø kheá ñoù maø ñoùng ñinh treân caây thaäp töï; Ngaøi ñaõ truaát boû caùc quyeàn cai trò cuøng caùc theá löïc, duøng thaäp töï giaù chieán thaéng chuùng noù, vaø noäp ra toû töôøng giöõa thieân haï.

Hieån nhieân, Phao-loâ duøng ngoân ngöõ aån duï trong ñoaïn Kinh-thaùnh naày. Trong phaàn thöù nhaát, oâng so saùnh toäi cuûa chuùng ta vôùi “giaáy nôï”. nhöõng gì chuùng ta khoâng theå traû ñaõ ñöôïc traû cho chuùng ta bôûi Ñaáng Christ, Ñaáng ñaõ gaùnh laáy toäi-nôï cuûa chuùng ta treân thaäp töï giaù.

Trong phaàn thöù hai, gioáng nhö nhöõng vò vua thôøi xöa ñaõ töôùc ñoaït vuõ khí cuûa nhöõng keû thuø bò ñaùnh baïi cuûa mình vaø baét hoï dieãn haønh chieán thaéng qua caùc ñöôøng phoá, vì vaäy söï cheát cuûa Ñaáng Christ ñaõ laø söï chieán thaéng treân “caùc quyeàn cai trò cuøng caùc theá löïc,” coù nghóa laø caùc caáp baäc thaáp hôn cuûa caùc quyû ñang cai trò treân nhöõng ngöôøi noåi loaïn, caàm tuø ngöôøi ta.

Döïa vaøo ñoaïn Kinh-thaùnh naày, chuùng ta khoâng theå noùi raèng Ñaáng Christ ñaõ ñaùnh baïi Satan ñöôïc? Coù leõ, nhöng phaûi hoäi ñuû moät soá ñieàu kieän. Chuùng ta phaûi nhôù raèng trong ñoaïn Kinh-thaùnh naày, Phao-loâ ñang vieát theo caùch aån duï. Vaø moãi moät aån duï coù moät ñieåm maø ôû ñoù söï töông ñoàng seõ bieán thaønh söï khoâng töông ñoàng, nhö chuùng ta ñaõ hoïc bieát trong chöông noùi veà caùch giaûi thích Kinh-thaùnh.

Trong vieäc giaûi thích nhöõng aån duï cuûa Phao-loâ trong Coâ-loâ-se 2:13-15, chuùng ta phaûi thaän troïng. Hieån nhieân, ñaõ khoâng coù tôø “giaáy nôï” thaät söï maø taát caû toäi loãi cuûa chuùng ta ñöôïc vieát treân ñoù ñaõ ñöôïc ñoùng ñinh vaøo thaäp töï giaù. Tuy nhieân, ñoù laø töôïng tröng cho nhöõng gì Chuùa Gieâ-su ñaõ hoaøn taát.

Töông töï, caùc quyû ñaõ cai trò treân nhöõng ngöôøi chöa ñöôïc cöùu ñaõ khoâng bò töôùc göôm vaø thuaån cuûa chuùng theo nghóa ñen vaø bò Chuùa Gieâ-su baét ñi dieãu haønh qua caùc ñöôøng phoá. Ngoân ngöõ maø phao-loâ duøng laø töôïng tröng cho nhöõng gì Chuùa Gieâ-su ñaõ laøm hoaøn taát cho chuùng ta. Chuùng ta ñaõ bò caàm tuø bôûi caùc aùc linh. Tuy nhieân, baèng caùch cheát cho toäi loãi cuûa chuùng ta, Chuùa Gieâ-su ñaõ phoùng thích chuùng ta khoûi tuø toäi cuûa mình. Chuùa Gieâ-su ñaõ khoâng ñaùnh traän vôùi caùc aùc linh ñoù theo nghóa ñen vaø chuùng cuõng khoâng coù chieán traän vôùi Ngaøi. Bôûi söï cho pheùp coâng bình cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi, chuùng ñaõ naém giöõ chuùng ta, taát caû ñôøi soáng cuûa chuùng ta trong quyeàn löïc cuûa chuùng. “Vuõ khí” cuûa chuùng döôøng nhö laø ñöôïc chóa vaøo chuùng ta, chöù khoâng phaûi Ñaáng Christ. Tuy nhieân, Chuùa Gieâ-su ñaõ “töôùc laáy” vuõ khí cuûa chuùng roài. Chuùng khoâng coøn caàm tuø chuùng ta ñöôïc nöõa.

Chuùng ta ñöøng bao giôø nghó raèng ñaõ coù moät soá traän chieán laâu ñôøi giöõa Chuùa Gieâ-su vaø caùc aùc linh cuûa Satan, va roài cuoái cuøng thì Chuùa Gieâ-su ñaõ thaéng traän treân thaäp töï giaù. Neáu chuùng saép muoán noùi raèng Chuùa Gieâ-su ñaõ ñaùnh baïi ma quyû, thì chuùng ta phaûi bieát chaéc chuùng ta hieåu raèng Ngaøi ñaõ ñaùnh baïi ma quyû cho chuùng ta, khoâng phaûi cho chính Ngaøi.

Moät laàn noï toâi ñuoåi theo con choù nhoû laøm cho con gaùi nhoû cuûa toâi sôï trong saân nhaø toâi. Coù leõ toâi noùi toâi ñaõ ñaùnh baïi con choù nhoû ñoù, nhöng toâi mong caùc baïn hieåu raèng con choù ñoù khoâng bao giôø ñe doïa toâi caû, chæ ñe doïa con gaùi cuûa toâi thoâi. Cuõng gioáng nhö vaäy vôùi Chuùa Gieâ-su vaø Satan. Chuùa Gieâ-su ñaõ ñuoåi con choù ñi khoûi chuùng ta maø noù ñaõ khoâng bao giôø laøm phieàn Ngaøi caû.

Ngaøi ñaõ ñuoåi con choù-Satan ñoù baèng caùch naøo? Ngaøi ñaõ laøm vieäc naày baèng caùch gaùnh laáy hình phaït toäi loãi cuûa chuùng ta, ñeå giaûi phoùng chuùng ta khoûi toäi loãi cuûa chuùng ta tröôùc Ñöùc Chuùa Trôøi, vì vaäy giaûi cöùu chuùng khoûi côn thaïnh noä cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi, vaø vì theá caùc aùc linh maø Ñöùc Chuùa Trôøi cho pheùp baét nhöõng ngöôøi noåi loaïn laøm noâ leä theo söï coâng bình ñaõ khoâng coù quyeàn baét chuùng ta laøm noâ leä nöõa. Ngôïi khen Chuùa veà ñieàu ñoù!

Ñieàu naày daãn chuùng ta ñeán moät choã thích hôïp ñeå xem xeùt caâu chuyeän thaàn thoaïi coù lieân quan thöù hai.

Chuyeän thaàn thoaïi #2: “Traän chieán lieân tuïc xaûy ra trong giôùi linh giöõa caùc thieân söù cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi vaø caùc quyû söù cuûa Satan. Keát quaû cuûa nhöõng traän chieán ñoù ñöôïc quyeát ñònh bôûi chieán traän thuoäc linh cuûa chuùng ta”

(Myths #2: “There are constant battles in the spiritual realm between God’s angels and Satan’s angels. The outcome of those battles is determined by our spiritual warfare.”

Chuùng ta ñaõ hoïc bieát töø trong saùch Khaûi-huyeàn raèng moät ngaøy kia seõ coù moät traän chieán ôû treân trôøi giöõa thieân söù tröôûng Mi-chen vaø caùc thieân söù cuûa oâng vôùi Satan vaø caùc quyû söù cuûa noù. Ngoaøi ra, chæ coù moät traän chieán giöõa thieân söù vaø quyû söù khaùc nöõa maø Kinh-thaùnh ñeà caäp ñeán ñöôïc tìm thaáy trong saùch Ñanieân chöông 10.[1]

Ñanieân ñaõ cho chuùng ta bieát raèng oâng ñaõ than khoùc trong ba tuaàn trong naêm cai trò thöù ba cuûa Si-ru, vua Phe-rô-sô, khi thieân söù ñaõ hieän ra vôùi oâng taïi gaàn soâng Ti-gris. Muïc ñích vieáng thaêm cuûa thieân söù laø chuyeån giao söï thoâng hieåu cho oâng lieân quan ñeán töông lai cuûa Y-sô-ra-eân, vaø chuùng ta ñaõ hoïc bieát moät caùch ngaén ngoïn veà nhöõng gì ñaõ ñöôïc phaùn baûo cho Ñanieân trong chöông tröôùc veà söï Caát Leân vaø nhöõng Thôøi Kyø Cuoái Cuøng. Trong suoát thôøi gian troø chuyeän cuûa hoï, thieân söù khoâng cho bieát teân ñaõ phaùn vôùi Ñanieân:

Ñoaïn, ngöôøi baûo ta raèng: Hôõi Ña-ni-eân, ñöøng sôï; vì keå töø ngaøy ñaàu maø ngöôi ñaõ chuyeân loøng hieåu, haï mình ngöôi xuoáng tröôùc maët Ñöùc Chuùa Trôøi ngöôi, thì nhöõng lôøi ngöôi ñaõ ñöôïc nghe, vaø vì côù nhöõng lôøi ngöôi maø ta ñaõ ñeán. Song vua nöôùc Phe-rô-sô ñaõ ngaên trôû ta trong hai möôi moát ngaøy; nhöng, naày, Mi-ca-eân laø moät trong caùc quan tröôûng ñaàu nhöùt, ñaõ ñeán maø giuùp ñôõ ta, vaø ta ôû laïi ñoù vôùi caùc vua Phe-rô-sô (Ñanieân 10:12-13).

Ñanieân ñaõ bieát raèng lôøi caàu nguyeän cuûa oâng ñaõ ñöôïc nghe ba tuaàn tröôùc khi oâng gaëp thieân söù naày, nhöng ñaõ maát ñeán ba tuaàn ñeå thieân söù ñeán ñöôïc vôùi oâng. Lyù do söï chaäm treå naày cuûa thieân söù laø vì “vua cuûa nöôùc Phe-rô-sô” ñaõ ngaên trôû oâng. Tuy nhieân, oâng ñaõ coù theå phaù vôõ ñöôïc khi Mi-ca-eân, “moät trong caùc thieân söù tröôûng” ñaõ ñeán giuùp oâng.

Khi thieân söù saép lìa khoûi Ñanieân, thì thieân söù noùi vôùi Ñanieân,

Ngöôøi laïi noùi cuøng ta raèng: Ngöôi coù bieát taïi sao ta ñeán cuøng ngöôi chaêng? Baây giôø ta trôû veà ñeå ñaùnh traän cuøng vua cuûa Phe-rô-sô, vaø khi ta ñi, kìa, vua cuûa Gôø-reùc seõ ñeán. Nhöng ta seõ truyeàn baûo cho ngöôi bieát moïi ñieàu ñaõ ghi cheùp trong saùch chaân thaät. Khoâng coù ai giuùp ta ñeå choáng vôùi chuùng noù, ngoaøi Mi-ca-eân, laø vua caùc ngöôi (Ña-ni-eân 10:20-21).

Vaøi söï kieän thuù vò coù theå hoïc ñöôïc töø ñoaïn Kinh-thaùnh naày. Moät laàn nöõa chuùng ta thaáy raèng caùc thieân söù cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi khoâng toaøn naêng, vaø hoï thöïc söï coù theå bò lieân quan ñeán vieäc chieán traän vôùi caùc thieân söù aùc.

Thöù hai, chuùng ta hoïc bieát raèng moät soá caùc thieân söù (chaúng haïn nhö Mi-ca-eân) maïnh hôn caùc thieân söù khaùc (chaúng haïn nhö thieân söù ñaõ noùi chuyeän vôùi Ñanieân).

Nhöõng Caâu Hoûi Chöa Coù Caâu Traû Lôøi

(Question for Which We Have No Answers)

Chuùng ta coù theå hoûi “Taïi sao Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ khoâng sai Thieân söù tröôûng Mi-chen mang thoâng ñieäp ñeán cho Ñanieân ngay laàn ñaàu tieân ñeå ñaõ khoâng coù ba tuaàn chaäm treå xaûy ra?” Söï thaät laø Kinh-thaùnh khoâng noùi cho chuùng ta bieát taïi sao Ñöùc Chuùa Trôøi laïi sai moät thieân söù ngöôøi maø Ngöôøi khoâng nghi ngôø veà vieäc thieân söù ñoù ñaõ seõ khoâng theå vöôït qua söï ngaên trôû cuûa “vua Phe-rô-sô” neáu khoâng coù söï giuùp ñôõ cuûa thieân söù Mi-chen. Thaät söï, chuùng ta khoâng bieát taïi sao Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ duøng baát cöù thieân söù naøo ñeå mang söù ñieäp ñeán cho moät ai ñoù! Taïi sao Ngaøi khoâng ñích thaân ñi, hoaëc phaùn vôùi Ñanieân baèng tieáng noùi coù theå nghe ñöôïc, hoaëc taïm thôøi ñöa Ñanieân leân thieân ñaøng ñeå phaùn baûo oâng? Chuùng ta khoâng bieát ñöôïc.

Nhöng ñoaïn Kinh-thaùnh naày coù chöùng minh raèng coù nhöõng traän chieán lieân tuïc trong theá giôùi linh giöõa caùc thieân söù cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi vaø quyû söù cuûa Satan khoâng? Khoâng, ñoaïn Kinh-thaùnh naày chæ cho thaáy caùch ñaây vaøi ngaøn naêm, ñaõ coù moät cuoäc ñuïng ñoä keùo daøi ba tuaàn giöõa moät trong caùc thieân söù yeáu hôn cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi vaø moät trong caùc quyû söù cuûa Satan treân laø “vua nöôùc Phe-rô-sô,” moät traän chieán, maø neáu Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ muoán, thì ñaõ chöa bao giôø xaûy ra. Chæ coù moät traän chieán giöõa caùc thieân söù vaø quyû söù ñaõ ñöôïc ñeà caäp ñeán trong toaøn boä Kinh-thaùnh laø traän chieán ôû treân trôøi trong töông lai, ñöôïc ghi laïi trong saùch Khaûi-huyeàn. Ñoù môùi laø moät traän chieán thaät söï. Ñaõ coù theå coù nhöõng traän chieán giöõa caùc thieân söù vaø quyû söù khaùc ñaõ xaûy ra, nhöng chuùng ta ñaõ ñi ñeán keát luaän ñoù laø nhöõng traän chieán theo söï giaû ñònh cuûa chuùng ta.

Chuyeän Thaàn Thoaïi Döïng Treân Caâu Chuyeän Thaàn Thoaïi

(A Myth Based Upon a Myths)

Caâu chuyeän naày cuûa Ñanieân vaø vua cuûa nöôùc Phe-rô-sô coù chöùng minh cho chuùng ta bieát raèng chieán traän thuoäc linh cuûa chuùng ta coù theå quyeát ñònh ñeán keát quaû cuûa caùc traän chieán giöõa caùc thieân söù vaø quyû söù. Moät laàn nöõa, quan ñieåm naày giaû ñònh (döïa treân moät vaøi caâu Kinh-thaùnh) raèng thuôøng xuyeân coù caùc traän chieán giöõa caùc thieân söù vôùi caùc quyû söù. Caâu chuyeän veà Ñanieân coù chöùng minh raèng vieäc chieán traän thuoäc linh cuûa chuùng ta coù theå quyeát ñònh ñeán keát quaû caùc traän chieán coù leõ xaûy xa giöõa caùc thieân söù vaø caùc quyû söù khoâng?

Caâu hoûi naày thöôøng ñöôïc nhöõng ngöôøi quaûng baù caâu chuyeän thaàn thoaïi ñaëc bieät naày hoûi, “Ñieàu gì seõ xaûy ra neáu Ñanieân ñaõ boû cuoäc sau moät ngaøy?” Taát nhieân, khoâng moät ai thöïc söï bieát caâu traû lôøi cho caâu hoûi ñoù, bôûi vì söï thaät laø Ñanieân khoâng ngöøng caàu nguyeän tìm kieám Chuùa cho ñeán khi moät thieân söù khoâng cho bieát teân ñeán. Tuy nhieân, söï nguï yù trong vieäc hoûi ñieàu naày laø thuyeát phuïc chuùng ta raèng: Ñanieân, nhôø chieán traän thuoäc linh lieân tuïc laø chìa khoaùcho söï ñoät phaù cuûa thieân söù khoâng cho bieát teân ôû caùc nôi treân trôøi. Neáu Ñanieân ñaõ boû khoâng chieán traän thuoäc linh, thì coù theå thieân söù seõ khoâng bao giôø vöôït qua ñöôïc söï ngaên caûn cuûa vua nöôùc Phe-rô-sô. Hoï muoán chuùng ta tin raèng chuùng ta, gioáng nhö Ñanieân, phaûi tieáp tuïc chieán traän thuoäc linh, keûo moät soá thieân söù aùc naøo ñoù coù theå thaéng hôn moät trong caùc thieân söù cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi.

Tröôùc tieân, Toâi xin ñöôïc pheùp chæ ra raèng Ñanieân ñaõ khoâng ñang “chieán traän thuoäc linh” – oâng ta ñang caàu nguyeän vôùi Ñöùc Chuùa Trôøi, khoâng coù ñeà caäp gì ñeán vieäc oâng noùi vôùi caùc thieân söù aùc, hoaëc ñang troùi chuùng, hoaëc “chieán traän” vôùi chuùng. Thöïc ra, thì Ñanieân ñaõ khoâng bieát coù chieán traän giöõa caùc thieân söù vaø caùc quyû söù xaûy ra lieân tuïc maõi cho ñeán ba tuaàn troâi qua vaø moät thieân söù khoâng cho bieát teân hieän ra vôùi oâng. OÂng ñaõ daønh ba tuaàn ñeå kieâng aên vaø tìm kieám Chuùa

Vaäy chuùng ta haõy noùi laïi caâu hoûi baèng cho roõ nghóa hôn: Neáu Ñanieân ñaõ boû khoâng caàu nguyeän tìm kieám Chuùa sau moät hoaëc hai ngaøy thì thieân söù khoâng cho bieát teân ñoù coù thaát baïi ñeå ñem söù ñieäp cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi ñeán cho Ñanieân khoâng? Chuùng ta khoâng bieát. Tuy nhieân, toâi coù theå chæ ra raèng thieân söù khoâng cho bieát teân ñoù seõ khoâng bao giôø noùi Ñanieân, “Ngöôi tieáp tuïc caàu nguyeän thaät laø moät ñieàu toát, hoaëc neáu khoâng thì chaéc ta ñaõ khoâng bao giôø laøm ñöôïc ñieàu naày”. Khoâng thieân söù ñaõ khen thieân söù tröôûng Mi-chen vì ñaõ giuùp oâng vöôït qua söï caûn trôû. Dó nhieân laø Ñöùc Chuùa Trôi ñaõ sai thieân söù khoâng cho bieát teân vaø thieân söù tröôûng Mi-chen, Ngaøi ñaõ sai hoï ñeán ñeå ñaùp lôøi caàu nguyeän cuûa Ñanieân ñeå hieåu ñöôïc nhöõng gì seõ xaûy ra cho daân Y-sô-ra-eân trong töông lai.

Ñaõ coù lôøi giaû ñònh nghó raèng neáu Ñanieân ñaõ ngöøng kieâng aên hoaëc tìm kieám Ñöùc Chuùa Trôøi, thì Ngaøi seõ noùi raèng, “Ñöôïc roài. Hai thieân söù, Ñanieân ñaõ ngöøng kieâng aên vaø caàu nguyeän, cho duø Ta ñaõ sai moät trong hai ngöôøi ñem söù ñieäp ñeán vôùi noù ngay töø ngay ñaàu tieân noù baét ñaàu caàu nguyeän, vaäy haõy queân ñi chuyeän ñem söù ñieäp ñoù ñeán cho Ñanieân. ñieàu ñoù döôøng nhö seõ khoâng bao giôø coù chöông möôøi moät vaø möôøi hai cuûa saùch Ñanieân”.

Hieån nhieân laø Ñanieân ñaõ raát kieân trì trong söï caàu nguyeän (khoâng phaûi “chieán traän thuoäc linh”), vaø Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ sai caùc thieân söù ñaùp lôøi. Chuùng ta cuõng neân kieântrì trong söï caàu nguyeän vôù Chuùa, vaø neáu Chuùa muoán, thì lôøi caàu nguyeän cuûa chuùng ta coù theå ñeán bôûi trung gian caùc thieân söù. Nhöng cuõng ñöøng queân raèng coù nhieàu ví duï veà caùc thieân söù ñaõ ñem nhöõng söù ñieäp quan troïng ñeán cho nhöõng ngöôøi trong Kinh-thaùnh ñeà caäp ñeán vieäc hoï chaúng caàu nguyeän lôøi naøo hoaëc caàu nguyeän nhöng chöa ñeán ba tuaàn.[2] Chuùng ta caàn phaûi quaân bình. Hôn nöõa, coù haøng taù ví duï veà caùc thieân söù ñem söù ñòeâp ñeán cho nhöõng ngöôøi trong Kinh-thaùnh ñaõ khoâng ñeà caäp ñeán vieäc caùc thieân söù naày phaûi ñaùnh nhau vôùi caùc thieân söù cuûa ma quyû treân ñöôøng ñi töø thieân ñaøng ñeán. Nhöõng thieân söù ñoù ñaõ coù leõ phaûi ñaùnh nhau vôùi caùc thieân söù aùc ñeå trao thoâng ñieäp cuûa hoï, nhöng neáu hoï ñaõ laøm, thì chuùng ta khoâng bieát veà ñieàu ñoù, bôûi vì Kinh-thaùnh khoâng noùi cho chuùng ta. Vì vaäy, chuùng ta ñi sang caâu chuyeän thaàn thoaïi thöù ba thöôøng ñöôïc tin ñeán.

Chuyeän Thaàn Thoaïi #3: “Khi A-ñam sa ngaõ, Satan ñaõ cöôùp laáy quyeàn quaûn trò theá giôùi maø Chuùa ñaõ ban cho A-ñam.”

(Myths #3: “When Añam Fell, Satan Godt Añam’s Lease to Control the World.”)

Chính xaùc ñieàu gì ñaõ xaûy ra cho Satan vaøo luùc nhaân loaïi sa ngaõ? Moät soá ngöôøi cho raèng Satan ñaõ höôûng söï thaêng chöùc lôùn khi A-ñam ñaõ sa ngaõ. Hoï noùi raèng ban ñaàu A-ñam laø “chuùa cuûa theá giôùi naày,” nhöng vaøo luùc A-ñam sa ngaõ, Satan ñaõ höôûng ñöôïc ñòa vò ñoù, do vaäy ñaõ ban cho noù quyeàn ñeå laøm baát cöù nhöõng gì noù muoán lam ôû treân ñaát naày. Thaäm chí Ñöùc Chuùa Trôøi bò cho laø baát naêng ñeå ngaên caûn Satan khoûi tieáp tuïc coâng vieäc cuûa noù, vì A-ñam ñaõ coù “quyeàn hôïp phaùp” trao ñòa vò cuûa mình cho Satan, vaø Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ phaûi toân troïng giao-öôùc cuûa Ngaøi vôùi A-ñam maø baây giôø ñaõ thuoäc veà Satan. Baây giôø Satan ñöôïc cho laø söû höõu “hôïp ñoàng cho thueâ cuûa A-ñam,” va Ñöùc Chuùa Trôøi khoâng theå chaën Satan laïi ñöôïc cho ñeán khi “hôïp ñoàng cho thueâ cuûa A-ñam heát thôøi haïn”.

Thaàn hoïc coù ñuùng khoâng? Satan ñaõ höôûng “hôïp ñoàng cho thueâ cuûa A-ñam “vaøo luùc loaøi ngöôøi sa ngaõ khoâng?

Tuyeät ñoái khoâng. Satan ñaõ khoâng höôûng ñöôïc gì vaøo luùc loaøi ngöôøi sa ngaõ ngoaïi tröø söï ruûa saû cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi vaø lôøi höùa thieân thöôïng daønh cho toaøn boä uy quyeàn quaûn trò cuûa Ngaøi.

Söï thaät laø Kinh-thaùnh khoâng bao giôø noùi ban ñaàu A-ñam laø “chuùa cuûa ñôøi naày”. thöù hai, Kinh-thaùnh khoâng bao giôø noùi A-ñam ñaõ coù quyeàn hôïp phaùp ban cho baát cöù ngöôøi naøo khaùc uy quyeàn ñöôïc cho laø cuûa oâng cai trò treân theá giôùi. Thöù ba, Kinh-thaùnh khoâng bao giôø noùi A-ñam ñaõ coù moät hôïp ñoàng cho thueâ seõ heát haïn vaøo moät ngaøy naøo ñoù. Taát caû ba quan ñieåm naày ñeàu khoâng ñuùng vôùi Kinh-thaùnh.

Ban ñaàu A-ñam ñaõ coù thaåm quyeàn naøo? Chuùng ta ñaõ ñoïc trong saùch Saùng-theá bieát raèng Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ phaùn vôùi A-ñam vaø EÂ-va “Haõy sanh saûn, theâm nhieàu, laøm cho ñaày daãy ñaát; haõy laøm cho ñaát phuïc tuøng, haõy quaûn trò loaøi caù döôùi bieån, loaøi chim treân trôøi cuøng caùc vaät soáng haønh ñoäng treân maët ñaát” (Saùng-theá 1:28).

Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ khoâng noùi gì veà vieäc A-ñam laø “chuùa” treân ñaát, hoaëc oâng ta coù theå kieåm soaùt moïi thöù, chaúng haïn nhö thôøi tieát, vaø töông lai cuûa taát caû ngöôøi ñöôïc sinh ra treân ñaát naày….Ngaøi chæ ban cho A-ñam vaø EÂ-va, laø nhöõng ngöôøi ñaàu tieân, cai quaûn caùc loai caù bieån, chim trôøi vaø thuù ñoàng vaø truyeàn lònh chuùng phaûi laøm sinh saûn ñaày daãy treân ñaát vaø laøm cho ñaát phuïc tuøng.

Khi Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ coâng boá söï phaùn phaït treân loaøi ngöôøi. Ngaøi khoâng noùi gì veà vieäc A-ñam ñaùnh maát ñòa vò cuûa oâng nhö ñaõ cho raèng oâng laø “chuùa cuûa ñôøi naày”. Hôn theá nöõa, Ngaøi chaúng noùi gì vôùi A-ñam vaø EÂ-va veà vieäc Ngaøi hoï ñaùnh maát quyeàn cai trò treân caùc loaøi caù, chim trôøi vaø söùc vaät. Thöïc teá, Toâi cho raèng ñaây laø ñieàu hieån nhieân laø loaøi ngöôøi vaãn ñang cai trò treân caùc loaøi caù vaø chim trôøi cuøng vôùi “moïi loaøi boø saùt”. Nhaân loaïi vaãn ñang laøm ñaày daãy ñaát vaø laøm cho ñaát phuïc tuøng. A-ñam chaúng maát gì veà uy quyeàn ban ñaàu maø Ñöùc Chuùa Trôøi ban cho mình vaøo luùc sa ngaõ.

Satan Khoâng Phaûi Laø “Chuùa Ñôøi Naày” Sao?

(Isn’t Satan “God of This World”?)

Nhöng Phao-loâ coù xem Satan nhö laø “chuùa ñôøi naày,” vaø Chuùa Gieâ-su xem Satan nhö laø “keû cai trò ñôøi naày” khoâng? Vaâng Chuùa Gieâ-su vaø Phao-loâ ñaõ laøm vaäy, nhöng ñaõ khoâng gôïi yù cho bieát raèng A-ñam tröôùc kia ñaõ laø “chuùa ñôøi naày” hoaëc cuõng khoâng cho bieát Satan höôûng ñöôïc danh hieäu naày töø söï sa ngaõ cuûa A-ñam khi oâng ñaõ sa ngaõ.

Ngoaøi ra, töôùc hieäu “chuùa ñôøi naày” cuûa Satan khoâng chöùng minh raèng Satan coù theå laøm baát cöù ñieàu gì haén muoán laø treân ñaát hoaëc Ñöùc Chuùa Trôøi baát naêng khoâng theå ngaên chaën haén ñöôïc. Chuùa Gieâ-su ñaõ noùi, “Heát caû quyeàn pheùp ôû treân trôøi vaø döôùi ñaát ñaõ giao cho ta” (Ma-thi-ô 28:18). Neáu Chuùa Gieâ-su coù heát thaûy quyeàn pheùp treân, vaäy thì Satan chæ coù theå haønh ñoäng theo söï cho pheùp cuûa Ngaøi.

Ai laø Ñaáng ñaõ ban cho Chuùa Gieâ-su heát thaûy quyeàn pheùp treân trôøi döôùi ñaát? Chaéc chaén ñaõ laø Ñöùc Chuùa Cha “Chuùa cuûa trôøi ñaát” (Ma-thi-ô 11:25; Luca 10:21).

Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ coù heát thaûy quyeàn pheùp treân ñaát keå töø khi Ngaøi ñaõ taïo döïng neân theá giôùi. Ngaøi ñaõ ban moät ít quyeàn pheùp cho loaøi ngöôøi ngaøy töø buoåi Saùng-theá, vaø loaøi ngöôøi ñaõ khoâng bao giôø ñaùnh maát nhöõng gì Chuùa ñaõ ban cho töø luùc ban ñaàu.

Khi Kinh-thaùnh noùi veà Satan laø chuùa hoaëc laø keû cai trò ñôøi naày, ñieàu ñoù chæ coù nghóa raèng nhöõng ngöôøi (chöa taùi sanh) treân theá giôùi naày ñang theo Satan. Haén laø chuùa hoaëc laø keû cai trò ñôøi naày maø hoï ñang phuïc vuï cho duø hoï coù nhaän ra ñieàu ñoù hay khoâng. Satan laø chuùa hoï.

Phoù Daâng Baát Ñoäng Saûn Cuûa Satan?

(Satan’s Real Estate Offer?)

Nhieàu neàn thaàn hoïc veà vieäc Satan höôûng lôïi ñöôïc xaây döïng treân caâu chuyeän Satan caùm doã Chuùa Gieâ-su trong ñoàng vaéng, ñöôïc Ma-thi-ô vaø Luca ghi laïi. Chuùng ta haõy xem baûng kyù thuaät cuûa Luca ñeå xem chuùng ta coù theå hoï ñöôïc ñieàu gì:

Ma quyû [Satan] ñem Ngaøi [Gieâ-su] leân, cho xem moïi nöôùc theá gian trong giaây phuùt; vaø noùi raèng: Ta seõ cho ngöôi heát thaûy quyeàn pheùp vaø söï vinh hieån cuûa caùc nöôùc ñoù; vì ñaõ giao cho ta heát, ta muoán cho ai tuøy yù ta. Vaäy, neáu ngöôi saáp mình xuoáng tröôùc maët ta, moïi söï ñoù seõ thuoäc veà ngöôi caû. Ñöùc Chuùa Gieâ-su ñaùp: “Coù cheùp raèng: “Ngöôi phaûi thôø phöôïng Chuùa, laø Ñöùc Chuùa Trôøi ngöôi, vaø chæ haàu vieäc moät mình Ngaøi maø thoâi” (Luca 4:5-8).

Vieäc xaûy ra naày coù chöùng minh raèng Satan ñaõ kieåm moïi söï treân theá giôù naày khoâng, hoaëc A-ñam ñaõ noäp quyeàn ñoù vaøo tay cuûa Satan, hoaëc Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ baát naêng trong vieäc ngaên chaën ma quyû? Khoâng, vaø vì nhieàu lyù do chính ñaùng.

Tröôùc tieân, chuùng ta neân caån thaän trong vieäc ñaët thaàn hoïc cuûa chuùng ta treân moät lôøi noùi cuûa keû maø Chuùa Gieâ-su goïi laø “Cha cuûa söï noùi doái” (Giaêng 8:44). Ñoâi luùc, Satan noùi leõ thaät, nhöng tröôøng hôïp naày, thì côø caûnh baùo cuûa chuùng ta neân phaát leân caùch maïnh meõ, bôûi vì nhöõng gì Satan ñaõ noùi maâu thuaån hoaøn toaøn vôùi nhöõng gì Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ noùi.

Trong chöông boán cuûa saùch Ñanieân, chuùng tat ñaõ thaáy caâu chuyeän haï nhuïc cuûa vua Neâ-bu-caùt-neát-sa, quaù kieâu ngaïo veà ñòa vò vaø söï thaønh ñaït cuûa mình, ñöôïc tieân tri Ñanieân noùi ñeán laø nhaø vua seõ bò ban cho taâm trí cuûa loaøi thuù cho ñeán khi vua nhaän bieát raèng: “Ñaáng Raát Cao cai trò trong nöôùc loaøi ngöôøi, vaø Ngaøi muoán ban cho ai tuøy yù” (Ñanieân 4:25). Cuøng moät lôøi tuyeân boá naày ñöôïc laäp laïi boán laàn coù lieân quan ñeán caâu chuyeän naày, nhaán maïnh ñeán taàm quan troïng cuûa noù (Ñanieân 4:17, 25, 32; 5:21).

Haõy chuù yù Ñanieân ñaõ noùi, “Ñaáng Raát Cao cai trò trong nöôùc loaøi ngöôøi“. Ñieàu ñoù chæ cho thaáy Ñöùc Chuùa Trôøi coù moät soá quyeàn quaûn trò ñaát phaûi khoâng naøo?

Cuõng chuù yù thaáy raèng lôøi coâng boá cuûa Ñanieân döôøng nhö maâu thuaån tröïc tieáp vôùi nhöõng gì Satan ñaõ noùi vôùi Chuùa Gieâ-su. Ñanieân ñaõ noùi Ñöùc Chuùa Trôøi “muoán ban cho ai tuøy yù Ngaøi muoán,” vaø Satan ñaõ noùi, “Ta ban noù cho nhöõng ngöôøi naøo ta muoán” (Luca 4:6).

Vaäy thì baïn tin ai ñaây? Caù nhaân toâi, toâi seõ tin Ñanieân.

Tuy nhieân, coù khaû naêng laø Satan ñang noùi söï thaät- neáu chuuùg ta xem nhöõng gì haén noùi ôû moät goùc ñoä khaùc.

Satan laø “chuùa ñôøi naày,” maø theo nhö ñieàu toâi ñaõ trình baøy, coù nghóa laø noù ñang cai trò treân vöông quoác cuûa söï toái taêm, maø bao goàm con ngöôøi soáng trong moãi quoác gia ñang noåi loaïn choáng Ñöùc Chuùa Trôøi. Kinh-thaùnh ñaõ noùi raèng “caû theá giôùi ñeàu phuïc döôùi quyeàn cuûa ma quyû” (I Giaêng 5:19). Khi Satan ñaõ coâng boá haén ñaõ coù theå ban quyeàn pheùp cho caùc nöôùc treân ñaát cho nhöõng ngöôøi naøo haén muoán, thì haén ñaõ coù theå muoán ñang noùi ñeán phaïm vi cuûa chính noù, vöông quoác cuûa söï toái taêm, ñaõ ñöôïc nhieàu vöông quoác nhoû hôïp laïi töông öùng vôùi caùc vöông quoác coù cuøng ñòa lyù chính trò. Chuùng ta ñaõ ñöôïc Kinh-thaùnh cho bieát raèng Satan coù vaøi caáp baäc aùc linh qua ñoù haén duøng ñeå cai trò vöông quoác cuûa haén (EÂ-pheâ-soâ 6:12), vaø ñaõ coù theå cho raèng Satan laø keû thaêng chöùc hay giaùng chöùc nhöõng linh ñoù trong heä thoáng caáp baäc cuûa haén, vì noù ñöùng ñaàu. Trong tröôøng hôïp ñoù, Satan hôïp phaùp ban cho Chuùa Gieâ-su vò trí aùc linh thöù hai- sau Satan- ñeå giuùp haén cai trò vöông quoác toái taêm cuûa haén. Taát caû nhöõng gì Chuùa Gieâ-su ñaõ phaûi laøm laø saáp mình tröôùc Satan vaø thôø laïy noù. Caùm ôn Chuùa, Chuùa Gieâ-su ñaõ ñoã qua ñöôïc baøi thi veà cô hoäi ñeå “thaêng quan tieán chöùc ñoù”.

Ai Ñaõ Cho Satan Uy Quyeàn?

(Who Gave Satan His Authority?)

Nhöng nhöõng gì veà lôøi coâng boá cuûa Satan laø quyeàn pheùp cuûa nhöõng vöông quoác ñaõ ñöôïc “ban cho” haén thì sao?

Moät laàn nöõa, raát coù khaû naêng thöïc söï laø Satan ñang noùi doái. nhöng haõy cho noù ích lôïi cuûa söï nghi ngôø vaø cöù cho laø noù noùi thaät ñi.

Chuù yù thaáy Satan khoâng noùi A-ñam ñaõ noäp quyeàn ñoù cho haén. Nhö chuùng ta ñaõ thaáy, A-ñam ñaõ khoâng theå noäp quyeàn ñoù cho Satan vì A-ñam ñaõ khoâng bao giôø coù quyeàn ñoù ñeå noäp. A-ñam ñaõ cai trò caùc loaøi caù, chim vaø suùc vaät, khoâng phaûi laø caùc vöông quoác. (Thöïc teá thì khoâng coù vöông quoác loaøi ngöôøi ñeå A-ñam cai trò khi oâng sa ngaõ.) Ngoaøi ra, neáu Satan ñaõ cho Chuùa Gieâ-su quyeàn cai trò vöông quoác toái taêm, thì vöông quoác ñoù bao goàm taát caû caùc aùc linh vaø nhöõng ngöôøi chöa ñöôïc cöùu, do vaäy tuyeät ñoái khoâng coù caùch naøo ñeå cho A-ñam ñaõ coù theå noäp quyeàn thöïc thi phaùp lyù cho Satan. Satan ñang cai trò caùc thieân söù sa ngaõ tröôùc khi A-ñam ñaõ ñöôïc döïng neân.

Ñaõ coù theå Satan muoán noùi raèng taát caû moïi ngöôøi treân theá giôùi ñaõ gia cho haén quyeàn ñeå cai trò treân hoï, vì hoï ñaõ khoâng ñaàu phuïc Ñöùc Chuùa Trôøi vaø cho duø hoï coù bieát hoaëc khoâng mình ñang ñaàu phuïc Satan ñi chaêng nöõa.

Moät khaû naêng coù theå ñuùng hôn nöõa ñoù laø Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ ban quyeàn ñoù cho Satan. Raát coù khaû naêng laém, caên cöù theo Kinh-thaùnh raèng Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ phaùn vôùi Satan, “Ngöôi vaø caùc aùc linh cuûa ngöôi ñöôïc pheùp ta cai trò treân nhöõng ngöôøi khoâng ñaàu phuïc ta”. Baây giôø, ñieàu ñoù coù leõ döôøng nhö khoù nuoát ñoái vôùi baïn, nhöng sau naày baïn seõ thaáy raèng ñoù coù theå laø söï giaûi thích toát nhaát veà lôøi coâng boá cuûa Satan. Neáu Ñöùc Chuùa Trôøi thöïc söï laø “Ñaáng cai trò trong nöôùc loaøi ngöôøi” (Ñanieân 4:25), thì baát cöù quyeàn pheùp Satan cai trò treân loaøi ngöôøi chaéc phaûi ñöôïc Ñöùc Chuùa Trôøi ban cho.

Satan chæ ñang cai trò vöông quoác cuûa söï toái taêm, cuõng coù theå ñöôïc goïi laø “vöông quoác phaûn loaïn”. Haén cai trò treân vöông quoác ñoù keå töø ngaøy haén bò truïc xuaát ra khoûi thieân ñaøng, maø nöôùc ñaõ coù tröôùc khi A-ñam sa ngaõ. Maõi cho ñeán khi A-ñam sa ngaõ, vöông quoác cuûa söï toái taêm ñaõ bao goàm chæ caùc thieân söù noåi loaïn maø thoâi. Nhöng khi A-ñam ñaõ phaïm toäi, thì oâng ta ñaõ tham döï vaøo vöông quoác phaûn loaïn, vaø keå töø ñoù trôû ñi vöông quoác cuûa Satan ñaõ bao goàm khoâng caùc thieân söù noåi loaïn, maø coøn nhöõng con ngöôøi noåi loaïn nöõa.

Satan ñaõ cai trò vöông quoác toái taêm cuûa haén tröôùc khi A-ñam ñöôïc taïo döïng neân, vaäy neân chuùng ta ñöøng neân nghó raèng khi A-ñam sa ngaõ, thì Satan ñaõ höôûng ñöôïc ñieàu gì ñoù maø tröôùc ñaây A-ñam ñaõ coù. Khoâng, khi A-ñam ñaõ phaïm toäi, thì oâng ta ñaõ tham döï vaøo vöông quoác phaûn loaïn, moät vöông quoác ñaõ coù tröôùc ñoù moät khoaûng thôøi gian do Satan cai trò.

Ñöùc Chuùa Trôøi Coù Ngaïc Nhieân Vôùi Söï Sa Ngaõ Khoâng?

(Was God Surprised by the Fall?)

Moät sai laàm khaùc nöõa trong “Thaàn Hoïc Höôûng Lôïi Cuûa Satan” laø thaàn hoïc naày khieán cho Ñöùc Chuùa Trôøi troâng raát ngu doát, döôøng nhö Ngaøi bò baét ngay traän vì thieáu caûnh giaùc vôùi nhöõng söï kieän sa ngaõ vaø keát quaû laø ñaõ thaáy chính Ngaøi rôi vaøo tình traïng ñau buoàn. Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ khoâng bieát raèng Satan seõ caùm doã A-ñam vaø EÂ-va vaø keát quaû taát yeáu laø loaøi seõ sa ngaõ sao? Neáu Ñöùc Chuùa Trôøi laø Ñaáng Toaøn Tri, vaø chính Ngaøi laø Ñaáng ñoù, thì chaén haún Ngaøi ñaõ bieát ñieàu gì ñaõ saép xaûy ra. Ñoù laø lyù do taïi sao Kinh-thaùnh ñaõ cho chuùng ta bieát tröôùc laø Ngaøi ñaõ coù keá hoaïch cöùu chuoäc loaøi ngöôøi ngay tröôùc khi Ngaøi ñaõ taïo döïng neân loaøi ngöôøi (Mathòô:34; Coâng-vuï 2:2-23; 4:27-28; I Coâr 2:7-8; EÂ-pheâ-soâ 3:8-11; 2 Ti-moâ-theâ 1:8-10; Khaûi-huyeàn 13:8).

Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ taïo döïng neân ma quyû bieát raèng noù seõ sa ngaõ, Ñöùc Cuùa Trôøi ñaõ taïo döïng neân A-ñam vaø EÂ-va bieát raèng hoï seõ sa ngaõ. Tuyeät ñoái khoâng coù chuyeän laø Satan ñaõ löøa gaït Ñöùc Chuùa Trôøi vaø höôûng lôïi moät soá ñieàu gì ñoù töø Ñöùc Chuùa Trôøi maø ñaùng ra Satan khoâng coù ñöôïc.

Coù phaûi toâi ñang muoán noùi raèng Ñöùc Chuùa Trôøi muoán Satan laøm “chuùa ñôøi naày”? Vaâng, ñuùng vaäy, heã bao laâu ñieàu ñoù thích hôïp cho nhöõng muïc ñích thieân thöôïng cuûa Ngaøi. Neáu Ñöùc Chuùa Trôøi khoâng muoán Satan haønh ñoäng, thì Ngaøi chæ ñôn giaûn ngaên chaën haén, nhö chuùng ta ñaõ ñoïc bieát trong Khaûi-huyeàn 20:1-2 vaøo moät ngaøy kia Ngaøi seõ laøm ñieàu ñoù.

Tuy nhieân, toâi khoâng coù noùi laø Ñöùc Chuùa Trôøi muoán baát cöù naøo phaûi ôû döôùi söï cai trò cuûa Satan. Ñöùc Chuùa Trôøi muoán moïi ngöôøi ñeàu ñöôïc cöùu vaø thoaùt khoûi vöông quoác cuûa Satan (Coâng-vuï 26:18; Coâ-loâ-se 1:13; I Ti-moâ-theâ 2:3-4; 2 Phi-e-rô 3:9). Song Ñöùc Chuùa Trôøi cho pheùp Satan cai trò treân nhöõng ngöôøi yeâu thích söï toái taêm (Giaêng 3:19) – nhöõng ngöôøi tieáp tuïc choáng nghòch Ngaøi.

Nhöng khoâng coù ñieàu gì chuùng ta coù theå laøm ñeå giuùp ñôõ loaøi ngöôøi thoaùt khoûi vöông quoác toái taêm cuûa Satan sao? Coù chöù, chuùng ta coù theå caàu nguyeän cho hoï vaø keâu goïi hoï aên naên vaø tin nhaän Phuùc AÂm (nhö Chuùa Gieâ-su ñaõ truyeàn baûo chuùng ta). Neáu hoï vaâng phuïc, thì hoï ñöôïc giaûi thoaùt khoûi quyeàn löïc cuûa Satan. Nhöng nghó raèng chuùng ta coù theå “ñaùnh haï” caùc aùc linh ñang naém giöõ ngöôøi ta trong moùng vuoát cuûa noù laø sai. Neáu ngöôøi ta muoán ôû trong söï toái taêm, Ñöùc Chuùa Trôøi seõ ñeå hoï nhö vaäy. Chuùa Gieâ-su ñaõ baûo vôùi caùc moân ñoà cuûa Ngaøi raèng neáu hoï vaøo thaønh naøo khoâng tieáp nhaän söù ñieäp cuûa hoï, thì neân phuûi dính ôû chaân hoï maø ñi ñeán thaønh khaùc (Ma-thi-ô 10:14). Ngaøi khoâng baûo hoï ôû laïi ñoù ñaùnh haï caùc ñoàn luõy trong thaøn ñoù xuoáng ñeå moïi ngöôøi seõ deã daøng môû loøng tieáp nhaän Phuùc AÂm hôn. Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ cho pheùp caùc aùc linh caàm giöõ nhöõng ngöôøi töø choái aên naên quay trôû veà vôùi Ngaøi trong noâ leä.

Baèng Chöùng Theâm Nöõa Veà Uy Quyeàn Toái Thöôïng

Cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi Treân Satan

(Further Proof of God’s Supreme Authority Over Satan)

Coù nhieàu caâu Kinh-thaùnh khaùc chöùng minh raèng Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ khoâng maát söï kieåm soaùt treân Satan vaøo luùc con ngöôøi sa ngaõ. Kinh-thaùnh ñaõ nhieàu laàn khaúng ñònh raèng Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ luoân coù söï kieåm soaùt trong Satan vaø seõ luoân coù söï kieåm soaùt hoaøn toaøn treân Satan. Ma quyû chæ coù theå laøm nhöõng gì Ñöùc Chuùa Trôøi cho pheùp thoâi. Tröôùc tieân chuùng ta haõy xem moät soá ví duï minh hoïa trong Kinh-thaùnh Cöïu-öôùc veà ñieàu naày.

Hai chöông ñaàu tieân cuûa sach Gioùp coù moät ví duï kinh ñieån veà quyeàn pheùp cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi treân Satan. Chuùng ta ñoïc thaáy ôû ñoù, Satan ra maét tröôùc maët Chuùa, kieän caùo Gioùp. Gioùp vaâng lôøi Chuùa hôn baát cöù ngöôøi naøo khaùc treân ñaát vaøo thôøi ñieåm ñoù, vaø Satan nhaém vaøo Gioùp laø chuyeän quaù töï nhieân thoâi. Ñöùc Chuùa Trôøi bieát Satan ñaõ “ñeå taâm” ñeán Gioùp (Gioùp 1:8, ñoïc ghi chuù ôû leà cuûa baûn New American Standard), vaø Ngaøi ñaõ laéng nghe khi Satan kieän caùo Gioùp veà vieäc oâng phuïc vuï Ngaøi chæ vì oâng höôûng ñöôïc moïi phöôùc haïnh (Gioùp 1:9-12).

Satan ñaõ noùi raèng Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ ñaët haøng raøo baûo veä xung quanh oâng vaø ñoøi Ngaøi laáy ñi nhöõng phöôùc haïnh cuûa Gioùp. Theá laø, Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ cho pheùp Satan laøm khoå Gioùp ôû moät möùc ñoä coù giôùi haïn. Ban ñaàu, Satan khoâng ñöôïc ñuïng ñeán thaân theå cuûa Gioùp. Tuy nhieân, sau ñoù Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ cho pheùp Satan laøm khoå ñeán thaân theå cuûa Gioùp, song caám Satan khoâng ñöôïc pheùp gieát oâng (Gioùp 2:5-6).

Moät ñoaïn Kinh-thaùnh naày thoâi cuõng ñaõ chöùng minh cho thaáy roõ raèng Satan khoâng theå laøm baát cöù ñieàu gì haén muoán. Haén khoâng theå ñuïng ñeán ñöôïc saûn nghieäp cuûa Gioùp cho ñeán khi Ñöùc Chuùa Trôøi cho pheùp haén. Satan khoâng theå cöôùp ñi söùc khoûe cuûa Gioùp maõi cho ñeán khi Ñöùc Chuùa Trôøi cho pheùp haén. Vaø haén khoâng theå gieát Gioùp vì Ñöùc Chuùa Trôøi khoâng cho pheùp ñieàu ñoù.[3] Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ cai trò treân Satan keå töø luùc loaøi ngöôøi sa ngaõ.

AÙc Thaàn Cuûa Sau-lô “Ñeán Töø Chuùa”

(Saul’s Evil Spirit “From God”)

Coù vaøi ví duï veà vieäc Ñöùc Chuùa Trôøi duøng caùc aùc linh cuûa Satan nhö laø nhöõng keû thi haønh côn thaïnh noä cuûa Ngaøi trong Kinh-thaùnh Cöïu-öôùc. chuùng ta ñoïc trong I Sa-mu-eân 16:14″Thaàn cuûa Ñöùc Gieâ-hoâ-va lìa khoûi Sau-lô; Ñöùc Gieâ-hoâ-va beøn khieán moät aùc thaàn khuaáy khuaát ngöôøi”. Dó nhieân tình huoáng naày xaûy ra vì söï kyû luaät cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi giaùng treân vua Sau-lô baát tuaân.

Caâu hoûi ñaët ra laø cuïm töø “moät aùc thaàn ñeán töø Chuùa” yù muoán ñieàu gì? Ñieàu ñoù coù nghóa laø Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ sai moät aùc thaàn ñaõ töøng soáng vôùi Ngaøi ôû thieân ñaøng, hoaëc ñieàu ñoù coù nghóa laø Ñöùc Chuùa Trôøi toái cao ñaõ cho pheùp moät trong caùc aùc thaàn cuûa Satan ñeán laøm khoå Sau-lô khoâng? Toâi cho raèng phaàn lôùn caùc Cô ñoác nhaân coù khuynh höôùng chaáp nhaän khaû naêng thöù hai caùc cöù vaøo taát caû nhöõng gì Kinh-thaùnh ñaõ daïy. Lyù do Kinh-thaùnh noùi moät aùc thaàn “ñeán töø Chuùa” laø vì söï quaáy roái cuûa aùc thaàn laø keát quaû tröïc tieáp söï ñoaùn phaït thieân thöôïng cuûa Chuùa Ñöùc Chuùa Trôøi treân sau-lô. Vì vaäy, chuùng ta thaáy raèng caùc aùc thaàn ñeàu ôû döôùi söï cai trò toái cao cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi.

Trong Caùc-quan-xeùt 9:23, “Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ sai moät aùc thaàn ñeán giöõa A-bi-meâ-leùc vaø daân Si-chem,” ñeå giaùng söï ñoaùn phaït cuûa Chuùa treân hoï vì côù nhöõng coâng vieäc aùc cuûa hoï. Moät laàn nöõa, aùc thaàn naày khoâng ñeán töø thieân ñaøng cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi, maø ñeán töø vöông quoác cuûa Satan, vaø ñöôïc Ñöùc Chuùa Trôøi cho pheùp ñeå thöïc hieän nhöõng keá hoaïch gian aùc choáng nghòch nhöõng con ngöôøi xöùng ñaùng chòu söï phaùn xeùt naày. Caùc aùc thaàn khoâng theå naøo thöïc hieän thaønh coâng nhöõng keá hoaïch gian aùc cuûa hoï ñöôïc neáu nhö khoâng coù söï cho pheùp cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi. Neáu ñieàu ñoù khoâng ñuùng, thì Ñöùc Chuùa Trôøi khoâng phaûi laø toaøn naêng nöõa. Do vaäy, moät laàn nöõa chuùng ta coù ñöa ra keát luaän moät caùch an toaøn hôn laø khi A-ñam sa ngaõ, Satan khoâng höôûng ñöôïc quyeàn pheùp naøo ñaõ vöôït qua söï kieåm soaùt cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi.

Caùc Ví Duï Trong Taân-öôùc Veà Quyeàn Pheùp

Cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi Treân Satan

(New Testament Examples of God’s Power Over Satan)

Kinh-thaùnh Taân-öôùc ñaõ cho theâm moät baèng chöùng thaùch thöùc Thaàn Hoïc Satan Höôûng Lôïi.

Chaúng haïn, chuùng ta ñoïc trong Luca 9:1 bieát raèng Chuùa Gieâ-su ñaõ ban cho möôøi hai moân ñoà cuûa Ngaøi “quyeàn treân taát caû ma quyû”. Ngoaøi ra, Luca 10:19, thì Chuùa Gieâ-su ñaõ phaùn vôùi hoï, “Naày, ta ñaõ ban quyeàn cho caùc ngöôi giaøy ñaïp raén, boø caïp, vaø moïi quyeàn cuûa keû nghòch döôùi chaân; khoâng gì laøm haïi caùc ngöôi ñöôïc”.

Neáu Chuùa Gieâ-su ñaõ ban cho moân ñoà quyeàn treân moïi quyeàn cuûa Satan, thì chaéc chaén Chính Ngaøi ñaõ coù quyeàn pheùp ñoù. Satan ôû döôùi quyeàn pheùp cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi.

Sau naày trong Phuùc AÂm Luca, chuùng ta ñoïc thaáy Chuùa Gieâ-su ñaõ noùi vôùi Phi-e-rô, “Hôõi Si-moân, Si-moân, naày, quyû Sa-tan ñaõ ñoøi saøng saûy ngöôi nhö luùa mì” (Luca 22:33). Ñoaïn Kinh-thaùnh chæ cho bieát raèng Satan ñaõ khoâng theå saøng saûy Phi-e-rô ñöôïc neáu nhö tröôùc heát khoâng coù söï cho pheùp cuûa Chuùa. Moät laàn nöõa, Satan ôû döôùi söï kieåm soaùt cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi.[4]

Haïn Tuø Moät Ngaøn Naêm Cuûa Satan

(Satan’s Thousand-Year Prison Term)

Khi chuùng ta ñoïc bieát Satan ñaõ bò moät thieân söù troùi laïi trong saùch Khaûi-huyeàn chöông 20, khoâng coù ñeà caäp ñeán hôïp ñoàng cho thueâ cuûa A-ñam heát haïn. Lyù do caàm tuø noù chæ ñôn giaûn laø ñeå “haén khoâng löøa doái caùc nöôùc nöõa maø thoâi” (Khaûi-huyeàn 20:3).

Thuù vò laø sau khi Satan bò caàm tuø moät ngaøn naêm, vaø “noù ra khoûi nguïc mình ñaëng doã daønh daân ôû boán phöông treân ñaát” (Khaûi-huyeàn 20:8). Caùc nöôùc bò löøa doái naày seõ nhoùm hieäp quaân ñoäi cuûa mình laïi taïi Gieâ-ru-sa-lem, nôi Chuùa Gieâ-su ñang cai trò. Khi chuùng ñaõ bao vaây thaønh, thì löûa töø trôøi xuoáng “thieâu nuoát chuùng” (Khaûi-huyeàn 20:9).

Coù ai seõ daïi doät ñeán noãi noùi raèng hôïp ñoàng cho thueâ cuûa A-ñam bao goàm caû moät giai ñoaïn ngaén cuoái cuøng sau moät ngan naêm ñoù khoâng, vaø vì vaäy Ñöùc Chuùa Trôøi bò buoäc phaûi phoùng thích Satan vì lyù do ñoù khoâng? Quan ñieån nhö vaäy thaät quaù voâ lyù.

Baây giôø, moät laàn nöõa chuùng ta coù theå hoïc ñöôïc töø ñoaïn Kinh-thaùnh naày laø Ñöùc Chuùa Trôøi coù quyeàn kieåm soaùt hoaøn toaøn treân ma quyû vaø cho pheùp haén thöïc hieän söï löøa doái cuûa haén chæ ñeå laøm troïn nhöõng muïc ñích thieân thöôïng cuûa Ngaøi maø thoâi.

Trong suoát moät ngaøn naêm cai trò trong töông lai cuûa Chuùa Gieâ-su, thì Satan seõ khoâng ñöôïc hoaït ñoäng, khoâng theå löøa doái ñöôïc ai caû. Tuy nhieân seõ coù nhöõng ngöôøi treân ñaát naày chæ vaâng phuïc söï cai trò cuûa Ñaáng Christ ôû beân ngoaøi, nhöng trong loøng muoán thaáy Ngaøi bò laät ñoå. Song hoï seõ khoâng noã löïc ñaûo chính ñöôïc vì bieát raèng hoï khoâng coù cô hoäi laät ñoå ñöôïc Ñaáng seõ “cai trò baèng caây gaäy saét” (Khaûi-huyeàn 19:15).

Nhöng khi Satan ñöôïc thaû ra, thì haén seõ coù theå löøa doái nhöõng ngöôøi gheùt Ñaáng Christ trong loøng, vaø hoï seõ noã löïc caùch ngu daïi cho ñieàu khoâng theå ñöôïc. Khi Satan ñöôïc pheùp löøa doái nhöõng keû coù khaû naêng noåi loaïn, thì taám loøng cuûa nhöõng ngöôøi naày seõ ñöôïc baøy toû ra, vaø Ñöùc Chuùa Trôøi seõ phaùn xeùt caùch coâng bình nhöõng ngöôøi khoâng xöùng ñaùng ñeå soáng trong vöông quoác cuûa Ngaøi.

Taát nhieân, ñoù laø moät trong nhöõng lyù do maø Ñöùc Chuùa Trôøi cho pheùp Satan löøa doái ngöôøi ta ngaøy hoâm nay. Sau naày chuùng ta seõ nghieân cöùu tæ mæ nhöõng keá hoaïch troïn veïn hôn cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi daønh cho Satan, nhöng baây giôø chæ caàn noùi raèng Ñöùc Chuùa Trôøi khoâng muoán moät ngöôøi naøo bò löøa doái. Tuy nhieân, Ngaøi muoán bieát coù gì trong loøng ngöôøi ta. Satan khoâng theå löøa doái nhöõng ngöôøi bieát vaø tin leõ thaät. Nhöng Ñöùc Chuùa Trôøi cho pheùp ma quyû löøa doái nhöõng ngöôøi maø loøng hoï chai cöùng, choái boû leõ thaät.

Noùi veà thôøi ñieåm cuûa antichrist, thì Phao-loâ ñaõ vieát:

Baáy giôø keû nghòch cuøng luaät phaùp kia seõ hieän ra, Ñöùc Chuùa Gieâ-su seõ duøng hôi mieäng Ngaøi maø huûy dieät noù, vaø tröø boû noù bôûi söï choùi saùng cuûa söï Ngaøi ñeán. Keû ñoù seõ laáy quyeàn cuûa quyû Sa-tan maø hieän ñeán, laøm ñuû moïi thöù pheùp laï, daáu dò vaø vieäc kyø doái giaû; duøng moïi caùch phænh doã khoâng coâng bình maø doã nhöõng keû hö maát, vì chuùng noù ñaõ khoâng nhaän laõnh söï yeâu thöông cuûa leõ thaät ñeå ñöôïc cöùu roãi. AÁy vì theá maø Ñöùc Chuùa Trôøi cho chuùng noù maéc phaûi söï laàm laïc, laø söï khieán chuùng noù tin ñieàu doái giaû, haàu cho heát thaûy nhöõng ngöôøi khoâng tin leõ thaät, song chuoäng söï khoâng coâng bình, ñeàu bò phuïc döôùi söï phaùn xeùt cuûa Ngaøi (2 Teâ-sa-loâ-ni-ca 2:8-12).

Chuù yù thaáy raèng Ñöùc Chuùa Trôøi laø Ñaáng taùn thaønh cho vieäc sai “söï aûnh höôûng löøa doái ñeå hoï coù leõ tin nhöõng ñieàu giaû doái”. Nhöng cuõng chuù yù thaáy raèng nhöõng ngöôøi seõ bò löøa doái naày laø nhöõng ngöôøi “khoâng tin leõ thaät,” cho thaáy raèng hoï ñaõ coù cô hoäi, nhöng vaãn khöôùc töø Phuùc AÂm. Ñöùc Chuùa Trôøi seõ cho pheùp Satan ban quyeàn naêng cho antichrist ñeå laøm nhöõng daáu kyø pheùp laï giaû vôùi muïc ñích löøa doái nhöõng ngöôøi choái boû Ñaáng Christ, vaø muïc ñích cuoái cuøng cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi laø “taát caû hoï coù theå bò phaùn xeùt”. Cuøng lyù do gioáng nhö vaäy, Ñöùc Chuùa Trôøi cho pheùp Satan löøa doái ngöôøi ta ngaøy hoâm nay.

Neáu Ñöùc Chuùa Trôøi khoâng coù lyù do naøo cho pheùp Satan hoaït ñoäng treân ñaát, thì Ngaøi ñaõ coù theå truïc xuaát Satan caùch deã daøng ñeán moät nôi naøo khaùc trong vuõ truï naày khi noù sa ngaõ. 2 Phi-e-rô 2:4 ñaõ cho chuùng ta bieát raèng coù caùc thieân söù phaïm toäi ñaõ bò Ñöùc Chuùa Trôøi neùm vaøo hoûa nguïc vaø bò caàm ôû nhöõng nôi toái taêm chôø ngaøy phaùn xeùt”. Ñöùc Chuùa Trôøi toaøn naêng cuûa chuùng ta coù theå ñaõ laøm ñieàu töông töï nhö theá cho Satan vaø cho baát cöù quyû söù naøo cuûa haén neáu ñieàu ñoù thích hôïp vôùi muïc ñích thieân thöôïng cuûa Ngaøi. Nhöng coøn moät luùc nöõa, Ñöùc Chuùa Trôøi coù lyù do ñeå cho pheùp Satan vaø quyû söù cuûa haén haøng ñoäng treân ñaát naày.

Noãi Lo Sôï Bò Laøm Khoå Cuûa Ma Quyû

(The Demon’s Fear of Torment)

Khi chuùng ta keát thuùc nghieân cöùu caâu chuyeän thaàn thoaïi naày, thì moät ví duï cuoái cuøng trong Kinh-thaùnh xeùt ñeán laø caâu chuyeän caùc quyû ôû Ga-ña-ra:

Ñöùc Chuùa Gieâ-su qua bôø beân kia roài, taïi xöù daân Ga-ña-ra, gaëp hai ngöôøi bò quyû aùm ôû nôi moà ñi ra, boä döõ tôïn laém, ñeán noãi khoâng ai daùm ñi ngang qua ñöôøng ñoù. Chuùng noù la leân raèng: Laïy Con Ñöùc Chuùa Trôøi, chuùng toâi vôùi Ngaøi coù can heä gì chaêng? Coù phaûi Ngaøi ñeán ñaây ñeå laøm khoå chuùng toâi tröôùc kyø khoâng? (Ma-thi-ô 8:28-29).

Caâu chuyeän naày thöôøng ñöôïc nhöõng ngöôøi khôûi xöôùng thaàn hoïc Satan-Ñöôïc Höôûng-Lôïi duøng ñeå hoã trôïï cho nhöõng quan ñieåm cuûa hoï. Hoï noùi, “nhöõng quyû ñoù ñaõ keâu caàu söï oâng bình cuûa Chuùa Gieâ-su. Chuùng bieát Ngaøi khoâng coù quyeàn laøm khoå chuùng tröôùc khi thôøi haïn hôïp ñoàng cuûa A-ñam keát thuùc, thôøi ñieåm khi chuùng vaø Satan seõ bò neùm vaøo hoà löûa bò haønh khoå caû ngaøy laãn ñeâm cho ñeám maõi maõi”.

Nhöng thaät söï maët traùi thì ñuùng. Chuùng ñaõ bieát Chuùa Gieâ-su ñaõ coù quyeàn naêng vaø coù quyeàn laøm khoå chuùng baát cöù luùc naøo Ngaøi muoán, ñoù laø lyù do taïi sao chuùng ñaõ xin Ngaøi thöông xoùt. Hieån nhieân chuùng raát sôï raèng coù leõ Con Ñöùc Chuùa Trôøi ñöa chuùng ñi ñeán choán khoå hình sôùm hôn nhieàu. Luca cho chuùng ta bieát chuùng noù caàu xin Ñöùc Chuùa Gieâ-su ñöøng khieán mình xuoáng vöïc saâu” (Luca 8:31). Neáu Chuùa Gieâ-su ñaõ khoâng coù quyeàn ñoù bôûi vì theo moät soá quyeàn lôïi phaùp lyù ñöôïc giaû ñònh cuûa ma quyû, thì chaéc chuùng ñaõ khoâng ñöôïc ñeà caäp ñeán laøm gì.

Nhöõng quyû naày ñaõ bieát chuùng noù hoaøn toaøn do Chuùa Gieâ-su ñònh ñoaït, nhö ñaõ ñöôïc minh hoïa bôûi lôøi van xin cuûa chuùng noù laø ñöøng ñuoåi chuùng ra khoûi mieàn ñoù (Maùc 5:10), söï naøi xin cuûa chuùng laø xin ñöôïc pheùp vaøo baày heo gaàn ñoù (Maùc 5:112), chuùng noù naøi xin ñöøng neùm chuùng xuoáng “vöïc saâu” (Luca 8:31), vaø chuùng noù naøi xin Ñaáng Christ ñöøng haønh khoå chuùng tröôùc “kyø”.

Chuyeän thaàn thoaïi #4: “Satan, nhö laø ”thaàn cuûa ñôøi naày” ñaõ kieåm soaùt moïi thöù treân ñaát, bao goàm caùc chính phuû cuûa loaøi ngöôøi, thieân tai vaø thôøi tieát”.

(Myth #4: “Satan, as ‘the god of this world’ has control over everything on the earth, including human governments, natural disasters, and the weather.”)

Trong Kinh-thaùnh, Phao-loâ cho bieát Satan laø “chuùa ñôøi naày” (2 Coâr 4:4) vaø Chuùa Gieâ-su ñaõ cho bieát noù laø “keû cai trò ñôøi naày” (Giaêng 12:31; 14:30; 16:11). Caên cöù vaøo nhöõng töôùc hieäu naày daønh cho Satan, thì nhieàu ngöôøi ñaõ cho raèng Satan ñaõ kieåm soaùt hoaøn toaøn kieåm soaùt theá giôùi naày. Maëc duø chuùng ta ñaõ xem xeùt ñaày ñuû caùc caâu Kinh-thaùnh chæ ra nhöõng söï sai traät cuûa caâu chuyeän naày, nhöng chuùng ta nghieân cöùu kyû hôn nöõa ñeå chuùng ta coù theå coù söï hieåu bieát ñaày ñuû veà quyeàn löïc cuûa Satan thaät söï bò giôùi haïn nhö theá naøo. Chuùng ta phaûi thaän troïng veà söï hieåu bieát troïn veïn cuûa chuùng ta veà Satan khoâng chæ ñöôïc döïa treân boán caâu Kinh-thaùnh cho bieát Satan laø chuùa, hoaëc keû cai trò ñôøi naày.

Khi chuùng ta caøng xem Kinh-thaùnh nhieàu, thì chuùng ta khaùm phaù thaáy raèng khoâng nhöõng Chuùa Gieâ-su noùi Satan laø “keû cai trò ñôøi naày,” maø Ngaøi coøn noùi Cha ThieânThöôïng cuûa Ngaøi laø “Chuùa cuûa trôøi vaø ñaát” (Ma-thi-ô 11:25; Luca:21). Ngoaøi ra, khoâng nhöõng Phao-loâ ñaõ ñeà caäp Satan laø “chuùa ñôøi naày,” gioáng nhö Chuùa Gieâ-su, oâng coøn ñeà caäp Ñöùc Chuùa Trôøi laø “Chuùa cuûa trôøi vaø ñaát” (Coâng-vuï 17:24). Ñieàu naày chöùng toû cho chuùng ta thaáy raèng khoâng Chuùa Gieâ-su cuõng khoâng phaûi Phao-loâ muoán chuùng ta nghó raèng Satan kieåm soaùt hoaøn toaøn theá giôùi naày. Quyeàn pheùp cuûa Satan chaéc chaén bò giôùi haïn.

Söï khaùc nhau bieät raát quan troïng giöõa nhöõng caâu Kinh-thaùnh töông phaûn naày ñöôïc tìm thaáy trong nhöõng töø theá giôùi vaø traùi ñaát. Maëc duø chuùng ta thöôøng duøng hai töø naày ñoàng nghóa nhau, nhöng theo ngoân ngöõ Hy-laïp nguyeân thuûy thì hai töø naày thöôøng khoâng gioáng nhau. Ñaõ moät khi chuùng ta hieåu nhöõng töø naày khaùc nhau, thì söï hieåu bieát cuûa chuùng ta veà quyeàn pheùp cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi vaø Satan treân theá giôùi naày gia taêng caùch ñoät ngoät.

Chuùa Gieâ-su ñaõ ñeà caäp Ñöùc Chuùa Cha laø Chuùa cuûa ñaát. Töø ñaát ñöôïc dòch ôû ñaây trong tieáng Hy-laïp laø ge. Töø naày noùi ñeán haønh tinh vaät chaát maø chuùng ta ñang soáng, vaø töø naày baét nguoàn töø Tieáng Anh ñoù laø töø Ñòa Lyù.

Ngöôïc laïi, Chuùa Gieâ-su ñaõ noùi raèng Satan laø keû cai trò ñôøi naày. Trong ngoân ngöõ Hy-laïp töø theá giôùi naày laø kosmos, töø naày chuû yeáu ñeà caäp ñeán traät töï hoaëc söï saép xeáp. Töø naày noùi ñeán con ngöôøi hôn laø haønh tinh vaät chaát. Ñoù laø lyù do taïi sao caùc Cô ñoác nhaân thöôøng hay noùi Satan laø “chuùa cuûa heä thoáng ñôøi naày”.

Hieän taïi, Ñöùc Chuùa Trôøi chöa kieåm soaùt theá giôùi naày hoaøn toaøn, bôûi vì Ngaøi chöa kieåm soaùt hoaøn toaøn taát caû moïi ngöôøi treân theá giôùi naày. Lyù do cho ñieàu naày laø Ngaøi ñaõ ban cho taát caû moïi ngöôøi choïn löïa ai seõ laø chuû cuûa hoï, vaø nhieàu ngöôøi ñaõ choïn trung thaønh vôùi Satan. Taát nhieân, yù muoán töï do cuûa loaøi ngöôøi laø moät phaàn keá hoaïch cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi.

Phao-loâ ñaõ duøng moät töø khaùc cho töø theá giôùi, Tieáng Hy-laïp goïi laø aion, khi oâng vieát veà chuùa ñôøi (theá giôùi) naày coù theå vaø thöôøng ñöôïc dòch laø thôøi ñaïi, coù nghóa laø moät khoaûng thôøi gian ñöôïc ñaùnh daáu. Satan laø chuùa cuûa thôøi ñaïi hieän nay.

Taát caû caùc töø naày coù nghóa gì? Traùi ñaát laø haønh tinh vaät lyù chuùng ta ñang soáng. Theá giôùi (theá gian) noùi ñeán nhöõng ngöôøi ñang soáng treân traùi ñaát, ñaëc bieät hôn nöõa, ñoù laø nhöõng ngöôøi khoâng haàu vieäc Chuùa Gieâ-su. Hoï ñang haàu vieäc Satan, vaø hoï bò giam caàm trong heä thoáng baêng hoaïi vaø toäi loãi cuûa Satan. Coøn chuùng ta, laø nhöõng Cô ñoác nhaân ñöôïc noùi ñeán laø “ôû trong theá gian” nhöng khoâng “thuoäc veà theá gian” (Giaêng 17:11,14). Chuùng ta ñang soáng ôû giöõa voøng nhöõng coâng daân cuûa vöông quoác cuûa söï toái taêm, nhöng chuùng ta thöïc söï ñang ôû trong vöông quoác cuûa söï saùng laùng, vöông quoác cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi.

Vì vaäy, baây giôø chuùng ta coù caâu traû lôøi cuûa chuùng ta. Ñeå noùi caâu naày caùch ñôn giaûn: Ñöùc Chuùa Trôøi toái cao kieåm soaùt toaøn boä traùi ñaát. Ñöôïc söï cho pheùp cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi, Satan chæ kieåm soaùt “heä thoáng ñôøi naày,” ñoù laø kieåm soaùt treân nhöõng coâng daân cuûa vöông quoác toái taêm cuûa haén. Vì lyù do naày, söù ñoá Giaêng ñaõ vieát raèng “caû theá gian (khoâng phaûi caû ñaát) ñeàu phuïc döôùi quyeàn cuûa ma quyû” (I Giaêng 5:19).

Ñieàu naày khoâng phaûi noùi raèng Ñöùc Chuùa Trôøi khoâng coù quyeàn treân theá gian, hoaëc heä thoáng ñôøi naày, hoaëc ngöôøi thuoäc theá gian naày. Nhö Ñanieân ñaõ cho bieát, “Ngaøi laø Ñaáng Raát Cao cai trò trong nöôùc loaøi ngöôøi, vaø Ngaøi muoán ban cho ai tuøy yù” (Ñanieân 4:25). Ngaøi vaãn coù theå toân cao moät ngöôøi naøo leân hoaëc haï ngöôøi naøo xuoáng theo yù Ngaøi muoán. Tuy nhieân, vôùi töù caùch laø “Ñaáng raát cao cai trò trong nöôùc loaøi ngöôøi,” Ngaøi ñaõ coù quyeàn toái cao cho pheùp Satan cai trò moät phaàn theá giôùi loaøi ngöôøi laø nhöõng ngöôøi noåi loaïn choáng nghòch Ngaøi.

Lôøi Ñeà Nghò Satan Ñöôïc Xem Xeùt

(Satan’s Offer Considered)

Söï khaùc bieät roõ neùt giöõa ñaát vaø theá (giôùi) gian cuõng giuùp ích chuùng ta hieåu ñöôïc söï caùm doã cuûa Chuùa Gieâ-su trong ñoàng vaéng. Satan ñaõ cho Chuùa Gieâ-su thaáy “taát caû caùc nöôùc cuûa theá gian moät luùc”. Satan ñaõ khoâng theå cho Chuùa Gieâ-su moät ñòa vò chính trò treân caùc chính theå loaøi ngöôøi treân ñaát naày, nhö nhöõng gì chuùng ta coù theå goïi laø toång thoáng hay thuû töôùng. Satan khoâng phaûi laø ngöôøi coù theå toân cao hay haï xuoáng nhöõng keû cai trò con ngöôøi treân ñaát naày- Chính Ñöùc Chuùa Trôøi laø ngöôøi ñoù.

Ñuùng hôn, chaéc Satan ñaõ cho Chuùa Gieâ-su xem thaáy taát caû vöông quoác nhoû cuûa vöông quoác toaøn caàu toái taêm cuûa haén. Haén ñaõ cho Chuùa Gieâ-su thaáy heä thoáng caáp baäc cuûa caùc aùc linh, nhöõng keû cai trò trong vöông quoác cuûa söï toái taêm cuõng nhö treân nhöõng ngöôøi noåi loaïn laø nhöõng ngöôøi thuoäc veà chuùng trong nhöõng laõnh ñòa töông öùng cuûa chuùng. Satan ñaõ ñeà nghò cho Chuùa Gieâ-su cai trò vöông quoác cuûa haén– neáu Chuùa Gieâ-su ñaõ tham gia vôùi söï noåi loaïn cuûa Satan choáng laïi Ñöùc Chuùa Trôøi. Thì chaéc Chuùa Gieâ-su ñaõ trôû thaønh ngöôøi coù quyeàn thöù hai trong vöông quoác cuûa söï toái taêm.

Söï Kieåm Soaùt Cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi Treân Ñaát,

Treân Caùc Chính Theå Loaøi Ngöôøi

(God’s Control Over Earthy, Human Governmants)

Thaäm chí caøng chính xaùc hôn, chuùng ta haõy thieát laäp nhöõng giôùi haïn veà quyeàn pheùp cuûa Satan baèng caùch tröôùc tieân haõy xem nhöõng caâu Kinh-thaùnh khaúng ñònh quyeàn pheùp cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi treân ñaát, treân caùc chính theå loaøi ngöôøi. Satan coù moät soá quyeàn pheùp trong chính theå loaøi ngöôøi chæ vì haén coù moät soá uy quyeàn treân nhöõng ngöôøi chöa ñöôïc cöùu, vaø nhöõng chính theå thöôøng ñöôïc nhöõng ngöôøi chöa ñöôïc cöùu cai trò. Nhöng cuoái cuøng thì Ñöùc Chuùa Trôøi vaãn coù quyeàn toái cao treân caùc chính theå loaøi ngöôøi, vaø Satan chæ laïm duïng hoï ôû möùc ñoä Ñöùc Chuùa Trôøi cho pheùp maø thoâi.

Chuùng ta ñaõ xem xeùt lôøi cuûa Ñanieân noùi vôùi vua Neâ-bu-caùt-neát-sa roài, nhöng vì lôøi ñoù quaù roõ raøng, chuùng ta haõy xem qua laïi lôøi ñoù moät laàn nöõa.

Ñaïi ñeá Neâ-bu-caùt-neát-sa ñaõ ngöôùc leân caùch kieâu ngaïo vì quyeàn löïc vaø söï thaønh ñaït cuûa mình, vaäy neân Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ ra leänh haï vua naày xuoáng nôi thaáp ñeå vua naày coù theå bieát raèng “Ñaáng Raát Cao cai trò trong nöôùc cuûa loaøi ngöôøi; Ngaøi muoán ban cho ai tuøy yù, vaø laäp keû raát heøn haï trong loaøi ngöôøi leân ñoù” (Ñanieân 4:17). Hieån nhieân Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ ñaùng ñöôïc ngôïi khen vì söï thaêng hoa chính trò lôùn lao cuûa Neâ-bu-caùt-neát-sa. Ñieàu naày ñuùng cho moãi moät laõnh ñaïo traàn gian naày. Noùi veà nhöõng ngöôøi cai trò treân ñaát naày, söù ñoà Phao-loâ ñaõ coâng boá raèng” vì chaúng coù quyeàn naøo maø khoâng ñeán bôûi Ñöùc Chuùa Trôøi, caùc quyeàn ñeàu bôûi Ñöùc Chuùa Trôøi chæ ñònh” (Roâ-ma 13:1).

Ñöùc Chuùa Trôøi laø uy quyeàn nguyeân thuûy vaø toái thöôïng cuûa toaøn boä vuõ truï naày. Neáu ai ñoù ñaõ coù uy quyeàn, thì quyeàn ñoù chæ coù theå laø vì Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ uyû quyeàn cho ngöôøi ñoù hoaëc ñaõ cho pheùp cho ngöôøi naøo ñoù coù moät soá quyeàn haønh.

Nhöng coøn nhöõng ngöôøi cai trò ñoäc aùc thì sao? Phao-loâ ñaõ coù yù muoán raèng ngay caû nhöõng ngöôøi ñoù cuõng ñöôïc Ñöùc Chuùa Trôøi chæ khoâng? Vaâng, oâng ñaõ ñaõ noùi theá. Ngay töø ñaàu thö naày, Phao-loâ ñaõ vieát, “Trong Kinh Thaùnh cuõng coù phaùn cuøng Pha-ra-oân raèng: “Naày laø côù vì sao ta ñaõ daáy ngöôi leân, aáy laø ñeå toû quyeàn pheùp ta ra trong ngöôi, haàu cho danh ta ñöôïc truyeàn ra khaép ñaát” ” (Roâ-ma 9:17). Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ daáy Phao-ra-oân coù loøng cöùng coûi leân vì muïc ñích laû vinh hieån Ngaøi. Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ baøy toû quyeàn naêng lôùn lao cuûa Ngaøi qua nhöõng pheùp laï giaûi cöùu cuûa Ngaøi- moät cô hoäi do moät keû böôùng bænh maø Ñöùc Chuùa Trôøi daáy leân ñaõ taïo ra.

Ñaây coù phaûi söï vieäc khoâng nhöõng roõ raøng trong cuoäc ñoái thoaïi cuûa Chuùa Gieâ-su vôùi Phi-laùt sao? Thaät ngaïc nhieân laø Chuùa Gieâ-su ñaõ khoâng traû lôøi cuûa Phi-laùt, oâng ta ñaõ noùi vôùi Chuùa Gieâ-su, “Ngöôi chaúng noùi chi vôùi ta heát sao? Ngöôi haù chaúng bieát raèng ta coù quyeàn buoâng tha ngöôi vaø quyeàn ñoùng ñinh ngöôi sao?” (Giaêng 19:10).

Chuùa Gieâ-su ñaõ ñaùp laïi, “Neáu chaúng phaûi töø treân cao ñaõ ban cho ngöôi, thì ngöôi khoâng coù quyeàn gì treân ta” (Giaêng 19:11). Bieát ñöôïc ñaëc tính heøn nhaùt cuûa Phi-laùt, Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ daáy oâng leân ñeå keá hoaïch ñaõ ñònh tröôùc cuûa Ngaøi cho Chuùa Gieâ-su cheát treân thaäp töï giaù seõ ñöôïc laøm troïn.

Chæ ñoïc löôùt qua caùc saùch lòch söû cuûa Cöïu-öôùc cho thaáy ñoâi luùc Ñöùc Chuùa Trôøi duøng nhöõng ngöôøi cai trò ñoäc aùc nhö laø nhöõng taùc nhaân côn thaïnh noä cuûa Ngaøi giaùng treân nhöõng ngöôøi ñaùng bò hình phaït. Neâ-bu-caùt-neát-sa ñöôïc Ñöùc Chuùa Trôøi duøng ñeå ñem söï phaùn xeùt cuûa Ngaøi giaùng treân nhöõng quoác gia trong Cöïu-öôùc.

Coù nhieàu ví duï veà nhöõng ngöôøi cai trò maø Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ daáy leân hoaëc haï xuoáng trong Kinh-thaùnh. Trong kinh-thaùnh Taân-öôùc, chaúng haïn chuùng ta ñoïc veà vua Heâ-roát, ngöôøi ñaõ khoâng daâng söï vinh hieån cho Ñöùc Chuùa Trôøi khi moät soá nöôùc chö haàu cuûa oâng keâu lôùn tröôùc maët oâng, “AÁy laø tieáng cuûa moät thaàn, chaúng phaûi tieáng ngöôøi ta ñaâu!” (Coâng-vuï 12:22).

Keát quaû ra sao? “Lieàn luùc ñoù, coù thieân söù cuûa Chuùa ñaùnh vua Heâ-roát, bôûi côù chaúng nhöôøng söï vinh hieån cho Ñöùc Chuùa Trôøi; vaø vua bò truøng ñuïc maø cheát” (Coâng-vuï 12:13).

Haõy nhôù raèng Heâ-roát roõ raøng ñaõ laø coâng daân cuûa vöông quoác cuûa Satan, nhöng oâng ta khoâng thoaùt khoûi söï phaùn xeùt cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi. Dó nhieân, Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ coù theå haï baát cöù laõnh ñaïo hieän taïi treân ñaát naày xuoáng neáu Ngaøi muoán.[5]

Lôøi Laøm Chöùng Cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi

(God’s Personal Testimony)

Cuoái cuøng, chuùng ta haõy ñoïc nhöõng gì chíng Ñöùc Chuùa Trôøi moät laàn nöõa ñaõ noùi qua tieân tri Gieâ-reâ-mi lieân quan quyeàn toái thöôïng cuûa Ngaøi treân ñaát, treân caùc vöông quoác loaøi ngöôøi.

Ñöùc Gieâ-hoâ-va phaùn: Hôõi nhaø Y-sô-ra-eân, ta ñoái vôùi caùc ngöôi haù chaúng laøm ñöôïc nhö ngöôøi thôï goám hay sao? Hôõi nhaø Y-sô-ra-eân, ñaát seùt ôû trong tay thôï goám theå naøo, thì caùc ngöôi cuõng ôû trong tay ta theå aáy. Trong luùc naøo ta seõ noùi veà moät daân moät nöôùc kia ñaëng nhoå ñi, huûy ñi, dieät ñi; neáu nöôùc maø ta noùi ñoù xaây boû ñieàu aùc mình, thì ta seõ ñoåi yù ta ñaõ toan giaùng tai hoïa cho noù. Cuõng coù luùc naøo ta seõ noùi veà moät daân moät nöôùc kia ñaëng döïng noù, troàng noù; neáu nöôùc aáy laøm ñieàu aùc tröôùc maét ta vaø khoâng nghe tieáng ta, thì ta seõ ñoåi yù ta ñaõ ñònh xuoáng phöôùc cho noù (Gieâ-reâ-mi 18:6-10).

Baïn coù theå thaáy raèng khi Satan caùm doã Chuùa Gieâ-su trong ñoàng vaéng, thì khoâng coù cöûa cho haén ñaõ coù theå cho Chuùa Gieâ-su cai trò caùc nöôùc chính trò, loaøi ngöôøi treân ñaát naày khoâng? Neáu Satan ñaõ ñang noùi söï thaät (vì ñoâi khi noù noùi thaät), thì taát caû nhöõng gì haén ñaõ coù theå cho Chuùa Gieâ-su laø cai trò treân vöông quoác toái taêm cuûa haén.

Nhöng Satan coù aûnh höôûng treân caùc chính theå loaøi ngöôøi khoâng? Taát nhieân laø coù roài, bôûi vì haén laø chuùa thuoäc linh cuûa nhöõng ngöôøi chöa ñöôïc cöùu, vaø nhöõng ngöôøi chöa ñöôïc naày tham döï vaøo caùc chính theå loaøi ngöôøi. tuy nhieân haén chæ aûnh höôûng nhieàu chöøng naøo tuøy thuoäc vaøo söï cho pheùp cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi cho noù, vaø Ñöùc Chuùa Trôøi chæ coù theå phaù baát cöù möu chöôùc naøo cuûa Satan vaøo baât cöù luùc naøo Ngaøi muoán. Söù ñoà Giaêng ñaõ vieát veà Chuùa Gieâ-su nhö laø “Chuùa cuûa caùc vua trong theá gian” (Khaûi-huyeàn 1:5).

Satan Coù Gaây Ra Nhöõng Thieân Tai

Vaø Thôøi Tieát Thaát Thöôøng Khoâng?

(Does Satan Cause Natural Disasters and adverse weather?)

Bôûi vì Satan laø “chuùa cuûa ñôøi naày,” neân nhieàu ngöôøi cuõng ñaõ cho raèng haén kieåm soaùt thôøi tieát vaø laø keû gaây ra taát caû nhöõng thieân tai, chaúng haïn nhö haïn haùn, luït loäi, baõo toá, ñoäng ñaát vaân vaân vaø vaân vaân. Nhöng ñaây coù phaûi laø ñieàu Kinh-thaùnh daïy chuùng ta khoâng? Moät laàn nöõa chuùng ta phaûi caån thaän vôùi nhöõng gì maø chuùng ta khoâng döïa toaøn boä thaàn hoïc cuûa chuùng ta veà Satan treân moät caâu Kinh-thaùnh noùi raèng, “keû troäm chæ ñeán cöôùp, gieát, vaø huûy dieät” (Giaêng 10:10). Toâi ñaõ thöôøng nghe ngöôøi ta trích caâu Kinh-thaùnh naày nhö laø baèng raèng baát cöù ñieàu gì cöôùp, gieát hoaëc huûy dieät laø ñeán töø Satan. Tuy nhieân, khi chuùng ta xem caøng nhieàu Kinh-thaùnh, thì chuùng ta bieát raèng ñoâi luùc Chính Ñöùc Chuùa Trôøi gieát vaø huûy dieät. Haõy xem ba ñoaïn Kinh-thaùnh töø nhieàu ví duï coù khaû naêng:

Chæ coù moät Ñaáng laäp ra luaät phaùp vaø moät Ñaáng xeùt ñoaùn, töùc laø Ñaáng cöùu ñöôïc vaø dieät ñöôïc (Gia-cô 4:12).

Song ta chæ cho caùc ngöôi bieát phaûi sôï ai: Phaûi sôï Ñaáng khi ñaõ gieát roài, coù quyeàn boû xuoáng ñòa nguïc; phaûi, ta noùi cuøng caùc ngöôi, aáy laø Ñaáng caùc ngöôi phaûi sôï! (Luca 12:5).

Ñöøng sôï keû gieát thaân theå maø khoâng gieát ñöôïc linh hoàn; nhöng thaø sôï Ñaáng laøm cho maát ñöôïc linh hoàn vaø thaân theå trong ñòa nguïc (Ma-thi-ô 10:28).

Neáu chuùng ta noùi moïi chuyeän lieân quan ñeán cöôùp gieát vaø huûy dieät laø coâng vieäc cuûa Satan, thì chuùng ta ñaõ sai laàm. Coù haøng taù caùc ví duï trong Kinh-thaùnh noùi Ñöùc Chuùa Trôøi gieát vaø huûy dieät.

Chuùng ta neân töï hoûi chuùng ta, khi Chuùa Gieâ-su noùi keû troäm ñeán chæ ñeán cöôùp, gieát vaø huûy dieät, thì Ngaøi coù ñang thöïc söï noùi ñeán ma quyû hay khoâng? Laïi moät laàn nöõa ñieàu chuùng ta caàn laøm laø ñoïc lôøi cuûa Ngaøi theo vaên maïch. Moät caâu Kinh-thaùnh tröôùc khi Ngaøi noùi veà keû troäm chæ cöôùp, gieát, vaø huûy dieät, thì Chuùa Gieâ-su ñaõ noùi, “Heát thaûy nhöõng keû ñaõ ñeán tröôùc ta ñeàu laø quaân troäm cöôùp; nhöng chieân khoâng nghe chuùng noù” (Giaêng 10:8). Khi chuùng ta ñoïc toaøn boä baøi giaûng cuûa Chuùa Gieâ-su trong Giaêng 10:1-15 noùi veà Ngaøi laø Ñaáng Chaên Chieân Hieàn Laønh, thì ñieàu naày caøng quaù roõ raøng hôn ncaùc thuaät ngöõ cuûa Ngaøi veà keû troäm vaø nhieàu teân troäm laø ñeà caäp ñeán nhöõng giaùo sö giaû vaø nhöõng laõnh ñaïo toân giaùo giaû.

Nhieàu Quan Ñieåm Khaùc Nhau Veà Thôøi Tieát Baát Lôïi

Vaø Nhöõng Thieân Tai

(Variuos Views of adverse Weather and Natural Disasters)

Khi côn baõo hoaëc ñoäng ñaát aäp ñeán, thì ñieàu naày noåi leân moät caâu hoûi thaàn hoïc trong taâm trí cuûa ngöôøi tin Chuùa: “Ai ñang gaây ra chuyeän naày?” Chæ coù hai khaû naêng duy nhaát cho nhöõng Cô ñoác nhaân tin Kinh-thaùnh: Hoaëc laø Ñöùc Chuùa Trôøi Hoaëc laø Satan gaây ra nhöõng chuyeän naày.

Coù leõ moät soá ngöôøi choáng ñoái: “OÀ khoâng! Khoâng ñoåi loãi cho Ñöùc Chuùa Trôøi ñöôïc! Phaûi ñoåi loãi cho loaøi ngöôøi thoâi. Ñöùc Chuùa Trôøi ñang ñoaùn phaït hoï vì côù toäi loãi cuûa hoï“.

Neáu Ñöùc Chuùa Trôøi ñang gaây ra nhöõng côn baõo vaø nhöõng traän ñoäng ñaát vì söï ñoaùn phaït cuûa Ngaøi treân toäi loãi, do vaäy, ñöông nhieân laø chuùng ta coù theå ñoå loãi cho nhaân loaïi boäi nghòch hôn laø ñoå loãi cho Ñöùc Chuùa Trôøi, Nhöng Ñöùc Chuùa Trôøi vaãn coù traùch nhieäm, vì nhöõng thieân tai seõ khoâng theå xaûy ra ñöôïc neáu nhö khoâng coù söï cho pheùp cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi.

Hoaëc giaû, neáu ñieàu ñuùng laø Ñöùc Chuùa Trôøi cho pheùp Satan ñem baõo toá vaø ñoäng ñaát ñeán ñeå thöïc hieän söï phaùn xeùt cuûa treân toäi nhaân, do vaäy chuùng ta coù theå noùi raèng Satan gaây nhöõng ñieàu naày, song Ñöùc Chuùa Trôøi vaãn coù traùch nhieäm. Lyù do laø vì Ngaøi laø Ñaáng ñaõ cho pheùp Satan gaây ra söï taøn phaù vaø vì nhöõng thieân tai xaûy ra nhö laø keát quaû phaûn öùng cuûa Ngaøi ñoái vôùi toäi loãi.

Moät soá ngöôøi cho raèng Chaúng phaûi Ñöùc Chuùa Trôøi cuõng chaúng phaûi Satan chòu cho vieäc baõo toá vaø ñoäng ñaát, nhöng ñoù chæ laø moät “hieän töôïng töï nhieân trong theá giôùi toäi loãi cuûa chuùng ta”. Theo caùch maäp môø, hoï cuõng ñang noã löïc ñoå loãi cho loaøi ngöôøi veà nhöõng thieân tai, nhöng vaãn khoâng truùng ñích. Lôøi giaûi thích naày vaãn khoâng laøm Ñöùc Chuùa Trôøi khoâng coù loãi. Neáu nhöõng côn baõo chæ laø moät “hieän töôïng töï nhieân trong theá giôùi toäi loãi cuûa chuùng ta,” thì ai ñaõ quyeát ñònh cho nhöõng ñieàu naày xaûy ra? Hieån nhieân baõo toá khoâng phaûi do ngöôøi taïo neân. Ñieàu ñoù coù nghóa laø, baõo toá khoâng xaûy ra baát cöù khi naøo söï noùi doái ôû moät möùc ñoä chaéc chaén naøo ñoù ñöôïc noùi vaøo baàu khí quyeån. Ñoäng ñaát khoâng xaûy ra khi moät soá ngöôøi naøo ñoù phaïm toäi ngoaïi tình.

Khoâng, neáu ñaõ coù moái lieân quan giöõa baõo toá vaø toäi loãi, thì Ñöùc Chuùa Trôøi coù dính líu ñeán, vì baõo toá laø baøy toû söï phaùn xeùt cuûa Ngaøi treân toäi loãi. Cho duø baõo toá xaûy ra caùch ngaãu nhieân, thì chaéc haún ñaõ phaûi Ñöùc Chuùa Trôøi laø Ñaáng ñaõ ra leänh cho baõo toá seõ xaûy ra caùch ngaãu nhieân, vaø vì vaäy Ngaøi coù lieân quan ñeán.

Cho duø khoâng coù söï lieân quan giöõa toäi loãi vaø thieân tai, vaø Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ boû lôõ maát khi Ngaøi taïo döïng neân theá giôùi, do vaäy coù nhöõng loãi trong lôùp voû traùi ñaát thænh thoaûng phaûi thay ñoåi vaø ñoâi khi caùc heä thoáng thôøi tieát noåi quaïu, thì Ñöùc Chuùa Trôøi vaãn coù traùch nhieäm ñoái vôùi ñoäng ñaát vaø baõo toá vì Ngaøi laø Ñaáng Taïo Hoùa, vaø nhöõng loãi laàm cuûa Ngaøi laøm haïi loaøi ngöôøi.

Khoâng Coù Ai Laø “Chuû Thieân Nhieân”

(There is No “Mother Nature”)

Vì vaäy chuùng ta chæ coù hai caâu traû coù theå ñöôïc cho caâu hoûi veà thieân tai. Hoaëc Ñöùc Chuùa Trôøi hoaëc Satan chòu traùch nhieäm. Tröôùc khi chuùng ta nhöõng caâu Kinh-thaùnh cuï theå ñeå quyeát ñònh traû lôøi cho ñuùng, chuùng ta phaûi suy nghó theâm veà hai caâu traû coù theå naày.

Neáu Satan laø keû gaây ra thieân tai, vaäy thì hoaëc Ñöùc Chuùa Trôøi coù theå hoaëc khoâng coù theå ngaên chaën Satan laïi. Neáu Ñöùc Chuùa Trôøi coù khaû naêng ngaên chaën Satan khoûi gaây ra thieân tai nhöng Ngaøi laøm, vaäy thì Ngaøi gaùnh chòu moät soá traùch nhieäm. Thieân tai ñaõ seõ khoâng bao giôø xaûy ra neáu nhö khoâng coù söï cho pheùp cuûa Ngaøi.

Baây giôø veà maët khaùc. Chuùng ta haõy giaû ñònh, luùc maø Ñöùc Chuùa Trôøi khoâng theå ngaên chaën ñöôïc Satan, nhöng Ngaøi raát muoán ngaên chaën haén. Ñieàu ñoù coù thaät söï xaûy ra khoâng?

Neáu Ñöùc Chuùa Trôøi khoâng theå ngaên caên Satan gaây ra thieân tai, vaäy thì, hoaëc laø Satan quyeàn naêng hôn Chuùa, hoaëc Satan khoân ngoan hôn Ñöùc Chuùa Trôøi. Thöïc teá maø noùi, ñaây laø nhöõng gì coù lieân quan ñeán quan ñieåm thaàn hoïc “Satan ñaõ höôûng ñöôïc quyeàn kieåm soaùt treân theá giôùi ngay luùc A-ñam sa ngaõ” ñang noùi ñeán. Hoï coâng boá raèng Satan coù quyeàn hôïp phaùp laøm baát cöù ñieàu gì haén thích ôû treân ñaát naày vì haén ñaõ cöôùp laáy hôïp ñoàng cuûa a-ñam. Baây giôø, giaû söû, Ñöùc Chuùa Trôøi muoán ngaên chaën Satan laïi nhöng ngaøi khoâng theå laøm ñöôïc vì Ngaøi phaûi toân troïng hôïp ñoàng Ngaøi ñaõ kyù vôùi A-ñam maø giôø ñaây Satan ñang sôû höõu. Noùi caùch khaùc, Ñöùc Chuùa Trôøi ngu ñeán noãi khoâng nhìn thaáy tröôùc nhöõng gì seõ xaûy ra luùc sa ngaõ, nhöng Satan, khoân ngoan hôn Ñöùc Chuùa Trôøi, ñaõ höôûng ñöôïc quyeàn pheùp maø Ñöùc Chuùa Trôøi khoâng muoán haén coù. Caù nhaân toâi seõ khoâng noùi raèng Satan khoâng khoân hôn Ñöùc Chuùa Trôøi.

Neáu thaàn hoïc “Satan höôûng lôïi” ñuùng, thì chuùng ta seõ muoán bieát taïi sao Satan khoâng gaây ra nhieàu doäng ñaát vaø baõo theâm nöõa ngay luùc haén ñang laøm, vaø taïi sao haén khoâng nhaém vaøo moät coäng ñoàng ñoâng ñuùc caùc Cô ñoác nhaân. (Neáu baïn noùi Ñöùc Chuùa Trôøi seõ khoâng ñeå cho haén nhaém coäng ñoàng coù nhieàu ngöôøi tin Chuùa, “vaäy thì baïn ñaõ vöøa thöøa nhaän raèng Satan khoâng theå haønh ñoäng neáu khoâng ñöôïc Ñöùc Chuùa Trôøi cho pheùp).

Khi chuùng ta thu heïp laïi caâu hoûi naày xuoáng caùch chính xaùc, thì chæ coù hai caâu traû lôøi coù theå ñöôïc cho caâu hoûi cuûa chuùng ta laø theá naày: (1) Hoaëc Ñöùc Chuùa Trôøi gaây neân ñoäng ñaát vaø baõo toá (2) Satan ñöôïc Ñöùc Chuùa Trôøi cho pheùp laøm ñieàu ñoù.

Baïn coù theå thaáy raèng chaúng ñeà caäp gì ñeán caâu traû lôøi laø ñuùng, Ñöùc Chuùa Trôøi laø Ñaáng coù traùch nhieäm cuoái cuøng? Khi ngöôøi ta noùi, “Ñöùc Chuùa Trôøi khoâng ñem baõo toá ñeán- Satan ñaõ ñöôïc Ñöùc Chuùa Trôøi cho pheùp laøm ñieàu ñoù,” hoï ñaõ hoaøn toaøn khoâng ñeå Ñöùc Chuùa Trôøi “coù dính líu ñeán” theo nhö hoï mong ñôïi. Neáu Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ coù theå ngaên chaën ñöôïc Satan gaây ra baõo toá, maø khoâng noùi ñeán Ngaøi coù muoán hay khoâng, thì Ngaøi chòu traùch nhieäm. Nhöõng ngöôøi noåi loaïn coù theå laø nhöõng ngöôøi phaûi bò ñoå loãi bôûi vì toäi loãi cuûa hoï (Neáu Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ sai hoaëc cho pheùp baõo toá ñeán phaùn xeùt), nhöng vaãn ngu daïi khi cho raèng Ñöùc Chuùa Trôøi khoâng coù caùch naøo dính líu ñeán hoaëc chòu traùch nhieäm ñöôïc.

Lôøi Chöùng Cuûa Kinh Thaùnh (Scripture’s Testimony)

Ñaëc bieät, haõy xem Kinh-thaùnh noùi gì veà “thieân tai”? Kinh-thaùnh coù noùi raèng Ñöùc Chuùa Trôøi hoaëc ma quyû ñaõ gaây ra chuùng khoâng? Chuùng ta haõy xem nhöõng côn ñoäng ñaát ñaàu tieân bôûi vì Kinh-thaùnh noùi raát nhieàu veà ñoäng ñaát.

Theo Kinh-thaùnh, ñoäng ñaát coù theå xaûy ra vì söï phaùn xeùt cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi giaùng treân nhöõng toäi nhaân ñaùng chòu ñaùng phaït. Chuùng ta ñoïc trong Gieâ-reâ-mi: “Nhaân côn giaän Ngaøi [Ñöùc Chuùa Trôøi], ñaát ñeàu ruùng ñoäng, caùc nöôùc khoâng theå chòu ñöôïc côn giaän Ngaøi” (Gieâ-reâ-mi 10:10).

EÂ-sai caûnh baùo,

Ñöùc Gieâ-hoâ-va vaïn quaân seõ duøng saám seùt, ñoäng ñaát, tieáng aàm, gioù loác, baõo, vaø ngoïn löûa thieâu nuoát maø thaêm phaït noù (EÂ-sai 29:6).

Coù theå baïn hoài töôûng raèng trong suoát thôøi kyø cuûa Moäi-se, ñaát ñaõ môû ra ñeå nuoát chöûng Coâ-reâ vaø caû ñaûng phaùi noåi loaïn cuûa oâng (Daân-soá 16:23-34). Ñaây roõ raøng laø haønh ñoäng phaùn xeùt cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi. nhöõng ví duï khaùc veà söï phaùn xeùt cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi baèng ñoäng ñaát coù theå ñöôïc tìm thaáy trong EÂ-xeâ-chi-eân 38:19; Thi-thieân 18:7; 77:18; A-gheâ 2:6; Luca 21:11; Khaûi-huyeàn 6:12; 8:5; 11:13; 16:18.

Moät soá cô ñoäng ñaát ñöôïc ghi laïi trong Kinh-thaùnh khoâng nhaát thieát phaûi laø nhöõng haønh ñoäng phaùn xeùt cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi, nhöng duø vaäy, ñaõ Ñöùc Chuùa Trôøi gaây ra. Chaúng haïn, theo Phuùc AÂm Ma-thi-ô, coù moät côn ñoäng ñaát khi Chuùa Gieâ-su cheát (Ma-thi-ô 27:51-54), vaø coù côn ñoäng ñaát khi Ngaøi ñöôïc soáng laïi (Ma-thi-ô 28:2). Satan ñaõ gaây ra nhöõng côn ñoäng ñaát naày sao?

Khi Phao-loâ vaø Si-la ñang haùt ngôïi khen Chuùa giöõa ñeâm taïi nhaø tuø Phi-líp, “Thình lình, coù côn ñoäng ñaát raát lôùn, ñeán noãi neàn nguïc ruùng ñoäng; cuøng moät luùc, caùc cöûa môû ra, xieàng tuø phaïm thaûy ñeàu thaùo caû” (Coâng-vuï 16:26). Satan ñaõ gaây ra côn ñoäng ñaát phaûi khoâng? Toâi khoâng nghó vaäy! Ngay caû ngöôøi ñeà lao ñaõ ñöôïc cöùu sau khi oâng chöùng kieán quyeàn naêng cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi. Vaø ñoù khoâng chæ laø côn ñoäng ñaát do Ñöùc Chuùa Trôøi gaây neân trong saùch Coâng-vuï caùc söù ñoà (Coâng-vuï 4:31).

Môùi ñaây toâi coù ñoïc baùo bieát moät soá Cô ñoác nhaân coù yù toát, nghe tieân ñoaùn coù ñoäng ñaát ôû moät vuøng naøo ñoù, thì hoï ñi ñeán vuøng ñoù ñeå “chieán traän thuoäc linh” choáng laïi ma quyû. Baïn coù theå thaáy söï sai traät trong vieäc giaû ñòng cuûa hoï khoâng? Chaéc vieäc laøm cuûa hoï ñaõ vôùi Kinh-thaùnh ñoù laø hoï caàu nguyeän xin söï thöông xoùt cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi treân nhöõng ngöôøi daân soá ôû taïi nôi ñoù. Vaø neáu hoï ñaõ laøm ñieàu ñoù, thì hoï khoâng caàn phaûi phí thôøi gian vaø tieàn baïc cuûa hoï ñeå ñi ñeán nôi coù khaû naêng xaûy ra ñoäng ñaát- hoï ñaõ coù theå caàu nguyeän vôùi Ñöùc Chuùa Trôøi ngay taïi choã hoï ñang soáng, nhöng chieán traän vôùi ma quyû ñeå ngaên chaën ñoäng ñaát thì khoâng ñuùng theo Kinh-thaùnh.

Theá Coøn Baõo Toá Thì Sao? (How About Hurricans?)

Töø baõo toá (hurricane) khoâng thì thaáy trong Kinh-thaùnh, nhöng chuùng ta coù theå thaáy chính xaùc moät soá ví duï veà nhöõng côn gioù maïnh ôû trong Kinh-thaùnh. Chaúng haïn:

Coù ngöôøi ñi xuoáng taøu trong bieån, Vaø laøm vieäc nôi nöôùc caû; Keû aáy thaáy coâng vieäc Ñöùc Gieâ-hoâ-va, Xem pheùp laï Ngaøi trong nöôùc saâu. Ngaøi bieåu, beøn coù traän gioù baõo, noåi caùc löôïn soùng leân (Thi-thieân 107:23-25).

Nhöng Ñöùc Gieâ-hoâ-va khieán gioù lôùn thoåi treân bieån; treân bieån coù traän baõo lôùn, chieác taøu haàu vôõ (Gioâ-na 1:4).

Sau vieäc aáy, toâi thaáy boán vò thieân söù ñöùng ôû boán goùc ñaát, caàm boán höôùng gioù laïi, haàu cho khoâng gioù naøo thoåi treân ñaát, treân bieån, hay laø treân caây naøo (Khaûi-huyeàn 7:1).

Roõ raøng, Ñöùc Chuùa Trôøi coù theå khieán gioù noåi leân vaø laøm ngöøng gioù laïi.[6]

Trong toaøn boä Kinh-thaùnh, chæ coù moät caâu Kinh-thaùnh maø Satan ñöôïc khen ngôïi khi sai gioù ñeán. Ñoù laø trong suoát thôøi gian hoaïn naïn cuûa Gioùp, khi ngöôøi ñem tin cho oâng baùo raèng: “kìa moät ngoïn gioù lôùn töø phía beân kia sa maïc thoåi ñeán, laøm cho boán goùc nhaø rung rinh, nhaø saäp xuoáng ñeø cheát caùc ngöôøi treû tuoåi” (Gioùp 1:19).

Ñoïc töø chöông ñaàu cuûa saùch Gioùp chuùng ta thaáy raèng chính Satan laø keû ñaõ gaây ra cho gioùp söï baát haïnh. Tuy nhieân, chuùng ta ñöøng queân raèng Satan khoâng taøi naøo laøm haïi Gioùp vaø con caùi cuûa oâng ñöôïc neáu khoâng ñöôïc söï cho pheùp cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi. Vì vaäy, laïi moät laàn nöõa, chuùng ta thaáy Ñöùc Chuùa Trôøi coù toaøn quyeàn treân gioù baõo.

Côn Loác Xoaùy ôû Ga-li-leâ (The Gale on Galilee)

Theá coøn “côn loác döõ doäi” ñaõ coù laàn aäp ñeán Chuùa Gieâ-su vaø caùc moân ñoà cuûa Ngaøi khi hoï ñang qua beân kia bôø hoà Ga-li-leâ thì sao? Chaén chaéc, Satan ñaõ laø keû gaây ra côn baõo ñoù, vì Ñöùc Chuùa Trôøi seõ khoâng bao giôø sai gioù baõo ñeán nhaän chìm con thuyeàn ñang chôû chính con moät cuûa Ngaøi. “Nöôùc naøo töï chia hai seõ bò saäp,” vaäy thì taïi sao Ñöùc Chuùa Trôøi laïi sai baõo ñeán coù khaû naêng laøm haïi Chuùa Gieâ-su vaø möôøi hai moân ñoà?

Ñaây laø nhöõng laäp luaän hay, nhöng chuùng ta haõy döøng laïi suy nghó moät chuùt. Neáu Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ khoâng sai baõo ñeán vaø Satan sai baõo ñeán, thì chuùng ta cuõng phaûi thöøa nhaän raèng Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ cho pheùp Satan sai baõo ñeán. Vì vaäy, cuøng moät caâu hoûi phaûi ñöôïc traû lôøi: Taïi sao Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ cho pheùp Satan sai baõo ñeán ñeå coù theå laøm haïi Chuùa Gieâ-su vaø möôøi hai moân ñoà?

Coù caâu traû lôøi khoâng? Coù leõ Ñöùc Chuùa Trôøi ñang daïy caùc moân ñoà veà ñöùc tin. Coù leõ Ngaøi ñang thöû thaùch hoï. Coù leõ Ngaøi ñang thöû thaùch Chuùa Gieâ-su, Ñaáng ñaõ bò “bò thöû thaùch trong moïi vieäc cuõng nhö chuùng ta, song chaúng phaïm toäi” (Heâ-bô-rô 4:15). Ñeå ñöôïc thöû thaùch troïn veïn, Chuùa Gieâ-su ñaõ phaûi coù cô hoäi ñeå bò thöû thaùch ñeå söï haõi. Coù leõ Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ muoán laøm vinh hieån Chuùa Gieâ-su. Coù leõ Ngaøi ñaõ muoán laøm taát caû nhöõng ñieàu noùi treân.

Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ daãn daét con caùi Y-sô-ra-eân ñeán rìa bieån ñoû bieát chaéc raèng hoï ñaõ bò rôi vaøo baãy cuûa quaân ñoäi ñang taán coâng cuûa Pha-ra-oân. Nhöng Ñöùc Chuùa Trôøi khoâng ñang giaûi cöùu Y-sô-ra-eân sao? Vaäy, Ngaøi khoâng ñang laøm vieäc choáng nghòch laïi chính Ngaøi baèng caùch daãn hoï ñeán moät nôi maø hoï seõ bò thaûm saùt sao? Ñaây khoâng phaûi laø ví duï veà “moät nöôùc töï chia ñoâi” sao?

Khoâng, vì Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ khoâng coù yù ñònh ñeå cho Y-sô-ra-eân bò thaûm saùt. Vaø Ngaøi cuõng khoâng coù yù ñònh hoaëc trong vieäc sai hoaëc cho pheùp Satan gaây ra côn baõo treân bieån Ga-li-leâ, ñeå cho Chuùa Gieâ-su vaø möôøi hai moân ñoà bò chìm.

Duø sao ñi nöõa, Kinh-thaùnh khoâng noùi Satan ñaõ ñem côn baõo ñeán treân bieån Ga-li-leâ vaø cuõng khoâng noùi ñeán Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ laøm ñieàu ñoù. Moät soá ngöôøi noùi chaéc phaûi laø Satan bôûi vì Chuùa Gieâ-su ñaõ quôû côn baõo. Coù leõ ñuùng, nhöng ñoù chöa phaûi laø laäp luaän chaët cheõ. Chuùa Gieâ-su ñaõ khoâng quôû Ñöùc Chuùa Trôøi- Ngaøi ñaõ quôû gioù. Ñöùc Chuùa Cha ñaõ coù theå laøm ñieàu töông töï nhöng vaäy. Ñieàu naày coù nghóa laø, Ngaøi ñaõ coù theå khieán gioù noåi leân baèng lôøi, thì Ngaøi laøm noù yeân laëng baèng caùch quôû traùch noù. Chæ vì Chuùa Gieâ-su ñaõ quôû traùch côn baõo khoâng coù baèng chöùng raèng Satan ñaõ gaây ra noù.

Laïi moät laàn nöõa, chuùng ta khoâng neân döïa toaøn boä thaàn hoïc cuûa chuùng ta chæ treân moät caâu Kinh-thaùnh maø thöïc söï chaúng chöùng minh ñieàu gì caû. Toâi ñaõ ñeà caäp ñeán haøng taù caâu Kinh-thaùnh chöùng minh Ñöùc Chuùa Trôøi toaøn quyeàn teå trò treân baõo toá, vaø Ngaøi thöôøng ñöôïc ngôïi khen trong vieäc sai baõo ñeán. Quan ñieåm chính cuûa toâi laø cho duø Satan laø “chuùa ñôøi naày,” roõ raøng khoâng coù söï kieåm soaùt treân baõo toá ñoäc laäp hoaëc coù quyeàn gaây ra baõo toá baát cöù luùc naøo hoaëc baát cöù khi naøo haén muoán.

Vì vaäy, khi baõo toá xaûy ra, thì chuùng ta khoâng neân xem ñieàu ñoù nhö vöôït ra ngoaøi söï teå trò cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi, ñieàu gì ñoù Ngaøi muoán ngaên chaën laïi nhöng ngaøi khoâng theå laøm ñöôïc. Chuùa Gieâ-su quôû côn baõo ôû bieån Ga-li-leâ seõ laø baèng chöùng ñaày ñuû veà vieäc Ñöùc Chuùa Trôøi coù theå ngaên chaën côn baõo laïi neáu Ngaøi muoán.

Vaø neáu Ñöùc Chuùa Trôøi ñang sai (hoaëc cho pheùp) côn baõo, vaäy Ngaøi chaéc phaûi coù moät soá lyù do, vaø caâu traû lôøi taïi sao Ngaøi seõ sai hoaëc cho pheùp côn baõo gaây ra söï taøn phaù thaûm khoác roäng lôùn laø Ngaøi ñang caûnh baùo vaø ñoaùn phaït nhöõng ngöôøi khoâng vaâng lôøi.

“Nhöng Ñoâi Luùc Baõo Toá Cuõng Laøm Haïi Caùc Cô ñoác nhaân”

(“But Hurricans Sometimes Harm Christians”)

Nhöng coøn nhöõng Cô ñoác nhaân bò aûnh höôûng bôûi thieân tai thì sao? Khi baõo aäp ñeán, thì côn baõo ñoù khoâng chæ taøn phaù nhaø cöûa cuûa nhöõng ngöôøi khoâng tin Chuùa. Khoâng phaûi caùc Cô ñoác nhaân ñöôïc mieãn giaûm khoûi côn giaän cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi vì côù söï cheát hy sinh cuûa Chuùa Gieâ-su sao? Vaäy thì chuùng ta seõ noùi laøm sao veà Ñöùc Chuùa Trôøi laø Ñaáng Toái Cao ôû ñaèng sau thieân tai khi thieân tai ñaõ laøm haïi chính con caùi cuûa Ngaøi?

Thöïc söï ñaây laø nhöõng caâu hoûi khoù. Tuy nhieân chuùng ta phaûi nhaän bieát raèng nhöõng caâu traû lôøi cuõng chaúng deã chuùt naøo neáu chuùng ta ñaët nhöõng caâu traû lôøi naày döïa treân tieân ñeà giaû laø Satan ñaõ gaây ra thieân tai. Neáu Satan ñaõ gaây ra taát caû nhöõng thieân tai, vaäy thì taïi sao Ñöùc Chuùa Trôøi laïi cho pheùp haén gaây ra nhöõng ñieàu ñoù ñeå laø haïi ñeán chính con caùi cuûa Ngaøi? Chuùng ta vaãn ñoái dieän cuøng moät nan ñeà.

Kinh-thaùnh noùi raát roõ raøng raèng nhöõng trong Ñaáng Christ “chaúng ñònh saün cho côn thaïnh noä” (I Teâ-sa-loâ-ni-ca 5:9). Cuøng moät luùc, Kinh-thaùnh cuõng cho bieát raèng “nhöng côn thaïnh noä cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi vaãn ôû treân” nhöõng ngöôøi khoâng vaâng phuïc Chuùa Gieâ-su (Giaêng 3:36). Song laøm sao côn thònh noä cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi giaùng treân nhöõng ngöôøi chöa ñöôïc cöùu maø khoâng theå aûnh höôûng ñeán nhöõng ngöôøi ñöôïc cöùu, khi nhöõng ngöôøi ñöôïc cöùu soáng ngay giöõa voøng nhöõng ngöôøi chöa ñöôïc cöùu, caâu traû lôøi laø, thænh thoaûng ñieàu ñoù khoâng theå traùnh khoûi, vaø chuùng ta neân ñoái dieän vôùi söï thaät ñoù.

Trong luùc ôû Ai-caäp, taát caû con caùi Y-sô-ra-eân soáng chung vôùi nhau ôû moät nôi, vaø caùc dòch bònh Ñöùc Chuùa Trôøi ñem ñeán ñeå ñoaùn xeùt ngöôøi Ai-caäp khoâng laøm haïi gì cho hoï (Xuaát 8:22-23; 9:3-7; 12:23). Nhöng vôùi chuùng ta, soáng vaø laøm vieäc ngay beân caïnh nhöõng “ngöôøi Ai-caäp”. Neáu Ñöùc Chuùa Trôøi ñoaùn phaït hoï baêng thieân tai, thì laøm sao chuùng ta troán thoaùt ñöôïc?

Troán thoaùt chính laø töø chìa khoùa bieát ñöôïc caâu traû lôøi cho caâu hoûi naày. Maëc duø Noâ-eâ ñaõ troán thoaùt khoûi côn thònh noä ñaày troïn cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi khi Ngaøi cho caû traùi ñaát ngaäp luït, nhöng Noâ-eâ ñaõ bò aûnh höôûng baát lôïi, khi oâng ñaõ phaûi cöïu nhoïc ñoùng moät con taøu, roài thì ôû caû naêm treân ñoù vôùi voâ soá thuù vaät ñaày muøi hoâi thoái (tieän theå, caû Cöïu vaø Taân-öôùc ñeàu ngôïi khen Ñöùc Chuùa Trôøi veà côn Ñaïi Hoàng Thuûy cuûa Noâ-eâ, khoâng phaûi Satan; Saùng 6:17; 2 Phie-rô 2:5).

Loùt ñaõ troán thoaùt cöùu maïng khi söï ñoaùn xeùt cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi giaùng treân Soâ-ñoâm vaø Goâ-moâ-rô, nhöng oâng vaãn maát taát caû moïi thöù oâng coù trong söï huûy dieät cuûa löûa vaø dieâm sinh. Söï ñoaùn phaït cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi giaùng treân keû aùc ñaõ aûnh höôûng ñeán ngöôøi coâng bình.

Nhieàu naêm tröôùc ñoù, Chuùa Gieâ-su ñaõ caûnh baùo tröôùc cho caùc tín höõu ôû Gieâ-ru-sa-lem phaûi chaïy troán khi hoï thaáy thaønh phoá cuûa hoï bò quaân ñoäi bao vaây, vì ñoù seõ laø “nhöõng ngaøy baùo thuø” (Luca 21:22-23)- chæ cho thaáy roõ raèng muïc ñích thònh noä cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi cho pheùp quaân ñoäi La-maõ bao vaây Gieâ-ru-sa-lem vaøo thaäp nieân 70 SC. Ngôïi khen Ñöùc Chuùa Trôøi laø nhöõng Cô ñoác nhaân ñaõ laéng nghe lôøi caûnh baùo cuûa Ñaáng Christ ñaõ troán thoaùt cöùu ñöôïc maïng soáng mình, nhöng hoï ñaõ maát nhöõng gì hoï ñaõ phaûi ñeå laïi ôû Gieâ-ru-sa-lem.

Trong taát caû ba ví duï treân, chuùng ta thaáy raèng daân söï cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi chaéc coù leõ phaûi ñau ñôùn ôû moät vaøi möùc ñoä naøo ñoù khi söï phaùn xeùt cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi giaùng treân keû aùc. Vì vaäy, chuùng ta khoâng theå nhaûy aøo vaøo keát luaän raèng Ñöùc Chuùa Trôøi khoâng chòu traùch nhieäm veà thieân tai vì ñoâi luùc thieân tai aûnh höôûng ñeán caùc Cô ñoác nhaân.

Vaäy Thì Chuùng Ta Seõ Laøm Gì?

(What Then Shall We Do?”)

Chuùng ta ñaõ trong theá giôùi bò Ñöùc Chuùa Trôøi ruûa saû, moät theá giôùi ñang neám chòu söï thònh noä cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi luoân luoân. Phao-loâ ñaõ vieát, “côn thònh noä cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi ñöôïc baøy toû [khoâng phaûi “seõ ñöôïc baøy toû” ] töø trôøi nghòch cuøng nhöõng ngöôøi khoâng tin kính vaø khoâng coâng bình” (Roâ-ma 1:18). Khi nhöõng ngöôøi ñoù ñang soáng giöõa moät theá giôùi gian aùc, bò Ñöùc Chuùa Trôøi ruûa saû, thì chuùng ta khoâng theå hoaøn toaøn troán thoaùt khoûi söï thònh noä cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi giaùng treân theá giôùi naày, cho duø söï thònh noä cuï theå khoâng nhaém vaøo chuùng ta.

Bieát ñöôïc ñieàu naày, chuùng ta neân laøm gì? Tröôùc tieân, chuùng ta neân tin caäy Chuùa. Gieâ-reâ-mi ñaõ vieát:

Ñaùng chuùc phöôùc thay laø keû nhôø caäy Ñöùc Gieâ-hoâ-va, vaø laáy Ñöùc Gieâ-hoâ-va laøm söï troâng caäy mình. Noù cuõng nhö caây troàng nôi bôø suoái, ñaâm reã theo doøng nöôùc chaûy; ngoä khi trôøi naéng, chaúng heà sôï haõi, maø laù cöù xanh töôi. Gaëp naêm haïn haùn cuõng chaúng lo gì, maø cöù ra traùi khoâng döùt (Gieâ-reâ-mi 17:7-8).

Chuù yù thaáy raèng Gieâ-reâ-mi ñaõ khoâng noùi ngöôøi naøo tin caäy Chuùa seõ khoâng bao giôø gaëp haïn haùn. Khoâng, khi haïn haùn vaø ñoùi keùm xaûy ra ñeán, ngöôøi naøo tin caäy nôi Chuùa gioáng nhö caây troàng nôi bôø suoái. Ngöôøi ñoù coù moät nguoàn cung caáp khaùc nöõa, ngay caû ñang luùc theá giôùi naày moøn moûi ôû xung quanh ngöôøi aáy. Caâu chuyeän EÂ-li ñöôïc quaï nuoâi trong suoát thôøi gian ñoùi keùm trong Y-sô-ra-eân chôït ñeán trong taâm trí nhöng laø moät ví duï (I Caùc-vua 17:1-6). Ña-vít ñaõ vieát cho nhöõng ngöôøi coâng bình, “Trong ngaøy ñoùi keùm hoï ñöôïc no neâ” (Thi-thieân 37:19).

Nhöng khoâng phaûi ma quyû gaây ra söï ñoùi keùm sao? Khoâng, theo Kinh-thaùnh, Ñöùc Chuùa Trôøi coù traùch nhieäm, vaø söï ñoùi keùm thöôøng ñöôïc noùi ñeán nôi laø haäu quaû cuûa söï thònh noä cuûa Ngaøi giaùng treân nhöõng ngöôøi ñaùng chòu ñoaùn phaït. chaúng haïn:

Vaäy, Ñöùc Gieâ-hoâ-va vaïn quaân phaùn nhö vaày: Naày, ta seõ phaït chuùng noù; nhöõng ngöôøi trai traùng seõ cheát bôûi göôm dao, nhöõng con trai con gaùi noù seõ cheát bôûi ñoùi keùm (Gieâ-reâ-mi 11:22).

Vaäy, naày laø lôøi Ñöùc Gieâ-hoâ-va vaïn quaân phaùn: Naày, ta seõ sai göôm dao, ñoùi keùm, vaø oân dòch ñeán treân chuùng noù, seõ khieán chuùng noù gioáng nhö nhöõng traùi vaû xaáu xa naày, xaáu ñeán noãi ngöôøi ta khoâng theå aên ñöôïc (Gieâ-reâ-mi 29:17).

Hôõi con ngöôøi, neáu ñaát naøo laøm söï traùi pheùp maø phaïm toäi nghòch cuøng ta, vaø neáu ta giaùng tay treân noù, beû gaõy baùnh cuûa noù, giaùng cho söï ñoùi keùm, vaø dieät heát ngöôøi vaø vaät trong noù (EÂ-xeâ-chi-eân 14:13)

Caùc ngöôi troâng nhieàu maø ñöôïc ít; caùc ngöôi ñem vaøo nhaø, thì ta ñaõ thoåi leân treân. Ñöùc Gieâ-hoâ-va vaïn quaân phaùn: AÁy laø taïi laøm sao? AÁy laø taïi nhaø ta thì hoang vu, maø caùc ngöôi ai naáy lo xaây nhaø mình. Cho neân, vì côù caùc ngöôi, trôøi giöõ moùc laïi, vaø ñaát giöõ boâng traùi laïi. Ta ñaõ goïi côn haïn haùn ñeán treân ñaát, treân caùc nuùi, treân luùa mì, treân röôïu môùi, treân daàu, vaø treân saûn vaät ñaát sanh ra, treân loaøi ngöôøi, treân loaøi vaät, vaø treân moïi vieäc tay laøm (A-gheâ 1:9-11).

Trong boán ví duï treân, chuùng ta ñoïc thaáy raèng daân Y-sô-ra-eân bò ñoå loãi vì côù toäi loãi cuûa hoï, nhöng Ñöùc Chuùa Trôøi vaãn ñaõ coâng boá traùch nhieäm trong vieäc sai haïn haùn ñeán.[7]

Neáu Ñöùc Chuùa Trôøi ñem ñoùi keùm ñeán cho nhöõng ngöôøi gian aùc, vaø chuùng ta tình côø soáng ôû giöõa voøng nhöõng ngöôøi gian aùc ñoù, vaäy thì chuùng ta neân tin caäy Ngaøi seõ chu caáp cho nhu caàu cuûa chuùng ta. Phao-loâ ñaõ khaúng ñònh raèng ñoùi keùm khoâng theå naøo phaân reõ chuùng ta ra khoûi tình yeâu cuûa Ñaáng Christ!: “Ai seõ phaân reõ chuùng ta khoûi söï yeâu thöông cuûa Ñaáng Christ? Coù phaûi hoaïn naïn, khoán cuøng, baét bôù, ñoùi khaùt, traàn truoàng, nguy hieåm, hay laø göôm giaùo chaêng?” (Roâ-ma 8:35). Haõy chuù yù Phao-loâ ñaõ khoâng noùi raèng Cô ñoác nhaân seõ khoâng bao giôø gaëp phaûi ñoùi keùm, nhöng ñuùng hôn muoán noùi raèng hoï coù theå gaëp, duø vaäy, ngöôøi ñoù vôùi tö caùch laø hoïc troø cuûa Kinh-thaùnh, bieát raèng ñoùi keùm coù theå do Ñöùc Chuùa Trôøi sai ñeán ñeå ñoaùn phaït keû gian aùc.

Vaâng Lôøi Vaø Khoân Ngoan (Obedience and Wisdom)

Thöù hai, chuùng ta neân vaâng phuïc vaø söû duïng söï khoân ngoan cuûa Chuùa ban cho ñeå traùnh bò rôi vaøo côn thònh noä cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi nhaèm vaøo theá gian. Noâ-eâ ñaõ phaûi ñoùng taøu cho mình, Loùt ñaõ phaûi chaïy leân nuùi, caùc Cô ñoác nhaân ôû thaønh Gieâ-ru-sa-lem ñaõ phaûi chaïy troán khoûi thaønh phoá cuûa hoï; taát caû nhöõng ngöôøi naày ñaõ phaûi vaâng phuïc Chuùa ñeå traùnh khoûi bò keït trong söï ñoaùn phaït cuûa Ngaøi giaùng treân nhöõng keû gian aùc.

Neáu toâi ñaõ soáng trong moät vuøng bò baõo, thì toâi seõ xaây moät caên nhaø chaéc chaén ñaõ khoâng theå bò thoåi saäp hoaëc moät ngoâi nhaø reû tieàn coù theå deã daøng thay theá ñöôïc! vaø toâi cuõng phaûi caàu nguyeän. Moãi moät Cô ñoác nhaân neân caàu nguyeän vaø nhaïy beùn vôùi Ñöùc Thaùnh Linh laø Ñaáng Chuùa Gieâ-su ñaõ höùa seõ “baøy toû cho caùc ngöôi moïi chuyeän seõ ñeán” (Giaêng 16:13) ñeå ngöôøi ñoù coù theå traùnh khoûi côn thònh noä cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi giaùng xuoáng theá gian naày.

Chuùng ta ñoïc trong Coâng-vuï chöông möôøi moät noùi veà tieân tri A-ga-buùt ñaõ caûnh baùo côn ñoùi keùm ñang ñe doïa ñaõ coù theå xaûy ra gaây thaûm hoïa cho caùc Cô ñoác nhaân soáng ôû xöù Giu-ñeâ. Keát quaû, cuûa quyeân goùp ñaõ ñöôïc Phao-loâ vaø Ba-na-ba ñeå cöùu teá cho hoï (Coâng-vuï 11:28-30).

Lieäu nhöõng chuyeän nhö theá coù theå xaûy ra ngaøy hoâm nay? Taát nhieân roài, bôûi vì Ñöùc Thaùnh Linh ñaõ khoâng thay ñoåi, tình yeâu cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi cuõng khoâng heà suy giaûm. Tuy nhieân, baát haïnh thay, moät soá ngöôøi trong thaân theå cuûa Ñaáng Christ khoâng môû loøng cho caùc aân töù vaø söï baøy toû cuûa Ñöùc Thaùnh Linh nhö theá, vì hoï “daäp taét Ñöùc Thaùnh Linh” (I Teâ-sa-loâ-ni-ca 5:19) boû maát moät soá ñieàu toát laønh nhaát cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi.

Trong töï truyeän cuûa mình, vò chuû tòch vöøa roài vaø laø nhaø saùng laäp Hoäi Thöông Gia Phuùc AÂm Troïn Veïn, Demos Shakarian, hoài töôûng laïi Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ phaùn nhö theá naøo qua moät caäu beù tieân tri doát chöõ vôùi caùc Cô ñoác nhaân soáng ôû AÏt-meâ-ni-a vaøo cuoái thaäp nieân 1800. Caäu ta ñaõ caûnh baùo cho hoï bieát söï thaûm saùt khuûng khieáp ñang ñe doïa, vaø keát quaû laø haøng ngaøn Cô ñoác nhaân Nguõ Tuaàn ñaõ tin nhöõng söï baøy toû sieâu nhieân nhö theá ñaõ boû troán khoûi ñaát nöôùc, trong ñoù coù chính oâng baø noäi cuûa Shakarian. Khoâng bao laâu sau ñoù, Thoå Nhó Kyø ñaõ xaâm laêng AÏt-meâ-ni-a gaây ra söï thaûm saùt cho hôn moät trieäu ngöôøi AÏt-meâ-ni-a, trong ñoù coù nhöõng Cô ñoác nhaân ñaõ töø choái khoâng nghe lôøi caûnh baùo cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi.

Chuùng ta neân khoân ngoan môû loøng cho Ñöùc Thaùnh Linh vaø vaâng phuïc Ñöùc Chuùa Trôøi. Hoaëc neáu laøm khaùc ñi thì ñieàu ñoù hoaøn toaøn coù theå xaûy ra laø chuùng ta coù theå kinh nghieäm moät lieàu thònh noä cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi maø thöïc söï Ngaøi khoâng muoán chuùng ta kinh nghieäm. Moät laàn noï, EÂ-li ñaõ höôùng daãn moät ñaøn baø: “Haõy choãi daäy, ñi vôùi ngöôøi nhaø ngöôi, ôû nguï nôi naøo ngöôi ôû ñöôïc, vì Ñöùc Gieâ-hoâ-va ñaõ ñònh daãn côn ñoùi ñeán; kìa noù seõ ñeán trong xöù baûy naêm” (2 Söû-kyù 8:1). Chuyeän gì seõ xaûy ra neáu ngöôøi phuï nöõ ñaõ khoâng chòu laéng nghe tieân tri?

Trong saùch Khaûi huyeàn chuùng ta ñoïc thaáy lôøi caûnh baùo thuù vò ñoái vôùi daân söï cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi ra khoûi “Ba-by-loân” keûo hoï bò rôi vaøo söï phaùn xeùt cuûa Ngaøi giaùng treân thaønh ñoù:

Toâi laïi nghe moät tieáng khaùc töø treân trôøi ñeán raèng: “Hôõi daân ta, haõy ra khoûi Ba-by-loân, keûo caùc ngöôi döï phaàn toäi loãi vôùi noù, cuõng chòu nhöõng tai hoïa noù nöõa chaêng; vì toäi loãi noù chaát cao taøy trôøi, vaø Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ nhôù ñeán caùc söï gian aùc noù”..Vaäy cho neân ñoàng trong moät ngaøy, nhöõng tai naïn naøy seõ giaùng treân noù, naøo söï cheát, naøo söï than khoùc, naøo ñoùi keùm, vaø noù seõ bò löûa thieâu mình ñi nöõa; vì Ñöùc Chuùa Trôøi phaùn xeùt noù laø Chuùa coù quyeàn löïc” (Khaûi-huyeàn 18:4-5,8).

Toùm laïi, Ñöùc Chuùa Trôøi coù quyeàn naêng toái thöôïng treân thôøi tieát vaø thieân tai. Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ nhieàu laàn chöùng minh chính Ngaøi laø Chuùa Teå treân thieân nhieân trong Kinh-thaùnh, töø vieäc Ngaøi khieán möa xuoáng trong boán möôi ngaøy trong suoát thôøi cuûa Noâ-eâ, cho ñeán vieäc Ngaøi cho möa ñaù cuõng nhö ñem nhöõng dòch beänh giaùng treân keû thuø cuûa daân Y-sô-ra-eân, cho ñeán vieäc Ngaøi khieán soùng gioù noåi leân laøm cho taøu cuûa Gioâ-na ñi treân ñoù saép chìm, cho ñeán vieäc Ngaøi laøm deïp yeân côn baõo ôû hoà Ga-li-leâ. Nhöng chính Chuùa Gieâ-su ñaõ noùi, Ngaøi laø “Chuùa cuûa trôøi vaø ñaát” (Ma-thi-ô 11:25). Ñeå coù theâm baèng chöùng Kinh-thaùnh chính xaùc veà quyeàn teå trò cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi treân thieân nhieân, haõy xem Gioâ-sueâ 10:11; Gioùp 38:22-38; Gieâ-reâ-mi 5:24; 10:13; 31:35; Thi-thieân 78:45-49; 105:16; 107:33-37; 135:6-7; 147:7-8,15-18; Ma-thi-ô 5:45; Coâng-vuï 14:17.

Moät Vaøi Vaán Ñeà Ñöôïc Giaûi Ñaùp

(A Few Question Answered)

Neáu Ñöùc Chuùa Trôøi ñang ñoaùn phaït ngöôøi ta baèng ñoùi keùm, luït loäi, vaø ñoäng ñaát, vaäy chuùng ta coù sai khoâng khi laø nhöõng ñaïi dieän cuûa Ngaøi giuùp ñôõ vaø laøm nheï ñi nhöõng ñau khoå cuûa nhöõng ngöôøi maø Ñöùc Chuùa Trôøi ñang ñoaùn phaït?

Khoâng, tuyeät ñoái khoâng. Chuùng ta neân bieát raèng Ñöùc Chuùa Trôøi yeâu thöông moïi ngöôøi, keå caû nhöõng ngöôøi ñoaùn phaït. Coù theå döôøng nhö laï tai ñoái vôùi chuùng toâi, söï ñoaùn xeùt cuûa Ngaøi baèng thieân tai thöïc söï baøy toû tình yeâu cuûa Ngaøi. Laøm sao ñieàu ñoù coù theå ñöôïc? Qua söï khoå cöïc vaø khoù khaên maø thieân tai gaây ra, thì Ñöùc Chuùa Trôøi ñang caûnh baùo nhöõng ngöôøi Ngaøi yeâu thöông raèng Ngaøi thaùnh khieát vaø ñoaùn phaït, vaø coù haäu quaû daønh cho toäi loãi. Ñöùc Chuùa Trôøi cho pheùp söï ñau ñôùn taïm thôøi ñeå giuùp ngöôøi ta böøng tænh ñeå nhaän bieát nhu caàu cuûa hoï caàn Ñaáng Cöùu Roãi- ñeå hoï coù theå thoaùt khoûi hoà löûa. Ñoù môùi laø tình yeâu ñích thöïc!

Bao laâu ngöôøi ta vaãn coøn ñang thôû, thì Ñöùc Chuùa Trôøi vaãn ñang baøy toû cho hoï söï thöông xoùt khoâng ñaùng coù vaø coù thôi gian daønh cho hoï aên naên. Bôûi loøng thöông xoùt vaø söï giuùp ñôõ chuùng ta, chuùng ta coù theå bay toû tình yeâu cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi daønh cho moïi ngöôøi ñang traûi qua côn thònh noä cuûa Ngaøi, nhöng ai coù theå ñöôïc cöùu khoûi côn thònh noä ñôøi ñôøi cuûa Ngaøi. Thieân tai laø nhöõng cô hoäi ñeå truyeàn giaùo cho theá giôùi maø Chuùa Gieâ-su ñaõ cheát cho.

Khoâng phaûi truyeàn giaûng Phuùc AÂm cho ngöôøi ta laø ñieàu quan troïng nhaát trong ñôøi naày sao? Khi chuùng ta caùi nhìn ñôøi ñôøi, thì söï ñau ñôùn cuûa nhöõng ngöôøi ñaõ gaëp phaûi thieân tai khoâng gì saùnh baèng vôùi nhöõng söï ñau ñôùn cuûa nhöõng ngöôøi seõ bò neùm vaøo trong hoà löûa.

Ñaây laø söï thaät khi ngöôøi ta ñang ñau ñôùn thì ngöôøi ta thöôøng môû loøng hôn cho Phuùc AÂm. Coù nhieàu ví duï trong Kinh-thaùnh veà hieän töôïng naày, töø söï aên naên cuûa daân Y-sô-ra-eân trong suoát thôøi gian bò caùc quoác gia laâng bang, ñeán caâu chuyeän ngöôøi con trai hoang ñaøng cuûa Chuùa Gieâ-su. Caùc Cô ñoác nhaân neân xem thieân tai nhö laø nhöõng thôøi ñieåm khi muøa gaët ñaõ chín vaøng.

Chuùng Ta Haõy Noùi Leõ Thaät (Let’s Tell the Truth)

Nhöng söù ñieäp cuûa chuùng ta neân nhö theá naøo ñoái vôùi nhöõng ngöôøi keát noái laïi nhöõng maõnh ñôøi cuûa hoï sau côn baõo toá hoaëc ñoäng ñaát? Chuùng ta seõ traû lôøi nhö theá naøo neáu hoï hoûi moät caâu hoûi thaàn hoïc cho hoaøn caûnh khoù khaên cuûa hoï? Chuùng ta haõy thaønh thaät vôùi nhöõng gì Kinh-thaùnh, vaø noùi cho ngöôøi ta bieát raèng Ñöùc Chuùa Trôøi laø thaùnh khieát vaø toäi loãi cuûa hoï gaùnh laáy haäu quaû. Haõy cho hoï bieát raèng söï gaøo theùt döõ doäi cuûa baõo toá chæ laø moät ví duï maãu nhoû veà quyeàn naêng maø Ñöùc Chuùa Trôøi Toaøn Naêng coù, vaø noãi sôï haõi maø hoï ñaõ caûm nhaän khi nhaø cuûa hoï ñaõ rung leân chaúng saùnh ñöôïc vôùi noãi kinh khieáp seõ naém baét hoï khi hoï bò neùm vaøo hoûa nguïc. Vaø cho hoï bieát raèng cho duø taát caû chuùng ta ñaùng bò neùn vaøo hoûa nguïc, thì Ñöùc Chuùa Trôøi ñaày loøng thöông xoùt ban cho chuùng ta thôøi giôø ñeå aên naên vaø tin nhaän Chuùa Gieâ-su, Nhôø Ngaøi maø chuùng ta coù theå ñöôïc cöùu khoûi côn thònh noä cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi.

Moät soá ngöôøi hoûi, “Nhöng chuùng ta khoâng neân laøm cho ngöôøi ta sôï haõi veà Ñöùc Chuùa Trôøi, phaûi khoâng?” Caâu traû lôøi ñöôïc tìm thaáy trong Kinh-thaùnh: “Söï kính sôï Ñöùc Gieâ-hoâ-va laø khôûi ñaàu söï tri thöùc” (Chaâm-ngoân 1:7). Maõi cho ñeán khi ngöôøi ta kính sôï Chuùa, thì hoï khoâng thöïc söï bieát gì.

Chuyeän Gì Xaûy Ra Neáu Ngöôøi Ta Giaän Chuùa?

(What if People Become Angry with God?)

Nhöng ngöôøi khoâng giaän Ñöùc Chuùa Trôøi vì söï ñau ñôùn cuûa hoï sao? Coù leõ hoï seõ, nhöng chuùng ta phaûi dòu daøng giuùp hoï thaáy söï kieâu ngaïo cuûa hoï. Khoâng moät ai coù quyeàn phaøn naøn vôùi Ñöùc Chuùa Trôøi vì söï haønh xöû cuûa Ngaøi vôùi hoï, bôûi vì taát caû chuùng ta ñeàu ñaùng ñaõ bò neùn vaøo ñòa nguïc töø laâu roài. Ngöôøi ñaùng leõ phaûi ngôïi khen Ngaøi vì yeâu hoï quaù nhieàu ñeán noãi ñaõ caûnh baùo hoï, thay vì ruûa saû Ñöùc Chuùa Trôøi. Ñöùc Chuùa Trôøi coù moãi moät quyeàn boû qua moïi ngöôøi, ñeå hoï ñi theo nhöõng ñöôøng loái ích kyû cuûa hoï ñeå ñi ñòa nguïc. Nhöng Ñöùc Chuùa Trôøi yeâu thöông ngöôøi ta vaø ñang keâu goïi hoï moãi ngaøy. Ngaøi aâm thaàm keâu goïi hoï qua söï troå hoa cuûa caùc caây taùo, caùc baøi ca líu lo cuûa chim, söï huøng vó cuûa nuùi non, vaø laáp laùnh cuûa voâ soá vì sao. Ngaøi keâu goïi hoï qua löông taâm cuûa hoï, qua thaân theå cuûa Ngaøi laø Hoäi thaùnh, vaø qua Ñöùc Thaùnh Linh cuûa Ngaøi. Nhöng hoï vaãn boû qua söï keâu goïi cuûa Ngaøi.

Taát nhieân khoâng phaûi yù Chuùa muoán moïi ngöôøi phaûi chòu ñau ñôùn, nhöng khi hoï cöù tieáp tuïc phôùt lôø Ngaøi, thì Ngaøi yeâu hoï ñuû ñeå duøng nhöõng bieän phaùp maïnh meõ hôn ñeå hoï chuù yù. Baõo toá, ñoäng ñaát, luït loäi vaø ñoùi keùm laø moät soá trong nhöõng bieän phaùp maïnh meõ hôn. Ñöùc Chuùa Trôøi hy voïng nhöng tai öông nhö theá seõ haï söï kieâu ngaïo cuûa ngöôøi ta xuoáng vaø ñem hoï choã nhaän bieát.

Ñöùc Chuùa Trôøi Coù Coâng Baèng Khoâng

Trong Söï Phaùn Xeùt Cuûa Ngaøi?

(Is God Unfair in His Judgement?)

Khi chuùng ta nhìn Ñöùc Chuùa Trôøi vaø theá giôùi cuûa chuùng ta theo caùi nhìn cuûa Kinh-thaùnh, vaäy thì chuùng ta chæ ñang nghó ñuùng maø thoâi. Caùi nhìn theo Kinh-thaùnh laø taát caû moïi ngöôøi ñeàu ñaùng chòu côn thònh noä cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi, nhöng vì Ngaøi Ñöùc Chuùa Trôøi ñaày loøng thöông xoùt. Khi nhöõng ngöôøi ñang ñau ñôùn noùi hoï bò Ñöùc Chuùa Trôøi hình phaït naëng neà, thì chaéc Ngaøi phaûi ñau buoàn. Moïi ngöôøi ñang nhaän laõnh söï thöông xoùt nhieàu hôn ngöôøi ñoù ñaùng nhaän laõnh.

Lieân keát vôùi chuû ñeà naày, Chuùa Gieâ-su ñaõ coù laàn bình luaän veà hai tai hoïa ñöông thôøi. Chuùng ta ñoïc trong Phuùc AÂm Luca:

Cuõng luùc aáy, coù maáy ngöôøi ôû ñoù thuaät cho Ñöùc Chuùa Gieâ-su nghe veà vieäc Phi-laùt gieát maáy ngöôøi Ga-li-leâ, laáy huyeát troän loän vôùi cuûa leã hoï. Ñöùc Chuùa Gieâ-su caát tieáng ñaùp raèng: “Caùc ngöôi töôûng maáy ngöôøi ñoù vì chòu khoán naïn döôøng aáy, coù toäi loãi troïng hôn moïi ngöôøi Ga-li-leâ khaùc sao? Ta noùi cuøng caùc ngöôi, khoâng phaûi; song neáu caùc ngöôi chaúng aên naên, thì heát thaûy seõ bò hö maát nhö vaäy. Hay laø möôøi taùm ngöôøi bò thaùp Si-loâ-eâ ngaõ xuoáng ñeø cheát kia, caùc ngöôi töôûng hoï coù toäi loãi troïng hôn moïi keû khaùc ôû thaønh Gieâ-ru-sa-lem sao? Ta noùi cuøng caùc ngöôi, khoâng phaûi; nhöng neáu caùc ngöôi chaúng aên naên, thì heát thaûy cuõng seõ bò hö maát nhö vaäy” (Luca 13:1-5).

Nhöõng Ga-li-leâ ñaõ cheát döôùi tay Phi-laùt khoâng theå noùi raèng, “Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ khoâng ñoái xöû coâng baèng vôùi chuùng toâi baèng caùch khoâng cöùu chuùng toâi thoaùt khoûi Phi-laùt!” Khoâng, hoï ñaõ laø nhöõng toäi nhaân ñaùng cheát, vaø theo Chuùa Gieâ-su, thì nhöõng ngöôøi Ga-li-leâ ñoù ñaõ ñöôïc cöùu soáng seõ sai laàm nhaûy vaøo keát luaän raèng hoï ít toäi hôn nhöõng ngöôøi laân caän bò gieát cuûa hoï. Hoï ñaõ khoâng tìm kieám ñöôïc aân hueä lôùn lao hôn cuûa Chuùa- hoï ñaõ ñöôïc ban cho söï thöông xoùt lôùn lao hôn.

Söù ñieäp cuûa Ñaáng Christ ñaõ roõ raøng: “Taát caû caùc ngöôi ñeàu coù toäi. Toäi loãi coù haäu quaû. Baây giôø chuùng ta coøn ñang soáng bôûi söï nhaân töø cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi. Vaäy haõy aên naên tröôùc khi cuõng quaù treå cho baïn”.

Chuùa Gieâ-su ñaõ keát luaän lôøi bình luaän cuûa Ngaøi baèng nguï ngoân veà söï thöông xoùt cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi:

Ngaøi laïi phaùn thí duï naày: Ngöôøi kia coù moät caây vaû troàng trong vöôøn nho mình, ñeán haùi traùi maø khoâng thaáy; beøn noùi cuøng keû troàng nho raèng: Kìa ñaõ ba naêm nay ta ñeán haùi traùi nôi caây vaû naày maø khoâng thaáy: Haõy ñoán noù ñi; côù sao noù choaùn ñaát voâ ích? Keû troàng nho raèng: Thöa chuùa, xin ñeå laïi naêm naày nöõa, toâi seõ ñaøo ñaát xung quanh noù roài ñoå phaân vaøo. Coù leõ veà sau noù seõ ra traùi; baèng khoâng, chuùa seõ ñoán (Luca 13:6-9).

Taïi ñaây söï coâng bình vaø loøng thöông xoùt cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi ñöôïc minh hoïa roõ. Söï coâng bình cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi keâu gaøo, “haõy ñoán caây voâ ích ñoù ñi!” Nhöng loønh thöông xoùt cuûa Ngaøi naøi xin, “Khoâng, xin cho noù theâm thôøi gian seõ ra traùi”. Moãi moät ngöôøi khoâng coù Ñaáng Christ gioáng nhö caùi caây ñoù.

Chuùng Ta Coù Theå Quôû Baõo Toá Vaø Luït Loäi Khoâng?

(Can We Rebuke Hurricans and Floods?)

Moät caâu hoûi cuoái cuøng veà thieân tai: Coù ñuùng khoâng neáu chuùng ta coù ñuû ñöùc tin, chuùng ta coù theå quôû vaø ngaên chaên caùc thieân tai khoâng xaûy ra khoâng?

Coù ñöùc tin coù nghóa laø yù muoán ñöôïc baøy toû cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi. Vì vaäy, ñöùc tin phaûi ñöôïc döïa treân chính Lôøi Ñöùc Chuùa Trôøi hoaëc laø khoâng phaûi laø ñöùc tin gì caû, nhöng ñuùng hôn ñoù laø hy voïng hoaëc söï giaû ñònh maø thoâi. Khoâng coù choã naøo trong Kinh-thaùnh chæ cho thaáy Ñöùc Chuùa Trôøi höùa vôùi chuùng ta raèng chuùng ta coù theå quôû hoaëc laøm yeân baõo toá, vaø vì vaäy moät ngöôøi khoâng coù caùch naøo coù theå coù ñöùc tin laøm gioáng nhö vaäy (ngoaïi tröø moät mình Ñöùc Chuùa Trôøi coù quyeàn naêng toái cao ban cho ngöôøi ñoù ñöùc tin).

Haõy cho toâi giaûi thích theâm. chæ coù caùch duy nhaát ngöôøi ta coù theå coù ñöùc tin ñeå quôû baõo toá laø neáu ngöôøi ñoù bieát chaén Ñöùc Chuùa Trôøi khoâng muoán côn baõo ñoù taán coâng vaøo moät vuøng naøo ñoù. Nhö chuùng ta ñaõ hoïc bieát töø Kinh-thaùnh, Ñöùc Chuùa Trôøi laø Ñaáng teå trò gioù baõo vaø do vaäy Ngaøi chòu traùch nhieäm veà vieäc baõo toá. Vì vaäy, seõ khoâng theå ñöôïc cho moät ngöôøi naøo coù ñöùc tin tin caäy raèng Ngöôøi ñoù ñaõ coù theå ngaên chaën baõo toá khi chính Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ chæ ñònh söï xaûy ra cuûa baõo toá! Ngoaïi tröø duy nhaát ñoái vôùi ñieàu naày seõ laø neáu Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ ñoåi yù veà côn baõo maø Ngaøi ñaõ khieán noåi leân ñoù ñeå ñaùp lôøi caàu nguyeän cuûa ai ñoù xin Ngaøi thöông xoùt, hoaëc ñaùp laïi söï aên naên cuûa nhöõng ngöôøi Ngaøi saép ñoaùn phaït (caâu chuyeän cuûa thaønh Ni-ni-ve trong thôøi Gioâ-na ñeán taâm trí nhö moät ví duï). Song cho duø Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ ñoåi yù, thì vaãn khoâng coù ngöôøi naøo ñaõ coù theå coù ñöùc tin ñeå quôû baõo vaø laøm yeân baõo toá neáu ngöôøi ñoù ñaõ khoâng bieát Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ ñoåi yù vaø cuõng bieát raèng Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ muoán ngöôøi ñoù quôû baõo vaø laøm yeân baõo toá.

Chæ coù moät ngöôøi duy nhaát ñaõ töøng quôû vaø laøm yeân baõo toá ñoù laø Chuùa Gieâ-su. Chæ moät caùch duy nhaát maø ai ñoù trong chuùng ta coù theå laøm ñöôïc ñieàu ñoù laø neáu Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ ban cho chuùng ta “aân töù ñöùc tin,” (hoaëc aân töù “ñöùc tin ñaëc bieät” vì thænh thoaûng ñöôïc goïi nhö vaäy), moät trong chín aân töù Thaùnh Linh trong I Coâr 12:7-11. Khi coù taát caû caùc aân töù Thaùnh Linh, thì aân töù ñöùc tin vaän haønh khoâng theo ñieàu chuùng ta muoán, nhöng theo ñieàu Ñöùc Thaùnh Linh muoán (I Coâr 12:11). Vì vaäy, neáu Ñöùc Chuùa Trôøi ban cho baïn ñöùc tin ñaëc bieät ñeå quôû côn baõo saép ñeán, thì baïn ñöøng neân chaàn chöø ôû ñoù, bôûi ñöùc tin böôùc ra haønh ñoäng. Baïn neân baét ñaàu baèng caùch naày! Toâi cuõng xin ñeà nghò raèng baïn caàu nguyeän söï baûo veä cuûa Chuùa vaø xin Ngaøi cöùu maïng cuûa hoï ñeå hoï coù theâm thôøi giôø ñeå aên naên.

Ñeå yù thaáy khi Phao-loâ treân taøu ñeán Lamaõ bò nhöõng côn loác xoùa y vuøi daäp trong hai tuaàn, oâng khoâng laøm yeân baõo toá baèng caùch quôû noù (Coâng-vuï 27:14-44). Lyù do oâng ñaõ khoâng laøm ñieàu naày laø vì oâng ñaõ khoâng theå laøm ñöôïc. Cuõng chuù yù thaáy raèng Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ thöông xoùt moïi ngöôøi treân thuyeàn, taát caû 276 ngöôøi trong soá hoï ñöôïc cöùu soáng khi chìm taøu (Coâng-vuï 27:24,34,44). Toâi nghó raèng Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ thöông xoùt hoï vì Phao-loâ ñaõ caàu nguyeän Ñöùc Chuùa Trôøi thöông xoùt hoï.

 

---

[1] Hai söï kieän coù theå ñöa ra ñeå baùc boû ñöôïc traû lôøi: (1) Saùch Giu-ñe ñeà caäp ñeán söï giaønh xaùc cuûa Moäi-se giöõa thieân söù Mi-chen vaø Satan, nhö khoâng ñeà caäp ñeán nhö laø moät traän chieán thaät söï. Thaät söï, Giu-ñe cho chuùng ta bieát raèng thieân söù tröôûng Mi-chen ñaõ “khoâng daùm laáy lôøi nhieác nhoùc maø ñoaùn phaït Satan, nhöng chæ noùi raèng, ‘Caàu Chuùa phaït ngöôi’“ (Giu-ñe 1:9). (2) Khi EÂ-li-seâ vaø ñaày tôù cuûa oâng bò quaân Si-ry bao vaây ôû thaønh Ñoâ-than, EÂ-li-seâ ñaõ caàu nguyeän Ñöùc chuùa Trôøi môû maét cho ñaày tôù cuûa oâng (2 Söû-kyù 6:15-17). Keát quaû, ñaày tôù cuûa oâng ñaõ thaáy “ngöïa vaø xe ngöïa löûa” maø chuùng ta cho raèng nhöõng xe vaø ngöïa ñoù ñöôïc quaân ñoäi thieân söù cöôõi vaø ngoài treân ñoù ôû trong lónh vöïc thuoäc linh. Tuy nhieân, ñieàu naày ñaõ khoâng chæ cho thaáy raèng caùc thieán söù naày ñaõ hoaëc saép söûa tham gia vaøo cuoäc chieán vôùi caùc thieân söù cuûa ma quyû. Caùc thieân söù thænh thoaûng ñöôïc Ñöùc Chuùa Trôøi duøng vaøo vieäc thöïc thì côn thaïnh noä cuûa Ngaøi choáng laïi loaøi ngöôøi gian aùc, chaúng haïn moät thieân söù gieát 185,000 quaân lính Si-ry ñöôïc ghi trong 2 Söû-kyù 19:35.

[2] Ma-thi-ô 1:20; 2:13, 19; 4:11; Luca 1:11-20, 26-38.

[3] Toaøn boä ñoaïn Kinh-thaùnh cuõng chöùng minh raèng Gioùp ñaõ khoâng “môû cöûa cho Satan vì söï sôï haõi cuûa oâng” caâu chuyeän hoang ñöôøng do moät soá ngöôøi tin theo. Ñöùc Gieâ-hoâ-va laïi phaùn hoûi Sa-tan trong 2:3 raèng: Ngöôi coù nhìn thaáy Gioùp, toâi tôù cuûa ta chaêng? Treân ñaát chaúng coù ai gioáng nhö ngöôøi, voán troïn veïn vaø ngay thaúng, kính sôï Ñöùc Chuùa Trôøi, vaø laùnh khoûi ñieàu aùc; laïi ngöôøi beàn ñoã trong söï hoaøn toaøn mình, maëc daàu ngöôi coù giuïc ta phaù huûy ngöôøi voâ côù. Toâi ñaõ baøn thaûo ñieàu naày chi tieát trong cuoán saùch, Nhöõng Baøi Thi Traéc Nghieäm cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi, trg.175-181, cuõng coù theå vaøo website baèng Tieáng Anh cuûa chuùng toâi www.shepherdserve.org).

[4] I Coâr 10:13, cho thaáy Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ giôùi haïn söï caùm doã cuûa chuùng ta, ñieâu naày cho thaáy raèng Ngaøi cuõng giôùi haïn keû caùm doã.

[5] Ñieàu naày coù nghóa laø chuùng ta khoâng neân caàu nguyeän cho nhöõng ngöôøi laõnh ñaïo chính phuû, hoaëc khoâng ñi baàu cöû, bieát raèng Ñöùc Chuùa Trôøi daáy leân nhöõng ngöôøi naøo Ngaøi muoán cai trò treân chuùng ta phaûi khoâng? Khoâng, trong moät cheá ñoä daân chuû, côn thaïnh noä cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi ñöôïc gaén lieàn caùch thöïc theá. Chuùng ta coù ñöôïc ngöôøi chuùng ta boû phieáu, vaø nhöõng keû aùc thöôøng thöôøng boû phieáu cho nhöõng keû aùc khaùc. Vì lyù do naày, ngöôøi coâng bình neân boû phieáu cuûa hoï. Ngoaøi ra, caû Kinh-thaùnh Taân Cöïu-öôùc, chuùng ta ñöôïc daïy doã phaûi caàu nguyeän cho nhöõng ngöôøi laõnh ñaïo chính phuû cuûa chuùng ta (Gieâ-reâ-mi 29:7; I Ti-moâ-theâ 2:1-4), ñieàu ñoù chæ cho thaáy chuùng ta coù theå aûnh höôûng Ñöùc Chuùa Trôøi khi Ngaøi quyeát ñònh ai laø ngöôøi Ngaøi seõ ñaët ñeå vaøo chöùc vuï. Vì söï phaùn xeùt cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi ñoâi luùc ñeán döôùi hình thöùc cuûa nhöõng ngöôøi laõnh ñaïo chính phuû ñoäc aùc, vaø vì phaàn lôùn caùc nöôùc cuõng quaù xöùng ñaùng vôùi söï ñoaùn phaït ñoù, chuùng ta coù theå caâu xin vaø nhaän ñöôïc moät ít söï thöông xoùt cuûa Ngaøi, ñeå ñaát nöôùc cuûa chuùng ta khoâng bò ñoaùn phaït moïi ñieàu nhö ñaát nöôùc mình xöùng ñaùng vôùi ñieàu ñoù.

[6] Caùc caâu Kinh-thaùnh khaùc chöùng minh raèng Ñöùc Chuùa Trôøi teå trò soùng gioù trong: Saùng 8:11; Xuaát 10:13,19; 14:21; 15:10; Daân 11:31; Thi-thieân 48:7; 78:76; 135:7; 147:18; 148:8; EÂ-sai 11:15; 27:8; Gieâ-reâ-mi 10:13; 51:16; EÂ-xeâ-chi-eân 13:11,13; A-moát 4:9,13; Gioâ-na 4:8; A-gheâ 2:17. Phaàn lôùn, Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ duøng gioù nhö laø phöông tieän ñoaùn xeùt.

[7] Nhöõng caâu Kinh-thaùnh tham khaûo theâm veà vieäc Ñöùc Chuùa Trôøi gaây ra ñoùi keùm, Phuïc-truyeàn 32:23-24; 2 Sa-mu-eân 21:1; 24:12-13; 2 Caùc-vua 8:1; Thi-thieân 105:16; EÂ-sai 14:30; Gieâreâmi 14: 12,15-16; 16:3-4: 24:10; 27:8; 34:17; 44:12-13; EÂ-xeâ-chi-eân 5:12,16-17; 6:12; 12:16; 14:21; 36:29; Khaûi-huyeàn 6:8; 18:8). Chính Chuùa Gieâ-su ñaõ noùi raèng Ñöùc Chuùa Trôøi “laøm möa cho ngöôøi coâng bình vaø keû gian aùc” (Ma-thi-ô 5:45). Ñöùc Chuùa Trôøi kieåm soaùt möa.

Ang paksang espiritwal na paghahamok ay naging popular sa iglesia nitong mga nakalipas na taon. Sa malas, sinasalungat ng marami sa mga itinuturo tungkol dito ang Kasulatan. Dahil doon, maraming ministro sa buong mundo ang nagtuturo at nagsasabuhay ng uri ng espiritwal na paghahamok na kailanman ay hindi itinatalaga ng Biblia. Talagang mayroong espiritwal na paghahamok na naaayon sa kasulatan, at iyan dapat ang mga isinasabuhay at itinuturo ng mga ministrong tagalikha-ng-alagad.

Sa kabanatang ito at sa susunod, tatalakayin ko ang ilan sa pinakakaraniwang maling paniniwala tungkol kay Satanas at espiritwal na paghahamok. Ito ay pinaikling bersyon ng buong librong isinulat ko na may pamagat na Modern Myths About Satan and Spiritual Warfare. Ang librong ay mababasa sa kabuuan nito sa Ingles sa ating website sa www.shepherdserve.org.

Mito #1: “Sa nakaraang walang-hanggan, naglaban ang Diyos at si Satanas. Ngayon, ang labanang cosmic ay nagngangalit pa rin sa pagitan nila.”(Myth #1: “In eternity past, God and Satan engaged in a great battle. Today, the cosmic struggle still rages between them.”)

Sinasalungat ng partikular na mitong ito ang isa sa mga matatag at batayang katotohanan tungkol sa Diyos na ibinunyag ng Kasulatan—na Siya ay makapangyarihan-sa-lahat, o omnipotent.

Sinabi sa atin ni Jesus na lahat ng bagay ay posible sa Diyos (tingnan ang Mt. 19:26). Pinatotohanan ni Jeremias na walang lubhang mahirap para sa Kanya (tingnan ang Jer. 32:17). Walang tao o kapangyarihan ang makapipigil sa Kanya upang tuparin ang Kanyang mga balak (tingnan ang 2 Cron. 20:6; Job 41:10; 42:2). Tinatanong ng Diyos sa pamamagitan ni Jeremias, “At sino ang katulad….At sino…ang lalaban sa Akin ?” (Jer. 50:44). Ang sagot ay wala, maging si Satanas.

Kung talagang makapangyarihan-sa-lahat ang Diyos, na pinatototohanan ng kasulatan sa itaas, ang pagsasabing ang Diyos at si Satanas ay naglaban ay pagpapahiwatig na hindi Siya makapangyarihan-sa-lahat. Kung natalo ang Diyos kahit minsan, nalupig ni Satanas nang bahagya o kailangang lumaban sa dito kahit kaunting panahon, hindi Siya makapangyarihan-sa-lahat na siyang inaangkin Niya.

Komentaryo ni Cristo sa Kapangyarihan ni Satanas (Christ’s Commentary on Satan’s Power)

Minsan ay may sinabi si Jesus tungkol sa pagbagsak ni Satanas mula sa langit na makakatulong sa ating upang maintindihan natin ang angking kapangyarihan ni Satanas kumpara sa ating Diyos na makapangyarihan-sa-lahat:

Masayang-masayang bumalik ang pitumpu’t dalawa. Iniulat nila sa Panginoon, “Kahit po ang mga demonyo ay sumusuko sa amin dahil po sa kapangyarihan ng Inyong pangalan.” Sinabi sa kanila ni Jesus, “Nakita Kong parang kidlat na nahulog si Satanas mula sa langit” (Lu. 10:17-18).

Nang ihayag ng Diyos na makapangyarihan-sa-lahat ang pagtitiwalag kay Satanas mula sa langit, hindi makapalag si Satanas. Pinili ni Jesus ang talinhagang, parang kidlat, upang idiin ang bilis ng pagkahulog ni Satanas. Nahulog siya, hindi tulad ng pulot, kundi parang kidlat. Isang saglit nasa langit si Satanas, at sa susunod—BOOM!—wala na siya!

Kung napakabilis at napakadaling itiwalag ng Diyos mismong si Satanas, hindi kataka-takang ang Kanyang hinirang na mga tagasilbi ay maaari ring mabilis at madaling makapagpapaalis ng demonyo. Tulad ng mga unang alagad ni Cristo, napakaraming Cristiano ang may malaking paggalang sa kapangyarihan ng demonyo at hindi pa nagagap na ang kapangyarihan ng Diyos ay lalong napaka-higit na malakas. Ang Diyos ang Tagapaglikha, at nilikha lamang si Satanas. Hindi kapantay ni Satanas ang Diyos.

Ang Labananang Hindi Naganap (The War That Never Was)

Kataka-taka man sa ilan sa atin, kailangan nating intindihin na ang Diyos at si Satanas ay hindi naglalaban,hindi naglaban, at kailanman ay hindi maglalaban. Oo, magkaiba sila ng agenda, at madaling sabihing sila ay magkalaban. Nguni’t kung ang dalawang partido ay magkatunggali, at ang isa ay higit na makapangyarihan sa kalaban, hindi itinuturing na laban ang kanilang hidwaan. Malalaban ba ng uod ang elepante? Tulad ng uod, nagtangkang labanan ni Satanas ang Nag-iisang tunay na maraming ulit na higit na makapangyarihan. Mabilis na hinarap ang katunggali, at itiniwalag siya sa langit na “parang kidlat.” Walang labanan—nagkaroon lang ng pagtitiwalag.

Kung ang Diyos ay makapangyarihan-sa-lahat, ni katiting ay walang pag-asang hadlangan ang Diyos sa nais Niyang gawin. At kung papayagan man ng Diyos si Satanas upang gumawa ng anuman, sa wakas ay mangyayari ito upang magawa ang banal na kalooban Niya. Higit na lilinaw ang katotohanang ito habang ipinagpapatuloy natin ang pagsuri sa mga kasulatang tungkol dito.

Interesante na ang ganap na kapangyarihan ng Diyos laban kay Satanas ay hindi lamang naipakita sa nakaraang walang-hanggan, kundi maipakikita rin sa kinabukasan. Mababasa natin sa Pahayag na isang nag-iisang anghel ang magbibigkis kay Satanas at ibibilanggo siya nang isang libong taon (tingnan ang Pah. 20:1-3). Ang pangyayaring iyan sa kinabukasan ay hindi maituturing na labanan sa pagitan ng Diyos at si Satanas na tulad ng hindi pagturing sa orihinal na pagtitiwalag kay Satanas mula sa langit bilang labanan. Pansinin din na hindi magkakaroon ng kapangyarihan si Satanas upang tumakas mula sa bilangguan at mapapalaya lamang kung kailan siya gagamitin ng Diyos (tingnan ang Pah. 20:7-9).

Paano ang “Labanan sa Langit” sa Kinabukasan? (What About the Future “War in Heaven”?)

Kung totoong ang Diyos at si Satanas ay hindi naglalaban, hindi naglaban, at kailanman ay hindi maglalaban, bakit natin mababasa sa aklat ng Pahayag ang isang labanan sa langit sa hinaharap na kasama si Satanas (tingnan ang Pah.12:7-9)? Magandang tanong iyan, at madaling sagutin.

Pansinin na ang labanang ito ay sa pagitan ni Miguel kasama ang kanyang mga kampon at Satanas kasama ang kanyang mga kampon. Ang mismong Diyos ay hindi binanggit na kasama sa labanan. Kung magkagayon, hindi maituturing na labanan ang hidwaan, dahil ang Diyos, na makapangyarihan-sa-lahat, ay madaling gagapi sa sinumang kalaban sa isang saglit na pinatunayan na Niya.

Ang mga anghel, pati na si Miguel, ay hindi makapangyarihan-sa-lahat, kaya ang hidwaan nila ni Satanas at mga kampon nito ay maituturing na labanan dahil magkakaroon talaga ng paglalaban sa loob ng nakatakdang panahon. Bagama’t, dahil higit silang makapangyarihan, gagapiin nila si Satanas at mga kawan nito.

Bakit ayaw sumali ng Diyos sa labang ito, at hahayaan ang Kanyang mga anghel? Wala akong idea. Talagang alam ng Diyos, dahil Siya’y makapangyarihan-sa-lahat, na mananalo ang Kanyang mga kampon sa labanan, kaya marahil naisip Niya na hindi na kailangang personal na makisali.

Wala akong dudang madali at mabilis sanang pinuksa ng Diyos ang mga masamang taga-Canaan sa panahon ni Josue, nguni’t pinili Niyang ibigay ang gawain sa mga Israelita. Ang nagawa sana ng Diyos sa ilang saglit, ipinagawa Niya sa kanila, na nagbuhos ng maraming lakas sa loob ng ilang buwan. Marahil ito’y higit na nakasisiya sa Diyos dahil nangailangan ng pananampalataya sa panig ng mga Israelita. Marahil iyon ang dahilan kung bakit ayaw Niyang sumali sa labanang iyon sa langit sa kinabukasan. Bagama’t hindi ito sinasabi sa atin ng Biblia.

Dahil lamang sa balang araw ay magkakaroon ng labanan sa langit sa pagitan ni Miguel kasama ng kanyang mga kampon at si Satanas kasama ang kanyang mga kampon, ay hindi dahilan upang isipin natin na hindi makapangyarihan-sa-lahat ang Diyos—nang higit pa pag-iisip natin na hindi makapangyarihan-sa-lahat ang Diyos dahil sa mga labanan ng Israel sa Canaan.

Hindi ba Nagapi ni Jesus sa Krus si Satanas? (Was Not Satan Defeated by Jesus on the Cross?)

Sa pagtatapos tungkol sa unang mitong ito tungkol sa ipinalalagay na labanan ng Diyos at ni Satanas, nais kong magtapos sa pamamagitan ng karaniwang pahayag: Ginapi ni Jesus si Satanas sa krus. Kailanman ay hindi talaga inihahayag ng Kasulatan na ginapi ni Jesus si Satanas sa krus.

Kapag sinasabi natin na ginapi ni Jesus si Satanas, nagmumukhang parang naglaban sina Jesus at Satanas, na nagpapahiwatig na hindi makapangyarihan-sa-lahat ang Diyos at wala pa sa ilalim ng ganap na kapangyarihan ng Diyos si Satanas. Marami pang biblikal na paraan ng paglalarawan sa nangyari kay Satanas nang isuko ni Jesus ang Kanyang buhay sa Kalbaryo. Halimbawa, sinasabi sa atin ng Kasulatan na sa pamamagitan ng Kanyang kamatayan, winasak ni Jesus “ang kapangyarihan ng diyablo na siyang may kapangyarihan sa kamatayan” (tingnan ang Heb. 2:14-15).

Gaano ang pagkawasak ng kapangyarihang ginawa ni Jesus kay Satanas? Malinaw na ngayon ay hindi ganap na walang kapangyarihan si Satanas, dahil kung magkagayon ay hindi sana isinulat ni apostol Juan na, “Ang buong sanlibutan ay nasa kapangyarihan ng diyablo” (1 Juan 5:19, idinagdag ang pagdidiin). Ayon sa Hebreo 2:14-15, nawalan si Satanas ng “kapangyarihan ng kamatayan.” Ano ang ibig sabihin niyan?

Tinutukoy na Kasulatan ang tatlong uri ng kamatayan: espiritwal, pisikal, at ang pangalawang kamatayan.

Tulad ng natutuhan natin sa isang naunang kabanata, ang pangalawang kamatayan (o walang hanggang kamatayan) Tulad ng natutuhan natin sa isang naunang kabanata, ang pangalawang kamatayan (o walang-hanggang kamatayan) ay binabanggit sa Pahayag 2:22; 20:6,14; 21:8, at ito ang panahong itatapon ang mga di mananampalataya sa lawa ng apoy.

Ang pisikal na kamatayan ay nangyayari kapag ang espiritu ng isang tao ay humihiwalay sa kanyang katawan, na huminto na sa paggalaw.

Ang espiritwal na kamatayan ay naglalarawan sa kalagayan ng isang espiritung hindi ipinanganak muli sa Espiritu Santo. Ang isang taong patay sa espiritu ay may espiritung nakahiwalay sa Diyos, isang espiritung nagtataglay ng makasalanang kalikasan, isang espiritung masasabing nakiugnay kay Satanas. Inilalarawan ng Efeso 2:1-3 ang isang taong patay sa espiritu:

Noong una’y patay kayo dahil sa inyong mga pagsuway at mga kasalanan. Sinusunod ninyo noon ang masamang takbo ng mundong ito, at napailalim kayo sa prinsipe ng kasamaan, ang espiritung naghahari sa mga taong ayaw pasakop sa Diyos. Ang totoo, tayong lahat ay dati ring namumuhay ayon sa ating laman, at sumusunod sa masamang hilig ng katawan at kabilang tayo sa mga taong kinapopootan ng Diyos.

Isinulat ni Pablo na ang mga Cristianong taga-Efeso ay patay dahil sa kanilang mga pagsuway at kasalanan. Malinaw na hindi niya tinutukoy ang pisikal na kamatayan dahil sumusulat siya sa mga buhay na tao. Kung gayon, maaaring sinasabi niyang sila’y patay, sa espiritwal na pananalita.

Ano ang espiritwal na pumatay sa kanila? Ito ang kanilang mga “pagsuway at kasalanan.” Tandaan na sinabi ng Diyos kay Adan na sa araw na susuway siya, siya’y mamamatay (tingnan ang Gen. 2:17). Hindi tinutukoy ng Diyos ang pisikal na kamatayan, kundi espiritwal na kamatayan, dahil hindi pisikal na namatay si Adan sa araw na kumain siya ng ipinagbabawal na bunga. Bagkus, espiritwal na namatay siya sa araw na iyon, at hindi siya pisikal na namatay hanggang pagkatapos ng daan-daang taon.

Nagpatuloy si Pablo sa pagsasabing ang mga taga-Efeso, bilang patay sa espiritu, ay namuhay sa (o gumawa) mga pagsuway at kasalanan, na sinundan ang “ikot ng mundo” (ibig sabihin, ginawa ang ginagawa ng lahat ng tao) at sinunod ang “prinsipe ng kapangyarihan ng hangin.”

Sino ang “prinsipe ng kapangyarihan ng hangin”? Siya si Satanas, na namamahala ng kanyang madilim na lupain bilang punong kumander ng mga masasamang espiritung nananahan sa kalawakan. Ang mga masasamang espiritung iyon ay nakatala ayon sa iba-ibang ranggo sa isang susunod na kabanata ng Efeso (tingnan ang Efe. 6:12).

Sinabi ni Pablo na ang madilim na prinsipeng iyon “ay espiritung nananahan sa mga anak ng pagsuway.” Ang kasabihang “anak ng pagsuway,” ay isang paraan ng paglalarawan sa lahat ng di mananampalataya, idinidiin na ang kanilang kalikasan ay makasalanan. Sumunod na sinabi ni Pablo na sila ay “likas na kinapopootan ng Diyos” (Efe. 2:3, idinagdag ang pagdidiin). Dagdag pa, sinabi niya na nananahan si Satanas sa kanila.

Ang Demonyo bilang Ama (The Devil for a Dad)

Napagtatanto man o hindi ng mga di ligtas na tao, sinusunod nila si Satanas at sila ay kanyang mga sakop sa kaharian ng kadiliman. Angkin nila ang kanyang masama, makasariling kalikasan na nananahan sa kanilang espiritung patay. Si Satanas ang tunay nilang espiritwal na panginoon at ama. Kaya minsan ay sinabi ni Jesus sa ilang di ligtas na pinunong relihiyoso: “Ang diyablo ang inyong ama! At ang kagustuhan niya ang ibig ninyong gawin” (Jn. 8:44).

Ito ang malungkot na larawan ng isang taong hindi naipanganak-muli! Namumuhay siyang patay sa espiritu, puno ng kalikasan ni Satanas, patungo sa isang di-maiiwasang pisikal na kamatayang labis niyang kinatatakutan; at napagtatanto man niya o hindi, isang araw ay mararanasan niya ang pinakamahirap na kamatayan, ang kamatayang walang-hanggan, habang itinatapon siya sa lawa ng apoy.

Napakamahalagang maintindihan natin na ang espiritwal, pisikal, at walang-hanggang kamatayan ay pagpapakita ng poot ng Diyos sa makasalanang sangkatauhan at si Satanas ay bahagi ng lahat ng ito. Pinayagan ng Diyos si Satanas upang mamahala sa kaharian ng kadiliman at lahat ng mga “nagmamahal sa kadiliman (Juan 3:19). Dahil dito, sinabi ng Diyos kay Satanas, “Maaari mong ibilanggo sa iyong kapangyarihan ang mga hindi nagpapasakop sa Akin.” Naging instrumentong tagasunod si Satanas ng poot ng Diyos sa mga taong rebelde. Dahil lahat ay nagkasala, lahat ay nasa ilalim ng kapangyarihan ni Satanas, puspos ng kanyang kalikasan sa kanilang espiritu at bilanggong tumutupad sa kanyang kalooban (tingnan ang 2 Tim. 2:26).

Ang Panubos sa Ating Pagkabilanggo (The Ransom for Our Captivity)

Nguni’t nagpapasalamat tayo sa Diyos, na nahabag Siya sa sangkatauhan, at dahil sa Kanyang habag, walang sinuman ang mananatili sa kanyang kaawa-awang kalagayan. Dahil pinunan ng panghaliling kamatayan ang kahilingan ng banal na katarungan, lahat ng naniniwala kay Cristo ay makakatakas mula sa espiritwal na kamatayan at pagkabihag ni Satanas dahil malaya na sila sa poot ng Diyos. Kapag naniniwala tayo sa Panginoong Jesus, dumarating ang Espiritu Santo sa ating espiritu at tinatanggal ang kalikasan ni Satanas mula dito, upang maipanganak muli ang ating mga espiritu (tingnan ang Juan 3:1-16) at papayagan tayong kasalo sa banal na kalikasan ng Diyos (tingnan ang 2 Ped. 1:4).

Ngayon balik tayo sa orihinal na tanong. Nang ihayag ng manunulat ng Hebreo na sa pamamagitan ng kamatayan ni Jesus, “winasak ang kapangyarihan ng nilalang na may kapangyarihan sa kamatayan, ibig sabihin, ang demonyo,” ang ibig niyang sabihin ay ang kapangyarihan ng espiritwal na kamatayan, na pinanghahawakan ni Satanas sa bawa’t di ligtas na tao, ay nalagot para sa lahat ng “kay Cristo.” Nilikha tayong espiritwal na buhay dahil kay Cristong nagbayad ng multa para sa ating mga kasalanan.

Dagdag pa rito, dahil hindi na tayo espiritwal na patay at wala na tayo sa pamamahala ni Satanas, wala na tayong takot sa pisikal na kamatayan, dahil alam natin ang naghihintay sa atin—isang maluwalhating walang-hanggang pamana.

Sa pagtatapos, dahil kay Jesus, nailigtas tayo sa kaparusahan ng pangalawang kamatayan, ay pagkakatapon sa lawa ng apoy.

Ginapi ba ni Jesus ang diyablo sa krus? Hindi, dahil walang nangyaring labanan sa pagitan ni Jesus at ni Satanas. Nguni’t winasak ni Jesus ang kapangyarihan ni Satanas tungkol sa kapangyarihan nito sa espiritwal na kamatayan, na nagbibilanggo sa kasalanan ng mga taong di ligtas. Hawak pa rin ni Satanas ang kapangyarihan ng espiritwal na kamatayan sa mga di ligtas na tao, nguni’t kung tungkol sa mga taong kay Cristo, walang kapangyarihan si Satanas sa kanila.

Ang Paglupig ng mga Kapangyarihan (The Disarming of the Powers)

Tinutulungan din tayo nito upang intindihin ang pahayag ni Pablo tungkol sa “paglupig ng mga pinuno at kapangyarihan” na makikita sa Colosas 2:13-15:

Kayong dating [spiritual na] patay dahil sa kasalanan…kayong mga Hentil na hindi nasasakop ng Kautusan ay binuhay ng Diyos na kasama ni Cristo. Pinatawad Niya ang ating mga kasalanan at pinawalang-bisa ang lahat ng naisulat na alituntunin laban sa atin, pati ang mga pananagutang kaugnay nito. Pinawi Niya ang lahat ng ito nang ipako Siya sa krus. Sa pamamagitan ng Kanyang kamatayan sa krus, nilupig Niya ang mga pinuno at kapangyarihan ng sanlibutan. Ang mga ito’y parang bihag na Kanyang ipinarada sa madla bilang katunayan ng kanyang pagtatagumpay (idinagdag ang pagdidiin).

Gumagamit si Pablo ng malinaw na wikang matalinhaga sa pahayag na ito. Sa unang bahagi, ikinukumpara ang ating kasalanan sa isang “kasulatan ng pagkakautang.” Ang hindi natin mabayaran ay binayaran para sa atin ni Cristo, na inako ang ating kasalanan-pagkakautang sa krus.

Sa ikalawang bahagi, tulad ng pag-alis ng mga sinaunang hari ng armas ng mga natalong kalaban at pagparada sa kanila sa mga kalsada sa lunsod, ang kamatayan ni Cristo ay isang tagumpay laban sa mga “pinuno at kapangyarihan,” ibig sabihin, mga mababang ranggo ng demonyong namamahala sa mga rebeldeng tao, at ibinibilanggo sila.

Hindi ba natin masasabi, batay sa pahayag na ito, na tinalo ni Cristo si Satanas? Maaari, bagama’t kailangan ng paliwanag. Dapat nating isaisip na sa pahayag na ito, metaporikal ang pagsusulat ni Pablo. At bawa’t metapora ay may puntong ang mga pagkakatulad ay nagiging pagkakaiba, na siyang nalaman natin sa kabanata tungkol sa pagpapaliwanag sa biblia.

Sa pagpapaliwanag ng mga metapora ni Pablo sa Colosas 2:13-15, kailangan nating mag-ingat. Malinaw na walang talagang “kasulatan ng pagkakautang” kung saan nasusulat ang lahat ng ating kasalanan na naipako sa krus. Nguni’t iyon ay sagisag ng nagawa ni Jesus.

Gayundin, ang mga demonyong namahala sa mga di ligtas na sangkatauhan ay hindi literal na tinanggalan ng kanilang mga tabak at pananggalang at ipinarada ni Jesus sa madla sa mga lansangan. Ang wikang ginagamit ni Pablo ay sumasagisag sa nagawa para sa atin ni Jesus. Ibinilanggo tayo ng mga masasamang espiritung iyon. Nguni’t sa pamamagitan ng kamatayan para sa ating mga kasalanan, pinalaya tayo ni Jesus mula sa ating pagkabilanggo. Hindi talaga literal na nakipaglaban si Jesus sa mga masasamang espiritu at hindi sila nakikipagdigma sa Kanya. Sa pamamagitan ng matuwid na pagpapayag ng Diyos, isinailalim nila tayo sa kanilang kapangyarihan sa tanang buhay natin. Ang kanilang “armas,” kumbaga, ay nakaturo, hindi kay Cristo, kundi sa atin. Nguni’t “inalisan ng armas” sila ni Jesus. Hindi na nila tayo mapapanatiling bilanggo.

Huwag nating isiping may matagal nang hidwaan sa pagitan ni Jesus at mga masasamang espiritu ni Satanas, at sa katapusan ay nagtagumpay sa labanan si Jesus sa krus. Kung sasabihin nating ginapi ni Jesus ang demonyo, tiyakin nating naiintindihan natin na ginapi Niya ang demonyo para sa atin, at hindi para sa Kanyang sarili.

Minsan ay hinabol ko ang isang maliit na asong tumatakot sa aking sanggol na anak na babae sa aking bakuran. Maaari kong sabihing ginapi ko ang maliit na asong iyon, nguni’t sana ay maintindihan ninyo na kailanman ay hindi naging panganib sa akin ang aso, kundi sa anak ko lang. Ganyan din ang kay Jesus at Satanas. Hinabol ni Jesus ang isang aso papalayo sa atin na kailanman ay hindi naging panganib sa Kanya.

Paano Niya hinabol ang Satanas-asong iyon? Ginawa niya iyon sa pamamagitan ng pag-ako ng kaparusahan para sa ating mga kasalanan, kaya pinalalaya tayo sa kasalanan sa Diyos, kung gayon ay inililigtas tayo sa poot ng Diyos, at kaya nawalan na ng karapatan ang mga masasamang espiritung matuwid na pinayagan ng Diyos upang ibilanggo ang mga rebeldeng tao. Purihin ang Diyos dahil diyan! Dinadala tayo sa isang tamang lugar upang siyasatin ang pangalawang mito.

Mito #2: “Laging may labanan sa espiritwal na lupain sa pagitan ng mga anghel ng Diyos at anghel ni Satanas. Ang kinalabasan ng mga labanang iyon ay itinatakda ng ating espiritwal na pakikihamok.” (Myth #2: “There are constant battles in the spiritual realm between God’s angels and Satan’s angels. The outcome of those battles is determined by our spiritual warfare.”)

Napag-aralan na natin sa aklat ng Pahayag na isang araw ay magkakaroon ng labanan la langit sa pagitan ni Miguel kasama ng mga anghel niya at si Satanas kasama ng mga kampon niya. Maliban diyan, may isa lang na ibang labanan ng mga anghel na binabanggit ang Kasulatan, na makikita sa ikasampung kabanata ng Daniel. [1]

Sinasabi sa atin ni Daniel na tatlong linggo siyang nagdalamhati sa taon ng paghahari ni Cyrus, hari ni Persia, nang nagpakita sa kanya ang isang anghel sa tabi ng IlogTigris. Ang layunin ng pagdalaw ng anghel ay upang bigyan siya ng pagkakaintindi tungkol sa kinabukasan ng Israel, at bahagya na nating napag-aralan ang sinabi kay Daniel sa isang nakaraang kabanata tungkol sa Rapture at ang Katapusan ng Panahon. Sa kanilang pag-uusap, sinabi ng di-pinangalanang anghel kay Daniel:

Huwag kang matgakot, Daniel, sapagka’t mula pa nang nagpakumbaba ka sa harapan ng Diyos upang magkaroon ka ng pang-unawa , dininig na ang iyong dalangin. Kaya naparito ako. Nguni’t pinigilan ako ng pinuno ng kaharian ng Persia sa loob ng dalawampu’t isang araw, hanggang sa dumating si Miguel, isa sa mga pangunahing pinuno na sumaklolo sa akin sapagka’t naiwan ako noong nag-iisa kasama ng mga hari ng Persia (Dan. 10:12-13, idinagdag ang pagdidiin).

Nalaman ni Daniel na dininig ang kanyang panalangin tatlong linggo bago dumating ang anghel, nguni’t nangailangan ng tatlong linggo upang makarating sa kanya. Ang dahilan ng pagkabalam ng anghel ay “iniwan siya ng prinsipe ng kaharian ng Persia”. Nguni’t nakatakas siya, nang si Miguel, “isa sa mga pinunong prinsipe,” ay dumating upang tulungan siya.

Noong malapit nang iwan ng anghel si Daniel, sinabi nito sa kanya,

Babalik ako sa Persia upang ituloy ang pakikipaglaban sa pinuno ng kahariang iyon. Pagkatapos ay darating naman ang pinuno ng Grecia. Naparito ako upang ipaliwanag sa iyo ang nasa Aklat ng Katotohanan. Sa pakikipaglaban ko’y wala akong makatulong kundi si Miguel na iyong pinuno (Dan. 10:20-21).

Maraming interesanteng katotohanan ang maituturo ng pahayag ng Kasulatang ito. Muli, makikita natin na ang mga anghel ng Diyos ay hindi makapangyarihan-sa-lahat, at talagang maaari silang makisangkot sa pakikipaglaban sa mga masasamang kampon. Pangalawa, malalaman natin na ang ilang anghel (tulad ni Miguel) ay higit na makapangyarihan kaysa iba (tulad ng nakipag-usap kay Daniel).

Mga Tanong na Walang Kasagutan (Questions for Which We Have No Answers)

Matatanong natin, “Bakit hindi ipinadala ng Diyos si Miguel noong una pa upang ibigay ang mensahe kay Daniel nang sa ganoon ay wala sanang tatlong linggong pagkaantala?” Ang katotohanan ay hindi sinasabi sa atin ng Biblia kung bakit ipinadala ng Diyos ang isang anghel na walang dudang alam niyang hindi makakalampas sa “prinsipe n Persia” nang hindi tinutulungan ni Miguel. Katunayan, wala tayong idea kung bakit gagamit ang Diyos ng sinumang anghel upang magpadala ng mensahe sa isang tao! Bakit hindi Siya ang mismong pumunta, o malakas na nakipag-usap kay Daniel, o pansamantalang dalhin si Daniel sa langit upang doon Niya sabihin? Hindi lang natin alam.

Nguni’t pinatutunayan ba ng pahayag na ito na palagiang may labanan sa espiritwal na lupain sa pagitan ng mga anghel ng Diyos at mga kampon ni Satanas? Hindi, pinatutunayan lamang nito na, libu-libong taon na ang nakaraan, may isang linggong labanan sa pagitan ng isa sa mga mahinang anghel ng Diyos at isang kampon ni Satanas na nagngangalang “ang prinsipe ng Persia,” isang labanang, kung kalooban ng Diyos, ay hindi sana nangyari. Ang isa pang tanging labanan ng mga anghel sa buong Biblia ay ang labanan sa langit sa hinaharap, na nakatala sa Pahayag. Iyan talaga. Maaaring nagkaroon ng iba pang labanan ng mga anghel, nguni’t iyan ay pagpapalagay lamang.

Isang Mitong Batay sa Isang Mito (A Myth Based Upon a Myth)

Pinatutunayan ba ng kuwento ni Daniel na ito at ng prinsipe ng Persia na ang ating espiritwal na labanan ay maaaring magtakda ng kalalabasan ng mga labanan ng anghel? Muli, ipinapalagay ng ideang ito (batay sa ilang kasulatan) na may regular na labanan ng mga anghel. Nguni’t lulundag tayo sa kadiliman at sabihing, oo, may regular na labanan ng mga anghel. Pinatutunayan ba ng kuwento ni Daniel na ito na ang ating espiritwal na labanan ay maaaring magtakda ng kalalabasan ng mga labanan ng anghel na maaaring talagang nagaganap

Ito ay laging tinatanong ng mga nagsusulong ng mitong ito, “Paano kung isang araw ay sumuko na si Daniel?” Siyempre, walang tunay na nakakaalam ng sagot sa tanong na iyan, dahil ang totoo, hindi huminto si Daniel sa kakahanap sa Diyos sa pamamagitan ng panalangin hanggang dumating ang di pinangalanang anghel. Nguni’t ang pahiwatig sa pagtatanong nito ay upang hikayatin tayo na si Daniel, sa pamamagitan ng patuloy na espiritwal na labanan, ang susi sa pananagumpay sa kalangitan ng di pinangalanang anghel. Kung sumuko si Daniel sa espiritwal na pakikipaglaban, ipinalalagay na hindi nakalampas ang anghel sa pamimilanggo ng prinsipe ng Persia. Nais nilang paniwalaan natin na tayo, katulad ni Daniel, ay dapat magpatuloy sa espiritwal na labanan, kung hindi pagtatagumpayan ng masamang kampon ang isa sa mga anghel ng Diyos.

Una, nais kong banggitin na hindi nakikihamok sa “espiritwal na labanan” si Daniel—nananalangin siya sa Diyos. Hindi binabanggit na may sinasabi siya sa sinumang makademonyong anghel, o binibigkis sila, o “nakikipaglaban” sa kanila. Katunayan, si Daniel ay walang alam sa nangyayaring labanan ng mga anghel hanggang sa pagtatapos ng tatlong linggo at nagpakita sa kanya ang di pinangalanang anghel. Ginugol niya ang tatlong linggong iyon sa pag-aayuno at paghanap sa Diyos.

Kaya babaguhin natin ang ayos ng tanong: Kung huminto sa pananalangin at paghahanap sa Diyos si Daniel pagkalipas ng isa o dalawang araw, nabigo kaya angDiyos? Hindi natin alam. Nguni’t nais kong banggitin na kailanman ay hindi sinabi ng di pinangalanang anghel kay Daniel, “Mabuti’t nagpatuloy ka sa pananalangin, kung hindi, nabigo ako.” Hindi, kinilala ng anghel si Miguel dahil sa kanyang tagumpay. Malinaw na ang Diyos ang nagpadala sa di pinangalanang anghel at kay Miguel, at ipinadala Niya sila bilang tugon sa panalangin ni Daniel upang magkaroon ng pang-unawa sa mangyayari sa Israel sa kinabukasan. Isang pagpapalagay ang isiping kung hindi huminto si Daniel sa pag-aayuno o paghanap sa Diyos, sinabi sana ng Diyos, “OK, sa inyong dalawang anghel, huminto na si Daniel sa pag-aayuno at pananalangin, kaya kahit na ipinadala ko ang isa sa inyo upang magbigay ng mensahe sa kanya sa unang araw ng kanyang pag-aayuno at pananalangin, kalimutan n’yo na ang mensaheng iyon para kay Daniel. Tila hindi na magkakaroon ng pang-labing-isa o panlabindalawang kabanata sa aklat ni Daniel.”

Malinaw na nagpursigi si Daniel sa pananalangin (hindi “espiritwal na labanan”), at tumugon ang Diyos sa pamamagitan ng pagpapadala ng mga anghel. Tayo rin ay dapat magpursigi sa pananalangin sa Diyos, at kung kalooban ng Diyos, ang sagot ay makararating sa pamamagitan ng isang anghel. Nguni’t huwag kalimutang maraming halimbawa ng mga anghel na nagdadala ng mga mensahe sa mga tao sa biblia na walang banggit ng sinumang nananalangin kahit minsan, gaano pa ang manalangin nang tatlong linggo. [2] Kailangan nating manatiling balanse. Gayundin, maraming mga pagkakataong nagpadala ng mensahe ang mga anghel sa mga tao sa biblia na walang pagbanggit sa naturang mga anghel na kailangang labanan nila ang mga kampon ng demonyo papunta sa langit. Marahil ay kinailangan ng mga anghel na iyon na labanan ang mga masasamang anghel upang maipadala ang kanilang mga mensahe, nguni’t kung magkagayon man, hindi natin alam, dahil hindi sinasabi ng Biblia sa atin.

Kaya dadako na tayo sa pangatlong karaniwang-pinaniniwalaang mito.

Mito #3 : “Nang bumagsak si Adan, nakuha ni Satanas ang Pangungupahan kay Adan upang Kontrolin ang Mundo.” (Myth #3: “When Adam Fell, Satan Got Adam’s Lease to Control the World.”)

Ano ba talaga ang nangyari kay Satanas sa pagbagsak ng sangkatauhan? Ipinapalagay ng ilan na umangat ang ranggo ni Satanas nang bumagsak si Adan. Sinasabi nila na si Adan ay orihinal na “diyos ng mundong ito,” nguni’t sa kanyang pagbagsak , nakuha ni Satanas ang posisyong iyon, na nagbibigay sa kanya ng karapatang gawin ang gusto niya sa mundo. Kahit ang Diyos ay sanasabing walang kapangyarihan upang pigilan siya mula noon, dahil may “ligal na karapatan” si Adan upang ibigay ang kanyang katungkulan kay Satanas, at kailangang kilalanin ng Diyos ang Kanyang kasunduan kay Adan na ngayo’y kay Satanas na. Sinasabing na kay Satanas na ang “Pangungupahan ni Adan,” at hindi mapapatigil ng Diyos si Satanas hanggang “matapos ang pangungupahan ni Adan.”

Tama ba ang teoryang ito? Nakuha ba ni Satanas ang “pangungupahan ni Adan” sa pagbagsak ng sangkatauhan?

Talagang hindi. Walang nakuha si Satanas sa pagbagsak ng sangkatauhan kundi isang sumpa mula sa Diyos ang isang banal na pangako ng kanyang ganap na kamatayan.

Ang katotohanan ay hindi kailanman sinasabi ng Biblia na si Adan ang orihinal na “diyos sa mundong ito.” Pangalawa, kailanman ay hindi sinasabi ng Biblia na may ligal na karapatan si Adan upang ibigay kaninuman ang sinasabing kapangyarihan niya sa mundo. Pangatlo, hindi kailanman sinasabi ng Biblia na may pangungupahan si Adan na isang araw ay matatapos. Lahat ng ideang ito ay wala sa kasulatan.

Anong kapangyarihan ang orihinal na hawak ni Adan? Mababasa natin sa Genesis na sinabi ng Diyos kay Adan at Eva na “magpakarami kayo at punuin ninyo ng inyong mga anak ang buong daigdig, at kayo ang mamahala nito. Binibigyan ko kayo ng kapangyarihan sa mga isda sa tubig, sa mga ibon sa himpapawid, at sa lahat ng mga hayop na nasa ibabaw ng lupa” (Gen. 1:28, idinagdag ang pagdidiin).

Walang sinabi ang Diyos kay Adan bilang “diyos” sa lupa, o makokontrol niya ang lahat, tulad ng kalagayan ng panahon, at lahat ng ipapanganak na tao sa hinaharap, at iba pa.

Binigyan lang Niya kapwa sina Adan at Eva, bilang mga unang tao, ng karapatan sa mga isda, ibon at hayop at inutusan silang punuin ang lupa at pamahalaan ito.

Nang hatulan ng Diyos ang lalaki, wala Siyang sinabi tungkol sa ipinapalagay na posisyon ni Adan bilang “diyos ng mundong ito.” Dagdag pa, wala siyang sinabi kina Adan at Eva tungkol sa pagkawala ng pamamahala nila sa mga isda, ibon at mga baka. Katunayan, palagay ko ay malinaw na ang sangkatauhan pa rin ang namamahala sa mga isda, ibon at “lahat ng mga hayop na gumagapang.” Pinupuno pa rin ng mga tao ang lupa at pinamamahalaan ito. Hindi nawala ni Adan ang alinman sa kanyang orihinal, at kaloob-ng-Diyos na kapangyarihan sa kanyang pagbagsak.

Hindi ba’t si Satanas ang “Diyos sa Lupang Ito”? (Isn’t Satan “God of This World”?)

Nguni’t hindi ba’t tinukoy ni Pablo si Satanas bilang “diyos ng lupang ito,” at tinukoy siya ni Jesus bilang “tagapamahala ng lupang ito”? Oo, nguni’t wala sa kanila ang nagpahiwatig na si Adan ay dating “diyos ng lupang ito” o nakuha ni Satanas ang katungkulang mula kay Adan nang bumagsak ito.

Dagdag pa, ang katungkulan ni Satanas bilang “diyos ng lupang ito” ay hindi patunay na magagawa ni Satanas ang anumang naisin niya sa lupa o walang kapangyarihan ang Diyos upang pigilan siya. Sinabi ni Jesus, “Ibinigay na sa akin ang lahat ng kapangyarihan sa langit at sa lupa (Mt. 28:18, idinagdag ang pagdidiin). Kung na kay Jesus ang lahat ng kapangyarihan sa lupa, iiral lang si Satanas kung maroon Siyang pahintulot.

Sino ang nagbigay ng lahat ng kapangyarihan kay Jesus sa langit at sa lupa? Marahil ay ang Diyos Ama, na taglay Niya sa Kanyang sarili upang maibigay ito kay Jesus. Kaya tinutukoy ni Jesus ang Kanyang Ama bilang “Panginoon ng langit at lupa” (Mt.11:25; Lu. 10:21, idinagdag ang pagdidiin).

Nasa Diyos lahat ng kapangyarihan sa lupa mula nang likhain Niya ito. Nagbigay Siya ng kaunting kapangyarihan sa mga tao noong una, at hindi kailanman nawala ng sangkatauhan ang ibinigay ng Diyos.

Kapag tinutukoy ng Biblia si Satanas bilang diyos o tagapamahala ng mundong ito, nangangahulugan lang na ang mga tao sa mundo (na hindi ipinanganak muli) ay sumusunod kay Satanas. Siya ang kanilang sinisilbihan, alam man nila o hindi. Siya ang kanilang diyos.

Ang Iniaalok na Lupa ni Satanas? (Satan’s Real-Estate Offer?)

Karamihan sa teoryang Nakuha-ni-Satanas ay mula sa kuwento ng pagtukso ni Satanas kay Jesus sa ilang, na itinala nina Mateo at Lucas. Tingnan natin ang kuwento ni Lucas upang makita kung ano ang ating malalaman:

Dinala Siya[Jesus] ng diyablo sa isang napakataas na lugar, at sa ilang saglit ay ipinakita sa Kanya ang lahat ng kaharian sa buong daigdig. Sinabi ng diyablo, “Ibibigay ko sa iyo ang pamamahala sa lahat ng kahariang ito at ang kadakilaan nito. Ipinagkaloob ito sa akin, at maibibigay ko sa kaninumang naisin ko. Kaya’t kung ako’y sasambahin Mo, magiging sa Iyo na ang lahat ng ito.” Sumagot si Jesus, “Nasusulat, ‘Ang Panginoon mong Diyos ang dapat mong sambahin, at Siya lamang ang dapat mong paglingkuran.’” (Lu. 4:5-8).

Pinatutunayan ba ng pangyayaring ito na pinamamahalaan ni Satanas ang lahat sa mundo, o ibinigay ni Adan ito sa kanya, o walang kapangyarihan ang Diyos upang pigilin ang diyablo? Hindi, at may ilang mahuhusay na dahilan.

Una, dapat tayong mag-ingat sa pagbatay ng ating teolohiya sa isang pahayag na ginawa ng isang tinawag ni Jesus na “ama ng kasinungalingan” (Jn. 8:44). Kung minsan ay nagsasabi ng totoo si Satanas, nguni’t sa kasong ito, kailangan nating iwagayway ang bandilang nagbabadya ng panganib, dahil malinaw na ang sinabi ni Satanas ay taliwas sa isang bagay na sinabi ng Diyos.

Sa ikaapat na kabanata ng aklat ni Daniel, makikita natin ang kuwento ng pagkapahiya ng Haring Nebuchadnezzar. Sinabihan ni propetang Daniel si Nebuchadnezzar, puno ng kayabangan dahil sa kanyang posisyon at mga nagawa, na mabibigyan siya ng isip ng isang hayop hanggang kilalanin niyang “ang kaharian ng tao’y nasa ilalim ng kapangyarihan ng Kataas-taasang Diyos, at maibibigay Niya ang kahariang ito sa sinumang Kanyang naisin” (Dan. 4:25, idinagdag ang pagdidiin). Apat na ulit na ang pahayag na ito’y ginawa kaugnay ng kuwentong ito, na nagdidiin ng kanyang kahalagahan (tingnan ang Dan. 4:17, 25, 32; 5:21).

Pansinin na sinabi ni Daniel, “ang kaharian ng tao’y nasa ilalim ng kapangyarihan ng Kataas-taasang Diyos.” Ipinakikita niyan na may kontrol ang Diyos sa lupa, hindi ba?

Pansinin rin na ang inaangkin ni Daniel ay tila direktang kasalungat ng sinabi ni Satanas kay Jesus. Sinabi ni Daniel na “ibinibigay ng Diyos sa kaninumang naisin Niya” at sinabi ni Satanas na, “maibibigay ko sa kaninumang naisin ko” (Lu. 4:6).

Kaya sino ang paniniwalaan mo? Ako mismo ay maniniwala kay Daniel.

Nguni’t may posibilidad na nagsasabi ng totoo si Satanas—kung titingnan natin ang sinabi niya sa ibang anggulo.

Si Satanas ay “ang diyos ng mundong ito,” na, tulad ng sinabi ko na, nangangahulugang pinamamahalaan niya ang kaharian ng kadiliman, pati na ang mga tao sa lahat ng bansang nagrerebelde sa Diyos. Inihahayag ng Biblia na “ang buong sanlibutan ay nasa kapangyarihan ng diyablo” (1 Juan 5:19). Nang angkinin ni Satanas na na makapagbibigay siya ng kapangyarihan sa mga kaharian sa lupa sa kaninumang naisin niya, maaaring tinutukoy niya ang kanyang nasasakupan lamang, ang kaharian ng kadiliman, na binubuo ng maliliit na kahariang maituturing na kahariang may sariling sakop at politika. Sinasabi sa atin ng Kasulatan na may iba-ibang ranggo ng mga masasamang espiritu si Satanas kung saan maaaring pamahalaan niya ang kanyang kaharian (tingnan ang Efe. 6:12), at maaari niyang ituring na siya ang nagpapataas o nagpapababa ng mga espiritung iyon sa ilalim ng kanyang ranggo, dahil siya ang pinuno. Kung magkagayon, lehitimong iniaalok ni Satanas kay Jesus ang pagiging pangalawang masamang espiritu—pagkatapos niya—upang tulungan siyang mamahala sa madilim niyang kaharian. Ang gagawin lang ni Jesus ay yumukod sa harap ni Satanas at sambahin siya. Mabuti na lang at pinalampas ni Jesus ang pagkakataong “umangat.”

Sino ang Nagbigay kay Satanas ng Kanyang Kapangyarihan? (Who Gave Satan His Authority?)

Nguni’t paano ang pag-angkin ni Satanas na ang kapangyarihan sa mga kahariang iyon a “naibigay” sa kanya?

Muli, may malaking posibilidad na nagsisinungaling si Satanas. Pero pagbigyan natin siya at ipalagay na nagsasabi siya ng totoo.

Pansinin na hindi sinabi ni Satanas na ibinigay ito ni Adan sa kanya. Tulad ng nakita na natin, hindi maaaring ibinigay ni Adan kay Satanas dahil kailanman ay hindi kay Adan ito kaya hindi niya maipapamigay . Pinamahalaan ni Adan ang isda, ibon, at baka, hindi kaharian. (Katunayan, walang mga kaharian ng taong pamamahalaan nang bumagsak si Adan.) Gayundin, kung inaalok ni Satanas si Jesus upang mamahala sa kaharian ng kadiliman, na binubuo ng lahat ng masasamang espiritu at di ligtas na mga tao, kailanman ay hindi naipamigay ni Adan ang katungkulang iyon kay Satanas. Pinamamahalaan ni Satanas ang mga bumagsak na anghel bago nalikha si Adan.

Maaaring ang ibig sabihin ni Satanas ay ibinigay ng lahat ng tao sa mundo ang kapangyarihang mamuno sa kanila, dahil hindi sila nagpasakop sa Diyos at, alam man nila o hindi, nagpasakop sa kanya.

Ang higit na mainam na posibilidad ay ibinigay ito ng Diyos sa kanya. Posible, kung titingnan ang Kasulatan, na sinabi ng Diyos kay Satanas, “Ikaw at ang iyong masasamang espiritu ay pinapayagan Kong mamahala sa lahat ng taong hindi nagpasakop sa Akin.” Maaaring mahirap ninyong tanggapin iyan ngayon, nguni’t sa kalaunan ay makikita ninyong iyan ang pinakamainam na paliwanag sa inaangkin ni Satanas. Kung totoong ang “kaharian ng tao’y nasa ilalim ng kapangyarihan ng Kataas-taasang Diyos” (Dan. 4:25), anumang kapangyarihang mayroon si Satanas sa mga tao ay maaaring ibinigay ng Diyos.

Pinamamahalaan lang ni Satanas ang kaharian ng kadiliman, na matatawag ding “kaharian ng parerebelde.” Pinamahalaan niya ang kahariang iyon mula nang natiwalag siya sa langit, bago bumagsak si Adan. Hanggang sa pagbagsak ni Adan, binuo lang ng mga rebeldeng anghel ang kaharian ng kadiliman. Nguni’t nang nagkasala si Adan, sumapi siya sa kaharian ng pagrerebelde, at mula noon ay isinama hindi lang ang mga rebeldeng anghel, kundi pati rebeldeng tao.

May pamamahala si Satanas sa kanyang madilim na lupain kahit noong hindi pa nalikha si Adan, kaya huwag nating isiping nakuha ni Satanas ang isang bagay na dating pag-aari ni Adan. Hindi, nang nagkasala si Adan, sumapi siya sa isang kahariang naroon na, isang kahariang pinamamahalaan ni Satanas.

Nagulat ba ang Diyos sa Pagbagsak? (Was God Surprised by the Fall?)

Isa pang kahinaan sa “teoryang Nakuha-ni-Satanas” ay pinalalabas nito na tanga ang Diyos, na tila nagulantang Siya sa mga pangyayari ng pagbagsak at dahil doon, nakita ang Sarili sa malungkot na katayuan. Alam ba ng Diyos na tutuksuhin ni Satanas sina Adan at Eva at magkakaroon ng pagbagsak ng tao? Kung ang Diyos ay makapangyarihan-sa-lahat, at totoo iyan, maaaring alam Niya ang mangyayari. Kaya sinasabi sa ating ng Biblia na gumawa Siya ng mga plano upang tubusin ang sangkatauhan bago pa man Niya ito likhain (tingnan ang Mt. 25:34; Acts 2:2-23; 4:27-28; 1 Cor. 2:7-8; Efe. 3:8-11; 2 Tim. 1:8-10; Pah. 13:8).

Nilikha ng Diyos ang diyablo kahit alam Niyang babagsak ito, at nilikha Niya sina Adan at Eva kahit alam Niyang babagsak sila. Talagang hindi maaaring dinaya ni Satanas ang Diyos at nakuha ang isang bagay na ayaw ibigay ng Diyos kay Satanas.

Sinasabi ko ban a gusto ng Diyos si Satanas bilang “diyos ng mundong ito?” Oo, habang tumutupad ito sa Kanyang mga banal na layunin. Kung ayaw pairalin ng Diyos si Satanas, pipigilan lang Niya ito, na tulad ng sinasabi sa atin sa Pahayag 20:1-2. Isang araw ay gagawin Niya iyan.

Nguni’t hindi ko sinasabi na gusto ng Diyos ang sinuman upang manatili sa pamamahala ni Satanas. Nais ng Diyos na maligtas ang lahat at takasan ang lupaing-bayan ni Satanas (Gw. 26:18; Col. 1:13; 1 Tim. 2:3-4; 2 Ped. 3:9). Bagama’t pinapayagan ng Diyos si Satanas upang pamahalaan ang sinumang nagmamahal sa kadiliman (tingnan ang Jn. 3:19)—ang mga nagpapatuloy sa pagrerebelde sa Kanya.

Nguni’t wala ba tayong magagawa upang tulungang makatakas ang mga tao sa madilim na kaharian ni Satanas? Oo, maipapanalangin natin sila at hikayating magsisi at maniwala sa magandang balita (na siyang utos sa atin ni Jesus). Kung magkagayon, maliligtas sila sa kapangyarihan ni Satanas. Nguni’t ang isiping “mahihila” natin ang mga masasamang espiritung humahawak sa kanila ay isang kamalian. Kung nais ng mga taong manatili sa kadiliman, hahayaan sila ng Diyos. Sinabi ni Jesus sa Kanyang mga alagad na kung ang mga tao sa tanging lunsod ay hindi tumanggap ng kanilang mensahe, pagpagin nila ang alikabok sa kanilang mga paa at pumunta sa ibang lunsod (Mt. 10:14). Hindi Niya sinabi sa kanila na manatili at buwagin ang mga muog sa lunsod upang higit na mapagtanggap ang mga tao. Pinapayagan ng Diyos ang mga masasamang espiritu na ibilanggo ang mga tumatangging pumunta sa Kanya.

Karagdagang Patunay ng Pinakamataas na Kapangyariha ng Diyos Laban kay Satanas (Further Proof of God’s Supreme Authority Over Satan)

Maraming mga kasulatan ang mariing nagpapatunay na hindi nawala ng Diyos ang hawak kay Satanas sa pagbagsak ng tao. Paulit-ulit na pinatototohanan ng Biblia na laging nagkaroon at laging magkakaroon ng ganap na kontrol ang Diyos kay Satanas. Magagawa lang ng diyablo ang pinapayagan ng Diyos. Titingnan muna natin ang ilang paglalarawan ng Lumang Tipan sa katotohanang ito.

Ang unang dalawang kabanata ng aklat ni Job ay naglalaman ng primera-klaseng halimbawa ng kapangyarihan nd Diyos laban kay Satanas. Mababasa natin doon si Satanas, sa harap ng trono ng Diyos, na pinararatangan si Job. Sinusunod ni Job ang Diyos ng higit kaninuman sa lupa sa panahong iyon, kaya natural na tinatamaan siya ni Satanas. Alam ng Diyos na “pinuntirya” ni Satanas si Job (Job 1:8, tingnan ang tala sa gilid ng NASB), at nakinig Siya nang paratangan ni Satanas si Job na naninilbihan lamang sa Kanya dahil sa mga makukuha nito (tingnan ang Job 1:9-12).

Sinabi ni Satanas na binakuran Niya si Job at ipinakiusp na tanggalin Niya ang mga pagpapala ni Job. Kaya, pinayagan ng Diyos si Satanas na bahagyang saktan si Job. Noong una ay hindi mahawakan ni Satanas ang katawan ni Job. Nguni’t nang lumaon, pinayagan ng Diyos na saktan ni Satanas ang katawan ni Job, bagama’t pinagbawalan siyang patayin ito (Job 2:5-6).

Malinaw na pinatutunayan ng pahayag na ito sa kasulatan na hindi magagawa ni Satanas ang anumang naisin niya. Hindi niya magagalaw ang mga pag-aari ni Job hangga’t hindi siya pinayagan ng Diyos. Hindi niya mananakaw ang kalusugan ni Job hangga’t hindi siya pinayagan ng Diyos. At hindi niya mapapatay si Job dahil pinagbawalan siya ng Diyos. [3] May control ang Diyos kay Satanas, kahit mula nang bumagsak si Adan.

Ang Masamang Espiritu ni Saul “Mula sa Diyos” (Saul’s Evil Spirit “From God”)

Maraming halimbawa ng paggamit ng Diyos sa mga masasamang espiritu ni Satanas bilang daluyan ng Kanyang galit sa Lumang Tipan. Mababasa natin sa 1 Samuel 16:14: “Samantala, ang espiritu ni Yahweh ay umalis na kay Saul at sa pahintulot ni Yahweh, isang masamang espiritu naman ang nagpahirap kay Saul.” Malinaw na naganap ang sitwasyong ito dahil sa disiplina ng Diyos sa di sumusunod na Haring Saul.

Ang tanong ay, ano ang ibig sabihin ng pariralang, “isang masamang espiritung galing sa Diyos”? Ibig sabihin ba nito na nagpadala ng masamang espiritu ang Diyos na kasama Niyang nananahan sa langit, o ibig sabihin ba nito na makapangyarihan pinayagan ng Diyos ang isa sa mga masamang espiritu ni Satanas upang saktan si Saul? Palagay ko ay karamihan sa mga Cristiano ang pipiliing tanggapin ang pangalawang posibilidad dahil sa natitirang katuruan ng Biblia. Ang dahilan kung bakit sinasabi ng kasulatan na ang masamang espiritu ay galing “sa Diyos” ay ang panggigipit ng masamang espiritu ay resulta ng banal na disiplina ng Diyos kay Saul. Kaya makikita natin na ang mga masasamang espiritu ay nasa ilalim ng pinakamakapangyarihang kontrol ng Diyos.

Sa Hukom 9:23 mababasa natin, “Nguni’t nagpadala ang Diyos ng espiritu ng hidwaan sa mga taga-Shekem at Bethmilo at sunugin si Abimelec,” upang mapapasa-kanila ang paghukom dahil sa kanila masasamang gawain. Muli, ang masamang espiritung ito ay hindi galing sa langit ng Diyos, kundi sa lupain ni Satanas, at banal na pinahintulutan upang gumawa ng mga masamang plano laban sa tanging nararapat na tao. Hindi magtatagumpay ang mga masamang balak ninuman nang walang pahintulot ang Diyos. Kung hindi iyan totoo, hindi makapangyarihan-sa-lahat ang Diyos. Kung gayon ay tunay na maipagpapalagay natin na nang bumagsak si Adan, walang nakuhang kapangyarihan si Satanas na hindi hawak ng Diyos.

Mga Halimbawa ng Kapangyarihan ng Diyos Laban kay Satanas sa Bagong Tipan (New Testament Examples of God’s Power Over Satan)

Nagbibigay ng karagdagang ebidensya ang Bagong Tipan na pinasisinungalingan ang teoryang Nakuha-ni-Satanas.

Halimbawa, mababasa natin sa Lucas 9:1 na binigyan ni Jesus ang Kanyang labindalawang alagad ng “kapangyarihan laban sa lahat ng demonyo.” Gayundin, sa Lukas 10:19, sinabi ni Jesus sa kanila, “Binigyan ko kayo ng kapangyarihang tapakan ang mga ahas at mga alakdan, at ang lahat ng kapangyarihan ng kaaway; at walang makakapanakit sa inyo” (idinagdag ang pagdidiin).

Kung binigyan sila ni Jesus ng kapangyarihan laban sa lahat ng kapangyarihan ni Satanas, Mismong Siya muna ang dapat nagkaroon ng kapangyarihang iyan. Nasa ilalim ng kapangyarihan ng Diyos si Satanas.

Sa pagpapatuloy ng ebanghelyo ni Lucas mababasa natin ang pagsabi ni Jesus kay Pedro, “Simon, Simon, hiniling ni Satanas na subukin kayo tulad ng pag-aalis ng ipa sa mga trigo ” (Lu. 22:31). Ipinapakita ng teksto na hindi masusubok ni Satanas si Pedro nang hindi humihungi ng permiso sa Diyos. Muli, nasa ilalim ng kontrol ng Diyos si Satanas. [4]

Ang Sanlibong-Taong Termino ng Pagkabilanggo ni Satanas (Satan’s Thousand-Year Prison Term)

Nang binasa natin ang pagbigkis kay Satanas ng isang anghel sa Pahayag 20, walang pagbanggit sa pagtatapos ng pangungupahan ni Adan. Ang dahilan ng pagkabilanggong ito ay “upang hindi na niya madaya ang mga bansa (Pah. 20:3).

Interesante na, pagkatapos mabilanggo ni Satanas nang 1,000 taon, mapapalaya siya at “darating siya upang dayain ang mga bansang nasa apat na sulok ng daigdig” (Pah. 20:8). Palalakasin ng mga nadayang bansang iyon ang kanilang hukbo upang lusubin ang Jerusalem, kung saan mamamahala si Jesus. Kapag napalibutan na nila ang lunsod, uulan ng apoy mula sa langit at “tutupukin sila” (Pah. 20:9).

Magpapakahangal ba ang sinuman upang sabihing kasali sa pangungupahan ni Adan ang isang maikling panahon pagkatapos ng 1,000 taong iyon, kay obligado ang Diyos na palayain si Satanas dahil doon? Kakatwa ang ideang iyan.

Hinbdi, ang matututuhan natin muli sa bahaging ito ng Kasulatan ay may ganap na kontrol ang Diyos sa diyablo at pinahihintulutan niya itong mandaya upang matupad lamang ang Kanyang mga banal na layunin.

Sa susunod na sanlibong-taong pamamahala ni Jesus, wala nang magagawa si Satanas, at hindi na makakapandaya. Nguni’t magkakaroon ng mga tao sa daigdig na panlabas lang ang pagsunod sa pamamahala ni Cristo, nguni’t sa kaloob-looban ay nais nilang malupig Siya. Nguni’t hindi nila tatangkain ang isang pag-aalsa dahil alam nilang wala silang pagkakataon upang alisin sa puwesto ang isang “mamamahala sa tungkod na bakal” (Pah. 19:15).

Nguni’t kapag napalaya si Satanas, madadaya ang mga taong, sa kaibuturan ng kanilang puso, ay kinasusuklaman si Cristo, at may kahangalang susubukan nila ang imposible. Sa pagpapahintulot kay Satanas na dayain ang mga magiging rebelde, mabubunyag ang kalagayan ng puso ng mga tao, at matuwid na hahatulan ng Diyos ang mga hindi karapat-dapat manahan sa Kanyang kaharian.

Siyempre, iyan ay isa sa mga dahilan kung bakit pinapayagan ng Diyos si Satanas upang dayain ang mga tao ngayon. Sa susunod ay susuriin natin ang higit na ganap na layunin ng Diyos para kay Satanas, nguni’t sa ngayon ay pansamantalang ipalagay natin na ayaw ng Diyos ang sinuman upang manatiling nadadaya. Bagama’t nais Niyang malaman ang nilalaman ng puso ng mga tao. Hindi madadaya ni Satanas ang mga nakakaalam at naniniwala sa katotohanan. Nguni’t pinapayagan ng Diyos ang diyablo upang dayain ang mga taong, dahil sa katigasan ng puso, ay tumatanggi sa katotohanan. Sa pagbanggit ng panahon ng anti-Cristo, isinulat ni Pablo:

Mahahayag na ang Suwail. Nguni’t pagdating ng Panginoong Jesus, papatayin Niya ang Suwail sa pamamagitan lamang ng pag-ihip at pupuksain Niya ito sa pamamagitan ng Kanyang nakakasilaw na liwanag. Paglitaw ng Suwail, taglay niya ang kapangyarihan ni Satanas. Gagawa siya ng lahat ng uri ng mapanlinlang na mga himala at kababalaghan. Gagamit siya ng lahat ng uri ng pandaraya sa mga mapapahamak, sa mga taong ayaw umibig sa katotohanan, hahayaan ng Diyos na sila’y malinlang ng espiritu ng kamalian at maniwala sa kasinungalingan. Sa gayon, mapaparusahan ang lahat ng pumili sa kasamaan sa halip na tumanggap sa katotohanan (2 Tes. 2:8-12, idinagdag ang pagdidiin).

Pansinin na ang Diyos ang nakilala sa pagbibigay ng “panlilinlang upang paniniwalaan nila ang mali.” Nguni’t pansinin din na ang mga malilinlang na tao ay mga “hindi naniwala sa katotohanan,” na nagpapakitang nagkaroon sila ng pagkakataon, nguni’t tinanggihan pa rin nila ang magandang balita. Papayagan ni Diyos si Satanas upang bigyang-kapangyarihan ang anti-Cristo ng mga maling tanda at kababalaghan upang ang mga tumatanggi kay Cristo ay madaya, at ang tunay na layunin ng Diyos ay “mahatulan silang lahat.” Iyan din ang dahilan kung bakit pinahihintulutan ng Diyos si Satanas upang dayain ang mga tao ngayon.

Kung walang dahilan ang Diyos upang pahintulutang umiral si Satanas sa lupa, madali lang sana Niyang itinapon ito sa isang lugar sa sanlibutan nang bumagsak siya. Sinasabi sa atin ng 2 Pedro 2:4 na may mga tanging makasalanang kampon na itinapon na ng Diyos sa impiyerno at ibinilanggo sa “mga butas ng kadiliman, at nakareserbang mahatulan.” Nagawa sana ito kay Satanas at sa sinuman sa kanyang mga kampon ng Diyos nating makapangyarihan-sa-lahat kung kasama ito sa kanyang mga banal na layunin. Nguni’t sa kaunti pang panahon, may mainam na dahilan ang Diyos upang payagan si Satanas at kanyang mga kampon upang umiral sa lupa.

Ang Takot sa Pagparusa ng mga Demonyo (The Demons’ Fear of Torment)

Sa pagtatapos ng ating pag-aaral sa tanging mitong ito, isang pangwakas na halimbawa sa kasulatan ang titingnan natin tungkol sa kuwento ng mga nasapian ng demonyo sa Gadareno:

Nang dumating si Jesus sa kabilang ibayo, sa lupain ng mga Gadareno, sinalubong Siya ng dalawang lalaking sinasapian ng mga demonyo. Sila ay nakatira sa libingan. Napakababangis nila kaya’t walang sinuman ang dumaraan doon. Biglang nagsisigaw ang dalawang lalaki, “Ano ang pakialam Mo sa amin, Anak ng Diyos? Naparito Ka ba upang pahirapan kami kahit hindi pa panahon? (Mt. 8:28-29, idinagdag ang pagdidiin).

Laging ginagamit ang kuwentong ito ng mga nagpasimuno sa teoryang Nakuha-ni-Satanas upang suportahan ang kanilang mga idea. Ang sabi nila, “Umapila ang mga demonyong sa hustisya ni Jesus. Alam nilang wala Siyang karapatan upang pahirapan sila bago matapos ang pangungupahan ni Adan, ang panahong silat at si Satanas ay itatapon sa lawa ng apoy upang pahirapan araw at gabi magpakailanman.”

Nguni’t ang katunayan, ang kabaligtaran ang totoo. Alam nilang may kapangyarihan at karapatan si Jesus upang pahirapan sila kung kailan Niya gusto, kaya hiningi nila ang Kanyang habag. Malainaw na takot silang higit na maagang ipadala sila ng Anak ng Diyos upang pahirapan. Sinasabi sa atin ni Lucas na pinakiusapan nila Siya “na huwag silang utusang humayo sa butas ” (Lu. 8:31). Kung walang ganoong karapatan si Jesus dahil sa sinasabing ligal na karapatan ng diyablo, kailanman ay hindi sila mababahala.

Alam ng mga demonyong iyon na ganap silang nasa ilalim ng habag ni Jesus, na inilarawan ng kanilang pakiusap na huwag palayasin sa lugar na iyon (Mc. 5:10), ang pagsamo nila na pasapiin na lang sa mga baboy (Mc. 5:12), ang paghinging huwag maitapon “sa kalalimang walang hanggan” eir begging to not be cast into “the abyss” (Lu. 8:31), at ang pagmamakaawang huwag itapon sa lawa ng apoy bago dumating ang takdang panahon.”

Mito #4: “Si Satanas, bilang ‘diyos ng mundong ito’ ay may hawak sa lahat sa mundo, kasama na ang mga gobyerno ng mga tao, natural na kapahamakan, at ang lagay ng panahon.” (Myth #4: “Satan, as ‘the god of this world’ has control over everything on the earth, including human governments, natural disasters, and the weather.”)

Tinutukoy si Satanas sa Kasulatan bilang “diyos ng mundong ito” ni apostol Pablo (2 Cor. 4:4) at “tagapamahala sa mundong ito” ni Jesus (Juan 12:31; 14:30; 16:11). Batay sa mga katungkulang ito ni Satanas, marami ang nagpalagay na hawak ni Satanas ang mundo. Bagama’t nakita na natin ang sapat na kasulatan upang ibunyag ang kamalian ng natatanging mitong ito, mainam na ipagpatuloy pa natin ang pag-aaral nito upang magkaroon tayo ng ganap na pagkakaintindi kung gaano talaga kalimitado ang kapangyarihan ni Satanas. Kailangan nating mag-ingat na ang buong pagkakaintindi natin kay Satanas ay hindi lang nabuo batay sa apat na kasulatang tumutukoy sa kanya bilang diyos, o tagapamahala, ng mundo.

Habang sinisiyasat pa natin ang kabuuan ng Biblia, matutuklasan natin na hindi lang tinukoy ni Jesus si Satanas bilang “tagapamahala ng mundong ito,” kundi tinukoy rin Niya ang Kanyang Ama sa langit bilang “Panginoon ng langit at lupa” (Mt. 11:25; Lu. 10:21, idinagdag ang pagdidiin). Gayundin, hindi lang tinukoy ni apostol Pablo si Satanas bilang “ang diyos ng mundong ito,” kundi siya, tulad ni Jesus, ay tumukoy sa Diyos bilang “Panginoon ng langit at lupa” (Gw. 17:24, idinagdag ang pagdidiin). Pinatutunayan nito na ayaw ni Jesus at ni Pablo na isipin nating ganap na hinahawakan ni Satanas ang lupa. Kailangang malimitahan ang kapangyarihan ni Satanas.

Isang napakahalagang pagkakaiba sa magkasalungat na kasulatang ito ay makikita sa salitang mundo at lupa. Bagama’t madalas na iisa ang gamit natin sa mga salitang ito, sa orihinal na Griego, ang dalawang ay karaniwang hindi pareho. Kapag naintindihan na natin kung paano sila nagkakaiba, magiging madula ang paglaki ng pagkakaintindi natin sa kapangyarihan ng Diyos at ng Satanas sa lupa.

Tinukoy ni Jesus ang Diyos Ama bilang Panginoon ng lupa. Ang salitang isinalin bilang lupa ay ang Griegong ge. Tumutukoy ito sa pisikal na planetang pinananahanan natin, at nagmula dito ang Ingles na geography.

Bilang salungat, sinabi ni Jesus na si Satanas ang namamahala sa mundong ito. Ang salitang Griego para sa mundo mundo ay kosmos, at pangunahing tumutukoy sa ayos o pagkakaayos. Tumutukoy ito sa tao sa halip na ang pisikal na planeta mismo. Kaya madalas banggitin ng mga Cristiano si Satanas bilang “diyos ng sistema ng mundong ito.”

Sa kasalukuyan, walang ganap na kontrol ang Diyos sa mundo, dahil wala Siyang ganap na control sa lahat ng tao sa mundo. Ang dahilan dito ay binigyan Niya lahat ng tao ng pagpipilian tungkol sa kung sino ang kanilang pinuno, at marami ang pumiling ibigay ang kanilang katapatan kay Satanas. Ang malayang kalooban ng sangkatauah, siyempre, ay bahagi ng plano ng Diyos.

Gumamit si Pablo ng ibang salita para sa sanlibutan, ang Griegong salitang aion, nang tinukoy niya ang diyos ng sanlibutang ito. Maaaring gamitin ang aion at madalas na isinasalin bilang age, ibig sabihin, isang takdang hati ng panahon. Si Satanas ang diyos ng kasalukuyang panahon.

Ano ang ibig sabihin ng lahat nang ito? Ang lupa ay ang pisikal na planeta kung saan tayo nananahan. Ang sanlibutan ay tumutukoy sa mga taong kasalukuyang nananahan sa lupa, at, higit na ispesipiko, ang mga hind nanunungkulan kay Jesus. Nanunungkulan sila kay Satanas, at nabigkis sila sa kanyang ligaw, at makasalanang sistema. Tayo, bilang Cristiano, ay itinuturing na “nasa sanlibutan” nguni’t hindi “taga- sanlibutan” (Juan 17:11,14). Nananahan tayong kasama ang mga mamamayan ng kaharian ng kadiliman, nguni’t katunayan ay nasa kaharian tayo ng liwanag, ang kaharian ng Diyos.

Kaya ngayon mayroon na tayong kasagutan. Sa simpleng paghahayag: Pinaka-makapangyarihan pinanghahawakan ng Diyos ang buong lupa. Si Satanas, na pinahihintulutan ng Diyos, ay may control lamang sa “sistema ng sanlibutan,” na siyang control sa mga mamamayan ng kanyang madilim na kaharian. Dahil dito, isinulat ng apostol Juan na “ang buong sanlibutan (hindi ang buong lupa) ay nasa kapangyarihan ng diyablo” (1 Juan 5:19).

Hindi ibig sabihin niyan na walang kapangyarihan ang Diyos sa sanlibutan, o sa sistema ng sanlibutan, o sa mga tao sa sanlibutan. Siya ay, tulad ng ipinahayag ni Daniel, “namamahala sa kaharian ng tao, at ibibigay niya ito kaninumang naisin Niya” (Dan. 4:25). Maaari pa Niyang parangalan o pababain ang sinumang taong naisin Niya. Nguni’t bilang pinakamakapangyarihang “namamahala sa kaharian ng tao,” buong kapangyarihan Niyang pinayagan si Satanas upang mamahala sa bahagi ng sangkatauhang nagrerebelde sa Kanya.

Pagsaalang-alang sa Alok ni Satanas (Satan’s Offer Considered)

Ang pagkakaibang ito ng lupa at sanlibutan ay makakatulong din sa pag-intindi sa pagtukso kay Jesus sa ilang. Doon ipinakita ni Satanas kay Jesus ang “lahat ng kaharian sa sanlibutan sa isang saglit.” Hindi maaaring iniaalok ni Satanas ang isang katungkulang politikal sa panlupang gobyerno ng mga tao, ang tinatawag nating presidente o punong ministro. Hindi si Satanas ang nagpaparangal sa panlupang taong namamahala—kundi ang Diyos.

Bagkus, maaaring ipinakita ni Satanas ang lahat ng mga maliliit na kaharian ng kadiliman. Ipinakita niya kay Jesus ang herarkiya ng mga masasamang espiritung, sa kani-kanilang teritoryo, ay namumuno sa kaharian ng kadiliman, pati sa mga rebeldeng taong pinamumunuan nila. Inialok ni Satanas ang paghawak sa kanyang —kung sasama si Jesus kay Satanas upang labanan ang Diyos. Kung magkagayon ay naging pangalawang-pinuno sana si Jesus sa kaharian ng kadiliman.

Ang Pamamahala ng Diyos sa Makalupang Pamahalaan ng mga Tao (God’s Control Over Earthly, Human Governments)

Higit pa nating itatag ang katakdaan ng kapangyarihan ni Satanas sa pagsisiyasat ng mga kasulatang nagpapatotoo sa kapangyarihan ng Diyos sa mga makalupang pamahalaan ng mga tao. May bahagyang kapangyarihan si Satanas sa mga pamahalaan ng tao dahil lamang sa mayroon siyang kapangyarihan sa mga di ligtas na tao. Nguni’t sa katapusan, ang Diyos ang pinaka-pinuno ng mga pamahalaan ng tao, at mapapatakbo lang ni Satanas hanggang sa pagpapahintulot ng Diyos.

Nasiyasat na natin ang pahayag ni Daniel kay Haring Nebuchadnezzar, nguni’t dahil lubhang nakalilinaw, minsan pa nating tingnan.

Ang dakilang Haring Nebuchadnezzar ay naiangat sa kayabangan dahil sa kanyang kapangyarihan at mga nagawa, kaya iniutos ng Diyos na pababain siya upang malaman niyang “Ito ang hatol ng mga bantay na anghel upang malaman ng lahat na ang buong daigdig ay sakop ng Kataas-taasang Diyos. Maaari Niyang gawing hari ang sinumang nais Niya, kahit na ang pinakaabang tao” (Dan. 4:17). Malinaw na karapat-dapat ang Diyos na kilalanin sa ni Nebuchadnezzar sa politika. Totoo ito sa bawa’t makalupang pinuno. Ipinahayat ni apostol Pablo, nang tinutukoy niya ang mga makalupang pinuno, na “walang pamahalaang hindi mula sa Diyos, at angDiyos ang nagtatag ng mga pamahalaang umiiral” (Ro. 13:1).

Ang Diyos ang orihinal at pinakamataas na kapangyarihan ng buong sanlibutan. Kung mayroon mang kapangyarihan ang sinuman, iyan ay dahil maaaring ibinigay ng Diyos ang bahagi ng sa Kanya o pinahintulutan Niyang magkaroon ito ng bahagya.

Nguni’t paano ang mga masasamang pinuno? Ibig sabihin ba ni Pablo na itinatag sila ng Diyos? Oo. Sa unang bahagi ng sulat ding iyon, sinabi ni Pablo, “Sapagka’t ayon sa kasulatan ay sinabi niya sa hari ng Egipto, “Ginawa kitang hari upang sa pamamagitan mo’y maipakita Ko ang aking kapangyarihan, at maipahayag ang Aking pangalan sa buong daigdig’”(Rom. 9:17). Pinarangalan ng Diyos ang matigas-ang-ulong Hari upang alan Siya. Maipapakita ng Diyos ang Kanyang dakilang kapangyarihan sa pamamagitan ng Kanyang mga himala—isang pagkakataong ibinigay ng isang mahigpit na taong pinarangalan Niya.

Hindi ba’t nakikita rin ang katotohanang ito sa pakikipag-usap ni Jesus kay Pilato? Sa pagkamanghang hind sinasagot ni Jesus ang kanyang mga tanong, sinabi ni Pilato kay Jesus, “Ayaw mo bang makipag-usap sa akin? Hindi mo ba alam na may kapangyarihan akong palayain Ka o ipapako sa krus?” (Jn. 19:10).

Sumagot si Jesus, “Magagawa mo lamang iyan sapagka’t ipinagkaloob sa iyo ng Diyos ang kapangyarihang iyan” (Juan 19:11, idinagdag ang pagdidiin). Dahil alam ng Diyos ang karuwagan ni Pilato, pinarangalan Niya ito upang ang nahirang na planong mamatay sa krus si Jesus ay matutupad. Ang isang madaliang pagbasa ng mga aklat sa kasaysayan sa Lumang Tipan ay nagbubunyag na minsan ay ginagamit ng Diyos ang mga masasamang pinuno bilang tagapagpatupad ng Kanyang galit sa mga nararapat na tao. Ginamit ng Diyos si Nebuchadnezzar upang hatulan ang maraming bansa sa Lumang Tipan.

Maraming halimbawa ang Biblia ng mga pinunong pinarangalan o pinababa. Halimbawa, sa Bagong Tipan ay mababasa natin ang tungkol kay Herod, na nabigong parangalan ang Diyos nang ang ilang nasasakupan niya ay sumigaw ng, “Isang Diyos ang nagsasalita, hindi tao!” (Gw. 12:22).

Ang resulta? “At noon din ay hinampas ng isang anghel ng Panginoon si Herodes…at siya’y kinain ng mga uod hanggang sa mamatay” (Gw. 12:23).

Isaisip na si Herod ay talagang isang mamamayan ng kaharian ng Satanas, nguni’t hindi siya labas sa pananakop ng Diyos. Malinaw na maaaring pabagsakin ng Diyos ang sinumang kasalukuyang makalupang pinuno kung nais Niya. [5]

Personal na Patotoo ng Diyos (God’s Personal Testimony)

Sa pagtatapos, basahin nating ang minsan ay sinabi mismo ng Diyos sa pamamagitan ng propetang Jeremias tungkol sa Kanyang dakilang kapangyarihan sa mga makalupang kaharian ng tao.

“O Israel, wala ba akong karapatang gawin sa iyo ang ginawa ng magpapalayok sa putik na iyon? Kayo’y nasa mga kamay ko, tulad ng putik sa magpapalayok. Kung sinabi ko man sa isang pagkakataon na aking bubunutin, ibabagsak o lilipulin ang alinmang bansa o kaharian, at ang bansang iyon ay tumalikod sa kanyang kasamaan, hindi ko na itutuloy ang aking sinabing gagawin” (Jer. 18:6-10).

Nakikita ba ninyong nang tuksuhin ni Satanas si Jesus sa ilang, hindi maaaring lehitimong ialok niya kay Jesus ang pamamahala sa makalupang kahariang politika ng mga tao? Kung nagsasabi siya ng katotohanan (na nangyayari kung minsan), ang maaari lamang niyang ialok kay Jesus ay ang paghawak ng kaharian niya sa kadiliman.

Nguni’t may impluwensiya ba si Satanas sa mga gobyerno ng tao? Oo, nguni’t dahil lamang sa siya ang espiritwal na panginoon ng di ligtas na mga tao, at ang mga taong di ligtas ay kasapi sa mga gobyerno ng tao. Bagama’t ang kanyang impluwensiya ay natatakdaan ng pinahihintulutan ng Diyos, at maaaring biguin ng Diyos ang anumang balak ni Satanas kailanman Niya nanaisin. Isinulat ni apostol Juan si Jesus bilang “pinuno ng mga hari sa lupa” (Pah. 1:5).

Si Satanas ba ang Nagdudulot ng Natural na Kalamidad at Masamang Panahon? (Does Satan Cause Natural Disasters and Adverse Weather?)

Dahil si Satanas “ang diyos ng sanlibutang ito,” ipinagpalagay din ng marami na hawak niya ang panahon at siya ang dahilan ng lahat ng natural na kalamidad, tulad ng tagtuyot, pagbaha, bagyo, lindol at iba pa. Nguni’t ito ba ang itinuturo sa atin ng Kasulatan? Muli, dapat tayong mag-ingat na hindi ibabatay ang ating buong teolohiya ni Satanas ayon sa isang kasulatang nagsasabing, “dumarating ang magnanakaw para lamang magnakaw, pumatay at manira”(Jn. 10:10). Napakadalas kong marinig ang mga taong inuulit ang bersong ito bilang patunay na ang anumang nagnanakaw, pumapatay o naninira ay mula kay Satanas. Nguni’t kapag siniyasat pa natin ang Biblia, malalaman natin na kung minsan ay ang Diyos mismo ang pumapatay at naninira. Tingnan ang tatlong pahayag na ito sa maraming posibleng halimbawa:

Ang Diyos lamang ang nagbigay ng Kautusan at Siya rin ang hukom. Tanging Siya ang may kapangyarihang magligtas at magpahamak (San. 4:12, idinagdag ang pagdidiin).

Sasabihin ko sa inyo kung sino ang dapat ninyong katakutan. Katakutan ninyo Siya na pagkatapos pumatay ay may kapangyarihan ding magtapon sa impiyerno. Sinasabi ko sa inyo, ang Diyos ang dapat ninyong katakutan! (Lu. 12:5, idinagdag ang pagdidiin.)

Huwag ninyong katakutan ang pumapatay ng katawan nguni’t hindi naman nakakapatay ng kaluljuwa. Sa halip, ang katakutan ninyo ay ang Diyos na may kakayahang pumuksa ng katawan at kaluluwa sa impiyerno (Mt. 10:28, idinagdag ang pagdidiin).

Kung sasabihin natin na lahat ng may kinalaman sa pagpatay o pagsira ay trabaho ni Satanas, nagkakamali tayo. Maraming-maraming halimbawa sa Biblia ng pagpatay at paninira ng Diyos.

Dapat nating tanungin ang ating sarili, Nang tinukoy ni Jesus ang magnanakay na dumarating upang pumatay, magnakaw, at manira, talaga bang tinutukoy Niya ang diyablo? Muli, ang kailangan lang nating gawin ay basahin sa konteksto ang Kanyang pahayag. Isang naunang berso bago ang Kanyang pahayag tungkol sa pagdating ng magnanakaw upang pumatay, magnakaw, at manira, sinabi ni Jesus, “Ang mga nauna sa Akin ay mga magnanakaw at mga tulisan, nguni’t hindi sila pinakinggan ng mga tupa” (Jn. 10:8). Kapag nabasa natin ang buong diskurso ni Jesus sa Juan 10:1-15 at sinasabing Siya ang mabuting Pastol, nagiging higit na malinaw na ang Kanyang mga salitang magnanakaw at mga magnanakaw ay pagbanggit sa mga huwad na guro at pinunong relihiyoso.

Iba-ibang Pananaw sa Masungit na Panahon at Natural na Kalamidad (Various Views of Adverse Weather and Natural Disasters)

Kapag dumarating ang bagyo o lindol, nagkakaroon ng taong na teolohikal sa mga isipan ng mga taong naniniwala sa Diyos: “Sino ang may kagagawan nito?” Dalawa lamang ang posibilidad sa mga Cristianong naniniwala-sa-Biblia: Maaaring ang Diyos o si Satanas ang may kagagawan ng mga ito.

Maaaring tumutol ang ilan: “ay hindi! Hindi maaaring sisihin ang Diyos! Mga tao ang dapat sisihin. Hinahatulan sila ng Diyos sa kanilang kasalanan.”

Kung ang Diyos ang may kagagawan ng mga bagyo at lindol dahil sa Kanyang paghatol sa kasalanan, talagang masisisi natin ang mga rebeldeng tao sa halip na ang Diyos, nguni’t magkagayon man, may pananagutan pa rin ang Diyos, dahil ang mga natural na kalamidad ay hindi magaganap nang hindi Niya iniutos.

O, kung totoong pinapayagan ng Diyos si Satanas na magpadala ng mga bagyo at lindol upang hatulan ang mga makasalanan, masasabi nating ginagawa ang mga ito ni Satanas, bagama’t may pananagutan pa rin ang Diyos.Ang dahilan ay Siya ang nagbibigay-pahintulot kay Satanas upang gawin ang paninira dahil nangyayari ang mga kalamidad na iyon bunga ng Kanyang reaksiyon sa kasalanan.

Sinasabi ng iba na hindi ang Diyos ni si Satanas ang may kagagawan ng mga bagyo at lindol, kundi ang mga ito ay “natural na penomena sa ating mundo ng kasalanan.” Sa isang malabong paraan, sinisikap din nilang sisihin ang sangkatauhan sa mga natural na kalamidad, nguni’t lumilihis pa rin sila sa punto. Ang paliwanag na ito ay hindi nag-aalis sa Diyos sa eksena. Kung ang mga bagyo ay “natural na penomena sa ating bumagsak na mundo ng kasalanan,” lamang, sino ang nagpasya nito? Malinaw na ang mga bagyo ay hindi gawa-gawa ng tao. Ibig sabihin, hindi nayayari ang mga bagyo kung kailan nasabi na sa himpapawid ang sandakot na kasinungalingan. Hindi magaganap ang mga lindol kapag ang tanging bilang ng tao’y nakagawa ng pangangalunya.

Hindi, kung may kaugnayan ang bagyo at kasalanan, kasangkot ang Diyos, dahil ang mga bagyo ay pagpapakita ng Kanyang paghatol sa kasaalanan. Kahit maganap sila paminsan-minsan, ang Diyos pa rin ang nag-utos nito at kasangkot pa rin Siya.

Kahit na walang kaugnayan ang kasalanan at kalamidad, at nagkamali ang Diyos nang dinisenyo Niya ang sanlibutan, kaya may mga awang sa ibabaw ng lupa na kung minsan ay lilihis at mga sistema ng panahon na paminsan-minsang papalya, ang Diyos pa rin ang may pananagutan sa mga lindol at bagyo dahil Siya ang Manlilikha, at nananakit ng mga tao ang Kanyang mga pagkakamali.

Walang “Inang Kalikasan (There is No “Mother Nature”)

Kung gayon ay dalawang sagot lang ang tatanggapin sa usaping natural na kalamidad. Maaaring ang Diyos o si Satanas ang may kagagawan. Bago natin tingnan ang mga posibleng dalawang nabanggit na sagot.

Kung si Satanas ang siyang may kagagawan sa mga natural na kalamidad, maaaring mapipigilan siya o hindi ng Diyos. Kung mapipigilan ng Diyos si Satanas at hindi Niya ito ginagawa, muli, may pananagutan Siya. Hindi sana nangyari ang kalamidad nang wala Siyang pahintulot.

At ngayon sa kabilang panig. Ipagpalagay natin, sa isang saglit, na hindi mapipigil ng Diyos si Satanas, nguni’t gusto Niyang pigilan ito. Talaga bang maaari iyan?

Kung hindi mapipigilan ng Diyos si Satanas sa paggawa ng natural na kalamidad, maaaring higit na makapangyarihan si Satanas kaysa sa Diyos, o higit na matalino si Satanas sa Diyos. Kung tutuusin, ito ang sinasabi ng mga sumusuporta ng teoryang “Nakuha ni Satanas ang pamamahala sa sanlibutan sa pagbagsak ni Adan”. Inaangkin nila na may ligal na karapatan si Satanas upang gawin ang anumang gusto sa lupa dahil ninakaw niya ang pangungupahan ni Adan. Ngayon, sinasabing nais ng Diyos na pigilan si Satanas nguni’t hindi Niya kakayanin dahil kailangan Niyang igalang ang pangungupahan ni Adan na napasakamay na ni Satanas. Ibig sabihin, napakatanga ng Diyos upang malaman ang mangyayari sa pagbagsak, nguni’t si Satanas, dahil sa kanyang higit na katalinuhan, ay nakakuha na ng kapangyarihang ayaw sana ng Diyos na mapasakanya. Sa pansarili kong palagay, hindi ko sinasabing higit na marunong si Satanas kaysa sa Diyos.

Kung ang teoryang “Nakuha-ni-Satanas” ay tama, nais nating malaman kung bakit hindi gumagawa ng higit na marami pang lindol at bagyo kaysa sa nangyayari, at kung bakit hindi niya pinupuntirya ang malalaking bilang ng mga Cristiano. (Kung sasabihin mong “dahil ayaw ng Diyos na puntiryahin niya ang maraming bilang ng Cristiano,” tinatanggap mo na na hindi iiral si Satanas nang walang pahintulot ang Diyos.)

Kung igigiit natin, ang tanging dalawang posibleng sagot sa ating katanungan ay ito: Maaaring (1) kagagawan ng Diyos ang mga lindol at bagyo o (2) kagagawan ni Satanas sa pahintulot ng Diyos.

Nakikita mo bang kahit tama ang alinmang sagot, ang kalalabasaan ay ang Diyos ang may pananagutan? Kapag sinasabi ng mga tao na, “hindi ipinadala ng Diyos ang bagyong iyan—ipinadala ni Satanas nang may pahintulo ang Diyos,” hindi talaga nila “pinapawalang-sala ang Diyos” na siyang kanilang inaasahan. Kung pinigilan ng Diyos si Satanas sa pagpapadala ng bagyo, gustuhin man Niya o hindi, pananagutan pa rin Niya. Maaaring sisihin ang mga taong rebelde dahil sa kasalanan (kung ang bagyo ay ipinadala ng Diyos o pinayagan ng Diyos dahil sa paghukom), nguni’t kahangalan pa rin ang isiping walang kinalaman o walang pananagutan ang Diyos.

Ang Patotoo ng Kasulatan (Scripture’s Testimony)

Ano ang talagang sinasabi ng Kasulatan tungkol sa mga “natural na kalamidad”? Sinasabi ba ng Biblia na kagagawan ito ng Diyos o ng diyablo? Una nating tingnan ang mga lindol dahil maraming binabanggit ang Biblia tungkol dito.

Ayon sa Kasulatan, magaganap ang paglindol dahil sa paghatol ng Diyos sa mga nararapat na makasalanan. Mababasa natin sa Jeremias: “Nayayanig ang daigdig kapag Ikaw [Yahweh] ay nagagalit, at walang bansang makakatagal sa tindi ng iyong poot” (Jer. 10:10, idinagdag ang pagdidiin).

Babala ni Isaias,

Si Yahweh na Makapangyarihan sa lahat ay biglang magpapadala ng dumadagundong na kulog, lindol, buhawi, at naglalagablab na apoy upang iligtas ka (Is. 29:6, idinagdag ang pagdidiin).

Matatandaan mo na sa mga araw ni Moises, bumuka ang lupa at nilamon sina Korah at ang kanyang mga rebeldeng tagasunod (tingnan ang Bil. 16:23-34). Talagang kilos ito ng paghatol ng Diyos. Ang iba pang halimbawa ng paghatol ng Diyos sa pamamagitan ng lindol ay makikita sa Eze. 38:19; Awit 18:7; 77:18; Hag. 2:6; Lu. 21:11; Pah. 6:12; 8:5; 11:13; 16:18.

Ang ilang lindol na nakatala sa Kasulatan ay hindi kailangang dahil sa paghatol ng Diyos, bagama’t kagagawan ng Diyos. Halimbawa, ayon sa Ebanghelyo ni Mateo, nagkaroon ng lindol nang namatay si Jesus (Mt. 27:51,54), at nagkaroon din nang mabuhay Siyang muli (Mt. 28:2). Kagagawan ba ni Satanas ang mga iyon?

Nang sina Pablo at Silas ay umaawit ng papuri sa Diyos sa hatinggabi sa isang bilangguan si Filipos, “walang anu-ano’y lumindol nang malakas at nayanig pati ang mga pundasyon ng bilangguan. Biglang nagbukas ang mga pinto at nakalag ang mga tanikala ng lahat ng bilanggo” (Gw. 16:26, idinagdag ang pagdidiin). Kagagawan ba ni Satanas ang lindol? Palagay ko’y hindi! Kahit ang bantay-piitan ay naligtas nang masaksihan ang kapangyarihan ng Diyos. At hindi lang iyan ang lindol na kagagawan-ng-Diyos sa aklat ng Mga Gawa (tingnan ang Gw. 4:31).

Kamakailan ay nabasa ko ang tungkol sa namagandang-loob na mga Cristianong nang marinig ang paghuhula na magkakaroon ng lindol sa isang lugar, ay naglakbay doon upang makipag- “espiritual na labanan” sa diyablo. Nakikita mo ba ang pagkakamali sa kanilang pagpapalagay? Naging maka-biblia sana kung nanalangin sila sa Diyos upang mahabag Siya sa mga taong nakatira doon. At kung ginawa nila iyon, hindi na sana sila nagsayang ng panahon at salapi sa paglakbay sa inakala nila’y lugar ng lindol—nanalangin na sana sila sa kanilang tirahan. Nguni’t ang pakikipaglaban sa diyablo upang pigilin ang lindol ay wala sa kasulatan.

Paano ang mga Bagyo? (How About Hurricanes?)

Ang salitang hurricane ay hindi matatagpuan sa Kasulatan, nguni’t talagang makakakita tayo ng mga halimbawa ng malalakas na hangin. Halimbawa:

Mayroong naglayag na lulan ng barko sa hangad maglakbay, ang tanging layunin kaya naglalayag, upang mangalakal. Nasaksihan nila ang kapangyarihan ni Yahweh, ang kahanga-hangang ginawa ni Yahweh na hindi maarok. Nang Siya’y mag-utos, nagngalit ang dagat, hangin ay lumakas, lumaki ang alon na kung pagmamasdan, ay pagkatataas (Awit 107:23-25, idinagdag ang pagdidiin).

Nagpadala si Yahweh ng isang malakas na bagyo kaya’t halos mawasak ang barko (Jonas 1:4, idinagdag ang pagdidiin).

Pagkatapos nito, may nakita naman akong apat na anghel na nakatayo sa apat na sulok ng daigdig. Pinipigil nila ang apat na hangin upang huwag munang umihip sa lupa, sa dagat o sa alinmang punongkahoy (Pah. 7:1).

Malinaw na makapagsisimula ng malalakas na hangin ang Diyos at mapapatigil Niya ang mga ito. [6]

Sa buong Biblia, may iisa lang na kasulatan na kumikilala kay Satanas sa pagpapadala ng hangin. Ito ay noong pinapahirapan si Job, nang iniulat ng isang mensahero sa kanya: “Hinampas ng napakalakas na hangin ang bahay at bumagsak. Nabagsakan po sila at namatay lahat” (Job 1:19).

Sa pagbasa ng unang kabanata ng Job, alam natin na si Satanas ang may kagagawan ng kamalasan ni Job. Nguni’t huwag nating kalimutan na walang magagawa si Satanas upang saktan si Job o mga anak niya nang walang pahintulot ang Diyos. Kaya, muli, nakikikita natin na ang Diyos ang pinakamakapangyarihan sa hangin.

Ang Unos sa Galilea (The Gale on Galilee)

Paano iyong “napakabangis na unos” na sumalakay kay Jesus at Kanyang mga alagad nang minsan ay namamangka sila sa ibayo ng Dagat ng Galilea? Talagang maaaring si Satanas ang may kagagawan ng bagyong iyon, dahil kailanman ay hindi magpapadala ng hangin ang Diyos na magpapataob ng bangkang kinalululanan ng mismong Anak Niya. “Ang isang kahariang hinati sa kanyang sarili ay babagsak,” kaya bakit magpapadala ang Diyos na maaaring makasakit kay Jesus at sa labindalawang alagad?

Maiinam na argument ito, nguni’t saglit tayong magmuni-muni. Kung hindi ipinadala ng Diyos ang bagyo at si Satanas ang nagpadala, kailangan nating tanggapin na pinayagan ng Diyos si Satanas na ipadala ito. Kaya kailangan pa ring sagutin ang tanong: Bakit papayagan ng Diyos si Satanas na magpadala ng bagyong maaaring makasakit kay Jesus at sa labindalawa?

May sagot ba? Marahil ay tinuturuan ng Diyos ang mga alagad ng tungkol sa pananampalataya. Marahil ay sinusubukan Niya sila. Marahil ay sinusubukan Niya si Jesus, at “tinukso Siya sa lahat ng paraan, subali’t kailanma’y hindi Siya nagkasala” (Heb. 4:15). Upang ganap na masubok, kailangang magkaroon ng pagkakataon si Jesus na matakot. Marahil ay nais ng Diyos na purihin si Jesus. Marahil ay nais ng Diyos na gawin lahat ng nabanggit.

Dinala ng Diyos ang mga anak ng Israel sa gilid ng Pulang Dagat kahit alam Niyang matutupok na sila ng papalapit na hukbo ng hari. Nguni’t hindi ba dinadala ng Diyos doon ang mga Israelita? Kung gayon, hindi ba kinakalaban Niya ang Sarili sa pagdadala sa kanila kung saan sila’y papatayin? Hindi ba ito halimbawa ng Is this not an example of a “isang kahariang hinati sa kanyang sarili”?

Hindi, dahil walang intensyon ang Diyos na papayagan mapatay ang mga Israelita. At wala rin Siyang intensyon, sa pagpapadala o pagpapahintulot kay Satanas na gumawa ng unos sa Dagat ng Galilea, o palulunurin si Jesus at ang labindalawa.

Gayumpaman, hindi sinasabi ng Biblia na ipinadala ni Satanas ang unos na iyon sa sent that gale on the Dagat ng Galilea, at hindi rin nito sinasabing ang Diyos ang gumawa niyon. Sinasabi ng ilan na si Satanas ang gumawa niyon dahil nagalit si Jesus dahil doon. Maaari, nguni’t hindi ito saradong argumento. Hindi pinagalitan ni Jesus ang Diyos—Nagalit Siya sa hangin. Pihong ganoon din ang ginawa ng Diyos Ama. Ibig sabihin, maaari Niyang palakasin ang hangin sa isang salita, at pahintuin ito ng galit. Dahil lang sa pinagalitan ni Jesus ang unos ay hindi patunay na kagagawan ito ni Satanas.

Muli, hindi natin dapat ibatay ang ating buong teolohiya sa isang bersong hindi nagpapatunay ng anuman. Binanggit ko na ang maraming kasulatang nagpapatunay na makapangyarihan ang Diyos sa hangin, at kadalasan ay kinikilalang Siya ang nagpadala nito. Ang pangunahing punto ko ay si Satanas, kahit naturingang “diyos ng sanlibutang ito,” ay walang malayang pamamahala sa hangin o karapatang gumawa ng unos kailanman o saanman niya gusto.

Kung gayon, kapag nagkakaroon ng bagyo, hindi natin dapat tingnan na walang pamamahala rito ang Diyos, isang bagay na nais Niyang patigilin nguni’t hindi Niya kaya. Ang paggalit ni Jesus sa unos sa Dagat ng Galilea ay sapat nang patunay na mapapatigil ng Diyos ang bagyo kung nais Niya.

At kung nagpapadala ang Diyos (o nagpapahintulot) ng isang bagyo, maaaring may dahilan Siya, at ang pinakamainam na sagot kung bakit Siya nagpapadala o nagpapahintulot ng bagyong nagdadala ng malawakang pagkasira ay binibigyang-babala at hinahatulan ang mga taong di sumusunod.

Nguni’t Kung Minsan ay Sinasaktan ng Bagyo ang mga Cristiano” (“But Hurricanes Sometimes Harm Christians”)

Nguni’t paano ang mga Cristianong apektado ng natural na kalamidad? Kapag bumagyo, hindi lang nito sinasalanta ang kabahayan ng hindi-Cristiano. Hindi ba’t hindi kasali ang mga Cristiano sa galit ng Diyos dahil sa pagpapakasakit na kamatayan ni Jesus? Kung gayon, paano natin masasabi na ang Diyos ang nasa dulo ng mga natural na kalamidad kung pati mga mismong anak Niya ay masasaktan?

Talagan mahihirap na tanong ito. Nguni’t dapat nating matanto na hindi dadali ang mga kasagutan kung ibabatay natin sa maling palagay na si Satanas ang may kagagawan ng mga natural na kalamidad. Kung si Satanas ang may kagagawan ng lahat ng natural na kalamidad, bakit pinapayagan siya ng Diyos na gumawa ng mga bagay na maaaring makasakait sa mismong anak ng Diyos? Pareho pa ring problema ang ating hinaharap.

Malinaw na ihinahayag ng Biblia na ang mga kay Cristo ay “hindi pinili upang parusahan” (1 Tes. 5:9). Gayundin, sinasabi ng Biblia na “mananatili ang poot ng Diyos” sa hindi sumusunod sa Anak (Jn. 3:36). Nguni’t paano mananatili ang poot sa mga di ligtas na hindi maaapektuhan ang mga ligtas, kung nananahan ang mga ligtas kasama ng mga di ligtas? Ang sagot ay, minsan ay hindi maaari, at kailangan nating tanggapin iyan.

Sa mga araw ng exodo, lahat ng mga Israelita ay magkasaman nananahan sa isang lugar, at hindi sila sinalanta ng mga salot na ipinadala ngDiyos bilang paghatol sa mga Egipcio (tingnan ang Exo. 8:22-23; 9:3-7; 24-26; 12:23). Nguni’t tayo, nananahan at nagtatrabaho tayo kasama ang mga “Egipcio.” Kung hahatulan sila ng Diyos sa pamamagitan ng isang natural na kalamidad, paano tayo makakatakas?

Ang takas ay talagang siyang pangunahing salita sa pag-intindi ng sagot sa tanong na ito. Bagama’t natakasan ni Noe ang ganap na poot ng Diyos nang binaha ng Diyos ang lupa, grabe pa rin siyang naapektuhan, dahil kinailangan niyang magpakahirap sa pagtatayo ng arka at manatili doon nang isang taon kasama ang mababahong hayop. (Kaugnay rito, kapwa Luma at Bagong Tipan ay kumikilala sa Diyos dahil sa baha ni Noe, hindi si Satanas; tingnan ang Gen. 6:17; 2 Pet. 2:5).

Itinakas ni Lot ang kanyang buhay nang hatulan ng Diyos ang Sodom at Gomorrah, nguni’t nawal pa rin niya ang lahat sa pagsira ng apoy at asero. Ang paghatol ng Diyos sa mga masamang tao ay nakaapekto sa isang matuwid na tao. Sa maraming taong di pa dumarating, nagbigay na ng babala si Jesus sa mga mananampalataya sa Jerusalem na tumakas kapag nakita nilang napapaligiran ng hukbo ang kanilang lunsod, dahil iyon ay mga “araw ng pagpaparusa” (Luke 21:22-23)—malinaw na ipinapakita ang mapoot na layunin ng Diyos sa pagpapahintulob ng mga Romano sa Jerusalem noong 70 A.D. Purihin ang Diyos na nakatakas ang mga Cristianong nakinig sa babala ni Cristo, bagamaa’t nawala pa rin nila ang kailangan nilang iwan sa Jerusalem.

Sa tatlo sa mga nabanggit na halimbawa, makikita natin na ang mga anak ng Diyos ay maghihirap nang bahagya kapag mahatulan ang mga masasama. Kaya hindi natin maipapalagay na hindi kagagawan ng Diyos ang mga natural na kalamidad dahil kung minsan ay naaapektuhan ang mga Cristiano.

Kaya Ano Ang Ating Gagawin? (What Then Shall We Do?)

Nananahan tayo sa isang sanlibutang isinumpa ng Diyos, isang sanlibutang laging nakakaranas ng parusa ng Diyos. Isinulat ni Pablo, “nahahayag [hindi maihahayag]mula sa langit ang poot ng Diyos laban sa lahat ng kalapastanganan at kasamaan ng mga taong dahil mismo sa kanilang kasamaan ay hinahadlangan ang katotohanan” (Ro. 1:18). Tulad ng mga nananahan kasama ang isang masamang, isinujmpa-ng-Diyos na sanlibutan, hindi natin ganap na matatakasan ang epekto ng poot ng Diyos dito, kahit na hindi tayo ang puntirya ng poot na iyon.

Dahil dito, ano ang ating gagawin? Una, kailangan nating magtiwala sa Diyos. Isinu,at ni Jeremias:

Mapalad ang mga taong nagtitiwala kay Yahweh, pagpapalain ang umaasa sa Kanya. Katulad niya’y isang punongkahoy na nakatanim sa tabi ng batisan; ang mga ugat ay patungo sa tubig; hindi ito manganganib kahit dumating ang tag-init, sapagka’t mananatiling luntian ang mga dahon nito, kahit hindi umulan ay wala itong aalalahanin; patuloy pa rin itong mamumunga (Jer. 17:7-8).

Pansinin na hindi sinabi ni Jeremias na ang taong nagtitiwala sa Panginoon ay hindi kailanman mahaharap sa tagtuyot. Hindi, kapag ang init ng taggutom ay darating, ang taong nagtitiwala sa Panginoon ay parang isang punong patutungo sa tubig ang ugat. May isa pa siyang pagkukunan, maging ang sanlibutan ay nanlulupaypay. Ang kuwento ni Eliseo na pinakakain ng mga uwak sa taggutom sa Israel ang maaalalang halimbawa (tingnan ang 1 Ha. 17:1-6). Tinukoy ni David ang mga matuwid, “Kahit na sumapit ang paghihikahos, di daranasin ang pagdarahop” (Awit 37:19).

Nguni’t hindi ba’t kagagawan ng diyablo ang taggutom? Hindi, ayon sa Kasulatan. Lagi itong pinananagutan ng Diyos, at ang taggutom ay laging itinuturing bilang kinalabasan ng Kanyang poot sa mga nararapat na tao. Halimbawa:

Kaya ito ang sabi ni Yahweh: “Paparusahan ko sila! Mapapatay sa digmaan ang kanilang kabataang lalaki; mamamatay sa gutom ang kanilang maliliit na anak” (Jer. 11:22, idinagdag ang pagdidiin).

Padadalhan ko sila ng digmaan, taggutom, at salot, at matutulad sila sa mga igos na bulok kaya’t hindi na makakain” (Jer. 29:17).

“Anak ng tao, kapag ang isang bayan ay hindi naging tapat sa Akin, paparusahan ko sila, at babawasan ang kanilang pagkain. Padadalhan ko sila ng taggutom hanggang sa mamatay ang mga tao, pati hayop…” (Eze. 14:13, idinagdag ang pagdidiin).

“Umasa kayong aani ng masagana nguni’t kayo’y nabigo. At ang kaunting ani na iniuwi ninyo ay Akin pang isinambulat. Ginawa Ko iyan sa inyo sapagka’t abalang-abala kayo sa pagpapaganda ng inyong mga bahay samantalang ang Templo na Aking tahanan ay pinabyaan ninyong wasak. Iyan ang dahilan kaya kahit hamog ay hindi kayo napapatakan, at ang inyong mga pananim ay hindi lumalago. Matinding tagtuyot ang ipinararanas Ko sa buong lupain: sa mga kabukiran at kaburulan, sa mga inaning butil, sa mga bagong alak sa lahat ng ani, sa lahat ng tao at hayop, at sa lahat ng pinagpaguran ninyo” (Hag. 1:9-11, idinagdag ang pagdidiin).

Sa pang-apat na halimbawa sa itaas, mababasa natin na nasisi ang mga Israelita sa tagtuyot dahil sa kanilang kasalanan, nguni’t inako pa rin ng Diyos ang pagpapadala dito. [7]

Kung nagpapadala ang Diyos ng isang taggutom sa masasamang tao, at nagkataong kasama natin ang mga iyon, dapat tayong magtiwala na ipaglalaan Niya tayo ng ating kailangan. Pinatotohanan ni Pablo na hindi tayo mahihiwalay ng taggutom sa pag-big ni Cristo!: “Sino ang makapaghihiwalay sa atin sa pag-ibig ni Cristo? Ang kaguluhan kaya? Ang kapighatian, pag-uusig, pagkagutom, kahirapan, panganib o kamatayan?” (Ro. 8:35, idinagdag ang pagdidiin). Pansinin na hindi sinabi ni Pablo na kailanman ay hindi haharapin ng mga Cristiano ang isang taggutom, kundi ipinahiwatig na maaari, bagama’t siya na mag-aaral ng Kasulatan, ang nakakaalam na ang mga taggutom ay maipapadala ng Diyos upang hatulan ang masasama.

Pagsunod at Karunungan (Obedience and Wisdom)

Pangalawa, dapat tayong sumunod at gumamit ng makadiyos na karunungan upang mahadlangan ang pagkahuli sa poot ng Diyos na nakatutok sa sanlibutan. Kailangan ni Noe na itayo ang kanyang arka, kailangang tumakas ni Lot sa kabundukan, kailangan ng mga Cristiano sa Jerusalem na umalis sa kanilang lunsod; lahat nang ito ay kailangang sumunod sa Diyos upang huwag mahuli ng Kanyang paghatol sa masasama.

Kung nakatira ako sa laging binabagyong lugar, magtatayo ako ng matibay na bahay na hindi babagsak o isang murang bahay na madaling palitan! At mananalangin ako. Bawa’t Cristiano ay dapat manalangin at manatiling sensitibo sa Isang ipinangako ni Jesus na “magpapahayag sa inyo ng mangyayari sa hinaharap” (Jn. 16:13) upang mahadlangan niya ang poot ng Diyos sa sanlibutan.

Mababasa natin sa Gawa 11 ng propetang Agabo na nagbabala sa atin ng mangyayaring taggutom na maaaring makapinsala sa mga Cristianong nakatira sa Judea. Pagkatapos niyan, isang handog ang natanggap nina Pablo at Bernabe bilang tulong sa kanila (tingnan ang Gw.11:28-30).

Mangyayari ba ang ganito ngayon? Talaga, dahil hindi nagbago ang Espiritu Santo, ni nagbago ang pag-ibig ng Diyos. Nguni’t sa malas ay, ang ilan sa katawan ni Cristo ay hindi bukas sa mga kaloob at pagpaparamdam ng Espiritu Santo, kung gayon, dahil “hinahadlangan nila ang Espiritu,” (1 Tes. 5:19) winawala nila ang ilan sa kainaman ng Diyos.

Sa kanyang talaan ng buhay, ang nakaraang pangulo at tagatatag ng Full Gospel Businessmen, si Demos Shakarian, inaalala niya kung paano nakipag-usap ang Diyos sa isang batang-propetang hindi nakakabasa at nakakasulat sa mga Cristianong nakatira sa Armenia sa katapusan ng1800’s. Binalaan niya sila sa isang darating na holocaust, at dahil dito, libu-libong Cristianong Pentecostal na naniniwala sa higit-sa karaniwang pagpaparamdam ay umalis sa bansa, pati na ang mga ninuno ni Shakarian. Pagkaraan ng maikling panahon, isang pagsalakay ng Turko sa Armenia ang nagresulta sa pagpatay sa higit sa isang milyong Armeniano, pati na ang mga Cristianong tumangging sumunod sa babala ng Diyos.

Pagiging marunong ang manatiling bukas sa Espiritu Santo at sumunod sa Diyos, kung hindi, maaaring makaranas tayo ng poot ng Diyos na talagang ayaw Niyang maranasan natin. Minsan ay sinabihan ni Eliseo ang isang babae: “Umalis kayo rito at mangibang-bayan sapagka’t sinabi ni Yahweh na magkakaroon ng taggutom dito sa loob ng pitong taon” (2 Ha. 8:1). Paano kung hindi nakinig ang babaing iyon sa propeta?

Sa aklat ng Pahayag mababasa natin ang isang interesanteng babala sa mga tao ng Diyos upang umalis sa “Babilonia” at mahatulan sila ng Diyos dahilan sa kanya:

“Narinig ko mula sa langit ang isa pang tinig na nagsasabi,Umalis ka sa Babilonia, bayan ko! Huwag kang makibahagi sa kanyang mga kasalanan, upang hindi ka maparusahang kasama niya! Sapagka’t abot na hanggang langit ang mga kasalanan niya, at hindi nalilimutan ng Diyos ang kanyang kasamaan….Dahil dito, sabay-sabay na daragsa sa kanya ang mga salot sa loob ng isang araw: sakit, dalamhati at taggutom; at tutupukin siya ng apoy. Sapagka’t makapangyarihan ang Panginoong Diyos na humahatol sa kanya.” (Pah. 18:4-5,8, idinagdag ang pagdidiin).

Sa pagbubuod, ang Diyos ang makapangyarihan sa panahon at natural na kalamidad. Paulit-ulit Niyang pinatunayan ang Kanyang sarili bilang Panginoon ng kalikasan sa Biblia, mula sa pagbibigay Niya ng apatnapung araw na ulan sa kapanahunan ni Noe, hanggang sa pagpapaulan Niya ng yelo pati na ang pagpapadala ng natural na mga salot sa kaaway ng Israel, sa pagpapalaki ng hangin laban sa bangka ni Jonas, sa galit Niya sa bagyo sa Dagat ng Galilea. Siya , tulad ng sinabi ni Jesus, ay “Panginoon ng langit at lupa” (Matt. 11:25). Para sa karagdagang ispesipikong katunayan sa kasulatan ng pagiging Panginoon ng Diyos sa kalikasan, tingnan ang Jos. 10:11; Job 38:22-38; Jer. 5:24; 10:13; 31:35; Awit 78:45-49; 105:16; 107:33-37; 135:6-7; 147:7-8,15-18; Mt. 5:45; Gw. 14:17.

Ilang Katanungang Sinagot (A Few Questions Answered)

Kung hinahatulan ng Diyos ang mga tao sa pamamagitan ng taggutom, baha, at lindol, mali ba para sa atin, bilang kinatawan ng Diyos, na tulungan at paginhawahin ang mga pinaparusahan ng Diyos?

Hindi, talagang hindi. Dapat nating matanto na mahal ng Diyos ang lahat, kahit mga taong hinahatulan Niya. Kahit pambihira sa ating pandinig, ang Kanyang paghatol sa pamamagitan ng mga natural na kalamidad ay talagang pagpapakita ng Kanyang pag-ibig. Paano nangyari iyan? Sa pamamagitan ng paghihirap na sanhi ng mga kalamidad, binabalaan ng Diyos ang mga taong mahal Niya na Siya ay banal at mapanghusga, at may kalalabasan ang pagkakasala. Pinapayagan ng Diyos ang paghihirap dito sa lupa upang tulungang gumising ang mga tao at makita ang pangangailangan nila ng isang—nang saganon ay matakasan nila ang lawa ng apoy. Iyan ay pag-ibig!

Basta’t humihinga pa ang mga tao, ipinapakita pa rin ng Diyos ang habag na di nararapat sa kanila at may panahon upang sila’y magsisi. Sa pamamagitan ng ating pakikiramay at tulong, maipapakita natin ang pag-ibig ng Diyos sa mga taong

nakakaranas ng Kanyang makalupang poot, nguni’t maaaring maligtas mula sa Kanyang walang-hanggang poot. Ang mga natural na kalamidad ay pagkakataon upang abutin ang sanlibutang sanhi ng kamatayan ni Jesus.

Hindi ba’t ang pag-abot sa mga tao sa pamamagitan ng magandang balita ang pinakamahalagang bagay sa buhay na ito? Kapag may perspektibo tayong walang-hanggan, ang pagdurusa ng mga nahuli ng natural na kalamidad ay walang binatbat kumpara sa pagdurusa ng mga maitatapon sa lawa ng apoy.

Isang katotohanan na karaniwang nagiging mapagtanggap ang mga tao sa magandang balita kapag sila’y nagdurusa. Maraming halimbawa sa Biblia ng ganitong penomenon, mula sa pagsisisi ng Israel sa panahong ng opresyon ng nakapaligid na mga bansa, hanggang sa kuwento ni Jesus tungkol sa anak na nawala at muling bumalik. Kailangang tingnan ng mga Cristiano ang mga natural na kalamidad bilang panahong ang ani ay napakahinog.

Sabihin Natin ang Katotohanan (Let’s Tell the Truth)

Nguni’t ano ang magiging mensahe natin sa mga sagsisimulang muli pagkatapos ng bagyo o lindol? Paano tayo sasagot kung hihingi sila ng kasagutang teolohikal sa kanilang mahigpit na kalagayan? Maging tapat tayo sa itinuturo ng Biblia, at sabihin sa mga tao na banal ang Diyos at may kalalabasan ang kanilang pagkakasala. Sabihin natin sa kanila na ang mabangis na ugong ng bagyo ay maliit lamang na pagpaparamdam ng kapangyarihang taglay ng makapangyarihan Diyos, at ang takot na naramdaman nila habang umuuga ang kanilang bahay ay walang binatbat sa takot na gagapi sa kanila habang ihinahagis sila sa impiyerno. At sabihin natin sa kanila na kahit na karapat-dapat tayong itapon sa impiyerno, mahabaging binibigyan tayo ng Diyos ng panahon upang magsisi at maniwala kay Jesus, na sa pamamamagitan Niya ay maliligtas tayo sa poot ng Diyos.

“Nguni’t hindi natin dapat takutin ang mga tao tungkol sa Diyos, ‘di ba?” tanong ng iba. Ang sagot ay makikita sa Kasulatan: “Ang paggalang at pagsunod kay Yahweh ang simula ng karunungan” (Kaw. 1:7). Hangga’t hindi kinatatakutan ng mga tao ang Diyos, wala talaga silang alam.

Paano Kung Magalit ang mga Tao sa Diyos? (What if People Become Angry With God?)

Nguni’t hindi ba magagalit ang mga tao sa Diyos dahil sa kanilang? Marahil ay magagalit sila, nguni’t kailangang marahang tulungan natin silang makita ang kanilang pagmamalaki. Walang may karapatang magreklamo sa Diyos sa pagtrato Niya sa kanila, dahil lahat tayo ay karapat-dapat itapon sa impiyerno noon pa man. Sa halip na isumpa ang Diyos dahil sa kanilang sinapit, dapat nila Siyang purihin dahil sa lubhang iniibig Niya sila upang bigyang-babala. May karapatan ang Diyos upang balewalain ang lahat, at iwanan silang sundin ang kanilang makasariling landas patungong impiyerno. Nguni’t mahal ng Diyos ang mga tao at tinatawag Niya sila araw-araw. Marahan Niya silang tinatawag sa pamamagitan ng pamumulaklak ng mga punong mansanas, mga awit ng mga ibon, ang karangyaan ng mga bundok, at ang pangunguti-kutitap ng sanlaksang bituin. Tinatawag Niya sila sa pamamagitan ng kanilang konsensya, sa pamamagitan ng Kanyang katawan sa iglesia, at sa pamamagitan ng Kanyang Espiritu Santo. Nguni’t binabalewala nila ang tawag Niya.

Tunay na hindi kalooban ng Diyos na magdusa ang mga tao, nguni’t kung magpatuloy sa pagbalewala sa Kanya, sapat ang pag-ibig Niya upang gamitin ang higit ng mahigpit na paraan upang makuha ang kanilang atensyon. Mga bagyo, lindol, baha at taggutom ang ilan sa mga mahigpit na paraang iyon. Umaasa ang Diyos na ang mga naturang kalamidad ang magpakumbaba sa mga tao, at gisingin ang kanilang pandama.

Hindi ba Makatarungan ang Diyos sa Kanyang Paghatol? (Is God Unfair in His Judgment?)

Kapag titingnan natin ang Diyos at ang ating mundo mula sa biblikal na perspektiba, doon at doon lang tayo nag-iisip nang tama. Ang biblikal na perspektiba ay karapat-dapat sa lahat ang poot ng Diyos, nguni’t mahabagin ang Diyos. Kapag sinasabi ng mga nagdurusang tao na higit na mabuting pagtrato mula sa Diyos ang nararapat sa kanila, siguradong dumadaing Siya. Lahat ay tumatanggap ng higit pang habag kaysa nararapat sa kanila.

Sa pag-ayon sa temang ito, minsan nagkomento si Jesus sa dalawang kontemporanyong kalamidad. Mababasa natin sa ebanghelyo ni Lucas:

Dumating noon ang ilang tao at ibinalita kay Jesus na ipinapatay ni Pilato ang ilang mga taga-Galilea habang ang mga ito’y naghahandog sa Diyos. Sinabi Niya sa kanila, “Akala ba ninyo, dahil sa sinapit nilang iyon, higit silang masama kaysa sa ibang mga taga-Galilea? Hindi! Nguni’t sinasabi Ko sa inyo, malibang magsisi kayo’t talikuran ang inyong mga kasalanan, mapapahamak din kayong lahat. At ang labing-walong namatay nang mabagsakan ng tore ng Siloe, sa akala ba ninyo’y higit silang makasalanan kaysa sa ibang naninirahan sa Jerusalem? Hindi! Nguni’t sinasabi Ko sa inyo, malibang magsisi kayo’t talikuran ang inyong mga kasalanan, mapapahamak din kayong tulad” (Lu. 13:1-5).

Hindi masasabi ng mga taga-Galileang namatay sa kamay ni Pilato na , “Hindi makatarungan ang pagtrato ng Diyos sa amin dahil hindi Niya kami iniligtas sa kamay ni Pilato!” hindi, makasalanan silang nararapat mamatay. At, ayon kay Jesus, ang mga nabuhay na taga-Galilea ay magkakamaling magpalagay na hindi sila nagkasalang tulad ng mga kapitbahay nilang napatay. Hindi nila nakuha ang higit na pabor mula sa Diyos—nabigyan sila ng higit na habag.

Malinaw ang mensahe ni Cristo: “Lahat kayo ay makasalanan. May kalalabasan ang kasalanan. Sa ngayon, buhay kayo dahil sa habag ng Diyos. Kaya magsisi kayo bago mahuli rin ang lahat para sa inyo.”

Tinapos ni Jesus ang Kanyang komentaryo sa mga trahedyang iyon sa pamamagitan ng talinhaga tungkol sa habag ng Diyos:

Sinabi pa sa kanila ni Jesus ang talinhagang ito. “May isang taong may tanim na puno ng igos sa kanyang ubasan. Minsan, tiningnan niya kung may bunga ang puno, nguni’t wala siyang nakita. Dahil dito, sinabi niya sa tagapag-alaga ng ubasan, ‘Tatlong taon na akong pumaparito at naghahanap ng bunga sa punong ito, nguni’t wala akong makita. Putulin mo na’t nakakasikip lang iyan!’ nguni’t sumagot ang tagapag-alaga, ‘Huwag po muna nating putuling ngayon. Huhukayan kop o ang palibot at lalagyan ng pataba, baka sakaling mamunga na sa susunod na taon. Kung hindi pa, saka po ninyo ipaputol.’” (Lu. 13:6-9).

Ito ang inilarawang katarungan at habag ng Diyos. Isinisigaw ng katarungan ng Diyos, “Putulin ang walang-silbing puno!” nguni’t nagmamakaawa ang Kanyang habag, “Hindi, bigyan pa ito ng panahon upang magbunga.”

Parang punong iyon ang bawa’t taong walang Cristo.

Mapapagalitan ba Natin ang mga Bagyo at Baha? (Can We Rebuke Hurricanes and Floods?)

Isang pangwakas na tanong tungkol sa mga natural na kalamidad: totoo bang kung sapat ang ating pananampalataya, mapapagalitan natin at mapigil ang pagdating ng mga kalamidad?

Ang pagkakaroon ng pananampalataya ay nangangahulugang maniwala sa ibinunyag na kalooban ng Diyos. Kung gayon, kailangang maitatag ang pananampalataya sa sariling salita ng Diyos, kung hindi, hindi ito tunay na pananampalataya, kundi pag-asa o pagpapalagay. Walang nakasulat si Biblia na pinangangakuan tayo ng Diyos na mapapagalitan natin at mapapakalma ang mga bagyo, kaya walang paraan upang magkaroon ng pananampalatayang magawa ito (bukod sa makapangyarihang pagkakaloob ng Diyos sa taong iyon ng pananampalataya).

Dadagdagan ko ang paliwanag. Ang tanging paraan upang magkaroon ng pananampalatayang mapagalitan ang isang bagyo ay kung sigurado ang tao na ayaw ng Diyos na dumating ang bagyo sa isang tanging lugar. Tulad ng natutuhan natin sa Kasulatan, ang Diyos ang siyang namamahala sa hangin at kung gayon, Siya ang may kagagawan ng mga bagyo. Kung gayon, imposible para sa isang tao na magkaroon ng matibay na pananampalatayang mapipigil niya ang bagyo kung mismong ang Diyos ang nag-utos nito! Ang tanging eksepsyon ay kung magbago ng isip ang Diyos tungkol sa bagyo, na maaaring gawin Niya bilang tugon sa panalangin ng isang tao na mahabag Siya, o tugon sa pagsisisi ng mga taong hahatulan na sana Niya (maaalala natin ang kuwento ng Nineveh sa kapanahunan ni Jonas bilang halimbawa) Nguni’t kahit magbago ng isip ang Diyos, wala pa ring pananampalataya ang isang tao upang pagalitan at pakalmahin ang isang bagyo maliban kung alam ng taong iyon na nagbago ng isip ang Diyos at alam din niya na nais ng Diyos na pagalitan at pakalmahin ang bagyo.

Ang tanging taong nagalit at nakapagpakalma ng malakas na hangin ay si Jesus. Ang tanging paraang magawa ito ay kung binigyan tayo ng “kaloob na pananampalataya” ng Diyos, (o ang kaloob ng minsa’y tinatawag na “tanging pananampalataya”), isa sa siyam na kaloob ng Espiritu na nakatala sa 1 Corinto 12:7-11. Tulad ng lahat ng mga kaloob ng Espiritu, umiiral ang kaloob na pananampalataya hindi dahil kalooban natin, kundi kalooban lamang ng Espiritu (tingnan ang 1 Cor. 12:11). Kung gayon, maliban kung binigyan ka ng Diyos ng tanging pananampalataya upang pagalitan ang darating na bagyo, huwag kang manatili sa daanan nito, at ipalagay na kumikilos ka ayon sa pananampalataya. Kailangan kang umalis! Iminumungkahi ko rin na manalangin para sa pagkakandili ng Diyos, at hingin ang habag Niya sa mga taong hahatulan Niya, upang iligtas ang kanilang buhay at nang sa ganon ay magkaroon sila ng panahong magsisi.

Pansinin na nang papunta si Pablo sa Roma sa isang bapor na dalawang linggong pinaaandar ng malalakas na hangin, hindi niya pinakalma ito sa galit (tingnan ang Gw. 27:14-44). Ang dahilan ay hindi niya kaya. Pansinin din na nahabag ang Diyos sa lahat ng nakasakay doon, at lahat ng 276 ay nakaligtas sa pagkasira ng bapor (tingnan ang Gw. 4, 34, 44). Nais kong isiping nahabag sa kanila ang Diyos dahil nanalangin si Pablo na kahabagan sila.

 

---

[1] Dalawang posibleng pagtutol na nasagot: (1) Binabanggit ni Judas ang alitan nina Miguel at Satanas tungkol sa katawan ni Moises, nguni’t walang banggit sa talagang laban. Katunayan, sinasabi sa atin ni Judas na “hindi susubukan ni Miguel na hamunin siya [Satanas], kundi sinabi niya, ‘Parusahan ka nawa ng Panginoon’” (Ju. 1:9). (2) Nang paligiran si Eliseo at kanyang tagasilbi ng isang hukbong Syria sa lunsod ng Dothan, nanalangin si Eliseo upang buksan ng Diyos ang mata ng kanyang alipin (2 Ha.6:15-17). Pagkatapos niyon, nakakita ang alipin niya ng “mga kabayo at karwaheng nagliliyab” na ipinapalagay nating may nakasakay at okupado ng hukbo ng mga anghel sa espiritwal na lupain. Nguni’t hindi ito tunay na indikasyon na ang mga naturang anghel ay kasali sa isang labanan kasama ang mga anghel ng demonyo. Kung minsan ginagamit ng Diyos ang mga anghel upang ipatupad ang galit Niya sa mga masasamang tao, ang halimbawa nito’y ang pagpatay ng 185,000 na sundalong Assyrian ng isang anghel, na naitala sa 2 Ha. 19:35.

[2] Tingnan, halimbawa, ang Mt. 1:20; 2:13,19; 4:11; Luke 1:11-20, 26-38.

[3] Patunay din ang buong pahayag na ito na “hindi pinagbuksan ni Job ng pinto si Satanas kahit matindi ang takot niya,” isang mitong pinaniniwalaan ng ilan. Sinabi mismo ng Diyos kay Satanas tungkol kay Job sa 2:3: “Wala siyang [Job] katulad sa daigdig. Mabuti siyang tao, sumasamba sa akin, at umiiwas sa masamang gawain. Hinimok mo akong pinsalain siya kahit walang sapat na dahilan” (idinagdag ang pagdidiin). Tinatalakay ko ito nang masinsinan sa libro kong, God’s Tests, pp. 175-181, na mababasa rin sa Ingles sa ating website (www.shepherdserve.org).

[4] Tingnan din ang 1 Corinto 10:13, na nagpapakitang nililimitahan ng Diyos an gating pagkatukso, na ibig sabihin ay nililimitahan Niya ang tumutukso.

[5] Ibig sabihin ba nito na huwag nating ipanalangin ang mga pinuno ng gobyerno, o bumoto sa eleksiyon, dahil alam nating pinararangalan ng Diyos ang sinumang naisin Niya na mamahala sa atin? Hindi, sa isang demokrasya, nandoon na ang galit ng Diyos. Mapapasaatin ang sinumang iboboto natin, at karaniwan, pinipili ng mga masasamang tao ang kapwa masasamang tao. Dahil dito, kailangang bumoto ang mga matuwid. Dagdag pa, sa kapwa Luma at Bagong Tipan, sinasabihan tayong ipanalangin ang mga pinuno ng ating gobyerno (Jer. 29:7; 1 Tim. 2:1-4), na nagpapakitang maiimpluwensiyahan natin ang Diyos dahil itinatakda Niya kung sino ang mahahalal. Dahil ang hatol ng Diyos ay dumarating sa pamamagitan ng masasamang pinuno ng gobyerno, at dahil karamihan sa mga bansa ay nangangailangan ng paghatol, maipapanalangin natin at makukuha ang Kanyang habag, upang hindi makuha ng ating natatanging bansa ang lahat ng marapat dito.

[6] Ang ilang kasulatang nagpapatunay na ang Diyos ang namamahala sa hangin ay: Gen. 8:11; Exo. 10:13,19; 14:21; 15:10; Bil. 11:31; Awit. 48:7; 78:76; 135:7; 147:18; 148:8; Isa. 11:15; 27:8; Jer. 10:13; 51:16; Eze. 13:11,13; Amos 4:9,13; Jon. 4:8; Hag. 2:17. Sa karamihan sa mga halimbawang ito, ginamit ng Diyos ang hangin bilang paraan ng paghatol.

[7] Para sa karagdagang sanggunian sa taggutom na kagagawan ng Diyos, tingnan ang Deut. 32:23-24; 2 Sam. 21:1; 24:12-13; 2 Kin. 8:1; Awit 105:16; Is. 14:30; Jer. 14:12,15-16; 16:3-4; 24:10; 27:8; 34:17; 42:17; 44:12-13; Eze. 5:12,16-17; 6:12; 12:16; 14:21; 36:29; Rev. 6:8; 18:8). Sabi mismo ni Jesus na ang Diyos ay “nagpapadala ng ulan sa matuwid at hindi matuwid” (Mt. 5:45). Hawak ng Diyos ang ulan.

영적 전쟁의 주제는 최근 몇 년 동안 교회에서 점점 인기를 끌고 있다. 하지만 불행하게도, 많은 가르침의 내용은 성경에 모순된다. 그 결과, 전 세계 많은 목사들은 성경에서 종래로 언급한 적이 없는 영적 전쟁에 대해 가르치고 연습하고 있다. 물론 성경적인 영적 전쟁도 있다. 그리고 그것은 제자 삼는 사역자가 마땅히 연습하고 가르쳐야 할 것이다.

이 장과 다음 장에서 나는 사탄과 영적 전쟁에 대한 가장 흔한 오해 중 일부를 제기할 것이다. 이것은 내가 쓴 “사탄과 영적 전쟁에 대한 현대 신화“(Modern Myths About Satan and Spiritual Warfare)란 책에 대한 요약이다. 그 책의 영어본은 우리의 웹 사이트 www.shepherdserve.org에서 읽을 수 있다.

신화 1: “영원한 과거에, 하나님과 사탄 사이에는 큰 전투가 있었다. 오늘날에도, 그들 사이에는 이 우주적인 전투가 계속되고 있다.”( Myth #1: “In eternity past, God and Satan engaged in a great battle. Today, the cosmic struggle still rages between them.”)

이 신화는 성경에서 계시된, 하나님은 모든 능력 위에 뛰어나시다는 또는 전능하시다는 하나님에 대한 가장 잘 확립된 근본적인 진리에 모순된다.

예수님은 우리에게 하나님에게는 모든 것이 다 가능하시다고 알려주셨다(마 19:26을 보라). 예레미야는 그분에게 너무 어려운 것은 아무것도 없음을 재확인 하였다(렘 32:17을 보라). 어떤 사람 또는 힘도 하나님의 계획을 막을 수 없다(대하 20:6; 욥 41:10; 42:2을 보라). 예레미야를 통해 하나님은 “나와 같은 자 누구며 출두하라고 나에게 명령할 자가 누구며 내 앞에 설 목자가 누구냐?”(렘 50:44)라고 물으셨다. 아무도 그분 앞에 설 수 없으며 사탄도 예외가 아니다.

만일 위에서 언급한 성경 말씀처럼 하나님이 진정 전능하시다면, 하나님과 사탄 사이에 전투가 있었다고 또는 있다고 말하는 것은 그분이 전능하시지 않음을 의미하는 것과 같다. 만일 하나님이 사탄에게 한 번이라도 지셨거나, 사탄에게 조금 압도당하거나 사탄에게 잠깐이라도 아주 작은 정도의 대항을 해야만 하셨다면, 그분은 그분이 말씀하신 것처럼 전능하시지 않다.

사탄의 힘에 대한 그리스도의 해석(Christ’s Commentary on Satan’s Power)

예수님은 어느 한 번 사탄이 하늘에서 떨어진 것에 대한 말씀을 하셨는데 이것은 우리가 전능하신 하나님에 비해 사탄의 힘이 어느 정도 되는지를 이해하는 데 도움을 준다.

칠십 인이 기뻐하며 돌아와 이르되 주여 주의 이름이면 귀신들도 우리에게 항복하더이다 예수께서 이르시되 사탄이 하늘로부터 번개같이 떨어지는 것을 내가 보았노라(눅 10:17-18).

전능하신 하나님이 하늘에서 사탄의 추방을 명령하셨을 때, 사탄은 저항할 수 없었다. 예수님은 사탄이 떨어지는 속도를 강조하시기 위해 “번개같이”와 같은 은유를 사용하셨다. 사탄은 당밀같이 떨어진 것이 아니라 번개같이 떨어졌다. 1초 전만 하여도 하늘에 있던 사탄은 붐하고 땅에 떨어졌다!

만일 하나님이 이렇게 빠르고 쉽게 사탄을 쫓아내실 수 있다면, 그분이 위임하신 종들도 빠르고 쉽게 귀신을 쫓아낼 수 있다는 것은 그리 놀라운 일이 아니다. 그리스도의 첫 제자들처럼, 오늘날 너무 많은 그리스도인들은 마귀의 힘에 대해 크게 두려워하면서도 하나님의 능력이 그것보다 훨씬 더 크시다는 것을 모르고 있다. 하나님은 창조주이시나 사탄은 단지 피조물에 불과하다. 사탄은 하나님의 상대가 될 수 없다.

종래로 있은 적이 없는 전쟁(The War That Never Was)

우리에게 이상하게 들릴지도 모르겠지만, 우리는 하나님과 사탄 사이에는 종래로, 그리고 앞으로 영원히 전쟁이 없을 것이라는 것을 이해할 필요가 있다. 비록 그들은 서로 다른 계획이 있고 서로 대적하고 있지만, 한쪽이 다른 쪽보다 막대하게 강력할 때, 그들의 충돌은 전투로 간주할 수 없다. 지렁이가 코끼리와 싸울 수 있을까? 사탄은 지렁이처럼 자신보다 막대하게 강력한 자에게 대항하려 시도했다. 그의 반항은 신속하게 처리되었고, 그는 하늘에서 “번개같이” 땅에 떨어졌다. 전투 같은 것은 없었으며 다만 추방만 있었을 뿐이다.

만일 하나님이 전능하시다면, 사탄은 하나님께서 하시고자 하는 일들에 대해서 조금이라도 방해할 기회가 없다. 그리고 만일 하나님께서 사탄이 어떤 일을 하는 것을 허용하셨다면, 그것도 궁극적으로 하나님 자신의 뜻을 이루는데 사용될 것이다. 이 같은 진리는 우리가 이 주제에 대해 성경을 살펴볼수록 더 명백해진다.

흥미롭게도, 사탄에 대한 하나님의 최고 권위는 영원한 과거에서만 입증된 것이 아니라 또한 미래에서도 입증되었다. 우리는 요한계시록에서 한 천사가 사탄을 결박하여 천 년 동안 감금하리라는 것을 읽을 수 있다(계 20:1-3을 보라). 사탄이 처음 하늘에서 쫓겨난 것을 전투로 보지 않는 이상, 이 미래의 사건도 하나님과 사탄 사이의 전투로 간주할 수 없다. 또한, 사탄은 그의 감옥에서 탈출할 수 있는 능력이 없으며 오직 하나님의 뜻에 따라 풀려날 수 있다는 것을 주목하라 (계 20:7-9을 보라).

미래의 “하늘의 전쟁“은 어떠한가?(What About the Future “War in Heaven”?)

만일 하나님과 사탄이 종래로 전투한 적이 없고, 하지도 않으며, 앞으로도 하지 않는다는 것이 사실이라면, 왜 우리는 요한계시록에서 사탄이 관여된 하늘의 전쟁에 대해 읽게 되는가?(계 12:7-9을 보라). 이것은 좋은 질문이며 또한 쉽게 대답 될 수 있다.

이 전쟁은 미가엘과 그의 사자들과 사탄과 그의 사자들 사이에 있은 것임을 주목하라. 하나님 자신이 이 전투에 관여되었다는 언급은 없다. 만일 그분이 관여하셨다면, 이 전투는 전쟁으로 묘사될 수 없다. 왜냐하면, 그분은 전능하시므로, 이미 입증되다시피 어떤 반항이든지 순식간에 진압할 수 있기 때문이다.

미가엘을 포함한 사자들은 전능하지 않으며 그들과 사탄과 그의 사자들과의 전투는 실제로 한동안 지속되기 때문에 그것은 전쟁으로 묘사될 수 있다. 하지만 그들은 더 강력하므로 사탄과 그의 무리들을 정복하게 될 것이다.

왜 하나님은 이 전투에 직접 참여하시지 않고 그분의 천사들을 보내셨을까? 나는 알 수 없다. 물론 하나님은 전지하시므로 그분의 천사들이 이 전쟁에서 이길 수 있다는 것을 아신다. 아마도 그래서 그분은 직접 참여해야 할 필요가 없다고 생각하셨을 수 있다.

여호수아의 시대에 하나님이 쉽고 빠르게 악한 가나안을 섬멸하실 수 있었다는 것에는 의심의 여지가 없다. 하지만 그분은 이스라엘에게 그 작업을 주시기로 하셨다. 하나님은 그분이 몇 초 안에 쉽게 해결할 수 있었던 일을 그들이 몇 개월 동안 큰 노력을 들여 이루도록 요구하셨다. 아마도 이것은 이스라엘에게 믿음을 요구하기 때문에 하나님을 더 기쁘시게 할 수 있다. 아마도 그 이유 때문에 그분은 미래의 하늘의 전쟁에 직접 관여하시지 않았을 수 있다. 하지만 성경은 이 부분에 대해 우리에게 말씀해 주시지 않았다.

언젠가는 하늘에서 미가엘과 그의 사자들과 사탄과 그의 사자들 사이에 전쟁이 있을 것이라고 하여 그것이 우리로 하여금 하나님은 전능하시지 않다는 생각을 하게 할 수 없다. 꼭 마치 가나안에서의 이스라엘의 전투가 우리로 하여금 하나님이 전능하시지 않다는 생각이 들지 않게 한 것처럼 말이다.

사탄은 십자가에서 예수님께 패배당하지 않았는가? (Was Not Satan Defeated by Jesus on the Cross?)

마지막으로, 하나님과 사탄의 전투에 관한 첫 번째 신화에 관해서, 나는 보편적으로 사용되는 말로 결론을 내리고 싶다: 예수님은 십자가에서 사탄을 패배시키셨다. 실제로 성경은 종래로 예수님이 십자가에서 사탄을 패배시키셨다는 말씀을 한 적이 없다.

우리가 예수님이 사탄을 패배시키셨다고 말할 때, 우리는 마치도 예수님과 사탄이 전투한 것처럼 말하는데 그것은 하나님이 전능하시지 않고 사탄이 하나님의 완전한 권세 아래에 있지 않다는 것을 나타낸다. 예수님이 갈보리에서 그분의 생명을 내주셨을 때 사탄에게 무슨 일이 일어났는지에 대해 보다 성경적인 방법으로 묘사할 수 있다. 예를 들어, 성경은 예수님은 그분의 죽으심을 통해 “죽음의 세력을 잡은 자를 멸하셨다”(히 2:14-15)고 우리에게 알려준다 .

예수님은 사탄을 어느 정도로 무력화시켰을까? 분명한 것은, 사탄이 지금 완전히 무력한 것이 아니다. 그렇지 않으면, 사도 요한은 “온 세상은 악한 자 안에 처한 것이며” (요 5:19, 강조 추가)라고 기록하지 않았을 것이다. 히브리서 2:14에 따르면, 사탄은 “죽음의 세력”에 관해 무력해졌다고 했는데 이것은 무슨 뜻일까?

성경은 세 가지 죽음에 대해 언급하였는데, 영적인 죽음, 육체적 죽음과 둘째 사망이다.

우리가 이전 장에서 배운 것처럼, 둘째 사망(또는 영원한 죽음)은 요한계시록 2:22, 20:6, 14; 21:8에서 언급되었으며 불신자가 불못에 던져질 때에 발생한다.

육체적 죽음은 사람의 영혼이 자신의 몸에서 분리될 때 발생하며 육체는 기능을 상실하게 된다.

영적인 죽음은 성령으로 거듭나지 않은 인간의 영적 상태를 설명한다. 영적으로 죽은 사람의 영은 하나님에게서 떨어져 있으며 죄의 본성을 지닌, 어느 정도 사탄과 결합한 영이다. 에베소서 2:1-3은 영적으로 죽은 사람에 대해 잘 묘사하고 있다.

그는 허물과 죄로 죽었던 너희를 살리셨도다 그 때에 너희는 그 가운데서 행하여 이 세상 풍조를 따르고 공중의 권세 잡은 자를 따랐으니 곧 지금 불순종의 아들들 가운데서 역사하는 영이라 전에는 우리도 다 그 가운데서 우리 육체의 욕심을 따라 지내며 육체와 마음의 원하는 것을 하여 다른 이들과 같이 본질상 진노의 자녀이었더니

바울은 에베소 그리스도인들이 허물과 죄로 죽었다고 썼다. 그는 육체적으로 살아있는 사람들에게 썼기 때문에 이것은 육체적 죽음에 대한 언급이 분명히 아니다. 따라서 그는 영적으로 보았을 때, 그들은 죽었다고 말한 것이 틀림없다.

무엇이 그들을 영적으로 죽게 하는가? 그것은 그들의 “허물과 죄”이다. 하나님이 아담에게 불순종하는 날에 그가 죽게 될 것이라고 말씀하신 것을 기억할 것이다(창 2:17을 보라). 하나님은 육체적인 죽음을 말씀하신 것이 아니라 영적인 죽음을 말씀하셨다. 왜냐하면, 아담이 선악과를 먹은 날에 육체적으로 죽지 않았기 때문이다. 오히려, 그는 그 날 영적으로 죽었으며 그 후 수백 년이 흐르기까지 육체적으로 죽지 않았다.

바울은 계속하여 영적으로 죽은 에베소 사람들이 허물과 죄 가운데 행하고 “세상의 풍조”(즉, 다른 모든 사람들이 하는 것)를 따르며 “공중의 권세 잡은 자”를 따랐다고 했다.

누가 “공중의 권세 잡은 자”인가? 바로 사탄이다. 그는 악의 영들이 거주하는 어둠의 세상을 주관하는 자이다. 에베소서 마지막 장에서는 그 악의 영들에 대해 순위별로 나열하였다(엡 6:12을 보라).

바울은 공중의 권세 잡은 자를 “곧 지금 불순종의 아들들 가운데서 역사하는 영”이라고 말하였다. “불순종의 아들들”이란 표현은 곧 모든 불신자들에 대한 또 다른 표현이며 그들의 본성이 죄임을 강조한 것이다. 바울은 나중에 그들은 “본질상 진노의 자녀”이었다고 말했다(엡 2:3, 강조 추가). 또한, 그는 사탄이 그들 가운데서 역사한다고 말했다.

아비인 마귀(The Devil for a Dad)

구원받지 못한 사람들은 알든 모르든, 사탄을 따르고 있으며 어둠의 왕국에서 사탄의 신하로서 살아간다. 그들의 영적으로 죽어있는 영은 사탄의 사악하고, 이기적인 본성을 지니고 있다. 사탄은 실제로 그들의 영적인 주님과 아비이다. 바로 이 때문에 예수님은 구원받지 못한 종교 지도자들에게 “너희는 너희 아비 마귀에게서 났으니 너희 아비의 욕심대로 너희도 행하고자 하느니라”(요 8:44)라고 말씀하셨다.

이것이 바로 거듭나지 못한 사람들의 씁쓸한 모습이다! 그는 영적으로 죽어있는 삶을 살고 있으며, 사탄의 본성으로 가득 차 있으며 그가 두려워하는 피면 할 수 없는 육체적인 죽음을 향해 가고 있다. 그리고 그가 인식하든 못하든, 불못에 던져지므로 언젠가는 최악의 죽음인 영원한 죽음을 맞이하게 될 것이다.

우리가 영적, 육체적, 영원한 죽음이 인간의 죄에 대한 하나님의 진노의 표현이며 사탄도 그에 대한 책임이 있다는 것을 이해하는 것은 매우 중요하다. 하나님은 사탄이 어둠의 세상과 모든 “어둠을 사랑하는 자들”(요 3:19)을 통치하도록 허락하셨다. 사실상, 하나님은 사탄에게 “당신은 나한테 순종하지 않는 자들을 당신의 힘으로 사로잡을 수 있다”라고 말한 것이다. 사탄은 인간의 반역에 대한 하나님의 진노의 도구가 되었다. 왜냐하면, 모든 사람이 죄를 범하였으므로 모든 사람은 사탄의 권세 아래에 있으며 그들의 영이 사탄의 본성으로 가득 차 있어 그에게 사로잡힌 바 되어 그의 뜻을 따르기

때문이다(딤후 2:26).

포로가 된 우리의 몸값(The Ransom for Our Captivity)

그러나 우리는 하나님이 인간에게 베푸신 자비 때문에 그분께 감사해야 한다. 그리고 그분의 자비 때문에 아무도 처량한 상태로 살아갈 필요가 없다. 예수님의 대속적인 죽으심이 하나님의 공의의 요구를 만족시키기 때문에 그리스도를 믿는 모든 신자들은 더 이상 하나님의 진노 아래에 있지 않으며 영적인 죽음과 사탄의 지배에서 벗어날 수 있게 되었다. 우리가 예수님을 믿을 때, 성령님은 우리의 영에 들어오셔서 사탄의 본성을 근절해 버림으로써 우리의 영이 거듭나게 하셨으며(요 3:1-16을 보라), 우리가 하나님의 성품에 참여하는 자가 되게 하셨다(벧후 1:4을 보라).

이제 다시 우리의 원래 질문에 돌아가 보자. 히브리서의 저자는 예수님께서 그분의 죽으심을 통해 “죽음의 세력을 잡은 자 곧 마귀를 멸하셨다”고 썼을 때, 그는 사탄이 모든 구원받지 못한 자들에게 가지고 있는 영적인 죽음의 세력이 “그리스도 안에” 있는 모든 자들에게는 멸하였음을 뜻하였다. 우리는 그리스도가 우리의 죄를 위해 치른 대가로 영적으로 살아났다.

더욱이, 우리가 더 이상 영적으로 죽어있지 않고 사탄의 지배 속에 있지 않기에 우리는 더 이상 육체적인 죽음을 두려워할 필요가 없다. 왜냐하면, 우리는 육체적인 죽음 뒤에는 영광스럽고 영원한 산업이 우리를 기다리고 있다는 것을 알고 있기 때문이다.

마지막으로, 예수님 때문에, 우리는 불못에 던져지는 두 번째 죽음에서 벗어났다.

예수님은 십자가에서 마귀를 패배시키셨을까? 아니, 예수님과 사탄 사이에는 전투 자체가 없었다. 그러나 예수님은 사탄이 구원받지 못한 사람들을 죄에 사로잡히게 하는 영적인 죽음에 대한 세력을 멸하셨다. 사탄은 여전히 구원받지 못한 사람들에 대한 영적인 죽음의 세력을 가지고 있지만, 그리스도 안에 있는 사람들에 대해서는 무력하다.

권세들에 대한 무력화(The Disarming of the Powers)

이것은 또한 우리가 골로새서 2:13-15에 기록된 “통치자들과 권세들에 대한 무력화”에 대한 바울의 주장을 이해하는 데 도움을 준다.

또 범죄와 육체의 무할례로 [영적으로]죽었던 너희를 하나님이 그와 함께 살리시고 우리의 모든 죄를 사하시고 우리를 거스르고 불리하게 하는 법조문으로 쓴 증서를 지우시고 제하여 버리사 십자가에 못 박으시고 통치자들과 권세들을 무력화하여 드러내어 구경거리로 삼으시고 십자가로 그들을 이기셨느니라(강조 추가).

바울은 이 구절에서 분명히 은유적인 언어를 사용했다. 첫 번째 부분에서, 그는 우리의 죄를 “법조문으로 쓴 증서”에 비유했다. 그리스도는 십자가에 우리의 죄를 못 박고 우리가 갚을 수 없는 죄값을 치르셨다.

두 번째 부분에서는, 고대의 왕들이 승전한 후 의기양양하게 적의 무기를 도시의 거리를 통과하며 구경시키는 것과 같이, 그리스도의 죽음도 “통치자들과 권세들”에 대한 승리이다. 그들은 반역적인 인간을 지배하고 사로잡은 낮은 계급의 마귀들이다.

이 구절에 근거하여 우리는 그리스도가 사탄을 패배시키셨다고 말할 수 있을까? 그럴 수도 있을 것이다. 하지만 몇 가지 조건이 필요하다. 우리는 바울이 이 구절을 은유적으로 썼다는 것을 명심해야 한다. 우리가 성경적인 해석에 대한 장에서 배운 것 같이, 모든 은유는 유사한 점도 있지만, 다른 점도 있다.

골로새서 2:13-15에서의 바울의 은유를 해석함에 있어서 우리는 반드시 주의해야 한다. 분명한 것은, 우리의 모든 죄를 적은 “법조문으로 쓴 증서”가 실제로 십자가에 못 박힌 것이 아니다. 그것은 예수님이 성취하신 것에 대한 상징이다.

마찬가지로, 구원받지 못한 인간을 통치하는 마귀들은 예수님에 의해 문자 그대로 칼과 방패를 빼앗기고 공중 앞에서 걸으면서 구경거리가 된 것이 아니다. 바울이 사용한 언어는 예수님이 우리를 위해 성취하신 것에 대한 상징이다. 우리는 악의 영에게 사로잡혔었다. 그러나 예수님은 우리를 위해 죽으심으로 우리를 풀어주셨다. 예수님은 문자 그대로 악의 영들과 맞서 싸우신 것이 아니며 그들도 그분과 전쟁한 것이 아니다. 그들은 하나님의 의로우신 허락 아래에 우리를 모든 삶 가운데서 지배하였다. 그들의 “무기”는, 말하자면, 그리스도를 향한 것이 아니라 우리를 향한 것이다. 그러나 예수님은 그들을 “무력하게” 하셨다. 그들은 우리를 더 이상 지배할 수 없다.

우리는 예수님과 사탄의 악한 영 사이에 오랜 세월의 싸움이 있었으며 마지막에 예수님이 십자가에서 그 전투의 승리를 거두셨다고 생각하지 말아야 한다. 만일 우리가 예수님이 마귀를 패배시키셨다고 말하려면, 그분이 그분 자신에 대한 마귀의 세력이 아닌 우리에 대한 마귀의 세력을 이기셨다는 것을 확신해야 한다.

어느 한 번, 나는 마당에서 어린 딸을 위협하는 한 마리 강아지를 쫓아낸 적이 있다. 나는 내가 그 강아지를 이겼다고 말할 수도 있지만, 나는 당신이 그 강아지가 결코 나에게 어떤 위협도 줄 수 없었음을 이해하기를 바란다. 그것은 예수님과 사탄에 있어서도 동일하다. 예수님은 그분을 전혀 귀찮게 할 수 없는 개를 우리에게서 멀리 쫓아내신 것이다.

그분은 어떻게 그 사탄이란 개를 쫓아내셨을까? 그분은 우리의 죄에 대한 형벌을 감당하심으로써 우리가 하나님 앞에서 더 이상 죄를 짓지 않게 하시고 하나님의 진노로부터 구원해 주셨으므로 반역하는 인간들을 지배하도록 하나님께 허용받았던 악의 영들은 더 이상 우리를 지배할 권한이 없게 되었다. 이 모든 것 때문에 하나님을 찬양하라!

이것은 우리를 두 번째 관련 신화를 점검할 수 있는 적절한 위치로 인도한다.

신화 2: “하나님의 천사와 사탄의 천사들은 영적인 영역에서 지속적으로 전투를 벌이고 있다. 그 전투의 결과는 우리의 영적 전쟁에 의해 결정된다.“(Myth #2: “There are constant battles in the spiritual realm between God’s angels and Satan’s angels. The outcome of those battles is determined by our spiritual warfare.”)

우리는 이미 요한계시록을 통하여 미가엘과 그의 사자들과 사탄과 그의 사자들 사이에 언젠가는 하늘의 전쟁이 있으리라는 것이라는 것을 배웠다. 그 외에, 성경에서 천사의 전투에 대해 언급한 것은 단 한 번뿐인데 다니엘서 10장에 기록되었다.[1]

다니엘은 그가 바사 왕 고레스 제삼 년에 세 이레 동안 슬퍼하고 있을 때, 힛데겔 강가에서 한 천사가 그에게 나타났다고 우리에게 알려준다. 천사의 방문목적은 우리가 이전 장에서 다니엘이 휴거와 마지막 때에 관해 들은 바를 살펴본 바와 같이, 그에게 이스라엘의 미래에 대한 이해를 주기 위함이었다. 이름을 밝히지 않은 한 천사가 다니엘에게 이렇게 말했다.

그가 내게 이르되 다니엘아 두려워하지 말라 네가 깨달으려 하여 네 하나님 앞에 스스로 겸비하게 하기로 결심하던 첫날부터 네 말이 응답 받았으므로 내가 네 말로 말미암아 왔느니라 그런데 바사 왕국의 군주가 이십일 일 동안 나를 막았으므로 내가 거기 바사 왕국의 왕들과 함께 머물러 있더니 가장 높은 군주 중 하나인 미가엘이 와서 나를 도와 주므로(단 10:12-13, 강조 추가).

다니엘은 그의 기도가 이 천사와 만나기 3주 전에 이미 응답받았으나 천사가 그에게 나타나기까지 3주가 걸렸음을 알게 되었다. 천사가 늦은 이유는 “바사 왕국의 군주”가 그를 막았기 때문이었다. 그 천사는 돌파할 수 있었으나 “가장 높은 군주 중 하나”인 미가엘이 와서 도울 때까지 기다렸다.

그 천사는 다니엘을 떠날 때 이렇게 말했다.

그가 이르되 내가 어찌하여 네게 왔는지 네가 아느냐 이제 내가 돌아가서 바사 군주와 싸우려니와 내가 나간 후에는 헬라의 군주가 이를 것이라 오직 내가 먼저 진리의 글에 기록된 것으로 네게 보이리라 나를 도와서 그들을 대항할 자는 너희의 군주 미가엘뿐이니라(단 10:20-21).

이 성경 구절에서 몇 가지 흥미로운 사실을 알 수 있다. 다시 한 번, 우리는 하나님의 천사들은 전능하지 않으며 그들은 악한 천사들과의 싸움에 실제로 관여할 수 있음을 알 수 있다.

둘째로, 우리는 일부 천사들이(예: 미가엘 등) 다른 천사들(예: 다니엘과 말한 천사)보다 더 강력하다는 것을 알 수 있다.

우리가 해답할 수 없는 질문들(Questions for Which We Have No Answers)

우리는 “왜 하나님은 처음부터 다니엘에게 미가엘을 보내어 메시지를 전달하심으로써 3주의 지연이 발생하지 않게 하지 않으셨을까?”라고 물을 수 있다. 성경은 왜 하나님께서 그 천사가 “바사 왕국의 군주”를 미가엘의 도움이 없이는 이길 수 없다는 것을 아시면서도 그를 보내셨는지에 대해 우리에게 말씀해주지 않았다. 사실, 우리는 왜 하나님께서 어떤 사람에게 메시지를 전달하시기 위하여 어떤 천사를 보내시는지 알 수 없다! 왜 그분은 직접 찾아가시거나 혹은 다니엘에게 음성으로 말씀하시거나 다니엘을 천국에 일시적으로 데리고 와서 말씀하시지 않으실까? 우리는 알 수 없다.

그러나 이 구절은 하나님의 천사들과 사탄의 천사들 사이에 영적인 영역에서 지속적인 전투가 있다는 것을 증명할 수 있을까? 아니, 그것은 단지 몇 천 년 전, 하나님의 약한 천사 중 하나와 사탄의 천사 중 하나인 “바사 왕국의 군주” 사이에 3주간의 전투가 있었으며, 그 전투는 하나님이 원하시면 발생하지도 않았을 것이라는 사실을 증명할 뿐이다. 그 외에 전체 성경에서 언급한 유일한 천사의 전투는 요한계시록에 기록된 하늘의 미래 전쟁이다. 그것뿐이다. 다른 천사의 전투가 발생했을 수도 있지만, 그러한 결론은 어디까지나 우리의 가정일 뿐이다.

신화에 근거한 신화(A Myth Based Upon a Myth)

다니엘과 바사 왕국의 군주 사이의 이야기가 우리의 영적 전쟁이 천사의 전투의 결과를 결정한다는 것을 증명할 수 있을까? 다시 말하지만, 이런 생각은 (소수의 성경 말씀에 근거하여) 천사들 사이에 정기적으로 전투가 있다고 가정하는 것이다. 한 발 물러서서 천사들 사이에 정기적인 전투가 있다고 치자. 그렇다고 해서 다니엘에 대한 이 이야기가 우리의 영적 전쟁이 천사의 전투 결과를 결정한다는 것을 증명할 수 있을까?

이런 신화를 제창하는 사람들은 “만일 다니엘이 하루 후에 포기했다면 어떠했을까?”라는 질문을 자주 한다. 물론, 그 질문에 대한 해답은 아무도 알지 못한다. 왜냐하면, 다니엘은 익명의 천사가 오기 전까지 하나님을 구하는 것을 멈추지 않았기 때문이다. 그러나 그 질문이 암시하는 것은 우리로 하여금 다니엘의 지속적인 영적 전쟁으로 말미암아 익명의 천사가 저애를 물리칠 수 있었음을 믿게 하려는 것이다. 만일 다니엘이 영적 전쟁을 포기하였다면, 그 천사는 바사 왕국의 군주를 통과할 수 없었을 것이다. 그들은 우리가 다니엘처럼 영적 전쟁을 계속하지 않으면 악한 천사가 하나님의 천사를 이기게 된다는 것을 믿기를 원한다.

첫째로, 나는 다니엘이 “영적 전쟁을 한 것”이 아님을 지적해야겠다 – 그는 하나님께 기도했을 뿐이다. 그가 어떤 악한 천사들에게 어떤 말을 하거나, 그들을 결박하거나, 그들과 “전쟁”했다는 언급은 아무데도 없다. 사실, 다니엘은 3주가 흘러, 익명의 천사가 그에게 나타나기까지 천사들 사이에 전쟁이 있었다는 것에 대해 아무것도 몰랐다. 그는 이 3주 동안 금식하면서 하나님을 구하였다.

그러므로 질문을 한번 바꿔 보자. 만일 다니엘이 하루 또는 이틀 뒤에 하나님께 기도하고 그분을 구하는 것을 멈췄다면, 익명의 천사가 하나님의 메시지를 그에게 전달하지 못했을까? 우리는 알 수 없다. 그러나 나는 익명의 천사가 “당신이 기도하기를 잘했습니다. 그렇지 않으면, 나는 해낼 수 없었을 것입니다”라고 말하지는 않았다는 것을 지적하고 싶다. 그 천사는 그가 올 수 있었던 공을 미가엘에게 돌렸다. 분명한 것은, 하나님께서 익명의 천사와 미가엘을 보내셨으며, 이스라엘의 미래에 대해 알려는 다니엘의 기도 응답으로 그들을 보내셨다.

사람들은 다니엘이 금식이거나 하나님을 구하는 것을 멈췄을 때 하나님이 “그래, 다니엘이 금식과 기도를 멈췄기 때문에, 그가 기도하기 시작한 첫날에 내가 너희 두 천사 중 하나를 그에게 메시지를 전하도록 보냈더라할지라도 이제는 그 일에 대해서 잊어라. 아무래도 다니엘서에 11장 또는 12장이 기록될 것 같지 않아 보인다”라고 말씀하셨을 것이라고 가정할 수도 있다.

다니엘은 분명 인내하며 기도하였으며(그것은 “영적 전쟁”이 아니다), 하나님은 천사를 보내심으로 응답하셨다. 우리도 하나님께 기도할 때 인내해야 하며, 하나님의 뜻이라면, 우리는 천사로부터 응답을 받게 될 것이다. 하지만 성경 인물 중에는 3주보다 훨씬 적게 기도하거나, 또는 기도했다는 언급도 없는 사람들에게 천사가 중요한 메시지를 전달했다는 경우도 많다는 것을 잊지 말라.[2] 우리는 균형을 유지해야 한다. 또한, 성경적인 사람들에게 메시지를 전한 천사들 중에는 하늘에서 내려오는 길에 악한 천사들과 싸웠다는 언급이 없는 천사들도 많다. 그 천사들은 메시지를 전달하기 위해 악한 천사들과 싸울 수 밖에 없었는지도 모르지만, 정말 그랬다 하더라도 성경이 우리에게 말씀해주지 않았기 때문에, 우리는 그것에 대해 알 수 없다.

그러니 이제 우리는 세 번째 일반적으로 믿고 있는 신화에 대해 알아보자.

신화 3: “아담이 타락할 때, 사탄은 아담으로부터 세상을 지배하는 차용계약을 얻었다“(Myth #3: “When Adam Fell, Satan Got Adam’s Lease to Control the World.”)

인류가 타락할 때 사탄에게는 도대체 무슨 일이 일어났을까? 일부 사람들은 아담이 타락할 때, 사탄은 크게 진급했다고 생각한다. 그들은 아담이 최초의 “이 세상의 신”이였지만, 아담의 타락 때문에 사탄이 그 지위를 얻게 되고, 땅에서 원하는 건 뭐든 할 수 있는 권리를 얻었다고 말한다. 심지어 하나님조차 아담이 사탄에게 자신의 지위를 내어주는 것을 막을 수 없었는데 그것은 아담이 자신의 지위를 사탄에게 줄 수 있는 “합법적인 권리”를 가지고 있었고 하나님도 지금은 사탄에게 속한 아담과의 약속을 존중해야 했기 때문이라고 한다. 사탄은 지금 “아담의 차용계약”을 가지고 있으며 하나님도 “아담의 차용계약이 끝날 때”까지 사탄을 막을 수 없게 된다.

이 이론은 사실일까? 사탄은 인류가 타락할 때 “아담의 차용계약”을 얻었는가?

절대 아니다. 인류가 타락할 때, 사탄은 하나님의 저주와 그의 완전한 죽음에 대한 약속 외에 얻은 것은 아무 것도 없다.

사실, 성경은 아담이 최초의 “이 세상의 신”이라고 말씀한 적이 없다. 둘째로, 성경은 아담이 이 세상에 대한 자신의 권한을 다른 사람에게 줄 수 있는 합법적인 권한이 있다고 말씀한 적이 없다. 셋째로, 성경은 아담이 언젠가는 만료될 차용계약을 가졌다고 말씀한 적이 없다. 이런 생각들은 모두 비성경적이다.

아담은 원래 어떤 권한을 소유했을까? 창세기에서 하나님은 아담과 하와에게 “생육하고 번성하여 땅에 충만하라. 땅을 정복하라. 바다의 물고기와 하늘의 새와 땅에 움직이는 모든 생물을 다스리라“(창 1:28, 강조 추가)라고 말씀하셨다.

하나님은 아담이 이 땅의 “신”이라거나, 그가 모든 것, 예하면, 날씨 그리고 앞으로 태어날 모든 사람들의 미래를 지배할 수 있다고 말씀하신 적이 없다. 그분은 단지 최초의 인간으로서의 아담과 하와에게 물고기, 새, 그리고 동물을 다스릴 수 있는 권한을 주셨으며 그들이 땅에 충만하고 땅을 정복할 것을 명령하셨다.

하나님이 사람에게 심판을 선고하실 때에도, 아담이 “이 땅의 신”으로서의 지위를 잃었다고 하신 적이 없다. 또한, 그분은 아담과 하와에게 그들이 물고기, 새와 가축에 대한 지배를 잃었다고 말씀하신 적도 없다. 사실, 나는 인류가 아직도 물고기와 새와 “땅의 모든 움직이는 생물”을 다스리고 있다고 생각한다. 인류는 여전히 이 땅에 충만하고 땅을 정복하고 있다. 아담은 타락할 때 하나님이 그에게 주신 최초의 권한을 잃지 않았다.

사탄이 “이 세상의 신”이 아닌가?(Isn’t Satan “God of This World”?)

그러나 사탄에 대해 바울은 “이 세상의 신”으로, 예수님은 “이 세상의 통치자”로 언급하지 않았는가? 그렇다, 하지만 둘 중 아무도 아담이 원래 “이 세상의 신”이였다거나, 아담이 타락할 때 사탄이 그 지위를 얻었다고 암시한 적은 없다.

또한, “이 세상의 신”이란 사탄의 직함은 사탄이 땅에서 원하는 것은 무엇이든 할 수 있다거나 하나님이 그를 막을 힘이 없다는 것을 증명하지는 못한다. 예수님은 “하늘과 땅의 모든 권세를 내게 주셨으니”(마 28:18, 강조 추가)라고 말씀하셨다. 예수님이 이 땅의 모든 권세를 가지셨다면, 사탄은 그분이 허락하실 때밖에 역사할 수 없다.

누가 예수님께 하늘과 땅의 모든 권세를 주셨는가? 그분은 그것을 예수님께 주시기 위해 소유하고 계신 하나님 아버지임이 틀림없다. 바로 그 때문에 예수님은 그분의 아버지를 “천지의 주재”(마 11:25; 눅 10:21, 강조 추가)시라고 하셨다. 하나님은 이 땅을 만드실 때부터 땅에 대한 모든 권세를 가지고 계셨다. 그분은 처음에 인간에게 약간의 권한을 주셨으며, 인류는 하나님이 주신 것을 결코 잃은 적이 없다.

성경이 사탄이 이 세상의 신 또는 통치자라고 할 때에는 단순히 이 세상의 사람들이(거듭나지 않은 사람) 사탄을 따르고 있음을 나타내기 위함이다. 그들은 알든 모르든 사탄을 섬기고 있으며 사탄은 그들의 신이다.

사탄이 천하 만국을 주겠다는 제안?(Satan’s Real-Estate Offer?)

사탄이 이 세상을 가졌다는 많은 이론들은 마태복음과 누가복음에 기록된, 광야에서 사탄이 예수님을 유혹한 이야기에 기반을 두고 있다. 먼저 누가복음을 살펴보도록 하자.

마귀가 또 예수를 이끌고 올라가서 순식간에 천하 만국을 보이며 이르되 이 모든 권위와 그 영광을 내가 네게 주리라 이것은 내게 넘겨 준 것이므로 내가 원하는 자에게 주노라 그러므로 네가 만일 내게 절하면 다 네 것이 되리라 예수께서 대답하여 이르시되 기록된 바 주 너희 하나님께 경배하고 다만 그를 섬기라 하였느니라(눅 4:5-8을 보라).

이 사건은 사탄이 이 세상의 모든 것을 지배할 수 있다거나, 아담이 그 권세를 그에게 넘겨주었다거나 또는 하나님이 마귀를 막을 힘이 없다는 것을 증명할 수 있는가? 아니, 거기에는 여러 가지 충분한 이유가 있다.

첫째로, 우리는 예수님이 “거짓의 아비”(요 8:44)라고 하신 사탄의 주장에 신학의 기반을 두는 것에 대해 주의해야 한다. 사탄이 때로는 진실을 말할 때도 있지만, 이 경우에 우리는 각별히 경각성을 높여야 하는데 그것은 사탄의 말이 하나님의 말씀과 분명히 모순되기 때문이다.

다니엘서 4장에는 느부갓네살 왕의 굴욕적인 이야기가 기록되었다. 자신의 지위와 업적에 자부심으로 가득 찬 느부갓네살은 그가 “지극히 높으신 이가 사람의 나라를 다스리시며 자기의 뜻대로 그것을 누구에게든지 주시는 줄을 알 때까지“(단 4:25, 강조 추가) 동물처럼 살게 될 것이라고 선지자 다니엘에게서 들었다. 이 이야기와 관련하여 이 같은 선언은 네 번 나오는데 그 중요성을 강조하고 있다(단 4:17, 25, 32; 5:21).

다니엘이 “지극히 높으신 이가 사람의 나라를 다스리신다”라고 말한 점을 주목하라. 그것은 하나님이 이 땅을 통치하신다는 말이 아닌가?

또한, 다니엘의 주장이 사탄이 예수님께 한 말과 직접 모순됨을 주목하라. 다니엘은 하나님이 “자기의 뜻대로 누구에게든지 주신다”라고 말했지만, 사탄은 “내가 원하는 자에게 주노라”(눅 4:6)라고 말했다.

그럼 당신은 누구를 믿겠는가? 개인적으로, 나는 다니엘을 믿겠다.

그러나 사탄이 진실을 말했을 가능성도 있다. 만일 우리가 다른 각도에서 그의 말을 살펴보면 말이다.

내가 이미 언급한 바와 같이, 사탄이 “이 세상의 신”이라는 것은 그가 하나님께 반역하는 모든 나라의 사람들을 포함한 어둠의 나라를 통치한다는 것을 의미한다. 성경은 “온 세상은 악한 자에게 처하였다”(요일 5:19)고 말씀한다. 사탄이 천하 만국의 모든 권세를 자기가 원하는 자에게 줄 수 있다고 말할 때, 그는 단지 자기의 나라인 어둠의 나라, 즉 부속국으로 이루어졌으며 대략 지정학의 나라에 해당하는 나라에 대해 말했을 가능성이 높다. 우리는 성경을 통하여 사탄이 여러 가지 계급의 악의 영들을 통하여 자기의 나라를 통치한다는 것을 알 수 있으며(엡 6:12을 보라), 그가 지배자이기 때문에 각 계급의 영들의 지위를 높여주거나 떨어뜨릴 수 있다고 가정할 수 있다. 이 경우, 사탄은 합법적으로 예수님께 자기의 아래자리를 줌으로써 그를 도와 어둠의 나라를 통치하게 할 수 있다. 예수님은 다만 사탄에게 엎드리어 그를 경배하기만 하면 된다. 다행히, 예수님은 “승진”할 수 있는 기회를 포기하셨다.

누가 사탄에게 그의 권세를 주었는가?(Who Gave Satan His Authority?)

그러나 이 모든 권세를 “넘겨받았다”는 사탄의 주장은 어떻게 해석해야 하는가?

다시 말하지만, 사탄은 거짓말을 했을 가능성이 높다. 하지만 그가 진실을 말했다고 가정해보자.

사탄은 아담이 그에게 넘겨 주었다고 말하지 않았음을 주목하라. 우리가 이미 살펴보았듯이, 아담은 그 권세를 가진 적이 없었기 때문에 그것을 사탄에게 넘겨 줄 수도 없었다. 아담은 물고기, 새, 짐승을 다스렸지 이 세상을 다스린 것이 아니다. (실제로, 아담이 타락할 때에 그가 다스릴 수 있는 사람들의 나라가 없었다.) 또한, 사탄이 예수님께 모든 악의 영과 구원받지 못한 사람들로 이루어진 어둠의 나라를 다스리라는 제안을 하였더라도, 아담은 절대 이런 권한을 사탄에게 넘겨줄 능력이 없다. 사탄은 아담이 창조되기 전에 타락한 천사들을 다스리고 있었다.

사탄은 이 세상의 모든 사람들이 하나님께 복종하지 않기에 의식적이든, 무의식적이든지 그에게 복종하여 그들을 통치하는 권세를 그에게 넘겨 주었음을 의미할 수 있다.

더 가능성이 있는 것은 하나님이 그 권세를 그에게 넘겨 주셨다는 것이다. 그것은 성경에 비추어 볼 때, 매우 가능한 일이다. 하나님은 사탄에게 “나는 너와 너의 악한 영들이 나에게 복종하지 않는 모든 사람들을 통치할 수 있도록 허락한다”라고 말씀하셨을 수 있다. 당신은 지금 이것을 받아들이기 어려울 수 있다. 하지만 나중에 보면 알겠지만, 이것은 사탄의 주장에 대한 가장 가능성 있는 해석이다. 만일 하나님이 진실로 “사람의 나라를 다스리신다면”(단 4:25), 사탄이 사람에게 가지고 있는 모든 권세도 반드시 하나님이 주신 것임에 틀림없다.

사탄은 오직 “반역의 나라”라고도 할 수 있는 어둠의 나라만 통치한다. 그는 아담의 타락 이전에 천국에서 쫓겨난 후로부터 그 나라를 통치하였다. 아담의 타락하기 전까지는 어둠의 나라는 단지 천사들의 반역만 있었다. 하지만 아담이 죄를 지을 때부터, 그는 그 반역의 나라에 들어갔으며, 그때부터 사탄의 나라는 반역한 천사들뿐 아니라 반역한 인간들도 포함하였다.

사탄은 아담이 창조되기 전부터 그의 어둠의 나라를 통치하였기에, 우리는 아담이 타락할 때 사탄이 아담이 소유한 것을 넘겨받았다는 생각을 하지 말아야 한다. 아담이 죄를 지었을 때, 그는 이미 존재했던, 사탄이 통치하는 나라에 들어간 것이다.

하나님은 인간의 타락에 놀라셨을까?(Was God Surprised by the Fall?)

사탄이 권세를 가졌다는 이론의 또 다른 결함은 하나님을 바보로 만드는 것이다. 그것은 마치도 하나님이 인류의 타락을 예상치 못하셨고 그 결과 슬픈 처지에 놓이게 된 것처럼 생각한다. 하나님은 사탄이 아담과 하와를 유혹할 것이며 그 결과 인간이 타락할 것이라는 점을 모르셨을까? 하나님이 전지하시다면, 그분은 무슨 일이 일어날지에 대해 알고 계셨음이 틀림없다. 바로 그 이유때문에, 성경은 하나님께서 인류를 구속하시기 위해 창세 전부터 계획하셨다고 말씀한 것이다(마 25:34; 행 2:2-23; 4:27-28; 고전 2:7-8; 엡 3:8-11; 딤후 1:8-10; 계 13:8을 보라).

하나님은 마귀가 타락한다는 것을 아시면서도 마귀를 창조하셨고, 아담과 하와가 타락한다는 것을 아시면서도 그들을 지으셨다. 사탄은 절대 하나님을 속이고 자기에게 없고 하나님께만 있는 무언가를 얻을 수 없다.

나는 하나님께서 사탄이 “이 세상의 신”이 되기를 원하셨다고 말하고 있는 것이 맞는가? 그렇다. 그것이 하나님의 목적에 부합된다면 말이다. 만일 하나님이 사탄이 역사하지 않기를 원하신다면, 요한계시록 20:1-2의 말씀처럼 그분은 그를 쉽게 저지시키실 수 있다.

그러나 나는 하나님께서 모든 사람이 사탄의 지배 속에 살기를 원하신다고 말하는 것이 아니다. 하나님은 모든 사람이 구원을 받고 사탄의 권세에서 벗어나기를 원하신다(행 26:18; 골 1:13; 딤전 2:3-4; 벧후 3:9). 하지만 하나님은 사탄이 어둠을 사랑하는 모든 사람을 지배하도록 허락하신다(요 3:19을 보라) – 그들은 하나님께 계속하여 반항하는 사람들이다.

그러나 우리가 사람들이 사탄의 어둠의 나라를 벗어나게 도울 수 있는 일이 없을까? 있다. 우리는 그들을 위해 기도하고 그들에게 회개하고 복음을 믿으라고 할 수 있다(예수님이 우리에게 명하신 대로). 그들이 그렇게 한다면, 그들은 사탄의 권세에서 벗어날 것이다. 그러나 우리가 그들을 사로잡은 악의 영들을 뒤엎을 수 있다는 것은 잘못된 생각이다. 사람들이 어둠 속에 살기를 원한다면, 하나님은 그들을 내버려 두실 것이다. 예수님은 제자들에게 한 성에 있는 사람들이 그들의 메시지를 받아들이지 않는다면, 그들은 그들의 발의 먼지를 떨어버리고 다른 성으로 가야 한다고 말씀하셨다(마 10:14). 그분은 그들이 그 성에 거하면서 영적인 요새를 뒤엎어 더 많은 사람들이 영접할 수 있게 하라고 말씀하시지 않았다. 하나님은 악의 영들이 회개하지 않고 그분께 돌아서기를 거부하는 사람들을 속박하도록 허락하신다.

하나님의 권세가 사탄보다 크다는 것에 대한 추가 증명(Further Proof of God’s Supreme Authority Over Satan)

인간이 타락할 때 하나님이 사탄에 대한 지배를 잃지 않으셨음을 증명하는 많은 다른 성경 말씀들이 있다. 성경은 반복적으로 하나님은 과거에도 그러셨지만, 앞으로도 항상 사탄을 지배하신다는 점을 확인시켜주고 있다. 마귀는 하나님이 허락하신 것밖에 할 수 없다. 먼저 이 사실을 증명하는 몇 가지 구약 성경의 말씀들을 살펴보자.

욥기의 처음 두 장은 사탄에 대한 하나님의 권위를 전형적으로 보여주고 있다. 우리는 사탄이 하나님의 보좌 앞에서 욥을 고발하는 것을 읽게 된다. 그 당시, 욥은 이 땅의 누구보다 더 하나님께 순종하였으므로, 자연스럽게 사탄은 그를 표적으로 삼았다. 하나님은 사탄이 욥을 주의하여 보았음을 아셨으며, 욥이 그분을 섬기는 것은 그가 누리고 있는 축복들 때문이라고 사탄이 고소하는 것을 들으셨다(욥 1:9-12을 보라).

사탄은 하나님이 욥의 주위에 울타리를 두르셨기에 그분께서 욥의 축복들을 빼앗아 갈 것을 요청했다. 결국, 하나님은 사탄이 제한된 정도 내에 욥을 괴롭히도록 허락하셨다. 처음에, 사탄은 욥의 몸에 손을 댈 수가 없었다. 그러나 나중에 하나님은 사탄이 욥의 몸을 괴롭힐 수 있게 허락하셨다. 하지만 죽이지는 못하게 하셨다(욥 2:5-6).

이 성경 말씀은 사탄이 원하는 대로 다 할 수 있는 것이 아님을 확실하게 증명한다. 그는 하나님이 허락하시기 전까지는 욥의 재산을 다칠 수 없었다. 그는 하나님이 허락하시기 전까지는 욥의 건강을 해칠 수 없었다. 그리고 그는 하나님이 허락하시지 않았기 때문에 욥을 죽일 수 없었다.[3] 하나님은 아담의 타락 이후에도 사탄을 지배하셨다.

“하나님이 부리시는” 사울의 악령(Saul’s Evil Spirit “From God”)

구약 성경에는 하나님께서 진노의 도구로써 사탄의 악의 영을 사용하신 몇 가지 예가 있다. 사무엘상 16:14에는 “여호와의 영이 사울에게서 떠나고 여호와께서 부리시는 악령이 그를 번뇌하게 한지라”라는 말씀이 있다. 이 같은 상황이 발생한 것은 분순종한 사울 왕에 대한 하나님의 훈계 때문임이 분명하다.

문제는 “하나님이 부리시는 악령”이 무엇을 의미하는가이다. 그것은 하나님께서 그분과 함께 천국에 거하는 악령을 보내셨다는 뜻일까? 아니면, 하나님께서 주권적으로 사탄의 악한 영 중의 하나가 사울을 괴롭히도록 허락하셨다는 뜻일까? 나는 대부분의 그리스도인들은 성경의 다른 말씀들의 가르침에 비추어 볼 때, 두 번째 가능성을 수용하려는 경향이 있다고 생각한다. 성경에서 악령이 “하나님이 부리시는” 것이라고 한 이유는 사울에 대한 악령의 괴롭힘이 그에 대한 하나님의 직접적인 징계로 말미암은 것이기 때문이다. 따라서 우리는 악령이 하나님의 주권 아래에 있다고 볼 수 있다.

사사기 9:23에서 우리는 “하나님이 아비멜렉과 세겜 사람들 사이에 악한 영을 보내셔서” 그들이 악행에 대한 그분의 심판을 받게 했음을 읽게 된다. 다시 말하지만, 이 악한 영은 하나님의 천국에서 보내진 것이 아니라 사탄의 영역에서 보내진 것이며 특정 사람들에게 악한 계획을 역사하도록 하나님께서 허락받은 것이다. 악한 영은 하나님의 허락 없이는 누구에도 그들의 악한 계획을 실시할 수 없다. 만일 그것이 사실이 아니라면, 하나님은 전능하시지 않다. 따라서 우리는 아담이 타락할 때, 사탄이 하나님의 통제를 벗어난 권세를 얻지 못했다고 한 번 더 안전하게 결론을 내릴 수 있다.

하나님의 권능이 사탄을 능가한다는 신약 성경의 예(New Testament Examples of God’s Power Over Satan)

신약 성경은 사탄이 권세를 얻었다는 이론을 반박하는 추가적인 증거를 제공한다.

예를 들어, 누가복음 9:1에서 예수님은 열두 제자에게 “모든 귀신을 제어하는 권위”를 주셨다. 또한, 누가복음 10:19에서, 예수님은 그들에게 “내가 너희에게 뱀과 전갈을 밟으며 원수의 모든 능력을 제어할 권능을 주었으니 너희를 해칠 자가 결코 없으리라”(강조 추가)라고 말씀하셨다.

만일 예수님이 제자들에게 사탄의 모든 능력을 제어할 수 있는 권능을 주셨다면, 그분 자신이 먼저 그 권능을 가지셔야 한다. 사탄은 하나님의 권능 아래에 있다.

나중에 누가복음에서 예수님이 베드로에게 “시몬아, 시몬아, 보라 사탄이 너희를 밀 까부르듯 하려고 요구하였으나”(눅 22:31)라고 말씀하시는 것을 읽을 수 있다. 이 문구는 사탄이 하나님의 허락을 받기 전에는 베드로를 괴롭힐 수 없다는 것을 나타낸다. 다시 한 번, 사탄은 하나님의 통제하에 있다.[4]

사탄의 천 년 결박 기간(Satan’s Thousand-Year Prison Term)

우리는 요한계시록 20장에서 사탄이 한 천사에 의해 결박당하는 것을 읽게 되는데, 거기에는 아담의 차용계약이 만기가 되었다는 언급이 없다. 사탄이 투옥된 이유에 대해서는 그저 “다시는 만국을 미혹하지 못하게 하기 위함”(계 20:3)이라고 하였다.

흥미롭게도, 사탄은 천 년 동안 투옥된 후 놓이게 되며 “나와서 땅의 사방 백성 곧 곡과 마곡을 미혹한다”(계 20:8). 미혹당한 백성들은 군대를 모아 예수님이 통치하시게 될 예루살렘을 공격하게 된다. 그들이 성을 둘렀을 때, 하늘에서 불이 내려와 그들을 “태워버린다”(계 20:9).

아담의 차용계약이 천 년 후의 마지막 짧은 기간까지 포함하기에 하나님은 사탄을 놓아 주실 의무가 있다고 생각하는 어리석은 사람이 있을까? 이런 생각은 터무니없는 것이다.

우리가 이 부분의 성경 말씀에서 한 번 더 알 수 있는 것은 하나님은 마귀에 대해 완전한 통제권을 가지고 계시며 사탄이 사람들을 미혹하도록 허락하신 것은 그분의 계획을 성취하기 위함이라는 것이다.

예수님의 미래의 천 년 통치 동안, 사탄은 역사하지 못할 것이며 아무도 속일 수 없게 된다. 그러나 그 때에, 그리스도의 통치에 겉으로는 순종하지만, 내심으로는 그분의 전복을 원하는 사람들도 있을 것이다. 그러나 그들은 “철장으로 다스리시는”(계 19:15) 이를 뒤엎을 기회가 없다는 것을 알기에 반란을 시도하지 않는다.

그러나 사탄이 놓일 때, 그는 마음속으로 그리스도를 미워하는 사람들을 속일 수 있으며 그들은 어리석게도 불가능한 일을 시도한다. 사탄은 잠재적인 반역자들을 속이도록 허락받았기에, 사람들의 마음이 드러나게 되며 하나님은 그분의 나라에서 살기에 합당하지 않은 사람들에게 의로운 심판을 내리실 것이다.

물론, 그것은 오늘날 하나님께서 사탄이 사람들을 미혹하도록 허락하시는 이유 중의 하나이다. 우리는 나중에 사탄에 대한 하나님의 완전한 목적을 알아보겠지만, 지금 하나님은 아무도 미혹당한 상태에 남아있기를 원하시지 않는다고 충분히 말할 수 있다. 그러나 그분은 사람들의 마음속에 무엇이 들어있는지 알고 싶어 하신다. 사탄은 진리를 알고 믿는 사람들을 미혹할 수 없다. 그러나 하나님은 마귀가 자신의 굳은 마음 때문에 진리를 거부하는 사람들을 미혹할 수 있도록 허락하신다.

적 그리스도의 때에 관하여 바울은 이렇게 말했다.

그 때에 불법한 자가 나타나리니 주 예수께서 그 입의 기운으로 그를 죽이시고 강림하여 나타나심으로 폐하시리라 악한 자의 나타남은 사탄의 활동을 따라 모든 능력과 표적과 거짓 기적과 불의의 모든 속임으로 멸망하는 자들에게 있으리니 이는 그들이 진리의 사랑을 받지 아니하여 구원함을 받지 못함이라 이러므로 하나님이 미혹의 역사를 그들에게 보내사 거짓 것을 믿게 하심은 진리를 믿지 않고 불의를 좋아하는 모든 자들로 하여금 심판을 받게 하려 하심이라(살후 2:8-12, 강조 추가).

“미혹의 역사를 그들에게 보내사 거짓 것을 믿게 하신” 분이 하나님이심을 주목하라. 그러나 또한 미혹당한 사람들은 “진리를 믿지 않았음”을 주목하라. 그들은 기회가 있었지만 여전히 복음을 거부했다. 하나님은 사탄이 적그리스도에게 거짓 이적과 표적을 행할 수 있는 권한을 부여할 수 있도록 허락하셔서 그리스도를 거부하는 자들이 미혹당하게 하실 수 있다. 그리고 하나님의 궁극적인 목적은 “그들이 모두 심판을 받는 것이다.” 같은 이유 때문에, 오늘날에도 하나님은 사탄이 사람들을 미혹하도록 허락하신다.

만일 하나님께서 사탄이 이 땅에서 역사하도록 허락하셔야 할 이유가 없다면, 그분은 그가 타락할 때 우주의 다른 곳으로 쉽게 내쫓으실 수 있다. 베드로후서 2:4을 보면 하나님께서 이미 범죄한 천사들을 지옥에 던져 “어두운 구덩이에 두어 심판 때까지 지키게 하셨다.” 우리의 전능하신 하나님은 그분의 뜻이라면 사탄과 그의 천사들에게도 똑같이 행하실 수 있으셨다. 그러나 하나님께서 사탄과 그의 천사들이 땅에서 오랫동안 역사하도록 허락하신 좋은 이유가 있다.

고통에 대한 귀신의 두려움(The Demons’ Fear of Torment)

세번 째 신화를 마무리 지으면서 마지막으로 살펴볼 성경의 예는 가다라의 귀신 들린 자에 관한 이야기이다.

또 예수께서 건너편 가다라 지방에 가시매 귀신 들린 자 둘이 무덤 사이에서 나와 예수를 만나니 그들은 몹시 사나워 아무도 그 길로 지나갈 수 없을 지경이더라 이에 그들이 소리 질러 이르되 하나님의 아들이여 우리가 당신과 무슨 상관이 있나이까 때가 이르기 전에 우리를 괴롭게 하려고 여기 오셨나이까 하더니(마 8:28-29, 강조 추가).

이 이야기는 종종 사탄이 권세를 가졌다는 이론의 지지자들에 의해 사용된다. 그들은 “그 귀신들은 예수님의 공의를 호소했다. 그들은 아담의 차용계약이 만료될 때, 곧 그들과 사탄이 불못에 던져져 세세토록 밤낮 괴로움을 당하기 전까지는 예수님이 그들을 괴롭힐 권한이 없다는 것을 알고 있다”라고 말한다.

그러나 실제로는 정반대가 진실이다. 그들은 예수님이 원하시면 언제든지 그들을 괴롭힐 수 있는 능력과 권한을 가지고 계심을 알고 있었기에 그분께 자비를 구했던 것이다. 그들은 분명히 하나님의 아들이 그들을 보내어 훨씬 더 빨리 괴로움을 당하게 할까봐 매우 두려워했다. 누가는 그들이 예수님께 “무저갱으로 들어가라 하지 마시기를”간구했다고 우리에게 알려준다(눅 8:31). 만일 예수님이 마귀가 가지고 있는 합법적인 권리 때문에 그러한 권한이 없으셨다면, 그들은 전혀 걱정하지 않았을 것이다.

그들이 예수님께 자기를 그 지방에서 내보내지 마시라고 간구하고(막 5:10), 돼지에게로 보내어 들어가게 해달라고 간구하고(막 5:12), “무저갱”에 들어가지 않게 해달라고 간구하며, 그리고 “때”가 이르기 전까지 괴롭히지 말라고 그리스도께 간구하는 모습으로 보아, 그 귀신들은 그들이 완전히 예수님의 자비 아래에 놓여 있음을 알고 있다.

신화 4: ” ‘이 세상의 신’으로서 사탄은 인간의 정부, 자연재해 및 기후와 같은 이 땅의 모든 것을 통치한다.”(Myth #4: “Satan, as ‘the god of this world’ has control over everything on the earth, including human governments, natural disasters, and the weather.”)

성경에서 사탄을 사도 바울은 “이 세상의 신”(고후 4:4)이라고 하였고, 예수님은 “이 세상의 임금”(요 12:31; 14:30; 16:11)이라고 하셨다. 이런 직함에 근거하여, 많은 사람들은 사탄이 이 땅을 완전히 통치한다고 가정한다. 비록 우리가 이미 충분한 성경 말씀들을 통하여 이 신화의 오류를 제시했지만, 우리가 사탄의 능력이 얼마나 제한적인지를 완전히 이해하기 위해서는 더 깊이 알아볼 필요가 있다. 우리는 사탄에 대한 우리의 완전한 이해가 단지 이 세상의 신, 또는 임금이라는 네 개의 성경 구절에만 의거하지 않도록 주의해야 한다.

우리가 더 많은 성경 말씀을 살펴보면, 예수님이 사탄을 “이 세상의 임금”이라고 하셨을뿐 아니라 그분의 하늘의 아버지를 “천지의 주재”(마 11:25; 눅 10:21, 강조 추가)시라고 하셨음을 알 수 있다. 또한, 사도 바울은 사탄을 “이 세상의 신”이라 하였을 뿐 아니라 예수님처럼 하나님이 “천지의 주재”(행 17:24, 강조 추가)시라고 하였다. 이것은 예수님이나 바울 모두 우리가 사탄이 이 땅을 완전히 통치한다고 생각하지 않기를 바라신다는 것을 증명한다. 사탄의 권한이 제한적임이 틀림없다.

이러한 대조적인 성경 말씀 사이의 중요한 차이점은 세상이란 단어와 땅이란 단어에서 찾을 수 있다. 우리는 종종 이 두 단어를 동의어로 사용하지만, 헬라어 원문으로 보면 일반적으로 동일하지 않다. 일단 우리가 그들이 어떻게 다른지를 이해한다면, 이 땅에 대한 하나님과 사탄의 권세를 이해하는 데 큰 도움이 될 것이다.

예수님은 하나님 아버지를 이 땅의 주재라고 하셨다. 땅으로 번역된 헬라어는 ge이다.그것은 우리가 살고 있는 실제 행성을 가리키며, 그것으로부터 영어 단어 geography(지리)가 파생되었다.

이에 반하여, 예수님은 사탄이 이 세상의 임금이라고 말씀하셨다. 여기서 세상으로 번역된 헬라어는 kosmos이며, 그것은 주로 질서 또는 배열을 의미한다. 그것은 실제 행성 자체보다 사람을 가리킨다. 그 이유 때문에 그리스도인들은 종종 사탄이 “이 세상 조직의 신”이라고 말한다.

현재, 하나님은 이 세상을 완전히 통치하시는 것이 아니다. 왜냐하면, 그분은 이 세상의 모든 사람을 통치하시는 것이 아니기 때문이다. 그것은 그분께서 모든 사람에게 자신의 주인을 선택할 수 있는 선택권을 주셨으며 많은 사람들은 사탄에게 자신의 충성을 바치기로 선택하였기 때문이다. 물론, 인간의 자유 의지도 하나님의 계획의 일부분이다.

바울이 이 세상의 신이란 표현을 쓸 때에는 다른 헬라어aion를 사용하였다. Aion는 종종 특정한 시대로 번역되었다. 사탄은 현 시대의 신이다.

이 모든 것은 무엇을 의미하는가? 이 땅은 우리가 살고 있는 물질적인 행성이다. 세상은 지금 이 땅에 살고 있는 사람들을 말하며, 더 구체적으로, 예수님을 섬기지 않는 사람들을 말한다. 그들은 사탄을 섬기고 있으며, 타락하고 죄로 가득한 조직에서 발견된다. 우리는 그리스도인으로서, “세상에 있으나, 세상에 속하지 않은”(요 17:11,14) 사람이어야 한다. 우리는 어둠의 나라의 시민들 사이에 살고 있지만, 실제로는 하나님의 나라인 빛의 나라에서 살고 있다.

그래서 지금 우리는 해답을 찾았다. 간단히 말해서, 하나님은 주권적으로 이 땅 전체를 통치하신다. 사탄은 하나님의 허락하에, 어둠의 나라의 시민들을 지배하는 “세상의 조직”만 통치한다. 이러한 이유로, 사도 요한은 “온 세상은(온 땅이 아닌) 악한 자 안에 처한 것”(요일 5:19)이라고 썼다.

이것은 하나님이 이 세상, 또는 세상의 조직, 또는 세상의 사람들에 대한 권세가 없다는 뜻이 아니다. 다니엘이 쓴 것처럼, 그분은 “사람의 나라를 다스리시며 자기의 뜻대로 그것을 누구에게든지 주신다”(단 4:25). 그분은 여전히 원하시는 대로 누구든지 높이시거나 낮추실 수 있다. 그러나 “사람의 나라를 다스리시는” 지극히 높으신 이로서, 그분은 사탄이 그분께 반역하는 자들을 지배할 수 있도록 주권적으로 허락하셨다.

사탄의 제안(Satan’s Offer Considered)

땅과 세상 사이의 구별은 우리가 광야에서 예수님이 받은 유혹을 이해하는 데에도 도움을 준다. 사탄은 예수님께 “순식간에 천하 만국을” 보여주었다. 사탄은 예수님께 우리가 대통령이나 총리라고 부르는 것과 같은 어떤 세속적인 인간 정부의 정치적인 지위를 제안할 수 없었다. 사탄은 이 땅의 인간 통치자들을 높이거나 낮출 수 없다. 하나님만이 그러실 수 있다.

오히려, 사탄은 예수님께 어둠의 나라의 모든 하위 나라들을 보여주었음이 틀림없다. 그는 예수님께 각각 자기의 영역에서 어둠의 나라뿐 아니라 그들의 신하인 반역한 인간들을 다스리는 악한 영들의 계급 구조를 보여주었다. 사탄은 예수님께 자기의 영역을 다스릴 것을 제안하였다 – 만일 예수님이 하나님을 대항하여 사탄의 반역에 참여하기를 원하신다면 말이다. 그렇게 되면, 예수님은 어둠의 나라에서 부사령관이 될 것이다.

이 땅의 인간 정부에 대한 하나님의 통치(God’s Control Over Earthly, Human Governments)

먼저 이 땅의 인간 정부에 대한 하나님의 통치를 확증하는 성경 말씀들을 살펴보면서 사탄의 권세의 한계를 더욱 구체적으로 확립해가자. 사탄이 인간 정부에 대해 일부 권세를 가지고 있는 것은 단지 그가 구원받지 못한 사람들에 대해 일부 권세를 가지고 있으며, 정부는 종종 구원받지 못한 사람들에 의해 조종되기 때문이다. 그러나 궁극적으로, 하나님은 인간 정부의 주권자이시며, 사탄은 단지 하나님이 허용하시는 정도 내에서 사람들을 조종할 수 있다.

우리는 이미 느부갓네살 왕에게 한 다니엘의 진술을 살펴보았다. 하지만 그것의 계시가 크기 때문에, 다시 한 번 그것을 간략하게 살펴보자.

위대한 왕 느부갓네살은 그의 능력과 성취 때문에 점점 교만하여 높아졌다. 그래서 하나님은 그를 낮추시겠다고 선언하셨는데 그것은 그가 “지극히 높으신 이가 사람의 나라를 다스리시며 자기의 뜻대로 그것을 누구에게든지 주시며 또 지극히 천한 자를 그 위에 세우시는 줄을”(단 4:17) 알게 하기 위해서였다. 분명한 것은, 하나님께서 느부갓네살 왕의 정치적 상승을 가져오셨다. 이것은 이 세상의 모든 지도자들에게도 해당된다. 사도 바울은 이 세상의 통치자들에 대해 “권세는 하나님으로부터 나지 않음이 없나니 모든 권세는 다 하나님께서 정하신 바라”라고 선언하였다(롬 13:1).

하나님은 전체 우주 최초의 그리고 가장 높은 권세이시다. 만일 어떤 사람이 어떤 권세를 가지고 있다면, 그것은 오직 하나님께서 그분의 권세를 그분의 또는 허락받은 사람에게 어느 정도 위임하셨기 때문이다.

그러나 악한 통치자들은 어떠한가? 바울은 심지어 그들까지도 하나님에 의해 세움을 받았다고 하지 않았는가? 그렇다. 같은 서신의 앞부분에서 바울은 “성경이 바로에게 이르시되 내가 이 일을 위하여 너를 세웠으니 곧 너로 말미암아 내 능력을 보이고 내 이름이 온 땅에 전파되게 하려 함이라”(롬 9:17)라고 썼다. 하나님은 자신을 영화롭게 하시기 위한 목적으로 마음이 강퍅한 바로를 세우셨다. 하나님은 구원의 기적을 통하여 이방인들에게 그분의 능력을 보여주실 수 있었는데 이 기회는 그분이 세우신 마음이 강퍅한 사람이 제공하였다.

이 같은 사실은 예수님과 빌라도 사이의 대화에서도 분명하지 않은가? 빌라도가 예수님께 “내가 네게 말하지 아니하느냐 내가 너를 놓을 권한도 있고 십자가에 못 박을 권한도 있는 줄 알지 못하느냐”(요 19:10)라고 말했을 때, 예수님께서 그의 질문에 대답하시지 않았다는 것이 놀라울 따름이다.

예수님은 “위에서 주지 아니하셨더라면 나를 해할 권한이 없었으리니”(요 19:11 강조 추가)라고 대답하셨다. 하나님은 빌라도의 비겁한 성격을 아시기에, 예수님이 십자가에서 죽는 그분의 예정된 계획을 이루시기 위하여 그를 세우셨다.

구약 성경의 역사를 읽어보면, 하나님은 종종 악한 인간 통치자를 그분의 진노의 대리인으로 사용하시는 것을 볼 수 있다. 느부갓네살은 하나님께서 구약 성경의 많은 민족을 심판하시는 도구로 사용되었다.

성경에는 하나님께서 통치자들을 세우시거나 낮추신 사례가 매우 많다. 예를 들어, 신약 성경에서, 헤롯은 그의 백성들이 그의 연설을 듣고 그의 앞에서 “이것은 신의 소리요 사람의 소리가 아니라”(행 12:22)라고 크게 부르짖었을 때 하나님께 영광을 돌리지 않았다.

그 결과는 그는 “주의 사자가 곧 치니 벌레에게 먹혀 죽었다”(행 12:23).

헤롯은 명백히 사탄의 나라의 시민이었음에도 불구하고 하나님의 심판을 받았음을 명심하라. 분명한 것은, 하나님은 그분이 원하시면, 이 땅의 지도자를 누구든지 낮추실 수 있다.[5]

하나님의 증언(God’s Personal Testimony)

마지막으로, 우리는 하나님께서 자신이 이 땅의, 인간의 국가에 대한 그분의 주권에 관하여 선지자 예레미야를 통해 하신 말씀을 읽어보자.

여호와의 말씀이니라 이스라엘 족속아 이 토기장이가 하는 것 같이 내가 능히 너희에게 행하지 못하겠느냐 이스라엘 족속아 진흙이 토기장이의 손에 있음 같이 너희가 내 손에 있느니라 내가 어느 민족이나 국가를 뽑거나 부수거나 멸하려 할 때에 만일 내가 말한 그 민족이 그의 악에서 돌이키면 내가 그에게 내리기로 생각하였던 재앙에 대하여 뜻을 돌이키겠고 내가 어느 민족이나 국가를 건설하거나 심으려 할 때에 만일 그들이 나 보기에 악한 것을 행하여 내 목소리를 청종하지 아니하면 내가 그에게 유익하게 하리라고 한 복에 대하여 뜻을 돌이키리라(렘 18:6-10).

당신은 사탄이 광야에서 예수님을 유혹할 때, 합법적으로 예수님께 이 땅의, 인간의, 정치적 나라를 제공할 수 없었다는 것을 알겠는가? 만일 그가 진실을 말했다면(그는 때로는 그렇게 한다), 그가 예수님께 제공할 수 있었던 것은 어둠의 나라를 통치하는 것일 것이다.

사탄은 인간의 정부에 영향을 줄 수 있을까? 있다. 그러나 단지 구원받지 못한 사람들이 인간의 정부에 참여하고 있으며, 그는 구원받지 못한 사람들의 영적 주재이기 때문이다. 그는 하나님이 그에게 허락하신 만큼의 영향력을 가지고 있으며, 하나님은 원하시면 언제든지 사탄의 어떤 계획이라도 좌절시키실 수 있다. 사도 요한은 예수님이 “땅의 임금들의 머리가 되셨다”(계 1:5)고 썼다.

사탄이 자연재해와 이상 기후를 일으킬까? (Does Satan Cause Natural Disasters and Adverse Weather?)

사탄이 “이 세상의 신”이기 때문에, 많은 사람들은 그가 기후를 조종하며 가뭄, 홍수, 태풍, 지진과 같은 모든 자연재해를 일으킨다고 가정한다. 하지만 성경은 우리에게 이것을 가르치는가? 다시 말하지만, 우리는 사탄에 대한 전체 이론을 “도둑이 오는 것은 도둑질하고 죽이고 멸망시키려는 것 뿐이다”(요 10:10)라는 한 성경 말씀에만 근거하지 않도록 주의해야 한다. 나는 사람들이 이 구절을 인용하여 도둑질하고 죽이고 멸망시키는 것은 다 사탄에게서 비롯된 것이라고 말하는 것을 얼마나 자주 듣는지 모른다. 그러나 우리가 성경을 더 많이 살펴볼수록, 하나님 자신도 가끔 죽이고 멸망시키신다는 것을 알 수 있다. 여러 가지 예제들 가운데 아래 세 구절을 살펴보자.

입법자와 재판관은 오직 한 분이시니 능히 구원하기도 하시며 멸하기도 하시느니라(약 4:12, 강조 추가).

마땅히 두려워할 자를 내가 너희에게 보이리니 곧 죽인 후에 또한 지옥에 던져 넣는 권세 있는 그를 두려워하라 내가 참으로 너희에게 이르노니 그를 두려워하라(눅 12:5, 강조 추가).

몸은 죽여도 영혼은 능히 죽이지 못하는 자들을 두려워하지 말고 오직 몸과 영혼을 능히 지옥에 멸하실 수 있는 이를 두려워하라(마 10:28, 강조 추가).

우리가 죽이거나 멸망시키는 것을 포함한 모든 것을 다 사탄의 역사라고 말하는 것은 오해하고 있는 것이다. 성경에는 하나님이 죽이고 멸망시키셨다는 많은 예가 있다.

우리는 예수님께서 도둑질하고 죽이고 멸망시키기 위해 온 도둑에 관해 말씀하셨을 때, 실제로 마귀를 가리키신 것인지를 자신에게 물어봐야 한다. 다시 말하지만, 우리는 그분의 말씀을 문맥적으로 읽을 필요가 있다. 그 말씀 전에 예수님은 “나보다 먼저 온 자는 다 절도요 강도니 양들이 듣지 아니하였느니라”(요 10:8)라고 말씀하셨다. 우리가 예수님은 선한 목자시라는 요한복음 10:1-15의 전체 말씀을 일어보면, 그분께서 도둑이라고 언급하신 것은 거짓 교사와 종교 지도자들이라는 것이 더욱 분명해진다.

이상 기후와 자연재해에 대한 다양한 관점(Various Views of Adverse Weather and Natural Disasters)

폭풍이나 지진이 발생했을 때, 하나님을 믿는 사람들은 머릿속에 이런 신학적인 질문이 들것이다. “누가 이것을 일으킬까?” 성경을 믿는 그리스도인들에게는 두 가지 가능성밖에 없다. 하나님 아니면 사탄이 그것을 일으킨다.

일부 사람들은 “아니, 하나님은 비난받을 수 없습니다! 사람들이 비난받아야 합니다. 하나님은 그들의 죄 때문에 그들을 심판하시고 계십니다.”라고 반박할 수 있다.

만일 하나님께서 죄에 심판으로 폭풍이나 지진을 일으키셨다면, 우리는 확실히 하나님이 아닌, 반역적인 인간을 비난해야 할 것이다. 하지만 하나님은 여전히 책임을 갖고 계시는데, 그것은 자연재해가 그분의 명령 없이는 일어날 수 없기 때문이다.

아니면, 만일 하나님께서 사탄이 폭풍과 지진을 일으켜 죄인에 대한 그분의 심판을 가져오도록 허락하셨다면, 우리는 사탄이 그것을 일으켰다고 말할 수 있다. 하지만 하나님께는 여전히 책임이 있다. 왜냐하면, 그분께서 사탄이 파괴를 일으키도록 허락하셨으며, 또한 이러한 파괴는 그분의 창조물이 지은 죄 때문에 일어났기 때문이다.

일부 사람들은 폭풍과 지진에 대해 하나님과 사탄, 누구에게도 책임이 없으며, 그것은 단순히 “죄로 타락한 세상의 자연적인 현상”이라고 말한다. 모호하게나마 그들도 역시 자연재해에 대한 인간의 책임을 물으려고 한다. 하지만 그들은 요점을 놓치고 있다. 이런 해석은 하나님의 책임을 없애지는 못한다. 만일 폭풍이 단순히 “죄로 타락한 세상의 자연적인 현상”이라면, 누가 그것이 일어날 것을 결정하는가? 폭풍은 분명히 인간이 만든 것이 아니다. 즉 폭풍은 대기 속에 특정 양의 거짓말이 전파될 때마다 일어나는 것이 아니다. 지진은 특정 인수의 사람들이 간음할 때마다 발생하는 것이 아니다.

만일 폭풍과 죄 사이에 연관이 있다면, 하나님이 관여하셨을 것이다. 왜냐하면, 폭풍은 죄에 대한 그분의 심판의 표현이기 때문이다. 그것이 무작위로 발생한다 할지라도, 무작위로 발생하도록 명령하신 분이 하나님일 수밖에 없기 때문에 그분은 관여하셨다.

죄와 자연재해 사이에 관계가 없다 할지라도, 세계를 설계하실 때, 하나님의 실수로 인한 오류 때문에 지각이 때때로 흔들리고 기후가 이따금 난폭해지므로 하나님은 지진과 폭풍에 대한 책임을 여전히 피하실 수 없다. 그분은 창조주이시고 그분의 실수 때문에 사람들에게 해가 되기 때문이다.

“대자연“은 존재하지 않는다(There is No “Mother Nature”)

그래서 우리는 자연재해의 문제에 대해서 두 가지 해답밖에 없다. 하나님의 책임이 아니면 사탄의 책임이다. 정확한 해답이 무엇인지를 결정하기 위해 구체적인 성경 말씀을 살펴보기 전에, 먼저 그 두 가지 가능한 해답에 관해 더 깊이 생각해보자.

만일 사탄이 자연재해를 일으켰다면, 하나님은 그를 막으실 수 있거나 없다. 만일 하나님이 사탄이 자연재해를 일으키는 것을 막으실 수 있음에도 불구하고 막으시지 않았다면, 그분은 여전히 일부 책임을 지셔야 한다. 그분의 허락 없이는 재앙이 발생할 수 없다.

다른 측면에서, 하나님이 사탄을 제지시키시고 싶었지만 그럴 능력이 없었다고 잠시 가정해보자. 그것은 정말 가능성이 있는 일인가?

만일 하나님이 자연재해를 일으키는 사탄을 제지하실 수 없다면, 사탄이 하나님보다 더 강력하거나 총명하다. 이것은 사실상 “사탄은 아담이 타락할 때 이 세상을 통치하는 권세를 얻었다”는 이론이 말하는 것을 뒷받침하는 것이다. 그들은 사탄이 아담의 차용계약을 손에 넣었기에 이 땅에서 자기가 원하는 것은 무엇이든지 할 수 있는 합법적인 권리를 가지고 있다고 주장한다. 지금, 하나님은 사탄을 제지하시고 싶지만, 사탄이 갖고 있는 아담의 차용계약을 존중해야 하므로 제지하실 수 없다. 즉, 하나님은 아담의 타락 이후에 무슨 일이 일어날지를 예측하시지 못할 정도로 어리석었지만, 사탄은 하나님보다 총명하여 하나님이 그가 갖기를 바라시지 않았던 권세를 얻었다. 개인적으로, 나는 사탄이 하나님보다 더 총명하다고 말하는 것이 아니다.

만일 “사탄이 권세를 얻었다는” 이론이 사실이라면, 왜 사탄은 지금보다 더 많은 지진과 폭풍을 일으키지 않는지, 그리고 왜 더 많은 규모의 그리스도인들을 목표로 하지 않는지 우리는 알고 싶을 것이다(만일 당신이 “하나님께서 사탄이 그리스도인들을 목표로 삼지 못하게 하시기 때문”이라고 말한다면, 당신은 곧 사탄이 하나님의 허락없이는 역사할 수 없다는 것을 인정한 셈이 된다.)

우리가 범위를 좁혀 구체적으로 보면, 우리의 문제에 대한 유일한 두 가지 해답은 (1) 하나님이 지진과 폭풍을 일으키시거나 (2) 사탄이 하나님의 허락하에 일으키는 것이 된다.

당신은 어느 해답이 정확한지에 관계없이, 궁극적인 책임이 하나님께 있다는 것을 볼 수 있을 것이다. 사람들이 “하나님은 그 폭풍을 보내시지 않았다. 사탄이 하나님의 허락하에 일으킨 것이다”라고 말할 때, 그들은 희망대로 하나님을 책임에서 완전히 벗어나게는 하지 못한다. 만일 하나님이 자신의 뜻과는 관계없이 사탄이 폭풍을 일으키는 것을 제지하셨다면, 그분은 책임을 지시게 된다. 반역한 인간들은 그들의 죄 때문에 비난받을 수 있다(하나님께서 폭풍을 일으키셨거나 심판의 도구로서 허락하셨다면), 하지만 하나님이 참여하시지 않았다거나 책임이 없으시다고 말하는 것은 어리석은 것이다.

성경의 증언(Scripture’s Testimony)

자연재해에 대해 성경은 구체적으로 어떻게 말씀하는가? 성경은 하나님이나 사탄이 그것을 일으킨다고 말씀하는가? 먼저 지진에 대한 성경의 말씀부터 살펴보자.

성경에 따르면, 지진은 죄인들에 대한 하나님의 심판 때문에 일어날 수 있다. 예레미야서에서 우리는 “그[하나님의] 진노하심에 땅이 진동하며 그 분노하심을 이방이 능히 당하지 못하느니라”(렘 10:10, 강조 추가)라는 말씀을 읽을 수 있다.

이사야도 아래와 같이 경고하였다.

만군의 여호와께서 우레와 지진과 큰 소리와 회오리바람과 폭풍과 맹렬한 불꽃으로 그들을 징벌하실 것인즉(사 29:6, 강조 추가).

당신은 모세의 시대에 땅이 입을 열어 고라와 그의 반역자들을 삼켜버린 일을(민 16:23-34을 보라) 떠올릴 수 있다. 이것은 분명히 하나님의 심판 행위였다. 하나님께서 지진으로 심판하신 다른 예는 겔 38:19; 시 18:7; 77:18; 학 2:6; 눅 21:11; 계 6:12; 8:5; 11:13; 16:18에서 찾을 수 있다.

성경에 기록된 일부 지진은 하나님의 심판 행위만은 아니다. 그럼에도 불구하고, 그것은 하나님에 의해 발생 하였다. 예를 들어, 마태복음에 따르면, 예수님이 죽으셨을 때와(마 27:51, 54) 부활하셨을 때에(마 28:2) 지진이 일어났다. 사탄이 일으킨 것일까?

바울과 실라가 빌립보 감옥에서 한밤중에 하나님을 찬송할 때, “갑자기 큰 지진이 나서 옥터가 움직이고 문이 곧 다 열리며 모든 사람의 매인 것이 다 벗어졌다”(행 16:26, 강조 추가). 사탄이 그 지진을 일으켰을까? 나는 그렇게 생각하지 않는다! 심지어 간수도 하나님의 능력을 증거한 후 구원받았다. 그리고 그것은 사도행전에서 유일하게 언급한 하나님이 일으키신 지진이 아니다(행 4:31을 보라).

나는 최근 일부 좋은 뜻을 가진 그리스도인들이 특정 지역의 지진예보를 듣고 그 곳에 가서 마귀를 대적하여 “영적 전쟁”을 벌렸다는 이야기를 읽었다. 당신은 그들이 범한 오류가 보이는가? 그들은 하나님께 그곳에 살고 있는 사람들에게 자비를 베푸시기를 기도하는 것이 성경적일 것이다. 그리고 그들이 그렇게 했다면, 시간과 돈을 낭비하면서 그곳까지 갈 필요가 없었을 것이다 – 그들은 자신이 살고 있는 곳에서 하나님께 기도할 수 있었다. 지진을 막기 위해 마귀와 전투하는 것은 비성경적이다.

폭풍은 어떠한가?(How About Hurricanes?)

폭풍이란 단어는 성경에서 찾을 수 없지만, 우리는 광풍에 대한 예는 확실히 찾을 수 있다. 예를 들어,

배들을 바다에 띄우며 큰 물에서 일을 하는 자는 여호와께서 행하신 일들과 그의 기이한 일들을 깊은 바다에서 보나니 여호와께서 명령하신즉 광풍이 일어나 바다물결을 일으키는도다(시 107:23-25, 강조 추가).

여호와께서 큰 바람을 바다 위에 내리시매 바다 가운데에 큰 폭풍이 일어나 배가 거의 깨지게 된지라(욘 1:4, 강조 추가).

이 일 후에 내가 네 천사가 땅 네 모퉁이에 선 것을 보니 땅의 사방의 바람을 붙잡아 바람으로 하역금 땅에나 바다에나 각종 나무에 불지 못하게 하더라(계 7:1).

분명히, 하나님은 바람을 일으키시고 멈추실 수 있다.[6]

성경 전체에서, 사탄이 바람을 일으켰다는 말씀은 한 곳밖에 없다. 욥이 시험을 받고 있을 때, 한 사람이 그에게 “거친 들에서 큰 바람이 와서 집 네 모퉁이를 치매 그 청년들 위에 무너지므로 그들이 죽었나이다”(욥 1:19)라고 보고하였다.

우리는 욥기 1장을 읽는 것을 통하여 욥의 불행의 원인이 사탄이라는 것을 알 수 있다. 그러나 우리는 사탄이 하나님의 허락이 없이는 욥과 그의 자녀들을 해칠 수 없다는 것을 절대 잊지 말아야 한다. 그러므로 우리는 다시 한 번, 하나님이 바람을 주관하신다는 것을 알 수 있다.

갈릴리의 광풍(The Gale on Galilee)

예수님과 제자들이 배로 갈릴리 바다를 건널 때, 그들을 습격한 “맹렬한 광풍”은 어떻게 된 것일까? 하나님은 자기 아들을 실은 배에 광풍이 일게 하시지 않을 것이므로 그 바람은 사탄이 일으킨 것이 틀림없다. “스스로 분쟁하는 나라는 무너지기 마련이다”, 그럼 하나님께서 왜 예수님과 열두 제자를 해칠 수 있는 바람을 일으키셨겠는가?

이것은 좋은 쟁론이다. 하지만 잠깐 멈추고 생각해보자. 하나님께서 그 폭풍을 보내시지 않고 사탄이 보냈다 하더라도, 우리는 여전히 하나님께서 사탄이 바람을 보낼 수 있도록 허락하셨음을 인정해야 한다. 그래서 같은 질문은 여전히 답변 되어야만 한다. 왜 하나님은 사탄이 예수님과 열두 제자를 해칠 수 있는 폭풍을 보내는 것을 허락하셨을까?

해답은 무엇일까? 아마도 하나님은 제자들에게 믿음에 관해 가르치시고 계셨을 것이다. 어쩌면 그분은 그들을 시험하시고 계셨을 수도 있다. 혹은 그분은 “모든 일에 우리와 똑같이 시험을 받으신 이로되 죄는 없으신”(히 4:15) 예수님을 시험하시고 계셨을 수도 있다. 완벽하게 시험받으시기 위해, 예수님은 두려움의 시험도 받으셔야만 했을 수 있다. 혹은 하나님은 예수님을 영화롭게 하시고 싶었을 수 있다. 혹은 이상의 모든 것을 다 이루시고 싶었을 수 있다.

하나님은 이스라엘 자손들을 홍해로 이끄실 때, 그들이 바로의 군대의 함정에 빠지게 될 것을 잘 아셨다. 그러나 하나님은 이스라엘을 구원하시지 않았는가? 그러면 하나님이 그들을 몰살당하게 될 곳으로 인도하신 것은 자기 자신을 대적하신 것이 아닌가? 그렇다면 이것은 “스스로 분쟁하는 나라”의 한 예가 아닌가?

아니다. 왜냐하면, 하나님은 이스라엘 백성이 학살당하도록 내버려 두실 의도가 없으셨기 때문이다. 그리고 그분은 자신이 갈릴리 바다에 광풍을 일으키시거나 사탄이 그렇게 하는 것을 허락하셔서 예수님과 열두 제자가 물에 빠지게 하시려는 의도가 없으셨다.

어쨌든, 성경에는 사탄이 갈릴리 바다에 광풍을 보냈는 말씀도 없고 하나님이 보내셨다는 말씀도 없다. 일부 사람들은 예수님이 바람을 꾸짖으셨기 때문에 바람을 보낸 자가 사탄일 수밖에 없다고 말한다. 그럴 수도 있겠지만, 그것은 빈틈없는 주장은 아니다. 예수님은 하나님을 꾸짖으신 것이 아니라 바람을 꾸짖으셨다. 하나님 아버지도 똑같은 일을 하셨을 수 있다. 즉, 그분은 한마디 말씀으로 바람을 일으키실 수도 있고 꾸짖으심으로 그것을 잠잠하게 하실 수도 있다. 예수님이 광풍을 꾸짖으셨다는 것은 사탄이 그것을 일으켰다는 것의 증거가 될 수 없다.

다시 말하지만, 우리는 우리의 전체 신학을 아무것도 증명할 수 없는 한 구절의 말씀에 기반을 두어서는 안 된다. 나는 이미 하나님께서 주권적으로 바람을 제어하시며, 대부분의 경우, 그분께서 바람을 일으키신다는 것을 증명하는 많은 성경 말씀들을 언급하였다. 내 요점은 사탄이 비록 “이 세상의 신”이지만, 독립적으로 바람을 제어하거나, 자기가 원하면 언제든지 또는 어디에서든지 폭풍을 일으킬 수 있는 권한이 없다는 것이다.

그러므로 폭풍이 발생할 때, 우리는 그것을 하나님의 통제를 떠난, 그분께서 멈추고 싶으시지만 그러실 수 없는 것으로 보지 말아야 한다. 갈릴리 바다에서 예수님이 광풍을 꾸짖으신 것은 하나님께서 원하시면 폭풍을 멈추실 수 있다는 것을 증명하기에 충분하다.

그리고 만일 하나님이 폭풍을 보내셨거나(또는 허락하셨다면), 그분에게는 꼭 이유가 있었을 것이다. 그분께서 불순종하는 사람들을 경고하시고 심판하시기 위해 광범위한 재난적인 황폐함을 가져오는 폭풍을 보내시거나 허락하신다고 보는 것이 가장 지혜로울 것이다.

“그러나 폭풍이 때로는 그리스도인들을 해치기도 한다“(“But Hurricanes Sometimes Harm Christians”)

그러나 그리스도인들이 자연재해의 피해를 입는 것은 어떻게 된 일인가? 폭풍이 덮칠 때, 그것은 비그리스도인들만 파괴하는 것이 아니다. 그리스도인들은 예수님의 희생적인 죽음으로 말미암아 하나님의 진노에서 제외되지 않았는가? 자연재해가 하나님의 자녀들에게 큰 피해를 가져다 줄 때, 우리는 어떻게 그분께서 궁극적으로 이 모든 것의 발생을 주관하신다는 말을 할 수 있겠는가?

이것은 참으로 어려운 질문이다. 그러나 우리는 이것을 사탄이 자연재해를 일으킨다는 잘못된 전제에 기초하면 쉽게 대답될 수 있다는 것을 반드시 인식해야 한다. 만일 사탄이 모든 자연재해를 일으켰다면, 왜 하나님은 사탄이 그분의 자녀들을 해칠 수도 있는 것을 일으키도록 허락하셨을까? 우리는 여전히 똑같은 문제에 직면하고 있다.

성경은 그리스도 안에 있는 사람들은 “노하심에 이르지 아니할 것이다”(살전 5:9)고 명백하게 말씀한다. 동시에, 성경은 예수님께 순종하지 아니하는 자에게는 “하나님의 진노가 그 위에 머물러 있다”(요 3:36)고 말씀한다. 그러나 구원받은 사람들이 구원받지 못한 사람들 중에 살고 있는데 어떻게 하나님의 진노가 구원받은 사람들에게 영향을 주지 않고 구원받지 못한 사람들에게만 내려질 수 있을까? 그것에 대한 대답은 때로는 그렇지 못할 때도 있다는 것이다. 그리고 우리는 그 사실을 대면해야 한다.

출애굽할 때, 모든 이스라엘 백성들은 한 장소에서 함께 살았으므로 하나님이 심판의 도구로 내린 악성 종기의 재앙은 그들을 해치지 않았다(출 8:22-23; 9:3-7; 24-26; 12:23을 보라). 그러나 우리는 지금 “애굽인”들과 함께 살고, 나란히 일하고 있다. 만일 하나님께서 그들을 자연재해의 방식으로 심판하시려 한다면, 우리는 어떻게 탈출해야 하는가?

탈출은 확실히 이 질문에 대한 답을 이해하는 핵심 단어이다. 비록 노아가 하나님이 땅에 홍수를 내리실 때, 하나님의 완전한 진노를 탈출하였지만, 그는 여전히 부정적인 영향을 받았다. 그는 방주를 구축하기 위해 수고해야 했고 냄새나는 동물 무리와 함께 배에서 1년 동안 보내야만 했다. (덧붙여, 구약과 신약 성경은 노아의 홍수는 사탄이 아닌 하나님이 내리신 것이라고 말씀한다; 창 6:17; 벧후 2:5을 보라).

하나님의 심판이 소돔과 고모라에 떨어졌을 때에, 롯은 그의 아내와 함께 탈출하였지만, 유황불의 파괴로 자신의 모든 소유를 잃어야만 했다. 악인에 대한 하나님의 심판은 의인에게도 영향을 미쳤다.

예수님은 예루살렘의 신자들이 성이 적군으로 포위당했을 때, 도망하라고 경고하셨다. 왜냐하면, 그것은 “징벌의 날”(눅 21:22-23)이 될 것이기 때문이다. 하나님은 기원 70년에 로마가 예루살렘을 포위하는 것을 허용하심으로써 그분의 진노를 분명하게 나타내셨다. 그리스도의 경고를 마음에 새긴 그리스도인들은 도망하여 목숨을 건졌지만, 그들은 예루살렘에 두고 온 모든 것을 잃었다.

위의 세 예에서, 우리는 하나님의 심판이 악인에게 떨어질 때, 하나님의 백성들도 어느 정도 고통당할 수 있음을 알 수 있다. 그러므로 우리는 자연재해가 종종 그리스도인들에게 영향 준다는 이유로 하나님이 자연재해에 대한 책임이 없으시다고 볼 수 없다.

그러면 우리는 어떻게 해야 하는가?(What Then Shall We Do?)

우리는 하나님이 저주하신 세상에 살고 있으며, 이 세상은 하나님의 진노를 줄곧 경험하고 있다. 바울은 “하나님의 진노가 불의로 진리를 많은 사람들의 모든 경건하지 않음과 불의에 대하여 하늘로부터 나타난다”(롬 1:18)고 썼다. 우리는 악하고 하나님이 저주하신 세상에 살고 있으므로 하나님의 진노가 우리를 향하지 않았다고 할지라도 그것의 영향으로부터 완전히 벗어날 수는 없다.

우리는 이것을 알았다면 어떻게 해야 할까? 첫째, 우리는 하나님을 신뢰해야 한다. 예레미야는 이렇게 썼다.

그러나 무릇 여호와를 의지하며 여호와를 의뢰하는 그 사람은 복을 받을 것이라 그는 물 가에 심어진 나무가 그 뿌리를 강변에 뻗치고 더위가 올지라도 두려워하지 아니하며 그 잎이 청청하며 가무는 해에도 걱정이 없고 결실이 그치지 아니함 같으리라(렘 17:7-8).

예레미야는 주님을 신뢰하는 사람은 가뭄에 직면하지 않을 것이라고 말하지 않았다. 더위와 가뭄이 올 때, 주님을 신뢰하는 사람은 그 뿌리를 강변에 뻗친, 물 가에 심어진 나무와 같다. 온 세상이 쇠약해질지라도 그에게는 다른 공급원이 있다. 이스라엘에 기근이 들었을 때, 까마귀에 의해 공급받은 엘리사의 이야기도 한 예이다(왕상 17:1-6을 보라). 다윗은 의인은 “기근의 날에도 풍족할 것이다”(시 37:19)라고 썼다.

그러나 기근은 마귀가 일으키는 것이 아닌가? 아니, 성경에 따르면 그렇지 않다. 하나님은 항상 책임을 지시며, 기근은 종종 사람들에 대한 그분의 진노의 결과로 내려졌다. 예를 들면,

그러므로 만군의 여호와께서 이와 같이 말씀하시니라 보라 내가 그들을 벌하리니 청년들은 칼에 죽으며 자녀들은 기근에 죽고(렘 11:22, 강조 추가).

만군의 여호와께서 이와 같이 말씀하시되 보라 내가 칼과 기근과 전염병을 그들에게 보내어 그들에게 상하여 먹을 수 없는 몹쓸 무화과 같게 하겠고(렘 29:17).

인자야 가령 어떤 나라가 불법을 행하여 내게 범죄하므로 내가 손을 그 위에 펴서 그 의지하는 양식을 끊어 기근을 내려 사람과 짐승을 그 나라에서 끊는다 하자(겔 14:13, 강조 추가).

너희가 많은 것을 바랐으나 도리어 적었고 너희가 그것을 집으로 가져갔으나 내가 불어 버렸느니라 나 만군의 여호와가 말하노라 이것이 무슨 까닭이냐 내 집은 황폐하였으되 너희는 각각 자기의 집을 짓기 위하여 빨랐음이라 그러므로 너희로 말미암아 하늘은 이슬을 그쳤고 땅은 산물을 그쳤으며 내가 이 땅과 산과 곡물과 새 포도주와 기름과 땅의 모든 소산과 사람과 가축과 손으로 수고하는 모든 일에 한재를 들게 하였느니라(학 1:9-11, 강조 추가).

위의 네 번째 예에서, 우리는 이스라엘 백성이 자신의 죄 때문에 한재를 입었음을 읽게 된다. 하지만 하나님은 여전히 그것에 대한 책임이 있다고 주장하신다.[7]

만일 하나님이 악한 백성에게 기근을 보내셨고, 우리가 그 악한 사람들 사이에서 살고 있다면, 우리는 그분께서 우리의 필요를 채워주실 것을 믿어야 한다. 바울은 기근이 우리를 그리스도의 사랑에서 떼어 놓을 수 없다고 말하였다: “누가 우리를 그리스도의 사랑에서 끊으리요 환난이나 곤고나 박해나 기근이나 적신이나 위험이나 칼이랴?”(롬 8:35, 강조 추가). 바울은 그리스도인은 결코 기근에 직면하지 않을 것이라고 말하지 않았음을 주목하라. 그는 율법 학자로서, 기근은 하나님이 악인들을 심판하시기 위해 내리시는 것임을 알면서도 그리스도인들에게 그들도 기근을 만날 수 있음을 암시하였다.

순종과 지혜(Obedience and Wisdom)

둘째로, 우리는 순종하고 하나님의 지혜를 사용하여 세상을 향한 하나님의 진노에 휘말려 들어가는 것을 피면 해야 한다. 노아는 방주를 만들어야만 했고, 롯은 뒤를 돌아보지 말아야 했으며, 예루살렘의 그리스도인들은 도시에서 도망해야만 했다. 이 모든 사람들은 악인을 향한 하나님의 심판에 휘말리는 것을 피면 하기 위해 하나님께 순종해야만 했다.

내가 만일 폭풍이 자주 발생하는 지역에 살고 있다면, 폭풍에 날아갈 수 없는 든든한 집 또는 쉽게 교체할 수 있는 싼 집을 지을 것이다! 그리고 나는 기도할 것이다. 모든 그리스도인들은 기도하며 예수님이 “장래 일을 너희에게 알리신다”(요 16:13)고 약속하신 분 안에 깨어 있어야 한다. 그래야만 그들은 세상을 향한 하나님의 진노를 피할 수 있다.

사도행전 11장에서 우리는 선지자 아가보가 유대에 사는 그리스도인들에게 큰 재난이 될 수 있었던 기근에 대해 경고한 것을 읽을 수 있다. 결국, 그들은 바울과 바나바의 믿음에 의해 부조를 받게 되었다(행 11:28-30을 보라).

오늘날에도 이러한 일들이 발생할 수 있을까? 물론이다. 왜냐하면, 성령님이 변하셨거나 하나님의 사랑이 무효가 되지 않았기 때문이다. 그러나 불행하게도, 그리스도의 몸의 일부 지체들은 성령님의 이런 은사와 나타내심에 대해 열려있지 않다. 그들은 “성령을 소멸하여”(살전 5:19) 하나님의 일부 최선의 것을 놏치게 된다.

순복음 기업인의 설립자이자 전 사장인 데모스 사카리안은 그의 자서전에서 하나님께서 어떻게 문맹인 남자아이를 통해 1800년대 후반의 아르메니아의 그리스도인들에게 말씀하셨는지에 대해 자세히 적고 있다. 그는 임박한 대학살에 대해 경고하였는데, 그 결과로, 이러한 초자연적인 명시를 믿은 수천 명의 오순절파 그리스도인들은 그 나라에서 도망하였으며 그 가운데는 사카리안의 조부모도 있었다. 그후 머지않아, 아르메니아를 침공한 터키군은 수만 명의 아르메니아인을 학살하였으며 그 가운데는 하나님의 경고에 주의를 기울이지 않은 그리스도인들도 포함되었다.

우리가 성령님께 열려있고 하나님께 순종하는 것이 현명하다. 그렇지 않으면, 우리는 하나님께서 정말 원하시지 않지만, 그분의 진노를 경험할 가능성이 매우 높다. 엘리사는 어느 한 번 한 여인에게 “너는 일어나서 네 가족과 함께 거주할 만한 곳으로 가서 거주하라 여호와께서 기근을 부르셨으니 그대로 이 땅에 칠 년 동안 임하리라”(왕하 8:1)라고 지시한 적이 있다. 그 여자가 선지자의 말을 듣지 않았다면 어떻게 되었을까?

요한계시록에서 우리는 하나님의 백성들이 “바벨론”에서 나오지 않으면 그녀가 받을 심판을 받게 될 것이라는 흥미로운 경고를 읽게 된다.

또 내가 들으니 하늘로부터 다른 음성이 나서 이르되 내 백성아, 거기서[바벨론] 나와 그의 죄에 참여하지 말고 그가 받을 재앙들을 받지 말라 그의 죄는 하늘에 사무쳤으며 하나님은 그의 불의한 일을 기억하신지라…그러므로 하루 동안에 그 재앙들이 이르리니 곧 사망과 애통함과 흉년이라 그가 또한 불에 살라지리니 그를 심판하시는 주 하나님은 강하신 자이심이라(계 18:4-5, 8, 강조 추가).

요약하면, 하나님은 기후, 자연재해를 주관하신다. 하나님은 성경에서 그분께서 자연을 주재하심을 반복적으로 증명하셨다. 그분은 노아의 시대에 사십 일 동안 비가 내리게 하시고, 이스라엘의 원수에게 우박과 다른 자연재해를 내리시고, 요나의 배에 바람을 일으키시고, 갈리리 바다에서 바람을 꾸짖으셨다. 그분은 예수님의 말씀처럼 “천지의 주재시다”(마 11:25). 자연에 대한 하나님의 주권을 증거하는 성경 말씀을 참고하려면, 수 10:11; 욥 38:22-38; 렘 5:24; 10:13; 31:35; 시 78:45-49; 105:16; 107:33-37; 135:6-7; 147:7-8, 15-18; 마 5:45; 행 14:17을 보라.

몇 가지 질문에 대한 답변(A Few Questions Answered)

만일 하나님이 기근, 홍수, 지진을 통해 사람을 심판하신다면, 하나님을 대표하는 우리가 하나님이 징벌하시는 사람들을 도와주고 고통을 덜어주는 것은 잘못된 것일까?

아니, 전혀 그렇지 않다. 하나님은 그분이 심판하시는 사람들을 포함한 모든 사람을 사랑하신다는 것을 우리는 알아야 한다. 이상하게 들릴지 모르지만, 자연재해를 통한 그분의 심판은 실제로 그분의 사랑의 표현이다. 어떻게 그럴 수 있는가? 자연재해가 가져오는 고난과 어려움을 통해, 하나님은 그분이 사랑하시는 사람들에게 그분은 거룩하시고 심판을 내리시기에 죄에 따른 결과가 있다는 것에 대해 경고하신다. 하나님은 사람들이 구주에 대한 필요를 느끼게 하시기 위해 그들에게 일시적인 고통을 허락하신다 – 그것은 그들이 불못에 던져지지 않게 하시기 위함이다. 그것은 사랑이다!

사람들이 숨을 쉬고 있는 한, 하나님은 여전히 그들에게 넘치는 자비를 베풀어 주시며 그들에게 회개할 시간을 주신다. 우리는 우리의 동정과 도움을 통해, 하나님의 일시적인 진노를 경험하고 있지만 그분의 영원한 진노에서 구원 될 수 있는 사람들에게 하나님의 사랑을 드러낼 수 있다. 자연재해는 우리가 이 세상에 다가갈 수 있는 기회이다. 이 세상을 위해 예수님은 죽으셨다.

다른 사람에게 복음을 전하는 것이 인생에서 가장 중요한 일이 아닐까? 우리가 영원의 관점을 가지게 되면 자연재해의 고통은 앞으로 불못에 던져질 사람들의 고통에 비하면 아무것도 아니다.

사람들은 일반적으로 고통당할 때 복음을 더 잘 받아들인다. 이웃 나라의 핍박에 회개한 이스라엘의 이야기부터 시작하여 방탕한 아들에 관한 예수님의 이야기까지 성경에는 이런 현상을 보여주는 수많은 예가 있다. 그리스도인들은 자연재해를 수확할 시기가 곧 무르익을 것으로 보아야 한다.

진실을 말해 보자(Let’s Tell the Truth)

폭풍이나 지진이 일어난 후, 목숨을 건진 사람들에게 우리는 무엇을 말해야 하는가? 그들이 자신의 처지에 대한 신학적인 답변을 요구하면, 우리는 어떻게 대답해야 할까? 우리는 성경의 가르침에 정직해야 한다. 우리는 사람들에게 하나님은 거룩하시며 그들은 죄에 대한 결과를 져야 한다고 말해야 한다. 우리는 폭풍의 사나운 포효는 전능하신 하나님이 소유하신 힘에 비하면 아무것도 아니며 그들의 집이 흔들릴 때 느끼는 두려움은 그들이 지옥에 던져질 때의 공포에 비하면 아무것도 아니라는 것을 그들에게 알려주어야 한다. 우리는 그들에게 우리가 모두 지옥에 던져져야 마땅함에도 불구하고, 하나님께서 우리에게 회개하고 그분의 진노에서 구원받을 수 있게 해주시는 예수님을 믿을 수 있는 시간을 주시는 자비를 베푸셨음을 그들에게 알려주어야 한다.

어떤 사람들은 “그러나 우리는 하나님에 대해 사람들을 겁주지 말아야 합니다. 그렇지 않습니까?”라고 묻는다. 답은 성경에서 발견된다. “여호와를 경외하는 것이 지식의 근본이다”(잠 1:7). 사람들이 하나님을 경외하기 전에는 아무것도 모른다.

사람들이 하나님께 화가 난다면 어떻게 될까?(What if People Become Angry With God?)

사람들은 자신이 당하는 고통 때문에 하나님께 화를 내지 않을까? 아마도 그럴 것이다. 그러나 우리는 그들이 자신의 거만함을 볼 수 있도록 조심스럽게 도와야 한다. 아무도 그에 대한 하나님의 대우 때문에 그분께 불평할 권리가 없다. 왜냐하면, 우리는 모두 오래전에 벌써 지옥에 던져졌어야 마땅하기 때문이다. 사람들은 자신의 재앙 때문에 하나님을 저주하기보다는 그들을 경고하신 하나님의 사랑으로 말미암아 그분을 찬양해야 한다. 하나님은 모든 사람들이 자신의 이기적인 길을 따라 지옥에 가는 것을 내버려두실 모든 권리가 있다. 그러나 하나님은 사람을 사랑하시기에 날마다 그들을 부르신다. 그분은 사과나무의 꽃이 피는 것을 통하여, 새들의 노랫소리를 통하여, 산들의 장엄함을 통하여, 무수한 별들의 반짝임을 통하여 그들을 조용하게 부르신다. 그분은 그들의 양심을 통하여, 그분의 몸인 교회를 통하여, 그리고 그분의 성령을 통하여 그들을 부르시지만, 그들은 그분의 부르심을 무시하였다.

물론, 사람들이 고통을 당하여만 하는 것이 하나님의 뜻이 아니다. 하지만 그들이 계속하여 그분을 무시하면, 그분은 그들의 관심을 얻으시기 위해 더 과감한 조치를 취하실 정도로 그들을 충분히 사랑하신다. 폭풍, 지진, 홍수, 기근은 그런 과감한 조치의 일부분이다. 하나님은 그러한 재난을 통하여 사람들이 겸손해지고 정신을 차리기를 바라신다.

하나님의 심판은 불공평한가?(Is God Unfair in His Judgment?)

우리가 오직 성경적인 관점에서 하나님과 이 세상을 바라보아야만 바르게 생각할 수 있다. 성경적인 관점이란 모든 사람이 하나님의 진노를 받는 것이 마땅하지만, 하나님은 자비로우시다는 것이다. 고통받는 사람들이 하나님으로부터 더 좋은 대우를 받을 자격이 있다고 말한다면, 그는 불평하고 있는 것이 확실하다. 모든 사람은 하나님으로부터 훨씬 더 많은 자비를 받고 있다.

이 주제에 관련하여, 예수님은 그 당시의 한 재난에 대하여 설명하여 주셨다. 누가복음을 보면,

그 때 마침 두어 사람이 와서 빌라도가 어떤 갈릴리 사람들의 피를 그들의 제물에 섞은 일로 예수께 아뢰니 대답하여 이르시되 너희는 이 갈릴리 사람들이 이같이 해 받으므로 다른 모든 갈릴리 사람보다 죄가 더 있는 줄 아느냐 너희에게 이르노니 아니라 너희도 만일 회개하지 아니하면 다 이와 같이 망하리라 또 실로암에서 망대가 무너져 치어 죽은 열여덟 사람이 예루살렘에 거한 다른 모든 사람보다 죄가 더 있는 줄 아느냐 너희에게 이르노니 아니라 너희도 만일 회개하지 아니하면 다 이와 같이 망하리라(눅 13:1-5).

빌라도의 손에 죽은 갈릴리 사람들은 “하나님께서 우리를 빌라도의 손에서 구해주시지 않은 것은 공평하지 않다!”라고 말할 수 없다. 그들은 죽어 마땅한 죄인들이다. 그리고 예수님에 따르면, 살아남은 갈릴리 사람들이 죽은 사람들보다 죄가 적다고 생각하는 것은 잘못된 것이다. 그들은 하나님께로부터 더 많은 사랑을 얻은 것이 아니다 – 그들은 더 큰 자비를 받은 것이다.

그리스도의 메시지는 분명했다: “당신들은 모두 죄인이다. 죄에는 결과가 따른다. 지금, 당신이 살아있는 것은 하나님의 자비 때문이다. 그래서 더 늦기 전에 회개하라.”

예수님은 하나님의 자비에 대한 비유로서 이런 비극을 설명하셨다.

이에 비유로 말씀하시되 한 사람이 포도원에 무화과나무를 심은 것이 있더니 와서 그 열매를 구하였으나 얻지 못한지라 포도원지기에게 이르되 내가 삼 년을 와서 이 무화과나무에서 열매를 구하되 얻지 못하니 찍어버리라 어찌 땅만 버리게 하겠느냐 대답하여 이르되 주인이여 금년에도 그대로 두소서 내가 두루 파고 거름을 주리니 이 후에 만일 열매가 열면 좋거니와 그렇지 않으면 찍어버리소서 하였다 하시니라 (눅 13:6-9).

이것은 하나님의 공의와 자비에 대한 예증이다. 하나님의 공의는 “쓸모없는 나무를 찍어버리라!”라고 소리치지만, 그분의 자비는 “아니, 열매를 맺도록 시간을 더 주자”라고 간청한다. 그리스도가 없는 사람마다 모두 그 나무와 같다.

우리가 폭풍과 홍수를 꾸짖을 수 있을까? (Can We Rebuke Hurricanes and Floods?)

자연재해에 대한 마지막 질문은 이것이다: 만일 우리가 충분한 믿음이 있다면, 자연재해를 꾸짖고 그것의 발생을 막을 수 있을까?

믿음을 가진다는 것은 하나님의 계시된 뜻을 믿는다는 것을 의미한다. 그러므로 믿음은 하나님의 말씀에 기초해야 하지 그렇지 않으면, 그것은 믿음이 아닌 희망 또는 억측이다. 성경에는 우리가 폭풍을 꾸짖을 수 있고 잠잠하게 할 수 있다는 하나님의 약속이 없으므로 사람이 (하나님이 그에게 주권적으로 주시는 믿음을 떠나서) 그렇게 행할 수 없다

좀 더 깊이 설명해보자. 한 사람이 믿음을 갖고 폭풍을 꾸짖을 수 있는 유일한 경우는 그가 하나님께서 폭풍이 특정 지역을 타격하는 것을 원하시지 않는다는 것을 확신할 때이다. 우리가 성경을 통해 알다시피, 하나님은 바람을 다스리시는 분이시므로 폭풍에 대한 책임을 지신다. 그러므로 하나님 자신이 폭풍의 발생을 명령하신 상황에서 누군가가 확신적인 믿음을 갖고 그것을 막는다는 것은 불가능하다! 유일하게 가능한 것은, 하나님께서 누군가의 기도에 대한 응답으로 자비를 베푸시거나, 그분께서 심판하시려는 사람들이 회개한 것에 대한 응답으로 마음을 바꾸신 경우이다(한 예로, 요나의 시대의 니느웨의 이야기가 생각난다). 그러나 하나님께서 마음을 바꾸셨다 할지라도, 아무도 하나님이 마음을 바꾸셨고 그가 폭풍을 꾸짖고 잠잠하게 하기를 바라신다는 것을 알지 못한 이상, 폭풍을 꾸짖고 잠잠하게 할 만한 믿음을 가질 수 없다.

이제까지 큰 바람을 꾸짖으시고 잠잠하게 하신 유일한 사람은 예수님뿐이다. 우리 중의 누군가가 그렇게 할 수 있는 유일한 방법은 하나님께서 우리에게 고린도전서 12:7-11에 열거된 아홉 가지 성령의 은사 중 하나인 “믿음의 은사”를 주시는 것이다. 성령의 모든 은사와 마찬가지로, 믿음의 은사는 오직 성령님의 뜻대로 역사한다(고전 12:11을 보라). 그러므로 하나님께서 당신에게 특별한 믿음을 주셔서 닥쳐오고 있는 폭풍을 꾸짖게 하시지 않는 한, 당신은 그 길에 들어서서 믿음으로 행하려 해서는 안 된다. 당신은 그 곳을 벗어나야 한다! 나는 또한 당신이 하나님의 보호를 위해 기도하고, 그분께서 심판하시는 사람들에게 자비를 베푸시기를 간구하고, 그들이 회개할 수 있도록 그들의 목숨을 살려 주시기를 간구하기를 권한다.

바울이 로마로 가는 길에 배가 두 주 동안 광풍을 만났지만, 그는 바람을 꾸짖음으로써 잠잠하게 하지 않았음을 주목하라(행 27:14-44을 보라). 그가 그렇게 하지 않은 이유는 그가 그렇게 할 수 없었기 때문이다. 또한, 하나님이 배에 있었던 모든 사람에게 자비를 베푸셔서 배가 파선하였지만 276명 모두 살아남았음을 주목하라(행 27:24, 34, 44을 보라). 나는 하나님께서 그들에게 자비를 베푸신 이유가 바울이 그들에게 자비를 베푸시기를 하나님께 기도했기 때문이라고 생각하고 싶다.

 

---

[1]두 가지 가능한 반대 의견에 대한 답변이 있을 수 있다. (1) 유다는 모세의 시체에 대한 미가엘과 사탄 사이의 변론을 언급하였지만, 실제 전투에 대해서는 언급하지 않았다. 사실, 유다는 미가엘이 “감히 비방하는 판결을 내리지 못하고 다만 말하되 주께서 너를 꾸짖으시기를 원하노라”(유 1:9)라고 하였다고 우리에게 알려준다. (2) 엘리사와 그의 사환이 도단 성에서 아람 군대에 의해 포위되었을 때, 엘리사는 하나님께 그의 사환의 눈을 열어 보게 하여달라고 기도하였다(왕하 6:15-17). 그 결과, 그의 사환은 우리가 영적 영역에서 천사들의 군대의 지휘를 받는다고 가정한 “불말과 불병거”를 보았다. 그러나 이것은 그 천사들이 마귀들과의 전투에 참여했다거나 참여하고자 한다는 것을 명확히 나타내지는 못한다. 천사들은 가끔 하나님께서 악인에게 진노를 내리실 때 사용된다. 예를 들어, 열왕기하 19:35에 기록된 것처럼, 하나님의 천사는 앗수르 군사 185,000명을 쳤다.

[2]예를 들어, 마 1:20; 2:13, 19; 4:11; 눅 1:11-20, 26-38을 보라.

[3]이 전체 구절은 또한 욥이 어떤 사람들이 믿고 있는 것처럼 “자신의 두려움을 통해 사탄에게 문을 열어주지” 않았음을 증거한다. 하나님은 욥에 관하여 사탄에게 “네가 나를 충동하여 까닭 없이 그를 치게 하였어도 그가 여전히 자기의 온전함을 굳게 지켰느니라”(욥 2:3, 강조 추가)라고 말씀하셨다. 나는 이 부분에 대해 나의 책, “하나님의 시험” 175-181페이지에서 자세하게 다루었다. 이 책은 우리의 웹 사이트 www.shepherdserve.org에서 영어로 읽을 수도 있다.

[4]또한, 하나님께서 우리가 받는 시험을 제한하심을 나타내는, 곧 우리를 시험하는 자를 제한하심을 나타내는 고린도전서 10:13을 보라.

[5]이것은 우리가 하나님께서 원하시는 사람을 세워 우리를 다스리게 하신다는 것을 알기 때문에 정부 지도자를 위해 기도하지 말고 선거에서 투표하지 말라는 뜻일까? 아니, 그렇지 않다. 민주주의에서 하나님의 진노는 우리가 자초한 것과 다름없다. 우리는 우리가 선출한 사람을 세우게 되며 악인은 다른 악인을 선출한다. 이러한 이유로, 의인은 투표해야 한다. 또한, 신구약 성경 모두가 우리에게 정부 지도자를 위해 기도하라는 가르침을 주고 있는데(렘 29:7; 딤전 2:1-4) 이것은 우리가 하나님께서 누구를 세울지에 영향을 미칠 수 있음을 나타낸다. 왜냐하면, 하나님의 심판은 때로는 악한 정부 지도자의 형태로 내려지며, 대부분 국가는 심판을 받아 마땅하기 때문이다. 우리는 그분의 자비하심을 구하여 우리의 나라가 받아야 할 모든 심판을 다 받지 않게 할 수 있다.

[6]하나님께서 바람을 제어하심을 증명하는 다른 성경 구절들은 다음과 같다. 창 8:11, 출 10:13,19; 14:21; 15:10; 민 11:31; 시 48:7; 78:76; 135:7; 147:18; 148:8; 사 11:15; 27:8; 렘 10:13; 51:16; 겔 13:11, 13; 암4:9, 13; 욘 4:8; 학 2:17. 이 같은 예에서, 하나님은 바람을 심판의 수단으로 사용하셨다.

[7]하나님께서 기근을 일으키신다는 추가적인 근거를 보려면, 신 32:23-24; 삼하 21:1; 24:12-13; 왕하 8:1; 시 105:16; 사 14:30; 렘 14:12, 15-16; 16:3-4; 24:10; 27:8; 34:17; 42:17; 44:12-13; 겔 5:12, 16-17; 6:12; 12:16; 14:21; 36:29; 계 6:8; 18:8을 참조하라. 예수님 자신도 하나님께서 “비를 의로운 자와 불의한 자에게 내려주신다”고 말씀하셨다(마 5:45). 하나님은 비를 제어하신다.

 

O assunto de batalha espiritual tem se tornado cada vez mais popular na igreja nos últimos anos. Infelizmente, muito do que está sendo ensinado contradiz o que as Escrituras dizem. Consequentemente, muitos ministros ao redor do mundo estão ensinando e praticando um tipo de batalha espiritual que a Bíblia nunca descreveu. Com certeza existem coisas como batalhas espirituais bíblicas, e é isso que o ministro discipulador deve praticar e ensinar.

Nesse capítulo e no próximo me endereçarei a alguns dos mitos mais comuns a respeito de Satanás e batalhas espirituais. Trata-se apenas de um resumo de um livro inteiro que escrevi sobre esse assunto com o título de Modern Myths About Satan and Spiritual Warfare (Mitos Modernos Sobre Satanás e Guerras Espirituais)*. Esse livro pode ser lido por inteiro em inglês em nosso site: www.shepherdserve.org.

Mito N^o 1: “No passado da eternidade, Deus e Satanás estavam em uma grande batalha. Hoje, essa luta cósmica entre eles continua”. (Myth #1: “In eternity past, God and Satan engaged in a great battle. Today, the cosmic struggle still rages between them.”)

Esse mito em particular contradiz uma das verdades básicas mais bem fundadas sobre Deus que foi revelada nas Escrituras — que Ele é todo-poderoso, ou onipotente.

Jesus disse que todas as coisas são possíveis com Deus (veja Mt. 19:26). Jeremias afirmou que nada é difícil demais para Ele (veja Jr. 32:17). Nenhuma pessoa ou força pode impedi-lo de cumprir os Seus planos (veja 2 Cr. 20:6; Jó 41:10; 42:2). Através de Jeremias, Deus pergunta: “Quem é como eu que possa… me resistir?” (Jr. 50:44). A resposta é ninguém, nem mesmo Satanás.

Se Deus realmente é o todo-poderoso como as passagens mencionadas acima afirmam, então, dizer que Deus e Satanás estavam ou estão em uma batalha é implicar que Ele não é todo-poderoso. Se Deus tiver perdido um único rounde, tiver sido levemente superado por Satanás ou mesmo, teve que lutar por pouco tempo, então, Ele não é todo-poderoso como diz ser.

O Comentário de Cristo Sobre o Poder de Satanás (Christ’s Commentary on Satan’s Power)

Uma vez Jesus disse algo sobre a queda de Satanás do céu que nos ajudará a entender quanto poder Satanás tem em comparação ao nosso Deus onipotente:

Os setenta e dois voltaram alegres e disseram: “Senhor, até os demônios se submeteram a nós, em teu nome”. Ele respondeu: “Eu vi Satanás caindo do céu como relâmpago” (Lc. 10:17-18).

Quando o Deus todo-poderoso decretou a expulsão de Satanás do céu, Satanás não pôde resistir. Jesus escolheu a metáfora, como relâmpago, para enfatizar a velocidade em que Satanás caiu. Ele não caiu como melado, mas como relâmpago. Em um segundo Satanás estava no céu, no próximo — BOOM! — ele se foi!

Se Deus pode expulsar Satanás tão rápida e facilmente, não seria surpresa que Seus servos comissionados também pudessem expulsar demônios da mesma forma. Como os primeiros discípulos de Cristo, muitos cristãos hoje têm um grande respeito pelo poder dos demônios e ainda não entenderam que o poder de Deus é muito, muito, muito maior. Deus é o Criador e Satanás é só uma criação. Satanás não é páreo para Deus.

A Batalha que Nunca Aconteceu (The War That Never Was)

Por mais estranho que possa parecer para alguns de nós, precisamos entender que Deus e Satanás não estão, nunca estiveram e nunca estarão em uma batalha. Sim, eles têm objetivos divergentes, e podemos dizer que estão em oposição. Mas quando dois lados se opõe um ao outro e um é imensamente mais poderoso que o outro, seus conflitos não são considerados batalhas. Uma minhoca poderia lutar com um elefante?Satanás, como uma minhoca, fez uma pequena tentativa de se opor a Alguém imensamente mais poderoso. Sua oposição foi rapidamente resolvida, e ele foi expulso do céu “como relâmpago”. Não houve batalha — tudo o que houve foi uma expulsão.

Se Deus é todo-poderoso, Satanás não tem a menor chance de prejudicar o que Deus quer fazer. E se Deus permitir que Satanás faça algo, é somente para alcançar Sua própria vontade divina. Essa verdade se tornará abundantemente clara enquanto continuamos a examinar as passagens sobre esse assunto.

A autoridade suprema de Deus sobre Satanás não foi somente demonstrada no passado da eternidade, mas também, no futuro. Lemos em Apocalipse que um único anjo acorrentará Satanás e o prenderá por mil anos (veja Ap. 20:1-3). O incidente futuro não pode ser considerado uma batalha entre Deus e Satanás, assim como sua expulsão do céu também não pode. Note também que Satanás não terá o poder de fugir de sua prisão, e só será liberto no tempo de cumprir os propósitos de Deus (veja Ap. 20:7-9).

E Sobre a Futura “Guerra nos Céus”?(What About the Future “War in Heaven”?)

Se for verdade que Deus e Satanás não estão, nunca estiveram e nunca estarão em uma batalha, por que lemos no livro de Apocalipse sobre uma futura guerra nos céus que envolve Satanás (veja Ap. 12:7-9)?Essa é uma boa pergunta e pode ser facilmente respondida.

Note que essa guerra será entre Miguel e seus anjos contra Satanás e seus anjos. A Bíblia não diz que Deus estará envolvido na batalha. Se estivesse, o conflito dificilmente poderia ser chamado de guerra, porque Deus, sendo todo-poderoso, poderia facilmente esmagar qualquer oposição em um instante, como já provou.

Anjos, incluindo Miguel, não são todo-poderosos e, portanto, seu conflito com Satanás e seus anjos pode ser chamado de guerra, porque realmente haverá conflito por certo tempo. Mesmo assim, sendo mais poderosos, superarão Satanás e seus demônios.

Por que Deus não Se envolveria pessoalmente nessa batalha em particular, deixando-a a Seus anjos?Não tenho ideia. Certamente, Deus, sendo onisciente, sabia que Seus anjos poderiam ganhar a guerra, e talvez achou que não houvesse necessidade de Se envolver pessoalmente.

Não tenho dúvida de que Deus poderia ter aniquilado fácil e rapidamente os cananitas perversos nos dias de Josué, mas escolheu dar a tarefa aos israelitas. O que Deus poderia ter feito sem esforço e em segundos, Ele requereu que eles fizessem, aumentando grandes esforços por alguns meses. Talvez fosse mais agradável a Deus, já que exigia fé da parte dos israelitas. Talvez essa seja a razão dEle não se envolver pessoalmente naquela futura guerra no céu. Contudo, a Bíblia não nos diz.

O fato de que haverá uma guerra no céu um dia entre Miguel com seus anjos e Satanás com seus anjos, não é motivo para pensarmos que Deus não é todo-poderoso — assim como as batalhas de Israel contra Canaã também não o são.

Satanás não foi Derrotado por Jesus na Cruz?(Was Not Satan Defeated by Jesus on the Cross?)

Finalmente, a respeito desse primeiro mito sobre as batalhas entre Deus e Satanás, gostaria de concluir considerando uma frase muito usada: Jesus destruiu Satanás na cruz. As Escrituras nunca disseram que Jesus destruiu Satanás na cruz.

Quando dizemos que Jesus destruiu Satanás, parece que Jesus e Satanás estavam em uma batalha, o que implica que Deus não é todo-poderoso e que Satanás já não estava debaixo da completa autoridade de Deus. Existem outras maneiras bíblicas de descrever o que aconteceu a Satanás quando Jesus entregou Sua vida no calvário. Por exemplo, as Escrituras nos dizem que através de Sua morte, Jesus derrotou “aquele que tem o poder da morte” (veja Hb. 2:14-15).

Até que ponto Jesus tirou os poderes de Satanás?Obvimente, Satanás não está completamente sem poderes agora, caso contrário, o apóstolo João nunca teria escrito: “o mundo todo está sob o poder do Maligno” (1 Jo. 5:19, ênfase adicionada). De acordo com Hebreus 1:14-15, Satanás ficou sem poder a respeito do “poder da morte”. O que isso significa?

As Escrituras falam sobre três tipos de morte: morte espiritual, física e segunda morte. Como aprendemos em um capítulo anterior, a segunda morte (ou morte eterna) é encontrada em Apocalipse 2:22; 20:6, 14 e 21:8, e é quando os ímpios serão lançados no lago de fogo.

A morte física acontece quando o espírito de uma pessoa deixa o corpo, que então para de funcionar.

A morte espiritual descreve a condição do espírito humano que não renasceu pelo Espírito Santo. Alguém espiritualmente morto está alienado de Deus, um espírito que possui uma natureza pecaminosa, isto é, até certo ponto, unida a Satanás. Efésios 2:1-3 nos dá uma imagem de alguém espiritualmente morto:

Vocês estavam mortos em suas transgressões e pecados, nos quais costumavam viver, quando seguiam a presente ordem deste mundo e o príncipe do poder do ar, o espírito que agora está atuando nos que vivem na desobediência. Anteriormente, todos nós também vivíamos entre eles, satisfazendo as vontades da nossa carne, seguindo os seus desejos e pensamentos. Como os outros, éramos por natureza merecedores da ira.

Paulo escreveu que os cristãos de Éfeso estavam mortos em suas transgressões e pecados. Obviamente, ele não estava se referindo à morte física, pois estava escrevendo a pessoas fisicamente vivas. Portanto, ele devia estar falando que estavam mortos, espiritualmente.

O que os matou espiritualmente?Foram suas “trangressões e pecados”. Lembre-se de que Deus disse a Adão no dia em que pecou, que ele morreria (veja Gn. 2:17). Deus não estava falando da morte física, mas espiritual, porque Adão não morreu fisicamente no dia em que comeu o fruto proibido. Ele morreu espiritualmente naquele dia, e não morreu fisicamente até centenas de anos depois.

Paulo continuou dizendo que os efésios, como espiritualmente mortos, tinham andado (ou praticado) naquelas trangressões e pecados, seguindo a “presente ordem deste mundo” (isto é, fazendo o que todos os outros faziam) e seguindo “o príncipe do poder do ar”.

Quem é o “príncipe do poder do ar”?É Satanás, que reina seu domínio de trevas como comandante chefe sobre outros espíritos malignos que habitam na atmosfera. Esses espíritos malignos são listados em vários postos em um capítulo mais adiante de Efésios (veja Ef. 6:12).

Paulo disse que o príncipe das trevas é um “espírito que agora está atuando nos que vivem na desobediência”. A expressão, “dos que vivem em desobediência”, é somente outra descrição para todos os ímpios, enfatizando que a natureza deles é pecaminosa. Mais tarde, Paulo disse que eles eram “por natureza merecedores da ira” (Ef. 2:3, ênfase adicionada). Adicionalmente, disse que Satanás estava trabalhando neles.

O Diabo como Pai (The Devil for a Dad)

Percebendo ou não, os ímpios estão seguindo a Satanás e são seus servos no reino das trevas. Eles têm a sua natureza maligna e egoísta vivendo em seu corpos espiritualmente mortos. Na verdade, Satanás é o pai e senhor espiritual deles. É por isso que Jesus disse uma vez a alguns líderes religiosos incrédulos: “Vocês pertencem ao pai de vocês, o Diabo, e querem realizar o desejo dele” (Jo. 8:44).

Essa é a imagem sombria da pessoa que ainda não renasceu! Ela está vivendo espiritualmente morta, cheia da natureza de Satanás, indo em direção a uma morte física inevitável que teme; e percebendo ou não, um dia experimentará a pior morte de todas, a morte eterna, quando será lançada no lago de fogo.

É extremamente importante que entendamos que mortes espiritual, fisica e eterna são todas manifestações da ira de Deus na humanidade pecadora e que Satanás tem parte nisso. Deus permitiu que Satanás reinasse sobre as trevas e sobre todos os que “amaram as trevas” (Jo. 3:19). De fato, Deus disse a Satanás: “Você pode aprisionar através de seu poder aqueles que não são comprometidos Comigo”. Satanás se tornou um instrumento da ira de Deus sobre os humanos rebeldes. Porque todos pecaram, todos estão debaixo do poder de Satanás, cheios de sua natureza em seus espíritos e aprisionados para fazerem a sua vontade (veja 2 Tm. 2:26).

O Nosso Resgate do Cativeiro (The Ransom for Our Captivity)

Contudo, podemos agradecer a Deus por sua misericórdia para com a humanidade; por causa dessa misericórdia, ninguém precisa continuar em sua condição miserável. E como a morte de Jesus satisfez as exigências da justiça divina, todos os que creem em Cristo podem escapar da morte espiritual e do cativeiro de Satanás, pois não estão mais debaixo da ira de Deus. Quando cremos no Senhor Jesus, o Espírito Santo entra em nossos espíritos e extingui a natureza de Satanás de lá, fazendo com que nossos espíritos renasçam (veja Jo. 1:1-16) e permitindo que tenhamos a natureza divina de Deus (veja 2 Pd. 1:4).

Agora, de volta a nossa pergunta original. Quando o autor de Hebreus disse que Jesus, através de Sua morte, derrotou “aquele que tem o poder da morte, isto é, o Diabo”, ele quis dizer que o poder da morte espiritual, que Satanás exerce sobre todos os ímpios, foi quebrado de sobre aqueles que estão “em Cristo”. Estamos espiritualmente vivos por causa de Cristo, que pagou o preço por nossos pecados.

Além do mais, por não estarmos mais espiritualmente mortos e debaixo do domínio de Satanás, não precisamos mais temer a morte física, já que sabemos o que nos aguarda — uma herança gloriosa e eterna.

Finalmente, por causa de Jesus, fomos libertos e não sofreremos a segunda morte, sendo lançados no lago de fogo.

Jesus destruiu o Diabo na cruz?Não, porque não houve batalha entre Jesus e Satanás. Contudo, Jesus deixou Satanás sem poderes sobre a morte espiritual, pela qual ele mantém os ímpios cativos no pecado. Satanás ainda tem poder de morte espiritual sobre eles, mas não tem poder sobre as que estão em Cristo.

Desarmando os Poderes (The Disarming of the Powers)

Isso também nos ajuda a entender a afirmação de Paulo sobre Ele ter “despojado os poderes e as autoridades” encontrada em Colossenses 2:13-15:

Quando vocês estavam [espiritualmente] mortos em pecados… Deus os vivificou com Cristo. Ele nos perdoou todas as transgressões, e cancelou a escrita de dívida, que consistia em ordenanças, e que nos era contrária. Ele a removeu, pregando-a na cruz, e, tendo despojado os poderes e as autoridades, fez deles um espetáculo público, triunfando sobre eles na cruz (ênfase adicionada).

Paulo usa uma linguagem metafórica óbvia nessa passagem. Na primeira parte, ele compara nossa culpa a uma “escrita de dívida”. O que não podíamos pagar, foi pago por Cristo, que assumiu nossas dívidas de pecado na cruz.

Na segunda parte, assim como os antigos reis removiam as armas de seus conquistados e os faziam desfilar nas ruas da cidade, assim a morte de Cristo foi um triunfo sobre os “poderes e autoridades”, isto é, as classes mais baixas de demônios que reinam sobre os humanos rebeldes, mantendo-os cativos.

Baseando-nos nessa passagem, não podíamos dizer que Cristo destruiu Satanás?Talvez, mas com algumas especificações. Devemos manter em mente que nessa passagem, Paulo estava escrevendo metaforicamente. Todas as metáforas tem um ponto em que as semelhanças se transformam em diferenças, como aprendemos no capítulo sobre interpretação bíblica.

Devemos ter cuidado ao interpretar as metáforas de Paulo em Colossenses 2:13-15. Obviamente, não havia uma “escrita de dívida”, com todos os nossos pecados escritos nela, que foi pregada na cruz. Contudo, isso simboliza o que Jesus alcançou.

Da mesma forma, os demônios que reinavam sobre a humanidade incrédula não foram literalmente desarmados de suas espadas e escudos e desfilaram publicamente nas ruas com Jesus. Éramos cativos desses espíritos malignos, mas ao morrer por nossos pecados, Jesus nos libertou do cativeiro. Jesus não lutou literalmente com aqueles espíritos malignos e eles não estavam em guerra com Ele. Eles, pela permissão justa de Deus, nos mantinham debaixo de seus poder por toda a nossa vida. Seus “poderes” estavam apontados para nós, não para Cristo. Contudo, Jesus os “despojou”. Eles não podem mais nos manter cativos.

Não pensemos que havia uma briga antiga entre Jesus e os espíritos malignos de Satanás, e finalmente, Jesus venceu a batalha na cruz. Se formos dizer que Jesus destruiu o Diabo, tenhamos a certeza de que entendemos que Ele o destruiu por nós, e não por Si mesmo.

Uma vez espantei um cachorrinho do meu quintal que estava aterrorizando minha filha pequena. Posso dizer que eu derrotei aquele cachorrinho, mas espero que entenda que o cachorro nunca foi uma ameaça para mim, somente para minha filha. Foi a mesma coisa com Jesus e Satanás. Jesus espantou um cachorro de nós que nunca O incomodou.

Como Ele espantou aquele cachorro-Demônio?Ele o fez aguentando o castigo por nossos pecados, libertando-nos, assim, de nossa culpa diante de Deus e da ira de Deus; portanto, os espíritos malignos que Deus permite justamente que escravizem humanos rebeldes, não tinham mais direito de nos escravizar. Graças a Deus por isso!

Isso nos leva a um lugar apropriado para examinarmos um segundo mito relacionado ao primeiro.

Mito N^o 2: “Existem constantes batalhas no reino espiritual entre os anjos de Deus e os de Satanás. O resultado dessas batalhas é determinado por nossas batalhas espirituais”. (Myth #2: “There are constant battles in the spiritual realm between God’s angels and Satan’s angels. The outcome of those battles is determined by our spiritual warfare.”)

Já aprendemos no livro de Apocalipse que uma dia haverá uma guerra entre Miguel e seus anjos, e Satanás e seus anjos. Além disso, só há uma outra guerra angelical que as Escrituras mencionam, encontrada no décimo capítulo de Daniel. [1]

Daniel nos diz que havia estado chorando por três semanas durante o terceiro ano do reinado de Ciro, rei da Pérsia, quando um anjo lhe apareceu junto ao rio Tigre. O objetivo da visita do anjo era de lhe dar entendimento a respeito do futuro de Israel, e já estudamos brevemente o que o anjo disse a Daniel em uma capítulo anterior sobre o arrebatamento e o fim dos tempos. Durante a conversa deles, o anjo sem nome disse a Daniel:

Não tenha medo, Daniel. Desde o primeiro dia em que você decidiu buscar entendimento e humilhar-se diante do seu Deus, suas palavras foram ouvidas, e eu vim em resposta a elas. Mas o príncipe do reino da Pérsia me resistiu durante vinte e um dias. Então Miguel, um dos príncipes supremos, veio em minha ajuda, pois eu fui impedido de continuar ali com os reis da Pérsia (Dn. 10:12-13, ênfase adicionada).

Daniel entendeu que suas orações foram ouvidas três semanas antes de seu encontro com esse anjo, mas que o anjo levou três semanas para chegar. A razão do atraso foi que “o príncipe do reino da Pérsia” lhe resistiu. Contudo, ele pôde sair quando Miguel, “um dos príncipes supremos”, veio em sua ajuda.

Quando o anjo estava para deixar Daniel, ele lhe disse:

Tenho que voltar para lutar contra o príncipe da Pérsia e, logo que eu for, chegará o príncipe da Grécia; mas antes lhe revelarei o que está escrito no Livro da Verdade. E nessa luta ninguém me ajuda contra eles, senão Miguel, o príncipe de vocês (Dn. 10:20-21).

Podemos aprender alguns fatos interessantes dessa passagem das Escrituras. Novamente, vemos que os anjos de Deus não são todo-poderosos, e que podem estar envolvidos em lutas contra anjos perversos.

Segundo, aprendemos que alguns anjos (tais como Miguel) são mais poderosos que outros (como o que falou com Daniel).

Questões Para as Quais não Temos Respostas (Questions for Which We Have No Answers)

Podemos perguntar: “Por que Deus não mandou Miguel com a mensagem para Daniel para que não houvesse um atraso de três semanas?” O fato é que a Bíblia não nos diz porque Deus mandou um anjo que Ele sabia, sem dúvida, que não passaria pelo “príncipe da Pérsia” sem a ajuda de Miguel. Aliás, não temos ideia do porquê Deus usaria qualquer anjo para entregar uma mensagem a alguém! Por que Ele não foi pessoalmente, falou audivelmente a Daniel, ou o levou temporariamente ao céu para lhe dizer?Simplesmente não sabemos.

Mas essa passagem prova que há constantes batalhas nos reinos espirituais entre os anjos de Deus e os de Satanás?Não; só prova que há milhares de anos houve uma batalha de três semanas entre um dos anjos mais fracos de Deus e um dos anjos de Satanás chamado de “príncipe da Pérsia”, uma batalha que, se Deus desejasse, poderia nunca ter acontecido. A única outra batalha mencionada em toda a Bíblia é a futura guerra no céu, registrada no livro de Apocalipse; e só. Podem ter havido outras batalhas angelicais, mas seria suposição nossa concluir isso.

Um Mito Baseado em Outro Mito (A Myth Based Upon a Myth)

A história de Daniel e o príncipe da Pérsia prova que nossas batalhas espirituais podem determinar o resultado das batalhas angelicais?Novamente, essa ideia assume (baseada em algumas passagens) que há batalhas angelicais regulares. Mas, vamos dar um pulo no escuro e dizer que sim, há batalhas angelicais regulares. Essa história de Daniel prova que nossas batalhas espirituais podem determinar o fim das batalhas espirituais que talvez ocorram?

A pergunta é normalmente feita pelos que divulgam esse mito em particular: “E se Daniel tivesse desistido depois de um dia?” A resposta para essa pergunta, é claro, é que ninguém sabe, porque o fato é que Daniel não parou de buscar a Deus em oração até que um anjo sem nome chegou. Contudo, a implicação em fazer a pergunta é nos convencer de que Daniel, através de batalha espiritual contínua, foi a chave para o avanço dos anjos nos lugares celestiais. Se Daniel parasse de lutar espiritualmente, o anjo, supostamente, nunca teria passado pelo príncipe da Pérsia. Eles querem que acreditemos que, como Daniel, devemos continuar lutando espiritualmente, caso contrário um anjo maligno pode triunfar sobre um dos anjos de Deus.

Deixe-me primeiramente mencionar que Daniel não estava “em luta espiritual” — estava orando a Deus. Não há menção dele dizendo algo a anjos demoníacos, os repreendendo ou “guerreando” contra eles. Na verdade, Daniel não tinha ideia de que havia um batalha angelical até que três semanas se passaram e o anjo sem nome lhe apareceu. Ele passou aquelas três semanas jejuando e buscando a Deus.

Então, vamos refazer a pergunta: Se Daniel tivesse parado de orar e buscar a Deus depois de um ou dois dias, o anjo sem nome teria fracassado em lhe entregar a mensagem de Deus?Não sabemos. Contudo, permita-me mencionar que o anjo sem nome nunca disse a Daniel: “Que bom que você continuou orando, caso contrário, nunca teria conseguido”. Não, o anjo deu crédito a Miguel por seu progresso. Obviamente, foi Deus quem mandou o anjo sem nome e Miguel, e os mandou em resposta à oração de Daniel para que entendesse o que iria acontecer em Israel no futuro.

Seria uma suposição achar que se Daniel tivesse parado de jejuar ou buscar a Deus, Ele teria dito: “Bem, Daniel parou de jejuar e orar; portanto, apesar de Eu ter enviado um de vocês para lhe levar uma mensagem no dia em que começou a orar, parece que nunca haverá um décimo primeiro ou décimo segundo capítulo no livro de Daniel”.

Obviamente, Daniel perseverou em oração (não “batalha espiritual”), e Deus respondeu lhe enviando anjos. Nós também devemos perseverar em oração a Deus, e, se Ele assim desejar, nossa resposta pode vir por meio de um anjo. Mas não se esqueça que há vários exemplos de anjos entregando importantes mensagens a pessoas bíblicas sem menção de que alguém estivesse fazendo uma oração, muito menos orando por três semanas. [2] Devemos continuar balanceados. Além do mais, há muitas referências sobre anjos que entregaram mensagens a pessoas bíblicas sem mencionar que tiveram que lutar com demônios no caminho do céu para a terra. Esses anjos podem ter tido que lutar contra anjos malignos para entregarem suas mensagens; mas se lutaram, não sabemos, porque a Bíblia não nos diz.

Então, passemos para um terceiro mito muito aceito.

Mito N⁰ 3: “Quando Adão Caiu, Satanás Tomou a Posse de Adão para Controlar o Mundo (Myth #3: “When Adam Fell, Satan Got Adam’s Lease to Control the World.”)

O que exatamente aconteceu a Satanás na queda da humanidade?Alguns acham que Satanás foi promovido quando Adão caiu. Eles acham que Adão era originalmente “o deus desse mundo”, mas na sua queda Satanás ficou com essa ocupação, dando a ele o direito de fazer o que quisesse na terra. Até mesmo Deus era, supostamente, incapaz de impedi-lo daí em diante, porque Adão tinha o “direito legal” de dar seu cargo a Satanás, e Deus tinha que honrar Seu acordo com Adão, que agora era com Satanás. Supostamente, Satanás agora possui “a posse de Adão” e Deus não pode pará-lo até que a “posse de Adão vença”.

Essa teoria é verdadeira?Satanás ganhou a “posse de Adão” na queda da humanidade?Com certeza não. Satanás nada ganhou com a queda da humanidade, exceto uma maldição de Deus e uma promessa divina de sua morte total.

O fato é que a Bíblia nunca disse que Adão era originalmente “o deus deste mundo”. Segundo, a Bíblia nunca disse que Adão tinha o direito legal de dar para qualquer um sua suposta autoridade sobre o mundo. Terceiro, a Bíblia nunca disse que Adão tinha uma posse que uma dia venceria. Nenhuma dessas ideias é bíblica.

Que autoridade Adão originalmente possuiu?Lemos em Gênesis que Deus disse a Adão e Eva: “Sejam férteis e multipliquem-se! Encham e subjulguem a terra! Dominem sobre os peixes do mar, sobre as aves do céu e sobre todos os animais que se movem pela terra” (Gn. 1:28, ênfase adicionada).

Deus nada disse a Adão sobre ser um “deus” sobre a terra, ou que ele podia controlar tudo, como o tempo, todas as pessoas futuras que nasceriam e assim por diante. Ele simplesmente deu a ambos, como primeiros humanos, o domínio sobre os peixes, aves e animais e ordenou que enchessem a terra e a subjulgassem.

Quando Deus proferiu Seu julgamento sobre o homem, nada disse sobre Adão perder sua suposta posição como “deus deste mundo”. Além do mais, nada disse ao casal que perderiam o domínio sobre os peixes, aves e animais. Na verdade, acho que fica bem óbvio, pois a humanidade ainda está reinando sobre os peixes, aves e “todos os animais que se movem”. A raça humana ainda está enchendo a terra e a subjulgando. Adão nada perdeu de sua original autoridade dada por Deus, quando caiu.

Satanás não é o “Deus deste Mundo”? (Isn’t Satan “God of This World”?)

Mas Paulo não se referiu a Satanás como o “deus deste mundo” e Jesus não se referiu a ele como o “governante deste mundo”?Sim, mas nenhum deles fez ligação alguma de que Adão era o antigo “deus deste mundo” ou que Satanás recebeu o título de Adão, quando este caiu.

Além do mais, o título de Satanás como “deus deste mundo” não prova que ele pode fazer tudo o que quer na terra ou que Deus não tem poder para impedi-lo. Jesus disse: “Toda a autoridade me foi dada nos céus e na terra” (Mt. 28:18, ênfase adicionada). Se Jesus tinha toda a autoridade na terra, Satanás só pode agir com Sua permissão.

Quem deu a Jesus toda a autoridade nos céus e na terra?Deve ter sido Deus o Pai, que a tinha para que pudesse dá-la a Jesus. É por isso que Jesus falou de Seu Pai como “Senhor dos céus e da terra” (Mt. 11:25; Lc. 10:21, ênfase adicionada). Deus tem tido toda a autoridade sobre toda a terra desde que Ele a criou. Ele deu um pouco de autoridade aos humanos no início, e a humanidade nunca perdeu o que Deus originalmente deu.

Quando a Bíblia fala de Satanás sendo o deus ou governante deste mundo, significa simplesmente que as pessoas do mundo (que não são salvas) estão seguindo a Satanás. É a ele que estão servindo, percebendo isso ou não. Ele é o deus deles.

A Oferta de Imóvel de Satanás (Satan’s Real-Estate Offer?)

Parte da teoria “Conquistado por Satanás” foi baseada na história da tentação de Satanás a Jesus no deserto, registrada em Mateus e Lucas. Vamos examinar o registro de Lucas e ver o podemos aprender:

O Diabo o levou a um lugar alto e mostrou-lhe num relance todos os reinos do mundo. E lhe disse: “Eu te darei toda a autoridade sobre eles e todo o seu esplendor, porque me foram dados e posso dá-los a quem eu quiser. Então, se me adorares, tudo será teu”. Jesus respondeu: “Está escrito: ‘Adore o Senhor, o seu Deus, e só a ele preste culto’” (Lc. 4:5-8).

Esse incidente prova que Satanás tem controle sobre tudo no mundo, que Adão entregou a ele o controle ou que Deus é incapaz de impedi-lo?Não, e por vários bons motivos.

Primeiramente, devemos ter cuidado ao basear nossa teologia em uma afirmação feita por alguém que Jesus chamou de “pai da mentira” (Jo. 8:44). Às vezes, Satanás fala a verdade, mas nesse caso, nossa bandeira de aviso deve estar se movendo freneticamente, pois o que Satanás disse aparentemente contradiz algo que Deus havia dito.

No quarto capítulo do livro de Daniel, encontramos a história da humilhação do rei Nabucodonosor. Nabucodonosor, todo orgulhoso por causa de sua posição e realização, recebeu uma palavra do profeta Daniel de que receberia a mente de um animal até que reconhecesse “que o Altíssimo domina sobre os reinos dos homens e os dá a quem quer” (Dn. 4:24, ênfase adicionada). Essa declaração é feita quatro vezes em conexão a esta história, diminuindo o valor de sua importância (veja Dn. 4:17, 25, 32; 5:21).

Note que Daniel disse: “o Altíssimo domina sobre os reinos dos homens”. Isso indica que Deus tem algum controle sobre a terra, não?

Note também que a afirmação de Daniel parece ser uma contradição direta ao que Satanás disse a Jesus. Daniel disse que Deus “os dá a quem quer”, e Satanás disse: “posso dá-los a quem eu quiser” (Lc. 4:6). Então, em quem acreditar?Pessoalmente, eu vou acreditar em Daniel.

Contudo, há uma possibilidade de que Satanás estivesse falando a verdade — se olharmos para o que ele disse, por um ângulo diferente.

Satanás é o “deus deste mundo”, que, como já disse, significa que ele domina sobre os reinos das trevas, que inclui as pessoas de todas as nações que estão em rebelião contra Deus. A Bíblia diz que “o mundo todo está sob o poder do Maligno” (1 Jo. 5:19). Quando Satanás disse que poderia dar a autoridade sobre todos os reinos para quem quisesse, ele poderia estar falando somente de seus próprios domínios, o reino das trevas, que é composto de sub-reinos que correspondem por alto a reinos geopolíticos. Somos informados pelas Escrituras que Satanás tem várias categorias de espíritos malignos, através dos quais reina sobre seus domínios (veja Ef. 6:12), e podemos assumir que ele é quem promove ou rebaixa esses espíritos de suas posições, já que é o chefe. Neste caso, Satanás estava oferecendo legitimamente a Jesus a segunda posição de espíritos maligos — abaixo de si — para ajudá-lo a governar seu reino das trevas. Tudo o que Jesus tinha que fazer era se prostrar diante de Satanás e adorá-lo. Graças a Deus, Jesus passou essa “promoção” adiante.

Quem Deu a Satanás Sua Autoridade?(Who Gave Satan His Authority?)

Mas e a declaração de Satanás de que a autoridade sobre esses reinos fora entregue a ele?

Novamente, há uma possibilidade real de que Satanás estava mentindo. Mas vamos dar a ele o benefício da dúvida e assumir que estava falando a verdade.

Note que Satanás não disse que Adão entregou a ele a autoridade. Como já vimos, Adão não poderia tê-la dado a Satanás porque ele nunca a teve para poder entregá-la. Adão reinava sobre peixes, pássaros e animais; não reinos. (Aliás, não havia reinos de pessoas para se reinar quando Adão caiu). Além disso, se Satanás estava oferecendo a Jesus o governo sobre o reino das trevas, que consistia de todos os espíritos malignos e incrédulos, é impossível que Adão tenha entregue essa jurisdição a Satanás, pois ele já reinava sobre anjos caídos antes de Adão ser criado.

Talvez Satanás quis dizer que todas as pessoas do mundo tinham dado a ele autoridade sobre elas, já que estavam em rebelião com Deus e eram, portanto, sabendo ou não, submetidas a ele.

Uma possibilidade ainda melhor é que Deus tenha lhe entregue. Sob a luz das Escrituras é bem possível que Deus tenha dito a Satanás: “Você e seus espíritos malignos têm a Minha permissão para reinar sobre todos os que não são comprometidos Comigo”. Isso pode parecer difícil de engolir, mas veremos que é provavelmente a melhor explicação para a afirmação de Satanás. Se Deus realmente “domina sobre os reinos dos homens” (Dn. 4:25), então qualquer autoridade que Satanás tenha sobre a humanidade deve ter sido entregue por Deus.

Satanás só está governando sobre o reino das trevas, que também pode ser chamado de “reino de rebelião”. Ele estava reinando sobre esse reino desde o dia em que foi expulso do céu, que foi anterior à queda de Adão. Até a queda de Adão, o reino das trevas consistia somente de anjos rebeldes. Mas quando Adão pecou, ele se juntou ao reino de rebelião, e desde então, o reino de Satanás não inclui somente os anjos rebeldes, mas os humanos rebeldes também.

Satanás tinha autoridade sobre seu reino das trevas antes mesmo de Adão ser criado; portanto, não vamos pensar que quando Adão caiu, Satanás ganhou algo que pertencia a Adão. Não; quando Adão caiu, ele se juntou a um reino de rebelião que já existia por algum tempo, um reino governado por Satanás.

Deus Foi Pego de Surpresa com a Queda?(Was God Surprised by the Fall?)

Outra falha na teoria “Conquistado por Satanás” é que ela faz com que Deus pareça bobo, como se fosse pego de surpresa pelos eventos da queda e como resultado, Se encontrou em difícil apuro. Deus sabia que Satanás tentaria Adão e Eva e no que resultaria a queda do homem?Se Deus era onipresente, e é, ele deveria saber o que iria acontecer. É por isso que a Bíblia nos informa que Ele fez planos para redimir a humanidade antes mesmo de tê-la criado (veja Mt. 25:34; At. 2:2-23; 4:27-28; 1 Co. 2:7-8; Ef. 3:8-11; 2 Tm. 1:8-10; Ap. 13:8).

Deus criou o Diabo sabendo que ele cairia, como também criou Adão e Eva sabendo que cairiam. De forma alguma Satanás poderia enganar a Deus e ganhar algo que Deus preferiria que ele não possuísse.

Estou dizendo que Deus quer que Satanás seja o “deus deste mundo”?Sim, desde que isso sirva ao Seu propósito divino. Se Deus não quisesse que Satanás operasse, Ele simplesmente o impediria, como vemos em Apocalipse 20:1-2 que um dia o fará.

Contudo, não estou dizendo que Deus quer que todos continuem debaixo do governo de Satanás. Deus quer que todos sejam salvos e escapem do reino de Satanás (At. 26:18; Cl. 1:13; 1 Tm. 2:3-4; 2 Pd. 3:9). Mesmo assim, Ele permite que Satanás reine sobre todos os que amam as trevas (veja Jo. 3:19) — os que continuam em rebelião.

Mas não há algo que possamos fazer para ajudar as pessoas a escaparem do reino das trevas de Satanás?Sim, podemos orar por elas e chamá-las para se arrependerem e crerem no evangelho (assim como Jesus nos mandou fazer). Se aceitarem, serão libertas da autoridade de Satanás. Mas pensar que podemos “arrancar” os espíritos malignos que seguram as pessoas, é errado. Se as pessoas querem continuar nas trevas, Deus as deixará. Jesus disse certa vez aos Seus discípulos que se, em certas cidades as pessoas não recebessem a mensagem deles, deveriam sacudir o pó de seus pés e ir para outra cidade (Mt. 10:14). Ele não disse que deveriam ficar e derrubar as fortalezas de sobre as cidades para que as pessoas ficassem mais receptivas. Deus permite que espíritos perversos mantenham cativos os que se recusam a se arrepender e se voltar para Ele.

Mais Provas da Autoridade Suprema de Deus Sobre Satanás (Further Proof of God’s Supreme Authority Over Satan)

Existem várias outras passagens que provam de forma abundante que Deus não perdeu controle algum sobre Satanás na queda do homem. A Bíblia afirma repetidamente que Deus sempre teve e sempre terá controle total sobre ele. O Diabo só pode fazer o que Deus permite. Vamos analizar, primeiramente, a ilustração do Velho Testamento sobre este fato.

Os dois primeiros capítulos do livro de Jó têm um exemplo clássico da autoridade de Deus sobre Satanás. Lemos sobre ele, diante do trono de Deus, acusando Jó. Naquele tempo, Jó estava obedecendo a Deus mais que qualquer outra pessoa na terra, e naturalmente, virou o alvo de Satanás. Deus sabia que Satanás tinha reparado em Jó e ouviu enquanto Satanás acusava Jó de servi-Lo somente por causa de todas as bênçãos que recebia (veja Jó 1:9-12).

Satanás disse que Deus tinha posto uma cerca em volta de Jó e pediu que Ele retirasse as suas bênçãos. Consequentemente, Deus permitiu que Satanás afligisse Jó de forma limitada. Inicialmente, Satanás não podia tocar no corpo dele. Contudo, mais tarde Deus permitiu que afligisse também o corpo, mas o proibiu de matá-lo (Jó 2:5-6).

Essa passagem das Escrituras prova claramente que Satanás não pode fazer tudo o que quer. Ele não pôde tocar nas posses de Jó, até que Deus permitisse. Não pôde roubar a saúde de Jó, até que Deus o permitisse. E não pôde matar Jó, porque Deus não o permitiu. [3] Deus tem o controle sobre Satanás, mesmo antes da queda de Adão.

O Espírito Maligno de Saul Vindo “de Deus” (Saul’s Evil Spirit “From God”)

Existem vários exemplos em que Deus usa espíritos malignos de Satanás como agentes de Sua ira no Velho Testamento. Lemos em 1 Samuel 16:14: “O Espírito do Senhor se retirou de Saul, e um espírito maligno, vindo da parte do Senhor, o atormentava”. Essa situação obviamente aconteceu por causa da disciplina de Deus sobre o desobediente rei Saul.

A pergunta é, o que a frase “um espírito maligno, vindo da parte do Senhor” significa?Quer dizer que Deus mandou um espírito maligno que vivia com Ele no céu, ou que, em Sua soberania, Deus permitiu que um dos espíritos malignos de Satanás afligisse Saul?Acho que a maioria dos cristãos aceitaria a segunda possibilidade em vista do resto do que a Bíblia ensina. A razão das Escrituras registrarem que o espírito maligno veio “da parte do Senhor” era porque o assédio do espírito maligno foi um resultado direto da disciplina divina de Deus a Saul. Portanto, vemos que espíritos malignos estão debaixo do controle soberano de Deus.

Lemos em Juízes 9:23: “Deus enviou um espírito maligno entre Abimeleque e os cidadãos de Siquém” para que o julgamento divino pudesse vir sobre eles por suas obras perversas. Novamente, esse espírito não veio do céu, de Deus, mas dos domínios de Satanás, e recebeu permissão divina para colocar em ação planos malignos contra certas pessoas que mereciam punição. Espíritos malignos não podem colocar em prática com sucesso planos malignos sem a permissão de Deus. Se isso não for verdade, Deus não é onipotente. Portanto, mais uma vez, podemos concluir com segurança que, quando Adão caiu, Satanás não ganhou autoridade que estava além da concedida por Deus.

Exemplos no Novo Testamento do Poder de Deus Sobre Satanás (New Testament Examples of God’s Power Over Satan)

O Novo Testamento dá provas adicionais que refutam a teoria Conquistado por Satanás.

Por exemplo, lemos em Lucas 9:1 que Jesus deu aos Seus doze discípulos autoridade para expulsar todos os demônios”. Além do mais, em Lucas 10:19, Jesus disse a eles: “Eu lhes dei autoridade para pisarem sobre cobras e escorpiões, e sobre todo o poder do inimigo; nada lhes fará dano” (ênfase adicionada).

Se Jesus lhes deu autoridade sobre todo o poder de Satanás, Ele primeiro precisava ter essa autoridade. Satanás está sob a autoridade de Deus.

Mais tarde no evangelho de Lucas, lemos que Jesus disse a Pedro: “Simão, Simão, Satanás pediu vocês para peneirá-los como trigo” (Lc. 22:31, ênfase adicionada). O texto indica que Satanás não poderia peneirar Pedro sem primeiro ter a permissão de Deus. Novamente, Satanás está debaixo do controle de Deus. [4]

A Prisão de Mil Anos de Satanás (Satan’s Thousand-Year Prison Term)

Quando lemos sobre a prisão de Satanás por um anjo em Apocalipse 20, não há menção do vencimento da escritura de posse de Adão. O motivo dado para seu encarceiramento é simplesmente para “impedi-lo de enganar as nações” (Ap. 20:3).

O interessante, é que depois de Satanás ser aprisionado por 1.000 anos, ele será solto “para enganar as nações que estão nos quatro cantos da terra” (Ap. 20:8). Então, as nações enganadas reunirão seus exércitos para atacar Jerusalém, onde Jesus estará reinando. Quando tiverem cercado a cidade, fogo descerá do céu e as devorará (veja Ap. 20:9).

Alguém seria tão tolo ao ponto de dizer que a escritura de posse de Adão incluía um curto período final depois dos 1.000 anos, e Deus seria obrigado a soltar Satanás por esse motivo?Tal ideia é absurda!

O que aprendemos mais uma vez dessa seção das Escrituras é que Deus tem controle total sobre o Diabo e permite que ele faça suas más obras somente para cumprir Seus próprios propósitos divinos.

Durante o futuro reinado de mil anos de Jesus, Satanás estará fora de operação, incapaz de enganar alguém. Contudo, haverá pessoas na terra que serão obedientes ao reinado de Cristo somente por fora, mas por dentro adorariam vê-Lo deposto. Mesmo assim, não tentarão um motim, sabendo que não têm chance de derrotar Aquele que “governará com cetro de ferro” (Ap. 19:15).

Mas quando Satanás for liberto, ele será capaz de enganar aqueles que, em seus corações, odeiam a Cristo, e eles imprudentemente tentarão o impossível. Quando for permitido que Satanás engane rebeldes em potencial, a condição do coração das pessoas será revelado, e então Deus julgará corretamente os que não merecem viver em Seu reino.

É claro que esse é um dos motivos pelo qual Deus permite que Satanás engane as pessoas hoje. Posteriormente, veremos mais a fundo os propósitos de Deus para Satanás, mas agora basta dizer que Deus não quer que as pessoas permaneçam enganadas. Contudo, Ele quer saber o que está nos corações delas. Satanás não pode enganar os que conhecem e creem na verdade. Mas Deus permite que o Diabo engane os que, por causa de seus corações duros, rejeitam a verdade.

Falando do tempo do anticristo, Paulo escreveu:

Então será revelado o perverso, a quem o Senhor Jesus matará com o sopro de sua boca e destruirá pela manifestação de sua vinda. A vinda desse perverso é segundo a ação de Satanás, com todo o poder, com sinais e com maravilhas enganadoras. Ele fará uso de todas as formas de engano da injustiça para os que estão perecendo, porquanto rejeitaram o amor à verdade que os poderia salvar. Por essa razão Deus lhes envia um poder sedutor, a fim de que creiam na mentira, e sejam condenados todos os que não creram na verdade, mas tiveram prazer na injustiça (2 Ts. 2:8-12, ênfase adicionada).

Note que Deus recebe o crédito por enviar um “espírito sedutor, a fim de que creiam na mentira”. Mas note também que as pessoas que serão seduzidas são as “que não creram na verdade”, indicando que tiveram uma oportunidade, mas rejeitaram o evangelho. Deus permitirá que Satanás dê poder ao anticristo sobre falsos sinais e maravilhas para que os que rejeitarem a Cristo sejam enganados, e o propósito final de Deus é que “sejam condenados”. Por esse mesmo motivo, Deus permite que Satanás engane as pessoas hoje.

Se Deus não tivesse motivo para permitir que Satanás operasse na terra, Ele o teria banido para algum outro lugar do universo quando caiu. Ficamos sabendo em 2 Pedro 2:4 que há alguns anjos caídos que Deus já lançou no inferno e aprisionou “em abismos tenebrosos a fim de serem reservados para o juízo”. Nosso Deus onipotente poderia ter feito a mesma coisa a Satanás e a qualquer um de seus anjos se isso satisfizesse Seus propósitos divinos. Mas Deus tem bons motivos para permitir que Satanás e seus anjos operem na terra por mais um tempo.

Os Demônios Temem o Tormento (The Demons’ Fear of Torment)

Enquanto terminamos nosso estudo nesse mito em particular, veremos um último exemplo das Escrituras na história dos endemoninhados gadarenos:

Quando ele [Jesus] chegou ao outro lado, à região dos gadarenos, foram ao seu encontro dois endemoninhados, que vinham dos sepulcros. Eles eram tão violentos que ninguém podia passar por aquele caminho. Então eles gritaram: “Que queres conosco, Filho de Deus?Vieste aqui para nos atormentar antes do devido tempo?” (Mt. 8:28-29, ênfase adicionada).

Essa história é muito usada pelos devotos da teoria Conquistado por Satanás para sustentar suas ideias. Eles dizem: “Aqueles demônios apelaram à justiça de Jesus. Eles sabiam que Ele não tinha o direito de atormentá-los antes que a escritura de posse de Adão vencesse, o tempo em que eles e Satanás serão lançados no lago de fogo para serem atormentados dia e noite por toda a eternidade”.

Mas a verdade é exatamente o oposto. Eles sabiam que Jesus tinha o poder e todo o direito de atormentá-los a qualquer hora que desejasse, e é por isso que imploraram por misericórdia. Obviamente, eles estavam com muito medo de que o Filho de Deus pudesse mandá-los ao tormento muito mais cedo. Lucas nos diz que eles imploraram a Ele “que não os mandasse para o Abismo” (Lc. 8:31). Se Jesus não tivesse esse direito por causa de algum suposto direito legal do Diabo, eles não teriam se preocupado.

Aqueles demônios sabiam que estavam completamente à mercê de Jesus, como ilustrado por suas súplicas para não serem mandados para fora daquela região (Mc. 5:10), para poderem entrar nos porcos que estavam por perto (Mc. 5:12), para não serem mandados ao “Abismo” (Lc. 8:31), como também para não serem tormentados antes “do devido tempo”.

Mito n^o4: “Satanás, como o “deus desse mundo” tem controle sobre tudo na terra, os incluindo governos humanos, os desastres naturais e o clima”. (Myth #4: “Satan, as ‘the god of this world’ has control over everything on the earth, including human governments, natural disasters, and the weather.”)

Nas Escrituras, o apóstolo Paulo se refere a Satanás como “o deus dessa era” (2 Co. 4:4) e a Jesus como o “príncipe deste mundo” (Jo. 12:31; 14:30; 16:11). Com base nesse título para Satanás, muitos assumem que Satanás tem controle total sobre a terra. Mesmo que já tenhamos considerado passagens o suficiente para expor o erro desse mito em particular, nos fará bem estudar mais um pouco para que possamos ter um entendimento maior de como os poderes de Satanás são limitados. Devemos ter cuidado para que todo o nosso entendimento de Satanás não seja baseado em somente quatro passagens que se referem a ele como deus ou príncipe deste mundo.

Enquanto examinamos mais a Bíblia, descobrimos que Jesus não só se referiu a Satanás como o “príncipe deste mundo”, mas que também se referiu a Seu Pai celestial como “Senhor dos céus e da terra” (Mt. 11:25; Lc. 10:21, ênfase adicionada). Além do mais, o apóstolo Paulo não só se referiu a Satanás como “o deus dessa era”, mas, assim como Jesus, se referiu a Deus como “Senhor dos céus e da terra” (At. 17:24, ênfase adicionada). Isso nos prova que nem Jesus ou Paulo queriam que pensássemos que Satanás tem total controle sobre toda a terra; a autoridade de Satanás deve ser limitada.

Uma distinção mu

Inyigisho z’intambara zo mu mpwemu ziraharawe cane mu mashengero y’iki gihe. Ariko birababaje, ivyo bigisha vyose binyuranya n’ivyanditswe. Ni co gituma abakozi benshi bo kw’isi bigisha no kugendera mu vyo bita intambara za mpwemu Bibiliya itigera yigisha. Vy’ukuri har’ikintu ivyanditswe vyigisha ku ntambara yo mu mpwemu, kand’ico ni co amukozi agira abigishwa yihatira kumenya no kwigisha.

Mur’iki gice no mu gikurikira ndaza kuvuga ingene abantu batahura nabi ivya Satani n’intambara yo mu mpwemu. Har’igitabo cose gikwiye nanditse kur’izo nyigisho ciswe, Ivyizerwa kuri Satani n’intambara yo mu mpwemu. Ico gitabo cose ushobora kugisoma ku kinyamakuru cacu www.shepherdserve.org.

Icizerwa ca #1: “Muri kahise, Imana na Satani bararwanye. N’ubu isi iracagendera mu ngaruka mbi z’iyo ntambara”

(Myth #1: “In eternity past, God and Satan engaged in a great battle. Today, the cosmic struggle still rages between them.”)

Ico cizerwa kinyuranye n’ukuri kwamaze gushirwaho kuva kera, ukuri ngenderwako Imana yahishuye mu vyanditswe—kuvuga kw’Imana ari Nyen’inkomezi zose, cank’ uwushobora vyose.

Yesu yatubwiyeko vyose bishobokera Imana (raba Mat. 19:26). Yeremiya avyemeza avugakw’ata kintu na kimwe co nanira Imana (raba Yer. 32:17). Nta muntu cank’ububasha bushobora kumubuza gushitsa imigambi yiwe (raba 2 Ngom. 20:6; Yobu 41:10; 42:2). Imana yabajije icishirije muri Yeremiya, iti “ Ni nde ahwanye na nje….ni nde…yohangara guhagarara imbere yanje?” (Yer. 50:44). Inyishu ni nta we, nta na Satani.

Kukw’Imana ari nyene ububasha koko nk’ukw’ico canditswe kivyemeza, kuvuga kw’Imana yarwanye cank’irikw’irwana na Satani bisigurakw’ata bubasha ifise. Kukw’Imana yoneshwa n’ahantu cank’igice na kimwe, vyosigurako yaneshejwe na Satani n’aho koba ar’akantu busa cank’akanya gato, ntiyoba ari nyen’inkomezi zose nk’uko yiyita ubwayo.

Ico Kristo Yavuze ku Nkomezi za Satani (Christ’s Commentary on Satan’s Power)

Ico Yesu yigeze kuvuga k’ugukororwa kwa Satani akurwa mw’ijuru ni co kidufasha gutahura inkomezi za Satani igihe tuzigereranije n’iz’Imana nyen’inkomezi zose:

Nuko bamwe mirongwirindwi bagarukana umunezero, bati “Mugenzi, abadayimoni na bo baratwumvira mw’izina ryawe.” Arababwira, ati “Nabonye Satani, avuye mw’ijuru, akoroka nk’umuravyo” (Luka 10:17-18).

Igihe Imana nyen’inkomezi zose yategeka ko Satani yirukanwa akava mw’ijuru, Satani ntiyashobora kugarariza. Yesu yabigeranije n’umuravyo, ngw’ashimangire ingene Satani yihuse gukoroka. Ntiyakorowe buhorobuhoro, yakorowe nk’umuravyo. Satani yari mw’ijuru umusegonda umwe, uwakabiri—UDUDURIYEKO!—yisanga atakiri yo!

Namba Imana ishobora kwikororera Satani vuba cane kandi yorohewe gurtyo, , ntibitangajekw’abakozi yahaye igikorwa basenda abadayimoni vuba cane kandi borohewe. Nk’abigishwa ba mbere ba Kristo, abakristo benshi barubaha cane inkomezi za wa mubi kandi ntibigera batahura ingene inkomezi z’Imana zisumba iz’umubi kure, kure, kure cane. Imana ni Rurema, Satani ni ikiremwa gusa. Ntaho Satani yogereranywa n’Imana.

Intambara Itigeze Ibaho (The War That Never Was)

Birashobora gutangaza abasomyi benshi, ariko dutegerezwa gutahura yukw’ Imana na Satani batigera, batigeze, kandi batazokwigera barwana. Ni vyo, gahunda zabo ziratandukanye, kandi dushobora kuvugako barwanyana gusa. Igihe impande zibiri zirwanyana, rumwe muri zo rukaba rukomeye cane kuruta urundi, ntidushobora kuvugako barwana. Mbeg’umusiba urashobora kurwana n’inzovu? Satani, agereranywa n’umusiba, yagerageje kurwanya Uwumusumba inkomezi kure cane. Ico ciyumviro ciwe kiraneshwa vuba cane, yisanga akorowe kuva kw’ijuru ”nk’umuravyo.” Nta ntambara yigize kuba—habayoho ukwirukunwa.

Kw’Imana ari nyen’inkomezi zose, Satani nta bakwe na rito yogira mu kuzibira na gato Imana ntikore ic’itumbereye kugira. Kandi kw’Imana ari yo yemerera Satani gukora icari co cose, ibikora kugira ng’ubugombe bwayo bushike gusa. Turaza gutahura neza uku kuri igihe tubandanya gusuzuma ic’ivyanditswe bitwigisha.

Biratangaje cane, Ububasha bw’Imana kuri Satani ntibwagaragaye muri kahise gusa, ariko no muri kazoza buzogaragara. Dusoma mu vyahishuriwe yuk’ umumarayika umwe rudende ari we azoboha Satani no kumwugarira imyaka igihumbi (raba ivyah. 20:1-3). Kand’ico kintu kizoba muri kazoza ntidushobora kuvuga kw’ar’intambara hagati y’Imana na Satani nk’uko twabonyeko kwirukana Satani mw’ijuru bidashobora kwitwa intambara. Menya kandi yuko Satani adafise n’inkomezi zo kumena iboheo azoshirwamwo kand’azosubira kubohorwa igihe Imana yo nyene ivyishakiye (raba Ivyah. 20:7-9).

None Nta “Ntambara Izoba mw’Ijuru”? (What About the Future “War in Heaven”?)

Twumvisekw’Imana na Satani batariko bararwana, ntibigeze, kandi ntibazokwigera barwana, none ni kuki dusoma mu vyahishuriwe ko hazoba intambara mw’ijuru na Satani azoba ari mwo (raba Ivyah. 12:7-9)? Ni ikibazo ciza, kand’inyishu yaco iroroshe.

Menyakw’iyi ntambara izoba hagati ya Mikayeli n’abamarayika biwe hamwe na Satani n’abamarayika biwe. Imana ntiri mur’iyo ntambara. Iy’Iba irimwo, vyokwiswe ingwano, kukw’Imana n’inkomezi zayo zose, ishobora kuzimanganya umwansi wiwe mu kanya isase nk’ukw’imaze kuvyerekana.

Abamarayika, na Mikayeli arimwo, ntibafise inkomezi zose, ni co gituma intambara yo hagati yabo na Satani n’abamarayika biwe ishobora kwitwa ingwano kuko bazonyinyurana igihe kanaka. Ariko na bo nyene, bazonesha kuko basumba inkomezi Satani n’ingabo ziwe zose.

Ni kuk’Imana idashobora kwinjira mur’iyo ntambara, iyisigira abamarayika bayo? Nta nyishu mfise. Kumbure Imana, kukw’ari nyen’ubwenge bwose, izikw’abamarayika bayo bazonesha intambara, ibonakw’ata cotuma yinjira muri yo ubwayo.

Sinkekeranyakw’Imana yari kurandura abanyakanani mu gihe ca Yosuwa, ariko yahisemwo guha ico gikorwa Abisirayeli. Ikinyu Imana yarigushobora gukora mu musegonda, ibasaba kubikora, na ho vyabafashe amezi Atari make. Kumbure ni vyo biryohera Imana kuko vyasaba kw’Abisirayeli bakoresha ukwizera. Ngira ni co gituma itazorinda kwinjira mur’iyo ntambara izoba mw’ijuru. Ariko Bibiliya nta kintu itubwira.

Kubera ko hazoba intambara mw’ijuru hagati ya Mikayeli n’abamarayika biwe na Satani n’abamarayika biwe, ntitwoca tuvugakw’Imana yazibukiriye kukw’ata nkomezi igira—kandi nta ntambara n’imwe Abisirayeli barwanye n’abanyakanani yotuma twiyumvirakw’Imana itagira inkomezi.

Mbega Satani Ntiyaneshejwe na Yesu ku Musaraba?

(Was Not Satan Defeated by Jesus on the Cross?)

Mu kurangiza ico gice ca mbere abantu bihenderako mu kuvuga kw’Imana irwana na Satani, nagomba kuvuga amajambo akunda gukoreshwa cane: Yesu yanesheje Satani ku musaraba. Nta canditswe kivuga ko Yesu yanesheje Satani ku musaraba.

Tuvuzeko Yesu yanesheje Satani ku musaraba vyumvikana ko barwanye, bica vyumvikanakw’Imana adafise inkomezi zose kandiko Satani Atari musi y’ububasha bw’Imana. Har’inzira nyinshi zemewe n’ivyanditswe mu kuvuga ivyashikiye Satani igihe Yesu yapfa ku musaraba. Akarorero, ivyanditswe bitubwira yuko kubw’urupfu rwiwe, Yesu yahinduye ubusa “ubushobozi bw’urupfu” (raba Heb. 2:14-15).

None Yesu yahinduye Satani ubusa kugeza he? Turaba, Satani ntiyahinduwe ubusa rwose, ahandiho intumwa Yohana ntiyarikwandika, “isi yose iri musi yaw a mubi” (1 Yohana 5:19, hongeweko insobanuro). Nk’uko biri mu Baheburayo 2:14-15, Satani yahinduwe ubusa ku vyerekeye “ububasha bw’urupfu.” Ivyo bisigura iki?

Ivyanditswe bivugako har’ubwoko butatu bw’urupfu: urupfu rwo mu mpwemu, urupfu rwo mu mubiri, n’ urupfu rwa kabiri.

Nk’uko twabonye mu bice vyahera, urupfu rwa kabiri (cank’ urupfu rw’ibihe bidashira) ruvugwa mu vyahishuriwe 2:22; 20:6,14; 21:8, kandi ni co gihe abagabitanya bazotererwa mu kiyaga caka umuriro.

Urupfu rwo mu mubiri ruba igihe impwemu y’umuntu ivuye mu mubiri wiwe, igihe umubiri uba utagikora ukundi.

Urupfu rwo mu mpwemu rwerekana ingene impwemu y’umuntu atavyawe ubwa kabiri na Mpwemu Yera imera. Umuntu amaze gupfa mu mpwemu impwemu yiwe nta migenderanire ifitaniye n’Imana, impwemu ifise kamere gapfuye, impwemu iba inywana na Satani ku rugero runaka. Abanyefeso 2:1-3 hatwereka umuntu yapfuye mu mpwemu akw’amera:

Namwe yarabagize bazima, hamwe mwari mupfuye mwishwe n’ibicumuro n’ivyaha vyanyu, ivyo mwagenderamwo kera, nk’ukw’ivyi si bigenda, mwumvira umwami w’abaganza ikirere, ni we mpwemu ikorera mu Bantu b’intabarirwa. Kandi natwe twese twahora muri bo kera mu kwifuza kw’imibiri yacu, tugakora ivy’imibiri n’imitima vyacu bigomba, kandi mu kameremere kacu twar’abo kurakirwa, nk’abandi bose.

Paulo yavuzekw’abakristo bo muri Efeso bari barapfuye kubera ibicumuro n’ibigabitanyo. Ntiyarikw’avuga k’urupfu rw’umubiri kubera yukw’abo yandikiye bari bazima mu mubiri yabo. Nuko, ategerezwa kuba yarikw’avuga ko bapfuye mu mu mvugo yo mu mpwemu.

Bishwe n’iki, mu mpwemu? Vyar’”ibicumuro n’ivyaha vyabo.” Ibukakw’Imana yabwiye Adamu yukw’igihe atazokwumvira, azopfa (raba Ita. 2:17). Imana ntiyarikw’imubwira ku rupfu rw’umubiri, kuberako Adamu atapfuye mu mubiri igihe yarya ku camwa yabujijwe n’Imana. Ahubwo, yapfuye mu mpwemu, ntiyapfuye mu mubiri imbere y’imyaka amajana n’ayandi.

Paulo yashishikaye abwira Abanyefeso, nk’abapfuye mu mpwemu, ko bagendeye (bakora) mur’ivyo bicumuro n’ivyaha, “nk’ab’isi” (bisigura, gukora ivy’abandi bakora) dukoreshwa n’”uwuganza ikirere.”

“Uwuganza ikirere ni nde”? Ni Satani, ni we aganza isi y’umwiza n’umugabisha w’izindi mpwemu mbi zose ziba ahantu ho mukirere. Izo mpwemu mbi zivugwa mu mirwi yazo mu gice co mubanyefeso (raba Efe. 6:12).

Paulo yavuzekw’umutware w’ahantu ho mu mwiza “impwemu ikorera mu Bantu b’intabarirwa.” Ijambo, “abantu b’intabarirwa,” risigura abatizera, ryemeza yuko kamere kabo ar’akicaha. Ni ho Paulo yavuze yuko “mu kameremere bar’ abo kurakirwa” (Efe. 2:3, hongeweko insobanuro). Vyongeye, avugako Satani yakorera muri bo.

Kugira se Umurwanizi (The Devil for a Dad)

Abadakijijwe barashobora kubimenya canke ntibabimenye, bakurikira Satana kandi baganzwa na we mu bwami bw’umwiza. Bafise kamere kiwe kabi, kikunda kaba mu mpwemu zabo zapfuye. Satani niwe se n’umwami wabo. Ni co gituma Yesu yigera kubwira abanyadini bamwe, ati “mwebwe mur’aba so wa Murwanizi, kand’ivyo so yifuza ni vyo mushaka gukora” (Yohana 8:44).

Iri ni ryo shusho ry’umuntu ataravuka ubwa kabiri! Agendera mu rupfu rwo mu mpwemu, yuzeyemwo kamere ka Satani, aja mu rupfu rw’umubiri n’ah’arutinya; abimenya cank’atabimenya, umusi umwe azopfa urupfu rubi, urupfu rwo mu mpwemu, ari rwo gutererwa mu kiyaga caka umuriro.

Birakenewe cane gutahura yuk’urupfu rwo mu mpwemu, mu mubiri, no mu mpwemu ar’ibimenyetso vy’ibimenyetso bw’uburake bw’Imana kubera icaha c’abantu kandi Satani afise ikibanza kinini mur’ivvyo. Imana yaremereye Satani aganze ubwami bw’umwiza hamwe n’abantu bose “bakunze umwiza” (Yohana 3:19). Mu bisanzwe, ni nk’ah’Imana yabwiye Satani, ngo “Uhindure abaja bawe abantu bose batanyumvira.” Satani yahindutse igikoresho c’uburake bw’Imana ku bantu b’intabarirwa. Kukw’abakoze icaha bose, bari musi y’ububasha bwa Satani, bazuyemwo kamere kiwe mu mpwemu zabo kandi bagizwe abaja bakora ubugombe bwiwe (raba 2 Tim. 2:26).

Impongano Idukura mu Buja (The Ransom for Our Captivity)

N’aho bimeze gurtyo, turashobora gushimira Imana, kuko yadukuye mu buja, kubw’imbabazi zayo, nta numwe akwiriye kuguma mur’ayo magorwa. Kuk’urupfu rwa Yesu rwatugiriye mu gishingo c’ubutungane bw’Imana, abizera Kristo bose barakize urupfu rwo mu mpwemu n’ubuja bwa Satani kuko batakiri mu burake bw’Imana. Igihe twizera Umwami Yesu, Mpwemu Yera agerera mu mpwemu zacu agakuraho kamere ka Satani kuri mu mpwemu zacu, agatuma impwemu zacu zivuka ubugira kabiri (raba Yohana 3:1-16) akaduhindura abaragwa ba kamere k’Imana (raba 2 Pet. 1:4).

Reka dusubire ku kibazo cacu. Igihe uwandikiye Abaheburayo yavugako Yesu, mu rupfu rwiwe, yhinduye ubusa “ububasha bw’urupfu, ari we wa mubi,” yavuzek’ ububasha bwo gupfa mu mpwemu, ari bwo Satani afise ku muntu wese atarakizw, basanganguwe ku nyungu y’uwuri “muri Kristo.” Twagizwe bazima mu mpwemu kuko Kristo yahongeye igihano kizanwa n’ivyaha vyacu.

Ikirengeye vyose, kuko tutakiri abapfu mu mpwemu canke ngo tube musi y’ubushobozi bwa Satani, tudushobora gutinya urupfu rwo mu mubiri, kuko tuzi ibiturindiriye, yukw’atar’urupfu rwo mu mpwemu ahubw’ari —kuragwa ubwiza bidashira.

Niho rero, kubwa Yesu, twakijijwe urupfu rwa kabiri, ari rwo gutererwa mu kiyaga caka umuriro.

Mbega Yesu yaranesheje wa mubi ku musaraba? Oya, si vyo yagize, kukw’ata ntambara yabaye hagati ya Yesu na Satani. Ariko ico Yesu yagize, yarahinduye ubusa Satani amwaka inkomezi z’urupfu rwo mu mpwemu, ari zo akoresha mu gutsindagira abantu bose badakijwe mu caha. Satani aracafise inkomezi zo kwica mu mpwemu abantu badakijijwe, arikw’abari muri Kristo bose, Satani nta nkomezi akibafise ko.

Kwambura Abafise Ububasha (The Disarming of the Powers)

Ibi bituma dutahura ijambo Paulo yavuze ryo “kwambura abakuru n’abafise ububasha” dusanga mubakolosayi 2:13-15:

Kandi hamwe mwari mugipfuye [mu mpwemu] mwishwe n’ibicumuro vyanyu n’ukudakebwa…yabagiranye bazima na we, imaze kuduharira ibicumuro vyacu vyose, ihanaguye n’icete kitwagiriza, kirimw’amabwirizwa caduhama, igikura hagati yacu na yo, ikibamba ku musaraba. Kandi yambuye abakuru n’abafise ububasha , ibatetereza mu mazo ya bose, ibashorera bafashwe mpiri kubw’umusaraba (dushimikiye ku nsobanuro).

Paulo yakoresheje imvugo ngereranyo mur’iki gice. Ku gice ca mbere, agereranya ivyaha vyacu n’”icete kitwagiriza.” Ntitwarigushobora kuriha ivyo Kristo yaturihiye, we yagikuye hagati yacu na we akibamba ku musaraba.

Ku gice ca kabiri, kera abami bakubita ingabo banesheje bazishoreye mu kwigina intsinzi mu bisagara vyabo, ni k’urupfu rwa Kristo rwatubereye intsinzi ku “bakuru n’abafise ububasha,” ari rwa rwego rw’abadayimoni biganziye abantu, babagumiza mu buja.

Mbega dufatiye kur’iki gice, ntidushobora kuvugako Kristo yanesheje Satani? Kumbure, ariko naho nyene har’ibintu dutegerezwa gusobanura neza. Dutegerezwa kwama tuzirikanye yuko mur’iki gice, Paulo yakoresheje imvugo ngereranyo. Kand’ukugereranya kwose kugira ahantu ivyari kugereranywa bihushana cane, nk’uko twabibonye mu gice c’inyigisho zo gusobanura Bibiliya.

Mu gusobanura imvugo ngereranyo ya Paulo dusanga mub’i Kolosayi 2:13-15, dutegerezwa kwiyubara. Tumenyekw’ “ata cete kitwagiriza” caricanditswekw’ivyaha vyacu cabambwe ku musaraba. Ako ni akarorero k’ivyo Yesu yakoze ku musaraba.

Nk’uko nyene, impwemu zaganza abantu badakijijwe ntizambuwe inkota n’inkiza zazo ngo zishorerwe na Yesu mu gisagara. Imvugo Paulo yakoresheje ngaha ni ishusho ryerekana ico Yesu ydukoreye. Twar’abaja b’izo mpwemu mbi. Igihe yapfa kubera ivyaha vyacu, Yesu yaradukuye mu buja twarimwo. Mu bisanzwe Yesu ntiyarwanye n’izo mpwemu mbi kandi nazo ntizarwanye na we. Ariko kukw’Imana yazihaye ububasha, zari zaratugize imbohe ubuzima bwacu bwose. “ibirwanisho” zakoresha, ntivyatumberezwa kuri Yesu, ariko turi twebwe. Ni ho Yesu “yazambura” izo nkomezi. Ntizishobora kudushira mu buja ukundi.

Ntitukigere twiyumvirako higeze kuba intambara rukokoma hagati ya Yesu n’abadayimoni ba Satani, ngo Yesu aca aranesha ku musaraba. Nitwavuga ko Yesu yanesheje wa mubi, tubivugae tuzi yukw’atari kubwiwe ariko yanisheje kubwacu.

Har’igihe nigera kwirukana akabwa kariko gatera ubwoba agakobwa kanje mu rugo, igihe mvuga ko nanesheje ako kabwa muratahura yukw’ata bwoba kantera jewe, ariko nabigize kubw’agakobwa kanje nkunda. Niko vyari bimeze hagati ya Yesu na Satani. Yesu yirukanye akabwa kubwacu ariko we ntabwoka kigeze kumutera na gato.

Ni gute yirukanye ako kabwa-Satani? Yabigize mu kwikorera igihano kizanwa n’ivyaha vyacu, adukiza igihano c’Imana, aba adukijije n’uburake bw’Imana, ni ho za mpwemu mbi Imana yari yahaye ububasha bwo kutugira abaja bazo b’intabarirwa nta burenganzira zari zigifise bwo kutugira abaja. Imana ishimwe!

Ibi bituma dushobora kuraba ikindi abantu bizera mu kutamenya kwabo.

Icizerwa ca #2: “Hari Intambara Idahera Hagati y’Abamarayika b’Imana n’Aba -marayika ba Satani. Ukunesha kwa Bamwe Kuva ku Nyifato Yacu mu Mpwemu.”

(Myth #2: “There are constant battles in the spiritual realm between God’s angels and Satan’s angels. The outcome of those battles is determined by our spiritual warfare.”)

Turamaze gusoma mu gitabo c’ivyahishuriwe yuko umusi umwe hazoba intambara hagati ya Mikayeli n’abamarayika biwe hamwe na Satani n’abamarayika biwe. Atari iyo nyene, nta yindi ntambara ivyanditswe bivuga, nk’uko tubisanga mu gica ca cumi ca Daniyeli.

[1]

 

Daniyeli avugako yibabaje indwi zitatu mu mwaka wa gatatu w’intwaro ya Kuro, umwami w’i Buperesi, igihe umumarayika yamwihishurira ku ruzi Hidekeli. Umumarayika yar’azanwe no kumuha ugutahura kazoza ka Isirayeli, kandi turamaze kwiga muri make ico Daniyeli yabwiwe mur’ukwo guhishurirwa kwiwe mu gice kivuga ivy’Iduzwa n’Ibihe vy’Iherezo. Bariko baravugana, umumarayika abwira Daniyeli ati:

Nta co utinya, Daniyeli; kuk’uhereye igihe washiriye umutima k’ugutahura, no kwicisha bugufi imbere y’Imana yawe, amajambo yawe yarumviswe; kand’ayo majambo yawe nyene, ni yo anazanye. Ariko segaba w’ubwami bw’i Buperesi yamaze imisi mirongwibiri n’umwe andwanya; hanyuma, Mikayeli, umwe wo mubagabisha bahambaye, aza ku ntabara, sigarayo mu bami b’i Buperesi (Dan. 10:12-13, dushimikiye ku nsobanuro).

Daniyeli amenyakw’isengesho ryiwe ryumviwe indwi zitatu imbere yo kuza kw’umumarayika, kuko vyafashe uwo mumarayika indwi zitatu ngw’ashikire Daniyeli. Icatumye uyo mumarayika atinda mu nzira n’uk’”umwami w’ubwami bw’i Buperesi” hamurwanije. Ariko yarashoboye kuronk’ah’aca, igihe Mikayeli, ”umwe wo mu bagabisha bahambaye,” yaza kumutabara.

Igihe umumarayika yarikw’asezerana Daniyeli, yamubwiye ati,

Ngomba nsubireyo kurwanya segaba w’i Buperesi; kandi nitatabaruka, segaba w’i Bugiriki azoca aza. Ariko ndakubarira ivyanditse mu gitabo c’ivy’ukuri: kandi ntawuriho wo kuntabara kubarwanya atari Mikayeli umugabisha wanyu (Dan. 10:20-21).

Hari ibintu bitandukanye dushobora kwiga mur’iki gice. Turabona yuko n’abamarayika b’Imana batagira inkomezi zose, ariko bagatumwa kurwanya abadayimoni.

Ica kabiri, tubona yukw’abamarayika bamwe bamwe (nka Mikayeli) basumba inkomezi abandi (nk’uy’arikw’avugana na Daniyeli).

Ibibazo Tudashobora Kuronkera Inyishu

(Questions for Which We Have No Answers)

Turashobora kwibaza “Ica tumye Imana itarungika Mikayeli hamwe n’uyo mumarayika yarungitswe kuri Daniyeli ubwa mbere kugira ngo ntacererwe indwi zitatu zose?” Bibiliya ntitubwira igituma Imana yarungitse umumarayika izi neza kw’adashobora kurengana “umwami w’i Buperesi” Mikayeli atarinze kumutabara. Kanatsinda, ntituzi n’igituma Imana irinda gukoresha umumarayika ashire umuntu ubutumwa! Ni kuki itavyigirira, canke ngw’ivugane na Daniyeli mu jwi ryumvikana cank’iduze Daniyeli mw’ijuru akanya gato imwibwirire? Nta na kimw tuzi.

Ariko none ico canditswe cerekana ko hama intambara y’urutavanako mw’ijuru hagati y’abamarayika b’Imana n’abamarayika ba Satani? Oya namba, werekanako , haraheze imyaka igihumbi, har’intambara y’indwi zitatu hagati y’umumarayika w’Imana adafise inkomezi zose n’umumarayika wa Satani yitwa “segaba w’i Buperesi,” kand’iy’Imana ibishaka ntiyari kubaho. Iyindi ntambara y’abamarayika ivugwa muri Bibiliya n’imwe izobera mw’ijuru, nk’uko yanditswe mu gitabo c’Ivyahishuriwe. N’iyo gusa. Hagiz’umuntu avugako har’izindi ntambara z’abamarayika ziba canke zabaye, kizoba ar’iciyumviro ciwe gusa kandi si ciza namba.

Icizerwa Gishingiye Ku Kinyoma (A Myth Based Upon a Myth)

Mbega iyo nkuru ya Daniyeli n’umwami w’i Buperesi irashobora kwemeza yukw’inyifato yacu ngaha kw’isi ituma umwe mur’abo bamarayika anesha intambara? Ikindi, mbega ico ciyumviro cemeza (gifatiye ku vyanditswe bikeya cane) yuko hari intambara y’urutavanako hagati y’abamarayika. Mbega iyo nkuru ya Daniyeli irashobora kwemeza yukw’ingene turwana intambara mu mpwemu bituma hagira umwe anesha hagati y’abamarayika b’umwiza n’ab’umuco?

Ikibazo gikunda kubazwa n’abashigikira ico cizerwa gihagaze ku kinyoma ni iki, “None vyarikugenda gute iyo Daniyeli asenga umusi umwe gusa?” inyishu y’ico kibazo, nta n’umwe ayizi, kuko tubonako Daniyeli atahagaritse gusenga Imana gushik’ah’umumarayika atavuzwe izina ashika. Igituma babaza ico kibazo ni kugira ngo batwemezeko Daniyeli, mu gushishikara kurwana intambara mu mpwemu, ari we yafashije uwo mumarayika guca inzira yo kumushikira. Iyo Daniyeli ahagarika kurwana iyo ntambara mu mpwemu, umumarayika ntiyari gushobora kurengana umwami w’i Buperesi. Bakagomba kutwemeza yuko natwe, nk’uko Daniyeli yabigize, dutegerezwa gushishikara kurwana intambara yo mu mpwemu, kuko tuzabandanije har’umumarayika w’umwiza yohava anesha umumarayika Imana iturungikira.

Ica mbere, reka mugeko Daniyeli “atarikw’arwana intambara yo mu mpwemu”—yarikw’ arasenga Imana. Ntaho tubonako yigeze avuga icitwa umumarayika w’umwiza, cank’ababoha, cank’’arwana” na bo. Uhubwo, Daniyeli ntiyar’azi n’uko har’intambara irikw’iraba hagati y’abamarayika atar’igihe umumarayika tutazi izina yamushikira haheze indwi zizata akabimwibwirira. Yamaze izo ndwi zitatu yisonzesha no kurondera Imana.

Rero reka dusubiremw’ikibazo: iyo Daniyeli ahagarika ugusenga kwiwe ku musi wa mbere cank’uwa kabiri, mbeg’uyo mumarayika tutazi izina ntiyari kumuzanira ubutumwa yatumwe n’Imana? Ntavyo tuzi. Reka ndakubwirak’uyo mumarayika atigeze abwira Daniyeli, ati “Wagize neza kubandanya usenga, ahandi ho sinarikuza.” Oya, umumarayika yashimiye Mikayeli yamufashije kurengana. Imana ni yo yarungitse uyo mumarayika tutazi izina hamwe na Mikayeli, kandi yabarungitse ngo yishure isengesho rya Daniyeli yasaba ugutahura ibizoshikira Isirayeli muri kazoza.

Vyoba bibi kwiyumvira yukw’iyo Daniyeli ahagarika ugusenga cank’ukurondera Imana, Imana yariguca ivuga it, “ RERO mwa bamarayika babiri, Danieyli yahagaritse amasengesho yiwe no kwisonzesha, n’aho narindungitse umwe muri mwebwe kumushira ubutumwa igihe yatangura gusenga ku musi wa mbere, kuva nta butumwa ngombako mushira Daniyeli. Kandi menyakw’igice ca cumi na kimwe n’ica cumi na kabiri bitari kuba mu gitabo ca Daniyeli.”

Vy’ukuri Daniyeli yarashishikaye mu gusenga (si “mu ntambara yo mu mpwemu”), kandi Imana yamwishuye mu kurungika abamarayika. Natwe, dutegerezwa gushishikara mu gusenga Imana, kand’Imana ibishatse, inyishu zacu zirashobora kuzanwa n’abamarayika. Ariko ntiwibagireko Bibiliya itwereka abamarayika benshi bashiriye abantu b’Imana ubutumwa bukomakomeye kandi batari mu masengesho, canke ngo basenge indwi zitatu zitatu.

[2]

Twisuzume neza. Ikirengeye vyose, har’ivyanditswe vyinshi bitwereka abamarayika bashira abantu ubutumwa kandi batarinze kurwana n’abamarayika b’umwiza bava mw’ijuru. n’aho boba bararwanye n’abamarayika b’umwiza kugira ngo bashika ubutumwa barungikanywe, ntavyo tuzi, kukw’ata Bibiliya ibiugako.

Reka turabe ikindi cizerwa ca gatatu giharawe.

Icizerwa ca #3: “ Igihe Adamu Yacumura, Satani Yaciye Ahabwa Gutwara Isi.”

(Myth #3: “When Adam Fell, Satan Got Adam’s Lease to Control the World.”)

Ni igiki cabaye kuri Satani igihe isi yaharurwako icaha? Hari abiyumvirako Satani yashizwe hejuru igihe Adamu yakora icaha. Bavugako Adamu yar’”imana y’iyi si,” arikw’igihe yarwa mu caha Satani yaciye afata ico kibanza, bica bituma ashobora gukora ico ashaka cose kw’isi. N’Imana ntiyar’igishoboye kubimwankira uhereye ico gihe, kuko Adamu ari we yar’afise “ubwo burenganzira” bwo guha Satani ico kibanza, kand’Imana yategerezwa kwubahiriza amasezerano yagiraniye na Adamu n’ah’amaze guhabwa Satani. Bavuga yuko Satani ari we afise “iragi rya Adamu,” kand’Imana idashobora guhagarika Satani gushika igihe “Isezerano ryayo na Adamu rishika kw’iherezo.”

Mbeg’ico ciyumviro ni co? Mbega Satana yarahawe “Uburenganzira bwa Adamu” igihe isi yaharurwakw’icaha?

Si vyo namba. Nta kintu na kimwe Satani yahawe igihe Adamu yakora icaha atar’ukuvumwa n’Imana no gushirirwa akarimbi ku misi yiwe.

Bibiliya ntiyigera ivugako Adamu yar’”imana y’iyi si.” Ica kabiri, Bibiliya ntivugako Adamu yar’afise uburenganzira aha uwundi muntu ubutware bw’isi nk’uko benshi babivuga. Ica gatatu, Bibiliya ntivugako Adamu yar’afise isezerano rizorangira umusi umwe. Ivyo vyiyumviro vyose ntivyemewe na Bibiliya.

Ni ubuhe bushobozi adamu yar’afise kera? Dusoma mw’Itanguriro kw’Imana yabwiye Adamu na Eva “ bavyare barondoke, buzure isi, bayiganze; baganze amafi yo mu kiyaga n’inyoni zo mu kirere, no ku bifise ubugingo vyose vyo kw’isi” (Ita. 1:28, hongeweko insobanuro).

Nta kintu Imana yabwiye Adamu co kuba “imana” y’isi, canke kuganza ibintu vyose, nk’ibihe, n’abantu bose bazovuka muri kazoza, n’ibindi nk’ivyo. Yahaye gusa Adamu na Eva, nk’abantu ba mbere, kuganza amafi, inyoni n’ibikoko no kwuzuza isi no kuyiganza.

Igihe Imana yacira urubanza umugabo, ntiyamubwiye kw’atakaje “ububama bwiwe kw’isi.” Kandi, nta kintu co kubura ubutware ku fi, inyoni n’inka yabwiye Adamu canke Eva. Kanatsinda, abantu baracaganza ifi, inyoni “n’ibitungano vyo kw’isi.” Abantu baracacuzuza isi no kuyiganza. Nta bubasha Adamu yahawe n’Imana yatakaje igihe yakora icaha.

Mbega Satani s’”Imana y’Iyi Si?” (Isn’t Satan “God of This World”?)

Mbega Paulo ntiyise Satani “imana y’iyi si,” na Yesu amwita “segaba w’iyi si”? Ego barabivuze, ariko nta n’umwe muri bo yavuze ko Adamu yar’”imana y’iyi si” canke ko Satani yabihawe n’ugucumura kwa Adamu.

Vyongeye, Satani kwitwa “imana y’iyi si” ntibisigurako Satani ashobora kugira ic’ashaka cose kur’iyi si canke kw’Imana idashoboye kumuzibira. Yesu ni we yavuze ngo, “Nahawe ububasha bwose mw’ijuru no kw’isi” (Mat. 28:18, hongeweko insobanuro). Ko Yesu afise ubushobozi bwose kw’isi, bisigurako Satani adashobora gukora adahawe uruhusha na we.

Ni nde yahaye Yesu ububasha kw’isi no mw’ijuru? Ni Imana Data ubwiwe, kukw’ari we abufise kandi ashobora kubuha Yesu. Ni co gituma Yesu yiswe na Se “Umwami w’ijuru n’isi” (Mat. 11:25; Luka 10:21, hongeweko insobanuro).

Imana ni yo yamanye ububasha bwose mw’ijuru no kw’isi kuva kw’irema. Yahaye ubu- shobozi bukeya abantu ba mbere, kand’abantu ntibigeze batakaza ic’Imana yabahaye.

Igihe Bibiliya ivuga ko Satani ar’imana y’iyi si, bisigura gusa yukw’abantu bo mw’isi (abatara vuka ubwa kabiri gusa) bakurikira Satani. Ni we bakorera, babimenya canke batabimenya. Ni we mana yabo.

Mbega Satani Yarabihawe Koko? (Satan’s Real-Estate Offer?)

Abemerako Satani yabihawe koko bisunga inkuru ivuga ingene Satani yagerageje Yesu mu bugaragwa, nk’uko Matayo na Luka bavyanditse. Reka turabe ivyo Luka yanditse tubikuremw’icigwa:

[Satani] Amaramudugana [Yesu], amwereka ubwami bwose bwo mw’isi mu kanya gato. Umurwanizi aramubwira, ati “Ndaguha ububasha bwose n’ubwiza bwabo, kuko jewe nabuhawe , kandi mbuha uwo ngomba wese: nuko ni wampfukamira, ukansenga, ubwo bwose buraba ubwawe.” Yesu aramwishura, ati ‘Vyanditswe ng’Usenge Uhoraho, Imana yawe, abe ari yo usaba yonyene’” (Luka 4:5-8).

Mbega ivyo ni vyo vyerekanako Satani afise ububasha bwose kw’isi, canke ko Adamu yabumuhaye, canke kw’Imana idashobora kuzibira ikibi? Oya, kandi har’imvo nyinshi.

Iya mbere, dutegerezwa kwirinda kwizera ibivuzwe n’uwo Yesu yise “se w’ibinyoma” (Yohana 8:44). Har’igihe Satani avuga ukuri, ariko ngaha, dutegerezwa kugaba cane, kukw’ivyo Satani avuga ngaha bihushana n’ivy’Imana yavuze.

Mu gice ca kane c’igitabo ca Daniyeli, tubona inkuru y’Umwami Nebukadineza ateterezwa. Nebukadineza, mu bwibone kw’ib’icicaro ciwe n’ivyo yakoze, yabwiwe n’uwavugishwa n’Imana yitwa Daniyeli yukw’agiye guhabwa ubwenge bw’igikoko gushika ah’azotahurakw’”Isumba vyose ari yo iganza ubwami bw’abantu, ikabugabira uwo igomba wese” (Dan. 4:25, hongeweko insobanuro). Iri jambo rivugwa incuro zine ryemeza iyi nkuru, mu kurishimangira (raba Dan. 4:17, 25, 32; 5:21).

Menyako Daniyeli yavuze ati, “Isumba vyose ari yo iganza ubwami bw’abantu.” Mbega ntivyerekanakw’Imana ifise ubushobozi na bukeya kw’isi?

Menya kandi kw’ivyo Daniyeli yavuze bihushana n’ivyo Satani yabwiye Yesu. Daniyeli yavuzekw’ Imana “ibugabira uwo igomba wese,” na Satani akavuga kw’”abuha uwo yishakiye” (Luka 4:6).

Ubona uhava wizera nde? Jewe nizera ivyo Daniyeli yavuze.

Ariko, birashobokako Satani yavuze ukuri—igihe turavye ivyo yavuze k’urundi ruhande.

Satani ni “imana y’iyi si,” nk’uko maze kuvyerekana, bisigurakw’aganza ubwami bw’umwiza kw’isi, bukabamw’abantu bose bo kw’isi bahisemwo kugarariza Imana. Bibiliya iravuga “kw’isi yose iri muri wa Mubi” (1 Yohana 5:19). Igihe Satani yavugakw’ashobora guha uw’ashaka ubushobozi bw’ubwami bwo kw’isi, arashobora kuba yarika’avuga aho aganza gusa, ubwami bw’umwiza, bugizwe n’ubwami butobuto bugereranywa n’ama Leta yo kw’isi. Ivyanditswe bitubwirako Satani afise inzego zitandukanye z’impwemu mbi akoresha mu kuganza ubwami bwiwe (raba Efe. 6:12), kandi ni we agena cank’abogoza izo mpwemu mbi mu ntwaro yiwe, kukw’ari we segaba wazo. Mur’ico gihe, Satani yarikw’abwira Yesu ikibanza ca kabiri mu bwami bw’abadayimoni—kukw’aguma ikibanza ca mbere—bafashanye kuganza ubwami bw’umwiza. Ico Yesu yasabwa kugira gusa kw’ar’ukumusenga no kumupfukamira. Imana ishimwe ko Yesu yarenganye aho hantu bituma “itera imbere cane.”

Ni Nde Yahaye Satani Ubwo Bubasha? (Who Gave Satan His Authority?)

Mbega ko Satani yivugiyeko “yahawe” ubwo bushobozi?

Ndabisubiyemwo, Satani arashobora kuba yarikw’arabesha. Reka twiyibagize ikinyoma ciwe twemereko yavuze ukuri.

Menyako Satani atavuzeko yabuhawe na Adamu. Nk’uko tumaze kubibona, Adamu ntiyarigushobora kubuha Satani kuko na we nyene ntabwo yarafise. Adamu yahawe kuganza ifi, inyoni, inka, ntiyahawe kuganza ubwami. (kanatsinda, igihe Adamu yakora icaha nta bwami bw’abantu bwari ho ashobora kuganza.) Vyongeye, namba Satani yarikw’aha Yesu ububasha bwo kuganza mu bwami bw’umwiza, burimw’abadayimoni n’abantu badakijijwe gusa, birumvikanakw’ata kuntu na kumwe Satani yarigushobora guha Satani ubwo bubasha kukw’ataho yari kubukura. Satani yaganza abamarayika bakorowe kumwe na we Adamu atararemwa.

Satani ahobora kuba yarikw’avugakw’abantu bose bo kw’isi bamuhaye ubushobozi bwo kubaganza, kuko banse kwumvira Imana bituma, babimenya canke batabimenya, baba abaja biwe.

Har’ikindi gishoboka iyo tuvuzekw’ Imana ubwayo ari yo yamuhaye ubwo bushobozi. Birashoboka, turavye ivyanditswe, kw’Imana yabwiye Satani, iti “wewe n’abadayimoni bawe ndabahaye uruhusha rwo kuganza umuntu wese atanyumvira.” Ndaziko udashobora kubitahura buno nyene, ariko arahava ushika ah’ubonakw’ari yo nsobanuro nziza twoha iryo jambo Satani yavuze. Namba Imana iri yo “aganza ubwami bw’abantu” (Dan. 4:25), ububasha bwose Satani yogira ku bantu butegerezwa kuva ku Mana.

Satani aganza ubwami bw’umwiza gusa, dushobora kwita “ubwami bw’intabarirwa.” Yatanguye kuganza mur’ubwo bwami kuva igihe akuwe mw’ijuru, ico gihe Adamu ntiyari bwa cumure canke bwa remwe. Gushika igihe Adamu yacumuye, ubwami bw’umwiza bwarimw’abadayimoni gusa. Ariko kuva ku gihe Adamu yacumura, yaciye yinjira mu bwami bw’intabarirwa, ni ho ubwami bwa Satani butari bukibamw’abadayimoni gusa, bwaciye bujamwo n’abantu b’intabarirwa.

Satani yaganza isi yiwe y’umwiza Adamu atarabaho, rero ntidusubire kwiyumvira yukw’igihe Adamu yacumura, ari ho Satani yaciy’aronka ivyo Adamu yar’afise . Oya, igihe Adamu yakora icaha, yaciye yinjiri mu bwami bw’intabarirwa kandi bwari busanzwe bubaho kuva kera, ubwami bwaganzwa na Satani.

Mbega Imana Yaratangajwe N’uko Kurwa? (Was God Surprised by the Fall?)

Irindi kosha riri mu nyigisho z’abavugako “har’ivyo Satani yungutse” ni uko bituma Imana iboneka nk’ikijuju, nk’aho yishize mu mutego kubera ivyabaye. Mbeg’Imana ntiyamenyeko Satani azogerageza Adamu na Eva bitume abantu bakurwa mu bwiza bw’Imana? Kukw’Imana izi vyose, itegerezwa kuba yar’izi ibizokoreka. Ni co gituma Bibiliya itubwirako yashizeho umugambi wo kuducungura imbere n’ukw’icaha gikorwa (raba Mat. 25:34; Ivyak. 2:2-23; 4:27-28; 1 Kor. 2:7-8; Efe. 3:8-11; 2 Tim. 1:8-10; Ivyah. 13:8).

Imana yaremye wa mubi izi kw’azoyivako, yeremye na Adamu na Eva iziko bazoyicumurako. Satani ntiyarigushobora guhenda Imana ngw’aronke ic’Imana itateguyeko Satani aronka.

Mbega mvunzekw’Imana yateguyeko Satani ab’”imana y’iyi si?” Ego, kugirango bishitse umugambi wayo. Iy’Imana idakundako Satani akora, yariguca imuhagarika, nk’ukw’Ivyahishuriwe 20:1-2 biterekakw’azo bikora umusi umwe.

Sindiko mvugako, Imana ishakako hagira umuntu n’umwe aguma mu bwami bwa Satani. Imana igombak’umuntu wese akizwa agakira ugahahazo ka Satani (Ivyak. 26:18; Col. 1:13; 1 Tim. 2:3-4; 2 Pet. 3:9). Arikw’Imana yemerera Satani kuganza umuntu wese akunda umwijima (raba Yohana. 3:19)—abashishikara kurwanya Imana.

Har’ico twakora none ngo dufashe abantu guhunga ubwami bwa Satani? Ego cane, turashobora kubasengera no kubabwira bihane no kwizera ubutumwa bwiza (nk’uko Yesu yabiidutegetse). Igihe bemeye, bacabava musi y’ububasha bwa Satani. Ariko igihe twiyumvirako dushobora “gusangangura” impwemu mbi ziboshe abantu ni kwihenda. Abantu bahisemwo kuguma mu mwiza, Imana irabareka. Yesu yabwiye abigishwa biwe yukw’igihe binjiye mu gisagara kanaka bakanka kwizera ubutumwa bwabo, baze bakunkumure umukungugu w’ibirenge vyabo bigire mu kindi gisagara (Mat. 10:14). Ntiyababwiye kugumayo basangangure impwemu mbi ziri mur’ico gisagara kugira ngw’abantu bashobore kwemera cane ubutumwa babazaniye. Imana irekura impwemu z’abanyakibi zigume mu buja kuko banse kw’ihana no kuyigarukako.

Ibindi Vyemezako Ububasha bw’Imana Busumba Ubwa Satani

(Further Proof of God’s Supreme Authority Over Satan)

Hari ivyanditswe vyinshi vyerekanako Imana igifise ububasha kuri Satani n’aho Adamu yakoze icaha. Ivyanditswe vyerekana kw’Imana yamanye kandi izokwama ifise ububasha kuri Satani. Satani ashoboye gukora ic’Imana imwemereye gusa. Reka duhere ku vyanditswe vy’Isezerano rya Kera bivyemeza.

Ibice bibiri vya mbere mu gitabo ca Yobu vyerekana neza kw’Imana ifise ububasha kuri Satani. Aho ni ho dusoma yuko Satani, imbere y’intebe y’Imana, yarikw’arega Yobu. Mur’ico gihe Yobu yasumba abantu bose kw’isi kwubaha Imana, maze Satani aramwituma. Imana imenyako Satani “yashize umutima” kuri Yobu (Yobu 1:8, har’insobanuro yanditswe muri Bibiliya y’icongereza yitwa NASB), ni ho yumviriza ibirego Satani arega Yobu kw’akunda Imana kuber’imihezagiro yamuhaye (raba Yobu 1:9-12).

Satani yavuzekw’Imana yakingiye Yobu asabakw’imikurakw’imihezagiro yayo. Imana na yo yemerera Satani kubabaza Yobu gushika ku rwego runaka. Mu bisanzwe, Satani ntiyari gushobora gukora ku mubiri wa Yobu. Ariko haragez’ah’Imana yemerera Satani kubabaza umubiri wa Yobu, imubuza kumwica gusa (Yobu 2:5-6).

Iki canditswe kimwe cerekanako Satani adashobora kugira ic’agomba. Ntiyari- gushobora gukora no ku kintu kimwe ca Yobu atabirekuriwe n’Imana. Ntiyari gukora no ku butunzi bwa Yobu atabihawe n’Imana. Ntiyashobora no kumwica atabirekuriwe n’Imana.

[3]

Imana iganza na Satani, uhereye no gucumura kwa Adamu.

Impwemu “Yarungitswe n’Imana” kuri Sauli (Saul’s Evil Spirit “From God”)

Hari uturorero twinshi twerekana Imana ikoresha impwemu mbi za Satani zishitse uburake bwayo mw’Isezerano rya Kera. Dusoma muri 1 Samweli 16:14: “Mpwemu w’Uhoraho amaze kuva kuri Sauli, impwemu mbi irungitswe n’Uhoraho yama igenda imufata bwa gikange.” Ibi vyabaye kukw’Imana yarikw’ihana umwami Sauli kubw’ukutumvira kwiwe.

Ng’iki ikibazo canje, ijambo “impwemu mbi irungitswe n’Uhoraho” risobanura iki? Vyoba bisigurakw’Imana yarungitse impwemu mbi kuziba mw’ijuru, canke bisigurakw’Imana mu bushobozi bwayo yemereye abadayimoni ba Satani ku babaza Sauli? Ndizerakw’abakristo benshi bemera ico ciyumviro ca kabiri nk’uko Bibiliya yigisha. Igituma ivyanditswe bivugakw’iyo mpwemu mbi “yarungitswe n’Uhoraho” n’ukw’imibabaro impwemu mbi yamuteza yari co gihano c’Imana kuri Sauli. Bituma tuvuga yuko n’impwemu mbi ziri musi y’ubushobozi bw’Imana.

Mu bacamanza 9:23 dusomakw’ “Imana irungika impwemu mbi yo uteranya Abimeleki n’abantu b’i Shekemu,”kugira ngw’igihano c’Imana kibashikeko kubera ibikorwa vyabo bibi. N’aha kandi, iyo mpwemu mbi ntiyavuye mw’ijuru, ariko yavuye mu bwami bwa Satani, kandi yemerewe n’Imana gukora mu kurwanya abakwiriye kurwanywa. Nta mpwemu mbi zishobora kunesha umuntu zitavyemerewe n’Imana. Kukw’ahandi ho Imana ntizoba ikiri nyen’inkomezi zose. Ivyo na vyo biri mu bituma tuvugakw’igihe Adamu yacumura, Satani nta bubasha na bumwe yahawe kukw’Imana yabona ibintu vyose.

Isezerano rya Kera Rivuga k’Ububasha bw’Imana kuri Satani

(New Testament Examples of God’s Power Over Satan)

Isezerano Rishasha na ryo ntiryemera izo nyigisho z’ivyo Satani yungutse.

Akarorero, usoma muri Luka 9:1 yuko Yesu yahaye abigishwa biwe “ububasha ku badayimoni.” Vyongeye, muri Luka 10:19, Yesu yaravuze, ati “Ehe mbahaye ububasha bwo gukandagira inzoka na Sikorupiyo, n’ubwo kunesha ubushobozi bwa wa Mwansi bwose, kandi nta kintu kizogira ico kibagira na gatoya” (hongeweko insobanuro).

Namba Yesu yabahaye ububasha ku bushobozi bwose bwa Satani, ategerezwa kuba yar’afise ubwo bubasha ubwiwe. Satani ubwiwe ari musi y’ububasha bw’Imana.

Mu njili ya Luka dusoma aho Yesu abwira Petero, “Simoni, Simoni, raba Satani yabasavye ngw’abagosore nk’ingano” (Luka 22:31). Icanditswe kivugako Petero atarigushobora kugosora Petero nk’ingano atabisavye Imana. Ubugira kandi, Satani ari musi y’ububasha bw’Imana.

[4]

 

Kubohwa kwa Satani Imyaka Igihumbi (Satan’s Thousand-Year Prison Term)

Igihe dusomako umumarayika umwe azoboha Satani mu Vyahishuriwe 20, ntaho tubonako isezerano rya Adamu ryaheze. Yaboshwe kugira ngo “ ntasubire guhenda amahanga.” (Ivyah. 20:3).

Biratangaje kubonako Satani azobohwa imyaka 1.000, azobohorwa “azubire guhenda amahanga yo ku mpera zine z’isi” (Ivyah. 20:8). Ni co gihe ayo mahanga azokoranya ingabo zayo zitere Yerusalemu, aho Yesu aganza. Igihe bazokikuza igisagara, umuriro uzotibuka uvuye mw’ijuru “ubatongore” (Ivyah. 20:9).

Har’ikijuju co vugakw’isezerano rya Adamu ryari inyuma gatoya y’iyo myaka 1.000, ni co gituma Imana yategereza kubohora Satani? Ico ciyumviro si co.

Oya, ikindi kintu twize mur’iki gice c’ivyanditswe n’ukw’Imana ifise ububasha bwose ku murwanizi kandi imwemerera guhenda abantu kugira ngw’ashitse umugambi w’Imana.

Mur’iyo myaka igihumbi Yesu azoganza, Satani ntazohabwa gukora ikintu na kimwe, adashobora kubesha n’umuntu n’umwe. Ariko mur’ico gihe, hazobaho abantu b’indyarya baboneka ko bumvira Kristo urabiye hanze, ariko bazokwifuza kubona aneshwa. Ariko bazogwa igihumura bamenyek’uwo bifuza kubona aneshwa ari we yahawe “kuragira amahanga n’inkoni y’icuma” (Ivyah. 19:15).

Arikw’igihe Satani azobohorwa, azoshobora guhenda bamwe, banka Kristo mu mutima, kandi bifuza ibintu bitazokwigera bishobaka. Igihe Satani azohabwa guhenda intabarirwa, imitima y’abantu izohishurwa, ni h’Imana izoca izibereye bamwe badakwiriye kuba mu bwami bwayo.

Kanatsinda, iyo, ni yo mvo imwe muzituma Imana yemerera Satani kubesha abantu. Turaraba qmugambi wose w’Imana kuri Satani, ariko birabereye kuvuga yukw’Imana idashakako hagira umuntu asigara mu kubeshwa. N’aho bimeze gurtyo, yama yifuza kubona ibiri ibwina mu mitima y’abantu. Satani ntashobora kubesha abazi kandi bizera ukuri. Arikw’Imana yemerera Satani kubesha bamwe banka ukuri, kubera imitima yabo mibi.

Igihe yavuga ku vya antikristo, Paulo yanditse ati;

Ni ho wa mugarariji azohishurwa, umwe Umwami Yesu azokwicisha impwemu ziva mu kanwa kiwe, azomutituza uguseruka kw’ukuza kwiwe, azomutituza uguseruka kw’ukuza kwiwe. Ukuza kw’uwo mugarariji kuri mu buryo bw’inkomezi za Satani, kuri n’ubushobozi bwose, n’ibimenyetso n’ibitangaza vy’ibinyoma, n’ubugunge bwose bwo kugabitanya ku bahona, kuko batemeye gukunda ivy’ukuri ngo bakizwe. Ni co gituma Imana ibarungikira ubuzimire bubakoreramwo, ngo bizere ibinyoma: kugira ngw’abatizeye ukuri bose, bagahimbarirwa ukugabitanya, bacirwek’iteka (2 Tes. 2:8-12, dushimikiye ku nsobanuro).

Menyakw’Imana ni y’ivugwako “yabarungikiye ubuzimire ngo bizere ibinyoma.” Kandi menyakw’abo bantu bazozimira ni bamwe “banse kwizera ukuri,” bisigura yuko baronse akaryo, ariko baranka ubutumwa bwiza. Imana izoreka Satani ashoboze cane antikristo gukora ibimenyetso n’ibitangaza vy’ibinyoma kugira ngw’abanse kwizera Kristo babeshwe, kand’intumbero y’Iimana ni kugira ngw’”ibashe kubacira amateka.” Kubw’iyo ntumbero nyene, ni co gituma Imana yemerera Satani kubesha abantu.

Iy’Imana itaba ifise intumbero zoguha Satani akanyako gukorera mw’isi, yarikumubohera ahantu hamwe ntazi igihe yayicumurako. Tubwirwa muri 2 Petero 2:4 yuko har’abamarayika Imana yamaze gukororera i kuzimu ikabashira “mu vyobo vy’umwiza, ngo barindirirwe kuzocibwakw’iteka.” Iyi Mana yacu ishobora vyose yari kugirira Satani n’abamarayika biwe nk’uk’ubugombe bwayo buri. Arikw’Imana ifise intumbero nziza kuri yo yatumye yemerera Satani n’abamarayika biwe bamwe bamwe kubandanya gukorera kw’isi.

Abadayimoni Baratinya Kubabazwa (The Demons’ Fear of Torment)

Kuko tugomba kurangiza inyigisho zacu kur’iki cizerwa ca mbere c’ikinyoma, akandi karorero kamwe dusanga mu vyanditswe ni inkuru y’abadayimoni b’i Gadareni:

[Yesu] Afashe hakurya mu gihugu c’Abagadareni, babiri binjiwemwo n’abadayimoni baramusanganira bava mu masenga y’imva, bari bakaze cane, bituma ata wushobora guhita mur’iyo nzira. Barasemerera, bati” Duhuriye hehe ga Mwana w’Imana? Uje hano kutubabaza agashinyaguro igihe cacu kitarashika?” (Mat. 8:28-29, dushimikiye ku nsobanuro).

N’iyi nkuru hari igihe ikoreshwa n’abigisha ivyo Satani yungutse mu gushigikira iciyumviro cabo. Bavuga, bati “Ayo madayimoni yavuze ku butungane bwa Yesu. Yaraziko adafise imvo zo kuyababaza kukw’isezerano rya Adamu ritari bwarangire, igihe Satani na bo bazotererwa mu kiyaga caka umuriro bababazwe ijoro n’umurango.”

Arikw’igihushanye cavyo ni co comvikana. Baribaziko Yesu afise ubushobozi n’uburenganzira bwo kubababaza igihe cose ashakiye, ni co gituma bamutakambiye. Baribazik’Umwana w’Imana ashobora kubarungika kubabazwa igihe cose. Laka avuga yuko bamwingize bati “namba udusenda uturungike mur’uriya mukuku w’ingurube” (Luka 8:31). Iyo Yesu ataba afise ububasha kuko har’isezerano ribakingira, nta co barikurinda bavuga.

Abo badayimoni bari biteze akagongwe ka Yesu gusa, kuko bamwingize ngo ntabakure mu gihugu (Mariko 5:10), ahubwo bisabira kurungikwa mu ngurube (Mariko 5:12), basabwa kudasendwa i kuzimu (Luka 8:31), no gusaba Kristo ntabababaze “igihe” kitaragera.

Icezerwa ca #4: Satani, ‘imana y’iyi si’ afise ububasha ku kintu cose mw’isi, harimwo na leta z’ibihugu, ivyago kama, n’ibihe.”

(Myth #4: “Satan, as ‘the god of this world’ has control over everything on the earth, including human governments, natural disasters, and the weather.”)

Ivyanditswe bivugako Satani ari ”imana y’iyi si” nk’uko Paulo yabivuze (2 Kor. 4:4) n’ “umutware w’isi” nk’uko Yesu abivuga (Yohana 12:31; 14:30; 16:11). Dufatiye kur’ayo mazina ya Satani, har’abantu benshi baciye bafatiraho bavugako Satani aganza isi yose. N’aho twabonye ivyanditswe vyinshi vyerekana ah’ukuri kuri, bitubera vyiza gushishikara kwiga ibindi vyanditswe kugira ngo turushirizeho kubona ingene ubushobozi bwa Satani bwashingiwe akarimbi. Dutegerezwa kwiyubara ntitwubakire ukwizera kwacu kur’ivyo vyanditswe bine gusa biha Satani izina ry’imana, cank’umutware w’i si.

Igihe tubandanye gusuzuma muri Bibiliya, dusanga Yesu atavuga gusa yuko Satani ar’”umutware w’iyi si,” ariko avuga kandi yuko Se wo mw’ijuru yitwa “Umwami w’ijuru n’isi”(Mat. 11:25; Luka 10:21, hongeweko insobanuro). Vyongeye, intumwa Paulo yita Satani “imana y’iyi si,” ariko kandi, nka Yesu, yita Imana “Umwami w’ijuru n’isi” (Ivyak. 17:24, hongeweko insobanuro). Ibi bitwereka yuko Paulo na Yesu badashakako twiyumvirako Satani afise ubushobozi bwose kw’isi. Ububasha bwa Satani burafise aho bugarukira.

Itandukaniro dushobora kubona rir hagati y’ibi vyanditswe riri mu majambo abari mw’isi hamwe n’isi. Naho dukunda kwitiranya aya majambo, yompi ntasigura ikintu kimwe. Dutahuye ingene atandukanye, ugutahura kwacu kubijanye n’ubushobozi bw’Imana hamwe n’ubushobozi bwa Satani guca kwongerekana cane.

Yesu yavuze ku Mana Data nk’Umwami w’isi. Ijambo isi mu Kigiriki ni ge. Risobanura ah’abantu baba hose, nih’ imenyesha ntara ryisunga.

Ariko Yesu yavuzeko Satani ar’umutware w’abari kw’isi. ijambo ry’ijambo ry’ikigiriki risobanura ab’isi ni kosmos, kandi ryerekana urutonde. Rivugwa ku bantu s’umubumbe w’isi ubwawo. Ni co gituma abakristo bavugako Satani ar’”imana y’inge isi imeze.”

Imana ntiganza ab’isi, kukw’itaganza abantu bose bari mw’isi. ikibituma n’ukw’Imana yahaye abantu uguhitamwo uwubabera Umwami, kandi benshi bahisemwo kuganzwa na Satani. Umwidegemvyo wo guhitamwo kw’umuntu, na wo ni umugambi w’Imana.

Paulo yarakoresheje irindi jambo ritandukanye n’isi ryitwa aion, agihe yandika avuga kuvy’imana y’ab’isi. Aion risobanurwa igihe, ni ikiringo kanaka. Satani n’imana y’iki kiringo turimwo.

Mbeg’ivyo vyose bisobanura iki? Isi ni ikibanza c’isi abantu babako. Ijambo ab’isi (isi) risigura abantu bari kw’isi, cane cane abadakorera Yesu. Bakorera Satani, kandi baramaze kuboherwa muri kamere k’isi. Twebwe, nk’abakristo, twitwako “tuba kw’isi” ariko ntituri “abisi” (Yohana 17:11,14). Tubana n’abo mu bwami bw’umwiza, ariko tur’abo mu bwami bw’umuco, umwami bw’Imana.

Ubu rero turafise inyishu. Mu buryo bworoshe : Imana iganza isi yose. Satani, kubw’uruhusha yahawe n’Imana, aganza “abikorerwa mw’isi,” ni kuvuga abo mu bwami bw’umwiza n’ivyo bakora vyose. Ni co gituma, intumwa Yohana yanditsekw’ab’isi bose (s’isi yose) baba mu bubasha bwa wa Mubi” (1 Yohana 5:19).

Ntibisobanurakw’Imana idafise ububasha ku b’isi, cank’ibikorerwa kw’isi, cank’abantu baba mw’isi. arabufise nyene, Daniyeli yavuze, ati “aganza ubwami bwo kw’isi, kand’akabugabira uw’ashaka wese (Dan. 4:25). Irashobora kumanura canke gushira hejuru uw’ishaka. N’aho bimeze gurtyo, we nk’”uwuganza ubwami bwo kw’isi,” ni we yahaye Satani uruhusha rwo kuganza igice c’abantu bagarariza Imana.

Kwihweza Ivyo Satani Atanga (Satan’s Offer Considered)

Iri tandukaniro hagati y’isi n’ab’isi ridufasha gutahura ibigeragezo Yesu yahuye na vyo mu bugaragwa. Satani yeretse Yesu “ubwami bwose bw’isi mu kanya gato.” Satani ntiyari kwereka Yesu ivyicaro vyo mu bwami bw’abantu bo kw’isi, nko kuba umukuru w’igihugu cank’umushikirangaji. Si we agena cank’abogoza abantu ku nganji—Imana ni yo nyene ico gikorwa.

Ahubwo, Satani ategerezwa kuba yareretse Yesu ubwami bw’ahantu ho mu mwiza. Yeretse Yesu ingene abadayimoni basumbasumbana, bamwe bose n’aho bahawe kuganza, hamwe n’intabarirwa ziri musi y’ububasha bwiwe. Satani yeretse Yesu kw’azoganza mu bwami bwiwe—Iyo Yesu yiyunga n’uwo murwi wa Satani ugizwe n’abagarariza Imana. Yesu yari kuronka ikibanza ca kabiri mu ntwaro y’ubwo bwami bw’umwiza.

Ubushobozi bw’Imana mu Ntwaro z’Abantu bo kw’Isi

(God’s Control Over Earthly, Human Governments)

Reka tubandanye gusuzuma akarimbi kashingiwe ububasha bwa Satani nk’uko ivyanditswe bivuga cane cane mu ntwaro z’abo kw’isi. Satani arafise ubushobozi kunaka mu ntwaro z’abo mw’isi kuko afise ubushobozi ku buzima bw’abadakijijwe bari mu ntwaro, kand’intwaro zo kw’isi zirongorwa kenshi n’abantu badakijijwe. Ariko, Imana n’iy’ifise ijambo rya nyuma mu ntwaro z’abo kw’isi, na Satani abakwegera gukora ivy’agamba ukw’Imana ibimwemereye.

Turamaze kubona ico Daniyeli yabwiye Umwami Nebakadineza, kuko harimw’umuco wodufasha, reka dusubire kuharaba.

Umwami Nebukadineza yishize hejuru kubera inkomezi ziwe n’ibikorwa bihambaye yar’amaze gushikako, Imana ica itegekakw’asubizwa hasi cane kugira ngw’amenye kw’”Isumba vyose ari yo iganza ubwami bw’abantu, kandi kw’ibugabira uw’igomba wese, ikabwimikamwo nyarucari hanyuma ya bose” (Dan. 4:17). Vy’ukuri Imana ni yo yashize hejuru umwami Nebukadineza mu ntwaro yiwe. Ni kw’igirira n’abandi bami bose. Intumwa Paulo, ku vy’abami bo kw’isi, yavuze, ati “Umuntu wese n’agamburukire abamuganza: kukw’ata kuganza kutava ku Mana, ukuriho kwagezwe n’Imana” (Rom. 13:1).

Imana ni yo soko y’ubushobozi n’inkomezi mw’isi yose. Umuntu afise ubushobozi, Imana ni yo iba yabumuhaye canke yahamushize ngw’ashitse ubogombe bwayo.

Abarongozi b’inkozi z’ibibi nabo? Mbega Paulo yavuzeko nabo bagenwa n’Imana? Ego ni ko yavuze. Mur’ico cete nyene, Paulo yanditse, ati “Kukw’ivyanditswe vyabiye farawo, ngw’’Icatumye nguhagarika n’ukugira ngo nkwerekanirek’ubushobozi bwanje, kandi ngw’izina ryanje rivugwe hose mw’isi yose.’”(Rom. 9:17). Imana yakomantaje umutima wa Farawo kugira ngo yimenyekanishe biciye muri we. Imana yakoze ibitangaza vyinshi kugira ngo bimenyekanishe izina ryayo—yacishirize mu muntu yashize hejuru arikw’akomantaza umutima.

Mbeg’ukwo kuri ntikugaragara igihe ca Yesu na Pilato? Amaze gutangazwa n’uko Yesu atishura ibibazo vyiwe, Pilato amubwira, ati “Nta co umbarira?” Ntuzi yuko mfise ububasha bwo kukurekura, kandi mfise ububasha bwo kukubamba?” (Yohana 19:10).

Yesu aramwishura, ati “Nta bubasha war’ufise kuri jewe, shit’ubuhawe buvuye mw’ijuru” (Yohana 19:11, hongeweko insobanuro). Kukw’azi umutima wa Pilato, Imana yamushize hejuru kugira ngw’ategure umugambi wo kwica Yesu ku musaraba kand’awukurikirane.

Usomye ibitabo bidonda akahise mw’Isezerano rya Kera usanga Imana yakoresha abarongozi bakora ikibi ngo bashitse uburake bwiwe ku bantu babukwiriye. Nebukadineza yakoreshejwe n’Imana mu gushitsa uburake bwayo ku mahanga menshi yo mw’Isezerano rya Kera.

Hari uturorero twinshi tw’abarongozi Imana yashize hejuru canke yabogoje muri Bibiliya. Akarorero nko mw’Isezerano rya Kera, dusoma ivya Herodi, yananiwe guhesha Imana icubahiro igihe bamwe mu bakozi biwe bamubwira, bati’”Ni ijwi ry’Imana, s’iry’umuntu!” (Ivyak. 12:22).

Vyaciye bigenda gute? “uwo mwanya umumarayika w’Umwami Imana aramukubita, kukw’atahaye Imana rurema icubahiro, aturika inyo, aracikana” (Ivyak. 12:23).

Menyako Herodi yar’uw’ubwami bwa Satani, arikwo ntiyashobora kwigenza ukw’ashaka imbere y’Imana. Imana yashobora kumanura canke kubogoza umurongozi wese wo kw’isi nk’ukw’ivyishakiye.

[5]

 

Intahe y’Imana Ubwayo (God’s Personal Testimony)

Mu kurangiza, turabe ico Imana yavuze ubwayo icishirije mu wavugishwa n’Imana Yeremiya kijanye n’ubukuru bwayo kw’isi, no mu ntwaro z’ab’isi.

“Riti yemw’ab’inzu ya Isirayeli, mbega jewe sinshobora kubagira nk’uyu mubumvyi?” N’uk’Uhoraho abaza. Ati “raba nk’ukw’ibumba riri mu kuboko kw’umubumvyi, namwe ni ko muri mu kuboko kwanje, yemw’ab’inzu ya Isirayeli. Igihe kimwe novuga kuvy’ihanga no ku vy’ubwami ku vyo kuzorirandura no ku vyo risangangura no kuzorihonya: maz’iryo hanga navuzeko rigahindukira rikareka ibibi vyaryo, nanje nzokwigarura ndeke ibibi nari namaramaje kuzobakorera. Ikindi gihe novuga ku vy’ihanga no ku vy’ubwami, ku vyo kuryubaka no kuzoriteragira: maze ni ryakora ibibi mu nyonga zanje, ntiryumvire ijwi ryanje, nuko nanje nzogarwa, ndeke ivyiza nari na maramaje kuzobagirira neza” (Yer. 18:6-10).

Wabonyeko ata nzira Satani yarafise, igihe yageregeza Yesu mu bugaragwa, yariko amuha kuganza ab’isi, abantu, ubwami n’intwaro? Nimba yariko avuga ukuri (nk’uko bamwe bavyiyumvira), rero yariko aha Yesu ukuganza mu bwami bw’umwiza.

Mbega hari ubushobozi Satani afise ku bwami bwo mw’isi? Ego, kukw’ar’imana y’abantu badakijijwe gusa, kand’abantu badakijijwe baba no mu ntwaro. Kand’ubwo bushobozi abugira igihe Imana ibumuhaye, kand’Imana ishobora guhagarika umugambi wa Satani igihe ibishakiye hose. Intumwa Yohana yanditseko Yesu ar’”Se gaba w’amahanga yose yo kw’isi”(Ivyah. 1:5).

Mbega Satani Niwe Ateza Ivyago n’Ihindagurika ry’Ibihe?

(Does Satan Cause Natural Disasters and Adverse Weather?)

Kuko Satani ari ”imana y’iyi si,” benshi biyumvirako ari we aganza ihindagurika ry’ibihe kand’ari we ateza isi ivyago, nk’uruzuba, imyuzure, ibihuhusi, nyamugigima n’ibindi. Mbeg’ivyanditswe ni ko bitwigisha? Ubugira kandi, dutegerezwa kwiyubara ntitwubake ukwizera kwacu ku murongo umwe uvuga ivya Satani nk“igisuma kitazanwa n’ikindi, atar’ukwiba, n’ukwica, n’ugutikiza” (Yohana 10:10). Ese incuro maze kwumva abantu basoma uyo murongo bemezako kwibwa kwose, kwicwa canke gusamburwa kuva kuri Satani. Igihe dusuzumye cane muri Bibiliya, dusanga Imana ubwayo yica no gusambura incuro nyinshi. Turabe iyi mirongo itatu mu turorero twinshi dushobora kuronka:

Uwushinga ivyagezwe, ari we mucamanza, n’Imwe gusa; ni yo ishobora kurokora no guhonya (Yakobo 4:12, dushimikiye ku nsobanuro).

Ariko ndabereka iyo mukwiye gutinya: mutinye iyiheza kwica umuntu, ikagira ububasha bwo ku mukororera muri Gehinomu. Ni koko, ndababwire, abe ari yo mutinya. (Luka 12:5, dushimikiye ku nsobanuro.)

Ntimuze mutinye abica umubiri, badashobora kwica ubugingo: cane-cane mutinye uwushobora guhonereza ubugingo n’umubiri muri Gehinomu (Mat. 10:28, dushimikiye ku nsobanuro).

Igihe tuvuze yukw’ibintu vyose bizana urupfu canke gusambuka ar’igikorwa ca Satani, tuba twihenze. Har’uturorero twinshi mu vyanditswe bitwerekakw’Imana yica kandi isangangura.

Turashobora kwibaza duti, igihe Yesu yavuga ku gisuma kiza kizanwa no kwica, kwiba, gusambura, yarikw’avuga kuri wa Mubi koko? Ubugira kandi, dukeneye gusoma iryo jambo twisunga ayandi arikikuje. Umurongo ur’imbere y’uwo uvugakw’igisuma kizanwa no kwica, kwiba, no gusambura, Yesu yavuze, ati “ abanyitangiye bose bar’abasuma n’abambuzi, arikw’intama ntizabumviye” (Yohana 10:8). Dusomye ivyo Yesu yavuze vyose muri Yohana 10:1-15 avugakw’ari we mwungere Mwiza, bica bitahurika cane yukw’ijambo igisuma n’ibisuma nk’uko yayakoresheje asobanura abigisha n’abarongozi b’ibinyoma.

Ivyiyumviro Bitandukanye ku vy’Ihindagurika ry’ibihe n’Ivyago

(Various Views of Adverse Weather and Natural Disasters)

Igihe igihuhusi canke nyamugigima biteye, bizana ikibazo mu bantu bizera Imana : ”Ni nde atuma ibi vyose?” hari inyishu zibiri gusa ku bizera Bibiliya: Imana canke Satani ni yo ibituma.

Hari abandi bongerako bati: “Oyaah! Ntidushobora kwidogera Imana! Ni amakosha y’abantu. Imana irikw’ibacira imanza kubw’ivyaha vyabo.”

Namba Imana iteza abantu ibihuhusi na nyamugigima kukw’ibahanira ivyaha vyabo, duca duta imiragwe kur’izo ntabarirwa kukw’atar’Imana, ariko na ho nyene, Imana irabiharurwako, kukw’ata cago gishobora gushika itemeye.

Canke, akaba ar’Imana yemerera Satani kurungika ibihuhusi na nyamugigima ngw’ihane abanyavyaha, duca tuvugako biterwa na Satani, ariko na ho nyene n’Imana irimwo. Ikibituma ni ukw’ari yo yemerera Satani guteza ivyago kandi kubera yukw’icago cose kiba igihe Imana igomba kugihora.

Har’abavugakw’Imana na Satani badateza ibihuhusi na nyamugigima, arikw’ar’” ibintu vyihindagurika vy’ibihe mur’iyi si y’ivyaha.” Hari n’ikindi gihe, mu kutamenya begeka ivyo vyago ku bantu, ari ko na ho nyene si vyo. ivyo bintu ntibishobora kuba Imana itarimwo. Namba ibihuhuta ar’”ivyago vyiyadukiza mur’iyi si y’ivyaha,” none ni nde ategekako biba? Mu bisanzwe ibihuhuta ntibitumwa n’abantu. Bisigura yukwibihuhuta bidatumwa n’igitigiri runaka c’ivyaha vyakorewe mu karere runaka. Ntibiterwa n’ukw’abantu benshi basambanye.

Oya, namba har’isano hagati y’ibihuhuta n’ivyaha, rer’Imana irimwo, kukw’ibihuhuta bizanwa n’uburake bw’Imana ihana icaha. Naho biba rimwe-rimwe, iba irimwo.

Nahw’ata sano ryoba hagati y’icaha n’ivyago bitera abantu, tukavugakw’Imana yihenze igihe co kurema isi, ishiramw’ibizotuma haba ihindagurika ry’ibihe n’ivyago bizotera isi cane, Imana iguma iharurwakw’ari yo iteza ibihuhusi na nyamugigima kukw’ari yo Muremyi, kand’abantu bakarwa mu mporero y’amakosha yayo.

Nta “Kindi Bivako” (There is No “Mother Nature”)

Rero dufise uburyo bubiri gusa bwo kwishura ibibazo vy’ivyago vyiyadukiza kw’isi. Bitumwa n’Imana canke na Satani gusa. Imbere yo kwitegereza ivyanditswe bituma tumenya inyishu dufata iy’ari yo, reka twiyumvire kur’izo nyishu zibiri zishoboka.

Akaba ari Satani atuma ivyo vyago biba, rero Imana ntishobora kumuzibira. Igihe Imana ifise ubushobozi bwo kubuza Satani guteza abantu ivyago ntimubuze, biyigarukako n’ubu. Nta cago gishobora gushika ata ruhusha itanze.

K’urundi ruhande. Reka tuvuge, mur’aka kanya, yukw’Imana idashobora kuzibira Satani, ariko irifuza kumuzibira. Wumva ivyo vyoshoboka?

None Imana idashobora kubuza Satani gutera icago, rero Satani azoba ayisumba inkomezi canke Satani arayisumba ubwenge. Bisigura, vy’ukuri, ico abantu bavuga igihe batura “ko Satani yaronse ububasha igihe Adamu yakora icaha”. Bataruko Satani afise uburenganzira bwo gukora ico yishakiye kw’isi kuko yivye isezerano rya Adamu. Ubu rero, nk’uko biyumvira, Imana na ho yifuza kuzibira Satani ntibishoboka kukw’itegerezwa kwubaha isezerano rya Adamu Satani akorerako. Mu yandi majambo, Imana yarajujuse ntiyomenya ibizoba igihe icaha kizokorwa, ariko Satani we, kukw’asumba Imana ubwenge, yararonse inkomezi Imana atari kwemera kw’aronka. Jewe ubwanje, sinshobora kuvuga canke kwemerako Satani arusha Imana ubwenge.

Namba ico ciyumviro c’”Ivyo Satani yaronse” ar’ic’ukuri, turashobora kwibaza ico tuma Satani adateza isi nyamugigima n’ibihuhuta vyinshi kuruta uko bimeze ubu, n’ico tuma adatumbera ah’abakristo benshi baba. (Uvuzekw’”Imana idashobora kumwemerera guhonya abakristo,” uzoba wemeyeko Satani adashobora gukora adahawe uruhusha n’Imana.)

Igihe tuvyinjiyemwo cane, usanga inyishu zishoboka ari zibiri gusa kur’ico kibazo: (1) Imana ni yo ituma ibihuhuta na za nyamugigima canke (2) Satani ni we abituma igihe ahawe urusha n’Imana.

Wobonyekw’inyishu y’ukuri yose, Imana izoba iri ku nomero ya mbere? Igihe abantu bavugakw’atar’”Imana yarungitse ibihuhuta—ariko Satani ni we yabigize ahawe uruhusha rw’Imana,” ntibaba “bakuyemw’Imana”burundu nk’uko bavyiyumvira. Namba Imana yar’ishoboye kubuza Satani guteza igihuhuta, tutarinze kurabakw’ibishaka cank’itabishaka, urumvakw’ari yo ibiharurwako. Abantu b’intabarirwa ni b’umuntu yotakw’imiragwe kubera ivyaha vyabo (namba igihuhuta kirungikwa n’Imana canke cemererwa n’Imana nk’igihano), na ho nyene, kuvugakw’Imana itarimwo kwob’ar’ukubesha.

Intahe Iva mu Vyanditswe (Scripture’s Testimony)

None, ivyanditswe bivuga iki mu bisanzwe ku vyerekeye “ivyago vyiyadukiza”? bivugako bitumwa n’Imana canke Satani? Reka duhere kuri nyamugigima kuko Bibiliya ivuga vyinshi kur’ivyo.

Twisunze ivyanditswe, nyamugigima zizanwa n’urubanza rw’Imana ku banyavyaha. Dusoma muri Yeremiya: “Arik’Uhoraho ni we Mana y’ukuri; ni we Mana nzima, n’Umwami yamaho ibihe bidashira: uburake bwiwe buhindisha isi agashitsi, kand’amahanga ntashobora kwihanganira ubushangashirwe bwiwe” (Yer. 10:10, dushimikiye ku nsobanuro).

Yesaha ahanura ati,

Hazoba guterwa n’Uhoraho Nyen’ingabo, kw’imituragaro, n’ugutigita kw’isi, n’ukwasana gukomeye, n’agashururu, n’ikirura, n’imbeya z’umuriro utongora (Yes. 29:6, dushimikiye ku nsobanuro).

Urashobora kwibuka ko mu bihe vya Mose, isi yasamye musi ya Kora n’abamufasha kugaririza (raba Guh. 16:23-34). Ico car’igihano c’Imana. Utundi turorero tw’igihano c’Imana gitigitisha isi turi muri Ezek. 38:19; Zab. 18:7; 77:18; Hag. 2:6; Luka 21:11; Ivyah. 6:12; 8:5; 11:13; 16:18.

Har’ukundi gutigita kw’isi kutava ku gihano c’Imana, ari ko na ho nyene, vyatumwa n’Imana. Akarorero, mu njili yanditswe na Matayo, har’ugutigita kw’isi igihe Yesu yacikana (Mat. 27:51,54), n’igihe yazuka (Mat. 28:2). Ni Satani yateye ivyo?

Igihe Paulo na Sila batazira Imana mw’ijoro bari mw’i bohero ry’i Filipi, “ isi ica inyiganyiga cane giturumbuka, bituma amatanguriro y’inzu y’ibohero anyiganyiga, ako kanya inzugi zose ziruguruka, iminyororo ya bose iradohoka” (Ivyak. 16:26, hongeweko insobanuro). Ni Satani yatigitishije isi? Oya na gato! N’uwurinda ibohero yaciye akizwa amaze kubona inkomezi z’Imana. Kand’ico si co gihe Imana yatigitisha isi mu vyakozwe n’intumwa (Ivyak. 4:31).

Narasomye mu kinyamakuru ah’abakristo, igihe bumva kw’isi yanyiganyize ahantu kanaka, bagiye aho vyabereye “barwana intambara yo muri mpwemu” barwanya wa Mubi. Har’ikosha ubona mur’ukwo kwiyumvira kwabo? Vyarikwemerwa n’ivyanditswe iyo basenga Imana bayisaba kugirira imbabazi abantu bari mur’ico gice. Kand’iyo babikora, ntabari kwonona umwanya n’amahera yabo mu gufata urugendo rubashikana ah’abaye nyamugigima—barigusengera aho bari. Kuja kurwanya wa Mubi ntateze nyamugigima ntivyemewe n’ivyanditswe.

Ibihusi na Vyo? (How About Hurricanes?)

Ijambo igihuhuta turibona mu vyanditswe mu buryo bw’ibihuhusi bikomakomeye cane. Akarorero:

Abamanuka baja mu kiyaga bakagendera mu mato, bakadandariza mu mazi agaranzutse, abo babona ibikorwa vy’Uhoraho, n’ibitangaza vyiwe mw’idamba. Kukw’avuga ijambo, akavyura inkubi y’umuyaga ishira hejuru impipfunda yayo (Zab. 107:23-25, dushimikiye ku nsobanuro).

Maz’ Uhoraho asuka umuyaga ukomeye mu kiyaga; haba igihuhuta c’inkomezi mu kiyaga, ubwato bushaka kumeneka (Yona 1:4, dushimikiye ku nsobanuro).

Hanyuma y’ivyo mbona abamarayika bane bahagaze ku mfuruka zine z’isi, bafashe imiyaga ine yo kw’isi, kugira ngo ntihagire umuyaga uhuha kw’isi canke ku kiyaga canke ku giti cose (Ivyah. 7:1).

Biragaragara, Imana irashobora kuzana canke guhagarika umuyaga.

[6]

 

Muri Bibiliya yose, nta hantu na hamwe Satani yigeze guhagarika umuyaga. Igihe c’ibigeragezo vya Yobu, ni h’umushumba yaje kumubwira ati: “nuko haza umuyaga w’igihuhuta uturutse mu bugaragwa, uhitana imfuruka zine z’inzu; maz’isidukira kur’abo bahungu, barapfa” (Yobu 1:19).

Dusomye igice ca mbere c’igatabo co Yobu tubona yuko Satani ari we yateje Yobu ivyago. Ntidukwiriye kwibagira yukw’ata kintu na kimwe co kubabaza Yobu cank’abana biwe Satani yari gukora adahawe uruhusha n’Imana. N’ubu, ndabisubiyemwo, Imana ni yo ifise ijambo rya nyuma no ku muyaga.

Igihuhuta I Galilaya (The Gale on Galilee)

None ca “gihuhusi kinini” catera Yesu n’abigishwa biwe igihe bari mu bwato bariko bajabuka ikiyaga c’i Galilaya twogisobanura gute? Birashoboka ko Satani ari we yateje iyo mipfunda, kandi Imana ntiyari kurungika impfunda izibira ubwato buri mwo Umwana wayo. “Ubwami bwirwanya ubwabwo nta nkomezi bugira,” none ni iki co tuma Imana irungika imipfunda igirira nabi Yesu n’abigishwa biwe cumi na babiri?

Ibi ni ivyiyumviro vyiza ariko reka duhagarare dutangure kwiyumvira. Namba atar’Imana yarungitse iyo mipfunda akab’ari Satani, dutegerezwa kwemera kw’Imana yamuhaye uruhusha rwo kuyirungika. Ca kibazo gica kigaruka kandi: Ni kuki Imana yaretse Satani akarungika impfunda igirira nabi Yesu n’abigishwa biwe cumi na babiri?

Hari inyishu wotanga? Kumbure Imana yariko yigisha abigishwa biwe ku vy’ukwizera. Kumbure yarikw’irabapima. Kumbure yarikw’ipima yesu, kuko yategerezwa “kugeragezwa mu bintu vyose nkatwe, ariko ntakore icaha” (Heb. 4:15). Kugirangw’ageragezwe muri vyose, Yesu yategerezwa kugeragezwa n’ubwoba. Kumbure Imana yagomba gushira Yesu hejuru. Canke yagomba gukora ivyo vyose twamaze kuvuga.

Imana yarongoreye Abisirayeli ku nkengera y’ikiyaga gitukura izi nezako bizobera umutego Farawo n’ingabo ziwe. Mbeg’Imana ntiyar’itanze Abisirayeli? None ntiyariko yirwanya ubwayo kubarongorera ahantu batikizwa bose? mbeg’ako s’akarorero k’”ubwami bwirwanya ubwabwo”?

Oya, nta ciyumviro co gutikiza Abisirayeli Imana yar’ifise. Kandi ntiyarungitse canke yemerere Satani guteza imipfunda ku kiyaga c’i Galilaya, kugira ngo Yesu n’abigishwa biwe cumi na babiri bahone.

Mber’ivyanditswe ntibivuga yuko Satani ari we yateje inguza ku kiyaga c’i Galilaya, kandi ntibivugakw’Imana ari yo yabitumye. Har’abavuga yuko yari Satani kuko Yesu yakankamiye umuyaga. Kumbure, birashoboka ariko kandi n’ico ciyumviro ntigishemeye cane. Yesu ntiyakankamiye Imana —Yakankamiye umuyaga. Imana Data yari gukora nk’uko nyene. Bisigurako, yar’ashoboye kuvyura imipfunda kubw’ijambo ryayo, kand’igakankamira ikiyaga kigatuza kubw’iryo jambo nyne. Ntidushobora kwemeza kw’ari Satani yateye iyo mipfunda kuko Yesu yayikankamiye gusa.

Ubugira kandi, ntidushobora gushinga ukwizera ku murongo umwe gusa kuk’udahagije. Ndamaze kwerekana ivyanditswe vyinshi bivugakw’Imana ari yo ifise ijambo rya nyuma ku mipfunda, knadi ni we ayirungika. Ico ngomba k’utahura ni uko n’aho Satani yiyumvirakw’ar’”imwana y’iyi si” ntashobora kugenza umuyaga uko yishakiye canke ngw’ateze igihuhuta kw’isi akanya kose ashakiye.

Nuko, igihe igihuhuta kije, ntidukwiriye kubona kw’ar’icananiye Imana, ikintu atifuzako kiba ariko yananiwe no kukibuza. Kubera yuko Yesu yakankamiye igihuhuta ku kiyaga c’ i Galilaya bitwemeza kw’Imana ishobora guhagarika igihuhuta ah’ishakiye.

None iy’Imana irungitse (canke yemereye) igihuhuta, ategerezwa kuba afise imvo runaka, kand’inyishu nziza y’ubwenge yotuma arungika canke yemerera igihuhuta gusanzaza ibintu canke kubomagura ibintu n’ukw’ab’arikw’arahanura intabarirwa.

“Hari Igihe Ibihuhusi Bisamburira n’Abakristo”

(“But Hurricanes Sometimes Harm Christians”)

None bigenda gute ku bakristo bashikiwe n’ivyo vyago? Igihe igihuhusi gikubise, ntikibomorera abatari abakristo gusa. Mbega abakristo ntibakingiwe uburake bw’Imana kubera igikorwa ca Yesu ku musaraba? None twovuga gute kw’Imana ari yo ihagaze hejuru y’ivyo bintu vyose kandi bishobora guhitana n’abana bayo ubwayo?

Ivyo bibazo biragoye koko. Dutegerezwa gutahura yukw’inyishu zitoroshe igihe tuziyumvira igihe tugifatira k’ububeshi buvugako Satani ari we ateza abantu ivyago. Namba Satani ari we ateza ivyago, none ni kuki Imana imwemerera kugira ibintu bishobora guhitana abana bayo? Ikibazo kiracari ha handi nyene.

Bibiliya ivuga neza yukw’abari muri Kristo “batashiriwe ho kuranduka” (1Tes. 5:9). Tukiri ngaho nyene, Bibiliya yongera kuvuga yuk’”uburake bw’Imana buguma ku batumvira Yesu (Yohana 3:36). None uburake bw’Imana bwo guma gute ku badakijijwe ntibushikire abakijijwe, kand’abakijijwe babana n’abadakijijwe? Inyishu ni, har’igihe bidashoboka, ni ho dutegerezwa kubirwamwo.

Mu giho co Kuvayo, Abisirayeli bose baba ku ruhande rumwe, kand’ivyago Imana yateje Abanyegiputa ntivyashitse ku bera bayo (raba Kuv. 8:22-23; 9:3-7; 24-26; 12:23). Ariko twebwe, duherekeranye n’”Abanyegiputa.” Imana ibahanishije icago kanaka, wumva tworusimba gute?

Kurusimba ni ryo jambo ngenderwako rituma dutahura inyishu y’iki kibazo. Naho Nowa yarusimvye igihe uburake bw’Imana bwagaragariye mu mwuzure kw’isi, har’ingaruka mbi yaciyemwo, kuko yaracumukuye mu kwubaka ubwato kandi yamaze umwaka muri bwo n’ibihumbi vy’ibikoko binuka ukuntu. (kandi rero, Isezerano rya Kera na Rishasha zivugakw’Imana ari yo yateje umwuzure igihe ca Nowa, si Satani; raba Ita. 6:17; 2 Pet. 2:5).

Loti yararusimvye igihe igihano c’Imana caguye kuri Sodomu na Gomora, ariko yaratakaje ivyo yar’atunze mur’ico gisagara catongowe n’umuriro n’ibizuku. Igihano c’Imana ku bagabitanya kirakora ku bagarorotsi mu buryo bumwe cank’ubundi.

Imbere y’imyaka myinshi, Yesu yaraburiye abizera baba i Yerusalemu guhunga igihe bazobona igisagara cabo gikikujwe n’ingabo, kukw’izoba ar’”imisi y’ukwihorana” (Luka 21:22-23)—yerekanye uburake bw’Imana butuma Abaroma bafata Yerusalemu mu mwaka wa 70 inyuma y’ukuvuka kwa Kristo. Imana ishimwe kukw’abakristo bahunze nk’uko Kristo yababuriye bararusimvye, arikw’ivyo basize inyuma vyaratongowe.

Mur’utwo turorero twose dutatu, turabonakw’abana b’Imana bategerezwa kugira ico bahomvye igihe uburake bw’Imana buziririnze ku banyakibi. Kubw’ivyo, ntidushobora kuvugira hejuru yukw’Imana idateza ivyago kw’isi kubera yuko vyononera abakristo.

None Twokara Iki? (What Then Shall We Do?)

Tuba mw’isi yavumwe n’Imana, isi yama mu burake bw’Imana igihe cose. Paulo yanditse ati, “Uburake bw’Imana bwarahishuwe [“ntibuzohishurwa”], buvuye mw’ijur, ubwo irakira ukutayubaha kw’abantu kwose n’ukugabitanya” (Rom. 1:18). Kuko tubana n’abanyakibi, isi yavumwe n’Imana, ntidushobora gukira cane ingorane cank’ingaruka z’uburake bw’Imana n’aho budatumbere twebwe.

Ko tumaze kubimenya, twokora iki none? Ica mbere, ni twizigire Imana. Yeremiya niwe yanditse ngo:

Arahiriwe umuntu yizigira Uhoraho, Uhoraho akaba ivyizigiro vyiwe. Kukw’azoba nk’igiti gitewe i ruhande y’amazi, gishorera imizi yaco I ruhande y’uruzi, kitumva izuba iyo ryatse, ariko kikamana itoto, ntikizorinda kwiganyira mu mwaka w’uruzuba, kandi ntikizoharuruka kwama (Yer. 17:7-8).

Menyako Yeremiya atavuze yukw’abizigira Uhoraho batazohura n’uruzuba. Oya, igihe uruzuba ruteye cank’amapfa, umuntu yizigira Uhoraho agereranywa n’igiti gihorera imizi mu ruzi. Afigira irindi soko, n’ah’abamukikuje baranduka. Inkuru ya Eliya agaburirwa n’ibikona igihe c’amapfa mur’Isirayeli ni yo notangakw’akarorero (raba 1 Abami 17:1-6). Dawidi yanditse ku vy’abagororotsi ati, “Ntibazokwicwa n’isoni igihe c’ivyago, mu misi ya kigoyi bazohazwa” (Zab. 37:19).

Mbega kigoyi ntikiva kuri wa Mubi? Oya, ivyanditswe si ko bivuga. Bava ku Mana, kandi kigoyi kuvugwa igihe uburake bw’Imana buziririnze ku bantu. akarorero:

Uku ni k’Uhoraho Nyen’ingabo agize rero, at’’Ehe nzobazira, imisore yabo izokwicwa n’inkota; abahungu babo n’abakobwa babo bazokwicwa n’inzara. (Yer. 11:22, hongeweko insobanuro).

Uku nik’Uhoraho Nyen’ingabo agize, ati “raba nzorungika inkota n’inzara n’ikiza muri bo, mpahindure nk’insukone ziteye ishishi, zidashobora kuribwa kubwo kubora” (Yer. 29:17).

“Mwana w’umuntu, igihugu ni cakora icaha kikancumurako, nanje nkagishingiriza ukuboka kwanje, nkavuna inkoni yaco cishimikije, ni yo mutsima waco, nkakirekuriramw’inzara, nkakiranduramw’abantu n’ibitungano… ” (Ezek. 14:13, dushimikiye ku nsobanuro).

“Mwaziga vyinshi, mugize murtya musanga ni bike; kandi n’iyo mubizanye i muhira ndabituvya. Biva kuki? Nik’Uhoraho Nyen’ingabo abajije. “Biva ku ngoro yanje irekewe ngaho igihomvaguritse, namwe mweho umuntu wese agakobereza inzu yiwe. Ni co gituma ata n’akame ijuru rikibarekurira, n’isi ikabima ivyimburo vyayo, kandi nahamagaye uruzuba ngo rwice isi n’imisozi, rukureho n’impeke na vino, n’amavuta ya elayo, rwice n’ibimera mu ndimiro, n’abantu n’amasho, n’ibikorwa vyose bikoreshwa amaboko” (Hag. 1:9-11, dushimikiye ku nsobanuro).

Mu karorero ka kane twabonye, twumvise yukw’Abisirayeli ari bo batumye bagira kigoyi kubera ivyaha vyabo, arikw’imana iravugakw’ari yo yabigize.

[7]

 

Imana iteza abantu babi ikigoyi, kandi natwe tubana na bo, ariko rero dutegerezwa kuyigira ngw’itumare ubukene. Paulo yaremeje kw’inzara idashobora kudurandukanya n’urukundo rwa Kristo!: “ni nde azodutandukanya n’urukundo rwa Kristo? Mbega n’amarushwa, canke n’ivyago, canke n’uguhamwa, canke n’inzara, canke n’ukwambara ubusa, canke n’ukuba mw’irinde, canke n’inkota?” (Rom. 8:35, hongeweko insobanuro). Menyako Paulo atavuze yukw’abakristo batazo sonza, ahubwo yavuzeko bashobora gusonza, n’umunyeshure agitangura kwiga ivyanditswe, amenya kw’inzara irungikwa n’Imana mu guhana abanyakibi.

Kwumvira n’Ubwenge (Obedience and Wisdom)

Ica kabiri, dutegerezwa kwumvira no kugira ubwenge kugira ngo ntidufatwe mu burake bw’Imana buziriringa kub’isi. Nowa yiyubakiye ubwato, Loti yahungiye ku misozi, abakristo b’i Yerusalemu barahunze igisagara cabo; abo bose bakoze ivyo mu kwumvira Imana kugira ngo ntibahanirwe hamwe n’abanyakibi igihe c’uburake bwayo.

Nk’ubu mbaye ahantu haterwa na nyamugigima cane, no kwiyubakira inzu ikomeye idashobora guhenuka cank’akazu kazimbutse nsobora gusubiriza igihe gahitanywe n’igihuhusi. Nkaca nsenga. Umukristo wese ategerezwa gusenga akamenya kwumviriza ijwi ry’Uwo Yesu yadusezeraniye “azoduhishuriza ibigira bibe” (Yohana 16:13) kugira ngw’ashobore gukira uburake bw’Imana buziringa kw’isi.

Tubona mu Vyakozwe n’Intumwa 11 uwavugishwa n’Imana Agabo yabwiye abantu ku kigoyi kigira kize kandi gishobora gutikiza abakristo baba mu Buyuda. Ni ho amashikanwa yotozwa maze Paulo na Barunaba barayabashira (raba Ivyak. 11:28-30).

Mbeg’ivyo birascashoboka? Ego cane, kuko Mpwemu Yera atigera ahinduka, n’urukundo rw’Imana ntirwatitutse. Ariko birababaje kubona bamwe mu bagize umubiri wa Kristo badaha umwanya izo ngabire n’ibikorwa vya Mpwemu Yera, ico bakora barazi “kuzimya Mpwemu”(1 Tes. 5:19) bigaruma bataronka umugisha w’Imana

Muri kahise, umuhisi yatanguje igikura kizwi kw’izina rya the Full Gospel Businessmen, yitwa Demos Shakarian, avuga ingne Imana yakoreye mu gahungu kavugishwa na yo mu kubwira abakristo baba muri Armenia mu myaka ya 1800. yaburiye abantu avuga ko hagiye gutera agatikizo, maz’ibihumbi vy’abakristo bizera ubushobozi bwa Mpwemu Yera bizeye iyo mburi, harimwo n’abasogokuru ba Shakarian. Inyuma y’aho gatoya, Abaturukiya bateye hapfa abantu barenga umuliyoni muri Armeniya, harimwo n’abakristo banse kw’umvira iyo mburi y’Imana.

Vyotubera vyiza kwama twumviriza Mpwemu Yera no kwumvira Imana, ahandi ho tuzoshikirwako n’uburuka bw’Imana kand’idashakako turwa mu mporero. Elisa yarigeze kubwira umugore umwe, at’ “Enda genda, mwe n’abo mu rugo rwawe, urondere ah’usuhukira, kuk’Uhoraho arekuye inzara, kand’izomara imyaka ndwi mu gihugu” (2 Abam. 8:1). Iy’uyo mugore atumvira vyari kugenda gute?

Mu gitabo c’Ivyahishuriwe tubona Imana ivuga ku bigiye gushikira “Babuloni” kugirango ntibagume yo bahave bashikirwako n’uburake bw’Imana:

Numva ijwi rindi rivuye mw’ijuru, rivuga, riti “bantu banje, ni muve i we[Babuloni], kugira ngo mwoye gufatanya n’ivyaha vyiwe, mwoye guhabwa ku vyago vyiwe. Kukw’ivyaha vyiwe vyarundanijwe bigashika kw’ijuru, kand’Imana yibutse ukugabitanya kwiwe….ni co gituma ivyago vyiwe vyose bizoba ku musi umwe, urupfu n’amaborogo n’amapfa, kand’azotongozwa umuriro: kuk’Umwami Imana amuciriyekw’iteka ar’uw’ubushobozi” (Ivyah. 18:4-5,8, dushimikiye ku nsobanuro).

Muri make, Imana ifise ububasha ku bihe no ku vyago vyiyadukiza. Imana yigaragaje nk’Umwami muri Bbiliya, guher’aho yateje imvura y’imisi mirongwine mu gihe ca Nowa, no mu kurungika ibindi vyago ku bansi ba Isitayeli, mu kuvyurira ingunza ubwato bwa Yona, no mu gukankamira ikiyaga c’i Galilaya. Ni we, nk’uko Yesu yavuze, “Mwami w’isi n’ijuru” (Mat. 11:25). Ibindi vyemezakw’Imana ar’Umwami w’isi, raba Yosuwa 10:11; Yobu 38:22-38; Yer. 5:24; 10:13; 31:35; Zab. 78:45-49; 105:16; 107:33-37; 135:6-7; 147:7-8,15-18; Mat. 5:45; Ivyak. 14:17.

Inyishu ku Bibazo Bikeya (A Few Questions Answered)

Igihe Imana ihanisha abantu ikigoyi, umwuzure, nyamugigima, twebwe nk’ivyariho vy’Imana, dufashije canke dutabaye ab’Imana iriko irahana?

Oya, si vyo na gato. Dutegerezwa kumenyakw’Imana ikunda bose, n’abantu iba irikw’irahana. N’aho tudashoka tubitahura, guhanisha abantu ivyago vyerekana urukundo rwayo. Bishoboka gute? Amagorwa ivyo vyago bizana, n’ih’Imana igabishiriza ab’ikunda iberekakw’igororoka kand’izi guca amateka, kandi kw’icaha cose gitegerezwa guhanwa. Imana iteza abantu imibabaro y’igihe gito kugira ngw’ikangure abantu baboneko bakeneye Umukiza—bitume bakira ca kiyaga caka umuriro. Urwo ni rwo rukundo!

Igihe cose abantu bagihema, Imana iba irikw’ibereka imbabazi zayo kuri bo n’aho batabikwiriye kandi ni ko kanya ibaha ko kwihana. Kubw’imababazi no gutabara kwacu, turashobora kwerekana urukundo rw’Imana ku bantu baziriringiwek’uburake bw’Imana. Ivyago vyiyadukiza ni akaryo ko gushikira isi Yesu yapfiriye.

Si ko gushikira abantu n’intumbero iruta izindi mur’ubu buzima? Igihe turaba mu bihe bidashira, imibabaro y’abashikiwe n’ivyago ntishobora kugereranywa n’imibabaro yo gutererwa mu kiyaga caka umuriro.

Turamaze kubona yukw’abantu bemera ubutumwa bwiza kenshi igihe bari mu mibabaro. Har’uturorero twinshi twa Bibiliya tuvyerekana, uhereyek’ukwihana kwa Isirayeli igihe bahahazwa n’ibihugu bibanyi, ugashitsa ku mugani w’umwana w’icangazi Yesu yaciriye abantu. Abakristo bategerezwa kubonakw’ivyago vyiyadukiza ar’igihe ivyimburwa biba vyeze.

Reka Tuvugane Ukuri (Let’s Tell the Truth)

None ubutumwa twobwira abantu ata kintu basigaranye kuko igihuhusi canke nyamugigima yasambuye vyose? None twokwishura iki batubajije ca kibazo benshi bakunda kubaza? Ni kubabwira ukuri Bibiliya yigisha, no kubwira abantu yukw’Imana Yera kand’ibashikiye ar’ingaruka mbi zizanwa n’ivyaha vyabo. Tubabwira yuk’ubukari bw’igihuhuta na nyamugigima ar’akarorero gatoya k’inkomezi z’Imana, kand’ubwoka bagirira inzu zabo budashobora kugereranywa n’uguhinda agashitsi bazogira igihe bazotererwa i kuzimu. Kandi tubabwire yuko n’aho twaridukwiriye gutererwa i kuzimu, Imana yaduhaye mu buntu bwayo akanya ko kwihana no kwizera Yesu, muri ho nihodukirizwa uburake bw’Imana.

“Iriko ntidukwiriye gutera abantu ubwoba mu kubabwira Imana, si vyo?” ni ko bamwe babaza. Inyishu iri mu vyanditswe: “Gutinya Imana ni ntango y’ubwenge” (Imig. 1:7). Abantu nta bwenge bazogira gushika aho bazotinya Imana.

Abantu Bashavuriye Imana Na Ho?

(What if People Become Angry With God?)

Mbega abantu ntibashavurira Imana kubera imibabaro barimwo? Ego birashoboka, ariko dutegerezwa kubafasha duciye bugufi tukabereka ubwibone bwabo. Nta n’umwe afise uburenganzira bwo kwidodombera Imana kubera ivy’arikw’aracamwo, kuko twese twaridukwiriye gutererwa i kuzimu kuva kera. Mu gishingo co kwidogera Imana kuber’ivyago barimwo, abantu bari bakwiriye gushima Imana kuko iba irikw’irabakebura. Imana ifise uburenganzira bwo kwirengagiza umuntu wese, akareka abantu bibandanirize inzira yabo ibajana i kuzimu. Arikw’Imana irakunda abantu kandi yama isemerera ngw’ibigarurire imisi yose. Ibahamagara mu gacerere ko gukura kw’ ivyamya biryoshe, ukuririmbakw’inyoni, ubwiza bw’imisozi miremire, n’ugukayangana kw’inyenyeri. Ibahamagara icishirije mu jwi ryo mu mitima yabo, mw’ishengero ari wo umubiri wiwe, na Mpwemu Yera. ariko ntibitaho akamo kiwe.

Vy’ukuri Imana ntinezererwa imibabaro y’abantu, arikw’igihe bakomeje ku yiyibagiza, urukundo ibakunda ni rwo ruyibashisha ikora ibintu bituma bayirondera. Ibihuhusi, nyamugigima, imyuzure n’ikigoyi biri mu bintu yikorako igihe igomba guhana intabarirwa. Imana yitegakw’ivyo vyago bituma abantu baca bugufi bakayigarukako.

Mbega Ibihano vy’Imana Bigira Abo Birenganya? (Is God Unfair in His Judgment?)

Igihe turaba Imana n’isi nk’uko ivyanditswe bivuga, niho tuba dutanguye kwitegereza neza. Ivyanditswe bitubwira ko twese twari abo kurakirwa, ariko Imana ni nyabuntu. Igihe abari mu vyago babwira Imana ko bakwiriye kugirirwa neza kuko badakwiriye guca mur’ivyo vyago, Imana irahigima. Ibishikira umuntu wese biba vyaragabanijwe ubukari n’ubuntu bw’Imana.

Tukiri mur’iyi nyigisho nyene, Yesu yarigeze kuvuga ku vyago bibiri. Tubisoma mu njili yanditswe na Luka:

Ico gihe abantu bar’aho bamwiganira [Yesu] ivy’Abanyagalilaya, abo Pilato yavanganije amaraso yabo n’ibimazi vyabo. Arababaza, ati “Mbega mwiyumvira yukw’abo Banyagalilaya barusha abandi Banyagalilaya kuba abanyavyaha? Ndababwire, ‘si ko biri; ariko ni mutihana, namwe muzohona murtyo mwese. Canke ba bandi cumi n’umunani, abo umutara muremure w’amatafari w’i Silowamu wahomvokeyeko, ukabica, mwiyumvira yuka barusha abandi b’i Yerusalemu bose kuba abanyabicumuro? Ndababwire, ‘si ko biri; ariko ni mutihana, namwe muzohona murtyo mwese” (Luka 13:1-5).

Abanyagalilaya bishwe na Pilato ntibashobora kuvuga ngo, “ Imana yaturanganije kukw’itaturinze ukuboko kwa Pilato!” Oya, bar’abanyavyaha bakwiriye kurandutrwa. Kandi, nk’uko Yesu yabivuze, abanyagalilaya barusimvye ntibashobora kwihayagagiza biyitakw’ar’abagororotsi kuruta bagenzi babo bapfuye. Ntibakwiriye ubuntu bw’Imana—barahawe ubuntu burenze.

Ubutumwa bwa Yesu bwarumvikana cane: “Mur’abanyavyaha mwese. Icaha gifise ingaruka mbi, ariko gushika ubu, mubeshejweho n’ubuntu bw’Imana. Rero ni mwihane hatararengerana.”

Yesu yarangirije ku majambo akomeye cane mu kwerekana ubuntu bw’Imana:

Kand’abacira uyu mugani, ati “Habaye umuntu yar’afise umusukoni watewe mu ruzabibu rwiwe, araza awuronderakw’insukoni arazibura. Abwira umukozi w’uruzabibu, ati ‘Raba, none n’imyaka itatu nza kurondera insukoni kur’uyu musukoni, sinzibone, uwice: ugasarira iki aha hantu?’ Na we aramwishura, at’”Enda Mugenzi, ureke uwu myaka na wo, ndaworohereze, ndawutabirire: hanyuma ni wama insukoni bizoba ari vyiza; ariko n’utama. uzowuca’” (Luka 13:6-9).

Ng’ubu ubutungane n’ubuntu bw’Imana. Ubutungane bw’Imana buti, “Ca ico giti kitama!” Arik’ubuntu bwayo nabwo bukavuga ngo, “Oya, wongere uwundi mwaka turabeko wama.” Umuntu wese adafise Kristo muri we agereranywa n’ico giti.

Turashobora Gukankamira Ibihuhusi n’Imyuzure?

(Can We Rebuke Hurricanes and Floods?)

Ikibazo ca nyuma kijanye n’ivyago vyiyadukiza: None dufise ukwizera gukwiye, ntidushobora gutaramura no guhagarika ivyo vyago?

Kugira ukwizera bisigura kwemera ubugombe bw’Imana. Nuko, ukwizera, gutegerezwa kwubakirakw’ijambo Imana yivugiye ubwayo, ahandiho s’ukwizera, vyitwa ivyizigiro cank’ukwehenda. Nta hantu na hamwe Imana iduha isezerano ryo gutaramura no guhagarika ibihuhuta, ni co gituma ata nzira n’imwe umuntu ashobora gukoresha ukwizera kwo kubigira (kiretse ar’Imana ibikwibwiriye ika guha ukwo kwizera).

Reka nongereko iyindi nsiguro. Inzira imwe gusa umuntu yoronkerak’ukwizera kwo gutaramura igihuhuta ni igihe Imana imwibwiriyekw’igihuhuta kigomba gutera ahantu hatari ho. Nk’uko twabibonye mu vyanditswe, Imana ni yo iganza umuyaga kandi ni yo itera ibihuhusi. Nuko rero, ntibishobokak’umuntu agira ukwizera kutanyiganyiga kwo guhagarika igihuhuta igihe Imana ubwayo ari yo yakirungitse! Bishoboka gusa igihe Imana yisubiyeko ntibe ikirungitse ico gihuhuta, ivyo biba igihe har’umuntu yasenze ayisaba kugira ubuntu bwayo, cank’igihe abantu yagomba gucira urubanza bihanye ( inkuru ya Yona i Ninewe niy’inje mu bwenge). Ariko nah’Imana yigaruye, nta muntu ashobora kugira ukwizera kwo gutaramura canke kuzibira igihuhuta kiretse igihe uyo muntu yamenyekw’ Imana yigaruye akamenya kandi kw’Imana igombakw’aba ari we ikankamira no guhagarika ico gihuhusi.

Umuntu umwe tuzi yigeze gukankamira no guhagarika igihuhusi yari Yesu. Ico tuma umuntu wo muri twebwe akora nk’ivyo n’ukw’Imana imuha “ingabire yo kwizera,” (cank’ingabire y’”ukwizera kudasanzwe” nk’uko bayita), ni ingabire imwe mu ngabire cenda za Mpwemu zanditse muri 1 Korinto 12:7-11. Mur’izo ngabire zose za Mpwemu, ingabire yo kwizera ntikora nk’uko tuvyishakiye, ni Mpwemu avyishakira (raba 1 Kor. 12:11). Nuko, kiretse Imana iguhaye ingabire yo kwizera kudasanzwe yo gukankamira igihuhusi, ahandi ho ntucoshobora kucitega, wihenda ng’ufise ukwizera. Utegerezwa kukibisa! Ndaguhanurak’usaba Imana kukurinda, no kugirira imbabazi abantu irikw’irahana, umusaba kubarokora kugira ngo bihane.

Menyakw’igihe Paulo yoboherwa mu bwato bumujana i Roma bazungagijwe indwi zibiri n’igihuhuta kibi cane, ntiyagihagaritse (raba Ivyak. 27:14-44). Icatumye atabikora n’ukw’atavyo yar’ashoboye. Wibukekw’Imana yagiriye ubuntu umuntu wese yari mu bwato, kuko bose uko bari 276 bararokotse kand’ubwato bwasambutse (raba Ivyak. 27:24, 34, 44). Niyumvirakw’Imana yabagiriye ubuntu kuko Paulo yabisavye Imana.

 

---

[1]

Hari ibihabi bibiri bitangiwe inyishu: (1) Yuda avuga imitongano hagati ya Mikayeli na Satani kubera umuvyimba wa Mose, ariko naho nyene ntihavuga ko barwanye. Kanatsinda, Yuda avugako Mikayeli “ntiyubahutse kumuhinyura ngw’amucokore [Satani], ariko yamubwiye, at’’Uhoraho aguhane’” (Yuda 1:9). (2) Igihe Elisa n’umushumba wiwe baribakikujwe n’ingabo z’i Siriya mu gisagara citwa Dotani, Elisa yasenze Imana yugurure amaso y’umushumba wiwe (2 Abami 6:15-17). Ni ho umushumba wiwe yabonye “amafarasi n’imikogote yaka umuriro” twiyumvirako yarikw’abamarayika mw’isi yo muri mpwemu. Ntibisigurako, kw’abo bamarayika bari baje kurwana n’abadayimoni ba wa mubi.. abamarayika bakoreshwa n’Imana mu bihe runaka ngo basuke uburake bwayo ku banyakibi, akarorero tubona ni igihe umumarayika umwe yica abanyasiriya 185.000, nk’uko vyanditswe mu 2 Abami 19:35.

[2]

Raba, akarorero muri Mat. 1:20; 2:13,19; 4:11; Luka 1:11-20, 26-38.

[3]

Iki gice cose cerekana ko Yobu atari we “yakinguriye Satani kubw’ubwoba bwiwe” nk’uko benshi bizera. Imana ubwayo ni yo yabwiye Satani ivya Yobu muri 2:3: “Erega [Yobu] yakomeje kugororoka kwiwe gushitsa ubu, naho wanteye kumugeseza ata co ndamuhoye” (hongeweko insobanuro). Narabivuzeko cane mu gitabo canje citwa, Igipimo c’Imana, urupapuro rwa. 175-181, uwusoma icongereza ashobora kugisoma ku kinyamakuru cacu (www.shepherdserve.org).

[4]

Raba kandi 1 Korinto 10:13, herekanakw’Imana ishingira akarimbi ibigeragezo, bisigurakw’igerera uwutugerageza.

[5]

Mbeg’ivyo bisigurako tudakwiriye gusengera abatwara, canke tudakwiriye kugira amatora, kuko tuzikw’Imana ishira hejuru uwo yishakiye? Oya, muri demokarasi, uburke bw’Imana buba burimwo. Turonka abo twitoreye, kand’abanyakibi batora abanyakibi nka bo. Ni co gituma, abagororotsi bategerezwa gutora na bo. Vyongeye, mw’Isezerano rya Kera na Rishasha, dutegekwa gusengera abatuganza (Yer. 29:7; 1 Tim. 2:1-4), bisigurako dushobora gukorana n’Imana mu kugena abatuganza. Kuko kenshi uburake bw’Imana buziriringa kubera kuganzwa n’abatware babi, kand’igituma amahanga menshi arakirwa n’Imana, turashobora gusaba kandi tukagirirwa ubuntu bwayo, kugira ngw’igihugu cacu ntigishikirwe n’ibihano vyose gikwiriye kuronka.

[6]

Ibindi vyanditswe vyerekanakw’Imana iganza umuyaga ni: Ita. 8:11; Kuv. 10:13,19; 14:21; 15:10; Guh. 11:31; Zab. 48:7; 78:76; 135:7; 147:18; 148:8; Yes. 11:15; 27:8; Yer. 10:13; 51:16; Ezek. 13:11,13; Amosi 4:9,13; Yona 4:8; Hag. 2:17. Mur’utwo turorero twinshi, Imana yakoresheje umuyaga nk’igihano.

[7]

Ushaka kumenya vyinshi ku kigoyi. raba Gus. 32:23-24; 2 Sam. 21:1; 24:12-13; 2 Abam. 8:1; Zab. 105:16; Yes. 14:30; Yer. 14:12,15-16; 16:3-4; 24:10; 27:8; 34:17; 42:17; 44:12-13; Ezek. 5:12,16-17; 6:12; 12:16; 14:21; 36:29; Ivyah. 6:8; 18:8). Yesu ubwiwe yavuzekw’”Imana iha imvura abagororotsi n’abagabiranya” (Mat. 5:45). Imana ifise ububasha ku mvura.

영적 전쟁의 주제는 최근 몇 년 동안 교회에서 점점 인기를 끌고 있다. 하지만 불행하게도, 많은 가르침의 내용은 성경에 모순된다. 그 결과, 전 세계 많은 목사들은 성경에서 종래로 언급한 적이 없는 영적 전쟁에 대해 가르치고 연습하고 있다. 물론 성경적인 영적 전쟁도 있다. 그리고 그것은 제자 삼는 사역자가 마땅히 연습하고 가르쳐야 할 것이다.

이 장과 다음 장에서 나는 사탄과 영적 전쟁에 대한 가장 흔한 오해 중 일부를 제기할 것이다. 이것은 내가 쓴 “사탄과 영적 전쟁에 대한 현대 신화“(Modern Myths About Satan and Spiritual Warfare)란 책에 대한 요약이다. 그 책의 영어본은 우리의 웹 사이트 www.shepherdserve.org에서 읽을 수 있다.

신화 1: “영원한 과거에, 하나님과 사탄 사이에는 큰 전투가 있었다. 오늘날에도, 그들 사이에는 이 우주적인 전투가 계속되고 있다.”( Myth #1: “In eternity past, God and Satan engaged in a great battle. Today, the cosmic struggle still rages between them.”)

이 신화는 성경에서 계시된, 하나님은 모든 능력 위에 뛰어나시다는 또는 전능하시다는 하나님에 대한 가장 잘 확립된 근본적인 진리에 모순된다.

예수님은 우리에게 하나님에게는 모든 것이 다 가능하시다고 알려주셨다(마 19:26을 보라). 예레미야는 그분에게 너무 어려운 것은 아무것도 없음을 재확인 하였다(렘 32:17을 보라). 어떤 사람 또는 힘도 하나님의 계획을 막을 수 없다(대하 20:6; 욥 41:10; 42:2을 보라). 예레미야를 통해 하나님은 “나와 같은 자 누구며 출두하라고 나에게 명령할 자가 누구며 내 앞에 설 목자가 누구냐?”(렘 50:44)라고 물으셨다. 아무도 그분 앞에 설 수 없으며 사탄도 예외가 아니다.

만일 위에서 언급한 성경 말씀처럼 하나님이 진정 전능하시다면, 하나님과 사탄 사이에 전투가 있었다고 또는 있다고 말하는 것은 그분이 전능하시지 않음을 의미하는 것과 같다. 만일 하나님이 사탄에게 한 번이라도 지셨거나, 사탄에게 조금 압도당하거나 사탄에게 잠깐이라도 아주 작은 정도의 대항을 해야만 하셨다면, 그분은 그분이 말씀하신 것처럼 전능하시지 않다.

사탄의 힘에 대한 그리스도의 해석(Christ’s Commentary on Satan’s Power)

예수님은 어느 한 번 사탄이 하늘에서 떨어진 것에 대한 말씀을 하셨는데 이것은 우리가 전능하신 하나님에 비해 사탄의 힘이 어느 정도 되는지를 이해하는 데 도움을 준다.

칠십 인이 기뻐하며 돌아와 이르되 주여 주의 이름이면 귀신들도 우리에게 항복하더이다 예수께서 이르시되 사탄이 하늘로부터 번개같이 떨어지는 것을 내가 보았노라(눅 10:17-18).

전능하신 하나님이 하늘에서 사탄의 추방을 명령하셨을 때, 사탄은 저항할 수 없었다. 예수님은 사탄이 떨어지는 속도를 강조하시기 위해 “번개같이”와 같은 은유를 사용하셨다. 사탄은 당밀같이 떨어진 것이 아니라 번개같이 떨어졌다. 1초 전만 하여도 하늘에 있던 사탄은 붐하고 땅에 떨어졌다!

만일 하나님이 이렇게 빠르고 쉽게 사탄을 쫓아내실 수 있다면, 그분이 위임하신 종들도 빠르고 쉽게 귀신을 쫓아낼 수 있다는 것은 그리 놀라운 일이 아니다. 그리스도의 첫 제자들처럼, 오늘날 너무 많은 그리스도인들은 마귀의 힘에 대해 크게 두려워하면서도 하나님의 능력이 그것보다 훨씬 더 크시다는 것을 모르고 있다. 하나님은 창조주이시나 사탄은 단지 피조물에 불과하다. 사탄은 하나님의 상대가 될 수 없다.

종래로 있은 적이 없는 전쟁(The War That Never Was)

우리에게 이상하게 들릴지도 모르겠지만, 우리는 하나님과 사탄 사이에는 종래로, 그리고 앞으로 영원히 전쟁이 없을 것이라는 것을 이해할 필요가 있다. 비록 그들은 서로 다른 계획이 있고 서로 대적하고 있지만, 한쪽이 다른 쪽보다 막대하게 강력할 때, 그들의 충돌은 전투로 간주할 수 없다. 지렁이가 코끼리와 싸울 수 있을까? 사탄은 지렁이처럼 자신보다 막대하게 강력한 자에게 대항하려 시도했다. 그의 반항은 신속하게 처리되었고, 그는 하늘에서 “번개같이” 땅에 떨어졌다. 전투 같은 것은 없었으며 다만 추방만 있었을 뿐이다.

만일 하나님이 전능하시다면, 사탄은 하나님께서 하시고자 하는 일들에 대해서 조금이라도 방해할 기회가 없다. 그리고 만일 하나님께서 사탄이 어떤 일을 하는 것을 허용하셨다면, 그것도 궁극적으로 하나님 자신의 뜻을 이루는데 사용될 것이다. 이 같은 진리는 우리가 이 주제에 대해 성경을 살펴볼수록 더 명백해진다.

흥미롭게도, 사탄에 대한 하나님의 최고 권위는 영원한 과거에서만 입증된 것이 아니라 또한 미래에서도 입증되었다. 우리는 요한계시록에서 한 천사가 사탄을 결박하여 천 년 동안 감금하리라는 것을 읽을 수 있다(계 20:1-3을 보라). 사탄이 처음 하늘에서 쫓겨난 것을 전투로 보지 않는 이상, 이 미래의 사건도 하나님과 사탄 사이의 전투로 간주할 수 없다. 또한, 사탄은 그의 감옥에서 탈출할 수 있는 능력이 없으며 오직 하나님의 뜻에 따라 풀려날 수 있다는 것을 주목하라 (계 20:7-9을 보라).

미래의 “하늘의 전쟁“은 어떠한가?(What About the Future “War in Heaven”?)

만일 하나님과 사탄이 종래로 전투한 적이 없고, 하지도 않으며, 앞으로도 하지 않는다는 것이 사실이라면, 왜 우리는 요한계시록에서 사탄이 관여된 하늘의 전쟁에 대해 읽게 되는가?(계 12:7-9을 보라). 이것은 좋은 질문이며 또한 쉽게 대답 될 수 있다.

이 전쟁은 미가엘과 그의 사자들과 사탄과 그의 사자들 사이에 있은 것임을 주목하라. 하나님 자신이 이 전투에 관여되었다는 언급은 없다. 만일 그분이 관여하셨다면, 이 전투는 전쟁으로 묘사될 수 없다. 왜냐하면, 그분은 전능하시므로, 이미 입증되다시피 어떤 반항이든지 순식간에 진압할 수 있기 때문이다.

미가엘을 포함한 사자들은 전능하지 않으며 그들과 사탄과 그의 사자들과의 전투는 실제로 한동안 지속되기 때문에 그것은 전쟁으로 묘사될 수 있다. 하지만 그들은 더 강력하므로 사탄과 그의 무리들을 정복하게 될 것이다.

왜 하나님은 이 전투에 직접 참여하시지 않고 그분의 천사들을 보내셨을까? 나는 알 수 없다. 물론 하나님은 전지하시므로 그분의 천사들이 이 전쟁에서 이길 수 있다는 것을 아신다. 아마도 그래서 그분은 직접 참여해야 할 필요가 없다고 생각하셨을 수 있다.

여호수아의 시대에 하나님이 쉽고 빠르게 악한 가나안을 섬멸하실 수 있었다는 것에는 의심의 여지가 없다. 하지만 그분은 이스라엘에게 그 작업을 주시기로 하셨다. 하나님은 그분이 몇 초 안에 쉽게 해결할 수 있었던 일을 그들이 몇 개월 동안 큰 노력을 들여 이루도록 요구하셨다. 아마도 이것은 이스라엘에게 믿음을 요구하기 때문에 하나님을 더 기쁘시게 할 수 있다. 아마도 그 이유 때문에 그분은 미래의 하늘의 전쟁에 직접 관여하시지 않았을 수 있다. 하지만 성경은 이 부분에 대해 우리에게 말씀해 주시지 않았다.

언젠가는 하늘에서 미가엘과 그의 사자들과 사탄과 그의 사자들 사이에 전쟁이 있을 것이라고 하여 그것이 우리로 하여금 하나님은 전능하시지 않다는 생각을 하게 할 수 없다. 꼭 마치 가나안에서의 이스라엘의 전투가 우리로 하여금 하나님이 전능하시지 않다는 생각이 들지 않게 한 것처럼 말이다.

사탄은 십자가에서 예수님께 패배당하지 않았는가? (Was Not Satan Defeated by Jesus on the Cross?)

마지막으로, 하나님과 사탄의 전투에 관한 첫 번째 신화에 관해서, 나는 보편적으로 사용되는 말로 결론을 내리고 싶다: 예수님은 십자가에서 사탄을 패배시키셨다. 실제로 성경은 종래로 예수님이 십자가에서 사탄을 패배시키셨다는 말씀을 한 적이 없다.

우리가 예수님이 사탄을 패배시키셨다고 말할 때, 우리는 마치도 예수님과 사탄이 전투한 것처럼 말하는데 그것은 하나님이 전능하시지 않고 사탄이 하나님의 완전한 권세 아래에 있지 않다는 것을 나타낸다. 예수님이 갈보리에서 그분의 생명을 내주셨을 때 사탄에게 무슨 일이 일어났는지에 대해 보다 성경적인 방법으로 묘사할 수 있다. 예를 들어, 성경은 예수님은 그분의 죽으심을 통해 “죽음의 세력을 잡은 자를 멸하셨다”(히 2:14-15)고 우리에게 알려준다 .

예수님은 사탄을 어느 정도로 무력화시켰을까? 분명한 것은, 사탄이 지금 완전히 무력한 것이 아니다. 그렇지 않으면, 사도 요한은 “온 세상은 악한 자 안에 처한 것이며” (요 5:19, 강조 추가)라고 기록하지 않았을 것이다. 히브리서 2:14에 따르면, 사탄은 “죽음의 세력”에 관해 무력해졌다고 했는데 이것은 무슨 뜻일까?

성경은 세 가지 죽음에 대해 언급하였는데, 영적인 죽음, 육체적 죽음과 둘째 사망이다.

우리가 이전 장에서 배운 것처럼, 둘째 사망(또는 영원한 죽음)은 요한계시록 2:22, 20:6, 14; 21:8에서 언급되었으며 불신자가 불못에 던져질 때에 발생한다.

육체적 죽음은 사람의 영혼이 자신의 몸에서 분리될 때 발생하며 육체는 기능을 상실하게 된다.

영적인 죽음은 성령으로 거듭나지 않은 인간의 영적 상태를 설명한다. 영적으로 죽은 사람의 영은 하나님에게서 떨어져 있으며 죄의 본성을 지닌, 어느 정도 사탄과 결합한 영이다. 에베소서 2:1-3은 영적으로 죽은 사람에 대해 잘 묘사하고 있다.

그는 허물과 죄로 죽었던 너희를 살리셨도다 그 때에 너희는 그 가운데서 행하여 이 세상 풍조를 따르고 공중의 권세 잡은 자를 따랐으니 곧 지금 불순종의 아들들 가운데서 역사하는 영이라 전에는 우리도 다 그 가운데서 우리 육체의 욕심을 따라 지내며 육체와 마음의 원하는 것을 하여 다른 이들과 같이 본질상 진노의 자녀이었더니

바울은 에베소 그리스도인들이 허물과 죄로 죽었다고 썼다. 그는 육체적으로 살아있는 사람들에게 썼기 때문에 이것은 육체적 죽음에 대한 언급이 분명히 아니다. 따라서 그는 영적으로 보았을 때, 그들은 죽었다고 말한 것이 틀림없다.

무엇이 그들을 영적으로 죽게 하는가? 그것은 그들의 “허물과 죄”이다. 하나님이 아담에게 불순종하는 날에 그가 죽게 될 것이라고 말씀하신 것을 기억할 것이다(창 2:17을 보라). 하나님은 육체적인 죽음을 말씀하신 것이 아니라 영적인 죽음을 말씀하셨다. 왜냐하면, 아담이 선악과를 먹은 날에 육체적으로 죽지 않았기 때문이다. 오히려, 그는 그 날 영적으로 죽었으며 그 후 수백 년이 흐르기까지 육체적으로 죽지 않았다.

바울은 계속하여 영적으로 죽은 에베소 사람들이 허물과 죄 가운데 행하고 “세상의 풍조”(즉, 다른 모든 사람들이 하는 것)를 따르며 “공중의 권세 잡은 자”를 따랐다고 했다.

누가 “공중의 권세 잡은 자”인가? 바로 사탄이다. 그는 악의 영들이 거주하는 어둠의 세상을 주관하는 자이다. 에베소서 마지막 장에서는 그 악의 영들에 대해 순위별로 나열하였다(엡 6:12을 보라).

바울은 공중의 권세 잡은 자를 “곧 지금 불순종의 아들들 가운데서 역사하는 영”이라고 말하였다. “불순종의 아들들”이란 표현은 곧 모든 불신자들에 대한 또 다른 표현이며 그들의 본성이 죄임을 강조한 것이다. 바울은 나중에 그들은 “본질상 진노의 자녀”이었다고 말했다(엡 2:3, 강조 추가). 또한, 그는 사탄이 그들 가운데서 역사한다고 말했다.

아비인 마귀(The Devil for a Dad)

구원받지 못한 사람들은 알든 모르든, 사탄을 따르고 있으며 어둠의 왕국에서 사탄의 신하로서 살아간다. 그들의 영적으로 죽어있는 영은 사탄의 사악하고, 이기적인 본성을 지니고 있다. 사탄은 실제로 그들의 영적인 주님과 아비이다. 바로 이 때문에 예수님은 구원받지 못한 종교 지도자들에게 “너희는 너희 아비 마귀에게서 났으니 너희 아비의 욕심대로 너희도 행하고자 하느니라”(요 8:44)라고 말씀하셨다.

이것이 바로 거듭나지 못한 사람들의 씁쓸한 모습이다! 그는 영적으로 죽어있는 삶을 살고 있으며, 사탄의 본성으로 가득 차 있으며 그가 두려워하는 피면 할 수 없는 육체적인 죽음을 향해 가고 있다. 그리고 그가 인식하든 못하든, 불못에 던져지므로 언젠가는 최악의 죽음인 영원한 죽음을 맞이하게 될 것이다.

우리가 영적, 육체적, 영원한 죽음이 인간의 죄에 대한 하나님의 진노의 표현이며 사탄도 그에 대한 책임이 있다는 것을 이해하는 것은 매우 중요하다. 하나님은 사탄이 어둠의 세상과 모든 “어둠을 사랑하는 자들”(요 3:19)을 통치하도록 허락하셨다. 사실상, 하나님은 사탄에게 “당신은 나한테 순종하지 않는 자들을 당신의 힘으로 사로잡을 수 있다”라고 말한 것이다. 사탄은 인간의 반역에 대한 하나님의 진노의 도구가 되었다. 왜냐하면, 모든 사람이 죄를 범하였으므로 모든 사람은 사탄의 권세 아래에 있으며 그들의 영이 사탄의 본성으로 가득 차 있어 그에게 사로잡힌 바 되어 그의 뜻을 따르기

때문이다(딤후 2:26).

포로가 된 우리의 몸값(The Ransom for Our Captivity)

그러나 우리는 하나님이 인간에게 베푸신 자비 때문에 그분께 감사해야 한다. 그리고 그분의 자비 때문에 아무도 처량한 상태로 살아갈 필요가 없다. 예수님의 대속적인 죽으심이 하나님의 공의의 요구를 만족시키기 때문에 그리스도를 믿는 모든 신자들은 더 이상 하나님의 진노 아래에 있지 않으며 영적인 죽음과 사탄의 지배에서 벗어날 수 있게 되었다. 우리가 예수님을 믿을 때, 성령님은 우리의 영에 들어오셔서 사탄의 본성을 근절해 버림으로써 우리의 영이 거듭나게 하셨으며(요 3:1-16을 보라), 우리가 하나님의 성품에 참여하는 자가 되게 하셨다(벧후 1:4을 보라).

이제 다시 우리의 원래 질문에 돌아가 보자. 히브리서의 저자는 예수님께서 그분의 죽으심을 통해 “죽음의 세력을 잡은 자 곧 마귀를 멸하셨다”고 썼을 때, 그는 사탄이 모든 구원받지 못한 자들에게 가지고 있는 영적인 죽음의 세력이 “그리스도 안에” 있는 모든 자들에게는 멸하였음을 뜻하였다. 우리는 그리스도가 우리의 죄를 위해 치른 대가로 영적으로 살아났다.

더욱이, 우리가 더 이상 영적으로 죽어있지 않고 사탄의 지배 속에 있지 않기에 우리는 더 이상 육체적인 죽음을 두려워할 필요가 없다. 왜냐하면, 우리는 육체적인 죽음 뒤에는 영광스럽고 영원한 산업이 우리를 기다리고 있다는 것을 알고 있기 때문이다.

마지막으로, 예수님 때문에, 우리는 불못에 던져지는 두 번째 죽음에서 벗어났다.

예수님은 십자가에서 마귀를 패배시키셨을까? 아니, 예수님과 사탄 사이에는 전투 자체가 없었다. 그러나 예수님은 사탄이 구원받지 못한 사람들을 죄에 사로잡히게 하는 영적인 죽음에 대한 세력을 멸하셨다. 사탄은 여전히 구원받지 못한 사람들에 대한 영적인 죽음의 세력을 가지고 있지만, 그리스도 안에 있는 사람들에 대해서는 무력하다.

권세들에 대한 무력화(The Disarming of the Powers)

이것은 또한 우리가 골로새서 2:13-15에 기록된 “통치자들과 권세들에 대한 무력화”에 대한 바울의 주장을 이해하는 데 도움을 준다.

또 범죄와 육체의 무할례로 [영적으로]죽었던 너희를 하나님이 그와 함께 살리시고 우리의 모든 죄를 사하시고 우리를 거스르고 불리하게 하는 법조문으로 쓴 증서를 지우시고 제하여 버리사 십자가에 못 박으시고 통치자들과 권세들을 무력화하여 드러내어 구경거리로 삼으시고 십자가로 그들을 이기셨느니라(강조 추가).

바울은 이 구절에서 분명히 은유적인 언어를 사용했다. 첫 번째 부분에서, 그는 우리의 죄를 “법조문으로 쓴 증서”에 비유했다. 그리스도는 십자가에 우리의 죄를 못 박고 우리가 갚을 수 없는 죄값을 치르셨다.

두 번째 부분에서는, 고대의 왕들이 승전한 후 의기양양하게 적의 무기를 도시의 거리를 통과하며 구경시키는 것과 같이, 그리스도의 죽음도 “통치자들과 권세들”에 대한 승리이다. 그들은 반역적인 인간을 지배하고 사로잡은 낮은 계급의 마귀들이다.

이 구절에 근거하여 우리는 그리스도가 사탄을 패배시키셨다고 말할 수 있을까? 그럴 수도 있을 것이다. 하지만 몇 가지 조건이 필요하다. 우리는 바울이 이 구절을 은유적으로 썼다는 것을 명심해야 한다. 우리가 성경적인 해석에 대한 장에서 배운 것 같이, 모든 은유는 유사한 점도 있지만, 다른 점도 있다.

골로새서 2:13-15에서의 바울의 은유를 해석함에 있어서 우리는 반드시 주의해야 한다. 분명한 것은, 우리의 모든 죄를 적은 “법조문으로 쓴 증서”가 실제로 십자가에 못 박힌 것이 아니다. 그것은 예수님이 성취하신 것에 대한 상징이다.

마찬가지로, 구원받지 못한 인간을 통치하는 마귀들은 예수님에 의해 문자 그대로 칼과 방패를 빼앗기고 공중 앞에서 걸으면서 구경거리가 된 것이 아니다. 바울이 사용한 언어는 예수님이 우리를 위해 성취하신 것에 대한 상징이다. 우리는 악의 영에게 사로잡혔었다. 그러나 예수님은 우리를 위해 죽으심으로 우리를 풀어주셨다. 예수님은 문자 그대로 악의 영들과 맞서 싸우신 것이 아니며 그들도 그분과 전쟁한 것이 아니다. 그들은 하나님의 의로우신 허락 아래에 우리를 모든 삶 가운데서 지배하였다. 그들의 “무기”는, 말하자면, 그리스도를 향한 것이 아니라 우리를 향한 것이다. 그러나 예수님은 그들을 “무력하게” 하셨다. 그들은 우리를 더 이상 지배할 수 없다.

우리는 예수님과 사탄의 악한 영 사이에 오랜 세월의 싸움이 있었으며 마지막에 예수님이 십자가에서 그 전투의 승리를 거두셨다고 생각하지 말아야 한다. 만일 우리가 예수님이 마귀를 패배시키셨다고 말하려면, 그분이 그분 자신에 대한 마귀의 세력이 아닌 우리에 대한 마귀의 세력을 이기셨다는 것을 확신해야 한다.

어느 한 번, 나는 마당에서 어린 딸을 위협하는 한 마리 강아지를 쫓아낸 적이 있다. 나는 내가 그 강아지를 이겼다고 말할 수도 있지만, 나는 당신이 그 강아지가 결코 나에게 어떤 위협도 줄 수 없었음을 이해하기를 바란다. 그것은 예수님과 사탄에 있어서도 동일하다. 예수님은 그분을 전혀 귀찮게 할 수 없는 개를 우리에게서 멀리 쫓아내신 것이다.

그분은 어떻게 그 사탄이란 개를 쫓아내셨을까? 그분은 우리의 죄에 대한 형벌을 감당하심으로써 우리가 하나님 앞에서 더 이상 죄를 짓지 않게 하시고 하나님의 진노로부터 구원해 주셨으므로 반역하는 인간들을 지배하도록 하나님께 허용받았던 악의 영들은 더 이상 우리를 지배할 권한이 없게 되었다. 이 모든 것 때문에 하나님을 찬양하라!

이것은 우리를 두 번째 관련 신화를 점검할 수 있는 적절한 위치로 인도한다.

신화 2: “하나님의 천사와 사탄의 천사들은 영적인 영역에서 지속적으로 전투를 벌이고 있다. 그 전투의 결과는 우리의 영적 전쟁에 의해 결정된다.“(Myth #2: “There are constant battles in the spiritual realm between God’s angels and Satan’s angels. The outcome of those battles is determined by our spiritual warfare.”)

우리는 이미 요한계시록을 통하여 미가엘과 그의 사자들과 사탄과 그의 사자들 사이에 언젠가는 하늘의 전쟁이 있으리라는 것이라는 것을 배웠다. 그 외에, 성경에서 천사의 전투에 대해 언급한 것은 단 한 번뿐인데 다니엘서 10장에 기록되었다.[1]

다니엘은 그가 바사 왕 고레스 제삼 년에 세 이레 동안 슬퍼하고 있을 때, 힛데겔 강가에서 한 천사가 그에게 나타났다고 우리에게 알려준다. 천사의 방문목적은 우리가 이전 장에서 다니엘이 휴거와 마지막 때에 관해 들은 바를 살펴본 바와 같이, 그에게 이스라엘의 미래에 대한 이해를 주기 위함이었다. 이름을 밝히지 않은 한 천사가 다니엘에게 이렇게 말했다.

그가 내게 이르되 다니엘아 두려워하지 말라 네가 깨달으려 하여 네 하나님 앞에 스스로 겸비하게 하기로 결심하던 첫날부터 네 말이 응답 받았으므로 내가 네 말로 말미암아 왔느니라 그런데 바사 왕국의 군주가 이십일 일 동안 나를 막았으므로 내가 거기 바사 왕국의 왕들과 함께 머물러 있더니 가장 높은 군주 중 하나인 미가엘이 와서 나를 도와 주므로(단 10:12-13, 강조 추가).

다니엘은 그의 기도가 이 천사와 만나기 3주 전에 이미 응답받았으나 천사가 그에게 나타나기까지 3주가 걸렸음을 알게 되었다. 천사가 늦은 이유는 “바사 왕국의 군주”가 그를 막았기 때문이었다. 그 천사는 돌파할 수 있었으나 “가장 높은 군주 중 하나”인 미가엘이 와서 도울 때까지 기다렸다.

그 천사는 다니엘을 떠날 때 이렇게 말했다.

그가 이르되 내가 어찌하여 네게 왔는지 네가 아느냐 이제 내가 돌아가서 바사 군주와 싸우려니와 내가 나간 후에는 헬라의 군주가 이를 것이라 오직 내가 먼저 진리의 글에 기록된 것으로 네게 보이리라 나를 도와서 그들을 대항할 자는 너희의 군주 미가엘뿐이니라(단 10:20-21).

이 성경 구절에서 몇 가지 흥미로운 사실을 알 수 있다. 다시 한 번, 우리는 하나님의 천사들은 전능하지 않으며 그들은 악한 천사들과의 싸움에 실제로 관여할 수 있음을 알 수 있다.

둘째로, 우리는 일부 천사들이(예: 미가엘 등) 다른 천사들(예: 다니엘과 말한 천사)보다 더 강력하다는 것을 알 수 있다.

우리가 해답할 수 없는 질문들(Questions for Which We Have No Answers)

우리는 “왜 하나님은 처음부터 다니엘에게 미가엘을 보내어 메시지를 전달하심으로써 3주의 지연이 발생하지 않게 하지 않으셨을까?”라고 물을 수 있다. 성경은 왜 하나님께서 그 천사가 “바사 왕국의 군주”를 미가엘의 도움이 없이는 이길 수 없다는 것을 아시면서도 그를 보내셨는지에 대해 우리에게 말씀해주지 않았다. 사실, 우리는 왜 하나님께서 어떤 사람에게 메시지를 전달하시기 위하여 어떤 천사를 보내시는지 알 수 없다! 왜 그분은 직접 찾아가시거나 혹은 다니엘에게 음성으로 말씀하시거나 다니엘을 천국에 일시적으로 데리고 와서 말씀하시지 않으실까? 우리는 알 수 없다.

그러나 이 구절은 하나님의 천사들과 사탄의 천사들 사이에 영적인 영역에서 지속적인 전투가 있다는 것을 증명할 수 있을까? 아니, 그것은 단지 몇 천 년 전, 하나님의 약한 천사 중 하나와 사탄의 천사 중 하나인 “바사 왕국의 군주” 사이에 3주간의 전투가 있었으며, 그 전투는 하나님이 원하시면 발생하지도 않았을 것이라는 사실을 증명할 뿐이다. 그 외에 전체 성경에서 언급한 유일한 천사의 전투는 요한계시록에 기록된 하늘의 미래 전쟁이다. 그것뿐이다. 다른 천사의 전투가 발생했을 수도 있지만, 그러한 결론은 어디까지나 우리의 가정일 뿐이다.

신화에 근거한 신화(A Myth Based Upon a Myth)

다니엘과 바사 왕국의 군주 사이의 이야기가 우리의 영적 전쟁이 천사의 전투의 결과를 결정한다는 것을 증명할 수 있을까? 다시 말하지만, 이런 생각은 (소수의 성경 말씀에 근거하여) 천사들 사이에 정기적으로 전투가 있다고 가정하는 것이다. 한 발 물러서서 천사들 사이에 정기적인 전투가 있다고 치자. 그렇다고 해서 다니엘에 대한 이 이야기가 우리의 영적 전쟁이 천사의 전투 결과를 결정한다는 것을 증명할 수 있을까?

이런 신화를 제창하는 사람들은 “만일 다니엘이 하루 후에 포기했다면 어떠했을까?”라는 질문을 자주 한다. 물론, 그 질문에 대한 해답은 아무도 알지 못한다. 왜냐하면, 다니엘은 익명의 천사가 오기 전까지 하나님을 구하는 것을 멈추지 않았기 때문이다. 그러나 그 질문이 암시하는 것은 우리로 하여금 다니엘의 지속적인 영적 전쟁으로 말미암아 익명의 천사가 저애를 물리칠 수 있었음을 믿게 하려는 것이다. 만일 다니엘이 영적 전쟁을 포기하였다면, 그 천사는 바사 왕국의 군주를 통과할 수 없었을 것이다. 그들은 우리가 다니엘처럼 영적 전쟁을 계속하지 않으면 악한 천사가 하나님의 천사를 이기게 된다는 것을 믿기를 원한다.

첫째로, 나는 다니엘이 “영적 전쟁을 한 것”이 아님을 지적해야겠다 – 그는 하나님께 기도했을 뿐이다. 그가 어떤 악한 천사들에게 어떤 말을 하거나, 그들을 결박하거나, 그들과 “전쟁”했다는 언급은 아무데도 없다. 사실, 다니엘은 3주가 흘러, 익명의 천사가 그에게 나타나기까지 천사들 사이에 전쟁이 있었다는 것에 대해 아무것도 몰랐다. 그는 이 3주 동안 금식하면서 하나님을 구하였다.

그러므로 질문을 한번 바꿔 보자. 만일 다니엘이 하루 또는 이틀 뒤에 하나님께 기도하고 그분을 구하는 것을 멈췄다면, 익명의 천사가 하나님의 메시지를 그에게 전달하지 못했을까? 우리는 알 수 없다. 그러나 나는 익명의 천사가 “당신이 기도하기를 잘했습니다. 그렇지 않으면, 나는 해낼 수 없었을 것입니다”라고 말하지는 않았다는 것을 지적하고 싶다. 그 천사는 그가 올 수 있었던 공을 미가엘에게 돌렸다. 분명한 것은, 하나님께서 익명의 천사와 미가엘을 보내셨으며, 이스라엘의 미래에 대해 알려는 다니엘의 기도 응답으로 그들을 보내셨다.

사람들은 다니엘이 금식이거나 하나님을 구하는 것을 멈췄을 때 하나님이 “그래, 다니엘이 금식과 기도를 멈췄기 때문에, 그가 기도하기 시작한 첫날에 내가 너희 두 천사 중 하나를 그에게 메시지를 전하도록 보냈더라할지라도 이제는 그 일에 대해서 잊어라. 아무래도 다니엘서에 11장 또는 12장이 기록될 것 같지 않아 보인다”라고 말씀하셨을 것이라고 가정할 수도 있다.

다니엘은 분명 인내하며 기도하였으며(그것은 “영적 전쟁”이 아니다), 하나님은 천사를 보내심으로 응답하셨다. 우리도 하나님께 기도할 때 인내해야 하며, 하나님의 뜻이라면, 우리는 천사로부터 응답을 받게 될 것이다. 하지만 성경 인물 중에는 3주보다 훨씬 적게 기도하거나, 또는 기도했다는 언급도 없는 사람들에게 천사가 중요한 메시지를 전달했다는 경우도 많다는 것을 잊지 말라.[2] 우리는 균형을 유지해야 한다. 또한, 성경적인 사람들에게 메시지를 전한 천사들 중에는 하늘에서 내려오는 길에 악한 천사들과 싸웠다는 언급이 없는 천사들도 많다. 그 천사들은 메시지를 전달하기 위해 악한 천사들과 싸울 수 밖에 없었는지도 모르지만, 정말 그랬다 하더라도 성경이 우리에게 말씀해주지 않았기 때문에, 우리는 그것에 대해 알 수 없다.

그러니 이제 우리는 세 번째 일반적으로 믿고 있는 신화에 대해 알아보자.

신화 3: “아담이 타락할 때, 사탄은 아담으로부터 세상을 지배하는 차용계약을 얻었다“(Myth #3: “When Adam Fell, Satan Got Adam’s Lease to Control the World.”)

인류가 타락할 때 사탄에게는 도대체 무슨 일이 일어났을까? 일부 사람들은 아담이 타락할 때, 사탄은 크게 진급했다고 생각한다. 그들은 아담이 최초의 “이 세상의 신”이였지만, 아담의 타락 때문에 사탄이 그 지위를 얻게 되고, 땅에서 원하는 건 뭐든 할 수 있는 권리를 얻었다고 말한다. 심지어 하나님조차 아담이 사탄에게 자신의 지위를 내어주는 것을 막을 수 없었는데 그것은 아담이 자신의 지위를 사탄에게 줄 수 있는 “합법적인 권리”를 가지고 있었고 하나님도 지금은 사탄에게 속한 아담과의 약속을 존중해야 했기 때문이라고 한다. 사탄은 지금 “아담의 차용계약”을 가지고 있으며 하나님도 “아담의 차용계약이 끝날 때”까지 사탄을 막을 수 없게 된다.

이 이론은 사실일까? 사탄은 인류가 타락할 때 “아담의 차용계약”을 얻었는가?

절대 아니다. 인류가 타락할 때, 사탄은 하나님의 저주와 그의 완전한 죽음에 대한 약속 외에 얻은 것은 아무 것도 없다.

사실, 성경은 아담이 최초의 “이 세상의 신”이라고 말씀한 적이 없다. 둘째로, 성경은 아담이 이 세상에 대한 자신의 권한을 다른 사람에게 줄 수 있는 합법적인 권한이 있다고 말씀한 적이 없다. 셋째로, 성경은 아담이 언젠가는 만료될 차용계약을 가졌다고 말씀한 적이 없다. 이런 생각들은 모두 비성경적이다.

아담은 원래 어떤 권한을 소유했을까? 창세기에서 하나님은 아담과 하와에게 “생육하고 번성하여 땅에 충만하라. 땅을 정복하라. 바다의 물고기와 하늘의 새와 땅에 움직이는 모든 생물을 다스리라“(창 1:28, 강조 추가)라고 말씀하셨다.

하나님은 아담이 이 땅의 “신”이라거나, 그가 모든 것, 예하면, 날씨 그리고 앞으로 태어날 모든 사람들의 미래를 지배할 수 있다고 말씀하신 적이 없다. 그분은 단지 최초의 인간으로서의 아담과 하와에게 물고기, 새, 그리고 동물을 다스릴 수 있는 권한을 주셨으며 그들이 땅에 충만하고 땅을 정복할 것을 명령하셨다.

하나님이 사람에게 심판을 선고하실 때에도, 아담이 “이 땅의 신”으로서의 지위를 잃었다고 하신 적이 없다. 또한, 그분은 아담과 하와에게 그들이 물고기, 새와 가축에 대한 지배를 잃었다고 말씀하신 적도 없다. 사실, 나는 인류가 아직도 물고기와 새와 “땅의 모든 움직이는 생물”을 다스리고 있다고 생각한다. 인류는 여전히 이 땅에 충만하고 땅을 정복하고 있다. 아담은 타락할 때 하나님이 그에게 주신 최초의 권한을 잃지 않았다.

사탄이 “이 세상의 신”이 아닌가?(Isn’t Satan “God of This World”?)

그러나 사탄에 대해 바울은 “이 세상의 신”으로, 예수님은 “이 세상의 통치자”로 언급하지 않았는가? 그렇다, 하지만 둘 중 아무도 아담이 원래 “이 세상의 신”이였다거나, 아담이 타락할 때 사탄이 그 지위를 얻었다고 암시한 적은 없다.

또한, “이 세상의 신”이란 사탄의 직함은 사탄이 땅에서 원하는 것은 무엇이든 할 수 있다거나 하나님이 그를 막을 힘이 없다는 것을 증명하지는 못한다. 예수님은 “하늘과 땅의 모든 권세를 내게 주셨으니”(마 28:18, 강조 추가)라고 말씀하셨다. 예수님이 이 땅의 모든 권세를 가지셨다면, 사탄은 그분이 허락하실 때밖에 역사할 수 없다.

누가 예수님께 하늘과 땅의 모든 권세를 주셨는가? 그분은 그것을 예수님께 주시기 위해 소유하고 계신 하나님 아버지임이 틀림없다. 바로 그 때문에 예수님은 그분의 아버지를 “천지의 주재”(마 11:25; 눅 10:21, 강조 추가)시라고 하셨다. 하나님은 이 땅을 만드실 때부터 땅에 대한 모든 권세를 가지고 계셨다. 그분은 처음에 인간에게 약간의 권한을 주셨으며, 인류는 하나님이 주신 것을 결코 잃은 적이 없다.

성경이 사탄이 이 세상의 신 또는 통치자라고 할 때에는 단순히 이 세상의 사람들이(거듭나지 않은 사람) 사탄을 따르고 있음을 나타내기 위함이다. 그들은 알든 모르든 사탄을 섬기고 있으며 사탄은 그들의 신이다.

사탄이 천하 만국을 주겠다는 제안?(Satan’s Real-Estate Offer?)

사탄이 이 세상을 가졌다는 많은 이론들은 마태복음과 누가복음에 기록된, 광야에서 사탄이 예수님을 유혹한 이야기에 기반을 두고 있다. 먼저 누가복음을 살펴보도록 하자.

마귀가 또 예수를 이끌고 올라가서 순식간에 천하 만국을 보이며 이르되 이 모든 권위와 그 영광을 내가 네게 주리라 이것은 내게 넘겨 준 것이므로 내가 원하는 자에게 주노라 그러므로 네가 만일 내게 절하면 다 네 것이 되리라 예수께서 대답하여 이르시되 기록된 바 주 너희 하나님께 경배하고 다만 그를 섬기라 하였느니라(눅 4:5-8을 보라).

이 사건은 사탄이 이 세상의 모든 것을 지배할 수 있다거나, 아담이 그 권세를 그에게 넘겨주었다거나 또는 하나님이 마귀를 막을 힘이 없다는 것을 증명할 수 있는가? 아니, 거기에는 여러 가지 충분한 이유가 있다.

첫째로, 우리는 예수님이 “거짓의 아비”(요 8:44)라고 하신 사탄의 주장에 신학의 기반을 두는 것에 대해 주의해야 한다. 사탄이 때로는 진실을 말할 때도 있지만, 이 경우에 우리는 각별히 경각성을 높여야 하는데 그것은 사탄의 말이 하나님의 말씀과 분명히 모순되기 때문이다.

다니엘서 4장에는 느부갓네살 왕의 굴욕적인 이야기가 기록되었다. 자신의 지위와 업적에 자부심으로 가득 찬 느부갓네살은 그가 “지극히 높으신 이가 사람의 나라를 다스리시며 자기의 뜻대로 그것을 누구에게든지 주시는 줄을 알 때까지“(단 4:25, 강조 추가) 동물처럼 살게 될 것이라고 선지자 다니엘에게서 들었다. 이 이야기와 관련하여 이 같은 선언은 네 번 나오는데 그 중요성을 강조하고 있다(단 4:17, 25, 32; 5:21).

다니엘이 “지극히 높으신 이가 사람의 나라를 다스리신다”라고 말한 점을 주목하라. 그것은 하나님이 이 땅을 통치하신다는 말이 아닌가?

또한, 다니엘의 주장이 사탄이 예수님께 한 말과 직접 모순됨을 주목하라. 다니엘은 하나님이 “자기의 뜻대로 누구에게든지 주신다”라고 말했지만, 사탄은 “내가 원하는 자에게 주노라”(눅 4:6)라고 말했다.

그럼 당신은 누구를 믿겠는가? 개인적으로, 나는 다니엘을 믿겠다.

그러나 사탄이 진실을 말했을 가능성도 있다. 만일 우리가 다른 각도에서 그의 말을 살펴보면 말이다.

내가 이미 언급한 바와 같이, 사탄이 “이 세상의 신”이라는 것은 그가 하나님께 반역하는 모든 나라의 사람들을 포함한 어둠의 나라를 통치한다는 것을 의미한다. 성경은 “온 세상은 악한 자에게 처하였다”(요일 5:19)고 말씀한다. 사탄이 천하 만국의 모든 권세를 자기가 원하는 자에게 줄 수 있다고 말할 때, 그는 단지 자기의 나라인 어둠의 나라, 즉 부속국으로 이루어졌으며 대략 지정학의 나라에 해당하는 나라에 대해 말했을 가능성이 높다. 우리는 성경을 통하여 사탄이 여러 가지 계급의 악의 영들을 통하여 자기의 나라를 통치한다는 것을 알 수 있으며(엡 6:12을 보라), 그가 지배자이기 때문에 각 계급의 영들의 지위를 높여주거나 떨어뜨릴 수 있다고 가정할 수 있다. 이 경우, 사탄은 합법적으로 예수님께 자기의 아래자리를 줌으로써 그를 도와 어둠의 나라를 통치하게 할 수 있다. 예수님은 다만 사탄에게 엎드리어 그를 경배하기만 하면 된다. 다행히, 예수님은 “승진”할 수 있는 기회를 포기하셨다.

누가 사탄에게 그의 권세를 주었는가?(Who Gave Satan His Authority?)

그러나 이 모든 권세를 “넘겨받았다”는 사탄의 주장은 어떻게 해석해야 하는가?

다시 말하지만, 사탄은 거짓말을 했을 가능성이 높다. 하지만 그가 진실을 말했다고 가정해보자.

사탄은 아담이 그에게 넘겨 주었다고 말하지 않았음을 주목하라. 우리가 이미 살펴보았듯이, 아담은 그 권세를 가진 적이 없었기 때문에 그것을 사탄에게 넘겨 줄 수도 없었다. 아담은 물고기, 새, 짐승을 다스렸지 이 세상을 다스린 것이 아니다. (실제로, 아담이 타락할 때에 그가 다스릴 수 있는 사람들의 나라가 없었다.) 또한, 사탄이 예수님께 모든 악의 영과 구원받지 못한 사람들로 이루어진 어둠의 나라를 다스리라는 제안을 하였더라도, 아담은 절대 이런 권한을 사탄에게 넘겨줄 능력이 없다. 사탄은 아담이 창조되기 전에 타락한 천사들을 다스리고 있었다.

사탄은 이 세상의 모든 사람들이 하나님께 복종하지 않기에 의식적이든, 무의식적이든지 그에게 복종하여 그들을 통치하는 권세를 그에게 넘겨 주었음을 의미할 수 있다.

더 가능성이 있는 것은 하나님이 그 권세를 그에게 넘겨 주셨다는 것이다. 그것은 성경에 비추어 볼 때, 매우 가능한 일이다. 하나님은 사탄에게 “나는 너와 너의 악한 영들이 나에게 복종하지 않는 모든 사람들을 통치할 수 있도록 허락한다”라고 말씀하셨을 수 있다. 당신은 지금 이것을 받아들이기 어려울 수 있다. 하지만 나중에 보면 알겠지만, 이것은 사탄의 주장에 대한 가장 가능성 있는 해석이다. 만일 하나님이 진실로 “사람의 나라를 다스리신다면”(단 4:25), 사탄이 사람에게 가지고 있는 모든 권세도 반드시 하나님이 주신 것임에 틀림없다.

사탄은 오직 “반역의 나라”라고도 할 수 있는 어둠의 나라만 통치한다. 그는 아담의 타락 이전에 천국에서 쫓겨난 후로부터 그 나라를 통치하였다. 아담의 타락하기 전까지는 어둠의 나라는 단지 천사들의 반역만 있었다. 하지만 아담이 죄를 지을 때부터, 그는 그 반역의 나라에 들어갔으며, 그때부터 사탄의 나라는 반역한 천사들뿐 아니라 반역한 인간들도 포함하였다.

사탄은 아담이 창조되기 전부터 그의 어둠의 나라를 통치하였기에, 우리는 아담이 타락할 때 사탄이 아담이 소유한 것을 넘겨받았다는 생각을 하지 말아야 한다. 아담이 죄를 지었을 때, 그는 이미 존재했던, 사탄이 통치하는 나라에 들어간 것이다.

하나님은 인간의 타락에 놀라셨을까?(Was God Surprised by the Fall?)

사탄이 권세를 가졌다는 이론의 또 다른 결함은 하나님을 바보로 만드는 것이다. 그것은 마치도 하나님이 인류의 타락을 예상치 못하셨고 그 결과 슬픈 처지에 놓이게 된 것처럼 생각한다. 하나님은 사탄이 아담과 하와를 유혹할 것이며 그 결과 인간이 타락할 것이라는 점을 모르셨을까? 하나님이 전지하시다면, 그분은 무슨 일이 일어날지에 대해 알고 계셨음이 틀림없다. 바로 그 이유때문에, 성경은 하나님께서 인류를 구속하시기 위해 창세 전부터 계획하셨다고 말씀한 것이다(마 25:34; 행 2:2-23; 4:27-28; 고전 2:7-8; 엡 3:8-11; 딤후 1:8-10; 계 13:8을 보라).

하나님은 마귀가 타락한다는 것을 아시면서도 마귀를 창조하셨고, 아담과 하와가 타락한다는 것을 아시면서도 그들을 지으셨다. 사탄은 절대 하나님을 속이고 자기에게 없고 하나님께만 있는 무언가를 얻을 수 없다.

나는 하나님께서 사탄이 “이 세상의 신”이 되기를 원하셨다고 말하고 있는 것이 맞는가? 그렇다. 그것이 하나님의 목적에 부합된다면 말이다. 만일 하나님이 사탄이 역사하지 않기를 원하신다면, 요한계시록 20:1-2의 말씀처럼 그분은 그를 쉽게 저지시키실 수 있다.

그러나 나는 하나님께서 모든 사람이 사탄의 지배 속에 살기를 원하신다고 말하는 것이 아니다. 하나님은 모든 사람이 구원을 받고 사탄의 권세에서 벗어나기를 원하신다(행 26:18; 골 1:13; 딤전 2:3-4; 벧후 3:9). 하지만 하나님은 사탄이 어둠을 사랑하는 모든 사람을 지배하도록 허락하신다(요 3:19을 보라) – 그들은 하나님께 계속하여 반항하는 사람들이다.

그러나 우리가 사람들이 사탄의 어둠의 나라를 벗어나게 도울 수 있는 일이 없을까? 있다. 우리는 그들을 위해 기도하고 그들에게 회개하고 복음을 믿으라고 할 수 있다(예수님이 우리에게 명하신 대로). 그들이 그렇게 한다면, 그들은 사탄의 권세에서 벗어날 것이다. 그러나 우리가 그들을 사로잡은 악의 영들을 뒤엎을 수 있다는 것은 잘못된 생각이다. 사람들이 어둠 속에 살기를 원한다면, 하나님은 그들을 내버려 두실 것이다. 예수님은 제자들에게 한 성에 있는 사람들이 그들의 메시지를 받아들이지 않는다면, 그들은 그들의 발의 먼지를 떨어버리고 다른 성으로 가야 한다고 말씀하셨다(마 10:14). 그분은 그들이 그 성에 거하면서 영적인 요새를 뒤엎어 더 많은 사람들이 영접할 수 있게 하라고 말씀하시지 않았다. 하나님은 악의 영들이 회개하지 않고 그분께 돌아서기를 거부하는 사람들을 속박하도록 허락하신다.

하나님의 권세가 사탄보다 크다는 것에 대한 추가 증명(Further Proof of God’s Supreme Authority Over Satan)

인간이 타락할 때 하나님이 사탄에 대한 지배를 잃지 않으셨음을 증명하는 많은 다른 성경 말씀들이 있다. 성경은 반복적으로 하나님은 과거에도 그러셨지만, 앞으로도 항상 사탄을 지배하신다는 점을 확인시켜주고 있다. 마귀는 하나님이 허락하신 것밖에 할 수 없다. 먼저 이 사실을 증명하는 몇 가지 구약 성경의 말씀들을 살펴보자.

욥기의 처음 두 장은 사탄에 대한 하나님의 권위를 전형적으로 보여주고 있다. 우리는 사탄이 하나님의 보좌 앞에서 욥을 고발하는 것을 읽게 된다. 그 당시, 욥은 이 땅의 누구보다 더 하나님께 순종하였으므로, 자연스럽게 사탄은 그를 표적으로 삼았다. 하나님은 사탄이 욥을 주의하여 보았음을 아셨으며, 욥이 그분을 섬기는 것은 그가 누리고 있는 축복들 때문이라고 사탄이 고소하는 것을 들으셨다(욥 1:9-12을 보라).

사탄은 하나님이 욥의 주위에 울타리를 두르셨기에 그분께서 욥의 축복들을 빼앗아 갈 것을 요청했다. 결국, 하나님은 사탄이 제한된 정도 내에 욥을 괴롭히도록 허락하셨다. 처음에, 사탄은 욥의 몸에 손을 댈 수가 없었다. 그러나 나중에 하나님은 사탄이 욥의 몸을 괴롭힐 수 있게 허락하셨다. 하지만 죽이지는 못하게 하셨다(욥 2:5-6).

이 성경 말씀은 사탄이 원하는 대로 다 할 수 있는 것이 아님을 확실하게 증명한다. 그는 하나님이 허락하시기 전까지는 욥의 재산을 다칠 수 없었다. 그는 하나님이 허락하시기 전까지는 욥의 건강을 해칠 수 없었다. 그리고 그는 하나님이 허락하시지 않았기 때문에 욥을 죽일 수 없었다.[3] 하나님은 아담의 타락 이후에도 사탄을 지배하셨다.

“하나님이 부리시는” 사울의 악령(Saul’s Evil Spirit “From God”)

구약 성경에는 하나님께서 진노의 도구로써 사탄의 악의 영을 사용하신 몇 가지 예가 있다. 사무엘상 16:14에는 “여호와의 영이 사울에게서 떠나고 여호와께서 부리시는 악령이 그를 번뇌하게 한지라”라는 말씀이 있다. 이 같은 상황이 발생한 것은 분순종한 사울 왕에 대한 하나님의 훈계 때문임이 분명하다.

문제는 “하나님이 부리시는 악령”이 무엇을 의미하는가이다. 그것은 하나님께서 그분과 함께 천국에 거하는 악령을 보내셨다는 뜻일까? 아니면, 하나님께서 주권적으로 사탄의 악한 영 중의 하나가 사울을 괴롭히도록 허락하셨다는 뜻일까? 나는 대부분의 그리스도인들은 성경의 다른 말씀들의 가르침에 비추어 볼 때, 두 번째 가능성을 수용하려는 경향이 있다고 생각한다. 성경에서 악령이 “하나님이 부리시는” 것이라고 한 이유는 사울에 대한 악령의 괴롭힘이 그에 대한 하나님의 직접적인 징계로 말미암은 것이기 때문이다. 따라서 우리는 악령이 하나님의 주권 아래에 있다고 볼 수 있다.

사사기 9:23에서 우리는 “하나님이 아비멜렉과 세겜 사람들 사이에 악한 영을 보내셔서” 그들이 악행에 대한 그분의 심판을 받게 했음을 읽게 된다. 다시 말하지만, 이 악한 영은 하나님의 천국에서 보내진 것이 아니라 사탄의 영역에서 보내진 것이며 특정 사람들에게 악한 계획을 역사하도록 하나님께서 허락받은 것이다. 악한 영은 하나님의 허락 없이는 누구에도 그들의 악한 계획을 실시할 수 없다. 만일 그것이 사실이 아니라면, 하나님은 전능하시지 않다. 따라서 우리는 아담이 타락할 때, 사탄이 하나님의 통제를 벗어난 권세를 얻지 못했다고 한 번 더 안전하게 결론을 내릴 수 있다.

하나님의 권능이 사탄을 능가한다는 신약 성경의 예(New Testament Examples of God’s Power Over Satan)

신약 성경은 사탄이 권세를 얻었다는 이론을 반박하는 추가적인 증거를 제공한다.

예를 들어, 누가복음 9:1에서 예수님은 열두 제자에게 “모든 귀신을 제어하는 권위”를 주셨다. 또한, 누가복음 10:19에서, 예수님은 그들에게 “내가 너희에게 뱀과 전갈을 밟으며 원수의 모든 능력을 제어할 권능을 주었으니 너희를 해칠 자가 결코 없으리라”(강조 추가)라고 말씀하셨다.

만일 예수님이 제자들에게 사탄의 모든 능력을 제어할 수 있는 권능을 주셨다면, 그분 자신이 먼저 그 권능을 가지셔야 한다. 사탄은 하나님의 권능 아래에 있다.

나중에 누가복음에서 예수님이 베드로에게 “시몬아, 시몬아, 보라 사탄이 너희를 밀 까부르듯 하려고 요구하였으나”(눅 22:31)라고 말씀하시는 것을 읽을 수 있다. 이 문구는 사탄이 하나님의 허락을 받기 전에는 베드로를 괴롭힐 수 없다는 것을 나타낸다. 다시 한 번, 사탄은 하나님의 통제하에 있다.[4]

사탄의 천 년 결박 기간(Satan’s Thousand-Year Prison Term)

우리는 요한계시록 20장에서 사탄이 한 천사에 의해 결박당하는 것을 읽게 되는데, 거기에는 아담의 차용계약이 만기가 되었다는 언급이 없다. 사탄이 투옥된 이유에 대해서는 그저 “다시는 만국을 미혹하지 못하게 하기 위함”(계 20:3)이라고 하였다.

흥미롭게도, 사탄은 천 년 동안 투옥된 후 놓이게 되며 “나와서 땅의 사방 백성 곧 곡과 마곡을 미혹한다”(계 20:8). 미혹당한 백성들은 군대를 모아 예수님이 통치하시게 될 예루살렘을 공격하게 된다. 그들이 성을 둘렀을 때, 하늘에서 불이 내려와 그들을 “태워버린다”(계 20:9).

아담의 차용계약이 천 년 후의 마지막 짧은 기간까지 포함하기에 하나님은 사탄을 놓아 주실 의무가 있다고 생각하는 어리석은 사람이 있을까? 이런 생각은 터무니없는 것이다.

우리가 이 부분의 성경 말씀에서 한 번 더 알 수 있는 것은 하나님은 마귀에 대해 완전한 통제권을 가지고 계시며 사탄이 사람들을 미혹하도록 허락하신 것은 그분의 계획을 성취하기 위함이라는 것이다.

예수님의 미래의 천 년 통치 동안, 사탄은 역사하지 못할 것이며 아무도 속일 수 없게 된다. 그러나 그 때에, 그리스도의 통치에 겉으로는 순종하지만, 내심으로는 그분의 전복을 원하는 사람들도 있을 것이다. 그러나 그들은 “철장으로 다스리시는”(계 19:15) 이를 뒤엎을 기회가 없다는 것을 알기에 반란을 시도하지 않는다.

그러나 사탄이 놓일 때, 그는 마음속으로 그리스도를 미워하는 사람들을 속일 수 있으며 그들은 어리석게도 불가능한 일을 시도한다. 사탄은 잠재적인 반역자들을 속이도록 허락받았기에, 사람들의 마음이 드러나게 되며 하나님은 그분의 나라에서 살기에 합당하지 않은 사람들에게 의로운 심판을 내리실 것이다.

물론, 그것은 오늘날 하나님께서 사탄이 사람들을 미혹하도록 허락하시는 이유 중의 하나이다. 우리는 나중에 사탄에 대한 하나님의 완전한 목적을 알아보겠지만, 지금 하나님은 아무도 미혹당한 상태에 남아있기를 원하시지 않는다고 충분히 말할 수 있다. 그러나 그분은 사람들의 마음속에 무엇이 들어있는지 알고 싶어 하신다. 사탄은 진리를 알고 믿는 사람들을 미혹할 수 없다. 그러나 하나님은 마귀가 자신의 굳은 마음 때문에 진리를 거부하는 사람들을 미혹할 수 있도록 허락하신다.

적 그리스도의 때에 관하여 바울은 이렇게 말했다.

그 때에 불법한 자가 나타나리니 주 예수께서 그 입의 기운으로 그를 죽이시고 강림하여 나타나심으로 폐하시리라 악한 자의 나타남은 사탄의 활동을 따라 모든 능력과 표적과 거짓 기적과 불의의 모든 속임으로 멸망하는 자들에게 있으리니 이는 그들이 진리의 사랑을 받지 아니하여 구원함을 받지 못함이라 이러므로 하나님이 미혹의 역사를 그들에게 보내사 거짓 것을 믿게 하심은 진리를 믿지 않고 불의를 좋아하는 모든 자들로 하여금 심판을 받게 하려 하심이라(살후 2:8-12, 강조 추가).

“미혹의 역사를 그들에게 보내사 거짓 것을 믿게 하신” 분이 하나님이심을 주목하라. 그러나 또한 미혹당한 사람들은 “진리를 믿지 않았음”을 주목하라. 그들은 기회가 있었지만 여전히 복음을 거부했다. 하나님은 사탄이 적그리스도에게 거짓 이적과 표적을 행할 수 있는 권한을 부여할 수 있도록 허락하셔서 그리스도를 거부하는 자들이 미혹당하게 하실 수 있다. 그리고 하나님의 궁극적인 목적은 “그들이 모두 심판을 받는 것이다.” 같은 이유 때문에, 오늘날에도 하나님은 사탄이 사람들을 미혹하도록 허락하신다.

만일 하나님께서 사탄이 이 땅에서 역사하도록 허락하셔야 할 이유가 없다면, 그분은 그가 타락할 때 우주의 다른 곳으로 쉽게 내쫓으실 수 있다. 베드로후서 2:4을 보면 하나님께서 이미 범죄한 천사들을 지옥에 던져 “어두운 구덩이에 두어 심판 때까지 지키게 하셨다.” 우리의 전능하신 하나님은 그분의 뜻이라면 사탄과 그의 천사들에게도 똑같이 행하실 수 있으셨다. 그러나 하나님께서 사탄과 그의 천사들이 땅에서 오랫동안 역사하도록 허락하신 좋은 이유가 있다.

고통에 대한 귀신의 두려움(The Demons’ Fear of Torment)

세번 째 신화를 마무리 지으면서 마지막으로 살펴볼 성경의 예는 가다라의 귀신 들린 자에 관한 이야기이다.

또 예수께서 건너편 가다라 지방에 가시매 귀신 들린 자 둘이 무덤 사이에서 나와 예수를 만나니 그들은 몹시 사나워 아무도 그 길로 지나갈 수 없을 지경이더라 이에 그들이 소리 질러 이르되 하나님의 아들이여 우리가 당신과 무슨 상관이 있나이까 때가 이르기 전에 우리를 괴롭게 하려고 여기 오셨나이까 하더니(마 8:28-29, 강조 추가).

이 이야기는 종종 사탄이 권세를 가졌다는 이론의 지지자들에 의해 사용된다. 그들은 “그 귀신들은 예수님의 공의를 호소했다. 그들은 아담의 차용계약이 만료될 때, 곧 그들과 사탄이 불못에 던져져 세세토록 밤낮 괴로움을 당하기 전까지는 예수님이 그들을 괴롭힐 권한이 없다는 것을 알고 있다”라고 말한다.

그러나 실제로는 정반대가 진실이다. 그들은 예수님이 원하시면 언제든지 그들을 괴롭힐 수 있는 능력과 권한을 가지고 계심을 알고 있었기에 그분께 자비를 구했던 것이다. 그들은 분명히 하나님의 아들이 그들을 보내어 훨씬 더 빨리 괴로움을 당하게 할까봐 매우 두려워했다. 누가는 그들이 예수님께 “무저갱으로 들어가라 하지 마시기를”간구했다고 우리에게 알려준다(눅 8:31). 만일 예수님이 마귀가 가지고 있는 합법적인 권리 때문에 그러한 권한이 없으셨다면, 그들은 전혀 걱정하지 않았을 것이다.

그들이 예수님께 자기를 그 지방에서 내보내지 마시라고 간구하고(막 5:10), 돼지에게로 보내어 들어가게 해달라고 간구하고(막 5:12), “무저갱”에 들어가지 않게 해달라고 간구하며, 그리고 “때”가 이르기 전까지 괴롭히지 말라고 그리스도께 간구하는 모습으로 보아, 그 귀신들은 그들이 완전히 예수님의 자비 아래에 놓여 있음을 알고 있다.

신화 4: ” ‘이 세상의 신’으로서 사탄은 인간의 정부, 자연재해 및 기후와 같은 이 땅의 모든 것을 통치한다.”(Myth #4: “Satan, as ‘the god of this world’ has control over everything on the earth, including human governments, natural disasters, and the weather.”)

성경에서 사탄을 사도 바울은 “이 세상의 신”(고후 4:4)이라고 하였고, 예수님은 “이 세상의 임금”(요 12:31; 14:30; 16:11)이라고 하셨다. 이런 직함에 근거하여, 많은 사람들은 사탄이 이 땅을 완전히 통치한다고 가정한다. 비록 우리가 이미 충분한 성경 말씀들을 통하여 이 신화의 오류를 제시했지만, 우리가 사탄의 능력이 얼마나 제한적인지를 완전히 이해하기 위해서는 더 깊이 알아볼 필요가 있다. 우리는 사탄에 대한 우리의 완전한 이해가 단지 이 세상의 신, 또는 임금이라는 네 개의 성경 구절에만 의거하지 않도록 주의해야 한다.

우리가 더 많은 성경 말씀을 살펴보면, 예수님이 사탄을 “이 세상의 임금”이라고 하셨을뿐 아니라 그분의 하늘의 아버지를 “천지의 주재”(마 11:25; 눅 10:21, 강조 추가)시라고 하셨음을 알 수 있다. 또한, 사도 바울은 사탄을 “이 세상의 신”이라 하였을 뿐 아니라 예수님처럼 하나님이 “천지의 주재”(행 17:24, 강조 추가)시라고 하였다. 이것은 예수님이나 바울 모두 우리가 사탄이 이 땅을 완전히 통치한다고 생각하지 않기를 바라신다는 것을 증명한다. 사탄의 권한이 제한적임이 틀림없다.

이러한 대조적인 성경 말씀 사이의 중요한 차이점은 세상이란 단어와 땅이란 단어에서 찾을 수 있다. 우리는 종종 이 두 단어를 동의어로 사용하지만, 헬라어 원문으로 보면 일반적으로 동일하지 않다. 일단 우리가 그들이 어떻게 다른지를 이해한다면, 이 땅에 대한 하나님과 사탄의 권세를 이해하는 데 큰 도움이 될 것이다.

예수님은 하나님 아버지를 이 땅의 주재라고 하셨다. 땅으로 번역된 헬라어는 ge이다.그것은 우리가 살고 있는 실제 행성을 가리키며, 그것으로부터 영어 단어 geography(지리)가 파생되었다.

이에 반하여, 예수님은 사탄이 이 세상의 임금이라고 말씀하셨다. 여기서 세상으로 번역된 헬라어는 kosmos이며, 그것은 주로 질서 또는 배열을 의미한다. 그것은 실제 행성 자체보다 사람을 가리킨다. 그 이유 때문에 그리스도인들은 종종 사탄이 “이 세상 조직의 신”이라고 말한다.

현재, 하나님은 이 세상을 완전히 통치하시는 것이 아니다. 왜냐하면, 그분은 이 세상의 모든 사람을 통치하시는 것이 아니기 때문이다. 그것은 그분께서 모든 사람에게 자신의 주인을 선택할 수 있는 선택권을 주셨으며 많은 사람들은 사탄에게 자신의 충성을 바치기로 선택하였기 때문이다. 물론, 인간의 자유 의지도 하나님의 계획의 일부분이다.

바울이 이 세상의 신이란 표현을 쓸 때에는 다른 헬라어aion를 사용하였다. Aion는 종종 특정한 시대로 번역되었다. 사탄은 현 시대의 신이다.

이 모든 것은 무엇을 의미하는가? 이 땅은 우리가 살고 있는 물질적인 행성이다. 세상은 지금 이 땅에 살고 있는 사람들을 말하며, 더 구체적으로, 예수님을 섬기지 않는 사람들을 말한다. 그들은 사탄을 섬기고 있으며, 타락하고 죄로 가득한 조직에서 발견된다. 우리는 그리스도인으로서, “세상에 있으나, 세상에 속하지 않은”(요 17:11,14) 사람이어야 한다. 우리는 어둠의 나라의 시민들 사이에 살고 있지만, 실제로는 하나님의 나라인 빛의 나라에서 살고 있다.

그래서 지금 우리는 해답을 찾았다. 간단히 말해서, 하나님은 주권적으로 이 땅 전체를 통치하신다. 사탄은 하나님의 허락하에, 어둠의 나라의 시민들을 지배하는 “세상의 조직”만 통치한다. 이러한 이유로, 사도 요한은 “온 세상은(온 땅이 아닌) 악한 자 안에 처한 것”(요일 5:19)이라고 썼다.

이것은 하나님이 이 세상, 또는 세상의 조직, 또는 세상의 사람들에 대한 권세가 없다는 뜻이 아니다. 다니엘이 쓴 것처럼, 그분은 “사람의 나라를 다스리시며 자기의 뜻대로 그것을 누구에게든지 주신다”(단 4:25). 그분은 여전히 원하시는 대로 누구든지 높이시거나 낮추실 수 있다. 그러나 “사람의 나라를 다스리시는” 지극히 높으신 이로서, 그분은 사탄이 그분께 반역하는 자들을 지배할 수 있도록 주권적으로 허락하셨다.

사탄의 제안(Satan’s Offer Considered)

땅과 세상 사이의 구별은 우리가 광야에서 예수님이 받은 유혹을 이해하는 데에도 도움을 준다. 사탄은 예수님께 “순식간에 천하 만국을” 보여주었다. 사탄은 예수님께 우리가 대통령이나 총리라고 부르는 것과 같은 어떤 세속적인 인간 정부의 정치적인 지위를 제안할 수 없었다. 사탄은 이 땅의 인간 통치자들을 높이거나 낮출 수 없다. 하나님만이 그러실 수 있다.

오히려, 사탄은 예수님께 어둠의 나라의 모든 하위 나라들을 보여주었음이 틀림없다. 그는 예수님께 각각 자기의 영역에서 어둠의 나라뿐 아니라 그들의 신하인 반역한 인간들을 다스리는 악한 영들의 계급 구조를 보여주었다. 사탄은 예수님께 자기의 영역을 다스릴 것을 제안하였다 – 만일 예수님이 하나님을 대항하여 사탄의 반역에 참여하기를 원하신다면 말이다. 그렇게 되면, 예수님은 어둠의 나라에서 부사령관이 될 것이다.

이 땅의 인간 정부에 대한 하나님의 통치(God’s Control Over Earthly, Human Governments)

먼저 이 땅의 인간 정부에 대한 하나님의 통치를 확증하는 성경 말씀들을 살펴보면서 사탄의 권세의 한계를 더욱 구체적으로 확립해가자. 사탄이 인간 정부에 대해 일부 권세를 가지고 있는 것은 단지 그가 구원받지 못한 사람들에 대해 일부 권세를 가지고 있으며, 정부는 종종 구원받지 못한 사람들에 의해 조종되기 때문이다. 그러나 궁극적으로, 하나님은 인간 정부의 주권자이시며, 사탄은 단지 하나님이 허용하시는 정도 내에서 사람들을 조종할 수 있다.

우리는 이미 느부갓네살 왕에게 한 다니엘의 진술을 살펴보았다. 하지만 그것의 계시가 크기 때문에, 다시 한 번 그것을 간략하게 살펴보자.

위대한 왕 느부갓네살은 그의 능력과 성취 때문에 점점 교만하여 높아졌다. 그래서 하나님은 그를 낮추시겠다고 선언하셨는데 그것은 그가 “지극히 높으신 이가 사람의 나라를 다스리시며 자기의 뜻대로 그것을 누구에게든지 주시며 또 지극히 천한 자를 그 위에 세우시는 줄을”(단 4:17) 알게 하기 위해서였다. 분명한 것은, 하나님께서 느부갓네살 왕의 정치적 상승을 가져오셨다. 이것은 이 세상의 모든 지도자들에게도 해당된다. 사도 바울은 이 세상의 통치자들에 대해 “권세는 하나님으로부터 나지 않음이 없나니 모든 권세는 다 하나님께서 정하신 바라”라고 선언하였다(롬 13:1).

하나님은 전체 우주 최초의 그리고 가장 높은 권세이시다. 만일 어떤 사람이 어떤 권세를 가지고 있다면, 그것은 오직 하나님께서 그분의 권세를 그분의 또는 허락받은 사람에게 어느 정도 위임하셨기 때문이다.

그러나 악한 통치자들은 어떠한가? 바울은 심지어 그들까지도 하나님에 의해 세움을 받았다고 하지 않았는가? 그렇다. 같은 서신의 앞부분에서 바울은 “성경이 바로에게 이르시되 내가 이 일을 위하여 너를 세웠으니 곧 너로 말미암아 내 능력을 보이고 내 이름이 온 땅에 전파되게 하려 함이라”(롬 9:17)라고 썼다. 하나님은 자신을 영화롭게 하시기 위한 목적으로 마음이 강퍅한 바로를 세우셨다. 하나님은 구원의 기적을 통하여 이방인들에게 그분의 능력을 보여주실 수 있었는데 이 기회는 그분이 세우신 마음이 강퍅한 사람이 제공하였다.

이 같은 사실은 예수님과 빌라도 사이의 대화에서도 분명하지 않은가? 빌라도가 예수님께 “내가 네게 말하지 아니하느냐 내가 너를 놓을 권한도 있고 십자가에 못 박을 권한도 있는 줄 알지 못하느냐”(요 19:10)라고 말했을 때, 예수님께서 그의 질문에 대답하시지 않았다는 것이 놀라울 따름이다.

예수님은 “위에서 주지 아니하셨더라면 나를 해할 권한이 없었으리니”(요 19:11 강조 추가)라고 대답하셨다. 하나님은 빌라도의 비겁한 성격을 아시기에, 예수님이 십자가에서 죽는 그분의 예정된 계획을 이루시기 위하여 그를 세우셨다.

구약 성경의 역사를 읽어보면, 하나님은 종종 악한 인간 통치자를 그분의 진노의 대리인으로 사용하시는 것을 볼 수 있다. 느부갓네살은 하나님께서 구약 성경의 많은 민족을 심판하시는 도구로 사용되었다.

성경에는 하나님께서 통치자들을 세우시거나 낮추신 사례가 매우 많다. 예를 들어, 신약 성경에서, 헤롯은 그의 백성들이 그의 연설을 듣고 그의 앞에서 “이것은 신의 소리요 사람의 소리가 아니라”(행 12:22)라고 크게 부르짖었을 때 하나님께 영광을 돌리지 않았다.

그 결과는 그는 “주의 사자가 곧 치니 벌레에게 먹혀 죽었다”(행 12:23).

헤롯은 명백히 사탄의 나라의 시민이었음에도 불구하고 하나님의 심판을 받았음을 명심하라. 분명한 것은, 하나님은 그분이 원하시면, 이 땅의 지도자를 누구든지 낮추실 수 있다.[5]

하나님의 증언(God’s Personal Testimony)

마지막으로, 우리는 하나님께서 자신이 이 땅의, 인간의 국가에 대한 그분의 주권에 관하여 선지자 예레미야를 통해 하신 말씀을 읽어보자.

여호와의 말씀이니라 이스라엘 족속아 이 토기장이가 하는 것 같이 내가 능히 너희에게 행하지 못하겠느냐 이스라엘 족속아 진흙이 토기장이의 손에 있음 같이 너희가 내 손에 있느니라 내가 어느 민족이나 국가를 뽑거나 부수거나 멸하려 할 때에 만일 내가 말한 그 민족이 그의 악에서 돌이키면 내가 그에게 내리기로 생각하였던 재앙에 대하여 뜻을 돌이키겠고 내가 어느 민족이나 국가를 건설하거나 심으려 할 때에 만일 그들이 나 보기에 악한 것을 행하여 내 목소리를 청종하지 아니하면 내가 그에게 유익하게 하리라고 한 복에 대하여 뜻을 돌이키리라(렘 18:6-10).

당신은 사탄이 광야에서 예수님을 유혹할 때, 합법적으로 예수님께 이 땅의, 인간의, 정치적 나라를 제공할 수 없었다는 것을 알겠는가? 만일 그가 진실을 말했다면(그는 때로는 그렇게 한다), 그가 예수님께 제공할 수 있었던 것은 어둠의 나라를 통치하는 것일 것이다.

사탄은 인간의 정부에 영향을 줄 수 있을까? 있다. 그러나 단지 구원받지 못한 사람들이 인간의 정부에 참여하고 있으며, 그는 구원받지 못한 사람들의 영적 주재이기 때문이다. 그는 하나님이 그에게 허락하신 만큼의 영향력을 가지고 있으며, 하나님은 원하시면 언제든지 사탄의 어떤 계획이라도 좌절시키실 수 있다. 사도 요한은 예수님이 “땅의 임금들의 머리가 되셨다”(계 1:5)고 썼다.

사탄이 자연재해와 이상 기후를 일으킬까? (Does Satan Cause Natural Disasters and Adverse Weather?)

사탄이 “이 세상의 신”이기 때문에, 많은 사람들은 그가 기후를 조종하며 가뭄, 홍수, 태풍, 지진과 같은 모든 자연재해를 일으킨다고 가정한다. 하지만 성경은 우리에게 이것을 가르치는가? 다시 말하지만, 우리는 사탄에 대한 전체 이론을 “도둑이 오는 것은 도둑질하고 죽이고 멸망시키려는 것 뿐이다”(요 10:10)라는 한 성경 말씀에만 근거하지 않도록 주의해야 한다. 나는 사람들이 이 구절을 인용하여 도둑질하고 죽이고 멸망시키는 것은 다 사탄에게서 비롯된 것이라고 말하는 것을 얼마나 자주 듣는지 모른다. 그러나 우리가 성경을 더 많이 살펴볼수록, 하나님 자신도 가끔 죽이고 멸망시키신다는 것을 알 수 있다. 여러 가지 예제들 가운데 아래 세 구절을 살펴보자.

입법자와 재판관은 오직 한 분이시니 능히 구원하기도 하시며 멸하기도 하시느니라(약 4:12, 강조 추가).

마땅히 두려워할 자를 내가 너희에게 보이리니 곧 죽인 후에 또한 지옥에 던져 넣는 권세 있는 그를 두려워하라 내가 참으로 너희에게 이르노니 그를 두려워하라(눅 12:5, 강조 추가).

몸은 죽여도 영혼은 능히 죽이지 못하는 자들을 두려워하지 말고 오직 몸과 영혼을 능히 지옥에 멸하실 수 있는 이를 두려워하라(마 10:28, 강조 추가).

우리가 죽이거나 멸망시키는 것을 포함한 모든 것을 다 사탄의 역사라고 말하는 것은 오해하고 있는 것이다. 성경에는 하나님이 죽이고 멸망시키셨다는 많은 예가 있다.

우리는 예수님께서 도둑질하고 죽이고 멸망시키기 위해 온 도둑에 관해 말씀하셨을 때, 실제로 마귀를 가리키신 것인지를 자신에게 물어봐야 한다. 다시 말하지만, 우리는 그분의 말씀을 문맥적으로 읽을 필요가 있다. 그 말씀 전에 예수님은 “나보다 먼저 온 자는 다 절도요 강도니 양들이 듣지 아니하였느니라”(요 10:8)라고 말씀하셨다. 우리가 예수님은 선한 목자시라는 요한복음 10:1-15의 전체 말씀을 일어보면, 그분께서 도둑이라고 언급하신 것은 거짓 교사와 종교 지도자들이라는 것이 더욱 분명해진다.

이상 기후와 자연재해에 대한 다양한 관점(Various Views of Adverse Weather and Natural Disasters)

폭풍이나 지진이 발생했을 때, 하나님을 믿는 사람들은 머릿속에 이런 신학적인 질문이 들것이다. “누가 이것을 일으킬까?” 성경을 믿는 그리스도인들에게는 두 가지 가능성밖에 없다. 하나님 아니면 사탄이 그것을 일으킨다.

일부 사람들은 “아니, 하나님은 비난받을 수 없습니다! 사람들이 비난받아야 합니다. 하나님은 그들의 죄 때문에 그들을 심판하시고 계십니다.”라고 반박할 수 있다.

만일 하나님께서 죄에 심판으로 폭풍이나 지진을 일으키셨다면, 우리는 확실히 하나님이 아닌, 반역적인 인간을 비난해야 할 것이다. 하지만 하나님은 여전히 책임을 갖고 계시는데, 그것은 자연재해가 그분의 명령 없이는 일어날 수 없기 때문이다.

아니면, 만일 하나님께서 사탄이 폭풍과 지진을 일으켜 죄인에 대한 그분의 심판을 가져오도록 허락하셨다면, 우리는 사탄이 그것을 일으켰다고 말할 수 있다. 하지만 하나님께는 여전히 책임이 있다. 왜냐하면, 그분께서 사탄이 파괴를 일으키도록 허락하셨으며, 또한 이러한 파괴는 그분의 창조물이 지은 죄 때문에 일어났기 때문이다.

일부 사람들은 폭풍과 지진에 대해 하나님과 사탄, 누구에게도 책임이 없으며, 그것은 단순히 “죄로 타락한 세상의 자연적인 현상”이라고 말한다. 모호하게나마 그들도 역시 자연재해에 대한 인간의 책임을 물으려고 한다. 하지만 그들은 요점을 놓치고 있다. 이런 해석은 하나님의 책임을 없애지는 못한다. 만일 폭풍이 단순히 “죄로 타락한 세상의 자연적인 현상”이라면, 누가 그것이 일어날 것을 결정하는가? 폭풍은 분명히 인간이 만든 것이 아니다. 즉 폭풍은 대기 속에 특정 양의 거짓말이 전파될 때마다 일어나는 것이 아니다. 지진은 특정 인수의 사람들이 간음할 때마다 발생하는 것이 아니다.

만일 폭풍과 죄 사이에 연관이 있다면, 하나님이 관여하셨을 것이다. 왜냐하면, 폭풍은 죄에 대한 그분의 심판의 표현이기 때문이다. 그것이 무작위로 발생한다 할지라도, 무작위로 발생하도록 명령하신 분이 하나님일 수밖에 없기 때문에 그분은 관여하셨다.

죄와 자연재해 사이에 관계가 없다 할지라도, 세계를 설계하실 때, 하나님의 실수로 인한 오류 때문에 지각이 때때로 흔들리고 기후가 이따금 난폭해지므로 하나님은 지진과 폭풍에 대한 책임을 여전히 피하실 수 없다. 그분은 창조주이시고 그분의 실수 때문에 사람들에게 해가 되기 때문이다.

“대자연“은 존재하지 않는다(There is No “Mother Nature”)

그래서 우리는 자연재해의 문제에 대해서 두 가지 해답밖에 없다. 하나님의 책임이 아니면 사탄의 책임이다. 정확한 해답이 무엇인지를 결정하기 위해 구체적인 성경 말씀을 살펴보기 전에, 먼저 그 두 가지 가능한 해답에 관해 더 깊이 생각해보자.

만일 사탄이 자연재해를 일으켰다면, 하나님은 그를 막으실 수 있거나 없다. 만일 하나님이 사탄이 자연재해를 일으키는 것을 막으실 수 있음에도 불구하고 막으시지 않았다면, 그분은 여전히 일부 책임을 지셔야 한다. 그분의 허락 없이는 재앙이 발생할 수 없다.

다른 측면에서, 하나님이 사탄을 제지시키시고 싶었지만 그럴 능력이 없었다고 잠시 가정해보자. 그것은 정말 가능성이 있는 일인가?

만일 하나님이 자연재해를 일으키는 사탄을 제지하실 수 없다면, 사탄이 하나님보다 더 강력하거나 총명하다. 이것은 사실상 “사탄은 아담이 타락할 때 이 세상을 통치하는 권세를 얻었다”는 이론이 말하는 것을 뒷받침하는 것이다. 그들은 사탄이 아담의 차용계약을 손에 넣었기에 이 땅에서 자기가 원하는 것은 무엇이든지 할 수 있는 합법적인 권리를 가지고 있다고 주장한다. 지금, 하나님은 사탄을 제지하시고 싶지만, 사탄이 갖고 있는 아담의 차용계약을 존중해야 하므로 제지하실 수 없다. 즉, 하나님은 아담의 타락 이후에 무슨 일이 일어날지를 예측하시지 못할 정도로 어리석었지만, 사탄은 하나님보다 총명하여 하나님이 그가 갖기를 바라시지 않았던 권세를 얻었다. 개인적으로, 나는 사탄이 하나님보다 더 총명하다고 말하는 것이 아니다.

만일 “사탄이 권세를 얻었다는” 이론이 사실이라면, 왜 사탄은 지금보다 더 많은 지진과 폭풍을 일으키지 않는지, 그리고 왜 더 많은 규모의 그리스도인들을 목표로 하지 않는지 우리는 알고 싶을 것이다(만일 당신이 “하나님께서 사탄이 그리스도인들을 목표로 삼지 못하게 하시기 때문”이라고 말한다면, 당신은 곧 사탄이 하나님의 허락없이는 역사할 수 없다는 것을 인정한 셈이 된다.)

우리가 범위를 좁혀 구체적으로 보면, 우리의 문제에 대한 유일한 두 가지 해답은 (1) 하나님이 지진과 폭풍을 일으키시거나 (2) 사탄이 하나님의 허락하에 일으키는 것이 된다.

당신은 어느 해답이 정확한지에 관계없이, 궁극적인 책임이 하나님께 있다는 것을 볼 수 있을 것이다. 사람들이 “하나님은 그 폭풍을 보내시지 않았다. 사탄이 하나님의 허락하에 일으킨 것이다”라고 말할 때, 그들은 희망대로 하나님을 책임에서 완전히 벗어나게는 하지 못한다. 만일 하나님이 자신의 뜻과는 관계없이 사탄이 폭풍을 일으키는 것을 제지하셨다면, 그분은 책임을 지시게 된다. 반역한 인간들은 그들의 죄 때문에 비난받을 수 있다(하나님께서 폭풍을 일으키셨거나 심판의 도구로서 허락하셨다면), 하지만 하나님이 참여하시지 않았다거나 책임이 없으시다고 말하는 것은 어리석은 것이다.

성경의 증언(Scripture’s Testimony)

자연재해에 대해 성경은 구체적으로 어떻게 말씀하는가? 성경은 하나님이나 사탄이 그것을 일으킨다고 말씀하는가? 먼저 지진에 대한 성경의 말씀부터 살펴보자.

성경에 따르면, 지진은 죄인들에 대한 하나님의 심판 때문에 일어날 수 있다. 예레미야서에서 우리는 “그[하나님의] 진노하심에 땅이 진동하며 그 분노하심을 이방이 능히 당하지 못하느니라”(렘 10:10, 강조 추가)라는 말씀을 읽을 수 있다.

이사야도 아래와 같이 경고하였다.

만군의 여호와께서 우레와 지진과 큰 소리와 회오리바람과 폭풍과 맹렬한 불꽃으로 그들을 징벌하실 것인즉(사 29:6, 강조 추가).

당신은 모세의 시대에 땅이 입을 열어 고라와 그의 반역자들을 삼켜버린 일을(민 16:23-34을 보라) 떠올릴 수 있다. 이것은 분명히 하나님의 심판 행위였다. 하나님께서 지진으로 심판하신 다른 예는 겔 38:19; 시 18:7; 77:18; 학 2:6; 눅 21:11; 계 6:12; 8:5; 11:13; 16:18에서 찾을 수 있다.

성경에 기록된 일부 지진은 하나님의 심판 행위만은 아니다. 그럼에도 불구하고, 그것은 하나님에 의해 발생 하였다. 예를 들어, 마태복음에 따르면, 예수님이 죽으셨을 때와(마 27:51, 54) 부활하셨을 때에(마 28:2) 지진이 일어났다. 사탄이 일으킨 것일까?

바울과 실라가 빌립보 감옥에서 한밤중에 하나님을 찬송할 때, “갑자기 큰 지진이 나서 옥터가 움직이고 문이 곧 다 열리며 모든 사람의 매인 것이 다 벗어졌다”(행 16:26, 강조 추가). 사탄이 그 지진을 일으켰을까? 나는 그렇게 생각하지 않는다! 심지어 간수도 하나님의 능력을 증거한 후 구원받았다. 그리고 그것은 사도행전에서 유일하게 언급한 하나님이 일으키신 지진이 아니다(행 4:31을 보라).

나는 최근 일부 좋은 뜻을 가진 그리스도인들이 특정 지역의 지진예보를 듣고 그 곳에 가서 마귀를 대적하여 “영적 전쟁”을 벌렸다는 이야기를 읽었다. 당신은 그들이 범한 오류가 보이는가? 그들은 하나님께 그곳에 살고 있는 사람들에게 자비를 베푸시기를 기도하는 것이 성경적일 것이다. 그리고 그들이 그렇게 했다면, 시간과 돈을 낭비하면서 그곳까지 갈 필요가 없었을 것이다 – 그들은 자신이 살고 있는 곳에서 하나님께 기도할 수 있었다. 지진을 막기 위해 마귀와 전투하는 것은 비성경적이다.

폭풍은 어떠한가?(How About Hurricanes?)

폭풍이란 단어는 성경에서 찾을 수 없지만, 우리는 광풍에 대한 예는 확실히 찾을 수 있다. 예를 들어,

배들을 바다에 띄우며 큰 물에서 일을 하는 자는 여호와께서 행하신 일들과 그의 기이한 일들을 깊은 바다에서 보나니 여호와께서 명령하신즉 광풍이 일어나 바다물결을 일으키는도다(시 107:23-25, 강조 추가).

여호와께서 큰 바람을 바다 위에 내리시매 바다 가운데에 큰 폭풍이 일어나 배가 거의 깨지게 된지라(욘 1:4, 강조 추가).

이 일 후에 내가 네 천사가 땅 네 모퉁이에 선 것을 보니 땅의 사방의 바람을 붙잡아 바람으로 하역금 땅에나 바다에나 각종 나무에 불지 못하게 하더라(계 7:1).

분명히, 하나님은 바람을 일으키시고 멈추실 수 있다.[6]

성경 전체에서, 사탄이 바람을 일으켰다는 말씀은 한 곳밖에 없다. 욥이 시험을 받고 있을 때, 한 사람이 그에게 “거친 들에서 큰 바람이 와서 집 네 모퉁이를 치매 그 청년들 위에 무너지므로 그들이 죽었나이다”(욥 1:19)라고 보고하였다.

우리는 욥기 1장을 읽는 것을 통하여 욥의 불행의 원인이 사탄이라는 것을 알 수 있다. 그러나 우리는 사탄이 하나님의 허락이 없이는 욥과 그의 자녀들을 해칠 수 없다는 것을 절대 잊지 말아야 한다. 그러므로 우리는 다시 한 번, 하나님이 바람을 주관하신다는 것을 알 수 있다.

갈릴리의 광풍(The Gale on Galilee)

예수님과 제자들이 배로 갈릴리 바다를 건널 때, 그들을 습격한 “맹렬한 광풍”은 어떻게 된 것일까? 하나님은 자기 아들을 실은 배에 광풍이 일게 하시지 않을 것이므로 그 바람은 사탄이 일으킨 것이 틀림없다. “스스로 분쟁하는 나라는 무너지기 마련이다”, 그럼 하나님께서 왜 예수님과 열두 제자를 해칠 수 있는 바람을 일으키셨겠는가?

이것은 좋은 쟁론이다. 하지만 잠깐 멈추고 생각해보자. 하나님께서 그 폭풍을 보내시지 않고 사탄이 보냈다 하더라도, 우리는 여전히 하나님께서 사탄이 바람을 보낼 수 있도록 허락하셨음을 인정해야 한다. 그래서 같은 질문은 여전히 답변 되어야만 한다. 왜 하나님은 사탄이 예수님과 열두 제자를 해칠 수 있는 폭풍을 보내는 것을 허락하셨을까?

해답은 무엇일까? 아마도 하나님은 제자들에게 믿음에 관해 가르치시고 계셨을 것이다. 어쩌면 그분은 그들을 시험하시고 계셨을 수도 있다. 혹은 그분은 “모든 일에 우리와 똑같이 시험을 받으신 이로되 죄는 없으신”(히 4:15) 예수님을 시험하시고 계셨을 수도 있다. 완벽하게 시험받으시기 위해, 예수님은 두려움의 시험도 받으셔야만 했을 수 있다. 혹은 하나님은 예수님을 영화롭게 하시고 싶었을 수 있다. 혹은 이상의 모든 것을 다 이루시고 싶었을 수 있다.

하나님은 이스라엘 자손들을 홍해로 이끄실 때, 그들이 바로의 군대의 함정에 빠지게 될 것을 잘 아셨다. 그러나 하나님은 이스라엘을 구원하시지 않았는가? 그러면 하나님이 그들을 몰살당하게 될 곳으로 인도하신 것은 자기 자신을 대적하신 것이 아닌가? 그렇다면 이것은 “스스로 분쟁하는 나라”의 한 예가 아닌가?

아니다. 왜냐하면, 하나님은 이스라엘 백성이 학살당하도록 내버려 두실 의도가 없으셨기 때문이다. 그리고 그분은 자신이 갈릴리 바다에 광풍을 일으키시거나 사탄이 그렇게 하는 것을 허락하셔서 예수님과 열두 제자가 물에 빠지게 하시려는 의도가 없으셨다.

어쨌든, 성경에는 사탄이 갈릴리 바다에 광풍을 보냈는 말씀도 없고 하나님이 보내셨다는 말씀도 없다. 일부 사람들은 예수님이 바람을 꾸짖으셨기 때문에 바람을 보낸 자가 사탄일 수밖에 없다고 말한다. 그럴 수도 있겠지만, 그것은 빈틈없는 주장은 아니다. 예수님은 하나님을 꾸짖으신 것이 아니라 바람을 꾸짖으셨다. 하나님 아버지도 똑같은 일을 하셨을 수 있다. 즉, 그분은 한마디 말씀으로 바람을 일으키실 수도 있고 꾸짖으심으로 그것을 잠잠하게 하실 수도 있다. 예수님이 광풍을 꾸짖으셨다는 것은 사탄이 그것을 일으켰다는 것의 증거가 될 수 없다.

다시 말하지만, 우리는 우리의 전체 신학을 아무것도 증명할 수 없는 한 구절의 말씀에 기반을 두어서는 안 된다. 나는 이미 하나님께서 주권적으로 바람을 제어하시며, 대부분의 경우, 그분께서 바람을 일으키신다는 것을 증명하는 많은 성경 말씀들을 언급하였다. 내 요점은 사탄이 비록 “이 세상의 신”이지만, 독립적으로 바람을 제어하거나, 자기가 원하면 언제든지 또는 어디에서든지 폭풍을 일으킬 수 있는 권한이 없다는 것이다.

그러므로 폭풍이 발생할 때, 우리는 그것을 하나님의 통제를 떠난, 그분께서 멈추고 싶으시지만 그러실 수 없는 것으로 보지 말아야 한다. 갈릴리 바다에서 예수님이 광풍을 꾸짖으신 것은 하나님께서 원하시면 폭풍을 멈추실 수 있다는 것을 증명하기에 충분하다.

그리고 만일 하나님이 폭풍을 보내셨거나(또는 허락하셨다면), 그분에게는 꼭 이유가 있었을 것이다. 그분께서 불순종하는 사람들을 경고하시고 심판하시기 위해 광범위한 재난적인 황폐함을 가져오는 폭풍을 보내시거나 허락하신다고 보는 것이 가장 지혜로울 것이다.

“그러나 폭풍이 때로는 그리스도인들을 해치기도 한다“(“But Hurricanes Sometimes Harm Christians”)

그러나 그리스도인들이 자연재해의 피해를 입는 것은 어떻게 된 일인가? 폭풍이 덮칠 때, 그것은 비그리스도인들만 파괴하는 것이 아니다. 그리스도인들은 예수님의 희생적인 죽음으로 말미암아 하나님의 진노에서 제외되지 않았는가? 자연재해가 하나님의 자녀들에게 큰 피해를 가져다 줄 때, 우리는 어떻게 그분께서 궁극적으로 이 모든 것의 발생을 주관하신다는 말을 할 수 있겠는가?

이것은 참으로 어려운 질문이다. 그러나 우리는 이것을 사탄이 자연재해를 일으킨다는 잘못된 전제에 기초하면 쉽게 대답될 수 있다는 것을 반드시 인식해야 한다. 만일 사탄이 모든 자연재해를 일으켰다면, 왜 하나님은 사탄이 그분의 자녀들을 해칠 수도 있는 것을 일으키도록 허락하셨을까? 우리는 여전히 똑같은 문제에 직면하고 있다.

성경은 그리스도 안에 있는 사람들은 “노하심에 이르지 아니할 것이다”(살전 5:9)고 명백하게 말씀한다. 동시에, 성경은 예수님께 순종하지 아니하는 자에게는 “하나님의 진노가 그 위에 머물러 있다”(요 3:36)고 말씀한다. 그러나 구원받은 사람들이 구원받지 못한 사람들 중에 살고 있는데 어떻게 하나님의 진노가 구원받은 사람들에게 영향을 주지 않고 구원받지 못한 사람들에게만 내려질 수 있을까? 그것에 대한 대답은 때로는 그렇지 못할 때도 있다는 것이다. 그리고 우리는 그 사실을 대면해야 한다.

출애굽할 때, 모든 이스라엘 백성들은 한 장소에서 함께 살았으므로 하나님이 심판의 도구로 내린 악성 종기의 재앙은 그들을 해치지 않았다(출 8:22-23; 9:3-7; 24-26; 12:23을 보라). 그러나 우리는 지금 “애굽인”들과 함께 살고, 나란히 일하고 있다. 만일 하나님께서 그들을 자연재해의 방식으로 심판하시려 한다면, 우리는 어떻게 탈출해야 하는가?

탈출은 확실히 이 질문에 대한 답을 이해하는 핵심 단어이다. 비록 노아가 하나님이 땅에 홍수를 내리실 때, 하나님의 완전한 진노를 탈출하였지만, 그는 여전히 부정적인 영향을 받았다. 그는 방주를 구축하기 위해 수고해야 했고 냄새나는 동물 무리와 함께 배에서 1년 동안 보내야만 했다. (덧붙여, 구약과 신약 성경은 노아의 홍수는 사탄이 아닌 하나님이 내리신 것이라고 말씀한다; 창 6:17; 벧후 2:5을 보라).

하나님의 심판이 소돔과 고모라에 떨어졌을 때에, 롯은 그의 아내와 함께 탈출하였지만, 유황불의 파괴로 자신의 모든 소유를 잃어야만 했다. 악인에 대한 하나님의 심판은 의인에게도 영향을 미쳤다.

예수님은 예루살렘의 신자들이 성이 적군으로 포위당했을 때, 도망하라고 경고하셨다. 왜냐하면, 그것은 “징벌의 날”(눅 21:22-23)이 될 것이기 때문이다. 하나님은 기원 70년에 로마가 예루살렘을 포위하는 것을 허용하심으로써 그분의 진노를 분명하게 나타내셨다. 그리스도의 경고를 마음에 새긴 그리스도인들은 도망하여 목숨을 건졌지만, 그들은 예루살렘에 두고 온 모든 것을 잃었다.

위의 세 예에서, 우리는 하나님의 심판이 악인에게 떨어질 때, 하나님의 백성들도 어느 정도 고통당할 수 있음을 알 수 있다. 그러므로 우리는 자연재해가 종종 그리스도인들에게 영향 준다는 이유로 하나님이 자연재해에 대한 책임이 없으시다고 볼 수 없다.

그러면 우리는 어떻게 해야 하는가?(What Then Shall We Do?)

우리는 하나님이 저주하신 세상에 살고 있으며, 이 세상은 하나님의 진노를 줄곧 경험하고 있다. 바울은 “하나님의 진노가 불의로 진리를 많은 사람들의 모든 경건하지 않음과 불의에 대하여 하늘로부터 나타난다”(롬 1:18)고 썼다. 우리는 악하고 하나님이 저주하신 세상에 살고 있으므로 하나님의 진노가 우리를 향하지 않았다고 할지라도 그것의 영향으로부터 완전히 벗어날 수는 없다.

우리는 이것을 알았다면 어떻게 해야 할까? 첫째, 우리는 하나님을 신뢰해야 한다. 예레미야는 이렇게 썼다.

그러나 무릇 여호와를 의지하며 여호와를 의뢰하는 그 사람은 복을 받을 것이라 그는 물 가에 심어진 나무가 그 뿌리를 강변에 뻗치고 더위가 올지라도 두려워하지 아니하며 그 잎이 청청하며 가무는 해에도 걱정이 없고 결실이 그치지 아니함 같으리라(렘 17:7-8).

예레미야는 주님을 신뢰하는 사람은 가뭄에 직면하지 않을 것이라고 말하지 않았다. 더위와 가뭄이 올 때, 주님을 신뢰하는 사람은 그 뿌리를 강변에 뻗친, 물 가에 심어진 나무와 같다. 온 세상이 쇠약해질지라도 그에게는 다른 공급원이 있다. 이스라엘에 기근이 들었을 때, 까마귀에 의해 공급받은 엘리사의 이야기도 한 예이다(왕상 17:1-6을 보라). 다윗은 의인은 “기근의 날에도 풍족할 것이다”(시 37:19)라고 썼다.

그러나 기근은 마귀가 일으키는 것이 아닌가? 아니, 성경에 따르면 그렇지 않다. 하나님은 항상 책임을 지시며, 기근은 종종 사람들에 대한 그분의 진노의 결과로 내려졌다. 예를 들면,

그러므로 만군의 여호와께서 이와 같이 말씀하시니라 보라 내가 그들을 벌하리니 청년들은 칼에 죽으며 자녀들은 기근에 죽고(렘 11:22, 강조 추가).

만군의 여호와께서 이와 같이 말씀하시되 보라 내가 칼과 기근과 전염병을 그들에게 보내어 그들에게 상하여 먹을 수 없는 몹쓸 무화과 같게 하겠고(렘 29:17).

인자야 가령 어떤 나라가 불법을 행하여 내게 범죄하므로 내가 손을 그 위에 펴서 그 의지하는 양식을 끊어 기근을 내려 사람과 짐승을 그 나라에서 끊는다 하자(겔 14:13, 강조 추가).

너희가 많은 것을 바랐으나 도리어 적었고 너희가 그것을 집으로 가져갔으나 내가 불어 버렸느니라 나 만군의 여호와가 말하노라 이것이 무슨 까닭이냐 내 집은 황폐하였으되 너희는 각각 자기의 집을 짓기 위하여 빨랐음이라 그러므로 너희로 말미암아 하늘은 이슬을 그쳤고 땅은 산물을 그쳤으며 내가 이 땅과 산과 곡물과 새 포도주와 기름과 땅의 모든 소산과 사람과 가축과 손으로 수고하는 모든 일에 한재를 들게 하였느니라(학 1:9-11, 강조 추가).

위의 네 번째 예에서, 우리는 이스라엘 백성이 자신의 죄 때문에 한재를 입었음을 읽게 된다. 하지만 하나님은 여전히 그것에 대한 책임이 있다고 주장하신다.[7]

만일 하나님이 악한 백성에게 기근을 보내셨고, 우리가 그 악한 사람들 사이에서 살고 있다면, 우리는 그분께서 우리의 필요를 채워주실 것을 믿어야 한다. 바울은 기근이 우리를 그리스도의 사랑에서 떼어 놓을 수 없다고 말하였다: “누가 우리를 그리스도의 사랑에서 끊으리요 환난이나 곤고나 박해나 기근이나 적신이나 위험이나 칼이랴?”(롬 8:35, 강조 추가). 바울은 그리스도인은 결코 기근에 직면하지 않을 것이라고 말하지 않았음을 주목하라. 그는 율법 학자로서, 기근은 하나님이 악인들을 심판하시기 위해 내리시는 것임을 알면서도 그리스도인들에게 그들도 기근을 만날 수 있음을 암시하였다.

순종과 지혜(Obedience and Wisdom)

둘째로, 우리는 순종하고 하나님의 지혜를 사용하여 세상을 향한 하나님의 진노에 휘말려 들어가는 것을 피면 해야 한다. 노아는 방주를 만들어야만 했고, 롯은 뒤를 돌아보지 말아야 했으며, 예루살렘의 그리스도인들은 도시에서 도망해야만 했다. 이 모든 사람들은 악인을 향한 하나님의 심판에 휘말리는 것을 피면 하기 위해 하나님께 순종해야만 했다.

내가 만일 폭풍이 자주 발생하는 지역에 살고 있다면, 폭풍에 날아갈 수 없는 든든한 집 또는 쉽게 교체할 수 있는 싼 집을 지을 것이다! 그리고 나는 기도할 것이다. 모든 그리스도인들은 기도하며 예수님이 “장래 일을 너희에게 알리신다”(요 16:13)고 약속하신 분 안에 깨어 있어야 한다. 그래야만 그들은 세상을 향한 하나님의 진노를 피할 수 있다.

사도행전 11장에서 우리는 선지자 아가보가 유대에 사는 그리스도인들에게 큰 재난이 될 수 있었던 기근에 대해 경고한 것을 읽을 수 있다. 결국, 그들은 바울과 바나바의 믿음에 의해 부조를 받게 되었다(행 11:28-30을 보라).

오늘날에도 이러한 일들이 발생할 수 있을까? 물론이다. 왜냐하면, 성령님이 변하셨거나 하나님의 사랑이 무효가 되지 않았기 때문이다. 그러나 불행하게도, 그리스도의 몸의 일부 지체들은 성령님의 이런 은사와 나타내심에 대해 열려있지 않다. 그들은 “성령을 소멸하여”(살전 5:19) 하나님의 일부 최선의 것을 놏치게 된다.

순복음 기업인의 설립자이자 전 사장인 데모스 사카리안은 그의 자서전에서 하나님께서 어떻게 문맹인 남자아이를 통해 1800년대 후반의 아르메니아의 그리스도인들에게 말씀하셨는지에 대해 자세히 적고 있다. 그는 임박한 대학살에 대해 경고하였는데, 그 결과로, 이러한 초자연적인 명시를 믿은 수천 명의 오순절파 그리스도인들은 그 나라에서 도망하였으며 그 가운데는 사카리안의 조부모도 있었다. 그후 머지않아, 아르메니아를 침공한 터키군은 수만 명의 아르메니아인을 학살하였으며 그 가운데는 하나님의 경고에 주의를 기울이지 않은 그리스도인들도 포함되었다.

우리가 성령님께 열려있고 하나님께 순종하는 것이 현명하다. 그렇지 않으면, 우리는 하나님께서 정말 원하시지 않지만, 그분의 진노를 경험할 가능성이 매우 높다. 엘리사는 어느 한 번 한 여인에게 “너는 일어나서 네 가족과 함께 거주할 만한 곳으로 가서 거주하라 여호와께서 기근을 부르셨으니 그대로 이 땅에 칠 년 동안 임하리라”(왕하 8:1)라고 지시한 적이 있다. 그 여자가 선지자의 말을 듣지 않았다면 어떻게 되었을까?

요한계시록에서 우리는 하나님의 백성들이 “바벨론”에서 나오지 않으면 그녀가 받을 심판을 받게 될 것이라는 흥미로운 경고를 읽게 된다.

또 내가 들으니 하늘로부터 다른 음성이 나서 이르되 내 백성아, 거기서[바벨론] 나와 그의 죄에 참여하지 말고 그가 받을 재앙들을 받지 말라 그의 죄는 하늘에 사무쳤으며 하나님은 그의 불의한 일을 기억하신지라…그러므로 하루 동안에 그 재앙들이 이르리니 곧 사망과 애통함과 흉년이라 그가 또한 불에 살라지리니 그를 심판하시는 주 하나님은 강하신 자이심이라(계 18:4-5, 8, 강조 추가).

요약하면, 하나님은 기후, 자연재해를 주관하신다. 하나님은 성경에서 그분께서 자연을 주재하심을 반복적으로 증명하셨다. 그분은 노아의 시대에 사십 일 동안 비가 내리게 하시고, 이스라엘의 원수에게 우박과 다른 자연재해를 내리시고, 요나의 배에 바람을 일으키시고, 갈리리 바다에서 바람을 꾸짖으셨다. 그분은 예수님의 말씀처럼 “천지의 주재시다”(마 11:25). 자연에 대한 하나님의 주권을 증거하는 성경 말씀을 참고하려면, 수 10:11; 욥 38:22-38; 렘 5:24; 10:13; 31:35; 시 78:45-49; 105:16; 107:33-37; 135:6-7; 147:7-8, 15-18; 마 5:45; 행 14:17을 보라.

몇 가지 질문에 대한 답변(A Few Questions Answered)

만일 하나님이 기근, 홍수, 지진을 통해 사람을 심판하신다면, 하나님을 대표하는 우리가 하나님이 징벌하시는 사람들을 도와주고 고통을 덜어주는 것은 잘못된 것일까?

아니, 전혀 그렇지 않다. 하나님은 그분이 심판하시는 사람들을 포함한 모든 사람을 사랑하신다는 것을 우리는 알아야 한다. 이상하게 들릴지 모르지만, 자연재해를 통한 그분의 심판은 실제로 그분의 사랑의 표현이다. 어떻게 그럴 수 있는가? 자연재해가 가져오는 고난과 어려움을 통해, 하나님은 그분이 사랑하시는 사람들에게 그분은 거룩하시고 심판을 내리시기에 죄에 따른 결과가 있다는 것에 대해 경고하신다. 하나님은 사람들이 구주에 대한 필요를 느끼게 하시기 위해 그들에게 일시적인 고통을 허락하신다 – 그것은 그들이 불못에 던져지지 않게 하시기 위함이다. 그것은 사랑이다!

사람들이 숨을 쉬고 있는 한, 하나님은 여전히 그들에게 넘치는 자비를 베풀어 주시며 그들에게 회개할 시간을 주신다. 우리는 우리의 동정과 도움을 통해, 하나님의 일시적인 진노를 경험하고 있지만 그분의 영원한 진노에서 구원 될 수 있는 사람들에게 하나님의 사랑을 드러낼 수 있다. 자연재해는 우리가 이 세상에 다가갈 수 있는 기회이다. 이 세상을 위해 예수님은 죽으셨다.

다른 사람에게 복음을 전하는 것이 인생에서 가장 중요한 일이 아닐까? 우리가 영원의 관점을 가지게 되면 자연재해의 고통은 앞으로 불못에 던져질 사람들의 고통에 비하면 아무것도 아니다.

사람들은 일반적으로 고통당할 때 복음을 더 잘 받아들인다. 이웃 나라의 핍박에 회개한 이스라엘의 이야기부터 시작하여 방탕한 아들에 관한 예수님의 이야기까지 성경에는 이런 현상을 보여주는 수많은 예가 있다. 그리스도인들은 자연재해를 수확할 시기가 곧 무르익을 것으로 보아야 한다.

진실을 말해 보자(Let’s Tell the Truth)

폭풍이나 지진이 일어난 후, 목숨을 건진 사람들에게 우리는 무엇을 말해야 하는가? 그들이 자신의 처지에 대한 신학적인 답변을 요구하면, 우리는 어떻게 대답해야 할까? 우리는 성경의 가르침에 정직해야 한다. 우리는 사람들에게 하나님은 거룩하시며 그들은 죄에 대한 결과를 져야 한다고 말해야 한다. 우리는 폭풍의 사나운 포효는 전능하신 하나님이 소유하신 힘에 비하면 아무것도 아니며 그들의 집이 흔들릴 때 느끼는 두려움은 그들이 지옥에 던져질 때의 공포에 비하면 아무것도 아니라는 것을 그들에게 알려주어야 한다. 우리는 그들에게 우리가 모두 지옥에 던져져야 마땅함에도 불구하고, 하나님께서 우리에게 회개하고 그분의 진노에서 구원받을 수 있게 해주시는 예수님을 믿을 수 있는 시간을 주시는 자비를 베푸셨음을 그들에게 알려주어야 한다.

어떤 사람들은 “그러나 우리는 하나님에 대해 사람들을 겁주지 말아야 합니다. 그렇지 않습니까?”라고 묻는다. 답은 성경에서 발견된다. “여호와를 경외하는 것이 지식의 근본이다”(잠 1:7). 사람들이 하나님을 경외하기 전에는 아무것도 모른다.

사람들이 하나님께 화가 난다면 어떻게 될까?(What if People Become Angry With God?)

사람들은 자신이 당하는 고통 때문에 하나님께 화를 내지 않을까? 아마도 그럴 것이다. 그러나 우리는 그들이 자신의 거만함을 볼 수 있도록 조심스럽게 도와야 한다. 아무도 그에 대한 하나님의 대우 때문에 그분께 불평할 권리가 없다. 왜냐하면, 우리는 모두 오래전에 벌써 지옥에 던져졌어야 마땅하기 때문이다. 사람들은 자신의 재앙 때문에 하나님을 저주하기보다는 그들을 경고하신 하나님의 사랑으로 말미암아 그분을 찬양해야 한다. 하나님은 모든 사람들이 자신의 이기적인 길을 따라 지옥에 가는 것을 내버려두실 모든 권리가 있다. 그러나 하나님은 사람을 사랑하시기에 날마다 그들을 부르신다. 그분은 사과나무의 꽃이 피는 것을 통하여, 새들의 노랫소리를 통하여, 산들의 장엄함을 통하여, 무수한 별들의 반짝임을 통하여 그들을 조용하게 부르신다. 그분은 그들의 양심을 통하여, 그분의 몸인 교회를 통하여, 그리고 그분의 성령을 통하여 그들을 부르시지만, 그들은 그분의 부르심을 무시하였다.

물론, 사람들이 고통을 당하여만 하는 것이 하나님의 뜻이 아니다. 하지만 그들이 계속하여 그분을 무시하면, 그분은 그들의 관심을 얻으시기 위해 더 과감한 조치를 취하실 정도로 그들을 충분히 사랑하신다. 폭풍, 지진, 홍수, 기근은 그런 과감한 조치의 일부분이다. 하나님은 그러한 재난을 통하여 사람들이 겸손해지고 정신을 차리기를 바라신다.

하나님의 심판은 불공평한가?(Is God Unfair in His Judgment?)

우리가 오직 성경적인 관점에서 하나님과 이 세상을 바라보아야만 바르게 생각할 수 있다. 성경적인 관점이란 모든 사람이 하나님의 진노를 받는 것이 마땅하지만, 하나님은 자비로우시다는 것이다. 고통받는 사람들이 하나님으로부터 더 좋은 대우를 받을 자격이 있다고 말한다면, 그는 불평하고 있는 것이 확실하다. 모든 사람은 하나님으로부터 훨씬 더 많은 자비를 받고 있다.

이 주제에 관련하여, 예수님은 그 당시의 한 재난에 대하여 설명하여 주셨다. 누가복음을 보면,

그 때 마침 두어 사람이 와서 빌라도가 어떤 갈릴리 사람들의 피를 그들의 제물에 섞은 일로 예수께 아뢰니 대답하여 이르시되 너희는 이 갈릴리 사람들이 이같이 해 받으므로 다른 모든 갈릴리 사람보다 죄가 더 있는 줄 아느냐 너희에게 이르노니 아니라 너희도 만일 회개하지 아니하면 다 이와 같이 망하리라 또 실로암에서 망대가 무너져 치어 죽은 열여덟 사람이 예루살렘에 거한 다른 모든 사람보다 죄가 더 있는 줄 아느냐 너희에게 이르노니 아니라 너희도 만일 회개하지 아니하면 다 이와 같이 망하리라(눅 13:1-5).

빌라도의 손에 죽은 갈릴리 사람들은 “하나님께서 우리를 빌라도의 손에서 구해주시지 않은 것은 공평하지 않다!”라고 말할 수 없다. 그들은 죽어 마땅한 죄인들이다. 그리고 예수님에 따르면, 살아남은 갈릴리 사람들이 죽은 사람들보다 죄가 적다고 생각하는 것은 잘못된 것이다. 그들은 하나님께로부터 더 많은 사랑을 얻은 것이 아니다 – 그들은 더 큰 자비를 받은 것이다.

그리스도의 메시지는 분명했다: “당신들은 모두 죄인이다. 죄에는 결과가 따른다. 지금, 당신이 살아있는 것은 하나님의 자비 때문이다. 그래서 더 늦기 전에 회개하라.”

예수님은 하나님의 자비에 대한 비유로서 이런 비극을 설명하셨다.

이에 비유로 말씀하시되 한 사람이 포도원에 무화과나무를 심은 것이 있더니 와서 그 열매를 구하였으나 얻지 못한지라 포도원지기에게 이르되 내가 삼 년을 와서 이 무화과나무에서 열매를 구하되 얻지 못하니 찍어버리라 어찌 땅만 버리게 하겠느냐 대답하여 이르되 주인이여 금년에도 그대로 두소서 내가 두루 파고 거름을 주리니 이 후에 만일 열매가 열면 좋거니와 그렇지 않으면 찍어버리소서 하였다 하시니라 (눅 13:6-9).

이것은 하나님의 공의와 자비에 대한 예증이다. 하나님의 공의는 “쓸모없는 나무를 찍어버리라!”라고 소리치지만, 그분의 자비는 “아니, 열매를 맺도록 시간을 더 주자”라고 간청한다. 그리스도가 없는 사람마다 모두 그 나무와 같다.

우리가 폭풍과 홍수를 꾸짖을 수 있을까? (Can We Rebuke Hurricanes and Floods?)

자연재해에 대한 마지막 질문은 이것이다: 만일 우리가 충분한 믿음이 있다면, 자연재해를 꾸짖고 그것의 발생을 막을 수 있을까?

믿음을 가진다는 것은 하나님의 계시된 뜻을 믿는다는 것을 의미한다. 그러므로 믿음은 하나님의 말씀에 기초해야 하지 그렇지 않으면, 그것은 믿음이 아닌 희망 또는 억측이다. 성경에는 우리가 폭풍을 꾸짖을 수 있고 잠잠하게 할 수 있다는 하나님의 약속이 없으므로 사람이 (하나님이 그에게 주권적으로 주시는 믿음을 떠나서) 그렇게 행할 수 없다

좀 더 깊이 설명해보자. 한 사람이 믿음을 갖고 폭풍을 꾸짖을 수 있는 유일한 경우는 그가 하나님께서 폭풍이 특정 지역을 타격하는 것을 원하시지 않는다는 것을 확신할 때이다. 우리가 성경을 통해 알다시피, 하나님은 바람을 다스리시는 분이시므로 폭풍에 대한 책임을 지신다. 그러므로 하나님 자신이 폭풍의 발생을 명령하신 상황에서 누군가가 확신적인 믿음을 갖고 그것을 막는다는 것은 불가능하다! 유일하게 가능한 것은, 하나님께서 누군가의 기도에 대한 응답으로 자비를 베푸시거나, 그분께서 심판하시려는 사람들이 회개한 것에 대한 응답으로 마음을 바꾸신 경우이다(한 예로, 요나의 시대의 니느웨의 이야기가 생각난다). 그러나 하나님께서 마음을 바꾸셨다 할지라도, 아무도 하나님이 마음을 바꾸셨고 그가 폭풍을 꾸짖고 잠잠하게 하기를 바라신다는 것을 알지 못한 이상, 폭풍을 꾸짖고 잠잠하게 할 만한 믿음을 가질 수 없다.

이제까지 큰 바람을 꾸짖으시고 잠잠하게 하신 유일한 사람은 예수님뿐이다. 우리 중의 누군가가 그렇게 할 수 있는 유일한 방법은 하나님께서 우리에게 고린도전서 12:7-11에 열거된 아홉 가지 성령의 은사 중 하나인 “믿음의 은사”를 주시는 것이다. 성령의 모든 은사와 마찬가지로, 믿음의 은사는 오직 성령님의 뜻대로 역사한다(고전 12:11을 보라). 그러므로 하나님께서 당신에게 특별한 믿음을 주셔서 닥쳐오고 있는 폭풍을 꾸짖게 하시지 않는 한, 당신은 그 길에 들어서서 믿음으로 행하려 해서는 안 된다. 당신은 그 곳을 벗어나야 한다! 나는 또한 당신이 하나님의 보호를 위해 기도하고, 그분께서 심판하시는 사람들에게 자비를 베푸시기를 간구하고, 그들이 회개할 수 있도록 그들의 목숨을 살려 주시기를 간구하기를 권한다.

바울이 로마로 가는 길에 배가 두 주 동안 광풍을 만났지만, 그는 바람을 꾸짖음으로써 잠잠하게 하지 않았음을 주목하라(행 27:14-44을 보라). 그가 그렇게 하지 않은 이유는 그가 그렇게 할 수 없었기 때문이다. 또한, 하나님이 배에 있었던 모든 사람에게 자비를 베푸셔서 배가 파선하였지만 276명 모두 살아남았음을 주목하라(행 27:24, 34, 44을 보라). 나는 하나님께서 그들에게 자비를 베푸신 이유가 바울이 그들에게 자비를 베푸시기를 하나님께 기도했기 때문이라고 생각하고 싶다.

 

---

[1]두 가지 가능한 반대 의견에 대한 답변이 있을 수 있다. (1) 유다는 모세의 시체에 대한 미가엘과 사탄 사이의 변론을 언급하였지만, 실제 전투에 대해서는 언급하지 않았다. 사실, 유다는 미가엘이 “감히 비방하는 판결을 내리지 못하고 다만 말하되 주께서 너를 꾸짖으시기를 원하노라”(유 1:9)라고 하였다고 우리에게 알려준다. (2) 엘리사와 그의 사환이 도단 성에서 아람 군대에 의해 포위되었을 때, 엘리사는 하나님께 그의 사환의 눈을 열어 보게 하여달라고 기도하였다(왕하 6:15-17). 그 결과, 그의 사환은 우리가 영적 영역에서 천사들의 군대의 지휘를 받는다고 가정한 “불말과 불병거”를 보았다. 그러나 이것은 그 천사들이 마귀들과의 전투에 참여했다거나 참여하고자 한다는 것을 명확히 나타내지는 못한다. 천사들은 가끔 하나님께서 악인에게 진노를 내리실 때 사용된다. 예를 들어, 열왕기하 19:35에 기록된 것처럼, 하나님의 천사는 앗수르 군사 185,000명을 쳤다.

[2]예를 들어, 마 1:20; 2:13, 19; 4:11; 눅 1:11-20, 26-38을 보라.

[3]이 전체 구절은 또한 욥이 어떤 사람들이 믿고 있는 것처럼 “자신의 두려움을 통해 사탄에게 문을 열어주지” 않았음을 증거한다. 하나님은 욥에 관하여 사탄에게 “네가 나를 충동하여 까닭 없이 그를 치게 하였어도 그가 여전히 자기의 온전함을 굳게 지켰느니라”(욥 2:3, 강조 추가)라고 말씀하셨다. 나는 이 부분에 대해 나의 책, “하나님의 시험” 175-181페이지에서 자세하게 다루었다. 이 책은 우리의 웹 사이트 www.shepherdserve.org에서 영어로 읽을 수도 있다.

[4]또한, 하나님께서 우리가 받는 시험을 제한하심을 나타내는, 곧 우리를 시험하는 자를 제한하심을 나타내는 고린도전서 10:13을 보라.

[5]이것은 우리가 하나님께서 원하시는 사람을 세워 우리를 다스리게 하신다는 것을 알기 때문에 정부 지도자를 위해 기도하지 말고 선거에서 투표하지 말라는 뜻일까? 아니, 그렇지 않다. 민주주의에서 하나님의 진노는 우리가 자초한 것과 다름없다. 우리는 우리가 선출한 사람을 세우게 되며 악인은 다른 악인을 선출한다. 이러한 이유로, 의인은 투표해야 한다. 또한, 신구약 성경 모두가 우리에게 정부 지도자를 위해 기도하라는 가르침을 주고 있는데(렘 29:7; 딤전 2:1-4) 이것은 우리가 하나님께서 누구를 세울지에 영향을 미칠 수 있음을 나타낸다. 왜냐하면, 하나님의 심판은 때로는 악한 정부 지도자의 형태로 내려지며, 대부분 국가는 심판을 받아 마땅하기 때문이다. 우리는 그분의 자비하심을 구하여 우리의 나라가 받아야 할 모든 심판을 다 받지 않게 할 수 있다.

[6]하나님께서 바람을 제어하심을 증명하는 다른 성경 구절들은 다음과 같다. 창 8:11, 출 10:13,19; 14:21; 15:10; 민 11:31; 시 48:7; 78:76; 135:7; 147:18; 148:8; 사 11:15; 27:8; 렘 10:13; 51:16; 겔 13:11, 13; 암4:9, 13; 욘 4:8; 학 2:17. 이 같은 예에서, 하나님은 바람을 심판의 수단으로 사용하셨다.

[7]하나님께서 기근을 일으키신다는 추가적인 근거를 보려면, 신 32:23-24; 삼하 21:1; 24:12-13; 왕하 8:1; 시 105:16; 사 14:30; 렘 14:12, 15-16; 16:3-4; 24:10; 27:8; 34:17; 42:17; 44:12-13; 겔 5:12, 16-17; 6:12; 12:16; 14:21; 36:29; 계 6:8; 18:8을 참조하라. 예수님 자신도 하나님께서 “비를 의로운 자와 불의한 자에게 내려주신다”고 말씀하셨다(마 5:45). 하나님은 비를 제어하신다.

Ibyerekeye iby’intambara yo mu mwuka byaramamaye cyane mu itorero muri iyi myaka ishize ya vuba. Ikibabaje ariko, ibyinshi mu byigishwa bivuguruza Bibiliya. Ingaruka iba ko usanga abakozi b’Imana benshi hirya no hino mu isi bigisha bakanarwana intambara y’umwuka Bibiliya itavuga. Koko hari intambara yo mu mwuka Ibyanditswe bivuga, kandi iyo ni yo abakozi b’Imana bahindura abantu abigishwa bakwiye kurwana bakanigisha.

Muri iki gice n’ikigikurikira ndavuga ku myumvire mibi abantu bagira kuri Satani no ku ntambara yo mu mwuka. Ni icyegeranyo cy’ibiri mu gitabo nanditse kitwa, Modern Myths About Satan and Spiritual Warfare(“Ibyo Abantu Bibwira Kuri Satani n’Intambara Yo Mu Mwuka Muri Iki Gihe”). Icyo gitabo ushobora kugisoma mu Cyongereza mu buryo bwuzuye ku rubuga rwacu rwa interineti www.shepherdserve.org.

Iki gitekerezo by’umwihariko kivuguruza rimwe mu mahame akomeye y’ibanze ku Mana riri muri Bibiliya–rivuga ko Imana nta kiyinanira, cyangwa ko ari Ishoborabyose.

Yesu yatubwiye ko byose bishobokera Imana (reba Mat. 19:26). Yeremiya yahamije ko nta kintu na kimwe kibasha kuyinanira (reba Yer. 32:17). Nta n’umwe cyangwa ikintu icyo ari cyo cyose cyabasha kurogoya imigambi yayo (reba 2 Ingoma 20:6; Yobu 41:10; 42:2). Imana inyuze muri Yeremiya yarabajije iti, “Ni nde uhwanye nanjye….Ni nde…uzanyimīra?” (Yer. 50:44). Igisubizo ni nta n’umwe, haba na Satani.

Niba Imana ishobora byose koko nk’uko Ibyanditswe tumaze kubona bibyemeza, kuvuga ko Imana ihanganye na Satani uba ushatse kuvuga ko idashobora byose. Niba Imana hari ubwo yaba yarigeze itsindwa na gato, ikaneshwa na Satani na gato gusa cyangwa hakaba hari ubwo yigeze kurwana na Satani n’ubwo cyaba igihe gito gusa, ubwo ntiyaba ishobora byose nk’uko ibyivugira ubwayo.

Yesu Avuga Ku Mbaraga za Satani

(Christ’s Commentary on Satan’s Power)

Yesu yigeze kuvuga ikintu ku byerekeye kugwa kwa Satani ava mu ijuru kiri budufashe gusobanukirwa imbaraga Satani afite ugereranyije n’iz’Imana yacu ishobora byose:

Nuko abo mirongo irindwi bagaruka bishīma bati, “Databuja, abadayimoni na bo baratwumvira mu izina ryawe.” Arababwira ati, “Nabonye Satani avuye mu ijuru, agwa asa n’umurabyo” (Luka 10:17-18).

Igihe Imana Ishoborabyose yacaga iteka ry’uko Satani yirukanwa mu ijuru, Satani ntiyashoboye kubirwanya. Yesu yahisemo ikigereranyo ngo, asa n’umurabyo, kugira ngo asobanure umuvuduko yahanukanye akagwa. Ntiyaguye nk’ibishingwe byatinda mu kirere ahubwo yaguye nk’umurabyo. Mu isegonda rimwe yari ari mu ijuru, mu rindi segonda rikurikiyeho–BOOM!–ibye byari byarangiye yagiye!

Niba Imana ishobora kwirukana Satani ubwe vuba kandi mu buryo buyoroheye gutyo, ntibitangaje ko abagaragu bayo itumye bakwirukana abadayimoni vuba kandi biboroheye. Kimwe n’abigishwa ba mbere ba Kristo, Abakristo benshi cyane batangarira imbaraga za Satani ariko ntibarashyikira uburyo imbaraga z’Imana zirenze cyane mu buryo butavugwa izo za Satani. Imana ni Rurema, ariko Satani ni ikiremwa gusa. Satani ntaho ahuriye n’Imana mu mbaraga.

Intambara Itigeze Iba

(The War That Never Was)

Bishobora gutungura cyane amatwi ya bamwe muri twe, ariko tugomba gusobanukirwa ko nta ntambara Imana irimo irwana na Satani, nta yigeze ibaho na rimwe, kandi iyo ntambara ntizigera ibaho. Ni byo koko bafite imigambi ihabanye, kandi umuntu yashobora kuvuga ko batavuga rumwe. Ariko iyo hari impande ebyiri zitavuga rumwe, uruhande rumwe ariko rukaba rurusha urundi imbaraga cyane ku buryo butagereranywa, kutumvikana kw’izo mpande zombi ntibyitwa ko bari ku rugamba barwana. Mbese umunyorogoto warwana n’inzovu? Satani, nk’umunyorogoto, yagerageje kwanjwa ngo ararwanya Umurusha amaboko ku buryo butagereranywa. Kwigomeka kwe kwahise gufatirwa ibyemezo, ashushubikanywa yirukanwa mu ijuru “nk’umurabyo.” Nta kurwana kwabayeho–habayeho kwirukanwa gusa.

Niba Imana ishobora byose, Satani nta n’agacucu k’amahirwe afite ko kuba yanakwibeshya ngo ararogoya Imana ayibuze gukora icyo ishaka gukora. Kandi iyo Imana yemereye Satani kugira ikintu akora, iba ishaka amaherezo gusohoza imigambi yayo gusa nk’Imana. Ibi biri buze kugenda bisobanuka kurushaho uko tugenda dusuzuma ibyanditswe bivuga kuri iyi ngingo.

Igishimishije, ubutware butangaje Imana ifite kuri Satani ntabwo bwerekanwe gusa mu bihe by’iteka byatambutse, ahubwo buzerekanwa no mu gihe kizaza. Dusoma mu gitabo cy’Ibyahishuwe ko hari marayika uba ukwe kwa wenyine uzaboha Satani akamushyira mu buroko kumara imyaka igihumbi (reba Ibyah. 20:1-3). Ibyo bizaba ntibishobora kwitwa intambara hagati y’Imana na Satani nk’uko igihe Satani yirukanwaga mu ijuru ntawabyita intambara. Urabona kandi ko Satani nta bushobozi azagira bwo kwikura muri gereza ahubwo azarekurwa gusa igihe Imana izaba ibonye ko igihe kigeze bijyanye n’imigambi yayo. (reba Ibyah. 20:7-9).

Hanyuma se Iby'”Intambara izaba mu Ijuru”?

(What About the Future “War in Heaven”?)

None se niba nta ntambara iri hagati y’Imana na Satani, ikaba ntayigeze ibaho, ikaba itazanigera ibaho, kuki dusoma mu gitabo cy’Ibyahishuwe ko hari hari intambara izaba mu ijuru kandi izaba irimo Satani (reba Ibyah. 12:7-9)? Icyo ni ikibazo cyiza kandi cyoroshye gusubiza.

Urabona ko iyo ntambara izaba hagati ya Mikayeli n’abamarayika be na Satani n’abamarayika be. Imana ubwayo ntabwo ivugwa ko izaba iri mu ntambara. Imana iramutse igiyemo ntibyakwitwa intambara, kuko ari Imana ishobora byose, mu kanya gato cyane yaba ikuyeho icyayitambika imbere cyose nk’uko yamaze kubigaragaza.

Abamarayika, na Mikayeli arimo, ntibashobora byose, bityo rero ni yo mpamvu guhangana kwabo na Satani bishobora kwitwa intambara kuko hazaba kurwana koko kumara igihe runaka. Ariko na none kuko ari bo bafite imbaraga nyinshi, bazanesha Satani n’abambari be.

Kuki Imana ubwayo itazajya muri urwo rugamba ngo irwane ahubwo ikabirekera abamarayika bayo? Simbizi. Nta gushidikanya, kuko Imana izi byose, yari izi ko abamarayika bayo bazatsinda iyo ntambara, nuko ahari ibona ko bitari ngombwa ko ubwayo irinda kujyamo.

Sinshidikanya ko Imana iba yarashoboye kurimbura mu kanya gato kandi biyoroheye Abanyakanani babi mu gihe cya Yoshuwa, ariko yahisemo kurekera Abisirayeli uwo murimo. Ibyo Imana yashoboraga gukora mu masegonda kandi nta n’imbaraga biyisabye gushyiraho, yasabye ko ari bo babikora, kandi byabasabye imbaraga nyinshi binabatwara amezi menshi. Wenda ibi ni byo byanezezaga Imana kurushaho kuko byasabaga Abisirayeli kwizera. Ahari wenda ni yo mpamvu Imana ubwayo itazajya muri iriya ntambara izaba mu ijuru. Bibiliya ariko ntibitubwira.

Kuko gusa umunsi umwe mu ijuru hazaba intambara hagati ya Mikayeli ari kumwe n’abamarayika be na Satani ari kumwe n’abamarayika be, iyo si impamvu yo kwibwira ko Imana idashobora byose–nk’uko intambara Abisirayeli barwanye i Kanani zitaba impamvu yo kwibwira ko Imana idashobora byose.

Mbese Ku Musaraba Yesu Ntiyatsinze Satani?

(Was Not Satan Defeated by Jesus on the Cross?)

Ubwa nyuma, ku byerekeranye n’iki gitekerezo abantu bibwira cy’intambara yaba iri hagati y’Imana na Satani, ndashaka kwanzura mvuga ku magambo akunze gukoreshwa ngo: Yesu yanesheje Satani ku musaraba. Mu byukuri ntaho Bibiliya ivuga ko Yesu yanesheje Satani ku musaraba.

Iyo tuvuze ngo Yesu yanesheje Satani, tuba twumvikanisha ko Yesu na Satani barwanye, ibyo kandi bikumvikanisha yuko Imana idashobora byose kandi ko Satani atari yakageze rwose munsi y’ubutware bw’Imana. Hari ubundi buryo bwa Bibiliya bwo kuvuga ibyabaye kuri Satani igihe Yesu yatangaga ubugingo bwe i Kaluvariyo. Urugero, Bibiliya itubwira ko mu rupfu rwe, Yesu yahinduye “ubusa ufite ubutware bw’urupfu” (reba Heb. 2:14-15).

Ni mu buhe buryo Yesu yahinduye Satani ubusa? Kuko biragaragara neza ko imbaraga za Satani zitarimbutse rwose, naho ubundi ntabwo intumwa Yohana yari kwandika ngo, “Ab’isi bose bari mu bubasha bwa wa mubi ” (1 Yoh 5:19). Dukurikije Abaheburayo 2:14-15, Satani yahinduwe ubusa ku byerekeranye “n’ubutware bw’urupfu.” Ibyo bisobanura iki?

Ibyanditswe bivuga uburyo butatu bw’urupfu: urupfu rw’umwuka, urupfu rw’umubiri, n’urupfu rwa kabiri.

Nk’uko twabyize mu gice twabonye mbere, urupfu rwa kabiri (cyangwa urupfu rw’iteka) ruvugwa mu gitabo cy’Ibyahishuwe 2:22; 20:6,14; 21:8, ni igihe abatizera bazajugunywa mu nyanja yaka umuriro n’amazuku.

Urupfu rw’umubiri ni igihe umwuka w’umuntu utandukanye n’umubiri we, hanyuma umubiri ukaba utagikora.

Urupfu rw’umwuka bivuga uko umwuka w’umuntu uba umeze iyo utarabyarwa ubwa kabiri n’Umwuka w’Imana. Umuntu wapfuye mu buryo bw’umwuka aba afite umwuka uri kure y’Imana cyane, umwuka ufite kamere y’icyaha, umwuka umuntu yavuga ko mu buryo runaka uba ufatanye na Satani. Abefeso 2:1-3 haduha ishusho y’umuntu wapfuye mu buryo bw’umwuka:

Namwe yarabazuye mwebwe abari bapfuye muzize ibicumuro byanyu, ibyo mwagenderagamo kera mukurikiza imigenzo y’iyi si, mugakurikiza umwami utegeka ikirere, ari wo mwuka ukorera mu batumvira. Kandi natwe twese twahoze muri bo dukurikiza ibyo kamere yacu yifuza, tugakora ibyo kamere n’imitima byacu byishakira, kandi ku bwa kavukire yacu twari abo kugirirwa umujinya nk’abandi bose.

Pawulo yavuze ko Abefeso bari bapfuye mu bicumuro n’ibyaha byabo. Biragaragara neza ko atavugaga urupfu rw’umubiri kuko yandikiraga abantu bazima mu buryo bw’umubiri. Ubwo rero, agomba kuba yaravugaga ko bapfuye mu buryo bw’umwuka.

Ni iki cyari cyarabishe mu mwuka? Byari “ibicumuro n’ibyaha byabo.” Wibuke ko Imana yabwiye Adamu ngo natumvira, azapfa (reba Itang. 2:17). Imana ntiyavugaga urupfu rw’umubiri, yavugaga urupfu rw’umwuka, kuko Adamu ntiyapfuye mu buryo bw’umubiri ubwo yaryaga ku mbuto yabujijwe. Ahubwo icyo gihe yapfuye mu mwuka, ariko mu buryo bw’umubiri yakomeje kubaho yaje gupfa nyuma y’imyaka magana.

Pawulo yakomeje avuga ko Abefeso, nk’abantu bapfuye mu mwuka, bagenderaga mu (cyangwa bakoraga) byaha n’ibicumuro, bakurikiza “uko ab’isi bakora” (ni ukuvuga gukora nk’ibyo abandi bose bakora) kandi bakurikizaga “umwami utegeka ikirere.”

Ni nde “mwami utegeka ikirere”? Ni Satani, utegeka ubwami bw’umwijima nk’umugaba mukuru w’indi myuka mibi yo mu kirere. Iyo myuka mibi iri mu nzego zitandukanye nk’uko biri ku rutonde mu gice giheruka cy’Abefeso (reba Ef. 6:12).

Pawulo yavuze ko uwo mwami w’umwijima ari “umwuka ukorera mu batumvira.” Iri jambo, “abatumvira,” ni ubundi buryo bwo kuvuga abatizera, bishimangira ko kamere yabo ari iy’icyaha. Nyuma Pawulo yaje kuvuga ko “ku bwa kavukire ari abo kugirirwa umujinya” (Ef. 2:3). Ikindi kandi, yavuze ko Satani abakoreramo.

Satani ni we Se

(The Devil for a Dad)

Abantu badakijijwe babimenya cyangwa batabimenya, bakurikiye Satani kandi ni abagaragu be mu bwami bw’umwijima. Bafite kamere ye mbi yo kwikunda gusa iba mu myuka yabo yapfuye. Mu byukuri Satani ni we mwami wabo wo mu mwuka kandi ni we se. Ni cyo gituma Yesu yigeze kubwira abayobozi bamwe b’abanyedini ati: “Mukomoka kuri so Satani, kandi ibyo so ararikira ni byo namwe mushaka gukora” (Yoh. 8:44).

Iyo ni ishusho nyayo y’umuntu utaravutse ubwa kabiri! Aragenda asa nk’uriho ariko yarapfuye mu mwuka, yuzuye kamere ya Satani, agenda asanga byanze bikunze urupfu rw’umubiri atinya cyane; kandi yabimenya atabimenya, umunsi umwe azahura n’urupfu rubi kurusha izindi mfu zose, urupfu rw’iteka, ubwo azatabwa muri ya nyanja yaka umuriro n’amazuku.

Ni ngombwa cyane ko dusobanukirwa ko ari urupfu rw’umwuka, ari urw’umubiri n’urupfu rw’iteka byose ari ibigaragaza umujinya w’Imana ku bantu bakiranirwa kandi bikagaragaza ko Satani abifitemo uruhare. Imana yaretse Satani ngo ategeke ubwami bw’umwijima n’ “abakunda umwijima” bose (Yoh 3:19). Ni nk’aho Imana yabwiye Satani iti, “Wemerewe gukoresha imbaraga zawe ukagira imbohe abanga kungandukira.” Satani yabaye igikoresho cy’Imana mu gusohoza umujinya w’Imana ku bana b’abantu bayigometseho. Kuko bose bakoze ibyaha, bose bari mu butware bwa Satani, buzuye kamere ye mu mitima yabo kandi ni imbohe ze akoresha ibyo ashaka (reba 2 Tim. 2:26).

Incungu y’Ubucakara Bwacu

(The Ransom for Our Captivity)

Ariko dushobora gushimira Imana ko yagiriye abana b’abantu imbabazi, kandi ku bw’izo mbabazi, nta muntu n’umwe ukwiriye kuguma muri iyo mibereho iteye agahinda. Bitewe n’uko gupfa kwa Yesu yitangaho incungu byasohoje gukiranuka kw’Imana, abizera Kristo bose bashobora kurokoka urupfu rw’umwuka n’ingoyi ya Satani kuko baba batakiriho umujinya w’Imana. Iyo twizeye Umwami Yesu, Umwuka Wera aza mu mwuka wacu agakuramo kamere ya Satani, agatuma umwuka wacu uvuka ubwa kabiri (reba Yoh. 3:1-16) agatuma kandi dushobora gufatanya na kamere y’Imana (reba 2 Pet. 1:4).

Noneho tugaruke ku kibazo cyacu cya mbere. Igihe umwanditsi w’igitabo cy’Abaheburayo yavugaga ko Yesu, mu rupfu rwe, yahinduye “ubusa uwari ufite ubutware bw’urupfu, ni ukuvuga Satani,” yashakaga kuvuga ko ubutware bw’urupfu rw’umwuka, Satani afite ku bantu bose badakijijwe, bwarimbuwe ku bari “muri Kristo” bose. Twahinduwe bazima kubera Kristo wahanwe igihano cy’ibyaha byacu.

Byongeye kandi, kuko tutagipfuye mu mwuka tukaba tutakiri no mu bubata bwa Satani, ntitugifite gutinya urupfu rw’umubiri, kuko tuzi ibidutegereje–umurage w’ubwiza w’iteka ryose.

Icya nyuma, kubera Yesu, twakijijwe kuzababazwa mu rupfu rwa kabiri, dutabwa mu nyanja y’umuriro.

Mbese Yesu yatsinze Satani ku musaraba? Oya, ntiyamutsinze ku musaraba, kuko nta ntambara yabaye hagati ya Yesu na Satani. Ariko, Yesu yahinduye Satani ubusa ku byerekeye ubutware bwa Satani bw’urupfu rw’umwuka, ubwo akoresha abohera mu byaha abantu badakijijwe, ariko abakijijwe, Satani nta mbaraga abafiteho.

Kunyaga ubutware n’ubushobozi

(The Disarming of the Powers)

Ibi bidufasha kandi gusobanukirwa amagambo ya Pawulo avuga “kunyaga abatware n’abafite ubushobozi” ari mu Abakolosayi 2:13-15:

Kandi ubwo mwari mupfuye [mu mwuka] muzize ibicumuro byanyu…yabahinduranye bazima na we imaze kutubabarira ibicumuro byacu byose, igahanagura urwandiko rw’imihango rwaturegaga, ikarudukuzaho kurubamba ku musaraba. Kandi imaze kunyaga abatware n’abafite ubushobozi, ibahemura ku mugaragaro, ibīvuga hejuru ku bw’umusaraba.

Muri aya magambo Pawulo yakoresheje imvugo ngereranyo. Mu gice cya mbere cy’aya magambo agereranya ibyaha byacu “n’urwandiko rwemeza umwenda dufite.” Ibyo tutashoboraga kwishyura, Kristo yarabyishyuye, ajyana umwenda wacu w’ibyaha ku musaraba.

Mu gice cya kabiri, nk’uko abami ba kera banyagaga intwaro abanzi babo bamaze kubanesha bakabīvuga hejuru babazengurutsa mu mihanda y’imijyi yabo, ni ko urupfu rwa Yesu rwabaye kwivuga hejuru y’ “abatware n’abafite ubushobozi,” ni ukuvuga inzego zo hasi z’abadayimoni batwara abantu batumvira bakabagumana mu bubāta.

Mbese ntitwavuga ko Kristo yatsinze Satani, dushingiye kuri aya magambo? Wenda, ariko tukongeraho ibisobanuro. Tugomba kutibagirwa ko muri aya magambo, Pawulo yakoreshaga imvugo ngereranyo. Kandi iteka mu mvugo ngereranyo, hari aho bigera ibyasaga ntibibe bigisa, nk’uko twabibonye mu gice cy’iki gitabo kivuga uko Bibiliya isobanurwa.

Tugomba kwitonda mu gusobanura imvugo ngereranyo ya Pawulo mu rwandiko rw’Abakolosayi 2:13-15. Biragaragara ko, atari “urwandiko rw’umwenda” koko rwari rwanditseho ibyaha byacu byose rwabambwe ku musaraba. Ariko ni ikigereranyo cy’ibyo Yesu yakoze.

Ni kimwe rero, abadayimoni batwaraga abantu badakijijwe ntabwo mu byukuri Yesu yabambuye inkota zabo n’ingabo zabo ngo maze abivuge hejuru ku karubanda abazengurutsa mu mihanda. Imvugo Pawulo akoresha hano ni imvugo ngereranyo y’ibyo Yesu yakoze ku bwacu. Twari twarabaswe n’iyo myuka mibi. Ariko Yesu mu gupfira ibyaha byacu, Yesu yatubohoye muri ubwo bubata. Ntabwo Yesu mu byukuri yarwanye n’abo badayimoni kandi ntibamurwanyaga. Ahubwo ku bwo guhabwa uruhushya n’Imana mu gukiranuka kwayo, bashyize ubugingo bwacu munsi y’ubutware bwabo. “Imbunda” zabo ntabwo zari zitunze kuri Kristo, nit we zari zitunzeho. Ariko Yesu “yabanyaze intwaro” zabo. Nta bushobozi bagifite bwo kongera kutubāta.

Tureke kwibwira ko hari intambara y’igihe kirekire yabayeho hagati ya Yesu n’imyuka mibi ya Satani, hanyuma amaherezo Yesu akaza gutsinda urugamba ku musaraba. Igihe tuvuze ko Yesu yanesheje Satani, tujye dusobanukirwa neza ko yamudutsindiye, atamwitsindiye kuko we atamurwanyaga.

Nigeze kwirukana akabwana k’imbwa mu rugo rwanjye kuko kateraga ubwoba umwana wanjye w’umukobwa. Nshobora kuvuga ko namutsindiye ako kabwana, ariko ndizera ko wumva ko jyewe ako kabwa nta bwoba kari kanteye, uwo kari gateye ubwoba ni umukobwa wanjye gusa. Ni ko byagenze no kuri Yesu na Satani. Yesu yatwirukanyeho imbwa itarigize icyo imutwaye na gato.

Mbese iyo mbwa ari yo Satani yayirukanye ate? Yayirukanye yishyiraho igihano cy’ibyaha byacu, bityo adukuraho urubanza rwadutsindaga imbere y’Imana, adukiza umujinya w’Imana, nuko rero imyuka mibi Imana yemerera ikabata abantu batumvira ntiyarigifite uburenganzira bwo kutugira imbata. Imana ishimwe ku bw’ibyo!

Ibyo biratuma biba ngombwa kureba ikindi gitekerezo cya kabiri abantu bibwira gifitanye isano n’icyo tumaze kubona.

Twamaze kubona mu gitabo cy’Ibyahishuwe ko hari igihe hazaba intambara mu ijuru hagati ya Mikayeli ari kumwe n’abamarayika be na Satani ari kumwe n’abamarayika be. Uretse iyo ntambara, hari indi ntambara imwe gusa y’abamarayika, tuyisanga mu gice cya cumi cy’igitabo cya Daniyeli.

Daniyeli atubwira ko yamaze ibyumweru bitatu arira mu mwaka wa gatatu w’ingoma ya Kūro, umwami w’i Buperesi, ubwo marayika yamubonekeraga ari ku ruzi rwa Hidekelu. Intego yo kumusura kwa marayika kwari ukugira ngo amumenyesha iby’ibihe bizaza ku ishyanga rya Isirayeli, kandi twamaze kubona mu ncamake ibyo Daniyeli yabwiwe mu gice cyabanje kivuga ku byo Kuzamurwa kw’Itorero n’ibihe by’imperuka. Mu kiganiro bagiranye, uwo marayika utaravuzwe izina yabwiye Daniyeli ati:

Witinya Daniyeli, kuko uhereye ku munsi watangiriyeho gushishikarira gusobanukirwa no kwicisha bugufi imbere y’Imana yawe, amagambo yawe yarumviswe kandi ni yo anzanye. Ariko umutware w’ubwami bw’u Buperesi amara iminsi makumyabiri n’umwe ambuza.Nyuma Mikayeli, umwe wo mu batware bakomeye aza kuntabara, ntinda mu bami b’u Buperesi (Dan. 10:12-13).

Daniyeli yamenye ko gusenga kwe hari hashize ibyumweru bitatu kumviswe mbere y’uko abonana na marayika, ariko byatwaye ibyumweru bitatu kugira ngo marayika amugereho. Impamvu yo gutinda kumugeraho kwa marayika ni uko “umutware w’ubwami bw’u Buperesi” yari yamutangiriye. Ariko hanyuma yaje gushobora gutambuka, ubwo Mikayeli, “umwe mu batware bakomeye,” yagiye kumutabara.

Igihe marayika yari agiye gutandukana na Daniyeli, yaramubwiye ati,

Dore ubu ngiye gusubirayo kurwana n’umutware w’u Buperesi, nimara kugenda umwami w’u Bugiriki araherako aze. Ariko ndagusobanurira ibyanditswe mu byanditswe by’ukuri, kandi abo nta wundi dufatanije kubarwanya keretse Mikayeli, umutware wanyu (Dan. 10:20-21).

Hari ibintu bikomeye byinshi dushobora kwigira muri iki gice cya Bibiliya. Na none turabona ko abamarayika b’Imana badashobora byose, kandi ko koko bashobora kurwana n’abamarayika babi.

Icya kabiri, tubona ko abamarayika bamwe (nka Mikayeli) barusha abandi (nk’uwo wavuganaga na Daniyeli) imbaraga.

Ibibazo Tudafitiye Ibisubizo

(Questions for Which We Have No Answers)

Dushobora kubaza tuti “Mbese ubundi kuki mbere hose Imana itatumye Mikayeli aho kugira ngo habe gukererwa ibyumweru bitatu byose?” Ikiriho ni uko Bibiliya itatubwira impamvu Imana yohereje umumarayika tudashidikanya ko yari izi ko adashobora guca ku “mutware w’u Buperesi” adafashijwe na Mikayeki. Mu byukuri ntituzi impamvu Imana ikoresha umumarayika uwo ari we wese kugira ngo ihe umuntu ubutumwa ishaka kumugezaho! Kuki itigendeye ubwayo mbese, cyangwa ngo yibwirire Daniyeli n’ijwi ryumvikana, cyangwa ngo ijyane Daniyeli mu ijuru igihe gito maze imubwire ibyo byose? Ntitubizi gusa.

Ariko se iki gice cyerekana ko hari intambara zihoraho hagati y’abamarayika b’Imana n’aba Satani? Oya, icyo byerekana gusa ni uko, mu myaka ibihumbi ishize, habaye intambara y’ibyumweru bitatu hagati y’umwe mu bamarayika b’Imana bafite imbaraga nke n’umwe mu bamarayika ba Satani witwa “umutware w’u Buperesi,” intambara tubona ko, iyo Imana ishaka, iba itarabayeho. Indi ntambara imwe yonyine tubona muri Bibiliya yose ni intambara izaba mu ijuru mu bihe bizaza, iri mu gitabo cy’Ibyahishuwe. Ni ibyo. Hashobora kuba wenda harabayeho izindi ntambara z’abamarayika, ariko kubyemeza kwaba ari ugukeka gusa.

Igitekerezo Gishingiye Ku Gitekerezo

(A Myth Based Upon a Myth)

Mbese iyi nkuru ya Daniyeli n’umutware w’u Buperesi irerekana ko uburyo turwana intambara y’umwuka ari bwo butuma uruhande rumwe rw’abamarayika runesha cyangwa rukaneshwa? Na none iki gitekerezo kirashaka kuvuga ko (gishingiye ku byanditswe bimwe) hari intambara z’urudaca mu bamarayika. Ariko reka duhumirize tuvuge koko, ko ari byo, hari intambara z’urudaca hagati y’abamarayika b’impande zombi. Iyi nkuru ya Daniyeli se, irerekana ko imirwanire yacu yo mu mwuka ari yo igena uko urugamba hagati y’abamarayika rurangira?

Hari ikibazo abashyigikiye icyo gitekerezo bakunda kubaza ngo, “Mbese byari kugenda bite iyo Daniyeli atezūka akareka gusenga nyuma y’umunsi umwe gusa?” Birumvikana igisubizo kuri icyo kibazo, ni uko mu byukuri ntawuzi uko byari kugenda, kuko ikigaragara ni uko Daniyeli atarekeye aho gusenga kugeza wa mumarayika utazwi izina amugezeho. Ariko icyo kubaza icyo kibazo bishatse kuvuga, ni ugushaka kutwemeza ko, uko gukomeza kurwana intambara y’umwuka kwa Daniyeli, ari rwo rwa baye urufunguzo rwo kugira ngo wa mumarayika utazwi izina ashobore kunesha mu kirere. Ngo iyo Daniyeli ataza gukomeza kurwana mu mwuka asenga, ngo uwo marayika ntaba yarapfuye ashoboye guca ku mutware w’u Buperesi. Bagashaka kutwumvisha ko natwe, nk’uko Daniyeli yagenje, tugomba gukomeza kurwana urugamba rw’umwuka, ko naho ubundi niba atari ibyo, marayika runaka wa Satani ashobora kunesha abamarayika b’Imana akabivuga hejuru.

Icya mbere, reka mbanze mvuge ko Daniyeli nta “ntambara y’umwuka yari arimo”–yasengaga Imana. Ntaho tumubona avuga ikintu na kimwe cyerekeranye n’abadayimoni, cyangwa aho abahambira, cyangwa “abarwanya.”. Mu byukuri Daniyeli, nta n’igitekerezo yari afite cy’intambara yari iri hagati y’abamarayika kugeza ubwo bya byumweru bitatu byashiriye hanyuma wa mu marayika utaravuzwe izina akamubonekera. Yamaze ibyo byumweru bitatu yiyiriza ubusa ashaka mu maso y’Imana.

Reka rero tubaze cya kibazo mu bundi buryo: Iyo Daniyeli areka gusenga no gushaka Imana nyuma y’umunsi umwe cyangwa ibiri, ntabwo wa mumarayika aba yarashoboye kumugezaho ubutumwa bw’Imana? Ntabwo tubizi. Ndashaka kandi kuvuga ko wa mumarayika atigeze abwira Daniyeli ati, “Wagize neza kudacogora gusenga, simba narashoboye kubyikuramo.” Oya, marayika yashimye Mikayeli ko ari we wamutabaye agashobora gusohoza ubutumwa. Biragaragara neza ko Imana ari yo yohereje uwo mumarayika na Mikayeli, kandi yabohereje isubiza gusenga kwa Daniyeli asaba gusobanukirwa uko bizamera muri Isirayeli mu bihe bizaza.

Byaba ari uguhimba gusa umuntu atekereje ko iyo Daniyeli aza guhagarika kwiyiriza ubusa cyangwa gushaka Imana, Imana iba yaravuze iti, “O.K. mwa bamarayika mwe uko muri babiri, Daniyeli yahagaritse kwiyiriza ubusa no gusenga, none rero nubwo nari nohereje umwe muri mwe ngo amushyire ubutumwa kuva ku munsi wa mbere atangiye gusenga, mwibagirwe ibyo kuba mukijyaniye ubutumwa Daniyeli. Ndabona nta gice cya cumi na rimwe cyangwa icya cumi na kabiri bizigera bibaho mu gitabo cya Daniyeli.”

Daniyeli ikigaragara ni uko yakomeje gushishikarira gusenga (si “ukurwana urugamba rw’umwuka”), hanyuma Imana ikamusubiza yohereza abamarayika. Natwe tugomba gushishikara mu gusenga Imana, kandi Imana ari ko ibishatse, igisubizo cyacu cyazanwa na marayika. Ariko ntiwibagirwe ko hari abantu benshi muri Bibiliya tubona bazaniwe ubutumwa bukomeye na marayika, kandi ntaho tubona basenze n’isengesho na rimwe, uretse no gusenga ibyumweru bitatu.[2] Tugomba guhagarara neza tugashyira mu gaciro. Byongeye kandi hari ingero nyinshi muri Bibiliya z’aho abamarayika bazaniye abantu ubutumwa bakabubagezaho batagombye kurwana n’abamarayika ba Satani babategeye mu nzira bava mu ijuru. Birashoboka ko wenda abo bamarayika byagiye biba ngombwa ko babanza kurwana n’abadayimoni mu nzira mbere y’uko bashobora gusohoza ubutumwa, ariko niba byarabayeho, ntacyo tubiziho, kuko Bibiliya ntacyo ibitubwiraho.

Bityo rero turakomereza ku cya gatatu abantu bakunze kwizera kidafite ishingiro.

Igitekerezo #3: “Igihe Adamu Yacumuraga, Satani Yafashe Ubutware bwa Adamu Bwo Gutegeka Isi.”

Ariko se koko byagenze bite kuri Satani igihe abana b’abantu bacumuraga? Abantu bamwe bibwira ko Satani yazamutse mu ntera cyane igihe Adamu yakoraga icyaha. Baravuga ngo Adamu ubundi mbere yari “imana y’iyi si,” ngo ariko Adamu amaze kugwa Satani yafashe iyo ntebe, bityo bimuha uburenganzira bwo gukora ibyo ashatse byose ku isi. Ngo n’Imana ntiyabaye igishoboye kuba yamubuza kuva icyo gihe, ngo kuko Adamu yari afite “uburenganzira busesuye” bwo guha ubutware bwe Satani, kandi Imana yagombaga kubahiriza amasezerano yagiranye na Adamu, kandi ayo masezerano yari abaye aya Satani. Ngo ubu rero Satani ni we ufite “ubutware bwa Adamu,” ngo kandi Imana ntishobora kubyambura Satani “igihe cy’ubutware Adamu yahawe kitarashira.”

Mbese iyo mitekerereze ni yo? Satani yahawe “ubutware bwa Adamu” igihe yakoraga icyaha?

Oya na mba. Igihe abana b’abantu bakoraga icyaha ntacyo Satani yungutse uretse kuvumwa n’Imana no gusezeranirwa ko azarimbuka burundu.

Bibiliya ntaho ivuga na rimwe ko Adamu mbere na mbere yari “imana y’iyi si.” Icya kabiri, Bibiliya nta na rimwe ivuga ko Adamu yari afite uburenganzira busesuye bwo guha uwo ari we wese ubwo butware bavuga yari afite bwo gutegeka isi. Icya gatatu, nta na rimwe Bibiliya ivuga ko Adamu yari afite ubutware bufite igihe buzarangirira. Ibi bitekerezo byose ntabwo bishingiye kuri Bibiliya.

Ni ubuhe butware ubundi Adamu yari afite mbere na mbere? Dusoma mu gitabo cy’Itangiriro ko Imana yabwiye Adamu na Eva iti “Mwororoke mugwire, mwuzure isi, mwimenyereze ibiyirimo, mutware amafi yo mu nyanja, n’inyoni n’ibisiga byo mu kirere, n’ibintu byose bifite ubugingo byigenza ku isi” (Itang 1:28).

Nta kintu na kimwe Imana yavuze cy’uko Adamu ari “imana” ku isi, cyangwa cy’uko azategeka ibintu byose, nko kugenga iby’imvura n’umucyo n’imiyaga n’ibindi, cyangwa ko azategeka abantu bazavuka bose bo mu bihe bizakurikira, n’ibindi. Yahaye gusa Adamu na Eva, nk’abantu ba mbere, gutwara amafi, inyoni n’inyamaswa kandi ibategeka kuzura isi no kuyigarurira.

Igihe Imana yaciraga iteka kuri Adamu, ntacyo yigeze ivuga cy’uko yambuwe ubutware bwe bwo kuba “imana y’iyi si.” Ikindi kandi , nta cyo yabwiye Adamu na Eva cy’uko bambuwe ubutware ku mafi yo mu nyanja, inyoni n’ibisiga n’inyamaswa. Mu byukuri, ndibwira ko ari ibintu bigaragara kokugeza ubu abantu bagifite ubutware ku mafi n’ibisiga n’ “ibintu byose bifite ubugingo byigenza hasi.” Abantu baracyagwira bakuzura isi kandi bakayigarurira. Ntacyo Adamu yatakaje ku butware bwe yahawe n’Imana mbere na mbere.

Mbese Satani si “Imana y’iyi Si”?

(Isn’t Satan “God of This World”?)

Ariko se Pawulo ntiyise Satani “imana y’iyi si,” Yesu na we akamwita “umutware w’iyi si”? Yego ni ko bamwise koko, ariko nta n’umwe muri bo wavuze ko Adamu yari “imana y’iyi si” cyangwa ko Satani yavanye ubwo butware kuri Adamu amaze kugwa.

Kandi, Satani kwitwa “imana y’iyi si” ntibishatse kuvuga ko ashobora gukora icyo ashatse cyose mu isi cyangwa ko Imana nta bubasha ifite bwo kumubuza. Yesu yaravuze ati, “Nahawe ubutware bwose mu ijuru no mu isi” (Mat. 28:18). Niba rero Yesu afite ubutware bwose mu isi, Satani ashobora kugira icyo akora ari uko gusa amuhaye uruhushya.

Ni nde wahaye Yesu ubutware bwose mu ijuru no mu isi? Igomba kuba ari Imana Data yabumuhaye, ari yo yari ibufite kugira ngo ibuhe Yesu. Ni yo mpamvu Yesu avuga kuri Se yamwise “Umwami w’ijuru n’isi” (Mat 11:25; Luka 10:21).

Imana ifite ubutware bwose mu isi kuva yayirema. Ku ntangiriro yahaye abantu agace gato k’ubutware, kandi ntabwo abantu bigeze na rimwe batakaza ubwo yabahaye mbere na mbere.

Iyo Bibiliya ivuze ko Satani ari imana cyangwa umutware w’iyi si, iba ishaka kuvuga gusa ko abantu b’isi (batavutse ubwa kabiri) bayobotse Satani. Ni we bakorera, babimenya cyangwa batabimenya. Ni we mana yabo.

Ubutunzi Satani atanga?

(Satan’s Real-Estate Offer?)

Ahanini iyo myizerere y’ubutware Satani yagezeho bushingira ku nkuru y’uburyo Yesu yageragejwe na Satani mu butayu, yanditse muri Matayo no muri Luka. Reka turebe uko Luka abivuga kugira ngo turebe icyo dukuramo:

Umwanzi [Satani] aramuzamura [Yesu] amwereka ubwami bwose bwo mu isi mu kanya gato, aramubwira ati, “Ndaguha ubu butware bwose n’ikuzo ryabwo, kuko ari jye wabugabanye kandi mbugabira uwo nshaka wese. Nuko numpfukamira ukandamya, buriya bwose buraba ubwawe.” Yesu aramusubiza ati, “Handitswe ngo, ‘Uramye Uwiteka Imana yawe, abe ari yo ukorera yonyine'” (Luka 4:5-8).

Mbese ibi bivuga ko Satani agenga ibyo mu isi byose, cyangwa ko Adamu yabimweguriye, cyangwa ko Imana nta bushobozi ifite bwo kubuza Satani ibyo ashatse gukora? Oya, kandi bitewe n’impamvu zitandukanye.

Icya mbere, tugomba kwitonda mu gushingira imyizerere yacu ku magambo yavuzwe n’uwo Yesu yise “se w’ibinyoma” (Yohana 8:44). Rimwe na rimwe Satani avuga ukuri, ariko hariya, dukwiye kwitonda cyane, kuko ibyo Satani yavuze bisa nk’aho bivuguruza ibyo Imana yavuze.

Mu gice cya kane cy’igitabo cya Daniyeli, tuhabona inkuru y’ukuntu Umwami Nebukadinezari yacishijwe bugufi. Nebukadinezari, yuzuye ubwibone bw’icyubahiro cye n’imirimo yakoze ikomeye, yabwiwe n’umuhanuzi Daniyeli ko agiye guhabwa ubwenge nk’ubw’inyamaswa kugeza aho azamenyera ko “Isumbabyose ari yo itegeka ubwami bw’abantu, kandi ko ibwimikamo uwo ishaka” (Dan. 4:25). Ibi bisubirwamo incuro enye zose muri iyi nkuru imwe, mu gushimangira uburemere bwabyo (reba Dan. 4:17, 25, 32; 5:21).

Urabona ko Daniyeli yavuze ati, “Isumbabyose ni yo itegeka ubwami bw’abantu.” Ibyo birerekana ko Imana hari ubutegetsi ifite mu isi, si byo se?

Urabona ko aya magambo ya Daniyeli avuguruza mu buryo butaziguye ibyo Satani yabwiye Yesu. Daniyeli yavuze ko Imana “ibwimikamo uwo ishaka,” Satani na we ati, “Mbugabira uwo nshatse wese” (Luka 4:6).

None urizera nde? Jye nzizera ibya Daniyeli.

Ariko, birashoboka ko Satani yavugaga ukuri–tubirebye mu bundi buryo.

Satani ni “imana y’iyi si,” kandi ibyo bivuga, nk’uko namaze kubivuga, ko ategeka ubwami bw’umwijima, bugizwe n’abantu bose bo mu bihugu byose batubaha Imana. Bibiliya iravuga ngo “ab’isi bose bari mu Mubi” (1 Yohana 5:19). Igihe Satani yavugaga ko ashobora guha uwo ashatse wese gutwara ubwami bwose bwo mu isi, ashobora kuba yaravugaga iwe gusa, ubwami bw’umwijima, bugizwe n’ubwami buto buto bwinshi butandukanye muri buri gihugu nk’uko tubibona mu isi. Ibyanditswe bitubwira ko Satani afite ibyiciro byinshi by’imyuka mibi akoresha mu gutwara ubwami bwe (reba Ef. 6:12), kandi dushobora kuvuga ko ari we uzamura cyangwa akamanura mu ntera iyo myuka y’abadayimoni mu byiciro bye, kuko ari we mutware. Muri ubwo buryo, Satani yabwiraga Yesu ko yamuha kuba uwa kabiri kuri we–akamwungiriza–akamufasha gutegeka ubwami bwe bw’umwijima. Icyo Yesu yagombaga gukora gusa kwari ugupfukamira Satani akamuramya. Ariko ibyo Yesu ntiyabyitayeho.

Ni nde Wahaye Satani Ubutware?

Hnyuma se twavuga iki kuri ibyo bya Satani byo kuvuga ko “yahawe” ubutware kuri ubwo bwami bwose?

Na none, igishoboka cyane ni uko Satani yabeshyaga. Ariko wenda reka tuvuge ko yavugaga ukuri.

Urabona ko Satani atavuze ngo ni Adamu wabumuhaye. Nk’uko twamaze kubibona, Adamu ntabwo yashoboraga kubuha Satani kuko ntabwo Adamu yigeze abugira ngo abe yabutanga. Adamu yategekaga, amafi, ibisiga, n’inyamaswa, ntabwo ari ubwami bw’ibihugu. (Mu byukuri nta bwami bw’amahanga bwari burakabaho igihe Adamu yacumuraga.) Ikindi kandi, niba Satani ubwami yavugaga yaha Yesu ari ubwami bw’umwijima, bugizwe n’abadayimoni bose n’abantu badakijijwe, nuko rero nta buryo na bumwe twavuga ko Adamu yaba yarahaye Satani ubwo butware. Satani yategekaga abamarayika bacumuye mbere y’uko Adamu aremwa.

Satani ashobora kuba yarashakaga kuvuga ko abantu bose bo mu isi bamuhaye ubutware bwo kubatwara, kuko mu gihe batagandukira Imana, babimenya batabimenya, baba bamugandukira.

Ikindi gishoboka cyane ndetse no kurushaho ni uko Imana yaba ari yo yabumuhaye. Birashoboka cyane, dukurikije icyo Ibyanditswe, ko Imana yabwiye Satani iti, “Wowe n’abadayimoni bawe mbahaye uruhushya rwo gutegeka umuntu wese udashaka kungandukira.” Ubu muri aka kanya byakugora kubyakira, ariko nyuma uraza kubona ko ari cyo gishobora kuba igisobanuro kiruta ibindi byose kuri ibyo bya Satani byo kuvuga ko yahawe ubutware. Niba Imana ari yo “itegeka ubwami bw’abantu”(Dan. 4:25), ni ukuvuga ko ubutware ubwo ari bwo bwose Satani yagira ku bantu bugomba kuba butanzwe n’Imana.

Satani atwara ubwami bw’umwijima gusa; bushobora kandi no kwitwa “ubwami bwigometse.” Yatangiye gutegeka ubwo bwami kuva igihe yirukanwaga mu ijuru, kandi ibyo byabaye mbere y’uko Adamu acumura. Ubwami bw’umwijima bwari bugizwe n’abamarayika bigometse gusa, kugeza ubwo Adamu yacumuye akagwa. Kuva Adamu amaze gukora icyaha, yagiye mu bwami bwigometse; nuko uhereye ubwo, ubwami bwa Satani ntibukigizwe n’abamarayika bigometse gusa ahubwo n’abantu bigometse barimo.

Satani yategekaga ubwami bw’umwijima kuva mbere hose Adamu ataranaremwa, nuko rero reka tureke kwibwira ko igihe Adamu yacumuraga, hari icyo Satani yafashe cyari gifitwe na Adamu mbere. Oya, ubwo Adamu yakoraga icyaha, yinjiye mu bwami bwigometse ariko bwari bumaze igihe buriho, ubwami butegekwa na Satani.

Mbese Imana Yatunguwe No Kugwa Kwa Adamu?

Andi makosa agaragara muri iyo “mitekerereze ivuga ko Satani yungutse” ni uko bituma Imana igaragara nk’aho nta bwenge ifite, nk’aho yaba yaratunguwe n’uko kugwa kwa Adamu maze ikisanga mu bihe bibabaje itateganyaga. Mbese Imana ntiyari izi ko Satani azagerageza Adamu na Eva kandi ko bizakurikirwa no kugwa k’umuntu? Niba Imana izi byose, kandi ni byo koko imenya byose, yari izi rwose ibizaba. Ni yo mpamvu Bibiliya itubwira ko na mbere y’uko irema abantu yari yarashyizeho umugambi wo kuzabacungura (reba Mat. 25:34; Ibyak 2:2-23; 4:27-28; 1 Kor. 2:7-8; Ef. 3:8-11; 2 Tim. 1:8-10; Ibyah. 13:8).

Imana yaremye Satani izi ko azacumura, kandi na Adamu na Eva yabaremye izi ko bazacumura. Nta buryo na mba buhari bwo kugira ngo Satani ariganye Imana ajyane ibyo Imana idashaka ko agira.

Mbese icyo mvuga ni uko Imana ishaka ko Satani aba “imana y’iyi si?” Yego, bipfa kuba bihuje n’intego zayo nk’Imana. Iyo Imana idashaka ko Satani akora, iba yaramushyize mu ibohero , nk’uko tubwirwa mu gitabo cy’Ibyahishuwe 20:1-2 ko ari ko izamugira umunsi umwe.

Nyamara simvuga ko Imana ishaka ko hari umuntu n’umwe waguma munsi y’ubutware bwa Satani. Imana ishaka ko abantu bose bakizwa bakava mu bwami bwa Satani (Ibyak 26:18; Kolo 1:13; 1 Tim. 2:3-4; 2 Pet. 3:9). Ariko Imana ireka Satani agategeka umuntu wese ukunda umwijima (reba Yohana 3:19)–abakomeza kuyigomekaho bose.

Ariko se hari icyo twakora ngo dufashe abantu kuva mu butware bwa Satani? Yego, dushobora kubasengera kandi tukabahamagarira kwihana bakizera ubutumwa bwiza (nk’uko Yesu yabidutegetse). Nibemera, bazabaturwa mu butware bwa Satani. Ariko kwibwira ko dushobora “gukubita hasi” imyuka mibi igundiriye abo bantu ni ukwibeshya. Iyo abantu bashatse kwigumira mu mwijima, Imana irabareka. Yesu yabwiye abigishwa be ko umudugudu bazageramo ntiwakire ubutumwa bwabo bazawukunkumuriramo umukungugu wo mu birenge byabo bakahava bakajya mu wundi mudugudu (Mat 10:14). Ntabwo yababwiye kuhaguma ngo babanze bakubite ibihome by’abadayimoni hasi muri uwo mudugudu hanyuma abantu bashobore kwakira cyane ubutumwa bwiza. Imana yemerera imyuka mibi guheza mu ngoyi abantu banga kwihana no guhindukirira Kristo.

Ikindi Cyerekana Ubutware Bukomeye Imana Ifite kuri Satani

Hari ibindi byanditswe byinshi byerekana ko Imana itigeze itakaza ubutware kuri Satani igihe Adamu yacumuraga. Bibiliya ishimangira kenshi ko Imana yahoranye kandi izahorana ubutware busesuye kuri Satani. Satani ashobora gukora gusa ibyo Imana yemeye ko akora. Reka tubanze turebe ibibyerekana neza mu Isezerano rya Kera.

Ibice bibiri bibanza mu gitabo cya Yobu birimo urugero rwiza rwerekana ubutware Imana ifite kuri Satani. Aho tuhabona Satani ari imbere y’intebe y’Imana, ashinja Yobu. Muri icyo gihe, Yobu ni we muntu wubahaga Imana kurusha abandi bantu bose bari batuye isi, birumvikana rero ko Satani yagombaga kumwibasira. Imana yari izi ko Satani “yibasiye” Yobu (Yobu 1:8, reba ibisobanuro ku ruhande muri Bibiliya yitwa NASB), kandi yateze Satani amatwi ashinja Yobu ko ayikorera kubera imigisha yose yamuhaye (reba Yobu 1:9-12).

Satani yavuze ko Imana yazitiriye Yobu ikamurinda impande zose hanyuma asaba ko Imana ikuraho imigisha yahaye Yobu. Hanyuma Imana yemereye Satani kubabaza Yobu kugeza ku gipimo runaka atagomba kurenga. Ubwa mbere Satani ntiyari yemerewe gukora ku mubiri wa Yobu. Ariko nyuma Imana yaje kwemerera Satani ngo akore ku mubiri wa Yobu, ariko imubuza kumwica (Yobu 2:5-6).

Iki gice cy’Ibyanditswe cyonyine kiragaragaza neza Satani adashobora gukora icyo ashatse cyose. Ntiyashoboraga gukora ku mitungo ya Yobu Imana itarabimwemerera. Ntiyashoboye gukora ku magara ya Yobu kugeza ubwo Imana yabimwemereye. Kandi ntiyashoboye kwica Yobu kuko Imana yabimubujije.[3] Imana ifite ubutware kuri Satani, ndetse n’aho Adamu akoreye icyaha.

Umwuka Mubi Wateraga Sawuli ” Uvuye Ku Uwiteka”

Mu Isezerano rya Kera hari ingero nyinshi z’aho Imana yakoreshaga imyuka mibi nk’ibikoresho byo gusohoza uburakari bwayo. Dusoma muri 1 Samweli 16:14 ngo: “Icyo gihe Umwuka w’Uwiteka yari yavuye kuri Sawuli, kandi umwuka mubi uvuye ku Uwiteka yajyaga amuhagarika umutima.” Ibi biragaragara cyane ko byabaye kubera ko Imana yashakaga guhana Umwami Sawuli utarukiyigandukira.

Ikibazo gihari ni ukumenya icyo amagambo “umwuka mubi uvuye ku Uwiteka” ashatse kuvuga. Bishatse se kuvuga ko Imana yajyaga yohereza umwuka mubi ubana na yo mu ijuru, cyangwa biravuga ko Imana mu butware bwayo yarekaga umwuka umwe mu myuka mibi ya Satani ukajya guhagarika Sawuli umutima? Ndibwira ko Abakristo benshi bakwemeranya n’icyo cya kabiri, umuntu ahereye ku bindi Bibiliya yigisha. Impamvu Bibiliya ivuga ko uwo mwuka mubi “wavaga ku Uwiteka” ni uko uwo mwuka wajyaga guhagarika Sawuli umutima cyari igihano Uwiteka yamuhanishaga. Bityo rero tubona ko imyuka mibi iri munsi y’ubutware bw’Imana.

Mu gitabo cy’Abacamanza 9:23 turasoma ngo, “Nuko Imana itegeka umwuka uyobya kujya uteranya Abimeleki n’ab’i Shekemu,” kugira ngo izabahanire gukiranirwa kwabo. Na none rero, uyu mwuka mubi ntabwo wabaga uvuye mu ijuru aho ubuturo bw’Imana buri, ahubwo wabaga uturutse mu bwami bwa Satani, hanyuma Imana ikawemerera gutegura imigambi mibisha ku bantu babikwiye. Imyuka mibi ntishobora gusohoza imigambi yayo mibi ku muntu uwo ari we wese idahawe uruhushya n’Imana. Niba atari ko bimeze, noneho Imana ntiyaba ishobora byose. Bityo rero na none dushobora kongera kwanzura tuvuga ko igihe Adamu yagwaga mu cyaha, Satani atatwaye ubutware ku buryo ndetse Imana itari igishoboye kugira icyo ibikoraho.

Ingero Ziri Mu IsezeranoRishya Z’uburyo Imana Irusha Satani Imbaraga

Isezerano Rishya ritanga ibindi bihamya bisenya iyo myizerere ivuga ko hari ubutware Satani yafashe.

Urugero, dusoma muri Luka 9:1 ko Yesu yahaye abigishwa be “ubushobozi n’ubutware bwo gutegeka abadayimoni.” Kandi muri Luka 10:19, Yesu yarababwiye ati, “Dore mbahaye ubutware bwo kujya mukandagira inzoka na sikorupiyo, n’imbaraga z’umwanzi zose, kandi nta kintu kizagira icyo kibatwara rwose.”

Niba Yesu yarabahaye ubutware ku mbaraga zose za Satani, agomba kubanza akabugira na we ubwe kugira ngo ashobore kubuha abandi. Satani ari munsi y’ubutware bw’Imana.

Nyuma tuza gusoma mu butumwa bwiza bwa Luka Yesu abwira Petero ati, “Simoni, Simoni, dore Satani yabasabye kugira ngo abagosore nk’amasaka” (Luke 22:31). Aya magambo aragaragaza ko Satani atashoboraga kugosora Petero atabanje kubona uruhushya rw’Imana. Na none, Satani ari munsi y’ubutware bw’Imana.[4]

Kubohwa Kwa Satani Imyaka Igihumbi

Iyo dusoma inkuru y’ukuntu umumarayika azaboha Satani mu gitabo cy’

Ibyahishuwe 20, ntaho tubona ubutware bwa Adamu burangira. Impamvu yo kubohwa kwa Satani nta yindi ni “ukugira ngo atongera kuyobya amahanga” (Ibyah 20:3).

Igitangaje, nyuma y’imyaka 1,000 Satani aboshywe, azarekurwa hanyuma “azasohoka ajye kuyobya amahanga yo mu mpfuruka enye z’isi” (Ibyah 20:8). Ayo mahanga yayobejwe azakoranya ingabo atere Yerusalemu, aho Yesu azaba afite icyicaro. Nibamara kugota umurwa, umuriro uzamanuka uvuye mu ijuru “ubatwike” (Ibyah. 20:9).

Mbese hari uwajijwa kugeza ubwo yavuga ko igihe cy’ubutware bwa Adamu cyarimo n’agahe gato ka nyuma y’iyo myaka 1,000, maze bikaba ngombwa ko Imana ibohora Satani? Icyo ni igitekerezo gipfuye.

Oya, ahubwo icyo dukura muri ibi byanditswe na none ni uko Imana ifite ubutware bwuzuye kuri Satani ariko ikamureka ayobye abo ayobya kugira ngo gusa abe igikoresho cyo gusohoza imigambi y’Imana.

Kumara iyo myaka igihumbi y’ubutegetsi bwa Yesu, Satani ntacyo azaba ashobora gukora, nta muntu n’umwe azaba ashobora kuyobya. Ariko hazaba hari abantu mu isi, bazaba bubaha Kristo mu buryo bw’inyuma gusa aharebeshwa amaso y’umubiri, nyamara mu mutima bifuza kubona ingoma ye ihirikwa. Ariko kandi ntibazatinyuka kubigerageza bitewe n’uko bazaba bazi neza ko batashobora guhirika ubutegetsi bw’ “uzaragiza amahanga inkoni y’icyuma” (Ibyah. 19:15).

Ariko Satani narekurwa, azashobora kuyobya abazaba banga Kristo mu mitima yabo, kandi mu bupfapfa bwabo bazagerageza ibidashoboka. Satani niyemererwa kuyobya abacecekanye ubwigomeke mu mitima yabo, ibihishwe mu mitima y’abantu bizajya ahabona, hanyuma Uwiteka azacira iteka abatabereye gutura mu bwami bwe.

Birumvikana iyo ni imwe mu mpamvu Imana ireka Satani akayobya abantu muri iki gihe. Hanyuma turi buze kureba intego z’Imana kuri Satani mu buryo bwuzuye, ariko reka hagati aho tuvuge ko nta muntu n’umwe Imana ishaka ko akomeza kubatirwa mu buriganya bwa Satani. Nyamara ariko ishaka kumenya ibiri mu mitima y’abantu. Satani ntashobora kuyobya abantu bazi kandi bizera ukuri. Ahubwo Imana irareka Satani akayobya abantu b’imitima yinangiye banga kwakira ukuri.

Pawulo avuga ku gihe cya antikristo, yaranditse ati;

Ni bwo wa mugome azahishurwa,uwo Umwami Yesu azicisha umwuka uva mu kanwa ke, akamutsembesha kuboneka k’ukuza kwe. Kuza k’uwo mugome kuri mu buryo bwo gukora kwa Satani, gufite imbaraga zose n’ibimenyetso n’ibitangaza by’ibinyoma, n’ubuhenzi bwose bwo gukiranirwa ku barimbuka, kuko batemeye gukunda ukuri ngo bakizwe. Ni cyo gituma Imana izaboherereza ubushukanyi bukomeye cyane ngo bizere ibinyoma, kugira ngo abatizeye iby’ukuri bose bakishimira gukiranirwa, bacirwe ho iteka (2 Tes. 2:8-12).

Urabona ko Imana ari yo ivugwaho kohereza “ubushukanyi kugira ngo bizere ibinyoma.” Ariko na none urabona ko abo bantu bazayobywa ari abantu “batizeye ukuri,” bishatse kuvuga ko bagize amahirwe yo kumva ubutumwa bwiza ariko ntibabwakira. Imana izareka Satani ahe antikristo ubushobozi bwo gukora ibimenyetso n’ibitangaza kugira ngo abanze Kristo bayobe, kandi intego y’Imana izaba igamije ni ukugira ngo amaherezo “bacirweho iteka.” Ni ku bw’iyo mpamvu kandi n’uyu munsi Imana ireka Satani akayobya abantu.

Iyo Imana itari kuba ifite impamvu yo kureka Satani ngo akore imirimo ye mu isi, iba yaramuciriye ahandi hantu akaboherwayo igihe yigomekaga. Muri 2 Petero 2:4 tubwirwa ko hari abamarayika bakoze ibyaha bamaze kujugunywa “mu mworera w’umwijima ngo barindirwe gucirwa ho iteka.” Iyo bihuza n’imigambi y’Imana yacu ishobora byose iba yarabigenje ityo no kuri Satani no ku bamarayika be. Ariko Imana ifite impamvu zayo zituma yarabaye iretse Satani n’abamarayika be ngo babe bakora mu isi.

Ubwoba Abadayimoni Bafite Bwo Kuzababazwa

Dusoza inyigisho yacu kuri iyi mitekerereze, urundi rugero rwa nyuma ruri mu byanditswe twareba ni inkuru ya ba Bagadareni bari bafite dayimoni:

Amaze [Yesu] gufata hakurya mu gihugu cy’Abagadareni, ahura n’abantu babiri batewe n’abadayimoni bava mu mva, bari abasazi cyane bituma ari nta watinyuka kunyura muri iyo nzira. Barataka cyane bati, “Duhuriye he, Mwana w’Imana? Mbese uje hano kutwica urupfu n’agashinyaguro, igihe cyacu kitaragera?” (Mat 8:28-29).

Iyi nkuru ijya ikunda gukoreshwa cyane n’abashyigikiye imyizerere y’uko Satani hari ubutware yafashe, bakayikoresha bashyigikira icyo gitekerezo. Bakavuga ngo, “Abo badayimoni biyambaje ubutabera bwa Yesu no gushyira mu gaciro kwe. Ngo bari bazi ko nta burenganzira afite bwo kubica urupfu n’agashinyaguro mbere y’uko ubutware Adamu yari yahawe bucyura igihe, ari cyo gihe abadayimoni na Satani bazajugunywa mu nyanja yaka umuriro n’amazuku aho bazababarizwa ijoro n’amanywa iteka ryose.”

Ariko mu byukuri ahubwo barabicuritse. Abadayimoni bari bazi ko Yesu afite ububasha n’uburenganzira bwose bwo kubica urupfu n’agashinyaguro igihe icyo ari cyo cyose yashakira, ari yo mpamvu yatumye bamutakambira ngo abababarire. Biragaragara cyane ko bari bafite ubwoba bw’uko Umwana w’Imana ashobora kubohereza kwicwa urw’agashinyaguro mbere y’igihe. Luka atubwira ko bamwinginze ngo “atabategeka kujya ikuzimu” (Luka 8:31). Iyo Yesu ataza kugira uburenganzira kubera ngo uburenganzira Satani yari afite , ntibaba bararinze guhangayika na gato.

Abo badayimoni bari bazi ko ubugingo bwabo buri mu maboko ya Yesu, nk’uko byerekanwa no kwinginga kwabo basaba kutirukanwa ngo bave mu gihugu (Mariko 5:10), gutakamba kwabo ngo bemererwe kwinjira mu mukumbi w’ingurube wari hafi aho (Mariko 5:12), kwinginga ngo badatabwa “ikuzimu” (Luka 8:31), no gutakambira Kristo ngo batajya kwicwa urupfu rw’agashinyaguro “igihe” kitaragera.

Igitekerezo #4: “Satani nk’ ‘imana y’iyi si’ afite ububasha ku bintu byose byo mu isi, harimo n’ubutegetsi bw’ibihugu, ib za, no guhindagurika kw’ikirere.”

(Myth #4: “Satan, as ‘the god of this world’ has control over everything on the earth, including human governments, natural disasters, and the weather.”)

Intumwa Pawulo yita Satani “imana y’iyi si” muri Bibiliya (2 Kor. 4:4) Yesu akamwita “umutware w’iyi si” (Yoh 12:31; 14:30; 16:11). Abenshi bashingiye kuri ibi byanditswe, bagiye bibwira ko Satani afite ubutware busesuye bwo gutegeka isi. Nubwo twamaze kureba ibyanditswe bihagije bivuguruza iyi myizerere igoramye, dukwiriye na none kongera kwimbika kurushaho kugira ngo dusobanukirwe neza ukuntu mu byukuri imbaraga za Satani zifite umupaka ntarengwa. Tugomba kwitonda kugira ngo imyumvire yacu kuri Satani idashingira ku byanditswe bine gusa bimwita imana y’iyi si cyangwa umutware w’iyi si.

Iyo dukomeje kwiga Bibiliya neza, tubona ko Yesu atavuga gusa ko Satani ari “umutware w’iyi si,” ahubwo anita Se wo mu ijuru “Umwami w’ijuru n’isi” (Mat. 11:25; Luka 10:21). Ikindi kandi Pawulo na we kimwe na Yesu, ntiyavuze gusa ngo Satani ni “imana y’iyi si,” ariko yanavuze ko Imana ari “Umwami w’ijuru n’isi” (Ibyak 17:24). Ibi bitwereka ko yaba Yesu cyangwa Pawulo,nta n’umwe muri bo washakaga ko twakumva ko Satani afite ubutware bwose ku isi. Ubutware bwa Satani bufite aho bugarukira.

Itandukaniro rinini cyane hagati y’ibi byanditswe bitandukanye turisanga hagati y’ijambo isi [abantu] (world) n’isi(earth). Nubwo kenshi dukunze gukoresha aya magambo nk’aho asobanura kimwe, ariko mu Kigiriki cy’umwimerere aya magambo yombi aratandukanye. Iyo dusobanukiwe itandukaniro ryayo, turushaho cyane kumva ubutware bw’Imana n’ubwa Satani ku isi icyo ari cyo.

Yesu yavuze ko Imana Data ari Umwami w’isi (earth). Ijambo isi (earth) mu rurimi rw’Ikigiriki ni ge. Rishatse kuvuga ubutaka, amazi n’ikirere bigize isi dutuyeho, ni na ryo ryakomotseho ijambo ry’Icyongereza geography(“ubumenyi bw’isi”).

Ariko Satani we Yesu yamwise umutware w’iyi si (world). Ijambo ry’Ikigiriki rivuga isi (world) ahangaha ni kosmos, rigasobanura mbere na mbere uko ibintu biteye cyangwa uko gahunda zigenwe. Ryo rivuga abantu aho kuvuga isi nk’umubumbe dutuyeho w’ubutaka n’amazi n’ibindi. Ni yo mpamvu kenshi Abakristo bita Satani “imana y’imikorere y’iyi si.”

Muri iki gihe, ntabwo Imana ifite ubutware bwuzuye ku isi[abantu] (world), kuko itagenga abantu bose bo ku isi. Impamvu ibitera ni uko Imana yahaye abantu uburenganzira bwo kwihitiramo ugomba kubagenga akababera shebuja, ariko abenshi bahisemo kuyoboka Satani. Abantu kuba bafite uburenganzira bwo guhitamo, birumvikana, biri mu mugambi w’Imana.

Pawulo yakoresheje irindi jambo ritandukanye n’iryo avuga isi (world), yakoresheje ijambo ry’Ikigiriki aion, ubwo yandikaga avuga ku by’imana y’iyi si. Iri jambo aion rishobora gusobanura age (ibihe) kandi akenshi ni ko risobanura, bishatse kuvuga igihe runaka gifite aho gitangirira n’aho kirangirira. Satani ni imana y’iki gihe.

Ibi byose bishatse kuvuga iki? Isi (earth) ni ubu butaka dutuyeho. Isi (world) ivuga abantu batuye kuri iyi si muri iki gihe, by’umwihariko cyane cyane abantu badakorera Yesu. Bakorera Satani kandi babohewe mu mikorere ye y’ingeso mbi z’ibyaha. Twebwe Abakristo turi “mu isi” ariko ntituri “ab’isi” (Yohana 17:11,14). Tuba mu baturage b’ubwami bw’umwijima, ariko mu byukuri twe turi mu bwami bw’umucyo, ubwami bw’Imana.

Ubu rero noneho igisubizo cyacu turakibonye. Tubivuge mu buryo bworoshye: Imana ifite ubutware bwuzuye mu kugenga isi (earth). Satani, ahawe uruhushya n’Imana, agenga “imikorere y’isi (world) gusa, agenga abo mu bwami bw’umwijima. Ku bw’iyo mpamvu intumwa Yohana yanditse ko “isi (world) yose (ntabwo ari isi [earth] yose iri mu mubi” (1 Yohana 5:19).

Ibi ntabwo bivuze ko Imana nta butware ifite ku isi (world), cyangwa ku mikorere y’isi, cyangwa ku b’isi. Nk’uko Daniyeli yavuze ni yo, “itegeka ubwami bw’abantu, ikabugabira uwo ishaka wese” (Dan. 4:25). Ishobora gushyira hejuru uwo ishaka igacisha bugufi uwo ishaka. Ariko nk’ “umutegeka w’ikirenga w’ubwami bw’abantu,” ifite ubutware bwo kureka Satani akagira igice cy’abantu atwara, ni ukuvuga abantu bigometse ku Mana.

Turebe Ibyo Satani Yavugaga Gutanga

(Satan’s Offer Considered)

Gutandukanya isi (earth) n’isi (world) binadufasha gusobanukirwa ikigeragezo cya Yesu mu butayu. Satani yeretse Yesu “ubwami bwose bw’isi (world) mu kanya gato.” Satani ntabwo ari umwanya mu butegetsi bw’abantu yahaga Yesu, nko kuba perezida cyangwa minisitiri w’intebe. Satani si we uzamura cyangwa ngo acishe bugufi abategetsi bo mu isi–ni Imana.

Ahubwo, Satani agomba kuba yareretse Yesu uduce tw’ubwami bwe bw’umwijima. Yeretse Yesu inzego zitandukanye z’abadayimoni uko uturere bagenga mu bwami bw’umwijima dukurikirana, n’abantu bigometse ku Mana bakaba abagaragu babo. Satani rero yabwiraga Yesu ko yamuha gutegeka ubwami bwe–Yesu aramutse yemeye kumusanga bakigomeka ku Mana hamwe. Yesu rero yari kuba uwa kabiri kuri Satani mu butegetsi bw’ubwami bw’umwijima.

Ubutware bw’Imana ku Bwami bw’abantu

(God’s Control Over Earthly, Human Governments)

Reka turebe ku buryo bw’umwihariko aho ubutware bwa Satani butarenga dushingiye ku byanditswe bihamya ubutware Imana ifite ku butegetsi bwo mu isi. Satani hari ubutware afiteho mu butegetsi bwo mu isi bitewe gusa n’uko hari ubutware afite ku bantu badakijijwe, kandi ubutegetsi bwo mu isi akenshi buba bufitwe n’abantu badakijijwe. Ariko hejuru y’ibyo byose, Imana ni yo igenga ubutegetsi bw’abantu, Satani ashobora kubakoresha kugeza gusa aho Imana itamwemerera kurenga.

Twamaze kubona amagambo Daniyeli yabwiye Umwami Nebukadinezari, ariko kuko ari amagambo ahumura amaso cyane, reka twongere tuyarebe.

Umwami ukomeye Nebukadinezari yazamutse cyane mu bwibone kubera imbaraga n’ibyo yari yarakoze bikomeye, hanyuma Imana ica iteka ryo kumumanura ikamucisha bugufi cyane kugira ngo amenye ko ” Isumbabyose ari yo itegeka ubwami bw’abantu, kandi ikabugabira uwo ishaka, ikimikamo uworoheje nyuma ya bose” (Dan. 4:17). Biragaragara ko Imana ari yo yari ikwiye gushimirwa gukomera k’ubutegetsi bwa Nebukadinezari. Kandi ibi ni ko bimeze kuri buri mutegetsi wo mu isi. Intumwa Pawulo avuga ku bategetsi bo mu isi yaravuze ati “nta butware butava ku Mana, n’abatware bariho bashyizweho n’Imana” (Rom. 13:1).

Uhereye ku itangiriro Imana ni yo mugaba w’ikirenga w’ibyaremwe byose. Hagize undi uwo ari we wese ugira ubutware ubwo ari bwo bwose, ni uko gusa Imana yaba yemeye kumuhaho agace.

Hanyuma se abatware babi? Pawulo yashakaga kuvuga ko na bo bashyirwaho n’Imana? Yego ni byo yashakaga kuvuga. Mbere yaho muri urwo rwandiko, Pawulo yaranditse ati, “Ibyanditswe byabwiye Farawo biti, ‘Icyatumye nkwimika ni ukugira ngo nkwerekanireho imbaraga zanjye, kandi ngi izina ryanjye ryamamazwe hose mu isi yose'” (Rom. 9:17). Imana yashyize hejuru Farawo w’umutima winangiye ifite intego yo kugira ngo yiheshe icyubahiro. Imana yashakaga kwerekanira imbaraga zayo zitangaje mu bitangaza byayo byo gukiza–kandi ibyo byatewe ni umuntu utumvira washyizwe hejuru n’Imana.

Mbese ibi ntibigaragarira no mu magambo Yesu yavuganye na Pilato? Pilato atangajwe n’uko Yesu yanze kumusubiza, yaramubwiye ati, “Uranyihorera? Ntuzi yuko mfite ububasha bwo kukurekura, kandi ko mfite ububasha bwo kukubamba?” (Yohana 19:10).

Yesu aramusubiza ati, “Ntiwagira ububasha bwo kugira icyo untwara, utabuhawe buvuye mu ijuru” (Yohana 19:11). Bitewe n’uko Imana yari izi ububi bwa Pilato, yamuhaye ubutware kugira ngo umugambi wayo kuri Yesu gupfa urupfu rwo ku musaraba uzasohozwe.

Iyo ucishije amaso gusa mu bitabo by’amateka by’Isezerano rya Kera ubona ko rimwe na rimwe Imana ikoresha abategetsi b’abagome kugira ngo isuke uburakari bwayo ku bantu babukwiye. Nebukadinezari Imana yamukoresheje mu guhana amahanga menshi yo mu Isezerano rya Kera.

Muri Bibiliya hari ingero nyinshi z’abategetsi Imana yashyize hejuru cyangwa ikabacisha bugufi. Urugero, mu Isezerano Rishya dusoma ibya Herode, wananiwe guha Imana icyubahiro igihe bamwe mu bantu be basakuzaga bati, “Yemwe noneho ni ijwi ry’Imana, si iry’umuntu!” (Ibyak 12:22).

Ingaruka? “Ariko muri ako kanya marayika w’Umwami Imana aramukumbanya…aherako agwa inyo umwuka urahera” (Ibyak 12:23).

Ntiwibagirwe ko Herode yari uwo mu bwami bwa Satani, ariko ntabwo yari hejuru y’amategeko y’Imana. Biragaragara ko Imana ishatse yahanantura umutegetsi uwo ari we wese wo muri iki gihe cya none.[5]

Ubuhamya bw’Imana ubwayo

Reka turangiza, dusome ibyo Imana ubwayo yivugiye mu kanwa k’umuhanuzi Yeremiya ku byerekeye ubutware bwayo ku bwami bw’abantu.

“Yemwe ab’inzu ya Isirayeli mwe, mbese sinabasha kubagenza nk’uyu mubumbyi?” Ni ko Uwiteka abaza. “Dore uko ibumba rimeze mu ntoki z’umubumbyi, ni ko namwe mumeze mu ntoki zanjye, mwa ab’inzu ya Isirayeli mwe. Igihe nzavuga iby’ishyanga n’iby’igihugu ngo bikurweho bisenywe birimbuke, ariko iryo shyanga navugaga niriva mu byaha byaryo, nzareka ibyago nibwiraga kubagirira. Kandi igihe nzavuga iby’ishyanga n’iby’igihugu ngo mbashingishe intege kandi mbameze, ariko bakanga bagakorera ibyaha imbere yanjye ntibumvire ijwi ryanjye, nzaherako ndeke ibyiza nari navuze ko nzabagirira” (Yer. 18:6-10).

Urabona ko nta kuntu Satani, igihe yageragezaga Yesu mu butayu, yari afite uburenganzira n’ubushobozi bwo kugira ubutware amuha ku butegetsi bw’ubwami bw’abantu ku isi? Niba yaravugishaga ukuri (nk’uko rimwe na rimwe ajya abigira), ubwo rero ubutware yavugaga yaha Yesu bwari ubwo gutegeka ubwami bwe bw’umwijima.

Ariko se Satani afite ijambo ku bwami bw’abantu? Yego, ariko gusa bitewe n’uko ari we utegeka ibitekerezo by’abantu badakijijwe, kandi mu butegetsi bw’abantu harimo abantu badakijijwe. Nyamara na none ijambo ashobora kugira ni ku rwego Imana iba imwemereye gusa, kandi Imana ifite kuburizamo imigambi ya Satani igihe icyo ari cyo cyose ishakiye. Intumwa Yohana yanditse ko Yesu ari we “utwara abami bo mu isi” (Ibyah. 1:5).

Mbese Satani ashobora guteza ibza n’ikirere kibi?

Bitewe n’uko Satani ari “imana y’iyi si,” abenshi bibwira ko rero anafite ububasha bwo kugenga guhindagurika kw’ikirere kandi akaba ari we uteza ibīza, nk’amapfa, imyuzure, imiyaga y’inkūbi, ibishyitsi n’ibindi. Ariko se ni ko Bibiliya ivuga? Na none aha tugomba kwitonda cyane kugira ngo imyumvire yacu kuri Satani idashingira gusa ku cyanditswe kimwe kivuga ngo, “umujura ntazanwa n’ikindi keretse kwiba no kwica no kurimbura” (Yoh 10:10). Mbega ukuntu numvise kenshi abantu bakoresha uyu murongo bashaka kwemeza ko ikintu cyose kije kwiba, kwica no kurimbura kiba giturutse kuri Satani! Nyamara iyo dusomye Bibiliya twitonze, tubona ko Imana ubwayo rimwe na rimwe yica ikarimbura. Reba iyi mirongo itatu mu ngero nyinshi zishoboka:

Utegeka agaca imanza, ni Imwe yonyine, ari yo ibasha gukiza no kurimbura (Yak 4:12).

Ahubwo ndabereka uwo mukwiriye gutinya: mutinye umara kwica umuntu agashobora kumujugunya muri gehinomu. Ni koko ndababwira abe ari we mutinya! (Luka 12:5.)

Kandi ntimuzatinye abica umubiri badashobora kwica ubugingo, ahubwo mutinye ushobora kurimburira ubugingo n’umubiri muri Gehinomu (Mat. 10:28).

Tuvuze ko buri kintu cyose kirimo kwica cyangwa kurimbura ari igikorwa cya Satani twaba twibeshye. Hari ingero nyinshi muri Bibiliya z’aho Imana yica kandi ikarimbura.

Tugomba kwibaza, igihe Yesu yavugaga umujura utazanwa n’ikindi uretse kwiba, kwica no kurimbura, niba ari Sani yavugaga koko? Na none icyo bidusaba ni ugusoma tureba igihe ayo magambo yayavugiye, ibindi biyakikije. Umurongo umwe mbere y’ayo magambo yavuze y’umujura utazanwa n’ikindi uretse kwiba, kwica no kurimbura, Yesu yaravuze ati, “Abambanjirije bose bari abajura n’abanyazi, ariko intama ntizabumvise” (Yohana 10:8). Iyo dusomye amagambo yose Yesu yavuze muri Yohana 10:1-15 avuga ko ari we Mwungeri mwiza, birushaho kugaragara cyane ko amagambo umujura n’abajura yakoresheje yavugaga abigisha b’ibinyoma n’abayobozi b’amadini.

Imyumvire Itandukanye Ku By’ikirere kibi n’ib za

Iyo inkubi y’umuyaga cyangwa guhinda umushyitsi kw’isi byadutse, bizana ikibazo cy’imyizerere mu mitwe y’abantu bizera Imana: “Ni nde uteye ibi?” Hari uburyo bubiri gusa bushoboka ku Bakristo bizera Bibiliya: Ni Imana cyangwa ni Satani.

Bamwe bashobora kubyamagana bati: “Reka reka! Ntitugomba gushyira amakosa ku Mana! Amakosa ni ay’abantu. Imana yo irabahanira gusa ibyaha byabo.”

Niba Imana izana inkubi y’umuyaga n’ibishyitsi nk’ibihano by’ibyaha, ni byo koko amakosa ni ay’abantu batumvira si ay’Imana, ariko ntibibuza ko na none Imana ari yo bibarwaho kuko ibīza ntibishobora kubaho Imana idaciye iteka.

Cyangwa, niba kandi ari Imana yemerera Satani ngo ateze inkubi z’umuyaga cyangwa ibishyitsi`kugira ngo ihane abanyabyaha, koko dushobora kuvuga ko ari Satani ubiteza, ariko na none, ni Imana ibikora. Impamvu ni uko ari yo yemerera Satani guteza ibyo byago kandi bitewe n’uko ibyo bīza biba bibaye ari ingaruka zitewe n’uko Imana yarakajwe n’ibyaha by’abantu.

Abandi bavuga ko ari Imana ari na Satani ntawuteza iyo miyaga y’inkubi cyangwa ibishyitsi, ahubwo ngo ni “ibintu bisanzwe byo mu kirere by’iyi si yacu y’ibyaha yanduye.” Mu buryo bufifitse, na bo baba bavuga ko abantu ari bo ba nyirabayazana b’ibyo bīza, ariko na none baba hari icyo batarasobanukirwa. Ibi na none ntibikuramo uruhare rw’Imana. Niba imiyaga y’inkubi ari “ibintu bisanzwe gusa byo mu kirere cy’iyi si yacu y’ibyaha,” ni nde wategetse ko bibaho? Biragaragara ko mu byukuri imiyaga y’inkubi itaremwe n’abantu. Ni ukuvuga ngo, izo nkubi z’imiyaga ntizibaho kuko hari ibinyoma bigeze ku gipimo runaka bimaze kuzamuka mu kirere. Ibishyitsi by’imitingito y’isi ntibiba kuko hari umubare runaka w’abantu basambanye.

Oya, niba hari isano iri hagati y’icyaha n’inkubi z’imiyaga, ni ukuvuga ko Imana ibirimo, kuko iyo miyaga ya kirimbuzi ari igihano cy’ibyaha. Nubwo byaba bibaho rimwe na rimwe, na bwo ni Imana yagennye ko bizajya biba rimwe na rimwe, bityo rero ibifitemo uruhare.

Nubwo kandi nta sano yaba iri hagati y’ibyaha n’ibīza, hanyuma Imana ikaba yararemye isi ikayikwanjika ntiyiringanize, hakabamo amakosa mu miterere yayo ku buryo rimwe na rimwe ihinduka igatigita kandi n’ikirere rimwe na rimwe kikarakara kikihinduriza, na none Imana yabarwaho ibyo bishyitsi n’imiyaga y’inkubi kuko ari yo muremyi, kandi ayo makosa yayo atera abantu imibabaro.

“Nyina w’Ibiriho” ntabaho

(There is No “Mother Nature”)

Bityo rero dufite ibisubizo by’uburyo bubiri gusa ku kibazo cy’ibīza. Ni Imana cyangwa ni Satani uba ari inyuma yabyo. Mbere y’uko tureba ibyanditswe bitwereka igisubizo cy’ukuri, reka tubanze twongere dutekereze kuri ubwo buryo bubiri bushoboka.

Niba Satani ari we uteza ibīza, ni ukuvuga ko Imana ishobora cyangwa idashobora kumubuza kubikora. Niba Imana ishoboye kubuza Satani guteza ibīza ariko ntimubuze, ubwo na none ni ukuvuga ko ibifitemo uruhare. Ibyago by’ibīza ntibyashobora na rimwe kuba itabyemeye.

Ariko noneho ku rundi ruhande. Reka dufate ko, Imana idashoboye kubuza Satani gukora ibyo akora, ariko ikaba yifuzaga kumubuza. Ariko se koko ibyo birashoboka?

Niba Imana idashoboye kubuza Satani guteza ibīza, ubwo noneho Satani arusha Imana imbaraga, cyangwa ayirusha amayeri. Ibi ni byo, mu byukuri, ba bandi bizera ko “Satani yafashe ubutware bwo gutegeka isi igihe Adamu yagwaga” bavuga. Bavuga ko Satani afite uburenganzira buciye mu mategeko bwo gukora icyo ashatse ku isi ngo kuko yibye Adamu ubutware yari yahawe. Ngo none, Imana yifuzaga kuba yabuza Satani kugira ibyo akora bibi, ngo ariko igomba kubahiriza ubutware yari yageneye Adamu, ngo bukaba ubungubu bufitwe na Satani. Mu bundi buryo bishatse kuvuga ngo Imana yarajijwe ntiyashobora kumenya hakiri kare uko bizagenda igihe Adamu azacumura, ariko Satani we kubera ko azi ubwenge kurusha Imana, yagize ubushobozi Imana itifuzaga ko agira. Jye sinarota mvuga ngo Satani arusha Imana ubwenge.

Niba iyo myizere ivuga ko “Satani yafashe ubutware bwa Adamu” ari yo koko, twakwibaza impamvu Satani adateza ibishyitsi cyangwa inkubi z’imiyaga birenze ibyo ateza ubu, kandi n’impamvu atareba ahirundiye Abakristo benshi ngo abe ari ho yibasira. (Nuvuga uti “ni uko Imana itamwemerera kwibasira aho Abakristo batuye ari benshi,” uraba wemeje ko Satani adashobora kugira icyo akora adahawe uruhushya n’Imana.)

Iyo tubirebye neza, dusanga ibisubizo bibiri gusa bishobora kuboneka ku kibazo cyacu ari ibi: (1) Imana ni yo iteza ibishyitsi n’inkubi z’imiyaga cyangwa (2) Satani ni we ubiteza ahawe uruhushya n’Imana.

Urabona ko utanitaye ku kumenya igisubizo cy’ukuri icyo ari cyo, uko bigenda kose, Imana ari yo ibitera? Igihe abantu bavuga ngo, “Imana si yo yohereje uriya muyaga–ni Satani wabikoze ahawe uruhushya n’Imana,” mu byukuri ntibaba bakuyemo uruhare rw’Imana mu buryo bwuzuye nk’uko bashobora kuba babyifuzaga. Niba Imana yashoboraga kuba yabujije Satani guteza incubi y’umuyaga, tutitaye ku kureba niba yabishakaga cyangwa itabishakaga, mu byukuri ni yo iba yabiteye. Abantu batumvira Imana bashobora gushyirwaho amakosa kubera ibyaha byabo (igihe inkubi y’umuyaga yoherejwe n’Imana cyangwa Imana yemeye ko ibaho nk’igihano), ariko na none byaba ari ubupfapfa kuvuga ko Imana nta ruhare ibifitemo na mba cyangwa ko atari yo ibiri inyuma.

Ubuhamya bw’Ibyanditswe

(Scripture’s Testimony)

Ni iki, ku buryo bw’umwihariko, Bibiliya ivuga ku “bīza”? Mbese Bibiliya ivuga ko Imana ari yo ibiteza cyangwa Satani? Reka tubanze turebe ibishyitsi kuko Bibiliya ibivugaho cyane.

Nk’uko Bibiliya ivuga, ibishyitsi bishobora kubaho ibihano by’Imana ku banyabyaha babikwiriye. Dusoma muri Yeremiya ngo: “Isi itigiswa n’uburakari bwayo [bw’Imana] kandi amahanga ntabasha kwihanganira umujinya wayo” (Yer. 10:10).

Yesaya arihanangiriza ati,

Uwiteka Nyiringabo azamuteza guhinda kw’inkuba n’umushyitsi w’isi n’umuriri ukomeye, na serwakira n’inkubi y’umuyaga, n’ikirimi cy’umuriro ukongora (Yes. 29:6).

Ushobora kuba wibuka ukuntu mu gihe cya Mose, isi yasamye ikamira Kora na bagenzi be bigometse (reba Kub. 16:23-34). Iki cyari igihano cy’Imana ku buryo bugaragara neza. Izindi ngero z’aho Imana yahanishije umushyitsi w’isi ziboneka muri Ezek. 38:19; Zab. 18:7; 77:18; Hag. 2:6; Luka 21:11; Ibyah. 6:12; 8:5; 11:13; 16:18.

Imwe mu mishyitsi y’isi yanditswe muri Bibiliya ntabwo ari ibihano by’Imana, ariko ibyo ari byo byose ni Imana yabaga ibiteye. Urugero, nk’uko ubutumwa bwiza bwa Matayo buvuga, igihe Yesu yapfaga isi yahinze umushyitsi (Mat. 27:51,54), habayeho ukundi guhinda umushyitsi kw’isi kandi igihe yazukaga (Mat. 28:2). Ni Satani se wabiteje?

Igihe Pawulo na Sila bahimbazaga Imana mu gicuku bari mu nzu y’imbohe i Filipi, “habayeho igishyitsi cyinshi, imfatiro z’inzu ziranyeganyega, inzugi zose ziherako zirakinguka, iminyururu ya bose iradohoka” (Ibyak 16:26). Mbese ni Satani wateje icyo gishyitsi? Si ko nibwira! N’umurinzi wa gereza amaze kubona Imbaraga z’Imana ibyo zikoze yarakijijwe. Kandi uwo si wo mushyitsi wonyine watewe n’Imana uvugwa mu gitabo cy’Ibyakozwe (reba Ibyak 4:31).

Mperutse gusoma ukuntu Abakristo bamwe, bamaze kumva mu iteganyagihe ko hari umushyitsi w’isi ugiye kubaho, bagiye aho hantu umushyitsi uzabera ngo “barwane intambara yo mu mwuka” batsinde Satani. Urabona ukuntu bibeshya? Byakabaye byiza mu buryo bugendanye na Bibiliya iyo basenga bagatakambira Imana ikagirira imbabazi abantu b’aho hantu. Kandi iyo bakora ibyo ntibiba byarabaye ngombwa ko batakaza igihe cyabo n’amafaranga bafata urugendo rwo kujya aho hantu umushyitsi washoboraga kubera–baba barasengeye Imana aho batuye. Ariko kujya kurwanya Satani ngo bahagarike umushyitsi w’isi bihabanye n’ibyo Bibiliya ivuga.

Naho Se Inkubi Z’Imiyaga?

(How About Hurricanes?)

Ijambo inkubi y’umuyaga (hurricane) ntabwo riri muri Bibiliya, ariko dushobora kubona ingero zivuga imiyaga ikomeye. Urugero:

Abamanuka bajya mu nyanja bakagenda mu nkuge, bagatundira mu mazi y’isanzure, barebeye imirimo y’Uwiteka n’ibitangaza bye imuhengeri. Kuko yategetse agahuhisha umuyaga w’ishuheri, ushyira hejuru umuraba waho (Zab. 107:23-25).

Maze Uwiteka yohereza umuyaga mwinshi mu nyanja, mu nyanja haba ishuheri ikomeye inkuge yenda kumeneka (Yona 1:4).

Hanyuma y’ibyo mbona abamarayika bane bahagaze ku mfuruka enye z’isi bafashe imiyaga ine yo mu isi kugira ngo hatagira umuyaga uhuha mu isi cyangwa mu nyanja cyangwa ku giti cyose (Ibyah. 7:1).

Biragaragara ko Imana ihagurutsa imiyaga ikaba ari na yo iyihosha.[6]

Muri Bibiliya yose hari icyanditswe kimwe gusa kivuga umuyaga woherejwe na Satani. Ni muri cya gihe cyo kugeragezwa kwa Yobu umugaragu we azana inkuru ati: “Nuko haza incubi y’umuyaga iturutse mu butayu, ihitana imfuruka enye z’inzu, maze inzu igwira abo basore barapfa” (Yobu 1:19).

Iyo dusomye igice cya mbere cy’igitabo cya Yobu tubona ko tubona ko Satani ari we wateje Yobu ibyago. Nyamara ntitugomba kwibagirwa ko Satani atashoboraga kugira icyo atwara Yobu cyangwa abana be Imana itabyemeye. Na none rero turabona ko Imana ari yo ifite ububasha ku muyaga.

Ishuheri Ku Nyanja Ya Galilaya

The Gale on Galilee

Twavuga iki se kuri ya “shuheri” yamereraga nabi Yesu n’abigishwa be ubwo bari mu bwato bambuka inyanja ya Galilaya? Agomba kuba rwose ari Satani wateje iriya nkubi y’umuyaga, kuko Imana itashoboraga kohereza umuyaga washoboraga kubika ukaroha ubwato bwarimo Umwana wayo. “Ubwami bwirwanyije ubwabwo burasenyuka,” none se kuki Imana yari guteza umuyaga washoboraga kubangamira ubuzima bwa Yesu n’abigishwa cumi na babiri?

Ibi ni ibitekerezo bifite ishingiro, ariko reka tubanze twibaze akanya gato. Niba Imana atari yo yohereje umuyaga akaba ari Satani wawuteje, na none ariko tugomba kwemera ko Imana yemereye Satani kuwuteza. Na none rero cya kibazo ni cyo kikigomba gusubizwa: Kuki Imana yari kwemerera Satani guteza umuyaga ushobora kubangamira ubuzima bwa Yesu na ba bandi cumi na babiri?

Mbese hari igisubizo twabona? Wenda Imana hari icyo yigishaga abo bigishwa ku byo kwizera. Wenda yarabageragezaga. Wenda yageragezaga Yesu, wagombaga “kugeragezwa mu buryo bwose nkatwe, ariko ntakore icyaha” (Heb. 4:15). Kugira ngo Yesu ageragezwe mu buryo bwuzuye, yagombaga kugira ubwo ageragezwa kuba yagira ubwoba. Cyangwa Imana yashakaga guhesha Yesu icyubahiro. Cyangwa yashakaga gukora ibi byose bimaze kuvugwa haruguru.

Imana yajyanye Abisirayeli ku Nyanja Itukura kandi izi neza ko ingabo za Farawo zibakurikiye zishobora kuhabafatira. Nyamara se ntiyarimo ibakura mu bubata bw’Abanyegiputa? None se ubwo ntiyirwanyaga ubwayo ibayobora ahantu bari buze kurimburirwa? Mbese aha ntihatwereka “ubwami bwirwanya ubwabwo”?

Oya, kuko nta mugambi Imana yari ifite wo kwicisha Abisirayeli. Kandi nta mugambi yari ifite wo kwemerera Satani ngo ateze ishuheri mu Nyanja ya Galilaya cyangwa ngo Yesu n’abigishwa be cumi na babiri barohame.

Bibiliya ntivuga ko ari Satani wohereje uwo muyaga ku Nyanja ya Galilaya, nta n’ubwo ivuga ko ari Imana yawohereje. Bamwe bavuga ko ari Satani ugomba kuba warawuteje kuko Yesu yawucyashye. Wenda birashoboka, ariko iyo ngingo ntifite ireme. Yesu ntiyacyashye Imana–Yacyashye umuyaga. N’Imana Data ni ko iba yarabigenje. Ni ukuvuga ko ishobora guhagurutsa umuyaga hanyuma ikawuturisha iwucyaha. Kuba gusa Yesu yaracyashye umuyaga ntibivuga ko ari Satani wari wawuteje.

Na none ntidukwiriye gushingira imyizerere yacu yose ku murongo umwe gusa kandi utagira icyo werekana mu byukuri. Namaze gutanga ibyanditswe byinshi byerekana ko Imana ifite ubutware busesuye ku muyaga, kandi akenshi cyane ni yo iwohereza. Ingingo yanjye y’ingenzi ni uko Satani nubwo ari “imana y’iyi si,” adafite rwose ubutware busesuye ku muyaga cyangwa ngo agire uburenganzira bwo guteza inkubi y’umuyaga igihe icyo ari cyo cyose ashakiye cyangwa aho ashatse hose.

Nuko rero igihe inkubi y’umuyaga yadutse, ntabwo dukwiye kubibona nk’aho ari ibintu byacitse Imana, cyangwa ibintu yifuzaga guhagarika ariko ikaba itabishoboye. Kuba Yesu yaracyashye umuyaga mu Nyanja ya Galilaya ugatuza byari bikwiye kuba ikimenyetso gihagije cy’uko Imana ibishatse ishobora guhagarika inkubi y’umuyaga.

Kandi iyo Imana yohereje inkubi y’umuyaga (cyangwa ibyemeye), ni uko iba ifite impamvu, kandi igisubizo cyumvikana ku kibazo cy’igituma yohereza cyangwa ikemerera umuyaga uza ugasenya ukarimbura ibintu bitagira uko bingana ni uko iba ihana kandi yihanangiriza abantu batumvira.

“Ariko Inkubi Z’imiyaga Zijya Zigira Ingaruka Ku Bakristo”

(“But Hurricanes Sometimes Harm Christians”)

Hanyuma se twavuga iki ku Bakristo babangamirwa cyane n’ibīza? Iyo incubi y’umuyaga yadutse ntisenyera abadakijijwe gusa. Mbese urupfu rwa Yesu yitangaho igitambo, ntirwakuyeho Abakristo umujinya w’Imana? None dushobora dute kuvuga ko ari Imana iteza ibīza kandi bishobora no guhitana abana bayo?

Ibi koko ni ibibazo bikomeye gusubiza. Ariko tugomba kumenya ko bitoroshye gusubiza turamutse tugendeye ku myumvire ipfuye yo kumva ko Satani ari we uteza ibīza. Niba Satani ari we uteza ibīza byose, none kuki Imana imwemerera guteza ibintu bishobora kugirira nabi abana bayo? Urabona ko na none tugifite cya kibazo.

Bibiliya ivuga yeruye ko abari muri Kristo “batagenewe umujinya” (1 Tes. 5:9). Kandi Bibiliya ikavuga ko abatumvira Yesu “umujinya w’Imana uguma kuri”(Yohana 3:36). Ariko se umujinya w’Imana waguma ute ku badakijijwe ntugire ingaruka ku bakijijwe? Igisubizo ni uko rimwe na rimwe bidashoboka, kandi ibyo tugomba kubyakira gutyo.

Mu minsi yo kuva muri Egiputa, Abisirayeli bose babaga mu gace kamwe, ibyago byose Uwiteka yateje Abanyegiputa, Abisirayeli bo ntibyabagezeho (reba Kuva 8:22-23; 9:3-7; 24-26; 12:23). Ariko twebweho tubana n’ “Abanyegiputa” no mu kazi aho dukora dukorana na bo. Niba se Imana igomba kubahanisha ibīza, twe twabicika dute?

Gucika/kurokoka ni ryo jambo rwose ry’urufunguzo rwo kugira ngo umuntu asobanukirwe igisubizo kuri iki kibazo. Nubwo Nowa yarokotse umujinya w’Imana igihe yatezaga umwuzure, ariko na we byamugizeho ingaruka, kuko yarushye abaza inkuge, kandi yagombye kumara umwaka ari muri ubwo bwato hagati y’iminuko y’inyamaswa n’amatungo bitandukanye byataga amase n’amahurunguru. (Nyamara kandi ari Isezerano Rya Kera ari n’Irishya yombi avuga ko Imana ari yo yateje umwuzure wa Nowa, ntabwo ari Satani; reba Itang. 6:17; 2 Pet. 2:5).

Loti yararusimbutse igihe ibihano by’Imana byamanukiraga Sodomu na Gomora, ariko yatakaje ibyo yari atunze byose kuko byarimbuwe n’umuriro n’amazuku. Igihano cy’Uwiteka ku banyabyaha cyagize ingaruka ku mukiranutsi.

Imyaka myinshi mbere y’uko biba, Yesu yaburiye abizera b’i Yerusalemu ko bagomba kuzahunga ubwo bazabona umujyi wabo ugoswe n’ingabo z’amahanga, kuko icyo kizaba ari igihe cyo “guhōra” (Luka 21:22-23)–ibyo bikerekana neza ko wari umugambi w’umujinya w’Imana kugira ngo Yerusalemu izagotwe n’Abaroma mu mwaka wa 70 nyuma ya Yesu Kristo. Imana ishimwe ku Bakristo bumviye Kristo kuko bahunze bagakiza amagara yabo, ariko batakaje ibyabo basize i Yerusalemu.

Muri izi ngero zose uko ari eshatu tubonye haruguru, turabona ko abantu b’Imana na bo ingaruka zishobora kubageraho ku gipimo runaka igihe Imana itanze ibihano ku banyabyaha. Bityo rero ntidushobora guherako dufata umwanzuro ngo tuvuge ko Imana atari yo iteza ibīza ngo kubera ko bigera no ku Bakristo.

None Se Twakora iki?

(What Then Shall We Do?)

Tuba mu isi yavumwe n’Imana, isi ihura n’umujinya w’Imana igihe cyose. Pawulo yaranditse ati, “Umujinya w’Imana uhishurwa [ntabwo ari “ugiye guhishurwa”] uva mu ijuru ubyukirijwe ubugome no gukiranirwa by’abantu byose” (Rom. 1:18). Twe rero nk’abantu baba mu isi mbi, yavumwe n’Imana, ntidushobora guhunga burundu ingaruka z’umujinya w’Imana, nubwo uwo mujinya atari twe uba uziye by’umwihariko.

Ubwo tumenye ibi se twakora iki? Mbere na mbere twakwiringira Imana. Yeremiya yaranditse ati:

Hahirwa umuntu wizera Uwiteka, Uwiteka akamubera ibyiringiro. Kuko azahwana n’igiti cyatewe hafi y’amazi gishorera imizi mu mugezi. Ntikizatinya amapfa nacana, ahubwo ikibabi cyacyo kizahorana itoto, ntikizita ku mwaka wacanyemo amapfa kandi ntikizareka kwera imbuto zacyo (Yer. 17:7-8).

Urabona ko Yeremiya atavuze ko umuntu wiringira Uwiteka atazigera ahura n’amapfa na rimwe. Oya, ahubwo iyo amapfa acanye umuntu wiringira Uwiteka amera nk’igiti gishoreye imizi yacyo mu mugezi. Aba afite ahandi akura ibimutunga, mu gihe isi iba irimo iruma hirya no hino. Inkuru ya Eliya agaburirwa n’igikona igihe amapfa yateraga muri Isirayeli ni urugero ruherako ruza mu bitekerezo (reba 1 Abami 17:1-6). Dawidi yanditse avuga ku bakiranutsi ati, “Mu minsi y’inzara bazahazwa” (Zab. 37:19).

Ariko se amapfa ntaterwa na Satani? Oya, si ko Bibiliya ivuga. Iteka Imana ni yo iba ibiri inyuma, kandi iteka bikunze kuvugwa ko amapfa aba aturutse ku mujinya Imana isutse ku bantu babikwiye. Urugero:

Uwiteka Nyiringabo avuga atya ati, “Dore ngiye kubahana, abasore bazicishwa inkota, abahungu babo n’abakobwa babo bazicwa n’inzara” (Yer. 11:22).

Uku ni ko Uwiteka Nyiringabo avuga ati, “Dore nzabagabiza inkota n’inzara n’icyorezo, kandi nzabahindura nka za mbuto mbi z’umutini, zitaribwa kuko ari mbi” (Yer. 29:17).

“Mwana w’umuntu, igihugu nikinkorera icyaha kigacumura, nanjye nkakiramburaho ukuboko kwanjye ngakuraho urushingikirizo rw’umutsima, maze nkagiteza inzara nkagitsembamo abantu n’amatungo…” (Ezek. 14:13).

“Mwiringiraga kubona byinshi ariko dore byabaye bike, mubizanye imuhira mbitumuza umwuka wanjye. Ibyo byatewe n’iki? Ni ko Uwiteka Nyiringabo abaza. Byatewe n’inzu yanjye isigaye ari umusaka, kandi umuntu wese wo muri mwe yihutira kwiyubakira iye nzu. Nicyo gituma ijuru ku bwanyu ryimana ikime, n’isi ibura umwero wayo. Nuko ntera amapfa mu gihugu no ku misozi, no ku myaka no ku nzabibu, no ku mavuta ya Elayo no ku byera mu butaka byose, no ku bantu no ku matungo, no ku mirimo yose ikoreshwa amaboko” (Hag. 1:9-11).

Mu rugero rwa kane haruguru, tubona ko Abisirayeli ari bo biswe ba nyirabayazana b’amapfa ku bw’ibyaha byabo, ariko na none Imana ikavuga ko ari yo yayateje.[7]

Iyo Imana iteje amapfa abantu babi, ariko tukaba dutuye muri bo, tugomba kwiringira ko Imana izadutunga. Pawulo yahamije ko inzara idashobora kudutandukanya n’urukundo rwa Kristo!: “Ni nde wadutandukanya n’urukundo rwa Kristo? Mbese ni amakuba, cyangwa ni ibyago, cyangwa ni ukurenganywa, cyangwa ni inzara, cyangwa ni ukwambara ubusa, cyangwa ni ukuba mu kaga, cyangwa ni inkota?” (Rom. 8:35). Urabona ko Pawulo atavuze ko Abakristo batazigera bahura n’inzara, ahubwo yabaye nk’ukomoza ku kuvuga ko bashobora guhura n’inzara, nubwo we nk’umuntu uzi cyane Ibyanditswe, yari azi ko amapfa ashobora guterwa n’Imana nk’igihano ku banyabyaha.

Kuganduka Hamwe N’Ubwenge

Icya kabiri, tugomba kumvira kandi tugakoresha ubwenge bw’Imana kugira ngo twirinde tutagerwaho n’umujinya w’Imana uba wateganyirijwe ab’isi. Nowa yabaje inkuge, Loti yahungiye mu misozi, Abakristo b’i Yerusalemu bahunze umujyi wabo; aba bose bumviye Imana kugira ngo batagibwaho n’igihano cy’abanyabyaha.

Ndamutse ntuye ahantu hakunda kuba inkubi z’imiyaga, nakubaka inzu ikomeye idashobora kugurukanwa n’umuyaga cyangwa se nkubaka inzu ihendutse cyane itazandushya kongera kubaka! Kandi ngasenga. Buri Mukristo aba akwiye gusenga kandi agakomeza gutega amatwi uwo Yesu yasezeranye ko “azatubwira ibyenda kuba” (Yohana 16:13) kugira ngo dushobore kwirinda umujinya w’Imana uza ku banyabyaha.

Dusoma mu gitabo cy’Ibyakozwe 11 iby’umuhanuzi Agabo wavuze ku by’inzara yendaga gutera kandi yashoboraga kuzamerera nabi Abakristo b’i Yudaya. Ku bw’iyo mpamvu Pawulo na Barunaba bakiriye amaturo yo kuzagoboka ab’i Yudaya mu gihe gikomeye (reba Ibyak 11:28-30).

Mbese ibyo byabaho muri iki gihe? Yego rwose, kuko Umwuka Wera atahindutse, cyangwa ngo urukundo rw’Imana rugajuke. Ariko birababaje ko bamwe mu mubiri wa Kristo batiteguriye izo mpano n’uko gukora k’Umwuka Wera, kandi bityo bitewe n’uko “bazimya Umwuka” (1 Tes. 5:19) bagahomba bimwe mu byiza by’Imana.

Nyakwigendera Demos Shakarian, wabaye perezida w’umuryango Full Gospel Businessmen, ari na we wawushinze, yandika igitabo cy’ubuzima bwe avuga ukuntu Imana yavugiye mu gahungu k’agahanuzi katize amashuri ivugana n’Abakristo bo muri Arumeniya mu myaka y’1800. Imana yarababuriye ibabwira itsembabwoko (holocaust) ryendaga kubaho, bityo ibihumbi by’Abakristo b’abapentekoti bizeraga gukora k’Umwuka Wera barahunze, barimo n’ababyeyi b’ababyeyi ba Demos Shakarian. Nyuma yaho gato, Turikiya yateye Arumeniya maze Abanyarumeniya basaga miliyoni bararimburwa, harimo n’Abakristo bari banze kumvira uko Imana yababuriraga.

Byaba byiza dukomeje kwiyugururira Umwuka Wera kandi tukumvira Imana, bitabaye ibyo, natwe birashoboka cyane ko umujinya w’Imana watugeraho, kandi mu byukuri itagambiriye ko twebwe bitugeraho. Hari umugore Elisa yigeze kugira inama ati: “Hagurukana n’abo mu nzu yawe, ugende usuhukire aho uzashobora hose, kuko Uwiteka ategetse ko inzara itera ikazamara imyaka irindwi mu gihugu” (2 Abami 8:1). Mbese iyo uwo mugore ataza kumvira umuhanuzi?

Mu gitabo cy’Ibyahishuwe tubona aho Imana iburira abantu ngo basohoke bave muri “Babuloni” kugira ngo umujinya w’Imana umanukiye Babuloni utabageraho:

Numva irindi jwi rivugira mu ijuru riti, “Bwoko bwanjye, nimuwusohokemo [Babuloni] kugira ngo mwe gufatanya n’ibyaha byawo, mwe guhabwa no ku byago byawo. Kuko ibyaha byawo byarundanijwe bikagera mu ijuru, kandi Imana yibutse gukiranirwa kwawo….Ku bw’ibyo, ibyaha byawo byose bizaza ku munsi umwe, urupfu n’umuborogo n’inzara kandi uzatwikwa ukongoke, kuko Umwami Imana iwuciriye ho iteka ari iy’imbaraga” (Ibyah. 18:4-5,8).

Mu magambo make, Imana ifite ubutwre ku guhindagurika kw’ikirere no ku bīza. Muri Bibiliya Imana yakomeje kwerekana kenshi ko ari yo ifite ubutware ku biriho byose, uhereye ku mvura yagushije iminsi mirongwine igihe cya Nowa, kugeza ku mvura y’urubura n’ibindi byago yagiye iteza abanzi ba Isirayeli, kugeza ku ishuheri yahagurukije mu nyanja igateza umuraba ukomeye ubwato Yona yari arimo, kugeza ku guturisha umuyaga mu Nyanja ya Galilaya. Ni, “Umwami w’ijuru n’isi” nk’uko Yesu yavuze (Mat 11:25). Ibindi byanditswe byerekana uburyo Imana ifite ubutware ku biriho byose, reba Yos. 10:11; Yobu 38:22-38; Yer. 5:24; 10:13; 31:35; Zab. 78:45-49; 105:16; 107:33-37; 135:6-7; 147:7-8,15-18; Mat. 5:45; Ibyak 14:17.

Hari ibibazo bike dufitiye ibisubizo

(A Few Questions Answered)

Mbese iyo Imana ihana abantu ibateza inzara, imyuzure, imishyitsi y’isi, ni icyaha ko twebwe nk’abantu bahagarariye Imana mu isi, dutabara abantu bari mu kaga k’ibihano batejwe n’Imana?

Oya rwose. Tugomba kumenya ko Imana ikunda abantu bose, harimo n’abo iha ibihano. Nubwo bishobora kudutangaza cyane, ariko ibihana itanga mu guteza ibīza, mu byukuri bigaragaza urukundo rwayo. Ibyo bishoboka bite? Mu miruho n’ibibazo biterwa n’ibīza, Imana iba iburira abantu ikunda ko ari Imana ikiranuka igahana ibyaha, kandi ko icyaha kigira ingaruka. Imana ijya ireka hakabaho umubabaro w’igihe gito kugira ngo abantu bashobore gukanguka babone ko bakeneye Umukiza–kugira ngo bazashobore kurokoka inyanja yaka umuriro. Urwo ni urukundo!

Kugeza igihe cyose umuntu aba agihumeka, Imana ikomeza kumugaragariza imbabazi nyinshi kandi agera igihe akihana. Mu buryo bw’impuhwe no gufasha abagezweho n’umujinya w’Imana w’akanya gato, nyamara bakaba bashobora kurokoka umujinya wayo w’iteka, dushobora kubagaragariza urukundo rw’Imana. Ibīza biduha uburyo bwiza bwo kugera ku bantu Yesu yapfiriye.

Mbese kugeza ubutumwa bwiza ku bantu si cyo kintu cy’ingenzi cyane muri ubu buzima? Iyo turebye ibintu ku buryo bw’iteka ryose, tubona ko imibabaro iterwa n’ibīza ari ubusa ugereranyije n’imibabaro abazatabwa mu nyanja y’umuriro bazahura na yo.

Birazwi ko muri rusange abantu bakira ubutumwa bwiza igihe bari mu mubabaro. Hari ingero nyinshi muri Bibiliya zibigaragaza, kuva ku kwihana kw’Abisirayeli mu gihe bakandamizwaga n’amahanga abakikije, kugeza ku nkuru ya Yesu ya wa mwana w’ikirara. Abakristo bakwiriye kubona ibīza nk’igihe ibisarurwa biba byeze cyane bikwiriye gusarurwa.

Reka Tuvuge Ukuri

(Let’s Tell the Truth)

Ariko se dukwiriye kubwira ubuhe butumwa abantu baba bagerageza kongera gutangira ubuzima nyuma yo gusigwa iheruheru n’inkubi y’umuyaga cyangwa umushyitsi w’isi? Twabasubiza dute igihe batubajije icyatumye Imana ireka ibyo bikababaho? Dukwiye kuvugisha ukuri ku byo BIbiliya ivuga, tukabwira abantu ko Imana ikiranuka kandi ko ibyaha byabo bigira ingaruka. Tubabwire ko guhinda k’umuyaga guteye ubwoba bumvise ari agace gato cyane kerekana imbaraga zitangaje Imana ifite, kandi ko ubwoba bagize igihe inzu yabo yatigitaga ntaho bihuriye n’ubwoba bukomeye buzabafata bajugunywa mu muriro. Kandi tugomba kubabwira ko nubwo twese twari dukwiriye gutabwa muri gehinomu, ko Imana mu mbabazi zayo iduha igihe cyo kwihana no kwizera Yesu, ari we dushobora gukirizwamo umujinya w’Imana.

“Ariko ntidukwiye gutera abantu ubwoba tubakangisha Imana, si byo?” Ni ko bamwe babaza. Igisubizo kiri muri Bibiliya: “Gutinya/kūbaha Uwiteka ni ishingiro ryo kumenya” (Imig. 1:7). Iyo umuntu ataratinya Imana, mu byukuri nta kintu aba arakamenya.

None se Abantu Barakariye Imana?

(What if People Become Angry With God?)

None se nti hari abantu bashobora kurakarira Imana kubera imibabaro? Birashoboka, ariko tugomba kubafasha mu bugwaneza kubona ubwibone bwabo. Nta muntu n’umwe ufite uburenganzira bwo kwitotombera Imana, kuko twese twakabaye twaramaze kujugunywa muri gehinomu kera. Abantu aho gutuka Imana ku bw’ibyago bakwiriye kuyihimbaza bayishimira urukundo rwinshi ibakunda kugira ngo ibabūrire. Imana ifite uburenganzira bwose bwo kuba yareka umuntu uwo ari we wese agakurikira inzira y’irari rye izamugeza mu muriro. Ariko Imana ikunda abantu kandi irabahamagara uko bukeye ngo bave mu bibi. Ibahamagara bucece mu kubumbura kw’indabyo z’ibiti, mu kuririmba kw’inyoni, mu bwiza bw’imisozi, no mu kurabagirana kw’uduhumbi n’uduhumbagiza tw’inyeyeri zo ku ijuru. Irabahamagara mu ijwi ry’umutima-nama wabo, biciye no mu nzu yayo itorero, no mu Mwuka Wera wayo. Ariko ntibita ku guhamagara kwayo.

Nta gushidikanya ko atari ubushake bw’Imana ko abantu bababara, ariko iyo bakomeje kutayitaho, irabakunda cyane ku buryo ikoresha uburyo bukomeye nk’ubwo bwo kubababaza kugira ngo bayihindukirire bayitege amatwi. Inkubi z’imiyaga, ibishyitsi, imyuzure n’inzara ni bumwe muri ubwo buryo bukomeye. Imana iba yiringiye ko ibyago nk’ibyo bishobora gucisha bugufi ubwibone bw’abantu bigatuma basubiza amaso inyuma bakibaza.

Mbese Imana Irarenganya Mu Guhana Kwayo

(Is God Unfair in His Judgment?)

Iyo tureba Imana n’isi yacu mu buryo bwa Bibiliya, ubwo ni bwo gusa tuba dutekereza uko bikwiriye. Bibiliya yerekana ko twese twari tugenewe umujinya w’Imana, ariko ko Imana igira imbabazi. Igihe abantu bari mu kaga bavuga ko atari uko Imana yari ikwiriye kubagira, nta kabuza birayibabaza. Buri wese mu byukuri ahabwa imbabazi zirenze izo yari akwiriye.

Muri uwo murongo, Yesu yigeze kuvuga ku byago bibiri byo mu gihe cye. Dusoma mu butumwa bwiza bwa Luka ngo:

Muri icyo gihe hari abantu bari bahari bamutekerereza [Yesu] iby’Abanyagalilaya, abo Pilato yavangiye amaraso yabo n’ibitambo byabo. Yesu arabasubiza ati, ” Mbese mugira ngo abo Banyegalilaya bari abanyabyaha kuruta abandi Banyegalilaya, ubwo bababajwe batyo? Ndababwira yuko atari ko biri, ahubwo namwe nimutihana muzarimbuka mutyo mwese. Cyangwa se ba bandi cumi n’umunani, abo umunara w’i Silowamu wagwiriye ukabica, mugira ngo bari abanyabyaha kuruta abandi b’i Yerusalemu bose? Ndababwira yuko atari ko biri, ahubwo namwe nimutihana muzarimbuka mutyo mwese” (Luka 13:1-5).

Abanyagalilaya bishwe n’ukuboko kwa Pilato ntabwo bashoboraga kuvuga ngo, “Imana yaturenganyije kuko itadukijije Pilato!” Oya, bari abanyabyaha bakwiriye urupfu. Kandi nk’uko Yesu yavuze, Abanyegalilaya barokotse bari kuba bibeshye baramutse bihutiye kuvuga ko bari bafite ibyaha bike kurusha bagenzi babo bishwe. Ntacyo bari bakoze ngo gitume Imana ibishimira kurusha abo bapfuyeapfuye–ahubwo bagiriwe imbabazi ziruta izabo.

Ubutumwa bwa Kristo bwari busobanutse neza: “Mwese muri abanyabyaha. Icyaha kigira ingaruka. Muriho kubera imbabazi z’Imana. Nimwihane rero namwe igihe kitarabarengana.”

Yesu yashoje amagambo ye kuri ayo makuba aca umugani uvuga ku mbabazi z’Imana:

Kandi abacira uyu mugani ati: “Hariho umuntu wateye umutini mu ruzabibu rwe, bukeye araza awushakaho imbuto arazibura. Abwira umuhinzi ati, ‘Dore none uyu mwaka ni uwa gatatu, nza gushaka imbuto kuri uyu mutini sinzibone. Uwuce, uakomeza kunyunyuriza iki ubutaka?’ Na we aramusubiza ati, ‘Databuja, uwureke uyu mwaka na wo, nywuhingire, nywufumbire, ahari hanyuma wakwera imbuto. Icyakora nutera uzawuce'” (Luka 13:6-9).

Aha ni ho hagaragarira uko ubutabera bw’Imana n’imbabazi zayo bigendana. Ubutabera bw’Imana buravuga ngo, “Ca icyo giti kitagira icyo kimaze!” Ariko imbabazi zayo zikinginga ziti, “Oya, cyongere iminsi turebe ko cyakwera imbuto.” Umuntu wese udafite Kristo ameze nk’icyo giti.

Mbese Twacyaha Inkubi Z’imiyaga n’Imyuzure?

(Can We Rebuke Hurricanes and Floods?)

Ikibazo kimwe cya nyuma ku byerekeye ibīza: Mbese turamutse dufite kwizera guhagije, ntitwacyaha ibīza tukabihagarika ntibize?

Kugira kwizera guhagije ni ukwizera ibyo Imana yahishuye ko ari bwo bushake bwayo.Kwizera rero kugomba kuba gushingiye ku ijambo ry’Imana ubwayo bitabaye ibyo ntikuba ari ukwizera na gato, biba ari ibyiringiro cyangwa se ibyo umuntu yibwira gusa. Nta hantu na hamwe muri Bibiliya Imana iduha isezerano ry’uko tuzacyaha tugaturisha inkubi z’imiyaga, bityo rero nta buryo umuntu yagira kwizera ko kubikora(uretse igihe Imana mu butware bwayo yaba imuhaye uko kwizera).

Reka nongere mbisobanure neza. Uburyo buhari bwonyine kugira ngo umuntu agire kwizera gucyaha inkubi y’umuyaga ni igihe yaba azi neza ko Imana itashakaga guteza ahantu runaka iyo nkubi y’umuyaga. Kuko nk’uko twabibonye muri BIbiliya, Imana ni yo ifirte ubutware ku muyaga bityo ni yo iteza incubi z’imiyaga zirimbura. Ni yo mpamvu rero bidashoboka ko umuntu yagira kwizera kutajegajega ko yahagarika inkubi y’umuyaga kandi Imana ubwayo yategetse ko bibaho! Keretse gusa Imana yahinduye gahunda yayo ku nkubi y’umuyaga yendaga guteza, kandi ibyo ishobora kubikora isubiza gusenga k’umuntu wayinginze ngo igire imbabazi, cyangwa se igihe abantu yendaga guhana bihannye (aha umuntu yibuka inkuru ya Ninewi igihe cya Yona). Ariko nubwo Imana yahindura gahunda yayo, ntawagira kwizera ko gucyaha inkubi y’umuyaga ngo ayiturishe keretse uwo muntu yamenye ko Imana yahinduye gahunda yayo kandi akamenya ko ishaka ko acyaha agaturisha uwo muyaga.

Umuntu umwe wenyine wacyashye agaturisha umuyaga w’ishuheri ni Yesu. Uburyo bumwe gusa buhari bwo kugira ngo hagire uwo ari we wese muri twe wabikora ni uko Imana yaba imuhaye “impano yo kwizera,” ( cyangwa impano yo “kwizera kudasanzwe” nk’uko rimwe na rimwe yitwa), imwe mu mpano icyenda z’Umwuka zanditse mu 1 Abakorinto 12:7-11. Nk’uko bimeze ku mpano z’Umwuka zose, impano yo kwizera ntikora nk’uko twe dushaka, ahubwo ni nk’uko Umwuka ashaka gusa (reba 1 Kor. 12:11). Nuko rero, igihe Imana itaguhaye kwizera kudasanzwe ko gucyaha inkubi y’umuyaga iteye, ntukwiye kuguma mu nzira yawo, ngo uhagaze mu kwizera. Ukwiye kuva mu nzira ngo utaguhitana! Nakugira inama kandi ko wasenga kugira ngo Imana ikurinde, kandi ukayitakambira ngo igirire imbabazi abo bantu yari izaniye ibihano, ugasenga ngo irinde ubugingo bwabo kugira ngo bongererwe igihe cyo kwihana.

Urabona ko igihe Pawulo yari mu bwato agana i Roma bamaze ibyumweru bibiri bateshwa icyerekezo n’ishuheri ikomeye, atigeze akangara uwo muyaga ngo utuze (reba Ibyak 27:14-44). Impamvu atabikoze ni uko atari abishoboye. Kandi urabona ko Imana yagiriye imbabazi abari bari mu bwato bose, kuko bose uko ari 276 bararokotse igihe ubwato bwarohamaga (reba Ibyak 27:24, 34, 44). Ndibwira ko Imana yabagiriye imbabazi bitewe n’uko Pawulo yabasengeye akayitakambira ngo ibagirire imbabazi.

---

[1] Ibitekerezo bivuguruza bibiri byarashubijwe: (1) Yuda avuga impaka zabaye hagati ya Mikayeli na Satani bahanganiye ku murambo wa Mose, ariko ntaho avuga ko barwanye rwose. Mu byukuri Yuda atubwira ko Mikayeli “atahangaye gucira urubanza Satani amuvuma, ahubwo yaramubwiye ati, ‘Umwami Imana aguhane'” (Yuda 1:9). (2) Igihe Elisa n’umugaragu we bari bagoswe n’ingabo z’Abasiriya mu mudugudu wa Dotani, Elisa yasenze Imana ngo ihumure amaso y’umugaragu we (2 Abami 6:15-17). Icyakurikiyeho ni uko umugaragu we yabonye “amafarashi n’amagare by’umuriro” dutekereza ko abari bari kuri ayo mafarashi ari ingabo z’abamarayika mu isi y’umwuka. Nyamara ibi ntibyerekana ko aba bamarayika bari bamaze cyangwa bagiye kurwana n’abadayimoni. Rimwe na rimwe abamarayika Imana ijya ibakoresha mu gusohoza uburakari bwayo ku bantu babi; urugero ni igihe marayika umwe yatsembaga ingabo z’Abasiriya 185,000 nk’uko byanditse mu 2 Abami 19:35.

[2] Urugero, reba Mat. 1:20; 2:13,19; 4:11; Luka 1:11-20, 26-38.

[3] Iki gice cyose kirerekana kandi ko Yobu “atakinguriye Satani umuryango kubera ubwoba bwe” nk’uko bamwe bakunze kwibwira. Imana ubwayo ni yo yabwiye ibya Yobu muri 2:3: “Yakomeje [Yobu] gukiranuka kwe n’ubu, nubwo wanteye kumugirira nabi nkamuhora agatsi.” Ibi mbivugaho mu buryo bunonosoye mu gitabo cyanjye nise God’s Tests (Kugeragezwa n’Imana), pp. 175-181, kandi kiboneka mu rurimi rw’Icyongereza ku rubuga rwacu rwa interineti (www.shepherdserve.org).

[4] Reba kandi 1 Abakorinto 10:13, byerekana ko Imana ishyiraho umurongo ntarengwa ku kugeragezwa kwacu, bikerekana ko ishyiriraho umurongo nyirukutugerageza ari we Satani.

[5] Mbese ibi biravuga ko tutagomba gusengera abategetsi, cyangwa ngo tujye mu matora gutora abayobozi, kuko tuzi ko Imana yimika uwo ishatse? Oya, muri demokarasi, umujinya w’Imana urimīrwa. Duhabwa uwo twatoye, kandi ubusanzwe abantu babi batora ababi nka bo. Ku bw’iyo mpamvu abakiranutsi bakwiye gutora. Byongeye kandi, mu Isezerano rya Kera no mu Isezerano Rishya, hose dusabwa gusengera abadutegeka (Yer. 29:7; 1 Tim. 2:1-4), ibyo bikerekana ko dushobora kugira uruhare mu buryo Imana igena abo yimika. Bitewe n’uko rimwe na rimwe igihano cy’Imana kiza mu buryo bw’abategetsi babi, kandi bitewe n’uko ibihugu byinshi biba bikwiriye guhanwa, dushobora gutakambira Imana kandi ikatwumva, kugira ngo igihugu cyacu by’umwihariko kitagerwaho n’ibigikwiriye byose.

[6] Ibindi byanditswe byerekana ko Imana ari yo ifite ubutware ku muyaga ni: Itang. 8:11; Kuva 10:13,19; 14:21; 15:10; Kub. 11:31; Zab. 48:7; 78:76; 135:7; 147:18; 148:8; Yes. 11:15; 27:8; Yer. 10:13; 51:16; Ezek. 13:11,13; Amosi 4:9,13; Yona 4:8; Hag. 2:17. Inyinshi muri izi ngero ni aho Imana yakoresheje umuyaga mu buryo bwo guhana.

[7] Ibindi byanditswe byerekana ko Imana ari yo iteza amapfa, reba Guteg. 32:23-24; 2 Sam. 21:1; 24:12-13; 2 Abami 8:1; Zab 105:16; Yes. 14:30; Yer. 14:12,15-16; 16:3-4; 24:10; 27:8; 34:17; 42:17; 44:12-13; Ezek. 5:12,16-17; 6:12; 12:16; 14:21; 36:29; Ibyah. 6:8; 18:8). Yesu ubwe na we yavuze ko Imana “igusha imvura ku bababi n’abeza” (Mat 5:45). Imana ni yo igenga imvura.

 

مسئلۀ جدال روحی در سالهای اخیر به طور فزاینده ای در کلیساها رایج شده است. متاسفانه بیشتر چیزهایی که آموزش داده می شود، مغایر با کتاب مقدس است. در نتیجه، بسیاری از خادمان در سراسر جهان نوعی جدال روحی را آموزش می دهند که اصلاً مطابق با انجیل نیست. مطمئناً در کتاب مقدس این مبحث وجود دارد و خادم شاگرد ساز هم باید همین را تمرین و تدریس کند.

در این فصل و فصل بعدی، برخی از تصورات غلط را دربارۀ شیطان و جدال روحی مطرح خواهم کرد. این مباحث خلاصه ای است از کتابی به نام «تصورات امروزی دربارۀ جدال روحی»، که در این باب نوشته ام. این کتاب را می توانید در وب سایت ما به آدرسwww.shepherdserve.org به زبان انگلیسی بخوانید.

تصور شماره 1: «در ازل، خداوند و شیطان درگیر جنگ و جدالی بزرگ شدند. امروز، همچنان این جدال جهانی میان آنها ادامه دارد».

Myth #1: “In eternity past, God and Satan engaged in a great battle. Today, the cosmic struggle still rages between them.”l

این تصور با یکی از اساسی ترین حقایق دربارۀ خداوند که در کتاب مقدس است مغایرت دارد – اینکه او قادر و توانای مطلق است.

مسیح به ما گفت که همه چیز با خداوند ممکن است (متی 26:19 را ببینید). ارمیا گفت که هیچ چیز برای خداوند مشکل نیست (اِرميا 17:32 را ببینید). هیچ شخص و یا نیرویی نمی تواند او را از اجرای نقشه هایش بازدارد (دوم تواریخ 6:20، ایوب 10:41 و 2:42 را ببینید). خداوند از طریق ارمیا می پرسد، «كیست‌ كه‌ مثل‌ من‌ باشد و كیست‌ كه‌ … به‌ حضور من‌ تواند ایستاد؟» (اِرميا 44:50). پاسخ این است: هیچ کس، حتی شیطان هم این قدرت را ندارد.

اگر خداوند طبق آیاتی که در بالا ذکر شد قادر مطلق است، پس اینکه بگوییم خدا و شیطان در جنگ و جدال با هم بوده و هستند، به این معناست که خداوند قادر مطلق نیست. اگر خداوند حتی ذره ای به شیطان می باخت او بر خداوند غلبه می کرد و دیگر خداوند آن قادر مطلقی که خود می گوید نبود.

تفسیر قدرت شیطان توسط مسیح

(Christ’s Commentary on Satan’s Power)

مسیح دربارۀ سقوط شیطان از بهشت چیزی گفت که کمک می کند ما میزان قدرت شیطان را در مقایسه با قدرت مطلق خداوند درک کنیم:

پس‌ آن‌ هفتاد نفر با خرمی‌ برگشته‌، گفتند: «ای‌ خداوند، دیوها هم‌ به‌ اسم‌ تو اطاعت‌ ما می‌کنند.» بدیشان‌ گفت‌: «من‌ شیطان‌ را دیدم‌ که‌ چون‌ برق‌ از آسمان‌ می‌افتد» (لوقا 17:10-18).

زمانی که خداوند قادر و توانا حکم بر اخراج شیطان از آسمانها داد، شیطان نتوانست مقاومت کند. مسیح در آیۀ بالا گفت که شیطان مانند برقی سقوط کرد و همین سرعت سقوط او را نشان می دهد. شیطان نه به آرامی که با سرعت برق سقوط کرد. لحظه ای در بهشت بود و لخظۀ دیگر از بهشت رانده شده بود!

اگر خداوند می تواند با این سرعت و قدرت شیطان را براند، جای تعجب نیست اگر بندگان مجازش بتوانند به راحتی ارواح پلید را برانند. امروز بسیاری از مسیحیان مانند اولین پیروان مسیح، قدرت شیطان را بسیار زیاد می دانند و متوجه نشده اند که قدرت خداوند بسیار بسیار بیشتر از قدرت شیطان است. خداوند خالق است و شیطان مخلوق. شیطان اصلاً قابل مقایسه با خداوند نیست.

جنگی که هیچ گاه رخ نداد (The War That Never Was)

هر چقدر هم برای برخی از ما عجیب به نظر برسد، باید متوجه شویم که خدا و شیطان هرگز با هم نجنگیده اند و نخواهند جنگید. بله! آنها کارها و برنامه های متفاوتی دارند و می توان گفت که در دو نقطۀ مقابل هم قرار دارند. اما ناسازگاری و تضاد دو طرف که در مقابل هم قرار دارند و یکی به مراتب قدرتمندتر از دیگری است، جنگ محسوب نمی شود. آیا کرم خاکی می تواند با فیل بجنگد؟ شیطان مانند کرم خاکی تلاشی عاجزانه کرد تا در مقابل کسی بایستد که بسیار قدرتمندتر از او بود. به مخالفت او به سرعت رسیدگی شد و او «مانند برق» از بهشت رانده شد. هیچ جنگی وجود نداشت او فقط رانده شد!

اگر خداوند قادر مطلق است پس شیطان حتی ذره ای قدرت برای ایجاد مانع در برابر کاری که خداوند می خواهد انجام دهد، ندارد. و اگر خداوند به شیطان اجازه می دهد که کاری کند تنها برای انجام هدف الهیِ خودش است. این حقیقت زمانی که این موضوع را در کتاب مقدس بررسی کنیم، روشن خواهد شد.

جالب است که قدرت و اختیاری که خداوند بر شیطان دارد نه تنها در ازل ثابت شد بلکه در آینده هم ثابت خواهد شد. در مکاشفه می خوانیم که فرشته ای شیطان را گرفتار خواهد کرد و به مدت هزار سال او را زندانی خواهد کرد (مکاشفه 1:20-3 را ببینید). این رویداد در آینده هم مانند رانده شدن شیطان از بهشت، نمی تواند جنگ میان خداوند و شیطان باشد. توجه داشته باشید که شیطان حتی قدرت این را ندارد که از زندان رهایی یابد و تنها زمانی آزاد خواهد شد که به دردِ برنامه های خداوند بخورد (مکاشفه 7:20-9 را ببینید).

در مورد «جنگ آینده در بهشت» چه میتوان گفت؟

(?”What About the Future “War in Heaven)

اگر این که خداوند و شیطان هرگز در جنگ نبوده اند و نیستند و نخواهند بود، درست باشد، پس چرا در کتاب مکاشفه از جنگی در بهشت که شیطان هم در آن حضور دارد، می خوانیم (مکاشفه 7:12-9 را ببینید)؟ سوال خوبی است و پاسخ آن نیز آسان است.

توجه کنید که این جنگ بین میکاییل و فرشتگانش و اژدها و فرشتگان او خواهد بود. در این آیات ذکر نشده است که خداوند هم در این جنگ حضور دارد. اگر او حضور داشت دیگر نمی توانستیم نام این برخورد را جنگ بگذاریم زیرا خداوند که قادر مطلق است چنانچه قبلاً هم ثابت کردیم، می تواند هر مانعی را در چشم بر هم زدنی از سر راه بردارد.

فرشتگان از جمله میکاییل قادر مطلق نیستند و منازعۀ آنها با شیطان و گروهش می تواند جنگ به حساب بیاید زیرا برای مدتی منازعه ای واقعی رخ خواهد داد. با این وجود چون آنها قدرتمند ترند شیطان و گروهش را شکست خواهند داد.

چرا خداوند خود در این جنگ درگیر نمی شود و آن را بر عهدۀ فرشتگان خود می گذارد؟ من نمی‌دانم علت چیست. مطمئناً خداوند که دانای مطلق است می داند که فرشتگانش پیروز خواهند شد و شاید می خواهد بگوید که هیچ نیازی به حضور خود او نیست.

من اطمینان دارم که خداوند می توانست به آسانی کنعانی های گناهکار را در روزگار یوشع نابود کند اما این کار را بر عهدۀ بنی اسراییل گذاشت. آنچه که خود می توانست بدون تلاش و در عرض چند ثانیه انجام دهد بر عهدۀ آنها گذاشت تا با تلاش زیادی در طول چند ماه آن را به انجام برسانند. شاید این کار برای خداوند خوشایندتر بود، چه ایمان زیادی را از جانب بنی اسراییل می طلبید. و شاید به همین دلیل است که خداوند خود در جنگی که در بهشت رخ خواهد داد، حضور ندارد. اما انجیل به ما چیزی نمی گوید.

اینکه قرار است در آینده جنگی میان میکاییل و فرشتگانش و شیطان و گروهش رخ دهد، دلیل نمی شود که تصور کنیم خداوند قادر مطلق نیست – جنگ اسراییلیان در کنعان هم دلیلی نمی شود که تصور کنیم خداوند قادر مطلق نیست.

آیا شیطان توسط مسیح بر بالای صلیب شکست نخورد؟

(?Was Not Satan Defeated by Jesus on the Cross)

نهایتاً، اولین تصور به اصطلاح جنگ های میان خداوند و شیطان را با بررسیِ این گفتۀ رایج به پایان می برم: مسیح شیطان را بر صلیب شکست داد. کتاب مقدس هرگز نگفته است که مسیح شیطان را بر بالای صلیب شکست داد.

اینکه می گوییم مسیح شیطان را بر بالای صلیب شکست داد، به این معناست جنگی میان آن دو بوده است، که این هم یعنی خداوند قادر مطلق نیست و هیچ اختیاری بر شیطان ندارد. راههای زیادی بر طبق انجیل است که نشان می دهد چه اتفاقی برای شیطان رخ داد زمانی که مسیح جان خود را بر بالای صلیب داد. مثلاً کتاب مقدس به ما می گوید که مسیح از طریق مرگش «قدرت ابلیس را بر مرگ نابود کرد» (عبرانیان 14:2-15 را ببینید).

مسیح تا چه حد قدرت شیطان را تباه کرد؟ مسلماً شیطان اکنون کاملاً بدون قدرت نیست، یا اگر هم هست یوحنای رسول نمی توانست بنویسد، «تمام دنیا تحت تسلط شیطان است» (اول یوحنا 19:5 ، همراه با تاکید). بر طبق عبرانیان 14:2-15، «قدرت بر مرگِ» شیطان تباه شد. این به چه معناست؟

کتاب مقدس از سه نوع مرگ سخن می گوید: مرگ روحانی، مرگ جسمانی، مرگ ثانی.

چنانچه در فصلِ دیگری خواندیم، در مکاشفه 22:2؛ 6:20 و14؛ 8:21 از مرگ ثانی صحبت شده است، و اشاره دارد به زمانی که کافران به دریاچۀ آتش افکنده می شوند.

مرگ جسمانی زمانی رخ می دهد که روح فرد از جسمش جدا شود.

مرگ روحانی شرایط فردی را توصیف می کند که توسط روح القدس تولد دوباره نیافته است. کسی که به لحاظ روحانی مرده است، روحی دارد که با خداوند بیگانه است، روحی که ذاتی گناه آلود دارد و تا حدی به شیطان پیوسته است. افسسیان 1:2-3 برای ما تصویری از کسی که مرگ روحانی داشته است را ترسیم می کند:

و شما را که‌ در خطایا و گناهان‌ مرده‌ بودید، زنده‌ گردانید، که‌ در آنها قبل‌، رفتار می کردید برحسب‌ دوره‌ این‌ جهان‌، بر وفق‌ رئیس‌ قدرت‌ هوا یعنی آن‌ روحی که‌ الحال‌ در فرزندان‌ معصیت‌ عمل‌ می کند. که‌ در میان‌ ایشان‌، همه‌ ما نیز در شهوات‌ جسمانی خود قبل‌ از این‌ زندگی می کردیم‌ و هوسهای جسمانی و افکار خود را به‌ عمل‌ می آوردیم‌ و طبعاً فرزندان‌ غضب‌ بودیم‌، چنانکه‌ دیگران‌.

پولس نوشت که مسیحان افسس در خطایا و گناهانشان مرده بودند، واضح است که منظور او مرگ جسمانی نبوده چرا که مخاطبین او مردمِ زنده بودند. بنابراین او به آنها گفت که مرده بودند و منظورش مرگ روحانی بود.

چه چیزی آنها را به لحاظ روحانی کشت؟ خطایا و گناهانشان! به یاد بیاورید که خداوند به آدم گفت که در روزی که نافرمانی کند، می میرد (پیدایش 17:2 را ببینید). خداوند از مرگ جسمانی صحبت نمی کرد، زیرا آدم در روزی که میوۀ ممنوعه را خورد، به طور جسمانی نمرد. بلکه او در آن روز به لحاظ روحانی مرد و تا صد سال بعد هم زنده (از نظرجسمانی) بود.

پولس در ادامه به افسسیان از کسانی که مرگ روحانی داشتند، گفت که آنها خطایا و گناهان را با پیروی از دورۀ این جهان (یعنی انجام هر چه که همه انجام می دهند) و بر وفق حکمران قدرت های هوا، انجام می دادند.

چه کسی «حکمران قدرت های هوا» است؟ شیطان! کسی که به عنوان رئیس کل بر دیگر ارواح پلید حکومت می کند و قلمرو تاریک خود را اداره میکند. این ارواح پلید در فصلی از افسسیان به چند درجۀ مختلف فهرست بندی شده اند (افسسیان 12:6 را ببینید).

پولس گفت که حکمران تاریکی «آن‌ روحی است که‌ الحال‌ در فرزندان‌ معصیت‌ عمل‌ می کند». عبارتِ «فرزندان‌ معصیت‌» توصیفی دیگر است از کافران و نشان می دهد که وجودشان پر از گناه است. سپس می گوید، آنها «طبعاً فرزندان‌ غضب‌ بودند» (افسسیان 3:2، همراه با تاکید). او همچنین اضافه کرد که شیطان در وجود آنها فعالیت می کرد.

شیطان به عنوان پدر (The Devil for a Dad)

انسانهای نجات نیافته چه متوجه باشند و چه نباشند، در حال پیروی از شیطان و در پادشاهی تاریکش تحت تسلط او هستند. آنها نهاد شیطانی و خودخواهانۀ او را در جانهای مردۀ خود دارند. شیطان در واقع خداوند و پدر معنوی آنهاست. به همین دلیل است که مسیح به برخی از رهبران نجات نیافته گفت، «شما فرزندان پدر خود ابلیس هستید و آرزوهای پدر خود را به عمل می آورید» (یوحنا 44:8).

این تصویر روشن شخصی است که دوباره متولد نشده است! او در میدان زندگی در حالی گام بر می دارد که روحاً مرده است، پر از ذات شیطانی است و پیش به سوی مرگ جسمانی می رود که به شدت از آن واهمه دارد؛ و چه متوجه باشد و چه نباشد، روزی دریاچۀ آتش، بدترین نوع مرگ، مرگ ابدی، را تجربه خواهد کرد.

بسیار مهم است که بدانیم مرگ روحانی، جسمانی و ابدی همه بازنمودهایی از خشم خداوند در برابر بشر هستند و در همۀ آنها شیطان نقش دارد. خداوند به شیطان اجازه داده است که در حکومت تاریکی خود و بر کسانی که «ظلمت را دوست دارند» (یوحنا 19:3) حکمرانی کند. در حقیقت خداوند به شیطان گفت، «تو می توانی آنهایی را که تسلیم من نشدند، گرفتار خود کنی.» شیطان وسیلۀ خشم خداوند بر بشر شده است. زیرا تمام کسانی که گناه کرده اند تحت تسلط شیطانند و روحشان پر از ذات و ماهیت شیطانی است و دربند اویند که هر چه او بخواهد انجام می دهند (دوم تیموتائوس 26:2 را ببینید).

بهای اسارت ما (The Ransom of Our Captivity)

اما ما می توانیم از خداوند به خاطر رحمتی که بر بشر دارد شاکر باشیم و به دلیل همین رحمت است که کسی نمی تواند در شرایط رقت انگیز خود بماند. زیرا مرگ جانشینیِ مسیح ادعای عدالت الهی را ادا می کند، همۀ کسانی که به مسیح ایمان دارند می توانند از مرگ روحانی و اسارت شیطان دوری گزینند چرا که دیگر خداوند بر آنها خشم نمی گیرد. زمانی که به خداوندمان مسیح ایمان می آوریم، روح القدس به جانمان می آید و ذات شیطانی را از آن ریشه کن می کند و اجازه می دهد که جانهایمان تولد دوباره بیابد (یوحنا 1:3-16 را ببینید) و شریکِ ذات الهی خداوند شویم (دوم پطرُس 4:1 را ببینید).

حال به سوال اصلی برمی گردیم. زمانی که نویسندۀ عبرانیان گفت که مسیح از طریق مرگ خود «قدرت ابلیس را بر مرگ نابود کرد»، منظورش این بود که قدرتِ مرگ روحانی که شیطان در هر فرد نجات نایافته ای ایجاد می کند، برای تمام کسانی که «درمسیح» هستند از بین رفته است. ما به خاطر مسیح که بهای گناهان ما را پرداخت، از لحاظ روحانی زنده شدیم.

به علاوه، از آنجایی که ما دیگر به لحاظ روحانی نمرده ایم و تحت تسلط شیطان نیستیم، دیگر نیازی نیست که از مرگ جسمانی بترسیم – چرا که می دانیم چه چیزی در انتظارمان است: میراثی جاودان و با شکوه!

در آخر، به خاطر مسیح، از رنج مرگ ثانی (افکنده شدن در دریاچۀ آتش) هم رها شده ایم.

آیا مسیح شیطان را بر بالای صلیب شکست داد؟ خیر، زیرا جنگی میان آن دو نبود. اما مسیح، قدرت شیطان را برای کشتن روحی مردم که توسط آن آنها را در اسارت و بندگی خود نگه می دارد، از بین برد. شیطان هنوز هم این قدرت (مرگ روحانی) را دارد اما در مورد کسانی که در مسیح هستند او هیچ قدرتی ندارد.

خلع سلاح کردن قدرت ها (The Disarming of the Powers)

این مطالب نیز ما را کمک می کند که گفتۀ پولس (خلع سلاح کردن قدرت های آسمانی و فرمان روایان) که در کولسیان 13:2-15 یافت می شود را بهتر درک کنیم:

خدا شما را که به علت خطایای خود مرده و در جسم خود نامختون بودید با مسیح زنده کرد و همۀ گناهان مارا بخشیده است. او سند محکومیت ما را همراه با تمام مقرراتی که علیه ما بود لغو کرد و آن را به صلیب خود میخکوب نموده از بین برد. مسیح بر روی آن صلیب تمام قدرت های آسمانی و فرمان روایان را خلع سلاح کرد و بر آنها پیروز شد و آنها را پیش همه رسوا ساخت (همراه با تاکید).

پولس به وضوح از زبان استعاری در این متن استفاده می کند. در بخش اول او خطای ما را به «سند محکومیت» تشبیه کرده است. چیزی که ما نتوانستیم بپردازیم، توسط مسیح که گناهان ما را با خود بر روی صلیب برد، برایمان پرداخت شد.

در بخش دوم، درست همانطوری که پادشاهان قدیمی دشمنان شکست خوردۀ خود را خلع سلاح می کنند و پیروزمندانه در خیابانهای شهر آنها را رسوا می کنند، مرگ مسیح هم پیروزی بر «فرمانروایان و قدرت های آسمانی» بود، یعنی همان شیاطین پایین رتبه که بر انسانهای متمرد و سرکش حکومت می کنند و آنها را در اسارت خود نگاه می دارند.

آیا بر اساس این متن نمی توانیم بگوییم که مسیح شیطان را شکست داد؟ شاید، اما با اندکی شزط و شروط. باید یادمان باشد که پولس در این متن از زبان استعاری استفاده کرده است. و همانطور که در فصلی که دربارۀ تفسیر بر اساس انجیل خواندیم، هر استعاره ای نقطه ای دارد که در آن شباهت ها به عدم شباهت ها تبدیل می شود.

ما باید در تفسیر آنچه پولس در کولسیان 13:2-15 می گوید، هوشیارانه عمل کنیم. روشن است که در واقع «سند محکومیتی» که درون آن همۀ گناهان ما نوشته شده باشد و بر بالای صلیب نصب شده باشد، وجود نداشت. بلکه این عبارت، عبارتی نمادین است از آنچه مسیح انجام داد.

به همین شکل شیاطینی که بر مردم نجات نایافته حکومت می کردند در واقعیت خلع سلاح نشدند و در خیابان های شهر برای رسوا شدن گردانده نشدند. ما در اسارت این شیاطین بودیم. اما مسیح با مرگ خود برای گناهان ما، آزادمان کرد. مسیح با آن ارواح پلید نجنگید و آنها هم در جنگِ با او نبودند. آنها با اذن پروردگار ما را تحت قدرت خود نگه داشته بودند. آنها تسلیحاتشان را نه به سوی مسیح که به سوی ما نشانه رفته بودند. اما مسیح آنها را خلع سلاح کرد. آنها دیگر نمی توانند ما را در اسارت خود نگه دارند.

بیایید این تصور را که بین مسیح و ارواح پلید شیطان جنگی بوده است و در نهایت مسیح بر بالای صلیب پیروز شده است را کنار بگذاریم. اگر قرار است که بگوییم مسیح شیطان را شکست داد، بهتر است که مطمئن باشیم که او این کار را نه به خاطر خودش که برای ما انجام داد.

یکبار سگ کوچکی را که در حیاطمان دختر کوچکم را ترسانده بود دور کردم. می توانم بگویم که آن سگ را شکست دادم اما امیدوارم متوجه باشید که سگ تهدیدی برای من نبود و من این کار را به خاطر فرزندم انجام دادم. در مورد مسیح و شیطان هم ماجرا همین است. مسیح سگی را دور کرد که خود او را آزار نداده بود.

او چطور شیطان را دور کرد؟ او اینکار را با بر دوش گرفتن گناهان ما انجام داد و در نتیجه گناهان ما را در برابر خداوند از ما زدود، ما را از خشم خداوند رهایی داد و دیگر ارواح پلیدی که با اذن خداوند افراد سرکش را به اسارت خود در می آوردند، قدرتِ گرفتار کردن ما را نداشتند. خداوند را به خاطر لطف و رحمتش شاکریم!

حالا به جایی می رسیم که می توانیم دومین تصور را بررسی کنیم.

تصور شمارۀ 2: «میان فرشتگان خداوند و گروه شیطان در قلمروِ روحانی همیشه نزاع هایی برپاست. نتیجۀ این نزاع ها توسط جنگاوری روحی ما تعیین می شود.»

Myth #2: “There are constant battles in the spiritual realm between God’s angels and Satan’s angels. The outcome of those battles is determined by our spiritual warfare.” d

قبلاً از کتاب مکاشفه آموختیم که در بهشت جنگی میان میکاییل و فرشتگانش و شیطان و فرشتگانش رخ خواهد داد. کتاب مقدس به جز آن، تنها از یک جنگ میان فرشته ای که آن هم در فصل دهمِ دانیال ثبت شده، صحبت می کند.¹

دانیال می گوید که در سومین سال حکومت کوروش، پادشاه ایران، زمانی که در کنار رود دجله فرشته ای بر او نازل شد، به مدت سه هفته عزادری می کرده است. هدف فرشته از دیدن او این بود که دربارۀ آیندۀ بنی اسراییل مطالبی را به او برساند و ما قبلاً در فصلی که راجع به ربوده شدن کلیسا و آخر زمان بود، به طور خلاصه آنچه به دانیال گفته شد را مطالعه کردیم. در طول ملاقاتشان فرشتۀ بی نام به دانیال گفت:

و مرا گفت‌: «ای‌ دانیال‌ مترس‌ زیرا از روز اول‌ كه‌ دل‌ خود را بر آن‌ نهادی‌ كه‌ بفهمی‌ و به‌ حضور خدای‌ خود تواضع‌ نمایی‌ سخنان‌ تو مستجاب‌ گردید و من‌ به‌ سبب‌ سخنانت‌ آمده‌ام‌. اما رئیس‌ مملكت‌ فارس‌ بیست‌ و یك‌ روز با من‌ مقاومت‌ نمود و میكائیل‌ كه‌ یكی‌ از رؤسای‌ اولین‌ است‌ به‌ اعانت‌ من‌ آمد و من‌ در آنجا نزد پادشاهان‌ فارس‌ ماندم‌ (دانيال 12:10-13، همراه با تاکید).

دانیال متوجه شد که دعاهایش سه هفته قبل از مواجهه با فرشته شنیده شده بود اما سه هفته طول کشیده بود تا فرشته خود را به او برساند. دلیل تاخیر فرشته این بود: رئیس‌ مملكت‌ فارس‌ با او مقاومت‌ نمود. اما او زمانی که میکاییل «یکی از فرشتگان اعظم خداوند» به کمک او آمد، توانست از مانع عبور کند.

زمانی که فرشته می خواست دانیال را ترک کند، به او گفت،

پس‌ گفت‌: «آیا می‌دانی‌ كه‌ سبب‌ آمدن‌ من‌ نزد تو چیست‌؟ و الان‌ بر می‌گردم‌ تا با رئیس‌ فارس‌ جنگ‌ نمایم‌ و به‌ مجرّد بیرون‌ رفتنم‌، اینك‌ رئیس‌ یونان‌ خواهد آمد. لیكن‌ تو را از آنچه‌ در كتاب‌ حق‌ مرقوم‌ است‌ اطّلاع‌ خواهم‌ داد و كسی‌ غیر از رئیس‌ شما میكائیل‌ نیست‌ كه‌ مرا به‌ ضدّ اینها مدد كند» (دانيال 20:10-21).

چندین نکتۀ جالب را می توان از این بخش از کتاب مقدس آموخت. باز هم می بینیم که فرشتگان خداوند قادر مطلق نیستند و اینکه می توانند در جنگ با فرشتگان گناه کار شرکت کنند.

دوم اینکه، متوجه می شویم که برخی از فرشگان (مثل میکاییل) قدرتمند تر از دیگرانند (مانند آن فرشته ای که با دانیال صحبت کرد).

سوالاتی که هیچ پاسخی برایشان نداریم

(Questions for Which We Have No Answers)

شاید این سوال برایمان پیش بیاید که «چرا همان ابتدا خداوند میکاییل را با پیغامی که برای دانیال داشت ، نفرستاد تا تاخیری سه هفته ای پیش نیاید؟» حقیقت این است که کتاب مقدس نمی گوید که چرا خداوند فرشته ای که قادر نبود بدون کمک میکاییل در مقابل پادشاه پارس مقاومت کند، را نزد دانیال فرستاد. در واقع ما نمی دانیم که چرا خداوند از فرشته ها برای انتقال پیام به انسانها استفاده می کند! چرا او خود با دانیال صحبت نکرد یا دانیال را به آسمانها نبرد تا پیام را به او بدهد؟ ما پاسخ این سوالات را نمی دانیم.

اما آیا این متن ثابت می کند که در قلمرو روحانی میان فرشته های خداوند و گروهِ شیطان همیشه جنگ برپاست؟ خیر این آیات تنها ثابت می کند که چندین هزار سال پیش، جنگی سه هفته ای میان فرشته ای ضعیف از جانب خداوند و یکی از افراد شیطان یعنی «پادشاه پارس» بوده است که اگر خداوند نمی خواست هرگز رخ نمی داد. تنها جنگ فرشته‌ای دیگر در کتاب مکاشفه ذکر شده است، و جنگی است که در آینده در بهشت رخ خواهد داد. تنها همین. شاید چنین جنگ هایی قبلاً هم رخ داده باشند اما این ممکن است تنها تصور ما باشد.

تصوری بر اساس تصوری دیگر (A Myth Based Upon a Myth)

آیا داستان دانیال و پادشاه پارس ثابت می کند که نزاع روحیِ ما می تواند نتیجۀ جنگ های فرشته ای باشد؟ باز هم چنین طرز فکری دارای این فرضیه است (بر اساس چند آیه از کتاب مقدس) که جنگ های فرشته ای مرتب وجود دارند. اما بیایید خیزی در تاریکی داشته باشیم و بگوییم که بله! ستیز میان فرشتگان دائماً وجود دارد. آیا داستان دانیال و پادشاه پارس ثابت می کند که نزاع روحیِ ما نتیجۀ جنگ های فرشته ای که ممکن است رخ بدهد را تعیین می کند؟

سوالی که اغلب توسط آنهایی که این تصور خاص را ترویج می دهند، پرسیده می شود، این است: «اگر دانیال بعد از یک روز منصرف می شد چه؟» البته پاسخ این سوال را کسی نمی داند، زیرا حقیقت این است که دانیال تا زمانی که فرشتۀ بی نام نزدش برود دست از دعا برنداشت. اما این سوال پرسیده می شود تا ما را متقاعد کند که ستیز روحی دانیال سبب شد که فرشتۀ بی نام در آسمانها رخنه کند. اگر دانیال دست از ستیز روحی کشیده بود، این فرشته پادشاه پارس را پشت سر نمی گذاشت. آنها می خواهند که ما باور کنیم که مانند دانیال ما هم باید ستیز روحی را ادامه دهیم، در غیر این صورت ارواح شیطانی ممکن است بر فرشتگان خداوند پیروز شوند.

اول از همه باید اشاره کنم که دانیال در حال ستیز روحی نبود – او داشت دعا می کرد. هیچ اشاره ای نشده است که در حال گفتن چیزی به روحی پلید، گرفتار کردن آن و یا جنگ با آن روح بود. در واقع دانیال نمی دانست که جنگی میان فرشتگان در طول آن سه هفته و تا زمانی که آن فرشته بر او نازل شد، در حال رخ دادن بود. او، این سه هفته را به روزه گرفتن و دعا کردن به درگاه پروردگار گذراند.

پس بیایید این سوال را دوباره شکل دهیم: اگر دانیال بعد از دو تا سه روز دست از دعا برداشته بود، آیا فرشتۀ بی نام دیگر پیغام خداوند را به او نمی رساند؟ ما نمی دانیم. اما باید اشاره کنم که فرشتۀ بی نام هرگز به دانیال نگفت که ، «خیلی خوب شد که به دعا کردن ادامه دادی، زیرا در غیر این صورت من نزد تو نمی آمدم.» خیر، فرشته از میکاییل به عنوان کسی که او را کمک کرد نام برد. روشن است که خداوند این فرشته و میکاییل را فرستاد، و او این کار را در پاسخ به دعاهای دانیال که می خواست بداند چه اتفاقی برای بنی اسراییل خواهد افتاد، انجام داد.

می توان تصور کرد که اگر دانیال دست از دعا و روزه برداشته بود، خداوند به او می گفت: «بسیار خوب! شما دو فرشته، دانیال دست از روزه و دعا کشید حالا که روز اولی که دعا را آغاز کرد یکی از شما را نزد او نفرستادم پس دیگر این مسئله را فراموش کنید و نیازی نیست که پیغام را به او برسانید. به این صورت دیگر نیازی به وجود فصل یازده و دوازده از دانیال نخواهد بود.»

روشن است که دانیال به دعا کردن (نه ستیز روحی) ادامه داد و خداوند با فرستادن فرشته پاسخ او را داد. ما نیز باید به دعاهای خود ادامه دهیم و اگر خداوند اراده کند پاسخ ما را نیز توسط فرشته ای خواهد داد. اما فراموش نکنید که تعداد زیادی مثال در انجیل وجود دارد از فرشتگانی که پیامهایی به مردم می رساندند ولی هیچ اشاره ای به دعا کردن آنها نشده است.² ما باید تعادل را رعایت کنیم. به علاوه مثالهایی در انجیل هست از فرشتگانی که به مردم پیغام دادند و هیچ مطلبی مبنی بر اینکه آن فرشته ها در راه آمدن از بهشت با ارواح شیطانی جنگی داشته اند، ذکر نشده است، البته شاید هم چنین اتفاقی رخ داده باشد اما ما از آن خبر نداریم زیرا انجیل چیزی در این باب نمی گوید.

حال به بررسی سومین تصور رایج می پردازیم.

تصور شمارۀ 3: «زمانی که آدم سقوط کرد، شیطان اجازۀ کنترل جهان را از دست آدم گرفت.»

Myth #3: “When Adam Fell, Satan Got Adam’s Lease to Control the World.” l

در زمان سقوط بشر دقیقاً چه اتفاقی برای شیطان افتاد؟ برخی تصور می کنند که زمانی که آدم سقوط کرد شیطان فرصتی بسیار خوب یافت. آنها می گویند آدم در اصل «خدای این جهان» بود اما زمانی که سقوط کرد شیطان این موقعیت را به دست آورد و توانست که هر چه می خواهد بر روی زمین انجام دهد. حتی خداوند هم قادر نبود که او را متوقف کند زیرا آدم «حق شرعی» داشت که موقعیت خود را به شیطان بدهد و خداوند مجبور بود که به توافق خود با آدم که حالا به شیطان متعلق بود، احترام بگذارد. شیطان حال «اجازۀ آدم» را در اختیار داشت و خداوند نمی توانست شیطان را متوقف کند تا زمانی که «قرارداد آدم» به پایان برسد.

آیا این نظریه درست است؟ آیا شیطان در زمان سقوط بشریت، «توانایی و قدرت آدم» را به دست آورد؟

مسلماً خیر! شیطان در زمان سقوط بشر چیزی به جز لعن و نفرین خداوند و وعدۀ الهیِ نابودی خود دریافت نکرد.

حقیقت این است که انجیل هیچ گاه نمی گوید که آدم «خدای جهان» است. دوم اینکه انجیل هرگز نمی گوید که آدم حقِ شرعی داشته است که اختیارات خود را به کس دیگری واگذار کند. سوم، انجیل نگفته است که آدم قدرتی داشته که روزی پایان می یابد. هیچ یک از این تصورات در کتاب مقدس وجود ندارند.

آدم چه اختیاراتی داشت؟ در کتاب پیدایش می خوانیم که خداوند به آدم و حوا گفت که «بارور و كثیر شوید و زمین‌ را پر سازید و در آن‌ تسلط‌ نمایید، و بر ماهیان‌ دریا و پرندگان‌ آسمان‌ و همۀ حیواناتی‌ كه‌ بر زمین‌ می‌خزند، حكومت‌ كنید» (پیدایش 28:1، همراه با تاکید).

خداوند چیزی مبنی بر اینکه آدم «خدای جهان» است یا اینکه می تواند بر همه چیز (مانند آب و هوا، و تمام مردمی که به دنیا آمده اند و غیره) نظارت کند، نگفت. او تنها به آدم و حوا به عنوان اولین انسانها گفت که، بر ماهیان و پرندگان و حیوانات حکومت کنند و فرمان داد که تکثیر شوند و زمین را پر کنند.

زمانی که خداوند بر بشر داوری کرد، چیزی دربارۀ اینکه آدم موقعیت خود را به عنوان «خدای جهان» از دست خواهد داد، نگفت. به علاوه، به آدم و حوا نگفت که آنها تسلطشان را بر ماهیان و پرندگان و حیوانات از دست خواهند داد. در حقیقت، به نظر من هنوز هم بشر بر ماهیان و پرندگان و همۀ «جنبندگان» حکومت می کند. نژاد بشر هنوز هم زمین را پر می کند. آدم هیچ کدام از اختیارات اصلی اش را که خداوند به او داده بود از دست نداد.

آیا شیطان «خدای این جهان» نیست؟

(?”Isn’t Satan “God of This World)

اما آیا پولس از شیطان به عنوان «خدای این جهان» و مسیح با عنوان «حکمران این جهان» نام نبرد؟ بله، اما هیچ مطلبی وجود ندارد مبنی بر اینکه این عنوان مخصوص آدم بوده است و شیطان زمان سقوط آدم آن را کسب کرد.

به علاوه، لقب شیطان به عنوان «خدای این جهان» دلیلی نیست بر اینکه او می تواند هر کاری بکند و یا اینکه خداوند از متوقف کردن او ناتوان است. مسیح گفت، «تمامی‌ قدرت‌ درآسمان‌ و بر زمین‌ به‌ من‌ داده‌ شده‌ است‌» (متی 18:28، همراه با تاکید). اگر مسیح تمامی قدرت بر روی زمین را دارد، پس شیطان می تواند تنها با اجازۀ او فعالیت کند.

چه کسی به مسیح تمامِ قدرت آسمان و زمین را داد؟ خداوندِ پدر که خود این قدرت را داشت و آن را به مسیح داد. به همین دلیل است که مسیح از پدر خود به عنوانِ «خداوند آسمان و زمین» یاد می کند (متی 25:11، لوقا 21:10 همراه با تاکید). خداوند از زمانی که زمین را آفرید، تمام قدرت را در آن را داشت. او در آغاز کمی قدرت به بشر داد و بشر هیچ گاه آنچه خداوند به او داد را از دست نداد.

زمانی که انجیل از شیطان به عنوان حکمران و خدایِ زمین سخن می گوید، منظورش این است که افرادی که دوباره متولد نشده اند از شیطان پیروی می کنند. او کسی است که آنها در خدمتش هستند، چه بدانند و چه ندانند. او خدای آنهاست.

آیا شیطان پیشهاد خرید املاک می دهد؟

(?Satan’s Real-Estate Offer)

بیشتر نظریه ای که راجع به منفعت شیطان است بر اساس داستان وسوسه کردن مسیح توسط او در بیابان که در متی و لوقا ثبت شده، می باشد. بیایید بخش موجود در لوقا را بررسی کنیم تا ببینیم که آیا چیزی یاد می گیریم:

بعد ابلیس او را به بالای کوهی برد و در یک چشم بهم زدن تمام ممالک دنیا را به او نشان داد و گفت: «تمامی اختیارات این قلمرو و همۀ شکوه و جلال آن را به تو خواهم بخشید زیرا در اختیار من است و من می توانم آن را به هر که بخواهم ببخشم اگر تو مرا سجده کنی صاحب همۀ آن خواهی شد.» عیسی به او پاسخ داد: «در کتاب مقدس نوشته شده است: تو باید خداوند، خدای خود را سجده کنی و فقط او راخدمت نمائی» (لوقا 5:4-8).

آیا این حادثه نشان می دهد که شیطان بر همه چیز در جهان نظارت دارد، یا اینکه آدم این قدرت را به او منتقل کرده و یا اینکه خداوند توانایی متوقف کردن او را ندارد؟ خیر! و البته دلایل خوبی هم برای این پاسخ وجود دارد.

اول، ما باید در قرار دادن الهیاتمان بر اساسِ سخنانِ کسی که مسیح او را «پدر دروغگویان» (یوحنا44:8) نامید، مراقب باشیم. شیطان گاهی اوقات راست می گوید، اما در این مورد باید مواظب باشیم زیرا آنچه شیطان گفت ظاهراً با آنچه خداوند گفت در تضاد است.

در چهارمین فصل از کتاب دانیال، داستان تحقیرِ پادشاهی به نام نبوکدنصر را می یابیم. دانیال به نبوکد نصر که پر از غرور از موقعیت و پیشرفت خود بود، گفت که با حیوانات وحشی زندگی خواهد کرد تا زمانی که متوجه شود که «خدای متعال بر تمام ممالک جهان فرمانروایی می کند و آن را به هرکه بخواهد می دهد» (دانيال 25:4، همراه با تاکید). چهار بار مرتبه این بیانیه در رابطه با این داستان عنوان می شود تا اهمیت آن مشخص شود (دانيال 17:4، 25، 32 و 21:5 را ببینید).

توجه کنید که دانیال گفت: «خدای متعال بر تمام ممالک جهان فرمانروایی می کند.» این نشان می دهد که خداوند بر جهان نظارت دارد.

توجه کنید که ادعای دانیال مغایر با آنچه شیطان به مسیح گفت به نظر می رسد. دانیال گفت خداوند «آن را به هرکه بخواهد می دهد،» و شیطان گفت، «من می توانم آن را به هر که بخواهم ببخشم» (لوقا 6:4).

شما حرف چه کسی را باور می کنید؟ من که حرف دانیال نبی را باور می کنم.

اما احتمال این وجود دارد که شیطان هم حقیقت را گفته باشد – اگر از زاویه ای دیگر به آنچه او گفت بنگریم.

شیطلان «خدای این است» که همانطوری که قبلاً گفتم این بدان معناست که او بر پادشاهی ظلمت و تاریکی (مردمی از همۀ ملل که در برابر خداوند سرکش و متمرد هستند) حکومت می کند. انجیل می گوید، «تمام دنیا تحت تسلط شیطان است» (1یوحنا 19:5). زمانی که شیطان گفت می تواند قدرتی را که در روی زمین دارد به هر که می خواهد بدهد، به احتمال خیلی زیاد تنها از قلمرو خود، پادشاهی ظلمت، صحبت می کرده است که از پادشاهی های کوچکتر که تقریباً به قلمروهای وابسته به جغرافیای سیاسی مربوط است، تشکیل شده است. کتاب مقدس به ما این آگاهی را می دهد که شیطان چندین رتبه ودرجه از روح های شیطانی دارد که از طریق آنها پادشاهی خود را حکومت می کند (افسسیان 12:6 را ببینید)، و او کسی است که رتبه های این ارواح را بالا می برد یا پایین می آورد، چرا که رئیس است. در آن مورد، شیطان داشت به مسیح مقام دوم شیطانی – بعد ازخودش – را پیشنهاد می کرد تا در ادارۀ پادشاهی ظلمتش او را کمک کند. تنها کاری که مسیح باید می کرد این بود که او در مقابل شیطان زانو بزند و او را پرستش کند. خدا را شکر که مسیح این فرصت را نادیده گرفت.

چه کسی به شیطان اختیار و قدرت داد؟ (?Who Gave Satan His authority)

اما در مورد ادعای شیطان مبنی بر اینکه اختیارات این پادشاهی ها به او داده شده است، چه میتوان گفت؟

باز هم این احنمال وجود دارد که شیطان دروغ گفته باشد. اما بیایید فرض کنیم که او راست گفته است.

توجه کنید که شیطان نگفت که آدم این قدرت را به او داده است. چنانچه قبلاً هم دیدیم آدم نمی تواند چنین کاری بکند زیرا آدم اصلاً این قدرت را نداشت تا بتواند آن را به کسی بدهد. آدم قدرت حکومت نه بر پادشاهی ها که بر پرندگان و ماهی ها و حیوانات را داشت. (در حقیقت زمانی که آدم سقوط کرد مردمی وجود نداشتند که او بر آنها حکومت کند.) به علاوه، اگر شیطان حکومت بر پادشاهی ظلمت (که از ارواح شیطانی و افراد نجات نایافته تشکیل شده است) را به مسیح پیشنهاد می داد، پس امکان نداشت که آدم این اختیار و قدرت را به شیطان انتقال داده باشد. شیطان قبل از آفریده شدن آدم بر فرشتگانی که سقوط کرده بودند حکومت می کرد.

شاید منظور شیطان این بوده که همۀ کسانی که اختیارشان را به دست او داده اند، و دانسته یا ندانسته تسلیم خداوند نشده اند، تسلیم اویند.

احتمال دیگری که وجود دارد این است که خداوند این قدرت را به او داده است. در سایۀ کتاب مقدس که خداوند به شیطان می گوید، «تو و اوراح شیطانی ات اجازه دارید که بر هر کسی که تسلیم من نشد حکومت کنید،» این احتمال بسیار قوی به نظر می رسد. شاید هضم این قضیه برایتان سخت باشد اما کمی بعد متوجه خواهید شد که این نظریه توضیح بسیار خوبی برای ادعای شیطان است. اگر خداوند واقعاً «حکمران ممالک آدمیان» است (دانيال 25:4)، پس هر گونه قدرت و اختیاری که شیطان بر آدمین دارد باید توسط خداوند به او اعطا شده باشد.

شیطان تنها بر پادشاهی ظلمت که می توان آن را «پادشاهی تمرد» نیز نامید،حکومت می کند. او تا قبل از اینکه از بهشت رانده شود و قبل از سقوط آدم بر همین پادشاهی خود حکومت می کرد. تا قبل از سقوط آدم قلمرو او حاوی فرشتگان رانده شده بود. اما زمانی که آدم مرتکب گناه شد، به پادشاهی تمرد پیوست و از آن پس پادشاهی شیطان تنها از فرشتگان متمرد تشکیل نشده بود بلکه انسانها ی سرکش هم جزوی از آن شدند.

شیطان قبل از سقوط آدم نیز بر قلمرو خود حکومت می کرد پس نباید تصور کنیم که او مالک چیزی شد که قبلاً در اختیار آدم بود. خیر! زمانی که آدم گناه کرد، به پادشاهی تمرد که وجود داشت و توسط شیطان حکومت می شد، پیوست.

آیا خداوند از این سقوط متعجب شد؟

(?Was God Surprised by the Fall)

عیب و ایراد دیگری که می توان بر نظریۀ کسب قدرت و اختیار توسط شیطان، گرفت این است که چنین نظریه ای خداوند را نادان نشان می دهد، انگار که او آنقدر به خاطر حوادث بعد از سقوط درمانده بود که ناگهان خود را در مخمصه یافت! آیا خداوند نمی دانست که آدم و حوا توسط شیطان وسوسه خواهند شد و سقوط خواهند کرد؟ اگر خداوند دانای مطلق است، و همه می دانیم که هست، پس حتماً می دانسته که چه اتفاقی در شرف وقوع بوده است. به همین دلیل است که انجیل به ما این آگاهی را می دهد که خداوند حتی پیش از آفرینش بشر هم در فکر رهایی دادن او بوده است (متی 34:25، اعمال رسولان 2:2-23، 27:4-28، اول قرنتیان 7:2-8، افسسیان 8:3-11، دوم تیموتائوس 8:1-10، مکاشفه 8:13 را ببینید).

خداوند شیطان را آفرید و از قبل می دانست که او سقوط خواهد کرد و آدم و حوا را آفرید و باز هم از قبل

می دانست که آنها سقوط خواهند کرد. به هیچ عنوان امکان ندارد که شیطان خداوند را فریب داده باشد و چیزی را به دست آورده باشد که خداوند اراده نداشت او داشته باشد.

آیا منظور من این است که خداوند می خواهد شیطان «خدای این جهان» باشد؟ بله! تا زمانی که این مساله برای هدف الهی او مفید باشد. اگر خداوند نمی خواست که شیطان فعالیت کند، به راحتی مانعِ او می شد، چنانچه در مکاشفه 1:20-2 می خوانیم، خداوند یک روز این کار را خواهد کرد.

اما منظور من این نیست که خداوند می خواهد همه تحت تسلط شیطان باشند. خیر! او می خواهد همه نجات بیابند و از قلمرو شیطان خارج شوند (اعمال رسولان 18:26، کولسیان 13:1، اول تیموتائوس 3:2-4 دوم پطرُس 9:3 را ببینید). اما او به شیطان اجازه می دهد که بر هر کسی که ظلمت را دوست دارد حکومت کند (یوحنا 19:3 را ببینید) – آنهایی که در برابر خداوند متمرد و سرکش هستند.

اما آیا ما می توانیم کاری کنیم که مردم از قلمرو شیطان فرار کنند؟ بله! می توانیم برایشان دعا کنیم وآنها را به توبه کردن و ایمان آوردن به انجیل دعوت کنیم (همانطور که مسیح به ما فرمان داده است). اگر آنها این کار را بکنند از کمند شیطان رها خواهند شد. اما این تصور که می توانیم ارواح شیطانی که مردم را در چنگال خود نگه می دارند را از بین ببریم، نادرست است. اگر مردم می خواهند در ظلمت بمانند، خداوند به آنها این اجازه را می دهد. مسیح به حواریون خود گفت، هر كه‌ شما را قبول‌ نكند یا به‌ سخن‌ شما گوش‌ ندهد، از آن‌ خانه‌ یا شهر بیرون‌ شده‌، خاک پایهای‌ خود را برافشانید (متی 14:10). او به آنها نگفت که در آن شهرها بمانند و موانع را از سر راه مردم بردارند تا آنها پذیرنده تر شوند. خداوند به ارواح شیطانی اجازه می دهد که آنهایی را که توبه نمی کنند و به سمت خداوند باز نمی گردند، در بندگی و اسارت خود نگه دارند.

دلایل بیشتری که اختیار و قدرت مطلق خداوند بر شیطان را ثابت می کنند

(Further Proof of God’s Supreme Authority Over Satan)

آیات بسیارِ دیگری وجود دارند که ثابت می کنند خداوند در زمان سقوط انسان کنترل خود را بر شیطان از دست نداد. انجیل مکرراً می گوید که خداوند بر شیطان نظارت کامل داشته و خواهد داشت. شیطان تنها کاری را می تواند انجام دهد که خداوند می خواهد. بیایید در ابتدا چند مثال از عهد عتیق را دربارۀ این حقیقت بررسی کنیم.

دو فصل اول از کتاب ایوب شامل مثال هایی از قدرت خداوند بر شیطان است. در این آیات می خوانیم که شیطان در برابر تخت خداوند ایوب را متهم می کند. در آن زمان ایوب بیش از هر کسِ دیگری از خداوند اطاعت می کرد و طبیعتاً شیطان او را نشانه گرفت. خداوند می دانست که شیطان در ذهن خود ایوب را مد نظر دارد (ایوب 8:1) و شنید که شیطان ایوب را متهم می کند به اینکه او خداوند را تنها برای نعماتی که به او داده است خدمت می کند (ایوب 9:1-12 را ببینید).

شیطان گفت که خداوند حصاری حول ایوب گذاشته است و درخواست کرد که نعمات ایوب را از او بگیرد. در نتیجه خداوند به شیطان اجازه داد که ایوب را تا حدی بیازارد. در ابتدا خداوند به شیطان اجازه نداد که بدن ایوب را لمس کند اما بعداً به او اجازه داد که بدن او را رنجور کند اما کشتن او را ممنوع کرد (ایوب 5:2-6).

این بخش از کتاب مقدس به وضوح ثابت می کند که شیطان نمی تواند هر کاری که می خواهد بکند. او تا زمانی که خداوند به او اجازه نداده بود نتوانست بدن ایوب را لمس کند. نتوانست سلامتی ایوب را از او بگیرد تا قبل از اینکه خداوند به او اجازه دهد. و نتوانست ایوب را بکشد چون خداوند به او این اجازه را نداد.³ خداوند حتی از زمان سقوط آدم بر شیطان نظارت دارد.

روح شیطانی شائول از طرف خدا (“Saul’s Evil spirit “From God)

نمونه های زیادی در عهد قدیم وجود دارد که نشان می دهد خداوند از ارواح شیطانی به عنوانِ عواملی از خشم خود استفاده می کند. در اول سموئيل 14:16 می خوانیم: «و روح خداوند از شائول دور شد، و روح بد از جانب خداوند او را مضطرب می ساخت». این وضعیت مسلماً به دلیل خشم خداوند بر شاه شائول که نافرمان بود، رخ داد.

سوال این است: منظور از عبارتِ «روحی شیطانی از طرف خداوند» چیست؟ آیا منظور این است که خداوند روحی شیطانی را که با او در بهشت بود فرستاد، یا اینکه به یکی از ارواح پلیدِ شیطان اجازه داد که به او آزار برساند؟ من تصور می کنم که بیشتر مسیحیان بر اساس تعلیم های انجیل، دومین احتمال را قبول می کنند. انجیل به این دلیل می گوید روح شیطانی «از طرف خدا» بود زیرا آزار و اذیت روح شیطانی نتیجۀ مستقیم تادیب شائول توسط خداوند به سبب نافرمانی او از خدا بود. بنابراین می بینیم که ارواح شیطانی تحت نظارت شدید خداوند هستند.

در داوران 23:9 می خوانیم، «و خدا روحی‌ خبیث‌ در میان‌ اَبیمَلِك‌ و اهل‌ شكیم‌ فرستاد»، تا عدالت الهی در مورد آنها به خاطر اعمال بدشان انجام شود. باز هم این روح شیطانی از بهشت خداوند نبود، بلکه از قلمرو شیطان بود و از طرف خداوند اجازه داشت که علیه برخی از افراد گناه کار دست به اعمال شیطانی بزند. ارواح شیطانی بدون اجازۀ خداوند نمی توانند به طور موفقیت آمیز دست به هیچ عملِ شیطانی بزنند. اگر با این مطلب موافق نیستیم پس خداوند را هم نمی توانیم قادر مطلق بدانیم. بنابراین بار دیگر با اطمینان به این نتیجه می رسیم که زمانی که آدم سقوط کرد، شیطان قدرتی که ورای کنترل خداوند باشد به دست نیاورد.

مثال هایی از قدرت خداوند بر شیطان در عهد جدید

(New Testament Example of God’s Power Over Satan)

عهد جدید شواهدی دارد که نظریۀ کسب قدرت و اختیار شیطان را رد می کند.

مثلاً در لوقا 1:9 می خوانیم که مسیح به دوازده حواریِ خود «قوت‌ و قدرت‌ بر جمیع‌ دیوها» عطا کرد. به علاوه در لوقا 19:10 می خوانیم که مسیح به آنها گفت، «اینک‌ شما را قوت‌ می‌بخشم‌ که‌ ماران‌ و عقربها و تمامی‌ قوت‌ دشمن‌ را پایمال‌ کنید و چیزی‌ به‌ شما ضرر هرگز نخواهد رسانید» (همراه با تاکید).

اینکه مسیح به آنها قدرت و اختیار بر تمامِ قدرت شیطان داد، به این معناست که خود این قدرت را داشته است. شیطان تحت اختیار و نظارت خداوند است.

کمی بعد در انجیل لوقا می خوانیم که مسیح به پطرُس می گوید، «ای‌ شمعون‌، ای‌ شمعون‌، اینک‌ شیطان‌ خواست‌ شما را چون‌ گندم‌ غربال‌ کند» (لوقا 31:22). متن نشان می دهد که شیطان بدون اجازۀ خداوند نمی تواند غربال کند. باز هم شیطان تحت نظارت خداوند است.⁴

دوران زندانی شدن شیطان به مدت هزار سال

(Satan’s Thousand-Year Prison Team)

زمانی که از گرفتار شدن شیطان توسط یک فرشته در مکاشفه 20 می خوانیم، هیچ صحبتی از تمام شدن قدرت و اختیار آدم نیست. دلیلی که برای این حبس شدن ذکر شده است این است که، «او دیگر نتواند ملتها را تا پایان آن هزار سال گمراه سازد» (مکاشفه 3:20).

جالب است که بعد از حبس شدن شیطان به مدت 1000 سال، او آزاد خواهد شد و «برای فریب دادن مللی که در چهار گوشه زمینند بیرون خواهد رفت» (مکاشفه 8:20).

آن ملت هایی که فریب خواهند خورد، سپاه خود را برای حمله به اورشلیم جایی که مسیح حکومت می کند، جمع آوری خواهند کرد. زمانی که شهر را محاصره کردند، آتش از آسمان پایین خواهد آمد و آنها را «نابود خواهد کرد» (مکاشفه 9:20).

آیا کسی می تواند آنقدر نادان باشد که بگوید قرارداد آدم شامل دورۀ نهایی کوتاهی پس از آن 1000 سال خواهد بود و خداوند مجبور شد که شیطان را به همین دلیل آزاد کند؟ چنین طرز فکری پوچ و بی معناست.

خیر، آنچه ما ازاین متن می آموزیم این است که خداوند نظارت کامل بر شیطان دارد و اجازه می دهد که به خاطر تحقق اهدافش فعالیت کند.

در طول هزار سال حکومت مسیح شیطان در بند است و نمی تواند کسی را بفریبد. اما بر روی زمین کسانی وجود خواهند داشت که تنها ظاهراً مطیع مسیح هستند و در باطن دوست ندارند که او را بر رأس تخت حکومت ببینند. اما آنها تلاشی برای برانداختن او نخواهند کرد و حتی فرصت این کار را نخواهند داشت زیرا می دانند که او کسی است که «آنها را به‌ عصای‌ آهنین‌ حکمرانی‌ خواهد نمود» (مکاشفه 15:19).

اما زمانی که شیطان آزاد می شود، قادر خواهد بود که آنهایی را که در قلبشان از مسیح متنفرند را بفریبد، و آنها به طرز احمقانه ای تلاشی بیهوده خواهند کرد. زمانی که شیطان اجازه می یابد آنهایی را که ذاتاً متمرد هستند را بفریبد، آنچه واقعاً در دل مردم است آشکار می شود و سپس خداوند به درستی آنهایی را که برای زندگی در ملکوت او شرایط لازم را ندارند، داوری می کند.

البته یکی از دلایلی که خداوند شیطان را امروز برای فریب مردم آزاد گذاشته همین است. در بخش های آینده اهداف کامل خداوند در مورد شیطان را بررسی خواهیم کرد اما اکنون همینقدر کافیست که بگوییم خداوند نمی خواهد کسی فریب خورده باقی بماند. اما می خواهد بداند که در دل مردم چه می گذرد. شیطان نمی تواند کسانی را که حقیقت را می دانند و به آن ایمان دارند بفریبد. اما خداوند به او اجازه می دهد که آنهایی را که حقیقت را به خاطر قلبِ همچون سنگشان، قبول نمی کنند، بفریبد.

پولس زمانی که از دوران دجال صحبت می کند، می گوید:

آنگاه مظهر شرارت ظهور خواهد کرد و عیسی خداوند با نفس دهان خود او را خواهد کشت و با ظهور پرشکوه خود او را نابود خواهد کرد. ظهور آن مظهر شرارت در اثر فعالیت های شیطان خواهد بود و با انواع آیات و نشانه ها و معجزات فریبنده و هر نوع شرارتی که برای محکومین به هلاکت فریبنده است همراه خواهد بود ، چون آنها عشق به حقیقت را که می تواند آنان را نجات بخشد قبول نکردند. از این جهت خدا آنها را گرفتار نیروی گمراه کننده خواهد کرد و این نیرو طوری در آنها عمل می کند که آنچه دروغ است باور کنند و در نتیجه همۀ آنانی که به حقیقت ایمان نیاورده اند و از گناه لذت برده اند محکوم خواهند شد (دوم تسالونیکیان 8:2-12، همراه با تاکید).

توجه کنید که خداوند کسی است که «نیرویی فریبنده می فرستد تا آنها آنچه دروغ است را باور کنند». اما به این نکته نیز توجه کنید که این افرادی که فریب خوردند کسانی هستند که «به حقیقت ایمان نداشتند»، یعنی فرصت به آنها داده شد اما آنها انجیل را قبول نکردند. خداوند به شیطان اجازه خواهد داد که دجال را با علائم و عجایب نادرست قدرتمند کند تا کسانی که مسیح را نمی پذیرند فریب بخورند، و هدف نهایی خداوند این است که «آنها همه داوری شوند». به همین دلیل خداوند به شیطان اجازه می دهد که امروز مردم را بفریبد.

اگر خداوند هیچ دلیلی نداشت که به شیطان اجازه دهد که بر روی زمین فعالیت کند، می توانست به راحتی زمانی که سقوط کرد، او را به جایی دیگر در جهان بفرستد. در دوم پطرس 4:2 به ما گفته می شود که فرشتگانی بوده اند که مرتکب گناه شدند و خداوند آنها را به دوزخ افکند و «به‌ زنجیرهای‌ ظلمت‌ سپرد تا برای‌ داوری‌ نگاه‌ داشته‌ شوند». خداوند ما که قادر مطلق است اگر مطابق با اهداف الهی اش بود، می توانست همین کار را با شیطان و هر کدام از فرشتگانش بکند. اما خداوند دلایل خوبی داشت که به شیطان و گروهش اجازۀ فعالیت بر روی زمین بدهد.

ترس شیاطین از عذاب (The Demon’s Fear of Torment)

قبل از بستن مبحثمان راجع به تصوری که مورد بررسی بود، چند آیۀ دیگر از کتاب مقدس را با هم بررسی می کنیم:

و چون‌ به‌ آن‌ كناره‌ در زمین‌ جَرْجِسیان‌ رسید، دو شخص‌ دیوانه‌ از قبرها بیرون‌ شده‌، بدو برخوردند و بحدّی‌ تندخوی‌ بودند كه‌ هیچ‌كس‌ از آن‌ راه‌ نتوانستی‌ عبور كند. در ساعت‌ فریاد كرده‌، گفتند: «یا عیسی‌ ابن‌الله، ما را با تو چه‌ كار است‌؟ مگر در اینجا آمده‌ای‌ تا ما را قبل‌ از وقت‌ عذاب‌ كنی‌؟» (متی 28:8-29، همراه با تاکید).

این داستان معمولا توسط کسانی که طرفدار نظریۀ کسب قدرت توسط شیطان هستند، مورد استفاده قرار می گیرد. آنها می گویند، «آن شیاطین به عدالت مسیح خرده گرفتند. آنها می دانستند که او نمی تواند قبل از زمان موعود آنها را عذاب کند، یعنی زمانی که قدرت آدم تمام شود و آنها و شیطان به دریاچۀ آتش افکنده می شوند تا شب و روز عذاب شوند».

اما درست عکس آنچه میگویند درست است. آنها می دانستند که مسیح قدرت داشت که در هر زمانی که بخواهد آنها را عذاب کند، و به همین دلیل است که آنها به او التماس کردند که بر آنها رحمت داشته باشد. واضح است که آنها ترسیده بودند که پسر خداوند آنها را زودتر عذاب کند. لوقا به ما می گوید که آنها به او التماس کردند که «آنها را به چاه بی انتها نفرستد» (لوقا31:8). اگر مسیح به خاطر یک قدرت فرضی شیطان این اختیار را نداشت، آنها اصلاً نگران نمی شدند.

آن دیوها می دانستند که کاملاً تحت رحمت مسیح هستند، و این مساله از التماسهای آنها به او که آنها را از آن سرزمین بیرون نکند (مرقس 10:5)، و اجازه دهد به میان خوک ها بروند و به آنها وارد شوند (مرقس 12:5) و به چاه بی انتها افکنده نشوند (لوقا 31:8) و قبل از موعد عذاب نشوند، معلوم است.

تصور شمارۀ 4: شیطان به عنوان «خدای این جهان» در روی زمین بر همه چیز از جمله دول بشری، بلایای طبیعی و آب و هوا نظارت دارد.

Myth #4: “Satan, as ‘the god of this world’ has control over everything on the earth, including human governments, natural disasters, and the weather.” j

در کتاب مقدس پولس شیطان را «خدای این جهان» (دوم قرنتیان 4:4) و مسیح او را «رئیس این جهان» می نامد (یوحنا 31:12؛ 30:14؛ 11:16). بر اساس این القابی که برای شیطان عنوان شده اند، بسیاری تصور کرده اند که او در زمین بر همه چیز نظارت دارد. اگرچه به اندازۀ کافی آیات کتاب مقدس را برای اثبات غلط بودن این تصور بررسی کردیم، اما مطالعۀ بیشتر مفید خواهد بود و می توانیم بفهمیم که قدرت شیطان چقدر محدود است. باید بدانیم که درک کلی ما از شیطان تنها بر اساس چهار آیه ای که او را خدا و رئیس این جهان می نامند، بنا نمی شود.

زمانی که بخش های بیشتری از انجیل را بررسی می کنیم متوجه می شویم که مسیح نه تنها از شیطان به عنوان «رئیس این جهان» یاد می کند بلکه از پدر آسمانی اش هم به عنوان «خداوند آسمانها و زمین» یاد می کند (متی 25:11؛ لوقا 21:10، همرا با تاکید). در مورد پولس رسول هم چنین است، او نه تنها از شیطان به عنوان «خدای این جهان» یاد می کند بلکه خداوند را نیز «خداوند آسمانها و زمین» می نامد (اعمال رسولان 24:17، همراه با تاکید). این مساله به ما ثابت می کند که نه مسیح و نه پولس، هیچ کدام نمی خواهند که ما فکر کنیم شیطان نظارت کامل بر روی زمین دارد. قدرت شیطان می بایست کم باشد.

تمایز مهمی که میان این آیات وجود دارد، در کلماتِ جهان و زمین یافت می شود. اگرچه معمولاً این دو کلمه را به صورت مترادف به کار می بریم، اما در متن اصلی که به یونانی است، اینطور نیست. زمانی که متوجه تفاوت این دو بشویم، درکمان از قدرت خدا و شیطان بر روی زمین بسیار افزایش پیدا می کند.

مسیح خداوندِ پدر را به عنوان خداوند زمین نام برد. معادل کلمۀ زمین در یونانی «گِه» است. این کلمه به خود سیارۀ زمین که بر روی آن زندگی می کنیم اشاره دارد و کلمۀ انگلیسیِ جئوگرافی (جغرافیا) از همان کلمه مشتق شده است.

عیسی گفت که شیطان رئیس این جهان است. برعکس، مسیح معادل کلمۀ جهان، کلمۀ یونانیِ کازموس است، و اساساً به نظم و ترتیب اشاره دارد. این کلمه بیشتر از مردم صحبت می کند تا خود زمین. به همین دلیل است که مسیحیان از شیطان به عنوان «خدای نظامِ این جهان» نام می برند.

در حال حاضر خداوند بر تمام جهان کنترل ندارد زیرا او بر تمام مردم جهان کنترل و نظارت ندارد. دلیل این مساله این است که او به مردم جهان اختیار داده است که خود سرورشان را انتخاب کنند و بسیاری از مردم افسار خود را به دست شیطان داده اند. مسلماً اختیاری که بشر دارد نیز بخشی از برنامۀ خداوند است.

پولس زمانی که خدای این زمان می نوشت، کلمۀ متفاوتی برای جهان به کار برد: کلمۀ یونانیِ آیون. این کلمه را می توان به «عصر» ترجمه کرد که همان دورۀ مشخصی از زمان است. شیطان خدای عصر حاضر است.

منظور از این مطالبی که گفته شد چیست؟ زمین همان سیارۀ فیزیکی است که بر روی آن زندگی می کنیم. جهان از مردمی که بر روی زمین زندگی می کنند، صحبت می کند و به طور خاص تر کسانی که مسیح را خدمت نمی کنند. آنها شیطان را خدمت می کنند و در نظام نادرست و پر از گناه او گرفتارند. ما به عنوان مسیحی، «درجهان» هستیم نه «از جهان» (یوحنا 11:17 و 14). ما در میان شهروندان قلمرو تاریکی زندگی می کنیم، اما در واقع در ملکوت نور و روشنایی، در ملکوت خداوندیم.

حالا ما پاسخ خود را یافتیم: خداوند به شدت تمام زمین را کنترل می کند. شیطان با اجازۀ خداوند تنها بر «نظام جهان» نظارت دارد که همان نظارت بر شهروندان قلمروِ ظلمت است. به همین دلیل یوحنای رسول نوشت که «کل جهان (نه کل زمین) تحت تسلط شیطان است» (اول یوحنا 19:5).

این که جهان تحت تسلط شیطان است به این معنا نیست که خداوند هیچ اختیاری بر آن، نظام آن و مردم آن ندارد. خداوند همانطوری که دانیال گفت، «بر تمام ممالک جهان فرمانروایی می کند و آن را به هرکه بخواهد می دهد» (دانيال 25:4). او همچنان می تواند هر که را که می خواهد بالا ببرد و یا پایین بیاورد. اما به عنوان خداوند متعالی که بر همۀ ممالک آدمیان حکمرانی می کند، به شیطان اجازه داده است که بر کسانی که در برابر خداوند متمرد هستند حکومت کند.

بررسی پیشنهاد شیطان (Satan’s Offer Considered)

این تمایز میان زمین و جهان ما را در درک وسوسۀ مسیح در بیابان نیز کمک می کند. شیطان به مسیح «تمام ملکوت جهان را در لحظه ای نشان داد». شیطان نمی تواند به مسیح پیشنهاد موقعیتی سیاسی مانند ریاست جمهوری یا نخست وزیری را در دولت های بشری پیشنهاد داده باشد. شیطان کسی نیست که بتواند مقام انسانها را بالا ببرد یا پایین بیاورد – این کار خداست.

شیطان احتمالاً به مسیح همۀ قلمروهای کوچک ملکوت جهانیِ ظلمت را نشان داده است. او به مسیح ترتیب ارواح شیطانی در جایگاههای مخصوصشان که بر ملکوت ظلمت و انسانهای متمرد حکومت می کنند را نشان داده است. شیطان به مسیح نظارت بر قلمروِ خود را پیشنهاد داد تا اگر مسیح هم به او بپیودند در برابر خداوند تمرد پیشه کند. در این صورت مسیح دومین رتبه و مقام را در قلمرو تاریکی می توانست داشته باشد.

نظارت خداوند بر دولت های بشری در زمین

(God’s Control Over Earthly, Human Governments)

بیایید به طور خاص تر محدودیت های اختیارات شیطان را با بررسی آیاتی از کتاب مقدس که قدرت و نظارت خداوند را بر دولت های بشری نشان می دهند، ثابت کنیم. شیطان به دلیل تسلطش بر افراد نجات نایافته بر دولتهای بشری اختیاراتی دارد و دولت ها اغلب توسط افراد نجات نایافته اداره می شوند. اما نهایتاً خداوند بر دولت های بشری تسلط دارد و شیطان تنها تا حدی که خداوند اجازه دهد می تواند آنها را تغییر دهد.

قبلاً صحبت های دانیال را دربارۀ شاه نبوکدنصر بررسی کردیم، اما از آنجایی که داستانِ بسیار روشن کننده ای است، بیایید آن را بار دیگر بررسی کنیم.

شاه نبوکدنصر به دلیل قدرت و موقعیتش غرق در غرور و نخوت بود و خداوند تصمیم گرفت که موقعیت او را تضعیف کند و او را پایین بیاورد، تا او بیاموزد که «خدای متعال بر تمام سرزمینهای جهان فرمانروایی می کند و آن را به هرکه بخواهد، حتّی به پست ترین مردم واگذار می کند» (دانيال 17:4). بی شک خداوند بود که او را به این مقام رسانده بود. در مورد همۀ رهبران زمینی چنین حقیقتی وجود دارد. پولس رسول زمانی که از رهبران زمینی صحبت می کرد گفت که، «بدون اجازۀ خدا هیچ قدرتی وجود ندارد و زمامداران فعلی را خدا منصوب کرده است» (رومیان 1:13).

خداوند قدرت اصلی و متعالیِ کل جهان است. اگر کسی قدرتی دارد از خداوند است و اوست که به برخی اجازه می دهد که قدرتی داشته باشند.

اما در مورد زمامداران شریر چه باید گفت؟ آیا منظور پولس این بود که آنها نیز توسط خداوند منصوب شده اند؟ بله، همینطور است. در همین نامه، کمی قبل پولس گفت، کلام خدا بفرعون می فرماید: «بهمین منظور ترا برانگیختم تا بوسیلۀ تو قدرت خود را نشان دهم و اسم من در سراسر جهان انتشار یابد» (رومیان 17:9). خداوند فرعون سنگدل را قدرت داد تا شکوه و جلال خود را نشان دهد. خداوند می توانست قدرت بی نظیر خود را با معجزاتی که مردی خودسر که خود قدرتمندش کرده بود، نشان دهد.

آیا این حقیقت در صحبت های مسیح با پیلاطس هم مشخص نیست؟ پیلاطس که متوجه شد مسیح پاسخ سوالش را نخواهد داد، گفت: «آیا به‌ من‌ سخن‌ نمی‌گویی‌؟ نمی‌دانی‌ که‌ قدرت‌ دارم‌ تو را صلیب‌ کنم‌ و قدرت‌ دارم‌ آزادت‌ نمایم‌؟» (یوحنا 10:19).

مسیح پاسخ داد، «هیچ‌ قدرت‌ بر من‌ نمی‌داشتی‌ اگر از بالا به‌ تو داده‌ نمی‌شد» (یوحنا 11:19، همراه با تاکید). خداوند که می دانست پیلاطس چه شخصیت بدی دارد، او را بالا برد تا برنامۀ از پیش تعیین شده اش یعنی مرگ مسیح بر بالای صلیب به وقوع بپیوندد.

با نگاهی به داستانهای تاریخی عهد عتیق می توان فهمید که خداوند گاهی از انسانهای سنگدل برای ابراز خشم خود بر افرادِ گناهکار استفاده می کند. نبوکدنصر توسط خداوند برای داوری بر بسیاری از ملل عهد عتیق استفاده شد.

نمونه های زیادی در انجیل وجود دارد از زمامدارانی که توسط خداوند مقامشان بالا یا پایین برده شد. مثلاً در عهد جدید از هیرودیس می خوانیم، که جلال و شکوه خداوند را به خود نسبت داد و مردم فریاد زدند، «این سخنان، سخنان یکی از خدایان است نه یک انسان» (اعمال رسولان 22:12).

نتیجه چه بود؟ «در همان لحظه فرشتۀ خداوند او را نقش زمین کرد و کرمها او را خوردند و او مرد» (اعمال رسولان 23:12).

یادتان باشد که هیرودیس مسلماً عضوی از قلمرو شیطان بود، اما از قلمرو قدرت خداوند خارج نبود. روشن است که خداوند اگر می خواست، می توانست هر رهبر زمینی را براندازد.⁵

شهادت شخصی خداوند (God’s Personal Testimony)

در آخر بیایید آنچه را خداوند، خود توسط ارمیای نبی در رابطه با قدرت خود بر زمین و حکومت های زمینی گفت، بررسی کنیم:

«آیا من حقّ ندارم همان کاری را که کوزه گر با گِل می کند با شما قوم اسرائیل بکنم؟ شما در دست من مثل گِل در دست کوزه گر هستید. هرگاه بگویم که می خواهم ملّتی یا مملکتی را از ریشه برکَنم یا خورد کنم، امّا اگر آن ملّت از شرارت خود دست بردارند من از مجازات آنها صرف نظر خواهم کرد. به همان نحو اگر بگویم که من ملّتی یا مملکتی را به وجود می آورم و تقویت می کنم، امّا اگر آن ملّت از اطاعت من سر باز زند و مرتکب شرارت شود، آنگاه از آنچه می خواستم بکنم، منصرف خواهم شد (اِرميا 6:18-10).

آیا می بینید که شیطان زمانی که در بیابان به مسیح حکومت بر زمین، بشر و حکومت های سیاسی را پیشنهاد می کرد، در واقع هیچ قدرت و حقی نداشته است؟ اگر او واقعاً راست گفته باشد (که برخی اوقات هم چنین است)، در حقیقت حکومت بر قلمرو تاریک خود را به مسیح پیشنهاد داده است.

اما آیا شیطان بر حکومت بشری تاثیر دارد؟ بله، اما تنها به این دلیل که رهبر معنوی افراد نجات نایافته است، و این افراد به هر حال در حکومت های بشری حضور دارند. اما او تا جایی که خداوند اجازه بدهد می تواند تاثیرگذار باشد و خداوند زمانی که بخواهد می تواند نقشه های شیطان را خنثی کند. یوحنای رسول مسیح را به عنوان «فرماندۀ پادشاهان زمین» (مکاشفه 5:1) یاد می کند.

آیا شیطان می تواند بلایای طبیعی و آب و هوای ناسازگار به وجود آورد؟

(?Does Satan Cause Natural Disasters and Adverse Weather)

از آنجایی که شیطان خدای این جهان است، بسیاری تصور می کنند که او وضعیت آب و هوا را کنترل می کند و همۀ بلایای طبیعی از جمله سیل، طوفان، زلزله و گردباد را او به وجود می آورد. اما آیا کتاب مقدس هم همین را به ما آموزش می دهد؟ باز هم باید دقت کنیم که نباید کلِ علم الهیات خود را بر پایۀ یک آیه قرار بدهیم که می گوید، «دزد می آید تا بدزدد، بکشد و نابود سازد» (یوحنا 10:10). من بارها از مردم شنیده ام که این آیه را نقل می کنند به عنوان گواهی بر اینکه هر چه می دزدد، می کشد و نابود می کند از جانب شیطان است. اما زمانی که بخش های بیشتری از انجیل را بررسی می کنیم، متوجه می شویم که خداوند خود نیز گاهی می کشد و نابود می کند. سه متن زیر را از متون بسیاری که در اینباره وجود دارد بررسی می کنیم:

قانون گذار و داور یکی است ، یعنی همان کسی که قادر است انسان را نجات بخشد یا نابود سازد (یعقوب 12:4، همراه با تاکید).

شما را آگاه می سازم که از چه کسی باید بترسید: از آن کسی بترسید که پس از کشتن، اختیار دارد به جهنم اندازد. آری، می گویم از او باید ترسید (لوقا 5:12، همراه با تاکید).

از کسانی که جسم را می کشند ولی قادر به کشتن جان نیستند نترسید. از کسی بترسید که قادر است جسم و جان، هر دو را در دوزخ تباه سازد (متی 28:10، همراه با تاکید).

اینکه بگوییم هر چیزی که شامل کشتن و نابود کردن باشد کار شیطان است، اشتباه است. مثال های بسیاری در انجیل است از اینکه خداوند هم می کشد و نابود می کند.

ما باید از خود بپرسیم که آیا منظور مسیح زمانی که از دزدی که برای کشتن و دزدیدن و نابود کردن می آید صحبت می کرد، شیطان بود؟ باز هم آنچه لازم است، خواندنِ دقیق این آیه و آیات اطراف آن است. یک آیه قبل از آیه ای که راجع به دزدی که برای کشتن و دزدیدن و نابود کردن می آید، است، مسیح می گوید، «همۀ کسانیکه قبل از من آمدند دزد و راهزن بودند و گوسفندان به صدای آنان گوش ندادند» (یوحنا 8:10). زمانی که کل متن را در یوحنا 1:10-15 که می گوید او (مسیح) چوپان خوبی است، می خوانیم، متوجه می شویم که واژه های دزد و دزدان به معلمان و رهبران مذهبیِ دروغین اشاره دارد.

دیدگاههای متفاوت راجع به آب و هوای ناسازگار و بلایای طبیعی

(Various Views of Adverse Weather and Natural Disasters)

زمانی که تندبادی می آید و یا زلزله می شود، در ذهن افرادی که به خداوند ایمان دارند این سوال پیش می آید که، «چه کسی مسبب این حوادث است؟» برای کسانی که انجیل را باور دارند دو امکان وجود دارد: یا خداوند و یا شیطان اینها را به وجود می آورند.

برخی ممکن است بگویند، «نه! خداوند را نمی توان مقصر دانست! مردم مقصرند! خداوند آنها را به خاطر گناهانشان داوری می کند».

اگر خداوند طوفان و زلزله را برای مجازات گناهان انسانها سبب می شود، پس ما می توانیم به جای خداوند، افراد گناهکار و متمرد را مقصر بدانیم، با این وجود مسئول خداوند است، چرا که حوادث طبیعی بدون اجازۀ او اتفاق نمی افتند.

یا اگر اینکه خداوند به شیطان اجازه می دهد که طوفان و زلزله را برای تنبیه گناهکاران به وجود بیاورد، درست باشد، می توانیم بگوییم که شیطان اینها را سبب می شود اما باز هم مسئول خداوند است. علت این است که او به شیطان این اجازه را می دهد و این بلایا نتیجۀ عکس العمل او نسبت به گناه است.

برخی می گویند که نه خداوند و نه شیطان مسئول این حوادث نیستند و این بلایا تنها «پدیده های طبیعی هستند که به دلیل سقوط انسان در نتیجۀ ارتکاب گناه، اتفاق می افتند». آنها همچنین به شکلی مبهم تلاش می کنند که بلایای طبیعی را بر گردن انسان بیندازند اما اشتباه می کنند. با این توضیح نمی توان خداوند را از این مساله کنار گذاشت. اگر این مساله که طوفان و زلزله پدیده های طبیعی هستند و به دلیل سقوط انسان در نتیجۀ ارتکاب گناه، اتفاق می افتند، را بپذیریم باز هم این سوال پیش می آید که خوب چه کسی این تصمیم را گرفته است؟ روشن است که طوفان ساختۀ دست بشر نیست. یعنی طوفان با گفتن تعداد خاصی دروغ در جو به وجود نمی آید. زلزله هم با انجام زنا توسط عده ای از انسانها رخ نمی دهد.

خیر، اگر رابطه ای میان طوفان و گناه باشد، خداوند هم در مساله نقش دارد، این خداوند است که فرمان می دهد که این حوادث رخ دهند و بنابراین او هم در این جریان حضور دارد.

حتی اگر رابطه ای میان گناه و بلایای طبیعی نباشد، و خداوند هنگام آفریدن و طراحیِ جهان اشتباه کرده باشد، و بنابراین در پوستۀ زمین اشکالاتی وجود دارد که گاهی نظام آب و هوا را به هم می ریزد، باز هم خداوند مسئول است چرا که خالق اوست و اشتباه او به انسانها آسیب می زند.

«طبیعتِ مادر» وجود ندارد (“There is No “Mother Nature)

بنابراین ما تنها دو پاسخ منطقی برای مسالۀ بلایای طبیعی داریم. یا خداوند این حوادث را سبب می شود و یا شیطان. قبل از اینکه آیات کتاب را بررسی کنیم تا بفهمیم که کدام یک درست است، بیایید اندکی بیشتر راجع به این دو احتمال تامل کنیم.

اگر شیطان کسی است که بلایای طبیعی را ایجاد می کند، پس خداوند یا می تواند و یا نمی تواند مانع او بشود. اگر خداوند می تواند مانع او شود ولی این کار را نمی کند پس تا حدی مسئول است. این بلایا نمی تواند بدون اذن خداوند رخ دهد.

حال طرف دیگر قضیه را نگاه می کنیم. بیایید لحظه ای تصور کنیم که خداوند نمی تواند مانع شیطان شود اما می خواهد که این کار را بکند. آیا واقعاً این یک احتمال است؟

اگر خداوند نمی تواند مانع او شود شیطان یا قدرتمند تر از خدا و یا باهوش تر از اوست. در واقع این چیزی است که حامیان نظریۀ «کسب قدرت شیطان پس از سقوط آدم» معتقد هستند. آنها ادعا می کنند که شیطان حق دارد که هر چه که خوشایندش است را در زمین انجام دهد زیرا اختیار و قدرت آدم را دزدیده است. حال خداوند می خواهد که مانع شیطان شود اما نمی تواند زیرا باید به قدرت آدم که اکنون متعلق به شیطان است، احترام بگذارد. به عبارت دیگر خداوند آنقدر نادان بود که نمی توانست پیش بینی کند که چه اتفاقی پس از سقوط رخ خواهد داد و شیطان که باهوش تر از خدا بود، حالا قدرتی را دارد که خداوند نمی خواهو اوداشته باشد. خود من که معتقد نیستم شیطان از خداوند عاقل تر است.

اگر تئوری کسب قدرتِ شیطان درست باشد، پس چرا شیطان طوفان ها و زلزله های بیشتری به وجود نمی آورد؟ و چرا جمعیت زیادی از مسیحیان را هدف قرار نمی دهد؟ (اگر پاسختان این است که خداوند به او اجازه نمی دهد، پس تایید می کنید که شیطان بدون اجازۀ خداوند نمی تواند کاری کند.)

وقتی مساله را باریک تر می کنیم، تنها دو پاسخ برای این سوال وجود دارد: 1) خداوند طوفان و زلزله را ایجاد می کند یا 2) شیطان با اجازۀ خداوند این کار را می کند.

توجه کنید که صرف نظر از اینکه کدام احتمال درست است، خداوند مسئول است. زمانی که مردم می گویند، «طوفان کار خداوند نبود بلکه شیطان با اذن او این حادثه را سبب شد»، در واقع حضورخداوند را در مساله انکار نمی کنند. اگر خداوند می تواند مانع شیطان شود، صرف نظر از اینکه بخواهد یا نه، پس مسئول است. افراد متمرد را هم می توان به خاطر گناهانشان مقصر دانست (اگر طوفان و زلزله از جانب خداوند یا با اذن او برای تنبیه آنها باشد) اما باز هم نمی توان گفت که خداوند به هیچ عنوان در این مساله متعهد نیست و یا مسئولیتی ندارد.

اظهارات کتاب مقدس (Scripture’s Testimony)

کتاب مقدس دربارۀ «بلایای طبیعی» چه می گوید؟ آیا انجیل می گوید که خداوند یا شیطان عامل این بلایا هستند؟ بیایید اول زلزله را که انجیل بسیار از آن سخن گفته است، بررسی کنیم.

بر طبق کتاب مقدس، زلزله ها ممکن است به خاطر داوریِ خداوند بر گناهکاران رخ دهد. در ارمیا می خوانیم: «از غضب‌ او زمین‌ متزلزل‌ می‌شود و امّت‌ها قهر او را متحمّل‌ نتوانند شد» (اِرميا 10:10، همراه با تاکید).

اشعیا هشدار داد:

خدای متعال با شدّتِ صاعقه و زلزله شما را نجات خواهد داد. او توفان و باد و آتشِ سرکش خواهد فرستاد (اشعيا 6:29، همراه با تاکید).

شاید یادتان باشد که در زمان موسی، زمین دهان گشود و قورح و پیروان سرکشش را بلعید (اعداد 23:16-34 را ببینید). این اتفاق به وضوح تنبیهی از جانب خداوند بود. مثال های دیگری از داوری خداوند که توسط زلزله انجام شده است را می توان در حزقیال 19:38، مزمور 7:18 و 18:77؛ حجی 6:2؛ لوقا 11:21؛ مکاشفه 12:6؛ 5:8؛ 12:11؛ 18:16 یافت.

برخی از زلزله هایی که در کتاب مقدس ثبت شده اند، لزوماً به خاطر خشم خداوند نیستند، اما با این وجود، توسط خدا به وجود آمده اند. برای مثال، بر طبق انجیل متی، زمانی که مسیح مرد زلزله ای رخ داد (متی 51:27 و 54) و زلزله ای دیگر نیز در زمان قیام او رخ داد (متی 2:28). آیا شیطان این دو زلزله را به وجود آورد؟

زمانی که پولس و سیلاس در زندان فیلیپیان در حال حمد و خواندن سرودهای پرستش بودند، «ناگهان زلزلۀ شدیدی رخ داد به طوریکه زندان را از بنیاد به لرزه در آورد. تمام درهای زندان در همان لحظه باز شد و همه زنجیرها به زمین افتادند» (اعمال رسولان 26:16، همراه با تاکید). آیا شیطان این زلزله را به وجود آورد؟ من که فکر نمی کنم اینطور باشد! حتی زندانبان هم پس از اعتراف به قدرت خداوند، آزاد شد. البته در کتاب اعمال رسولان این مورد تنها زلزله ای نیست که به خواست خدا رخ داده باشد (اعمال رسولان 31:4 را ببینید).

اخیراً شنیده ام که عده ای از مسیحیان خوش نیت وقتی شنیدند که قرار است در منطقه ای خاص زلزله رخ دهد، برای «جدال روحانی» علیه شیطان به آن منطقه سفر کرده اند. آیا اشتباه طرز فکر آنها می بینید؟ اگر برای کسانی که در آن مناطق زندگی می کردند، دست به دعا می بردند و طلب رحمت می کردند، کاری بر طبق کتاب مقدس انجام داده بودند. و اگر این کار را می کردند دیگر نیازی نبود که پول و وقت خود را برای سفر به این نقطه که احتمال زلزله در آن هست، تلف کنند – آنها می توانند در جایی که زندگی می کنند، برای مردم دعا کنند. اما جنگ با شیطان برای جلوگیری از وقوع زلزله بر طبق کتاب مقدس نیست.

طوفان چطور؟ (?How About Hurricanes)

لغت طوفان در کتاب مقدس نیست، اما مثالهایی از بادهای بسیار شدید را می توان یافت. برای مثال:

آنانی‌ كه‌ در كشتیها به‌ دریا رفتند، و در آبهای‌ كثیر شغل‌ كردند. اینان‌ كارهای‌ خداوند را دیدند و اعمال‌ عجیب‌ او را در لجّه‌ها. او گفت‌ پس‌ باد تند را وزانید و امواج‌ آن‌ را برافراشت‌ (مزمور 23:107-25، همراه با تاکید).

و خداوند باد شدیدی‌ بر دریا وزانید كه‌ تلاطم‌ عظیمی‌ در دریا پدید آمد چنانكه‌ نزدیك‌ بود كه‌ كشتی‌ شكسته‌ شود (یونس 4:1، همراه با تاکید).

و بعد از آن‌ دیدم‌ چهار فرشته‌، بر چهار گوشه‌ زمین‌ ایستاده‌، چهار باد زمین‌ را باز می‌دارند تا باد بر زمین‌ و بر دریا و بر هیچ‌ درخت‌ نوزد (مکاشفه 1:7).

روشن است که خداوند می تواند بادها را به راه بیاندازد و آنها را متوقف کند.⁶

در کل انجیل تنها یک آیه وجود دارد دربارۀ اینکه به شیطان اجازه داده می شود که وزیدن بادی را موجب شود و آن هم در زمان آزمایش ایوب بود، زمانی که پیام آوری به او گفت: «اینك‌ باد شدیدی‌ از طرف‌ بیابان‌ آمده‌، چهار گوشه‌ خانه‌ را زد و بر جوانان‌ افتاد كه‌ مردند» (ایوب 19:1).

با خواندن فصل اول کتاب ایوب متوجه می شویم که شیطان باعث مشکلات و بدبختی های ایوب بود. اما نباید فراموش کنیم که او بدون اذن خداوند هیچ کاری علیه ایوب و فرزندانش نمی توانست انجام دهد. بنابراین باز هم می بینیم که این خداوند است که بر بادها هم نظارت داد.

تندباد در جلیل (The Gale on Galilee)

«تندباد شدیدی» که بر مسیح و یارانش، زمانی که سوار بر قایق از دریای جلیل عبور می کردند، وزید، چطور؟ مطمئناً این تندباد کار شیطان بود، زیرا خداوند هرگز تندبادی به وجود نمی آورد که قایقی را که پسر خودش در آن است واژگون کند. «ملکوتی که علیه خود عمل کند، سقوط خواهد کرد» پس خداوند چرا باید تندبادی به وجود می آورد که به مسیح و یارانش لطمه بزند؟

اینها دلایل خوبی هستند اما بیایید اندکی دست از مباحثه برداشته و تامل کنیم. اگر خداوند تندباد را سبب نشد و شیطان بود که این کار را کرد، باز هم باید یادمان باشد که خداوند این اجازه را به شیطان داده است. بنابراین باز هم همان سوال باید پاسخ داده شود: خداوند چرا باید تندبادی بفرستد که ممکن است به مسیح و یارانش آسیب وارد کند؟

آیا برای این سوال پاسخی وجوددارد؟ شاید خداوند می خواست چیزی دربارۀ ایمان به حواریون مسیح یاد دهد. شاید می خواست مسیح را آزمایش کند، مسیحی که «درست مانند ما از هر لحاظ وسوسه شد ولی مرتکب گناه نگردید» (عبرانیان 15:4). مسیح برای اینکه کاملاً مورد آزمایش قرار بگیرد باید در موقعیتی قرر می گرفت که وسوسه شود و بترسد. شاید خداوند می خواست مسیح را تکریم کند. شاید همۀ این کارها را می خواست بکند.

خداوند فرزندان اسراییل را به کنار دریای سرخ کشانید با اینکه می دانست آنها تحت تعقیب ارتش فرعون هستند. اما آیا خداوند نمی خواست آنها را رهایی بخشد؟ آیا او با کشاندن آنها به جایی که کشته شوند، بر ضدشان عمل نکرد؟ آیا همین نمونه ای از «اقدام خود ملکوت علیه ملکوت» نیست؟

خیر! زیرا در برنامۀ خداوند قرارنبود که بنی اسراییل کشته شوند. همچنین او قصد نداشت که با طوفانی که در دریای جلیل آمد مسیح و یارانش را غرق کند.

اما انجیل نمی گوید که شیطان طوفان دریای جلیل را فرستاد، همینطور نمی گوید که خدا این کار را کرد. برخی می گویند که طوفان مطمئنا کار شیطان بود زیرا مسیح آن را نهیب داد. شاید اینطور باشد اما به هر حال این دلیلِ قانع کننده ای نیست. او خداوند را نهیب نداد بلکه باد را نهیب داد. پس باد می تواند کار خداوند باشد. یعنی ممکن است او باد را با کلامی تحریک کرده باشد و با نهیبی آن را آرام کرده باشد. اینکه مسیح باد را نهیب داد نمی تواند دلیلی باشد بر اینکه شیطان سبب طوفان شده است.

ما نباید الهیات خود را بر اساس تنها یک آیه که چیزی را ثابت نمی کند بنا کنیم. قبلاً به آیاتی از کتاب مقدس که ثابت می کنند خداوند باد را تحت کنترل خود دارد اشاره کردیم. نظر من این است که شیطان حتی اگر «خدای این جهان» باشد، باز هم نظارتِ مستقلی بر باد ندارد و نمی تواند هر زمان که بخواهد طوفانی به پا کند.

بنابراین، زمانی که طوفانی رخ می دهد نباید آن را خارج از کنترل خداوند بدانیم و تصور کنیم که او می خواهد متوقفش کند اما نمی تواند. اینکه مسیح باد را نهیب داد دلیلی قانع کننده است بر اینکه خداوند اگر بخواهد می تواند طوفان را متوقف کند.

و اگر خداوند طوفانی بفرستد یا اجازۀ آن را صادر کند، می بایست دلیلی برای آن داشته باشد و بهترین پاسخ برای این سوال که او چرا طوفانی ایجاد می کند که ویرانیِ زیادی به بار می آورد و یا اجازۀ فرستادن آن را می دهد، این است که می خواهد به افراد نافرمان هشدار دهد و آنها را داوری کند.

«اما طوفان ها گاهی به مسیحیان هم آسیب می رساند»

(“But Hurricanes Sometimes Harm Christians”)

اما مسیحیانی که توسط این بلایای طبیعی آسیب می بینند چطور؟ وقتی طوفان می شود تنها خانه های افراد بی ایمان را ویران نمی کند. آیا مسیحیان به خاطر مرگ فداکارانۀ مسیح از خشم خداوند در امان نیستند؟ پس چطور می توانیم بگوییم که نهایتاً خداوند پشت همۀ بلایای طبیعی قرار دارد، زمانی که ممکن است فرزندان خودش هم آسیب ببیند؟

در واقع اینها سوالات مشکلی هستند. اما باید بدانیم که که اگر فرض را بر این نظریه که شیطان عامل همۀ این بلایا هست بگذاریم، پاسخ آسان تر نمی شود. اگر شیطان باعث همۀ اینها باشد، پس چرا خداوند به او اجازه می دهد که کاری کند که فرزندان خداوند آسیب ببینند؟ باز هم مشکل همان است!

انجیل به وضوح می گوید که آنهایی که در مسیح هستند به غضب خداوند گرفتار نمی شوند (اول تسالونیکیان 9:5). در عین حال انجیل می گوید که خشم خداوند بر روی افرادی است که از مسیح اطاعت نمی کنند (یوحنا 36:3). اما خشم خداوند چطور می تواند تنها بر افراد نافرمان باشد بدون اینکه بر افراد نجات یافته تاثیر بگذارد، در حالی که آنها در میان نجات نایافتگان زندگی می کنند؟ پاسخ این است که گاهی غیر ممکن است و ما باید این حقیقت را بپذیریم.

در روزهای خروج همه اسراییلیان در مکانی کنار هم زندگی می کردند، و بلایایی که برای تنبیه مصریان آمد، به آنها صدمه نزد (خروج 22:8-23؛ 3:9-7؛ 24-26؛ 23:12 را ببینید). اما ما با «مصریان» کار و زندگی می کنم. اگر خداوند بلای طبیعی بفرستد چطور می توانیم فرار کنیم؟

فرار مسلماً کلمۀ کلیدی در فهمیدن پاسخ این سوال است. اگرچه نوح زمان طوفان در زمین از خشم خداوند فرار کرد، اما باز هم از این خشم آسیب دید زیرا مجبور بود که به سختی کار کند و کشتی را بسازد و یک سال را با حیوانات بدبو سر کند. (ضمناً هم عهد جدید و هم عهد قدیم خداوند را عامل آن طوفان می داند، نه شیطان؛ پیدایش 17:6 و دوم پطرُس 5:2 را ببینید).

زمانی که داوری خداوند بر شهرهای سدوم و عموره آمد لوط گریخت اما به خاطر آتش سوزی هر چه داشت از دست داد. مجازات خداوند بر گناهکاران، بر مردی عادل هم تاثیر گذارد.

مسیح سالها قبل به مومنان اورشلیم هشدار داده بود که زمانی که شهرشان توسط سپاهی محاصره شد فرار کنند، «زیرا که‌ همان‌ است‌ ایام‌ انتقام‌» (لوقا 22:21-23) – و همین به وضوح هدف خشمگینانۀ خداوند را نشان می دهد، برای اینکه به رومیان اجازه می دهد که اورشلیم را در سال 70 پس از میلاد محاصره کنند. خدا را شکر که مسیحیانی که به هشدار مسیح توجه کردند، با آنچه داشتند فرار کردند اما باز هم وسایلی را که مجبور بودند در اورشلیم جای بگذارند را از دست دادند.

در هر سه مثال بالا، می بینیم که زمانی که خشم خداوند بر گناهکاران نازل می شود، افراد عادل هم تا حدی آسیب می بینند. اما نمی توانیم به این نتیجه برسیم که خداوند مسئول بلایای طبیعی نیست زیرا در این حوادث گاهی مسیحیان هم آسیب می بینند.

پس باید چه کنیم؟ (?What Then Shall We Do)

ما در جهانی زندگی می کنیم که توسط خداوند لعن شده است، جهانی که خشم خداوند را مدام تجربه می کند. پولس نوشت، «غضب خدا از آسمان بر هر گونه گناه و شرارت مردمی نازل میشود» (نه اینکه نازل خواهد شد) (رومیان 18:1). ما به عنوان کسانی که در میان جهانی شیطانی و لعن شده زندگی می کنیم، نمی توانیم کاملا از خشم خداوند بر این جهان بگریزیم، حتی اگر آن خشم بر ما نباشد.

حال که این را می دانیم چه باید بکنیم؟ ابتدا، باید به خداوند توکل کنیم. ارمیا نوشت:

«امّا به کسی که به من توکّل کرده است برکت خواهم داد. او مثل درختی است که در کنار آبی روییده و در زمین پر آب ریشه دوانده است. از هوای گرم هراسی ندارد، چون برگهایش همچنان سبز می مانند. از نباریدن باران نیز نگران نیست، و همچنان میوه خواهد آورد (اِرميا 7:17-8).

توجه کنید که ارمیا نگفت که کسی که به خداوند توکل کند، هیچ گاه با خشکسالی مواجه نخواهد شد. خیر! زمانی که گرما و قحطی بیاید، مردی که به خداوند توکل کرده است، مانند درختی است که ریشه هایش را در زمین پرآب توسعه می دهد. او ممکن است که مورد آزار جهان قرار می گیرد اما باز هم راهی دیگر دارد. داستان الیشع که در زمان قحطی در اسراییل توسط کلاغان تغذیه شد، در اینجا به ذهن خطور می کند (اول پادشاهان 1:17-6 را ببینید). داوود از عادلان نوشت، «در ایام‌ قحط‌ سیر خواهند بود» (مزمور 19:37).

اما آیا قحطی توسط شیطان ایجاد نمی شود؟ خیر! کتاب مقدس چنین چیزی نمی گوید. خداوند همیشه خود را مسئول و مسبب آن می داند و قحطی اغلب به عنوان نتیجۀ خشم او بر گناهکاران مطرح می شود. برای مثال:

پس خداوند متعال گفت: «من آنها را مجازات خواهم کرد! مردان جوانشان در جنگ کشته خواهند شد و اطفالشان از گرسنگی خواهند مرد» (اِرميا 22:11، همراه با تاکید).

خداوند متعال می گوید، من آنها را گرفتار جنگ و گرسنگی و بیماری خواهم کرد، من آنها را مثل انجیرگندیده ای خواهم ساخت که قابل خوردن نباشند» (اِرميا 17:29).

ای انسان فانی، هنگامی که سرزمینی بی وفا علیه من گناه ورزد و من دست خود را علیه آن بلند کنم و نان ایشان را قطع نمایم، چنان قحطی خواهم فرستاد که انسان و حیوان را یکسان از پای درآورد» (حزقيال 13:14، همراه با تاکید).

«منتظر محصول فراوان بودید، ولی کم به دست آوردید و وقتی که آن محصول کم را به خانه آوردید، من آن را برباد دادم. آیا می دانید چرا من این کار را کردم؟ به خاطر اینکه خانه من ویران مانده و شما مشغول ساختن خانه های خود هستید. به همین سبب است که باران نمی بارد و از زمین چیزی نمی روید. من خشکسالی را بر زمین، کوه ها، مزارع، تاکستانها، باغهای زیتون، سایر محصولات و همچنین انسان و حیوان و تمام حاصل زحمت شما آوردم» (حجی 9:1-11، همراه با تاکید).

در مثال چهارم، می خوانیم که بنی اسراییل به سبب گناهانشان، در بروز قحطی مقصر شناخته شدند اما خداوند خود گفت که مسئول این قحطی بوده است.⁷

اگر خداوند بر افراد گناهکار قحطی می فرستد، و ما هم در میان آنها زندگی می کنیم، پس باید مطمئن باشیم که او نیازهای ما را برآورده می کند. پولس گفت که قحطی نمی تواند ما را از عشق مسیح جدا کند!: «کیست‌ که‌ ما را از محبت‌ مسیح‌ جدا سازد؟ آیا مصیبت‌ یا دلتنگی‌ یا جفا یا قحطی یا عریانی‌ یا خطر یا شمشیر؟» (رومیان 35:8، همراه با تاکید). توجه کنید که پولس نگفت که مسیحیان هرگز با قحطی مواجه نخواهند شد، بلکه گفت، ممکن است چنین اتفاقی بیفتد، با وجودی که به عنوان شاگرد کتاب مقدس می دانست که خداوند قحطی را برای تنبیه گناهکاران می فرستد.

فرمانبرداری و حکمت (Obedience and Wisdom)

دوم، ما باید فرمانبردار باشیم و از حکمت خدایی استفاده کنیم تا گرفتار خشم خداوند که بر جهانیان است نشویم. نوح مجبور بود که کشتی خود را بسازد، لوط مجبور بود که شهرش را ترک کند، مسیحیان اورشلیم مجبور بودند که از شهرشان فرار کنند؛ همۀ آنها مجبور بودند که از خداوند اطاعت کنند تا اسیر خشمی که او بر گناهکاران دارد نشوند.

اگر من در منطقه ای که در آن هوا زیاد طوفانی می شود زندگی می کردم مسلماً خانه ای مستحکم می ساختم که طوفان به آن آسیب نرساند و یا خانه ای ارزان که راحت بتوانم به جایش خانه ای دیگر بسازم و بعد دعا می کردم! همۀ مسیحیان باید دعا کنند تا نسبت به روح القدس، که مسیح وعده داد «از امور آینده‌ به‌ شما خبر خواهد داد» (یوحنا 13:16) و بنابراین می تواند جلویِ خشم خداوند نسبت به جهان را بگیرد، حساس باشند.

در فصل 11 ازاعمال رسولان از آغابوس نبی می خوانیم که نسبت به قحطی هشدار داد که برای مسیحیان یهودیه بسیار مصیبت بار خواهد بود. در نتیجه، اعاناتی به پولس و بارناباس داده شد که برای مردم یهودیه ببرند (اعمال رسولان 28:11-30 را ببینید).

آیا امروز هم چنین اتفاقاتی رخ می دهند؟ مطمئناً، زیرا نه روح القدس تغییری کرده است و نه عشق خداوند کمتر شده است. اما متاسفانه برخی در بدن مسیح پذیرایِ این مواهب و مظاهرِ روح القدس نیستند و بنابراین از آنجایی که آنها «مانع روح خدا می شوند» (اول تسالونیکیان 19:5)، برخی از بهترین های خداوند را از دست می دهند.

دموس شاکاریان، رئیس و بنیانگذارِ «تجار انجیل کامل»، در شرح حال خود توضیح می دهد که چطور خداوند از طریق پسر بچه ای بی‌سواد پیام خود را به مسیحیانِ ارمنستان، در اواخر صدۀ 1800، می رساند. خداوند آنها را از قتل عام قریب الوقوع اگاه کرد و در نتیجه بسیاری از مسیحیان پنطیکاستی که به چنین نبوتهایی اعتقاد داشتند، از جمله اجداد شاکاریان از کشور گریختند. مدت کوتاهی بعد حملۀ ترکیه به ارمنستان منجر شد به کشتار بیش از یک میلیون ارمنی، از جمله کسانی که هشدار خداوند را نادیده گرفتند.

باید عاقلانه پذیرای روح القدس و فرمانبردار خداوند باشیم، در غیر این صورت امکان دارد که اندکی از خشم خداوند را، که او خودش نمی خواهد، تجربه کنیم. الیشع یک بار به زنی نصیحت داد که: «برخیز و با خانواده ات به سرزمین دیگری برو، زیرا خداوند این سرزمین را برای مدّت هفت سال به خشکسالی دچار خواهد کرد» (دوم پادشاهان 1:8). اگر آن زن به سخنان آن نبی گوش نمی داد، چه اتفاقی پیش می آمد؟

در کتاب مکاشفه، هشداری بسیار جالب را به مردم خدا می خوانیم مبنی بر اینکه از بابل بیرون بیایند، در غیر این صورت گرفتار خشم خداوند خواهند شد:

آنگاه صدای دیگری از آسمان شنیدم که می گفت : «از او بیرون آئید ای قوم من، مبادا در گناهان او سهیم شوید و در بلاهایش شریک گردید زیرا گناهان او تا به فلک انباشته شده و خدا تبهکاریهایش را از یاد نبرده است… به این جهت تمام بلایا یعنی مرگ و غم و قحطی در یک روز به او روی می آورند و او در آتش خواهد سوخت، زیرا خداوند، خدائی که این چنین او را کیفر می دهد، قادر است (مکاشفه 4:18-5 و 8، همراه با تاکید).

خلاصۀ مطلب اینکه، خداوند بر آب و هوا و بلایای طبیعی نظارت دارد. خداوند در انجیل بارها خود را به عنوان خداوند طبیعت معرفی کرده است، از باران چهل روزه ای که در روزگار نوح باراند تا باریدن تگرگ و فرستادن دیگر بلایای دیگر بر دشمنان بنی اسراییل و فرستادن طوفان برکشتی یونس و نهیب دادن باد در دریای جلیل. چنانچه مسیح گفت او «پروردگار آسمانها و زمین است» (متی 25:11). برای مطالعه بیشتر قدرت و اختیار خداوند بر طبیعت، یوشع11:10، ایوب 22:38-38؛ ارمیا 24:5؛ 13:10؛ 35:31؛ مزمور 45:78-49؛ 16:105؛ 33:107-37؛ 6:135-7؛ 7:147-8 و 15-18؛ متی 45:4؛ اعمال رسولان 17:14 را ببینید.

پاسخ به چند سوال (A Few Questions Answered)

اگر خداوند از طریق قحطی، طوفان، و زلزله مردم را تنبیه می کند، آیا برای ما به عنوان نماینده های خداوند کمک کردن و یاری رساندن به این افراد نادرست است؟

مسلماً خیر. باید بدانیم که خداوند همه را دوست دارد، حتی مردمی که مورد تنبیه او قرار می گیرند. شاید عجیب به نظر برسد اما حتی داوری او از طریق بلایای طبیعی هم نشانه ای از محبت اوست. چطور ممکن است؟ خداوند با سختی هایی که از طریق بلایای طبیعی موجب می شود، به بندگانی که دوستشان دارد هشدار می دهد که او مقدس و عادل است و گناه کردن عواقبی در پی دارد. خداوند سختی های موقتی را ایجاد می کند تا مردم را کمک کند که از خواب غفلت بیدار شوند و متوجه نیازشان برای یک منجی باشند – تا از دریاچۀ آتش نجات یابند. عشق یعنی همین!

تا زمانی که مردم نفس می کشند، خداوند نسبت به آنها رحمتی دارد که لایقش نیستند و زمان برای توبه کردن وجود دارد. ما از طریق شفقت و کمکمان می توانیم عشق مسیح را به کسانی که تحت خشم موقتی خداوند قرار دارند، ثابت کنیم، اما چه کسی می تواند از خشم ابدی او بگریزد؟ بلایای طبیعی فرصت هایی هستند برای رسیدن به جهانی که مسیح به خاطرش جان خود را از دست داد.

آیا رساندن انجیل به مردم مهمترین مساله در این زندگی نیست؟ زمانی که دیدی وسیع داریم، عذاب افراد به سبب بلایای طبیعی در مقایسه با عذاب ابدی آنها در دریاچۀ آتش، چیزی نیست.

حقیقت این است که مردم به طور کلی زمانی نسبت به انجیل پذیراتر می شوند که در رنج و عذابند. در اینباره مثال های زیادی در انجیل وجود دارد، از توبۀ بنی اسرایل در زمان ستمِ ملل همسایه به آنها تا داستان مسیح دربارۀ پسرگمشده. مسیحیان باید بلایای طبیعی را باید به عنوان زمانهایی بدانند که محصول به طور بالقوه رسیده است.

بیایید حقیقت را بگوییم (Let’s Tell the Truth)

اما پیام ما به کسانی که باقی ماندۀ زندگیشان را بعد از طوفان یا زلزله جمع می کنند چه خواهد بود؟ اگر آنها پاسخی بر اساس علوم الهی برای وضع نامساعدی که برایشان پیش آمده بخواهند، چه خواهیم گفت؟ بیایید با آنچه انجیل آموزش می دهد صادقانه برخورد کنیم، و به مردم بگوییم که خداوند مقدس است و گناه کردن عواقبی در پی دارد. بیایید به آنها بگوییم که طوفان وهشتناکی که می بینند تنها ذره ای از قدرت خداوند بزرگ است، و ترسی که در زمان تکان خوردن خانه هایشان داشتند در برابر ترسی که در زمان افکنده شدنشان به دوزخ تجربه خواهند کرد، هیچ است. و بیایید به آنها بگوییم که حتی زمانی که سزاوار دوزخیم خداوند به ما فرصت می دهد که توبه کنیم و به مسیح (که از طریق او می توانیم از خشم خداوند در امان بمانیم) ایمان بیاوریم.

برخی می پرسند، «آیا باید مردم را از خداوند بترسانیم؟» پاسخ در کتاب مقدس یافت می شود: «ترس از خداوند، ابتدای حکمت است» (امثال 7:1). مردم تا زمانی که چیزی از خداوند نمی دانند، از او نمی ترسند.

اگر مردم از دست خداوند عصبانی شوند چطور؟

(?What if People Become angry With God)

اما آیا مردم به سبب رنج هایی که می بینند از دست خداوند عصبانی نمی شوند؟ شاید بشوند، اما باید آنها را کمک کنیم که متوجه غرور خود بشوند. هیچ کس حق ندارد از خداوند به خاطر طرز عملی که او دارد خرده بگیرد، زیرا همۀ ما مدتها قبل سزاوار دوزخ بودیم. مردم به جای اعتراض به خداوند به خاطر مصیبتی که بر آنها آمده، باید او را شکر کنند که آنها را آگاه کرده است. خداوند می تواند آنها را نادیده بگیرد و آزادشان بگذارد تا مسیرشان را به سوی دوزخ پیش بگیرند. اما خداوند دوستشان دارد و هر روز آنها را فرامی خواند. او آنها را به آرامی و با باز شدن شکوفه ها، آواز پرندگان، عظمت کوهها، و چشمک زدن هزاران ستاره در آسمانها، فرا می خواند. او آنها را از طریق وجدانشان و به وسیلۀ روح القدس فرا می خواند. اما آنها دعوت او را نادیده می گیرند.

مطمئناً خواست خداوند این نیست که آنها عذاب ببینند، اما وقتی آنها مدام او را نادیده می گیرند، خداوند آنقدر دوستشان دارد که با روش هایی شدید تر آنها را آگاهی دهد. طوفان، زلزله، تندباد و قحطی برخی از آن روشهاست. خداوند امید دارد که چنین مصایبی غرور مردم را از بین ببرد و آنها را هوشیار کند.

آیا خداوند در قضاوت خود غیر منصفانه عمل نمی کند؟

(?Is God Unfair in His Judgment)

زمانی که به خداوند و جهان از دیدِ انجیل نگاه می کنیم، آن وقت است که درست فکر می کنیم. دیدگاه انجیلی این است که همه سزاوار خشم خداوندند اما خداوند رحیم است. زمانی که مردمی که در عذابند می گویند که سزاوار رفتار بهتری از جانب خداوند هستند، او می بایست ناله کند. همه بیش از لیاقتشان از رحمت خداوند برخوردار می شوند.

مسیح یک بار دو بلای همزمان، را تفسیر کرد. در انجیل لوقا می خوانیم:

در همان هنگام عده ای در آنجا حضور داشتند که داستان جلیلیانی را که پیلاطس خونشان را با قربانی هایشان در آمیخته بود بیان کردند. عیسی به آنان جواب داد: «آیا تصور می کنید این جلیلیان که دچار آن سرنوشت شدند، از سایر جلیلیان خطاکارتر بودند؟ یقینا خیر، اما بدانید که اگر توبه نکنید همه شما مانند آنان نابود خواهید شد. و یا آن هجده نفری که در موقع فرو ریختن برجی در سیلوحا کشته شدند، خیال می کنید که از سایر مردمانی که در اورشلیم زندگی می کردند گناهکارتر بودند؟ خیر، بلکه مطمئن باشید که اگر توبه نکنید، همه شما مانند آنان نابود خواهید شد (لوقا 1:13-5).

جلیلیانی که توسط پیلاطس کشته شدند نمی تواستند بگویند: «خداوند با عدم نجات ما از دست پیلاطس، عملی غیرمنصفانه انجام داده است!» خیر! آنها گناهکارانی بودند که سزاوار مرگ بودند. و بر طبق گفتۀ مسیح، آنهایی که زنده ماندند هم نمی توانند بگویند که از بقیه کمتر خطا داشتند. آنها از خداوند نه توجه بیشتر که رحمت بیشتری دریافت کرده بودند.

پیام مسیح واضح بود، «شما همه گناهکار بودید. گناه کردن عواقبی در پی دارد. اکنون هم به خاطر رحمت خداست که زنده اید. پس توبه کنید پیش از آنکه برای شما هم دیر بشود.»

مسیح تفسیر خود از آن حوادث وخیم را با تمثیلی دربارۀ رحمت خداوند پایان داد:

عیسی برای ایشان این مَثَل را آورده گفت: «مردی در تاکستانش درخت انجیری داشت و برای چیدن میوه به آنجا رفت ولی چیزی پیدا نکرد. پس به باغبان گفت: نگاه کن الان سه سال است که من می آیم و در این درخت دنبال میوه می گردم ولی چیزی پیدا نکرده ام. آن را ببُر، چرا بی سبب زمین را اشغال کند؟ اما او جواب داد: ارباب، این یک سال هم بگذار بماند تا من دورش را بکنم و کود بریزم. اگر در موسم آینده میوه آورد، چه بهتر و گرنه دستور بده تا آن را ببُرند (لوقا 6:13-9).

در اینجا عدالت و رحمت خداوند اثبات می شود.عدالت خداوند فریاد بر می آورد که «درخت بی ثمر را قطع کن!» اما رحمتش می گوید، «صبر کنید و به او فرصت بیشتری دهید تا میوه برآرد.» هر شخصی که بدون مسیح باشد همچون همان درخت بی ثمر است.

آیا ما می توانیم تندباد و طوفان را نهیب دهیم؟

(?Can We Rebuke Hurricanes and Floods)

سوال آخردربارۀ بلایای طبیعی: آیا درست نیست که اگر ما ایمان کافی داشته باشیم، می توانیم بلایای طبیعی را نهیب بدهیم و از وقوع آن جلوگیری کنیم؟

ایمان داشتن به معنای باور داشتنِ ارادۀ آشکار خداوند است. بنابراین ایمان باید بر اساس کلام خداوند باشد، در غیر این صورت اصلا ایمان نیست بلکه امید یا تصوراست. هیچ جای انجیل خداوند به ما وعده نمی دهد که بتوانیم طوفان را نهیب دهیم و آن را فروبنشانیم، بنابراین هیچ کس نمی تواند ایمانی داشته باشد که چنین کاری با آن انجام دهد (مگر اینکه خداوند خود چنین ایمانی به او بدهد).

بگذارید بیشتر توضیح بدهم. تنها راهی که شخص برای نهیب طوفان دارد این است که مطمئن باشد خداوند نمی خواهد به منطقۀ خاصی ضربه بزند. چنانچه از کتاب مقدس آموخته ایم، خداوند کسی است که باد را کنترل می کند و در نتیجه مسئول طوفان هم هست. بنابراین غیرممکن است که کسی ایمانی داشته باشد که بتواند طوفان را متوقف کند زمانی که خداوند وقوع آن را فرمان داده باشد! تنها استثنا در این مورد می تواند این باشد که خداوند نظرش را دربارۀ طوفان تغییر بدهد، و این کار هم در پاسخ به دعاهای بنده ای ممکن است انجام دهد و یا در پاسخ به توبۀ کسانی که در شرف تنبیه شدن توسط خداوند هستند (داستان نینوا در زمان یونس به ذهن خطور می کند). حتی اگر خداوند نظر خود را تغییر بدهد، باز هم کسی وجود ندارد که بتواند ایمانی داشته باشد که توسط آن طوفان را نهیب و آن را متوقف کند مگر اینکه بداند خداوند نظر خود را عوض کرده است و همچنین بداند که خداوند از او می خواهد که چنین کاری را انجام دهد.

تنها کسی که توانست طوفان را نهیب دهد و آن را متوقف کند مسیح بود. ما تنها زمانی می توانم این کار را بکنیم که خداوند به ما «عطیۀ ایمان» را بدهد (یا عطیۀ ایمان خاص، چنانچه گاهی اینگونه خوانده می شود)، یکی از 9 عطیۀ روح القدس که در اول قرنتیان 7:12-11 آمده است. مانند همۀ عطی های روح القدس، عطیۀ ایمان هم نه به خواست ما که با خواست خود او عمل می کند (اول قرنتیان 11:12 را ببینید). بنابراین تا زمانی که خداوند ایمانی خاص به شما عطا نکرده است تا طوفان را نهیب دهید، نباید چنین تصوری داشته باشید. باید از این مسیر خارج شوید! پیشنهاد می کنم که برای حمایت خداوند دعا کنید، و از او بخواهید که بر مردمی که تحت مجازات اویند رحمت داشته باشد و جانشان را بر آنها ببخشد تا فرصت بیشتری برای توبه داشته باشند.

توجه داشته باشید زمانی که پولس در کشتیِ که به مدت دو هفته توسط بادهای شدید در حرکت بود، باد را با نهیب دادنش متوقف نکرد (اعمال رسولان 14:27-44 را ببینید). او این کار را نکرد زیرا نمی توانست. همچنین توجه کنید که خداوند نسبت به همۀ کسانی که در کشتی بودند رحمت داشت و همۀ 276 نفر از کشتی غرق شده زنده ماندند (اعمال رسولان 24:27 و 34 و 44 را ببینید). من باور دارم که خداوند بر آنها رحم کرد زیرا پولس دعا کرد و از خداوند خواست که بر آنها رحمت داشته باشد.

1 دو احتمال پاسخ داده شدند: (1) یهودا از نزاع میان شیطان و میکاییل دربارۀ بدن موسی صحبت می کند، اما هیچ صحبتی از جنگ واقعی نیست. در حقیقت یهودا می گوید که میکاییل «جرأت نداشت او را با اهانت محکوم سازد ، بلکه فقط گفت : خداوند ترا ملامت کند» (یهودا 9:1). (2) زمانی که الیشع و خادمش تحت محاصرۀ سپاهی از سوریه بودند، الیشع دعا کرد که خداوند چشمان خادمش را بگشاید (دوم پادشاهان 15:6-17). در نتیجه خدمتکار الیشع نگاه کرد و دید کوه ها پر از اسبها و ارّابه های آتشین در اطراف الیشع هستند، که ما تصور می کنیم سپاهی از فرشتگان در عالم روحانی بر اسب ها و ارابه ها سوار بوده اند. اما این نشان نمی دهد که آیا فرشتگان هم در جنگ شرکت داشتند یا نه. فرشتگان گاهی توسط خداوند برای اعمال خشم او بر گناهکاران استفاده می شوند، به عنوان نمونه می توان کشته شدن 185 هزار سرباز آشوری را توسط یک فرشته که در دوم پادشاهان 35:19 ثیت شده است، ذکر کرد.

2 برای مثال، متی 20:1؛ 13:2 و 19؛ 11:4؛ لوقا 11:1-20 و 26-38 را ببینید.

3 این متن همچنین نشان می دهد که ایوب «در را به روی شیطان به خاطر ترس او باز نکرد»، اعتقادی که برخی دارند. بر اساس ایوب 3:2 خداوند خود به شیطان گفت: «او(ایوب) تا الان‌ كاملّیت‌ خود را قایم‌ نگاه‌ می‌دارد، هر چند مرا بر آن‌ واداشتی‌ كه‌ او را بی‌سبب‌ اذیت‌ رسانم‌» (همراه با تاکید). من این مطلب را به طور کامل در کتابم به نام آزمایش های خداوند، صفحۀ175-181 شرح داده ام، این کتاب به زبان انگلیسی در وبسایت ما در دسترس است (www.shepherdserve.org).

4 همچنین اول قرنتیان 13:10 را ببینید که نشان می دهد خداوند وسوسه های مارا محدود می کند، یعنی وسوسه گر را محدود می کند.

5 آیا منظور از این مطالب این است که حال که می دانیم خداوند هر که را بخواهد ترفیع بدهد، دیگر نیازی نیست که برای رهبران دولت دعا کنیم یا در انتخابات شرکت کنیم؟ خیر، خشم خداوند عملا درون دموکراسی ظاهر می شود. ما با رایمان افراد را انتخاب می کنیم، و افراد گناهکار معمولا افراد گناهکار را انتخاب می کنند. به همین دلیل عادلان باید رای خود را بدهند. به علاوه هم در عهد عتیق و هم در عهد جدید به ما توصیه شده که برای رهبران دینی خود دعا کنیم (اِرميا 7:29؛ اول تیموتائوس 1:2-4)، که یعنی ما می توانیم بر تصمیمی که خداوند برای اتخاذ افراد می گیرد تاثیر بگذاریم. از آنجایی که داوری خداوند گاهی با رهبری افراد گنهکار همراه است و از آنجایی که بیشتر ملل نیاز به داوری شدن دارند، ما می توانیم تا حدی از خداوند رحمت بطلبیم، تا کشورمان همۀ چیزهایی را که سزاوارش است نبیند.

6 آیه های دیگر که ثابت می کنند خدا بر بادها نظارت دارد: پیدایش 11:8؛ خروج 13:10 و 19؛ 21:14؛ 10:15؛ اعداد 31:11؛ مزمور 7:48؛ 76:78؛ 7:135؛ 18:147؛ 8:148؛ اشعيا 15:11؛ 8:27؛ اِرميا 13:10؛ 16:51؛ حزقيال 11:13 و 13؛ عاموس 9:4 و 13؛ یونس 8:4؛ حجی 17:2. در بسیاری از این نمونه ها، خداوند باد را برای داوری به کار گرفته است.

7 برای مطالعۀ بیشتر این مساله، تثنیه 23:32-24، دوم سموئيل 1:21؛ 12:24-13؛ دوم پادشاهان 1:8؛ مزمور 16:105؛ اشعيا 30:14؛ اِرميا 12:14 و 15-16؛ 3:16-4؛ 10:24؛ 8:27؛ 17:34؛ 17:42؛ 12:44-13 حزقیال 12:5 و 16-17؛ 12:6؛ 16:12؛ 21:14؛ 29:36؛ مکاشفه 8:6؛ 8:18 را ببینید. مسیح خود گفت، خدا «باران خود را بر درستکاران و بدکاران می باراند» (متی 45:5). خداوند بر باران نظارت دارد.

541