Nhöõng Chuyeän Thaàn Thoaïi Hieän Ñaïi Veà Chieán traän thuoäc linh, Phaàn 2

CHÖÔNG 31

Chuùng ta tieáp tuïc chöông naày baèng caùch xem xeùt nhöõng söï daïy doã khoâng ñuùng theâm vaøo nhöng khaù phoå bieán lieân quan ñeán Satan vaø chieán traän thuoäc linh. Vaøo phaàn cuoái, chuùng ta seõ xem xeùt nhöõng gì kinh-thaùnh thöïc söï daïy lieân quan ñeán chieán traän thuoäc linh maø moãi moät tín höõu neân thöïc haønh.

Chuyeän thöù #5: “Chuùng ta coù theå ñaïp ñoå caùc ñoàn luõy ma quyû ôû choán khoâng trung qua chieán traän thuoäc linh”.

(Myths #5: “We can pull down demonic stronholds in the atmosphere through spiritual warfare.”

Theo Kinh-thaùnh, khoâng coù nghi ngôø gì veà vieäc Satan cai trò treân moät heä thoáng caáp baäc cuûa caùc aùc linh ôû baàu khí quyeån cuûa traùi ñaát vaø giuùp ñôõ haén cai trò vöông quoác toái taêm. Caùc aùc linh ñoù “thuoäc vuøng laõnh thoå” cai trò theo caùc khuvöïc ñòa lyù nhaát ñònh, laø moät khaùi nieäm cuõng coù ôû trong Kinh-thaùnh (xem Ñanieân 10:13, 20-21; Maùc 5:9-10). Caùc Cô ñoác nhaân coù uy quyeàn ñuoåi quyû ra khoûi nhöõng ngöôøi khaùc vaø coù traùch nhieäm choáng traû ma quyû laø ñuùng vôùi Kinh-thaùnh (xem Maùc 16:17; Gia-cô 4:7; I Phi-e-rô 5:8-9). Nhöng lieäu Cô ñoác nhaân coù theå ñaïp ñoå caùc aùc linh treân caùc thaønh phoá? caâu traû laø hoï khoâng theå, vaø noã löïc laøm vaäy laø phí thôøi gian.

Chæ vì chuùng ta coù theå ñuoåi quyû ra khoûi ngöôøi khaùc,thì chuùng ta khoâng neân nghó raèng chuùng ta coù theå ñaïp ñoå caùc aùc linh treân caùc thaønh phoá ñoù. Coù raát nhieàu ví duï ñuoåi quyû ra khoûi ngöôøi ta ôû trong caùc saùch Phuùc AÂm vaø saùch Coâng-vuï, nhöng baïn coù theå cho raèng cho duø ngay caû moät ví duï trong caùc saùch Phuùc AÂm hoaëc saùch Coâng-vuï ôû choã naøo cho thaáy moät ngöôøi naøo ñoù ñaõ ñaïp ñoå moät aùc linh naøo ñoù ñang cai trò treân moät thaønh phoá hoaëc vuøng ñòa lyù naøo ñoù khoâng? Baïn khoâng theå bôûi vì khoâng coù ví duï naøo gioáng vaäy. Baïn coù theå nghó ra ñöôïc moät söï höôùng daãn ôû choã naøo ñoù trong caùc thö tín noùi ñeán traùch nhieäm cuûa chuùng ta ñaïp ñoå caùc aùc linh khoûi choán khoâng trung? Khoâng, bôûi vì khoâng coù laáy moät choã. Vì lyù do naày, chuùng ta khoâng coù neàn taûng Kinh-thaùnh ñeå tin raèng chuùng ta coù theå hoaëc neân tieán haønh “chieán traän thuoäc linh” choáng laïi caùc aùc linh trong choán khoâng trung.

Ñöa Nhöõng AÅn Duï Ñi quaù Xa

(Pushing Parables Too Far)

Ñoïc coù nhieàu nghóa trong Kinh-thaùnh hôn Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ ñònh laø sai laàm maø nhieàu Cô ñoác nhaân thöôøng vaáp phaûi khi hoï ñoïc nhieàu ñoaïn Kinh-thaùnh coù ngoân ngöõ aån duï. Moät ví duï kinh ñieån giaûi thích sai ngoân ngöõ aån duï laø bao nhieâu baûn dòch giaûi thích nhöõng lôøi cuûa Phao-loâ noùi veà “ñaïp ñoå caùc ñoàn luõy”:

Vì chuùng toâi daàu soáng trong xaùc thòt, chôù chaúng tranh chieán theo xaùc thòt. Vaû, nhöõng khí giôùi maø chuùng toâi duøng ñeå chieán tranh laø khoâng phaûi thuoäc veà xaùc thòt ñaâu, beøn laø bôûi quyeàn naêng cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi, coù söùc maïnh ñeå ñaïp ñoå caùc ñoàn luõy: Nhôø khí giôùi ñoù chuùng toâi ñaïp ñoå caùc lyù luaän, moïi söï töï cao noåi leân nghòch cuøng söï hieåu bieát Ñöùc Chuùa Trôøi, vaø baét heát caùc yù töôûng laøm toâi vaâng phuïc Ñaáng Christ. Cuõng nhôø khí giôùi ñoù, chuùng toâi saün saøng phaït moïi keû chaúng phuïc, khi anh em ñaõ chòu luïy troïn roài (2 Coâr 10:3-6).

Baûn dòch King James, thay vì noùi “chuùng ta huûy phaù caùc lyù luaän,” thì noùi raèng chuùng ta “ñaïp ñoå caùc ñoàn luõy”. Töø moät cuïm töø aån duï naày, thöïc teá toaøn boä heä thoáng thaàn hoïc ñaõ ñöôïc xaây döïng ñeå baûo veä cho yù töôûng veà “chieán traän thuoäc linh” ñeå “ñaïp ñoå caùc ñoàn luõy” ñang coù caùc aùc linh ôû choán khoâng trung. Nhöng baûn dòch New American Standard chuyeån taûi roõ raøng ñieàu Phao-loâ ñang noùi, khoâng phaûi laø caùc aùc linh ôû choán khoâng trung, nhöng caùc ñoàn luõy veà nhöõng mieàn tin giaû doái toàn taïi trong taâm trí cuûa con ngöôøi. Nhöõng lyù luaän laø nhöõng gì Phao-loâ ñang ñaïp ñoå, khoâng phaûi laø caùc aùc linh ôû choán khoâng trung.

Ñieàu naày caøng roõ raøng hôn khi chuùng ta ñoïc theo vaên maïch. Phao-loâ ñaõ noùi, “Chuùng ta ñaïp ñoå caùc lyù luaän vaø moïi söï töï cao noåi leân nghòch cuøng söï hieåu bieát Ñöùc Chuùa Trôøi, vaø chuùng ta baét heát moïi yù töôûng laøm toâi vaâng phuïc Ñaáng Christ”. Chieán traän maø Phao-loâ vieát moät caùch töôïng tröng laø traän chieán choáng nhöõng yù töôûng, hoaëc yù kieán maâu thuaån vôùi söï tri thöùc thaät cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi.

Vieäc söû duïng caùc töø ngöõ aån duï cuûa quaân ñoäi, Phao-loâ giaûi thích raèng chuùng ta ñang ôû trong chieán traän, chieán traän ñoái vôùi taâm trí cuûa nhöõng ngöôøi ñaõ tin vaøo söï löøa doái cuûa Satan. Vuõ khí chính cuûa chuùng ta trong traän chieán naày laø leõ thaät, ñoù laø lyù do taïi sao chuùng ta ñöôïc truyeàn lònh phaûi ñi khaép theá gian giaûng Tin-Laønh, xaâm chieám laõnh thoå cuûa keû thuø baèng söù ñieäp Tin-Laønh coù theå giaûi phoùng keû bò caàm tuø ñöôïc töï do. Caùc ñoàn luõy chuùng ta ñang ñaïp ñoå ñaõ ñöôïc xaây baèng nhöõng vieân gaïch cuûa nhöõng lôøi noùi doái keát dính laïi vôùi nhau baèng chaát vöõa cuûa söï löøa doái.

Toaøn Boä Khí Giôùi Cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi

(The Whole Armor of God)

Moät ñoaïn Kinh-thaùnh khaùc nöõa trong caùc thö tín cuûa Phao-loâ thöôøng bò giaûi thích sai trong saùch EÂ-pheâ-soâ 6:10-17, OÂng ñaõ vieát veà traùch nhieäm cuûa chuùng ta maëc laáy khí giôùi cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi. Maëc daàu ñoaïn Kinh-thaùnh naày noùi roõ veà söï traùnh chieán cuûa Cô ñoác nhaân vôùi ma quyû vaø caùc aùc linh, khoâng ñeà caäp ñeán vieäc ñaïp ñoå caùc aùc linh cai trò treân caùc thaønh phoá. Khi chuùng ta nguyeân cöùu ñoaïn Kinh-thaùnh naày kyû caøng, thì ñoaïn Kinh-thaùnh naày noùi roõ veà Phao-loâ chæ cô baûn vieát cho bieát traùch nhieäm cuûa moãi moät ngöôøi laø choáng traû nhöõng möu chöôùc cuûa Satan trong ñôøi soáng caùc nhaân cuûa ngöôøi ñoù baèng caùch aùp duïng chaân lyù Lôøi Chuùa.

Khi chuùng ta ñoïc khuùc Kinh-thaùnh ñaëc bieät naày, thì cuõng ñeå yù ñeán ngoân ngöõ aån duï roõ raønh raønh naày. Hieån nhieân Phao-loâ khoâng noùi veà nhöõng khí giôùi theo nghóa ñen, vaät chaát maø caùc Cô ñoác nhaân neân mang treân ngöôøi. Ñuùng hôn laø nhöõng khí giôùi oâng ñaõ vieát laø nghóa boùng. Nhöõng maõnh khí giôùi naày töôïng tröng cho caùc leõ thaät Kinh-thaùnh khaùc nhau maø caùc Cô ñoác nhaân neân duøng ñeå baûo veä choáng laïi mang quyû vaø caùc aùc linh. Baèng caùch bieát, tin vaø laøm theo Lôøi Chuùa, noùi theo nghóa boùng, thì caùc Cô ñoác nhaân ñaõ maëc laáy khí giôùi baûo veä cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi.

Haõy xem xeùt khuùc Kinh-thaùnh naày saùch EÂ-pheâ-soâ töøng caâu moät, vaø töï hoûi vôùi chính mình, Phao-loâ ñang thöïc söï coá gaéng muoán noùi vôùi chuùng ta ñieàu gì?

Nguoàn Cuûa Söùc Maïnh Thuoäc Linh

(The Source of Our Spiritual Strength)

Tröôùc heát, chuùng ta ñöôïc daïy laø phaûi “maïnh meõ trong Chuùa, nhôø söùc toaøn naêng cuûa Ngaøi” (EÂ-pheâ-soâ 6:10). Nhaán maïnh ñeán söï thaät laø chuùng ta khoâng neân nhaän laáy söùc maïnh töø chính chuùng ta nhöng maø töø Chuùa. Ñieàu naày ñöôïc noùi nhieàu hôn nöõa trong lôøi keá tieáp cuûa Phao-loâ: “Haõy mang laáy moïi khí giôùi cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi” (EÂ-pheâ-soâ 6:11a). Ñaây laø khí giôùi cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi, khoâng phaûi cuûa chuùng ta. Phao-loâ cuõng khoâng noùi Chính Chuùa maëc laáy khí giôùi, nhöng chuùng ta caàn nhöõng khí giôùi maø Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ cung caáp cho chuùng ta.

Taïi sao chuùng ta laïi caàn nhöõng khí giôùi maø Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ cung caáp cho chuùng ta? Caâu traû lôøi laø, “ñeå chuùng ta coù theå ñòch cuøng möu keá cuûa ma quyû” (EÂ-pheâ-soâ 6:11b). Khí giôùi naày chuû yeáu laø ñeå töï veä, khoâng phaûi duøng ñeå taán coâng. Vì vaäy noù khoâng duøng ñeå chuùng ta coù theå ñi ra vaø ñaïp ñoå caùc aùc linh cai trò treân caùc thaønh phoá; Vì vaäy, noù duøng ñeå chuùng ta coù theå ñöùng vöõng ñeå nghòch cuøng möu chöôùc cuûa Satan.

Chuùng ta bieát raèng ma quyû coù nhöõng keá hoaïch aùc ñeå taán coâng chuùng ta, vaø neáu chuùng ta khoâng maëc laáy khí giôùi cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi, thì chuùng ta deå bò thöông. Cuõng haõy chuùng yù raèng traùch nhieäm cuûa chuùng ta laø maëc laáy khí giôùi, khoâng phaûi laø traùch nhieäm cuûa Chuùa.

Chuùng ta haõy ñoïc tieáp:

Vì chuùng ta ñaùnh traän, chaúng phaûi cuøng thòt vaø huyeát, beøn laø cuøng chuû quyeàn, cuøng theá löïc, cuøng vua chuùa cuûa theá gian môø toái naày, cuøng caùc thaàn döõ ôû caùc mieàn treân trôøi vaäy (EÂ-pheâ-soâ 6:12).

ÔÛ ñaây caâu Kinh-thaùnh naày quaù roõ raøng laø Phao-loâ khoâng noùi veà chieán traän thuoäc theå vaät chaát, nhöng laø chieán traän thuoäc linh. Chuùng ta ñang chieán traän choáng nghòch laïi nhieàu caáp baäc aùc linh khaùc nhau nhö Phao-loâ ñaõ lieät keâ ra. Nhieàu ñoäc giaû cho raèng Phao-loâ ñaõ keå ra nhöõng aùc linh naày theo caáp baäc cuûa noù töø thaáp leân cao, “caùc chuû quyeàn” ôû caáp baäc thaáp nhaát vaø caùc thaàn döõ ôû caùc mieàn treân trôøi” laø caáp baäc cao nhaát.

Taïi sao chuùng ta phaûi chieán traän choáng laïi caùc höõu theå linh? Caâu hoûi coù theå ñöôïc traû lôøi baèng caùch hoûi, Laøm sao caùc höõu theå linh coù theå taán coâng chuùng ta ñöôïc? Chuùng taán coâng chuùng ta chuû yeáu baèng söï caùm doã, yù tuôûng, nhöõng lôøi ñeà nghò vaø nhöõng yù kieán maâu thuaån vôùi Lôøi Chuùa vaø yù muoán cuûa Ngaøi. Vì vaäy, söï baûo veä cuûa chuùng ta laø bieát, tin, laø vaâng theo Lôøi Chuùa.

Vaäy neân, haõy laáy moïi khí giôùi cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi, haàu cho trong ngaøy khoán naïn, anh em coù theå cöï ñòch laïi, vaø khi thaéng hôn moïi söï roài, anh em ñöôïc ñöùng vöõng vaøng (EÂ-pheâ-soâ 6:13).

Moät laàn nöõa, haõy ñeå yù thaáy raèng muïc ñích cuûa Phao loâ la trang bò chuùng ta ñeå choáng cöï vaø ñöùng vöõng nghòch cuøng söï taán coâng cuûa Satan. Muïc ñích cuûa oâng laø khoâng trang bò chuùng ta ñi ra ñeå taán coâng Satan vaø ñaïp ñoå caùc aùc linh ra khoûi choán khoâng trung. Ba laàn trong khuùc Kinh-thaùnh naày Phao-loâ baûo chuùng ta ñöùng vöõng. Vò trí cuûa chuùng ta laø töï veä, khoâng phaûi laø taán coâng.

Leõ Thaät – Vuõ Khí Töï Veä Chính Cuûa Chuùng Ta

(Truth – Our Primary defense)

Vaäy, haõy ñöùng vöõng, laáy leõ thaät laøm daây nòt löng (EÂ-pheâ-soâ 6:14a).

Ñaây laø nhöõng gì ñeå giöõ caùc khí giôùi cuûa chuùng ta ñuùng choã- Leõ thaät. Leõ thaät laø gì? Chuùa Gieâ-su ñaõ noùi vôùi Cha Ngaøi, “Lôøi Cha laø leõ thaät” (Giaêng 17:17). Chuùng ta khoâng theå naøo thaønh coâng trong vieäc ñöùng vöõng nghòch cuøng Satan ñöôïc neáu chuùng ta khoâng bieát Lôøi Chuùa ñeå baén traû laïi nhöõng lôøi doái traù cuûa haén. Chuùa Gieâ-su ñaõ chöùng minh ñieàu naày moät caùch ñeïp ñeõ trong suoát thôøi gian Ngaøi bò caùm doã trong ñoàng vaéng khi Ngaøi ñaùp laïi töø lôøi ñeà nghò cuûa Satan baèng caùch “Coù cheùp raèng”.

Phao-loâ tieáp tuïc:

Maëc laáy giaùp baèng söï coâng bình (EÂ-pheâ-soâ 6:14b).

Laø Cô ñoác nhaân, chuùng ta neân bieát coù hai loaïi coâng bình. Thöù nhaát, ñaõ ñöôïc ban cho chuùng ta nhö laø moùn quaø, söï coâng bình cuûa Ñaáng Christ (xem 2 Cor 5:21). Söï ñöùng vöõng coâng bình cuûa Ngaøi ñaõ ñöôïc ñaët vaøo cho nhöõng ngöôøi tin nhaän Chuùa Gieâ-su, Ñaáng ñaõ gaùnh toäi loãi cuûa hoï treân thaäp töï giaù. Söï ñöùng vöõng coâng bình ñoù ñaõ giaûi phoùng chuùng ta khoûi söï cai trò cuûa Satan.

Thöù hai, chuùng ta neân soáng ñôøi soáng coâng bình, vaâng theo maïng lònh cuûa Chuùa Gieâ-su, Ñoù coù theå laø ñieàu Phao-loâ ñaõ coù trong taâm trí lieân quan ñeán giaùp truï baèng söï coâng bình. baèng caùch vaâng phuïc Ñaáng Christ, chuùng ta khoâng cho ma quyû moät choã naøo (EÂ-pheâ-soâ 4:26-27).

Ñöùng Vöõng Trong Giaøy Deùp Tin laønh

(Firm Footing in Gospel Shoes)

Duøng söï saün saøng cuûa Tin laønh bình an maø laøm giaøy deùp (EÂ-pheâ-soâ 6:15).

Bieát, tin, vaø laøm theo leõ thaät cuûa Tin-Laønh cho chuùng ta ñöùng vöõng treân chaân mình choáng traû söï taán coâng cuûa Satan. Giaøy deùp maø ngöôøi lính Lamaõ mang coù ñinh ñoùng vaøo döôùi ñaùy ñeå giöõ cho chaët khi ñi ra chieán tröôøng. Khi Chuùa Gieâ-su laø Chuùa cuûa chuùng ta, thì chuùng ta ñöùng vöõng treân chaân mình ñeå choáng traû nhöõng lôøi noùi laùo cuûa Satan.

Laïi phaûi laáy theâm ñöùc tin laøm thuaãn, nhôø ñoù anh em coù theå daäp taét ñöôïc caùc teân löûa cuûa keû döõ (EÂ-pheâ-soâ 6:16).

Moät laàn nöõa, chuù yù thaáy söï nhaán maïnh cuûa Phao-loâ ôû veà tö theá töï veä. OÂng ta khoâng baûo chuùng ta ñaïp ñoå ma quyû ñang cai trò treân thaønh phoá xuoáng. OÂng ta ñang noùi veà vieäc chuùng ta söû duïng ñöùc tin trong Lôøi Chuùa ñeå choáng traû nhöõng lôøi doái traù cuûa ma quyû. Khi chuùng ta tin vaø laøm theo nhng gì Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ phaùn daïy, thì ñieàu naày gioáng nhö coù taám thuaån baûo veä chuùng ta khoûi nhöõng lôøi doái traù cuûa ma quyû, moâ taû theo nghóa boùng gioáng nhö “teân löûa cuûa keû döõ”.

Göôm Thaùnh Linh – Lôøi Ñöùc Chuùa Trôøi

(Our Spiritual Sword-God’s Word)

Cuõng haõy laáy söï cöùu chuoäc laøm maõo truï, vaø caàm göôm cuûa Ñöùc Thaùnh Linh, laø lôøi Ñöùc Chuùa Trôøi (EÂ-pheâ-soâ 6:17).

Söï cöùu chuoäc, theo nhö Kinh-thaùnh moâ taû, bao goàm vieäc giaûi phoùng chuùng ta khoûi söï caàm tuø cuûa Satan. Ngaøi ñaõ “giaûi thoaùt chuùng ta khoûi quyeàn cuûa söï toái taêm, laøm cho chuùng ta dôøi qua nöôùc cuûa Con raát yeâu daáu Ngaøi” (Coâ-loâ-se 1:13). Nhaänbieát ñieàu naày gioáng nhö maõo truï baûo veä taâm trí cuûa chuùng ta khoâng tin vaøo lôøi noùi laùo cuûa ma quyû laø chuùng ta vaãn coøn ôû döôùi söï cai trò cuûa haén. Satan khoâng coøn laø chuû cuûa chuùng ta nöõa- Chuùa Gieâ-su laø Chuû cuûa chuùng ta.

Ngoaøi ra, chuùng ta phaûi caàm “göôm cuûa Ñöùc Thaùnh Linh” maø theo Phao-loâ giaûi thích theo nghóa boùng laø Lôøi Ñöùc Chuùa Trôøi. Nhö chuùng ta ñaõ ñeà caäp, Chuùa Gieâ-su laø göông maãu troïn veïn veà ngöôøi chieán só thuoäc linh duøng göôm Thuoäc linh cuûa mình moät caùch taøi tình. Trong khi Ngaøi bò caùc doã trong ñoàng vaéng, moãi laàn nhö vaäy Ngaøi ñaùp traû Satan baèng caùch trích tröïc tieáp lôøi cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi. Cuõng vaäy, neáu chuùng ta muoán ñaùnh baïi ma quyû trong chieán traän thuoäc linh, thì chuùng ta phaûi bieát vaø tin nhöõng gì Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ phaùn daïy, keûo chuùng ta thaát baïi vì nhöõng lôøi doái traù cuûa haén.

Cuõng chuù yù thaáy raèng Chuùa Gieâ-su ñaõ duøng “göôm Thaùnh Linh” ñeå töï veä. Moät soá ngöôøi muoán chæ ra, ñoái vôùi nhöõng ngöôøi ñoù trong chuùng ta vaãn coi nhöõng khí giôùi maø Phao-loâ ñaõ vieát chæ duøng ñeå töï veä, ñích thöïc göôm naày cuõng laø vuõ khí ñeå taán coâng. Vì theá, vôùi laäp luaän raát thieáu cô sôû, hoï coá gaéng chöùng minh heä thoáng thaàn hoïc cuûa hoï laø ñoaïn Kinh-thaùnh naày trong saùch EÂ-pheâ-soâ 6:10-12 coù theå aùp duïng raèng traùch nhieäm cuûa chuùng ta laø taán coâng “ñaïp ñoå caùc ñoàn luõy” cuûa caùc aùc linh ôû caùc nôi treân trôøi.

Hieån nhieân, töø choã ñoïc thaáy lyù do cuûa chính Phao-loâ taïi sao caùc Cô ñoác nhaân neân maëc laáy khí giôùi cuûa Ñöùc Chuùa trôøi (laø vì hoï coù theå “ñöùng vöõng nghòch cuøng möu keá cuûa ma quyû”), chuùng ta bieát raèng oâng ta chæ noùi ñeán vieäc duøng khí giôùi naày ñeå töï veä. Ngoaøi ra, maëc daàu göôm Thaùnh Linh coù theå ñöôïc cho nhö laø vuõ khí taán coâng, cuõng ñöôïc cho nhö laø vuõ khí ñeå töï veä, khi noù raøo caûn vaø baûo veä khoûi nhöõng ñoøn taán coâng baèng göôm cuûa keû thuø nghòch.

Hôn theá nöõa, chuùng ta phaûi caån thaän ñöøng keùo daõn toaøn boä töø aån duï, khi chuùng ta noã löïc giaät maïnh khoûi nhöõng maûnh khí giôùi quan troïng khaùc nhau naày thì khi giôùi naày thöïc söï khoâng con toàn taïi. Khi chuùng ta baét ñaàu tranh caõi nhau veà ñaëc tính taán coâng vaø phoøng veä cuûa göôm, thì döôøng nhö chuùng ta ñang “ñaåy nguï ngoân ñi qua xa” khi chuùng ta khaéc saâu vaøo nhöõng khí giôùi ñoù moät aån duï ñôn giaûn maø khoâng bao giôø ñöôïc döï ñònh ñeå bò caét ra nhö vaäy.

Nhöng Chuùa Gieâ-su Khoâng Höôùng Daãn

Chuùng Ta “Troùi Keû Maïnh Söùc” Sao?

(But Didn’t Jesus Instruct Us to “Bind the Strong Man”?)

Coù ba laàn trong Phuùc AÂm chuùng ta thaáy Chuùa Gieâ-su ñeà caäp ñeán vieäc “troùi keû maïnh söùc”. Tuy nhieân khoâng moät trong ba tröôøng hôïp naày Ngaøi baûo caùc moân ñoà raèng “troùi keû maïnh söùc” laø ñieàu gì ñoù maø hoï neân laøm theo. Chuùng ta haõy xem chính xaùc Chuùa Gieâ-su ñaõ muoán noùi ñieàu gì, vaø haõy ñoïc nhöõng gì Ngaøi ñaõ noùi theo vaên maïch:

Coù caùc thaày thoâng giaùo ôû thaønh Gieâ-ru-sa-lem xuoáng, noùi raèng: Ngöôøi bò quyû Beâ-eân-xeâ-bun aùm, vaø nhôø pheùp chuùa quyû maø tröø quyû. Song Ñöùc Chuùa Gieâ-su keâu hoï ñeán, duøng lôøi thí duï maø phaùn raèng: Sao quyû Sa-tan ñuoåi ñöôïc quyû Sa-tan? Neáu moät nöôùc töï chia nhau, thì nöôùc aáy khoâng theå coøn ñöôïc; Laïi neáu moät nhaø töï chia nhau, thì nhaø aáy khoâng theå coøn ñöôïc. Vaäy, neáu quyû Sa-tan töï daáy leân nghòch cuøng mình, taát noù bò chia xeù ra, khoâng theå coøn ñöôïc; song noù ñaõ gaàn ñeán cuøng roài. Chaúng ai coù theå vaøo nhaø moät ngöôøi maïnh söùc cöôùp laáy cuûa ngöôøi, maø tröôùc heát khoâng troùi ngöôøi laïi; phaûi troùi ngöôøi laïi, roài môùi cöôùp nhaø ngöôøi ñöôïc. Quaû thaät, ta noùi cuøng caùc ngöôi, moïi toäi loãi seõ tha cho con caùi loaøi ngöôøi, vaø heát thaûy nhöõng lôøi phaïm thöôïng hoï seõ noùi ra cuõng vaäy; nhöng ai noùi phaïm ñeán Ñöùc Thaùnh Linh thì chaúng heà ñöôïc tha, phaûi maéc toäi ñôøi ñôøi. Ngaøi phaùn nhö vaäy, vì hoï noùi raèng: Ngöôøi bò taø ma aùm (Maùc 3:22-30).

Chuù yù thaáy raèng Chuùa Gieâ-su khoâng daïy caùc moân ñoà Ngaøi troùi keû maïnh söùc. Thay vaøo ñoù, Ngaøi ñang ñaùp laïi söï chæ trích choáng ñoái cuûa caùc thaày thoâng giaùo ôû Gieâ-ru-sa-lem baèng moät aån duï coù laäp luaän roõ raøng vaø khoâng theå baùc boû ñöôïc.

Hoï ñaõ toá caùo Ngaøi veà vieäc ñuoåi baèng caùch duøng quyeàn naêng cuûa quyû. Ngaøi ñaùp laïi baèng caùch noùi raèng Satan seõ ñieân khi noù laøm vieäc choáng nghòch laïi chính mình. Khoâng moät ngöôøi naøo coù theå lyù luaän khoân ngoan nhö vaäy.

Neáu ñoù khoâng phaûi laø quyeàn naêng cuûa Satan maø Chuùa Gieâ-su duøng ñeå ñuoåi quyû, vaäy thì quyeàn naêng naøo Ngaøi ñang duøng? Chaéc phaûi laø quyeàn naêng ñoù maïnh hôn quyeàn naêng cuûa Satan? Ñoù phaûi laø quyeàn naêng cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi, quyeàn naêng cuûa Ñöùc Thaùnh Linh. Do vaäy Chuùa Gieâ-su ñaõ noùi moät caùch aån duï veà Satan, so saùnh noù gioáng nhö keû maïnh söùc ñang baûo veä cuûa caûi cuûa noù. Chæ moät moät ngöôøi duy nhaát coù theå laáy ñöôïc cuûa caûi cuûa ngöôøi maïnh söùc seõ laø moät ngöôøi naøo ñoù maïnh hôn chính keû maïnh söùc ñoù. Ñaây laø giaûi thích ñuùng veà caùch Ngaøi ñaõ ñuoåi quyû.

Ñoaïn Kinh-thaùnh naày ñeà caäp ñeán keû maïnh söùc, cuõng nhö nhöõng ñoaïn Kinh-thaùnh töông töï tìm thaáy trong saùch Ma-thi-ô vaø Luca, khoâng theå ñöôïc duøng ñeå chöùng minh cho vieäc “troùi keû maïnh söùc” cuûa chuùng ta ñang cai trò treân caùc thaønh phoá. Ngoaøi ra, khi chuùng ta xem heát phaàn coøn laïi cuûa Kinh-thaùnh Taân-öôùc, chuùng ta chaúng thaáy ví duï veà moät ngöôøi naøo “troùi keû maïnh söùc” ñang cai trò treân caùc thaønh phoá, hoaëc baát kyø söï chæ daãn cho moät ai ñoù laøm ñieàu naày vaäy. Vì vaäy chuùng ta coù theå keát luaän moät caùch an toaøn raèng caùc Cô ñoác nhaân noã löïc troùi vaø laøm voâ hieäu hoùa “aùc linh maïnh söùc” ñang cai trò treân thaønh moät thaønh phoá hoaëc moät vuøng ñòa dö naøo ñoù laø khoâng ñuùng Kinh-thaùnh.

Theá Coøn Vieäc “Troùi ÔÛ Döôùi Ñaát Vaø Troùi ÔÛTreân Trôøi” Thì Sao?

(What About “Binding on Earth and in Heaven”?)

Chuùng ta thaáy hai laàn trong caùc saùch Phuùc AÂm Chuùa Gieâ-su noùi “Heã ñieàu gì caùc ngöôi troùi döôùi ñaát thì cuõng seõ bò troùi ôû treân trôøi, vaø heã ñieàu gì caùc ngöôi môû döôùi ñaát cuõng môû ôû treân trôøi”. Caû hai ví duï naày ñöôïc cheùp trong saùch Phuùc AÂm Ma-thi-ô.

Chuùa Gieâ-su coù ñang daïy chuùng ta raèng chuùng ta coù theå vaø neân troùi caùc aùc linh cuûa ma quyû ôû choán khoâng trung chaêng?

Tröôùc tieân, chuùng ta haõy xem lôøi cuûa Ngaøi noùi veà, troùi vaø û. Chuùa Gieâ-su duøng nhöõng töø naày hieån nhieân laø nghóa boùng, dó nhieân Ngaøi khoâng coù yù muoán noùi laø caùc moân ñoà Ngaøi seõ duøng daây caùp hoaëc daây thöøng vaät lyù ñeå coät troùi ñieàu gì ñoù theo nghóa ñen hoaëc môû ñieàu gì ñoù ñaõ bò troùi bôùi nhöõng daây caùp hoaëc daây thöøng vaät theo nghóa ñen. Vaäy Chuùa Gieâ-su ñaõ muoán noùi ñieàu gì?

Ñeå coù caâu traû lôøi, thì chuùng ta neân xem kyõ Ngaøi duøng nhöõng töø troùi vaø môû Ngaøi trong boái caûnh nhöõng gì Ngaøi ñang noùi vaøo luùc ñoù. Ngaøi coù ñang noùi veà ñeà taøi caùc aùc linh khoâng? Neáu coù vaäy thì chuùng ta ñaõ coù theå keát luaän raèng lôøi cuûa Ngaøi noùi veà vieäc coät troùi aùp duïng cho vieäc troùi caùc aùc linh.

Chuùng ta haõy xem ñoaïn Kinh-thaùnh ñaàu tieân khi Chuùa Gieâ-su ñeà caäp ñeán vieäc troùi vaø môû:

Ngaøi phaùn raèng: Coøn caùc ngöôi thì xöng ta laø ai? Si-moân Phi-e-rô thöa raèng: Chuùa laø Ñaáng Christ, Con Ñöùc Chuùa Trôøi haèng soáng. Baáy giôø, Ñöùc Chuùa Gieâ-su phaùn cuøng ngöôøi raèng: Hôõi Si-moân, con Gioâ-na, ngöôi coù phöôùc ñoù; vì chaúng phaûi thòt vaø huyeát toû cho ngöôi bieát ñieàu naày ñaâu, beøn laø Cha ta ôû treân trôøi vaäy. Coøn ta, ta baûo ngöôi raèng: Ngöôi laø Phi-e-rô, ta seõ laäp Hoäi thaùnh ta treân ñaù naày, caùc cöûa aâm phuû chaúng thaéng ñöôïc hoäi ñoù. Ta seõ giao chìa khoaùnöôùc thieân ñaøng cho ngöôi; heã ñieàu gì maø ngöôi buoäc döôùi ñaát, thì cuõng seõ phaûi buoäc ôû treân trôøi, vaø ñieàu gì maø ngöôi môû döôùi ñaát, thì cuõng seõ ñöôïc môû ôû treân trôøi (Ma-thi-ô 16:15-19).

Khoâng coøn nghi ngôø gì nöõa, lyù do ñoaïn Kinh-thaùnh naày ñöôïc giaûi thích baèng nhieàu caùch maø coù ít nhaát laø naêm nhoùm töø aån duï: (1) “thòt vaø huyeát,” (2) “ñaù,” (3) “caùc cöûa aâm phuû,” (4) “chìa khoaùcuûa nöôùc thieân ñaøng,” vaø (5) “troùi/ môû”. Taát caû nhöõng nhoùm töø aån duï naày ñeàu laø nghóa boùng, noùi veà moät soá ñieàu khaùc.

Caùc Cöûa AÂm Phuû (Hades’ Gate)

Khoâng caàn ñeå yù ñeán yù nghóa chính xaùc cuûa caùc aån duï, trong phaân ñoaïn Kinh-thaùnh naày, baïn coù theå thaáy raèng Chuùa Gieâ-su khoâng ñeà caäp ñeán caùc aùc linh. Chính xaùc nhaát laø Ngaøi ñeà caäp ñeán “caùc cöûa aâm-phuû,” taát nhieân laø töôïng tröng, vì khoâng coù caùch naøo “caùc cöûa AÂm Phuû” theo nghóa ñen coù theå laøm ñieàu gì coù theå thaéng hôn Hoäi thaùnh ñöôïc.

“Caùc cöûa AÂm Phuû” töôïng tröng cho ñieàu gì? Coù leõ noù töôïng tröng cho quyeàn löïc cuûa Satan, vaø Chuùa Gieâ-su muoán noùi raèng Hoäi thaùnh maø Ngaøi ñaõ xaây seõ cöùu ngöôøi ta thoaùt khoûi soá phaän bò caàm tuø ñaèng sau caùc cöûa AÂm Phuû.

Ñeå yù thaáy Chuùa Gieâ-su ñaõ thöïc söï ñeà caäp hai loaïi cöûa ôû ñaây: caùc cöûa AÂm Phuû vaø cöûa thieân ñaøng, ñöôïc haøm yù baèng caùch noùi Ngaøi ñaõ ban cho Phi-e-rô “chìa khoùa thieân ñaøng”. Söï töông phaûn naày hoã trôïï theâm cho quan ñieåm maø Chuùa Gieâ-su ñaõ noùi veà caùc cöûa AÂm Phuû laø ñaïi dieän vai troø cuûa Hoäi thaùnh trong vieäc cöùu ngöôøi ta khoûi ñi xuoáng AÂm Phuû.

Döôøng nhö Chuùa Gieâ-su muoán noùi raèng “moïi quyeàn löïc cuûa Satan seõ khoâng caûn noãi Hoäi thaùnh cuûa Ngaøi,” chuùng ta khoâng theå voäi vaøng keát luaän raèng lôøi chuù daãn cuûa Ngaøi veà vieäc troùi vaø môû laø söï höôùng daãn veà vieäc nhöõng gì chuùng ta neân laøm vôùi caùc aùc linh treân caùc thanh phoá, vì lyù do ñôn giaûn naày maø chuùng ta khoâng theå tìm thaáy moät choã naøo trong caùc saùch Phuùc AÂm hoaëc trong saùch Coâng-vuï moät ngöôøi naøo ñoù coät troùi caùc aùc linh treân caùc thaønh phoá, hoaëc chuùng ta coù thaáy choã naøo trong caùc thö tín laøm vieäc ñoù khoâng. Tuy nhieân, chuùng ta giaûi thích lôøi cuûa Ñaáng Christ veà vieäc troùi vaø môû, thì söï giaûi thích cuûa chuùng ta phaûi ñöôïc hoã trôïï veà phöông dieän vaên maïch trong suoát caû Taân-öôùc.

Caên cöù vaøo vieäc khoâng coù moät ví duï naøo trong Kinh-thaùnh, thaät ngaïc nhieân laøm sao khi caùc Cô ñoác nhaân thöôøng noùi nhöõng ñieàu nhö theá naày, “Ma quyû ta coät troùi ngöôi trong Danh Chuùa Gieâ-su,” hoaëc “Ta môû cho caùc thieân söù ñeán treân ngöôøi ñoù” ….Baïn khoâng thaáy ai noùi nhö vaäy trong Taân-öôùc caû. Söï nhaán maïnh trong Coâng-vuï vaø caùc thö tín khoâng noùi veà ma quyû hoaëc vieäc troùi vaø môû caùc aùc linh, nhöng chæ giaûng Phuùc AÂm vaø caàu nguyeän vôùi Ñöùc Chuùa Trôøi. Chaúng haïn, khi Phao-loâ lieân tuïc bò ñaøy ñoaï bôûi moät söù giaû (theo nghóa ñen, “quyû söù”) cuûa Satan, thì oâng ñaõ khoâng coá gaéng “coät troùi” noù. OÂng ñaõ caàu nguyeän vôùi Chuùa ñieàu naày (2 Coâr 12:7-10).

Chìa Khoùa Thieân Ñaøng (The Keys of Heaven)

Chuùng ta haõy xem kyû theâm vaên maïch tröïc tieáp veà söï daïy doã coät vaø môû cuûa Chuùa Gieâ-su. Chuù yù thaáy raèng ngay tröôùc khi Ngaøi ñeà caäp ñeán coät vaø troùi, thì Chuùa Gieâ-su ñaõ phaùn baûo raèng Ngaøi seõ cho Phi-e-rô “chìa khoaùnöôùc thieân ñaøng”. Phi-e-rô khoâng bao giôø ñöôïc ban cho chìa khoaùnöôùc thieân ñaøng theo nghóa ñen, vì vaäy lôøi Chuùa Gieâ-su phaûi ñöôïc hieåu theo nghóa boùng. “Caùc chìa khoùa ” töôïng tröng cho ñieàu gì? Caùc chìa khoùa töôïng tröng cho nhöõng tieän ñeå ñi vaøo moät soá ñieàu gì ñoù ñaõ bò ñoùng. Ngöôøi coù nhöõng chìa khoaùnaày coù nhöõng phöông tieän maø nhöõng ngöôøi khaùc khoâng coù ñeå môû nhöõng caùnh cöûa naøo ñoù.

Khi chuùng ta xem xeùt chöùc vuï cuûa Phi-e-rô ñöôïc ghi trong saùch Coâng-vuï, thì ñoù laø nhöõng gì chuùng ta thaáy oâng laøm coù theå ñöôïc saùnh nhö vieäc môû nhöõng caùch cöûa bò khoùa ñoái vôùi nhöõng ngöôøi khaùc?

Chuû yeáu chuùng ta thaáy Phi-e-rô rao giaûng Phuùc AÂm, Phuùc AÂm ñaõ môû caùc cöûa thieân ñaøng cho taát caû moïi ngöôøi seõ tin (vaø Phuùc AÂm naày ñoùng caùc cöûa AÂm Phuû). Theo yù nghóa ñoù, taát caû chuùng ta ñeàu ñaõ ñöôïc ban cho caùc chìa khoùa vaøo nöôùc thieân ñaøng, vì chuùng ta taát caû ñeàu laø nhöõng khaâm sai cuûa Ñaáng Christ. Chìa khoùa ñeå vaøo nöôùc thieân ñaøng chæ coù theå laø Phuùc AÂm cuûa Chuùa Gieâ-su Christ, söù ñieäp ñoù coù theå môû cöûa thieân ñaøng.

Vaø Hieän Nay, Troùi Vaø Môû

(And Now, Binding and Loosing)

Cuoái cuøng, sau khi höùa ban chìa khoaùnöôùc thieân ñaøng cho Phi-e-rô, thì Chuùa Gieâ-su noùi veà troùi vaø môû, thaønh ngöõ theo nghóa boùng thöù naêm cuûa Ngaøi trong ñoaïn Kinh-thaùnh ñang xem xeùt.

Chuùng ta ñaõ xem xeùt theo vaên maïch Lôøi Chuùa Gieâ-su ñaõ noùi coù nghóa gì? Vieäc troùi vaø môû cuûa Phi-e-rô ñöôïc aùp duïng nhö theá naøo vaøo vieäc Chuùa Gieâ-su xaây döïng Hoäi thaùnh Ngaøi, vaøo vieäc cöùu ngöôøi ta thoaùt khoûi AÂm Phuû, vaø vaøo vieäc rao giaûng Phuùc AÂm?

Thöïc söï chæ coù moät khaû naêng duy nhaát. Chuùa Gieâ-su chæ ñôn giaûn muoán noùi, Ta uyû quyeàn cho ngöôøi laøm ñaïi dieän cuûa thieân ñaøng. Haõy laøm troïn traùch nhieäm cuûa ngöôi treân ñaát, thì thieân ñaøng seõ uûng hoä ngöôi”.

Neáu ngöôøi chuû noùi vôùi nhaân vieân baùn haøng raèng, “heã baát cöù ñieàu gì anh laøm ôû Baêng-coác thì cuõng seõ ñöôïc laøm cho coâng ty meï trong nöôùc,” Ngöôøi nhaân vieân baùn haøng ñoù seõ giaûi thích lôøi cuûa chuû mình nhö theá naøo? Anh ta seõ hieåu nhöõng lôøi naày coù nghóa laø anh ta ñöôïc uyû quyeàn laøm ñaïi dieän cho coâng ty con cuûa mình ôû Baêng-coác. Ñoù laø taát caû nhöõng gì Chuùa Gieâ-su muoán noùi cho Phi-e-rô, ôû treân ñaát naày, oâng ñöôïc uyû quyeàn laøm ñaïi dieän cho Ñöùc Chuùa Trôøi ôû thieân ñaøng. Lôøi höùa naày cho Phi-e-rô seõ laø choã döïa vöõng chaéc cho nieàm tin cuûa oâng Khi oâng baét ñaàu coâng boá söù ñieäp cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi ôû thaønh Gieâ-ru-sa-lem döôùi aùnh maét chæ trích cuûa nhöõng thaày thoâng giaùo vaø ngöôøi Pha-ra-ri-si- nhöõng ngöôøi ñaõ cho raèng hoï laø nhöõng ngöôøi ñaïi dieän ñöôïc Ñöùc Chuùa Trôøi uyû quyeàn, laø nhöõng ngöôøi tröôùc ñaây Phi-e-rô ñaõ toân suøng hoï.

Lôøi giaûi thích cuï theå naày veà lôøi cuûa Chuùa Gieâ-su hoøa hôïp vôùi vieäc duøng cuøng thaønh ngöõ laàn hai cuûa Ngaøi, ñaõ ñöôïc tìm thaáy hai chöông sau ñoaïn ñaàu trong Phuùc AÂm Ma-thi-ô:

Neáu anh em ngöôi phaïm toäi cuøng ngöôi, thì haõy traùch ngöôøi khi chæ coù ngöôi vôùi moät mình ngöôøi; nhö ngöôøi nghe lôøi, thì ngöôi ñöôïc anh em laïi. Ví baèng khoâng nghe, haõy môøi moät hai ngöôøi ñi vôùi ngöôi, haàu cöù lôøi hai ba ngöôøi laøm chöùng maø moïi vieäc ñöôïc chaéc chaén. Neáu ngöôøi khoâng chòu nghe caùc ngöôøi ñoù, thì haõy caùo cuøng Hoäi thaùnh, laïi neáu ngöôøi khoâng chòu nghe Hoäi thaùnh, thì haõy coi ngöôøi nhö keû ngoaïi vaø keû thaâu thueá vaäy. Quaû thaät, ta noùi cuøng caùc ngöôi, heã ñieàu gì maø caùc ngöôi buoäc ôû döôùi ñaát thì cuõng seõ buoäc ôû treân trôøi, vaø ñieàu gì maø caùc ngöôi môû ôû döôùi ñaát thì cuõng seõ môû ôû treân trôøi. Quaû thaät, ta laïi noùi cuøng caùc ngöôi, neáu hai ngöôøi trong caùc ngöôi thuaän nhau ôû döôùi ñaát maø caàu xin khoâng cöù vieäc chi, thì Cha ta ôû treân trôøi seõ cho hoï. Vì nôi naøo coù hai ba ngöôøi nhaân danh ta nhoùm nhau laïi, thì ta ôû giöõa hoï (Ma-thi-ô 18:15-20).

Trong ñoaïn vaên thöù hai naày ñeà caäp ñeán troùi vaø môû, tuyeät ñoái chaúng noùi gì trong ñoaïn naày daãn chuùng ta ñeán choã tin raèng Chuùa Gieâ-su ñang noùi veà vieäc troùi buoäc caùc aùc linh. ÔÛ ñaây Chuùa Gieâ-su ñaõ noùi ñeán vieäc troùi vaø môû tröïc tieáp sau khi noùi veà ñeà taøi kyû luaät trong Hoäi thaùnh.

Ñieàu naày seõ döôøng nhö chæ cho thaáy raèng söï lieân quan giöõa troùi vaø môû trong ñoaïn Kinh-thaùnh naày, Chuùa Gieâ-su ñaõ muoán noùi moät soá ñieàu nhö theá naày, “Ta ñaõ ban cho ngöôi traùch nhieäm quyeát ñònh ai neân ôû trong Hoäi thaùnh vaø ai thì neân khoâng. Ñoù laø coâng vieäc cuûa ngöôi. Khi ngöôi laøm troïn traùch nhieäm cuûa ngöôi, thì thieân ñaøng seõ uûng hoä ngöôi”.

Trong vieäc aùp duïng roäng hôn, Chuùa Gieâ-su chæ ñôn giaûn noùi, “caùc ngöôi ñöôïc ban cho quyeàn pheùp treân ñaát ñeå laøm nhöõng ngöôøi ñaïi dieän cuûa thieân ñaøng. Caùc ngöôi coù traùch nhieäm, vaø khi caùc ngöôi laøm troïn traùch nhieäm treân ñaát, thì thieân ñaøng seõ luoân luoân uûng hoä ngöôi”.

Troùi Vaø Môû Trong Vaên Maïch

(Binding and Loosing in Context)

Giaûi thích naày thích hôïp nhaát trong phaïm vi vaên maïch heïp cuõng nhö roäng hôn cuûa heát thaûy Taân-öôùc.

Lieân quan ñeán vaên maïch heïp hôn, chuùng ta chuù yù thaáy raèng ngay sau khi Chuùa Gieâ-su noùi veà vieäc troùi vaø môû, thì Ngaøi ñaõ noùi: “Quaû thaät, ta laïi noùi cuøng caùc ngöôi, neáu hai ngöôøi trong caùc ngöôi thuaän nhau ôû döôùi ñaát maø caàu xin khoâng cöù vieäc chi, thì Cha ta ôû treân trôøi seõ cho hoï” (Ma-thi-ô 18:19).

Laïi moäi laàn nöõa, coù moät ñeà taøi noùi veà “nhöõng ngöôi laø ôû döôùi ñaát seõ ñöôïc thieân ñaøng hoã trôï”. Chuùng ta ñöôïc ban cho quyeàn pheùp treân ñaát vaø coù traùch nhieäm caàu nguyeän. Khi chuùng ta laøm thì thieân ñaøng seõ ñaùp öùng. Lôøi cuûa Chuùa Gieâ-su, “Ta laïi noùi…” döôøng nhö muoán chæ Ngaøi ñang môû roäng lôøi tröôùc ñaây cuûa Ngaøi veà vieäc troùi va môû.

Lôøi cuoái cuøng cuûa Chuùa Gieâ-su trong ñoaïn vaên naày, “Vì nôi naøo coù hai ba ngöôøi nhaân danh ta nhoùm nhau laïi, thì ta ôû giöõa hoï,” cuõng hoã trôï cho ñeà taøi “thieân ñaøng seõ uûng hoä ngöôi”. Khi caùc tín höõu nhoùm laïi trong Danh Ngaøi, thì Ñaáng ñang ôû thieân ñaøng seõ baøy toû.

Cho duø caùc baïn khoâng hoaøn toaøn ñoàng yù vôùi lôøi giaûi thích cuûa toâi veà ñoaïn vaên ñang xem xeùt, thì baïn seõ bò thuùc eùp raát lôùn ñeå trình baøy laäp luaän theo Kinh-thaùnh, saâu saéc raèng Chuùa Gieâ-su ñang noùi veà vieäc coät troùi caùc aùc linh trong caùc thaønh phoá roài!

Keá Hoaïch Thieân Thöôïng Cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi

Bao Goàm Satan

(God’s Divine Plan Includes Satan)

Satan vaø caùc quyû söù cuûa noù laø quaân ñoäi noåi loaïn, nhöng khoâng phaûi laø moät quaân ñoäi vöôït ngoaøi taàm kieåm soaùt cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi. Quaân ñoäi noåi loaïn naày ñaõ ñöôïc Ñöùc Chuùa Trôøi taïo neân, (maëc daàu chuùng noù khoâng noåi loaïn khi môùi ñöôïc taïo neân). Phao-loâ ñaõ vieát:

Vì muoân vaät ñaõ ñöôïc döïng neân trong Ngaøi, baát luaän treân trôøi, döôùi ñaát, vaät thaáy ñöôïc, vaät khoâng thaáy ñöôïc, hoaëc ngoâi vua, hoaëc quyeàn cai trò, hoaëc chaáp chaùnh, hoaëc caàm quyeàn, ñeàu laø bôûi Ngaøi vaø vì Ngaøi maø ñöôïc döïng neân caû (Coâ-loâ-se 1:16).

Chuùa Gieâ-su ñaõ taïo neân moïi linh thieân söù theo moãi caáp baäc, keå caû Satan. Ngaøi coù bieát raèng moät soá seõ thaát baïi khoâng? Taát nhieân Ngaøi bieát. Vaäy thì taïi sao Ngaøi ñaõ taïo neân chuùng noù? Bôûi vì Ngaøi seõ duøng nhöõng thieân söù noåi loaïn ñoù ñeå giuùp laøm öùng nghieäm keá hoaïch cuûa Ngaøi. Neáu Ngaøi khoâng coù muïc ñích cho chuùng, thì chaéc Ngaøi ñaõ chæ ñôn giaûi caàm tuø chuùng, nhö chuùng ta ñaõ ñöôïc bieát Ngaøi ñaõ laøm ñieàu ñoù vôùi moät soá thieân söù noåi loaïn (2 Phi-e-rô 2:4) vaø moät ngaøy kia Ngaøi cuõng seõ laøm vaäy vôùi Satan (Khaûi-huyeàn 20:2).

Ñöùc Chuùa Trôøi coù lyù do cho pheùp Satan vaø moïi aùc linh haønh ñoäng treân ñaát. Neáu Ngaøi ñaõ khoâng laøm ñieàu ñoù thì chuùng noù seõ hoaøn toaøn heát nhieäm vuï. Nhöõng lyù do naøo cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi cho pheùp Satan haønh ñoäng treân ñaát? Toâi khoâng nghó baát cöù ai cuõng hieåu ñöôïc moãi lyù do, song Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ baøy toû moät soá lyù do trong Lôøi Ngaøi.

Tröôùc tieân, Ñöùc Chuùa Trôøi cho pheùp Satan hoaït ñoäng coù giôùi haïn treân ñaát ñeå laøm troïn keá hoaïch cuûa Ngaøi ñeå thöû loaøi ngöôøi. Satan phuïc vuï nhö laø söï choïn löïa thay theá cho lôøi höùa nguyeän cuûa nhaân loaïi. Cho duø hoï coù nhaän ra ñieàu ñoù hay khoâng, thì ngöôøi ta hoaëc phuïc tuøng Ñöùc Chuùa Trôøi hoaëc Satan. Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ cho pheùp Satan caùm doã A-ñam vaø EÂ-va, hai ngöôøi coù yù chí töï do maø Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ ban cho ñeå caùm doã hoï. Taát caû nhöõng ngöôøi coù yù chí töï do phaûi ñöôïc thöû thaùch ñeå baøy toû nhöõng gì coù trong loøng cuûa hoï, hoaëc vaâng lôøi hoaëc khoâng vaâng lôøi.[1]

Thöù hai, Ñöùc Chuùa Trôøi cho pheùp Satan hoaït ñoäng coù giôùi haïn treân ñaát nhö laø taùc nhaân thònh noä cuûa Ngaøi giaùng treân nhöõng ngöôøi laøm aùc. Tröôùc ñaây toâi ñaõ chöùng minh ñieàu naày baèng caùch ñaõ chæ cho moät soá ví duï cuï theå trong Kinh-thaùnh khi Ñöùc Chuùa Trôøi giaùng söï phaùn xeùt ñeán treân nhöõng ngöôøi ñaùng chòu hình phaït qua caùc aùc linh. Söï vieäc laø Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ cho pheùp Satan cai trò treân nhöõng ngöôøi chöa ñöôïc cöùu cuûa theá gian naày laø söï toû ra söï thònh noä cuûa Ngaøi giaùng treân hoï. Ñöùc Chuùa Trôøi ñoaùn phaït nhöõng nhoùm ngöôøi aùc baèng caùch cho pheùp nhöõng ngöôøi aùc cai trò treân hoï, vaø cuõng cho pheùp caùc aùc linh cai trò treân hoï, khieán cho cuoäc soáng cuûa taát caû hoï khoán khoå hôn.

Thöù ba, Ñöùc Chuùa Trôøi cho pheùp Satan hoaït ñoäng coù giôùi haïn treân ñaát ñeå laøm vinh hieån chính Ngaøi. “Con Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ hieän ra ñeå huûy phaù coâng vieäc cuûa ma quyû” (I Giaêng 3:8). Moãi laàn Ñöùc Chuùa Trôøi huûy phaù coâng vieäc cuûa Satan, thì ñieàu ñoù laøm vinh hieån quyeàn naêng vaø söï khoân ngoan cuûa Ngaøi.

Chuùa Gieâ-su laø Ñaàu Treân Caùc Quyeàn Vaø Theá Löïc

(Jesus is the Head Over Pricipalities and Powers)

Vôùi tö caùch laø nhöõng Cô ñoác nhaân, traùch nhieäm theo Kinh-thaùnh cuûa chuùng ta ñeå xöû lyù Satan vaø caùc aùc linh ôû hai phöông tieän: choáng cöï chuùng trong chính ñôøi soáng cuûa chuùng ta (Gia-cô 4:7), vaø ñuoåi chuùng ra khoûi nhöõng ngöôøi khaùc laø nhöõng ngöôøi muoán ñöôïc giaûi cöùu (Maùc 16:17). Baát cöù Cô ñoác nhaân naøo coù kinh nghieäm trong vieäc ñuoåi quyû ra khoûi nhöõng ngöôøi khaùc phaûi bieát raèng, nhö laø quy luaät chung, neáu ngöôøi bò quyû aùm khoâng muoán ñöôïc giaûi cöùu, thì ngöôøi ñoù khoâng theå naøo ñuoåi quyû ra ñöôïc.[2] Ñöùc Chuùa Trôøi toân troïng yù muoán töï do cuûa moïi ngöôøi, vaø neáu ngöôøi naøo muoán ñaàu haøng caùc aùc linh, thì Ñöùc Chuùa Trôøi seõ khoâng ngaên ngöôøi ñoù.

Ñaây laø moät lyù do khaùc nöõa taïi sao chuùng ta khoâng theå ñaùnh haï caùc linh laõnh thoå treân caùc khu vöïc ñòa lyù. Nhöõng aùc linh ôû ñoù ôû ñoù caàm giöõ ngöôøi ta laøm noâ leä vì ñoù laø nhöõng gì ñaõ choïn. Qua vieäc coâng boá Phuùc AÂm cho hoï, chuùng ta cho hoï choïn löïa. Neáu hoï quyeát ñònh ñuùng, thì seõ khieán hoï ñöôïc töï do khoûi Satan vaø caùc aùc linh. Nhöng neáu hoï quyeát ñònh sai, khoâng choïn löïa aên naên, thì Ñöùc Chuùa Trôøi seõ cho pheùp Satan caàm tuø hoï.

Chuùa Gieâ-su ñöôïc noùi ñeán trong Kinh-thaùnh nhö laø “ñaàu cuûa moïi quyeàn cai trò vaø moïi theá löïc” (Coâ-loâ-se 2:10). Maëc duø Ngoân ngöõ Hy-laïp ñöôïc duøng cho töø cai trò (arche) vaø theá löïc (exousia) thænh thoaûng ñöôïc duøng trong vieäc moâ taû caùc laõnh ñaïo chính trò loaøi ngöôøi, nhöõng töø ñoù cuõng ñöôïc duøng trong Taân-öôùc nhö laø nhöõng töôùc hieäu cho nhöõng keû cai trò linh ma quyû. Ñoaïn Kinh-thaùnh Kinh-ñieån noùi veà söï tranh chieán cuûa caùc Cô ñoác nhaân choáng laïi caùc quyeàn cai trò (arche) vaø theá löïc (exousia) trong EÂ-pheâ-soâ 6:12 laø moät ví duï.

Khi chuùng ta ñoïc theo vaên maïch nhöõng gì Phao-loâ ñaõ vieát veà Chuùa Gieâ-su laø ñaàu treân moïi quyeàn cai trò vaø theá löïc trong Coâ-loâ-se 2:10, Ñieàu naày döôøng nhö roõ raøng raèng oâng ñang noùi ñeán quyeàn löïc thuoäc linh. Chaúng haïn, trong cuøng moät ñoaïn Kinh-thaùnh coù boán caâu sau ñoù, Phao-loâ vieát veà Chuùa Gieâ-su, “Ngaøi ñaõ truaát boû caùc quyeàn cai trò cuøng caùc theá löïc, duøng thaäp töï giaù chieán thaéng chuùng noù, vaø noäp ra toû töôøng giöõa thieân haï” (Coâ-loâ-se 2:15).

Neáu Chuùa Gieâ-su laø ñaàu caùc quyeàn cai trò vaø theá löïc thuoäc linh, vaäy thì Ngaøi coù quyeàn toái cao treân chuùng. Ñaây laø khaûi thò tuyeät vôøi cho caùc Cô ñoác nhaân soáng trong caùc neàn vaên hoùa ngoaïi giaùo, theo thuyeát duy linh, laø nhöõng ngöôøi tröôùc ñaây thôø thaàn töôïng sôï caùc aùc linh maø hoï bieát chuùng ñaõ töøng cai trò hoï.

Chæ Coù Caùch Troán Thoaùt Duy Nhaát

(The Only Way of Escape)

Caùch duy nhaát ñeå thoaùt khoûi söï caàm tuø cuûa caùc aùc linh laø aên naên vaø tin nhaän Phuùc AÂm. Ñoù laø söï treân thoaùt maø Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ saém saún. Khoâng moät ai coù theå troùi ñöôïc caùc löôïng löïc ma quyû treân moät thaønh phoá vaø giaûi cöùu baïn ñöôïc töï do hoaëc töï do ñöôïc moät phaàn. Neáu moät ngöôøi khoâng aên naên vaø tin Phuùc AÂm, thì ngöôøi ñoù ñang ôû trong côn thònh noä cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi (Giaêng 3:36), keå caû bò caùc quyeàn löïc taø linh caàm giöõ.

Ñoù laø lyù do taïi sao khoâng coù söï thay ñoåi naøo ñaùng keå trong caùc thaønh phoá nôi coù caùc hoäi nghò vaø hoäi ñoàng thuoäc linh lôùn lao ñaõ xaûy ra, vì khoâng coù ñieàu gì ñaõ xaûy ra thaät söï ñaõ aûnh höôûng ñeán caùc quyeàn löïc taø linh cai trò ôû trong nhöõng khu vöïc ñoù. Caùc Cô ñoác nhaân coù theå la heùt vaøo caùc quyeàn cai trò vaø theá löïc caû ngaøy laãn ñeâm; hoï coù theå coá gaéng haønh haï ma quyû baèng caùi goïi laø nhöõng “cuoäc khaåu chieán”; hoï coù theå noùi “Ta coät troùi ngöôi caùc aùc linh treân thaønh phoá naày” moät trieàu laàn; thaäm chí hoï coù theå laøm ñieàu naày treân maùy bay vaø treân caùc ñænh caùc toaønhaø choïc nhieàu taàng (vì moät soá ngöôøi thöïc söï ñaõ laøm ñieàu ñoù); vaø chæ coù moät caùch duy nhaát maø ma quyû seõ bò aûnh höôûng laø chuùng seõ cöôøi nhaïo vaøo caùc Cô ñoác nhaân ngu muoäi.

Chuùng ta haõy böôùc sang caâu chuyeän thaàn thoaïi hieän ñaïi thöù saùu veà chieán traän thuoäc linh.

Caâu Chuyeän #6: “Chieán traän thuoäc linh choáng laïi caùc linh thoå ñòa, môû caùnh cöûa cho vieäc truyeàn giaùo hieäu quaû”.

(Myths #6: “Spiritual warfare against territorial sprits opens the dor for effective evangelism.”)

Ñoäng cô thuùc ñaåy nhieàu Cô ñoác nhaân döï phaàn nhieàu trong vieäc chieán traän thuoäc linh choáng laïi caùc linh chuû quyeàn laø öôùc muoán cuûa hoï nhìn thaáy vöông quoác cuûa hoï ñöôïng môû roäng. Vì côù ñieàu naày hoï phaûi ñaùng ñöôïc khen ngôïi. Moãi moät Cô ñoác nhaân neân khao khaùt nhìn thaáy coù theâm nhieàu ngöôøi thoaùt khoûi söï caàm giöõ cuûa Satan.

Tuy nhieân, vieäc chuùng ta duøng phöông caùch cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi xaây döïng vöông quoác cuûa Ngaøi laø ñieàu quan troïng. Ñöùc Chuùa Trôøi bieát ñieàu gì coù hieäu quaû vaø ñieàu gì laø laõng phí thôøi gian. Ngaøi ñaõ baûo chuùng ta chính xaùc traùch nhieäm cuûa chuùng ta laø gì coù lieân quan ñeán vieäc môû mang vöông quoác cuûa Ngaøi. Nghó vieäc chuùng ta laøm khoâng theo Kinh-thaùnh seõ nhaân boäi hieäu quaû truyeàn giaùo cuûa chuùng ta, nhöõng ñieàu maø Chuùa Gieâ-su, Phi-e-rô, hoaëc Phao-loâ chöa bao giôø duøng ñeán trong chöùc vuï cuûa hoï, laø ngu daïi.

Taïi sao coù quaù nhieàu Cô ñoác nhaân nghó raèng chieán traän thuoäc linh coù theå môû cöûa cho vieäc truyeàn giaùo coù hieäu quaû? Caùch lyù luaän cuûa hoï thöôøng nghe thaáy gioáng nhö theá naày: “Satan ñaõ laøm môø taâm trí cuûa nhöõng ngöôøi chöa ñöôïc cöùu. Vì vaäy chuùng ta phaûi chieán traän thuoäc linh choáng laïi Satan ñeå ngaên chaën haén khoâng laøm muø loøng hoï. Moät khi nhöõng keû laøm cho muø loøa ñöôïc caát khoûi, thì nhieàu ngöôøi seõ nghe tin laønh”. Vieäc naày coù ñuùng khoâng?

Taát nhieân khoâng nghi ngôø gì veà vieäc Satan ñaõ laøm môø taâm trí cuûa nhöõng ngöôøi chöa ñöôïc cöùu. Phao-loâ ñaõ vieát:

Neáu Tin laønh cuûa chuùng toâi coøn che khuaát, laø chæ che khuaát cho nhöõng keû hö maát, 4 cho nhöõng keû chaúng tin maø chuùa ñôøi naày ñaõ laøm muø loøng hoï, haàu cho hoï khoâng troâng thaáy söï vinh hieån choùi loùi cuûa Tin laønh Ñaáng Christ, laø aûnh töôïng cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi (2 Coâr 4:3-4).

Caâu hoûi laø, Phao-loâ coù cung caáp moät maõnh thoâng tin naày cho caùc Cô ñoác nhaân Coâ-rinh-toâ vôùi yù ñònh thuùc ñaåy hoï chieán traän thuoäc linh vaø ñaïp ñoå caùc linh chuû quyeàn ñeå nhöõng ngöôøi chöa ñöôïc cöùu seõ môû loøng tieáp nhaän Phuùc AÂm hôn?

Caâu traû lôøi laø KHOÂNG vì vaøi lyù do hieån nhieân.

Tröôùc tieân, vì Phao-loâ ñaõ khoâng noùi tieáp: “Vì vaäy, hôõi nhöõng Ngöôøi Coâ-rinh-toâ, bôûi vì Satan ñaõ laøm môø taâm trí cuûa nhöõng ngöôøi voâ tín, Toâi muoán caùc nh chò em chieán traän thuoäc linh vaø ñaïp ñoå caùc linh chuû quyeàn vì nhöõng laøm môø maét naày seõ phaûi bò caát ñi”. Ñuùng hôn, ñieàu ngay sau ñoù oâng ñaõ ñeà caäp laø oâng giaûng veà Ñaáng Christ, laø caùch maø söï muø loøa thuoäc linh bò caát khoûi.

Thöù hai, Phao-loâ ñaõ khoâng höôùng daãn baát cöù tín höõu naøo trong caùc thö tín cuûa oâng tham döï vaøo vieäc ñaùnh haï caùc ñoàn treân caùc thaønh phoá cuûa hoï ñeå keát quaû truyeàn giaùo gia taêng.

Thöù ba, ñoïc taát caû thö tín cuûa Phao-loâ chuùng ta raèng oâng ta ñaõ khoâng tin vieäc laøm môø maét cuûa Satan ñaõ laø lyù do chuû yeáu taïi sao nhöõng ngöôøi voâ tín vaãn coøn trong söï voâ tín. Söï laøm môø loøng cuûa Satan laø moät yeáu toá ñoùng goùp, nhöng khoâng phaûi yeáu toá chính, hoaëc yeáu toá duy nhaát. Yeáu toá chính yeáu caàm giöõ ta khoâng ñöôïc cöùu laø taám loøng cöùng coûi cuûa hoï. Ñieàu naày hieån nhieân cho lyù do ñôn giaûn laø Satan khoâng theå giöõ moïi ngöôøi bò muø loøa. Moät soá ngöôøi khi nghe leõ thaät, vaø tin, thì töø choái nhöõng söï doái traù maø tröôùc ñaây hoï ñaõ tin. Ñoù khoâng phaûi laø söï laøm muø loøng cuûa Satan nhieàu ñeán noãi gaây cho hoï voâ tín, vì söï voâ tín cuûa hoï ñaõ cho pheùp Satan laøm môø loøng hoï.

Nhöõng Taám Loøng Chai Lì (Callous Hearts)

Trong laù thö cuûa oâng göûi cho Hoäi thaùnh EÂ-pheâ-soâ, söù ñoà Phao-loâ ñaõ giaûi thích moät caùch ngaén goïn taïi sao nhöõng ngöôøi khoâng tin Chuùa vaãn coøn ôû trong söï voâ tín:

Vaäy, naày laø ñieàu toâi noùi vaø ñieàu toâi nhaân danh Chuùa maø rao ra: aáy laø anh em chôù neân aên ôû nhö ngöôøi ngoaïi ñaïo nöõa, hoï theo söï hö khoâng cuûa yù töôûng mình, bôûi söï ngu muoäi ôû trong hoï, vaø vì loøng hoï cöùng coûi neân trí khoân toái taêm, xa caùch söï soáng cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi. Hoï ñaõ maát caû söï caûm bieát, ñaønh boû mình trong moät ñôøi buoâng lung, ñem loøng meâ ñaém khoâng bieát chaùn maø phaïm heát moïi ñieàu oâ ueá (EÂ-pheâ-soâ 4:17-19).

Phao-loâ ñaõ noùi raèng nhöõng ngöôøi chöa ñöôïc cöùu xa caùch söï soáng cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi vì “söï ngu muoäi trong loøng hoï” Nhöng taïi sao hoï laïi ngu muoäi? Taïi sao “trí khoân cuûa hoï ñaõ toái taêm”? Caâu traû lôøi laø, “vì loøng hoï cöùng coûi”. Hoï ñaõ trôû neân “chai lyø”. Ñoù laø baèng caên nguyeân vaø lyù do chính taïi sao ngöôøi ta giöõ mình laïi chöa ñöôïc cöùu.[3] Hoï chòu söï ñoå loãi cuûa chính mình. Satan chæ cung caáp söï löøa doái maø hoï muoán maø thoâi.

Nguï ngoân cuûa Chuùa Gieâ-su ngöôøi gieo gioáng vaø caùc loaïi ñaát minh hoïa cho quan ñieåm naày caùch hoaøn haûo:

Ngöôøi gieo ñi ra ñeå gieo gioáng mình. Khi vaõi gioáng, moät phaàn gioáng rôi ra doïc ñöôøng, bò giaøy ñaïp vaø chim trôøi xuoáng aên heát….Naày, lôøi thí duï ñoù nghóa nhö vaày: Hoät gioáng laø ñaïo Ñöùc Chuùa Trôøi. Phaàn rôi ra doïc ñöôøng, laø nhöõng keû ñaõ nghe ñaïo; nhöng veà sau ma quyû ñeán, cöôùp laáy ñaïo töø trong loøng hoï, e raèng hoï tin maø ñöôïc cöùu chaêng (Luca 8:5, 11-12).

Chuù yù thaáy haït gioáng, töôïng tröng cho Phuùc AÂm, rôi beân caïnh ñöôøng vaø bò ngöôøi ta daãm leân. Haït gioáng ñoù ñaõ khoâng theå vaøo ñaát cöùng coûi nôi ngöôøi ta ñaõ thöôøng ñaïp leân. Do ñoù, haït naày deã bò chim trôøi, töôïng tröng cho ma quyû ñeán cöôùp haït gioáng ñi.

Ñieåm chính cuûa toaøn boä nguï ngoân naày laø so saùnh tình traïng taám loøng cuûa ngöôøi ta (vaø söï tieáp nhaän lôøi Chuùa cuûa hoï) vôùi nhieàu loaïi ñaát khaùc nhau. Chuùa Gieâ-su ñang giaûi thích taïi sao moät soá ngöôøi tin vaø taïi sao nhöõng ngöôøi khaùc khoâng tin: ñieàu ñoù phuï thuoäc vaøo hoï.

Satan hieän ra trong böùc tranh naày nhö theá naøo? Haén chæ coù theå cöùu lôøi töø nhöõng ngöôøi coù loøng cöùng coûi. Chim trôøi trong nguï ngoân naày chæ laø nguyeân nhaân thöù hai lieân quan ñeán lyù do taïi sao haït gioáng khoâng naåy maàm. Thöïc söï, vaán ñeà chuû yeáu vôùi loaïi ñaát naày, ñoù laø söï cöùng coûi cuûa loaït ñaát naày ñaõ khieán cho noù coù theå cho chim trôøi ñeán cöôùp ñi nhöõng haït gioáng.

Cuøng moät ñieàu gioáng nhö vaäy ñoái vôùi Phuùc AÂm. Nan ñeà thaät söï vôùi nhöõng taám loøng cöùng coûi cuûa nhöõng ngöôøi coù yù chí töï do. Khi ngöôøi ta choáng ñoái Phuùc AÂm, thì hoï ñaõ choïn löïa ôû trong söï muø loøa. Hoï thích tin söï doái traù hôn söï chaân thaät. Nhö Chuùa Gieâ-su ñaõ noùi nhö theá naày, “Söï saùng ñaõ ñeán theá gian, maø ngöôøi ta öa söï toái taêm hôn söï saùng, vì vieäc laøm cuûa hoï laø xaáu xa” (Giaêng 3:16).

Kinh-thaùnh ñaõ khoâng ñöa chuùng ta ñeán choã tin nhöõng ngöôøi naày laø nhöõng ngöôøi taám loøng chaân thaät toát laønh, hoï chaéc ñaõ tin Phuùc AÂm neáu Satan chæ ngöøng laøm môø loøng hoï. Ngöôïc laïi, kinh-thaùnh veõ leân moät böùc tranh raát lu môø veà tính caùch cuûa con ngöôøi, vaø Ñöùc Chuùa Trôøi seõ baét moãi moät ngöôøi chòu traùch nhieäm cho söï choïn löïa cuûa mình. Ngoài treân ngoâi phaùn xeùt, Ñöùc Chuùa Trôøi seõ khoâng chaáp nhaän baát cöù lôøi baøo chöõa bieän minh cuûa baát cöù ngöôøi naøo raèng “ma quyû ñaõ khieán toâi laøm ñieàu ñoù”.

Satan Laøm Muø Taâm Trí Ngöôøi Ta Nhö Theá Naøo?

(How Satan Blinds People’s minds?)

Chính xaùc laø Satan ñaõ laøm muø taâm trí cuûa ngöôøi ta baèng caùch naøo? Coù phaûi haén coù moät soá quyeàn naêng thuoäc linh huyeàn dieäu naøo ñoù maø haén ñoå vaøo ñaàu ngöôøi ta gioáng nhö moät chaát ma thuaät ñeå laøm ngu muoäi ñi trí khoân cuûa hoï khoâng? Coù phaûi Ma quyû coù chaâm nhöõng moùng vuoát vaøo trong naõo cuûa hoï, boû ñi söï suy nghó coù lyù trí cuûa hoï caùch hieäu quaû khoâng? Khoâng, Satan laøm muø taâm trí ngöôøi ta baèng caùch cung caáp cho hoï söï löøa doái ñeå tin.

Hieån nhieân, neáu ngöôøi ta ñaõ tin leõ thaät raèng Chuùa Gieâ-su laø Con Ñöùc Chuùa Trôøi Ñaáng ñaõ cheát cho toäi loãi cuûa hoï, neáu hoï ñaõ thöïc söï tin raèng moät ngaøy kia hoï seõ phaûi ñöùng tröôùc Ngaøi ñeå khai trình ñôøi soáng cuûa hoï, thì hoï seõ aên naên vaø trôû thaønh caùc moân ñoà cuûa Ngaøi. Nhöng hoï khoâng tin nhöõng ñieàu naày. Tuy nhieân, hoï coù tin moät ñieàu naøo ñoù. Coù theå hoï tin khoâng coù Ñöùc Chuùa Trôøi, hoaëc khoâng coù söï soáng sau khi cheát. Coù theå hoï tin söï ñaàu thai ôû kieáp sau, hoaëc laø Ñöùc Chuùa Trôøi seõ khoâng bao giôø khoâng boû hoï vaøo ñòa nguïc. Coù leõ hoï nghó raèng coâng vieäc toân giaùo cuûa hoï seõ khieán cho hoï vaøo ñöôïc thieân ñaøng. Nhöng hoï tin gì ñi chaêng nöõa, neáu ñieàu ñoù khoâng phaûi laø Phuùc AÂm, thì coù theå toùm laïi baèng moät lôøi: löøa doái. Hoï khoâng tin leõ thaät, do ñoù Satan giöõ hoï bò muø bôûi nhöõng lôøi löøa doái. Tuy nhieân, neáu hoï haï mình vaø tin leõ thaät, thì Satan seõ khoâng theå laø muø loøng hoï ñöôïc nöõa.

Nhöõng Söï Löøa Doái Toái Taêm (The lies of Darkness)

Vöông quoác cuûa Satan ñöôïc ñeà caäp ñeán trong Kinh-thaùnh nhö laø “vöông quoác cuûa söï toái taêm” (Coâ-loâ-se 1:13). Taát nhieân, söï toái taêm, töôïng tröng cho söï khoâng coù leõ thaät- khoâng coù söï saùng hoaëc söï soi saùng. Khi baïn ôû trong söï toái taêm, thì baïn ñònh höôùng baèng söï töôûng töôïng cuûa mình vaø thöôøng keát thuùc baèng söï toån haïi. Ñoù laø caùch hoaït ñoäng trong vöông quoác cuûa Satan. Nhöõng ai böôùc ñi trong ñoù ñang ñònh höôùng cuoäc ñôøi hoï baèng söï töôûng töôïng cuûa hoï, vaø söï töôûng töôïng cuûa hoï ñaõ ñöôïc ñaày daãy baèng nhöõng söï löøa doái cuûa Satan. Hoï ñang ôû trong söï toái taêm thuoäc linh.

Vöông quoác Satan ñöôïc ñònh nghóa toát nhaát, khoâng phaûi nhö laø moät vöông quoác ñòa lyù coù nhöõng ñöôøng bieân giôùi ñöôïc ñònh nghóa ñöôïc roõ raøng, nhöng nhö laø moät vöông quoác cuûa nieàm tin- ñoù laø tin vaøo nhöõng lôøi löøa doái. Vöông quoác cuûa söï toái taêm ñöôïc ñaët cuøng moät choã nhö laø vöông quoác cuûa söï saùng laùng. Nhöõng ai tin leõ thaät soáng ngay giöõa voøng nhöõng ngöôøi tin söï löøa doái.[4] Coâng vieäc chuû yeáu cuûa chuùng ta laø coâng boá leõ thaät cho nhöõng ngöôøi ñaõ tin söï löøa doái. khi moät soá ngöôøi nao ñoù tin leõ thaät, thì Satan ñaõ maát ñi moät ngöôøi nöõa döôùi quyeàn cuûa noù bôûi vì haén khoâng theå löøa doái ngöôøi ñoù ñöôïc nöõa.

Do ñoù chuùng ta giaûi cöùu nhöõng ngöôøi chöa ñöôïc cöùu khoûi Satan, khoâng phaûi “coät troùi” caùc aùc linh treân hoï nhöng baèng vieäc coâng boá leõ thaät. Chuùa Gieâ-su ñaõ noùi, “caùc ngöôi seõ bieát leõ thaät, vaø leõ thaät seõ buoâng tha caùc ngöôi” (Giaêng 8:32). Söï muø loøa thuoäc linh bò caát ñi bôûi leõ thaät.

Trong cuøng moät ñoaïn Kinh-thaùnh trong Tin-Laønh Giaêng, Chuùa Gieâ-su ñaõ noùi vôùi thính giaû chöa ñöôïc cöùu:

Caùc ngöôi bôûi cha mình, laø ma quyû, maø sanh ra; vaø caùc ngöôi muoán laøm neân söï öa muoán cuûa cha mình. Vöøa luùc ban ñaàu noù ñaõ laø keû gieát ngöôøi, chaúng beàn giöõ ñöôïc leõ thaät, vì khoâng coù leõ thaät trong noù ñaâu. Khi noù noùi doái, thì noùi theo taùnh rieâng mình, vì noù voán laø keû noùi doái vaø laø cha söï noùi doái. Nhöng vì ta noùi leõ thaät, neân caùc ngöôi khoâng tin ta (Giaêng 8:44-45).

Chuù yù thaáy Chuùa Gieâ-su ñaõ cho bieát söï töông phaûn giöõa Chính Ngaøi vaø ma quyû. Ngaøi noùi leõ thaät; coøn Satan laø keû noùi doái toät böïc.

Cuõng chuù yù thaáy cho duø Chuùa Gieâ-su ñaõ noùi vôùi thính giaû cuûa Ngaøi raèng hoï thuoäc veà cha cuûa hoï laø ma quyû, vaø cho duø Ngaøi cho bieát Satan nhö laø keû noùi doái, thì Ngaøi vaãn ñaët traùch nhieäm treân hoï tin leõ thaät Ngaøi ñaõ noùi. Ñoù khoâng phaûi laø loãi cuûa ma quyû laøm môø loøng hoï- ñoù chính laø loãi cuûa hoï. Chuùa Gieâ-su buoäc hoï chòu traùch nhieäm. Satan giuùp nhöõng ngöôøi “öa thích söï toái taêm” ôû trong söï toái taêm baèng caùch cung caáp cho hoï nhöõng lôøi doái traù ñeå tin. Nhöng Satan khoâng theå laøm cho nhöõng ngöôøi seõ tin leõ thaät ngu muoäi ñöôïc.

Vì vaäy, caùch chuû yeáu chuùng ta coù theå ñaåy luøi vöông quoác cuûa söï toái taêm laø truyeàn baù söï saùng- leõ thaät cuûa Lôøi Chuùa. Ñoù laø lyù do taïi sao Chuùa Gieâ-su ñaõ khoâng noùi, “haõy ñi khaép theá gian coät troùi ma quyû” nhöng maø “haõy ñi khaép theá gian rao giaûng Phuùc AÂm”. Chuùa Gieâ-su ñaõ daïy Phao-loâ veà muïc ñích cuûa vieäc giaûng daïy cuûa oâng ta laø “ñaëng môû maét hoï, haàu cho hoï töø toái taêm maø qua saùng laùng, töø quyeàn löïc cuûa quyû Sa-tan maø ñeán Ñöùc Chuùa Trôøi (Coâng-vuï 26:18). Ñieàu naày cho thaáy roõ raèng ngöôøi ta thoaùt khoûi quyeàn löïc cuûa Satan khi hoï ñöôïc vaïch traàn tröôùc leõ thaät cuûa Phuùc AÂm vaø coù quyeát ñònh quay boû khoûi söï toái taêm sang saùng laùng, tin leõ thaät hôn laø doái traù. chæ coù nhöõng ñoàn luõy duy nhaát maø chuùng ta “ñaùnh haï xuoáng” ñoù laø nhöõng doàn luõy cuûa doái traù trong taâm trí cuûa ngöôøi ta.

Ñaây Laø Keá Hoaïch Cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi

(This is God’s Plan)

Ñöøng queân raèng Ñöùc Chuùa Trôøi laø Ñaáng ñaõ ñuoåi Satan ra khoûi thieân ñaøng xuoáng ñaát. Ñaõ coù theå Ngaøi ñaët Satan baát cöù nôi naøo trong vuõ truï hoaëc caàm tuø noù maõi maõi. Nhöng taïi sao Ngaøi khoâng laøm? Bôûi vì Ngaøi muoán duøng Satan ñeå hoaøn thaønh muïc tieâu cuoái cuøng cuûa Ngaøi- muïc tieâu maø vaøo ngay kia coù moät gia ñình lôùn cuûa nhöõng con ngöôøi töï nguyeän yeâu meán Ngaøi, ñaõ choïn löïa thôø phöôïng Ngaøi.

Neáu Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ muoán moät gia ñình con caùi yeâu meán Ngaøi, thì coù hai ñieàu ñöôïc yeâu caàu. Tröôùc tieân, Ngaøi ñaõ phaûi taïo döïng loaøi ngöôøi coù yù muoán töï do, bôûi vì neàn taûng tình yeâu laø yù muoán töï do. Ngöôøi maùy vaø maùy moùc khoâng theå yeâu thöông ñöôïc.

Thöù hai, Ngaøi ñaõ phaûi thöû thaùch hoï trong moät moâi tröôøng ôû ñoù hoï bò ñoái dieän phaûi choïn löïa ñeå vaâng lôøi hoaëc baát tuaân hoaëc gheùt Ngaøi. Nhöõng ngöôøi coù yù muoán töï do phaûi ñöôïc thöû thaùch. Vaø neáu coù baøi thi traéc nghieäm veà loøng trung thaønh, thì chaéc phaûi coù moät söï caùm doã ñeå baát tuaân. Do ñoù, chuùng ta ñaõ baét ñaàu hieåu taïi sao Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ ñaët Satan treân ñaát. Satan seõ phuïc vuï nhö laøm giaûi phaùp thay theá cho loøng trung thaønh cuûa loaøi ngöôøi. Haén seõ ñöôïc cho pheùp (coù giôùi haïn naøo ñoù) ñeå aûnh höôûng baát cöù ai môû loøng tieáp nhaän lôøi doái traù cuûa haén. Moïi ngöôøi ñieàu phaûi gaëp phaûi söï choïn löïa: Toâi seõ tin Ñöùc Chuùa Trôøi hay Satan? Toâi seõ phuïc vuï Ñöùc Chuùa Trôøi hay Satan? Cho duø ngöôøi ta coù nhaän bieát ñieàu naày hay khoâng, thì taát caû hoï ñaõ coù quyeát ñònh roài. Coâng vieäc cuûa chuùng ta laø khích leä nhöõng ngöôøi ñaõ coù quyeát ñònh sai laàm aên naên vaø tin Phuùc AÂm, coù quyeát ñònh ñuùng ñaén.

Ñaây khoâng phaûi laø ñieàu ñaõ xaûy ra trong vöôøn EÂ-ñen sao? Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ ñaët caây bieát ñieàu thieän vaø aùc ôû ñoù vaø caám A-ñam vaø EÂ-va aên traùi caây ñoù. Neáu Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ khoâng muoán hoï aên traùi caây ñoù, thì taïi sao Ngaøi ñaët noù ôû ñoù? Caâu traû lôøi laø ñeå thöû nghieäm hoï.

Chuùng ta cuõng thaáy Satan ñöôïc pheùp Ñöùc Chuùa Trôøi caùm doã EÂ-va. Moät laàn nöõa, neáu söï trung thaønh seõ bò thöû thaùch, thì chaéc phaûi coù söï caùm doã ñeå baát tuaân. Satan ñaõ löøa doái EÂ-va vaø baø ñaõ tin haén, vaäy ngay cuøng luùc ñoù, baø ñaõ quyeát ñònh khoâng tin nhöõng gì Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ noùi. Keát quaû ra sao? Nhöõng con ngöôøi coù yù muoán töï do ñaàu tieân ñaõ baøy toû loøng baát trung trong loøng cuûa hoï.

Cuõng töông töï nhö vaäy, moãi moät ngöôøi coù yù muoán töï do coù theå bò thöû nghieäm trong suoát ñôøi soáng cuûa ngöôøi aáy. Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ baøy toû chính Ngaøi qua söï saùng taïo, ñeå moïi ngöôøi coù theå bieát raèng coù moät Ñöùc Chuùa Trôøi ñaùng kính sôï ñang toàn taïi (Roâ-ma 1:19-20). Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ ban cho moãi moät ngöôøi trong chuùng ta löông taâm, chuùng ta bieát phaân bieät ñuùng sai trong loøng mình (Roâ-ma 2:14-16). Satan vaø caùc aùc linh cuûa haén ñöôïc pheùp löøa doái vaø caùm doã ngöôøi ta ôû möùc ñoä coù giôùi haïn. Keát quaû laø moãi moät ngöôøi coù yù muoán töï do ñeàu bò thöû thaùch.

Söï thaät ñang buoàn laø moãi moät ngöôøi coù yù muoán töï do ñaõ noåi loaïn choáng nghòch vaø “ñaõ ñoåi leõ thaät cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi laáy söï doái traù” (Roâ-ma 1:25). Tuy nhieân, chuùng ta coù theå caùm ôn Ñöùc Chuùa Trôøi vì Ngaøi ñaõ saén saún cuûa chuoäc toäi cho toäi loãi cuûa chuùng ta vaø môû ñöôøng ñeå chuùng ta ñöôïc sanh laïi trong gia ñình cuûa Ngaøi. Söï cheát hy sinh cöùu chuoäc cuûa Chuùa Gieâ-su laø caâu traû lôøi ñaày ñuû taát caû cho nan ñeà cuûa chuùng ta.

Söï Löøa Doái Cuûa Satan, Baây Giôø Vaø Veà Sau

(Satan’s Deception, Now and Later)

Vì vaäy, toái thieåu chuùng ta hieåu moät lyù do taïi sao ma quyû vaø ñaïo quaân phaûn loaïn cuûa noù ñöôïc pheùp laøm vieäc treân haønh tinh naày: vôùi muïc ñích löøa doái nhöõng ngöôøi öa thích söï toái taêm.

Leõ thaät naày ñöôïc xaùc minh theâm nöõa khi chuùng ta xem trong saùch Khaûi-huyeàn, moät ngaøy kia Satan bò, moät thieân söù troùi laïi vaø bò caàm tuø moät ngaøn naêm. Lyù do haén bò caàm tuø? “Ñeå noù khoâng löøa doái caùc daân nöõa” (Khai-huyeàn 20:3). Trong suoát thieân nieân kyû ñoù, Chuùa Gieâ-su seõ ñích thaân cai trò theá giôùi ôû Gieâ-ru-sa-lem.

Nhöng sau moät ngaøn naêm ñoù, Satan seõ ñöôïc thaû ra moät thôøi gian ngaén. Keát quaû nhö theá naøo? Haén seõ “ra khoûi nguïc mình ñaëng doã daønh daân ôû boán phöông treân ñaát” (Khaûi-huyeàn 20:8).

Neáu Ñöùc Chuùa Trôøi khoâng muoán Satan löøa doái ngöôøi ta vaøo thôøi ñieåm ñoù, thì taïi sao Ngaøi laïi thaû Satan ra? Ñaëc bieät caên cöù vaøo söï vieäc raèng ban ñaàu Ñöùc Chuùa Trôøi caàm tuø Satan “ñeå haén khoâng coøn duï doã caùc daân nöõa”?

Taát nhieân, Ñöùc Chuùa Trôøi thích Satan khoâng bao giôø löøa doái ñöôïc ai caû hôn. Nhöng Ngaøi bieát chæ nhöõng ngöôøi Satan coù theå löøa doái laø nhöõng ngöôøi khoâng tin nhöõng gì chính Ngaøi ñaõ noùi. Satan chæ coù theå löøa doái nhöõng ngöôøi naøo choái boû leõ thaät, vaø ñoù laø lyù do Ñöùc Chuùa Trôøi cho pheùp haén haønh ñoäng baây giôø vaø seõ coøn haønh ñoäng sau naày. Khi Satan löøa doái ngöôøi ta, thì tình traïng taám loøng cuûa hoï hieån loä ra, vaø Ñöùc Chuùa Trôøi coù theå phaân loaïi “luùa mì vôùi coû luøng” (Ma-thi-ô 13:24-30).

Ñieàu naày chính xaùc vôùi nhöõng gì seõ xaûy ra vaøo cuoái Thieân Hy Nieân khi Satan ñöôïc thaû ra. Haén seõ löøa doái taát caû nhöõng ngöôøi öa thích söï toái taêm, vaø chuùng noù seõ nhoùm hieäp quaân ñoäi cuûa mình laïi bao vaây Gieâ-ru-sa-lem trong söï coá gaéng laät ñoå söï cai trò cuûa Ñaáng Christ. Ñöùc Chuùa Trôøi bieát chính xaùc ai yeâu ai vaø ai gheùt Ngaøi, vaø do ñoù Ngaøi seõ sai “löûa töø trôøi” xuoáng ngay seõ “nuoát soáng chuùng noù” (Khaûi-huyeàn 20:10). Satan seõ phuïc vuï cho muïc ñích cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi nhö haén ñang laøm baây giôø. Vì lyù do naày ôû giöõa nhöõng lyù do khaùc, thaät ngu daïi cho raèng chuùng ta coù theå “ñaïp ñoå caùc linh chuû quyeàn”. Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ cho pheùp chuùng noù haønh ñoäng vì nhöõng lyù do rieâng cuûa Ngaøi.

Truyeàn Giaùo Theo Kinh Thaùnh (Biblical Evangelism)

Chöùng côù roõ raøng laø cuõng khoâng phaûi Chuùa Gieâ-su hoaëc cuõng khoâng moät söù ñoà naøo cuûa Kinh-thaùnh Taân-öôùc ñaõ thöïc haønh kieåu chieán traän thuoäuc linh maø moät soá ngaøy hoâm nay ñang boá laø chìa khoùa ñang ñaùnh maát ñoái vôùi vieäc truyeàn giaùo hieäu quaû. Chuùng ta khoâng bao giôø thaáy Chuùa Gieâ-su, Phi-e-rô, Giaêng, EÂ-tieân, Phi-líp, hoaëc Phao-loâ “ñaïp ñoå caùc ñoàn luõy” hoaëc “coät troùi nhöõng keû maïnh söùc” treân caùc thaønh phoá maø hoï ñaõ rao giaûng. Ñuùng hôn, chuùng ta thaáy raèng hoï ñaõ böôùc theo Ñöùc Thaùnh Linh ñi ñeán nhöõng nôi Ngaøi muoán hoï giaûng; chuùng ta thaáy hoï chæ coâng boá Phuùc AÂm- keâu goïi ngöôøi ta aên naên vaø tin nhaän Ñaáng Christ- vaø chuùng ta thaáy hoï höôûng nhöõng keát quaû kinh ngaïc. vaø trong nhöõng tröøong hôïp nôi hoï giaûng cho nhöõng ngöôøi khoâng môû loøng ñaõ choái boû Phuùc AÂm, thì chuùng ta khoâng thaáy hoï “chieán traän thuoäc linh ñeå Satan seõ khoâng theå tieáp tuïc laøm muø taâm trí cuûa hoï”. Ñuùng hôn, chuùng ta thaáy hoï “phuûi buïi khoûi chaân hoï” theo nhö leänh truyeàn cuûa Chuùa Gieâ-su vaø ñi ñeán thaønh phoá khaùc (Ma-thi-ô 10:14; Coâng-vuï 13:5).

Thaät laï cho ai ñoù ñaõ coù theå coâng boá raèng “ñaïp ñoå caùc ñoàn luõy” vaø coät troùi keû maïnh söùc “laø ñieàu kieän tieân quyeát cho truyeàn giaùo thaønh coâng khi coù nhieàu ngaøn ví duï veà nhöõng cuoäc phaán höng lôùn trong lòch söû Hoäi thaùnh nôi khoâng thaáy” chieán traän thuoäc linh” nhö theá khoâng bao giôø thaáy coù.

“Nhöng kyû thuaät cuûa chuùng toâi coù hieäu quaû! “Moät soá ngöôøi seõ noùi.” Keå töø khi chuùng ta ñaõ baét ñaàu chieán traän thuoäc linh, thì coù nhieàu ngöôøi ñöôïc cöùu hôn tröôùc ñaây”.

Neáy ñieàu ñoù ñuùng, thì toâi seõ noùi cho baïn lyù do taïi sao. Laø vì coù nhieàu lôøi caàu nguyeän vaø truyeàn giaùo theo Kinh-thaùnh cuøng luùc ñoù, hoaëc vì moät nhoùm ngöôøi ñaõ boãng döng môû loøng vôùi Phuùc AÂm.

Baïn seõ noùi gì neáu moät nhaø truyeàn giaûng ñaõ noùi raèng, “Toái nay tröôùc khi giaûng taïi buoåi nhoùm phuïc höng, caùc nhaân ñaõ aên ba quaû chuoái. Vaø khi toâi ñaõ giaûng, thì coù möôøi saùu ngöôøi tin Chuùa! Cuoái cuøng, toâi ñaõ bieát bí quyeát truyeàn giaùo hieäu quaû! Töø ngay trôû ñi, toâi seõ chaéc chaén phaûi aên ba quaû chuoái tröôùc khi toâi ñi giaûng”?

Chaéc chaén baïn seõ noùi nhaø truyeàn giaûng ñoù raèng, “vieäc oâng aên ba quaû chuoái khoâng lieân quan gì ñeán möôøi saùu ngöôøi ñöôïc cöùu ñoù. Chìa khoùa ñoái vôùi söï thaønh coâng cuûa baïn laø rao giaûng Phuùc AÂm, vaø coù möôøi saùu nghe môû loøng tieáp nhaän”.

Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ toân troïng lôøi Ngaøi. Neáu Ñöùc Chuùa Trôøi höùa, vaø moät ai ñoù ñaùp öùng ñuùng ñieàu kieän cuûa lôøi höùa cuï theå ñoù, thì Ñöùc Chuùa Trôøi seõ giöõ lôøi höùa, cho duø ngöôøi ñoù laøm nhöõng ñieàu khaùc khoâng ñuùng vôùi Kinh-thaùnh.

Ñieàu naày ñuùng vôùi nhöõng vieäc thöïc haønh chieán traän thuoäc linh hieän taïi. Neáu baïn baét ñaàu phaùt chöùng ñaïo ñôn vaø “troùi keû maïnh söùc” treân thaønh phoá cuûa baïn, thì moät soá phaàn traêm daân soá naøo ñoù seõ ñöôïc cöùu. Vaø neáu baïn vöøa baét ñaàu phaùt chöùng ñaïo ñôn ra maø khoâng troùi keû maïnh söùc, thì cuõng cuøng phaàn soá ngöôøi ñoù seõ ñöôïc cöùu.

Ñeå Caàu Nguyeän Ñuùng Kinh Thaùnh

Cho Muøa Gaët Thuoäc Linh

(How to Pray Scripturally for a Spiritual Harvest)

Chuùng ta neân caàu nguyeän nhö theá naøo cho nhöõng ngöôøi chöa ñöôïc cöùu? Tröôùc tieân, chuùng ta neân hieåu raèng khoâng coù moät höôùng daãn naøo trong Taân-öôùc baûo chuùng ta caàu nguyeän Ñöùc Chuùa Trôøi seõ cöùu ngöôøi ta, hoaëc cuõng khoâng coù söï ghi cheùp naøo cuûa caùc Cô ñoác nhaân ñaàu tieân caùch ñoù. Lyù do laø vì töø theo quan ñieåm cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi, Ngaøi ñaõ laøm moïi thöù Ngaøi caàn ñeå cho moïi ngöôøi treân theá giôùi naày ñöôïc cöùu. Ngaøi raát muoán hoï ñöôïc cöùu ñeán noãi Ngaøi ñaõ ban Con moät cuûa Ngaøi ñaõ cheát treân thaäp töï giaù. Nhöng taïi sao moïi ngöôøi chöa ñöôïc cöùu roãi? Bôûi vì khoâng phaûi moïi ngöôøi ñaõ tin Phuùc AÂm. Vaø taïi sao hoï khoâng tin Phuùc AÂm? Chæ coù hai lyù do: (1) hoaëc hoï chöa bao giôø nghe Phuùc AÂm, (2) hoaëc hoï ñaõ nghe Phuùc AÂm vaø ñaõ töø choái.

Ñoù laø lyù do taïi sao phöông caùch cuûa Kinh-thaùnh caàu nguyeän cho nhöõng ngöôøi chöa ñöôïc cöùu laø caàu nguyeän ñeå hoï hoï seõ coù cô hoäi nghe Phuùc AÂm Chaúng haïn, Chuùa Gieâ-su ñaõ noùi vôùi chuùng ta “Muøa gaët thì truùng, song con gaët thì ít. Vaäy, haõy xin Chuû muøa gaët sai con gaët ñeán trong muøa cuûa mình” (Luca 10:2). Ñeå cho ngöôøi ta nghe Phuùc AÂm vaø ñöôïc cöùu, moät soá ngöôøi phaûi noùi noùi Phuùc AÂm cho hoï. Ñoù laø lyù do taïi sao chuùng ta neân caàu nguyeän xin Ñöùc Chuùa Trôøi sai ngöôøi ñeán vôùi hoï.

Khi Hoäi thaùnh ñaàu tieân ñaõ caàu nguyeän lieân quan ñeán muøa gaët thuoäc linh, hoï ñaõ caàu nguyeän, “ban cho caùc ñaày tôù Ngaøi rao giaûng ñaïo Ngaøi moät caùch daïn dó, giô tay Ngaøi ra, ñeå nhôø danh ñaày tôù thaùnh cuûa Ngaøi laø Ñöùc Chuùa Gieâ-su, maø laøm nhöõng pheùp chöõa laønh bònh, pheùp laï vaø daáu kyø” (Coâng-vuï 4:29-30).

Hoï ñang caàu xin hoaëc (1) cô hoäi ñeå coâng boá Phuùc AÂm caùc daïn dó hoaëc (2) daïn dó coâng boá Phuùc AÂm trong nhöõng cô hoäi hoï ñaõ bieát hoï seõ coù. Hoï cuõng ñaõ mong ñôïi Ñöùc Chuùa Trôøi xaùc chöùng Phuùc AÂm baèng söï chöõa laønh, daáu kyø vaø pheùp laï. Ñoù laø nhöõng lôøi caàu nguyeän theo Kinh-thaùnh, vaø ñeå yù thaáy muïc tieâu laø ñaõ ban cho ngöôøi ta coù cô hoäi ñeå nghe Phuùc AÂm. Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ traû lôøi lôøi caàu nguyeän cuûa hoï: “Khi ñaõ caàu nguyeän, thì nôi nhoùm laïi ruùng ñoäng; ai naáy ñeàu ñöôïc ñaày daãy Ñöùc Thaùnh Linh, giaûng ñaïo Ñöùc Chuùa Trôøi caùch daïn dó” (Coâng-vuï 4:31).

Phao-loâ ñaõ nghó caùc Cô ñoác nhaân neân caàu nguyeän lieân quan ñeán vieäc saûn sinh ra muøa gaët thuoäc linh nhö theá naøo? OÂng ñaõ höôùng daãn hoï caàu xin Chuùa cöùu theâm nhieàu ngöôøi khoâng? Khoâng, chuùng ta haõy ñoïc nhöõng gì oâng ñaõ noùi:

Vaû laïi, hôõi anh em, haõy caàu nguyeän cho chuùng toâi, haàu cho ñaïo Chuùa ñöôïc ñoàn ra vaø ñöôïc saùng danh, nhö theå ôû trong anh em vaäy (2 Teâ-sa-loâ-ni-ca 3:1).

Cuõng haõy vì toâi maø caàu nguyeän, ñeå khi toâi môû mieäng ra, Chuùa ban cho toâi töï do moïi beà, baøy toû leõ maàu nhieäm cuûa ñaïo Tin laønh, maø toâi vì ñaïo aáy laøm söù giaû ôû trong voøng xieàng xích, haàu cho toâi noùi caùch daïn dó nhö toâi phaûi noùi (EÂph 6:19-20).

Hoaëc baây giôø ngöôøi ta coù ñöôïc cöùu khoâng phuï thuoäc vaøo chính hoï nhieàu hôn la phuï thuoäc Chuùa, vaø vì vaäy lôøi caàu nguyeän cuûa chuùng ta neân daønh cho nhöõng ngöôøi nghe Phuùc AÂm vaø caàu xin Ñöùc Chuùa Trôøi giuùp ñôõ chuùng ta coâng boá Phuùc AÂm, vì Ñöùc Chuùa Trôøi seõ ñaùp lôøi caàu nguyeän cuûa chuùng ta, nhöng ñieàu ñoù vaãn khoâng ñaûm baûo raèng baát cöù ngöôøi cuõng seõ ñeàu ñöôïc cöùu, vì Ñöùc Chuùa Trôøi ban cho ngöôøi quyeàn ñeå quyeát ñònh cho mình. Söï cöùu roãi cuûa hoï phuï thuoäc vaøo söï ñaùp öùng cuûa hoï vôùi Phuùc AÂm.

Chuyeän thaàn thoaïi #7: “Khi moät Cô ñoác nhaân phaïm toäi, thì môû cöûa cho ma quyû vaøo vaø soáng trong ngöôøi ñoù”.

(Myth #7: “When a Christian sins, he opens the door for a demon to come and live in him.”)

Söï thaät ñoù laø khi moät Cô ñoác nhaân phaïm toäi, coù theå vì ngöôøi ñaõ ñaàu haøng söï caùm doã töø moät aùc linh. Tuy nhieân, vieäc ñaàu haøng söï ñeà nghò cuûa aùc linh, khoâng coù nghóa laø chính aùc linh khoâng theå vaøo beân trong tín höõu ñoù. Vôùi tö caùch laø Cô ñoác nhaân, hhi chuùng ta phaïm toäi, thì chuùng ta ñaõ phaù vôõ ñi moái thoâng coâng vôùi Ñöùc Chuùa Trôøi vì chuùng ta ñaõ khoâng vaâng lôøi Ngaøi (1Giaêng 1:5-6). Chuùng ta caûm thaáy maëc caûm. Tuy nhieân, chuùng ta ñaõ khoâng laøm ñoå vôõ moái quan heä cuûa chuùng ta vôùi Ngaøi, vì chuùng ta vaãn laø con caùi cuûa Ngaøi.

Neáu chuùng ta xöng toäi mình, “thì Ngaøi laø thaønh tín coâng bình ñeå tha toäi cho chuùng ta, vaø laøm cho chuùng ta saïch moïi ñieàu gian aùc” (I Giaêng 1:9). vaäy neân moái thoâng coâng cuûa chuùng ta vôùi Ngaøi ñöôïc Phuïc hoài. Chuù yù Giaêng ñaõ khoâng noùi raèng chuùng ta caàn ñöôïc taåy saïch khoûi nhöõng ma quyû ôû trong khi chuùng ta phaïm toäi.

Moãi moät Cô ñoác nhaân bò ñoái dieän vôùi söï caùm doã haèng ngaøy töø theá gian, xaùc thòt vaø ma quyû. Phao-loâ ñaõ vieát raèng thöïc söï chuùng ta coù söï tranh chieán choáng laïi caùc loaïi aùc linh khaùc nhau (EÂ-pheâ-soâ 6:12). Vaäy neân, ôû moät möùc ñoä naøo ñoù, moãi moät tín höõu ñeàu bò caùc taø linh quaáy roái. Ñoù laø chuyeän thöôøng tình, vaø traùch nhieäm cuûa chuùng ta laø choáng traû ma quyû vaø taø linh bôûi ñöùc tin trong Lôøi Chuùa (1Phi-e-rô 5:8-9). Khi chuùng ta tin vaø haønh ñoäng theo nhöõng gì Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ noùi töùc laø ñang choáng traû ma quyû.

Chaúng haïn, neáu Satan ñem nhöõng yù töôûng naûn loøng, thì chuùng ta neân nghó veà Kinh-thaùnh ñeå choáng traû söï naûn loøng, vaø vaâng lôøi theo Lôøi Chuùa “haõy vui möøng luoân luoân” (1Teâ-sa-loâ-ni-ca 5:16) vaø “caûm taï Chuùa trong moïi söï” (1Teâ-sa-loâ-ni-ca 5:18). Traùch nhieäm cuûa chuùng ta laø laøm theo lôøi Chuùa vaø thay theá nhöõng yù töôûng cuûa Satan baèng yù töôûng cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi.

Chuùng ta phaûi coâng nhaän raèng vôùi tö caùch laø nhöõng con ngöôøi coù yù muoán töï do, thì chuùng ta coù theå nghó veà baát cöù nhöõng gì mình muoán nghó. Neáu moät tín höõu tieáp tuïc choïn ñeå laéng nghe vaø ñaàu phuïc nhöõng lôøi ñeà nghò cuûa caùc aùc linh, thì taát nhieân ngöôøi ñoù ñaõ môû taâm trí mình ñeå bò aùp cheá, ñôn giaûn laø moät tình traïng tieáp nhaän theâm nhöõng yù töôûng sai traät vaø bò khoáng cheá bôûi nhöõng yù töôûng sai traùi. Neáu ngöôøi ñoù choïn ñaàu haøng caøng nhieàu hôn nöõa, ngöôøi ñoù ñaõ coù theå bò aùm aûnh bôûi loaïi suy nghó sai traät naøo ñoù, raát hieám thaáy ôû moät Cô ñoác nhaân, nhöng laïi coù theå xaûy ra cho ngöôøi naày. Cho duø vaäy, neáu ngöôøi Cô ñoác nhaân bò aùm aûnh ñoù muoán ñöôïc töï do, taát caû ngöôøi ñoù caàn laøm laø quyeát ñònh nghó veà Lôøi Chuùa, vaâng phuïc Lôøi Chuùa vaø choáng traû ma quyû.

Nhöng ngöôøi ñoù ñaõ coù theå töø bò chieám höõu chöa? Chæ khi naøo ngöôøi ñoù coá yù quyeát ñònh trong loøng, maø khoâng bò söï aùp cheá naøo, choái boû Ñaáng Christ vaø quay löng laïi vôùi Ngaøi hoaøn toaøn. Dó nhieân, laø ngöôøi ñoù ngöôøi ñoù khoâng coøn laø Cô ñoác nhaân.[5] Vaø do vaäy raát coù khaû naêng ñaõ coù theå bò chieám höõu- neáu ngöôøi ñoù ñaõ ñaàu haøng chính mình taát caû theâm nhieàu hôn nöõa vôùi aùc linh ñang aùp cheá ngöôøi ñoù. Nhöng ñoù coøn quaù xa vôùi yù töôøng môû cöûa cho moät aùc linh ôû trong baïn bôûi vieäc phaïm moät toäi.

Söï thaät laø khoâng coù moät ví duï duy nhaát naøo trong Taân-öôùc veà baát cöù Cô ñoác nhaân bò taø linh chieám höõu. Cuõng khoâng coù söï caûnh baùo naøo noùi cho caùc Cô ñoác nhaân veà khaû naêng nguy hieåm veà vieäc hoï bò ma quyû chieám höõu. Cuõng khoâng coù söï höôùng daãn lieân quan ñeán vieäc laøm theá naøo ñeå ñuoåi quyû ra khoûi nhöõng ngöôøi anh chò em tin Chuùa.

Leõ thaät laø vôùi tö caùch nhöõng Cô ñoác nhaân, chuùng ta khoâng caàn ñuoåi ma quyû ra khoûi chuùng ta- nhöõng gì chuùng ta caàn laøm laø laøm cho taâm trí cuûa chuùng ta ñöôïc ñoåi môùi bôûi Lôøi Chuùa. Ñieàu ñoù ñuùng Kinh-thaùnh. Phao-loâ:

Ñöøng laøm theo ñôøi naày, nhöng haõy bieán hoùa bôûi söï ñoåi môùi cuûa taâm thaàn mình, ñeå thöû cho bieát yù muoán toát laønh, ñeïp loøng vaø troïn veïn cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi laø theå naøo (Roâ-ma 12:2).

Ñaõ moät khi taâm trí cuûa chuùng ta ñöôïc taåy saïch khoûi nhöõng loái suy nghó cuû kyû vaø ñöôïc ñoåi môùi baèng leõ thaät cuûa Lôøi Chuùa, thi chuùng ta chieán thaéng nhöõng thoùi quen toäi loãi vaø soáng moät ñôøi soáng gioáng nhö Ñaáng Christ kieân ñònh. Leõ thaät laø nhöõng gì buoâng tha chuùng ta ñöôïc töï do (Giaêng 8:32). Chuùng ta ñöôïc bieán ñoåi khi chuùng ta ñoåi môùi taâm trí cuûa chuùng ta, chöù khoâng phaûi ñuoåi taát caû caùc quyû.

Vaäy thì taïi sao coù quaù nhieàu Cô ñoác nhaân laøm chöùng raèng hoï ñaõ ñuoåi quyû ra khoûi hoï? Moät khaû naêng coù theå xaûy ra laø hoï chæ töôûng töôïng raèng hoï coù quyû ôû trong hoï vaø ñaõ ñöôïc ñuoåi ra khoûi hoï. Nhieàu Cô ñoác nhaân caû tin vaø thieáu söï tri thöùc Lôøi Chuùa, vaø vì vaäy hoï laø nhöõng con moài deã daøng cho nhöõng “muïc sö giaûi cöùu” nhöõng ngöôøi laïm duïng veà maët taâm lyù ngöôøi ta trong vieäc nghó hoï coù quyû. Ñaõ moät khi ngöôøi ta bò thuyeát phuïc hoï coù quyû ôû trong hoï, töï nhieân hoï seõ hôïp taùc vôùi baát cöù ngöôøi naøo ñaùng tin caäy coù khaû naêng ñuoåi quyû.

Moät khaû naêng thaät söï khaùc nöõa laø nhöõng ngöôøi nhö theá ñaõ ñuoåi quyû ra khoûi hoï khoâng phaûi laø nhöõng ngöôøi thaät söï tin Ñaáng Christ vaøo luùc giaûi cöùu, cho duø hoï nghó hoï ñaõ tin Chuùa. Phuùc AÂm hieän ñaïi töông phaûn raát roõ vôùi Phuùc AÂm cuûa Kinh-thaùnh, ñaõ löøa doái nhieàu ngöôøi nghó raèng hoï laø nhöõng ngöôøi tin Chuùa cho duø hoï khoâng coù gì khaùc vôùi nhöõng ngöôøi tin Chuùa vaø Chuùa Gieâ-su laø Chuùa Cuûa hoï. Trong Kinh-thaùnh, chuùng ta thaáy raèng khi ngöôøi tin Phuùc AÂm vaø sanh laïi, thì ma quyû ñaõ soáng trong hoï ñaõ töï ñoäng ra khoûi hoï (Coâng-vuï 8:5-7). Ma quyû khoâng theå naøo chieám höõu nhöõng ngöôøi ñöôïc Ñöùc Thaùnh Linh ôû cuøng, vaø Ñöùc Thaùnh Linh ôû cuøng vôùi taát caû moïi ngöôøi ñöôïc taùi sinh.

Chuyeän thaàn thoaïi #8: “Qua vieäc nghieân cöùu lòch söû cuûa moät thaønh phoá, thì chuùng ta coù theå xaùc ñònh ñöôïc taø linh naøo ñang cai trò ôû ñoù, vaø vì theá seõ hieäu quaû hôn trong cuoäc chieán thuoäc linh vaø cuoái cuøng laø trong vieäc truyeàn giaùo”.

(Myths #8: “Through stuyding the history of a city, we can determine which evil spirits are dominating it, and thus be more effective in spiritual warfare and ultimately in evangelization.”)

Caâu chuyeän hoang ñöôøng naày ñöôïc döïa treân vaøi quan ñieåm khoâng ñöôïc Kinh-thaùnh hoã trôïï. Moät quan ñieåm nhö theá laø caùc linh laõnh thoå ôû ñoù ñaõ laâu roài. Coù nghóa laø, nhöõng linh ñoù ñaõ soáng ôû vuøng ñoù haøng traêm naêm roài vaø chuùng noù vaãn coøn ôû ñoù. Do ñoù, neáu chuùng ta thaáy moät thaønh phoá ñöôïc nhöõng ngöôøi tham lam thaønh laäp, thì chuùng ta coù theå keát luaän raèng coù caùc linh tham lam cheá ngöï treân thaønh phoá ñoù ngaøy hoâm nay. Neáu thaønh phoá tröôùc ñaây ñaõ laø moät laøng ngöôøi da ñoû soáng thì chuùng ta coù theå keát luaän raèng caùc linh Saman vaø phuø pheùp cheá ngöï treân thaønh phoá ñoù ngaøy hoân nay. Vaø cöù theá vaãn tieáp dieãn.

Nhöng coù ñuùng laø cuøng caùc chuû quyeàn vaø theá löïc aùc aùc ñoù ñaõ soáng trong moät khu vöïc ñòa lyù haøng traêm naêm vaãn coøn ôû ñoù ñeán ngaøy hoâm khoâng? Coù leõ, nhöng khoâng caàn thieát.

Haõy xem caâu chuyeän chuùng ta ñaõ xem tröôùc ñaây ôû trong chöông 10 saùch Ñanieân. moät thieân söù cho khoâng cho bieát teân ñaõ ñöôïc thieân söù tröôûng Mi-chen giuùp ñôõ ñeå ñaùnh “vua nöôùc Phe-rô-sô” ñaõ noùi vôùi Ñanieân, “Baây giôø ta trôû veà ñeå ñaùnh traän cuøng vua cuûa Phe-rô-sô, vaø khi ta ñi, kìa, vua cuûa Gôø-reùc seõ ñeán” (Ñanieân 10:20). Lòch söû ñaõ cho chuùng ta bieát raèng Ñeá Quoác Phe-rô-sô ñaõ rôi vaøo tay Hy-laïp bôûi söï chinh phuïc cuûa A-leùc-xan-ñrô Ñaïi Ñeá. Song thieân söù khoâng ñöôïc bieát teân nhaän bieát nhöõng söï thay ñoåi töông öùng saép xaûy ra trong lónh vöïc thuoäc linh- “vua Hy-laïp” ñang ñeán.

Khi vua Hy-laïp ñeán, vua ñoù coù cai trò trong lónh vöïc thuoäc linh treân Ñeá quoác Hy-laïp cuõng nhö vua Phe-rô-sô ñaõ cai trò trong lónh vöïc thuoäc linh cuûa Ñeá Quoác Phe-rô-sô khoâng? Ñoù seõ döôøng nhö laø moät keát luaän hôïp lyù, vaø neáu vaäy, caùc aùc linh ôû caáp baäc cao ñaõ thay ñoåi caùc nôi choán ñòa lyù, gioáng nhö Ñeá Quoác Hy-laïp bao goàm taát caû laõnh thoå cuûa Ñeá Quoác Phe-rô-sô thöïc teá. Khi coù söï thay ñoåi chính trò treân ñaát, thì coù khaû naêng coù söï thay ñoåi trong vöông quoác cuûa söï toái taêm. Tuy nhieân, söï thaät laø chuùng ta khoâng bieát cho ñeán khi Ñöùc Chuùa Trôøi baøy toû cho chuùng ta bieát ñieàu ñoù.

Baát chaáp, vieäc naày khoâng khaùc nhau maáy veà nhöõng aùc linh cuï theå naøo ñang caïi trò treân moät vuøng ñòa lyù ñaõ ñöôïc ban cho, khi khoâng coù gì chuùng ta coù theå laøm ñieàu aáy qua “chieán traän thuoäc linh,” nhö ñaõ chöùng minh tröôùc ñaây.

Quaù Chuù Taâm Ñeán Vieäc Phaân Loaïi Caùc Taø Linh

(Over-Categorizing Evil Spirits)

Hôn theá nöõa, moät giaû ñònh cho raèng phaàn cuûa chuùng ta suy nghó xem coù caùc linh naøo ñang cai trò chuyeân moân veà nhöõng toäi loãi cuï theå naøo ñoù. Khaùi nieäm toaøn boä veà vieäc coù “caùc linh tham lam,” “linh daâm duïc,” “linh toân giaùo,” “linh xung ñoät,” …. khoâng ñöôïc Kinh-thaùnh hoã trôïï, khoâng coù nhieàu quan ñieåm veà caùc loaïi linh khaùc nhau ñoù toàn taïi trong caùc caáp baäc cao hôn cuûa cac aùc linh cai trò trong vöông quoác cuûa söï toái taêm.

Ñieàu ñoù thaät laï ñoái vôùi nhöõng ai chöa nghieân cöùu caån thaän boán saùch Phuùc AÂm, chæ coù ba loaïi quyû cuï theå maø Chuùa Gieâ-su ñuoåi ra: Moät laàn “quyû caâm” trong Luca 11:14), moät laàn chuùng ta ñoïc veà “quyû ñieác vaø caâm” (Maùc 9:25), nhieàu hôn moät laàn chuùng ta ñoïc thaáy ñeà caäp ñeán “caùc quyû oâ ueá,” döôøng nhö ñoù laø taát caû caùc linh maø Chuùa Gieâ-su ñaõ ñuoåi, bao goàm caû quyû caâm ñieác (Maùc 9:25).

Khoâng theå ñöôïc cho “quyû caâm vaø ñieác” ñaõ coù theå laøm gì hôn khaùc ñöôïc vieäc laøm ai ñoù ñieác vaø caâm phaûi khoâng? Khoâng nghi ngôø gì noù ñaõ coù theå, vì noù khieán cho caäu beù trong Maùc ñoaïn 9 cuõng bò ñoäng kinh döõ doäi. Vì vaäy, “quyû caâm ñieác” coù theå khoâng ñöôïc ñeà caäp ñeán nhö laø moät loaïi linh cuï theå nhöng ñuùng hôn laø söï ñeà caäp ñôn giaûn laø noù ñang haønh haïi ngöôøi ñoù ra sao. Moät soá ngöôøi trong ñaõ trôû thaønh nhöõng “chuyeân gia phaân loaïi ñieân khuøng” khi gaëp phaûi ma quyû, ñaõ vöôït ra khoûi söï baøy toû cuûa Kinh-thaùnh.

Trong toaøn boä Kinh-thaùnh cöïu öôùc, chæ coù caùc quyû cuï theå ñöôïc bieát teân coù leõ ñaõ coù theå ñöôïc xem nhö laø nhöõng aùc linh cuï theå nhö laø “linh löøa doái” (I Caùc-vua 22:22-23), “linh laàm laãn” (EÂ-sai 19:14), vaø “linh taø daâm” (OÂ-seâ 4:12; 5:4). Lieân quan ñeán linh thöù nhaát vaø thöù hai, taát nhieân taát caû caùc aùc linh ñöôïc ñeà caäp ñeán nhö “linh löøa doái” vaø “linh laàm laãn”. Lieân quan ñeán linh thöù ba, cuïm töø “linh taø daâm” khoâng caàn thieát phaûi ñeà caäp ñeán nhö aùc linh cuï theå naøo ñoù, nhöng chæ ñôn giaûn laø moät thaùi ñoä vöôït troäi.[6]

Trong toaøn boä saùch Coâng-vuï, chæ moät laàn duy nhaát moät aùc linh cuï theå ñöôïc ñeà caäp ñeán Coâng-vuï 16:16, noùi veà moät coâ gaùi treû ñaõ coù “linh boùi khoa”. Vaø trong taát caû caùc thö tín, chæ coù aùc linh cuï theå duy nhaát ñöôïc ñeà caäp ñeán laø “linh löøa doái” (I Ti-moâ-theâ 4:1), moät laàn nöõa ñaõ coù theå laø söï moâ taû veà baát cöù aùc linh naøo.

Caên cöù theo vaøi söï ñeà caäp ñeán moät soá loaïi ma quyû cuï theå trong Kinh-thaùnh, thaät laø laï khi ñoïc moät soá danh saùch lieät keâ hieän ñaïi coù ñeán haøng traêm loaïi quyû khaùc nhau coù theå ñaõ chieám höõu con ngöôøi hoaëc kieåm soaùt thaønh phoá.

Chuùng ta khoâng neân nghó raèng coù söï phaân loaïi, bôûi toäi loãi cuï theå, caùc caáp baäc cao hôn cuûa caùc aùc linh. söï giaû ñònh noùi raèng, “vì thaønh phoá ñoù ngöôøi ta ñaùnh baøi quaù nhieàu, chaéc haún ñaõ coù linh ñaùnh baøi ôû treân noù”.

Linh Huùt Thuoác (Smoking Spirits)

Haõy nghó moät soá ngöôøi ngu bieát chöøng naøo xuaát hieän treân truyeàn hình noùi raèng, “chaéc haún coù nhieàu linh huùt thuoác treân thaønh phoá ñoù, vì coù quaù nhieàu ngöôøi trong thaønh phoá ñoù huùt thuoác”. nhöõng linh huùt thuoác ñoù laø gì tröôùc khi coù nhöõng thaønh phoá ñoù toàn taïi? Chuùng noù ñaõ ôû ñaâu? Chuùng noù ñaõ laøm gì tröôùc khi thuoác laù ñöôïc duøng ñeå huùt? Lyù do baây giôø ít ngöôøi huùt thuoác laø vì moät soá “caùc quyû huùt thuoác” giaø coãi ñoù ñang cheát hoaëc ñang chuyeån ñeán nhöõng laõnh ñòa môùi phaûi khoâng?

Baïn coù thaáy ngu bieát chöøng naøo khi chuùng ta noùi nhöõng ñieàu gioáng nhö theá naày, “Thaønh phoá ñoù bò linh daâm duïc kieåm soaùt, ñoù laø lyù do taïi sao coù quaù nhieàu nhaø chöùa ôû ñoù”? Söï thaät laø baát cöù ñaâu ngöôøi ta khoâng phuïc vuï Ñaáng Christ, thì ôû ñoù vöông quoác cuûa söï toái taêm coù ôû ñoù. Nhieàu aùc linh haønh ñoäng trong söï toái taêm öa thích toäi loãi vaø tieáp tuïc choáng nghòch Ñöùc Chuùa Trôøi. Nhöõng linh ñoù seõ caùm doã ngöôøi ta trong moïi lónh vöïc toäi loãi, vaø ôû moät soá nôi, ngöôøi ta ñaàu haøng toäi loãi naày hôn toäi loãi khaùc. Hy voïng duy nhaát cuûa hoï laø Phuùc AÂm maø chuùng ta ñöôïc keâu goïi ñeå rao giaûng.

Cho duø coù caùc aùc linh cuï theå khaùc nhau chuyeân moân veà nhöõng toäi loãi naøo ñoù vaø ñaõ cai trò ôû nhöõng khu vöïc ñòa lyù naøo ñoù, ñieàu ñoù seõ khoâng giuùp chuùng ta bieát veà noù, bôûi vì khoâng coù gì chuùng ta coù theå laøm ñeå caát chuùng ñi. Traùch nhieäm cuûa chuùng ta laø caàu nguyeän (theo tinh thaàn cuûa Kinh-thaùnh) cho nhöõng ngöôøi bò löøa doái vaø giaûng Phuùc AÂm cho hoï.

Chæ coù moät ñieáu toát duy nhaát ñaõ coù theå laøm ñeå phaùt hieän toäi loãi naøo noåi troäi nhaát trong moät thaønh phoá naøo ñoù laø chuùng ta coù theå giaûng theâm nhieàu söù ñieäp caùo traùch toäi loãi cho nhöõng ngöôøi chöa ñöôïc cöùu ôû nôi ñoù- baèng caùch keâu teân ñích xaùc nhöõng toäi loãi ñang caàm giöõ hoï phaïm toäi tröôùc maët Ñöùc Chuùa Trôøi. Nhöng khoâng caàn thieát phaûi nghieân cöùu lòch söû cuûa thaønh phoá ñeå quyeát ñònh ñieàu ñoù. Ngöôøi ñoù chæ caàn coù chuyeán vieáng thaêm ngaén vaø giöõ cho tai vaø maét cuûa chuùng ta môû ra. Nhöõng toäi loãi noåi baät seõ sôùm phaùt hieän ra.

Cuoái cuøng, khoâng coù ví duï naøo trong Taân-öôùc noùi veà ngöôøi naøo ñoù “veõ baûn ñoà thuoäc linh” nhö laø phöông tieän chuaån bò cho vieäc chieán traän thuoäc linh hoaëc truyeàn giaùo. Cuõng khoâng coù söï höôùng daãn naøo trong caùi thö tín laøm vaäy. Trong Taân-öôùc, caùc söù ñoà ñaõ cho pheùp Ñöùc Thaùnh Linh lieân quan ñeán nôi naøo hoï neân rao giaûng, trung tín rao giaûng Phuùc AÂm vaø keâu goïi ngöôøi ta aên naên, vaø tin caäy Ñöùc Chuùa Trôøi xaùc chöùng lôøi cuûa hoï baèng nhöõng daáu kyø xaûy ra. Phöông phaùp cuûa hoï khaù hieäu quaû.

Chuyeän Thaàn Thoaïi #9: “Moät soá Cô ñoác nhaân caàn ñöôïc giaûi cöùu khoûi söï ruûa saû cuûa toå phuï vaø Satan”.

(Myths #9: Some Christians need to be set free from generational of satanic curses.”)

Toaøn boä quan ñieåm “söï ruûa saû cuûa toå phuï ñöôïc laáy ra töø boán ñoaïn Kinh-thaùnh ñöôïc tìm thaáy trong Cöïu-öôùc taát caû ñeàu noùi veà cuøng moät ñieàu quan troïng. Caùc ñoaïn Kinh-thaùnh ñoù laø Xuaát 20:5; 34:7; Daân-soá 14:8 vaø Phuïc-truyeàn 5:9. Chuùng ta haõy xem Daân-soá 14:18:

Ñöùc Gieâ-hoâ-va voán chaäm noùng giaän vaø ñaày ôn; hay xaù ñieàu gian aùc vaø toäi loãi; nhöng khoâng keå keû coù toäi laø voâ toäi, vaø nhaân toäi toå phuï phaït con chaùu traûi ba boán ñôøi.

Chuùng ta seõ thích ñoaïn Kinh-thaùnh naày nhö theá naøo? Coù phaûi muoán noùi raèng Ñöùc Chuùa Trôøi seõ ñaët söï ruûa saû hoaëc phaït ai ñoù vì toäi loãi cuûa cha meï ngöôøi ñoù, oâng baø noäi ngöôøi ñoù, oâng baø cao cuûa ngöôøi ñoù hoaëc oâng baø toå cuûa ngöôøi ñoù khoâng? Chuùng ta coù tin raèng Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ tha thöù cho ai ñoù veà toäi loãi cuûa ngöôøi ñoù khi ngöôøi ñoù tin nhaän Chuùa Gieâ-su nhöng laïi phaït cuøng con ngöôøi ñoù vì côù nhöõng toäi loãi cuûa toäi phuï cuûa ngöôøi ñoù khoâng?

Tuyeät ñoái laø khoâng, neáu khoâng thì Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ coù theå bò ñoå loãi moät caùch hôïp phaùp vì söï baát coâng thoâ baïo vaø söï giaû hình sôø sôø cuûa Ngaøi. Chính Ngaøi ñaõ noùi phaït ai ñoù vì toäi loãi cuûa cha meï ngöôøi ñoù seõ khoâng ñuùng veà maët luaân lyù:

Caùc ngöôi [daân Y-sô-ra-eân] coøn noùi raèng: “laøm sao ñöùa con khoâng mang söï gian aùc cuûa cha noù? AÁy laø ñöùa con ñaõ laøm theo luaät phaùp vaø hieäp vôùi leõ thaät; aáy laø noù ñaõ giöõ heát thaûy luaät leä ta vaø laøm theo; chaéc thaät noù seõ soáng. Linh hoàn naøo phaïm toäi thì seõ cheát. Con seõ khoâng mang söï gian aùc cuûa cha, vaø cha khoâng mang söï gian aùc cuûa con. Söï coâng bình cuûa ngöôøi coâng bình seõ ñöôïc keå cho mình, söï döõ cuûa keû döõ seõ chaát treân mình” (EÂ-xeâ-chi-eân 18:19-20).

Hôn theá nöõa, theo luaät Moâi-se, Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ truyeàn daïy raèng cuõng khoâng cha cuõng khoâng phaûi con neân mang hình phaït cho toäi loãi cuûa ngöôøi khaùc:

Chôù vì con maø gieát cha, cuõng ñöøng vì cha maø gieát con. Phaøm ngöôøi naøo phaïm toäi, thì phaûi gieát ngöôøi naáy (Phuïc-truyeàn 24:16).

Khoâng theå cho Ñöùc Chuùa Trôøi yeâu thöông vaø coâng bình laïi ruûa saû vaø phaït moät ai ñoù vì toäi loãi cuûa toå phuï ngöôøi ñoù.[7] Vì vaäy, Kinh-thaùnh muoán noùi gì khi noùi raèng Ñöùc Chuùa Trôøi seõ khoâng keå keû coù toäi laø voâ toäi, vaø nhaân toäi toå phuï phaït con chaùu traûi ba boán ñôøi”?

Ñieàu ñoù chæ coù theå laø Ñöùc Chuùa Trôøi buoäc ngöôøi chòu traùch nhieäm vì toäi loãi hoï ñaõ phaïm ñaët tröôùc maët doøng doõi cuûa hoï, vaø do vaäy Ngaøi buoäc ngöôøi ta chòu phaàn naøo traùch nhieäm toäi loãi maø doøng doõi hoï phaïm vì aûnh höôûng hoï. Ñöùc Chuùa Trôøi baét ngöôøi ta chòu moät phaàn traùch nhieäm, vì söï aûnh höôûng xaáu cuûa hoï, vì côù toäi loãi cuûa toå phuï cuûa hoï! Ñöùc Chuùa Trôøi thaùnh khieát döôøng bao! Vaø khoâng moät ngöôøi naøo coù theå noùi raèng Ngaøi khoâng coâng bình trong vieäc laøm vaäy.

Chuù yù thaát raèng ñoaïn Kinh-thaùnh ñang xem xeùt cho bieát raèng Ñöùc Chuùa Trôøi seõ “phaït con chaùu nhaân vì côù toäi loãi cuûa toå phuï”. Ñoù laø toäi loãi cuûa toå phuï treân con chaùu hoï ñöôïc thaêm vieáng.

Do vaäy, toaøn boä quan ñieåm veà “söï ruûa saû cuûa toå phuï” laø söï meâ tín, vaø laø moät quan ñieåm teä haïi laøm cho Ñöùc Chuùa Trôøi nhö laø Ñaáng khoâng coâng bình.

Ruûa Saû cuûa Satan? (Satanic Curses?)

Nhöng “söï ruûa saû cuûa Satan thì sao”?

Tröôùc tieân, trong toaøn boä Kinh-thaùnh khoâng cho thaáy Satan coù theå “ñaët söï ruûa saû” treân ai ñoù, cuõng khoâng coù ví duï naøo noùi Satan laøm gioáng nhö vaäy. Taát nhieân, chuùng ta thaáy Satan laøm khoå ngöôøi ta trong Kinh-thaùnh, nhöng khoâng bao giôø chuùng ta thaáy haén “ñaët söï ruûa saû” treân moät gia ñình ñem ñeán söï xui xeûo cho hoï vaø nhöõng doøng doõi tieáp theo cuûa hoï.

Satan vaø caùc aùc linh (ôû möùc ñoä cho pheùp) quaáy roái moãi moät Cô ñoác nhaân suoát caû ñôøi, nhöng ñieàu ñoù khoâng coù nghóa laø baát cöù ngöôøi naøo trong chuùng ta caàn ai ñoù ñeå “beû gaõy söï ruûa saû cuûa Satan” treân chuùng ta ñaõ truyeàn töø cha meï cuûa chuùng ta xuoáng cho chuùng ta. Nhöõng gì chuùng ta caàn laøm laø ñöùng treân lôøi cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi vaø choáng traû ma quyû bôûi ñöùc tin, nhö chuùng ta ñaõ ñöôïc daïy trong Kinh-thaùnh (I Phi-e-rô 5:8-9).

Trong Kinh-thaùnh, Ñöùc Chuùa Trôøi laø Ñaáng coù quyeàn ban phöôùc vaø ruûa saû (Saùng 3:17; 4:11; 5:29; 8:21; 12:3; Daân-soá 23:8; Phuïc-truyeàn 11:26; 28:20; 29:27; 30:7; 2 Söû-kyù 34:24; Thi-thieân 37:22; Chaâm-ngoân 3:33; 22:14; Ca-thöông 3:65; Ma-la-chi 2:2; 4:6). Nhöõng ngöôøi khaùc coù leõ ruûa saû chuùng ta baèng mieäng, nhöng söï ruûa saû cuûa hoï khoâng coù quyeàn naêng haõm haïi chuùng ta ñöôïc.

Nhö chim seû bay ñi ñaây ñoù, nhö con eùn lieäng ñi, Lôøi ruûa saû voâ côù cuõng vaäy, noù chaúng heà xaûy ñeán (Chaâm-ngoân 26:2).

Ba-la-am ñaõ ñuùng sau khi ñöôïc Ba-laùc möôùn ñeå ruûa saû daân Y-sô-ra-eân, oâng ñaõ noùi, “Keû maø Ñöùc Chuùa Trôøi khoâng ruûa saû, toâi seõ ruûa saû laøm sao? Keû maø Ñöùc Chuùa Trôøi khoâng giaän maéng toâi seõ giaän maéng laøm sao?” (Daân-soá 23:8).

Moät soá Cô ñoác nhaân ñaõ raát noàng nhieät vôùi quan ñieåm veà vieäc ngöôøi ta ruûa saû nhöõng ngöôøi khaùc döïa theo Lôøi cuûa Chuùa Gieâ-su trong Maùc 11:23: “Quaû thaät, ta noùi cuøng caùc ngöôi, ai seõ bieåu hoøn nuùi naày raèng: Phaûi caát mình leân, vaø quaêng xuoáng bieån, neáu ngöôi chaúng nghi ngaïi trong loøng, nhöng tin chaéc lôøi mình noùi seõ öùng nghieäm, thì ñieàu ñoù seõ thaønh cho”.

Tuy nhieân, chuù yù thaáy raèng khoâng coù quyeàn naêng ôû trong lôøi noùi suoâng, nhöng ñuùng hôn noùi nhöõng lôøi tin töø trong loøng. Khoâng coù caùch naøo cho moät ngöôøi ñaõ coù ñöùc tin maø ngöôøi ñoù ruûa saû choáng nghòch laïi ai ñoù thöïc söï ñaõ coù theå ñem söï toån haïi ñeán cho ngöôøi ñoù, vì ñöùc tin laø söï bieát chaéc (Heâ-bô-rô 11:1), vaø ñöùc tin chæ ñeán töø vieäc nghe Lôøi Chuùa (Roâ-ma 10:17). Moät ngöôøi coù leõ hy voïng söï ruûa saû cuûa ngöôøi ñoù nghòch vôùi ai ñoù seõ ñem ñeán söï baát haïnh, nhöng ngöôøi ñoù ñaõ khoâng bao giôø tin ñieàu ñoù, bôûi vì Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ khoâng ban cho lôøi cung caáp tin ñeå ruûa saû ngöôøi khaùc.

Chæ coù söï ngoaïi tröø duy nhaát ñoái vôùi ñieàu naày laø neáu Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ ban cho ai ñoù “aân töù ñöùc tin” cuøng vôùi “aân töù tieân tri” (hai trong chín aân töù Thaùnh Linh “ñöôïc noùi ñeán trong theo hình thöùc ban phöôùc hoaëc ruûa saû, nhö chuùng ta thaáy Ngaøi thænh thoaûng ñaõ laøm trong ñôøi soáng cuûa moät soá tieân tri trong Cöïu-öôùc (xem Saùng 27:27-29,38-41; 49:1-27; Gioâ-sueâ 6:26; I Caùc-vua 16:34; Caùc-quan-xeùt 9:7-20,57; 2 Caùc-vua 2:23-24). Ngay caû trong nhöõng tröôøng hôïp ñoù, phöôùc haïnh hoaëc söï ruûa saû ñaõ xuaát phaùt töø Ñöùc Chuùa Trôøi, khoâng phaûi ngöôøi. Do vaäy, toaøn boä quan ñieåm veà ai ñoù coù theå” ñaët söï ruûa saû” treân ngöôøi nao ñoù chæ laø söï meâ tín dò ñoan. Ñaây laø lyù do taïi sao Chuùa Gieâ-su ñaõ khoâng höôùng daãn chuùng ta “beû gaõy nhöõng söï ruûa saû ñaõ nghòch cuøng chuùng ta,” nhöng ñuùng hôn chæ ñôn giaûn “chuùc phöôùc cho nhöõng ngöôøi ruûa saû chuùng ta”. Chuùng ta khoâng sôï söï ruûa saû cuûa baát cöù ngöôøi naøo. Sôï söï ruûa saû cuûa ai ñoù la cho thaáy vieäc thieáu ñöùc tin trong Chuùa. Ruûi thay, toâi ñaõ luoân gaëp nhieàu muïc sö döôøng nhö coù ñöùc tin vaøo quyeàn pheùp cuûa Satan nhieàu hôn quyeàn naêng cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi. Maëc duø, haèng thaùng toâi coù ñi nhieàu quoác gia laøm nhöõng ñieàu gaây söï hö hoaïi cho vöông quoác cuûa Satan, nhöng toâi chaúng sôï Satan hoaëc söï ruûa saû naøo ñaët toâi moät chuùt naøo. Khoâng coù lyù do gì ñeå sôï haõi.

Söï Ruûa Saû Huyeàn Bí? (Occult Curses?)

Coù khaû naêng coù moät soá ruûa saû cuûa Satan giaùng treân chuùng ta bôûi vì trong quaù khöù coù tham döï vaøo nhöõng vieäc huyeàn bí khoâng?

Chuùng ta ñöøng queân raèng khi chuùng ta taùi sanh laïi, chuùng ta ñöôïc giaûi cöùu khoûi quyeàn löïc cuûa Satan vaø vöông quoác cuûa söï toái taêm (Coâng-vuï 26:18; Coâ-loâ-se 1:13). Satan khoâng coøn naém giöõ chuùng ta neáu chuùng ta khoâng ñaàu haøng haén. maëc duø trong Kinh-thaùnh cho bieát caùc Cô ñoác nhaân ôû thaønh EÂ-pheâ-soâ ñaõ dính líu naëng ñeán vieäc haønh ngheà taø thuaät tröôùc khi hoï quy ñaïo (Coâng-vuï 19:18-19), khoâng coù söï ghi laïi vieäc Phao-loâ beû gaõy “caùc söï ruûa saû” hoaëc coät troùi quyeàn löïc cuûa Satan treân hoï sau khi hoï ñöôïc taùi sanh. Lyù do laø hoï töï ñoäng ñöôïc töï do khoûi söï cai trò cuûa Satan ngay luùc ñaàu tieân hoï ñaõ tin nhaän Chuùa Gieâ-su.

Ngoaøi ra, khi Phao-loâ ñaõ vieát veà caùc Cô ñoác nhaân EÂ-pheâ-soâ, oâng ñaõ khoâng coù söï höôùng daãn lieân quan ñeán vieäc giaûi cöùu ngöôøi naøo ñoù khoûi söï ruûa saû cuûa toå phuï vaø Satan. Taát caû nhöõng gì oâng ta ñaõ noùi vôùi hoï laø “ñöøng ma quyû coù cô hoäi” (EÂ-pheâ-soâ 4:27), vaø “Haõy mang laáy moïi khí giôùi cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi, ñeå ñöôïc ñöùng vöõng maø ñòch cuøng möu keá cuûa ma quyû” (EÂ-pheâ-soâ 6:11). Ñoù laø nhöõng traùch nhieäm cuûa moãi moät Cô ñoác nhaân.

Nhöng taïi sao, trong moät soá tröôøng hôïp, Caùc Cô ñoác nhaân ñaõ ñöôïc giuùp ñôõ moät caùch roõ raøng khi coù ai ñoù ñaõ beû gaõy “söï ruûa saû cuûa toå phuï” hoaëc “Satan” treân hoï? Coù khaû naêng ngöôøi ñoù ñaõ caàn giuùp ñôõ ñaõ coù ñöùc tin laø ma quyû ñaõ chaïy troán ñaõ moät khi söï “ruûa saû” ñaõ bò beû gaõy. Ñöùc tin laø nhöõng gì laøm cho ma quyû boû chaïy, vaø moïi Cô ñoác nhaân coù theå vaø neân coù ñöùc tin khi ngöôøi ñoù choáng traû ma quyû, thì noù seõ boû chaïy. Tuy nhieân, khoâng caàn phaûi môøi moät “chuyeân gia giaûi cöùu” ñeán ñeå ñuoåi Satan chaïy.

Cuoái cuøng, Kinh-thaùnh daïy cho chuùng ta bieát raèng Ñaáng Christ “ñaõ trôû neân söï ruûa saû cho chuùng ta” vaø Ngaøi laøm vaäy ñeå “chuoäc chuùng ta khoûi söï ruûa saû cuûa luaät phaùp” (Ga-la-ti 3:13). Taát caû chuùng ta tröôùc ñaây ñeàu naèm döôùi söï ruûa saû cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi vì chuùng ta ñaõ phaïm toäi, nhöng vì Chuùa Gieâ-su ñaõ gaùnh laáy söï hình phaït cho chuùng ta, thì chuùng ta ñaõ ñöôïc phoùng thích khoûi söï ruûa saû. Ngôïi khen Ñöùc Chuùa Trôøi! Khoâng coøn bò ruûa saû nöõa, chuùng ta coù theå vui möøng raèng baây giôø chuùng ta ñaõ ñöôïc ban phöôùc vôùi “moïi phöôùc haïnh thuoäc linh ôû caùc nôi treân trôøi trong Ñaáng Christ” (EÂ-pheâ-soâ 1:3).

Chuyeän thaàn thoaïi #10: “Chuùng ta coù theå beû gaõy xieàng xích cuûa ma quyû qua söï kieâng aên.”

(Myths #10: “We cab break demonic bondages through fasting.”

Moät soá Cô ñoác nhaân döôøng nhö xem vieäc kieâng aên caàu nguyeän nhö laø moät trong nhöõng phöông dieän noåi troäi nhaát cuûa ñôøi soáng vaø traùch nhieäm cuûa Cô ñoác nhaân. Ñieàu naày khaù kinh ngaïc caên cöù theo söï thaät laø trong taát caû caùc thö tín cuûa Taân-öôùc, khoâng moät söï höôùng daãn ñaõ ban cho caùc Cô ñoác nhaân lieân quan ñeá vieäc kieâng aên. Ngay caû khoâng coù choã naøo trong caùc thö tín khuyeán khích caùc Cô ñoác nhaân kieâng aên. Thöïc ra, caùc thö tín khoâng noùi gì veà söï kieâng aên, moät laàn khaùc Phao-loâ ñeà caäp ñeán khi oâng phaûi chòu ñoùi, nhöõng ví duï veà söï kieâng aên tình nguyeän:

Ñöông khi moân ñoà thôø phöôïng Chuùa vaø kieâng aên, thì Ñöùc Thaùnh Linh phaùn raèng: Haõy ñeå rieâng Ba-na-ba vaø Sau-lô ñaëng laøm coâng vieäc ta ñaõ goïi laøm. Ñaõ kieâng aên vaø caàu nguyeän xong, moân ñoà beøn ñaët tay treân hai ngöôøi, roài ñeå cho ñi (Coâng-vuï 13:2-3).

Khi hai söù ñoà khieán löïa choïn nhöõng tröôûng laõo trong moãi Hoäi thaùnh, caàu nguyeän vaø kieâng aên xong, thì daâng caùc ngöôøi ñoù cho Chuùa laø Ñaáng mình ñaõ tin ñeán (Coâng-vuï 14:23).

Khi chuùng ta bieát ñöôïc ích lôïi cô baûn cuûa vieäc kieâng aên theo giao-öôùc môùi laø cho chuùng ta coù theâm thôøi gian ñeå taäp trung caàu nguyeän. Ñaây laø quan troïng ñaëc bieät khi chuùng ta ñang tìm kieám Ñöùc Chuùa Trôøi cho söï höôùng daãn ñaëc bieät khi chuùng ta troâng ñôïi söï höôùng daãn cuûa Ngaøi trôû neân roõ raøng trong taâm linh cuûa chuùng ta.

Vì moãi moät Cô ñoác nhaân ñeàu bieát, coù theå ñieàu khoù khaên nhaát veà vieäc daønh theâm thôøi gian trong söï caàu nguyeän laø ñang tìm kieám thôøi gian ñeå laøm vieäc ñoù. Ñoâi luùc, caùch duy nhaát ñeå coù ñöôïc vaøi tieáng ñoáng hoà ñeå caàu nguyeän laø loaïi boû nhöõng ñieàu khaùc. Ñoù coù theå laø lyù do taïi sao Chuùa Gieâ-su ñaõ caàu nguyeän thaâu ñeâm (chuù yù ñoù laø luùc tröôùc khi Chuùa choïn caùc söù ñoà cuûa Ngaøi), vaø thöùc daäy vaøo saùng sôùm ñeå caàu nguyeän. Ñoù laø lyù do taïi sao Phao-loâ ñaõ vieát cho caùc Cô ñoác nhaân ñaõ laäp gia ñình vaø baûo hoï khoâng töôùc ñoaït ñi chuyeän chaên goái giöõa vôï choàng, “tröø ra khi hai beân öng thuaän taïm thôøi, ñeå chuyeân vieäc caàu nguyeän” (I Coâr 7:5). Ñeå coù theâm thôøi gian caàu nguyeän, coù leõ chuùng ta phaûi taïm thôøi kieâng kò moät soá thuù vui hôïp lyù ôû ñôøi, chaúng haïn nhö nguõ, tình duïc hoaëc thöùc aên.

Kieâng AÊn Hay Laø Tuyeät Thöïc? (Fast or Hunger Strike?)

Taát nhieân, kieâng aên khoâng thay ñoåi ñöôïc Ñöùc Chuùa Trôøi. Chuùng ta khoâng neân nghó raèng chuùng ta ñang laøm khoå mình baèng söï kieâng aên, thì Ñöùc Chuùa Trôøi seõ saün saøng nghe lôøi caàu nguyeän chuùng ta hôn. Ñieàu ñoù khoâng khaùc gì hôn tuyeät thöïc.

Kieâng aên khoâng ban cho chuùng ta theâm quyeàn naêng thuoäc linh hoaëc ban cho chuùng ta theâm quyeàn pheùp treân ma quyû. Vôùi tö caùch laø nhöõng thaønh vieân cuûa thaân theå Ñaáng Christ, chuùng ta ñaõ “ngoài ôû caùc nôi treân trôøi, cao hôn heát moïi quyeàn, moïi pheùp, moïi theá löïc, moïi quaân chuû cuøng moïi danh vang ra, khoâng nhöõng trong ñôøi naày, maø cuõng trong ñôøi haàu ñeán nöõa” (EÂ-pheâ-soâ 1:21). Chuùng ta ñaõ coù quyeàn pheùp ñeå tröø taø ma theo nhö lôøi höùa cuûa Chuùa Gieâ-su trong Maùc 16:17: “Vaäy nhöõng keû tin seõ ñöôïc caùc daáu laï naày: Laáy danh ta maø tröø quyû”.

Nhöng lôøi Chuùa Gieâ-su lieân quan ñeán ma quyû ñaõ coù moät laàn Ngaøi ñuoåi: “Nhöng thöù quyû naày neáu khoâng caàu-nguyeän vaø khoâng kieâng aên thì khoâng tröø noù ñöôïc” (Ma-thi-ô 17:21) thì sao?

Tröôùc tieân, Kinh-thaùnh cuûa toâi chæ cho thaáy nhieàu baûn goác cuûa Phuùc AÂm Ma-thi-ô khoâng coù caâu naày, ñieàu naày coù nghóa laø coù theå Chuùa Gieâ-su ñaõ khoâng bao giôø noùi, “Nhöng thöù quyû naày neáu khoâng caàu nguyeän vaø khoâng kieâng aên thì khoâng tröø noù ñöôïc”.

Trong baûn kyù thuaät cuûa Maùc cuøng moät söï kieän, Chuùa Gieâ-su ñaõ noùi, “Neáu khoâng caàu nguyeän, thì chaúng ai ñuoåi thöù quyû aáy ra ñöôïc” (Maùc 9:29), vaø ñöôïc ghi chuù ôû leà laø coù nhieàu baûn theâm “vaø kieâng aên” vaøo cuoái caâu.

Vaäy Chuùa Gieâ-su ñaõ coù noùi raèng kieâng aên laø thaønh phaàn caàn thieát trong vieäc ñuoåi moät loaïi quyû cuï theå naøo ñoù khoâng? Caâu traû lôøi laø chuùng ta khoâng bieát. Tuy vaäy, neáu Chuùa Gieâ-su ñaõ thöïc söï noùi lieân quan ñeán söï kieâng aên, ñoù laø caû moät laàn duy nhaát Ngaøi hoaëc caùc taùc giaû Kinh-thaùnh lieân keát söï kieâng aên vôùi vieäc giaûi cöùu khoûi quyû aùm.

Coù leõ ñieàu ñoù seõ giuùp chuùng ta töï hoûi kieâng aên nhö theá naøo coù theå laø söï giuùp trong vieäc ñuoåi quyû. Taát nhieân, kieâng aên ñaõ khoâng theå laøm gia taêng quyeàn pheùp cuûa chuùng ta treân ma quyû. Neáu Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ ban cho ai ñoù quyeàn pheùp ñeå ñuoåi quyû, thì ngöôøi ñoù coù ñöôïc quyeàn pheùp ñoù. Chæ coù ñieàu duy nhaát maø kieâng aên coù theå laøm laø cho ngöôøi ñoù coù theâm thôøi gian ñeå suy ngaãm lôøi höùa cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi veà quyeàn pheùp cuûa ngöôøi ñoù, do vaäy laøm gia taêng ñöùc tin cuûa ngöôøi ñoù trong nhöõng gì Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ phaùn, vaø ñöùc tin laø yeáu toá chính xaùc trong vieäc ñem ñeán söï giaûi cöùu.

Trong tröôøng hôïp ñang xeùt, tröôùc ñoù caùc moân ñoà ñaõ ñöôïc ban cho quyeàn pheùp ñeå ñuoåi caùc taø ma (Ma-thi-ô 10:1), nhöng ñaõ thaát baïi trong vieäc ñuoåi quyû ra khoûi moät caäu beù trai. Khi Chuùa Gieâ-su nghe söï thaát baïi cuûa hoï, Ngaøi ñaõ than khoùc cho tình traïng voâ tín cuûa hoï (Ma-thi-ô 17:17), vaø khi hoï hoûi Ngaøi taïi sao hoï ñaõ thaát baïi, Ngaøi ñaùp, “bôûi vì ít ñöùc tin” (Mathiô 17:20). Moät vaøi caâu sau ñoù chuùng ta thaáy lôøi traû lôøi ñaùng ngôø lieân quan ñeán ñöùc tin.

Do vaäy chuùng ta coù theå keát luaän lyù do thaát baïi cuûa hoï laø moät trong hai khaû naêng: Hoaëc hoï khoâng coù ñöùc tin trong quyeàn pheùp Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ ban cho hoï coäng vôùi vieäc hoï khoâng caàu nguyeän vaø kieâng aên tröôùc, hoaëc hoï khoâng coù ñöùc tin. Toâi thích lyù do thöù hai hôn, vì noù coù lyù hôn, trong khi lyù do thöù nhaát döôøng nhö Chuùa Gieâ-su ñaõ maâu thuaån vôùi chính Ngaøi. Haõy nhôù raèng caû hai khaû naêng naày ñöôïc noùi ñeán söï giaû ñònh laø Chuùa Gieâ-su ñaõ thöïc söï noùi veà söï kieâng aên.

Baát keå söï giaûi thích coù ñuùng ñi nöõa, chuùng ta ñöøng queân raèng moät phaàn lôùn aùp ñaûo nhöõng caâu Kinh-thaùnh ñeà caäp ñeán chieán traän thuoäc linh vaø giaûi cöùu khoûi quyû khoâng ñeà caäp ñeán vieäc kieâng aên. Khoâng coù söï ñeà caäp kieâng aên naøo lieân quan ñeán traän chieán caù nhaân cuûa chuùng ta choáng laïi Satan vaø caùc taø linh, vaø noùi raèng chuùng ta phaûi kieâng aên ñeå coù söï chieán thaéng caù nhaân treân ma quyû laø hoaøn toaøn khoâng hôïp Kinh-thaùnh.

Söï Kieâng AÊn Maø Ñöùc Chuùa Trôøi Choïn

(The Fast That God Chooses)

Moät ñoaïn Kinh-thaùnh khaùc thöôøng bò giaûi thích sai ñeå chöùng minh raèng söï kieâng aên coù theå beû gaõy nhöõng xieàng xích cuûa ma quyû laø EÂ-sai 58:6:

Söï kieâng aên maø ta choïn löïa, haù chaúng phaûi laø beû nhöõng xieàng hung aùc, môû nhöõng troùi cuûa aùch, thaû cho keû bò öùc hieáp ñöôïc töï do, beû gaõy moïi aùch, hay sao? (EÂ-sai 58:6).

Caâu Kinh-thaùnh naày coù daïy chuùng ta coù theå beû gaõy xieàng xích cuûa ma quyû treân ngöôøi ta baèng söï kieâng aên? Ñieàu ñoù chæ coù theå xaûy ra khi ñem caâu Kinh-thaùnh naày ra khoûi vaên maïch vaø taïo neân söï giaû ñònh. Haõy ñaùnh baïi Satan ngay nhöõng troø (laáy Kinh-thaùnh ra khoûi vaên maïch), haõy ñoïc phaàn lôùn EÂ-sai chöông naêm möôi taùm ñeå hoïc bieát nhöõng gì Ñöùc Chuùa Trôøi thöïc söï ñang noùi ôû ñaây:

Haõy keâu to leân, ñöøng döùt; haõy caát tieáng leân nhö caùi loa; rao baûo toäi loãi daân ta cho noù, vaø rao baûo söï gian aùc nhaø Gia-coáp cho nhaø aáy (EÂ-sai 58:1).

Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ ñang phaùn vôùi EÂ-sai, uyû thaùc cho oâng coâng boá cho Y-sô-ra-eân bieát toái loãi cuûa hoï. Ngaøi ñaõ baét ñaàu keå ra nhöõng toäi loãi cuûa hoï trong caâu tieáp theo:

Ngaøy ngaøy hoï tìm kieám ta vaø muoán bieát ñöôøng loái ta; nhö daân ñaõ theo söï coâng bình vaø chöa töøng boû luaät phaùp cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi mình! Hoï caàu hoûi ta söï ñoaùn xeùt coâng bình; vaø vui loøng gaàn guõi Ñöùc Chuùa Trôøi (EÂ-sai 58:2).

Roõ raøng, daân Y-sô-ra-eân ñaõ coâng boá mình laø coâng bình, nhöng toân giaùo cuûa hoï ñaõ laø caùi maõ beà ngoaøi. Hoï chæ ñang traûi qua nhöõng söï chuyeân taâm beân ngoaøi. Hoï hoûi Chuùa,

“Sao chuùng toâi kieâng aên maø Chuùa chaúng ñoùa i xem? sao chuùng toâi chòu daèn loøng maø Chuùa chaúng bieát ñeán?” (EÂ-sai 58:3a).

Vaø Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ ñaùp lôøi:

Naày, trong ngaøy caùc ngöôi kieâng aên, cuõng cöù tìm söï ñeïp yù mình, vaø laøm khoå cho keû laøm thueâ. Thaät, caùc ngöôi kieâng aên ñeå tìm söï caõi coï tranh caïnh, ñeán noãi naém tay ñaùnh nhau coäc caèn; caùc ngöôi kieâng aên trong ngaøy nhö vaäy, thì tieáng caùc ngöôi chaúng ñöôïc nghe thaáu nôi cao. Ñoù haù phaûi laø söï kieâng aên maø ta choïn löïa, haù phaûi laø ngaøy ngöôøi ta daèn loøng mình ñaâu? Cuùi ñaàu nhö caây saäy, naèm treân bao gai vaø treân tro, ñoù haù phaûi ñieàu ngöôi goïi laø kieâng aên, laø ngaøy ñeïp loøng Ñöùc Gieâ-hoâ-va sao?

Roõ raøng, daân Y-sô-ra-eân ñaõ ñang kieâng aên ñeå ñöôïc Ñöùc Chuùa Trôøi chuù yù hoaëc tìm aân hueä, vaø hoï ñaõ töï hoûi taïi sao hoaøn caûnh cuûa hoï ñaõ khoâng caûi thieän ñöôïc. Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ ñaùp lôøi baèng caùch nhaéc hoï nhôù laïi loái soáng ích kyû cuûa hoï, ñaõ baøy toû suoát trong nhöõng ngay hoï kieâng aên. Thaäm chí nhöõng lyù do kieâng aên cuûa hoï cuõng ích kyû, Ñöùc Chuùa Trôøi khoâng theå naøo chaáp nhaän ñöôïc chuyeän ñoù ñöôïc. Vaäy Ngaøi baûo cho hoï bieát kieåu kieâng aên maø Ngaøi ñang tìm kieám- söï kieâng aên khoâng ích kyû:

Söï kieâng aên maø ta choïn löïa, haù chaúng phaûi laø beû nhöõng xieàng hung aùc, môû nhöõng troùi cuûa aùch, thaû cho keû bò öùc hieáp ñöôïc töï do, beû gaõy moïi aùch, hay sao? Haù chaúng phaûi laø chia baùnh cho keû ñoùi, ñem nhöõng keû ngheøo khoå ñaõ bò ñuoåi ñi veà nhaø mình, khi thaáy keû traàn truoàng thì maëc cho, vaø chôù heà trôù traùnh nhöõng keû coát nhuïc mình, hay sao? (EÂ-sai 58:6-7).

Ñöùc Chuùa Trôøi coù ñang noùi haønh ñoäng kieâng aên ñoù seõ giaûi phoùng ngöôøi ta khoûi xieàng xích cuûa ma quyû khoâng? Khoâng, khoâng chuùt naøo caû. Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ khoâng muoán hoï kieâng thöùc aên, nhöng kieâng söï ích kyû cuûa hoï. Ngaøi muoán hoï yeâu thöông nhöõng ngöôøi laân caän gioáng mình. Ngaøi ñaõ muoán hoï beû aùch, “haõy thaû cho keû öùc hieáp ñöôïc töï do,” chia baùnh cho keû ñoùi, ñem nhöõng keû ngheøo khoå khoâng nhaø veà nhaø mình vaø maëc cho keû traàn truoàng. Vieäc kieâng aên thöùc aên chính noù seõ khoâng ñem ñeán ñieàu gì caû. Ñoù laø nhöõng ñieàu ngöôøi ta phaûi laøm môùi quan troïng.

Baáy giôø söï saùng ngöôi seõ höøng leân nhö söï ban mai, ngöôi seõ ñöôïc chöõa laønh laäp töùc; söï coâng bình ngöôi ñi tröôùc maët ngöôi, söï vinh hieån cuûa Ñöùc Gieâ-hoâ-va seõ gìn giöõ sau ngöôi. Baáy giôø ngöôi caàu, Ñöùc Gieâ-hoâ-va seõ öùng; ngöôi keâu, Ngaøi seõ phaùn raèng: Coù ta ñaây! Neáu ngöôi caát boû caùi aùch khoûi giöõa ngöôi, khoâng chæ tay vaø khoâng noùi baäy; neáu ngöôi môû loøng cho keû ñoùi, vaø laøm no keû khoán khoù, thì söï saùng ngöôi seõ saùng ra trong toái taêm, vaø söï toái taêm ngöôi seõ nhö ban tröa (EÂ-sai 58:8-10).

Caâu 9 noùi raát roõ laø Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ khoâng noùi Chính Ngaøi caát ñi caùc aùch ma quyû ñeå ñaùp laïi söï kieâng aên cuûa hoï. Ñuùng hôn, Ngaøi ñang noùi vôùi hoï raèng hoï laø nhöõng ngöôøi neân caát boû nhöõng aùch cuûa con ngöôøi, chöù khoâng phaûi laø aùch cuûa ma quyû, chaúng haïn söï baát coâng vaø ngheøo ñoùi.

Ñöùc Chuùa Trôøi quan taâm raát nhieàu ñeán vieäc daân Y-sô-ra-eân kieâng söï ích kyû cuûa hoï hôn laø kieâng thöùc aên cuûa hoï. Ñieàu naày khoâng nghi ngôø gì cuõng ñuùng vôùi chuùng ta. Ñieàu raên lôùn nhaát thöù hai khoâng phaûi laø, “bieát chaéc baïn thöôøng xuyeân kieâng aên” nhöng, “baïn seõ yeâu thöôngngöôøi laân caän gioáng nhö baïn” (Maùc 12:31).

Quan ñieåm chuùng ta coù theå beû gaõy aùch ngöôøi ta khoûi söï caàm giöõ cuûa Satan baèng söï kieâng aên laø sai laàm. Phöông caùch cô baûn ñeå giaûi cöùu ngöôøi ta töï do khoûi Satan laø chia seû Phuùc AÂm cho hoï. Neáu hoï ñaùp laïi baèng ñöùc tin, thì hoï seõ ñöôïc töï do. Ñoaïn chuùng ta coù theå daïy hoï bieát caùch laøm theá naøo ñeå choáng traû ma quyû baèng ñöùc tin trong Lôøi Chuùa.

Chieán Traän Thuoäc Linh Theo Kinh-thaùnh

(Scriptural Spiritual Warfare)

Vaäy chuùng ta ñaõ xeùt qua nhieàu caâu chuyeän thaàn thoaïi hieän ñaïi lieân quan ñeán chieán traän thuoäc linh. Nhöng coù moät loaïi chieán traän thuoäc linh ñuùng Kinh-thaùnh khoâng? Ñuùng vaäy, vaø baây giôø seõ laø söï taäp trung cuûa chuùng ta.

Coù leõ ñieàu ñaàu tieân chuùng ta caàn bieát veà chieán traän thuoäc linh maø noù khoâng neân laø söï taäp trung cuûa ñôøi soáng Cô ñoác nhaân. Chuùng ta neân taäp trung vaøo Ñaáng Christ, böôùc theo vaø vaâng lôøi Ngaøi, ñeå chuùng ta tröôûng thaønh gioáng Ngaøi hôn moãi ngaøy. Chæ phaàn löôïng raát nhoû cuûa taân-öôùc vieát veà ñeà taøi chieán traän thuoäc linh, chæ cho chuùng ta thaáy raèng ñeà taøi naày neân laø phaàn taäp trung raát nhoû trong ñôøi soáng Cô ñoác nhaân.

Ñieàu thöù hai chuùng ta caàn bieát veà chieán traän thuoäc linh laø Kinh-thaùnh baûo chuùng ta nhöõng gì chuùng ta caàn bieát. Chuùng ta khoâng caàn ôn phaân bieät caùc linh ñaëc bieät (hoaëc moät ngöôøi giaûng coâng boá coù ôn phaân bieät caùc linh ñaëc bieät) doø xeùt “moïi söï saâu nhieäm cuûa Satan”. Chieán traän thuoäc linh ñôn giaûn. Keá hoaïch cuûa Satan ñöôïc hieån thò roõ raøng trong Kinh-thaùnh. Traùch nhieäm cuûa chuùng ta ñöôïc trình baøy khoâng phöùc taïp. Ñaõ moät khi baïn bieát vaø tin nhöõng gì Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ noùi, baïn ñöôïc baûo ñaûm laø ngöôøi chieán thaéng trong söï xung ñoät thuoäc linh.

Trôû Laïi Buoåi Saùng Theá

(Back to the Beginning)

Haõy trôû laïi vôùi saùch Saùng-theá, ôû ñoù laàn ñaàu tieân chuùng ta ñöôïc giôùi thieäu vôùi ma quyû. Trong nhöõng chöông ñaàu tieân, Satan laáy hình con raén hieän ra. Neáu coù nghi ngôø raèng con raén laø ma quyû, thì Khaûi-huyeàn 20:2 caát noù ñi: “Ngöôøi baét con roàng, töùc laø con raén ñôøi xöa, laø ma quyû, laø Sa-tan, maø xieàng noù laïi ñeán ngaøn naêm”.

Saùng-theá 3:1 baûo chuùng ta, “Vaû, trong caùc loaøi thuù ñoàng maø Gieâ-hoâ-va Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ laøm neân, coù con raén laø gioáng quyû quyeät hôn heát”. Khi baïn nghó veà moät soá taïo vaät cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi quyû quyeät nhö theá naøo khi chuùng noù tranh giaønh nhau ñeå soáng vaø saên moài, thì khieán cho chuùng ta nhaän bieát raèng Satan chaéc phaûi xaûo quyeät döôøng bao. Maët khaùc, Satan khoâng toaøn tri hoaëc toaøn khoân nhö Ñöùc Chuùa Trôøi, vaø chuùng ta khoâng neân cho raèng chuùng ta gaëp baát lôïi veà maët tinh thaàn trong söï tranh chieán cuûa chuùng ta vôùi Satan. Chuùa Gieâ-su ñaõ daïy chuùng ta phaûi “khoân ngoan nhö raén” (Ma-thi-ô 10:6). Phao-loâ ñaõ coâng boá raèng oâng khoâng phaûi ngu daïi maø khoâng bieát möu chöôùc cuûa Satan (2 Cor 2:11) vaø chuùng ta coù “taâm trí cuûa Ñaáng Christ” (I Coâr 2:16).

Satan ñaõ phoùng muõi teân nhoïn döõ doäi laàn ñaàu tieân ñöôïc ghi laïi baèng caùc hoûi EÂ-va veà nhöõng gì Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ noùi. Söï traû lôøi cuûa baø ta ñaõ baøy toû cho haén bieát laø haén coù cô hoäi löøa doái baø ta khoâng vaâng lôøi Ñöùc Chuùa Trôøi hoaëc khoâng. Satan khoâng coù cöûa löøa doái nhöõng ngöôøi naøo tin vaø vaâng theo nhöõng gì Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ noùi, ñoù laø lyù do taïi sao toaøn boä chieán löôïc cuûa haén ñeàu quay quanh caùc quan ñieåm traùi ngöôïc vôùi Lôøi Chuùa.

Satan ñaõ hoûi baø ta, “Maø chi! Ñöùc Chuùa Trôøi haù coù phaùn daën caùc ngöôi khoâng ñöôïc pheùp aên traùi caùc caây trong vöôøn sao?” (Saùng-theá 3:1). Nghe hình nhö laø moät caâu hoûi voâ haïi cuûa moät ngöôøi hoûi caùc ngaãu nhieân, nhöng Satan ñaõ bieát chính xaùc muïc ñích cuûa noù laø gì.

EÂ-va ñaõ ñaùp lôøi, “Chuùng ta ñöôïc aên traùi caùc caây trong vöôøn, song veà phaàn traùi cuûa caây moïc giöõa vöôøn, Ñöùc Chuùa Trôøi coù phaùn raèng: “Hai ngöôi chaúng neân aên ñeán vaø cuõng chaúng neân ñaù ñoäng ñeán, e khi hai ngöôi phaûi cheát chaêng”” (Saùng-theá 3:2-3).

Haàu nhö EÂ-va ñaõ traû lôøi ñuùng. Thöïc söï, Ñöùc Chuùa Trôøi khoâng bao giôø caám hoï ñuïng vaøo traùi caây bieát ñieàu thieän vaø ñieàu aùc, nhöng caám aên noù.

Taát nhieân EÂ-va khoâng bieát ñuû leõ thaät ñeå nhaän ra söï noùi doái cuûa caâu ñaùp lôøi cuûa Satan: “Hai ngöôi chaúng cheát ñaâu!” (Saùng-theá 3:4). Dó nhieân, ñoù laø söï maâu thuaån raønh raønh vôùi nhöõng gì Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ noùi, vaø seõ khoâng chaéc laø EÂ-va tin ngay laäp töùc. Vì vaäy, Satan ñaõ boïc lôøi doái traù cuûa mình baèng moät soá leõ thaät, nhö haén thöôøng laøm, khieán cho ñieàu ñoù deã nuoát hôn. Haén ñaõ noùi tieáp: “nhöng Ñöùc Chuùa Trôøi bieát raèng heã ngaøy naøo hai ngöôi aên traùi caây ñoù, maét mình môû ra, seõ nhö Ñöùc Chuùa Trôøi, bieát ñieàu thieän vaø ñieàu aùc” (Saùng-theá 3:5).

Thöïc söï Satan ñaõ noùi ba ñieàu ñuùng sau khi haén noùi laùo. Chuùng ta bieát raèng ñaõ coù laàn A-ñam vaø EÂ-va ñaõ aên traùi caám, maét cuûa hoï ñaõ môû ra (Saùng-theá 3:7) nhö Satan ñaõ noùi. Ngoaøi ra, Chính Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ noùi raèng: Naày, veà söï phaân bieät ñieàu thieän vaø ñieàu aùc, loaøi ngöôøi ñaõ thaønh moät böïc nhö chuùng ta (Saùng-theá 3:22). Haõy chuù yù: Satan thöôøng xuyeân troän laãn leõ thaät vôùi söï sai traät ñeå löøa doái ngöôøi ta.

Cuõng chuù yù thaáy raèng Satan ñaõ noùi xaáu ñaëc tính cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi. Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ khoâng muoán A-ñam vaø EÂ-va aên traùi caám vì söï khoûe maïnh vaø haïnh phuùc cuûa hoï, nhöng Satan ñaõ khieán cho ñieàu ñoù nghe döôøng nhö Ñöùc Chuùa Trôøi ñang giöõ laïi nhöõng ñieàu toát laønh khoûi hoï. Phaàn lôùn nhöõng lôøi noùi doái cuûa Satan noùi xaáu ñaëc tính cuûa Ñöùc Chuùa Trôøi ñeàu coá yù vaø coù ñoäng cô.

Ruûi thay, caëp vôï choàng ñaàu tieân treân ñaát ñaõ khöôùc töø leõ thaät tin vaøo lôøi doái traù, vaø hoï ñaõ gaùnh chòu haäu quaû. Nhöng chuù yù ñeán taát caû nhöõng yeáu toá veà chieán traän thuoäc linh hieän ñaïi trong caâu chuyeän cuûa hoï: vuõ khí duy nhaát cuûa Satan laø lôøi noùi doái ñöôïc che ñaäy trong leõ thaät. Loaøi ngöôøi ñaõ ñoái dieän vôùi söï choïn löïa tin nhöõng gì Ñöùc Chuùa Trôøi ñaõ noùi hoaëc nhöõng gì Satan ñaõ noùi. Tin leõ thaät ñaõ coù theå laø “thuaån ñöùc tin” cuûa hoï, nhöng hoï khoâng bao giôø naâng thuaån ñoù leân.

Chieán Traän Thuoäc Linh Cuûa Chuùa Gieâ-su

(Jesus’ Spiritual Warfare)

Khi chuùng ta ñoïc veà söï gaëp gôõ cuûa Chuùa Gieâ-su vôùi Satan trong suoát thôøi gian bò caùm doã trong ñoàng vaéng, chuùng ta ñaõ thaáy ngay laø Satan ñaõ khoâng thay ñoåi phöông phaùp cuûa noù nhieàu ngaøn naêm qua. Con ñöôøng taán coâng cuûa noù laø nghi ngôø nhöõng gì

Makabagong Mito Tungkol sa Espiritwal na Paghahamok, Pangalawang Bahagi

Kabanata 31

Ipagpapatuloy natin ang sinasabi ng kabanatang ito sa pagtingin sa karagdagang mali nguni’t popular na katuruan tungkol kay Satanas at espiritwal na paghahamok. Sa kongklusyon, titingnan natin ang talagang sinasabi ng Kasulatan tungkol sa espiritwal na paghahamok na kailangang gawin ng bawa’t mananampalataya.

Mito #5: Mabubuwag natin ang mga muog ng demonyo sa himpapawid sa pamamagitan ng espiritwal na paghahamok.” (Myth #5: “We can pull down demonic strongholds in the atmosphere through spiritual warfare.”)

Walang dudang, ayon sa Kasulatan, namamahala si Satanas sa herarkiya ng masasamang espiritung nananahan sa himpapawid ng lupa at tinutulungan siya upang pamahalaan ang kaharian ng kadiliman. Ang konseptong may “teritoryo” ang mga masasamang espiritung iyo, na namamahala sa tanging lugar, ay nilalaman din ng Biblia (tingnan ang Dan.10:13, 20-21; Mc. 5:9-10). Nasa kasulatan din na may kapangyarihan ang mga Cristiano upang magpalayas ng demonyo ng ibang tao at may tungkuling labanan ang diyablo (tingnan ang Mc.16:17; Jas. 4:7; 1 Ped. 5:8-9). Nguni’t maibabagsak ba ng mga Cristiano ang masasamang espiritu sa lunsod? Ang sagot ay hindi nila kaya, at ang tangkain ito ay pagsasayang lang ng kanilang oras.

Dahil lang sa kaya nating magpalayas ng demonyo sa ibang tao, huwag nating ipagpalagay na kaya din nating pabagsakin ang masasamang espiritu sa mga lunsod. Maraming halimbawa ng pagpapalayas ng demonyo mula sa mga tao sa mga Ebanghelyo at aklat ng Mga Gawa, nguni’t makakaisip ba kayo ng kahit isang halimbawa sa mga Ebanghelyo o aklat ng Mga Gawa na pinabagsak ng isang tao ang isang masamang espiritung namumuno sa isang lunsod o lugar? Hindi, dahil walang halimbawa nito. Makakaisip ba kayo ng isang pangangaral saanman sa mga sulat tungkol sa inyong tungkuling magpabagsak ng masasamang espiritu mula sa himpapawid? Hindi, dahil walang ganito. Dahil dito wala tayong biblikal na batayan upang paniwalaang makakayanan natin o kailangan nating sumali sa “espiritwal na pakikihamok” laban sa masasamang espiritu sa himpapawid.

Pagpupumilit ng Kahulugan ng mga Talinhaga (Pushing Parables Too Far)

Ang pagbasa ng kahulugang higit sa nais iparating ng Biblia ay isang kamaliang kadalasang ginagawa ng mga Cristiano kapag nagbabasa sila ng mga pahayag na naglalaman ng wikang metaporikal. Isang klasikong halimbawa ng maling pagpapakahulugan ay kung paano ipaliwanag ng marami ang mga salita ni Pablo tungkol sa “pagbubuwag ng mga muog”:

Kung nabubuhay man kami sa mundong ito, hindi naman kami nakikipaglaban ayon sa pamamaraan ng mundong ito. Ang sandatang ginamit namin sa pakikipaglaban ay hindi sandatang makamundo, kundi ang kapangyarihan ng Diyos na nakakapagpabagsak ng mga kuta. Sinisira namin ang mga maling pangangatuwiran, ginagapi namin ang lahat ng pagmamataas laban sa kaalaman tungkol sa Diyos, at binibihag namin ang lahat ng isipan upang matutong sumunod kay Cristo. At kung lubusan na kayong sumusunod, nakahanda kaming parusahan ang lahat ng sumusuway. (2 Cor. 10:3-6).

Ang King James Version, sa halip na sabihing “sinisira namin ang mga maling pangangatuwiran,” ay nagsasabing “binubuwag namin ang mga muog.” Mula sa metaporikal na pariralang ito, isang buong teolohiya ang naitatag upang pangatwiranan ang idea ng “espiritwal na pakikihamok” upang “buwagin ang mga muog” na binubo ng masasamang espiritu sa himpapawid. Nguni’t malinaw na ipinaparating ng New American Standard Version, na ang tinutukoy ni Pablo ay hindi mga masasamang espiritu sa himpapawid, kundi mga muog ng maling paniniwalang nananahan sa isipan ng mga tao. Mga espekulasyon ang sinisira ni Pablo, hindi masasamang espiritu sa matataas na lugar.

Higit pa itong lilinaw habang binabasa natin ang konteksto. Sinabi ni Pablo, “sinisira natin ang mga maling pangangatuwiran at lahat ng pagmamataas laban sa kaalaman tungkol sa Diyos, at binibihag namin ang lahat ng isipan upang matutong sumunod kay Cristo” (idinagdag ang pagdidiin). Ang labanang isinagisag ni Pablo ay labanan ng mga pag-iisip, o ideang salungat sa tunay na pagkilala sa Diyos.

Gamit ang mga sagisag ng military, ipinapaliwanag ni Pablo na nasa labanan tayo, isang labanan para sa isipan ng mga taong naniwala sa mga kasinungalingan ni Satanas. Ang ating pangunahing sandata sa labanang ito ay ang katotohanan, kung kaya isinugo tayong humayo sa buong mundo at ipangaral ang magandang balita, nilulusob ang teritoryo ng mga kaaway dala ang mensaheng magpapalaya ng mga bihag. Ang mga muog na sinisira natin ay yari sa ladrilyo ng kasinungalingang ikinabit ng kanyon ng pandaraya.

Ang Buong Baluti ng Diyos (The Whole Armor of God)

Isa pang pahayag sa mga sulat ni Pablo na madalas ipinapakahulugan nang di tama ay makikita sa Efeso 6:10-17, kung saan binanggit niya ang tungkulin nating isuot ang baluti ng Diyos. Bagama’t tunay na tungkol ito sa paghihirap ng mga Cristiano sa diyablo at masasamang espiritu, walang banggit sa pagpapabagsak ng masasamang espiritu sa mga lunsod. Habang masinsinan nating pinag-aaralan ang pahayag, lumilinaw na ang pangunahing tinutukoy ni Pablo ay ang tungkulin ng bawa’t isa upang labanan ang mga pakana ni Satanas sa sariling buhay sa pamamagitan ng pagpapairal ng katotohanan ng salita ng Diyos.

Sa pagbasa ng tanging pahayag na ito, pansinin din ang litaw na wikang metaporikal. Malinaw na hindi literal ang banggit ni Pablo sa materyal na baluti na isusuot ng mga Cristiano sa kanilang katawan. Bagkus, ang baluting tinutukoy niya ay matalinhaga. Ang mga bahagi ng b aluti ay sumasagisag sa iba-ibang katotohanan sa kasulatan na dapat isuot ng mga Cristiano upang maligtas sila laban sa diyablo at masasamang espiritu. Sa pamamagitan ng pag-alam, paniniwala at pagkilos ayon sa Salita ng Diyos, ang mga Cristiano ay, sa matalinhagang turing, nadadamitan ng nagtatanggol na baluti ng Diyos.

Siyasatin natin ang bawa’t berso ng pahayag na ito sa Efeso, habang tinatanong sa ating sarili, Ano talaga ang nais iparating sa atin ni Pablo?

Ang Pinanggagalingan ng Ating Espiritwal na Lakas (The Source of Our Spiritual Strength)

Una, sinasabi sa atin “magpakatibay kayo sa kalakasang galing sa Panginoon at sa Kanyang dakilang kapangyarihan” (Efe. 6:10). Ang diin ay sa katotohanang huwag nating hugutin ang lakas sa ating sarili kundi sa Diyos. Idiniin ito sa susunod na pahayag ni Pablo: “Gamitin ninyo ang lahat ng kagamitan at sandatang pandigma na kaloob ng Diyos” (Efe. 6:11a). Ito ang baluti ng Diyos, hindi sa atin. Hindi sinasabi ni Pablo na nagusuot mismo ang Diyos ng baluti, kundi kailangan natin ang baluting ibinigay ng Dkiyos sa atin.

Bakit natin kailangan itong baluting ibinigay ng Diyos? Ang sagot ay, “upang mapaglabanan ninyo ang mga pakana ng diyablo” ( Efe. 6:11b). Ang baluting ito ay pang-depensa, hindi gamit pansugod. Hindi ito upang mapabagsak natin ang masasamang espiritu sa mga lunsod; ito ay upang mapaglabanan natin ang mga pakana ni Satanas.

Malalaman natin na may masamang balak ang diyablo upang sugurin tayo, at maliban kung suot natin ang baluting ibinibigay ng Diyos, maaari tayong mapahamak. Pansinin din na tungkulin natin, at hindi tungkulin ng Diyos, na isuot ang baluti.

Magpatuloy tayo:

Sapagka’t hindi tayo nakikipagaban sa mga tao, kundi sa mga pinuno, sa mga maykapangyarihan, at sa mga tagapamahala ng kadilimang umiiral sa sanlibutang ito—ang mga hukbong espiritwal ng kasamaan sa himpapawid (Efe. 6:12).

Dito lubhang malinaw na hindi tinutukoy ni Pablo ang isang pisikal, at materyal na labanan, kundi isang espiritwal na labanan. Nilalabanan natin ang mga binabalak ng iba-ibang ranggo ng masamang espiritung itinatala ni Pablo. Ipinagpapalagay ng karamihan sa mga mambabasa na itinala ni Pablo ang mga masasamang espiritu mula mababa pataas, mga “pinuno” bilang pinakamababa at “mga espiritwal na puwersa ng kasamaan sa mga makalangit na lugar” ang pinakamataas na uri.

Paano natin labanan ang mga espiritwal na nilalang? Ang tanong na iyan ay masasagot sa pamamagitan ng pagtatanong ng, Paano tayo malulusob ng mga espiritwal na nilalang? Ang pangunahing panlusob nila sa atin ay sa pamamagitan ng mga tukso, isip, mungkahi, at ideang sumasalungat sa Salita at kalooban ni Diyos. Kung gayon, ang depensa natin ay ang pag-alam, paniniwala, at pagsunod sa Salita ng Diyos.

Kaya’t isuot ninyo ang kasuotang pandigma na mula sa Diyos. Sa gayon, makalalaban kayo kapag dumating ang masamang araw na sumalakay ang kaaway, upang pagkatapos ng labanan ay matatag pa rin kayong nakatayo (Efe. 6:13).

Pansinin uli na ang layunin ni Pablo ay ihanda tayo upang labanan at hadlangan ang mga paglusob ni Satanas. Ang layunin niya ay hindi upang ihand taong humayo at lumusob kay Satanas at hilahin ang mga masamang espiritu sa himpapawid. Tatlong ulit na sinasabihan tayo ni Pablo sa pahayag na ito na magpakatatag. Depansa ang posisyon natin, hindi opensa.

Katotohanan—Ang Pangunahing Depensa Natin (Truth—Our Primary Defense)

Kaya’t maging handa kayo. Ibigkis sa inyong baywang ang sinturon ng katotohanan (Efe. 6:14a).

Ito ang nagpapatibay ng ating baluti—ang katotohanan. Ano ang katotohanan? Sinabi ni Jesus sa Kanyang Ama, “Ang Iyong salita ang katotohanan” (Jn. 17:17). Hindi tayo matagumpay na magpapakatibay laban kay Satanas hangga’t hindi natin nalalaman ang katotohanan na sasalungat sa kanyang mga kasinungalingan. Napakainam ang pagpapakita nito ni Jesus beautifully sa panunuko sa Kanya sa ilang habang tinutuligsa ang bawa’t mungkahi ni Satanas ng, “Nasusulat.”

Nagpatuloy si Pablo:

At isuot sa dibdib ang baluti ng katuwiran (Efe. 6:14b).

Bilang mga Cristiano, kailangang alam natin ang dalawang uri pagiging matuwid. Una, nabigyan tayo, bilang kaloob, ng katuwiran ni Cristo (tingnan ang 2 Cor. 5:21). Ang matuwid niyang katayuan ang naisalin sa mga naniniwala kay Jesus, na nagpasan ng kanilang kasalanan sa krus. Ang matuwid na katayunang iyon ang nagligtas sa ating sa paghahari ni Satanas.

Pangalawa, kailangan nating mamuhay nang matuwid, sinusunod ang mga utos ni Jesus, at maaaring iyan ang nasa isip ni Pablo tungkol sa baluti ng katuwiran. Sa pagsunod kay Cristo, hindi natin binibigyan ng puwang ang diyablo (tingnan ang Efe. 4:26-27).

Matibay na Pagtayo sa Kasuotan ng Magandang Balita (Firm Footing in Gospel Shoes)

Isuot ninyo ang sandalyas ng pagiging handa sa pangangaral ng Magandang Balita ng kapayapaan (Efe. 6:15)

Ang pag-alam, paniniwala at pagkilos sa katotohanan ng magandang balita ang nagbibigay sa atin ng matibay na pagtayo laban sa mga paglusob ni Satanas. Ang mga isinusuot na sapatos ng mga sundalong Romano ay may tusuk-tusok sa ilalim na nagbibigay ng tibay ng pagkakatayo sa lugar ng labanan. Kung si Jesus ay ating Panginoon, magiging matibay ang ating pagtayo laban sa mga kasinungalingan ni Satanas.

Lagi ninyong gawing panangga ang pananampalataya, na siyang papatay ng lahat ng nagliliyab na palaso ng diyablo (Efe. 6:16).

Pansinin muli ang diin dito ni Pablo ating posturang pandepensa. Hindi niya tinutukoy ang paggamit ng pananampalataya sa Salita ng Diyos upang labanan ang kasinungalingan ni Satanas. Hindi niya tinutukoy ang paghila ng mga demonyo sa mga lunsod. Ang binabanggit niya ay ang paggamit natin ng pananampalataya sa Salita ng Diyos upang labanan ang mga kasinungalingan ng diyablo. Kapag naniniwala at kumikilos tayo ayon sa sinabi ng Diyos, para tayong may pananggang nagliligtas sa atin laban sa mga kasinungalingan ni Satanas, na sinasagisag ng “nagliliyab na misayl ng masamang nilalang.”

Ang Ating Espiritwal na Tabak –Ang Salita ng Diyos (Our Spiritual Sword—God’s Word)

Isuot ninyo ang helmet ng kaligtasan, at gamitin ang tabak ng Espiritu, na walang iba kundi ang salita ng Diyos (Efe. 6:17).

Ang kaligtasan, sa paglalarawan ng Biblia, ay kasama ng ating pagkakaligtas sa panggagapi sa atin ni Satanas. “Iniligtas Niya kayo sa kapangyarihan ng kadiliman at inilipit sa kaharian ng Kanyang minamahal na Anak” (Col. 1:13). Ang pag-alam dito ay parang pagkakaroon ng helmet na nagbabantay sa ating mga isip upang paniwalaan ang kasinungalingan ni Satanas na nasa ilalim pa rin tayo ng kanyang kaharian. Hindi na natin pinuno si Satanas—kundi si Jesus.

Gayundin, kailangan nating hawakan ang “tabak ng Espiritu” na, sa pagpapaliwanag ni Pablo, ay sumasagisag sa Salita ng Diyos. Tjulad ng nabanggit ko na, si Jesus ang ganap na halimbawa ng isang espiritwal na mandirigmang magaling humawak ng Kanyang tabak. Sa Kanyang pagkakatukso sa ilang, lagi Niyang sinasagot si Satanas sa pamamagitan ng pag-uulit ng Salita ng Diyos. Gayundin, kung gagapiin natin ang diyablo sa isang espiritwal na labanan, kailangan nating malaman at paniwalaan ang sinabi ng Diyos, nang hindi tayo maniwala sa kanyang kasinungalingan.

Pansinin din na pandepensang ginamit ni Jesus “ang tabak ng Espiritu”. Nais ipakita ng ilan, sa atin na naniniwalang ang baluting tinutukoy ni Pablo ay pangunahing pandepensa, na ang isang tabak ay talagang ginagamit na sandatang pang-opensa. Kung gayon, sinusubukan nilang patibayin ang kanilang teorya sa isang mahinang argumento na ang pahayag na ito sa Efeso 6:10-12 ay angkop sa sinasabing tungkulin nating masugid na “sumira ng mga muopg” ng masasamang espiritu sa makalangit na mga lugar.

Malinaw na sa pagbasa sa sariling dahilan ni Pablo kung bakit kailangan ng mga Cristianong magsuot ng baluti (upang “matibay nilang malabanan ang mga balak ng diyablo”), alam nating pangunahing tinutukoy niya ang madepensang paggamit ng baluti. Dagdag pa, bagama’t maipapalagay na ang isang tabak ay sandatang pang-opensa, maaari rin itong ipalagay na pandepensa, dahil sumasangga at nagliligtas pagsulong ng tabak ng kalaban.

Dagdag pa, kailangan nating mag-ingat na hindi pahirapan ang buong metapora, habang tinatangka nating baklasin mula sa baluti ang isang kahalagahang wala naman doon. Kapag nagsisimula tayong magtalo sa kalikasan ng tabak bilang sandatang pang-opensa o pandepensa, talagang “pinipiga natin ang talinhaga” habang inuukit natin sa pira-piraso ang payak na metaporang hindi nakatalagang baklasin.

Nguni’t hindi Ba’t Inutusan Tayo Upang “Bigkisin ang Malakas na Tao”? (But Didn’t Jesus Instruct Us to “Bind the Strong Man”?)

Tatlong ulit nating makikita sa Ebanghelyo ang pagbanggit ni Jesus ng “pagbibigkis sa malakas na tao.” Nguni’t wala sa mga iyon ang pagbanggit na gawin nila ang “pagbigkis sa malakas na tao.” Siyasatin natin kung ano talaga ang sinabi ni Jesus, at basahin natin ang sinabi Niya sa konteksto:

Sinasabi naman ng mga tagapagturo ng Kautusan na galing sa Jerusalem, “Sinasapian siya ni Beelzebul. Nakapagpapalayas siya ng demonyo sa pamamagitan ng kapangyarihan ng pinuno ng mga demonyo!” Dahil dito, pinalapit ni Jesus ang mga tao at sinabi sa kanila ang ilang talinhaga. Sabi Niya, “Paanong mapapalayas niya ang kanyang sarili? Kapag naglaban-laban naman ang mga magkakasambahay, hindi rin magtatagal ang sambahayang iyon. Gayundin naman, naghihimagsik si Satanas laban sa kanyang sarili at magkabaha-bahagi ang kanyang nasasakupan, hindi magtatagal at darating ang kanyang wakas. “Subali’t hindi maaaring pasukin at pagnakawan ang bahay ng isang taong malakas malibang gapusin muna siya. Kapag siya’y nakagapos na, saka pa lamang mapagnanakawan ang kanyang bahay. Tandaan ninyo ito: maaaring patawarin ang tao sa lahat ng kanyang kasalanan at paglapastangan, nguni’t ang sinumang lumapastangan sa Espiritu Santo ay walang hanggang kasalanan. Sinabi ito ni Jesus sapagka’t sinasabi ng mga tao na Siya’y sinasapian ng masamang espiritu (Mc. 3:23-30, idinagdag ang pagdidiin).

Pansinin na hindi tinuturuan ni Jesus ang Kanyang mga tagasunod na gapusin ang sinumang malalakas na tao. Bagkus, tumutugon Siya sa pagtuligsa ng mga tagapagturo ng Kautusan sa Jerusalem gamit ang lohikang hindi mabubuwag at malinaw na metapora.

Inakusahan nila Siyang nagpapalayas ng demonyo gamit ang makademonyong kapangyarihan. Sumagot Siya sa pagsasabing baliw si Satanas na nilalabanan ang kanyang sarili. Walang marunong na makapagpapasubali niyan.

Kung hindi kapangyarihan ni Satanas ang ginamit ni Jesus upang magpalayas ng demonyo, kaninong kapangyarihan ang ginagamit Niya? Kailangang kapangyarihang higit na malakas kaysa kay Satanas. Kailangan itong kapangyarihan ng Diyos, ang kapangyarihan ng Espiritu Santo. Kaya metaporikal ang pagbanggit ni Jesus kay Satanas, na ikinukumpara siya sa isang taong nagbabantay ng kanyang ari-arian. Tanging ang taong mas malakas kaysa naturang malakas na tao ang makakakuha ng ari-arian ng nabanggit, ibig sabihin, Siya. Ito ang tunay na pagpapaliwanag kung paano Siya nakapagpapalayas ng demonyo.

Ang pahayag na ito na bumabanggit sa malakas na tao, pati rin ang mga katulad nitong nakikita sa Mateo at Lucas, ay hindi magagamit upang pangatwiranan ang “pagbigkis natin ng malalakas na tao” sa mga lunsod. Gayundin, kapag sinisiyasat natin ang buong Bagong Tipan, wala tayong makikitang halimbawa ng sinumang “gumagapos ng malalakas na tao” sa mga lunsod, o kautusang gawin ito ninuman. Kaya kung gayon ay maaari nating ipagpalagay na hindi ayon sa kasulatan para sa isang Cristiano upang tangkaing bigkisin at pawalang-kapangyarihan ang sinasabing “malakas na taong-masamang espiritu” sa isang lunsod o lugar.

At Paano ang “Paggapos sa Lupa at sa Langit”? (What About “Binding on Earth and in Heaven”?)

Dalawang ulit lamang sa mga Ebanghelyo na makikita natin ang mga salita ni Jesus na, “Anuman ang ipagbawal ninyo sa lupa ay ipagbabawal [o ‘naipagbawal na] sa langit, at anumang ipahintulot sa lupa ay ipahihintulot [ o ‘napahintulutan na’] sa langit.” Kapwa pangyayari ay nakatala sa ebanghelyo ni Mateo.

Tinuturuan ba tayo ni Jesus na maaari at dapat nating “gapusin” ang mga makademonyong espiritu sa himpapawid ?

Una, isaalang-alang natin ang Kanyang mga salita, gapusin at pakawalan. Ang paggamit ni Jesus sa mga salitang iyon ay malinaw na patalinhaga, dahil hindi Niya talaga ibig sabihin na kukuha ng lubid o kurdon ang Kanyang mga tagasunod at literal na gapusin ang anuman o pakakawalan ang anumang nabigkis ng totoong tali o kurdon. Kaya ano ang ibig Niyang sabihin?

Para sa kasagutan, kailangan nating tingnan ang paggamit Niya ng mga salitang gapusin at pakawalan sa konteksto ng anumang tinutukoy Niya sa panahong iyon. Ang pinag-uusapan ba Niya ay ang paksa ng masasamang espiritu? Kung gayon kailangan nating ipagpalagay na ang Kanyang mga salita tungkol sa pagbigkis ay may kinalaman sa paggapos ng masasamang espiritu.

Siyasatin natin ang unang pahayag na binanggit ni Jesus ang paggapos at pagpapakawala:

Tinanong ulit sila ni Jesus, “Nguni’t para sa inyo, sino ako?” sumagot si Simon Pedro, “Kayo po ang Cristo, ang Anak ng Diyos na buháy.” Sinabi sa kanya ni Jesus, “Mapalad ka, Simon na anak ni Jonas! Sapagka’t ang katotohanang ito’y hindi inihayag sa iyo ng sinumang tao kundi ng aking Ama na nasa langit. At sinasabi Ko sa iyo, ikaw ay Pedro, at sa ibabaw ng batong ito ay itatayo ko ang Aking iglesia at ang pintuan ng daigdig ng mga patay ay hindi magtatagumpay laban sa kanya. Ibibigay Ko sa iyo ang mga susi ng kaharian ng langit. Ang ipagbawal mo sa lupa ay ipagbabawal sa langit, at ang ipahintulot mo sa lupa ay ipahihintulot din sa langit.” (Mt. 16:15-19, idinagdag ang pagdidiin).

Walang dudang ang maraming pagpapaliwanag sa pahayag na ito ay dahil naglalaman ito ng hindi bababa sa limang ekspresyong metaporikal: (1) “laman at dugo,” (2) “bato,” (3) “daigdig ng mga patay,” (4) “susi ng kaharian ng langit,” and (5) “paggapos at pagpapakawala.” Lahat ng mga ekspresyong ito ay patalinhaga, iba ang tinutukoy.

Ang Pintuan ng Daigdig ng mga Patay (Hades’ Gates)

Kahit anupaman ang eksaktong ibig sabihin ng mga metapora, makikita ninyong sa pahayag na ito, hindi binanggit ni Jesus ang masasamang espiritu. Ang pinakamalapit Niyang ginawa ay ang pagbanggit Niya ng “pintuan ng daigdig ng mga patay,” na simboliko siyempre, dahil walang magagawa ang literal na pintuan ng mga patay upang hadlangan ang iglesia.

Ano ang sinasagisag ng “pintuan ng daigdig ng mga patay”? Marahil ay sagisag sila ng kapangyarihan ni Satanas, at ibig sabihin ni Jesus na hindi mahahadlangan ng kapangyarihan ni Satanas ang pagkakatayo ng Kanyang iglesia. O, maaaring nais sabihin ni Jesus na ang itatayo Niyang iglesia ay magliligtas sa mga tao sa pagkabilanggo sa likod ng pintuan ng daigdig ng mga patay.

Pansinin na talagang tinukoy ni Jesus ang dalawang set ng pintuan: ang pintuan ng daigdig ng mga patay, at ang pintuan papunta sa langit, na ipinahiwatig ng pagbibigay Niya kay Pedro ng “susi sa langit.” Ang pagsasalungat na ito ay pagsuporta pa rin ng idea na ang pahayag ni Jesus tungkol sa pintuan ng daigdig ng mga patay ay sagisag ng papel ng iglesia sa pagligtas sa mga tao upang hindi mapunta sa daigdig ng mga patay.

Kahit gustong sabihin ni Jesus na “lahat ng kapangyarihan ni Satanas ay hindi mahahadlangan ang Kanyang iglesia,” hindi natin maipagpalagay na ang Kanyang mga komento tungkol sa panggagapos at pagpapakawala ay mga utos sa kung ano ang gagawin natin sa masasamang espiritu sa mga lunsod, sa simpleng dahilang wala tayong makikitang halimbawa sa mga Ebanghelyo o Mga Gawa ng sinumang gumagapos sa masamang espiritu sa mga lunsod, ni utos sa mga sulat kung paano gawin ito. Kahit paano natin ipaliwanag ang mga salita ni Cristo tungkol sa paggapos at pagpapakawala, kailangang masuportahan ng konteksto ang ating paliwanag sa kabuuan ng Bagong Tipan.

Dahil sa kawalan ng anumang halimbawa sa kasulatan, nakamamanghang laging sinasabi ng mga Cristiano ang, “Iginagapos ko ang diyablo sa pangalan ni Jesus,” o “pinakakawalan ko ang mga kampon sa paligid ng taong iyon” at iba pa. Wala tayong makikitang sinumang nagsasabi ng ganito saanman sa Bagong Tipan. Ang diin sa Mga Gawa at mga sulat ay hindi sa pakikipag-usap sa diyablo o paggapos o pagpapawala sa masasamang espiritu, kundi sa pagpapangaral sa magandang balita at pananalangin sa Diyos. Halimbawa, nang laging sinusuntok si Pablo ng isang mensahero (literal na “kampon”) ni Satanas, hindi niya ito sinubukang “gapusin”. Nanalangin siya tungkol dito (tingnan ang 2 Cor. 12:7-10).

Ang mga Susi patungong Langit (The Keys to Heaven)

Tingnan pa natin nang malaliman ang nakapaligid na konteksto ng mga salita ng Dioyos tungkol sa paggapos at pagpapakawala. Pansinin na bago Niya binanggit ang paggapos at pagpapakawala, sinabi ni Jesus na ibibigay Niya kay Pedro ang “susi sa kaharian ng langit.” Kailanman ay hindi nabigyan si Pedro ng literal na susi ng pintuan ng langit, kaya kailangang tingnan ang mga salita ni Jesus bilang matalinhaga. Ano ang sagisag ng “susi”? Sinasagisag ng mga susi ang paraan ng pagpasok sa isang bagay na nakasara. Ibig sabihin ng isang taong may hawak na susi ay hindi kailangang buksan ng iba ang ilang tanging pintuan.

Habang isinasaalang-alang natin ang ministeryo ni Pedro na nakatala sa aklat ng Mga Gawa, ano ang makikita nating ginagawa niya na maituturing na kumpara sa pagbukas ng mga pintuang hindi mabubuksan ng iba?

Unang-una, malalaman nating ipinangangaral niya ang magandang balita, ang magandang balitang nagbubukas ng pintuan ng langit sa lahat ng naniniwala (at ang magandang balitang nagsasara ng pintuan ng daigdig ng mga patay). Kung gayon, lahat tayo’y nabigyan ng mga susi sa kaharian ng langit, dahil lahat tayo ay embahador ni Cristo. Ang mga susi sa kaharian ng langit ay tanging ang magandang balita ni Jesus Cristo, angThe keys to the ki mensaheng makakabukas sa pintuan ng langit.

At Ngayon, Paggapos at Pagpapakawala (And Now, Binding and Loosing)

Sa pagtatapos, pagkapangakong ibibigay kay Pedro ang mga susi sa kaharian ng langit, inihayag ni Jesus ang tungkol sa paggapos at pagpapakawala, ang panlima Niyang matalinhagang ekspresyon sa tinatalakay nating pahayag.

Sa konteksto ng mga pahayag na nakita na natin, ano ang ibig sabihin ni Jesus? Paanong nagkaroon ng kaugnayan ang paggapos at pagpapakawala ni Pedro sa pagtatayo ni Jesus ng iglesia, sa pagligtas sa mga tao mula sa daigdig ng mga patay, at ang pagpapangaral sa magandang balita?

Talagang iisa lang ang posibilidad. Nais lang sabihin ni Jesus na, “binibigyan kita ng kapangyarihang maging kinatawan ng langit. Tuparin mo ang iyong tungkulin sa lupa, at kakalingain ka ng langit.”

Kung ang may-ari ng tindahan ay nagsabi sa kanyang tagatinda, “Anuman ang gawin mo sa Bangkok ay gagawin din dito,” paano ipaliwanag ng tagatinda ang pahayag ng kanyang boss? Maipagpapalagay niyang may kapangyarihan siyang maging kinatawan ng kumpanya sa Bangkok. Ang ibig lang sabihin ni Jesus ay si Pedro ang itinalagang kinatawan ng Diyos sa langit. Ang pangakong ito kay Pedro ay pagpapalakas ng kanyang kumpiyansa nang magsimula siyang mangaral ng mensahe ng Diyos sa Jerusalem sa ilalim ng mapanuring mata ng mga tagapagturo ng kautusan at mga Pariseo—mga taong akala nila’y may angking kapangyarihan bilang kinatawan ng Diyos, at mga taong itinuring ni Pedro bilang ganoon nga.

Ang partikular na paliwanag na ito ng salita ni Jesus ay mainam na umuugnay sa pangalawang paggamit Niya ng parehong ekspresyon, na makikita sa sumunod na dalawang kabanata pagkatapos ng unang pahayag sa ebanghelyo ni Mateo:

Kung magkasala sa iyo ang kapatid mo, puntahan mo siya at kausapin nang sarilinan tungkol sa kanyang kamalian. Kapag nakinig siya sa iyo, naibalik mo sa dati ang pagsasamahan ninyong magkapatid. Nguni’t kung ayaw niyang makinig sa iyo, magsama ka pa ng isa o dalawang tao upang ang lahat ng pinag-usapan ninyo ay mapatunayan ng dalawa o tatlong saksi. Kung ayaw niyang makinig sa kanila, sabihin mo sa iglesia ang nangyari. At kung ayaw pa rin niyang makinig sa iglesia, ituring mo siyang parang Hentil o isang maniningil ng buwis.” Tandaan ninyo: anumang ipagbawal ninyo dito sa lupa ay ipagbabawal sa langit, at ang pahintulutan ninyo dito sa lupa ay pahihintulutan sa langit. “Tandaan din ninyo: kung ang dalawa sa inyo ay nagkaisa dito sa lupa sa paghingi ng anuman sa pananalangin, ito’y ipagkakaloob sa inyo ng aking Ama na nasa langit. Sapagka’t saanman may dalawa o tatlong nagkakatipon sa pangalan Ko, naroon Akong kasama nila (Mt. 18:15-20, idinagdag ang pagdidiin).

Sa pangalawang pahayag na ito na bumabanggit sa paggapos (pagbabawal) at pagpapakawala (pagpapahintulot), [1] walang anuman sa teksto ang magpapaniwala sa atin na tinutukoy ni Jesus ang panggagapos (o pagbabawal) sa masasamang espiritu. Dito direktang tinutukoy ni Cristo ang tungkol sa pagbabawal at pagpapahintulot pagkatapos magsalita tungkol sa paksa ng disiplina sa iglesia.

Mukhang ipinapahiwatig na tungkol sa pagbabawal at pagpapahintulot sa pahayag na ito, nais sabihin ni Jesus ay parang, “Binibigyan ko kayo ng kapangyarihang kilalanin kung sino ang dapat nasa iglesia at sino ang wala doon. Trabaho n’yo ‘yan. Habang tinutupad ninyo ang inyong tungkulin, aalalayan kayo ng langit.”

Sa higit na malawak na pag-uukol, sinasabi lang ni Jesus na, “Binibigyan ko kayo ng kapangyarihan sa lupa bilang kinatawan ng langit. May mga tungkulin kayo, at habang tinutupad ninyo ang inyong tungkulin sa lupa, lagi kayong susuportahan ng langit.”

Pagbabawal[Paggapos] at Pagpapahintulot [Pagpapakawala] sa Konteksto (Binding and Loosing in Context)

Lubhang angkop ang interpretasyong ito sa nakapaligid na konteksto maging sa higit na malawak na konteksto ng kabuuan ng Bagong Tipan.

Kung tungkol sa nakapaligid na konteksto, mapapansin natin na pagkatapos na pagkatapos ng Kanyang pahayag tungkol sa pagbabawal at pagpapahintulot, sinabi ni Jesus: “Tandaan din ninyo: kung ang dalawa sa inyo ay nagkaisa dito sa lupa sa paghingi ng anuman sa pananalangin, ito’y ipagkakaloob sa inyo ng aking Ama na nasa langit. (Mt. 18:19; idinagdag ang pagdidiin).

Nariyan na naman ang temang “ang ginagawa ninyo sa lupa ay susuportahan sa langit” Tayong nasa lupa ay may tungkuling manalangin. Kapag nananalangin tayo, sumagagot ang langit. Ang mga salita ni Jesus na “Muli sinasabi ko…” ay mukhang nagpapakitang pinalalawak Niya ang sinabi na Niya tungkol sa pagbabawal at pagpapahintulot.

Ang pangwakas na pahayag ni Jesus sa pahayag na ito, “Dahil kung may dalawa o tatlong nagtitipon sa Aking pangalan, naroroon Akong kasama nila,” ay sumusuporta rin sa temang “susuportahan ka ng langit”. Kapag nagtitipon ang mga mananampalataya sa Kanyang pangalan, Siyang nananahan sa langit ay darating.

Kahit na lubos kang hindi umaayon sa paliwanag ko sa mga pahayag na ito, mahihirapan kang magpakita ng matibay na argumentong nasasaad sa kasulatan na ang tinutukoy ni Jesus ay tungkol sa paggapos sa masasamang espiritu sa mga lunsod!

Kasama si Satanas sa Banal na Plano ng Diyos (God’s Divine Plan Includes Satan)

Rebeldeng hukbo si Satanas at kanyang mga kampon, nguni’t hindi hukbong malayo sa pamamahala ng Diyos. Ang rebeldeng hukbong ito ay nilikha ng Diyos, (bagama’t noong una silang nalikha ay hindi sila rebelde). Isinulat ni Pablo:

Sapagka’t sa pamamagitan Niya ay nilikha ang lahat ng nasa langit at nasa lupa, nakikita man o hindi, pati ang mga espiritwal na kapangyarihan, paghahari, pamamahala, at pamumuno. Ang lahat ay nilikha ng Diyos sa pamamagitan Niya at para sa Kanya (Col. 1:16, idinagdag ang pagdidiin).

Nilikha ni Jesus ang bawa’t ranggo ng mala-anghel na espiritu, pati na si Satanas. Alam ba Niya na magrerebelde ang iba? Siyempre alam Niya. Kung gayon ay bakit Niya sila nilikha? Dahil gagamitin Niya ang mga rebeldeng espiritung iyon upang tulungan Siyang tuparin ang Kanyang plano. Kung wala Siyang layunin para sa kanila, matagal na Niya silang ibinilanggo, na tulad ng sinasabi sa ating ginawa na Niya sa ilang rebeldeng anghel (tingnan ang 2 Pet. 2:4) at siyang isang araw ay gagawin Niya kay Satanas (tingnan ang Pah. 20:2).

May dahilan ang Diyos sa pagpapapayag kay Satanas at bawa’t masamang espiritu upang umiral sa lupa. Kung hindi, hindi nila matutupad ang kanilang komisyon. Anu-ano ang mga dahilan ng Diyos na payagang umiral si Satanas sa lupa? Palagay ko’y hindi naiintindihan ninuman ang bawa’t dahilan, bagama’t ibinunyag ng Diyos ang ilang dahilan sa Kanyang Salita.

Una, pinahihintulutan ng Diyos si Satanas upang umiral nang may hangganan sa lupa upang tuparin ang Kanyang planong subukin ang mga tao. Naninilbihan si Satanas bilang panghaliling pagpipilian para sa katapatan ng sangkatauhan. Napagtatanto man nila o hindi, ang mga tao’y sumusunod sa Diyos o kay Satanas. Pinahintulutan ng Diyos si Satanas upang tuksuhin sina Adan at eva, dalawang taong may angking malayang kapasyahan, upang subukin sila. Lahat ng may malayang kapasyahan ay kailangang masubok upang ibunyag ang nasa kanilang puso, pagsunod man o pagsuway. [2]

Pangalawa, pinahihintulutan ng Diyos na umiral si Satanas upang umiral nang may hangganan sa lupa bilang tagapagdaloy ng Kanyang poot sa mga gumagawa ng masama. Napatunayan ko na ito sa pagpapakita ng maraming ispesipikong halimbawa sa Kasulatan nang hatulan ng Diyos ang mga nararapat na tao sa pamamagitan ng masasamang espiritu. Kahit ang katotohanang pinahintulutan ng Diyos si Satanas upang pamahalaan ang mga di ligtas na tao sa mundo ay pagpapakita ng Kanyang poot sa kanila. Hinahatulan ng Diyos ang kumpol ng masasamang tao sa pamamagitan ng pagbibigay-pahintulot sa masasamang tao upang pamahalaan sila, na higit na nagpapahirap ng kanilang buhay.

Pangatlo, pinahihintulutan ng Diyos si Satanas upang umiral nang may hangganan sa lupa upang parangalan ang Kanyang Sarili. “Naparito ang Anak ng Diyos upang was akin ang mga gawa ng diyablo” (1 Juan 3:8). Sa tuwing sinisira ng Diyos ang gawain ni Satanas, napararangalan ang Kanyang kapangyarihan at karunungan.

Si Jesus ang Pinuno ng mg Pinakapuno at Kapangyarihan (Jesus is the Head Over Principalities and Powers)

Bilang Cristiano, ang ating tungkulin ayon sa kasulatan sa paglaban kay Satanas ay may dalawang bahagi: ang labanan sila sa ating buhay (San. 4:7), at palayasin sila sa ibang taong nais maligtas (Mc. 16:17). Ang sinumang Cristianong may karanasan sa pagpapalayas ng demonyo mula sa ibang tao ay nakakaalam na, bilang pangkalahatang tuntunin, hangga’t ayaw maligtas ang sinasapian ng demonyo, hindi niya ito mapapalayas. [3] Iginagalang ng Diyos ang malayang kapasyahan ng bawa’t tao, kaya’t kung nais ng isang taong sumuko sa masasamang espiritu, hindi siya pipigilan ng Diyos.

Muli, isa itong dahilan kung bakit hindi natin mapapababa ang mga espiritu sa natatanging lugar. Hawak ng mga masasamang espiritung iyon dahil iyon ang pinili ng mga tao. Sa pangangaral ng magandang balita sa kanila, naghahandog tayo sa kanila ng isang pagpipilian. Kung pipiliin nila ang tama, magreresulta ito sa kanilang kalayaan kay Satanas at mga masamang espiritu. Nguni’t kung pipiliin nila ang mali, na hindi magsisisi, pahihintulutan ng Diyos si Satanas upang panghawakan sila.

Tinutukoy si Jesus sa Kasulatan bilang “pinuno ng lahat ng pamamahala at kapangyarihan” (Col. 2:10). Bagamat ang Griegong salita para sa pamamahala (arche) at kapangyarihan (exousia) ay ginagamit minsan sa paglalarawan ng mga taong lider-pulitikal, ginagamit din ang mga ito sa Bagong Tipan bilang titulo para sa makademonyong namamahala. Ang klasikong pahayag tungkol sa labanang Cristiano laban sa mga namamahala (arche) at kapangyarihan (exousia) sa Efeso 6:12 ay isang halimbawa.

Kapag binasa natin sa konteksto ang isinulat ni Pablo tungkol sa pagiging pinuno n I Jesus sa lahat ng pamamahala at kapangyarihan sa Colossians 2:10, mukhang malinaw na tinutukoy niya ang mga espiritwal na kapangyarihan. Halimbawa, sa pahayag ding iyon makaraan lang ang apat na berso, isinulat ni Pablo tungkol kay Jesus, “Nilupig Niya ang mga pinuno at kapangyarihan ng sanlibutan. Ang mga ito’y parang mga bihag na kanyang ipinarada sa madla bilang katunayan ng kanyang pagtatagumpay” (Col. 2:15).

Kung si Jesus ang pinuno ng mga espiritwal na namamahala at kapangyarihan, Siya ang makapangyarihan sa lahat sa kanila. Ito ay isang kamangha-manghang pagbubunyag sa mga Cristianong namumuhay sa pagano at animistikong mga kultura, na gumugol ng nakaraang mga buhay sa pagsamba sa mga diyus-diyosan sa takot sa masasamang espiritung alam nilang namamahala sa kanila.

Ang Tanging Paraan ng Pagtakas (The Only Way of Escape)

Ang tanging paraan upang matakasan ang pagkabilanggo sa masasamang espiritu ay magsisi at maniwala sa magandang balita. Iyan ang pagtakas na inilaan ng Diyos. Walang sinumang makakagapos sa mga makademonyong puwersa sa isang lunsod at palayain ka o bahagyang palayain ka. Hangga’t di nagsisisi ang isang tao at naniniwala sa magandang balita, nananahan siya sa poot ng Diyos (tingnan ang Jn. 3:36), na isinasama ang paghawak ng makademonyong mga puwersa.

Kayang walang mga nasusukat na pagbabago sa mga lunsod na kinaganapan ng malalaking espiritwal na kumperensya, dahil walang nangyaring tunay na nakaapekto sa makademonyong mga herarkiyang namamahala sa mga pook na iyon. Maaaring maghapong sigawan ng mga Cristiano ang mga namumuno at kapangyarihan sa buong maghapon at magdamag; matatangka nilang pahirapan ang diyablo sa tinatawag na “mga dilang nakikipagdigma”; maaari nilang sabihing “iginagapos ko kayong masasamang espiritu sa lunsod na ito” nang milyong ulit; magagawa pa nila ang mga ito sa mga eroplano at pinakamatataas na palapag ng mga gusali (na siyang talagang ginagawa ng iba); at ang tanging paraan upang maapektuhan ang masasamang espiritu ay matatawanan nila ang mga hangal na Cristiano.

Dadako na tayo sa pang-anim na modernong mito tungkol sa espiritwal na paghahamok.

Mito #6: “Ang espiritwal na pakikihamok sa mga espiritung teritoryal ay nagbubukas ng pinto sa epektibong ebanghelismo.” (Myth #6: “Spiritual warfare against territorial spirits opens the door for effective evangelism.”)

Ang motibasyong nagsusulong sa maraming Cristianong lubhang lubog sa espiritwal na pakikihamok sa mga espiritung teritoryal ay ang kanilang pagnanasang maparangalan. Dapat naisin ng bawa’t Cristiano ang makitang makaligtas sa panggagapi ni Satanas ang higit na marami pang tao.

Nguni’t mahalagang gamitin natin ang mga metodo ng Diyos sa pagtatayo ng kaharian ng Diyos. Alam ng Diyos kung alin ang gumagana at kung alin ang pagsasayang ng panahon. Sinabi na Niya sa atin kung ano talaga ang ating mga tungkulin upang mapalawak ang Kanyang kaharian. Kahangalan ang isiping magagawa natin ang isang bagay na hindi makikita sa Kasulatan na maaaring magpalawak ng ating ebanghelismo, bagay na hindi ginawa nina Jesus, Pedro o Pablo sa kanilang mga ministeryo.

Bakit ipinagpapalagay ng napakaraming mga Cristiano na mabubuksan ng espiritwal na pakikihamok ang pintuan para sa epektibong ebanghelismo? Karaniwang ganito ang takbo ng kanilang pangangatwiran: “ Binulag ni Satanas ang isipan ng mga di ligtas na tao. Kung gayon, kailangan nating gumawa ng espiritwal na pakikihamok laban kay Satanas upang pigilan an gang pagbulag niya sa kanila. Kapag natanggal na ang mga nakakabulag, higit na maraming tao ang maniniwala sa magandang balita.” Tama ba ito?

Tunay na walang dudang binulag ni Satanas ang isipan ng mga di ligtas na tao. Isinulat ni Pablo:

Kung may tabing pa ang Magandang Balitang ipinapahayag naming, ito’y natatabingan lamang para sa mga napapahamak. Hindi sila sumasampalataya sapagka’t ang kanilang isip ay binulag ng diyos ng kasamaan sa daigdig na ito, upang hindi nila makita ang liwanag ng Magandang Balita tungkol sa kaluwalhatian ni Cristo na siyang larawan ng Diyos (2 Cor. 4:3-4).

Ang tanong ay, ibinigay ba ni Pablo ang impormasyong ito sa mga Cristianong taga-Corinto na may tangkang hikayatin silang gumawa ng espiritwal na paghahamok at hilahin ang mga espiritung teritoryal upang higit na maging bukas ang mga di ligtas na tao?

Ang sagot ay Hindi dahil sa malinaw na kadahilanan.

Una, dahil hindi ipinagpatuloy ni Pablo ang pagsasabing, “Kaya, mga taga-Corinto, dahil binulag ni Satanas ang isipan ng mga di mananampalataya, nais kong gumawa kayo ng espiritwal na pakikihamok at pabagsakin ang mga espiritung teritoryal upang matanggal ang mga bagay na nakakabulag.” Bagkus, ang sumunod na binanggit niya ay ang kanyang pangangaral kay Cristo, na siyang paraan ng pagtanggal ng espiritwal na pagkabulag.

Pangalawa, wala sa mga sulat ni Pablo ang nag-uutos sa mga mananampalataya upang makisangkot sa pagpapabagsak ng mga muog sa kanilang lunsod upang lalawak ang mga resulta ng ebanghelismo.

Pangatlo, alam natin mula sa pagbabasa ng lahat ng mga sulat ni Pablo na hindi siya naniniwalang ang pagbubulag ni Satanas ang siyang pangunahing dahilan kung bakit nananatiling hindi nananampalataya ang mga di mananampalataya. Nakakatulong ang pamumulag ni Satanas, nguni’t hindi ito pangunahin o tanging salik. Sng pasngunahing salik na nagpapanatiling di ligtas sa mga tao ay ang katigasan ng kanilang mga puso. Malinaw ito sa dahilang hindi napananatiling bulag ni Satanas ang lahat. Ang ilang taong nakakarinig ng katotohanan ay naniniwala rito, at dahil doon ay tinatanggihan ang anumang kasinungalingang minsan nilang pinaniwalaan. Hindi talagang ang pagbubulag ni Satanas ang sanhi ng di paniniwala ng mga tao, kundi ang di nila paniniwala ang nagpapahintulot sa pagbubulag ni Satanas.

Mga Matitigas na Puso (Callous Hearts)

Sa sulat niya sa mga taga-Efeso, mahusay na ipinaliwanag ni apostol Pablo kung bakit nananatiling di nananampalataya ang mga di Cristiano:

Sa pangalan ng Panginoon, ito ang sinasabi ko sa inyo: huwag na kayong mamuhay tulad ng pamumuhay ng mga walang pananampalataya sa Diyos. Walang kabuluhan ang kanilang iniisip, at wala silang pang-unawa. Dahil sa kanilang kamangmangan at katigasan ng ulo, wala silang bahagi sa buhay na kaloob ng Diyos. Sila’y naging alipin ng kahalayan, at wala na silang kahihiyan kaunti man lamang. Wala na silang inaatupag kundi kalaswaan (Efe. 4:17-19, idinagdag ang pagdidiin).

Sinabi ni Pablo na ang mga di ligtas ay hindi kasali sa buhay ng Diyos dahil “sa kawalang-kaalamang nasa kanila.” Nguni’t bakit wala silang alam? Bakit “dumilim ang kanilang pagkakaintindi”? Ang sagot ay, “dahil sa katigasan ng kanilang puso.” Naging “matigas” sila. Iyan ang ugat at pangunahing dahilan kung bakit nananatiling di ligtas ang mga tao. [4] TSila mismo ang may kasalanan. Ibinibigay lang ni Satanas ang mga kasinungalingang nais nilang paniwalaan.

Ganap na inilalarawan ng talinhaga ni Jesus tungkol sa nagtatanim at mga uri ng lupa ang konseptong ito:

Isang magsasaka ang pumunta sa bukid upang maghasik. Sa kanyang paghahasik may binhing nalaglag sa daan, natapakan ito ng mga tao at tinuka ng mga ibon…Ito ang kahulugan ng talinhaga: ang binhi ay ang Salita ng Diyos. Ang mga binhing nalaglag sa tabi ng daan ay ang mga taong nakikinig. Dumating ang diyablo at inalis nito ang Salita mula sa puso ng mga nakikinig upang hindi sila manalig at (Lu. 8:5, 11-12).

Pansinin na ang buto, na sumasagisag sa magandang balita, ay nahulog sa tabi ng daan at naapakan. Hindi nito maabot ang matigas na lupang laging nilalakaran ng mga tao. Kaya napakadali para sa mga ibon, na sumasagisag sa diyablo, upang nakawin ang mga buto.

Ang puntong buong talinhaga ay ikumpara ang kalagayan ng puso ng mga tao (at ang pagiging bukas ng mga ito sa Salita ng Diyos) sa iba-ibang uri ng lupa. Ipinapaliwanag ni Jesus kung bakit naniniwala ang ibang tao at bakit hindi naniniwala ang iba: depende talaga sa kanila.

Paano papasok sa eksena si Satanas? Maaari lang niyang nakawin ang Salita mula sa mga may matitigas na puso. Ang mga ibon sa talinhaga ay pangalawang dahilan lamang kung bakit hindi tumubo ang mga buto. Ang pangunahing problema ay nasa lupa; katunayan, ang katigasan ng lupa ang naging dahilan kung bakit nakuha ng mga ibon ang mga buto.

Pareho rin ito sa magandang balita. Ang totoong problema ay ang matitigas na puso ng malalayang ahente ng magandang asal. Kapag tinatanggihan ng mga tao ang magandang balita, pinipili nilang manatiling bulag. Nanaisin nilang paniwalaan ang kasinungalingan kaysa ang katotohanan. Tulad ng pagsabi ni Jesus, “Naparito sa sanlibutan ang ilaw, nguni’t inibig pa ng mga tao ang dilim kaysa liwanag, sapagka’t ang kanilang mga gawain ay masasama” (John 3:19, idinagdag ang pagdidiin).

Hindi tayo pinapaniwala ng Biblia ang mga tao ay tapat, may mabubuting puso, na talagang maniniwala sa magandang balita kung hihinto lamang si Satanas sa kabubulag sa kanila. Bagkus, ipinapakita ng Biblia ang madilim na larawan ng katauhan ng mga tao, at hahatulan ng Diyos ang bawa’t taong maging responsable sa kanyang mga makasalanang pagpili. Sa pag-upo ng Diyos sa Kanyang trono ng paghukom, hindi Niya tatanggapin ang dahilan ninuman na “pinagawa sa akin ito ng diyablo.”

Kung Paano Bulagin ni Satanas ang Isip ng mga Tao (How Satan Blinds People’s Minds)

Paano talaga bulagin ni Satanas ang isipan ng mga tao? Nagtataglay ba siya ng espiritwal na kapangyarihang ibinubuhos niyang parang potion sa ulo ng mga tao upang sirain ang kanilang pagkakaintindi? Ibinabaon ba ng isang demonyo ang kanyang mga kuko sa kanilang mga utak, at matagumpay na pinagbubuhul-buhol ang kanilang maliwanag na pag-iisip? Hindi, binubulag ni Satanas ang isipan ng mga tao sa pagbibigay niya ng mga kasinungalingang paniniwalaan nila.

Malinaw na kung talagang pinaniniwalaan ng mga tao ang katotohanang is Jesus ang Anak ng Diyos na namatay para sa kanilang mga kasalanan, kung talagang naniniwala sila na isang araw ay haharap sila sa Kanya upang ihayag ang kanilang naging buhay, magsisisi sila at maging tagasunod Niya. Nguni’t hindi nila pinaniniwalaan ang mga iyon. Bagama’t mayroon silang pinaniniwalaan. Maaaring maniwala sila na walang Diyos, o walang buhay pagkatapos ng kamatayan. Maaari silang maniwala sa pagkabuhay na muli, o hindi kailanman ipinapadala ng Diyos ang sinuman sa impiyerno. Maaari nilang isipin na ang mga gawain tilang patungkol sa relihiyon ang magdadala sa kanila sa langit. Nguni’t anuman ang pinaniniwalaan nila, kung hindi ang magandang balita, mabubuod ito ng iisang salita: kasinungalingan. Hindi nila pinaniniwalaan ang katotohanan, kung gayon pinananatili silang bulag ni Satanas sa pamamagitan ng kasinungalingan. Subali’t kung magpakumbaba sila at maniwala sa katotohanan, hindi na kailanman sila mabubulag ni Satanas.

Ang mga Kasinungalingan ng Kadiliman (The Lies of Darkness)

Ang kaharian ni Satanas ay tinutukoy sa Kasulatan bilang “lupain ng kadiliman” (Col. 1:13). Siyempre, ang kadiliman ay sumasagisag sa kawalan ng—ang kawalan ng liwanag o kaliwanagan. Kapag nasa kadiliman ka, kikilos ka sa pamamagitan ng iyong imahinasyon at kadalasang masasaktan ka. Ganyan sa kaharian ng kadiliman ni Satanas. Ang mga naroon ay kumikilos sa pamamagitan ng kanilang imahinasyon, at napuno ng kasinungalingan ni Satanas ang kanilang mga imahinasyon. Naroon sila sa espiritwal na kadiliman.

Kung gayon, ang kaharian ni Satanas ay higit na mainam na tawagin, hindi bilang kahariang heograpikal na may takdang hangganan, kundi isang kaharian ng paniniwala—ibig sabihin, paniniwala sa kasinungalingan. Ang kaharian ng kadiliman ay pareho ang kinaroroonan ng kaharian ng liwanag. Ang mga naniniwala sa katotohanan ay kasamang nananahan ng mga naniniwala sa kasinungalingan. [5] Ang ating pangunahing gawain ay ipangaral ang katotohanan sa mga taong naniniwala na sa kasinungalingan. Kapag naniniwala ang isang tao sa katotohanan, nawawala na naman ni Satanas ang isa sa kanyang mga nasasakupan dahil hindi na niya ito maaaring dayain.

Kung gayon pinalalaya natin ang mga di ligtas na tao kay Satanas, hindi sa “paggapos” ng mga masamang espiritu kundi sa pangangaral ng katotohanan. Sinabi ni Jesus, “Malalaman ninyo ang katotohanan, at ang katotohanan ang magpapalaya sa inyo” (Jn. 8:32, idinagdag ang pagdidiin). Tinatanggal ng katotohanan ang espiritwal na pagkabulag.

Nakapaloob sa pahayag na iyon sa Kasulatan sa Ebanghelyo ni Juan, sinabi ni Jesus sa isang di ligtas na tagapakinig:

Ang diyablo ang inyong ama! At ang kagustuhan niya ang ibig ninyong gawin. Noon pa man ay mamamatay-tao na siya. Hindi siya pumanig sa katotohanan kailanman, sapagka’t walang puwang sa kanya ang katotohanan. Likas sa kanya ang magsinungaling, sapagka’t siya’y talagang sinungaling, at siya ang ama ng kasinungalingan. Ayaw ninyong maniwala sa akin sapagka’t katotohanan ang sinasabi ko sa inyo (Jn. 8:44-45, idinagdag ang pagdidiin).

Pansinin ang pagsasalungat na ginawa ni Jesus sa Kanyang Sarili at ang diyablo. Nagsasalita Siya ng katotohanan; si Satanas ang ganap na sinungaling.

Pansinin rin na kahit sinabi ni Jesus sa Kanyang mga tagapakinig na sila ay sa kanilang ama, ang diyablo, at kahit na inilantad Niya si Satanas bilang sinungaling, ipinataw pa rin Niya sa kanila ang tungkuling paniwalaan ang katotohanang binibigkas Niya. Hindi kasalanan ng diyablong bulag sila—ito ay sarili nilang kagagawan. Inakusahan sila ni Jesus. Tinutulungan ni Satanas ang mga taong “nagmamahal sa kadiliman” upang manatili sa kadiliman sa pamamagitan ng pagbibigay sa kanila ng mga kasinungalingang pinaniniwalaan nila. Nguni’t hindi maloloko ni Satanas ang sinumang maniniwala sa katotohanan.

Dahil sa lahat nang ito, ang pangunahing paraan upang maitatabi natin ang kaharian ng kadiliman ay ang pagpapakalat ng liwanag—ang katotohanan ng Salita ng Diyos. Kaya hindi sinabi sa atin ni Jesus, “Humayo kayo sa mundo upang gapusin ang diyablo” kundi, “Humayo kayos a mundo at ipangaral ang magandang balita.” Sinabi ni Jesus kay Pablo na ang layunin ng pangangaral Niya ay upang buksan ang mata ng mga tao “upang ibaling nila ang pansin mula sa kadiliman patungong liwanag at mula sa lupain ni Satanas patungo sa Diyos (Gw. 26:18, idinagdag ang pagdidiin). Nililinaw nito na tinatakasan ng mga tao ang lupain ni Satanas kapag naliliwanagan sila ng katotohanan ng magandang balita at magpasyang ibaling ang pansin mula kadiliman patungong liwanag, at maniniwala sa katotohanan sa halip na kasinungalingan. Ang tanging muog na “ibinabagsak” natin ay ang mga muog ng kasinungalingang naitatak sa isip ng mga tao.

Ito ang Plano ng Diyos (This is God’s Plan)

Huwag kalimutang ang Diyos ang Siyang nagpalayas kay Satanas mula sa langit patungong lupa. Kung ninais Niya ay inilagay Niya si Satanas saanman sa sanlibutan o ibinilanggo ito magpakailanman. Nguni’t hindi Niya ginawa iyon. Bakit? Dahil nais ng Diyos na gamitin si Satanas upang tuparin ang Kanyang ganap na layunin—sng layuning isang araw ay magkaroon ng malaking pamilya ng malayang ahente ng magandang asalg nagmamahal sa Kanya, na piniling manilbihan sa Kanya.

Kung ninais ng Diyos ang isang pamilya ng mga anak na magmamahal sa Kanya, dalawang bagay ang kailangan. Una, kailangan Niyang lumikha ng mga taong may malayang kapasyahan, dahil ang pundasyon ng pag-ibig ay malayang kapasyahan. Hindi makapangingibig ang mga robot at makina.

Pangalawa, kailangan Niya silang subukin sa isang kapaligirang ihaharap sila sa pagpipiliang susunod o di susunod, ang umibig o mamuhi sa Kanya. Ang mga malayang ahente ng magandang asal ay kailangang subukin. At kung magkakaroon ng pagsubok ng katapatan,kailangang magkaroon ng tuksong susubok ng walang-katapatan. Kung gayon, mag-uumpisa tayong umintindi kung bakit inilagay ng Diyos si Satanas sa lupa. Tutuparin ni Satanas ang katungkulang maging pagpipilian ng pagiging matapat ng sangkatauhan. Pahihintulutan siya (nang may hangganan) upang impluwensiyahan ang sinumang bukas sa kanyang mga kasinungalingan. Dapat pumili ang lahat: Maniniwala ba ako sa Diyos o kay Satanas? Pagsisilbihan ko ba ang Diyos o si Satanas? Napagtatanto man ng mga tao o hindi, lahat sila ay nakapagpasya na. ang atinggawain ay hikayating ang mga taong nakagawa ng maling pasya upang magsisi at maniwala sa magandang balita, na siyang paggawa ng tamang kapasyahan.

Hindi ba’t ito ang nangyari sa Hardin ng Eden? Inilagay ng Diyos ang puno ng karunungan ng mabuti at masama doon at saka pinagbawalan sina Adan at eva na kumain ng bunga nito. Kung ayaw ng Diyos na kumain sila ng bunga nito, bakit Niya inilagay iyon doon? Ang sagot ay nagsibling pagsubok iyon.

Mapapansin din natin na pinahintulutan ng Diyos si Satanas upang tuksuhin si Eba. Muli, kung kailangang masubok ang katapatan, kailangang may tuksong magpapalabas ng kawalang-katapatan. Nagsinungaling si Satanas kay Eba at naniwala ito sa kanya, at gayundin, nagpasya si Eba na ayaw maniwala sa sinabi ng Diyos. Ang resulta? Ibinunyag ng mga unang malayang ahente ng magandang asal ang kawalang-katapatan nasa kanilang puso.

Sa parehong paraan, nasusubok ang bawa’t malayang ahente ng magandang asal sa kanyang buong buhay. Ibinunyag ng Diyos ang Kanyang Sarili sa pamamagitan ng Kanyang nilikha, kaya lahat ay nakakakitang may kagila-gilalas na Diyos (tingnan ang Ro.1:19-20). Binigyan ng Diyos ang bawa’t isa sa atin ng konsensya, at sa kaibuturan ng ating puso, alam natin ang mabuti at masama (tingnan ang Ro. 2:14-16). Pinahintulutan si Satanas at kanyang masasamang espiritu, sa paraang may hangganan, upang magsinungaling at manukso ng mga tao. Ang resulta’y bawaa’t malayang ahente ng magandang asal ay sinusubok.

Ang malungkot na katotohanan dito ay nagrebelde ang bawa’t malayang ahente ng magandang asal at “ipinalit ang katotohanan ng Diyos sa kasinungalingan” (Ro. 1:25). Nguni’t mapapasalamatan natin ang Diyos, na naglaan Siya ng panubos para sa ating mga kasalanan at isang paraang maipanganak sa Kanyang pamilya. Ang mapagtiis na kamatayan ni Jesus ang tanging ganap na kasagutan sa ating problema.

Ang Pandaraya ni Satanas, Ngayon at sa Susunod (Satan’s Deception, Now and Later)

Kung gayon naiintindihan natin na ang isang dahilan kung bakit pinahihintulutan ang diyablo at kanyang rebeldeng hukbo upang umiral sa planetang ito: upang dayain ang mga umiibig sa kadiliman.

Mapapatutunayan pa ang katotohanang ito kapag isinaalang-alang natin na ayon sa aklat ng Pahayag, isang araw ay gagapusin ng isang kampon si Satanas at ibibilanggo sa loob ng isang libong taon. Ang dahilan ng kanyang pagkabilanggo? “ Upang hindi na niya muling dayain ang mga bansa” (Pah. 20:3). Sa Milenyo, personal na pamamahalaan ni Jesus ang sanlibutan mula sa Jerusalem.

Nguni’t pagkatapos ng sanlibong taong iyon, sandaling palalayain si Satanas. Ang resulta? Siya “ay darating upang dayain ang mga bansang nasa apat na sulok ng lupa” (Pah. 20:8).

Kung ayaw ng Diyos na dayain ni Satanas ang mga tao sa panahong iyon, bakit Niya ito palalayain? Lalo na dahil sa katotohanang ibinilanggo na noon ng Diyos si Satanas “upang hindi na muling makapandaya ng mga bansa”?

Siyempre, nanaisin ng Diyos na hindi na muling makapandaya si Satanas kaninuman. Nguni’t alam Niyang ang tanging taong madadaya ni Satanas ay ang mga hindi naniniwala sa mismong sinabi Niya. Madadaya lamang ni Satanas ang mga tumatanggi sa katotohanan, kaya pinahihintulutan siya ng Diyos na umiral na ngayon, at kung bakit pahihintulutan siyang iiral pa sa susunod. Habang dinadaya ni Satanas ang mga tao, ang kalagayan ng puso ng mga tao ay higit na lilitaw, at maibubukod na ng Diyos ang “trigo sa mga damo” (tingnan ang Mt. 13:24-30).

Ito mismo ang mangyayari sa pagtatapos ni Milenyo kapag napalaya na si Satanas. Dadayain niya ang lahat ng nagmamahal sa kadiliman, at sa panahong iyon ay titipunin nila ang kanilang mga hukbo sa kaligiran ng Jerusalem sa pagtatangkang buwagin ang pamamahala ni Cristo. Ganap na malalaman ng Diyos kung sino ang umiibig sa Kanya at sino ang namumuhi sa Kanya, at kung gayon ay daglian Siyang magpapadala ng “apoy mula sa langit” na “lalamon sa kanila” (Pah. 20:10). Tutuparin ni Satanas ang mga layunin ng Diyos sa panahong iyon tulad ng pagtupad niya ngayon. Dahil dito bukod sa iba pang dahila, kahangalan ang isiping “mabubuwag natin ang mga espiritung teritoryal.” Pinahihintulutan silang umiral ng Diyos para sa Kanyang Sariling dahilan.

Ebanghelismong Biblikal (Biblical Evangelism)

Ang payak na katotohanan ay ni si Jesus o sino man sa mga alagad sa Bagong Tipan ang gumawa ng uri ng espiritwal na pakikihamok na inaangkin ng ilan na siyang nawawalang susi sa epektibong ebanghelismo ngayon. Kailanman ay hindi natin makikita sina Jesus, Pedro, Juan, Stephen, Filipo, o Pablo “na nagpapabagsak ng muog” o “gumagapos ng malalakas na tao” sa mga lunsod kung saan sila nangangaral. Bagkus, makikita natin na sinunod nila ang Espiritu Santo tungkol sa kung saan Niya nais na sila’y mangaral; makikita natin silang nangangaral ng payak na magandang balita—na tinatawag ang mga tao upang magsisi at manampalataya kay Cristo—at makikita natin silang nasisiyahan sa kamangha-manghang bunga. At sa mga kasong nangangaral sila sa hindi bukas na mga taong tumatanggi sa magandang balita, hindi natin sila nakikitang “gumagawa ng espiritwal na pakikihamok upang hindi maipagpapatuloy ni Satanas ang pagbulag sa kanilang mga isip.” Bagkus, makikita natin silang “nagpapagpag ng alikabok sa kanilang paa” na tulad ng iniutos ni Jesus at tumutuloy sa susunod na lunsod (tingnan ang Mt. 10:14; Gw. 13:5)

Kamangha-manghang maaangkin ninuman na ang “pagbubuwag ng mga muog” at “paggapos sa malalakas na tao” ay kinakailangan sa isang matagumpay na ebanghelismo samantalang may napakaraming libong halimbawa ng dakilang revival sa kasaysayan ng iglesia na hindi ginagamitan ng “espiritwal na paghahamok.”

“Nguni’t gumagana ang aming teknik!” ang sasabihin ng isa. “Mula nang simulan namin ang ganitong uri ng espiritwal na paghahamok, higit na maraming tao ang naliligtas kaysa noon.”

Kung totoo iyan, sasabihin ko kung bakit. Ito ay dahil dahil higit na maraming pag-aaral ng kasulatan at ebanghelismong ginagawang sabay, o kaya ay isang grupo ng tao ang biglang naging bukas sa magandang balita .

Ano ang sasabihin mo kung sinabi sa iyo ng isang ebanghelista, “Ngayong gabi, bago ako mangaral sa revival service, kumain ako ng tatlong saging. At nang mangaral ako, labing-anim na tao ang naligtas. Sa wakas ay nakahanap ako ng sikreto ng epektibong ebanghelismo! Mula ngayon, titiyakin kong kakain ako ng tatlong saging bago mangaral!”?

Siguradong sasabihin mo sa ebanghelistang iyon, “Ang pagkain mo ng tatlong saging ay walang kinalaman sa pagkakaligtas ng labinganim na taong iyon. Ang susi sa iyong tagumpay ay ipinangaral mo ang magandang balita, at may labing-anim na taong bukas na nakikinig.”

Tumutupad ang Diyos sa Kanyang Salita. Kung nangangako ang Diyos, at may isang nakakatupad ng kundisyon sa sinasabing pangako, tutuparin ng Diyos ang Kanyang pangako, kahit na gumagawa ang taong iyon ng ibang bagay na hindi ayon sa kasulatan.

Totoo ito sa kasalukuyang umiiral na espiritwal na pakikihamok. Kung magsimula kang magpamigay ng mga polyeto at “gumagapos sa malakas na tao” sa iyong lunsod, isang tanging bahagdan ng tao ang maliligtas. At kung magsisimula ka lang na magpamigay ng mga polyeto na hindi gagapos sa malakas na tao, parehong bahagdan ng mga tao ang maliligtas.

Paano Manalangin ayon sa Kasulatan Para sa isang matagumpay na Ani (How to Pray Scripturally for a Spiritual Harvest)

Paano tayo mananalangin para sa mga di ligtas na tao? Una kailangan nating maintindihang walang instruksiyon sa Bagong Tipang sinasabihan tayong manalangin upang iligtas ng Diyos ang mga tao, ni walang tala ang sinumang sinaunang Cristianong nananalangin nang ganoon. Ang dahilan ay dahil sa paninindigan ng Diyos, ginawa na Niya ang lahat ng kailangan Niyang gawin upang maligtas ang lahat sa mundo. Lubos ang pagnanais Niya upang maligtas sila na ibinigay Niya ang Sarili Niyang Anak upang mamatay sa krus.

Nguni’t bakit hindi pa ligtas na ang lahat? Dahil hindi lahat ay naniwala sa magandang balita. At bakit sila hindi naniwala? Dalawa lamang ang dahilan: (1) Maaaring hindi pa nila narinig ang magandang balita, o (2) narinig na nila ang magandang balita at tinanggihan nila ito.

Kaya ang pananalangin ayon sa kasulatan para sa mga di ligtas ay manalanging magkaroon sila ng pagkakataong marinig ang magandang balita. Halimbawa, sinabi sa atin ni Jesus “Ang ani ay sagana, nguni’t kakaunti ang manggagawa; kaya makiusap sa Panginoon upang magpadala ng manggagawa sa Kanyang ani” (Lu.10:2, idinagdag ang pagdidiin). Upang marinig ng mga tao ang magandang balita at maligtas, kailangang sabihin sa kanila ang magandang balita ng isang tao. Kaya kailangan nating manalangin sa Diyos upang magpadala ng tao sa kanila.

Nang nanalangin ang sinaunang iglesia tungkol sa isang espiritwal na ani, nanalangin sila, “Grant that Thy bond-servants may speak Thy word with all confidence, while Thou dost extend Thy hand to heal, and signs and wonders take place through the name of Thy holy servant Jesus” (Gw. 4:29-30, idinagdag ang pagdidiin).

Humihingi sila ng (1) pagkakataon upang mapangahas nilang maipangaral ang magandang balita o di kaya’y (2) kapangahasan upang ipangaral ang magandang balita sa mga pagkakataong alam nilang magiging kanila. Inasahan din nila ang Diyos upang kumpirmahin ang magandang balita sa pamamagitan ng mga pagpapagaling, mga tanda at mga kababalaghan. Ang mga iyon ay panalangin ayon sa kasulatan, at pansinin na ang layunin ay bigyan ng pagkakataon ang mga tao upang mapakinggan ang magandang balita. Sinagot ng Diyos ang kanilang panalangin: “Pagkatapos nilang manalangin,nayanig ang kanilang pinagtitipunan. Silang lahat ay napuspon ng Espiritu Santo, at buong tapang na nangaral ng salita ng Diyos” (Gw. 4:31).

Ano ang palagay ni Pablo sa kung paano manalangin ang mga Cristiano tungkol sa pagkakaroon ng espiritwal na ani? Inutusan ba niya sila upang hingin sa Diyos na iligtas ang higit na maraming tao? Hindi, basahin ang sinabi niya:

Mga kapatid, bilang pagtatapos, ipanalangin ninyo kami upang ang salita ng Panginoon ay mabilis na lumaganap at pahalagahan ng lahat, tulad ng ginagawa ninyo (2 Tes. 3:1, idinagdag ang pagdidiin).

Ipanalangin din ninyong ako’y pagkalooban ng wastong pananalita upang buong tapang kong maipahayag ang hiwaga ng Magandang Balitang ito. Dahil sa Magandang Balitang ito, ako’y isinugo, at ngayo’y nakabilanggo. Kaya’t ipanalangin ninyong maipahayag ko ito nang buong tapang gaya ng nararapat (Efe. 6:19-20, idinagdag ang pagdidiin).

Kahit ligtas o hindi ang mga tao ngayon ay higit na nakadepende sa kanila kaysa sa Diyos, kaya dapat ang panalangin natin ay upang marinig ng mga tao ang magandang balita at upang tulungan tayo ng Diyos na maipamahagi ito. Sasagutin ng Diyos ang ating panalangin, nguni’t hindi pa rin iyan katiyakan na maliligtas ang sinuman, dahil binibigyan ng Diyos ang mga tao ng karapatang gumawa ng sariling pagpapasya. Ang kaligtasan nila ay nakadepende sa kanilang tugon sa magandang balita.

Mito #7: Kapag nagkakasala ang isang Cristiano, binubuksan niya ang pinto upang dumating at Manahan sa kanya ang isang demonyo.” (Myth #7: “When a Christian sins, he opens the door for a demon to come and live in him.”)

Totoo na kapag nagkakasala ang isang Cristiano, maaaring dahil sumuko siya sa isang tukso mula sa isang masamang espiritu. Nguni’t ang pagsuko sa mungkahi ng isang masamang espiritu ay hindi nangangahulugang mismong ang masamang espiritu ay talagang makapananahan sa mananampalataya. Kapag nagkasala tayo bilang mga Cristiano, pinuputol natin ang atingpakikipagkapwa sa Diyos dahil sinuway natin Siya (tingnan ang 1 Juan 1:5-6). Nakokonsensya tayo. Nguni’t hindi natin pinutol ang ating ugnayan sa Kanya, dahil anak pa rin Niya tayo.

Kung ikukumpisal natin ang ating mga kasalanan, “Lilinisin tayo sa lahat n gating kasalanan, sapagka’t Siya’y tapat at matuwid” (1 Juan 1:9). Kung magkagayon, ang pakikipagkapwa natin sa Kanya ay nabuong muli. Pansinin na hindi sinabi ni Juan na kailangan nating luminis mula sa nananahang demonyo kapag nagkasala tayo.

Bawa’t Cristiano ay nahaharap sa araw-araw na tukso sa mundo, sa laman at sa diyablo. Isinulat ni Pablo na totoong may labanan tayo sa iba-ibang masamang espiritu (tingnan ang Efe. 6:12). Kung gayon, bahagyang tinutuligsa ang bawa’t mananampalataya ng mga espiritung demonyo. Karaniwan iyan, at tungkulin nating labanan ang diyablo at mga demonyo sa pamamagitan ng pananampalataya sa Salita ng Diyos (tingnan ang 1 Ped. 5:8-9). Kapag naniniwala tayo ay kumikilos ayon sa sinabi ng Diyos, iyan ay paglaban sa diyablo.

Halimbawa, kung nagdadala si Satanas ng mga malulungkot na isipan, kailangan nating mag-isip ng kasulatang lalaban sa kalungkutan, at sundin ang Salita ng Diyos na “magalak kayong lagi” (1 Tes. 5:16) at “magpasalamat kayo sa Diyos sa lahat ng pagkakataon” (1 Tes. 5:18). Tungkulin nating kumilos ayon sa Salita ng Diyos at palitan ang mga isipang maka-Satanas ng isipang maka-Diyos.

Kailangan nating kilalanin na bilang malayang ahente ng magandang asal, maaari tayong mag-isip ng gusto nating isipin. Kung laging pinipili ng isang mananampalataya ang makinig at sumuko sa mga mungkahi ng masasamang espiritu, talagang bubuksan niya ang kanyang isip upang matalo, na isa lamang kalagayang higit na bukas at tinatalo ng maling kaisipan. Kung pipiliin niyang higit pang susuko, maaari siyang masapian ng isang tanging uri ng maling pag-iisip, na pambihira para sa isang Cristiano, nguni’t maaariong mangyari. Gayumpaman, kapag nag nasapiang Cristiano ay magnasang lumaya, ang gawin lang niya ay lakasan ang loob upang isipin at sumuko sa Salita ng Diyos at labanan ang diyablo.

Nguni’t ma-sasapian ba siya? Kung pinagpasyahan niya, mula sa puso, nang hindi pinipilit, na tanggihan si Cristo at tuluyan Siyang layuan. Kung magkagayon, siyempre, hindi na siya Cristiano [6] at maaaring masapian—kung higit pa niyang isuko ang kanyang sarili sa masamang espiritung nananaig sa kanya. Nguni’t malayo iyan sa idea ng pagbukas ng pinto para makapanahan ang masamang espiritu sa iyo sa pamamagitan ng paggawa ng isang kasalanan.

Isang katotohanan na walang isa mang halimbawa sa Bagong Tipan ng sinumang Cristianong sinapian ng isang demonyo. Ni isang mapanganib na babala sa mga Cristiano tungkol sa posibilidad ng pananahan sa kanila ng demonyo. Ni walang instruksiyon tungkol sa kung paano palayasin ang demonyo sa kapwa-Cristiano.

Ang totoo niyan, bilang Cristiano, hindi natin kailangang palayasin ang mga demonyong nananahan sa atin—ang kailangan natin ay pabaguhin ang atingmga isipan sa Salita ng Diyos. Ayon iyan sa kasulatan. Isinulat ni Pablo:

Huwag kayong makiayon sa takbo ng mundong ito. Mag-iba kayo sa pamamagitan ng pagbabago ng inyong iniisip upang maunawaan ninyo ang kalooban ng Diyos; kung ano ang mabuti, kalugud-lugod at ganap na kalooban (Ro. 12:2).

Kapag nalinisan na ang ating isipan sa mga lumang padron ng pag-iisip at napabago ng katotohanan ng Salita ng Diyos, makukuha natin ang tagumpay sa makasalanang mga ugali at mamuhay sa isang palagiang paraang tulad-ni-Cristo. Ang katotohanan ang siyang magpapalaya sa atin (Juan 8:32). Napapabago tayo habang pinababago natin ang ating kaisipan, hindi dahil pinalayas natin ang lahat ng mga demonyo.

Kung gayon ay bakit maraming Cristiano ang nanunumpang nagkaroon sila ng isang demonyo (o maraming demonyo) na napalayas sa kanila? Isang posibilidad ay naisip lang nila na nagkaroon sila ng isang demonyo na napalayas din. Maraming Cristiano ang gullible at kulang sa kaalaman sa Salita ng Diyos, kaya madali silang malansi ng mga “ministro ng kaligtasan” na minamanipula ang sikolohiya ng mga tao upang isipin nilang nagkaroon sila ng demonyo. Kapag nakumbinsi ang mga tao na may demonyong nananahan sa kanila, natural na makikipagtulungan sila sa sinumang mukhang may kumpiyansa sa sariling magpaalis ng demonyo.

Isa pang totoong posibilidad ay ang mga taong nabanggit na napalayas sa kanila ang demonyo ay hindi tunay na mananampalataya kayh Cristo sa panahon ng kanilang pagkakaligtas, kahit na ang akala nila ay mananampalataya sila. Ang modernong magandang balita, na talamak na salungat sa magandang balitang biblikal, ay nakadaya ng marami upang isipin nilang sila’y Cristiano kahit di sila naibubukod sa mga di-Cristiano at hindi si Jesus ang kanilang Panginoon. Sa Kasulatan, makikita natin na kung naniniwala ang mga tao sa magandang balita at naipanganak muli, ang mga nakatira sa kanilang demonyo ay kusang lalayas (tingnan ang Gw. 8:5-7). Hindi sasapian ng mga demonyo ang mga taong pinananahanan ng Espiritu Santo, at nananahan ang Espiritu Santo sa lahat ng taong naipanganak na muli.

Mito #8: Sa pamamagitan ng pag-aaral sa kasaysayan ng isang lunsod, malalaman natin kung aling masamang espiritu ang nagdodomina rito, at kung gayon ay higit itong epektibo sa es[piritwal na pakikihamok at sa huli ay ebanghelisasyon.” ( Myth #8: “Through studying the history of a city, we can determine which evil spirits are dominating it, and thus be more effective in spiritual warfare and ultimately in evangelization.”)

Bata yang mitong ito sa maraming ideang hindi masusuportahan ng Kasulatan. Isa sa naturang idea ay matagal na nananatili ang teritoryal na espiritu. Ibig sabihin, ang mga nanahan sa isang rehiyon sa nakaraang daan-daang taon ay sinasabing nandoon pa. Kaya, kung alam natin na itinayo ang lunsod ng mga makasariling tao, maipapalagay natin na may mga makasariling espiritung nagdodomina sa lunsod na iyon ngayon. Kung ang lujnsod ay minsang lumang purok ng mga Indian, maipapalagay natin na ang mga espiritu ng shamanismo at pangkukulam ang nagdodomina sa lunsod ngayon. At marami pang iba.

Nguni’t totoo ba na ang nasabing masasamang pinuno at kapangyarihang nanirahan sa isang heograpikal na lugar daan-daang taon na ana nakaraan ay naroroon pa ngayon? Maaari, nguni’t hindi kailangan.

Isaalang-alang ang kuwentong tiningnan natin sa aklat ni Daniel. Ang walang pangalang anghel na tinulungan ni Miguel upang labanan ang “prinsipe ng Persia” ang nagsabi kay Daniel, Babalik na ako upang labanan ang prinsipe ng Persia; kaya aalis na ako, at ngayon, ang prinsipe ng Grecia ay darating na” (Dan. 10:20, idinagdag ang pagdidiin). Sinasabi sa atin ng kasaysayan na ang Persian Empire ay nahulog sa kamay ng mga Griego sa pamamagitan ng mga laban ni Alexander the Great. Nguni’t alam ng walang pangalang anghel na ito ang mga maaaring mangyaring pagbabago sa espiritwal na lupain—darating ang “prinsipe ng Grecia.”

Nang talagang dumating ang principe ng Grecia, namahala ba siya sa espiritwal na lupain sa Greek Empire na tulad ng pamamahala ng prinsipe ng Persia sa espiritwal na lupain sa Persian Empire? Paraang makatwirang pagpapalagay iyan, at kung magkagayon, nagbago ng kinalalagyan ang mga matataas ang ranggong masamang espiritu, dahil ang Greek Empire ay may malawak na territoryong kasama ang halos lahat ng teritoryo ng Persian Empire. Kapag may mga political na pagbabago sa lupa, may posibilidad na may pagbabago sa kaharian ng kadiliman. Nguni’t ang totoo ay, hindi natin basta malalaman hangga’t hindi ito ibinubunyag ng Diyos sa atin.

Magkagayon ma, hindi mahalaga kung anong partikular na espiritu ang namumuno sa isang lugar, dahil wala tayong magagawa sa pamamagitan ng “espiritwal na paghahamok,” na napatunayan na.

Sobrang Pag-uuri ng Masasamang Espiritu (Over-Categorizing Evil Spirits)

Dagdag pa, isang pagpapalagay para sa atin ang isiping may mga namamahalang espiritu na daalubhasa sa ispesipikong kasalanan. Ang buong konsepto ng pagkakaroon ng “espiritu ng pagkagahaman,” “espiritu ng pagkahilig sa laman,” “relihiyosong espiritu,” “espiritu ng labanan,” at marami pang iba, ay hindi suportado ng Kasulatan, maging ang ida na ang iba-ibang uri ng espiritung iyon ay umiiral sa matataas na ranggo ng masasamang espiritung namamahala ng kaharian ng kadiliman.

Kamangha-mangha sa mga kailanman ay hindi pinag-aralan nang masinsinan ang apat na Ebanghelyo, may tatlong ispesipikong uri lamang ng demonyong pinalayas ni Jesus: Minsan isang “bobong demonyo” ay nabanggit (Lu.11:14), minsan mababasa natin ang “bingi at piping espiritu” (Mc. 9:25), at higit sa isang pagbanggit sa “hindi malinis na espiritu,” na mukhang kasama ang lahat ng demonyhong pinalayas ni Jesus, pati na iyong “bingi at pipi” (tingnan ang Mc. 9:25).

Hindi ba maaaring ang “bingi at piping espiritu” ay nakagawa ng isang bagay maliban sag awing bingi at pipi ang isang tao? Walang dudang magagawa niya ito, dahil ginawa niyang magkaroon din ng terrible seizures ang batang lalaki sa Mc. 9. Kung gayon “bingi at pipi” ay maaaring hindi pagbanggit sa ispesipikong uri ng espiritu kundi isang simpleng pagbanggit sa kung paano nito sinasaktan ang isang tanging tao. Ang ilan sa atin ang naging “baliw-sa-uri” tungkol sa mga demonyo, na hinihigitan nang husto ang pagbubunyag ng biblia.

Sa buong Lumang Tipan, ang tanging ispesipikong espiritung napangalanan na maaaring maituring na ispesipikong masasamang espiritu ay ang “nandadayang espiritu” (1 Ha. 22:22-23), isang “espiritu ng distorsyon” (Isa. 19:14), at isang “espiritu ng harlotry” (Hos. 4:12; 5:4). Tungkol sa una at pangalawa, talagang lahat ng masasamang espiritu ay maituturing na “mandarayang espiritu” at “espiritu ng distorsyon.” Tungkol sa pangatlo, ang pariralang “espiritu ng pagpuputa” ay hindi kinakailangang isang pagbanggit sa ispesipikong masamang espiritu, kundi isang umiiral na saloobin. [7]

Sa buong aklat ng mga Gawa, ang tanging pagkakataong nabanggit ang ispesipikong masamang espiritu ay sa Gw.16:16, na mababasa natin ang isang batang babaing nagkaroon ng “espiritu ng divination.” At sa lahat ng mga sulat, ang tanging uri ng ispesipikong masasamang espiritung nabanggit ay ang mga “mandarayang espiritu” (1 Tim. 4:1) na, muli, ay maaaring paglalarawan ng alinmang masamang espiritu.

Dahil sa ilang pagbanggit sa ispesipikong uri ng demonyo sa Biblia, nakakamanghang basahin ang ilan sa mga modernong listahang naglalaman ng daan-daang iba-ibang uri ng demonyong maaaring Manahan sa mga tao at mamahala sa mga lunsod.

Hindi natin dapat ipagpalagay na may pag-uuri-uri, sa ispesipikong kasalanan, o anumaang higit na mataas na ranggo ng masasamang espiritu. Isang pagpapalagay ang sabiging, “Dahil napakaraming pagsusugal sa lunsod na iyon, maaaring may mga espiritu ng sugal doon.”

Naninigarilyong Espiritu? (Smoking Spirits?)

Isipin ang kahangalan ng isang taong nagsabing, “Marahil ay napakaraming naninigarilyong espiritu sa lunsod na iyan, dahil napakarami roon ang naninigarilyo.” Ano ang ginagawa ng mga “naninigarilyong espiritu doon bago nagkaroon ng mga lunsod? Nasaan sila noon? Ano ang ginagawa nila bago ginamit sa paninigarilyo ang tabako? Ang dahilan ba ng pagkakaroon ng higit na kaunting maninigarilyo ay ang ilan sa mga “naninigarilyong demonyo” ay namamatay o lumilipat sa bagong teritoryo?

Nakikita ba ninyo ang kahangalan ng pagsabi natin ng mga tulad ng, “Ang lunsod na iyan ay kontrolado ng espiritu ng pagkahilig sa laman, kaya napakaraming bahay ng prostitusyon doon”? ang totoo ay saanman hindi pinagsisilbihan ng mga tao si Cristo, naroroon ang kaharian ng kadiliman. Maraming masasamang espiritu ang umiiral sa madilim na lupaing iyon na umaakit sa kanilang mga subject upang magkasala at magpaptuloy sa kanilang pagrerebelde laban sa Diyos. Tutuksuhin ng mga espiritung iyon ang mga tao sa lahat ng uri ng kasalanan, at sa ibang lugar, higit na susuko ang mga tao sa isang uri ng kasalanan kaysa sa ibang kasalanan. Ang tanging pag-asa nila ay ang magandang balitang inatasan tayong ipangaral.

Kahit na may ispesipikong uri ng masasamang espiritu na dalubhasa sa tanging kasalanan at namamahala sa tanging heograpikal na lugar, hindi tayo matutulungan kahit alamin natin, dahil wala tayong magagawa upang alisin sila. Ang tungkulin natin ay manalangin (sa isang panalanging ayon sa kasulatan) para sa mga tao roon na nadaya at ipangaral sa kanila ang magandang balita.

Ang tanging mainam na magagawa ng pag-alam sa pinaka-umiiral na kasalanan sa isang lunsod ay upang ipangaral natin ang higit na nakaka-convit na mensahe sa mga di ligtas na naninirahan doon—sa pamamagitan ng ispesipikong pagpapangalan ng mga kasalanan nila sa harap ng Diyos. Nguni’t hindi kailangang magsaliksik sa kasaysayan ng isang lunsod upang malaman iyan. Ang tanging kailangang gawin ay dumalaw sandali at panatilihing bukas ang mga mata at taynga. Sa kalaunan, lilitaw ang mga kasalanang umiiral doon.

Bilang pangwakas, walang halimbawa sa Bagong Tipan ng sinumang gumagawa ng “espiritwal na pagmamapa” bilang paraan ng paghahanda sa espiritwal na paghahamok o ebanghelisasyon. Ni walang instruksiyon sa mga sulat upang gawin ito. Sa Bagong Tipan, sinunod ng mga alagad ang Espiritu Santo tungkol sa kung saan sila mangangaral, matapat na ipinangaral ang ebanghelyo at hinikayat ang mga tao upang magsisi, at nagtiwala sa Panginoon upang kumpirmahin ang salita sa pamamagitan ng sumusunod na mga tanda. Gumana naman ang kanilang metodo.

Mito #9: “Kailangang palayain ang ilan Cristiano mula sa sumpang galing sa mga henerasyon o kay satanas.” (Myth 9: “Some Christians need to be set free from generational or satanic curses.”)

Ang buong idea ng “sumpang galing sa henerasyon” ay nanggaling sa apat na pahayag sa Kasulatang nakikita sa Lumang Tipan na nagsasabi ng pare-parehong usapin. Sila ay ang Exodo 20:5; 34:7; Bilang 14:8 at Deuteronomio 5:9. Tingnan natin ang Bilang 14:18:

Si Yahweh ay hindi madaling magalit, mahabagin at handang magpatawad. Subali’t hindi Niya ipinagwawalang-bahala ang kasamaan, sapagka’t ang kasalanan ng mga magulang ay kanyang sisingilin hanggang sa ikatlo at ikaapat na salinlahi (idinagdag ang pagdidiin).

Paano natin intindihin ang pahayag na ito ng? Ibig sabihin ba nito na magbibigay ng sumpa ang Diyos o parusahan ang isang tao dahil sa kasalanan ng kanyang mga magulang, mga lolo at lola, mga o mga kanunu-nunuan? Paniniwalaan ba natin na maaaring patawarin ng Diyos ang kasalanan ng isang tao kapag naniwala siya kay Jesus nguni’t parusahan siya dahil sa kasalanan ng kanyang mga kanunu-nunuan?

Talagang hindi, kundi matuwid na maaakusahan ang Diyos na Siya ay napaka-walang katuwiran at mapagpanggap. Siya Mismo ang nagpahayag na mali ang pagpaparusa sa isang tao dahil sa kasalanan ng kanyang mga magulang:

“Maaaring itanong mo kung bakit hindi dapat pagdusahan ng anak ang kasalanan ng ama. Sapagka’t matuwid ang mga gawa ng anak, sumunod siyang mabuti sa aking mga tuntunin, kaya dapat siyang mabuhay. Ang nagkasala ang dapat mamatay. Ang anak ay di dapat magdusa dahil sa kasalanan ng ama, at ang ama ay di dapat magdusa dahil sa kasamaan ng anak. Ang matuwid ay mabubuhay dahil sa kanyang pagiging matuwid at ang masama ay mamamatay sa kanyang kasamaan” (Eze. 18:19-20, idinagdag ang pagdidiin).

Dagdag pa, sa ilalim ng Kautusan ni Moises, iniutos ng Diyos na ni ang ama o ang anak ang aako ng kaparusahan dahil sa kasalanan ng isa sa kanila:

Hindi dapat parusahan ng kamatayan ang mga magulang dahil sa krimeng nagawa ng anak ni ang anak dahil sa krimeng nagawa ng magulang; ang mismong maysala lamang ang dapat patayin (Deut. 24:16).

Walang posibilidad na ang isang Diyos ng pag-ibig at katuwiran ay maaaring isumpa o parusahan ang isang tao dahil sa kasalanan ng kanyang ninuno. [8] Kaya ano ang ibig sabihin ng Kasulatan kapag sinasabi nitong “sapagka’t ang kasalanan ng mga magulang ay Kanyang sisingilin hanggang sa ikatlo at ikaapat na salinlahi”?

Maaaring ibig sabihin nito na sinisisi ng Diyos ang mga tao dahil sa makasalanang halimbawang ipinakikita nila sa kanilang mga anak, at kung gayon bahagyang sinisisi Niya sila sa kasalanan ng kanilang mga anak dahil sa kanilang impluwensiya. Bahagyang sinisisi ng Diyos ang mga tao, dahil sa kanilang masamang impluwensiya, sa kasalanan ng kanilang kaapu-apuhan! Ganyan ang kabanalan ng Diyos. At walang magsasabing hindi Siya matuwid dahil dito.

Pansinin na sinasabi ng tinitingnan nating pahayag “ang kasalanan ng mga magulang ay Kanyang sisingilin sa salinlahi.” Ang kasalanan ng mga magulang sa kanilang mga anak ang dinadalaw.

Kung gayon, ang buong idea ng “sumpang galing sa henerasyon” ay isang pamahiin, at isang masamang paniniwala, dahil pinalalabas nito na hindi matuwid ang Diyos.

Mga Sumpa ni Satanas? (Satanic Curses?)

Nguni’t paano ang mga “sumpa ni Satanas”? Una, walang nasasaad sa buong Biblia na nagpapakitang “naisusumpa” ni Satanas ang sinuman, ni mga halimbawang ginawa niya ito. Tunay na makikita nating sinasaktan ni Satanas ang mga tao sa Biblia, nguni’t kailanman ay hindi natin siya nakikitang “nagbibigay ng sumpa” sa isang pamilya na nagreresulta sa patuloy na pagkakaroon nila ng malas pati na sa mga susunod sa kanila.

Bawa’t Cristiano ay harassed ni Satanas at masasamang espiritu (nang bahagya) sa tanang buhay niya, nguni’t hindi ibig sabihin nito na kailangan ng sinuman sa atin ang isang tao upang “putulin ang isang sumpang galing kay Satanas” na naipamana sa atin

ng ating mga magulang. Ang kailangan nating gawin ay panindigan ang Salita ng Diyos at labanan ang diyablo sa pamamagitan ng pananampalataya, na sinasabi ng Kasulatang gawin natin (tingnan ang 1 Ped. 5:8-9).

Sa Biblia, ang Diyos ang may kapangyarihang magbigay ng pagpapala at sumpa (tingnan ang Gen. 3:17; 4:11; 5:29; 8:21 ; 12:3; Bil. 23:8; Deut. 11:26; 28:20; 29:27; 30:7; 2 Cron. 34:24; Awit. 37:22; Kaw. 3:33; 22:14; Panag. 3:65; Mal. 2:2; 4:6). Isumpa man tayong iba sa pamamagitan ng kanilang bibig, nguni’t walang kapangyarihan ang kanilang mga sumpa upang saktan tayo:

Ang sumpang di nararapat ay hindi tatalab, tulad lang ito ng ibong di dumadapo at lilipad-lipad (Kaw. 26:2).

Tama si Balaam nang, pagkatapos siyang bayaran ni Balak upang isumpa ang mga anak ng Israel, sinabi niya, “Ang pinagpala ng Diyos ay paano ko susumpain? Ang binasbasan ni Yahweh, paano ko nga itatakwil?” (Bil. 23:8).

Nilampasan na ng ilang Cristiano ang ideang paglalagay ng sumpa batay sa mga salita ni Jesus sa Mc.11:23: “Tandaan ninyo ito: kung kayo’y nananampalataya sa Diyos at hindi kayo nag-aalinlangan, maaari ninyong sabihin sa bundok na ito, ‘Umalis ka riyan at tumalon ka sa dagat,’at ito nga ay mangyayari.”

Nguni’t pansinin na walang kapangyarihan sa pagbigkas lamang ng mga salita, kundi sa pananalitang pinaniniwalaan ng puso. Walang paraan upang magkaroon ng pananampalataya ang isang taong sumpa makasasakit ang sumpa niya sa isang tao, dahil ang pananampalataya ang pangakong may kumpiyansa (Heb. 11:1) lang ang pananampalataya sa pamamagitan ng pakikinig sa Salita ng Diyos (Ro.10:17). Maaaring asahan ng isang tao na ang kanyang sumpa ay magbibigay ng kamalasan sa isang tao, nguni’t kailanman ay hindi niya ito mapaniniwalaan, dahil hindi nagbigay ang Diyos ng pangakong nagdudulot-ng-pananampalataya tungkol sa pagsumpa sa iba.

Ang tanging eksepsyon dito ay kung binigyan ng Diyos ang isang tao ng “kaloob na pananampalataya” kasama ng “kaloob na pagpapahayag ng mensaheng galing sa Diyos ” (dalawa sa siyam na kaloob ng Espiritu), na bibigkasin sa pamamagitan ng isang pagpapala o sumpa, na makkikita nating minsan ay ginagawa Niya sa buhay ng ilang tao sa Lumang Tipan (tingnan ang Gen. 27:27-29, 38-41; 49:1-27; Jos. 6:26 kasama ang 1 Ha. 16:34; Huk. 9:7-20, 57; 2 Ha. 2:23-24). Maging sa mga kasong iyon, ang mga pagpapala o sumpa ay nanggaling sa Diyos, hindi sa tao. Kung gayon, ang buong idea ng “pagsumpa” ng isang tao sa iba ay isang pamahiin lang. Kaya hindi tayo inutusan ni Jesus na “putulin ang sumpang ibinigay sa atin,” kundi “pagpalain ang nagigibigay ng sumpa sa atin .” Hindi natin kailangang matakot sa sumpa ninuman. Ang matakot sa sumpa ninuman ay pagpapakita ng kakulangan ng pananampalataya sa Diyos. Sa malas, palagi akong nakakikilala ng mga pastor na mukhang higit na may pananampalataya sa kapangyarihan ni Satanas kaysa sa kapangyarihan ng Diyos. Bagama’t naglalakbay ako sa iba-ibang bansa buwan-buwan upang sirain ang kaharian ni Satanas, kailanman ay hindi ako natatakot kay Satanas o anumang sumpang ibinigay sa akin. Walang dahilan upang matakot.

Mga Sumpang Lihim? (Occult Curses?)

Posible bang magkaroon tayo ng sumpang galing kay Satanas dahil sa pakikisangkot natin noon sa lihim na karunungan?

Huwag nating kalimutang kapag naipanganak tayong muli, ligtas na tayo sa kapangyarihan ni Satanas at ng kaharian ng kadiliman (tingnan ang Gw. 26:18; Col. 1:13). Wala nang kapangyarihan sa atin ni Satanas aliban kung ibibigay natin sa kanya. Bagama’t ipinakikita ng Biblia na ang mga Cristiano sa Efeso ay mahigpit na kasangkot sa paggawa ng salamangka bago sila napabagong-muli (tingnan ang Gw.19:18-19), walang talang nagpapakitang pinutol ni Pablo ang anumang “sumpang galing kay Satanas” o panggagapos sa kapangyarihan ni Satanas sa kanila pagkatapos nilang maipanganak muli. Ang dahilan ay kusa silang napalaya sa pananakop ni Satanas sa oras na sila’y unang naniwala kay Jesus.

Gayundin, nang sumulat si Pablo sa mga Cristiano sa Efeso, wala siyang ibinigay na instruksiyon tungkol sa pagpapalaya ninuman mula sa sumpang galing sa henerasyon o kay Satanas. Ang tanging sinabi niya sa kanila ay “huwag bigyan ng pagkakataon ang diyablo” (Efe. 4:27), at “isulot ang baluti ng Diyos” upang matibay nilang malabanan ang mga balak ng diyablo(Efe. 6:11). Ang mga iyon ay napaka-Cristianong tungkulin.

Nguni’t bakit, sa ilang pagkakataon, parang natulungan ang mga Cristiano nang may isang taong pumutol sa isang “sumpang galing sa henerasyon” o “sumpang galing kay Satanas” na angkin nila? Marahil ay ang taong nangailangan ng tulong ay may pananampalatayang lalayas ang diyablo sa oras na ang “sumpa” ay naputol. Ang pananampalataya ang siyang nagpapalayas sa diyablo, at maaaring magkaroon at dapat magkaroon ang bawa’t Cristiano ng pananampalatayang kapag nilalabanan niya ang diyablo, lalayas ito. Nguni’t walang pangangailangang tumawag ng “espesyalistang tagapagligtas” upang mapalayas si Satanas.

Sa pagtatapos, sinasabi ng Biblia sa atin na si Cristo’y “naging sumpa para sa atin,” at dahil doon, “tinubos tayo mula sa sumpa ng Kautusan” (Gal. 3:13, idinagdag ang pagdidiin). Lahat tayo ay nasa ilalim ng sumpa ng Diyos noon dahil nagkasala tayo, nguni’t dahil inako ni Jesus ang ating kaparusahan, napalaya tayo mula sa sumpang iyon. Purihin ang Diyos! Dahil wala hindi na tayo isinumpa, maaari na tayong magalak na pinagpala na tayo “ng bawa’t pagpapalang espiritwal sa mga makalangit na lugar kay Cristo” (Efe.1:3).

Espiritwal na Paghahamok ayon sa Kasulatan (Scriptural Spiritual Warfare)

Natalakay na natin ang maraming modernong mito tungkol sa espiritwal na paghahamok. Nguni’t mayroon bang hugis na ayon sa kasulatan? Oo, at iyan ngayon ang ating magiging pokus.

Marahil ang unang kailangan nating malaman tungkol sa espiritwal na paghahamok ay hindi ito ang dapat na pokus ng ating buhay-Cristiano. Dapat tayong nakapokus kay Cristo, sundin Siya at tumalima sa Kanya, habang patuloy tayong umuunlad upang maging higit na katulad Niya. Maliit lang na bahagdan ng mga panulat sa Bagong Tipan ang tumututok sa paksang espiritwal na paghahamok, na nagpapakita sa atin na dapat ay maliit lang na pokus sa Cristianong pamumuhay.

Ang pangalawang bagay na kailangan nating malaman tungkol sa espiritwal na paghahamok ay sinasabi ng Biblia ang kailangan nating malaman. Hindi natin kailangan ang natatanging kaalaman (o isang mangangaral na nag-aangking may tanging kaalaman) sa mga “malalalim na bagay tungkol kay Satanas.” Simple lang ang biblikal na espiritwal na paghahamok. Ang mga balak ni Satanas ay malinaw na ibinubunyag ng Kasulatan. Lantad na nakabalangkas ang ating mga tungkulin. Sa oras na malaman at paniwalaan mo ang sinabi ng Diyos, tiyak na ang iyong pagkapanalo sa espiritwal na labanan.

Balik sa Umpisa (Back to the Beginning)

Balik tayo sa aklat ng Genesis, kung saan una tayong ipinakilala sa diyablo. Sa mga unang kabanata doon, nagpapakita si Satanas sa hugis ng isang ahas. Kung may dudang ang ahas na ito ay ang diyablo, inaalis ng Pahayag 20:2 ang pagdududa: “Sinunggaban niya ang dragon, ang matandang ahas na walang iba kundi ang Diyablo o Satanas, at ginapos ito sa loob ng sanlibong taon” (idinagdag ang pagdidiin).

Sinasabi sa atin ng Genesis 3:1, “Ang ahas na pinakatuso sa lahat ng hayop na nilikha ng PANGINOONG Yahweh.” Kapag inisip mo kung gaano kagagaling mandaya ang ilang nilikha ng Diyos habang lumalaban sila upang mabuhay at tambangan ang kanilang biktima, maiisip mo kung gaano karunong si Satanas. Sa kabilang dako, hindi marunong-sa-lahat si Satanas na tulad ng Diyos, at dapat ay huwag nating ipagpalagay na hindi tayo kasindunong niya sa ating pagpupumiglas laban sa kanya. Inutusan tayo ni Jesus na maging “marunong tulad ng mga ahas” (Mt. 10:16, idinagdag ang pagdidiin). Inangkin ni Pablo na hindi lingid sa kanya ang mga plano ni Satanas (tingnan ang Cor. 2:11) at ang pagkakaroon natin ng “isipan ni Cristo” (1 Cor. 2:16).

Inilunsad ni Satanas ang kanyang unang nakatalang panlaban sa pagtatanong kay Eva tungkol sa sinabi ng Diyos. Ang sagot niya ay magbubunyag kay Satanas kung may pagkakataon siyang dayain si Eva upang suwayin nito ang Diyos. Walang daan si Satanas upang dayain ang sinumang naniniwala at sumusunod sa sinabi ng Diyos, kaya ang buong estratehiya niya ay umiikot sa mga ideang sumasalungat sa Salita ng Diyos.

Tinanong siya ni Satanas, “Totoo bang sinabi ni Diyos na huwag kayong kakain ng anumang bungangkahoy sa halamanan??” (Gen. 3:1.) Parang nagtutunog na inosenteng tanong sa isang kaswal na nagtatanong, nguni’t talagang alam ni Satanas kung ano ang kanyang layunin.

Sumagot si Eva, “Maaari naming kainion ang anumang bunga sa halamanan, huwag lamang ang bunga ng puno na nasa gitna niyon. Sinabi ng Diyos na huwag naming kakainin ni hihipuin man ang bunga nito; kung kami raw ay kakain nito, mamamatay kami” (Gen. 3:2-3).

Muntik nang maging tama si Eva. Sa katunayan, hindi kailanman sila pinagbawalan ng Diyos na hawakan ang puno ng karunungan ng mabuti at masama, kundi pinagbawalan silang kumain ng bunga nito.

Tunay na alam ni Eva ang katotohanan upang makilala ang sagot ni Satanas: “Hindi talaga kayo mamamatay!” (Gen. 3:4). Siyempre, iyan ay isang hayagang kasalungat sa sinabi ng Diyos, at malayo itong paniwalaan ni Eva agad-agad. Kaya pinatamis ni Satanas ang kasinungalingan niya ng kaunting katotohanan, na lagi niyang ginagawa, na nagiging madaling lunukin. Nagpatuloy siya: “Sinabi lang iyan ng Diyos, sapagka’t alam Niyang kung kakain kayo ng bunga niyon ay makakaunawa kayo. Kayo’y magiging parang Diyos at malalaman ninyo ang mabuti at masama” (Gen. 3:5).

Talagang sinabi ni Satanas ang tatlong bagay na totoo pagkatapos niyang magsinungaling. Alam natin na pagkakain nina Adan at Eva sa ipinagbabawal na bunga, nabuksan ang kanilang mata (tingnan ang Gen. 3:7) na tulad ng sinabi ni Satanas. Dagdag pa, sumunod na sinabi Mismo ng Diyos na naging parang Diyos ang lalaki at nalaman niya ang mabuti at masama (tingnan ang Gen. 3:22). Pansinin: Madalas na pinaghahalo ni Satanas ang katotohanan at kamalian upang dayain ang mga tao.

Pansinin din na sinira ni Satanas ang pagkatao ng Diyos. Ayaw ng Diyos na kumain sina Adan at Eva ng ipinagbabawal na bunga para sa kanilang sariling kalusugan at kaligayahan, nguni’t ginawa ni Satanas na parang may itinatago ang Diyos sa kanila na mabuti. Ang karamihan sa mga kasinungalingan ni Satanas ay sumisira sa katauhan, kalooban, at motibo ng Diyos.

Sa malas, tinanggihan ng unang mag-asawa sa lupa ang katotohanan upang paniwalaan ang isang kasinungalingan, kaya tinanggap nila ang kinalabasan nito. Nguni’t pansinin ang lahat ng elemento ng modernong espiritwal na paghahamok sa kanilang kuwento: ang tanging sandata ni Satanas ay isang kasinungalingang nakalatag sa katotohanan. Humarap sa mga tao ang pagpipiliang paniwalaan ang sinabi ng Diyos o ang sinabi ni Satanas. Ang paniniwala sa katotohanan ay “panananggang pananampalataya” sana nila, nguni’t kailanman ay hindi nila ito iniangat.

Ang Espiritwal na Pakikihamok ni Jesus (Jesus’ Spiritual Warfare)

Habang binabasa natin ang pakikiharap ni Jesus kay Satanas sa Kanyang patukso sa ilang, agad nating makikitang hindi binago ni Satanas ang kanyang mga metodo sa nakaraang sanlibong taon. Ang paraan ng kanyang atake ay pawalang-bisa ang sinabi ng Diyos, dahil aman niyang ang tanging paraan upang talunin ang kanyang kalaban ay kumbinsihin Siyang paniwalaan o sundin ang katotohanan. Ang Salita ng Diyos ay muling nasa gitna ng labanan. Ibinabato ni Satanas ang kanyang kasinungalingan, at sinangga ang mga iyon ni Jesus ng katotohanan. Pinaniwalaan at sinunod ni Jesus ang sinabi ng Diyos. Iyan ang biblikal na espiritwal na pakikihamok .

Naharap si Jesus sa parehong sitwasyong tulad ni Eva, Adan, at tulad nating lahat. Kailangan Niyang magpasya kung makikinig Siya sa Diyos o kay Satanas. Isinagawa ni Jesus ang Kanyang espiritwal na pakikipaglaban gamit ang “tabak ng Espiritu,” ang Salita ng Diyos. Tingnan natin kung ano ang matututuhan natin sa espiritwal na pakikihamok kay Satanas.

Sa pagtingin muli sa pangalawang pagtukso kay Jesus, sinasabi sa atin ni Mateo:

Pagkatapos, dinala Siya ng diyablo sa Jerusalem, ang banal na lunsod, at pinatayo sa taluktok ng Templo. Sinabi nito sa Kanya, “Kung ikaw ang anak ng Diyos, magpatihulog ka, sapagka’t nasusulat, Sa kanyang mga anghel ika’y itatagubilin, at sa kanilang mga kamay, ika’y aalalayan, nang sa mga bato, paa mo’y hindi masasaktan.’” Nguni’t sumagot si Jesus, “Nasusulat din naman, ‘Huwag mong susubukin ang Panginoon mong Diyos’” (Mt. 4:5-7).

Dito, ang pangunahing isyu ay tungkol muli sa sinabi ng Diyos. Inulit pa ni Satanas ang isang sipi mula sa ika-siyamnapu’t isang Awit, nguni’t binaluktot niya ito sa pagtatangkang palitan ito ayon sa hindi intensyon ng Diyos.

Sumagot si Jesus sa pag-uulit sa isang kasulatang nagbigay ng balanseng pagkakaintindi sa pangako ng Diyos ng proteksiyon na makikita sa Awit 91. Ililigtas tayo ng Diyos, kung hindi tayo kikilos nang may kahangalan, “na ilagay Siya sa pagsubok,” na tulad ng sinasabi ng talá sa gilid ng aking Biblia.

Kaya napakahalagang hindi natin hugutin ang mga berso sa kanilang konteksto sa kabuuan ng Biblia. Bawa’t kasulatan ay kailangang balansehin sa sinasabi ng kabuuan ng Biblia.

Ang pagbaluktot ng Kasulatan ay isa sa pinaka-pangkaraniwang taktika ni Satanas sa espiritwal na pakikihamok, at ang malungkot diyan, lubhang nagtatagumpay siya sa paggamit ng taktikang iyan laban sa maraming Cristianong kasangkot sa modernong kilusang espiritwal na pakikihamok. Isang klasikong halimbawa ng nabanggit na pagbabaluktot ay ang paggamit ng biblikal na pariralang “pagbuwag ng mga muog” upang suportahan ang idea ng pagpapabagsak ng masasamang espiritu sa himpapawid. Tulad ng nauna ko nang pagbanggit, ang partikular na pariralang iyan, kapag binasa sa konteksto, ay walang kinalaman sa pagpapabagsak ng masasamang espiritu sa himpapawid. Nguni’t nais isipin ni Satanas na ganoon na nga, kaya masasayang natin ang ating panahon sa pagsigaw sa mga namumuno at kapangyarihan sa langit.

Sa kuwento ni Mateo tungkol sa pangatlong pagtukso kay Jesus, mababasa natin,

Pagkatapos, dinala naman Siya ng diyablo napakataas na bundok at ipinakita sa Kanya ang lahat ng kaharian sa daigdig at ang kapangyarihan ng mga ito. Sinabi ng diyablo sa Kanya, “Ibibigay kio sa iyo ang lahat ng ito kung magpapatirapa Ka at sasamba sa akin.” Kaya’t sumagot si Jesus, “Lumayas ka Satanas! Sapagka’t nasusulat, ‘Ang Panginoon mong Diyos ang dapat mong sasambahin. At Siya lamang ang dapat mong paglilingkuran.’” (Mt. 4:8-10).

Ito ang pagtukso para sa kapangyarihan. Kung sinamba ni Jesus si Satanas, at kung tinupad ni Satanas ang kanyang pangako sa Kanya, naging pangalawang-pinuno sana si Jesus sa kaharian ng kadiliman. Satanas lang. Matatantiya lang natin sa ating mga b angungot kung ano ang nangyari kung sumuko si Jesus sa tuksong iyon.

Pansinin muli na sinagot ni Jesus ang mungkahi ni Satanas sa pamamagitan ng nakasulat na Salita ng Diyos. Napaglabanan ni Jesus ang bawa’t tukso pagsasabing, “Nasusulat.” Tayo rin, ay kailangan makaalam sa Salita ng Diyos at paniwalaan ito kung nais nating hadlangan ang pandadaya at mahulog sa mga patibong ni Satanas. Iyan ang ibig sabihin ng espiritwal na pakikihamok.

Ang Lugar ng Laban (The Battle Ground)

Sa kabuuan, ang tanging kapangyarihan ni Satanas at kanyang mga demonyo ay upang magtanim ng isipan sa mga puso at isip ng mga tao (at pati iyan ay limitado ng Diyos; tingnan ang 1 Cor. 10:13). Dahil diyan, tingnan ang sumusunod na halimbawa ng mga kasulatan:

Kaya’t sinabi ni Pedro, “Ananias, bakit ka nagpadala kay Satanas at nagsinungaling ka sa Espiritu Santo? Bakit mo binawasan ang pinagbilhan mo ng lupa?” (Gw. 5:3, idinagdag ang pagdidiin).

Sa panahon ng hapunan, inilagay na ng diyablo sa isip ni Judas, na anak ni Simon Iscariote, na ipagkakanulo niya si Jesus… (Jn. 13:2, idinagdag ang pagdidiin).

Maliwanag ang sinasabi ng Espiritu na sa mga huling araw ay iiwan ng ilan ang pananampalataya. Susunod sila sa mga mapanlinlang na espiritu at sa mga katuruan ng mga demonyo … (1 Tim. 4:1, idinagdag ang pagdidiin).

Nguni’t nag-aalala akong baka malason ang inyong isipan at mailayo kayo sa tapat at dalisay na pananampalataya kay Cristo ( 2 Cor. 11:3, idinagdag ang pagdidiin).

Huwag ninyong ipagkakait ang inyong sarili sa isa’t isa, malibang pagkasunduan ninyong huwag munang magsiping upang maiukol ninyo ang panahon sa pananalangin. Nguni’t pagkatapos, magsiping na muli kayo upang hindi kayo matukso ni Satanas dahil hindi na kayo makapagpigil (1 Cor. 7:5, idinagdag ang pagdidiin).

Kaya nga, nang hindi na ako makatiis ay nagpadala ako riyan ng sugo upang alamin ang kalagayan ngayon ng inyong pananampalataya sa Panginoon. Nag-aalala ako na baka nalinlang na kayo ng diyablo, at kung magkagayo’y mawawalan ng kabuluhan ang aming pagpapagal (1 Tes. 3:5, idinagdag ang pagdidiin).

ang kanilang isip ay binulag ng diyos ng kasamaan sa daigdig na ito, upang hindi nila makita ang liwanag ng Magandang Balita ng Diyos (2 Cor. 4:4, idinagdag ang pagdidiin).

Itinapon ang dambuhalang dragon, ang matandang ahas na tinatawag na Diyablo at Satanas, na nandaraya sa buong sanlibutan; itinapon siya sa lupa kasama ang lahat ng kanyang mga kampon (Pah. 12:9, idinagdag ang pagdidiin).

Ang diyablo ang inyong ama! At ang kagustuhan niya ang ibig ninyong gawin. Noon pa man ay mamamatay-tao na siya. Hindi siya pumanig sa katotohanan kailanman, sapagka’t walang puwang sa kanya ang katotohanan. Likas sa kanya ang magsinungaling, sapagka’t siya’y talagang sinungaling, at siya ang ama ng kasinungalingan (Juan 8:44, idinagdag ang pagdidiin).

Ang mga kasulatang ito at iba pa ang nagpapalinaw na ang pangunahing lugar ng labanan sa biblikal na espiritwal na pakikihamok ay ang ating mga puso’t isipan. Umaatake si Satanas sa pamamagitan ng mga isip—masasamang mungkahi, maling idea, taliwas na pilosopiya, tukso, iba-ibang kasinungalingan at iba pa. ang paraan natin ng depensa ay ang kaalaman, paniniwala, at pagkilos ayon sa Salita ng Diyos.

Napakahalagang maintindihan ninyo na bawa’t iniisip ninyo ay kindi kinakailangang manggaling sa inyong kalooban. Napakaraming kinatawan si Satanas na tumutulong magtanim ng kanyang mga iniisip sa isipan ng mga tao. Umiiral siya upang impluwensiyahan tayo sa pamamagitan ng mga diyaryo, libro, telebisyon, magasin, radyo, sa pamamagitan ng mga kaibigan at kapitbahay, pati na sa mga ministro. Kahit ang apostol Pedro ay minsang ginamit bilang kinatawan ni Satanas,na iminumungkahi kay Jesus na hindi kalooban ng Diyos na mamatay Siya (tingnan ang Mt.16:23).

Nguni’t direktang kumikilos din si Satanas at masasamang espiritu sa isipan ng mga tao, nang walang tagapag-ugnay, at kung minsan, makikita ng lahat ng Cristiano ang kanilang sariling direktang inaatake. Diyan nagsisimula ang espiritwal na paghahamok.

Natatandaan ko ang isang mabait na Cristianong babaing minsan ay lumapit sa akin upang ikumpisal ang isang problema. Sinabi niya na sa tuwing nananalangin siya, sumasaisip niya ang ilang lapastangang isipan at nanunumpang mga salita ang maiisip niya. Isa siya sa mga pinakamahinhin, pinakamabait, pinakamayumi at pinakamapat na babae sa aking iglesia, subali’t may problema siyang masasamang isipan.

Ipinaliwanag ko sa kanya ang mga isipang iyon ay hindi nanggaling sa kanya, kundi sinusugod siya ni Satanas, na nagtatangkang sirain ang kanyang buhay-panalangin. At sinabi niya sa akin na huminto siya sa araw-araw na pananalangin lubhang natakot siyang isipin niyang muli ang mga iyon. Nagtagumpay si Satanas.

Kaya sinabi ko sa kanyang magsimulang muling manalangin, at kapag pumasok sa isip niya ang mga lapastangang isipan, dapat niyang labanan ang mga iyon ng katotohanang mula sa Salita ng Diyos. Kung sinabi ng isip niyang, “Si Jesus ay isang —–lamang, dapat sabihin niyang, “Hindi, si Jesus ang banal na Anak ng Diyos.” Kung dumating sa kanyang isip ang panunumpang salita, dapat niyang halilihan iyon ng isip na papuri kay Jesus, at iba pa.

Sinabi ko rin sa kanya na sa takot nab aka umisip siya ng maling isip, sa katunayan ay inaanyayahan niya ang mga ito, dahil ang takot ay parang kabaligtaran ng pananampalataya—isang pananampalataya sa diyablo. Sa pagtatangkang hindi mag-isip ng isang bagay, kailangan nating isipin iyon upang subukang huwag isipin.

Halimbawa, kung sabihin ko sa iyo, “Huwag mong isipin ang iyong kanang kamay,” agad mong iisipin ang iyong kanang kamay habang tinatangka mong sundin ako. Sa kagustuhan mong huwag itong isipin, lalo mong naiisip ito. Ang tanging paraan upang hindi mo maiisip ang iyong kanang kamay ay tahasang pag-iisip ng ibang bagay, halimbawa, ang iyong sapatos. Sa sandaling ang isip mo’y nasa iyong sapatos, hindi mo maiisip ang iyong kanang kamay. Hinikayat ko ang mabait na babaing iyon upang “huwag matakot,” tulad ng utos sa atin ng Biblia. At tuwing nakikilala niya ang isang isip na salungat sa Salita ng Diyos, kailangang palitan niya ito ng isang isip na naaayon sa Salita ng Diyos.

Nasisiyahan akong ipaalam na sinunod niya ang aking payo, at, bagama’t sinugud siyang muli sa oras ng kanyang pananalangin, ganap na napagtagumpayan niya ang kanyang problema. Nanaig siya sa biblikal na espiritwal na pakikihamok.

Interesante rin na natuklasan ko, sa aking pananaliksik sa ilang iglesia, na pangkaraniwan ang kanyang problema. Kadalasang higit sa kalahati ng Cristianong napag-aaralan ko ay nagpapakitang di-miminsang nagkaroon sila ng lapastangang isip habang nananalangin. Lubhang hindi orihinal si Satanas.

“Mag-ingat sa Pinakikinggan Mo” ( “Take Care What You Listen To”)

Hindi natin mapipigil si Satanas at mga masamang espiritu sa pagsugud sa ating isipan, nguni’t hindi natin kailangang payagan ang kanilang mga iniisip upang sugurin ang ating mga iniisip. Ibig sabihin, hindi natin kailangang pag-isipan ang maka-demonyong mga idea at mungkahi, at angkinin sila. Tulad ng nasabi na, “hindi mo mapigil ang mga ibon sa paglipad sa taas ng iyong ulo, nguni’t maaari mo silang pigilin sa paggawa ng pugad sa iyong buhok.”

Gayundin, dapat tayong maging maingat na hindi isuko ang atingmga isipan sa dim akadiyos na impluwensiya kung kaya natin. Kapag umuupo tayo sa harap ng telebisyon sa loob ng isang oras, o magbasa ng diyaryo, inilalatag natin ang banig ng pagtanggap upang maimpluwensiyahan ng isipang maaaring galing kay satanas. Pagkatapos na pagkatapos Niyang sinabi ang talinhaga tungkol sa manghahasik, nagbabala si Jesus, “Unawain ninyong mabuti ang inyong naririnig” (Mc. 4:24). Alam ni Jesus ang mapanirang epekto ng pakikinig sa kasinungalingan, pinahihintulutan si Satanas na magtanim ng kanyang “binhi” sa ating puso at isipan. Ang mga binhi ay maaaring tumubo bilang “tinik at damong” sa kalaunan ay sasakal sa Salita ng Diyos sa ating buhay (tingnan ang Mc. 4:7, 18-19).

Si Pedro Tungkol sa Espiritwal na Pakikihamok (Peter on Spiritual Warfare)

Naintindihan ni apostol Pedro ang tunay at biblikal na espiritwal na pakikihamok. Kailanman ay hindi niya inutusan ang mga Cristiano sa sa kanyang mga sulat na ibagsak ang mga namumuno at kapangyarihan sa mga lunsod. Nguni’t inutusan niya silang labanan ang mga pagsugod ni Satanas laban sa kanilang personal na buhay, at sinabi niya sa kanila kung paano talaga sila lalaban:

Maging handa kayo at magbantay. Ang diyablo, ang kaaway ninyo ay parang leong umaatungal at aali-aligid na naghahanap ng masisila. Huwag kayong matatakot sa kanya at magpakatatag kayo sa inyong pananampalataya sa Diyos. Tulad ng alam ninyo, hindi lamang kayo ang nagtitiis ng ganitong kahirapan, kundi pati ang inyong mga kapatid sa buong daigdig (1 Ped. 5:8-9).

Unang pansinin na ipinakita ni Pedro na ang ating posisyon ay pang-depensa, hindi opensa. Si Satanas ang siyang aali-aligid, hindi tayo. Hinahanap niya tayo; hindi natin siya hinahanap. Ang gawain natin ay hindi upang sumugod kundi tumutol.

Pangalawa, pansinin na si Satanas, tulad ng isang leon, ay naghahanap ng isang taong masisila. Paano niya masisila ang mga Cristiano? Ang ibig sabihin ba ni Pedro ay literal na makakain ni Satanas ang kanilang laman na tulad ng magagawa ng leon? Malinaw na hindi. Ang tanging paraan upang masila ni Satanas ang isang Cristiano ay dayain siya upang maniwala sa isang kasinungalingang sisira sa kanyang pananampalataya.

Pangatlo, pansining sinasabi sa atin ni Pedro na labanan ang diyablo sa pamamagitan ng ating pananampalataya. Ang laban natin ay hindi pisikal, at hindi natin malalaban si Satanas sa pagsuntok sa hangin. Sinusugod niya tayo sa pamamagitan ng mga kasinungalingan, at nilalabanan natin ang mga kasinungalingang iyon sa matibay na paninindigan sa ating pananampalataya sa Salita ng Diyos. Muli, iyan ay espiritwal na pakikihamok ayon sa kasulatan.

Ang mga Cristianong sinusulatan ni Pedro ay nagtitiis ng masidhing pagpapahirap, at kung gayon ay natutuksong isuko ang pananampalataya kay Cristo. Laging kapag nasa kalagitnaan tayo ng mahihirap na kalagayan na susugod si Satanas dala ang kanyang pagdududa at kasinungalingan. Iyan ang panahong matibay na manindigan sa iyong pananampalataya. Iyan ang “masamang araw” na tinukoy ni Pablo kapag kailangan mong “isuot ang baluti ng Diyos, upang matibay kang tatayo laban sa mga plano ng diyablo (Efe. 6:11, idinagdag ang pagdidiin).

Si Santiago Tungkol sa Espiritwal na Pakikihamok (James on Spiritual Warfare)

Binanggit rin ni apostol Santiago ang tungkol sa espiritwal na pakikihamok sa kanyang sulat. Sinabi ba niya sa mga Cristiano na maaaring tiyakin ng kanilang panalangin ang kalalabasan ng mga labanan ng anghel? Hindi. Sinabi ba niyang pabagsakin nila ang mga espiritu ng pagkahilig sa laman, walang pakikialam, at paglalasing sa kanilang lunsod? Hindi. Sinabi ba niya sa kanilang pag-araan ang kasaysayan ng kanilang mga lunsod upang matiyak ang uri ng espiritung mula umpisa ay naroon na? Hindi.

Naniwala si Santiago sa ayon sa kasulatang espiritwal na pakikihamok, kaya isinulat niya:

Kaya nga, pasakop kayo sa kapangyarihan ng Diyos. Labanan ninyo ang diyablo at lalayuan kayo nito (San. 4:7, idinagdag ang pagdidiin).

Muli, pansinin na ang tayo ng Cristiano ay isang depensa—lalaban tayo, hindi susugod. Kapag ginawa natin iyon, ipinangangako sa atin ni Santiago na lalayas si Satanas. Wala siyang dahilan upang manatili sa isang Cristianong hindi mapipilit na maniwala sa kanyang kasinungalingan, sumunod sa kanyang mungkahi, o sumuko sa kanyang pagtukso. Pansinin din na una tayong inutusan ni Santiago upang pasakop sa Diyos. Nagpapasakop tayo sa Diyos sa pagpapasakop sa Kanyang Salita. Ang ating paglaban kay Satanas ay inihahayag ng pagpapasakop sa Salita ng Diyos.

Si Juan Tungkol sa Espiritwal na Pakikihamok (John on Spiritual Warfare)

Nagsulat din si apostol Juan tungkol sa espiritwal na paghahamok sa kanyang unang sulat. Sinabi ba niyang pumunta tayo sa matataas na lugar upang was akin ang mga muog ng diyablo? Hindi. Sinabi ba niyang palayasin natin ang demonyo ng galit sa mga Cristianong kung minsan ay nagagalit? Hindi.

Bagkus, si Juan, tulad nina Pedro at Santiago, ay naniniwala lamang sa biblikal at espiritwal na paghahamok, kaya pareho rin ang kanyang mga instruksiyon:

Mga minamahal, huwag ninyong paniniwalaan kaagad ang bawa’t nagsasabing nasa kanila ang Espiritu. Sa halip, subukin muna ninyo sila upang malaman kung talagang mula sa Diyos ang espiritung nasa kanila, sapagka’t marami nang huwad na propeta sa mundong ito. Ito ang palatandaan na ang Espiritu ng Diyos nga ang nasa kanila: kung ipinahayag nila na si Jesu-Cristo ay naging tao. Kung hindi gayon ang kanilang ipinapahayag tungkol kay Jesus, hindi mula sa Diyos ang espiritung nasa kanila. Ang espiritu ng anti-Cristo ang nasa kanila. Nasabi na sa inyong ito’y darating at ngayon nga’y nasa daigdig na. mga anak, kayo nga’y sa Diyos na at napagtagumpayan na ninyo ang mga huwad na propeta, sapagka’t ang Espiritung nasa inyo ay mas makapangyarihan kaysa espiritung nasa mga makasanlibutan. Sila’y makasanlibutan, kaya’t mula rin sa sanlibutan ang itinuturo nila, at nakikinig sa kanila ang mga makasanlibutan. Nguni’t tayo’y sa Diyos. Ang sinumang kumikilala sa Diyos ay nakikinig sa atin; nguni’t hindi nakikinig sa atin ang sinumang hindi sa Diyos. Sa ganito nga natin nakikilala ang Espiritu ng katotohanan at ang espiritu ng kasinungalingan (1 Juan 4:1-6).

Pansinin na ang buong pagtalakay ni Juan sa mga bersong ito ay umiikot sa mga kasinujngalingan ni Satanas at ang katotohanan ng Diyos. Kailangan nating subukin ang mga espiritu upang malaman kung mula sila sa Diyos, at ang pagsubok ay batay sa katotohanan. Hindi aaminin ng mga masasamang espiritu na dumating si Cristo sa laman. Sila ay mga sinungaling.

Sinabi rin sa atin ni Juan na napagtagumpayan natin ang masasamang espiritu. Ibig sabihin, bilang mamamayan ng kaharian ng liwanag, hindi na nila tayo sakop. Ang nakahihigit, si Jesus, ay nananahan sa atin. Ang mga taong pinananahanan ni Cristo ay hindi dapat takot sa mga demonyo.

Sinabi rin ni Juan na nakikinig ang sanlibutan sa masasamang espiritu, na nagpapakitang ang masasamang espiritung iyon ay nagsasalita. Alam natin na hindi sila nagungusap nang malakas, kundi nagtatanim sila ng kasinungalingan sa isipan ng mga tao.

Bilang tagasunod ni Cristo, hindi tayo dapat nakikinig sa kasinungalingan ng masasamang espiritu, at ipinapahayag ni Juan na ang mga nakakikilala sa Diyos ay nakikinig sa atin, dahil nasa atin ang katotohanan; nasa atin ang Salita ng Diyos.

Muli, pansinin na ang estratehiya ni Satanas ay kumbinsihin ang mga tao upang paniwalaan ang kanyang kasinungalingan. Hindi tayo magagapi ni Satanas kung alam natin at paniniwalaan ang katotohanan. Iyan ang espiritwal na paghahamok ayon sa kasulatan.

Pananampalataya ang Susi (Faith is the Key)

Ang pag-alam sa Salita ng Diyos ay hindi sapat upang manalo sa espiritwal na labanan. Ang susi ay tunay na paniniwala sa sinabi ng Diyos. Totoo ito sa paglaban sa diyablo at sa pagpapalayas ng mg demonyo. Halimbawa, muling isaalang-alang ang halimbawang nasiyasat na, nang ibigay ni Jesus sa Kanyang labindalawang alagad ang “kapangyarihang magpalayas sa mga masasamang espiritu” (Mt. 10:1). Makikita natin sila, makaraan ang pitong kabanata, na hindi makayanang palabasin ang demonyo sa isang epileptic na batang lalaki. [9] Nang malaman ni Jesus ang kanilang kabiguan, nalungkot Siya:

“Lahing napakasama at walang pananampalataya! Hanggang kailan ako dapat manatiling kasama ninyo?” (Mt. 17:17, idinagdag ang pagdidiin).

Ang kanilang kawalan ng pananampalataya ang ikinalungkot ni Jesus. Dagdag pa, nang sa huli ay tinanong Siya kung bakit hindi nila napalayas ang demonyo, sumagot si Jesus, “Dahil sa maliit ang inyong pananampalataya” (Mt. 17:20). Kung gayon ang kapangyarihan nilang magpalayas ng demonyo ay hindi hiwalay sa kanilang pananampalataya.

Ang tagumpay natin sa pagpapalayas ng demonyo at paglaban sa diyablo ay nakadepende sa ating pananampalataya sa Salita ng Diyos. Kung tunay na naniniwala tayo sa sinabi ng Diyos, magsasalitaa at kikilos tayong ganoon. Hinahabol ng mga aso ang mga taong tinatakbuhan sila, at ganito rin ang sa diyablo. Kung tatakbo ka, hahabulin ka ng diyablo. Bagama’t kung paninindigan mo ang iyong pananampalataya, lalayasan ka ng diyablo (tingnan ang San. 4:7).

Walang dudang ang kawalan ng pananampalataya ng mga alagad ay lantad sa sinumang tumitingin, habang sinubukan nila, nguni’t nabigo, na iligtas ang batang lalaking iyon mula sa isang demonyo. Kung “pinangisay” na naman ng demonyo ang bata sa harap ng mga alagad na tulad noong nakaharap si Jesus (Lu. 9:42) at pabubulahin ang bibig nito (tingnan ang Mc. 9:20), posibleng naging takot ang pananampalataya ng mga alagad. Marahil ay naparalisa sila sa kanilang nasaksihan.

Nguni’t ang isang taong may pananampalataya ay hindi natitinag sa nakikita niya, kundi natitinag sa sinabi lamang ng Diyos, “Sapagka’t namumuhay tayo batay sa pananampalataya sa Panginoon at hindi sa mga bagay na nakikita” (2 Cor. 5:7, idinagdag ang pagdidiin). Hindi makapagsisinungaling ang Diyos (tingnan ang Tito 1:2), kaya kahit na mukhang sinasalungat ng ating kalagayan ang sinabi ng Diyos, kailangan nating manatiling matibay sa pananampalataya.

Pansinin na iniligtas ni Jesus ang batang lalaki sa loob lamang ng ilang saglit. Ginawa Niya iyon sa pamamagitan ng pananampalataya. Hindi Siya nagsayang ng panahon sa paggawa ng “pagpapalayas”. Ang mga nananampalataya sa kanilang kapangyarihang galing-sa-Diyos ay hindi nangangailangan ng maraming oras upang magpalayas ng demonyo.

Dagdag pa, walang nakasulat na sinigawan ni Jesus ang demonyo. Ang mga nananampalataya ay hindi kailangang sumigaw. Ni hindi inulit-ulit ni Jesus ang pag-uutos sa demonyo upang lumayas. Sapat na ang isang utos. Ang isa pang pangalawang utos ay pag-amin ng pagdududa.

Sa Pagbubuod (In Summary)

Itinuturo ng ministrong tagalikha-ng-alagad, sa pamamagitan ng halimbawa at salita, ang biblikal na espiritwal na pakikihamok, upang matibay na makapanindigan ang kanyang mga alagad laban sa mga balak ni Satanas at makapamuhay na sumusunod sa mga utos ni Cristo. Hindi niya inaakay ang kanyang mga alagad upang sundin ang umiiral na “hangin ng doktrina” na nagsusulong ng mga metodong ng espiritwal na pakikihamok na hindi naaayon sa kasulatan, dahil alam niyang ang mga metodong iyon ay mali ang pokus at talagang dinaya ni Satanas, ang siyang inaangkin nilang matagumpay na hinaharap.

 


[1] Translator’s note: the terms pagbabawal and pagpapahintulot are enclosed in parentheses, because these are similar terms with the words used—paggapos and pagpapakawala. These latter words are retained due to their previous usage in the text (Mark. 3:22-30, p. 576).

[2] Higit na lubusang natalakay ang konseptong ito sa aking aklat na God’s Tests, na maaaring mabasa sa Ingles sa ating website, www.shepherdserve.org

[3] Ang eksepsyon sa tuntuning ito ay mga taong lubhang pinamahalaan ng mga demonyo kaya wala silang paraan upang ipahayag ang kanilang pagnanasa sa kalayaan. Sa mga kasong iyon, kailangangan ng natatanging kaloob ng Espiritu upang magdulot ng kaligtasan, at iiral ang mga kaloob ng Espiritu kung kalooban ng Espiritu.

[4] Ang mga paglalarawan ni Pablo sa di mananampalataya sa Roma 1:18-32 ay sumusuporta rin sa konseptong ito.

[5] Totoo, siyempre, na sa iba-ibang heograpikal na lugar, may higit na malaki o maliit na bahagdan ng mga tao sa bawa’t kaharian.

[6] Sa mga naninindigan sa posisyong “kapag naligtas, laging ligtas” ay maaaring hindi aayon. Hinihikayat ko silang basahin ang Ro. 11:22; 1 Cor. 15:1-2; Fil. 3:18-19; Col. 1:21-23 at Heb. 3:12-14, at tingnang mabuti ang salitang “kung”saanman ito makita.

[7] Ang “espiritu ng selos” na binanggit sa Bilang 5:14-30 at ang “espiritu ng kayabangan” ng Kawikaan 16:18 ay mahuhusay na halimbawa ng salitang espiritu na ginagamit upang iparating ang tanging uri ng umiiral na saloobin, sa halip na isang demonyo. Sa Bilang 14:24 mababasa natin na may “ibang espiritu” si Caleb, na malinaw na tumutukoy sa magandang saloobin ni Caleb.

[8] Hindi ibig sabihin nito na hindi nahihirapan ang mga anak dahil sa kasalanan ng kanilang mga magulang, dahil tunay na nahihirapan sila. Nguni’t kapag nangyari iyon, hindi pagpapakitang pinarurusahan ng Diyos ang mga batang iyon dahil sa kasalanan ng kanilang magulang, kundi indikasyon na napakasama ng mga taong gumagawa ng kasalanan kahit alam nilang pahihirapan ang kanilang mga anak. Malinaw din sa Kasulatan na hindi igagawad ng Diyos ang paghatol sa isang tao na ibibigay Niya sa susunod at karapat-dapat ding anak. Gayundin, maaari Niyang kahabagang iantala ang paghatol sa isang masamang henerasyon nguni’t ibubuhos sa susunod at karapat-dapat na henerasyon (tingnan ang Jer. 16:11-12). Ibang-iba iyan sa pagpaparusa sa isang tao dahil sa kasalanan ng kanyang mga ninuno.

[9] Kailangan nating mag-ingat sa pagpapalagay na ang lahat ng pangingisay ay sanhi ng nananahang masamang espirtu.

제 31 장 (Chapter Thirty-One)

영적 전쟁에 관한 현대 신화, 2부(Modern Myths About Spiritual Warfare, Part 2)

이 장에서 우리는 계속하여 사탄과 영적 전쟁에 관한, 잘못되었지만 널리 보급되고 있는 가르침에 대해 추가로 살펴볼 것이다. 결론에서, 우리는 성경이 실제로 가르치는, 모든 신자가 연습해야 하는 영적 전쟁에 관해서 살펴볼 것이다.

신화 5: “우리는 영적 전쟁을 통해 공중에 있는 마귀의 요새를 무너뜨릴 수 있다.”(Myth #5: “We can pull down demonic strongholds in the atmosphere through spiritual warfare.”)

성경에 따르면, 사탄이 이 땅의 공중에 거하면서 그를 도와 어둠의 나라를 통치하는 악의 영들의 계층 구조를 지배한다는 것에는 의심의 여지가 없다. 그 악의 영들은 “지역적”으로 분포되어 특정 지리적 지역을 통치하는데 이 점 또한 성경에 언급되었다(단 10:13, 20-21; 막 5:9-10을 보라). 그리스도인들이 다른 사람에게 들린 귀신을 쫓아낼 권한과 책임이 있다고 보는 것은 성경적이다(막 16:17; 약 4:7; 벧전 5:8-9을 보라). 그러나 그리스도인들이 도시의 악령을 이길 수 있을까? 대답은 그럴 수 없다. 또한, 그렇게 하려고 시도하는 것은 시간 낭비일 뿐이다.

우리가 사람들에게서 귀신을 쫓아낼 수 있다고 하여 우리가 도시의 악령도 이길 수 있다고 가정하지 말아야 한다. 복음서와 사도행전에는 귀신을 쫓아낸 수많은 사례가 있지만, 당신은 복음서나 사도행전에서 누군가가 한 도시 또는 지역을 통치하는 악령을 이겼다는 사례를 단 한 번이라도 읽어본 적이 있는가? 그런 사례가 존재하지 않기에 당신은 읽어보았을 리가 없다. 당신은 서신서에서 우리가 공중의 악령을 이겨야 할 책임이 있다는 가르침을 본 기억이 있는가? 없을 것이다. 왜냐하면, 그런 가르침은 존재하지 않기 때문이다. 이러한 이유 때문에, 우리가 공중의 악령에 대하여 “영적 전쟁”을 벌릴 수 있다거나 또는 벌려야 한다고 믿는 것은 성경적인 근거가 없다.

비유에 대한 지나친 해석(Pushing Parables Too Far)

그리스도인들은 종종 은유가 포함된 성경 구절을 읽을 때 하나님이 의도하신 것보다 지나치게 의미를 부여하는 잘못을 범한다. 은유적인 언어를 잘못 해석한 전형적인 예는 “요새를 무너뜨리는” 것에 대한 바울의 말이다.

우리가 육신으로 행하나 육신에 따라 싸우지 아니하노니 우리의 싸우는 무기는 육신에 속한 것이 아니요 오직 어떤 견고한 진도 무너뜨리는 하나님의 능력이라 모든 이론을 무너뜨리며 하나님 아는 것을 대적하여 높아진 것을 다 무너뜨리고 모든 생각을 사로잡아 그리스도에게 복종하게 하니 너희의 복종이 온전하게 될 때에 모든 복종하지 않는 것을 벌하려고 준비하는 중에 있노라(고후 10:3-6).

제임스 버전에서는 우리가 “모든 이론을 무너뜨린다”고 쓴 것이 아니라 “요새를 무너뜨린다”고 썼다. 이 하나의 은유적인 표현으로부터, 공중의 악령들이 거하는 “요새를 무너뜨리기” 위해서는 “영적 전쟁”을 해야 한다는 주장을 지키기 위해 실질적으로 완전한 신학체계가 세워졌다. 하지만 새로운 미국 표준 버전의 명확한 해석에 따르면, 바울은 공중의 악령을 말한 것이 아니라 사람들의 마음속에 존재하는 거짓 믿음의 요새를 말한 것이다. 바울은 높은 곳에 있는 악한 영이 아닌, 이론들을 무너뜨린 것이다.

우리가 문맥적으로 읽어보면, 이 점은 더 뚜렷해진다. 바울은 “모든 이론을 무너뜨리며 하나님 아는 것을 대적하여 높아진 것을 다 무너뜨리고 모든 생각을 사로잡아 그리스도에게 복종하게 하니”(강조 추가)라고 말하였다. 바울이 상징적으로 썼던 전쟁은 생각 또는 인식에 대한 전쟁이며 그것은 하나님을 아는 것에 대적한다.

바울은 군사적인 은유를 사용하여, 우리가 사탄의 거짓말을 믿는 사람들의 마음에 대한 전투를 하고 있다고 설명했다. 이 전투에서 우리의 주요 무기는 진리이며, 진리로 말미암아 우리는 전 세계로 가서 복음을 전파하여, 사로잡힌 자들에게 자유를 줄 수 있는 메시지로 적의 영토에 침입하도록 명령받았다. 우리가 무너뜨려야 할 진은 거짓말과 속임수로 세워졌다.

하나님의 전신 갑주(The Whole Armor of God)

바울이 쓴 글 중에 종종 잘못 해석되는 또 다른 구절은 우리가 하나님의 전신 갑주를 입어야 할 책임에 관해 쓴 에베소서 6:10-17에서 발견된다. 이 구절이 마귀와 악의 영들에 대한 그리스도인의 싸움에 관한 것은 확실하지만, 도시의 악령을 이기라는 언급은 없다. 우리가 이 구절을 자세하게 살펴보면, 바울은 주요하게 각 개인이 자신의 개인 생활에서 하나님의 말씀의 진리를 적용하여 사탄의 계략에 저항해야 할 책임에 관해 썼음이 분명해진다 .

우리가 이 말씀을 읽을 때, 또한 은유적인 언어로 쓴 것이 분명한 부분을 주목해야 한다. 바울이 그리스도인들은 자신의 몸에 갑주를 입어야 한다고 말한 것이 아님은 분명하다. 오히려 그가 쓴 전신 갑주는 비유적이다. 갑주의 각 부분은 그리스도인들이 마귀와 악령으로부터 보호받기 위해 사용해야 하는 다양한 성경적인 진리를 나타낸다. 하나님의 말씀을 알고 믿고 또 적용하는 것을 통하여 그리스도인들은 비유적으로 말하여 하나님의 갑주를 입었다고 할 수 있다.

에베소서의 이 말씀을 한 구절씩 살펴보면서, 바울이 우리에게 진정 전달하려고 했던 것이 무엇인지를 자신한테 물어보자.

우리의 영적인 힘의 근원(The Source of Our Spiritual Strength)

첫째로, 우리는 “주 안에서와 그 힘의 능력으로 강건하여 지라”(엡 6:10)는 분부를 받았다. 강조점은 우리의 힘이 우리 자신이 아닌 하나님께로부터 나온다는 사실이다. 이것은 진일보 바울의 다음 주장을 가져온다: “하나님의 전신 갑주를 입으라”(엡 6:11). 이것은 우리의 것이 아닌 하나님의 갑주이다. 바울은 하나님 자신이 갑주를 입으신다고 한 것이 아니라 우리가 하나님께서 우리에게 제공하신 갑주가 필요하다고 말한 것이다.

왜 우리는 하나님이 제공하신 갑주가 필요할까? 그것은 “마귀의 간계를 능히 대적하기 위함이다”(엡 6:11). 이 갑주는 주요하게 방어하기 위함이지 공격하기 위함이 아니다. 따라서 전신 갑주는 우리로 하여금 나가서 도시의 악령을 무너뜨릴 수 있게 하는 것이 아니라 사탄의 간계에 대적하여 굳게 있게 해준다.

우리는 마귀가 우리를 공격하기 위한 악한 계획을 갖고 있으며 우리가 하나님이 제공하신 전신 갑주를 입지 않으면 공격받기 쉽다는 것을 알았다. 또한, 전신 갑주를 입는 것은 우리의 책임이지 하나님의 책임이 아님을 주목하라.

계속하여 읽어보자.

우리의 씨름은 혈과 육을 상대하는 것이 아니요 통치자들과 권세들과 이 어둠의 세상 주관자들과 하늘에 있는 악의 영들을 상대함이라(엡 6:12).

여기에서 바울이 혈과 육의 전쟁을 말한 것이 아니라 영적인 전쟁을 말한 것임이 더욱 명백해진다. 우리는 바울이 나열한 다양한 계층의 악의 영들의 간계와 싸우고 있다. 대부분의 독자들은 바울이 악의 영들을 아래에서 위로의 순서로 나열했으며, “통치자”가 가장 낮은 계층이고, “하늘에 있는 악의 영들”이 가장 높은 계층이라고 가정한다.

우리는 어떻게 영적인 존재에 대적할 수 있을까? 그 질문은 “영적인 존재가 어떻게 우리를 공격할 수 있을까?“라는 질문을 통해 해답 될 수 있다. 그들은 주로 유혹, 생각, 제안, 그리고 하나님의 말씀에 모순되는 인식들을 통해 우리를 공격한다. 따라서, 우리는 하나님의 말씀을 알고, 믿고, 순종함으로써 방어할 수 있다.

그러므로 하나님의 전신 갑주를 취하라 이는 악한 날에 너희가 능히 대적하고 모든 일을 행한 후에 서기 위함이라(엡 6:13).

다시 한 번, 바울의 목적은 우리를 장비시켜 사탄의 공격에 대적하고 서게 하려는 것임을 주목하라. 그의 목적은 우리가 나가서 사탄을 공격하고 공중의 악령들을 이기는 것이 아니다. 이 구절에서 바울은 우리에게 세 번이나 굳게 서라고 말했으며 우리는 공격이 아닌 방어의 위치에 있다.

진리 우리의 주요한 방어(Truth–Our Primary Defense)

그런즉 서서 진리로 너희 허리 띠를 띠고(엡 6:14 상).

진리는 우리의 갑주를 고정해준다. 진리는 무엇인가? 예수님은 그분의 아버지께 “아버지의 말씀은 진리니이다”(요 17:17)라고 말씀하셨다. 우리가 사탄의 거짓말을 대적하는 진리를 알지 못하면 그의 공격 앞에 굳게 서기 어렵다. 예수님은 광야에서 사탄의 시험을 받으실 때, “기록하였으되”라는 말씀으로 그의 모든 제안을 대답하심으로써 이 점을 잘 보여주셨다.

바울은 계속하여 말하였다.

의의 호심경을 붙이고(엡 6:14 하).

그리스도인으로서, 우리는 두 가지 의에 대해 잘 알고 있어야 한다. 첫째, 우리는 그리스도의 의를 선물로 받았다(고후 5:21을 보라). 그분의 의는 그들의 죄를 십자가에서 담당하신 예수님을 믿는 사람들에게 전가 되었다. 그 의는 우리를 사탄의 권세에서 벗어나게 하였다.

둘째, 우리는 의롭게 살고 예수님의 계명에 순종하여야 한다. 그것은 아마도 바울이 의의 흉배에 대해 생각했던 바일 것이다. 그리스도께 순종함으로써, 우리는 마귀에게 틈을 주지 않게 된다(엡 4:26-27을 보라).

복음의 신을 신고 굳게 서라(Firm Footing in Gospel Shoes)

평안의 복음이 준비한 것으로 신을 신고(엡 6:15).

복음의 진리를 알고, 믿고, 적용하는 것은 우리에게 사탄의 공격에 대적할 수 있는 견고한 발판을 제공한다. 로마 군인들이 착용한 신발의 바닥에는 스파이크가 있어 전장에서 굳게 설 수 있게 해준다. 예수님이 우리의 주님이 되실 때, 우리는 사탄의 거짓말에 대적하여 굳게 설 수 있다.

모든 것 위에 믿음의 방패를 가지고 이로써 능히 악한 자의 모든 불화살을 소멸하고(엡 6:16).

바울의 강조점이 우리의 방어 자세에 있음을 다시 한 번 주목하라. 그는 우리가 도시의 귀신을 무너뜨리는 것에 관해 말하지 않았다. 그는 우리가 하나님의 말씀에 대한 믿음으로 마귀의 거짓말을 대적하는 것에 관해 말하고 있다. 우리가 하나님의 말씀을 믿고 그대로 행한다면, “악한 자의 불화살”에 비유된 사탄의 거짓말로부터 우리를 보호하는 방패를 가진 것과 같다.

우리의 영적인 검인 하나님의 말씀(Our Spiritual Sword–God’s Word)

구원의 투구와 성령의 검 곧 하나님의 말씀을 가지라(엡 6:17).

구원은, 성경의 설명처럼, 사탄의 속박에서 우리를 건져내는 것을 포함한다. 하나님은 “우리를 흑암의 권세에서 건져내사 그의 사랑의 아들의 나라로 옮기셨다”(골 1:13). 이것을 아는 것은 우리가 우리의 생각을 우리가 여전히 그의 권세 아래에 있다는 사탄의 거짓말을 믿는 것으로부터 보호해주는 투구를 가진 것과 같다. 사탄은 더 이상 우리의 주인이 아니며 예수님만이 우리의 주인이시다.

또한, 우리는 바울이 설명한 대로, 하나님의 말씀에 대한 비유인 “성령의 검”을 가져야 한다. 내가 이미 언급 한 바와 같이, 예수님은 그분의 영적인 검을 능숙하게 다루시는 영적 전사의 완벽한 모델이다. 그분께서 광야에서 시험을 받으시는 동안, 그분은 매 번 하나님의 말씀을 직접 인용하여 사탄의 제안에 답하셨다. 마찬가지로, 우리가 영적 전투에서 마귀를 물리치고 그의 속임수에 빠지지 않으려면 반드시 하나님이 하신 말씀을 믿어야 한다.

또한, 예수님께서 “성령의 검”을 방어용으로 사용하셨음을 주목하라. 어떤 사람들은 바울이 쓴 전신 갑주가 주로 방어하는데 사용된다고 믿는 우리에게 검은 명백히 공격용이라고 지적하고 싶어한다. 따라서, 그들은 무력한 논거로 에베소서 6:10-12의 말씀이 우리가 공격적으로 하늘에 있는 악의 영들의 “요새를 무너뜨려야” 할 책임이 있다는 것을 보여준다는 이론을 정당화하려 한다.

분명히, 왜 그리스도인들이 하나님의 전신 갑주를 취하여야 하는지에 대한 바울 자신만의 이유를(그렇게 하여야만 마귀의 간계를 능히 대적할 수 있다) 읽는 것을 통하여 우리는 그가 전신 갑주를 주로 방어용으로 사용하는 것에 대해 말하고 있음을 알 수 있다. 또한, 비록 검이 공격 무기로 생각 될 수 있지만, 그것으로 상대가 칼로 찌르는 것을 막고 보호할 수 있기에 방어용으로 생각될 수도 있다.

더욱이, 우리는 전체 비유를 왜곡하지 않도록 반드시 주의해야 한다. 왜냐하면, 우리는 존재하지도 않는 갑주의 여러 부분들의 의미를 짜내려고 시도하는 것이 될 수 있기 때문이다. 우리가 검의 방어와 수비의 특성을 논할 때, 우리는 비유를 “너무 지나치게 해석하여” 단순한 비유를 분해하여 저자가 의도하지 않은 방식으로 분석할 가능성이 매우 크다.

그러나 예수님께서 우리더러 강한 자를 결박하라“고 가르치지 않으셨는가?(But Didn’t Jesus Instruct Us to “Bind the Strong Man”?)

우리는 예수님께서 신약 성경에서 “강한 자를 결박하라”는 언급을 세 번 하신 것을 찾을 수 있다. 그러나 이 세 번의 사례에서, 그분은 그분의 추종자들에게 “강한 자를 결박하는 것”을 실천하라고 말씀하신 적은 없다. 그럼 예수님이 정확히 어떤 말씀을 하셨는지 살펴보도록 하자.

예루살렘에서 내려온 서기관들은 그가 바알세불이 지폈다 하며 또 귀신의 왕을 힘입어 귀신을 쫓아낸다 하니 예수께서 그들을 불러다가 비유로 말씀하시되 사탄이 어찌 사탄을 쫓아낼 수 있느냐 또 만일 나라가 스스로 분쟁하면 그 나라가 설 수 없고 만일 집이 스스로 분쟁하면 그 집이 설 수 없고 만일 사탄이 자기를 거슬러 일어나 분쟁하면 설 수 없고 망하느니라 사람이 먼저 강한 자를 결박하지 않고는 그 강한 자의 집에 들어가 세간을 강탈하지 못하리니 결박한 후에야 그 집을 강탈하리라 내가 진실로 너희에게 이르노니 사람의 모든 죄와 모든 모독하는 일은 사하심을 얻되 누구든지 성령을 모독하는 자는 영원히 사하심을 얻지 못하고 영원한 죄가 되느니라 하시니 이는 그들이 말하기를 더러운 귀신이 들렸다 함이러라(막 3:23-30, 강조 추가).

예수님께서 그분의 추종자들에게 강한 자를 결박하라고 말씀하시지 않았음을 주목하라. 오히려, 그분은 예루살렘 서기관들의 비판에 공격할 수 없는 논리와 분명한 은유로 답하셨다.

그들은 예수님이 귀신의 왕을 힘입어 귀신을 쫓아냈다고 비난했다. 예수님은 사탄이 스스로 분쟁하는 것은 비상식적이라고 말씀하셨다. 아무도 이 말씀을 지적으로 반박할 수 없었다.

예수님이 귀신을 쫓아내실 때 사탄의 힘을 사용하시지 않았다면, 그분은 누구의 힘을 사용하셨을까? 그 힘은 반드시 사탄의 힘보다 강해야 했다. 그것은 하나님의 능력, 성령님의 능력이어야만 한다. 그래서 예수님은 사탄을 자신의 소유물을 지키는 강한 자에 은유적으로 비유했다. 강한 자의 소유물을 취할 수 있는 유일한 분은 그보다 더 강하며 그분은 바로 예수님이시다. 이것은 그분께서 귀신을 쫓아내신 것에 대한 진정한 설명이다.

강한 자에 대해 언급한 이 말씀과 마태복음과 누가복음에서 언급한 유사한 말씀은 우리가 도시의 “강한 자를 결박할 수 있다”는 것을 정당화하는데 사용될 수 없다. 또한, 우리가 신약 성경의 나머지 부분을 살펴보면, 사람이 도시의 “강한 자를 결박했다”는 어떠한 예거나 그렇게 하라는 가르침을 찾을 수 없다. 따라서, 우리는 어떤 그리스도인이든지 도시 또는 특정 지역의 “강한 자-악의 영”을 결박 또는 무력하게 하려고 시도하는 것은 비성경적이라는 결론을 내릴 수 있다.

“땅에서 매면 하늘에서도 매인다는 것은 무슨 뜻일까?”(What About “Binding on Earth and in Heaven”?)

“네가 땅에서 무엇이든지 매면 하늘에서도 매일 것이요 네가 땅에서 무엇이든지 풀면 하늘에서도 풀리리라”라는 예수님의 말씀은 복음서에 단 두 번 나오는데 모두 마태복음에 기록되었다.

예수님은 우리가 공중의 악의 영을 “맬” 수 있고 또 매야 함을 가르쳤을까?

첫째, 매다풀다는 그분의 말씀을 살펴보자. 그분은 이 단어들을 분명히 비유적으로 사용하셨다. 왜냐하면, 그분은 그분의 추종자들이 밧줄이나 끈으로 문자적으로 무언가를 매거나 푸는 것을 의미하시지 않아기 때문이다. 그럼 예수님은 무엇을 뜻하셨을까?

해답을 얻기 위해, 우리는 그 당시 예수님이 말씀 중에 매다풀다를 어떻게 사용하셨는지를 살펴보아야 한다. 그분은 악령의 주제에 대해 말씀하셨는가? 만일 그렇다면, 우리는 매다에 관한 그분의 말씀을 악령을 매는데 적용해야 한다.

예수님께서 매다와 풀다에 관해 언급하신 첫 번째 구절을 살펴 보자.

이르시되 너희는 나를 누구라 하느냐 시몬 베드로가 대답하여 이르되 주는 그리스도시요 살아 계신 하나님의 아들이시니이다 예수께서 대답하여 이르시되 바요나 시몬아 네가 복이 있도다 이를 네게 알게 한 이는 혈육이 아니요 하늘에 계신 내 아버지시니라 또 내가 네게 이르노니 너는 베드로라 내가 이 반석 위에 내 교회를 세우리니 음부의 권세가 이기지 못하리라 내가 천국 열쇠를 네게 주리니 네가 땅에서 무엇이든지 매면 하늘에서도 매일 것이요 네가 땅에서 무엇이든지 풀면 하늘에서도 풀리리라 하시고(마 16:15-19, 강조 추가).

이 구절이 그토록 다양한 방법으로 해석되는 이유는 그것이 적어도 5가지 은유적인 표현을 담고 있기 때문임에 의심의 여지가 없다: (1) “혈육” (2) “반석” (3) “음부의 권세(문)” (4) “천국 열쇠” (5) “매다/풀다.” 이런 표현들은 모두 다른 뭔가를 나타내는 비유이다.

음부의 문(Hades’ Gates)

은유의 정확한 의미와는 관계없이, 당신은 이 구절에서 예수님이 악령을 언급하시지 않았음을 알 수 있다. 그것과 가장 가깝게 느껴지는 언급은 “음부의 문”인데 이것은 물론 상징적이다. 왜냐하면, 음부의 문이 문자적으로 교회를 방해하기 위해 아무것도 할 수 없기 때문이다.

“음부의 문”은 무엇을 상징할까? 아마도 그것은 사탄의 힘의 상징이며, 예수님은 사탄의 힘이 그분의 교회가 세워지는 것을 막을 수 없음을 의미하셨을 것이다. 아니면, 예수님은 그분께서 세우실 교회가 사람들을 음부의 문 뒤에 투옥될 운명에서 구원해주리라는 것을 의미하셨을 수 있다.

예수님이 실제로 두 개의 문에 대해 언급하셨음을 주목하라. 음부의 문과 그분께서 베드로에게 “천국 열쇠”를 주시는 것을 통하여 암시하신 천국의 문이다. 이런 대조는 음부의 문에 대한 예수님의 말씀이 사람들을 음부로부터 구원해주는 교회의 역할을 상징한다는 것을 뒷받침한다.

예수님께서 “사탄의 힘이 그분의 교회를 막을 수 없다”는 것을 의미하셨다고 할지라도 우리는 매다와 풀다에 관한 그분의 말씀이 우리가 도시의 악령들에 대해 해야 할 일에 대한 가르침이라는 결론을 내릴 수 없다. 왜냐하면, 우리는 복음서와 사도행전에서 누군가가 도시의 악령을 맸다는 어떠한 예도 찾을 수 없으며 서신서에서도 그런 일을 해야 한다는 어떠한 가르침도 찾을 수 없기 때문이다. 그러나 매다와 풀다에 관한 그리스도의 말씀에 대한 우리의 해석은 반드시 문맥적으로 신약 성경의 나머지 부분들에 의해 뒷받침 되어야 한다.

성경적인 예가 없다는 것으로부터 비추어 볼 때, 그리스도인들이 “내가 예수님의 이름으로 귀신을 매었다” 또는 “내가 그 사람 위의 천사를 풀어주었다”와 같은 말들을 자주 하고 있다는 것은 참으로 놀라운 일이다. 당신은 신약 성경에서 이런 말을 한 사람을 아무도 찾을 수 없을 것이다. 사도행전과 서신서가 강조하고 있는 것은 마귀에게 말을 하거나 악령을 매거나 푸는 것이 아니라 복음을 전파하고 하나님께 기도하는 것이다. 예를 들어, 바울이 사탄의 사자에 의해 괴롭힘을 당할 때, 그는 그것을 “매려고” 시도하지 않았다. 그는 그것에 대해 하나님께 간구하였다(고후 12:7-10을 보라).

천국 열쇠(The Keys to Heaven)

“매다”와 “풀다”에 관한 예수님 말씀의 문맥을 더 살펴보자. 그분은 매다와 풀다에 관해 언급하시기 바로 전에, 베드로에게 천국 열쇠를 주실 것이라고 말씀하셨음을 주목하라. 베드로는 종래로 천국의 문을 여는 문자 그대로의 열쇠를 받은 적이 없다. 그러므로 예수님의 말씀은 비유임이 틀림없다. “열쇠”는 무엇을 상징할까? 열쇠는 잠겨있는 뭔가에 접근하는 공구를 나타낸다. 열쇠를 갖고 있는 사람은 다른 사람이 열 수 없는 특정 문을 열 수 있다.

우리가 사도행전에 기록된 베드로의 사역을 살펴보았을 때, 다른 사람에게 잠긴 문을 여는 것에 간주 될 수 있는 일은 무엇일까?

우리는 그가 모든 믿는 자에게 천국의 문을 열어주는(그리고 음부의 문을 닫아주는) 복음을 선포했음을 발견할 수 있다. 그런 의미에서, 우리는 모두 그리스도의 대사이기 때문에, 천국의 열쇠를 받았다. 천국 열쇠는 오직 예수 그리스도의 복음이며 그 복음만이 천국의 문을 열 수 있다.

매다와 풀다의 의미(And Now, Binding and Loosing)

마지막으로, 베드로에게 천국 열쇠를 주시겠다고 약속하신 후, 예수님은 “매다”와 “풀다”에 관해 말씀하셨는데 그것은 이 구절의 다섯 번째 비유적인 표현이다.

우리가 이미 살펴본 말씀의 맥락을 보았을 때, 예수님은 무엇을 의미하셨을까? 베드로의 “매다”와 “풀다”가 예수님이 그분의 교회를 세우는 것에, 음부에서 사람들을 구원하는 것에, 그리고 복음을 전파하는 것에 어떻게 적용될까?

거기에는 한 가지 가능성밖에 없다. 예수님은 단순히 “나는 너에게 천국을 대표할 수 있는 권한을 주었으니 이 땅에서 너의 책임을 다하라. 그리고 천국에서도 너를 지지할 것이다”라는 뜻이었을 것이다.

만일 한 고용주가 자신의 판매원에게 “당신이 방콕에서 무엇을 하든 간에, 본사에서도 이루어질 것이다”라고 말했다면, 판매원은 상사의 이 말을 어떻게 해석했을까? 그는 그가 방콕에서 회사를 대표 할 권한을 부여받았다고 생각할 것이다. 예수님은 베드로가 이 땅에서 천국의 하나님을 대표할 수 있는 권한을 부여받았음을 의미하셨다. 이 약속은 베드로가 예루살렘에서 자기들이 하나님이 위임하신 대표라고 생각하는, 그리고 베드로가 이전에 존경했었던 서기관들과 바리새인들의 비판의 눈초리 앞에서 하나님의 메시지를 선포할 때 큰 버팀목이 되었을 것이다.

예수님의 말씀에 대한 이런 해석은 마태복음에서 18장에서 사용된 동일한 표현과 잘 조화된다.

네 형제가 죄를 범하거든 가서 너와 그 사람과만 상대하여 권고하라 만일 들으면 네가 네 형제를 얻은 것이요 만일 듣지 않거든 한두 사람을 데리고 가서 두세 증인의 입으로 말마다 확증하게 하라 만일 그들의 말도 듣지 않거든 교회에 말하고 교회의 말도 듣지 않거든 이방인과 세리와 같이 여기라 진실로 너희에게 이르노니 너희가 땅에서 매면 하늘에서도 매일 것이요 무엇이든지 땅에서 풀면 하늘에서도 풀리리라 진실로 다시 너희에게 이르노니 너희 중의 두 사람이 땅에서 합심하여 무엇이든지 구하면 하늘에 계신 내 아버지께서 그들을 위하여 이루게 하시리라 두세 사람이 내 이름으로 모인 곳에는 나도 그들 중에 있느니라(마 18:15-20, 강조 추가).

“매다”와 “풀다”에 관한 두 번째 구절에서, 우리는 우리로 하여금 예수님께서 악령을 매는 것을 말씀하셨다고 믿게 하는 것은 아무것도 없다. 여기에서 그리스도는 교회의 징계를 말씀하신 직후에 “매다”와 “풀다”에 관해 말씀하셨다.

이 구절의 “매다”와 “풀다”에 관하여 예수님은 “나는 너희에게 누가 교회에 있어야 하고 누가 있지 말아야 하는지를 결정하는 책임을 주었다. 그것은 너희의 일이다. 너희가 책임을 다할 때, 천국에서도 너희를 도울 것이다.”라는 뜻이었을 것이다.

더 광범위하게 적용하면, 예수님은 단순히 “너희는 이 땅에서 천국의 대리인으로서 위임받았다. 너희에게는 책임이 있으며 너희가 이 땅에서 책임을 다할 때, 천국에서는 항상 너희를 지원할 것이다.”라고 말씀하신 것이다.

문맥상에서의 “매다”와 “풀다”(Binding and Loosing in Context

이 해석은 문맥상에서뿐 아니라 신약 성경의 나머지 부분의 보다 넓은 맥락에도 잘 부합된다.

문맥상으로 보았을 때, 예수님은 “매다”와 “풀다”에 관해 말씀하신 후 바로 “진실로 다시 너희에게 이르노니 너희 중의 두 사람이 땅에서 합심하여 무엇이든지 구하면 하늘에 계신 내 아버지께서 그들을 위하여 이루게 하시리라”(마 18:19, 강조 추가)라고 말씀하셨다.

이것은 또다시 “너희가 땅에서 하는 일은 하늘에서도 지원될 것이다”라는 주제이다. 땅에 있는 우리는 기도할 권세와 책임이 있다. 우리가 기도하면 하늘에서 이루실 것이다. “다시 너희에게 이르노니…”라는 예수님의 말씀은 “매다”와 “풀다”에 관한 그분의 말씀에 대해 진일보 해석하셨음을 나타내는 것 같다.

이 구절에서 “두세 사람이 내 이름으로 모인 곳에는 나도 그들 중에 있느니라”라는 예수님의 마지막 말씀도 역시 “천국에서 너희를 지원할 것이다”라는 주제를 뒷받침하고 있다. 신자들이 그분의 이름으로 모이면, 천국에 계신 그분도 나타나신다.

당신이 나의 해석에 대해 완전히 반대하더라도, 예수님이 도시의 악령들을 매는 것에 말씀하셨다는 성경적인 주장을 펼치기는 어려울 것이다!

사탄이 포함된 하나님의 계획(God’s Divine Plan Includes Satan)

사탄과 그의 천사들은 반란군이지만 하나님의 통제를 벗어나지는 않았다. 이 반역군은 하나님에 의해 창조되었다. (그들은 처음 만들어졌을 때 반역적이지 않았다). 바울은 이렇게 썼다.

만물이 그에게서 창조되되 하늘과 땅에서 보이는 것들과 보이지 않는 것들과 혹은 왕권들이나 주권들이나 통치자들이나 권세들이나 만물이 다 그로 말미암고 그를 위하여 창조되었고(골 1:16, 강조 추가).

예수님은 사탄을 포함한 모든 계층의 천사들을 만드셨다. 그분은 그들 중 일부가 반역할 것을 알고 계셨을까? 물론, 아셨다. 그럼 왜 그분은 그들을 창조하셨을까? 왜냐하면, 그분은 그 반역적인 영들을 그분의 계획을 성취하는 데 사용하실 수 있기 때문이다. 만일 그분께서 그들에 대한 목적이 없으시다면, 그들을 언녕 지옥에 던졌을 것이다. 왜냐하면, 성경은 그분께서 이미 일부 반역적인 천사들에게 그렇게 하셨으며(벧후 2:4을 보라), 언젠가는 사탄에게도 그렇게 하실 것이라고 말씀하기 때문이다(계 20:2을 보라).

하나님께는 사탄과 모든 악령이 땅에서 역사하게 하시는 이유가 있다. 만일 그분께서 허용하시지 않는다면, 그들은 땅을 완전히 떠나게 될 것이다. 하나님은 어떤 이유 때문에 사탄이 땅에서 역사하도록 허락하실까? 나는 모든 사람이 모든 이유를 다 이해한다고 생각하지 않는다. 그러나 하나님은 그분의 말씀에서 일부 이유를 드러내셨다.

첫째, 하나님은 인간을 시험하시려는 자신의 계획을 성취하시기 위하여 사탄이 땅에서 제한적으로 역사하도록 허락하신다. 사탄은 인류가 충성할 수 있는 대체 선택으로 제공된다. 사람들은 그것을 인식하는 여부와 관계없이 하나님 또는 사탄에게 복종한다. 하나님은 그분이 주신 자유의지를 가진 아담과 하와를 시험하시기 위해 사탄이 그들을 유혹 하도록 허락하셨다. 자유의지를 가진 모든 사람은 그들의 마음에 들어있는 순종 또는 불순종을 드러내기 위해 반드시 시험을 받아야 한다.[1]

둘째, 하나님은 사탄이 악인에 대한 그분의 진노의 대리인으로서 땅에서 제한적으로 역사하도록 허락하셨다. 나는 이미 하나님께서 악령을 통해 사람들에게 심판을 내리신 몇 가지 사례를 보여주면서 이 점을 증명하였다. 하나님께서 사탄이 구원받지 못한 사람들을 통치하게 허락하셨다는 사실은 그들에 대한 그분의 진노의 표시이다. 하나님은 악인이 악인을 통치하게 허락하심으로써 그들을 심판하셨고, 또한 악의 영이 그들을 통치하게 하심으로써 그들의 삶을 더욱 비참하게 만드셨다.

셋째, 하나님은 사탄이 땅에서 제한적으로 역사하게 허락하심으로써 그분 자신께 영광을 돌리셨다. “하나님의 아들이 나타나신 것은 마귀의 일을 멸하려 하심이라”(요일 3:8). 매 번 하나님께서 사탄의 일을 파괴하시는 것은 그분의 능력과 지혜를 찬양하게 된다.

예수님은 모든 통치자와 권세의 머리시다(Jesus is the Head Over Principalities and Powers)

그리스도인으로서, 사탄과 악령에 대적해야 할 우리의 책임은 두 가지이다. 우리 자신의 삶에서 마귀를 대적하는 것과(약 4:7) 마귀에게서 벗어나고 싶어하는 사람들에게 들린 귀신을 쫓아내는 것이다(막 16:17). 다른 사람들에게서 귀신을 쫓아낸 경험이 있는 그리스도인들은 귀신 들린 자가 귀신에게서 벗어나기를 원하지 않는 한, 원칙적으로 그들은 그 귀신을 쫓아낼 수 없다는 것을 알고 있다.[2] 하나님은 모든 사람의 자유 의지를 존중하시며 사람이 악한 영에 복종하기를 원한다면, 하나님은 그를 제지하시지 않을 것이다.

이것은 우리가 지역적으로 분포된 특정 영역의 영들을 무너뜨릴 수 없는 또 다른 이유이다. 악의 영들은 그곳의 사람들을 속박하고 있는데 그 이유는 그 사람들이 한 선택때문이다. 그들에게 복음을 전파하는 것을 통하여, 우리는 그들에게 선택할 수 있는 기회를 제공한다. 만일 그들이 올바른 선택을 한다면, 그들은 사탄과 악령으로부터 자유를 얻게 될 것이다. 그러나 만일 그들이 잘못된 선택을 하여 회개하지 않는다면, 하나님은 사탄이 그들을 속박하도록 허용하실 것이다.

성경에 따르면, 예수님은 “모든 통치자와 권세의 머리시다”(골 2:10). 통치자(arche)와 권세(exousia)에 대응한 희랍어가 종종 인간의 정치적 지도자를 가리키는데 사용되지만, 신약 성경에서 그들은 또한 마귀의 영적 통치자로 사용되었다. 에베소서 6:12은 통치자(arche)와 권세(exousia)에 대한 그리스도인들의 싸움을 묘사한 전형적인 구절 중의 한 예이다.

우리가 바울이 골로새서 2:10에서 예수님은 모든 통치자와 권세의 머리시라고 했던 말씀을 문맥적으로 살펴보면, 그가 영적 능력을 말했음이 분명해진다. 예를 들어, 네 구절 뒤에, 바울은 예수님이 “통치자들과 권세들을 무력화하여 드러내어 구경거리로 삼으시고 십자가로 그들을 이기셨느니라”(골 2:15)라고 썼다.

예수님이 영적 통치자와 권세들의 머리시라면, 그분은 그들을 주관하신다. 이것은 이교도적이고 정령 숭배적인 문화에서 살면서 그들을 통치하는 악령에 대한 두려움으로 우상을 숭배했던 그리스도인들에게는 멋진 계시이다.

탈출할 수 있는 유일한 방법(The Only Way of Escape)

악령의 사로잡힘에서 탈출할 수 있는 유일한 방법은 회개하고 복음을 믿는 것이다. 그것만이 하나님이 제공하신 탈출이다. 아무도 도시의 악마의 힘을 결박하고 당신을 자유롭게 해주거나 부분적으로 자유롭게 해주지는 못할 것이다. 사람이 회개하고 복음을 믿기 전에는, 하나님의 진노가 그 위에 머물러 있을 것이다(요 3:36). 그것은 악마의 힘에 지배받는 것을 포함한다.

영적 전쟁에 관한 대회를 주최한 도시들에서 큰 변화를 볼 수 없는 이유는 정작 그 지역을 통치하는 마귀의 계층에 영향 줄 수 있는 일은 아무것도 일어나지 않았기 때문이다. 그리스도인들은 정사와 권세를 향해 밤낮 부르짖을 수 있다. 그들은 소위 “대적 방언”으로 악마를 괴롭힐 수 있다. 그들은 “나는 도시의 악령을 결박하였다”라고 말할 수 있다. 그들은 심지어 이 모든 것을 비행기 안에서 거나 고층 빌딩의 꼭대기에서 행할 수 있다(어떤 사람은 실제로 그렇게 한다). 그리고 악령이 받을 수 있는 유일한 영향은 어리석은 그리스도인들 때문에 한바탕 크게 웃는 것뿐일 것이다.

아래에 영적 전쟁에 대한 여섯 번째 현대의 신화를 살펴보자.

신화 6: 지역적인 악령에 대한 영적 전쟁은 전도에 효과적이다.(Myth #6: “Spiritual warfare against territorial spirits opens the door for effective evangelism.”)

지역적인 악령에 대해 영적 전쟁을 하는 데 깊이 관여된 많은 그리스도인들의 동기는 하나님의 나라가 확장되는 것을 보려는 소망 때문이다. 이 때문에 그들은 칭찬받아야 한다. 모든 그리스도인은 더 많은 사람들이 사탄의 속박에서 벗어나는 것을 보려는 소망이 있어야 한다.

그러나 우리가 하나님의 방법으로 하나님의 나라를 세워가는 것이 중요하다. 하나님은 무엇이 역사하고 무엇이 시간 낭비인지를 알고 계신다. 그분은 그분의 나라의 확장에 관하여 우리의 책임이 무엇인지를 정확히 알려주셨다. 우리가 성경에서 찾을 수 없는 무언가를-예수님, 베드로, 또는 바울이 사역 중에 종래로 하지 않았던 일들을 함으로써 전도의 효과를 배가하려는 것은 어리석은 짓이다.

그럼 왜 그렇게 많은 그리스도인들이 영적 전쟁이 전도에 효과적이라고 생각할까? 그들은 대개 이런 추리를 한다: “사탄은 구원받지 못한 사람들의 마음을 혼미하게 하였다. 그러므로 우리는 반드시 사탄을 대적하여 영적 전쟁을 하여 이런 일을 막아야 한다. 그들의 마음을 가리운 것을 없애면, 더 많은 사람들이 복음을 믿게 될 것이다.” 이것은 사실일까?

사탄이 구원받지 못한 사람들의 마음을 혼미하게 했다는 것은 의심의 여지가 없다. 바울은 이렇게 썼다.

만일 우리의 복음이 가리었으면 망하는 자들에게 가리어진 것이라 그 중에 이 세상의 신이 믿지 아니하는 자들의 마음을 혼미하게 하여 그리스도의 영광의 복음의 광채가 비치지 못하게 함이니 그리스도는 하나님의 형상이니라(고후 4:3-4).

문제는, 바울은 고린도 그리스도인들이 영적 전쟁을 하도록 동기 부여함으로써 지역적인 악령들을 무너뜨려 구원받지 못한 사람들이 복음을 더 잘 받아들이게 하려는 목적에서 이것을 썼을까?

대답은 아니다이며 몇 가지 분명한 이유가 있다.

첫째, 바울은 계속하여 “그러므로 고린도인들아, 사탄이 믿지 않는 자들의 마음을 혼미하게 하였으므로 나는 너희가 영적 전쟁을 하여 지역적인 악령들을 무너뜨려 그들을 혼미하게 하는 것을 제거하기를 바란다”라고 말하지 않았다. 오히려, 그는 곧이어 그리스도를 전파하였는데 그것이야말로 영적 무지를 제거할 수 있는 방법이다.

둘째, 바울은 종래로 그의 서신 중에서 신자들에게 도시의 악령의 진을 무너뜨리는데 참여함으로써 복음 전도의 효과를 높이라고 가르친 적이 없다.

셋째, 우리는 바울의 모든 서신서를 읽는 것을 통하여 그가 사탄이 혼미하게 하는 것이 불신자들이 믿지 않는 주요 이유라고 여기지 않았음을 알 수 있다. 사탄이 혼미하게 하는 것은 한 가지 요인이 될 수 있지만 주된 요인 또는 유일한 요인이 아니다. 사람들로 하여금 구원받지 못한 상태에 머무르게 하는 주요 원인은 그들의 마음이 굳어있기 때문이다. 이것은 사탄이 모든 사람을 혼미하게 할 수 없는 명백한 이유이다. 어떤 사람들은 진리를 들었을 때, 믿음으로 말미암아 그들이 전에 믿었던 모든 거짓말을 거부한다. 사람들이 믿지 않는 것은 사탄이 그들을 혼미하게 해서가 아니라 그들의 불신이 사탄이 그들을 혼미하게 하도록 한다.

감각 없는 마음(Callous Hearts)

 

바울은 에베소서에서 왜 사람들이 믿지 않는지에 대해 분명하게 말하였다.

그러므로 내가 이것을 말하여 주 안에서 증언하노니 이제부터 너희는 이방인이 그 마음의 허망한 것으로 행함 같이 행하지 말라 그들의 총명이 어두워지고 그들 가운데 있는 무지함과 그들의 마음이 굳어짐으로 말미암아 하나님의 생명에서 떠나 있도다 그들이 감각 없는 자가 되어 자신을 방탕에 방임하여 모든 더러운 것을 욕심으로 행하되(엡 4:17-19, 강조 추가).

바울은 구원받지 못한 사람들은 “그들 가운데 있는 무지함으로 말미암아” 하나님의 생명에서 떠나 있다고 말했다. 그런데 왜 그들은 무지할까? 왜 그들의 “총명이 어두워졌을까?” 그것은 사람들이 구원받지 못한 근본적이고 주된 이유이다.[3] 그들 자신이 비난을 받아야 한다. 사탄은 단지 그들이 믿고 싶어하는 거짓말을 제공할 뿐이다.

씨 뿌리는 자에 대한 예수님의 비유는 이 점을 완벽하게 보여준다.

씨를 뿌리는 자가 그 씨를 뿌리러 나가서 뿌릴새 더러는 길 가에 떨어지매 밟히며 공중의 새들이 먹어버렸고…이 비유는 이러하니라 씨는 하나님의 말씀이요 길 가에 있다는 것은 말씀을 들은 자니 이에 마귀가 가서 그들이 믿어 구원을 얻지 못하게 하려고 말씀을 그 마음에서 빼앗는 것이요(눅 8:5, 11-12).

복음을 나타내는 씨앗이 길 가에 떨어져 밟혔음을 주목하라. 씨앗은 사람들이 자주 걸어 다니는 굳은 땅을 침투 할 수 없다. 따라서, 마귀를 나타내는 새가 그 씨앗을 먹어버리기 쉽다.

전체 비유의 요점은 사람의 마음 상태를(하나님의 말씀에 대한 그들의 수용성) 여러 가지 유형의 땅에 비유한 것이다. 예수님은 왜 어떤 사람들은 믿고 어떤 사람들은 믿지 않는지를 설명하셨다. 그것은 모두 그들에게 달려있다.

사탄은 어떤 영향을 줄 수 있을까? 그는 단지 굳은 마음을 가진 사람에게서 말씀을 훔칠 수 있을 뿐이다. 이 비유 속의 새들은 단지 씨앗이 싹트지 않는 것에 대한 부차적인 원인이다. 주요 문제는 땅에 있다. 사실, 땅이 굳기 때문에 새들이 씨앗을 얻을 수 있었다.

복음에 있어서도 마찬가지이다. 진정한 문제는 자유의지를 가진 사람들의 굳어진 마음이다. 사람들이 복음을 거부하는 것은 마음이 혼미해지려는 선택을 한 것과 같다. 그들은 진리보다 거짓말을 더 선호한다. 예수님이 말씀하셨듯이, “빛이 세상에 왔으되 사람들이 자기 행위가 악하므로 빛보다 어둠을 더 사랑한 것이니라“(요 3:19, 강조 추가).

성경은 사람은 성실하고 마음이 착하여 사탄이 그들을 혼미하게 하지 않기만 하면 복음을 믿을 것이라고 우리에게 말씀하지 않았다. 반대로, 성경은 인성의 어두운 면을 보여주고 있으며 하나님은 각 사람에게 그들이 지은 죄에 대한 책임을 물으실 것이다. 심판의 보좌에 앉으신 하나님은 “마귀가 나를 그렇게 만들었다”는 식의 변명은 받아들이시지 않을 것이다.

사탄은 어떻게 사람의 마음을 혼미하게 하는가?(How Satan Blinds People’s Minds)

사탄은 정확히 어떻게 사람들의 마음을 혼미하게 할까? 그는 신비한 영적인 힘으로 사람의 머리에 약 같은 것을 부어 넣어 그들의 총명을 어둡게 하였을까? 악마가 발톱으로 그들의 머리에 파고들어 가 그들의 합리적인 사고를 파괴하였을까? 아니, 사탄은 그들에게 거짓말을 제공하여 믿게 함으로써 그들의 마음을 혼미하게 한다.

분명한 것은, 사람들이 예수님이 그들의 죄를 위하여 죽으신 하나님의 아들이라는 진리를 정말로 믿는다면, 그들이 언젠가는 하나님 앞에서 그들의 삶에 대해 결산해야만 한다는 것을 정말로 믿는다면, 그들은 회개하고 그분을 따를 것이다. 그러나 그들은 이런 일을 믿지 않는다. 그러나 그들은 무언가를 믿는다. 그들은 하나님이 없다고 믿거나 또는 죽음 이후에는 생명이 없다고 믿을 수 있다. 그들은 환생을 믿거나 하나님은 절대로 사람을 지옥에 보내시지 않는다고 믿을 수 있다. 그들은 그들의 종교 활동들이 그들로 하여금 천국에 들어갈 수 있게 해준다고 생각할 수 있다. 그러나 그들이 무엇을 믿든 간에, 그것이 복음이 아니라면, 한 단어로 요약할 수 있다. 거짓말. 그들은 진리를 믿지 않으므로 사탄이 거짓말로 그들을 혼미하게 한다. 그러나 만일 그들이 스스로 겸비하여 진리를 믿는다면, 사탄은 더 이상 그들을 혼미하게 할 수 없다.

어둠에 관한 거짓말(The Lies of Darkness)

사탄의 나라는 성경에서 “흑암의 권세”(골 1:13)로 언급되었다. 물론, 흑암은 진리가 없는 상태-빛이나 깨달음이 없는 상태를 나타낸다. 당신이 어둠 속에 있으면 자신의 상상력에 의해 이동하며 마지막에는 종종 상처를 입게 된다. 그것은 곧 사탄의 어둠의 나라의 상황과 같다. 거기에 있는 사람들은 자신의 상상력에 의해 자신의 삶을 살아가며, 그들의 상상력은 사탄의 거짓말로 가득 차 있다. 그들은 영적 어둠 속에 있다.

사탄의 나라는 명확한 국경으로 정의되는 지리적인 나라가 아니라 거짓말에 대한 믿음의 나라이다. 어둠의 나라는 빛의 나라와 같은 장소에 있다. 진리를 믿는 사람들은 바로 거짓말을 믿는 사람들 사이에 살고 있다.[4] 우리의 주요 임무는 이미 거짓말을 믿는 사람들에게 진리를 선포하는 것이다. 누군가가 진리를 믿게 될 때, 사탄은 그를 더 이상 속일 수 없기 때문에 또 한 명의 신하를 잃게 된다.

따라서 우리가 구원받지 못한 사람을 사탄에게서 풀어주는 것은 그들을 사로잡은 악령을 매는 것을 통하여서거나 아니라 진리를 선포하는 것을 통해서이다. 예수님은 “진리를 알지니 진리가 너희를 자유롭게 하리라“(요 8:32, 강조 추가)라고 말씀하셨다. 우리는 진리를 통하여 영적인 무지에서 벗어난다.

요한복음의 같은 구절에서 예수님은 구원받지 못한 청중들에게 이렇게 말씀하셨다.

너희는 너희 아비 마귀에게서 났으니 너희 아비의 욕심대로 너희도 행하고자 하느니라 그는 처음부터 살인한 자요 진리가 그 속에 없으므로 진리에 서지 못하고 거짓을 말할 때마다 제 것으로 말하나니 이는 그가 거짓말쟁이요 거짓의 아비가 되었음이라 내가 진리를 말하므로 너희가 나를 믿지 아니하는도다(요 8:44-45, 강조 추가).

예수님께서 자신과 마귀를 대조시키신 것을 주목하라. 그분은 진리를 말씀하시지만, 사탄은 궁극적으로 거짓말쟁이이다.

또한, 예수님께서 청중들에게 그들의 아비가 마귀이고 마귀는 거짓말쟁이라고 지적하셨음에도 불구하고 그들은 여전히 그분의 말씀을 믿어야 할 책임이 있다고 말씀하셨음을 주목하라. 그들이 혼미 된 것은 마귀의 잘못이 아니라 그들 자신의 잘못이다. 예수님은 그들에게 책임이 있다고 생각하셨다. 사탄은 사람들에게 거짓말을 제공하여 믿게 함으로써 그들이 “어둠을 사랑하여” 어둠의 나라에 거하게 도와주고 있다. 하지만 사탄은 진리를 믿는 어떤 사람도 속일 수 없다.

이 모든 것으로 보아, 우리는 어둠의 나라를 물리칠 수 있는 주요 방법은 빛인 하나님의 말씀의 진리를 전파하는 것이다. 그 때문에 예수님은 “세상으로 나아가 마귀를 결박하라”라고 말씀하신 것이 아니라 “세상으로 나아가 복음을 전파하라”라고 말씀하셨다. 예수님은 바울에게 그가 복음을 전파하는 목적은 사람들로 하여금 “눈을 뜨게 하여 어둠에서 빛으로, 사탄의 권세에서 하나님께로 돌아오게 하는 것“(행 26:18, 강조 추가)이라고 말씀하셨다. 이것은 사람들이 복음의 진리를 듣고 어둠에서 빛으로 돌아가고 거짓말이 아닌 진리를 믿으려는 결정을 내릴 때에 사탄의 권세에서 벗어난다는 것을 잘 보여준다. 우리가 “무너뜨려야 할” 유일한 요새는 사람의 마음속에 있는 거짓말의 요새이다.

이것이 하나님의 계획 이다(This is God’s Plan)

하나님께서 사탄을 천국에서 땅으로 쫓아내셨다는 점을 잊지 말라. 그분은 사탄을 우주의 다른 곳에 영원히 갇아두실 수도 있다. 하지만 그분은 그러시지 않았다. 왜서일까? 그것은 하나님께서 사탄을 사용하여 그분의 궁극적인 목적을 이루시기 위함이다 – 그 목적은 바로 언젠가는 하나님을 사랑하고 그분을 섬기기 위해 택함을 받은 자유의지를 가진 사람들의 큰 가족을 이루시는 것이다.

만일 하나님께서 그분을 사랑하는 자녀들로 이루어진 가족을 원하신다면, 다음 두 가지가 필요하다. 첫째, 사랑의 기초가 자유 의지이기 때문에 자유 의지를 가진 사람을 만드셔야 한다. 로봇과 기계는 사랑할 수 없다.

둘째, 하나님은 그들이 그분께 순종 또는 불순종하거나, 그분을 사랑 또는 미워할 수 있는 선택을 할 수 있는 환경을 제공하여 그들을 시험하셔야만 한다. 자유 의지를 가진 사람은 반드시 시험받아야 한다. 그리고 그것이 충성도에 대한 시험이라면, 불충성하게 하는 유혹도 존재할 것이다. 따라서, 우리는 하나님께서 왜 사탄을 땅에 두셨는지를 이해하기 시작한다. 사탄은 인간의 충성에 대한 대체 선택으로 사용될 것이다. 그는 자기의 거짓말에 수용하는 사람들에게 (제한적으로) 영향 주도록 허락받게 되었다. 모두 사람들은 선택에 직면하게 될 것이다: 나는 하나님을 믿을 것인가 아니면 사탄을 믿을 것인가? 사람들의 그것에 대한 인식 여부를 떠나서 그들 모두는 이미 결정을 내렸다. 우리가 해야 할 일은 잘못된 선택을 한 사람들로 하여금 회개하고 복음을 믿고 올바른 선택을 하게 하는 것이다.

이것은 에덴 동산에서 일어난 일이 아닌가? 하나님은 선악을 알게 하는 나무를 그곳에 두고 아담과 하와가 그 나무의 열매를 먹는 것을 금지하셨다. 만일 하나님께서 그들이 그 나무의 열매를 먹는 것을 원하시지 않았다면, 왜 그 나무를 그곳에 두셨을까? 그것은 그 나무가 시험으로 사용되기 때문이다.

우리는 또한 사탄이 하나님의 허락을 받고 하와를 유혹했음을 보게 된다. 다시 말하지만, 충성도를 시험하기 위해서는 불충성하게 하는 유혹이 반드시 존재한다. 사탄은 하와를 속였고 그녀는 사탄을 믿었으며 그와 동시에, 그녀는 하나님이 말씀하신 것을 믿지 않기로 결정하였다. 그 결과, 첫 번째로 자유 의지를 가진 사람은 마음속에 있던 하나님에 대한 불충성을 드러냈다.

비슷한 방식으로, 모든 자유 의지를 가진 사람들은 자신의 평생 동안 시험을 받게 된다. 하나님은 그분이 창조하신 만물을 통해 그분 자신을 계시하셨기에 모든 사람들은 하나님의 존재를 보아낼 수 있다(롬 1:19-20을 보라). 하나님께서 우리 각 사람에게 양심을 주셨기에 우리는 옳고 그름을 알 수 있다(롬 2:14-16을 보라). 사탄과 그의 악령들은 제한적인 방식으로 사람들을 속이고 유혹할 수 있도록 허락 받았다. 그 결과, 모든 자유 의지를 가진 사람들은 시험을 받게 된다.

안타깝게도, 모든 자유 의지를 가진 사람들은 하나님께 반역하고 “진리를 거짓 것으로 바꾸었다”(롬 1:25). 그러나 우리는 하나님께서 우리의 죄값을 치르시고 그분의 가족으로 거듭날 수 있는 방법을 주신 것에 감사하다. 예수님의 희생적인 죽음이야말로 우리의 문제를 완전하게 해결할 수 있다.

지금과 나중의 사탄의 속임수(Satan’s Deception, Now and Later)

그러므로 우리는 마귀와 그의 반란군들이 이 땅에서 역사하는 이유 중 적어도 한 가지는 알 수 있다. 바로 어둠을 사랑하는 사람들을 속이기 위함이다.

사탄이 언젠가는 한 천사에 의해 천 년 동안 감금당할 것이라는 요한계시록의 기록을 살펴볼 때, 이 같은 사실은 더욱 확증된다. 사탄이 감금당한 이유는 무엇인가? 그가 “다시는 만국을 미혹하지 못하게”(계 20:3) 하기 위함이다. 그 천 년 동안, 예수님은 예루살렘에서 직접 이 세상을 다스리실 것이다.

하지만 그 천 년이 지난 후, 사탄은 잠깐 놓이게 되며 그 결과, 그는 “나와서 땅의 사방 백성 곧 곡과 마곡을 미혹할 것이다”(계 20:8).

하나님께서 사탄이 그 때 사람을 미혹하는 것을 원하시지 않았다면, 왜 그분은 사탄을 놓아주셨을까? 특히 원래 하나님께서는 사탄이 “다시는 만국을 미혹하지 못하게” 그를 감금하신 사실에 비추어보면 말이다.

물론, 하나님은 사탄이 사람을 미혹하지 않기를 바라실 것이다. 하지만 하나님은 사탄이 그분의 말씀을 믿지 않는 사람들밖에 미혹하지 못한다는 것을 아신다. 사탄은 오직 진리를 거부하는 사람들밖에 미혹하지 못하며 바로 그 이유 때문에 하나님은 그들이 지금 그리고 나중에 역사하도록 놔두신다. 사탄이 사람을 미혹하면, 그들의 마음 상태가 명백해지므로 그 다음에 하나님께서 “가라지 속의 곡식”을 뽑으실 수 있기 때문이다(마 13:24-30을 보라).

이것은 정확히 사탄이 천 년의 끝에 풀려날 때 일어날 일이다. 그는 어둠을 사랑하는 사람들을 미혹하여 그들의 군대를 모아 예루살렘을 포위하여 그리스도의 통치를 뒤엎으려고 시도할 것이다. 하나님은 누가 그분을 사랑하고 누가 그분을 미워하는지를 아시므로 “하늘에서 불을” 내려보내 “그들을 태워버릴 것이다”(계 20:9). 사탄은 지금과 마찬가지로 하나님의 목적을 위해 사용될 것이다. 그러므로 우리가 “지역적인 악령들을 무너뜨릴 수 있다”고 생각하는 것은 어리석은 짓이다. 하나님께서 그들이 역사하게 허락하시는 것은 그분 자신의 목적을 위해서이다.

성경적인 전도(Biblical Evangelism)

예수님과 신약 성경의 사도들 중 아무도 이런 영적 전쟁을 하지 않았다는 것이 명백한 사실임에도 불구하고 일부 사람들은 그것이 오늘날 효과적인 전도를 하는 관건이라고 주장한다. 우리는 예수님, 베드로, 요한, 스데반, 빌립, 또는 바울이 그들이 복음을 전파했던 곳에서 “영적인 요새를 무너뜨렸다”거나 “강한 자를 결박하였다”는 기록을 찾을 수 없다. 오히려, 우리는 그들이 성령님의 인도하심을 따르면서 하나님께서 그들이 복음을 전파하기를 원하시는 곳을 찾았음을 발견할 수 있다. 우리는 그들이 사람들에게 단순한 복음-회개하고 그리스도를 믿으라는-을 전했으며 놀라운 결과를 얻었음을 발견할 수 있다. 그리고 그들이 복음을 거부했던 사람들에게 복음을 전했을 때, “사탄이 그 사람들의 마음을 계속하여 혼미하게 하지 않게끔 영적 전쟁을 하였다”는 기록은 찾을 수 없었다. 오히려, 예수님은 그들에게 “발의 먼지를 떨어버리고” 다른 성으로 가라고 명령하셨음을 볼 수 있다(마 10:14; 행 13:5을 보라).

교회 역사상 수천 번의 큰 부흥에서 “영적 전쟁”을 했다는 언급이 없음에도 불구하고 놀랍게도 어떤 사람들은 성공적인 전도의 전제 조건이 “영적 요새를 무너뜨리는 것”과 “강한 자를 결박하는 것”이라고 주장한다.

“하지만 우리의 기술은 효과가 있다!”라고 어떤 사람들은 말할 것이다. “우리가 이런 영적 전쟁을 하기 시작해서부터 그 어느 때보다 많은 사람들이 구원받고 있다.”

그것이 사실이라면, 나는 그 이유가 그와 동시에, 더 많은 영적 기도와 전도가 있었기 때문이거나 한 그룹의 사람들이 갑자기 복음에 더 수용적이 되었기 때문이라고 생각한다.

만일 한 전도자가 당신에게 “오늘 밤, 나는 부흥 집회에서 설교하기 전에, 바나나 세 개를 먹었습니다. 그리고 내가 설교하자 16명이 구원받았습니다! 나는 마침내 효과적인 전도의 비밀을 발견했습니다! 지금부터, 나는 설교 전에 반드시 바나나 세 개를 먹을 것입니다!”라고 말했다면, 당신은 무슨 말을 해주겠는가?

당신은 그 전도자에게 당연히 이렇게 말할 것이다. “당신이 먹은 세 개의 바나나와 구원받은 16명 사이에는 아무런 관계가 없습니다. 당신이 성공할 수 있었던 이유는 당신이 복음을 전했으며 16명의 복음에 수용적인 사람들이 복음을 듣고 있었기 때문입니다.”

하나님은 그분의 말씀을 지키신다. 하나님께서 약속하셨고 누군가가 그 약속의 조건을 충족시킨다면, 하나님은 그 사람이 비성경적인 일을 하고 있을지라도 그 약속만은 지키실 것이다.

이것은 오늘날의 영적 전쟁의 실천에 있어서도 마찬가지이다. 당신이 전도지를 전달하고 도시의 “강한 자를 결박한다면”, 일정 비율의 사람들이 구원받을 것이다. 그리고 당신이 강한 자를 결박하지 않고 전도지만 전달해도, 같은 비율의 사람들이 구원받을 것이다.

영적 추수를 위한 성경적인 기도 방법(How to Pray Scripturally for a Spiritual Harvest)

우리는 구원받지 못한 사람들을 위해 어떻게 기도해야 하는가? 첫째, 우리는 신약 성경에 우리가 하나님께 사람을 구원해주시기를 기도해야 한다는 가르침이 없으며 초기 그리스도인들이 그렇게 기도했다는 기록도 없다는 것을 이해해야 한다. 왜냐하면, 하나님의 관점에서 보았을 때, 그분은 전 세계 모든 사람을 구원하시는 데 필요한 일을 이미 하셨기 때문이다. 그분은 십자가에서 그분의 아들을 내어주어 죽게 하실 정도로 그들이 구원받기를 바라셨다.

그런데 왜 아직까지 모든 사람이 구원받지 못했을까? 그것은 모든 사람이 다 복음을 믿은 것이 아니기 때문이다. 그럼, 왜 그들은 복음을 믿지 않았을까? 거기에는 두 가지 이유가 있다: (1) 그들이 아직 복음을 들어본 적이 없거나, 또는 (2) 그들은 복음을 들어 보았으나 거부했다.

바로 그 이유 때문에, 구원받지 못한 사람들을 위한 성경적인 기도 방법은 그들에게 복음을 들을 기회가 있게 해달라고 기도하는 것이다. 예를 들어, 예수님은 “추수할 것은 많되 일꾼이 적으니 그러므로 추수하는 주인에게 청하여 추수할 일꾼들을 보내 주소서 하라“(눅 10:2, 강조 추가)라고 우리에게 말씀하셨다. 사람들이 복음을 듣고 구원받게 하기 위해서는, 누군가가 그들에게 복음을 전해야만 한다. 바로 그 때문에 우리는 그들에게 사람을 보내달라고 하나님께 기도해야 한다.

초대 교회는 영적 추수에 관해 이렇게 기도하였다. “주여 이제도 그들의 위협함을 굽어보시옵고 또 종들로 하여금 담대히 하나님의 말씀을 전하게 하여 주시오며 손을 내밀어 병을 낫게 하시옵고 표적과 기사가 거룩한 종 예수의 이름으로 이루어지게 하옵소서.”(행 4:29-30, 강조 추가).

그들은 (1) 담대하게 복음을 전할 기회를 간구했거나 (2) 복음을 전할 기회를 가졌을 때 복음을 전할 수 있는 담대함을 구했다. 그들은 또한 하나님께서 치유, 표적과 기적을 통해 복음을 확증해주시기를 바랐다. 이것은 성경적인 기도이며 그 기도의 목적은 사람들에게 복음을 들을 기회를 주는 것임을 주목하라. 하나님은 그들의 기도를 응답하셨다: “빌기를 다하매 모인 곳이 진동하더니 무리가 다 성령이 충만하여 담대히 하나님의 말씀을 전하니라”(행 4:31).

바울은 그리스도인들이 영적 추수에 관해 기도하는 것에 대해 어떻게 생각했을까? 그는 사람들이 하나님께서 더 많은 사람을 구원해주시기를 간구해야 한다고 가르쳤는가? 아니, 그가 한 말을 읽어보자.

끝으로 형제들아 너희는 우리를 위하여 기도하기를 주의 말씀이 너희 가운데서와 같이 퍼져 나가 영광스럽게 되고(살후 3:1, 강조 추가).

또 나를 위하여 구할 것은 내게 말씀을 주사 나로 입을 열어 복음의 비밀을 담대히 알리게 하옵소서 할 것이니 이 일을 위하여 내가 쇠사슬에 매인 사신이 된 것은 나로 이 일에 당연히 할 말을 담대히 하게 하려 하심이라(엡 6:19-20, 강조 추가).

사람들이 현재 구원받았는지 아닌지는 하나님보다 그들 자신한테 더 달려있다. 그러므로 우리는 사람들이 복음을 들을 수 있게 하는 것과 하나님께서 우리가 복음을 담대히 선포할 수 있도록 도와주시기를 간구해야 한다. 하나님은 우리의 기도에 응답하신다. 하지만 그렇다고 해서 모든 사람이 다 구원받을 것을 보장하시지는 않는다. 왜냐하면, 하나님은 그들에게 자신만의 선택을 할 수 있는 권리를 주셨기 때문이다. 그들의 구원은 복음에 대한 그들의 반응에 달려있다.

신화 7: “그리스도인이 죄를 범하면, 마귀가 그에게 들어와 그와 함께 거하게 된다.”(Myth #7: “When a Christian sins, he opens the door for a demon to come and live in him.”)

그리스도인이 죄를 범하면, 악령의 유혹에 넘어갔기 때문에 그럴 수도 있다. 그러나 악령의 제안에 굴복한다는 것이 악령이 신자 안에 들어올 수 있다는 것을 의미하지는 않는다. 우리가 그리스도인으로서 죄를 지으면 그분께 불순종한 것이므로 하나님과의 교제를 파괴하게 되며(요일 1:5-6을 보라) 죄책감을 느끼게 된다. 그러나 우리는 여전히 하나님의 자녀로서 그분과의 관계가 깨지지 않았다.

만일 우리가 우리 죄를 자백하면 “그는 미쁘시고 의로우사 우리 죄를 사하시며 우리를 모든 불의에서 깨끗하게 하실 것이다”(요일 1:9). 그런 다음, 우리와 그분과의 교제도 회복될 것이다. 요한은 우리가 우리 안에 내주하는 마귀로부터 깨끗함을 받아야 한다고 말하지 않았음을 주목하라.

모든 그리스도인들은 날마다 세상, 육체, 마귀부터 오는 유혹을 대면해야 한다. 바울은 우리가 참으로 다양한 악의 영들을 상대해야 한다고 썼다(엡 6:12을 보라). 따라서, 모든 신자들은 어느 정도 마귀의 영의 교란을 받는다. 그것은 정상이며 하나님의 말씀에 대한 믿음으로 마귀를 대적하는 것은 우리의 책임이다(벧전 5:8-9을 보라). 우리가 하나님의 말씀을 믿고 그대로 행하는 것이 곧 마귀를 대적하는 것이다.

예를 들어, 사탄이 우리에게 우울한 생각을 가져다 주면, 우리는 우울함을 없애주는 성경 말씀을 생각하며 “항상 기뻐하라”(살전 5:16)는 말씀과 “범사에 감사하라”(살전 5:18)는 말씀에 순종하여야 할 것이다. 하나님의 말씀에 따라 행동하고 하나님의 생각으로 사탄의 생각을 대체하는 것은 우리의 책임이다.

우리는 자유 의지를 가진 사람으로서 자신이 원하는 대로 생각할 수 있다는 점을 반드시 인식해야 한다. 만일 신자가 계속하여 악령의 제안을 경청하고 따르기를 선택한다면, 그는 잘못된 생각의 억압을 받아 그것에 더 수용적이고 더 좌우되도록 자신의 마음을 열어놓게 된다. 그가 더 많이 굴복할수록 그는 잘못된 생각으로 인해 더 많은 괴롭힘을 당할 것이다. 이런 상황은 그리스도인에게는 매우 드물지만, 발생할 수도 있다. 그러나 그렇다 하더라도, 괴롭힘을 당하고 있는 그리스도인이 자유함을 누리기를 원한다면, 하나님의 말씀을 생각하고 순종하여 마귀를 대적하려는 결정만 내리면 된다.

그러나 그리스도인이 귀신들릴 수 있을까? 오직 그가 억압을 받지 않고 마음속으로부터 의지적으로 그리스도를 거부하고 그분으로부터 완전히 등을 돌리려는 결정을 했을 때에 그럴 수 있다. 그렇게 되면, 그는 더 이상 그리스도인이 아니므로[5] 만일 그가 그를 억압하는 악령에게 더 많이 굴복한다면 귀신들릴 가능성이 있다. 그러나 그것은 한 사람이 죄를 지으면 마귀가 그에게 들어와 그와 함께 거하게 된다는 주장과는 거리가 멀다 .

신약 성경에는 귀신 들린 그리스도인에 대한 예가 단 하나도 없으며 귀신 들릴 위험한 가능성에 대해 그리스도인들을 경고한 적도 없으며 동료 그리스도인에게 들린 귀신을 쫓아내는 방법에 대한 가르침도 없다.

진실은, 그리스도인으로서, 우리는 귀신을 쫓아낼 필요가 없다 – 우리에게 필요한 것은 하나님의 말씀으로 우리의 마음을 새롭게 하는 것이다. 그것이야말로 성경적이다. 바울은 이렇게 썼다.

너희는 이 세대를 본받지 말고 오직 마음을 새롭게 함으로 변화를 받아 하나님의 선하시고 기뻐하시고 온전하신 뜻이 무엇인지 분별하도록 하라(롬 12:2).

우리의 마음이 일단 낡은 사고방식을 씻어버리고 하나님의 말씀의 진리로 새롭게 되면, 우리는 죄의 습관을 이기고 일관성 있게 그리스도를 닮은 삶을 살 수 있다. 진리는 우리를 자유하게 하는 것이다(요 8:32). 우리는 모든 귀신을 쫓아 내서가 아니라 우리의 마음을 새롭게 함으로 변화를 받는다.

그럼 왜 그토록 많은 그리스도인들이 자기에게 들린 귀신을 쫓아낸 적이 있다고 증언하는가? 한 가지 가능성은 그들은 단지 그들에게 들린 귀신을 쫓아냈다고 환상했을 수 있다. 많은 그리스도인들은 속기 쉬우며 하나님의 말씀에 대한 이해가 부족하여 심리적으로 사람들을 조종하여 자신이 귀신 들렸다는 생각을 하게 하는 “구원의 사역자”들의 먹이로 전락할 수 있다. 사람들은 일단 자신이 귀신 들렸다는 확신이 들면 자연스럽게 귀신을 쫓아낼 수 있다고 자신하는 사람들과 협조하게 된다.

또 다른 가능성은 자신에게서 귀신을 쫓아냈다는 사람들은 자신을 그리스도인이라고 여길지라도, 그 당시 그리스도 안의 진정한 신자가 아니었을 수 있다. 성경의 복음과는 대조적인 현대의 복음은 많은 사람들로 하여금 자신이 그리스도인이라는 생각이 들도록 속이고 있다. 그들은 비그리스도인들과 구별되지 않으며 예수님은 그들의 주님이 아니시다. 성경을 보면, 사람이 복음을 믿고 거듭나면, 그들에게 붙었던 귀신들은 자동으로 나가게 된다(행 8:5-7을 보라). 성령님이 내주하시고 사람에게는 귀신이 들릴 수 없으며 성령님은 모든 거듭난 사람 안에 내주하신다.

신화 8: “한 도시의 역사에 대한 공부를 통해, 우리는 그 도시가 어떤 악령의 지배를 받고 있는지를 알 수 있으므로 영적 전쟁과 궁극적인 복음 전파에 더 효과적일 수 있다.”(Myth 8: “Through studying the history of a city, we can determine which evil spirits are dominating it, and thus be more effective in spiritual warfare and ultimately in evangelization.”)

이 신화는 몇 가지 성경적 근거가 없는 주장에 기반을 둔다. 한 가지 주장은 지역적인 악령은 한 지역에 오랫동안 머문다는 것이다. 즉 수백 년 전에 그곳을 통치했던 악령은 지금도 여전히 그곳에 있다는 것이다. 따라서, 만일 한 도시가 탐욕스러운 사람들에 의해 세워졌다면, 우리는 그 도시가 오늘날에도 탐욕의 악령의 지배를 받는다고 결론 내릴 수 있다. 만일 한 도시가 전에 오래된 인디언 마을이었다면, 우리는 오늘날 그 도시를 지배하는 것은 샤머니즘과 마법이라는 결론을 내릴 수 있다. 이와 같은 방법으로 추론할 수 있다.

하지만 수백 년 전에 그곳에 있던 악의 세력이 오늘날에도 그곳에 있다는 것이 사실일까? 아마도, 하지만 반드시 그런 것은 아니다.

우리가 이전에 다니엘서 10장에서 살펴보았던 이야기를 생각해보자. 미가엘의 도움을 받아 “바사의 군주”와 싸웠던 무명의 천사는 다니엘에게 “이제 내가 돌아가서 바사 군주와 싸우려니와 내가 나간 후에는 헬라의 군주가 이를 것이라“라고 말했다(단 10:20; 강조 추가). 역사는 알렉산더 대왕의 그리스가 바사 제국을 정복했음을 우리에게 알려준다. 그러나 이 무명의 천사는 그것에 대응한 절박한 영적 영역의 변화-“헬라의 군주”가 오고 있었음을 알고 있었다.

헬라의 군주가 왔을 때, 바사의 군주가 바사 제국의 영적 영역을 통치했던 것처럼 그리스 제국의 영적 영역을 통치했을까? 그것은 합리적인 결론인 듯 보인다. 그리고 만일 그렇다면, 그리스 제국이 실질적으로 바사 제국의 영토를 차지했으므로 일부 높은 계층의 악령들도 지리적인 위치를 변경했을 것이다. 이 땅에 정치적 변화가 있을 때, 어둠의 나라에서도 변화가 있을 가능성이 있다. 그러나 실제로, 하나님께서 우리에게 그것을 계시하시지 않는 한, 우리는 그것을 알 수 없다.

어쨌든, 어느 악령이 어느 지역을 통치하는지는 큰 차이가 없다. 우리가 전에 증명했던 바와 같이, “영적 전쟁”을 통해 우리가 그것에 대해 할 수 있는 것이 아무것도 없기 때문이다.

악령에 대한 지나친 분류(Over-Categorizing Evil Spirits)

또한, 특정 죄를 짓게 하는 특정 악령이 있다고 생각하는 것은 우리만의 가정이다. “탐욕의 영”, “욕망의 영”, “종교의 영” 등이 있다는 관점은 성경적인 근거가 없으며 어둠의 나라를 통치하는 높은 계층의 악령들에게는 이런 종류가 존재하지 않는다.

사복음서를 자세히 공부해본 적이 없는 사람들에게는 예수님께서 세 종류의 특정 귀신만 쫓아내셨다는 사실은 놀라울 것이다. 예수님은 “말 못하게 하는 귀신”(눅 11:14)에 대해 한 번 언급하셨고, “말 못하고 못 듣는 귀신”(막 9:25)에 대해서도 한 번 언급하셨고, “더러운 귀신”에 관해 한 번 이상 언급하셨는데 그것은 그분께서 쫓아내신 모든 귀신을 포함하는데 심지어 “말 못하고 못 듣는 귀신”도 포함한다(막 9:25을 보라).

“말 못하고 못 듣는 귀신”이 사람을 말 못하고 못 듣게 하는 외에 다른 무언가도 할 수 있지 않을까? 당연히 할 수 있다. 왜냐하면, 그 귀신은 마가복음 9장에서 한 아이가 심한 경련을 일으키게 하기도 했기 때문이다. 따라서, “말 못하고 못 듣는 귀신”은 특정 종류의 악령을 가리킨 것이 아니라 그 귀신이 어떻게 특정 사람을 해쳤는지를 가리킨 것이다. 우리 중 일부는 성경의 계시를 벗어나, 귀신에 대해 “너무 지나치게 분류”하고 있다.

전체 구약 성경에서, 이름을 갖고 있고 특정 악령으로 간주할 수 있는 것은 아마도 “거짓말하는 영”(왕상 22:22-23), “어지러운 영”(사 19:14), 그리고 “음란한 영”(호 4:12, 5:4)일 것이다. 첫 번째와 두 번째 영에 관해서, 모든 악령은 당연히 “거짓말하는 영”, “어지러운 영”으로 볼 수 있다. 세 번째 “음란한 영”은 반드시 특정 악령을 가리키는 것일 필요가 없다. 그것은 그저 일반적인 태도를 나타낼 뿐이다.[6]

사도행전 전체에서 특정 악령에 관한 언급은 16장 16절에서 유일하게 한 번 나오는데, “점치는” 귀신 들린 여종에 관한 이야기이다. 그리고 모든 서신서에서 특정 종류의 악령으로 언급된 것은 “미혹하는 영”(딤전 4:1)인데 그것 또한 모든 악령에 대한 설명이 될 수 있다.

특정 종류의 귀신에 대한 성경의 언급에 비추어 보았을 때, 사람에게 붙어있거나 도시를 지배하는 수백 가지 종류의 귀신을 포함한 현대 목록을 읽을 수 있다는 것은 참으로 놀라운 일이다.

우리는 죄의 종류에 따라 높은 계층의 악령들을 분류할 수 있다고 가정하지 말아야 한다. “그 도시에 많은 도박꾼이 있는 것으로 보아 도박의 영이 그곳을 통치하는 것이 틀림없다.”라고 말하는 것은 가설일 뿐이다.

흡연의 영?(Smoking Spirits?)

누군가가 “그 도시에 많은 사람들이 담배를 피우는 것으로 보아 그곳에는 흡연의 영들이 많이 있는 것이 틀림없다”라고 말하는 것이 얼마나 어리석게 보일지 생각해보라. 그 도시들이 생기기 전에 “흡연의 영들”은 무엇을 하고 있었으며 어디에 있었을까? 사람들이 담배를 피우기 시작하기 전에 그들은 무엇을 하였을까? 지금 흡연하는 사람들이 줄어들고 있는 이유가 “흡연 마귀”들이 죽어가거나 새로운 지역으로 옮겼기 때문일까?

당신은 우리가 “그 도시는 음란의 영의 지배를 받기 때문에 성매매가 많이 일어나고 있다”라고 말하는 것이 얼마나 어리석은지를 알만한가? 진실은 사람들이 그리스도를 섬기지 않는 곳마다 어둠의 나라가 존재한다는 것이다. 많은 악령들은 어둠의 영역에 있는 사람들이 죄를 짓고 계속하여 하나님께 반역하도록 유혹한다. 그 악령들은 죄의 모든 영역에서 사람들을 유혹하며 어떤 곳에서 사람들은 다른 죄보다 한 죄에 더 많이 굴복하게 된다. 그들의 유일한 희망은 우리가 선포하도록 부르심을 받은 복음이다.

특정 종류의 악령들이 특정 죄를 짓게 하고 특정 지역을 통치한다 하더라도, 그것이 우리에게는 아무런 도움도 되지 않는다. 왜냐하면, 우리가 그것을 쫓아내기 위해 할 수 있는 것은 아무것도 없기 때문이다. 우리의 책임은 미혹당한 사람들을 위해 (성경적인 방식으로)기도하고 그들에게 복음을 전하는 일이다.

특정 도시를 지배하는 가장 큰 죄를 알아내는 것의 유일한 좋은 점은 우리가 그곳에 사는 구원받지 못한 사람들에게 복음을 전할 때 그들로 하여금 하나님 앞에서 죄책감을 느끼게 하는 죄의 이름을 구체적으로 말할 수 있음으로 하여 그들의 마음을 찌르는 메시지를 전파할 수 있다는 것이다. 하지만 우리가 그것을 결정하기 위해 도시의 역사까지 연구할 필요는 없다. 우리는 단지 그곳을 잠깐 방문하여 보고 듣는 것을 통하여 그곳에 가장 창궐한 죄가 무엇인지를 곧 알아낼 수 있다.

마지막으로, 신약 성경에서 영적 전쟁 또는 복음화의 준비수단으로 “영적 지도”를 그린 사람은 아무도 없었다. 서신서에서 그렇게 해야 한다고 가르친 적도 없다. 신약 성경에서, 사도들은 그들이 어느 곳에서 복음을 전파해야 할지에 관해 성령님의 인도하심을 따랐으며 충성을 다하여 복음을 선포하고 사람들의 회개를 촉구하였으며 주님께서 잇따라 행하신 표적을 통하여 복음을 증거하였는데 그들의 방법은 매우 효과적이었다.

신화 9: 어떤 그리스도인들은 세대의 저주 또는 사탄의 저주에서 풀려나야 한다(Myth 9: “Some Christians need to be set free from generational or satanic curses.”)

“세대의 저주”의 개념은 본질적으로 같은 것을 말하고 있는 구약 성경의 네 개의 구절에서 파생되었다. 그들은 출애굽기 20:5; 34:7; 민수기 14:8과 신명기 5:9이다. 먼저 민수기 14:8을 살펴보자.

여호와는 노하기를 더디하시고 인자가 많아 죄악과 허물을 사하시나 형벌 받을 자는 결단코 사하지 아니하시고 아버지의 죄악을 자식에게 갚아 삼사대까지 이르게 하리라 하셨나이다(강조 추가).

우리는 이 성경 말씀을 어떻게 해석해야 할까? 그것은 한 사람이 그의 부모, 조부모, 증조 부모, 또는 증증 조부모의 죄로 말미암아 하나님의 저주 또는 형벌을 받아야 한다는 것을 의미할까? 우리는 하나님께서 한 사람이 예수님을 믿을 때 그가 지은 죄를 용서해주시지만, 그의 증조 부모가 지은 죄에 대한 형벌은 내리신다고 믿을 것인가?

당연히 아니다. 그렇지 않으면, 하나님은 심하게 불공평하고 위선적이다는 비난을 정당하게 받게 되기 때문이다. 그분 자신은 한 사람이 부모의 죄 때문에 형벌을 받는 것은 도덕적으로 잘못된 것이라고 주장하셨다.

그런데 너희는[이스라엘] 이르기를 아들이 어찌 아버지의 죄를 담당하지 아니하겠느냐 하는도다 [하나님의 대답:]아들이 정의와 공의를 행하며 내 모든 율례를 지켜 행하였으면 그는 반드시 살려니와 범죄하는 그 영혼은 죽을지라 아들은 아버지의 죄악을 담당하지 아니할 것이요 아버지는 아들의 죄악을 담당하지 아니하리니 의인의 공의도 자기에게로 돌아가고 악인의 악도 자기에게로 돌아가리라(겔 18:19-20, 강조 추가).

또한, 모세의 율법에 따라, 하나님은 아버지 또는 아들이 대방의 죄를 담당하지 말아야 한다고 명령하셨다.

아버지는 그 자식들로 말미암아 죽임을 당하지 않을 것이요 자식들은 그 아버지로 말미암아 죽임을 당하지 않을 것이니 각 사람은 자기 죄로 말미암아 죽임을 당할 것이니라(신 24:16).

사랑과 정의의 하나님이 조상의 죄 때문에 한 사람을 저주하시거나 처벌하실 가능성은 없다.[7] 그럼 “형벌 받을 자는 결단코 사하지 아니하시고 아버지의 죄악을 자식에게 갚아 삼사대까지 이르게 하리라”라는 하나님의 말씀은 무슨 뜻일까?

그것은 오직 하나님께서 사람들이 그들의 자손에게 죄인의 본을 보인 것에 대한 책임을 물으시며, 그들은 그들의 자손이 그들의 영향 때문에 지은 죄에 대해 부분적으로 책임을 져야 한다는 것을 의미할 수 있다. 하나님은 그들의 악한 영향 때문에 증증 자손이 지은 죄에 대해 그들에게 부분적으로 책임을 물으신다! 거룩하신 하나님은 이러하시며 아무도 그분이 불공정하다고 말할 수 없다.

이 말씀에서 하나님은 “아버지의 죄악을 자식에게 갚으시겠다”고 하셨음을 주목하라. 하나님께서 벌하시는 것은 아버지의 죄악이다.

따라서, “세대의 저주”에 대한 주장은 미신이며, 하나님을 불의하게 보이게 하는 나쁜 생각이다.

사탄의 저주?(Satanic Curses?)

하지만 “사탄의 저주”는 어떠한가?

첫째, 전체 성경은 사탄이 사람을 저주할 수 있다는 능력을 암시한 적이 없으며 그렇게 했다는 예도 없다. 확실히 우리는 성경에서 사탄이 사람을 괴롭힌 예를 찾을 수 있지만, 가족을 저주하여 그들과 그들의 후손들에게 지속적인 불운을 가져다주었다는 사례는 찾을 수 없었다.

모든 그리스도인은 자신의 삶 속에서 사탄과 악령의 괴롭힘을 (제한적으로) 받는다. 그러나 그렇다고 하여 그것은 우리가 우리의 부모로부터 우리에게 전해진 “사탄의 저주”를 누군가에 의해 끊을 필요가 있다는 것은 의미하지 않는다. 우리가 해야 할 일은 성경의 말씀대로 하나님의 말씀 위에 굳게 서서 믿음으로 마귀를 대적하는 것이다(벧전 5:8-9을 보라).

성경에서 하나님은 축복하고 저주하는 힘을 가지신 분이다(창 3:17; 4:11; 5:29; 8:21; 12:3; 민 23:8; 신 11:26; 28:20; 29:27; 30:7; 대하 34:24; 시 37:22; 잠 3:33; 22:14; 애 3:65; 말 2:2; 4:6을 보라). 다른 사람들은 자신의 입으로 우리를 저주 할 수 있지만, 그 저주는 우리를 해칠 힘이 없다.

까닭 없는 저주는 참새가 떠도는 것과 제비가 날아가는 것 같이 이루어지지 아니하느니라(잠 26:2).

발람은 이스라엘 백성을 저주하도록 발락에게 고용되었지만, 그는 정확한 말을 했다. “하나님이 저주하지 않으신 자를 내가 어찌 저주하며 여호와께서 꾸짖지 않으신 자를 내가 어찌 꾸짖으랴”(민 23:8).

어떤 그리스도인들은 “내가 진실로 너희에게 이르노니 누구든지 이 산더러 ‘들리어 바다에 던져지라’ 하며 그 말하는 것이 이루어질 줄 믿고 마음에 의심하지 아니하면 그대로 되리라”는 마가복음 11:23의 예수님의 말씀 때문에 다른 사람의 저주를 받을까 봐 두려워하고 있다.

그러나 단지 말하는 것은 아무런 힘도 없으며 마음에서부터 믿는 말을 하는 것이 힘이 있음을 주목하라. 믿음은 바라는 것들의 실상이기 때문에(히 11:1), 한 사람이 다른 사람에 대한 그의 저주가 실제로 그 사람에게 해를 입힐 수 있다는 믿음을 가질 수 없다. 그리고 믿음은 하나님의 말씀을 듣는데서 난다(롬 10:17). 한 사람이 다른 사람에 대한 그의 저주가 그 사람에게 불행을 가져오기를 희망할 수는 있지만, 그것을 믿을 수는 없다. 왜냐하면, 하나님은 사람을 저주하는 것에 대해 믿을 수 있는 약속을 주시지 않았기 때문이다.

유일하게 예외적인 것은 하나님께서 한 사람에게 “믿음의 은사”와 “예언의 은사”(아홉 가지 성령의 은사 중 두 가지)를 주셨고, 그 은사들이 축복 또는 저주의 방식으로 말해질 때이다. 우리는 하나님께서 일부 구약 인물의 삶 속에서 가끔 이렇게 하셨음을 볼 수 있다(창 27:27-29, 38-41; 49:1-27; 수 6:26, 왕상 16:34; 삿 9:7-20, 57; 왕하 2:23-24을 보라). 심지어 그런 경우에서도, 축복 또는 저주가 사람이 아닌 하나님께로부터 난 것이며 따라서 한 사람이 다른 사람을 “저주”할 수 있다는 것은 미신일 뿐이다. 이 때문에 예수님은 우리가 “사람들이 우리에게 퍼부은 저주를 깨라”고 가르치신 것이 아니라 “우리를 저주하는 사람들을 축복하라”고 가르치셨다. 우리는 어떤 사람의 저주도 두려워할 필요가 없다. 누군가의 저주를 두려워한다는 것은 하나님에 대한 믿음의 부족을 나타내는 것이다. 유감스럽게도, 나는 종종 하나님의 능력보다 사탄의 능력을 더 신뢰하는 목사들을 볼 수 있다. 비록 내가 매달 다른 나라로 다니면서 사탄의 나라를 파괴하는 많은 일들을 하고 있지만, 나는 사탄을 조금도 두려워하지 않으며 나에게 저주가 내려질까 봐 두려워하지 않는다. 내가 두려워할 이유가 없다.

주술의 저주?(Occult Curses?)

우리가 과거에 주술에 개입했다고 해서 우리에게 사탄의 저주가 내려질까?

우리는 우리가 거듭났으며 사탄의 권세와 어둠의 나라에서 벗어났다는 것을 잊지 말아야 한다(행 26:18; 골 1:13을 보라). 우리가 사탄에게 굴복하지 않는 한, 사탄은 더 이상 우리를 지배할 수 없다. 비록 성경은 에베소 그리스도인들이 회심하기 전에 마술을 행하는데 깊이 관여되었다고는 기록 했지만(행 19:18-19을 보라), 그들이 거듭난 후, 바울이 그들이 받은 “사탄 의 저주”를 풀었다거나 사탄의 권세를 결박하였다는 기록은 없다. 그 이유는 그들이 예수님을 믿은 순간부터 자동적으로 사탄의 통치에서 벗어났기 때문이다.

또한, 바울이 에베소 그리스도인들에게 쓴 서신에는, 사람들을 세대 또는 사탄의 저주에서 풀어주는 것에 관한 가르침은 아무것도 없었다. 그는 단지 그들이 “마귀에게 틈을 주지 말고”(엡 4:27), “하나님의 전신 갑주를 입고 마귀의 간계를 능히 대적할 수 있기를”(엡 6:11) 부탁하였다. 그것은 모든 그리스도인의 책임이다.

하지만 왜 어떤 경우에 누군가에 의해 “세대의 저주” 또는 “사탄의 저주”에서 벗어난 그리스도인들은 분명한 도움을 경험하게 될까? 도움이 필요했던 사람은 “저주”가 일단 풀리면 마귀가 도망갈 것이라는 믿음을 가졌을 가능성이 있다. 마귀를 쫓아낼 수 있는 것은 믿음이며 모든 그리스도인은 그들이 마귀를 대적할 때 마귀가 도망한다는 것을 믿어야 한다. 그러나 사탄을 쫓아내기 위해 “마귀 전문가”를 청할 필요가 없다.

마지막으로, 성경은 “그리스도께서 우리를 위하여 저주를 받은바 되사 율법의 저주에서 우리를 속량하셨다”(갈 3:13, 강조 추가)고 우리에게 알려준다. 우리는 모두 죄를 범했기 때문에 전에는 하나님의 저주 아래에 있었지만, 예수님께서 우리의 형벌을 담당하심으로써 우리는 저주에서 풀려났다. 하나님을 찬양하라! 더 이상 저주하지 말라. 우리는 지금 “그리스도 안에서 하늘에 속한 모든 신령한 복을 받는”(엡 1:3) 축복을 받았으므로 기뻐할 수 있다.

성경적인 영적 전쟁(Scriptural Spiritual Warfare)

지금까지 우리는 많은 영적 전쟁에 관한 현대 신화를 제시했다. 하지만 성경적인 영적 전쟁은 과연 존재할까? 그렇다, 그리고 지금 우리는 그것에 대해 살펴볼 것이다.

아마도 우리가 영적 전쟁에 대해 알아야 할 첫 번째 것은 그것이 우리 그리스도인들의 삶의 초점이 되어서는 안 된다는 것이다. 우리는 우리가 점점 그리스도를 닮아감에 따라 그리스도께 초점을 맞춰야 하며 그분을 따르고 그분께 순종하여야 한다. 신약 성경은 영적 전쟁에 대해 아주 작은 비율로 언급하였는데 그것은 영적 전쟁이 그리스도인의 삶에 있어서 중요치 않음을 나타낸다.

우리가 영적 전쟁에 대해 알아야 할 두 번째 것은 성경은 우리가 알아야 할 것에 대해서는 알려준다는 것이다. 우리는 “사탄에 대해 깊이 알기 위해” 특별한 통찰력(또는 특별한 분별력을 가졌다고 주장하는 설교자)이 필요하지 않다. 성경적인 영적 전쟁은 단순하다. 사탄의 계획은 성경에 분명하게 드러났다. 우리의 책임도 똑바르게 설명되어 있다. 당신이 하나님의 말씀을 알고 믿기만 하면, 영적 싸움에서 이기는 것은 보장된다.

태초로 돌아가 보자(Back to the Beginning)

우리가 처음으로 마귀에게 소개되었던 창세기로 돌아가 보자. 창세기 처음 몇 장에서, 사탄은 뱀의 모습으로 등장한다. 이 뱀이 마귀라는 것에 의심이 든다면 요한계시록 20:2은 그것을 제거해 줄 것이다. “용을 잡으니 곧 옛 뱀이요 마귀요 사탄이라”(강조 추가).

창세기 3:1은 “뱀은 여호와 하나님이 지으신 들짐승 중에 가장 간교하다”고 우리에게 알려준다. 당신은 하나님이 지으신 들짐승들이 생존을 위해 경쟁하고 먹이에 접근하는 모습을 보면 사탄이 얼마나 교활한지가 느껴질 것이다. 반면에, 사탄은 하나님처럼 전지하지 않음으로 우리는 사탄을 대적함에 있어서 우리가 지적인 열세에 처해있다고 가정하지 말아야 한다. 예수님은 우리가 “같이 지혜롭기를”(마 10:16, 강조 추가) 바라셨다. 바울은 사탄의 계책을 알지 못하는 바가 아니라고 주장했으며(고후 2:11을 보라), 우리는 “그리스도의 마음”을 가졌다고 했다(고전 2:16).

사탄이 처음으로 기록된 공격을 시작한 것은 하와에게 하나님이 무슨 말씀을 하셨는지를 묻는 것으로부터 시작된다. 그녀의 대답은 사탄이 그녀로 하여금 하나님께 불순종하게끔 속일 수 있는 기회가 있었음을 드러내게 된다. 사탄은 하나님의 말씀을 믿고 순종하는 사람들을 속일 방법이 없다. 이 때문에 그의 전체 전략은 사람들의 마음에 하나님의 말씀을 부인하는 생각이 오락가락하게 만드는 것이다.

사탄은 그녀에게 “하나님이 참으로 너희에게 동산 모든 나무의 열매를 먹지 말라 하시더냐”(창 3:1)라고 물었다. 이것은 그저 사탄이 무심결에 던진 질문인 듯 해 보이나 사탄은 자신의 목표를 정확히 알고 있었다.

하와는 “동산 나무의 열매를 우리가 먹을 수 있으나 동산 중앙에 있는 나무의 열매는 하나님의 말씀에 너희는 먹지도 말고 만지지도 말라 너희가 죽을까 하노라 하셨느니라”(창 3:2-3)라고 대답했다.

하와는 거의 맞게 대답했다. 그러나 사실, 하나님은 그들이 선악을 알게 하는 나무를 만지지 못하게 하신 적이 없으시며 단지 그들이 그것을 먹는 것을 금지하셨을 뿐이다.

하와는 확실히 “너희가 결코 죽지 아니하리라”(창 3:4)라는 사탄의 대답이 거짓말임을 인식하기에 충분한 진리를 알고 있었다. 물론, 그것은 하나님의 말씀에 대한 뻔뻔스러운 부인이며, 하와는 그것을 완전히 믿지는 않았을 것이다. 그래서 사탄은 그가 종종 그렇게 하듯이 그의 거짓말에 진실로 사탕 칠하여 삼키기 쉽게 만들었다. 그는 계속하여 “너희가 그것을 먹는 날에는 너희 눈이 밝아져 하나님과 같이 되어 선악을 알 줄 하나님이 아심이니라”(창 3:5)라고 말했다.

사탄은 거짓말을 한 뒤, 실제로 세 가지 진실을 말했다. 우리는 아담과 하와가 금단의 열매를 먹은 후에 사탄의 말대로 그들의 눈이 밝아졌다는 것을(창 3:7을 보라) 알고 있다. 또한, 하나님도 나중에 그 사람이 하나님같이 되어 선악을 알게 되었다고 말씀하셨다(창 3:22을 보라). 사탄은 종종 사람들을 속이기 위해 거짓말에 진실을 섞는다는 것을 조심하라.

또한, 사탄이 하나님의 성품을 비방했음을 주목하라. 하나님은 아담과 하와가 자신의 안녕과 행복을 위해서 금단의 열매를 먹지 않기를 바라셨는데 사탄은 하나님이 그들에게 무슨 좋은 것을 주시지 않은 것처럼 말했다. 사탄의 대부분 거짓말은 하나님의 성품, 뜻 및 동기를 헐뜯는다.

유감스럽게도, 이 땅 최초의 부부는 진리를 거부하고 거짓말을 믿음으로써 그에 따른 고통을 받아야 했다. 그러나 그들의 이야기 속에 있는 현대적인 영적 전쟁의 모든 요소를 주목하라. 사탄의 유일한 무기는 진실 뒤에 매복한 거짓말이다. 인간은 하나님의 말씀을 믿을지 아니면 사탄의 말을 믿을지 선택해야 한다. 진리를 믿는 것은 그들의 “믿음의 방패”가 될 수 있었지만, 그들은 이 “믿음의 방패”를 들지 않았다.

예수님의 영적 전쟁(Jesus’ Spiritual Warfare)

우리가 예수님이 광야에서 사탄의 시험을 받는 것을 읽어보면, 사탄은 수천 년 동안 자신의 방법을 바꾸지 않았다는 것을 알 수 있다. 그가 공격하는 방법은 하나님의 말씀을 의심하게 하는 것이다. 왜냐하면, 그는 자신의 적을 물리칠 수 있는 유일한 방법은 그분으로 하여금 진리를 믿거나 순종하지 못하게 하는 것임을 알고 있었기 때문이다. 하나님의 말씀은 다시 전투의 중심에 놓였다. 사탄은 자신의 거짓말을 발사하였고 예수님은 진리로 그것이 빗나가게 하셨다. 예수님은 하나님이 말씀하신 것을 믿고 순종하셨다. 그것이야말로 성경적인 영적 전쟁이다.

예수님도 하와, 아담 그리고 우리 모두와 같은 상황에 직면하게 되셨다. 그분은 하나님의 말씀을 들으실지 아니면 사탄의 말을 들으실지를 결정해야만 하셨다. 예수님은 “성령의 검”인 하나님의 말씀으로 영적 전쟁을 하셨다. 사탄과의 영적 전쟁에서 무엇을 배울 수 있을지 살펴보자.

예수님이 받으신 두 번째 시험에 관해, 마태는 이렇게 썼다.

이에 마귀가 예수를 거룩한 성으로 데려다가 성전 꼭대기에 세우고 이르되 네가 만일 하나님의 아들이어든 뛰어내리라 기로되었으되 그가 너를 위하여 그의 사자들을 명하시리니 그들이 손으로 너를 받들어 발이 돌에 부딪치지 않게 하리로다 하였느니라 예수께서 이르시되 또 기록되었으되 주 너의 하나님을 시험하지 말라 하였느니라 하시니(마 4:5-7).

이곳의 핵심 문제도 하나님의 말씀이다. 사탄은 심지어 시편 91편을 인용하였다. 그러나 그는 그 말씀을 하나님께서 뜻하시지 않은 것을 의미하도록 왜곡하였다.

예수님은 하나님의 보호하심을 약속한 시편 91편에 대한 균형 잡힌 이해를 가져오는 말씀을 인용하여 대답하셨다. 하나님은 우리를 보호하실 것이지만, 우리가 어리석게 “그분을 시험할 때”는 아니다. 내 성경의 여백에 있는 각주도 이렇게 주장하고 있다.

그러므로 우리가 성경 말씀을 전체 성경의 문맥을 떠나서 해석하지 않는 것은 매우 중요하다. 모든 성경 말씀은 성경의 나머지 부분의 말씀과 균형을 이루어야 한다.

성경을 왜곡하는 것은 영적 전쟁 에서 사탄이 사용하는 가장 일반적인 전술 중 하나이며, 안타깝게도, 그는 현대의 영적 전쟁 운동을 하는 많은 그리스도인들에 대하여 그 전술을 사용하는데 매우 성공적이었다. 이러한 왜곡의 전형적인 예는 “요새를 무너뜨리라”는 성경 구절을 왜곡하여 공중의 악령을 무너뜨리라는 주장을 펼치는 것이다. 앞에서 지적한 바와 같이, 그 구절은 문맥적으로 읽어보면, 공중의 악령을 무너뜨리는 것에 전혀 적용되지 않는다. 그러나 마귀는 우리가 그렇다고 생각하기를 바랄 것이다. 그래야만 우리가 하늘의 정사와 권세를 향해 소리치는 데에 시간을 낭비 할 수 있기 때문이다.

예수님이 받으신 세 번째 시험에 대해 마태복음은 이렇게 쓰고 있다.

마귀가 또 그를 데리고 지극히 높은 산으로 가서 천하 만국과 그 영광을 보여 이르되 만일 내게 엎드려 경배하면 이 모든 것을 네게 주리라 이에 예수께서 말씀하시되 주 너의 하나님께 경배하고 다만 그를 섬기라 하였느니라(마 4:8-10).

이것은 권세에 대한 시험이었다. 만일 예수님이 사탄을 숭배했고, 사탄이 그분께 자신의 약속을 지켰다면, 예수님은 어둠의 나라에서 부사령관의 지위를 얻었을 것이다. 그분은 모든 구원받지 못한 사람들과 모든 악령들을 통치하시고 사탄이 전에 갖고 있었던 것과 같은 세계적 권위를 가지시게 될 것이다. 우리는 단지 악몽에서나 예수님이 시험에 굴복하시면 무슨 일이 일어날지를 추측할 수 있을 뿐이다.

예수님은 하나님의 기록 된 말씀으로 사탄의 제안을 물리치셨음을 다시 한 번 주목하라. 예수님은 “기록되었으되”라는 말씀으로 세 가지 시험을 극복하셨다. 우리도 사탄에게 미혹되고 그의 함정에 빠지지 않기 위해서는 하나님의 말씀을 알고 믿어야 한다. 이것이 영적 전쟁에 관한 모든 것이다.

전쟁터(The Battle Ground)

대부분의 경우, 사탄과 그의 귀신들이 가지고 있는 유일한 힘은 사람들의 마음속에 생각을 심는 것이다(비록 하나님에 의해 제한받지만; 고전 10:13을 보라). 이점을 염두에 두고 아래의 말씀들을 살펴보자.

베드로가 이르되 아나니아야 어찌하여 사탄이 네 마음에 가득하여 네가 성령을 속이고 땅 값 얼마를 감추었느냐(행 5:3, 강조 추가).

마귀가 벌써 시몬의 아들 가룟 유다의 마음에 예수를 팔려는 생각을 넣었더라(요 13:2, 강조 추가).

그러나 성령이 밝히 말씀하시기를 후일에 어떤 사람들이 믿음에서 떠나 미혹하는 영과 귀신의 가르침을 따르리라 하셨으니(딤전 4:1, 강조 추가).

뱀이 그 간계로 너희를 미혹한 것 같이 너희 마음이 그리스도를 향하는 진실함과 깨끗함에서 떠나 부패할까 두려워하노라(고후 11:3, 강조 추가).

서로 분방하지 말라 다만 기도할 틈을 얻기 위하여 협의상 얼마 동안은 하되 다시 합하라 이는 너희가 절제 못함으로 말미암아 사탄이 너희를 시험하지 못하게 하려 함이라(고전 7:5, 강조 추가).

이러므로 나도 참다 못하여 너희 믿음을 알기 위하여 그를 보내었노니 이는 혹 시험하는 자가 너희를 시험하여 우리 수고를 헛되게 할까 함이니(살전 3:5, 강조 추가).

그 중에 이 세상의 신이 믿지 아니하는 자들의 마음을 혼미하게 하여 그리스도의 영광의 복음의 광채가 비치지 못하게 함이니 그리스도는 하나님의 형상이니라(고후 4:4, 강조 추가).

큰 용이 내쫓기니 옛 뱀 곧 마귀라고도 하고 사탄이라고도 하며 온 천하를 꾀는 자라 그가 땅으로 내쫓기니 그의 사자들도 그와 함께 내쫓기니라(계 12:9, 강조 추가).

너희는 너희 아비 마귀에게서 났으니 너희 아비의 욕심대로 너희도 행하고자 하느니라 그는 처음부터 살인한 자요 진리가 그 속에 없으므로 진리에 서지 못하고 거짓을 말할 때마다 제 것으로 말하나니 이는 그가 거짓말쟁이요 거짓의 아비가 되었음이라(요 8:44, 강조 추가).

이 말씀들과 성경의 다른 말씀들은 영적 전쟁의 주요한 전쟁터가 우리의 마음과 생각이라는 것을 분명하게 보여준다. 사탄은 악한 제안, 잘못된 생각, 잘못된 철학, 유혹, 각종 거짓말 등의 생각으로 우리를 공격한다. 우리가 방어할 수 있는 방법은 하나님의 말씀을 알고 믿고 그 말씀에 따라 행동하는 것이다.

당신은 당신이 생각하는 모든 생각이 반드시 자기 안에서 나온 것은 아니라는 사실을 이해하는 것이 매우 중요하다. 사탄은 자기를 도와 사람들의 마음에 자기의 생각을 심어주는 많은 대변인을 가지고 있다. 그는 신문, 책, 텔레비전, 잡지, 라디오, 친구와 이웃, 심지어는 설교자를 통해 우리에게 영향을 미친다. 심지어 사도 베드로도 어느 한 번 무의식적으로 사탄의 대변인이 되어 예수님께 그분이 죽는 것은 하나님의 뜻이 아니라고 말한 적이 있다(마 16:23을 보라).

그러나 사탄과 악령은 인간이란 중개인을 통하지 않고도 인간의 마음에 직접 역사할 수 있으며, 모든 그리스도인들은 자신이 직접적인 공격을 받고 있음을 종종 발견할 수 있다. 그때부터 영적 전쟁은 시작된다.

나는 한 그리스도인 여성이 어느 한 번 나에게 찾아와 자신의 문제를 고백한 것을 기억한다. 그녀는 자신이 기도 할 때마다 모독적인 생각과 욕설이 마음에 떠오른다고 했다. 그녀는 교회에서 가장 예쁘고, 친절하고, 소중하며, 헌신적인 여성이었다. 그러나 그녀는 이런 끔찍한 생각의 문제를 안고 있었다.

나는 그런 생각들이 그녀 안에서 생긴 것이 아니며 그는 지금 그의 기도 생활을 망치려는 사탄의 공격을 받고 있는 것이라고 그녀에게 설명했다. 그녀는 그런 생각들이 다시 떠오를까 봐 날마다 기도하는 것을 멈췄다고 말했다. 사탄이 성공한 것이다.

그래서 나는 그녀에게 다시 기도를 시작하고, 불경의 생각이 그녀의 마음에 떠오르면, 하나님의 말씀의 진리로 대적하라고 말했다. 만일 “예수님은 단지…”라는 생각이 그녀에게 들면, 그녀는 “아니, 예수님은 하나님의 아들이다”라고 말해야 하며, 만일 그녀에게 욕설이 떠오르면, 그녀는 예수님을 찬양하는 생각으로 그 생각을 대체해야 할 것이다.

나는 또한 그녀가 잘못된 생각을 할까 봐 두려워할수록 그런 생각들을 불러온다고 알려줬다. 왜냐하면 두려움은 믿음의 반대인 마귀에 대한 믿음이기 때문이다. 뭔가에 대해 생각하지 않으려고 노력함으로써, 우리는 그것에 대해 생각하지 않기 위해 그것을 생각할수밖에 없다.

예를 들어, 내가 당신에게 “당신의 오른손에 대해 생각하지 마십시오”라고 말한다면, 당신은 즉시 나의 말을 따르기 위해 당신의 오른손에 대해 생각하게 될 것이다. 당신이 생각하지 않으려고 애쓸수록, 더 생각하게 될 것이다. 당신의 오른 손에 대해 생각하지 않는 유일한 방법은 의식적으로 다른 뭔가를 생각하는 것이다. 예를 들면, 당신의 신발과 같은 것이다. 당신이 일단 신발에 대해 생각하면, 손에 대해서는 생각하지 않게 된다.

나는 성경이 우리에게 가르친 것처럼 그녀가 “두려워하지 말고”, 하나님의 말씀에 위배되는 생각을 인식할 때마다, 하나님의 말씀에 부합되는 생각으로 그것을 대체하라고 그녀를 격려했다.

나는 그녀가 나의 충고를 따른 것에 대해 기쁘다. 비록 그녀는 기도 하면서 여러 번의 공격을 받았었지만, 그 문제에 대한 완전한 승리를 거두었다. 그녀는 성경적인 영적 전쟁의 승리를 거두었다.

내가 많은 교회를 조사해본 결과, 흥미롭게도 그녀의 문제가 매우 보편적이라는 사실을 발견했다. 내가 조사했던 그리스도인 중 절반 이상은 기도할 때, 불경스러운 생각을 해본적이 있었던 것으로 나타났다. 사탄은 너무 기발하지 않다.

“너희는 무엇을 듣는가 스스로 삼가라”(“Take Care What You Listen To”)

우리는 우리의 마음을 공격하는 사탄과 악령을 중지할 수는 없지만, 우리는 그들의 생각이 우리의 생각이 되지 않게 할 수는 있다. 즉, 우리는 마귀의 생각과 제안에 빠져 그런 생각속에 머물 필요는 없다. “새가 내 머리위를 지나가게 할 수는 없더라도 내 머리에 둥지를 틀지않게는 할 수 있다”는 속담처럼 말이다.

또한 , 우리는 우리의 마음이 사악한 영향에 빠지지 않도록 우리가 통제할 수 있는 범위안에서 조심해야 한다. 우리가 한 시간 동안 텔레비전을 보거나, 신문을 읽을 때, 우리는 사탄의 생각일 수 있는 영향에 환영하고 있는 것이다. 씨 뿌리는 자의 비유를 말씀하신 후, 예수님은 바로 “너희는 무엇을 듣는가 스스로 삼가라”(막 4:24)라고 경고하셨다. 예수님은 사탄이 그의 “씨앗”을 우리의 마음과 생각에 심어 우리로 하여금 거짓말을 듣게 하는 것의 파괴적인 영향을 알고 계셨다. 그 씨앗들은 결국 가시떨기로 자라나 우리의 삶속에 하나님의 말씀이 결실하지 못하게 막을 것이다(막 4:7, 18-19).

베드로가 말한 영적 전쟁(Peter on Spiritual Warfare)

사도 베드로는 진정한 성경적인 영적 전쟁을 이해했다. 그의 서신에서 그는 종래로 그리스도인들에게 도시의 정사와 권세를 무너뜨리라고 가르친 적이 없다. 그러나 그는 그들에게 그들의 개인 생활에 대한 사탄의 공격을 저항할 것을 가르쳤으며, 어떻게 저항해야할지에 대해 정확하게 알려주었다.

근신하라 깨어라 너희 대적 마귀가 우는 사자 같이 두루 다니며 삼킬 자를 찾나니 너희는 믿음을 굳건하게 하여 그를 대적하라 이는 세상에 있는 너희 형제들도 동일한 고난을 당하는 줄을 앎이라(벧전 5:8-9).

첫째로, 베드로는 우리가 공격이 아닌, 방어하는 위치에 있다는 것을 나타냈음을 주목하라. 두루 다니는 것은 사탄이지 우리가 아니다. 사탄이 우리를 찾고 있지 우리가 사탄을 찾는 것이 아니다. 우리의 임무는 공격이 아닌 방어이다.

둘째로, 사탄이 사자 같이 삼킬 자를 찾고 있음을 주목하라. 그가 어떻게 그리스도인을 삼킬 수 있겠는가? 베드로는 사탄이 문자 그대로 사자처럼 그리스도인들의 살을 먹을 수 있음을 의미하였을까? 분명히 아니다. 사탄이 그리스도인들을 삼킬 수 있는 유일한 방식은 그들이 거짓말을 믿게끔 속임으로써 그들의 믿음을 파괴하는 것이다.

셋째로, 베드로는 우리에게 믿음을 통해 마귀를 대적하라고 말했음을 주목하라. 우리의 싸움은 혈과 육에 관한 것이 아니며 우리가 공중에 주먹을 휘두른다 하여 사탄을 이길 수 없다. 그는 거짓말로 우리를 공격하고, 우리는 하나님의 말씀에 대한 굳건한 믿음으로 그 거짓말에 대항한다. 그것이야말로 성경적인 영적 전쟁이다.

베드로는 여러 가지 심각한 박해를 겪고 있는 그리스도인들에게 이 서신을 썼으며, 그들은 그리스도에 대한 신앙을 포기하도록 유혹 받고 있었다. 우리는 사탄의 의심과 거짓말의 공격을 받는 역경속에 종종 놓이게 된다. 그 때에 당신은 믿음위에 굳건히 서야 한다. 그것은 곧 바울이 우리는 “마귀의 간계를 능히 대적하기 위하여 하나님의 전신 갑주를 입어야 한다”(엡 6:11, 강조 추가)고 쓴 “악한 날”이다.

야고보가 말한 영적 전쟁(James on Spiritual Warfare)

사도 야고보도 그의 서신에서 영적 전쟁에 대해 언급하였다. 그는 그리스도인들에게 그들의 기도가 천사들의 전투의 결과를 결정할 수 있다고 말했는가? 아니다. 그는 그들에게 그들의 도시위에 있는 욕망의 영, 무관심의 영, 그리고 술 취함의 영을 무너뜨리라고 말했는가? 아니다. 그는 그들이 어떤 악령이 처음부터 그들의 도시에 있었는지를 알게 하기 위해 그 도시의 역사를 공부하게 하였는가? 아니다.

야고보는 영적 전쟁에 대해 성경적으로 알고 있었으며 다음과 같이 썼다.

그런즉 너희는 하나님께 복종할지어다 마귀를 대적하라 그리하면 너희를 피하리라(약 4:7, 강조 추가).

다시 한번, 그리스도인이 취해야 할 자세는 방어임을 주목하라. 우리는 공격이 아닌 방어를 하여야 한다. 우리가 마귀를 대적하면 우리를 피할 것이라고 야고보는 약속했다. 사탄은 자신의 제안에 따라 거짓말을 믿거나 유혹에 넘어가지 않는 사람에게 붙어있을 이유가 없다.

또한, 야고보는 우리더러 먼저 하나님께 복종하라고 가르쳤음을 주목하라. 우리는 하나님의 말씀에 순종함으로써 그분께 복종한다. 사탄에 대한 우리의 저항은 하나님의 말씀에 대한 우리의 순종에 달려있다.

요한이 말한 영적 전쟁(John on Spiritual Warfare)

사도 요한도 그의 첫 번째 서신에서 영적 전쟁에 대해 썼다. 그는 우리에게 높은 곳으로 올라가 악마의 요새를 무너뜨리라고 말했는가? 아니다. 그는 어떻게 하면 화를 자주 내는 그리스도인에게서 분노의 귀신을 쫓아내는지에 대해 말해주었는가? 아니다.

오히려, 요한은 베드로와 야고보처럼 오직 성경적인 영적 전쟁을 믿었으며 그의 가르침도 마찬가지였다.

사랑하는 자들아 영을 다 믿지 말고 오직 영들이 하나님께 속하였나 분별하라 많은 거짓 선지자가 세상에 나왔음이라 이로써 너희가 하나님의 영을 알지니 곧 예수 그리스도께서 육체로 오신 것을 시인하는 영마다 하나님께 속한 것이요 예수를 시인하지 아니하는 영마다 하나님께 속한 것이 아니니 이것이 곧 적그리스도의 영이니라 오리라 한 말을 너희가 들었거니와 지금 벌써 세상에 있느니라 자녀들아 너희는 하나님께 속하였고 또 그들을 이기었나니 이는 너희 안에 계신 이가 세상에 있는 자보다 크심이라 그들은 세상에 속한 고로 세상에 속한 말을 하매 세상이 그들의 말을 듣느니라 우리는 하나님께 속하였으니 하나님을 아는 자는 우리의 말을 듣고 하나님께 속하지 아니한 자는 우리의 말을 듣지 아니하나니 진리의 영과 미혹의 영을 이로써 아느니라(요일 4:1-6).

이 말씀 속에서 요한은 사탄의 거짓말과 하나님의 진리를 중심으로 토론한 것을 알 수 있다. 우리는 영들이 하나님께 속한 것인지를 분별해야 하며 그 분별은 진리에 근거해야 한다. 악령은 그리스도께서 육체로 오신 것을 시인하지 않는다. 그들은 거짓말쟁이이다.

요한은 또한 우리가 악령을 이기었다고 말했다. 즉, 빛의 나라의 시민으로서, 우리는 더 이상 그들의 통치 아래에 있지 않다. 더 크신 분인, 예수님이 우리 안에 살아 계신다. 자기 안에 그리스도가 살아계시는 사람들은 귀신을 두려워하지 말아야 한다.

요한은 또한 이 세상은 악령의 말을 듣는다고 말했는데 그것은 그 악령들이 말할 수 있음을 나타낸다. 우리는 그들이 음성으로 말하는 것이 아니라 사람의 마음에 거짓말을 심어놓는 것임을 알고 있다.

그리스도의 추종자로서, 우리는 악령의 거짓말을 듣지 말아야 한다. 그리고 요한은 하나님을 아는 자는 우리의 말을 듣는다고 했는데 그것은 우리 안에 진리가 있고 우리가 하나님의 말씀을 가지고 있기 때문이다.

다시 한 번, 사탄의 전략은 사람들이 자기의 거짓말을 믿도록 설득하는 것임을 주목하라. 우리가 진리를 알고 믿는자면, 사탄은 우리를 이길 수 없다. 그것이 성경적인 영적 전쟁에 관한 모든 것이다.

믿음이 관건이다(Faith is the Key)

하나님의 말씀을 아는 것만으로는 영적 전쟁에서 승리하기 어렵다. 관건은 하나님의 말씀을 진정으로 믿는 것이다. 마귀를 대적하고 귀신을 쫓아내는 것도 마찬가지이다. 예를 들어, 우리가 전에 살펴보았던, 예수님이 열두 제자에게 “더러운 귀신을 쫓아내는 권세”(마 10:1)를 주신 사례를 다시 살펴보자. 우리는 일곱 장 뒤에, 제자들이 귀신 들린 아이를 고치지 못했음을 찾을 수 있다.[8] 예수님은 그들의 실패를 아셨을 때 한탄하셨다.

믿음이 없고 패역한 세대여 내가 얼마나 너희와 함께 있으며 얼마나 너희에게 참으리요(마 17:17, 강조 추가).

예수님이 한탄하신 이유는 그들에게 믿음이 없었기 때문이다. 나중에, 제자들이 예수님께 왜 그들이 귀신을 쫓아낼 수 없었는지를 물었을 때, 예수님은 “너희 믿음이 작은 까닭이다”(마 17:20)라고 대답하셨다. 따라서, 우리는 그들의 귀신을 쫓아낼 수 있는 권세가 믿음을 떠나서는 의미없음을 알 수 있다.

우리가 귀신을 쫓아내고 마귀를 대적하는데 성공하는 것은 하나님의 말씀에 대한 우리의 믿음에 달려있다. 만일 우리가 하나님의 말씀으로 진정으로 믿는다면, 우리는 그 말씀처럼 말하고 행동할 것이다. 강아지가 그들에게서 달아나는 사람을 쫓아가는 것처럼, 마귀도 마찬가지이다. 그러나 당신이 믿음위에 굳게 서면, 마귀는 당신을 피할 것이다(약 4:7).

제자들이 그 아이게서 귀신을 쫓아내려고 애썼지만 실패한 것은 그들의 믿음이 부족한 까닭임은 모든 사람들이 보아낼 수 있었다. 만일 그 귀신이 예수님 앞에서 행했던 것처럼, 제자들 앞에서 그 아이를 거꾸러뜨리고 그에게 “심한 경련”을 일으켰다면(눅 9:42), 그리고 거품을 흘리게 했다면(막 9:20을 보라), 제자들의 믿음은 두려움으로 변했을 것이다. 그들은 아마도 그들이 목격한 것으로 말미암아 마비되었을 수도 있다.

그러나 믿음을 가진 사람은 눈에 보이는 것에 의해 흔들리지 않고, 하나님의 말씀만을 따라 행동한다. “우리는 믿음으로 행하고 보는 것으로 행하지 않는다“(고후 5:7, 강조 추가). 하나님은 거짓이 없으시기에(딛 1:2을 보라), 우리의 상황이 겉으로는 하나님의 말씀과 달라보일지라도, 우리는 믿음을 굳건히 해야 한다.

예수님은 단 몇 초 만에 그 아이에게서 귀신을 쫓아내셨음을 주목하라. 그분은 “귀신을 쫓는 작업”에 시간을 낭비하시지 않았다. 하나님이 주신 권세를 믿는 사람은 귀신을 쫓는데 몇 시간이 필요하지 않다.

또한, 예수님이 귀신에게 소리치셨다는 기록도 없다. 믿음이 있는 사람은 소리칠 필요도 없다. 예수님은 반복적으로 귀신에게 나오라고 명령하시지 않았다. 한 번의 명령은 충분했다. 두 번째 명령부터는 의심하고 있음을 나타냈을 것이다.

요약(In Summary)

제자 삼는 사역자는 자신의 모범과 말로써 성경적인 영적 전쟁을 가르친다. 따라서, 그의 제자들은 사탄의 계략에 대적하여 그리스도의 계명에 순종할 수 있다. 그는 그의 제자들이 현재 “유행하고 있는 교리”들을 따라 비성경적인 영적 전쟁을 진행하라고 인도하지 않는다. 왜냐하면, 그는 그렇게 행동하는 사람들은 초점이 잘못되고 실제로는 사탄에게 미혹당했으나 승리했다고 주장하는 사람들임을 알고 있기 때문이다.

 


[1]이 개념은 나의 책 ‘하나님의 시험‘이란 책에서 더 철저하게 논의되었다. 이 책은 우리의 웹 사이트www.shepherdserve.org에서 영어로 읽을 수 있다.

[2]이 규칙의 예외는 사람이 귀신의 지배를 너무 강하게 받아 자유를 원하는 자신의 욕구를 표현할 수 없는 경우일 것이다. 이런 경우에, 귀신을 쫓아내기 위해서는 특별한 성령의 은사가 필요하며 그 성령의 은사는 성령님의 뜻대로 역사한다.

[3]로마서 1:18-32 에 기록한 불신자에 대한 바울의 설명도 이 같은 개념을 뒷받침한다.

[4]물론, 부동한 지역에 따라, 빛의 나라와 어둠의 나라에 있는 사람들의 비율도 다를 것이다.

[5] “한 번 구원받은 사람의 구원은 영원하다”는 주장을 하는 사람들은 분명히 동의하지 않을 것이다. 나는 그들이 “만일”이란 단어가 나오는 곳을 특별히 주의하면서 롬 11:22; 고전 15:1-2; 빌 3:18-19; 골 1:21-23과 히 3:12-14를 읽어볼 것을 권장하고 싶다.

[6]민수기 5:14-30에서 언급한 “의심의 마음(영)”과 잠언 16:18에서 언급한 “거만한 마음(영)”은 이란 단어가 실제 마귀가 아닌 어떤 지배적인 태도를 전달하는데 사용된 좋은 예다. 민수기 14:24에서 우리는 갈렙의 “마음(영)이 달랐다”는 구절을 읽게 되는데 그것은 분명 갈렙의 좋은 태도를 가리키는 것이었다.

[7]이것은 자식이 부모의 죄 때문에 고통받지 않는다는 뜻이 아니다. 왜냐하면, 그들은 종종 고통받고 있기 때문이다. 그들이 고통받는 것은 하나님께서 부모의 죄 때문에 자식을 벌하신다는 것을 나타내는 것이 아니라 사람들이 완악하여 자신의 죄가 아이들에게 고통을 줄 수 있음을 알면서도 특정 죄를 짓고 있다는 것을 나타낸다. 성경을 보면, 하나님께서 자비하심으로 한 사람을 심판하시지 않았지만, 나중에 그처럼 악하거나 그보다 더 악한 자손을 심판하신다는 것이 분명하다. 마찬가지로, 그분은 자비하심으로 악한 세대에 대한 심판을 미루시지만, 그 뒤에 그 세대와 동등하거나 그 세대보다 더 심판을 받아 마땅한 세대에게 심판을 내리신다(렘 16:11-12을 보라). 그것은 한 사람의 조부모의 죄 때문에 그를 징벌한다는 것과는 전혀 다르다.

[8]우리는 모든 간질이 다 내주한 악령에 의해 발생한다는 가정을 함에 있어서 매우 신중해야 한다.

Mitos Modernos Sobre Batalhas Espírituais, Parte 2

Capítulo Trinta e Um (Chapter Thirty-One)

 

Continuamos este capítulo considerando mais alguns ensinos errados, mas populares a respeito de Satanás e batalhas espirituais. Na conclusão, consideraremos o que as Escrituras realmente dizem a respeito de batalhas espirituais que cada crente deve praticar.

Mito no 5: “ Podemos acabar com fortalezas demoníacas na atmosfera através da batalha espiritual”. (Myth #5: “We can pull down demonic strongholds in the atmosphere through spiritual warfare.”)

De acordo com as Escrituras, não há dúvida de que Satanás reina sobre uma hierarquia de espíritos malignos que habitam na atmosfera da Terra e que o ajudam a governar o reino das trevas. Que esses espíritos malignos são “territoriais”, governando sobre certas áreas geográficas, é um conceito também encontrado na Bíblia (veja Dn. 10:13, 20-21; Mc. 5:9-10); como também é bíblico que cristãos têm autoridade para expulsar demônios de outras pessoas e a responsabilidade de resistir ao demônio (veja Mc. 16:17; Tg. 4:7; 1 Pd. 5:8-9). Mas, podem os cristãos derrubar os espíritos malignos que reinam sobre cidades? A resposta é não; e tentar fazer isso é uma perca de tempo.

Só porque podemos expulsar demônios de pessoas, não devemos assumir que podemos derrubar os espíritos malignos que reinam sobre cidades. Existem vários exemplos nos evangelhos e no livro de Atos de expulsão de demônios das pessoas, mas você pode pensar em pelo menos um exemplo, nos evangelhos ou no livro de Atos, de alguém ter derrubado um espírito maligno que reinava sobre uma cidade ou região geográfica? Não pode, porque não existem tais exemplos. Você pode pensar em uma instrução em alguma epístola sobre nossa responsabilidade de derrubar espíritos malignos da atmosfera? Não, porque não existe. Por esse motivo, não temos base bíblica para crer que podemos ou devemos nos engajar em “batalhas espirituais” contra espíritos malignos na atmosfera.

Aprofundando Demasiadamente nas Parábolas (Pushing Parables Too Far)

Encontrar mais sentido na Bíblia do que Deus intencionou é um erro que cristãos cometem com grande frequência quando leem passagens que contêm linguagem metafórica. Um exemplo clássico de má interpretação de linguagem metafórica tem como base as palavras de Paulo sobre “derrubar fortalezas”:

Pois embora vivamos como homens, não lutamos segundo os padrões humanos. As armas com as quais lutamos não são humanas; ao contrário, são poderosas em Deus para destruir fortalezas. Destruímos argumentos e toda pretensão que se levanta contra o conhecimento de Deus, e levamos cativo todo pensamento, para torná-lo obediente a Cristo. E estaremos prontos para punir todo ato de desobediência, uma vez estando completa a obediência de vocês (2 Co. 10:3-6).

Ao invés de dizer “destruímos argumentos”, a versão King James* diz que estamos “destruindo fortalezas”. Desta única frase metafórica, praticamente uma teologia inteira foi criada para defender a ideia de fazer “batalhas espirituais” para “destruir fortalezas” que consistem de espíritos malignos na atmosfera. Mas como a New American Standard Version* deixa claro, Paulo não está falando de espíritos malignos na atmosfera, mas de fortalezas de falsas crenças que existem nas mentes das pessoas. Argumentos é o que Paulo está destruindo, não espíritos malignos nos lugares altos.

Isso fica ainda mais claro quando lemos o contexto. Paulo disse: “Destruímos argumentos e toda pretensão que se levanta contra o conhecimento de Deus, e levamos cativo todo pensamento, para torná-lo obediente a Cristo” (ênfase adicionada). A batalha da qual Paulo escreveu simbolicamente é uma batalha contra pensamentos ou ideias que são contra o verdadeiro conhecimento de Deus.

Usando metáforas militares, Paulo explica que estamos em uma batalha, uma batalha pelas mentes das pessoas que acreditam nas mentiras de Satanás. Nossa arma principal nessa batalha é a Verdade, que é o porquê de termos sido enviados ao mundo inteiro para pregar o evangelho, invadindo o território inimigo com uma mensagem que pode libertar os cativos. Os fortes que temos destruído foram construídos com tijolos de mentiras unidos pelo cimento da decepção.

Toda a Armadura de Deus (The Whole Armor of God)

Outra passagem de Paulo que muitas vezes é mal interpretada encontrada-se em Efésios 6:10-17, onde escreveu sobre nossa responsabilidade de colocar a armadura de Deus. Mesmo que essa passagem seja definitivamente sobre nossa luta contra o demônio e espíritos malignos, não há menção de derrubar espíritos malignos que estão sobre as cidades. Quando estudamos a passagem de perto, torna-se claro que Paulo estava escrevendo principalmente sobre a responsabilidade de cada indivíduo de resistir ao esquemas de Satanás em sua vida pessoal aplicando a verdade da Palavra de Deus.

Quando lemos essa passagem em particular, notamos também a linguagem metafórica evidente. Obviamente, Paulo não falava literalmente sobre uma armadura material que os cristãos devem vestir. A armadura sobre a qual escreveu é figurativa. Esses pedaços de armadura representam as várias verdades bíblicas que os cristãos devem usar como proteção contra o demônio e espíritos malignos. Por saber, crer e agir de acordo com a Palavra de Deus, os cristãos estão, figurativamente falando, vestidos da armadura de Deus.

Vamos examinar essa passagem em Efésios versículo por versículo, enquanto nos perguntamos, o que Paulo realmente queria nos transmitir?

A Fonte de Nossa Força Espiritual (The Source of Our Spiritual Strength)

Primeiramente, Paulo nos diz: “fortaleçam-se no Senhor e no seu forte poder” (Ef. 6:10). A ênfase está no fato de que não devemos tirar nossa força de nós mesmos, mas de Deus. Isso se torna mais claro na próxima afirmação de Paulo: “Vistam toda a armadura de Deus” (Ef. 6:11a). Essa armadura é de Deus, não nossa. Paulo não está dizendo que o próprio Deus usa armadura, mas que precisamos da armadura que Deus providenciou.

Por que precisamos dessa armadura que Deus providenciou?A resposta é: “para poderem ficar firmes contra as ciladas do Diabo” (Ef. 6:11b). Essa armadura é principalmente para uso defensivo, não ofensivo. Não é para que possamos sair e derrubar espíritos malignos que estão sobre cidades; é para que possamos ficar firmes contra as ciladas do Diabo.

Aprendemos que o Diabo tem planos para nos atacar, e a menos que estejamos usando a armadura que Deus providenciou, estaremos vulneráveis. Note também que a responsabilidade de colocar a armadura é nossa, não de Deus.

Vamos continuar:

Pois a nossa luta não é contra seres humanos, mas contra os poderes e autoridades, contra os dominadores deste mundo de trevas, contra as forças espirituais do mal nas regiões celestiais (Ef. 6:12).

Aqui, torna-se claro como cristal que Paulo não está falando sobre uma batalha física ou material, mas espiritual. Estamos lutando contra os planos de várias hierarquias de espíritos malignos os quais foram listados por Paulo. A maioria de leitores assume que Paulo os listou em ordem de autoridade, de baixo para cima; “poderes” sendo a classe mais baixa e “forças espirituais do mal nas regiões celestiais” sendo a classe mais alta.

Como podemos lutar contra seres espirituais? Essa pergunta pode ser respondida se perguntarmos: Como os seres espirituais podem nos atacar? Eles nos atacam principalmente com tentações, pensamentos, sugestões e ideias que contradizem a Palavra e a vontade de Deus. Portanto, nossa defesa é saber, crer e obedecer a Palavra de Deus.

Por isso, vistam toda a armadura de Deus, para que possam resistir no dia mau e permanecer inabaláveis, depois de terem feito tudo (Ef. 6:13).

Note mais uma vez que o propósito de Paulo é nos equipar para resistir aos ataques de Satanás e permanecer. Seu propósito não é nos equipar para atacarmos Satanás e derrubar espíritos malignos da atmosfera. Paulo nos diz para permanecermos inabaláveis três vezes. Nossa posição é a defesa, não o ataque.

Verdade — Nossa Defesa Principal (Truth — Our Primary Defense)

Assim, mantenham-se firmes, cingindo-se com o cinto da verdade (Ef. 6:14a).

A verdade é o que mantém nossa armadura no lugar. O que é a verdade? Jesus disse ao Seu Pai: “A tua palavra é a verdade” (Jo. 17:17). Não podemos permanecer firmes contra Satanás a menos que conheçamos a verdade com a qual podemos combater suas mentiras. Jesus demonstrou isso maravilhosamente quando foi tentado no deserto e respondia a todas as sugestões de Satanás com: “Está escrito”.

Paulo continuou:

Vestindo a couraça da justiça (Ef. 4:14b).

Como cristãos, devemos ser familiares com dois tipos de justiça. A primeira, recebemos como um presente, a justiça de Cristo (veja 2 Co. 5:21). Sua justiça tem sido implantada naqueles que creem em Jesus, aos que deixaram seus pecados na cruz. Essa justiça nos libertou dos domínios de Satanás.

Segunda, devemos viver em justiça, obedecendo os mandamentos de Jesus, e isso é provavelmente o que Paulo tinha em mente a respeito da couraça da justiça. Através da obediência a Cristo, não damos lugar ao Diabo (veja Ef. 4:26-27).

Pés Firmes nos Sapatos do Evangelho (Firm Footing in Gospel Shoes)

E tendo os pés calçados com a prontidão do evangelho da paz (Ef. 6:15).

Conhecer, crer e agir de acordo com a verdade do evangelho nos dá pés firmes para prevalecermos contra os ataques de Satanás. Os sapatos que os soldados romanos usavam tinham travas nas solas que lhes davam firmeza no campo de batalha. Quando Jesus é nosso Senhor, temos pés firmes para prevalecermos contra as mentiras de Satanás.

Além disso, usem o escudo da fé com o qual vocês poderão apagar todas as setas inflamadas do Maligno (Ef. 6:16).

Note novamente a ênfase de Paulo em nossa postura defensiva. Ele não está falando de derrubarmos os demônios de sobre as cidades. Está falando sobre o uso da nossa fé na Palavra de Deus para resistir às mentiras do Diabo. Quando cremos e agimos de acordo com o que a Palavra de Deus diz, é como ter um escudo que nos protege das mentiras de Satanás, representadas figuradamente como “setas inflamadas do Maligno”.

Nossa Espada Espiritual — A Palavra de Deus (Our Spiritual Sword — God’s Word)

Usem o capacete da salvação e a espada do Espírito, que é a palavra de Deus (Ef. 6:17).

A salvação, como a Bíblia a descreve, inclui nossa libertação do cativeiro de Satanás. Deus nos “resgatou do domínio das trevas e nos transportou para o Reino do seu Filho amado” (Cl. 1:13). Saber isso é como ter um capacete que guarda nossas mentes de acreditar na mentira de Satanás de que ainda estamos em seu domínio. Satanás não é mais nosso mestre — Jesus é.

Além do mais, devemos pegar a “espada do Espírito” que, como Paulo explica, é uma figura para a Palavra de Deus. Como já mencionei, Jesus foi o exemplo perfeito de um guerreiro espiritual que manejou habilmente Sua espada espiritual. Durante Sua tentação no deserto Ele respondeu cada vez a Satanás, citando diretamente a Palavra de Deus. Da mesma forma, se formos derrotar o Diabo em um combate espiritual, devemos conhecer e crer no que Deus disse, se não, sucumbiremos a suas mentiras.

Note também que Jesus usou a “espada do Espírito” defensivamente. Alguns gostam de ressaltar para os que mantém a postura de que a armadura que Paulo escreveu é principalmente defensiva, que definitivamente a espada é uma arma ofensiva. Portanto, com um argumento fraco, tentam justificar sua teoria de que a passagem em Efésios 6:10-12 é aplicável a nossa suposta responsabilidade de “derrubar fortalezas” de espíritos malignos nos lugares celestiais.

Obviamente, depois de ler o motivo de Paulo do porquê os cristãos devem vestir a armadura de Deus (para que possam “ficar firmes contra as ciladas do Diabo”), sabemos que ele está falando principalmente de um uso defensivo da armadura. Além do mais, mesmo que pensem em uma espada como uma arma ofensiva, também podemos vê-la como defensiva, já que protege dos ataques da espada do inimigo e os bloqueia.

Além do mais, devemos ter cuidado para não deformarmos a metáfora, enquanto tentamos retirar das várias partes da armadura, significados que nem existem. Quando começamos a discutir sobre a natureza defensiva e ofensiva da espada, tendemos a “ir longe de mais nas parábolas”, por quanto desmontamos os pedaços de uma simples metáfora que nunca foi planejada para ser tão dissecada.

Mas Deus não nos Instruiu a “Amarrar o Homem Forte”? (But Didn’t Jesus Instruct Us to “Bind the Strong Man”?)

Encontramos três vezes nos evangelhos Jesus mencionando “amarrar o homem forte”. Contudo, em nenhum dos três casos Ele disse aos Seus seguidores que “amarrar o homem forte” era algo que devessem praticar. Vamos examinar exatamente o que Jesus disse, e vamos ler dentro do contexto:

E os mestres da lei que haviam descido de Jerusalém diziam: “Ele está com Belzebu! Pelo príncipe dos demônios é que ele expulsa demônios”. Então Jesus os chamou e lhes falou por parábolas: “Como pode Satanás expulsar Satanás?Se um reino estiver dividido contra si mesmo, não poderá subsistir. Se uma casa estiver dividida contra si mesma, também não poderá subsistir. E se Satanás se opuser a si mesmo e estiver dividido, não poderá subsistir; chegou o seu fim. De fato, ninguém pode entrar na casa do homem forte e levar dali os seus bens, sem que antes o amarre. Só então poderá roubar a casa dele. Eu lhes asseguro que todos os pecados e blasfêmias dos homens lhes serão perdoados, mas quem blasfemar contra o Espírito Santo nunca terá perdão: é culpado de pecado eterno”. Jesus falou isso porque eles estavam dizendo: “Ele está com um espírito imundo”. (Mc. 3:23-30).

Note que Jesus não estava ensinando Seus seguidores a amarrarem nenhum homem forte. Ele estava respondendo às críticas dos escribas de Jerusalém com lógica indiscutível e uma metáfora clara.

Eles O acusaram de expulsar demônios usando poder demoníaco. Ele respondeu dizendo que Satanás seria insano de trabalhar contra si mesmo. Ninguém pode inteligentemente argumentar contra isso.

Se não foi o poder de Satanás que Jesus estava usando para expulsar demônios, de quem era o poder?Tinha que ser um poder maior que o de Satanás. Tinha que ser o poder de Deus, o poder do Espírito Santo. Portanto, Jesus falou metaforicamente de Satanás, comparando-o a um homem forte guardando suas posses. O único capaz de tirar as posses do homem forte seria alguém ainda mais forte, o próprio Deus. Essa foi a verdadeira explicação de como Ele expulsava demônios.

Essa passagem que menciona o homem forte, assim como as similares encontradas em Mateus e Lucas, não podem ser usadas para justificar “amarrar o homem forte” sobre cidades. Adicionalmente, quando examinamos o resto do Novo Testamento, não encontramos exemplo algum de uma pessoa “amarrando o homem forte” sobre cidades, ou qualquer instrução para que assim o façam. Portanto, podemos concluir seguramente que não é bíblico que qualquer cristão tente amarrar e render um suposto “homem forte – espírito maligno” sobre uma cidade ou área geográfica.

Mas e Sobre “Amarrar no Céus e na Terra”? (What About “Binding on Earth and in Heaven”?)

Só encontramos duas vezes nos evangelhos as palavras de Jesus: “O que você amarrar na terra será [ou ‘terá sido’] amarrado nos céus, e o que você liberar na terra será [ou ‘terá sido’] liberado nos céus”*. Ambas estão registradas no evangelho de Mateus.

Jesus estava nos ensinando que podemos e devemos “amarrar” espíritos demoníacos na atmosfera?

Primeiro, vamos considerar Suas palavras amarrar e liberar. O uso dessas palavras por Jesus é obviamente figurativo, já que, com certeza, Ele não quis dizer que Seus seguidores pegariam cordas e literalmente amarrariam algo ou libertariam algo que estava amarrado com cordas. Então, o que Jesus quis dizer?

Para encontrarmos a resposta devemos olhar ao Seu uso das palavras amarrar e liberar dentro do contexto do que estava falando naquela hora. Ele estava falando sobre espíritos malignos? Se sim, podemos concluir que Sua palavra sobre amarrar tem aplicação ao amarrar de espíritos malignos.

Vamos examinar a primeira passagem em que Jesus menciona amarrar e liberar:

“E vocês?”, perguntou ele [Jesus]. “Quem vocês dizem que eu sou?” Simão Pedro respondeu: “Tu és o Cristo, o Filho do Deus vivo”. Respondeu Jesus: “Feliz é você Simão, filho de Jonas! Porque isto não lhe foi revelado por carne ou sangue, mas por meu Pai que está nos céus. E eu lhe digo que você é Pedro, e sobre esta pedra edificarei a minha igreja, e as portas do Hades não poderão vencê-la. Eu lhe darei as chaves do Reino dos céus; o que você amarrar na terra terá sido amarrado nos céus, e o que você liberar na terra terá sido liberado nos céus” (Mt. 16:15-19, ênfase adicionada).

Sem dúvida a razão dessa passagem ter sido interpretada de tantas maneiras diferentes é que ela contém pelo menos cinco expressões metafóricas: (1) “carne ou sangue”, (2) “pedra”, (3) “portas do Hades”, (4) “chaves do Reino dos céus” e (5) “amarrar/liberar”. Todas essas expressões são figurativas, ou seja, falam de outra coisa.

Portas do Hades (Hades’ Gates)

Mesmo sem considerar o significado preciso das metáforas, podemos ver que, nessa passagem, Jesus não estava falando de espíritos malignos. O mais perto que chegou foi quando mencionou “as portas do Hades”, que são obviamente simbólicas, já que não é possível que as portas do Hades façam algo para prejudicar a Igreja.

O que “as portas do Hades” representam? Talvez simbolizam o poder de Satanás, e Jesus quis dizer que o poder de Satanás não impediria que Sua Igreja fosse construída. Ou talvez, quis dizer que a Igreja que Ele construiria salvaria as pessoas para que não fossem aprisionadas “atrás” das portas do Hades.

Note que, na verdade, Jesus mencionou duas portas: as portas do Hades e as portas para o céu, implícitas quando Ele deu a Pedro as “chaves dos céus”. Esse contraste suporta ainda mais a ideia de que a afirmação de Jesus representa o papel da Igreja de salvar as pessoas que estão indo para o Hades.

Mesmo que Jesus tenha dito que “todo o poder de Satanás não pararia Sua Igreja”, não podemos pular para a conclusão que Seus comentários sobre amarrar e liberar são instruções para o que devemos fazer com espíritos malignos que pairam sobre cidades, pela simples razão de que não podemos encontrar exemplos nos evangelhos ou em Atos de alguém amarrando tais espíritos malignos, nem podemos encontrar instruções nas epístolas para que façamos tal coisa. De qualquer forma que interpretarmos as palavras de Cristo sobre amarrar e liberar, nossa interpretação deve ser baseada contextualmente com o resto do Novo Testamento.

Já que não há exemplo bíblico algum, é incrível a frequência com que cristãos dizem coisas como: “Eu amarro o Diabo no nome de Jesus” ou “Eu libero os anjos sobre aquela pessoa” e assim por diante. Não encontramos ninguém dizendo tais coisas no Novo Testamento. A ênfase de Atos e das epístolas não é em falar com o Diabo ou amarrar e liberar espíritos malignos, mas em pregar o evangelho e orar a Deus. Por exemplo, quando Paulo estava sendo continuamente atormentado por um mensageiro (literalmente “anjo”) de Satanás, ele não tentou “amarrá-lo”. Ele orou a Deus sobre isso (veja 2 Co. 12:7-10).

As Chaves para o Céu (The Keys to Heaven)

Vamos olhar mais profundamente o contexto imediato das palavras de Jesus sobre amarrar e liberar. Note que logo após ter mencionado amarrar e liberar, Jesus disse que daria a Pedro “as chaves do Reino dos céus”. Pedro nunca recebeu chaves de verdade para as portas do céu, e portanto, as palavras de Jesus devem ser interpretadas figuradamente. O que as “chaves”representam? Representam um meio de acessar algo que está trancado. Quem tem a chave, tem meios que os outros não têm para abrir certas portas.

Enquanto consideramos o ministério de Pedro como registrado no livro de Atos, o que ele está fazendo que poderia ser considerado comparável a abrir portas que estão trancadas a outros?

Acima de tudo, o encontramos proclamando o evangelho; o evangelho que abre as portas do céu para todos os que creem (e o evangelho que fecha as portas do Hades). Nesse sentido, todos nós recebemos as chaves para o Reino dos céus, já que somos todos embaixadores de Cristo. As chaves para o Reino dos céus só podem ser o evangelho de Jesus Cristo, a mensagem que pode abrir as portas do céu.

E Agora, Amarrar e Liberar (And Now, Binding and Loosing)

Finalmente, depois de prometer dar a Pedro as chaves para o Reino dos céus, Jesus faz Sua afirmação sobre amarrar e liberar; Sua quinta expressão figurativa na passagem sob consideração.

Dentro do contexto das afirmações que já examinamos, o que Jesus quis dizer? Que ligação há entre: Pedro amarrar e liberar, Jesus construir Sua Igreja, a salvação de pessoas do Hades e a proclamação do evangelho?

Realmente só há uma possibilidade. Jesus quis dizer: “Estou autorizando você a ser o representante do céu. Cumpra sua responsabilidade na terra, e o céu irá te apoiar”.

Se um patrão dissesse ao seu vendedor : “O que você fizer na filial em Bangcoc será feito na matriz”, como o vendedor interpretaria as palavras de seu chefe? Ele entenderia que estava autorizado a representar sua companhia em Bangcoc. Tudo o que Jesus quis dizer é que Pedro, na terra, estava autorizado a representar Deus no céu. Essa promessa a Pedro seria um reforço para a sua confiança quando começasse a proclamar a mensagem de Deus em Jerusalém sob os olhos críticos dos escribas e fariseus — pessoas que se consideravam representantes autorizados de Deus e pessoas a quem Pedro antes reverenciava como tais.

Essa interpretação das palavras de Jesus está em harmonia com Seu segundo uso, encontrado dois capítulos à frente no evangelho de Mateus:

Se o seu irmão pecar contra você, vá e, a sós com ele, mostre-lhe o erro. Se ele o ouvir você ganhou seu irmão. Mas se ele não o ouvir, leve consigo mais um ou dois outros, de modo que qualquer acusação seja confirmada pelo depoimento de duas ou três testemunhas. Se ele se recusar a ouvi-los, conte à igreja; e se ele se recusar a ouvir também a igreja, trate-o como pagão ou publicano. Digo-lhes a verdade: Tudo o que vocês amarrarem na terra terá sido amarrado no céu, e tudo o que vocês liberarem na terra terá sido liberado no céu. Também lhes digo que se dois de vocês concordarem na terra em qualquer assunto sobre o qual pedirem, isso lhes será feito por meu Pai que está nos céus. Pois onde se reunirem dois ou três em meu nome, ali eu estou no meio deles (Mt. 18:15-20, ênfase adicionada).*

Nessa segunda passagem, não há absolutamente nada dentro do contexto que nos levaria a crer que Jesus estava falando de amarrar espíritos malignos. Aqui, Cristo falou sobre amarrar e liberar imediatamente depois de falar sobre disciplina da Igreja.

Isso pareceria indicar que a respeito de amarrar e liberar nessa passagem, Jesus quis dizer algo como: “Estou dando a você a responsabilidade de determinar quem deve estar na Igreja e quem não deve. É seu trabalho. Enquanto você cumpre suas responsabilidades, o céu te apoiará”.

Em uma aplicação mais abrangente, Jesus estava simplesmente dizendo: “Vocês são representantes autorizados do céu na terra. Vocês têm responsabilidades e enquanto cumprirem suas responsabilidades na terra, o céu sempre lhes apoiará”.

Amarrar e Liberar no Contexto (Binding and Loosing in Context)

Essa interpretação se encaixa bem no contexto imediato, assim como no contexto mais remoto do Novo Testamento.

A respeito do contexto imediato, notamos que, imediatamente depois de Sua afirmação sobre amarrar e liberar, Jesus disse: “Também lhes digo que se dois de vocês concordarem na terra em qualquer assunto sobre o qual pedirem isso lhes será feito por meu Pai que está nos céus” (Mt. 18:19, ênfase adicionada).

Aqui está novamente o tema “o que você fizer na terra será apoiado no céu”. Nós, na terra, estamos autorizados a orar e somos responsáveis por essa tarefa. Quando assim o fizermos, o céu responderá. As palavras de Jesus, “Também lhes digo…” parecem indicar que Ele está expandindo Sua afirmação anterior sobre amarrar e liberar.

A afirmação final de Jesus nessa passagem: “Pois onde se reunirem dois ou três em meu nome, ali eu estou no meio deles”, também suporta o tema “o céu lhes apoiará”. Quando crentes se reúnem em Seu nome, Ele, que mora no céu, aparece.

Mesmo que você discorde completamente da minha interpretação das passagens sob consideração, você será colocado contra a parede para apresentar um argumento bíblico e forte provando que Jesus estava falando sobre amarrar e liberar espíritos malignos que pairam sobre cidades.

O Plano Divino de Deus Inclui Satanás (God’s Divine Plan Includes Satan)

Satanás e seus anjos são um exército rebelde, mas não um exército que está além do controle de Deus. Esse exército rebelde foi criado por Deus (mesmo que não fosse rebelde quando criado). Paulo escreveu:

Pois nele [Cristo] foram criadas todas as coisas nos céus e na terra, as visíveis e as invisíveis, sejam tronos ou soberanias, poderes ou autoridades; todas as coisas foram criadas por ele e para ele (Cl. 1:16, ênfase adicionada).

Jesus criou todos os espíritos angelicais de todos os postos, incluindo Satanás. Ele sabia que alguns iriam se rebelar? É claro que sim. Então, por que os criou? Porque usaria aqueles espíritos rebeldes para ajudá-lo a cumprir Seu plano. Se Ele não tivesse um plano para eles, simplesmente os teria encarcerado, como sabemos que já fez com alguns anjos rebeldes (veja 2 Pd. 2:4) e como fará um dia com Satanás (veja Ap. 20:2).

Deus tem motivos para permitir que Satanás e todos os espíritos malignos operem na terra. Se não tivesse, estariam completamente fora de serviço. Quais são os motivos de Deus para permitir que Satanás opere na terra?Acho que ninguém entende todos os motivos; mesmo assim, Deus revelou alguns deles em Sua Palavra.

Primeiro, Deus permite que Satanás opere limitadamente na terra para cumprir Seu plano de testar os humanos. Satanás é a escolha alternativa para a fidelidade humana. Percebendo ou não, as pessoas estão sujeitas a Deus ou a Satanás. Deus permitiu que Satanás tentasse Adão e Eva, duas pessoas que tinham o livre arbítrio dado por Deus, para testá-los. Todos os que possuem livre arbítrio devem ser testados para que seja revelado o que realmente está em seus corações: obediência ou desobediência. [1]

Segundo, Deus permite que Satanás opere limitadamente na terra como um agente de Sua ira sobre os malfeitores. Já provei isso anteriormente, mostrando vários exemplos específicos nas Escrituras, onde Deus trouxe julgamento sobre as pessoas que mereciam através de espíritos malignos. O fato de Deus ter permitido que Satanás reinasse sobre as pessoas incrédulas do mundo é uma indicação de Sua ira sobre elas. Deus julga grupos de pessoas corruptas permitindo que humanos perversos reinem sobre elas, assim também como espíritos malignos, tornando suas vidas ainda mais miseráveis.

Terceiro, Deus permite que Satanás opere limitadamente na terra para glorificar a Si mesmo. “Para isso o Filho de Deus se manifestou: para destruir as obras do Diabo (1 Jo. 3:8). Cada vez que Deus destrói um dos trabalhos de Satanás, Seu poder e sabedoria são glorificados.

Jesus é o Cabeça Sobre os Poderes e Principados (Jesus is the Head Over Principalities and Powers)

Como cristãos, nossa responsabilidade bíblica para lidar com Satanás e espíritos malignos é dupla: resistir a eles em nossas próprias vidas (Tg. 4:7) e expulsá-los da vida de quem quer ser liberto (Mc. 16:17). Qualquer cristão que tenha experiência em expulsar demônios de pessoas sabe que, como regra geral, ele não será capaz de expulsar o demônio a menos que a pessoa endemoninhada queira ser liberta. [2] Deus honra o livre arbítrio de cada pessoa e se alguém quiser permanecer possesso, Deus não o impedirá.

Esse é outro motivo do porquê não podermos derrubar espíritos territoriais de sobre áreas geográficas. Aqueles espíritos estão segurando pessoas enlaçadas porque é isso que elas escolheram. Através da proclamação do evangelho a elas, oferecemos uma escolha. Se fizerem a escolha certa, o resultado será sua libertação de Satanás e dos espíritos malignos. Se fizerem a escolha errada, escolhendo não se arrependerem, Deus continuará permitindo que Satanás os mantenha cativos.

Jesus é mencionado nas Escrituras como “o Cabeça de todo poder e autoridade” (Cl. 2:10). Mesmo que as palavras gregas para poder (arche) e autoridade (exousia) sejam, às vezes, usadas para descrever líderes políticos humanos, também são usadas no Novo Testamento como títulos para governadores espirituais demoníacos. A passagem clássica sobre a luta dos cristãos contra poderes (arche) e autoridades (exousia) em Efésios 6:12 é um exemplo.

Quando lemos dentro do contexto o que Paulo escreveu sobre Jesus ser o Cabeça de todo poder e autoridade em Colossenses 2:10, parece claro que está falando de poderes espirituais. Por exemplo, na mesma passagem, somente quatro versículos depois, Paulo escreve sobre Jesus: “E, tendo despojado os poderes e as autoridades, fez deles um espetáculo público, triunfando sobre eles na cruz” (Cl. 2:15, ênfase adicionada).

Se Jesus é o Cabeça dos poderes e autoridades espirituais, Ele é soberano sobre eles. Essa é uma maravilhosa revelação aos cristãos que vivem em culturas pagãs e animistas e que gastaram parte de suas vidas adorando ídolos com medo dos espíritos malignos que sabiam, reinavam sobre eles.

O Único Meio de Fuga (The Only Way of Escape)

A única maneira de escapar do cativeiro de espíritos malignos é se arrepender e crer no evangelho. Esse é o escape que Deus providenciou. Ninguém pode amarrar as forças demoníacas que pairam sobre cidades e se libertar completamente ou parcialmente. Até que uma pessoa se arrependa e creia no evangelho, ela permanecerá na ira de Deus (veja Jo. 3:36), que inclui estar presa por poderes demoníacos.

É por isso que não há mudanças mensuráveis nas cidades onde as grandes conferências sobre batalhas espirituais acontecem, porque nada aconteceu que tenha realmente afetado as hierarquias demoníacas que reinam sobre essas áreas. Os cristãos podem gritar com os poderes e principados dia e noite; podem tentar atormentar o Diabo com o que chamam de “línguas guerreiras”; podem dizer “eu vos amarro, espíritos malignos de sobre essa cidade” um milhão de vezes; podem até fazer todas essas coisas de aviões ou do andar mais alto dos arranhacéus (como alguns fazem); mas a única coisa que provocarão nos espíritos malignos é fazê-los rir muito dos cristãos tolos.

Vamos prosseguir para o sexto mito moderno sobre batalhas espirituais.

Mito no6: “Batalhas espirituais contra espíritos territoriais abrem as portas para evangelismo efetivo”. (Myth #6: “Spiritual warfare against territorial spirits opens the door for effective evangelism.”)

A motivação de muitos cristãos que estão grandemente envolvidos em batalhas espirituais contra espíritos territoriais é seu desejo de ver o Reino de Deus crescer. Por isso devem ser elogiados. Todos os cristãos devem desejar ver mais pessoas escaparem das garras de Satanás.

Contudo, é importante que usemos os métodos de Deus para construirmos Seu Reino. Deus sabe o que funciona e o que é perca de tempo. Ele tem nos falado exatamente quais são nossas responsabilidades a respeito da expansão de Seu Reino. Pensar que podemos fazer algo que multiplicará a efetividade de nosso evangelismo, algo que não está nas Escrituras ou que Jesus, Pedro ou Paulo nunca praticaram em seus ministérios, é besteira.

Por que tantos cristãos pensam que batalhas espirituais podem abrir as portas para o evangelismo efetivo?Sua linha de raciocínio é algo parecido com isso: “Satanás tem cegado as mentes dos pecadores; portanto, precisamos fazer batalhas espirituais contra ele para impedir que faça isso. Uma vez que os tapa-olhos sejam retirados, mais pessoas crerão no evangelho”. Isso é verdade?

Com certeza, não há dúvida de que Satanás tem cegado as mentes dos descrentes. Paulo escreveu:

Mas se o nosso evangelho está encoberto, para os que estão perecendo é que está encoberto. O deus desta era cegou o entendimento dos descrentes. Para que não vejam a luz do evangelho da glória de Cristo, que é a imagem de Deus (2 Co. 4:3-4).

A questão é, Paulo deu essa informação aos crentes de Corínto com a intenção de motivá-los a fazerem batalhas espirituais e derrubar espíritos territoriais, para que pessoas incrédulas se tornassem mais receptivas?

A resposta é não por vários motivos óbvios.

Primeiro, porque Paulo não continuou dizendo: “Portanto coríntios, porque Satanás tem cegado as mentes dos ímpios, quero que vocês façam batalhas espirituais e derrubem espíritos territoriais para que os tapa-olhos sejam removidos”. Em vez disso, a próxima coisa que mencionou foi sua pregação de Cristo, que é a maneira de remover a cegueira espiritual.

Segundo, em nenhuma de suas cartas Paulo instruiu qualquer crente a se envolver em derrubar fortalezas de sobre suas cidades para que o evangelismo crescesse.

Terceiro, depois de ler todas as cartas de Paulo sabemos que ele não acreditava que os tapa-olhos de Satanás eram o motivo principal do porquê os descrentes continuavam a não crer. Os tapa-olhos de Satanás contribuem, mas não são o único ou principal fator. O principal fator que mantém as pessoas incrédulas é a dureza de seus corações. Isso é óbvio pelo simples motivo de que Satanás não é capaz de manter todos cegos. Algumas pessoas, quando ouvem a verdade, creem e, portanto, rejeitam qualquer mentira em que acreditavam. Não é que os tapa-olhos de Satanás causam a falta de crença, mas sim a falta de crença que permite os tapa-olhos de Satanás.

Corações Duros (Callous Hearts)

Em sua carta aos efésios, o apóstolo Paulo explicou exatamente porque os ímpios permanecem na falta de crença:

Assim, eu lhes digo, e no Senhor insisto, que não vivam mais como os gentios, que vivem na inutilidade dos seus pensamentos. Eles estão obscurecidos no entendimento [talvez uma referência aos tapa-olhos de Satanás] e separados da vida de Deus por causa da ignorância em que estão, devido ao endurecimento do seu coração. Tendo perdido toda a sensibilidade, eles se entregaram à depravação, cometendo com avidez toda espécie de impureza (Ef. 4:17-19, ênfase adicionada).

Paulo disse que os incrédulos estão excluídos da vida de Deus “por causa da ignorância em que estão”. Mas por que são ignorantes?Por que foram “obscurecidos no entendimento”?A resposta é: “devido ao endurecimento do seu coração”. Eles perderam a “sensibilidade”. Essa é a razão principal do porquê as pessoas continuarem descrentes. [3] Elas são as culpadas. Satanás só fornece as mentiras que querem acreditar.

A parábola de Jesus do semeador e do solo ilustra esse conceito perfeitamente:

O semeador saiu a semear. Enquanto lançava a semente, parte dela caiu à beira do caminho; foi pisada, e as aves do céu a comeram… Este é o significado da parábola: A semente é a palavra de Deus. As que caíram à beira do caminho são os que ouvem, e então vem o Diabo e tira a palavra do seu coração, para que não creiam e não sejam salvos (Lc. 8:5, 11-12).

Note que a semente, que representa o evangelho, caiu na beira da estrada e foi pisada. Ela não pôde penetrar no solo duro onde as pessoas andavam com frequência. Portanto, foi fácil para que pássaros, que representam o Diabo, a roubassem.

O objetivo da parábola é comparar a condição dos corações das pessoas (e sua receptividade à Palavra de Deus) a vários tipos de solo. Jesus estava explicando por que algumas pessoas creem e outras não: tudo depende delas.

Como Satanás aparece nessa imagem? Ele só é capaz de roubar a Palavra daqueles que estão com o coração duro. Os pássaros da parábola só foram uma causa secundária do porquê as sementes não germinaram. O problema principal era o solo; na verdade, foi a dureza do solo que tornou possível que os pássaros pegassem as sementes.

Isso também se aplica ao evangelho. O problema real é a dureza dos corações dos agentes morais. Quando as pessoas rejeitam o evangelho, elas tomam a decisão de continuarem cegas. Elas preferem acreditar em mentiras do que na verdade. Como Jesus disse: “A luz veio ao mundo, mas os homens amaram as trevas, e não a luz, porque as suas obras eram más” (Jo. 3:19, ênfase adicionada).

A Bíblia não nos leva a acreditar que as pessoas são sinceras e de bom coração e que certamente acreditariam no evangelho, se Satanás simplesmente parasse de cegá-las. Pelo contrário, ela nos dá uma imagem bem escura do caráter humano, e Deus cobrará cada um por suas escolhas pecaminosas. Sentado em Seu trono de julgamento, Ele não aceitará a desculpa: “o Diabo me fez fazer isso”.

Como Satanás Cega as Mentes das Pessoas (How Satan Blinds People’s Minds)

Como exatamente Satanás cega as mentes das pessoas?Ele tem algum poder espiritual místico que derrama sobre a cabeça das pessoas para entorpecer seu entendimento?Um demônio enfia suas garras em seus cérebros, causando um curto-circuito em seu pensamento racional?Não, Satanás cega as pessoas fornecendo-lhes mentiras em que acreditem.

Obviamente, se as pessoas realmente acreditassem na verdade que Jesus é o Filho de Deus que morreu por seus pecados, se realmente acreditassem que um dia terão que comparecer diante dEle para prestar contas de suas vidas, então se arrependeriam e se tornariam seguidoras dEle. Mas não acreditam nessas coisas; porém, acreditam em algo. Podem acreditar que não há um Deus ou que não há vida após a morte. Podem acreditar em reencarnação ou que Deus nunca mandaria alguém para o inferno. Podem acreditar que suas obras as levarão ao céu. Mas não importa no que acreditam, se não for no evangelho, pode ser resumido em um palavra: mentiras. Elas não acreditam na verdade e, portanto, Satanás as mantém cegas através de mentiras. Se, contudo, elas se humilharem e acreditarem na verdade, Satanás não será capaz de cegá-las mais.

As Mentiras das Trevas (The Lies of Darkness)

O reino de Satanás é mencionado nas Escrituras como o “domínio das trevas” (Cl. 1:13). As trevas, é claro, representam a ausência da verdade — a ausência de luz ou claridade. Quando você está nas trevas, caminha de acordo com a sua imaginação e normalmente acaba ferido. É assim no reino de trevas de Satanás. Os que estão lá levam suas vidas de acordo com suas imaginações e estas foram contaminadas pelas mentiras de Satanás. Estão em trevas espirituais.

Portanto, o reino de Satanás é melhor definido, não como um reino geográfico com fronteiras definidas, mas como um reino de crença — isto é, de mentiras. O reino das trevas está localizado no mesmo lugar que o reino de luz. Os que acreditam na verdade vivem entre os que acreditam em mentiras. [4] Nosso trabalho principal é proclamar a verdade às pessoas que já acreditam em mentiras. Quando alguém crê na verdade, Satanás perde outro servo, pois não é mais capaz de enganá-lo.

Portanto, libertamos os pecadores das mãos de Satanás, não por “amarrar” os espíritos que estão sobre eles, mas por proclamar a verdade. Jesus disse: “E conhecerão a verdade, e a verdade os libertará” (Jo. 8:32, ênfase adicionada). A verdade cura a cegueira espiritual.

Dentro dessa mesma passagem das Escrituras no evangelho de João, Jesus disse a uma multidão de ímpios:

Vocês pertencem ao pai de vocês, o Diabo, e querem realizar o desejo dele. Ele foi homicida desde o princípio e não se apegou à verdade, pois não há verdade nele. Quando mente, fala a sua própria língua, pois é mentiroso e pai da mentira. No entanto, vocês não crêem em mim, porque lhes digo a verdade (Jo. 8:44-45, ênfase adicionada).

Note o contraste que Jesus fez entre Ele e o Diabo. Ele fala a verdade; Satanás é o primeiro mentiroso.

Note também que mesmo Jesus tendo falado a Seus ouvintes que tinham como pai o Diabo, e mesmo tendo exposto Satanás como mentiroso, ainda colocou sobre eles a responsabilidade de crerem na verdade que falava. Não era por culpa do Diabo que eles estavam cegos — a culpa era deles. Jesus os considerou responsáveis. Satanás ajuda as pessoas que “amam as trevas” a permanecerem nas trevas fornecendo a elas mentiras nas quais acreditem. Mas Satanás não pode enganar ninguém que crê na verdade.

Tudo isso sendo verdade, a principal maneira de atrapalharmos o reino das trevas é espalhando a luz — a verdade da Palavra de Deus. É por isso que Jesus não falou: “Vão a todo o mundo e amarrem o Diabo”, mas: “Vão a todo o mundo e preguem o evangelho”. Jesus disse a Paulo que o objetivo de sua pregação seria “abrir-lhes os olhos e convertê-los das trevas para a luz, e do poder de Satanás para Deus” (At. 26:18, ênfase adicionada). Isso deixa claro que as pessoas fogem do domínio de Satanás quando são expostas à verdade do evangelho e tomam a decisão de saírem das trevas e irem para a luz, crendo na verdade ao invés de em uma mentira. As únicas fortalezas que estamos “derrubando” são fortalezas de mentiras construídas nas mentes das pessoas.

Este é o Plano de Deus (This is God’s Plan)

Não se esqueça que foi Deus quem lançou Satanás do céu para a terra. Ele poderia ter colocado Satanás em qualquer lugar do universo ou tê-lo encarcerado para sempre. Mas não fez isso. Por quê? Porque Deus queria usar Satanás para alcançar Seu objetivo final — o objetivo de, um dia, ter uma grande família de agentes morais livres que O amem, tendo escolhido servi-Lo.

Se Deus queria uma família de filhos que O amassem, duas coisas eram necessárias. Primeiro, teria que criar pessoas com o livre arbítrio, pois a base do amor é o livre arbítrio. Robôs e máquinas não podem amar.

Segundo, teria que testá-los em um ambiente onde teriam que enfrentar a escolha de obedecer ou desobedecer; amá-Lo ou odiá-Lo. Agentes morais livres devem ser testados. E se haverá um teste de fidelidade, deverá existir uma tentação à infidelidade. Assim, começamos a entender porque Deus colocou Satanás na terra. Satanás serviria como a escolha alternativa para a fidelidade humana; sendo-lhe permitido (com algumas limitações) influenciar qualquer um receptivo às suas mentiras. Todos enfrentariam uma escolha: Acreditarei em Deus ou em Satanás? Servirei a Deus ou a Satanás? Percebendo ou não, todos já fizeram uma escolha. Nosso trabalho é encorajar as pessoas que tomaram a decisão errada a se arrependerem e acreditarem no evangelho, tomando a decisão certa.

Não foi isso o que aconteceu no Jardim do Éden? Deus colocou a árvore do conhecimento do bem e do mal ali e então proibiu que Adão e Eva comessem dela. Se Deus não queria que comessem dela, por que a colocou ali? A resposta é que ela servia como um teste.

Também notamos que Satanás recebeu permissão de Deus para tentar Eva. Novamente, se a fidelidade precisa ser testada, deve existir a tentação para ser infiel. Satanás mentiu para Eva e ela acreditou nele; portanto, ao mesmo tempo decidiu não acreditar no que Deus lhe tinha dito. O resultado? Os primeiros agentes morais revelaram a deslealdade que estava em seus corações.

De maneira similar, todos os agentes morais livres são testados no decorrer de suas vidas. Deus se revelou através de Sua criação e, portanto, todos podem ver que existe um Deus incrível (veja Rm. 1:19-20). Deus deu a cada um de nós uma consciência, e em nossos corações, distinguímos o errado do certo (veja Rm. 2:14-16). Foi permitido a Satanás e a seus espíritos malignos que, de maneira limitada, mentissem e tentassem as pessoas. O resultado é que todos os agentes morais livres são testados.

A triste verdade é que todos os agentes morais livres se rebelaram e “trocaram a verdade de Deus pela mentira” (Rm. 1:25). Contudo, podemos agradecer a Deus por ter providenciado para nós um resgate de nossos pecados e uma maneira de nascermos em Sua família. A morte sacrificial de Jesus é o único caminho e a resposta suficiente para o nosso problema.

A Decepção de Satanás, Agora e Mais Tarde (Satan’s Deception, Now and Later)

Então, entendemos pelo menos uma razão do porquê é permitido que o Diabo e seu exército rebelde trabalhem neste planeta: para enganar aqueles que amam as trevas.

Essa verdade é comprovada quando consideramos que, de acordo com o livro de Apocalipse, um dia Satanás será preso por um anjo e encarcerado por mil anos. O motivo desse aprisionamento? “Para assim impedi-lo de enganar as nações” (Ap. 20:3). Durante esse Milênio, Jesus reinará o mundo pessoalmente de Jerusalém.

Mas depois desse mil anos, Satanás será solto por um curto período de tempo. O resultado? Ele “sairá para enganar as nações que estão nos quatro cantos da terra”(Ap. 20:8).

Se Deus não quer que Satanás engane as pessoas naquele tempo, por que Ele o libertará? Especialmente sob a luz de que Deus originalmente encarcerou Satanás “para impedi-lo de enganar as nações”?

É claro que Deus preferiria que Satanás nunca enganasse alguém. Mas Ele sabe que as únicas pessoas a quem Satanás pode enganar são aquelas que rejeitam a verdade, e é por isso que Deus permite que ele opere agora, e permitirá que opere depois. Enquanto Satanás engana as pessoas, a condição dos corações delas é aparente, e então, Deus pode separar o “trigo do joio” (veja Mt. 13:24-30).

Isso é exatamente o que acontecerá no fim do Milênio quando Satanás for solto. Ele enganará todos os que amam as trevas, e então reunirá seus exércitos ao redor de Jerusalém em uma tentativa de acabar com o reinado de Cristo. Deus saberá exatamente quem O ama e quem O odeia, e imediatamente mandará fogo do céu que os devorará (veja Ap. 20:9). Satanás servirá aos propósitos de Deus, assim como faz agora. Por esse motivo, entre outros, é besteira pensar que podemos “derrubar espíritos territoriais”. Deus permite que operem, pois tem Seus motivos.

Evangelismo Bíblico (Biblical Evangelism)

O fato é que nem Jesus nem qualquer um dos apóstolos do Novo Testamento praticaram o tipo de batalha espiritual que alguns dizem ser a chave perdida para o evangelismo efetivo de hoje. Nunca encontramos Jesus, Pedro, João, Estevão, Filipe ou Paulo “derrubando fortalezas” ou “amarrando o homem forte” de sobre as cidades onde pregavam. Ao invés disso, vemos que seguiam o Espírito Santo a respeito de onde deveriam pregar; encontramos esse homens proclamando o evangelho simples — chamando as pessoas ao arrependimento e fé em Cristo — e os encontramos aproveitando os resultados maravilhosos. E nos casos em que pregaram a pessoas não-receptivas que rejeitaram o evangelho, não os vemos “fazendo batalhas espirituais para que Satanás não fosse capaz de continuar cegando suas mentes”. Contudo, os encontramos sacudindo o pó de seus pés, como Jesus mandou e indo para a próxima cidade (veja Mt. 10:14; At. 13:5).

É incrível que alguém possa dizer que “derrubar fortalezas” e “amarrar o homem forte” sejam pré-requisitos ao evangelismo com sucesso, quando existem milhares de exemplos de grandes reavivamentos na história da Igreja onde “batalhas espirituais” nunca foram praticadas.

“Mas nossas técnicas funcionam!”, alguns dizem. “Desde que começamos a fazer esse tipo de batalha espiritual, mais pessoas têm sido salvas que antes”.

Se isso for verdade, lhe direi porquê. Porque têm havido mais orações de acordo com a Bíblia e mais evangelismo feitos ao mesmo tempo, ou porque um grupo de pessoas se tornou repentinamente receptível ao evangelho.

O que você diria se um evangelista lhe dissesse: “Hoje, antes de pregar no culto de reavivamento, comi três bananas. E quando preguei, dezesseis pessoas foram salvas! Finalmente encontrei o segredo do evangelismo efetivo! De agora em diante, sempre comerei três bananas antes de pregar!”?

Com certeza, você diria ao evangelista: “O fato de você ter comido três bananas não influenciou em nada com o fato das dezesseis pessoas terem sido salvas. A chave para o seu sucesso é que você pregou o evangelho e havia dezesseis ouvintes receptivos”.

Deus honra Sua Palavra. Se Ele fizer uma promessa e alguém se encaixar naquela promessa em particular, manterá Sua promessa, mesmo que essa pessoa esteja fazendo outras coisas não-bíblicas.

Isso se aplica às atuais práticas de batalhas espirituais. Se você começar a evangelizar e a “amarrar o homem forte” que está sobre sua cidade, certa porcentagem de pessoas será salva. E se começar a evangelizar sem amarrar o homem forte, a mesma porcentagem de pessoas será salva.

Como Orar Biblicamente por uma Colheita Espiritual (How to Pray Scripturally for a Spiritual Harvest)

Como devemos orar por pessoas incrédulas? Primeiro, devemos entender que não há instrução no Novo Testamento que nos diga como orar para que Deus salve pessoas, nem há registros dos

Ivyizerwa ku Ntambara yo mu Mpwemu, Igice ca 2

Igice ca Mirongwitatu na Rimwe (Chapter Thirty-One)

Turabandanya iki gice turaba inyigisho z’ibinyoma ziharawe zivuga kuri Satani n’intambara yo mu mpwemu. Mu kurangiza, turaraba ic’ivyanditswe bivuga ku ntambara yo mu mpwemu uwizera wese ashobora kugira.

Icizerwa ca #5: “Turashobora Gusangangura Impome z’Abadayimoni ziganza ikirere igihe turwana intambara yo mu mpwemu.”

(Myth #5: “We can pull down demonic strongholds in the atmosphere through spiritual warfare.”)

Twisunze ic’ivyanditswe bivuga, ntidushobora guhakanako Satani aganza impwemu mbi ziba ahantu ho mukirere ari na bo bamufasha kuganza ubwami bw’umwiza. Izo mpwemu mbi ziganza “ mu ntara,” niko na Bibiliya ivuga (raba Dan. 10:13, 20-21; Mariko 5:9-10). Ubushobozi abakristo bafise bwo gusenda abadayimoni no kurwanya impwemu mbi ivyanditswe birabwemera (raba Mariko 16:17; Yak. 4:7; 1 Pet. 5:8-9). Non’abakristo barashobora gusenyura impwemu mbi zikorera mu bisagara vyabo? Inyishu ivugakw’atavyo bashobora, kandi kubigerageza ni ugutakaza umwanya wabo.

Kuko dushobora gusenda abadayimoni biganzira abantu, ntibisobanura yuko dushoboye gusenyura abadayimoni baganza ahantu ho hejuru y’ibisagara vyacu. Har’ivyanditswe vyinshi vyerekana abakozi b’Imana basenda abadayimoni mu bantu mu njili zose hamwe n’igitabo c’Ivyakozwe n’Intumwa, ariko none urashobora kwibuka n’akarorero kamwe gusa kah’ah’abantu basenyuye impwemu mbi ziganza ahantu ho hejuru y’ibisagara vyabo cank’ahantu kanaka? Ntibishoboka kukw’ata karorero na kamwe kavuga kur’ivyo. Urashobora kwibaza itegeko na rimwe twahawe mu vyete vyandikiwe abantu bivugako dufise igikorwa co gusangangura impwemu mbi zikorera ahantu ho mw’ijuru? Oya, kubera yukw’ata hariho. Ni co gituma, tudafise ishingiro rya Bibiliya rituma twizera yuko dushobora kugira “intambara yo mu mpwemu” turwanya impwemu mbi zo mu kirere.

Kurengera Imigani (Pushing Parables Too Far)

Kurondera insiguro muri Bibiliya zisumba iz’Imana itumbereye niryo kosha rikunda gukorwa igihe abakristo basoma ibice vya Bibiliya birimwo imvugo ngereranyo. Akarorero keza katwereka ingene imvugo ngereranyo zisobanurwa nabi ku majambo Paulo yavuze ajanye no “gusenyura ivyishize hejuru”:

Naho turi n’umubiri ntiturwana mu buryo bw’umubiri, kukw’ibirwanishwa vy’intambara yacu atar’ivyo mu buryo bw’umubiri, arikw’imbere y’Imana bifise ubushobozi bwo gushingura akarimbi, dushingura impari n’igishizwe hejuru cose, kihashiriwe kurwanya ukumenya Imana, dufata mpiri ivyiyumvirwa mu mitima vyose, ngo tubigomorere Kristo (2 Kor. 10:3-6).

Bibiliya y’icongereza yitwa King James Version, aho kuvuga “gushingura impari,” ivuga ko “dushingura amaboma.” Kur’iyi mvugo ngereranyo, abantu barubatse ukwizera guharanira inyigisho zo “kurwana intambara yo mu mpwemu” bita “gushingura uturimbi” canke impwemu mbi zikorera mu kirere. Ariko iyi Bibiliya yitwa New American Standard Version iravuga neza ko Paulo, atariko avuga impwemu mbi, ahubwo yavuga ku vyizerwa bibi biri mu vyiyumviro vy’abantu. Paulo yarikw’asambura Impari, s’impwemu mbi zo mu kirere.

Igihe dusoma imirongo ryakuwemwo bica vyumvikana cane. Paulo yavuze ati, “Dushingura impari n’igishizwe hejuru cose, kihashiriwe kurwanya ukumenya Imana, dufata mpiri ivyiyumvirwa mu mitima vyose, ngo tubigomorere Kristo” (hongeweko insobanuro). Intambara Paulo yanditse ngaha ni intambara y’ivyuyuimvirwa, cank’ivyiyumviro, birwanya ukumenya Imana.

Mu gukoresha imvugo ya gisirikare, Paulo yavuzeko turi mu ntambara, intambara irwanirwa mu vyiyumviro vy’abantu bizeye ibinyoma vya Satani. Ikirwanishwa ca mbere dukoresha mur’iyo ntambara ni ukuri, ari no co gituma twategetswe kugenda mw’isi hose tuvuga ubutumwa, dutera ubwami bw’umwansi wacu dukoresha ubutumwa bubohora imbohe. Uturimbi dushingura bwubakishijwe amatafari y’ikinyoma kirimw’ubumara bwica.

Ibirwanishwa Vyose vy’Imana (The Whole Armor of God)

Ikindi gice Paulo yanditse abantu basobanura nabi kenshi tugisanga mu Banyefeso 6:10-17, aho yavugako dutegerezwa kwambara ibirwanishwa vyose Imana itanga. N’ah’iki canditswe kivuga ku ntambara abakristo barwana na wa Mubi n’abadayimoni, nti havuga ivyo gusenyura impwemu ziganza hejuru y’ibisagara. Igihe tuzakwiga neza iki canditswe, dusanga Paulo yariko yandikira umukristo wese amubwirakw’ ategere- zwa kurwanya ubugunge bwa Satani mu buzima bwiwe mu gukoresha ukuri kw’ijambo ry’Imana.

Igihe tuza gusoma iki canditswe, umenyekw’ar’imvugo ngereranyo. Paulo ntiyarikw’avuga ibirwanisho biboneshwa amaso abakristo bategerezwa kwambara ku mibiri yabo. Ahubwo, ibirwanishwa yanditse n’ibigereranyo gusa. Ikirwanishwa kimwe cose gisigura ukuri runaka dusanga mu vyanditswe umukristo wese ategerezwa gukoresha mu kwikingira umurwanizi n’abadayimoni biwe. Igihe tumenye, twizera, no kugendera ijambo ry’Imana, twebw’abakristo, mu mvugo ngereranyo, baba bambaye ibirwanishwa vy’Imana bibakingira.

Reka turabe iki gice kiri mu Banyefeso, umurongo ku wundi, mu kwibaza duti, Mbega Paulo yashaka kutubwira vy’ukuri?

Isoko ry’Inkomezi Zacu mu Mpwemu (The Source of Our Spiritual Strength)

Ica mbere, tubwirwa “kuremeshwa mu Mwami wacu, no mubushobozi bwiwe bwinshi” (Efe. 6:10). Tubwirwa kutizigira inkomezi zacu ariko twizigire iz’Imana. Dusubira kubibwirwa no ku murongo ukurikira wanditswe na Paulo: “Mwambare ibirwanishwa vyose vy’Imana”(Efe. 6:11a). Ni ibirwanishwa vy’ Imana, s’ivyacu. Paulo ntavugakw’Imana ubwayo yambara ibirwanishwa, ahubwo dukeneye ibirwanishwa Imana yashizeho ku bwacu.

Ni kuki dukenera ivyo birwanishwa Imana yadushiriyeho? Inyishu ni, “kugira ngo dushobore guhagarara tudatsinzwe n’ubugunge bwa wa Murwanizi” ( Efe. 6:11b). ibi birwanishwa ni vyo kwikingira, s’ivyo kurwanya umwansi. Ntitubihabwa ngo tuje gusenyura impwemu mbi ziri hejuru y’ibisagara; ni kugira ngo dushobore guhagarara tudatsinzwe n’ubugunge bwa Satani.

Turumviseko Satani afise umugambi mubi wo kudutera, kandi tutambaye ibirwanishwa Imana itanga, tuzoneshwa. Menya kandi yuko igikorwa cacu ari ukwambara ibirwanishwa, s’Imana ibitwambika.

Reka tubandanye:

Kukw’abo tunigana atar’ab’inyama n’amaraso, ariko tunigana n’abakuru n’abafise ububasha n’abaganza iyi si y’umwiza, n’impwemu mbi z’ahantu ho mw’ijuru (Efe. 6:12).

Biratahurika cane yuko Paulo atarikw’avuga ku ntambara y’ibirwanishwa biboneshwa amaso, arikw’ibitaboneshwa amaso. Turwanywa n’ubugunge bw’impwemu mbi z’isi y’umwiza mu buryo butandukanye nk’uko Paulo yavyanditse. Abasomyi benshi bavugako Paulo yanditse izo mpwemu mbi ahereye hasi aduga, “abafise ububasha” ni bo bari mu murwi mutoya maze “ impwemu mbi z’ahantu ho mw’ijuru” ni zo murwi uri hejuru gusumba iyindi.

None tworwana gute n’ibiremwa vyo mu mpwemu? Ico kibazo kirashobora kwishurwa n’ikibazo, ikiremwa co mu mpwemu gishobora kudutera gute? Bidutera mu bigeragezo mbere na mbere, ivyiyumviro, impanuro, n’imigambi irwanya ijambo n’ubugombe bw’Imana. Nuko, ukwikingira kwacu kurazwi, ni kumenya, kwizera no kwumvira ijambo ry’Imana.

Kubw’ivyo mwabire ibirwanishwa vyose vy’Imana, kugira ngo mushobore kudatsindwa ku musi mubi, kandi ni mwaheza vyose mugahagarara mushikamye (Efe. 6:13).

N’ubu, menya kandi yukw’intumbero ya Paulo ni kudushoboza kurwanya no kudatsindwa n’ibitero vya Satani. Intumbero yiwe s’ukudushoboza kuja kurwanya Satani no gusenyura impwemu mbi zo mu kirere. Mur’iki gice Paulo atubwira incuro zitatu ngo duhagarare dushikamye. Duhagarara mu kwikingira, s’ugusatira.

Ukuri— Inkinzo ya Mbere (Truth—Our Primary Defense)

Nuko rero mushikame, mukenyeje ukuri, (Efe. 6:14a).

Iki ni co gifatanya ibirwanisho vyacu vyose—ukuri. Ukuri ni iki? Yesu yabwiye Se, “ijambo ryawe ni ryo kuri” (Yohana 17:17). Ntidushobora guhagarara dushikamye imbere ya Satani tutazi ukuri kwodufasha kunesha ikinyoma ciwe. Yesu yaratweretse neza cane ingene bigenda igihe yageregezwa mu bugaragwa igihe yishura ikinyoma cose ca Satani n’ijambo “handitse ngo.”

Paulo yarabandanije:

Mwambaye ukugororoka nk’icuma gikingira igikiriza (Efe. 6:14b).

Nk’abakristo, dutegerezwa kumenya ubwoko bubiri bwo kugororoka bubaho. Ubwa mbere, twarahawe, nk’ingabire, ukugororoka kwa Kristo (raba 2 Kor. 5:21). Kugororoka kwiwe kwahawe abizera Yesu, kukw’ari we yikoreye ivyaha vyabo ku musaraba. Ico gihagararo co kugororoka ni co cadukuye mu bwami bwa Satani.

Ubwa kabiri, dutegerezwa kuba mu bugororotsi, kwumvira amategeko ya Yesu, kand’ico ni co Paulo yarikw’aravuga k’ukugororoka nk’icuma gikingira igikiriza. Mu kwumvira Kristo, tuba twimye umurwanizi ikibanza (raba Efe. 4:26-27).

Gutambuka Twambaye Inkweto Z’Ubutumwa (Firm Footing in Gospel Shoes)

Mwambaye inkweto z’ivy’ubutumwa bwiza bw’amahoro biteguza (Efe. 6:15)

Kumenya, kwizera no kugendera ku kuri kw’ubutumwa bwiza biduha gutambuka dushikamye mu bitero vya Satani. Inkweto abasoda b’Abaroma bambara vyagira utwuma musi twatuma bahagarara neza ku kibuga c’intambara. Igihe Yesu ar’Umwami wacu, duhabwa inkweto nziza zituma dushikama mu kinyoma ca Satani

Kandi hamwe n’ivyo vyose mwabire inkinzo y’ukwizera, ni yo muzosho- boza kusimisha imyampi ya wa Mubi yose yaka umuriro (Efe. 6:16).

Menya kandi ko Paulo ngaha yashimikira ku kwikingira kwacu. Ntarikw’avuga k’ugusambura abadayimoni baganza hejuru y’ibisagara. Arikw’avugako dukoresha ukwizera kwacu ijambo ry’Imana mu kurwanya ikinyoma ca Satani. Igihe twizeye kandi tukagendera ic’Imana yavuze, bingana no kugira inkizo idukingira ibinyoma vya Satani, vyagereranijwe n’”imyampi y’umwansi yaka umuriro.”

Inkota Yacu Mu Mpwemu—Ijambo ry’Imana (Our Spiritual Sword—God’s Word)

Mwabire inkofero y’agakiza, no n’inkota ya Mpwemu, ni yo jambo ry’Imana (Efe. 6:17).

Agakiza, nk’uko Bibiliya igasobanura, karimw’ugukurwa mu ngoyi za Satani. Imana “yadukijije ububasha bw’umwiza, atwimurira mu bwami bw’Umwana wiwe akunda” (Kol. 1:13). Kubimenya bingana no kwambira inkofero irinda ubwenge bwacu kwizera ikinyoma ca Satani kivugako tukiri mu bwami bwiwe. Satani ntakiri umwami wacu—ni kibanza ca Yesu.

Vyongeye, dutegerezwa gifata “inkota ya Mpwemu” ari yo, nk’uko Paulo yayisobanuye, ikimenyetso c’ijambo ry’Imana. Nk’uko maze kubivuga, Yesu I we karorero k’umurwanyi w’umunyabwenge yakoresheje neza inkota yiwe. Igihe yageragezwa mu bugaragwa yaguma yishura Satani igihe cose akoresheje ijambo ry’Imana. Nk’uko nyene, natwe dutegerezwa kumenya no kwizera ico Imana yavuze, kugira ngo ntitugwe mu binyoma vyiwe.

Menya kandi ko Yesu yakoresheje “inkota ya Mpwemu” mu kwikingira. Har’abakunda kuvuga, kuri twebwe twemezakw’ibirwanishwa Paulo yanditse ar’ivyo kwikingira, yukw’inkota ar’ikirwanishwa co gusatira umwansi. Bafatiye kur ’ico ciyumviro cabo kidashemeye, baragerageza kwemezakw’iki gice co mu Banyefeso 6:10-12 kivuga ku ntambara yo kwivuna ari co gituma dutegerezwa gukora igikorwa co “gusambura amaboma” agizwe n’impwemu mbi zo mu kirere.

Biragaragara, dusomye icatumye Paulo abwira abakristo kwambara ibirwanishwa Imana itanga (kugira ngo “bashobore guhagarara badatsinzwe n’ubugunge bwa wa Mubi”), dusanga yarikw’avugako dukoresha ivyo birwanishwa mu kwikingira. Vyongeye, n’ah’inkota ishobora kwiyumvirwakw’ar’ikirwanishwa co gutera umwansi, irashobora no gukoreshwa mu kwikingira, kukw’irinda ikazibira inkota y’umwansi.

Vyongeye, dutegerezwa kwiyubara ntidusobanure nabi ivyo bigereranyo vyose mu guha buri kirwanishwa insiguro kitashiriweho. Igihe dutanguye guharira tuvugakw’inkota ishobora gukoreshwa mu kwikingira canke gutera umwansi, tuba turiko “turenza ku nsiguro kama y’umugani” kuko dufata ikirwanishwa case ukwaco kandi bitegerezwa gukorera hamwe bishitse intumbero imwe.

Mbega Yesu Ntiyatubwiye “Kuboha Umunyenkomezi”?

(But Didn’t Jesus Instruct Us to “Bind the Strong Man”?)

Mu njili zose zine Yesu yakoresheje incuro zitatu ijambo “kuboha umunyenkomezi.” Imwe muri izo ncuro zitatu, yabwiye abigishwa biwe yuko “kuboha umunyenkomezi” ari igikorwa cabo. Reka dusuzume neza ico Yesu yavuze, turabire hamwe ibindi vyanditswe:

Arabahamagara, abacira umugani, ati “Satani yoshobora ate gusenda Satani? Ubwami iyo bwitandukanije ubwabo, ubwo bwami ntibushobora kurama. Inzu ni yitandukanya ubwayo, iyo nzu ntizoshobora kurama. Kandi Satani namba yihagurukiye, akitandukanya, ntashobora guhangama, arahera. Kandi nta muntu ashobora kwinjira mu nzu y’umuntu afise inkomezi kumusahura ibintu, atabanje kuboha wa munyenkomezi, maze akabona kumusahura ivyo mu nzu yiwe. Ndababwire ukuri: Abana b’abantu bazoharirwa ivyaha vyabo vyose n’ibirogotano vyose bazorogota, arik’umuntu wese azorogota kuri Mpwemu Yera nta ho azoharirwa, kand’azoba akoze icaha c’ibihe bidashira”—icatumye avuga artyo n’uko bavuze ngw’”arimw’impwemu ihumanye” (Mariko 3:23-30, dushimikiye ku nsobanuro).

Menyako Yesu atariko yigisha abigishwa biwe kuboha umunyenkomezi wese. Ahubwo, yariko yishura anyabwenge b’ivyanditswe b’i Yerusalemu akoresheje imvugo ngereranyo bose badashobora guhaririza.

Bamututse ngw’akuza abadayimoni umukuru w’abadayimoni. Yishuye avugako Satani yoba ananiwe igihe ahagurtse kwirwanya ubwiwe. Nta n’umwe yaharira kur’ivyo.

Namba Yesu atakoresha ubushobozi bwa Satani mu gukura abadayimoni, none yakoresha ubuvuye kwa nde? Zategerezwa kuba inkomezi z’uwusumba Satani inkomezi. Zar’inkomezi z’Imana, inkomezi za Mpwemu Yera. Ni ho Yesu yavuze mu migani ivya Satani, amugereranya n’umuntu w’inkomezi araririye inzu yiwe. Umuntu umwe gusa ashobora kunyaga inzu y’umunyenkomezi atagerezwa kuba umusumba inkomezi, yitwa, Yesu. Ni yo nsiguro yabahaye ijanye n’ingene asenda abadayimoni.

Iki gice cerekana k’umuntu w’inkomezi, co kimwe ni vyo dusanga muri Matayo na Luka, ntigishobora gusobanurwa nk’igituma “tuboha umunyenkomezi” ari mu bisagara vyacu. Vyongeye, igihe turaba ibindi bivugwa mw’Isezerano Rishasha, nta muntu n’umwe tubona “yaboshe umunyenkomezi” mu bisagara, cank’ah’umuntu n’umwe ahabwa iryo tegeko. Turashobora kurangiza tuvuga yuko bitemewe na gato k’umukristo uwariwe wese agerageza kuboha no gusambura uwo yita “Satani umunyenkomezi” mu gisagara cank’ahantu ahariho hose.

None “Kuboha kw’Isi no Mw’Ijuru” Vyovyo?

(What About “Binding on Earth and in Heaven”?)

Mu njili tubona Yesu avuga incuro zibiri gusa aya majambo, “Ico muzoboha kw’isi cose kizoba kiboshwe [canke kimaze kubohwa] mw’ijuru, kand’ico muzobohora kw’isi cose kizoba kibohowe [canke camaze kubohoka] mw’ijuru.” vyose tubisanga mu njili yanditswe na Matayo.

Mbega Yesu arikw’atwigisha yuko tushobora “kuboha” impwemu mbi zo mu kirere?

Ica mbere, reka turabe amajambo yiwe, kuboha no kubohora. Ikoreshwa ry’ayo majambo na Yesu ni nk’imvugo ngereranyo, kukw’atarikw’avuga yukw’abigishwa biwe bazofata imigozi cank’imizana batangure kuboha canke kubohora ibintu. None Yesu Yesu yavuze iki ngaho?

Mu korondera inyishu, dutegerezwa kuraba ingene yakoresheje ayo majambo kuboha no kubohora twisunga imirongo arimwo bijanye n’ico yarikw’aravuga mur’ico gihe. Yarikw’avuga ku mpwemu mbi? Namba ari vyo, ducatuvugakw’ayo majambo akoreshwa ku mpwemu mbi.

Reka turabe igice ca mbere Yesu yakoreshejemw’ayo majambo yo kuboha no kubohora:

[Yesu] Arababaza, at’”Ariko mweho, mugira ngo ndi nde?” Simoni Petero aramwishura, at’”Uri Kristo, Umwana w’Imana nzima.” Yesu aramwishura, ati’”Ur’umuhirwe, Simoni mwene Yona, kukw’ata w’inyama n’amaraso yabiguhishuriye, ariko ni Data wo mw’ijuru.” Nanje ndakubwira yuk’uri Petero, kandi kur’urwo rutare nzorwubakakw’ ishengero ryanje, kand’amarembo ya Hadezi (i Kuzimu) ntazorishobora. Nzoguha imfunguruzo z’ubwami bwa mw’ijuru, kand’ic’uzohambira mw’isi kizoba gihambiriwe mw’ijuru, n’ic’uzohamburura mw’isi kizoba gihamburuwe mw’ijuru. (Mat. 16:15-19, hongeweko insobanuro.

Nta nkeka igituma iki gice gisobanurwa kwinshi n’uko gifise ibigereranyo bitanu n’imiburiburi bigize iyo mvugo ngereranyo: (1) “inyama n’amaraso,” (2) “urutare,” (3) “amarembo y’i kuzimu,” (4) “impfunguruzo z’ubwami bwo mw’ijuru,” no (5) “guhambira/guhamburura.” Iyo majambo yose n’ibigereranyo, bisigura ikindi kintu.

Amarembo ya Hadezi (i Kuzimu) (Hades’ Gates)

Harinze kwihwezwa ico ikigereranyo cose gisigura, urashobora kubona yuko, mur’iki gice, Yesu atavuze ku mpwemu mbi. Ikigomba gusa n’ivyo ni “amarembo y’i kuzimu,” n’ayo nyene n’ikigereranyo c’ikindi kintu, kuk’umuryango w’i kuzimu ubwawo ntaco wokwonona kw’ishengero.

Non’”amarembo y’i kuzimu” agereranywa n’iki? Ubwo s’ikimenyetso c’inkomezi za Satani, kandi Yesu yavuzekw’inkomezi za Satani zidashobora kubuza ishengero ryiwe kwubakwa. Canke, kumbure Yesu yavuzekw’ishengero azokwubaka rizokiza abantu kwinjira no kuboherwa inyuma y’amarembo y’i kuzimu.

Menya kandi ko Yesu yavuze ku marembo abiri atandukanye, amarembo y’i kuzimu, n’amarembo y’ijuru, agereranywa no guha Petero “impfunguzo z’ubwami bwo mw’ijuru.” Ivyo bihushana n’iciyumviro c’ukw’amarembo y’ikuzimu yogereranywa n’igikorwa c’ishengero co gukingira abantu kuja i kuzimu.

N’aho Yesu yavuzek’”ubushobozi bwose bwa Satani budashobora kunyiganyiza ishengero ryiwe,” ntidushobora guca tuvuga yukw’amajambo yavuze ku guhambira cank’uguhamburura afitaniye isano no kuboha impwemu mbi zikorera mu bisagara, kuko tudashobora na gato kuronka akarorero na kamwe mu njili zose zine washaka n’igitabo c’Ivyakozwe n’Intumwa ah’umuntu yaboha impwemu mbi zikorera mu birere vy’ibisagara, canke ngo tubone itegeko na rimwe ryo kugira ivyo mu vyete vyandikiwe amashengero. N’aho bimeze gurtyo, insobanuro duha amajambo ya Kristo yo guhambira no guhamburura, itegerezwa kwemerwa n’ibindi vyanditswe biri mw’Isezerano Rishasha.

N’ah’ata canditswe na kimwe kibo ishigikira, biratangaje kuibona ingene abakristo benshi bavuga bati, “Ndaboshe abadayimoni mw’izina rya Yesu,” canke “Ndahamburuye abamarayika kur’uyu muntu” n’ibindi vyinshi. Nta muntu n’umwe yigera kuvuga ivyo mw’Isezerano Rishasha. Ic’igitabo c’Ivyakozwe n’Intumwa cank’ivyete dusanga mu vyanditswe bishimikirako, s’uguhambira cank’uguhamburura impwemu mbi canke kuvugana n’abadayimoni, ariko ni kuvuga ubutumwa bwiza no gusenga Imana. Akarorero, Igihe Paulo yakubitwa n’intumwa (ni we “mumarayika”) wa Satani, ntiyagerageje “kumuhambira”. Yarasenze Imana (raba 2 Kor. 12:7-10).

Impfunguzo zo Mw’Ijuru (The Keys to Heaven)

Reka dushishikare kuraba insiguro y’amajambo ya Yesu ku vyo guhambira no guhamburura. Menyako imbere yo kuvuga ivyo guhambira no guhamburura, Yesu yavuzekw’azo Petero “impfunguzo z’ubwami bw’Imana.” Nta rupfunguzo ruboneshwa amaso Petero yigeze ahabwa, ni h’iryo jambo rya Yesu ritegerezwa kwihweza nk’imvugo ngereranyo. None “impfunguzo” zisigura iki? Impfunguzo zisigura uburyo bwo kwinjira ahantu hugaye. Uwufise urupfunguzo afise ubushobozi bwo kwugurura umuryango abandi badafise.

Igihe turavye igikorwa ca Petero nk’uko kivugwa mu gitabo c’Ivyakozwe n’Intumwa, har’ikintu yakora gishobora kugereranywa no kwugurura umuryango abandi batashobora kwinjiriramwo?

Tubona arikw’avuga ubutumwa, ni bwo bwugururira umuryango w’ubwami bw’ijuru umuntu wese yizeye (kandi ni bwo bwugara amarembo y’i kuzimu). Mur’ubwo buryo, twese twarahawe impfunguza ry’umuryango w’ubwami bwo mw’ijuru, twahindutse ivyariho vya Kristo. Impfunguzo z’ubwami bwo mw’ijuru zishobora kuba ubutumwa bwiza bwa Kristo, ni bwo bushobora kwugurura amarembo y’ijuru.

Guhambira no Guhamburura (And Now, Binding and Loosing)

Mu kurangiza, amaze gusezeranira Petero kw’azomuha impfunguzo z’ubwami bwo mw’ijuru, Yesu ni ho yavuga ku vyo guhambira no guhamburura, ni ryo rya gatanu yokoresheje nk’ikigereranyo.

Rigumye mu yandi mungane tumaze kubona ngaha, Yesu yoba yarikw’avuga iki? Non’uguhambira no guhamburura Petero yabwiwe wiyumvirako bifise ikihe kibanza mo kwubaka ishengero ryiwe, mu gukiza abanyakibi kuja i kuzimu, no kuvuga ubutumwa bwiza?

Har’inzira imwe gusa. Yesu yavuze ati, “ndakugize uwuserukira ubwami bwo mw’ijuru. kora igikorwa cawe kw’isi, kand’ijuru rizokuramira.”

Databuja yobwira umukozi wiwe amurangurira ibidandazwa ati, “Ivy’uja kugira kw’isoko ry’i Bangkok uzobikora kubw’ibiro vyanje biri ngaha mu gihugu,” mbeg’uyo mukozi yofata gute amajambo abwiwe na shebuja? Yofata yukw’abwiwe kuja guseru- kira ishirahamwe ryabo i Bangkok. Ico Yesu yabwiye Petero, kw’isi, kw’ar’ukwemererwa guserukira Imana yo mw’ijuru. Iri sezerano Petero yahawe ni ryo rya mutera intege igihe yarikw’abuga ubutumwa i Yerusalemu Abanyabwenge b’ivyanditswe hamwe n’Abafarisayo bamuraba ribi—kuko biyumvirakw’ari bo Imana yarungitse kuyiserukira, kandi bashaka ko na Petero abaha icubahiro bo bagakora.

Dusobauye gurtya usanga bihurizana hamwe n’iyi nsobanuro ya kabiri ya Yesu igihe yakoresha nya jambo nyene, nk’uko tubisanga mu bice bibiri bikurikira urupapuro rwa mbere rw’injili ya Matayo:

Mugenzawe ni ya kugirira nabi, ugende umuhishuke mwiherereye, ni yakwumvira, uzoba wigaruriye mugenzawe. Ariko n’atakwumvira, ujane umwe canke babiri, kugira ngw’ijambo ryose rizeriringanizwe, bivuye mu kanwa kw’ivyabona bibiri canke bitatu. N’atabumvira ubwire ishengero, ni yanka kwumvira ishengero na ryo, kuri wewe azoba nk’umunyamahanga n’umutozakori. Ndababwire ukuri: Ivyo muzohambira mw’isi vyose bizoba bihambiriwe mw’ijuru; kand’ivyo muzohamburura mw’isi vyose bizoba bihamburuwe mw’ijuru. kandi ndabwira ukuri yukw’aho babiri muri mwebwe ni bahuriza inama mw’isi gusaba ikintu cose, Data wo mw’ijuru azokibaha. Kukw’aho babiri canke batatu bazoba bakoraniye mw’izina ryanje, nanje nzoba ndi hagati muri bo (Mat. 18:15-20, dushimikiye ku nsobanuro).

Mur’iki gice ca kabiri kivuga k’uguhambira no guhamburura, nta kintu a kimwe cotuma twizerako Yesu yarikw’avuga kuvyo guhambira impwemu mbi. Ngaha Yesu yavuze ivyo guhambira no guhamburura igihe yar’ahejeje kuvuga ingene ishengero rikwiriye guhana intabarirwa.

Ibi bitwereka kw’ivyo guhambira no guhanburura mur’iki gice, Yesu yavuze ati, “Ndaguhaye igikorwa co kumenya akabwikiriye kuba mw’ishengero n’atukisha ishengero. Na we ni co gikorwa uhawe. Igihe ukora ivy’ujejwe, ijuru rizokwakirana umunezero.”

Mu buryo bwisanzuye, Yesu yarikw’avuga ati, “Muremewe mw’isi no mw’ijuru kuba abanserukira. Mufise ico gikorwa, kand’igihe muzo sozera ibikorwa vyanyu ngaha kw’isi, ijuru rizobashigikira.”

Guhambira no Guhamburura mu Bindi Vyanditswe

(Binding and Loosing in Context)

Iyi nsobanuro ihuriza hamwe n’izindi nsobanuro ziri mw’Isezerano Rishasha.

Kur’iyi nsobanuro, tubona yuko ahejeje kuvuga ku vyo guhambira no guhamburura, Yesu yavuze ati: “kandi ndababwira ukuru yuko babiri muri mwebwe ni bahuza inama mw’isi gusaba ikintu cose, Data wo mw’ijuru azokibakorera” (Mat. 18:19; dushimikiye ku nsobanuro).

N’ubu ni ya nyigisho nyene “ico ukora kw’isi kizoshigikirwa mw’ijuru.” ngaha kw’isi turemerewe gusenga, igihe tubigize, ijuru rizotanga inyishu nziza. Ijambo rya Yesu, “ Kandi ndababwire…” bisigurakw’agisobanura ku niyigisho yo guhambira no guhamburura.

Ijambo rya nyuma Yesu yavuze mur’iki gice, “kukw’aho babiri canke batatu bazoba bakoraniye mw’izina ryanje, nanje nzoba ndi hagati yabo,” n’ibi vyerekanakw’”ijuru rizogushigikira” Igihe abizera bakoranye mw’izina ryiwe, iyi mw’ijuru irabizamwo.

N’aho woba utemerenya n’insobanuro yanje kur’iki gice turiko tuvugako, akanya ni rwawe uronder icanditswe gishigikirako Yesu yarikw’avuga ivyo kuboha impwemu mbi mu bisagara vyacu!

Satani Ari mu Mugambi w’Imana (God’s Divine Plan Includes Satan)

Satani n’abamarayika biwe n’ingabo zagararije, bakoreshwa n’Imana batabizi. Izo ngabo zaremwe n’Imana, (kand’akibarema nta bugarariji bari bafise). Paulo yanditse ati:

Kuko muri we [Kristo] ari ho vyose vyaremewe, ivyo mw’ijuru n’ivyo mw’isi; ibiboneka n’ibitaboneka, ur’intebe z’icubahiro, ur’ubwami, ur’ubukuru, ur’ububasha — vyose vyaremwe na we, biremwa kuba ivyiwe (Kol. 1:16, dushimikiye ku nsobanuro).

Yesu ni we yaremwe ubwoko bwose bw’umumarayika, na Satani ubwiwe. Mbega yar’iziko bamwe bazoyigarariza? Neza cane. None ni kuki yabaremye? Kuko n’izo mpwemu mbi arazikoresha mu gushitsa ubugombe bwayo. Iyataba abakeneye, yarikuba amaze kubaboha, nk’uko yabigiriye bamwe mu bamarayika bagararije Imana (raba 2 Pet. 2:4) n’ukw’azbigirira Satani umusi umwe (raba Ivyah. 20:2).

Imana irafise igituma irekurira satani n’abamarayika biwe gukorera kw’isi guhsika n’ubu. Iyo bitaba gurtyo, barikuba barakuwe mu nzira. None n’izihe mvo zituma Imana ibemerera gukorera kw’isi na bugingo n’ubu? Nta n’umwe abizi neza, ariko har’ih’ivy’Imana yahishuye mw’ijambo ryayo bitwereka izo mvo.

Iya mbere, Imana yemerera Satani gukorera kw’isi aka kanya gato kugira ngw’agerageze abantu. Satani ari ngaho kugira ngw’abantu bahitemwo uwo basenga. Babimenya, batabimenya, abantu baganzwa n’Imana canke na Satani. Imana yeremereye Satani kugerageza Adamu na Eva, abantu babiri bahawe uguhitamwo nkukw’Imana, kugirangw’ishobore kubapima. Abafise uburenganzira bwo guhitamwo uwo basenga bategerezwa guhabwa igipimo kugira ngw’imitima yabo igaragare ukw’imeze, ko bumvira canke batumvira.

[1]

 

Ica kabiri, Imana yemerera Satani gukorera kw’isi mu kiringo kanaka kugira ngw’ashitse uburake bwayo ku nkoziz’ikibi. Ndamaze kuvyemeza mu kwerekana amajambo atandukanye avugwa mu vyanditswe igihe Imana icira abantu urubanza mu kurungikira abantu impwemu mbi. Kubona Imana yemerera Satani aganze mu banyakibi bo kw’isi vyerekana urubanza rwayo kuri bo. Imana irashobora guhana abantu mu kureka abarongozi babi babaganze, no kwemerera impwemu mbi kubaganza mu mpwemu, bigatuma ubugingo bwabo burushirizaho kumererwa nabi.

Ica gatatu, Imana yemerera Satani gukorera kw’isi mu kanya gato kugira ngo yiheshe icubahiro. “ Umwana w’Imana yahishuriwe kugira ngw’asangangure ibikorwa vy’Umurwanizi” (1 Yohana 3:8). Igihe cose Imana isangangura igikorwa ca Satani, vyerekana ubushobozi n’ubwenge bwayo.

Yesu Arengeye Abakuru n’Abanyebushobozi

(Jesus is the Head Over Principalities and Powers)

Nk’abakristo, ico twahawe gukora kuri Satani n’impwemu mbi kirimwo bibiri: kubankira kuganza ubugingo bwaco (Yak. 4:7), no kubasenda tubakura mu bantu bakeneye kubohorwa (Mariko 16:17). Umukristo wese amaze kumenyers igikorwa co gukura abadayimoni mu bantu arazi yuko, nk’itegeko ngenderwako, igihe uwinjiwemwo n’abadayimoni adashaka kubohorwa, nta bushobozi yoronka bwo gusenda abo badayimoni.

[2]

Imana yubaha uguhitamwo kw’umuntu wese, kand’umuntu ahisemwo kwumvira impwemu mbi, Imana ntishobora kumubuza.

Iki ni co gituma kindi tudashobora gusenyura impome z’impwemu ziganza mu bisagara kanaka. Izo mpwemu mbi ziboha abantu kukw’ari vyo bahisemwo ubwabo. Mu kubabwira ubutumwa bwiza, tubaha uburenganzira bwo guhitamwo. Igihe bahisemwo neza, ni vyo bituma babohoka bava kuri Satani na mpwemu mbi. Arikw’igihe bahisemwo nabi, bakanka kwihana, Imana yemerera Satani kubaganza.

Ivyanditswe vyita Yesu “ni we mutwe w’ubukuru bwose n’ububasha bwose” (Kol. 2:10). N’ah’ijambo ry’Ikigiriki ubukuru (arche) n’ ububasha (exousia) ar’amajambo ashobora gukoreshwa igihe havugwa ubutware bw’abanyapolitike, arakoreshwa mw’Isezerano Rishasha nk’amazina y’abadayimoni baganza mw’isi yo mu mpwemu. Icanditswe kimenyerewe cane kivuga ku ntambara y’abakristo n’ubukuru (arche) n’ubukuru (exousia) mu Banyefeso 6:12 ni kimwe mu turorero.

Igihe dusoma hamwe n’ibindi vyanditswe ivyo Paulo yanditse kuri Yesu nk’umutwe w’inganji zose mu b’i Kolosayi 2:10, birumvikanakw’avuga ku baganza bo mw’ijuru. Akarorero, mur’ico gice nyene har’imirongo ine yakurikijeko, Paulo yanditse ku vya Yesu, “Kandi yambuye abakuru n’abafise ububasha, ibatetereza mu maso ya bose, ibashorera bafashwe mpiri kubw’uwo musaraba” (Kol. 2:15).

Namba Yesu ar’umutwe w’abakuru n’abafise ububasha, bisigurakw’ari we abaganza. Uko n’uguhishurirwa kw’abakristo baba mu batizera, imico ibarwanya, bahoze basenga ibigirwamana mu gutinya impwemu mbi.

Inzira Imwe yo Gukiriramwo (The Only Way of Escape)

Inzira imwe gusa yo kwikura mu buja bw’impwemu mbi ni ukwihana no kwizera ubutumwa bwiza. Ni co canzo Imana yashizeho. Nta muntu n’umwe ashobora kuboha impwemu mbi ziri mu gisagara runaka ngw’ashobore kukubohora burundu canke igice gitoya. Umuntu atarihana no kwizera ubutumwa bwiza, aba akigendera mu burake bw’Imana (raba Yohana 3:36), no kuganzwa n’abadayimoni.

Ni co gituma ata guhinduka kugaragara tubona mu bisagara biberamwo amakoraniro yo kurwana intambara yo mu mpwemu, kukw’ata kintu na kimwe kibacakoretse mu bwami bw’izo mpwemu mbi ziri mur’ivyo bisagara. Abakristo barashobora gusemerera babwira ubwami bw’abakuru n’abafise ububasha b’ahantu ho mu mpwemu ku murango no mw’ijoro; barashobora kuvuga yuko bababaza impwemu mbi “kuvuga mu ndimi”; barashobora no kubwira impwemu mbi ngo “ ndababoshe muve mur’iki gisagara” incuro nyinshi cane; barashobora no kubivuga bari mu ndege canke mu magarofa maremare (nk’uko bigirwa na bamwe bamwe); kand’igishikira izo mpwemu mbi ni kwitengera ivyo bigigu vy’abakristo.

Reka turabe icizerwa c’ibinyoma kigira gatandatu mu kurwana intambara yo mu mpwemu.

Icizerwa ca #6: “Kurwana intambara yo mu mpwemu n’impwemu mbi ziziziye ibisagara bicira ubutumwa bwiza inzira.”

(Myth #6: “Spiritual warfare against territorial spirits opens the door for effective evangelism.”)

Igituma abakristo benshi bizera ivyo binyoma vyerekeye intambara zo mu mpwemu ni uko bifuza kubona ubwami bw’Imana butera imbere. Boshimirwa iyo ntumbero. Umukristo wese ategerezwa kwifuza kubona abantu benshi bashoboka bagobotorwa mu bwami bwa Satani.

Birakenewe kotwubaka ubwami bw’Imana dukoresheje ubuhinga bwayo. Imana irazi ibishoboka n’ibidutakariza umwanya. Yaratubwiye neza igikorwa cacu aho kigarukira mu kwagura ubwami bw’Imana. Kwiyumvira yuko dushobora gukora ikintu n’aho kitanditswe kugira ngo ubutumwa bwacu buzanire abantu agakiza, n’aho Yesu, Petero, canke Paulo batigeze kubikora mu gikorwa cabo, vyitwa gutakaza umwanya.

Ni kuki har’abantu benshi biyumvira yuko kurwana intambara yo mu mpwemu bishobora kwugururira ubutumwa bwiza umuryango? Ivyiyumviro vyabo bibabwira biti, “ Satani yaraboshe ivyiyumviro vy’abadakijijwe. Dutegerezwa kurwana intambara uo mu mpwemu tumubuze gushishikara abayovya. Igihe bahumutse, abantu benshi barashobora kwizera ubutumwa bwiza.” Mbega ni vyo?

Turaziko Satani yaboshe ubwenge bw’abantu badakijijwe. Paulo yanditse ati:

Ariko namb’ubutumwa bwiza twahawe bitwikirwa, butwikirirwa abahona, ni bo batizera, bamwe imana y’iki gihe yahumwe imitima, ng’umuzo ntubakire w’ubutumwa bwiza bwa Kristo ni we shusho y’Imana (2 Kor. 4:3-4).

Ng’iki ikibazo, Mbeg’iyo nkuru Paulo yayitanze kugira ngw’abakristo b’i Korinto bashobore kurwana intambara yo mu mpwemu no gusangangura impwemu mbi ziganza ibisagara kugira ngw’abadakijijwe bashobore kwemera ubutumwa bwiza?

Inyishu ni Oya kubera imvo zitandukanye.

Ica mbere, Paulo ntiyababwiye ati, “Nuko mw’ab’i Korinto, kubera yuko Satani yatwikiriye ivyiyumviro vy’abadakijijwe, nshaka ko murwana intambara yo mu mpwemu musangangure impwemu mbi ziganza ahantu ho mw’ijuru kugira ngw’imyitwikiro ikurweho.” Ahubwo, ikintu yaciye yongerako kw’ar’ukwamamaza Kristo, ari yo nzira ikurah’umwitwikiro.

Ica kabiri, nta cete ciwe na kimwe aho Paulo yigeze kubwira abizera kurwana intambara yo mu mpwemu basangangura impwemu mbi z’ahantu ho mukirere kugira ng’ubutumwa bwiza bwizerwe.

Ica gatatu, igihe dusoma ivyete vyose Paulo yanditse tubona yukw’atizerakw’imyitwikiro ya Satani ari yo mvo ya mbere itumwa abantu badakizwa. Imyitwikiro izanwa na Satani uzo ubwa kabiri, ariko si yo ituma badakizwa. Imvo ya mbere ituma abantu badakizwa ni ugukomantara kw’imitima yabo. Iki bigaragaza ni uko Satani adashobora gutwikira abantu bose. abantu bamwe, igihe bumvise ukuri, barakwizera, bagaca bava mu binyoma bahora bizera kera. S’ugutwikirwa na Satani gusa gutuma batizera, kuk’ukutizera kwabo ari kwo gutuma Satani abatwikira.

Imitima Ikomantaye (Callous Hearts)

Mu cete ciwe yandikiye Abanyefeso, intumwa Paulo yarasiguye imvo nyamukuru ituma abatari abakristo baguma mu kutizera:

Ni co gituma mvuga ibi, nkabashingira intahe mu Mwami wacu, ngo ntumube mukigenda nk’ukw’abanyamahanga bagenda, bagendera mu bitagira ikimazi vyo mu bwenge bwabo, ivyiyumviro vyabo biri mu mwiza, [bigereranywa no gutwikirwa na Satani], batandukanijwe n’ubugingo buva ku Mana kubw’ukutamenya kuri muri bo, n’ugukomantara kw’imitima yabo. Kandi babaye ibiti, bishira mu ngeso z’isoni nke, gukora ibihumanya vy’uburyo bwose bifatanije n’ukwifuza (Efe. 4:17-19, dushimikiye ku nsobanuro).

Paulo yavuzekw’abadakijijwe batandukanijwe n’ubugingo buva ku Mana kubera “ukutamenya kwabo.” None ni kuki ar’ibijuju? Ni kuk’”ubwenge bwabo bwashizwe umwiza”? Inyishu ni, “kubera ugukomantara kw’imitima yabo.” Bahindutse “ibiti.” Iyo ni yo nkomoko y’ukutizera kw’abo bantu.

[3]

Amaraso yabo ari kuri bo. Satani abashira mu kinyoma bashaka kwizera.

Umugani wa Yesu uvuga ku mbuto n’ivu urabidutahuza:

Umubivyi yasohoye imbuto ziwe; akibiba, zimwe zigwa i ruhande y’inzira, barazikandagira, inyoni zo mu kirere zirazinobagura….umugani ni uyu. Imbuto ni ijambo ry’Imana. Abo i ruhande y’inzira n’abaryumvise, maz’Umurwanizi yaza, agakura iryo jambo mu mitima yabo, kugira ngo ntibizere bakizwe (Luka 8:5, 11-12).

Menyako ubutumwa bwiza ari zo mbuto zaguye ku nzira zirakandagirwa. Ntizashoboye kwinjira mw’ivu kukw’abantu bazikandagiye. Ni h’inyoni zazinobagura, ni zo zigereranywa n’Umurwanizi, agenzwa no kwiba imbuto.

Intumbero y’uyo mugani ni kugereranya imitima y’abantu (ufatiye k’ukugene yakira ijambo ry’Imana) n’ubwoko butandukanye n’ivu. Yesu yarasobanuye igituma abantu bamwe bizera abandi ntibizere: bibavako ubwabo.

None Satani afise ikihe kibanza? Ashoboye kwiba ijambo ryinjiye mu mitima ikomantaye. Inyino zari zifise ikibanza ca kabiri mur’uyu mugani ni zo zatumye imbuto itama ivyamwa. Ingorane nyamukuru yar’ivu; kanatsinda, ugukomantara kw’ivu ni kwo kwatumye imbuto zinobagurwa n’inyoni.

Ni ko bimeze no ku butumwa bwiza. Ingorane ihagaze k’ugukomantara kw’imitima. Igihe abantu banse ubutumwa bwiza, baba bahisemwo kuguma batwikiriye. Baba bahisemwo kwizera ibinyoma bagaterera kure ukuri. Nk’uko Yesu yabivuze, “Umuco waje kw’isi, arikw’abantu bagakunda umwiza kuruta umuco, kukw’ibikorwa vyabo ari bibi” (Yohana 3:19, dushimikiye ku nsobanuro).

Bibiliya ntitwerekakw’abantu ar’imvugakuri, bafise imitima myiza, bashobora kwizera ubutumwa iyo Satani atabatwikira. Ahubwo Bibiliya itubwira igihushane c’ivyo, yerekana ingene umutima w’umuntu ari mubi, kand’Imana izobaza umuntu wese kubw’uguhitamwo gukora icaha. Yicaye ku ntebe yiwe y’amateka, Imana ntizokwemera iki citwazo “Umurwanizi ni we yabinkoresheje.”

Uko Satani Atwikira Ivyiyumviro vy’Abantu (How Satan Blinds People’s Minds)

None Satani atwikira gute ivyiyumviro vy’abantu? None yoba afise amangetengete yo mu mpwemu asuka ku mitwe y’abantu ngw’akomantaze ugutahura kwabo? Wiyumvirako Satani atsindagira ikinyoma ciwe mu bwenge bw’abantu, akabafata mpiri? Oya, Satani atwikira ivyiyumviro vy’abantu mu kubaha ibinyoma bizera.

Biragaragara, iy’abantu bizera ukuri kuvugako Yesu ar’Umwana w’Imana yapfiriye ivyaha vyabo, bakizera yuk’umusi umwe bazohagarara imbere yabo bavuga ico bakoze mu bugingo bwabo, ni ho boca bihana no kuba abigishwa biwe. Ariko ntibizera ivyo bintu. Ariko bafise ico bizera. Barashobora kwizerakw’ata Mana iriho, canke kw’ata bugingo inyuma y’urupfu. Barashobora kwizera yukw’abantu bapfuye basubira kuvuka mu bindi bihugu canke bagahinduka igikoresho gisanzwe, canke bakizerakw’Imana idashobora guterera umuntu n’umwe i kuzimu. Barashobora kwiyumvirakw’ibikorwa vyabo ari vyo bizobajana mw’ijuru. arikw’ico bizera cose, atari ubutumwa bwiza, mw’ijambo rimwe vyitwa: ibinyoma. Ntibizera ukuri, ni co gituma Satani atwikira ivyiyumviro vyabo. N’aho bimeze gurtyo, igihe baciye bugufi bakizera ukuri, Satani ntashobora kuba agishobora gutwikira ivyiyumviro cabo ukundi.

Ibinyoma vy’Umwiza (The Lies of Darkness)

Ivyanditswe bivugako ubwami bwa Satani ari ”ubwami bw’umwiza” (Kol. 1:13). Umwiza, ugereranywa no kubura ukuri—kubura umuco cank’ukumurikirwa kwose. Igihe uri mu mwiza, utangatangisha ivyiyumviro no gukomereka gusa. Ni ko bimeze mu bwami bw’umwiza. Abantu bari yo batangatangisha ubugingo bwabo kubera ivyiyumviro vyabo bibi, ivyiyumviro vyabo vyuzuyemwo ibinyoma vya Satani. Bari mu mwiza wo mu mpwemu.

Ubwami bwa Satani burasobanuwe ngaha, si nk’igihugu gifise imbebe zibonwa n’amaso, ariko ni ubwami mu vyizerwa—ico cizerwa ni ibinyoma. Ubwami bw’umwiza bar’ah’ubwami bw’umuco buri. Abizera ukuri babana n’abizera ibinyoma.

[4]

Igikorwa cacu ca mbere ni ukwamamaza ukuri mu bantu bizera ibinyoma. Igihe umuntu yizeye ukuri, Satani aba abuze umuntu wo kubesha.

Ni ho duha ukwidengevya abantu baganzwa na Satani, atari mu “gutwikira”impwemu mbi ariko mu kwamamaza ukuri. Yesu yavuze ati, “ Muzomenya ukuri, kand’ukuri kuzobaha kwidegemvya” (Yohana 8:32, dushimikiye ku nsobanuro). Ugutwikirwa mu mpwemu gukurwaho n’ukuri.

Mur’ico gice nyene c’ivyanditswe mu butumwa bwa Yohana, Yesu yabwiye abadakijijwe ati:

Mwabwe mur’aba So wa Murwanizi, kand’ivyo so yifuza ni vyo mushaka gukora. Uwo yahereye ubwa mbere ar’umwicanyi,kandi ntiyahagaze mu kuri, kukw’ata kuri kuri muri we. Iy’avuga ibinyoma, avuga ivyiwe, kukw’ar’umunyabinyoma kand’ari we se wavyo. Ariko jeho, kuko mvuga ivy’ukuri, ntimunyemera (Yohana 8:44-45, dushimikiye ku nsobanuro).

Raba ingene Yesu yashize itandukaniro hagati Yiwe n’Umurwanizi. Avuga ukuri; Satani ni we munyakinyoma.

Menya kandi yuko Yesu yabwiye abamwumviriza yuko bafise se wa Murwanizi, kandi n’aho yerekanye ibinyoma vya Satani, arik’umuntu wese ategerezwa kwizera ukuri ku giti ciwe kukw’azobazwa ku giti ciwe. Ntidushobora guta imiragwe kuri Satani—ni ikosha ryabo ubwabo. Yesu yavuzeko bazobibazwa ubwabo. Satani afasha abantu “bari mu mwiza” kuguma bizera ibinyoma. Ariko Satani ntashobora guhenda umuntu yizera ukuri.

Ko bimeze gurtyo, inzira imwe gusa yogukuraho ubwami bw’umwiza ni ukwamamaza ubutumwa bwiza—ukuri kw’ijambo ry’Imana. Ni co gituma Yesu atatubwiye ngo, “Mugende mu mahanga yose mubohe Umurwanizi” ahubwo yavuze ati, “Mugenda mu mahanga yose muvuge ubutumwa.” Yesu yabwiye Paulo yukw’ intumbero y’ubutumwa avuga iba “ukwugurura abantu amaso kugira ngo bahindukire bave mu mwiza baje mu muco bave mu bwami bwa Satani baje mu bwami bw’Imana” (Ivyak. 26:18, hongeweko insobanuro). Ibi vyerekanakw’abantu bava mu bwami bwa Satani igihe bumvise ukuri kuva mu butumwa bwiza bagafata ingingo yokuva mu mwiza baja mu muco, bakizera ukuri bakanka ikinyoma. Uturimbi “dushingura” n’uturimbi twashizwe mu vyiyumviro vy’abantu.

Uyu Ni Wo Mugambi w’Imana (This is God’s Plan)

Ntiwibagireko Imana ari yo yirukanye Satani mw’ijuru imuterera kw’isi. Yarigushira Satani ahantu hamwe mu kirere cank’ikamuboha ibihe bidashira. Ariko ntavyo yakoze. Kubera iki? Kukw’Imana igishaka gukoresha Satani mu gushitsa intumbero yayo idasanzwe—intumbero yo kugira umuryango munini w’abarangwa n’umwidegemvyo wo kuyikunda, yahisemwo kw’ayikorera.

Namba Imana yashaka umuryango w’abana bayikunda, har’ibintu bibiri bitegerezwa gukoreka. Ica mbere, yategerezwa kurema abantu ikabaha umwidengevyo wo guhitamwo gusenga uwo bashaka, kukw’ingiro ry’urukundo ar’uguhitamwo mu kwidegemvya. Imashini n’utugenegene ntibishobora gukunda.

Ica kabiri, yategerezwa kubashira mu bintu bituma bategerezwa guhitamwo kumwumvira canke kutamwumvira, kumukunda canke kutamukunda. Umwidengemvyo wo guhitamwo ni co gipimo. Kubera yuko haba igipimpo cerekana ubuhizi ni co gituma hariho igipimo cerekana indyarya. Rero, turatanguye gutahura icatumye Imana iterera Satani kw’isi. Satani atuma tumenya ico abantu bahisemwo kwizera no kwumvira. Yaremerewe (har’akarimbi yashingiwe) kwigarurira umuntu wese yemeye kwizera ibinyoma vyiwe. Umuntu wese ategerezwa kugira uwo ahitamwo kwumvira: Mbega nizere Imana canke Satani? Mbega nkorere Imana canke Satani? Bantu babizi canke batabizi, har’ico bahisemwo kwizera. Igikorwa cacu ni ugufasha abantu bahisemwo nabi ngo bihane no kwizera ubutumwa bwiza, bafate ingingo nziza.

Mbeg’ibi si vyo vyakozwe mw’itongo rya edeni? Iman ayashize igiti co kumenya ikibi n’iciza maze ibuza Adamu na Eva kuzorya kuri co. imana ntiyashakako barya kur’ico giti. Mbega kw’Imana itashakako barya kur’ico giti ni kuki yagisheze mur’iryo tongo? Inyishu n’uko yagishizeho kibabere igipimo.

Turazi kandi ko Satani yemerewe kugarageza Eva. Namba ubwizigirwa bwacu butegerezwa gupimwa, hategerezwa kuba igipima kw’abantu atari abizigirwa. Satani yarabeshe Eva na we aramwizera, mur’ico gihe nyene, yahisemwo kutizera ivyo Imana yavuze. Har’ingaruka yahabaye? Abo bantu babiri ba mbere baciye bagaragazwako batar’abizigirwa mu mitima yabo.

Nk’uko nyene, umuntu wese aradegemvya mu guhitamwo ic’ashaka igihe cose c’ubuziman bwiwe. Imana igaragarira mu vyo yiremeye, umuntu wese abiravye abona yuko har’Imana y’ubushobozi (raba Rom. 1:19-20). Imana yahaye umuntu wese ijwi ryo mu mutima, tuzi ikibi n’iciza (raba Rom. 2:14-16). Satani n’impwemu mbi ziwe zifise uruhusha, ariko har’akarimbi ntarengwa, rwo guhenda abantu no kubagerageza. Ni vyo bituma umuntu wese apimwa.

Ikibabaze kumenya n’uk’umuntu wese mu mwidengemvyo wiwe wo guhitamwo “ yagujije ukuri kuva ku Mana n’ikinyoma”(Rom. 1:25). Turashobora gushima Imana, n’aho bimeze gurtyo, kuko yaduhaye incungu y’ivyaha vyacu n’uburyo bwo kuvuka mur’uyo muryango. Urupfu rwo kwitanga kwa Yesu ni yo nzira n’inyishu imwe gusa y’ingorane zacu.

Ukubesha kwa Satani, Uyu Musi n’Ejo (Satan’s Deception, Now and Later)

Turamaze kumenya icatumye Umurwanizi n’impwemu mbi ziwe zahawe gukorera kw’isi: ni kugira ngo bazimize abantu bizeye umwiza.

Uku kuri kwemezwa cane igihe turavye igitabo c’Ivyahishuriwe, Satani azobohwa n’umumarayika amupfunge imyaka igihumbi. Kubera iki? “Kugira ngo ntabe agishobora guhenda amahanga” (Ivyah. 20:3). Mur’iyo myaka igihumbi, Yesu azoganza isi ar’i Yerusalemu.

Arikw’inyuma y’iyo myaka igihumbi, Satani azorekurwa akanya gato. Ingaruka ni izihe? “Azohenda amahanga yo ku mpera zine z’isi ah’ava akagera” (Ivyah. 20:8).

Namba Imana idashakako Satani ahenda abantu mur’ico gihe, ni iki kizotuma amubohora? Cane cane kubera yuko yari yaboshe Satani “kugira ngo ntabe agishobora guhenda amahanga”?

Imana, nk’uko tubizi, yari gushimako Satani atagira umuntu n’umwe ahenda. Ariko izi yukw’abantu Satani ahenda ari bamwe batizera ico yavuze. Satani ashobora guhenda abantu banse kwemera ukuri gusa, ni co gituma Imana imwemerera gukora kw’isi, kandi ni co kizotuma Imana yemerako Satani asubira gukora mur’ico gihe. Igihe Satani ahenze abantu, imitima yabo irahishurwa, Imana ikabasha kurobanura “ingano mu muguruka” (raba Mat. 13:24-30).

Ibi ni vyo bizoba iyo myaka igihumbi irikw’irarangira ari ho Satani azobohorerwa. Azohenda abakunda umwiza bose, bazoca bakoranira hamwe ibirwanishwa i Yerusalemu kugira ngo bahirike ubwami bwa Kristo. Imana izomenya neza uwuyikunda n’uwuyanka, ni h’izorungika “umuriro uva mw’ijuru” kugirang’”ubatongore” (Ivyah. 20:10). Satani azoba agiye gushitsa umugambi w’Imana nk’uko asanzwe abigira. Kubw’iyi ntumbero hamwe n’izindi, kwiyumvira yuko dushobora “gusambura impwemu mbi” vyitwa kwehenda. Imana ni yo ishakako zibandanya gukora kubw’imvo ziyivako ubwayo.

Ivugabutumwa rya Bibiliya (Biblical Evangelism)

Ikigaragara n’uko Yesu n’intumwa zo mw’Isezerano Rishasha batigeze barwana ubu bwoko bw’intambara yo mu mpwemu abenshi bavugako kwikenewe cane mu guteza imbere ivugabutumwa. Ntitwigera tubona Yesu, Petero, Yohana, Stefano, Filipo, canke Paulo “basambura impwemu mbi zo mu kirere” canke “baboha umwe bita umunyenkomezi” aganza ahantu ho hejuru mu bisagara bavuzemw’ubutumwa. Ahubwo, tubona barongorwa na Mpwemu Yera baja ah’ashakako babwiriza ubutumwa bwiza; tubona bavuga ubutumwa bwiyoroheje—bahamagarira abantu kwihana no kwizera Kristo—kandi tubona banezererwa ibitangaza vyabakurikira. Kand’igihe babwiye ubutumwa abadashaka kubwumviriza, ntitubona “bagira intambara yo mu mpwemu ngo bikunde Satani ntabandanye gutwikira ivyiyumviro vy’abari ngaho.” Ahubwo ico bakora, baca “bakunkumura umukungugu wo musi y’ibirenge vyabo” nk’uko Yesu yabategetse bagaca bigira mu gisagara gikurikira (raba Mat. 10:14; Ivyak. 13:5).

Biratangaje kubona har’abavuga yuko “gusambura impwemu mbi z’ahantu ho mukirere” hamwe n’”ukuboha abanyenkomezi babuza abantu kwizera” ni co gituma ivugabutumwa rigira ivyamwa kandi tubona muri Bibiliya har’uturorero ibihumvi vyinshi twemezako har’ikangoro zabaye muri kahise k’ishengero ata muntu n’umwe agize izo “ntambara zo mu mpwemu”ziharawe ubu.

“Ariko vyama bigenda neza!” ni ko bamwe bavuga. “Kuva dutangura kurwana izo ntambara zo mu mpwemu, har’abantu benshi bakizwa gusumba aho tutabigira.”

Namba ari vyo, reka ndakubwira ikibituma. N’uko mwasenze cane mwisunga ivyanditswe mur’ico gihe, canke n’uko har’umurwi w’abantu bemeye ubutumwa kuruta iyindi mirwi yose wigeze kubwira ubutumwa.

Wovuga iki hagize umuvugabutumwa akubwira ati, “Iri joro, imbere yo kuvuga ubutumwa mw’ikoraniro ry’ikanguro, nariye imihwi itatu. Igihe navuga ubutumwa, hakijijwe abantu cumi na batandatu! Natahuye yukw’ari ryo banga ryo kuvuga ubutumwa! Guhera ubu, imbere yo kuvuga ubutumwa zohora ndya imihwi itatu!”?

Wokwishura uyo muvugabutumwa, “Iyo mihwi itatu wariye ntah’ihuriye n’abantu cumi na batandatu bakijijwe. Icatumwa uroranirwa n’uko wavuze ubutumwa bwiza, kand’abo bantu cumi na batandatu bagukurikiye bahitamwo kwizera.”

Imana yubaha ijambo ryayo. Imana itanze isezerano, umuntu akagira nk’ukw’iryo sezerano ribimutegeka, Imana izoshitsa iryo sezerano, n’ah’umuntu yoba’arikw’akora ibintu bitemeranya cane n’ivyanditswe.

Ni ko bimeze no mur’izo ntambara zo mu mpwemu bavuga. Igihe utanguye guha abantu bo mu gisagara cawe inyigisho no “kuboha umunyenkomezi” har’igitigiri c’abantu bashobora gukizwa. Kand’uciye utanga inyigisho utarinze kubohesha umunyenkomezi, usanga c’agitigiri c’abantu kidahinduka.

Gusengera Ivyimburwa vyo mu Mpwemu nk’ukw’Ivyanditswe Bivuga

(How to Pray Scripturally for a Spiritual Harvest)

Twosengera gute abantu badakijijwe? Ubwa mbere, dutegerezwa kumenya yuko mw’Isezerano Rishasha ata tegeko twahawe ryo gusaba Imana ikize abantu, kandi ntaho abakristo ba mbere bigeze gusenga iryo sengesho. N’ukw’Imana yagize ibishoboka vyose kugira ngw’abantu bakizwe. Irashaka cane kw’abantu bakizwa ni co gituma yatanze Umwana wayo w’ikinege adupfire ku musaraba.

None ni kuki abantu bose badakizwa? N’uko bose batizera ubutumwa bwiza. None ni kuki batizera? Har’imvo zibiri gusa: (1) Bashobora kuba batarigera kwumva ubutumwa bwiza, canke (2) baramaze kubwumva ariko ntibabwizera.

Ni co gituma inzira nziza yo gusengera abadakijijwe ari ugusaba ngo baronke akaryo kokwumva ubutumwa bwiza. Akarorero, Yesu yatubwiye ati “ivyimburwa ni vyinshi, arikw’abimbuzi ni bake; nuko ni musabe Data nyen’ivyimburwa arungike abimbuzi mu vyimburwa vyiwe” (Luka 10:2, hongeweko insobanuro). Kugira ngw’abantu bumve ubutumwa bwiza bakizwe, bategerezwa kuronka umuntu abubabwira.

Igihe ishengero rya mbere rya saba ikanguro, basenze bati, “Kandi none, Mwami, raba agahahirizo kabo, ubw abasavyi bawe kuvuga ijambo ryawe bashize amanga, ukiramvuye ukuboko kwawe gukiza indwara, ibimenyetso n’ibitangaza bikorwe mw’izina ry’umushumba wawe year Yesu” (Ivyak. 4:29-30, hongeweko insobanuro).

Basenze basaba (1) akaryo ko kuvuga ubutumwa bashize amanga (2) n’ibitangaza igihe ubutumwa buriko buravugwa kukw’ar’akaryo bahawe na yo. Biteg’Imana gushingira intahe ubwo butumwa mu gukiza indwara, ibitangaza n’ibimenyetso. Ayo n’amasengesho ivyanditswe vyemera, kand’umenyekw’intumbero kw’ar’ugusabira abantu akaryo ko kuvuga ubutumwa. Imana yishura amasengesho yabo: “Bahejeje gusenga, aho bakoraniye haratigita, bose buzuzwa Mpwemu Year, bavuga ijambo ry’Imana bashize amanga” (Ivyak. 4:31).

None Paulo yabwiye abakristo gusenga gute mu kurwana intambara yo mu mpwemu? Mbega yavuzeko bosaba Imana gukiza abantu benshi? Oya, reka dusome ico yavuze:

Ni uko Bene Data munsengere kugira ngo namamaze neza ubutumwa bwiza, nk’uko nabigize i wanyu (2 Tes. 3:1, dushikimiye ku nsobanuro).

Kandi nanje nyene munsengere, kugira ngo mpabwe insiguro uko mvuga kwose, menyekanishe nshize amanga ibanga ry’ubutumwa bwiza, kuko nd’intumwa yabwo iboheshejwe umunyororo, nsigure ivy’abwo nshize amanga, nk’uko bimbereye kuvuga (Efe. 6:19-20, dushimikiye ku nsobanuro).

Abantu bakizwa canke badakizwa usanga biva kuri bo kand’Imana ntiyotabwakw’imiragwe, ni co gituma ugusenga kwacu kwoba ugusaba Imana idufashe kubuvuga kand’ihe abantu kwumviriza ubutumwa tubabwira. Imana izokwishura amasengesho yacu, ariko n’ivyo ntibisigura yuk’umuntu wese azoca akizwa, kukw’Imana iha abantu iburenganzira mu gufata ingingo z’ubuzima bwabo. Agakiza kabo kavana n’ingene bemera ubutumwa bwiza.

Iciyumviro ca #7: “Umukristo Acumuye, Aba Yuguruye Umudayimoni Urugi.”

(Myth #7: “When a Christian sins, he opens the door for a demon to come and live in him.”)

Umukristo acoze icaha, abayemeye kwumvira impwemu mbi. Kwumvira ikigeragezo c’impwemu mbi, ntibisigurako iyo mpwemu mbi iba yinjiye m’ubugingo bw’uwizera. Igihe twebw’abakristo ducumuye, tubadusambuye ubugenzi bwacu n’Imana kuko tutayumviye (raba 1 Yohana 1:5-6). Imitima yacu iratwagiriza. N’aho bimeze gurtyo, ntituba ubucuti bwacu na Yo, kuko tuguma tur’abana bayo.

Iyo twatuye ivyaha vyacu, “Ni yo kwizigirwa kand’iragororoka bigatuma iduharira ivyacu no kutwoza ukugabitanya kwose” (1 Yohana 1:9). Ubugenzi hagati yiwe na twe buba busanuwe. Menyako Yohana atavuze yuko dukwiriye kwozwa abadayimoni bose igihe twacumuye.

Umukristo wese yama mu bigeragezo vy’isi, bizanwa n’umubiri n’umurwanizi buri musi. Ariko kandi Paulo yaranditse avuga yuko turwana n’impwemu mbi (raba Efe. 6:12). Nuko, mu buryo butandukanye, uwizera wese yama aterwa n’abadayimoni. Ni ibisanzwe, kandi dutegerezwa kurwanya umurwanizi n’impwemu mbi mu kwizera ijambo ry’Imana (raba 1 Pet. 5:8-9). Igihe twizera tugakora ic’Imana yavuze, tuba turwanije umurwanizi.

Akarorero, Satani azanye ivyiyumviro vyo kwihebura, dutegerezwa kwumvira ijambo ry’Imana rirwanya ukwihebura rivuga riti“nunezerwe” (2 Tes. 5:16) no “gushima Imana igihe cose“ (1 Tes. 5:18). Ni igikorwa cacu guhagarara no gukora ic’ijambo ry’Imana rivuga no gusubiriza ivyiyumviro vya Satani n’ivyiyumviro vy’Imana.

Dutegerezwa kumenya yuko ukidegemvya kwacu gutuma twiyumvira ivyo dushaka. Uwizera ahisemwo kwumvira no kugendera impanuro z’impwemu mbi, arashobora gutuma yihebura, ubwo ni ubuzima bwokemera no kuganzwa n’ivyiyumviro bibi. Igihe ahisemwo kubandanya avyumvira, ashobora kuganzwa n’ivyiyumviro bibi, n’aho bidakunda gushikira abakristo, har’igihe bishikira bene abo twavuze. Hari n’ikindi, igihe umukristo yiganziwe n’impwemu mbi yifuza kubohorwa, aco ategerezwa gukora ni ukwumvira no gukora ic’ijambo ry’Imana rimutegeka no kurwanya umurwanizi.

Mbega arashobora kwinjirwamwo impwemu mbi? Bishoboka igihe ari vyo ahisemwo ubwiwe, biva mu mutima wiwe, ata kagobero, akareka Kristo no guhindukira inzira mbi. Mur’ico gihe ntazoba akir’umukristo

[5]

bigatuma yinjirwamwo n’impwemu mbi—igihe ashishikara kwumvira impwemu mbi zimutera. Arikw’ivyo biratandukanye cane n’inyigisho bavuga zo kwugururira umuryango impwemu mbi ikinjira kuba muri wewe kubera icaha kimwe wakoze.

Nta karorero na kamwe tubona mw’Isezerano Rishasha ah’umukristo yinjiwemwo idayimoni. Kandi ntah’abakristo babwirwa kwirinda kwinjirwamwo n’abadayimoni. Kandi nta nyigisho twahawe zo gusenda abadayimoni mu bakristo bagenzi bacu.

Igihari n’uko twebwe nk’abakristo, ntidukeneyeko hagira uwusenda abadayimoni muri twebwe—ico dukeneye n’uguhindura ivyiyumviro vyacu n’ijambo ry’Imana. Nikw’ivyanditswe bivuga. Paulo yanditse ati:

Ntimushushanywe n’ivy’iki gihe, yamara muhinduke rwose, mugize imitima misha, kugira ngo mumenye neza ivy’Imana igomba, ni vyo vyiza bishimwa, bitunganye rwose (Rom. 12:2).

Igihe ivyiyumviro vyacu vyogejwe ububi bwa kera no guhindurwa n’ukuri kw’ijambo ry’Imana, turonka intsinzi ku ngeso z’ivyaha tukabaho dusa na Kristo. Ukuri ni kwo kuduha kwidegemvya (Yohana 8:32). Duhinduka igihe twemeye kw’ivyiyumviro vyacu bihinduka, s’igihe twirukanye abadayimoni biyumvirwa kuba muri twebwe.

Mbega bitahurika gute igihe har’abakristo bavuga yuko har’umudayimoni (cank’abadayimoni) bavuye muri we igihe basengewe? Kimwe n’uko bashobora kuba biyumvira yuko bari bafise umudayimoni bagaca bavugako yirukanywe. Abakristo benshi bishwe n’ukutamenya ijambo ry’Imana, bakaba ikirimbiro ry’”abakozi bitwa ko babohara” bahendesha abantu ubwenge bababwirako bafise abadayimoni. Igihe umuntu yiyumvirakw’afise umudayimoni aba muri we, aca yemera gukorana n’abiyita kobajejwe gusenda abadayimoni mu bantu.

Ikindi gishoboka n’ukw’abantu nk’abo basengewe abadayimoni babavamwo baba basanzwe batizera Kristo igihe basengerwa, n’aho bitwa abizera mu bandi. Ubutumwa bwo none, bumwe budasa n’ubwa Bibiliya, buhenda abantu babizeza kw’ar’abakristo kand’ata tandukaniro riri hagati yabo n’abatizera kandi Yesu atar’Umwami wabo. Mu vyanditswe, dusanga igihe cose abantu bizera ubutumwa bwiza baca bavuka ubwa kabiri, abadayimoni baba muri bo baca babavamwo buno nyene (raba Ivyak. 8:5-7). Nta badayimoni boganza umuntu Mpwemu Yera abamwo, kandi Mpwemu Yera aba mu bantu bavutse abwa kabiri gusa.

Icizerwa ca 8: “ Mu kwiga kahise k’igisagara kanaka, turashobora kumenya impwemu mbi zacigaruriye, aho ni ho dushobora kuzirwanya tudahusha ubutumwa bukavugwa neza”

(Myth 8: “Through studying the history of a city, we can determine which evil spirits are dominating it, and thus be more effective in spiritual warfare and ultimately in evangelization.”)

Iki cizerwa kibi gishingiye ku mvo zitandukanye zitemewe n’ivyanditswe. Kimwe mur’ivyo vyizerwa kivuga yukw’impwemu mbi ziganza ahantu kanaka ziba zahaje kuva kera cane. Bisigura yukw’abantu babaye mur’ico gisagara haraheze imyaka amajana impwemu zabo ntizihava. Rero, dusanzekw’igisagara cabamw’abantu bikunda, bisigurakw’impwemu yo kwikunda aba ari yo iganza ico gisagara. Namba ico gisagara cabamwo abahindi, duca tumenya yukw’impwemu zo kuraguza n’ubupfumu ari zo zihaganza. N’ibindi nk’ivyo nyene.

Mbege impwemu mbi zaganza ikirere c’aho hantu haraheze imyaka amajana ni zo zibazikiri ngaho? Birashoboka, ariko ntibitegerezwa kwama uko.

Ibuka inkuru twasanze mu gice ca cumi c’igitabo ca Daniyeli. Umumarayika atavu-zwe izina igihe yatabawe na Mikayeli mu kurwana na “segaba w’i Buperesi” yabwiye Daniyeli, “Ntegerezwa gusubira kurwana na wegaba w’i Buperesi; ndagiye ariko umenye yuk’ umwami w’Ubugiriki agira aze” (Dan. 10:20, hongeweko insobanuro). Kahise katubwira yuk’ubwami bw’i Buperesi bwakombowe n’ubw’Abagiriki burongowe n’Umwami yitwa Alexander the Great. uyo mumarayika yar’azi ihinduka rigiye kuzoba mw’isi yo mu mpwemu—“umwami w’i Bugiriki” yarikw’araza.

Igihe umwami w’i Bugiriki yashika, mbega yaganje nk’umwamimi w’i Buperesi? Inyishu turonka ngaho iradufasha cane, ikaba ari ego, n’ukuvuga yukw’abaganza b’ahantu ho mu kirere bahinduye ubwami, kuk’ubwami bw’Ubugiriki bwaganza ico gihugu cose mu bisanzwe. Igihe har’ihinduka muri politike y’ab’isi, bishobora kuzana ihinduka mw’isi y’umwiza aherereye ahantu ho mukirere c’ico gihugu. Vy’ukuri nta muntu abizi atar’Imana ibimuhishuriye ubwayo.

Tutarinze kuraba ivyo duhejeje kuvuga, biboneka yuko har’intandukaniro hagati y’impwemu mbi ziganza ahantu ho hejuru mu bisagara kanaka, kubw’iyo mpamvu, nta kintu na kimwe dushobora kugira mw’isi y’impwemu dukoresheje za “ntambara zo mu mpwemu,” nk’uko tuguma tuvyerekana.

Guha Impwemu mbi Inzego Zitarizo (Over-Categorizing Evil Spirits)

Tuzoba twihenze cane igihe twiyumvira yuko hari impwemu mbi zijejwe gukoresha abantu ivyaha kanaka. Inyigisho zivuga yuko hariho “impwemu zo kwikunda,” “impwemu z’ubunyedini,” “impwemu zo kwifuza,” “impwemu ziteza kwicamw’ imice,” n’ibindi bene ivyo, ntizishobora kwemerwa n’ivyanditswe; canke ngo twiyumvire yukw’izo mpwemu mbi ari zo ziganza izindi mpwemu mbi ahantu ho hejuru cane mu bwami bw’umwiza.

Birashobora gutangaza abatize za njili zine, har’ubwoko butatu gusa bw’abadayimoni Yesu yirukana: tubona “idayimoni itera uburagi” ivugwa rimwe muri (Luka 11:14), n’” impwemu yikiragi n’ubupfamatwi” ivugwa rimwe muri (Mariko 9:25), hamwe n’”impwemu zihumanye” zivugwa incuro nyinsh,” izo zishobora kuba ar’abadayimoni batandukanye, harimwo n’izitera “uburagi n’ubupfamatwi” (raba Mariko 9:25).

Dushobora kuvuga yukw’”impwemu itera uburagi n’ubupfamatwi” ishobora gutera ubundi bumuga kiretse uburagi n’ubupfamatwi? Nta nkeka birashoboka, kuko dusoma yukw’iyo mpwemu mbi yatera nya muhungu intandara nk’uko tubisoma muri Mariko 9. Nuko, “uburagi n’ubupfamatwi” ntibishobora kwerekana ubwoko bw’impwemu mbi ariko vyerekana ubumuga yashobora kuzana mu bantu. Bamwe muri twebwe twarahise mu guha impwemu mbi “inzego n’ivyacaro,” tukavuga n’ivyo Bibiliya itigisha.

Mw’Isezerano rya Kera, impwemu mbi zifise amazina n’”impwemu y’ibinyoma” (1 Abami 22:22-23), “impwemu y’iserere” (Yes. 19:14), n’ “impwemu y’ubumaka” (Hos. 4:12; 5:4). Turavye iyo mbere n’iya kabiri, tubona impwemu mbi zose zishobora kwitwa “impwemu z’ibinyoma” n’”impwemu z’iserere.” Twihweje iya gatatu na yo, ijambo “impwemu y’ubumaka” s’ubwoko bw’impwemu mbi ariko n’ingeso runaka.

[6]

 

Mu gitabo cose c’Ivyakozwe n’In4umwa, aho dusanga impwemu mbi yitwa izina ni ku gice ca 16:16, aho tubona umugore yar’afise “impwemu yo kuraguza.” Kandi mu vyete vyose, impwemu mbi zose zitwa “impwemu z’ibinyoma”(1 Tim. 4:1), kukw’iryo zina rishobora kwitwa impwemu mbi y’ubwoko bwose.

Twisunze umuco mukeya turonka muri Bibiliya ku mpwemu mbi, biratangaje kubona ivy’abantu bandika canke bavuga ku bitigiri n’amazina y’abadayimoni aba mu bantu canke aganza ibisagara.

Ntidukwiriye kwiyumvira yuko har’inzego zitandukanye z’abadayimoni, ufatiye k’ubwoka kanaka bw’icaha, abohera ibisagara biwe mur’iki caha abindi mu kindi caha. Nta shingiro bifise kuvuga ngo, “kubera yuko har’ubuzimire bwinshi mur’iki gisagara, impwemu y’ubuzimire ni yo yiganziye aha hantu.”

Impwemu zo Kunywa Itabi? (Smoking Spirits?)

Iyumvire ingene bitangaje cane kwumva umuntu avuga ati, “Hategerezwa kuba hari impwemu zo kunywa itabi muri kirya gisagara, kubera yukw’abantu benshi bo muri co batumura agatabi.” Mbeg’izo “mpwemu zo kunywa itabi” zakora iki imbere y’ivyo bisagara kubaho? Zakora iki icatsi citwa itabi kitaratangura gutumurwa? Wiyumvirakw’ibisagara bifise abantu bakeya banywa itabi ar’ukw’”abadayimoni bo kunywa itabi” barushe canke bimukiye mu bindi bisagara?

Ntubonakw’ar’ubujuju kuvuga ngo, “Ico gisagara kiganzwa n’umudayimoni wo kwifuza, ni co gituma har’inzu nyinshi z’abamaraya”? Ukuri kuvugakw’ahantu hose abantu badakorera Kristo baba bari mu bwami bw’umwiza. Abadayimoni benshi bakorera mw’isi y’umwiza ni bo bosha bagatsindagirira abantu babo mu vyaha no kugarariza Imana. Izo mpwemu mbi zosha abantu mu buryo bwose ngo bakore icaha, kandi mu bisagara kanaka, har’abantu bagendera mu caha kinaka kuruta ibindi vyaha. Ico bakiza ni ubutumwa bwiza twahamagariwe kuvuga.

N’aho hari kuba ubwoko bw’abadayimoni baruta abandi badayimoni gukora ivyaha kanaka kandi baganza ahantu ho hejuru mu bisagari kanaka, kubimenya ntaco vyotwungura, kukw’ata kintu na kimwe dushobora gukora ngo tubirukane. Igikorwa cacu ni ugusenga (twisunga ivyanditswe) no kubwira ubutumwa abari mu butamenya.

Iciza kimwe tworonka mu kumenya icaha gikorwa cane kuruta ibindi mu bisagara kanaka kwob’ar’ukugira ngo tubwirize ubutumwa abo banyavyaha—tudoma urutoke ku caha gituma barwanya Imana. Ariko ntidukeneye kurondera cane muri kahise k’ibisagara ngo tumenye ivyo. Wohagendera gusa ukugurura amaso n’amatwi yawe. Icaha ciganje uca ukibona.

Ica nyuma, nta muntu n’umwe mw’Isezerano ntaho tubona baja “korondera igicapo co mu mpwemu” y’igisagara kugira ngo barwane neza intambara yo mu mpwemu no gucira inzira ivugabutumwa. Kandi nta tegeko ryo kugira ivyo bintu dusanga mu vyete vyandikiwe amashengero. Mw’Isezerano Rishasha intumwa zayoborwa na Mpwemu Yera mu bisagara zitegerezwa kuvugamwo ubutumwa bwiza, zikabikora mu bwizigirwa zitumira abantu kwihana, bizigira k’Umwami ashingira intahe iryo jambo mu bimenyetso n’utwumiza. Ubwo buhinga bwarbashoboje gukora ibitari bike.

Icizerwa ca 9: “Hari Abakristo Bakeneye Gukurwako Imivumo ya Satani n’Imiryango Yabo.”

(Myth 9: “Some Christians need to be set free from generational or satanic curses.”)

Ico ciyumviro c’”imivumo iva mu miryango” bagikuye mu bice bine dusanga mu vyanditswe vyo mw’Isezerano rya Kera kandi vyose bivuga ikintu kimwe. Tubisanga mu gitabo co Kuvayo 20:5; 34:7; Guharura 14:8 no Gusubira mu Vyagezwe 5:9. Reka turabe Guharura 14:18:

Uhoraho nteba kuraka, ngira ikigongwe cinshi, mparira ibigabitanyo n’ibicumuro, ariko simperereza urubanza kutarugira; mpora abana ibigabiranyo vya ba se, nkageza ku runganwe rwabo rugira gatatu no kurugira kane (dushimikiye ku nsobanuro).

Mbega twosobanura gute iki gice c’ivyanditswe? Mbega gisigurakw’Imana ishira umuvumo cank’ihana umuntu kubera ivyaha vy’abavyeyi biwe, basogokuruza, basogokuru b’abasogokuruza? Mbega turashobora kwemerak’umuntu yizeye Yesu ashobora guharirwa ivyaha arikw’Imana ikazomuhanira ivyaha vya basogokuruza b’abasogokuruza biwe?

Oya na gato, ahandiho Imana yoba irenganya kandi indyarya. Imana ubwayo yivugiye yuko guhanira umwana icaha ca se ari bibi cane:

“Yamara [Abisirayeli] muravuga ‘ng’Umwana ni iki kimubujije kuzira ibigabitanyo vya se?’ [Imana yishura iti] Erega umwana ni yakora ibitunganye n’ibikwiye, akitondera ivyagezwe vyanje vyose, akabishitsa, ntazobura kubaho. Umuntu akora icaha ni we azopfa: umwana ntazozira ibigabitanyo vya se, na se ntazozira ibigabitanyo vy’umwana wiwe; ubugororotsi bw’umugororotsi azobuharurwako, ivyaha vy’umuvyaha azobiharurwako ” (Ezk. 18:19-20, dushimikiye ku nsobanuro).

Ikirengeye vyose, icishirije mu vyagezwe vya Mose, Imana yategetse yuko umwana atazohanurirwa ivyaha vya se na se ntazoharirwa ivyaha vy’umwna wiwe:

Abavyeyi ntibaze bicwe bazize abana babo, kand’abana ntibaze bicwe bazize abavyeyi: umuntu wese azazire iciwe caha (Gus. 24:16).

Ntibishobokakw’Imana y’urukundo kand’igororoka ivuma cank’ihana umuntu kubera ivyaha vya basekuruza.

[7]

Mbega ivyanditswe bivuzekw’Imana “idaherereza urubanza kutarugira, ihora abana ibigabitanyo vya base gushika ku ruvyaro rwa gatatu n’urwa kane”?

Imana ihanira abantu ingeso mbi baraze uruvyaro rwabo kukw’ari bo batumye icaha kiva mu ruvyaro rumwe kija mu rundi. Imana iharura icaha ku bantu mu buryo kanaka, igihe ari bo batumye icaha kibandanya gukorwa n’uruvyaro rwabo gushika ku buzukuru n’abuzukuruza! Ukwo ni kw’ukwera kw’Imana kuri. Kandi nta muntu n’umwe ashobora kuvugakw’Imana irenganya igihe ibikoze gurtyo.

Menyakw’ico canditswe kivuga yukw’Imana “ihora abana ivyaha vya ba se.” Ivyaha vya ba se ibihora abana ukwo nikwo kudaherereza urubanza.

Rero, iciyumviro cose c’”imivumo y’uruvyaro ku rundi” n’ukudendekeranya, kandi ni kibi cane, kuko gituma Imana yitwa iyiganitanya.

Imivumo ya Satani? (Satanic Curses?)

Tuvuge iki ku “mivumo ya Satani”?

Ica mbere coco, nta hantu na hamwe muri Bibiliya yatwerekako Satani ashobora “gushira umuvumo” k’umuntu, kandi nta karorero na kamwe kavyerekana. Turabona Satani asesereza abantu muri Bibiliya, ariko ntaho tubona “ashira umuvumo” ku miryango bituma uruvyaro rwose rugira umuvumo uwukurikirana.

Uwizera wese aterwa intambara na Satani n’impwemu mbi (bitarengeje urugero) mu buzima bwiwe, ariko ntibisigura yuk’umuntu wese wo muri twebwe akeneye umuntu “amukurak’umuvumo wa satani” twarazwe n’abavyeyi bacu. Dukeneye guhagarara kw’ijambo ry’Imana no kurwanya umurwanizi mu kwizera, nk’ukw’ivyanditswe bitwereka (raba 1 Pet. 5:8-9).

Muri Bibiliya, Imana ni yo ifise ubushobozi bwo guhezagira no kuvuma (raba Ita. 3:17; 4:11; 5:29; 8:21 ; 12:3; Guh. 23:8; Gus. 11:26; 28:20; 29:27; 30:7; 2 Ngom. 34:24; Zab. 37:22; Imig. 3:33; 22:14; Int. 3:65; Mal. 2:2; 4:6). Abantu bashobora kutuvuma bakoresheje iminwa yabo, arikw’iyo mivumo ntabushobozi itugirako:

Intore wariye uzoyidahwa, akayago kawe karyoshe kazoba gapfuye ubusa (Imig. 26:2).

Balamu yavuze neza igihe, amaze guhamagarwa na Balaki avume Abisirayeli, ati, “Novuma nte abo Imana itavumye? Nokwirabira akaranga nte abo Imana itirabiye akaranga?” (Guh. 23:8).

Har’abandi bakristo bajana na rwo bavuga yuk’umuntu ashobora kuvuma uwundi muntu bisunga amajambo ya Yesu muri Mariko 11:23: “ndababwira ukuri yuk’umuntu yobwira uyu musozi, ati “Shinguka utabwe mu kiyaga: ‘ntabikekeranye mu mutima’, arukw’akizera yukw’ico avuze gikorwa, azokibona.”

N’aho bimeze gurtyo, menya yukw’ata bubasha buri mu kuvuga amajambo gusa, ariko buri mu majambo avuzwe n’umutima wizera. Nta muntu n’umwe ashobora kugira ukwizera avugakw’amajambo yiwe yo kuvuma uwundi muntu ashobora kumugirako ububasha, kuko kwizera ni icemezo (Heb. 11:1), kand’ukwizera kuzanwa no kwumva ijambo ry’Imana (Rom. 10:17). Umuntu arashora kwizigira yuk’umuvumo wiwe ushobora kuzanira ivyago umuntu, ariko ntashobora kuvyizera, kukw’ata sezerano na rimwe ryo kuvuma abantu Imana yatanze.

Igihe Imana ihaye umuntu “ingabire y’ukwizera” hamwe n’”ingabire yo kuvugishwa n’Imana” (ingabire zibiri mu ngabire cenda za Mpwemu), bikavugwa mu buryo bw’umugisha cank’umuvumo, nk’uko tubona yabigize mu buzima bwa bamwe bamwe mw’Isezerano rya Kera (raba Ita. 27:27-29, 38-41; 49:1-27; Yos. 6:26 na 1 Abam. 16:34; Abac. 9:7-20, 57; 2 Abam. 2:23-24). No ngaho nyene, imigisha n’imivumo vyava ku Mana, ntibiva ku muntu. Rero, iciyumviro c’uk’umuntu ashobora “gushira umuvumo” ku wundi muntu n’ukudendekeranya. Ni co gituma Yesu atigishije abantu “gusangangura imivumo twavumwe n’abantu,” ahubwo yavuzeko “duhezagira abatuvuma.” Ntidukwiriye guhindishwa agashitsi n’imivumo y’abantu. Guhindishwa agashitsi n’imivumo y’abantu vyerekanako tutizera Imana. Ikimbabaza cane n’ukw’igihe mpura n’abungere benshi nsanga bizera inkomezi za Satani kuruta inkomezi z’Imana. N’aho nja mu bihugu vyinshi buri kwezi ntesha Satani uruhombo mu bwamio bwiwe, sinigera ntinya Satani cank’imivumo we n’abantu banshirako. Ntacotuma tugira ubwoba.

Imivumo y’Abanyamareba? (Occult Curses?)

Vyoshobokako umuntu agira umuvumo wa Satani kuko yigeze kugendera mu bintazi vy’abapfumu?

Ntidukwiriye kwibagirako tumaze kuvuka ubwa kabiri, twakuwe musi y’ubushobozi Satani n’ubwami bw’umwiza (raba Ivyak. 26:18; Kol. 1:13). Satani nta bubasha akidufiseko shiti tubimwemereye. N’aho Bibiliya ivuga yukw’abakristo ba Efeso bagendeye cane mu vy’ubupfumu imbere y’ugukizwa kwabo (raba Ivyak. 19:18-19), nta hantu Paulo yakuye “imivumo ya Satani” ku bantu canke ngw’abohe inkomezi za Satani kuri twebwe tumaze kuvuka ubwa kabiri. Ikibituma n’uko twimuwe dukurwa mu bwami bwa Satani tucizera Yesu.

Vyongeye, igihe Paulo yandikiye abakristo b’i Efeso, nta nyigisho yatanze zivugak’ukubohora abantu tubakura mu mivumo ya Satani canke ya basogokuruza. Ivyo yababwiye vyose ni “Ntimuhe wa Murwanizi icicaro” (Efe. 4:27), Mwambare ibirwanishwa vyose vy’Imana” kugira ngo “mushobore guhagarara mudatsinzwe n’ubugunge bwa wa Murwanizi” (Efe. 6:11). Ivyo ni ibikorwa vy’umukristo wese.

Ni kuki, hamwe hamwe, abakristo benshi bafashijwe cane igihe babasengera bagasambura imivumo ya “basogokuruza” canke “imivumo ya Satani” kuri bo? Bishoboka yukw’abo basengewe bagize ukwizera yukw’igihe babasengerwa “umuvumo” ubavako. Ukwizera ni kwo kwirukana umurwanizi, kand’umukristo wese ategerezwa kand’ashobora kugira ukwizera kwo kurwanya umurwanizi, satani azohunga. Vy’ukuri, ntidukeneye gutumako “abahinga babohora” kugira ngo birukane Satani.

Mu kurangiza, Bibiliya itubwirako Kristo “yahinduwe umuvumo kubwacu, “ kandi mu kugira gurtyo “yaraducunguye mu muvumo w’ivyagezwe” (Gal 3:13, hongeweko insobanuro). Benshi muri twebwe twari mu muvumo w’Imana kuko twakoze icaha, ariko Yesu yikorera igihano twari kuronka, maze dukurwa mu muvumo. Imana ishimwe! Nta muvumo tukibamwo, turashobora kunezerwa kuko twahezagiwe” imigisha yose yo mu mpwemu ahantu ho mw’ijuru” (Efe. 1:3).

Intambara yo mu Mpwemu Yisunga Ivyanditswe (Scriptural Spiritual Warfare)

Turamaze kuvuga ku vyizerwa vy’ibinyoma vyinshi vyerekeye intambara yo mu mpwemu. Mbega har’intambara yo mu mpwemu ivyanditswe vyemera? Ego, kandi ni yo tugomba kuraba.

Kumbure ikintu ca mbere dukeneye kumenya ku ntambara yo mu mpwemu n’ukw’idashobora kuba inyigisho twama duhanze amaso. Dutegrezwa guhanga amaso Kristo, kumukurikira no kumwumvira, uko tubandanya dusa n’ishusho yiwe. Har’ivyanditswe bikeya mw’Isezerano Rishasha bivuga ku ntambara yo mu mpwemu, bitwereka yukw’itegerezwa gukurikiranwa mu buryo busanzwe ntituyihange amaso cane mu buzima rukristo.

Ica kabiri dukeneye kumenya ku ntambara yo mu mpwemu n’ukw’ivyanditswe bitubwira ivyo dukeneye kumenya gusa bijanye n’intambara yo mu mpwemu. Ntidukeneye ingabire yo gutahura cane (cank’umusiguzi yiyita kw’afise ukwo gutahura) ivy’”ibwina vya Satani.” Intambara yo mu mpwemu twigishwa n’ivyanditswe irasanzwe cane. Ubugunge bwa Satani bwarashizwe ku mugaragaro igihe turavye ivyanditswe. Igikorwa cacu na co kivugwa mu buryo butumbere kandi busobanuka cane. Umaze kumenya no kwizera ic’Imana yavuze, ndakubwiye yuk’utegerezwa kunesha iyo ntambara.

Gusubira ku Ntango (Back to the Beginning)

Dusubire mu gitabo c’Itanguriro, aho tubwirwa ivy’umurwanizi ubwa mbere. Mu bice vya mbere ngaha, Satani yagaragaye mw’ishusho y’inzoka. Kandi ntankeka iyi nzoka na yo ni we murwanizi, Ivyahishuriwe 20:2 harabitwereka: “afata ca gisato, ni co ya nzoka ya mbere, ni yo Murwanizi irindi ni Satani” (hongeweko insobanuro).

Itanguriro 3:1 hatubwira, “inzoka yarusha ubugunge ibindi bikoko vyose vyo mw’ishamba.”Igihe wiyumvira ingene bimwe mu bikoko Imana yaremye bifise ubugunge n’ubukerebutsi kugira ngo bibashe kubaho no kwirahira ico vyubuye, bituma wiyumvira ingene Satani yuzuye ubugunge. Ku rundi ruhande, Satani ntazivyose cank’agire ubwenge bwose nk’Imana, kandi ntitwiyumvireko turi hasi cane natwe igihe turwana iyi ntambara. Yesu yadutegetse kugira “ubwenge nk’ubw’ inzoka” (Mat. 10:16, hongeweko insobanuro). Paulo avuga yuko tutabura kumenya ubugunge bwa Satani (raba 2 Kor. 2:11) kandi ko dufise “ubwenge bwa Kristo” (1 Kor. 2:16).

Satani yarungise ubumara bwiwe bwa mbere tubona mu kubaza Eva kuvy’Imana yavuze. Inyishu yaronse ni yo yatumye amenyakw’afise ibakwe rwo kumuhenda ngo ntiyumvire Imana canke kw’atabakwe afise. Satani ntafise aho yoca umuntu wese azi kandi yizera ico Imana yavuze, ni co gituma ubuhinga bwiwe bwose bushingiye ku vyiyumviro vyo guhirika ijambo ry’Imana.

Satani aramubaza, ati “Mbega n’ivy’ukuri koko yukw’Imana yavuze, ngo Ntimurye ku giti na kimwe co mur’iri tongo?” (Ita. 3:1.) wokwibazakw’ari kibazo ciyoroheje kibajijwe n’umuntu ashaka kumenya, ariko Satani yar’azi intumbero yiwe iyari yo.

Eva yishura, ati “Ivyamwa ku biti vyo mur’iri tongo twemererwa kubirya: arikw’ivyama ku giti kiri hagati mw’itongo, ni vy’Imana yatubujije, ngo ‘ntitubiryko, canke ngo tunabikoreko, kugira ngo twoye gupfa’” (Ita. 3:2-3).

Eva yavuze ukuri ararenzako. Mu bisanzwe, Imana ntiyababujije gukora ku giti kemenyekanisha iciza n’ikibi, ariko yababujije gusa kukiryako.

Eva yar’azi ukuri gukenewe kugira ngw’atahure ikinyoma cari mu nyishu ya Satani: “Haba n’intete ntimuzopfa!” (Ita. 3:4). Vy’ukuri, ico ni ikinyoma kigaragara kuko gihushanya n’amajambo Imana yari yababwiye, kandi Eva ntiyari gushoka acemera. Maze Satani ashira isukari mu kinyoma ciwe mu gushiramw’igice c’ukuri, nk’uko yama abigenza, kugira ngo abantu bashoke bamira borohewe. Arabandanya, ati” kukw’Imana izi yuk’umusi mwa biriyeko, amaso yanyu azokwihweza, mukamera nk’Imana mu vyo kumenya ikibi n’iciza” (Ita. 3:5).

Satani yavuze ibintu bitatu vy’ukuri biherekeza ikinyoma ciwe. Tuzi yuk’uhereye ku musi Adamu na Eva bariye ku camwa kizira, amaso yabo yaciye abona (raba Ita. 3:7) nk’uko Satani yabivuze. Vyongeye, Imana ubwayo yaravuzek’umuntu yabaye nka yo kuko yamaze kumenya ikibi n’iciza (raba Ita. 3:22). Menya neza: Satani yama avanga ikinyoma n’ukuri kugira ngw’ahubishe abantu.

Menya kandi ko Satani yabesheye kamere k’Imana. Imana ubwayo ntiyashaka ko Adamu na Eva barya ku camwa kizira kubw’inyungu n’umunezero wabo, ariko Satani abivuga mu buryo bwimvisha uyo mugore yukw’Imana yabimye ikintu ciza cane. Ni vyo Satani akoresha mu guhenda abantu kuri kamere k’Imana, imigambi, n’intumbero zayo.

Birababaje, umuryango wa mbere wo kw’isi wanse ukuri wizera ikinyoma, kandi barabonye ingaruka mbi z’iyo ngingo bafashe. Ariko menya yukw’ibigize icitwa intambara yo mu mpwemu iharawe bavuga mu nkuru zabo bati: ikirwanishwa ca Satani bw’ar’ububeshi gusa bikikujwe n’ukuri. Abantu barahawe guhitamwo kwizera ic’Imana yavuze canke ivyo Satani yavuze. Kwizera ukuri vyari kubabera “inkizo yo kwizera,” ariko ntibigeze bayikoresha.

Yesu Arwana Intambara yo mu Mpwemu (Jesus’ Spiritual Warfare)

Igihe dusoma ivyabaye kuri Yesu igihe yageragezwa na Satani mu bugaragwa, dusanga Satani atigeze ahindura uburyo akoresha n’aho hari haheze imyaka ibihumbi n’ibihumbi. Inzira yiwe yogutera umuntu ni kumwereka kw’ivy’Imana yavuze atari vyo, kubera yukw’asanzwe azi yukw’inzira yiwe yokunesha abantu ar’ukubahitishamwo kwizera canke gukekeranya ukuri. Ijambo ry’Imana ni ryo bakoresheje mu kurwana intambara. Satani yatuye ikinyoma ciwe, Yesu akakineshesha ukuri. Yesu yar’azi ijambo ry’Imana no kuryizera. Iyo ni yo ntambara yo mu mpwemu.

Yesu yaciye mu rwego Eva, Adamu, natwe twese twama ducamwo. Yategerezwa guhitamwo kwumvira Imana canke Satani. Yesu yarwanye intambara yiwe akoresha “inkota ya Mpwemu,” ni yo jambo ry’Imana. Reka turabe ico twokwiga mu ntambara yo mu mpwemu turwana na Satani.

Mukuvuga ikigeragezo ca kabiri ca Yesu, Matayo ati:

Bun’Umurwanizi amujana mu gisagara cera, amuhagarika ku gatwe k’urusengero, aramubwira, ati “Ni waba ur’Umwana w’Imana, ikororere hasi, kuko vyanditswe, ngw’’Azokuragiza abamarayika biwe, na bo bazokuramira mu maboko yabo, ngo kumbure ntutsitare kw’ibuye. Yesu aramubwira, ati”Vyongeye har’anditswe, ngo ‘Ntukagerageze Uhoraho, Imana yawe’” (Mat. 4:5-7).

No ngaha impari ziri kuvy’Imana yavuze. Satani yavuze umurongo akuye muri Zaburi igice ca mirongwicenda, ariko yarawuhiritse kugira ng’uvuge ic’Imana atar’atumbereye mur’uyo murongo.

Yesu yishura avuga ikindi canditswe gituma iryo sezerano ry’Imana ryumvikana nk’uko turisanga muri Zaburi 91. Imana izoturinda, ariko ntiduca dukora ibikora abasazi, “ngo tugerageze Imana,” nk’ukw’insiguro yo muri Bibiliya imwe y’icongereza ivuga musi y’uruparo.

Ni co gituma tudakwiriye kunobagura imirongo tuyikura mu yindi yanditswe muri Bibiliya. Icanditswe cose gitegerezwa gushigikirwa no gusuzumwa n’ibindi vyanditswe biri muri Bibiliya.

Guhirika ivyanditswe ni bumwe mu buhinga Satani akoresha mu kurwana intambara yo mu mpwemu n’abakristo babohewe mu kurwana intambara bita izo mu mpwemu nk’uko biharawe kand’atari vyo. akarorero ka vyo ni ingene amajambo yo muri Bibiliya nka “gushingura akarimbi” bakoresha mu gushigikira iciyumviro co gutera impwemu mbi ziri ahantu ho mukirere. Nk’uko maze kubivuga, iryo jambo, urisomye mu yandi ari kumwe na ryo usanga ritavuga ku gusambura impwemu mbi z’ahantu ho mw’ijuru. ariko Umurwanizi anezererwa n’ukwiyumvira bene uko, kugira ngo dutakaze umwanya wacu dukomera induru abakuru n’abafise inkomezi b’ahantu ho mw’ijuru.

Mu nkuru ivuga ikigeragezo ca Yesu ca gatatu nk’uko Matayo yanditse dusoma duti,

Umurwanizi yongera kumujana ku musozi uhagaze cane, amwereka ubwami bwose bwo mw’isi n’ubwiza bwabwo, at’”Ivyo vyose ndabiguha, ni wampfukamira, ukansenga.” Buno Yesu aramubwira, ati “Mvako , Satani, kuko vyanditswe, ng’’Uhoraho, Imana yawe, abe ari yo usenga, kand’abe ari yo usaba yo nyene.’” (Mat. 4:8-10).

Iki kigeragezo cari gishingiye k’ubutware. Iyo Yesu asenga Satani, na Satani agashitsa ico yamusezeranye, Yesu yari kuba icegera ca Satani mu bwami bw’umwiza. Yari kuganza umuntu wese adakijijwe hamwe n’impwemu mbi zose, akagira ubushobozi mw’isi yose nk’uko Satani yarabufise aho hahise. Turashobora no kurota mu nzozi tukabona ingene vyari kugenda iyo Yesu yumvira ico kigeragezo.

Menya kandi yuko Yesu yanesheje ikigeragezo ca Satani akoresheje ijambo ry’Imana ryanditswe. Ikigeragezo cose mur’ivyo bitatu, Yesu yakinesha mu kuvuga ati,”handitswe ngo.” Natwe, dutegerezwa kumenya no kwizera ijambo ry’Imana namba tudashaka kurwa mu mitego y’ububeshi bwa Satani. Ivyo ni vyo bigeze intambara yo mu mpwemu.

Ikibanza c’Intambara (The Battle Ground)

Mu gice kinini, ubushobozi Satani n’abadayimoni biwe bafise ni ugushira ivyiyumviro bibi mu mitima n’ivyiyumviro vy’abantu (kandi n’ivyo vyarashingiwe akarimbi n’Imana; raba 1 Kor. 10:13). Dufise ico ciyumviro, reka turabe ututorero tw’ivyanditswe:

Petero aramubaza, ati “Ananiya, ni iki gitumye Satani yuzuza mutima wawe guhenda Mpwemu Yera, ukisigariza ku biguzi vy’ishamvu?” (Ivyak. 5:3, hongeweko insobanuro).

Bakiriko bararya ku mugoroba, wa Murwanizi amaze kwinjiza ubuguranyi mu mutima wa Yuda Isikariyota, mwene Simoni… (Yohana 13:2, hongeweko insobanuro).

Ariko Mpwemu avuga avyeruye yuko mu bihe bizoza bamwe bazota ivyizerwa, bagashira umutima kuvy’impwemu zizimiza no kuvy’inyigisho z’abadayimoni… (1 Tim. 4:1, hongeweko insobanuro).

Ariko ndiyubara yuko, nk’uko ya nzoka yahendesha Eva ukwiyorobeka kwayo, kumbure ivyiyumviro vyanyu vyokwoshwa, mugaca mureka ukugororoka n’ukwera mu vya Kristo (2 Kor. 11:3, hongeweko insobanuro).

Ntimukimane, shiti kumbure musezeranye igihe, kugira ngo mubone uburyo bwo gusenga, kandi mwongere mu bane, Satani ntabageragereshe ukutirinda kwanyu (1 Kor. 7:5, hongeweko insobanuro).

Nanje ni co catumye ntuma iyo, bitakinkundiye kwihangana, kugira ngo menye ukwizera kwanyu, ni kenga ko wa musukanyi yoba yarabasutse, natwe tukaba twaratamijwe n’ubusa (1 Tes. 3:5, hongeweko insobanuro).

…bamwe imana y’iki gihe yahumye imitima, ng’umuco ntubakire w’ubutumwa bwizza bwa Kristo, ni we shusho y’Imana (2 Kor. 4:4, hongeweko insobanuro).

Ca gisato c’amahero kirakororwa, ni co ya nzoka ya mbere, yitwa Murwanizi, irindi ni Satani, ni co kizimiza abari kw’isi bose, kikororerwa kw’isi abamarayika baco bakorokanwa na co (Ivyah. 12:9, hongeweko insobanuro).

Mwebwe mur’aba so wa Murwanizi, kand’ivyo so yifuza ni vyo mushaka gukora. Uwo yahereye ubwa mbere na mbere ar’umwicanyi, kandi ntiyahagaze mu kuri, kukw’ata kuri kuri muri we. Iy’avuga ibinyoma, avuga ivyiwe, kukw’ar’umunyabinyoma, kand’ari we se wavyo (Yohana 8:44, hongeweko insobanuro).

Ibi vyanditswe bigaragaza neza cane yukw’ikibanza c’intambara ar’imirima yacu n’ivyiyumviro vyacu. Satani atera mu kuzanira abantu ivyiyumviro —impanuro mbi, ivyiyumviro batiri vyo, inyigisho z’ibinyoma, ibigeragezo, ububeshe butandukanda n’ibindi nk’ivyo. Twebwe dukoresha ukumenya, ukwizera, n’ukugendera ijambo ry’Imana mu kunrwana iyo ntambara.

Birakenewe cane kumenya yukw’ivyiyumviro vyose wiyumvira batava muri wewe. Satani afise abantu benshi bamuvugira no gushira ivyiyumviro bitari vyo mu bwenge bw’abantu. Adusuka acishirije mu binyamakuru, ibitabo, imbonesha kure, inyandiko, iradiyo, no mu bagenzi n’ababanyi bacu, mbere no mu basiguzi. N’intumwa Petero yigeze gukoreshwa na Satani kand’itabishaka, ibwira Yesu kw’atar’ubugombe bw’Imana kw’apfa (raba Mat. 16:23).

Ariko Satani n’impwemu mbi barashobora gukorera mu bwenge bw’umuntu, umuntu ntabimenye, ni co gituma har’igihe abakristo bisanga bari mu bitero sindamusiga. Aho ni ho intambara iba itanguye.

Ndibuka umukristo w’umugore yar’asanzwe ari umugenzi yaje kwatura ingorane yiwe kuri jewe. Avugakw’igihe cose asenze, har’ibijambo vy’ibishegu n’ivyiyumviro vyo kurogota biza mu bwenge bwiwe. Yar’umugore w’igikundiro, atuje, umugenzi, kandi yitanga cane mw’ishengero narongora, ariko yar’afise ingorane ikomeye mu vyiyumviro vyiwe.

Ndamusobanurira yukw’ivyo vyiyumviro bitava muri we, arikw’ari intambara aterwa na Satani, kugira ngw’asambure ubuzima bwiwe bwo gusenga. Aca ambwira yukw’atagisenga kukw’igihe cose atanguye gusenga yaca agira ubwoba kw’ivyo vyiyumviro bibi bisubira kugaruka. Satani yari yanesheje.

Nca ndamubwira asubire gusenga, kand’ivyo vyiyumviro vyo kurogoto bisubiye kugaruka mu vyiyumviro vyiwe, azobinesheshe ukuri kuva mw’ijambo ry’Imana. Hagize iviyumviro kimubwira ngo, “Yesu yar’ ——-, ace yishura ati, “Oya, Yesu yari kandi ni Umwana w’Imana.” Haje iciyumviro c’igishegu, akagisubiriza n’iciyumviro co kuninahaza Yesu, n’ibindi nk’ivyo.

Ndasubira kumubwira yukw’atinye kuronka ivyiyumviro bibi, azoba arikw’arabitumira kuza, kukw’ubwoba ar’igihushanye c’ukwizera—ni kwizera Umurwanizi. Ugerageje kwirinda kwiyumvira ikintu kanaka, ubwa uriko uraciyumvira kugira ng’uronke ingene ucirinda.

Akarorero, ndakubwiye nti, “Reka kwiyumvira ukuboka kwawe kw’iburyo,” uca wiyumvira ukuboko kwawe kw’iburyo kugira ng’ushobore kunyumvira. Uko ugeragezi ni k’ushishikara kuneshwa. Uburyo bwo kutiyumvira ukuboko kwawe kw’iburyo ni ukwiyumvira ikindi kintu, akarorero, nk’ibirato vyawe. Ushize ubwenge ku birato vyawe, ntazoba uziyumvira k’ukuboko kwawe kw’iburyo.

Narateye intege uwo mugore “kudatinye,” nk’uko Bibiliya ibitubwira. Kand’igihe cose amenyekw’iciyumviro kanaka gihushanye n’ijambo ry’Imana, yaca agisubiriza n’iciyumviro cemeranya n’ijambo ry’Imana.

Ndanezerejwe no kubabwirako yakurikije iyo mpanuro, kandi nah’intambara yabandanije imisi mikeya ukw’asenze kwose, yaranesheje rwose ubu nta ngorane nk’iyo agifise. Yaranesheje intambara yo mu mpwemu mu buryo bwemewe n’ivyanditswe.

Naratangaye igihe natahura, inyuma yo kwiga ku mashengero menshi, yukw’ikibazo c’uwo mugore kiri mu bantu benshi. Kenshi nk’igice c’abakristo bose nitegereje berekana yukw’igihe kanaka, bigeze kugira ivyiyumviro vyo kurogota igihe basenga. Satani ntiyahindutse.

“Suzuma Ivyo Wumviriza“ (“Take Care What You Listen To”)

Ntidushobora kubuza Satani n’impwemu mbi gutera ivyiyumviro vyacu, ariko ntidutegerezwa kwemera yukw’ ivyiyumviro vyiwe bihinduka ivyiyumviro vyacu. Bisigura yuko tudategerezwa kuguma twumviriza ivyiyumviro vy’abadayimoni n’impanuro biduha, ngo tubigendere. Nk’uko bimaze kuvugwa, “ Ntushobora kubuza inyoni zo mu kirere kuguruka zica hejuru yawe ariko ntushobora kwemera kozikwarika ku mutwe.”

Vyongeye, dutegerezwa kwirinda guha ivyiyumviro vyacu ibintu bituma twiyumvira mu buryo butari bwiza igihe cose tubifisek’ubushobozi. Igihe twicaye imbere y’imbonesha kure amasaha, cank’ibimenyesha makuru, tubaduhaye kaze ivyiyumviro bishobora kutoyoborera mu nzira y’abadayimoni. Ahejeje kuvuga ku mugani w’imbuto n’umubivyi, Yesu arabahanura ati, “Ntimuze mubumvire” (Mariko 4:24). Yesu yaramenye ubushobozi buri mu kwumviriza ibinyoma, bingana no kwemerera Satani gutera “imbuto” mu mutima no mu bwenge bwawe. Izo mbuto zitegerezwa gukura zinyohwa “n’amahwa” ari yo abuza ijambo ry’Imana riri muri twebwe (raba Mariko 4:7, 18-19).

Petero n’Intambara yo mu Mpwemu (Peter on Spiritual Warfare)

Intumwa Petero yaratahuye intambara yo mu mpwemu y’ukuri yemewe n’ivyanditswe. Nta na hamwe mu vyete vyiwe yigeze kubwira abakristo gusambura abakuru n’abafise inkomezi baganza ahantu ho mw’ijuru y’ibisagara. Ahubwo yababwiye ingene bategerezwa kurwanya:

Mwirinde ibiboreza, mwame mugavye: umurezi wanyu ari we wa Murwanizi, agendagenda nk’intambwe yivuga, arondera uwo yorotsa. Mumurwanye mufise ukwizera gushikamye, muzi yuk’imibabaro ihwanye ihwanye n’iyiwanyu ishitswa kuri bene Data bari mw’isi (1 Pet. 5:8-9).

Menya yuko Petero avugakw’ikibanza cacu mur’iyo ntambara ar’ukwirinda, s’ugutera. Satani ni we agendagenda yivuga, si twebwe. Arikw’araduhiga; si twebwe tumuhiga, igikorwa cacu s’ugutera ariko ni ukwivuna.

Ica kabiri, menyako Satani, nk’intambwe, arikw’arondera uwo yorotsa. Ni kuki ashaka kurotsa abakristo? Mbega Petero yavuzeko Satani yoturya inyama nk’intambwa nyene? Oya si vyo. inzira imwe gusa Satani yokoresha ngw’amire abakristo ni kubahenda kugira ngw’ukwizera kwabo gusamburwe.

Ica gatatu, menyako Petero atubwira kurwanya Umurwanizi mu kwizera. Intambara yacu s’iy’umubiri, kandi ntidushobora kurwanya Satani mu gukubita ikirere ibifunsi, adutera mu kutuzanira ibinyoma natwe tugahagara dushikamye mu kwizera ijambo ry’Imana. N’ubu kandi, iyo ni yo ntambara yo mu mpwemu ivyanditswe vyemera.

Abakristo Petero yandikiye bariko baca mw’ihamwa ridasanzwe, bageragezwa kurogota canke guheba ukwizera kwabo muri Kristo. Igihe turi mu mibabaro ni ho Satani aduteza gukekeranya n’ibindi binyoma vyiwe. Ni co gihe dusabwa guhagarara mu kwizera. Uyo ni wo “musi mubi” Paulo yavuze ko dukwiriye “kwambarira ibirwanishwa vyose vy’Imana, kugira ngo duhagarareshe dushikamye kuri we musi mubi” (Efe. 6:11, hongeweko insobanuro).

Yakobo n’Intambara yo mu Mpwemu (James on Spiritual Warfare)

Intumwa Yakobo yaravuze ku ntambara yo mu mpwemu mu cete yanditse. Mbega yabwiye abakristo yukw’amasengesho yabo ashobora gutuma intambara y’abamarayika ineshwa n’uyu cank’uwundi? Oya. Mbega yababwiye gusambura abadayimoni b’ukwifuza, urwanko, n’akaborerwe biri mu bisagara vyabo? Oya. Mbega yarababwiye kwiga kahisi k’ibihugu kugira ngo bamenye impwemu mbi kugira ngo bamenye impwemu mbi ziganza ivyo bisagara uhereye kw’itanguriro? Oya.

Yakobo yizera intambara yo mu mpwemu, ihuriza hamwe n’ivyanditswe vyera:

Nuko mugamburukire Imana, ariko murwanye wa Murwanizi, na we azobahunga (Yakobo 4:7, hongeweko insobanuro).

Ubugira kandi, menyak’umukristo ahagarara mu kibanza co kwivuna—turarwanya, ntidutera. Igihe tubigize, Yakobo asezeranako Satani aca ahunga. Nta gituma afise co kuguma i ruhande y’umukristo yanse kwizera ikinyoma ciwe, cank’impanuro ziwe, canke yanse kwumvira ibigaragezo vyiwe.

Menyako Yakobo atangurira kudusaba kugamburukira Imana mu kwumvira ijambo ryayo. Ukurwanya Satani kwacu guhagaze k’ukugene twumvira ijambo ry’Imana.

Yohana n’Intambara yo mu Mpwemu (John on Spiritual Warfare)

Intumwa Yohana yanditse ku ntambara yo mu mpwemu nawe nyene mu cete ciwe ca mbere. Mbega yatubwiye kuja ahantu harehare kugira ngo tubomore impwemu mbi z’ahantu ho mw’ijuru? oya. Mbega yaratubwiye ingene dushobora kwirukana abadayimoni b’ishavu mu bakristo bakunda gushavuzwa n’ubusa? Oya.

Ahubwo, Yohana, nka Petero na Yakobo, bizera intambara yo mu mpwemu yemewe na Bibiliya, ni co gituma impanuro zabo ari zimwe:

Abo nkunda, ntimwemere impwemu zose, ariko mugerageze impwemu ko zavuye ku Mana: kukw’abigira abavugishwa n’Imana benshi badutse mw’isi. iki abe ari co kibamenyesha mpwemu w’Imana: impwemu yose yatura Yesu Kristo ko yaje afise umubiri; iba yavuye ku Mana, kand’impwemu yose itatura Yesu irtyo ntiba yavuye ku Mana: kand’iyo mpwemu iba ar’iya Antikristo, iyo mwumvise kw’izoza, kandi n’ubu iramaze gushika mw’isi. Mweho mur’abava ku Mana, bana bato, kandi ba bandi mwarabanesheje: kuk’Uwuri muri mwebwe aruta Uwuri mu b’isi. abo n’abava mw’isi, ni co gituma bavuga ivy’isi, ab’isi bakabumvira. Tweho tur’abava ku Mana; uwuzi Imana aratwumvira; uwutava ku Mana ntatwumvira. Ico ni co kitumenyesha impwemu y’ukuri n’impwemu izimiza (1 Yohana 4:1-6).

Menyakw’ivyo Yohana avuga vyose mur’iki gice bishingiye ku binyoma vya Satani n’ukuri kw’Imana. Dutegerezwa gusuzuma impwemu tumenyeko ziva ku Mana, kand’ igipimo ni ukuri. Impwemu mbi ntizemera ko Yesu yaje mu mubiri. Zirabesha.

Yohana naw’atubwirako twanesheje impwemu mbi. Bisigura yuko, nk’abana b’ubwami bw’umuco, ntitukiganzwa n’impwemu mbi. Uwuruta bose, Yesu, aba muri twebwe. Abantu bafise muri bo Kristo ntibahindishwa agashitsa n’abadayimoni.

Yohana avugakw’isi yumvira impwemu mbi, bisigurakw’izo mpwemu mbi zivuga. Turaziko zidasemerera mu kuvuga, ariko zishira ibinyoma mu vyiyumviro vy’abantu.

Nk’abakurikira Kristo, ntidukwiriye kwumviriza ibinyoma vy’impwemu mbi, kandi Yohana yavuze yukw’ab’Imana batwumvira, kuko dufise ukuri; dufise ijambo ry’Imana.

Ubugira kandi, tahurak’ubuhinga bwa Satani bushingiye kuguhendahenda abantu ngo bizera ibinyoma vyiwe. Satani ntashobora kutunesha igihe tuzi kandi tugendera ukuri. Iyo ni yo ntambara yo mu mpwemu nk’ukw’ivyanditswe vyemeza.

Ukwizera ni rwo Rufunguzo (Faith is the Key)

Kumenya ijambo ry’Imana gusa ntibihagije umuntu aneshe intambara yo mu kwizera. Vyugariye k’ukwizera vy’ukuri ic’Imana yavuze. Ni ko bigenda mu kurwanya Satani n’abadayimoni. Akarorero, dusubire kuraba akarorero tumaze kubona, igihe Yesu yaha abigishwa biwe “ubushobozi bwo gusenda impwemu zihumanye” (Mat. 10:1). Dusubira kubabona inyuma y’ibice ndwi, bananiwe gukiza umuhungu arwaye intandara.

[8]

Yesu abonye ko bananiwe, avuga atuntuye:

“Yemw’ab’iki gihe mutizera b’ibidambidambi, nzogeza ryari kubana namwe, nzogeza ryari kubihanganira?”(Mat. 17:17, hongeweko insobanuro).

Yesu yababajwe n’ukutizera kwabo. Vyongeye, igihe abigishwa biwe bamubaza icatumye batabasha gusenga uyo mudayimoni, Yesu yabishuye ati, ”ni kubera ukutizera kwanyu” (Mat. 17:20). Rero tubona yukw’ubushobozi bwo gusenda abadayimoni bari bahawe butashoboye gukora bwo nyene ata kwizera kurumwo.

Gusenda abadayimoni no kurwanya Umurwanizi vyenena ku kwizera kwacu mw’ijambo ry’Imana. Igihe twezeye vy’ukuri ivy’Imana yatubwiye, duca tubigendera no kubikora. Imbwa ziruk’inyuma y’abazihunze, ni ko bimeze no kuri wa Mubi. Umuhunze, umurwanizi aragukurikira. Uhagaze ushikamye mu kwizera, Satani azoguhunga (raba Yak. 4:7).

Nta nkeka ukwizera guke kw’intumwa kwagaragariye abantu bose, n’aho bagerageje, barananiwe, impwemu mbi ntiyavuye muri wa muhungu. Namba iyo mpwemu mbi yasubiye kugira imbere ya Yesu ivyo yagiriye abigishwa, ajugunya umwana “imujegeza cane” (Luka 9:42) akabima ifuro ryinshi (raba Mariko 9:20), birashobokak’ukwizera kw’abigishwa kwahindutse ubwoba.kumbure baguye igihura kubera ivyo biboneye.

Umuntu afise ukwizera, ntahindishwa agashitsi n’ivyo abona, ahubwo, yumira ku’Imana yamubwiye. “Ntugende mu kwizera, ntitugenda mu kubona” (2 Kor. 5:7, hongeweko insobanuro). Imana ntishobora kubesha (raba Tit. 1:2), ni co gituma n’ah’ivyo turimwo vyosa n’ibihushanya n’ico Imana yatubwiye, dutegerezwa kuguma mu kwizera gushikamye.

Menyako Yesu yakijije uyo muhungu mu misogonda mikeya. Yabigize mu kwizera. Ntiyatakaje umwanya wiwe agirisha “intambuko zo kubohora.” Abizera Imana yabo n’ubushobozi yabahaye ntibakeneye amasaha kugira ngo basende abadayimoni.

Vyongeye, ntaho tubona ko Yesu yasemereye mu gusenda abadayimoni. Kandi Yesu ntiyigeze abwira adayimoni kuva mu bantu ngw’abivuge abizubiramwo incuro nyinshi. Yakoresha ijambo rimwe gusa. Gutanga tegeko rya kabiri vyerekana ugukekeranya.

Incamake (In Summary)

Umwigisha agira abigishwa yigisha, abera abantu akarorero mu mvugo no mu ngiro, intambara yo mpwemu yemewe n’ivyanditswe, kugira ngw’abigishwa biwe bashobore guhagarara barwanya ubugunge bwa Satani kandi bagendere mu kwumvira amategeko ya Kristo. Ntiyemerera abigishwa biwe gukurikira “imiyaga y’inyigisho” zihayagiza imikorere itemewe n’ivyanditswe, amenya yukw’abakora ivyo bahushije intumbero kandi bamaze kuzimizwa na Satani, kandi bavuga yuko bamurwanya bakamunesha.

 


[1]

Naravuze cane kur’iyi nyigisho mu gitabo canje, igipimo c’Imana, ushobora kugisanga mu kinyamakuru cacu citwa, www.shepherdserve.org

[2]

Har’ikintu kimwe gusa co gorana igihe umuntu yaboshwe cane n’abadayimoni gushika ah’umuntu adashobora kwifatira ingingo canke yerekane icifuzo ciwe co kubohorwa. Mur’ico gihe, har’ingabire za Mpwemu zitandukanye zikora kugira ng’uwo muntu abohoke, kand’ingabire za Mpwemu zikora nk’uko Mpwemu avyishakiye.

[3]

Uko Paulo avuga abatizera mu Baroma 1:18-32 bishigikira iki ciyumviro.

[4]

Ni vyo, mu bice bitandukanye vyo kw’isi, har’igitigiri kinini canke gitoya c’abantu mu bwami bumwe mur’ubwo bibiri.

[5]

Abavuga yuk’umuntu “akijijwe, yama akijijwe ibihe vyose” ntibashobora kuvyemera. Nobasaba gusoma Rom. 11:22; 1 Kor. 15:1-2; Fil. 3:18-19; Kol. 1:21-23 na Heb. 3:12-14, no kuraba ahanditswe akajambo “namba”.

[6]

“Impwemu y’ishari” ivugwa mu Guharura 5:14-30 n’ “impwemu y’ubwibone” mu Migani 16:18 n’uturorero twiza tw’ijambo impwemu rikoreshwa mu kwerekana ingeso kanana yiganziye umuntu, atar’idayimoni kanaka. Mu Guharura 14:24 tubona Kalebu yar’afise “impwemu idasanzwe,” bisigura ingeso nziza ya Kalebu.

[7]

Ntibisigura yukw’abana batagwa mu mporero y’ivyaha vy’abavyeyi vyabo, kuko vyama vyabaye. Igihe bishitse, ntibisigura yukw’Imana iba iriko irahana abo bana kubera ivyaha vya ba se, ariko vyerekana yukw’abantu ari babi gushika aho bakora ivyaha baziko bizogirira abana babo ingaruka mbi. Biragaragara kandi mu vyanditswe yukw’Imana kubw’ubuntu bwayo ishobora kudahana umuntu arikw’ikabika ico gihano ngwo kirwe ku ruvyaro rukurikira canke n’urwa kane igihe ibonako rukwiriye ico gihano. Nk’uko nyene irashobora kubikira uruvyaro rukurikira canke n’urwa kane imivumo ya basekuru (raba Yer. 16:11-12). Ibi biratandukanye no guhanira umuntu ivyaha vya sekuru.

[8]

Dutegerezwa kwiyubara ntituvuge kw’intandara zose zitumwa n’uk’umuntu yinjiwemwo n’impwemu mbi.

령적 전쟁에 관한 현대 신화 부

제31장(Chapter Thirty-One)

이 장에서 우리는 계속하여 사탄과 령적 전쟁에 관한, 잘못되였지만 널리 보급되고 있는 가르침에 대해 추가로 살펴볼것이다. 결론에서, 우리는 성경이 실제로 가르치는, 모든 신자가 연습해야 하는 령적 전쟁에 관해서 살펴볼것이다.

신화 5: ≪우리는 령적 전쟁을 통해 공중에 있는 마귀의 요새를 무너뜨릴수 있다.≫(Myth #5: We can pull down demonic strongholds in the atmosphere through spiritual warfare.)

성경에 따르면, 사탄이 이 땅의 공중에 거하면서 그를 도와 어둠의 나라를 통치하는 악의 령들의 계층 구조를 지배한다는것에는 의심의 여지가 없다. 그 악의 령들은 ≪지역적≫으로 분포되여 특정 지리적 지역을 통치하는데 이 점 또한 성경에 언급되었다(단 10:13, 20-21; 막 5:9-10을 보라). 그리스도인들이 다른 사람에게 들린 귀신을 쫓아낼 권한과 책임이 있다고 보는것은 성경적이다(막 16:17; 약 4:7; 벧전 5:8-9을 보라). 그러나 그리스도인들이 도시의 악령을 이길수 있을까? 대답은 그럴수 없다. 또한, 그렇게 하려고 시도하는것은 시간 랑비일 뿐이다.

우리가 사람들에게서 귀신을 쫓아낼수 있다고 하여 우리가 도시의 악령도 이길수 있다고 가정하지 말아야 한다. 복음서와 사도행전에는 귀신을 쫓아낸 수많은 사례가 있지만, 당신은 복음서나 사도행전에서 누군가가 한 도시 또는 지역을 통치하는 악령을 이겼다는 사례를 단 한번이라도 읽어본 적이 있는가? 그런 사례가 존재하지 않기에 당신은 읽어보았을 리가 없다. 당신은 서신서에서 우리가 공중의 악령을 이겨야 할 책임이 있다는 가르침을 본 기억이 있는가? 없을것이다. 왜냐하면, 그런 가르침은 존재하지 않기때문이다. 이러한 리유때문에, 우리가 공중의 악령에 대하여 ≪령적 전쟁≫을 벌릴수 있다거나 또는 벌려야 한다고 믿는것은 성경적인 근거가 없다.

비유에 대한 지나친 해석(Pushing Parables Too Far)

그리스도인들은 종종 은유가 포함된 성경 구절을 읽을 때 하나님이 의도하신것보다 지나치게 의미를 부여하는 잘못을 범한다. 은유적인 언어를 잘못 해석한 전형적인 예는 ≪요새를 무너뜨리는≫것에 대한 바울의 말이다.

우리가 육신으로 행하나 육신에 따라 싸우지 아니하노니 우리의 싸우는 무기는 육신에 속한것이 아니요 오직 어떤 견고한 진도 무너뜨리는 하나님의 능력이라 모든 리론을 무너뜨리며 하나님 아는것을 대적하여 높아진것을 다 무너뜨리고 모든 생각을 사로잡아 그리스도에게 복종하게 하니 너희의 복종이 온전하게 될때에 모든 복종하지 않는것을 벌하려고 준비하는 중에 있노라(고후 10:3-6).

제임스 버전에서는 우리가 ≪모든 리론을 무너뜨린다≫고 쓴것이 아니라 ≪요새를 무너뜨린다≫고 썼다. 이 하나의 은유적인 표현으로부터, 공중의 악령들이 거하는 ≪요새를 무너뜨리기≫ 위해서는 ≪령적 전쟁≫을 해야 한다는 주장을 지키기 위해 실질적으로 완전한 신학체계가 세워졌다. 하지만 새로운 미국 표준 버전의 명확한 해석에 따르면, 바울은 공중의 악령을 말한것이 아니라 사람들의 마음속에 존재하는 거짓 믿음의 요새를 말한것이다. 바울은 높은 곳에 있는 악한 령이 아닌, 리론들을 무너뜨린것이다.

우리가 문맥적으로 읽어보면, 이 점은 더 뚜렷해진다. 바울은 ≪모든 리론을 무너뜨리며 하나님 아는것을 대적하여 높아진것을 다 무너뜨리고 모든 생각을 사로잡아 그리스도에게 복종하게 하니≫(강조 추가)라고 말하였다. 바울이 상징적으로 썼던 전쟁은 생각 또는 인식에 대한 전쟁이며 그것은 하나님을 아는것에 대적한다.

바울은 군사적인 은유를 사용하여, 우리가 사탄의 거짓말을 믿는 사람들의 마음에 대한 전투를 하고 있다고 설명했다. 이 전투에서 우리의 주요 무기는 진리이며, 진리로 말미암아 우리는 전 세계로 가서 복음을 전파하여, 사로잡힌 자들에게 자유를 줄수 있는 메시지로 적의 령토에 침입하도록 명령받았다. 우리가 무너뜨려야 할 진은 거짓말과 속임수로 세워졌다.

하나님의 전신 갑주(The Whole Armor of God)

바울이 쓴 글 중에 종종 잘못 해석되는 또 다른 구절은 우리가 하나님의 전신 갑주를 입어야 할 책임에 관해 쓴 에베소서 6:10-17에서 발견된다. 이 구절이 마귀와 악의 령들에 대한 그리스도인의 싸움에 관한것은 확실하지만, 도시의 악령을 이기라는 언급은 없다. 우리가 이 구절을 자세하게 살펴보면, 바울은 주요하게 각 개인이 자신의 개인 생활에서 하나님의 말씀의 진리를 적용하여 사탄의 계략에 저항해야 할 책임에 관해 썼음이 분명해진다 .

우리가 이 말씀을 읽을 때, 또한 은유적인 언어로 쓴것이 분명한 부분을 주목해야 한다. 바울이 그리스도인들은 자신의 몸에 갑주를 입어야 한다고 말한것이 아님은 분명하다. 오히려 그가 쓴 전신 갑주는 비유적이다. 갑주의 각 부분은 그리스도인들이 마귀와 악령으로부터 보호받기 위해 사용해야 하는 다양한 성경적인 진리를 나타낸다. 하나님의 말씀을 알고 믿고 또 적용하는것을 통하여 그리스도인들은 비유적으로 말하여 하나님의 갑주를 입었다고 할수 있다.

에베소서의 이 말씀을 한 구절씩 살펴보면서, 바울이 우리에게 진정 전달하려고 했던것이 무엇인지를 자신한테 물어보자.

우리의 령적인 힘의 근원(The Source of Our Spiritual Strength)

첫째로, 우리는 ≪주안에서와 그 힘의 능력으로 강건하여 지라≫(엡 6:10)는 분부를 받았다. 강조점은 우리의 힘이 우리 자신이 아닌 하나님께로부터 나온다는 사실이다. 이것은 진일보 바울의 다음 주장을 가져온다: ≪하나님의 전신 갑주를 입으라≫(엡 6:11). 이것은 우리의것이 아닌 하나님의 갑주이다. 바울은 하나님 자신이 갑주를 입으신다고 한것이 아니라 우리가 하나님께서 우리에게 제공하신 갑주가 필요하다고 말한것이다.

왜 우리는 하나님이 제공하신 갑주가 필요할까? 그것은 ≪마귀의 간계를 능히 대적하기 위함이다≫(엡 6:11). 이 갑주는 주요하게 방어하기 위함이지 공격하기 위함이 아니다. 따라서 전신 갑주는 우리로 하여금 나가서 도시의 악령을 무너뜨릴수 있게 하는것이 아니라 사탄의 간계에 대적하여 굳게 설수 있게 해준다.

우리는 마귀가 우리를 공격하기 위한 악한 계획을 갖고 있으며 우리가 하나님이 제공하신 전신 갑주를 입지 않으면 공격받기 쉽다는것을 알았다. 또한, 전신 갑주를 입는것은 우리의 책임이지 하나님의 책임이 아님을 주목하라.

계속하여 읽어보자.

우리의 씨름은 혈과 육을 상대하는것이 아니요 통치자들과 권세들과 이 어둠의 세상 주관자들과 하늘에 있는 악의 령들을 상대함이라(엡 6:12).

여기에서 바울이 혈과 육의 전쟁을 말한것이 아니라 령적인 전쟁을 말한것임이 더욱 명백해진다. 우리는 바울이 라렬한 다양한 계층의 악의 령들의 간계와 싸우고 있다. 대부분의 독자들은 바울이 악의 령들을 아래에서 위로의 순서로 라렬했으며, ≪통치자≫가 가장 낮은 계층이고, ≪하늘에 있는 악의 령들≫이 가장 높은 계층이라고 가정한다.

우리는 어떻게 령적인 존재에 대적할수 있을까? 그 질문은 ≪령적인 존재가 어떻게 우리를 공격할수 있을까? ≫라는 질문을 통해 해답 될수 있다. 그들은 주로 유혹, 생각, 제안, 그리고 하나님의 말씀에 모순되는 인식들을 통해 우리를 공격한다. 따라서, 우리는 하나님의 말씀을 알고, 믿고, 순종함으로써 방어할수 있다.

그러므로 하나님의 전신 갑주를 취하라 이는 악한 날에 너희가 능히 대적하고 모든 일을 행한후에 서기 위함이라(엡 6:13).

다시 한번, 바울의 목적은 우리를 장비시켜 사탄의 공격에 대적하고 서게 하려는것임을 주목하라. 그의 목적은 우리가 나가서 사탄을 공격하고 공중의 악령들을 이기는것이 아니다. 이 구절에서 바울은 우리에게 세번이나 굳게 서라고 말했으며 우리는 공격이 아닌 방어의 위치에 있다.

진리 우리의 주요한 방어(Truth–Our Primary Defense)

그런즉 서서 진리로 너희 허리 띠를 띠고(엡 6:14 상).

진리는 우리의 갑주를 고정해준다. 진리는 무엇인가? 예수님은 그분의 아버지께 ≪아버지의 말씀은 진리니이다≫(요 17:17)라고 말씀하셨다. 우리가 사탄의 거짓말을 대적하는 진리를 알지 못하면 그의 공격 앞에 굳게 서기 어렵다. 예수님은 광야에서 사탄의 시험을 받으실때, ≪기록하였으되≫라는 말씀으로 그의 모든 제안을 대답하심으로써 이 점을 잘 보여주셨다.

바울은 계속하여 말하였다.

의의 호심경을 붙이고(엡 6:14 하).

그리스도인으로서, 우리는 두가지 의에 대해 잘 알고 있어야 한다. 첫째, 우리는 그리스도의 의를 선물로 받았다(고후 5:21을 보라). 그분의 의는 그들의 죄를 십자가에서 담당하신 예수님을 믿는 사람들에게 전가 되었다. 그 의는 우리를 사탄의 권세에서 벗어나게 하였다.

둘째, 우리는 의롭게 살고 예수님의 계명에 순종하여야 한다. 그것은 아마도 바울이 의의 흉배에 대해 생각했던 바일것이다. 그리스도께 순종함으로써, 우리는 마귀에게 틈을 주지 않게 된다(엡 4:26-27을 보라).

복음의 신을 신고 굳게 서라(Firm Footing in Gospel Shoes)

평안의 복음이 준비한것으로 신을 신고(엡 6:15).

복음의 진리를 알고, 믿고, 적용하는것은 우리에게 사탄의 공격에 대적할수 있는 견고한 발판을 제공한다. 로마 군인들이 착용한 신발의 바닥에는 스파이크가 있어 전장에서 굳게 설수 있게 해준다. 예수님이 우리의 주님이 되실때, 우리는 사탄의 거짓말에 대적하여 굳게 설수 있다.

모든것 우에 믿음의 방패를가지고 이로써 능히 악한 자의 모든 불화살을 소멸하고(엡 6:16).

바울의 강조점이 우리의 방어 자세에 있음을 다시 한번 주목하라. 그는 우리가 도시의 귀신을 무너뜨리는것에 관해 말하지 않았다. 그는 우리가 하나님의 말씀에 대한 믿음으로 마귀의 거짓말을 대적하는것에 관해 말하고 있다. 우리가 하나님의 말씀을 믿고 그대로 행한다면, ≪악한 자의 불화살≫에 비유된 사탄의 거짓말로부터 우리를 보호하는 방패를 가진것과 같다.

우리의 령적인 검인 하나님의 말씀(Our Spiritual Sword–God’s Word)

구원의 투구와 성령의 검 곧 하나님의 말씀을가지라(엡 6:17).

구원은, 성경의 설명처럼, 사탄의 속박에서 우리를 건져내는것을 포함한다. 하나님은 ≪우리를 흑암의 권세에서 건져내사 그의 사랑의 아들의 나라로 옮기셨다≫(골 1:13). 이것을 아는것은 우리가 우리의 생각을 우리가 여전히 그의 권세 아래에 있다는 사탄의 거짓말을 믿는것으로부터 보호해주는 투구를 가진것과 같다. 사탄은 더 이상 우리의 주인이 아니며 예수님만이 우리의 주인이시다.

또한, 우리는 바울이 설명한 대로, 하나님의 말씀에 대한 비유인 ≪성령의 검≫을 가져야 한다. 내가 이미 언급 한 바와 같이, 예수님은 그분의 령적인 검을 능숙하게 다루시는 령적 전사의 완벽한 모델이다. 그분께서 광야에서 시험을 받으시는동안, 그분은 매번 하나님의 말씀을 직접 인용하여 사탄의 제안에 답하셨다. 마찬가지로, 우리가 령적 전투에서 마귀를 물리치고 그의 속임수에 빠지지 않으려면 반드시 하나님이 하신 말씀을 믿어야 한다.

또한, 예수님께서 ≪성령의 검≫을 방어용으로 사용하셨음을 주목하라. 어떤 사람들은 바울이 쓴 전신 갑주가 주로 방어하는데 사용된다고 믿는 우리에게 검은 명백히 공격용이라고 지적하고 싶어한다. 따라서, 그들은 무력한 논거로 에베소서 6:10-12의 말씀이 우리가 공격적으로 하늘에 있는 악의 령들의 ≪요새를 무너뜨려야≫ 할 책임이 있다는것을 보여준다는 리론을 정당화하려 한다.

분명히, 왜 그리스도인들이 하나님의 전신 갑주를 취하여야 하는지에 대한 바울 자신만의 리유를(그렇게 하여야만 마귀의 간계를 능히 대적할수 있다) 읽는것을 통하여 우리는 그가 전신 갑주를 주로 방어용으로 사용하는것에 대해 말하고 있음을 알수 있다. 또한, 비록 검이 공격 무기로 생각 될수 있지만, 그것으로 상대가 칼로 찌르는것을 막고 보호할수 있기에 방어용으로 생각될수도 있다.

더욱이, 우리는 전체 비유를 왜곡하지 않도록 반드시 주의해야 한다. 왜냐하면, 우리는 존재하지도 않는 갑주의 여러 부분들의 의미를 짜내려고 시도하는것이 될수 있기때문이다. 우리가 검의 방어와 수비의 특성을 논할때, 우리는 비유를 ≪너무 지나치게 해석하여≫ 단순한 비유를 분해하여 저자가 의도하지 않은 방식으로 분석할 가능성이 매우 크다.

그러나 예수님께서 우리더러 강한 자를 결박하라고 가르치지 않으셨는가?(But Didn’t Jesus Instruct Us to Bind the Strong Man?)

우리는 예수님께서 신약 성경에서 ≪강한 자를 결박하라≫는 언급을 세번 하신것을 찾을수 있다. 그러나 이 세번의 사례에서, 그분은 그분의 추종자들에게 ≪강한 자를 결박하는것≫을 실천하라고 말씀하신 적은 없다. 그럼 예수님이 정확히 어떤 말씀을 하셨는지 살펴보도록 하자.

예루살렘에서 내려온 서기관들은 그가 바알세불이 지폈다 하며 또 귀신의 왕을 힘입어 귀신을 쫓아낸다 하니 예수께서 그들을 불러다가 비유로 말씀하시되 사탄이 어찌 사탄을 쫓아낼수 있느냐 또 만일 나라가 스스로 분쟁하면 그 나라가 설수없고 만일 집이 스스로 분쟁하면 그 집이 설수없고 만일 사탄이 자기를 거슬러 일어나 분쟁하면 설수없고 망하느니라 사람이 먼저 강한 자를 결박하지 않고는 그 강한 자의 집에 들어가 세간을 강탈하지 못하리니 결박한후에야 그 집을 강탈하리라 내가 진실로 너희에게 이르노니 사람의 모든 죄와 모든 모독하는 일은 사하심을 얻되 누구든지 성령을 모독하는 자는 영원히 사하심을 얻지 못하고 영원한 죄가 되느니라 하시니 이는 그들이 말하기를 더러운 귀신이 들렸다 함이러라(막 3:23-30, 강조 추가).

예수님께서 그분의 추종자들에게 강한 자를 결박하라고 말씀하시지 않았음을 주목하라. 오히려, 그분은 예루살렘 서기관들의 비판에 공격할수 없는 론리와 분명한 은유로 답하셨다.

그들은 예수님이 귀신의 왕을 힘입어 귀신을 쫓아냈다고 비난했다. 예수님은 사탄이 스스로 분쟁하는것은 비상식적이라고 말씀하셨다. 아무도 이 말씀을 지적으로 반박할수 없었다.

예수님이 귀신을 쫓안해실때 사탄의 힘을 사용하시지 않았다면, 그분은 누구의 힘을 사용하셨을까? 그 힘은 반드시 사탄의 힘보다 강해야 했다. 그것은 하나님의 능력, 성령님의 능력이어야만 한다. 그래서 예수님은 사탄을 자신의 소유물을 지키는 강한 자에 은유적으로 비유했다. 강한 자의 소유물을 취할수 있는 유일한 분은 그보다 더 강하며 그분은 바로 예수님이시다. 이것은 그분께서 귀신을 쫓안해신것에 대한 진정한 설명이다.

강한 자에 대해 언급한 이 말씀과 마태복음과 누가복음에서 언급한 류사한 말씀은 우리가 도시의 ≪강한 자를 결박할수 있다≫는것을 정당화하는데 사용될수 없다. 또한, 우리가 신약 성경의 나머지 부분을 살펴보면, 사람이 도시의 ≪강한 자를 결박했다≫는 어떠한 예거나 그렇게 하라는 가르침을 찾을수 없다. 따라서, 우리는 어떤 그리스도인이든지 도시 또는 특정 지역의 ≪강한 자-악의 령≫을 결박 또는 무력하게 하려고 시도하는것은 비성경적이라는 결론을 내릴수 있다.

≪땅에서 매면 하늘에서도 매인다는것은 무슨 뜻일까?≫(What About Binding on Earth and in Heaven?”)

≪네가 땅에서 무엇이든지 매면 하늘에서도 매일것이요 네가 땅에서 무엇이든지 풀면 하늘에서도 풀리리라≫라는 예수님의 말씀은 복음서에 단 두번 나오는데 모두 마태복음에 기록되었다.

예수님은 우리가 공중의 악의 령을 ≪맬≫수 있고 또 매야 함을 가르쳤을까?

첫째, 매다풀다는 그분의 말씀을 살펴보자. 그분은 이 단어들을 분명히 비유적으로 사용하셨다. 왜냐하면, 그분은 그분의 추종자들이 밧줄이나 끈으로 문자적으로 무언가를 매거나 푸는것을 의미하시지 않아기때문이다. 그럼 예수님은 무엇을 뜻하셨을까?

해답을 얻기 위해, 우리는 그 당시 예수님이 말씀 중에 매다풀다를 어떻게 사용하셨는지를 살펴보아야 한다. 그분은 악령의 주제에 대해 말씀하셨는가? 만일 그렇다면, 우리는 매다에 관한 그분의 말씀을 악령을 매는데 적용해야 한다.

예수님께서 매다와 풀다에 관해 언급하신 첫번째 구절을 살펴 보자.

이르시되 너희는 나를 누구라 하느냐 시몬 베드로가 대답하여 이르되 주는 그리스도시요 살아 계신 하나님의 아들이시니이다 예수께서 대답하여 이르시되 바요나 시몬아 네가 복이 있도다 이를 네게 알게 한 이는 혈육이 아니요 하늘에 계신 내 아버지시니라 또 내가 네게 이르노니 너는 베드로라 내가 이 반석 우에 내 교회를 세우리니 음부의 권세가 이기지 못하리라 내가 천국 열쇠를 네게 주리니 네가 땅에서 무엇이든지 매면 하늘에서도 매일것이요 네가 땅에서 무엇이든지 풀면 하늘에서도 풀리리라 하시고(마 16:15-19, 강조 추가).

이 구절이 그토록 다양한 방법으로 해석되는 리유는 그것이 적어도 5가지 은유적인 표현을 담고 있기때문임에 의심의 여지가 없다: (1) ≪혈육≫ (2) ≪반석≫ (3) ≪음부의 권세(문)≫ (4) ≪천국 열쇠≫ (5) ≪매다/풀다.≫ 이런 표현들은 모두 다른 뭔가를 나타내는 비유이다.

음부의 문(Hades’ Gates)

은유의 정확한 의미와는 관계없이, 당신은 이 구절에서 예수님이 악령을 언급하시지 않았음을 알수 있다. 그것과 가장 가깝게 느껴지는 언급은 ≪음부의 문≫인데 이것은 물론 상징적이다. 왜냐하면, 음부의 문이 문자적으로 교회를 방해하기 위해 아무것도 할수 없기때문이다.

≪음부의 문≫은 무엇을 상징할까? 아마도 그것은 사탄의 힘의 상징이며, 예수님은 사탄의 힘이 그분의 교회가 세워지는것을 막을수 없음을 의미하셨을것이다. 아니면, 예수님은 그분께서 세우실 교회가 사람들을 음부의 문 뒤에 투옥될 운명에서 구원해주리라는것을 의미하셨을수 있다.

예수님이 실제로 두개의 문에 대해 언급하셨음을 주목하라. 음부의 문과 그분께서 베드로에게 ≪천국 열쇠≫를 주시는것을 통하여 암시하신 천국의 문이다. 이런 대조는 음부의 문에 대한 예수님의 말씀이 사람들을 음부로부터 구원해주는 교회의 역할을 상징한다는것을 뒷받침한다.

예수님께서 ≪사탄의 힘이 그분의 교회를 막을수 없다≫는것을 의미하셨다고 할찌라도 우리는 매다와 풀다에 관한 그분의 말씀이 우리가 도시의 악령들에 대해 해야 할 일에 대한 가르침이라는 결론을 내릴수 없다. 왜냐하면, 우리는 복음서와 사도행전에서 누군가가 도시의 악령을 맸다는 어떠한 예도 찾을수 없으며 서신서에서도 그런 일을 해야 한다는 어떠한 가르침도 찾을수 없기때문이다. 그러나 매다와 풀다에 관한 그리스도의 말씀에 대한 우리의 해석은 반드시 문맥적으로 신약 성경의 나머지 부분들에 의해 뒷받침 되여야 한다.

성경적인 례가 없다는것으로부터 비추어 볼 때, 그리스도인들이 ≪내가 예수님의 이름으로 귀신을 매였다≫ 또는 ≪내가 그 사람 우의 천사를 풀어주었다≫와 같은 말들을 자주 하고 있다는것은 참으로 놀라운 일이다. 당신은 신약 성경에서 이런 말을 한 사람을 아무도 찾을수 없을것이다. 사도행전과 서신서가 강조하고 있는것은 마귀에게 말을 하거나 악령을 매거나 푸는것이 아니라 복음을 전파하고 하나님께 기도하는것이다. 례를 들어, 바울이 사탄의 사자에 의해 괴롭힘을 당할때, 그는 그것을 ≪매려고≫ 시도하지 않았다. 그는 그것에 대해 하나님께 간구하였다(고후 12:7-10을 보라).

천국 열쇠(The Keys to Heaven)

≪매다≫와 ≪풀다≫에 관한 예수님 말씀의 문맥을 더 살펴보자. 그분은 매다와 풀다에 관해 언급하시기 바로전에, 베드로에게 천국 열쇠를 주실것이라고 말씀하셨음을 주목하라. 베드로는 종래로 천국의 문을 여는 문자 그대로의 열쇠를 받은 적이 없다. 그러므로 예수님의 말씀은 비유임이 틀림없다. ≪열쇠≫는 무엇을 상징할까? 열쇠는 잠겨있는 뭔가에 접근하는 공구를 나타낸다. 열쇠를 갖고 있는 사람은 다른 사람이 열수없는 특정 문을 열수 있다.

우리가 사도행전에 기록된 베드로의 사역을 살펴보았을 때, 다른 사람에게 잠긴 문을 여는것에 간주 될수 있는 일은 무엇일까?

우리는 그가 모든 믿는 자에게 천국의 문을 열어주는(그리고 음부의 문을 닫아주는) 복음을 선포했음을 발견할수 있다. 그런 의미에서, 우리는 모두 그리스도의 대사이기때문에, 천국의 열쇠를 받았다. 천국 열쇠는 오직 예수 그리스도의 복음이며 그 복음만이 천국의 문을 열수 있다.

매다와 풀다의 의미(And Now, Binding and Loosing)

마지막으로, 베드로에게 천국 열쇠를 주시겠다고 약속하신후, 예수님은 ≪매다≫와 ≪풀다≫에 관해 말씀하셨는데 그것은 이 구절의 다섯번째 비유적인 표현이다.

우리가 이미 살펴본 말씀의 맥락을 보았을 때, 예수님은 무엇을 의미하셨을까? 베드로의 ≪매다≫와 ≪풀다≫가 예수님이 그분의 교회를 세우는것에, 음부에서 사람들을 구원하는것에, 그리고 복음을 전파하는것에 어떻게 적용될까?

거기에는 한가지 가능성밖에 없다. 예수님은 단순히 ≪나는 너에게 천국을 대표할수 있는 권한을 주었으니 이 땅에서 너의 책임을 다하라. 그리고 천국에서도 너를 지지할것이다≫라는 뜻이었을것이다.

만일 한 고용주가 자신의 판매원에게 ≪당신이 방콕에서 무엇을 하든 간에, 본사에서도 이루어질것이다≫라고 말했다면, 판매원은 상사의 이 말을 어떻게 해석했을까? 그는 그가 방콕에서 회사를 대표 할 권한을 부여받았다고 생각할것이다. 예수님은 베드로가 이 땅에서 천국의 하나님을 대표할수 있는 권한을 부여받았음을 의미하셨다. 이 약속은 베드로가 예루살렘에서 자기들이 하나님이 위임하신 대표라고 생각하는, 그리고 베드로가 이전에 존경했었던 서기관들과 바리새인들의 비판의 눈초리 앞에서 하나님의 메시지를 선포할때 큰 버팀목이 되였을것이다.

예수님의 말씀에 대한 이런 해석은 마태복음에서 18장에서 사용된 동일한 표현과 잘 조화된다.

네 형제가 죄를 범하거든 가서 너와 그 사람과만 상대하여 권고하라 만일 들으면 네가 네 형제를 얻은것이요 만일 듣지 않거든 한두 사람을 데리고 가서 두세 증인의 입으로 말마다 확증하게 하라 만일 그들의 말도 듣지 않거든 교회에 말하고 교회의 말도 듣지 않거든 이방인과 세리와 같이 여기라 진실로 너희에게 이르노니 너희가 땅에서 매면 하늘에서도 매일것이요 무엇이든지 땅에서 풀면 하늘에서도 풀리리라 진실로 다시 너희에게 이르노니 너희 중의 두 사람이 땅에서 합심하여 무엇이든지 구하면 하늘에 계신 내 아버지께서 그들을 위하여 이루게 하시리라 두세 사람이 내 이름으로 모인 곳에는 나도 그들 중에 있느니라(마 18:15-20, 강조 추가).

≪매다≫와 ≪풀다≫에 관한 두번째 구절에서, 우리는 우리로 하여금 예수님께서 악령을 매는것을 말씀하셨다고 믿게 하는것은 아무것도 없다. 여기에서 그리스도는 교회의 징계를 말씀하신 직후에 ≪매다≫와 ≪풀다≫에 관해 말씀하셨다.

이 구절의 ≪매다≫와 ≪풀다≫에 관하여 예수님은 ≪나는 너희에게 누가 교회에 있어야 하고 누가 있지 말아야 하는지를 결정하는 책임을 주었다. 그것은 너희의 일이다. 너희가 책임을 다할때, 천국에서도 너희를 도울것이다. ≫라는 뜻이었을것이다.

더 광범위하게 적용하면, 예수님은 단순히 ≪너희는 이 땅에서 천국의 대리인으로서 위임받았다. 너희에게는 책임이 있으며 너희가 이 땅에서 책임을 다할때, 천국에서는 항상 너희를 지원할것이다.≫라고 말씀하신것이다.

문맥상에서의 ≪매다≫와 ≪풀다≫(Binding and Loosing in Context

이 해석은 문맥상에서뿐 아니라 신약 성경의 나머지 부분의 보다 넓은 맥락에도 잘 부합된다.

문맥상으로 보았을 때, 예수님은 ≪매다≫와 ≪풀다≫에 관해 말씀하신후 바로 ≪진실로 다시 너희에게 이르노니 너희 중의 두 사람이 땅에서 합심하여 무엇이든지 구하면 하늘에 계신 내 아버지께서 그들을 위하여 이루게 하시리라≫(마 18:19, 강조 추가)라고 말씀하셨다.

이것은 또다시 ≪너희가 땅에서 하는 일은 하늘에서도 지원될것이다≫라는 주제이다. 땅에 있는 우리는 기도할 권세와 책임이 있다. 우리가 기도하면 하늘에서 이루실것이다. ≪다시 너희에게 이르노니…≫라는 예수님의 말씀은 ≪매다≫와 ≪풀다≫에 관한 그분의 말씀에 대해 진일보 해석하셨음을 나타내는것 같다.

이 구절에서 ≪두세 사람이 내 이름으로 모인 곳에는 나도 그들 중에 있느니라≫라는 예수님의 마지막 말씀도 역시 ≪천국에서 너희를 지원할것이다≫라는 주제를 뒷받침하고 있다. 신자들이 그분의 이름으로 모이면, 천국에 계신 그분도 나타나신다.

당신이 나의 해석에 대해 완전히 반대하더라도, 예수님이 도시의 악령들을 매는것에 말씀하셨다는 성경적인 주장을 펼치기는 어려울것이다!

사탄이 포함된 하나님의 계획(God’s Divine Plan Includes Satan)

사탄과 그의 천사들은 반란군이지만 하나님의 통제를 벗어나지는 않았다. 이 반역군은 하나님에 의해 창조되었다. (그들은 처음 만들어졌을 때 반역적이지 않았다). 바울은 이렇게 썼다.

만물이 그에게서 창조되되 하늘과 땅에서 보이는것들과 보이지 않는것들과 혹은 왕권들이나 주권들이나 통치자들이나 권세들이나 만물이 다 그로 말미암고 그를 위하여 창조되였고(골 1:16, 강조 추가).

예수님은 사탄을 포함한 모든 계층의 천사들을 만드셨다. 그분은 그들 중 일부가 반역할것을 알고 계셨을까? 물론, 아셨다. 그럼 왜 그분은 그들을 창조하셨을까? 왜냐하면, 그분은 그 반역적인 령들을 그분의 계획을 성취하는데 사용하실수 있기때문이다. 만일 그분께서 그들에 대한 목적이 없으시다면, 그들을 언녕 지옥에 던졌을것이다. 왜냐하면, 성경은 그분께서 이미 일부 반역적인 천사들에게 그렇게 하셨으며(벧후 2:4을 보라), 언젠가는 사탄에게도 그렇게 하실것이라고 말씀하기때문이다(계 20:2을 보라).

하나님께는 사탄과 모든 악령이 땅에서 역사하게 하시는 리유가 있다. 만일 그분께서 허용하시지 않는다면, 그들은 땅을 완전히 떠나게 될것이다. 하나님은 어떤 리유때문에 사탄이 땅에서 역사하도록 허락하실까? 나는 모든 사람이 모든 리유를 다 리해한다고 생각하지 않는다. 그러나 하나님은 그분의 말씀에서 일부 리유를 드러내셨다.

첫째, 하나님은 인간을 시험하시려는 자신의 계획을 성취하시기 위하여 사탄이 땅에서 제한적으로 역사하도록 허락하신다. 사탄은 인류가 충성할수 있는 대체 선택으로 제공된다. 사람들은 그것을 인식하는 여부와 관계없이 하나님 또는 사탄에게 복종한다. 하나님은 그분이 주신 자유의지를 가진 아담과 하와를 시험하시기 위해 사탄이 그들을 유혹 하도록 허락하셨다. 자유의지를 가진 모든 사람은 그들의 마음에 들어있는 순종 또는 불순종을 드러내기 위해 반드시 시험을 받아야 한다.[1]

둘째, 하나님은 사탄이 악인에 대한 그분의 진노의 대리인으로서 땅에서 제한적으로 역사하도록 허락하셨다. 나는 이미 하나님께서 악령을 통해 사람들에게 심판을 내리신 몇가지 사례를 보여주면서 이 점을 증명하였다. 하나님께서 사탄이 구원받지 못한 사람들을 통치하게 허락하셨다는 사실은 그들에 대한 그분의 진노의 표시이다. 하나님은 악인이 악인을 통치하게 허락하심으로써 그들을 심판하셨고, 또한 악의 령이 그들을 통치하게 하심으로써 그들의 삶을 더욱 비참하게 만드셨다.

셋째, 하나님은 사탄이 땅에서 제한적으로 역사하게 허락하심으로써 그분 자신께 영광을 돌리셨다. ≪하나님의 아들이 나타나신것은 마귀의 일을 멸하려 하심이라≫(요일 3:8). 매번 하나님께서 사탄의 일을 파괴하시는것은 그분의 능력과 지혜를 찬양하게 된다.

예수님은 모든 통치자와 권세의 머리시다(Jesus is the Head Over Principalities and Powers)

그리스도인으로서, 사탄과 악령에 대적해야 할 우리의 책임은 두가지이다. 우리 자신의 삶에서 마귀를 대적하는것과(약 4:7) 마귀에게서 벗어나고 싶어하는 사람들에게 들린 귀신을 쫓안해는것이다(막 16:17). 다른 사람들에게서 귀신을 쫓아낸 경험이 있는 그리스도인들은 귀신 들린 자가 귀신에게서 벗어나기를 원하지 않는 한, 원칙적으로 그들은 그 귀신을 쫓아낼수 없다는것을 알고 있다.[2] 하나님은 모든 사람의 자유 의지를 존중하시며 사람이 악한 령에 복종하기를 원한다면, 하나님은 그를 제지하시지 않을것이다.

이것은 우리가 지역적으로 분포된 특정 령역의 령들을 무너뜨릴수 없는 또 다른 리유이다. 악의 령들은 그곳의 사람들을 속박하고 있는데 그 리유는 그 사람들이 한 선택때문이다. 그들에게 복음을 전파하는것을 통하여, 우리는 그들에게 선택할수 있는 기회를 제공한다. 만일 그들이 옳바른 선택을 한다면, 그들은 사탄과 악령으로부터 자유를 얻게 될것이다. 그러나 만일 그들이 잘못된 선택을 하여 회개하지 않는다면, 하나님은 사탄이 그들을 속박하도록 허용하실것이다.

성경에 따르면, 예수님은 ≪모든 통치자와 권세의 머리시다≫(골 2:10). 통치자(arche)와 권세(exousia)에 대응한 희랍어가 종종 인간의 정치적 지도자를 가리키는데 사용되지만, 신약 성경에서 그들은 또한 마귀의 령적 통치자로 사용되었다. 에베소서 6:12은 통치자(arche)와 권세(exousia)에 대한 그리스도인들의 싸움을 묘사한 전형적인 구절 중의 한 례이다.

우리가 바울이 골로새서 2:10에서 예수님은 모든 통치자와 권세의 머리시라고 했던 말씀을 문맥적으로 살펴보면, 그가 령적 능력을 말했음이 분명해진다. 례를 들어, 네 구절 뒤에, 바울은 예수님이 ≪통치자들과 권세들을 무력화하여 드러내여 구경거리로 삼으시고 십자가로 그들을 이기셨느니라≫(골 2:15)라고 썼다.

예수님이 령적 통치자와 권세들의 머리시라면, 그분은 그들을 주관하신다. 이것은 이교도적이고 정령 숭배적인 문화에서 살면서 그들을 통치하는 악령에 대한 두려움으로 우상을 숭배했던 그리스도인들에게는 멋진 계시이다.

탈출할수 있는 유일한 방법(The Only Way of Escape)

악령의 사로잡힘에서 탈출할수 있는 유일한 방법은 회개하고 복음을 믿는것이다. 그것만이 하나님이 제공하신 탈출이다. 아무도 도시의 악마의 힘을 결박하고 당신을 자유롭게 해주거나 부분적으로 자유롭게 해주지는 못할것이다. 사람이 회개하고 복음을 믿기전에는, 하나님의 진노가 그 우에 머물러 있을것이다(요 3:36). 그것은 악마의 힘에 지배받는것을 포함한다.

령적 전쟁에 관한 대회를 주최한 도시들에서 큰 변화를 볼수 없는 리유는 정작 그 지역을 통치하는 마귀의 계층에 영향 줄수 있는 일은 아무것도 일어나지 않았기때문이다. 그리스도인들은 정사와 권세를 향해 밤낮 부르짖을수 있다. 그들은 소위 ≪대적 방언≫으로 악마를 괴롭힐수 있다. 그들은 ≪나는 도시의 악령을 결박하였다≫라고 말할수 있다. 그들은 심지어 이 모든것을 비행기안에서 거나 고층 빌딩의 꼭대기에서 행할수 있다(어떤 사람은 실제로 그렇게 한다). 그리고 악령이 받을수 있는 유일한 영향은 어리석은 그리스도인들때문에 한바탕 크게 웃는것뿐일것이다.

아래에 령적 전쟁에 대한 여섯번째 현대의 신화를 살펴보자.

신화 6: 지역적인 악령에 대한 령적 전쟁은 전도에 효과적이다.(Myth #6: Spiritual warfare against territorial spirits opens the door for effective evangelism.)

지역적인 악령에 대해 령적 전쟁을 하는데 깊이 관여된 많은 그리스도인들의 동기는 하나님의 나라가 확장되는것을 보려는 소망때문이다. 이때문에 그들은 칭찬받아야 한다. 모든 그리스도인은 더 많은 사람들이 사탄의 속박에서 벗어나는것을 보려는 소망이 있어야 한다.

그러나 우리가 하나님의 방법으로 하나님의 나라를 세워가는것이 중요하다. 하나님은 무엇이 역사하고 무엇이 시간 랑비인지를 알고 계신다. 그분은 그분의 나라의 확장에 관하여 우리의 책임이 무엇인지를 정확히 알려주셨다. 우리가 성경에서 찾을수 없는 무언가를-예수님, 베드로, 또는 바울이 사역 중에 종래로 하지 않았던 일들을 함으로써 전도의 효과를 배가하려는것은 어리석은 짓이다.

그럼 왜 그렇게 많은 그리스도인들이 령적 전쟁이 전도에 효과적이라고 생각할까? 그들은 대개 이런 추리를 한다: ≪사탄은 구원받지 못한 사람들의 마음을 혼미하게 하였다. 그러므로 우리는 반드시 사탄을 대적하여 령적 전쟁을 하여 이런 일을 막아야 한다. 그들의 마음을 가리운것을 없애면, 더 많은 사람들이 복음을 믿게 될것이다.≫ 이것은 사실일까?

사탄이 구원받지 못한 사람들의 마음을 혼미하게 했다는것은 의심의 여지가 없다. 바울은 이렇게 썼다.

만일 우리의 복음이 가리었으면 망하는 자들에게 가리어진것이라 그 중에 이 세상의 신이 믿지 아니하는 자들의 마음을 혼미하게 하여 그리스도의 영광의 복음의 광채가 비치지 못하게 함이니 그리스도는 하나님의 형상이니라(고후 4:3-4).

문제는, 바울은 고린도 그리스도인들이 령적 전쟁을 하도록 동기 부여함으로써 지역적인 악령들을 무너뜨려 구원받지 못한 사람들이 복음을 더 잘 받아들이게 하려는 목적에서 이것을 썼을까?

대답은 아니다이며 몇가지 분명한 리유가 있다.

첫째, 바울은 계속하여 ≪그러므로 고린도인들아, 사탄이 믿지 않는 자들의 마음을 혼미하게 하였으므로 나는 너희가 령적 전쟁을 하여 지역적인 악령들을 무너뜨려 그들을 혼미하게 하는것을 제거하기를 바란다≫라고 말하지 않았다. 오히려, 그는 곧이어 그리스도를 전파하였는데 그것이야말로 령적 무지를 제거할수 있는 방법이다.

둘째, 바울은 종래로 그의 서신 중에서 신자들에게 도시의 악령의 진을 무너뜨리는데 참여함으로써 복음 전도의 효과를 높이라고 가르친 적이 없다.

셋째, 우리는 바울의 모든 서신서를 읽는것을 통하여 그가 사탄이 혼미하게 하는것이 불신자들이 믿지 않는 주요 리유라고 여기지 않았음을 알수 있다. 사탄이 혼미하게 하는것은 한가지 요인이 될수 있지만 주된 요인 또는 유일한 요인이 아니다. 사람들로 하여금 구원받지 못한 상태에 머무르게 하는 주요 원인은 그들의 마음이 굳어있기때문이다. 이것은 사탄이 모든 사람을 혼미하게 할수 없는 명백한 리유이다. 어떤 사람들은 진리를 들었을 때, 믿음으로 말미암아 그들이전에 믿었던 모든 거짓말을 거부한다. 사람들이 믿지 않는것은 사탄이 그들을 혼미하게 해서가 아니라 그들의 불신이 사탄이 그들을 혼미하게 하도록 한다.

감각 없는 마음(Callous Hearts)

 

바울은 에베소서에서 왜 사람들이 믿지 않는지에 대해 분명하게 말하였다.

그러므로 내가 이것을 말하여 주안에서 증언하노니 이제부터 너희는 이방인이 그 마음의 허망한것으로 행함 같이 행하지 말라 그들의 총명이 어두워지고 그들 가운데 있는 무지함과 그들의 마음이 굳어짐으로 말미암아 하나님의 생명에서 떠나 있도다 그들이 감각 없는 자가 되여 자신을 방탕에 방임하여 모든 더러운것을 욕심으로 행하되(엡 4:17-19, 강조 추가).

바울은 구원받지 못한 사람들은 ≪그들 가운데 있는 무지함으로 말미암아≫ 하나님의 생명에서 떠나 있다고 말했다. 그런데 왜 그들은 무지할까? 왜 그들의 ≪총명이 어두워졌을까?≫ 그것은 사람들이 구원받지 못한 근본적이고 주된 리유이다.[3] 그들 자신이 비난을 받아야 한다. 사탄은 단지 그들이 믿고 싶어하는 거짓말을 제공할 뿐이다.

씨 뿌리는 자에 대한 예수님의 비유는 이 점을 완벽하게 보여준다.

씨를 뿌리는 자가 그 씨를 뿌리러 나가서 뿌릴새 더러는 길 가에 떨어지매 밟히며 공중의 새들이 먹어버렸고…이 비유는 이러하니라 씨는 하나님의 말씀이요 길 가에 있다는것은 말씀을 들은 자니 이에 마귀가 가서 그들이 믿어 구원을 얻지 못하게 하려고 말씀을 그 마음에서 빼앗는것이요(눅 8:5, 11-12).

복음을 나타내는 씨앗이 길 가에 떨어져 밟혔음을 주목하라. 씨앗은 사람들이 자주 걸어 다니는 굳은 땅을 침투 할수 없다. 따라서, 마귀를 나타내는 새가 그 씨앗을 먹어버리기 쉽다.

전체 비유의 요점은 사람의 마음 상태를(하나님의 말씀에 대한 그들의 수용성) 여러가지 류형의 땅에 비유한것이다. 예수님은 왜 어떤 사람들은 믿고 어떤 사람들은 믿지 않는지를 설명하셨다. 그것은 모두 그들에게 달려있다.

사탄은 어떤 영향을 줄수 있을까? 그는 단지 굳은 마음을 가진 사람에게서 말씀을 훔칠수 있을 뿐이다. 이 비유 속의 새들은 단지 씨앗이 싹트지 않는것에 대한 부차적인 원인이다. 주요 문제는 땅에 있다. 사실, 땅이 굳기때문에 새들이 씨앗을 얻을수 있었다.

복음에 있어서도 마찬가지이다. 진정한 문제는 자유의지를 가진 사람들의 굳어진 마음이다. 사람들이 복음을 거부하는것은 마음이 혼미해지려는 선택을 한것과 같다. 그들은 진리보다 거짓말을 더 선호한다. 예수님이 말씀하셨듯이, ≪빛이 세상에 왔으되 사람들이 자기 행위가 악하므로 빛보다 어둠을 더 사랑한것이니라≫(요 3:19, 강조 추가).

성경은 사람은 성실하고 마음이 착하여 사탄이 그들을 혼미하게 하지 않기만 하면 복음을 믿을것이라고 우리에게 말씀하지 않았다. 반대로, 성경은 인성의 어두운 면을 보여주고 있으며 하나님은 각 사람에게 그들이 지은 죄에 대한 책임을 물으실것이다. 심판의 보좌에 앉으신 하나님은 ≪마귀가 나를 그렇게 만들었다≫는 식의 변명은 받아들이시지 않을것이다.

사탄은 어떻게 사람의 마음을 혼미하게 하는가?(How Satan Blinds People’s Minds)

사탄은 정확히 어떻게 사람들의 마음을 혼미하게 할까? 그는 신비한 령적인 힘으로 사람의 머리에 약 같은것을 부어 넣어 그들의 총명을 어둡게 하였을까? 악마가 발톱으로 그들의 머리에 파고들어 가 그들의 합리적인 사고를 파괴하였을까? 아니, 사탄은 그들에게 거짓말을 제공하여 믿게 함으로써 그들의 마음을 혼미하게 한다.

분명한것은, 사람들이 예수님이 그들의 죄를 위하여 죽으신 하나님의 아들이라는 진리를 정말로 믿는다면, 그들이 언젠가는 하나님 앞에서 그들의 삶에 대해 결산해야만 한다는것을 정말로 믿는다면, 그들은 회개하고 그분을 따를것이다. 그러나 그들은 이런 일을 믿지 않는다. 그러나 그들은 무언가를 믿는다. 그들은 하나님이 없다고 믿거나 또는 죽음 이후에는 생명이 없다고 믿을수 있다. 그들은 환생을 믿거나 하나님은 절대로 사람을 지옥에 보내시지 않는다고 믿을수 있다. 그들은 그들의 종교 활동들이 그들로 하여금 천국에 들어갈수 있게 해준다고 생각할수 있다. 그러나 그들이 무엇을 믿든 간에, 그것이 복음이 아니라면, 한 단어로 요약할수 있다. 거짓말. 그들은 진리를 믿지 않으므로 사탄이 거짓말로 그들을 혼미하게 한다. 그러나 만일 그들이 스스로 겸비하여 진리를 믿는다면, 사탄은 더 이상 그들을 혼미하게 할수 없다.

어둠에 관한 거짓말(The Lies of Darkness)

사탄의 나라는 성경에서 ≪흑암의 권세≫(골 1:13)로 언급되었다. 물론, 흑암은 진리가 없는 상태-빛이나 깨달음이 없는 상태를 나타낸다. 당신이 어둠속에 있으면 자신의 상상력에 의해 이동하며 마지막에는 종종 상처를 입게 된다. 그것은 곧 사탄의 어둠의 나라의 상황과 같다. 거기에 있는 사람들은 자신의 상상력에 의해 자신의 삶을 살아가며, 그들의 상상력은 사탄의 거짓말로 가득 차 있다. 그들은 령적 어둠속에 있다.

사탄의 나라는 명확한 국경으로 정의되는 지리적인 나라가 아니라 거짓말에 대한 믿음의 나라이다. 어둠의 나라는 빛의 나라와 같은 장소에 있다. 진리를 믿는 사람들은 바로 거짓말을 믿는 사람들 사이에 살고 있다.[4] 우리의 주요 임무는 이미 거짓말을 믿는 사람들에게 진리를 선포하는것이다. 누군가가 진리를 믿게 될때, 사탄은 그를 더 이상 속일수없기때문에 또 한명의 신하를 잃게 된다.

따라서 우리가 구원받지 못한 사람을 사탄에게서 풀어주는것은 그들을 사로잡은 악령을 매는것을 통하여서거나 아니라 진리를 선포하는것을 통해서이다. 예수님은 ≪진리를 알지니 진리가 너희를 자유롭게 하리라≫(요 8:32, 강조 추가)라고 말씀하셨다. 우리는 진리를 통하여 령적인 무지에서 벗어난다.

요한복음의 같은 구절에서 예수님은 구원받지 못한 청중들에게 이렇게 말씀하셨다.

너희는 너희 아비 마귀에게서 났으니 너희 아비의 욕심대로 너희도 행하고자 하느니라 그는 처음부터 살인한 자요 진리가 그 속에 없으므로 진리에 서지 못하고 거짓을 말할때마다 제것으로 말하나니 이는 그가 거짓말쟁이요 거짓의 아비가 되였음이라 내가 진리를 말하므로 너희가 나를 믿지 아니하는도다(요 8:44-45, 강조 추가).

예수님께서 자신과 마귀를 대조시키신것을 주목하라. 그분은 진리를 말씀하시지만, 사탄은 궁극적으로 거짓말쟁이이다.

또한, 예수님께서 청중들에게 그들의 아비가 마귀이고 마귀는 거짓말쟁이라고 지적하셨음에도 불구하고 그들은 여전히 그분의 말씀을 믿어야 할 책임이 있다고 말씀하셨음을 주목하라. 그들이 혼미 된것은 마귀의 잘못이 아니라 그들 자신의 잘못이다. 예수님은 그들에게 책임이 있다고 생각하셨다. 사탄은 사람들에게 거짓말을 제공하여 믿게 함으로써 그들이 ≪어둠을 사랑하여≫ 어둠의 나라에 거하게 도와주고 있다. 하지만 사탄은 진리를 믿는 어떤 사람도 속일수 없다.

이 모든것으로 보아, 우리는 어둠의 나라를 물리칠수 있는 주요 방법은 빛인 하나님의 말씀의 진리를 전파하는것이다. 그때문에 예수님은 ≪세상으로 나아가 마귀를 결박하라≫라고 말씀하신것이 아니라 ≪세상으로 나아가 복음을 전파하라≫라고 말씀하셨다. 예수님은 바울에게 그가 복음을 전파하는 목적은 사람들로 하여금 ≪눈을 뜨게 하여 어둠에서 빛으로, 사탄의 권세에서 하나님께로 돌아오게 하는것≫(행 26:18, 강조 추가)이라고 말씀하셨다. 이것은 사람들이 복음의 진리를 듣고 어둠에서 빛으로 돌아가고 거짓말이 아닌 진리를 믿으려는 결정을 내릴때에 사탄의 권세에서 벗어난다는것을 잘 보여준다. 우리가 ≪무너뜨려야 할≫ 유일한 요새는 사람의 마음속에 있는 거짓말의 요새이다.

이것이 하나님의 계획 이다(This is God’s Plan)

하나님께서 사탄을 천국에서 땅으로 쫓안해셨다는 점을 잊지 말라. 그분은 사탄을 우주의 다른 곳에 영원히 갇아두실수도 있다. 하지만 그분은 그러시지 않았다. 왜서일까? 그것은 하나님께서 사탄을 사용하여 그분의 궁극적인 목적을 이루시기 위함이다 – 그 목적은 바로 언젠가는 하나님을 사랑하고 그분을 섬기기 위해 택함을 받은 자유의지를 가진 사람들의 큰 가족을 이루시는것이다.

만일 하나님께서 그분을 사랑하는 자녀들로 이루어진 가족을 원하신다면, 다음 두가지가 필요하다. 첫째, 사랑의 기초가 자유 의지이기때문에 자유 의지를 가진 사람을 만드셔야 한다. 로봇과 기계는 사랑할수 없다.

둘째, 하나님은 그들이 그분께 순종 또는 불순종하거나, 그분을 사랑 또는 미워할수 있는 선택을 할수 있는 환경을 제공하여 그들을 시험하셔야만 한다. 자유 의지를 가진 사람은 반드시 시험받아야 한다. 그리고 그것이 충성도에 대한 시험이라면, 불충성하게 하는 유혹도 존재할것이다. 따라서, 우리는 하나님께서 왜 사탄을 땅에 두셨는지를 리해하기 시작한다. 사탄은 인간의 충성에 대한 대체 선택으로 사용될것이다. 그는 자기의 거짓말에 수용하는 사람들에게 (제한적으로) 영향 주도록 허락받게 되었다. 모두 사람들은 선택에 직면하게 될것이다: 나는 하나님을 믿을것인가 아니면 사탄을 믿을것인가? 사람들의 그것에 대한 인식 여부를 떠나서 그들 모두는 이미 결정을 내렸다. 우리가 해야 할 일은 잘못된 선택을 한 사람들로 하여금 회개하고 복음을 믿고 옳바른 선택을 하게 하는것이다.

이것은 에덴 동산에서 일어난 일이 아닌가? 하나님은 선악을 알게 하는 나무를 그곳에 두고 아담과 하와가 그 나무의 열매를 먹는것을 금지하셨다. 만일 하나님께서 그들이 그 나무의 열매를 먹는것을 원하시지 않았다면, 왜 그 나무를 그곳에 두셨을까? 그것은 그 나무가 시험으로 사용되기때문이다.

우리는 또한 사탄이 하나님의 허락을 받고 하와를 유혹했음을 보게 된다. 다시 말하지만, 충성도를 시험하기 위해서는 불충성하게 하는 유혹이 반드시 존재한다. 사탄은 하와를 속였고 그녀는 사탄을 믿었으며 그와 동시에, 그녀는 하나님이 말씀하신것을 믿지 않기로 결정하였다. 그 결과, 첫번째로 자유 의지를 가진 사람은 마음속에 있던 하나님에 대한 불충성을 드러냈다.

비슷한 방식으로, 모든 자유 의지를 가진 사람들은 자신의 평생동안 시험을 받게 된다. 하나님은 그분이 창조하신 만물을 통해 그분 자신을 계시하셨기에 모든 사람들은 하나님의 존재를 보아낼수 있다(롬 1:19-20을 보라). 하나님께서 우리 각 사람에게 량심을 주셨기에 우리는 옳고 그름을 알수 있다(롬 2:14-16을 보라). 사탄과 그의 악령들은 제한적인 방식으로 사람들을 속이고 유혹할수 있도록 허락 받았다. 그 결과, 모든 자유 의지를 가진 사람들은 시험을 받게 된다.

안타깝게도, 모든 자유 의지를 가진 사람들은 하나님께 반역하고 ≪진리를 거짓것으로 바꾸었다≫(롬 1:25). 그러나 우리는 하나님께서 우리의 죄값을 치르시고 그분의 가족으로 거듭날수 있는 방법을 주신것에 감사하다. 예수님의 희생적인 죽음이야말로 우리의 문제를 완전하게 해결할수 있다.

지금과 나중의 사탄의 속임수(Satan’s Deception, Now and Later)

그러므로 우리는 마귀와 그의 반란군들이 이 땅에서 역사하는 리유 중 적어도 한가지는 알수 있다. 바로 어둠을 사랑하는 사람들을 속이기 위함이다.

사탄이 언젠가는 한 천사에 의해 천년동안 감금당할것이라는 요한계시록의 기록을 살펴볼 때, 이 같은 사실은 더욱 확증된다. 사탄이 감금당한 리유는 무엇인가? 그가 ≪다시는 만국을 미혹하지 못하게≫(계 20:3) 하기 위함이다. 그 천년동안, 예수님은 예루살렘에서 직접 이 세상을 다스리실것이다.

하지만 그 천년이 지난후, 사탄은 잠깐 놓이게 되며 그 결과, 그는 ≪나와서 땅의 사방 백성 곧 곡과 마곡을 미혹할것이다≫(계 20:8).

하나님께서 사탄이 그 때 사람을 미혹하는것을 원하시지 않았다면, 왜 그분은 사탄을 놓아주셨을까? 특히 원래 하나님께서는 사탄이 ≪다시는 만국을 미혹하지 못하게≫ 그를 감금하신 사실에 비추어보면 말이다.

물론, 하나님은 사탄이 사람을 미혹하지 않기를 바라실것이다. 하지만 하나님은 사탄이 그분의 말씀을 믿지 않는 사람들밖에 미혹하지 못한다는것을 아신다. 사탄은 오직 진리를 거부하는 사람들밖에 미혹하지 못하며 바로 그 리유때문에 하나님은 그들이 지금 그리고 나중에 역사하도록 놔두신다. 사탄이 사람을 미혹하면, 그들의 마음 상태가 명백해지므로 그 다음에 하나님께서 ≪가라지속의 곡식≫을 뽑으실수 있기때문이다(마 13:24-30을 보라).

이것은 정확히 사탄이 천년의 끝에 풀려날때 일어날 일이다. 그는 어둠을 사랑하는 사람들을 미혹하여 그들의 군대를 모아 예루살렘을 포위하여 그리스도의 통치를 뒤엎으려고 시도할것이다. 하나님은 누가 그분을 사랑하고 누가 그분을 미워하는지를 아시므로 ≪하늘에서 불을≫ 내려보내 ≪그들을 태워버릴것이다≫(계 20:9). 사탄은 지금과 마찬가지로 하나님의 목적을 위해 사용될것이다. 그러므로 우리가 ≪지역적인 악령들을 무너뜨릴수 있다≫고 생각하는것은 어리석은 짓이다. 하나님께서 그들이 역사하게 허락하시는것은 그분 자신의 목적을 위해서이다.

성경적인 전도(Biblical Evangelism)

예수님과 신약 성경의 사도들 중 아무도 이런 령적 전쟁을 하지 않았다는것이 명백한 사실임에도 불구하고 일부 사람들은 그것이 오늘날 효과적인 전도를 하는 관건이라고 주장한다. 우리는 예수님, 베드로, 요한, 스데반, 빌립, 또는 바울이 그들이 복음을 전파했던 곳에서 ≪령적인 요새를 무너뜨렸다≫거나 ≪강한 자를 결박하였다≫는 기록을 찾을수 없다. 오히려, 우리는 그들이 성령님의 인도하심을 따르면서 하나님께서 그들이 복음을 전파하기를 원하시는 곳을 찾았음을 발견할수 있다. 우리는 그들이 사람들에게 단순한 복음-회개하고 그리스도를 믿으라는-을 전했으며 놀라운 결과를 얻었음을 발견할수 있다. 그리고 그들이 복음을 거부했던 사람들에게 복음을 전했을 때, ≪사탄이 그 사람들의 마음을 계속하여 혼미하게 하지 않게끔 령적 전쟁을 하였다≫는 기록은 찾을수 없었다. 오히려, 예수님은 그들에게 ≪발의 먼지를 떨어버리고≫ 다른 성으로 가라고 명령하셨음을 볼수 있다(마 10:14; 행 13:5을 보라).

교회 력사상 수천 번의 큰 부흥에서 ≪령적 전쟁≫을 했다는 언급이 없음에도 불구하고 놀랍게도 어떤 사람들은 성공적인 전도의 전제 조건이 ≪령적 요새를 무너뜨리는것≫과 ≪강한 자를 결박하는것≫이라고 주장한다.

≪하지만 우리의 기술은 효과가 있다! ≫라고 어떤 사람들은 말할것이다. ≪우리가 이런 령적 전쟁을 하기 시작해서부터 그 어느 때보다 많은 사람들이 구원받고 있다.≫

그것이 사실이라면, 나는 그 리유가 그와 동시에, 더 많은 령적 기도와 전도가 있었기때문이거나 한 그룹의 사람들이 갑자기 복음에 더 수용적이 되였기때문이라고 생각한다.

만일 한 전도자가 당신에게 ≪오늘 밤, 나는 부흥 집회에서 설교하기전에, 바나나 세개를 먹었습니다. 그리고 내가 설교하자 16명이 구원받았습니다! 나는 마침내 효과적인 전도의 비밀을 발견했습니다! 지금부터, 나는 설교전에 반드시 바나나 세개를 먹을것입니다!≫라고 말했다면, 당신은 무슨 말을 해주겠는가?

당신은 그 전도자에게 당연히 이렇게 말할것이다. ≪당신이 먹은 세개의 바나나와 구원받은 16명 사이에는 아무런 관계가 없습니다. 당신이 성공할수 있었던 리유는 당신이 복음을 전했으며 16명의 복음에 수용적인 사람들이 복음을 듣고 있었기때문입니다.≫

하나님은 그분의 말씀을 지키신다. 하나님께서 약속하셨고 누군가가 그 약속의 조건을 충족시킨다면, 하나님은 그 사람이 비성경적인 일을 하고 있을찌라도 그 약속만은 지키실것이다.

이것은 오늘날의 령적 전쟁의 실천에 있어서도 마찬가지이다. 당신이 전도지를 전달하고 도시의 ≪강한 자를 결박한다면≫, 일정 비률의 사람들이 구원받을것이다. 그리고 당신이 강한 자를 결박하지 않고 전도지만 전달해도, 같은 비률의 사람들이 구원받을것이다.

령적 추수를 위한 성경적인 기도 방법(How to Pray Scripturally for a Spiritual Harvest)

우리는 구원받지 못한 사람들을 위해 어떻게 기도해야 하는가? 첫째, 우리는 신약 성경에 우리가 하나님께 사람을 구원해주시기를 기도해야 한다는 가르침이 없으며 초기 그리스도인들이 그렇게 기도했다는 기록도 없다는것을 리해해야 한다. 왜냐하면, 하나님의 관점에서 보았을 때, 그분은 전 세계 모든 사람을 구원하시는데 필요한 일을 이미 하셨기때문이다. 그분은 십자가에서 그분의 아들을 내여주어 죽게 하실 정도로 그들이 구원받기를 바라셨다.

그런데 왜 아직까지 모든 사람이 구원받지 못했을까? 그것은 모든 사람이 다 복음을 믿은것이 아니기때문이다. 그럼, 왜 그들은 복음을 믿지 않았을까? 거기에는 두가지 리유가 있다: (1) 그들이 아직 복음을 들어본 적이 없거나, 또는 (2) 그들은 복음을 들어 보았으나 거부했다.

바로 그 리유때문에, 구원받지 못한 사람들을 위한 성경적인 기도 방법은 그들에게 복음을 들을 기회가 있게 해달라고 기도하는것이다. 례를 들어, 예수님은 ≪추수할것은 많되 일꾼이 적으니 그러므로 추수하는 주인에게 청하여 추수할 일꾼들을 보내 주소서 하라≫(눅 10:2, 강조 추가)라고 우리에게 말씀하셨다. 사람들이 복음을 듣고 구원받게 하기 위해서는, 누군가가 그들에게 복음을 전해야만 한다. 바로 그때문에 우리는 그들에게 사람을 보내달라고 하나님께 기도해야 한다.

초대 교회는 령적 추수에 관해 이렇게 기도하였다. ≪주여 이제도 그들의 위협함을 굽어보시옵고 또 종들로 하여금 담대히 하나님의 말씀을 전하게 하여 주시오며 손을 내밀어 병을 낫게 하시옵고 표적과 기사가 거룩한 종 예수의 이름으로 이루어지게 하옵소서.≫(행 4:29-30, 강조 추가).

그들은 (1) 담대하게 복음을 전할 기회를 간구했거나 (2) 복음을 전할 기회를 가졌을 때 복음을 전할수 있는 담대함을 구했다. 그들은 또한 하나님께서 치유, 표적과 기적을 통해 복음을 확증해주시기를 바랐다. 이것은 성경적인 기도이며 그 기도의 목적은 사람들에게 복음을 들을 기회를 주는것임을 주목하라. 하나님은 그들의 기도를 응답하셨다: ≪빌기를 다하매 모인 곳이 진동하더니 무리가 다 성령이 충만하여 담대히 하나님의 말씀을 전하니라≫(행 4:31).

바울은 그리스도인들이 령적 추수에 관해 기도하는것에 대해 어떻게 생각했을까? 그는 사람들이 하나님께서 더 많은 사람을 구원해주시기를 간구해야 한다고 가르쳤는가? 아니, 그가 한 말을 읽어보자.

끝으로 형제들아 너희는 우리를 위하여 기도하기를 주의 말씀이 너희 가운데서와 같이 퍼져 나가 영광스럽게 되고(살후 3:1, 강조 추가).

또 나를 위하여 구할것은 내게 말씀을 주사 나로 입을 열어 복음의 비밀을 담대히 알리게 하옵소서 할것이니 이 일을 위하여 내가 쇠사슬에 매인 사신이 된것은 나로 이 일에 당연히 할 말을 담대히 하게 하려 하심이라(엡 6:19-20, 강조 추가).

사람들이 현재 구원받았는지 아닌지는 하나님보다 그들 자신한테 더 달려있다. 그러므로 우리는 사람들이 복음을 들을수 있게 하는것과 하나님께서 우리가 복음을 담대히 선포할수 있도록 도와주시기를 간구해야 한다. 하나님은 우리의 기도에 응답하신다. 하지만 그렇다고 해서 모든 사람이 다 구원받을것을 보장하시지는 않는다. 왜냐하면, 하나님은 그들에게 자신만의 선택을 할수 있는 권리를 주셨기때문이다. 그들의 구원은 복음에 대한 그들의 반응에 달려있다.

신화 7: ≪그리스도인이 죄를 범하면, 마귀가 그에게 들어와 그와 함께 거하게 된다.≫(Myth #7: When a Christian sins, he opens the door for a demon to come and live in him.)

그리스도인이 죄를 범하면, 악령의 유혹에 넘어갔기때문에 그럴수도 있다. 그러나 악령의 제안에 굴복한다는것이 악령이 신자안에 들어올수 있다는것을 의미하지는 않는다. 우리가 그리스도인으로서 죄를 지으면 그분께 불순종한것이므로 하나님과의 교제를 파괴하게 되며(요일 1:5-6을 보라) 죄책감을 느끼게 된다. 그러나 우리는 여전히 하나님의 자녀로서 그분과의 관계가 깨지지 않았다.

만일 우리가 우리 죄를 자백하면 ≪그는 미쁘시고 의로우사 우리 죄를 사하시며 우리를 모든 불의에서 깨끗하게 하실것이다≫(요일 1:9). 그런 다음, 우리와 그분과의 교제도 회복될것이다. 요한은 우리가 우리안에 내주하는 마귀로부터 깨끗함을 받아야 한다고 말하지 않았음을 주목하라.

모든 그리스도인들은 날마다 세상, 육체, 마귀부터 오는 유혹을 대면해야 한다. 바울은 우리가 참으로 다양한 악의 령들을 상대해야 한다고 썼다(엡 6:12을 보라). 따라서, 모든 신자들은 어느정도 마귀의 령의 교란을 받는다. 그것은 정상이며 하나님의 말씀에 대한 믿음으로 마귀를 대적하는것은 우리의 책임이다(벧전 5:8-9을 보라). 우리가 하나님의 말씀을 믿고 그대로 행하는것이 곧 마귀를 대적하는것이다.

례를 들어, 사탄이 우리에게 우울한 생각을 가져다 주면, 우리는 우울함을 없애주는 성경 말씀을 생각하며 ≪항상 기뻐하라≫(살전 5:16)는 말씀과 ≪범사에 감사하라≫(살전 5:18)는 말씀에 순종하여야 할것이다. 하나님의 말씀에 따라 행동하고 하나님의 생각으로 사탄의 생각을 대체하는것은 우리의 책임이다.

우리는 자유 의지를 가진 사람으로서 자신이 원하는 대로 생각할수 있다는 점을 반드시 인식해야 한다. 만일 신자가 계속하여 악령의 제안을 경청하고 따르기를 선택한다면, 그는 잘못된 생각의 억압을 받아 그것에 더 수용적이고 더 좌우되도록 자신의 마음을 열어놓게 된다. 그가 더 많이 굴복할수록 그는 잘못된 생각으로 인해 더 많은 괴롭힘을 당할것이다. 이런 상황은 그리스도인에게는 매우 드물지만, 발생할수도 있다. 그러나 그렇다 하더라도, 괴롭힘을 당하고 있는 그리스도인이 자유함을 누리기를 원한다면, 하나님의 말씀을 생각하고 순종하여 마귀를 대적하려는 결정만 내리면 된다.

그러나 그리스도인이 귀신들릴수 있을까? 오직 그가 억압을 받지 않고 마음속으로부터 의지적으로 그리스도를 거부하고 그분으로부터 완전히 등을 돌리려는 결정을 했을 때에 그럴수 있다. 그렇게 되면, 그는 더 이상 그리스도인이 아니므로[5] 만일 그가 그를 억압하는 악령에게 더 많이 굴복한다면 귀신들릴 가능성이 있다. 그러나 그것은 한 사람이 죄를 지으면 마귀가 그에게 들어와 그와 함께 거하게 된다는 주장과는 거리가 멀다 .

신약 성경에는 귀신 들린 그리스도인에 대한 례가 단 하나도 없으며 귀신 들릴 위험한 가능성에 대해 그리스도인들을 경고한 적도 없으며 동료 그리스도인에게 들린 귀신을 쫓안해는 방법에 대한 가르침도 없다.

진실은, 그리스도인으로서, 우리는 귀신을 쫓아낼 필요가 없다 – 우리에게 필요한것은 하나님의 말씀으로 우리의 마음을 새롭게 하는것이다. 그것이야말로 성경적이다. 바울은 이렇게 썼다.

너희는 이 세대를 본받지 말고 오직 마음을 새롭게 함으로 변화를 받아 하나님의 선하시고 기뻐하시고 온전하신 뜻이 무엇인지 분별하도록 하라(롬 12:2).

우리의 마음이 일단 낡은 사고방식을 씻어버리고 하나님의 말씀의 진리로 새롭게 되면, 우리는 죄의 습관을 이기고 일관성 있게 그리스도를 닮은 삶을 살수 있다. 진리는 우리를 자유하게 하는것이다(요 8:32). 우리는 모든 귀신을 쫓아 내서가 아니라 우리의 마음을 새롭게 함으로 변화를 받는다.

그럼 왜 그토록 많은 그리스도인들이 자기에게 들린 귀신을 쫓아낸 적이 있다고 증언하는가? 한가지 가능성은 그들은 단지 그들에게 들린 귀신을 쫓아냈다고 환상했을수 있다. 많은 그리스도인들은 속기 쉬우며 하나님의 말씀에 대한 리해가 부족하여 심리적으로 사람들을 조종하여 자신이 귀신 들렸다는 생각을 하게 하는 ≪구원의 사역자≫들의 먹이로 전락할수 있다. 사람들은 일단 자신이 귀신 들렸다는 확신이 들면 자연스럽게 귀신을 쫓아낼수 있다고 자신하는 사람들과 협조하게 된다.

또 다른 가능성은 자신에게서 귀신을 쫓아냈다는 사람들은 자신을 그리스도인이라고 여길찌라도, 그 당시 그리스도안의 진정한 신자가 아니었을수 있다. 성경의 복음과는 대조적인 현대의 복음은 많은 사람들로 하여금 자신이 그리스도인이라는 생각이 들도록 속이고 있다. 그들은 비그리스도인들과 구별되지 않으며 예수님은 그들의 주님이 아니시다. 성경을 보면, 사람이 복음을 믿고 거듭나면, 그들에게 붙었던 귀신들은 자동으로 나가게 된다(행 8:5-7을 보라). 성령님이 내주하시고 사람에게는 귀신이 들릴수 없으며 성령님은 모든 거듭난 사람안에 내주하신다.

신화 8: ≪한 도시의 력사에 대한 공부를 통해, 우리는 그 도시가 어떤 악령의 지배를 받고 있는지를 알수 있으므로 령적 전쟁과 궁극적인 복음 전파에 더 효과적일수 있다.≫(Myth 8: Through studying the history of a city, we can determine which evil spirits are dominating it, and thus be more effective in spiritual warfare and ultimately in evangelization.)

이 신화는 몇가지 성경적 근거가 없는 주장에 기반을 둔다. 한가지 주장은 지역적인 악령은 한 지역에 오래동안 머문다는것이다. 즉 수백년전에 그곳을 통치했던 악령은 지금도 여전히 그곳에 있다는것이다. 따라서, 만일 한 도시가 탐욕스러운 사람들에 의해 세워졌다면, 우리는 그 도시가 오늘날에도 탐욕의 악령의 지배를 받는다고 결론 내릴수 있다. 만일 한 도시가전에 오래된 인디언 마을이였다면, 우리는 오늘날 그 도시를 지배하는것은 샤머니즘과 마법이라는 결론을 내릴수 있다. 이와 같은 방법으로 추론할수 있다.

하지만 수백년전에 그곳에 있던 악의 세력이 오늘날에도 그곳에 있다는것이 사실일까? 아마도, 하지만 반드시 그런것은 아니다.

우리가 이전에 다니엘서 10장에서 살펴보았던 이야기를 생각해보자. 미가엘의 도움을 받아 ≪바사의 군주≫와 싸웠던 무명의 천사는 다니엘에게 ≪이제 내가 돌아가서 바사 군주와 싸우려니와 내가 나간후에는 헬라의 군주가 이를것이라≫라고 말했다(단 10:20; 강조 추가). 력사는 알렉산더 대왕의 그리스가 바사 제국을 정복했음을 우리에게 알려준다. 그러나 이 무명의 천사는 그것에 대응한 절박한 령적 령역의 변화-≪헬라의 군주≫가 오고 있었음을 알고 있었다.

헬라의 군주가 왔을 때, 바사의 군주가 바사 제국의 령적 령역을 통치했던것처럼 그리스 제국의 령적 령역을 통치했을까? 그것은 합리적인 결론인 듯 보인다. 그리고 만일 그렇다면, 그리스 제국이 실질적으로 바사 제국의 령토를 차지했으므로 일부 높은 계층의 악령들도 지리적인 위치를 변경했을것이다. 이 땅에 정치적 변화가 있을 때, 어둠의 나라에서도 변화가 있을 가능성이 있다. 그러나 실제로, 하나님께서 우리에게 그것을 계시하시지 않는 한, 우리는 그것을 알수 없다.

어쨌든, 어느 악령이 어느 지역을 통치하는지는 큰 차이가 없다. 우리가전에 증명했던 바와 같이, ≪령적 전쟁≫을 통해 우리가 그것에 대해 할수 있는것이 아무것도 없기때문이다.

악령에 대한 지나친 분류(Over-Categorizing Evil Spirits)

또한, 특정 죄를 짓게 하는 특정 악령이 있다고 생각하는것은 우리만의 가정이다. ≪탐욕의 령≫, ≪욕망의 령≫, ≪종교의 령≫ 등이 있다는 관점은 성경적인 근거가 없으며 어둠의 나라를 통치하는 높은 계층의 악령들에게는 이런 종류가 존재하지 않는다.

사복음서를 자세히 공부해본 적이 없는 사람들에게는 예수님께서 세 종류의 특정 귀신만 쫓안해셨다는 사실은 놀라울것이다. 예수님은 ≪말 못하게 하는 귀신≫(눅 11:14)에 대해 한번 언급하셨고, ≪말 못하고 못 듣는 귀신≫(막 9:25)에 대해서도 한번 언급하셨고, ≪더러운 귀신≫에 관해 한번 이상 언급하셨는데 그것은 그분께서 쫓안해신 모든 귀신을 포함하는데 심지어 ≪말 못하고 못 듣는 귀신≫도 포함한다(막 9:25을 보라).

≪말 못하고 못 듣는 귀신≫이 사람을 말 못하고 못 듣게 하는 외에 다른 무언가도 할수 있지 않을까? 당연히 할수 있다. 왜냐하면, 그 귀신은 마가복음 9장에서 한 아이가 심한 경련을 일으키게 하기도 했기때문이다. 따라서, ≪말 못하고 못 듣는 귀신≫은 특정 종류의 악령을 가리킨것이 아니라 그 귀신이 어떻게 특정 사람을 해쳤는지를 가리킨것이다. 우리 중 일부는 성경의 계시를 벗어나, 귀신에 대해 ≪너무 지나치게 분류≫하고 있다.

전체 구약 성경에서, 이름을 갖고 있고 특정 악령으로 간주할수 있는것은 아마도 ≪거짓말하는 령≫(왕상 22:22-23), ≪어지러운 령≫(사 19:14), 그리고 ≪음란한 령≫(호 4:12, 5:4)일것이다. 첫번째와 두번째 령에 관해서, 모든 악령은 당연히 ≪거짓말하는 령≫, ≪어지러운 령≫으로 볼수 있다. 세번째 ≪음란한 령≫은 반드시 특정 악령을 가리키는것일 필요가 없다. 그것은 그저 일반적인 태도를 나타낼 뿐이다.[6]

사도행전 전체에서 특정 악령에 관한 언급은 16장 16절에서 유일하게 한번 나오는데, ≪점치는≫ 귀신 들린 여종에 관한 이야기이다. 그리고 모든 서신서에서 특정 종류의 악령으로 언급된것은 ≪미혹하는 령≫(딤전 4:1)인데 그것 또한 모든 악령에 대한 설명이 될수 있다.

특정 종류의 귀신에 대한 성경의 언급에 비추어 보았을 때, 사람에게 붙어있거나 도시를 지배하는 수백가지 종류의 귀신을 포함한 현대 목록을 읽을수 있다는것은 참으로 놀라운 일이다.

우리는 죄의 종류에 따라 높은 계층의 악령들을 분류할수 있다고 가정하지 말아야 한다. ≪그 도시에 많은 도박꾼이 있는것으로 보아 도박의 령이 그곳을 통치하는것이 틀림없다.≫라고 말하는것은 가설일 뿐이다.

흡연의 령?(Smoking Spirits?)

누군가가 ≪그 도시에 많은 사람들이 담배를 피우는것으로 보아 그곳에는 흡연의 령들이 많이 있는것이 틀림없다≫라고 말하는것이 얼마나 어리석게 보일지 생각해보라. 그 도시들이 생기기전에 ≪흡연의 령들≫은 무엇을 하고 있었으며 어디에 있었을까? 사람들이 담배를 피우기 시작하기전에 그들은 무엇을 하였을까? 지금 흡연하는 사람들이 줄어들고 있는 리유가 ≪흡연 마귀≫들이 죽어가거나 새로운 지역으로 옮겼기때문일까?

당신은 우리가 ≪그 도시는 음란의 령의 지배를 받기때문에 성매매가 많이 일어나고 있다≫라고 말하는것이 얼마나 어리석은지를 알만한가? 진실은 사람들이 그리스도를 섬기지 않는 곳마다 어둠의 나라가 존재한다는것이다. 많은 악령들은 어둠의 령역에 있는 사람들이 죄를 짓고 계속하여 하나님께 반역하도록 유혹한다. 그 악령들은 죄의 모든 령역에서 사람들을 유혹하며 어떤 곳에서 사람들은 다른 죄보다 한 죄에 더 많이 굴복하게 된다. 그들의 유일한 희망은 우리가 선포하도록 부르심을 받은 복음이다.

특정 종류의 악령들이 특정 죄를 짓게 하고 특정 지역을 통치한다 하더라도, 그것이 우리에게는 아무런 도움도 되지 않는다. 왜냐하면, 우리가 그것을 쫓안해기 위해 할수 있는것은 아무것도 없기때문이다. 우리의 책임은 미혹당한 사람들을 위해 (성경적인 방식으로)기도하고 그들에게 복음을 전하는 일이다.

특정 도시를 지배하는 가장 큰 죄를 알안해는것의 유일한 좋은 점은 우리가 그곳에 사는 구원받지 못한 사람들에게 복음을 전할때 그들로 하여금 하나님 앞에서 죄책감을 느끼게 하는 죄의 이름을 구체적으로 말할수 있음으로 하여 그들의 마음을 찌르는 메시지를 전파할수 있다는것이다. 하지만 우리가 그것을 결정하기 위해 도시의 력사까지 연구할 필요는 없다. 우리는 단지 그곳을 잠깐 방문하여 보고 듣는것을 통하여 그곳에 가장 창궐한 죄가 무엇인지를 곧 알아낼수 있다.

마지막으로, 신약 성경에서 령적 전쟁 또는 복음화의 준비수단으로 ≪령적 지도≫를 그린 사람은 아무도 없었다. 서신서에서 그렇게 해야 한다고 가르친 적도 없다. 신약 성경에서, 사도들은 그들이 어느 곳에서 복음을 전파해야 할지에 관해 성령님의 인도하심을 따랐으며 충성을 다하여 복음을 선포하고 사람들의 회개를 촉구하였으며 주님께서 잇따라 행하신 표적을 통하여 복음을 증거하였는데 그들의 방법은 매우 효과적이였다.

신화 9: 어떤 그리스도인들은 세대의 저주 또는 사탄의 저주에서 풀려나야 한다≫(Myth 9: Some Christians need to be set free from generational or satanic curses.)

≪세대의 저주≫의 개념은 본질적으로 같은것을 말하고 있는 구약 성경의 네개의 구절에서 파생되었다. 그들은 출애굽기 20:5; 34:7; 민수기 14:8과 신명기 5:9이다. 먼저 민수기 14:8을 살펴보자.

여호와는 노하기를 더디하시고 인자가 많아 죄악과 허물을 사하시나 형벌 받을 자는 결단코 사하지 아니하시고 아버지의 죄악을 자식에게 갚아 삼사대까지 이르게 하리라 하셨나이다(강조 추가).

우리는 이 성경 말씀을 어떻게 해석해야 할까? 그것은 한 사람이 그의 부모, 조부모, 증조 부모, 또는 증증 조부모의 죄로 말미암아 하나님의 저주 또는 형벌을 받아야 한다는것을 의미할까? 우리는 하나님께서 한 사람이 예수님을 믿을 때 그가 지은 죄를 용서해주시지만, 그의 증조 부모가 지은 죄에 대한 형벌은 내리신다고 믿을것인가?

당연히 아니다. 그렇지 않으면, 하나님은 심하게 불공평하고 위선적이다는 비난을 정당하게 받게 되기때문이다. 그분 자신은 한 사람이 부모의 죄때문에 형벌을 받는것은 도덕적으로 잘못된것이라고 주장하셨다.

그런데 너희는[이스라엘] 이르기를 아들이 어찌 아버지의 죄를 담당하지 아니하겠느냐 하는도다 [하나님의 대답:]아들이 정의와 공의를 행하며 내 모든 율례를 지켜 행하였으면 그는 반드시 살려니와 범죄하는 그 령혼은 죽을지라 아들은 아버지의 죄악을 담당하지 아니할것이요 아버지는 아들의 죄악을 담당하지 아니하리니 의인의 공의도 자기에게로 돌아가고 악인의 악도 자기에게로 돌아가리라(겔 18:19-20, 강조 추가).

또한, 모세의 률법에 따라, 하나님은 아버지 또는 아들이 대방의 죄를 담당하지 말아야 한다고 명령하셨다.

아버지는 그 자식들로 말미암아 죽임을 당하지 않을것이요 자식들은 그 아버지로 말미암아 죽임을 당하지 않을것이니 각 사람은 자기 죄로 말미암아 죽임을 당할것이니라(신 24:16).

사랑과 정의의 하나님이 조상의 죄때문에 한 사람을 저주하시거나 처벌하실 가능성은 없다.[7] 그럼 ≪형벌 받을 자는 결단코 사하지 아니하시고 아버지의 죄악을 자식에게 갚아 삼사대까지 이르게 하리라≫라는 하나님의 말씀은 무슨 뜻일까?

그것은 오직 하나님께서 사람들이 그들의 자손에게 죄인의 본을 보인것에 대한 책임을 물으시며, 그들은 그들의 자손이 그들의 영향때문에 지은 죄에 대해 부분적으로 책임을 져야 한다는것을 의미할수 있다. 하나님은 그들의 악한 영향때문에 증증 자손이 지은 죄에 대해 그들에게 부분적으로 책임을 물으신다! 거룩하신 하나님은 이러하시며 아무도 그분이 불공정하다고 말할수 없다.

이 말씀에서 하나님은 ≪아버지의 죄악을 자식에게 갚으시겠다≫고 하셨음을 주목하라. 하나님께서 벌하시는것은 아버지의 죄악이다.

따라서, ≪세대의 저주≫에 대한 주장은 미신이며, 하나님을 불의하게 보이게 하는 나쁜 생각이다.

사탄의 저주?(Satanic Curses?)

하지만 ≪사탄의 저주≫는 어떠한가?

첫째, 전체 성경은 사탄이 사람을 저주할수 있다는 능력을 암시한 적이 없으며 그렇게 했다는 예도 없다. 확실히 우리는 성경에서 사탄이 사람을 괴롭힌 례를 찾을수 있지만, 가족을 저주하여 그들과 그들의후손들에게 지속적인 불운을 가져다주었다는 사례는 찾을수 없었다.

모든 그리스도인은 자신의 삶속에서 사탄과 악령의 괴롭힘을 (제한적으로) 받는다. 그러나 그렇다고 하여 그것은 우리가 우리의 부모로부터 우리에게 전해진 ≪사탄의 저주≫를 누군가에 의해 끊을 필요가 있다는것은 의미하지 않는다. 우리가 해야 할 일은 성경의 말씀대로 하나님의 말씀 우에 굳게 서서 믿음으로 마귀를 대적하는것이다(벧전 5:8-9을 보라).

성경에서 하나님은 축복하고 저주하는 힘을 가지신 분이다(창 3:17; 4:11; 5:29; 8:21; 12:3; 민 23:8; 신 11:26; 28:20; 29:27; 30:7; 대하 34:24; 시 37:22; 잠 3:33; 22:14; 애 3:65; 말 2:2; 4:6을 보라). 다른 사람들은 자신의 입으로 우리를 저주 할수 있지만, 그 저주는 우리를 해칠 힘이 없다.

까닭 없는 저주는 참새가 떠도는것과 제비가 날아가는것 같이 이루어지지 아니하느니라(잠 26:2).

발람은 이스라엘 백성을 저주하도록 발락에게 고용되였지만, 그는 정확한 말을 했다. ≪하나님이 저주하지 않으신 자를 내가 어찌 저주하며 여호와께서 꾸짖지 않으신 자를 내가 어찌 꾸짖으랴≫(민 23:8).

어떤 그리스도인들은 ≪내가 진실로 너희에게 이르노니 누구든지 이 산더러 ˂들리어 바다에 던져지라˃ 하며 그 말하는것이 이루어질 줄 믿고 마음에 의심하지 아니하면 그대로 되리라≫는 마가복음 11:23의 예수님의 말씀때문에 다른 사람의 저주를 받을까 봐 두려워하고 있다.

그러나 단지 말하는것은 아무런 힘도 없으며 마음에서부터 믿는 말을 하는것이 힘이 있음을 주목하라. 믿음은 바라는것들의 실상이기때문에(히 11:1), 한 사람이 다른 사람에 대한 그의 저주가 실제로 그 사람에게 해를 입힐수 있다는 믿음을 가질수 없다. 그리고 믿음은 하나님의 말씀을 듣는데서 난다(롬 10:17). 한 사람이 다른 사람에 대한 그의 저주가 그 사람에게 불행을 가져오기를 희망할수는 있지만, 그것을 믿을수는 없다. 왜냐하면, 하나님은 사람을 저주하는것에 대해 믿을수 있는 약속을 주시지 않았기때문이다.

유일하게 례외적인것은 하나님께서 한 사람에게 ≪믿음의 은사≫와 ≪예언의 은사≫(아홉가지 성령의 은사 중 두가지)를 주셨고, 그 은사들이 축복 또는 저주의 방식으로 말해질때이다. 우리는 하나님께서 일부 구약 인물의 삶속에서 가끔 이렇게 하셨음을 볼수 있다(창 27:27-29, 38-41; 49:1-27;수6:26, 왕상 16:34; 삿 9:7-20, 57; 왕하 2:23-24을 보라). 심지어 그런 경우에서도, 축복 또는 저주가 사람이 아닌 하나님께로부터 난것이며 따라서 한 사람이 다른 사람을 ≪저주≫할수 있다는것은 미신일 뿐이다. 이때문에 예수님은 우리가 ≪사람들이 우리에게 퍼부은 저주를 깨라≫고 가르치신것이 아니라 ≪우리를 저주하는 사람들을 축복하라≫고 가르치셨다. 우리는 어떤 사람의 저주도 두려워할 필요가 없다. 누군가의 저주를 두려워한다는것은 하나님에 대한 믿음의 부족을 나타내는것이다. 유감스럽게도, 나는 종종 하나님의 능력보다 사탄의 능력을 더 신뢰하는 목사들을 볼수 있다. 비록 내가 매달 다른 나라로 다니면서 사탄의 나라를 파괴하는 많은 일들을 하고 있지만, 나는 사탄을 조금도 두려워하지 않으며 나에게 저주가 내려질까 봐 두려워하지 않는다. 내가 두려워할 리유가 없다.

주술의 저주?(Occult Curses?)

우리가 과거에 주술에 개입했다고 해서 우리에게 사탄의 저주가 내려질까?

우리는 우리가 거듭났으며 사탄의 권세와 어둠의 나라에서 벗어났다는것을 잊지 말아야 한다(행 26:18; 골 1:13을 보라). 우리가 사탄에게 굴복하지 않는 한, 사탄은 더 이상 우리를 지배할수 없다. 비록 성경은 에베소 그리스도인들이 회심하기전에 마술을 행하는데 깊이 관여되였다고는 기록 했지만(행 19:18-19을 보라), 그들이 거듭난후, 바울이 그들이 받은 ≪사탄 의 저주≫를 풀었다거나 사탄의 권세를 결박하였다는 기록은 없다. 그 리유는 그들이 예수님을 믿은 순간부터 자동적으로 사탄의 통치에서 벗어났기때문이다.

또한, 바울이 에베소 그리스도인들에게 쓴 서신에는, 사람들을 세대 또는 사탄의 저주에서 풀어주는것에 관한 가르침은 아무것도 없었다. 그는 단지 그들이 ≪마귀에게 틈을 주지 말고≫(엡 4:27), ≪하나님의 전신 갑주를 입고 마귀의 간계를 능히 대적할수 있기를≫(엡 6:11) 부탁하였다. 그것은 모든 그리스도인의 책임이다.

하지만 왜 어떤 경우에 누군가에 의해 ≪세대의 저주≫ 또는 ≪사탄의 저주≫에서 벗어난 그리스도인들은 분명한 도움을 경험하게 될까? 도움이 필요했던 사람은 ≪저주≫가 일단 풀리면 마귀가 도망갈것이라는 믿음을 가졌을 가능성이 있다. 마귀를 쫓아낼수 있는것은 믿음이며 모든 그리스도인은 그들이 마귀를 대적할때 마귀가 도망한다는것을 믿어야 한다. 그러나 사탄을 쫓안해기 위해 ≪마귀 전문가≫를 청할 필요가 없다.

마지막으로, 성경은 ≪그리스도께서 우리를 위하여 저주를 받은바 되사 률법의 저주에서 우리를 속량하셨다≫(갈 3:13, 강조 추가)고 우리에게 알려준다. 우리는 모두 죄를 범했기때문에 전에는 하나님의 저주 아래에 있었지만, 예수님께서 우리의 형벌을 담당하심으로써 우리는 저주에서 풀려났다. 하나님을 찬양하라! 더 이상 저주하지 말라. 우리는 지금 ≪그리스도안에서 하늘에 속한 모든 신령한 복을 받는≫(엡 1:3) 축복을 받았으므로 기뻐할수 있다.

성경적인 령적 전쟁(Scriptural Spiritual Warfare)

지금까지 우리는 많은 령적 전쟁에 관한 현대 신화를 제시했다. 하지만 성경적인 령적 전쟁은 과연 존재할까? 그렇다, 그리고 지금 우리는 그것에 대해 살펴볼것이다.

아마도 우리가 령적 전쟁에 대해 알아야 할 첫번째것은 그것이 우리 그리스도인들의 삶의 초점이 되여서는 안 된다는것이다. 우리는 우리가 점점 그리스도를 닮아감에 따라 그리스도께 초점을 맞춰야 하며 그분을 따르고 그분께 순종하여야 한다. 신약 성경은 령적 전쟁에 대해 아주 작은 비률로 언급하였는데 그것은 령적 전쟁이 그리스도인의 삶에 있어서 중요치 않음을 나타낸다.

우리가 령적 전쟁에 대해 알아야 할 두번째것은 성경은 우리가 알아야 할것에 대해서는 알려준다는것이다. 우리는 ≪사탄에 대해 깊이 알기 위해≫ 특별한 통찰력(또는 특별한 분별력을 가졌다고 주장하는 설교자)이 필요하지 않다. 성경적인 령적 전쟁은 단순하다. 사탄의 계획은 성경에 분명하게 드러났다. 우리의 책임도 똑바르게 설명되여 있다. 당신이 하나님의 말씀을 알고 믿기만 하면, 령적 싸움에서 이기는것은 보장된다.

태초로 돌아가 보자(Back to the Beginning)

우리가 처음으로 마귀에게 소개되였던 창세기로 돌아가 보자. 창세기 처음 몇 장에서, 사탄은 뱀의 모습으로 등장한다. 이 뱀이 마귀라는것에 의심이 든다면 요한계시록 20:2은 그것을 제거해 줄것이다. ≪용을 잡으니 곧 옛 뱀이요 마귀요 사탄이라≫(강조 추가).

창세기 3:1은 ≪뱀은 여호와 하나님이 지으신 들짐승 중에 가장 간교하다≫고 우리에게 알려준다. 당신은 하나님이 지으신 들짐승들이 생존을 위해 경쟁하고 먹이에 접근하는 모습을 보면 사탄이 얼마나 교활한지가 느껴질것이다. 반면에, 사탄은 하나님처럼 전지하지 않음으로 우리는 사탄을 대적함에 있어서 우리가 지적인 렬세에 처해있다고 가정하지 말아야 한다. 예수님은 우리가 ≪같이 지혜롭기를≫(마 10:16, 강조 추가) 바라셨다. 바울은 사탄의 계책을 알지 못하는 바가 아니라고 주장했으며(고후 2:11을 보라), 우리는 ≪그리스도의 마음≫을 가졌다고 했다(고전 2:16).

사탄이 처음으로 기록된 공격을 시작한것은 하와에게 하나님이 무슨 말씀을 하셨는지를 묻는것으로부터 시작된다. 그녀의 대답은 사탄이 그녀로 하여금 하나님께 불순종하게끔 속일수 있는 기회가 있었음을 드러내게 된다. 사탄은 하나님의 말씀을 믿고 순종하는 사람들을 속일 방법이 없다. 이때문에 그의 전체 전략은 사람들의 마음에 하나님의 말씀을 부인하는 생각이 오락가락하게 만드는것이다.

사탄은 그녀에게 ≪하나님이 참으로 너희에게 동산 모든 나무의 열매를 먹지 말라 하시더냐≫(창 3:1)라고 물었다. 이것은 그저 사탄이 무심결에 던진 질문인 듯 해 보이나 사탄은 자신의 목표를 정확히 알고 있었다.

하와는 ≪동산 나무의 열매를 우리가 먹을수 있으나 동산 중앙에 있는 나무의 열매는 하나님의 말씀에 너희는 먹지도 말고 만지지도 말라 너희가 죽을까 하노라 하셨느니라≫(창 3:2-3)라고 대답했다.

하와는 거의 맞게 대답했다. 그러나 사실, 하나님은 그들이 선악을 알게 하는 나무를 만지지 못하게 하신 적이 없으시며 단지 그들이 그것을 먹는것을 금지하셨을 뿐이다.

하와는 확실히 ≪너희가 결코 죽지 아니하리라≫(창 3:4)라는 사탄의 대답이 거짓말임을 인식하기에 충분한 진리를 알고 있었다. 물론, 그것은 하나님의 말씀에 대한 뻔뻔스러운 부인이며, 하와는 그것을 완전히 믿지는 않았을것이다. 그래서 사탄은 그가 종종 그렇게 하듯이 그의 거짓말에 진실로 사탕 칠하여 삼키기 쉽게 만들었다. 그는 계속하여 ≪너희가 그것을 먹는 날에는 너희 눈이 밝아져 하나님과 같이 되여 선악을 알 줄 하나님이 아심이니라≫(창 3:5)라고 말했다.

사탄은 거짓말을 한 뒤, 실제로 세가지 진실을 말했다. 우리는 아담과 하와가 금단의 열매를 먹은후에 사탄의 말대로 그들의 눈이 밝아졌다는것을(창 3:7을 보라) 알고 있다. 또한, 하나님도 나중에 그 사람이 하나님같이 되여 선악을 알게 되였다고 말씀하셨다(창 3:22을 보라). 사탄은 종종 사람들을 속이기 위해 거짓말에 진실을 섞는다는것을 조심하라.

또한, 사탄이 하나님의 성품을 비방했음을 주목하라. 하나님은 아담과 하와가 자신의 안녕과 행복을 위해서 금단의 열매를 먹지 않기를 바라셨는데 사탄은 하나님이 그들에게 무슨 좋은것을 주시지 않은것처럼 말했다. 사탄의 대부분 거짓말은 하나님의 성품, 뜻 및 동기를 헐뜯는다.

유감스럽게도, 이 땅 최초의 부부는 진리를 거부하고 거짓말을 믿음으로써 그에 따른 고통을 받아야 했다. 그러나 그들의 이야기 속에 있는 현대적인 령적 전쟁의 모든 요소를 주목하라. 사탄의 유일한 무기는 진실 뒤에 매복한 거짓말이다. 인간은 하나님의 말씀을 믿을지 아니면 사탄의 말을 믿을지 선택해야 한다. 진리를 믿는것은 그들의 ≪믿음의 방패≫가 될수 있었지만, 그들은 이 ≪믿음의 방패≫를 들지 않았다.

예수님의 령적 전쟁(Jesus’ Spiritual Warfare)

우리가 예수님이 광야에서 사탄의 시험을 받는것을 읽어보면, 사탄은 수천년동안 자신의 방법을 바꾸지 않았다는것을 알수 있다. 그가 공격하는 방법은 하나님의 말씀을 의심하게 하는것이다. 왜냐하면, 그는 자신의 적을 물리칠수 있는 유일한 방법은 그분으로 하여금 진리를 믿거나 순종하지 못하게 하는것임을 알고 있었기때문이다. 하나님의 말씀은 다시 전투의 중심에 놓였다. 사탄은 자신의 거짓말을 발사하였고 예수님은 진리로 그것이 빗나가게 하셨다. 예수님은 하나님이 말씀하신것을 믿고 순종하셨다. 그것이야말로 성경적인 령적 전쟁이다.

예수님도 하와, 아담 그리고 우리 모두와 같은 상황에 직면하게 되셨다. 그분은 하나님의 말씀을 들으실지 아니면 사탄의 말을 들으실지를 결정해야만 하셨다. 예수님은 ≪성령의 검≫인 하나님의 말씀으로 령적 전쟁을 하셨다. 사탄과의 령적 전쟁에서 무엇을 배울수 있을지 살펴보자.

예수님이 받으신 두번째 시험에 관해, 마태는 이렇게 썼다.

이에 마귀가 예수를 거룩한 성으로 데려다가 성전 꼭대기에 세우고 이르되 네가 만일 하나님의 아들이어든 뛰어내리라 기로되였으되 그가 너를 위하여 그의 사자들을 명하시리니 그들이 손으로 너를 받들어 발이 돌에 부딪치지 않게 하리로다 하였느니라 예수께서 이르시되 또 기록되였으되 주 너의 하나님을 시험하지 말라 하였느니라 하시니(마 4:5-7).

이곳의 핵심 문제도 하나님의 말씀이다. 사탄은 심지어 시편 91편을 인용하였다. 그러나 그는 그 말씀을 하나님께서 뜻하시지 않은것을 의미하도록 왜곡하였다.

예수님은 하나님의 보호하심을 약속한 시편 91편에 대한 균형 잡힌 리해를 가져오는 말씀을 인용하여 대답하셨다. 하나님은 우리를 보호하실것이지만, 우리가 어리석게 ≪그분을 시험할때≫는 아니다. 내 성경의 여백에 있는 각주도 이렇게 주장하고 있다.

그러므로 우리가 성경 말씀을 전체 성경의 문맥을 떠나서 해석하지 않는것은 매우 중요하다. 모든 성경 말씀은 성경의 나머지 부분의 말씀과 균형을 이루어야 한다.

성경을 왜곡하는것은 령적 전쟁 에서 사탄이 사용하는 가장 일반적인 전술 중 하나이며, 안타깝게도, 그는 현대의 령적 전쟁 운동을 하는 많은 그리스도인들에 대하여 그 전술을 사용하는데 매우 성공적이였다. 이러한 왜곡의 전형적인 예는 ≪요새를 무너뜨리라≫는 성경 구절을 왜곡하여 공중의 악령을 무너뜨리라는 주장을 펼치는것이다. 앞에서 지적한 바와 같이, 그 구절은 문맥적으로 읽어보면, 공중의 악령을 무너뜨리는것에 전혀 적용되지 않는다. 그러나 마귀는 우리가 그렇다고 생각하기를 바랄것이다. 그래야만 우리가 하늘의 정사와 권세를 향해 소리치는데에 시간을 랑비 할수 있기때문이다.

예수님이 받으신 세번째 시험에 대해 마태복음은 이렇게 쓰고 있다.

마귀가 또 그를 데리고 지극히 높은 산으로 가서 천하 만국과 그 영광을 보여 이르되 만일 내게 엎드려 경배하면 이 모든것을 네게 주리라 이에 예수께서 말씀하시되 주 너의 하나님께 경배하고 다만 그를 섬기라 하였느니라(마 4:8-10).

이것은 권세에 대한 시험이였다. 만일 예수님이 사탄을 숭배했고, 사탄이 그분께 자신의 약속을 지켰다면, 예수님은 어둠의 나라에서 부사령관의 지위를 얻었을것이다. 그분은 모든 구원받지 못한 사람들과 모든 악령들을 통치하시고 사탄이전에 갖고 있었던것과 같은 세계적 권위를가지시게 될것이다. 우리는 단지 악몽에서나 예수님이 시험에 굴복하시면 무슨 일이 일어날지를 추측할수 있을 뿐이다.

예수님은 하나님의 기록 된 말씀으로 사탄의 제안을 물리치셨음을 다시 한번 주목하라. 예수님은 ≪기록되였으되≫라는 말씀으로 세가지 시험을 극복하셨다. 우리도 사탄에게 미혹되고 그의 함정에 빠지지 않기 위해서는 하나님의 말씀을 알고 믿어야 한다. 이것이 령적 전쟁에 관한 모든것이다.

전쟁터(The Battle Ground)

대부분의 경우, 사탄과 그의 귀신들이가지고 있는 유일한 힘은 사람들의 마음속에 생각을 심는것이다(비록 하나님에 의해 제한받지만; 고전 10:13을 보라). 이점을 념두에 두고 아래의 말씀들을 살펴보자.

베드로가 이르되 아나니아야 어찌하여 사탄이 네 마음에 가득하여 네가 성령을 속이고 땅 값 얼마를 감추었느냐(행 5:3, 강조 추가).

마귀가 벌써 시몬의 아들 가룟 유다의 마음에 예수를 팔려는 생각을 넣었더라(요 13:2, 강조 추가).

그러나 성령이 밝히 말씀하시기를후일에 어떤 사람들이 믿음에서 떠나 미혹하는 령과 귀신의 가르침을 따르리라 하셨으니(딤전 4:1, 강조 추가).

뱀이 그 간계로 너희를 미혹한것 같이 너희 마음이 그리스도를 향하는 진실함과 깨끗함에서 떠나 부패할까 두려워하노라(고후 11:3, 강조 추가).

서로 분방하지 말라 다만 기도할 틈을 얻기 위하여 협의상 얼마동안은 하되 다시 합하라 이는 너희가 절제 못함으로 말미암아 사탄이 너희를 시험하지 못하게 하려 함이라(고전 7:5, 강조 추가).

이러므로 나도 참다 못하여 너희 믿음을 알기 위하여 그를 보내었노니 이는 혹 시험하는 자가 너희를 시험하여 우리 수고를 헛되게 할까 함이니(살전 3:5, 강조 추가).

그 중에 이 세상의 신이 믿지 아니하는 자들의 마음을 혼미하게 하여 그리스도의 영광의 복음의 광채가 비치지 못하게 함이니 그리스도는 하나님의 형상이니라(고후 4:4, 강조 추가).

큰 용이 내쫓기니 옛 뱀 곧 마귀라고도 하고 사탄이라고도 하며 온 천하를 꾀는 자라 그가 땅으로 내쫓기니 그의 사자들도 그와 함께 내쫓기니라(계 12:9, 강조 추가).

너희는 너희 아비 마귀에게서 났으니 너희 아비의 욕심대로 너희도 행하고자 하느니라 그는 처음부터 살인한 자요 진리가 그 속에 없으므로 진리에 서지 못하고 거짓을 말할때마다 제것으로 말하나니 이는 그가 거짓말쟁이요 거짓의 아비가 되였음이라(요 8:44, 강조 추가).

이 말씀들과 성경의 다른 말씀들은 령적 전쟁의 주요한 전쟁터가 우리의 마음과 생각이라는것을 분명하게 보여준다. 사탄은 악한 제안, 잘못된 생각, 잘못된 철학, 유혹, 각종 거짓말 등의 생각으로 우리를 공격한다. 우리가 방어할수 있는 방법은 하나님의 말씀을 알고 믿고 그 말씀에 따라 행동하는것이다.

당신은 당신이 생각하는 모든 생각이 반드시 자기안에서 나온것은 아니라는 사실을 리해하는것이 매우 중요하다. 사탄은 자기를 도와 사람들의 마음에 자기의 생각을 심어주는 많은 대변인을가지고 있다. 그는 신문, 책, 텔레비죤, 잡지, 라지오, 친구와 이웃, 심지어는 설교자를 통해 우리에게 영향을 미친다. 심지어 사도 베드로도 어느 한번 무의식적으로 사탄의 대변인이 되여 예수님께 그분이 죽는것은 하나님의 뜻이 아니라고 말한 적이 있다(마 16:23을 보라).

그러나 사탄과 악령은 인간이란 중개인을 통하지 않고도 인간의 마음에 직접 역사할수 있으며, 모든 그리스도인들은 자신이 직접적인 공격을 받고 있음을 종종 발견할수 있다. 그때부터 령적 전쟁은 시작된다.

나는 한 그리스도인 녀성이 어느 한번 나에게 찾아와 자신의 문제를 고백한것을 기억한다. 그녀는 자신이 기도 할때마다 모독적인 생각과 욕설이 마음에 떠오른다고 했다. 그녀는 교회에서 가장 예쁘고, 친절하고, 소중하며, 헌신적인 녀성이였다. 그러나 그녀는 이런 끔찍한 생각의 문제를 안고 있었다.

나는 그런 생각들이 그녀안에서 생긴것이 아니며 그는 지금 그의 기도 생활을 망치려는 사탄의 공격을 받고 있는것이라고 그녀에게 설명했다. 그녀는 그런 생각들이 다시 떠오를까 봐 날마다 기도하는것을 멈췄다고 말했다. 사탄이 성공한것이다.

그래서 나는 그녀에게 다시 기도를 시작하고, 불경의 생각이 그녀의 마음에 떠오르면, 하나님의 말씀의 진리로 대적하라고 말했다. 만일 ≪예수님은 단지…≫라는 생각이 그녀에게 들면, 그녀는 ≪아니, 예수님은 하나님의 아들이다≫라고 말해야 하며, 만일 그녀에게 욕설이 떠오르면, 그녀는 예수님을 찬양하는 생각으로 그 생각을 대체해야 할것이다.

나는 또한 그녀가 잘못된 생각을 할까 봐 두려워할수록 그런 생각들을 불러온다고 알려줬다. 왜냐하면 두려움은 믿음의 반대인 마귀에 대한 믿음이기때문이다. 뭔가에 대해 생각하지 않으려고 노력함으로써, 우리는 그것에 대해 생각하지 않기 위해 그것을 생각할수밖에 없다.

례를 들어, 내가 당신에게 ≪당신의 오른손에 대해 생각하지 마십시오≫라고 말한다면, 당신은 즉시 나의 말을 따르기 위해 당신의 오른손에 대해 생각하게 될것이다. 당신이 생각하지 않으려고 애쓸수록, 더 생각하게 될것이다. 당신의 오른 손에 대해 생각하지 않는 유일한 방법은 의식적으로 다른 뭔가를 생각하는것이다. 례를 들면, 당신의 신발과 같은것이다. 당신이 일단 신발에 대해 생각하면, 손에 대해서는 생각하지 않게 된다.

나는 성경이 우리에게 가르친것처럼 그녀가 ≪두려워하지 말고≫, 하나님의 말씀에 위배되는 생각을 인식할때마다, 하나님의 말씀에 부합되는 생각으로 그것을 대체하라고 그녀를 격려했다.

나는 그녀가 나의 충고를 따른것에 대해 기쁘다. 비록 그녀는 기도 하면서 여러 번의 공격을 받았었지만, 그 문제에 대한 완전한 승리를 거두었다. 그녀는 성경적인 령적 전쟁의 승리를 거두었다.

내가 많은 교회를 조사해본 결과, 흥미롭게도 그녀의 문제가 매우 보편적이라는 사실을 발견했다. 내가 조사했던 그리스도인 중 절반 이상은 기도할때, 불경스러운 생각을 해본적이 있었던것으로 나타났다. 사탄은 너무 기발하지 않다.

≪너희는 무엇을 듣는가 스스로 삼가라≫(Take Care What You Listen To)

우리는 우리의 마음을 공격하는 사탄과 악령을 중지할수는 없지만, 우리는 그들의 생각이 우리의 생각이 되지 않게 할수는 있다. 즉, 우리는 마귀의 생각과 제안에 빠져 그런 생각속에 머물 필요는 없다. ≪새가 내 머리위를 지나가게 할수는 없더라도 내 머리에 둥지를 틀지않게는 할수 있다≫는 속담처럼 말이다.

또한 , 우리는 우리의 마음이 사악한 영향에 빠지지 않도록 우리가 통제할수 있는 범위안에서 조심해야 한다. 우리가 한 시간동안 텔레비죤을 보거나, 신문을 읽을 때, 우리는 사탄의 생각일수 있는 영향에 환영하고 있는것이다. 씨 뿌리는 자의 비유를 말씀하신후, 예수님은 바로 ≪너희는 무엇을 듣는가 스스로 삼가라≫(막 4:24)라고 경고하셨다. 예수님은 사탄이 그의 ≪씨앗≫을 우리의 마음과 생각에 심어 우리로 하여금 거짓말을 듣게 하는것의 파괴적인 영향을 알고 계셨다. 그 씨앗들은 결국 가시떨기로 자라나 우리의 삶속에 하나님의 말씀이 결실하지 못하게 막을것이다(막 4:7, 18-19).

베드로가 말한 령적 전쟁(Peter on Spiritual Warfare)

사도 베드로는 진정한 성경적인 령적 전쟁을 리해했다. 그의 서신에서 그는 종래로 그리스도인들에게 도시의 정사와 권세를 무너뜨리라고 가르친 적이 없다. 그러나 그는 그들에게 그들의 개인 생활에 대한 사탄의 공격을 저항할것을 가르쳤으며, 어떻게 저항해야할지에 대해 정확하게 알려주었다.

근신하라 깨어라 너희 대적 마귀가 우는 사자 같이 두루 다니며 삼킬 자를 찾나니 너희는 믿음을 굳건하게 하여 그를 대적하라 이는 세상에 있는 너희 형제들도 동일한 고난을 당하는 줄을 앎이라(벧전 5:8-9).

첫째로, 베드로는 우리가 공격이 아닌, 방어하는 위치에 있다는것을 나타냈음을 주목하라. 두루 다니는것은 사탄이지 우리가 아니다. 사탄이 우리를 찾고 있지 우리가 사탄을 찾는것이 아니다. 우리의 임무는 공격이 아닌 방어이다.

둘째로, 사탄이 사자 같이 삼킬 자를 찾고 있음을 주목하라. 그가 어떻게 그리스도인을 삼킬수 있겠는가? 베드로는 사탄이 문자 그대로 사자처럼 그리스도인들의 살을 먹을수 있음을 의미하였을까? 분명히 아니다. 사탄이 그리스도인들을 삼킬수 있는 유일한 방식은 그들이 거짓말을 믿게끔 속임으로써 그들의 믿음을 파괴하는것이다.

셋째로, 베드로는 우리에게 믿음을 통해 마귀를 대적하라고 말했음을 주목하라. 우리의 싸움은 혈과 육에 관한것이 아니며 우리가 공중에 주먹을 휘두른다 하여 사탄을 이길수 없다. 그는 거짓말로 우리를 공격하고, 우리는 하나님의 말씀에 대한 굳건한 믿음으로 그 거짓말에 대항한다. 그것이야말로 성경적인 령적 전쟁이다.

베드로는 여러가지 심각한 박해를 겪고 있는 그리스도인들에게 이 서신을 썼으며, 그들은 그리스도에 대한 신앙을 포기하도록 유혹 받고 있었다. 우리는 사탄의 의심과 거짓말의 공격을 받는 역경속에 종종 놓이게 된다. 그때에 당신은 믿음우에 굳건히 서야 한다. 그것은 곧 바울이 우리는 ≪마귀의 간계를 능히 대적하기 위하여 하나님의 전신 갑주를 입어야 한다≫(엡 6:11, 강조 추가)고 쓴 ≪악한 날≫이다.

야고보가 말한 령적 전쟁(James on Spiritual Warfare)

사도 야고보도 그의 서신에서 령적 전쟁에 대해 언급하였다. 그는 그리스도인들에게 그들의 기도가 천사들의 전투의 결과를 결정할수 있다고 말했는가? 아니다. 그는 그들에게 그들의 도시 우에 있는 욕망의 령, 무관심의 령, 그리고 술 취함의 령을 무너뜨리라고 말했는가? 아니다. 그는 그들이 어떤 악령이 처음부터 그들의 도시에 있었는지를 알게 하기 위해 그 도시의 력사를 공부하게 하였는가? 아니다.

야고보는 령적 전쟁에 대해 성경적으로 알고 있었으며 다음과 같이 썼다.

그런즉 너희는 하나님께 복종할지어다 마귀를 대적하라 그리하면 너희를 피하리라(약 4:7, 강조 추가).

다시 한번, 그리스도인이 취해야 할 자세는 방어임을 주목하라. 우리는 공격이 아닌 방어를 하여야 한다. 우리가 마귀를 대적하면 우리를 피할것이라고 야고보는 약속했다. 사탄은 자신의 제안에 따라 거짓말을 믿거나 유혹에 넘어가지 않는 사람에게 붙어있을 리유가 없다.

또한, 야고보는 우리더러 먼저 하나님께 복종하라고 가르쳤음을 주목하라. 우리는 하나님의 말씀에 순종함으로써 그분께 복종한다. 사탄에 대한 우리의 저항은 하나님의 말씀에 대한 우리의 순종에 달려있다.

요한이 말한 령적 전쟁(John on Spiritual Warfare)

사도 요한도 그의 첫번째 서신에서 령적 전쟁에 대해 썼다. 그는 우리에게 높은 곳으로 올라가 악마의 요새를 무너뜨리라고 말했는가? 아니다. 그는 어떻게 하면 화를 자주 내는 그리스도인에게서 분노의 귀신을 쫓안해는지에 대해 말해주었는가? 아니다.

오히려, 요한은 베드로와 야고보처럼 오직 성경적인 령적 전쟁을 믿었으며 그의 가르침도 마찬가지었다.

사랑하는 자들아 령을 다 믿지 말고 오직 령들이 하나님께 속하였나 분별하라 많은 거짓 선지자가 세상에 나왔음이라 이로써 너희가 하나님의 령을 알지니 곧 예수 그리스도께서 육체로 오신것을 시인하는 령마다 하나님께 속한것이요 예수를 시인하지 아니하는 령마다 하나님께 속한것이 아니니 이것이 곧 적그리스도의 령이니라 오리라 한 말을 너희가 들었거니와 지금 벌써 세상에 있느니라 자녀들아 너희는 하나님께 속하였고 또 그들을 이기었나니 이는 너희안에 계신 이가 세상에 있는 자보다 크심이라 그들은 세상에 속한 고로 세상에 속한 말을 하매 세상이 그들의 말을 듣느니라 우리는 하나님께 속하였으니 하나님을 아는 자는 우리의 말을 듣고 하나님께 속하지 아니한 자는 우리의 말을 듣지 아니하나니 진리의 령과 미혹의 령을 이로써 아느니라(요일 4:1-6).

이 말씀 속에서 요한은 사탄의 거짓말과 하나님의 진리를 중심으로 토론한것을 알수 있다. 우리는 령들이 하나님께 속한것인지를 분별해야 하며 그 분별은 진리에 근거해야 한다. 악령은 그리스도께서 육체로 오신것을 시인하지 않는다. 그들은 거짓말쟁이이다.

요한은 또한 우리가 악령을 이겼다고 말했다. 즉, 빛의 나라의 시민으로서, 우리는 더 이상 그들의 통치 아래에 있지 않다. 더 크신 분인, 예수님이 우리안에 살아 계신다. 자기안에 그리스도가 살아계시는 사람들은 귀신을 두려워하지 말아야 한다.

요한은 또한 이 세상은 악령의 말을 듣는다고 말했는데 그것은 그 악령들이 말할수 있음을 나타낸다. 우리는 그들이 음성으로 말하는것이 아니라 사람의 마음에 거짓말을 심어놓는것임을 알고 있다.

그리스도의 추종자로서, 우리는 악령의 거짓말을 듣지 말아야 한다. 그리고 요한은 하나님을 아는 자는 우리의 말을 듣는다고 했는데 그것은 우리안에 진리가 있고 우리가 하나님의 말씀을가지고 있기때문이다.

다시 한번, 사탄의 전략은 사람들이 자기의 거짓말을 믿도록 설득하는것임을 주목하라. 우리가 진리를 알고 믿는자면, 사탄은 우리를 이길수 없다. 그것이 성경적인 령적 전쟁에 관한 모든것이다.

믿음이 관건이다(Faith is the Key)

하나님의 말씀을 아는것만으로는 령적 전쟁에서 승리하기 어렵다. 관건은 하나님의 말씀을 진정으로 믿는것이다. 마귀를 대적하고 귀신을 쫓안해는것도 마찬가지이다. 례를 들어, 우리가전에 살펴보았던, 예수님이 열두 제자에게 ≪더러운 귀신을 쫓안해는 권세≫(마 10:1)를 주신 사례를 다시 살펴보자. 우리는 일곱 장 뒤에, 제자들이 귀신 들린 아이를 고치지 못했음을 찾을수 있다.[8] 예수님은 그들의 실패를 아셨을 때 한탄하셨다.

믿음이 없고 패역한 세대여 내가 얼마나 너희와 함께 있으며 얼마나 너희에게 참으리요(마 17:17, 강조 추가).

예수님이 한탄하신 리유는 그들에게 믿음이 없었기때문이다. 나중에, 제자들이 예수님께 왜 그들이 귀신을 쫓아낼수없었는지를 물었을 때, 예수님은 ≪너희 믿음이 작은 까닭이다≫(마 17:20)라고 대답하셨다. 따라서, 우리는 그들의 귀신을 쫓아낼수 있는 권세가 믿음을 떠나서는 의미없음을 알수 있다.

우리가 귀신을 쫓안해고 마귀를 대적하는데 성공하는것은 하나님의 말씀에 대한 우리의 믿음에 달려있다. 만일 우리가 하나님의 말씀으로 진정으로 믿는다면, 우리는 그 말씀처럼 말하고 행동할것이다. 강아지가 그들에게서 달아나는 사람을 쫓아가는것처럼, 마귀도 마찬가지이다. 그러나 당신이 믿음 우에 굳게 서면, 마귀는 당신을 피할것이다(약 4:7).

제자들이 그 아이게서 귀신을 쫓안해려고 애썼지만 실패한것은 그들의 믿음이 부족한 까닭임은 모든 사람들이 보아낼수 있었다. 만일 그 귀신이 예수님 앞에서 행했던것처럼, 제자들 앞에서 그 아이를 거꾸러뜨리고 그에게 ≪심한 경련≫을 일으켰다면(눅 9:42), 그리고 거품을 흘리게 했다면(막 9:20을 보라), 제자들의 믿음은 두려움으로 변했을것이다. 그들은 아마도 그들이 목격한것으로 말미암아 마비되였을수도 있다.

그러나 믿음을 가진 사람은 눈에 보이는것에 의해 흔들리지 않고, 하나님의 말씀만을 따라 행동한다. ≪우리는 믿음으로 행하고 보는것으로 행하지 않는다≫(고후 5:7, 강조 추가). 하나님은 거짓이 없으시기에(딛 1:2을 보라), 우리의 상황이 겉으로는 하나님의 말씀과 달라보일찌라도, 우리는 믿음을 굳건히 해야 한다.

예수님은 단 몇 초 만에 그 아이에게서 귀신을 쫓안해셨음을 주목하라. 그분은 ≪귀신을 쫓는 작업≫에 시간을 랑비하시지 않았다. 하나님이 주신 권세를 믿는 사람은 귀신을 쫓는데 몇 시간이 필요하지 않다.

또한, 예수님이 귀신에게 소리치셨다는 기록도 없다. 믿음이 있는 사람은 소리칠 필요도 없다. 예수님은 반복적으로 귀신에게 나오라고 명령하시지 않았다. 한번의 명령은 충분했다. 두번째 명령부터는 의심하고 있음을 나타냈을것이다.

요약(In Summary)

제자 삼는 사역자는 자신의 모범과 말로써 성경적인 령적 전쟁을 가르친다. 따라서, 그의 제자들은 사탄의 계략에 대적하여 그리스도의 계명에 순종할수 있다. 그는 그의 제자들이 현재 ≪류행하고 있는 교리≫들을 따라 비성경적인 령적 전쟁을 진행하라고 인도하지 않는다. 왜냐하면, 그는 그렇게 행동하는 사람들은 초점이 잘못되고 실제로는 사탄에게 미혹당했으나 승리했다고 주장하는 사람들임을 알고 있기때문이다.

 


[1]이 개념은 나의 책 ≪하나님의 시험≫이란 책에서 더 철저하게 론의되었다. 이 책은 우리의 웹 사이트www.shepherdserve.org에서 영어로 읽을수 있다.

[2]이 규칙의 례외는 사람이 귀신의 지배를 너무 강하게 받아 자유를 원하는 자신의 욕구를 표현할수 없는 경우일것이다. 이런 경우에, 귀신을 쫓안해기 위해서는 특별한 성령의 은사가 필요하며 그 성령의 은사는 성령님의 뜻대로 역사한다.

[3]로마서 1:18-32 에 기록한 불신자에 대한 바울의 설명도 이 같은 개념을 뒷받침한다.

[4]물론, 부동한 지역에 따라, 빛의 나라와 어둠의 나라에 있는 사람들의 비률도 다를것이다.

[5] ≪한번 구원받은 사람의 구원은 영원하다≫는 주장을 하는 사람들은 분명히 동의하지 않을것이다. 나는 그들이 ≪만일≫이란 단어가 나오는 곳을 특별히 주의하면서 롬 11:22; 고전 15:1-2; 빌 3:18-19; 골 1:21-23과 히 3:12-14를 읽어볼것을 권장하고 싶다.

[6]민수기 5:14-30에서 언급한 ≪의심의 마음(령) ≫과 잠언 16:18에서 언급한 ≪거만한 마음(령)≫은 령이란 단어가 실제 마귀가 아닌 어떤 지배적인 태도를 전달하는데 사용된 좋은 예다. 민수기 14:24에서 우리는 갈렙의 ≪마음(령)이 달랐다≫는 구절을 읽게 되는데 그것은 분명 갈렙의 좋은 태도를 가리키는것이였다.

[7]이것은 자식이 부모의 죄때문에 고통받지 않는다는 뜻이 아니다. 왜냐하면, 그들은 종종 고통받고 있기때문이다. 그들이 고통받는것은 하나님께서 부모의 죄때문에 자식을 벌하신다는것을 나타내는것이 아니라 사람들이 완악하여 자신의 죄가 아이들에게 고통을 줄수 있음을 알면서도 특정 죄를 짓고 있다는것을 나타낸다. 성경을 보면, 하나님께서 자비하심으로 한 사람을 심판하시지 않았지만, 나중에 그처럼 악하거나 그보다 더 악한 자손을 심판하신다는것이 분명하다. 마찬가지로, 그분은 자비하심으로 악한 세대에 대한 심판을 미루시지만, 그 뒤에 그 세대와 동등하거나 그 세대보다 더 심판을 받아 마땅한 세대에게 심판을 내리신다(렘 16:11-12을 보라). 그것은 한 사람의 조부모의 죄때문에 그를 징벌한다는것과는 전혀 다르다.

[8]우리는 모든 간질이 다 내주한 악령에 의해 발생한다는 가정을 함에 있어서 매우 신중해야 한다.

Chapter 31

 

xfdL z}tfg / cflTds o’4 ;DaGwL c? e|flGtk”0f{ t/ nf]slk|o lzIffsf] af/]df ljrf/ ub}{ of] cWofonfO{ lg/Gt/tf lbG5f}F . lgisif{Dff, x/]s ljZjf;Ln] cEof; ug'{kg]{ cflTds o’4sf] af/]df wd{zf:qn] jf:tjdf s] eG5 eg]/ ljrf/ ug]{5f}F .

Myth # 5 “We can pull down demonic strongholds in the atmosphere through spiritual warfare.”

dgu9Gt] l;4fGt % æxfdLn] cflTds o’4åf/f jftfj/0fdf ePsf z}tflgs lsNnfx¿nfO{ eTsfpg ;S5f}F .Æ

wd{zf:q cg’;f/ z}tfgn] b’i6 cfTdfsf ;d”xx¿dfly clwsf/ ub{5 hf] k[YjLsf] jftfj/0fdf a:t5 / To;n] b’i6 cfTdfnfO{ cGwsf/sf] /fHonfO{ zf;g ug{ rnfpFb5 eGg] s/f/df s’g} ;Gb]x 5}g . tL b’i6 cfTdfx¿n] lglZrt ef}uf]lns If]qx¿df zf;g ug{ æIf]qLoÆ ¿kdf sfd ub{5g eGg] s’/f afOandf pNn]v ul/Psf] ljrf/ xf] -x]g'{xf]; bflgPn !)M!#, @)–@!, ds”[{; %M(–!)_ . dflg;x¿af6 e”tfTdfx¿ lgsfn]/ wkfpg] clwsf/ v|Lli6ogx¿n] kfPsf 5g / ltgLx¿n] z}tfgnfO{ OGsf/ ug]{ lhDd]jf/L kfPsf 5g, h’g s’/f wd{zf:q ;Ddt 5, -x]g'{xf]; ds”{; !^M!&, ofs”a $M&, ! kq’; %M*–(_ . t/ s] v|Lli6ogx¿n] b’i6 cfTdfx¿nfO{ zx/x¿df v]bfpg ;S5g t < ltgLx¿n] To;f] ug{ ;Sb}gg / ug]{ k|oTg u5{g eg] Tof] ltgLx¿sf] ;dosf] aaf{bL dfq xf] eGg] s’/f g} o;sf] ;lx hjfa x’G5 .

dflg;x¿af6 xfdLn] e”tfTdfx¿nfO{ eufpg ;Sg] ePs} sf/0fn] xfdL b’i6 cfTdfx¿nfO{ zx/x¿df v]bfpg ;S5f}F eg]/ dflglng’ x’Fb}g . ;’–;dfrf/sf k’:tsx¿sf] ;fy} k|]l/tsf] k’:tsdf dflg;x¿af6 e”tcfTdfx¿ lgsfNg] af/]df w]/} pbfx/0fx¿ 5g, t/ s] ;’–;dfrf/sf k’:tsx¿df cyjf k|]l/tsf] k’:tsdf ePsf] s’g} Pp6f pbfx/0fsf] af/]df ;d]t tkfO{ ljrf/ ug{ ;Sg’ x’G5, hxfF s;}n] zx/df ePsf] b’i6 cfTdfnfO{ lgsfn]sf] lyof], cyjf s’g} ef}uf]lns If]qdf ePsf b’i6 cfTdfx¿nfO{ lgsfNg] sf]lzif u/]sf] lyof] < tkfO{ ;Sg’ x’Gg . lsgeg] ToxfF To:tf] k|sf/sf] s’g} pbfx/0fx¿ g} 5}gg . jftfj/0faf6 b’i6 cfTdfx¿nfO{ v]bfpg] xfd|f] lhDd]jf/Lsf] af/]df kqx¿df st} Pp6f klg lgb]{zg lbOPsf] 5 eg]/ s] tkfO{ ljrf/ ug{ ;Sg’ x’G5 < cxF ;Sg’ x’Gg, lsgeg] ToxfF s’g} To:tf] s’/fx¿ 5}gg . o;}sf/0f, b’i6 cfTdfx¿sf] la?4df jftfj/0fdf xfdLn] æcflTds o’4Æ n8g ;S5f}F cyjf n8g’ k5{ eg]/ ljZjf; ug'{ kg]{ afOanLo cfwf/x¿ xfdL;Fu 5}gg .

Pushing Parables too far ?

b’i6fGtx¿nfO{ w]/} k/ ;fbf{

v|Lli6ogx¿n] wd{zf:qsf] cn+sfl/s efiff ePsf] v08 k9bf k/d]Zj/sf] dg;fo s] xf] eGg] s’/fnfO{ eGbf a9L afOandf ePsf] v08sf] cy{ s] xf] egL k9bf k|foM u/]/ uNtL x’g uO/x]sf] x’G5 . cn+sfl/s efiffnfO{ a]7Ls;Fu JofVof ul/Psf] Pp6f pbfx/0f rFflx ælsNnfx¿ eTsfpg]Æ ;DaGwdf kfjnsf jrgx¿nfO{ slt w]/}n] JofVof u/]sf 5g eGg] g} xf] M

ælsgeg] xfdL z/L/sf xf}+, tfklg zf/Ll/s n8fO{ t n8b}gf}F, lsgls xfd|f] o’4sf] c:q–z:q zf/Ll/s xf]Og, t/ lsNnfx¿ gfz ug]{ O{Zjl/o ;fdYo{ ltgdf 5 . k/d]Zj/sf] 1fgsf] la?4df v8f x’g] ax;x¿ / x/]s cx+sf/k”0f{ afwfx¿nfO{ xfdL gfz u5f}{+ / x/]s ljrf/nfO{ v|Li6sf] cf1fkfng ug{nfO{ a;df kf5f}{+, ltdLx¿sf] cf1fsfl/tf k”/f ePkl5 x/]s cgf1fsfl/tfnfO{ b08 lbg xfdL tof/ a:g]5f}+Æ -@ sf]l/GyL !)M#–^_ .

lsËh]D; cg’jfbn] æxfdL lrGtgx¿nfO{ gfz u5f}{Æ eGg’ ePsf] ;f6f], ælsNnfx¿ eTsfpF5f}FÆ eg]/ eGb5 . of] cn+sf/Ls jfSoaf6 jftfj/0fdf ePsf b’i6 cfTdfx¿nfO{ ælsNnfx¿nfO{ eTsfpgÆ sf] nflu æcflTds o’4Æsf] ljrf/wf/fnfO{ hf]ufpg ;Dk”0f{ O{Zj/zf:q g} Jojxfl/s ¿kn] lgdf{0f ePsf] 5 , t/ Go” cd]l/sg :6fG8;{ cg’jfbn] :ki6 ¿kdf eGb5, kfjnn] jftfj/0fdf ePsf b’i6 cfTdfx¿sf] af/]df elg/x]sf 5}gg, t/ dflg;x¿sf] dgdf ePsf] e”m6f] ljZjf;x¿sf] lsNnfsf] af/]df elg/x]sf 5g . kfjnn] gfz ul//x]sf tL lrGtgx¿ xf], t/ pRr :yfgdf ePsf b’i6 cfTdfx¿ xf]Og .

ha xfdL ;fGble{s ¿kdf k95f}F, ta of] s’/f cem :ki6 x’g cfpF5 . kfjnn] eg]sf 5g, æk/d]Zj/sf] 1fgsf] la?4df v8f x’g] ax;x¿ / x/]s cx+sf/k”0f{ afwfnfO{ gfz u5f}{ / x/]s ljrf/nfO{ v|Li6sf] cf1fkfng ug{nfO{ a;df kf5f}{Æ -hf]8 lbO{P/ ylkPf]_ . kfjnn] ;f+s]lts ¿kdf n]v]sf] s’/f rFflx k/d]Zj/sf] ;fFrf] 1fgsf] la?4df v8f x’g] ;f]FrfOx¿ jf ljrf/x¿sf] la?4df x’g] o’4sf] af/]df xf] .

;}Go cn+sf/nfO{ k|of]u u/]/ xfdL o’4df 5f}F, Tof] o’4df hxfF dflg;x¿sf] dgn] z}tfgsf e”m6f s’/fx¿nfO{ ljZjf; ul//x]sf 5g eg]/ kfjnn] j0f{g ub{5g . o; o’4df xfd|f] k|fylds z:q–c:q rFflx ;Totf g} xf], h;sf] sf/0f xfdLnfO{ ;f/f ;+;f/df uP/ zq’sf] If]qdf ;Gb]zsf] ;fy cfj|md0f u/L ;’–;dfrf/ k|rf/ ug{sf] nflu elgPsf] 5, h;n] aGwgdf ePsfx¿nfO{ :jtGq u/fpg ;S5 . xfdLn] eTsfpg uO/x]sf] lsNnf 5nsf] tf]kåf/f ;dfj]z ul/Psf] / e”m6f] 6″6x¿n] lgdf{0f ul/Psf] 5 .

The Whole armor of God

k/d]Zj/sf] ;f/f xft–xltof/

kfjnsf n]vx¿df k|foM u/]/ a]7Ls;Fu JofVof ul/Psf] kfOPsf] csf]{ Pp6f v08 Plkm;L ^M!)–!& xf], hxfF k/d]Zj/sf ;f/f xft–xltof/x¿ lngsf] nflu xfd|f] pQ/bfloTj xf] egL pgn] n]vsf 5g . z}tfg / b’i6 cfTdf;Fu v|Lli6ogx¿sf] o’4sf] af/]df of] v08 n]lvPsf] eP tfklg, zx/x¿df ePsf b’i6 cfTdfx¿nfO{ v]bfpg] af/]df ToxfF s]xL klg pNn]v ul/Psf 5}g . ha xfdL of] v08nfO{ uxg ¿kdf cWoog ub{5f}, ta k/d]Zj/sf] jrgsf] ;TotfnfO{ kfng u/L dflg;sf] JolStut hLjgdf ePsf] z}tfgsf of]hgfx¿nfO{ OGsf/ ug]{ p;sf] lhDd]jf/L xf] eGg] af/]df kfjnn] k|fylds ¿kdf n]lv/x]sf lyP .

xfdLn] of] v08 k9bf Tof] cn+sfl/s efiff n]lvg’sf] sf/0fnfO{ klg ljrf/ ug'{ kb{5 . kfjnn] v|Lli6ogx¿n] cfˆgf] z/L/df wf/0f ug{sf] nflu cIf/z ¿kdf ef}lts c:q—z:qx¿sf] af/]df elg/x]sf lyPgg eGg] s’/f :ki6 5 . t/ pgn] n]v]sf] c:q—z:q t cn+sfl/s efiff xf] . v|Lli6ogx¿n] cfk”mnfO{ z}tfg / b’i6 cfTdfaf6 hf]ufpgsf] nflu k|of]u ug'{ kg]{ w]/} wd{zf:qLo ;Totfx¿nfO{ tL k|To]s xft–xltof/x¿n] k|ltlglwTj ug]{ sfd ub{5g . k/d]Zj/sf] jrg hfg]/, ljZjf; u/]/, kfng u/]/, k/d]Zj/sf] ;’/Iff lbg] xft—xltof/x¿ v|Lli6ogx¿n] wf/0f ug'{ k5{ eg]/ cn+sfl/s ¿kdf elgPsf] 5 .

ca xfdL kb–kb u/]/ Plkm;Lsf] o; v08nfO{ kfjnn] xfdL;Fu s] eGg vf]lh/x]sf 5g < eg]/ xfdL cfk}m;Fu k|Zg ub}{ cWoog u/f}F .

The source of our spiritual strength

xfd|f] cflTds zlStsf] ;|f]t

klxnf], xfdLnfO{ æk|e’df / pxfFsf zlStsf] ;fdYo{df anjfg x’gÆ sf] nflu elgPsf] 5 -Plkm;L ^M!)_ . xfdLx¿ cfˆg} zlStsf] ;fdy{df xf]Og t/ k/d]Zj/sf] zlStsf] ;fdy{df rnfOPsf] x’g’ k5{ eGg] tYodf hf]8 lbOPsf] 5 . of] kfjnsf] csf]{ egfOaf6 k5fl8 NofOPsf] xf], æk/d]Zj/sf ;f/f xft—xltof/ wf/0f u/Æ -Plkm;L ^M!! s_ . of] xfd|f] xf]Og, t/ k/d]Zj/sf] xft—xltof/ xf] . kfjnn] of] s’/f elg/x]sf 5}gg , ls k/d]Zj/ cfkm}n] xft–xltof/ wf/0f ug'{ x’G5, t/ xfdLn] k/d]Zj/n] xfd|f]nflu pknAw u/fpg’ ePsf] xft—xltof/ wf/0f ug'{ kb{5 eg]/ pgn] oxfF elg/x]sf 5g .

k/d]Zj/n] pknAw u/fpg’ ePsf] of] xft—xltof/ xfdLnfO{ lsg rflxG5 t < o;sf] hjfa x’G5, ælbofan;sf o’lStx¿sf] la?4df v8f x’g ;SgnfO{Æ -Plkm;L ^M!! v_ . of] xft—xltof/ cfj|md0f ug{sf] nflu geP/ cfˆgf] ;’/Iffsf] nflu k|fylds ¿kdf k|of]u x’G5 . of] xft—xltof/x¿ xfdLn] zx/x¿df uP/ b’i6 cfTdfx¿nfO{ v]bfpg ;sf}F eg]/ xf]Og, t/ xfdL z}tfgsf o’lQmx¿sf] la?4df v8f x’g ;sf}F eg]/ xf] .

z}tfgn] xfdLnfO{ cfj|md0f ug{sf] nflu b’i6 of]hgfx¿ agfpF5 eGg] s’/f xfdLnfO{ yfxf 5, clg xfdLnfO{ k/d]Zj/n] pknAw u/fpg’ ePsf xft—xltof/x¿ xfdLn] wf/0f gu?Gh]n;Dd xfdL c;’/lIft x’G5f}F . xft—xltof/x¿ wf/0ff ug]{ lhDd]jf/L k/d]Zj/sf] xf]Og t/ xfd|f] xf] eGg] s’/fnfO{ klg xfdLn] ofb ug'{ kb{5 .

o; s’/fsf] af/]df cem} lg/Gt/tf lbcf}F M ælsgls xfdLx¿sf] o’4 z/L/ / /utsf] la?4 xf]Og, t/ k|wfgtfx¿sf] la?4, zlStx¿sf] la?4, jt{dfg cGwsf/sf ;f+;fl/s zf;sx¿sf] la?4 / :juL{o :yfgx¿df ePsf b’i6ofO{+sf cflTds ;]gfx¿sf] la?4df xf]Æ -Plkm;L ^M!@_ .

oxfF of] s’/f :ki6 x’G5, ls kfjnn] zf/Ll/s tyf ef}lts o’4sf] af/]df s’/f ul//x]sf 5}gg t/ cflTds o’4sf] s’/f ul//x]sf 5g . xfdLx¿ b’i6 cfTdfx¿sf w]/} txx¿sf of]hgfx¿sf] la?4df o’4 ul//x]sf 5f}F, h;sf] af/]df kfjnn] ;”rL g} tof/ u/]/ lbPsf 5g . w]/} h;f] kf7sx¿n] of] s’/f dflglnG5g , ls kfjnn] tnb]lv dfly;Ddsf] cf]xf]bfdf ePsf b’i6 cfTdfx¿sf] ;”rL agfO{ lbPsf 5g, tNnf] cf]xf]bfdf ePsf æzf;sx¿Æ / æ:juL{o :yfgx¿df ePsf b’i6sf cflTds ;]gfx¿Æ hf] pRr cf]xf]bfsf x’g .

cflTds k|f0fLx¿;Fu xfdLn] s;/L o’4 ug{ ;S5f}F t < o; k|Zgsf] hjfa cflTds k|f0fLx¿n] xfdLnfO{ s;/L cfj|md0f ug{ ;S5g < eGg] k|Zg u/]/ g} lbg ;lsG5 . ltgLx¿n] xfdLnfO{ k|fylds tj/n] k/LIffx¿, ljrf/x¿, ;’emfj / ;f]FrfOx¿ h:tf k/d]Zj/sf] jrg / pxfFsf] OR5f ljkl/t x’g] s’/fx¿ NofO{ lbP/ cfj|md0f u5{g . To;}sf/0f xfd|f] ;’/Iff k/d]Zj/sf] jrg hfg]/, ljZjf; u/]/, / kfngf u/]/ dfq} x’G5 .

æo;}sf/0f, k/d]Zj/sf ;f/f xft—xltof/ p7fcf], / o;/L v/fa lbgsf] ;fdgf ug{ ;s, / ;a} sfd u/]/ v8f x’g ;Sg] xf]cf]Æ -Plkm;L ^M!#_ .

z}tfgsf] cfj|md0fsf] la?4df v8f x’g / To;sf] la/f]w ug{nfO{ xfdLnfO{ ;’–;l~ht agfpg] kfjnsf] p2]Zo xf] eg]/ km]l/ klg Psrf]l6 ofb ug'{xf]; . pgsf] p2]Zo xfdL uP/ z}tfgnfO{ cfj|md0f u/L jftfj/0fdf ePsf b’i6 cfTdfx¿nfO{ v]bfpg ;sf}F eGg] xf]Og . o; v08df tLgrf]l6 kfjnn] xfdLnfO{ v8f x’g ;s eg]/ eGb5g . xfd|f] cj:yf cfj|md0f ug]{ xf]Og, t/ ;’/lIft x’gnfO{ xf] .

Truth – Our Primary Defense

;Totf – xfd|f] k|fylds ;’/Iff

æo;sf/0f, cfˆgf sDd/ ;Ton] s;]/ v8f xf]cf]Æ -Plkm;L ^M!$ s_ . xfdLnfO{ ;’/lIft /fVg] oxfF Pp6f xltof/ 5 – Tof] xf] ;Totf . ;To s] xf] t < k|e’ o]z”n] cfˆgf] lktf;Fu eGg’ eof], ætkfO{sf] jrg ;To xf]Æ -o”xGgf !&M!&_ . xfdL z}tfgsf] e”m6sf] ;fdgf ug{sf] nflu ha;Dd Tof] ;Totf hfGb}gf}F, ta;Dd xfdL z}tfgsf] la?4df ;kmntfsf;fy v8f x’g ;Sb}gf}F .

k|e’ o]z”n] phf8 :Yffgdf cfk”mnfO{ z}tfgn] k/LIff u/]sf] a]nf To;n] lbPsf] x/]s ;Nnfxx¿ æo;/L n]lvPsf] 5Æ eGb} clt ;’Gb/ ¿kdf To;nfO{ k|:t’t u/L lbg’ eof] .

kfjnn] cem} lg/Gt/ ¿kdf eg]sf 5g M æwfld{stfsf] 5ftL kftf nufP/Æ -Plkm;L ^M!$ v_ . v|Lli6og eP/ xfdLn] b’O{ k|sf/sf] wfld{stfsf] af/]df hfg]sf] x’g’ kb{5 . klxnf], xfdLnfO{ v|Li6sf] wfld{stf pkxf/ :j¿k lbOPsf] 5 -x]g'{xf]; @ sf]l/GyL %M@!_ . k|e’ o]z”df ljZjf; ug]{x¿sf] nflu pxfFsf] wfld{stf lbOPsf] 5, h;n] ltgLx¿sf kfkx¿ j|”m;df lng’ ePsf] lyof] . Tof] wfld{stfn] -7Ls ¿kdf v8f x’g] s’/f_ xfdLnfO{ z}tfgsf] zf;gaf6 5’6sf/f lbPsf] 5 .

bf];|f], xfdLn] k|e’ o]z”sf] cf1fkfng u/]/ wfld{stfsf] hLjg lhpg’ kb{5 / ToxL s’/f g} kfjnn] ;Dejt wfld{Stfsf] 5ftL–kftf eg]/ dgdf lnPsf] x’g’ k5{ . v|Li6sf] cf1fkfng u/]/ xfdLn] z}tfgnfO{ s’g} klg 7fpF lbb}gf} -x]g'{xf]; Plkm;L $M@^–@&_ .

Firm Footing in Gospel Shoes

;’–;dfrf/sf] alnof] h’Qf nufpg’

æclg v’§fdf ldnfksf] ;’–;dfrf/sf] h’Qf nufP/ tof/ xf]cf]Æ -Plkm;L ^M!%_ .

;’–;dfrf/sf] ;TotfnfO{ hfg]/, ljZjf; u/]/, / kfng u/fOåf/f z}tfgsf] cfj|md0fsf] la?4df v8f x’gsf] nflu o;n] alnof] h’Qfsf] sfd ub{5 . /f]dL l;kfxLx¿n] ltgLx¿nfO{ o’4 d}bfgdf alnof] u/L ;dfpg] vfnsf] tn};Dd lsNnf ePsf] Psbd} alnof] h’Qf nufpg] ub{y] . ha k|e’ o]z” xfd|f] k|e’ x’g’ x’G5 eg] xfdL z}tfgsf] e”m6f] s’/fsf] la?4df alnof] eP/ v8f x’gnfO{ xfdL;Fu alnof] vfn] h’Qf 5 .

æoL ;a} s’/fx¿sf] cltl/St ljZjf;sf] 9fn p7fcf], h;af6 ltdLx¿ b’i6sf ;a} clUgaf0f lgefpg ;Sg]5f}Æ -Plkm;L ^M!^_ . kfjnn] oxfF xfd|f] ;’/Iffsf] l:yltsf] af/]df hf]8 lbPsf] s’/fnfO{ km]l/ klg ofb ug'{xf]; . pgn] oxfF xfdLn] zx/x¿df e”tfTdfx¿nfO{ v]bfpg] af/]df s’/f ul//x]sf 5}gg . pgn] t oxfF z}tfgsf] e”m6nfO{ OGsf/ ug{sf] nflu k/d]Zj/sf] jrg xfdLn] ljZjf;df k|of]u ug'{ k5{ eGg] af/]df s’/f ul//x]sf 5g . ha xfdL k/d]Zj/n] eGg’ ePsf] s’/fdfly ljZjf; u5f}{ / To; cg’;f/ ub{5f}F, ta of] Tof] 9fn h:tf] xf], h;n] cn+sfl/s ¿kdf æb’i6sf ;a} clUgjf0fx¿ lgefpgÆ ;Sb5 / z}tfgsf] e”m6af6 To;n] xfdLnfO{ arfpFb5 .

Our Spiritual Sword – God’s Word

xfd|f] cflTds t/jf/ – k/d]Zj/sf] jrg

æclg d’lStsf] 6f]k nufcf], / kljq cfTdfsf] t/jf/ n]cf], hf] rFflx k/d]Zj/sf] jrg xf]Æ -Plkm;L ^M!&_ .

afOann] j0f{g u/] cg’;f/, d’lQmn] z}tfgsf] aGwgaf6 xfdLnfO{ 5’6sf/f lbG5 eGg] s’/f ;dfj]z ub{5 . k/d]Zj/n] xfdLnfO{ æcGwsf/sf] /fHoaf6 5’6sf/f ug'{ ePsf] 5, / xfdLnfO{ pxfFn] cfˆgf lk|o k’qsf] /fHodf ;f/L lbg’ ePsf] 5Æ -sn:;L !M!#_ . of] s’/f hfGg’ eg]sf] Tof] 6f]k nufpg’ h:t} xf] h;n] xfd|f] dgnfO{ xfdL cem} klg z}tfgsf] /fHodf 5f}F eGg] To;sf] e”m6f] s’/fnfO{ ljZjf; ug{af6 hf]ufpF5 . z}tfg ca xfd|f] hLjgsf] dflns xf]Og t/ k|e’ o]z” g} xfd|f] hLjgsf] dflns x’g’x’G5 .

o;sf] cltl/St xfdLn] æcfTdfsf] t/jf/Æ lng’ kb{5, h’g rFflx kfjnn] j0f{g u/] cg’;f/ k/d]Zj/sf] jrgsf] nflu cn+sfl/s lrq xf] . d}n] klxn] g} eg]em}F, k|e’ o]z” cflTds o’4 ug]{ JolStsf] Pp6f k”0f{ pbfx/0f x’g’ x’G5 h;n] bIftfsf;fy cfˆgf] cflTds t/jf/sf] k|of]u ug'{ ePsf] lyof] . phf8 :yfgdf z}tfgn] pxfFnfO{ k/LIff u/]sf] a]nfdf pxfFn] To;nfO{ k|ToIf ¿kdf k/d]Zj/sf] jrgaf6 k|To]srf]l6 pb[t u/]/ To;nfO{ k|lts[of lbg’ ePsf] lyof] . olb xfdLn] klg To;/L cflTds o’4df z}tfgnfO{ x/fpg’ xf] eg], xfdLn] k/d]Zj/n] eGg’ ePsf] s’/f hfGg’ k5{ / To;df ljZjf; ug'{ kb{5, gqeg] xfdL To;sf] e”m6f] s’/fdf km:g]5f}F .

k|e’ o]z”n] æcfTdfsf] t/jf/Æ nfO{ ;’/Iff ug]{ tj/n] k|of]u ug'{ ePsf] s’/fnfO{ klg ofb ug'{xf]; . kfjnn] jf:tjdf cfj|md0f ug]{ xltof/sf] ¿kdf t/jf/nfO{ eg]sf] s’/fnfO{ s;}–s;}n] Tof] t ;’/Iff ug]{ xltof/ xf] eg]/ b]vfpg rfxG5g . o;/L Psbd sdhf]/ ljjfbnfO{ ltgLx¿n] Plkm;L ^M!)–@) df ePsf] o; v08sf] l;4fGtnfO{ lnP/ k|dfl0ft ug{ vf]H5g, h’g rFflx :juL{o :yfgx¿df ePsf b’i6 cfTdfx¿sf ælsNnfx¿nfO{ eTsfpg]Æ xfd|f] lhDd]jf/L k|of]ufTds tj/sf] 5 .

v|Lli6ogx¿n] k/d]Zj/sf] ;f/f xft–xltof/x¿ lsg wf/0f ug'{ k5{ eGg] kfjnsf] cfˆg} ts{ k9bf -tfls ltgLx¿ z}tfgsf ;f/f of]hgfx¿sf] la?4df v8f x’g ;s’gÆ_ xfdL hfGb5f}F, ls pgn] k|fylds ¿kdf tL xft–xltof/x¿sf] ;’/LIft k|of]usf] af/]df elg/x]sf x’g . o;sf] cltl/St, t/jf/nfO{ cfj|md0f ug]{ xltof/sf] ¿kdf ;f]FRg ;lPtfklg, o;nfO{ ;’/Iff ug]{ xltof/sf] ¿kdf klg lng ;lsG5, h;} o;n] la/f]wLsf] t/jf/n] cfj|md0f ubf{ 5]Sg / ;’/Iff;d]t ug{ ;lsG5 .

o;sf] cltl/St w]/} k|sf/sf cl:tTjdf gePsf ljz]if xft–xltof/x¿ k|of]u ug{ k|oTg ubf{ xfdLn] k’/} ¿ks cn+sf/nfO{ k|of]u ug{ hf]lug] s’/fdf xfdL xf]lzof/ x’g’ k5{ . ha xfdL t/jf/sf] cfj|md0f ug]{ / ;’/Iff ug]{ :jefjsf] af/]df afb—lajfb ug{ ;’? ub{5f}F, ta xfdL h’g cy{df k|of]u x’g’ kg]{ xf] To;df slxn] klg k|of]u gx’g] vfnsf] ;fdfGo cn+sf/sf] 6’j|mfx¿ s’bg] sfdx¿ ug{tkm{ nfu]/ æb[i6fGtnfO{ w]/} 6f9f ws]Ng dg k/fO/x]sf x’G5f}F .

But didn’t Jesus instruct us to “bind the strong man” ?

t/ s] k|e’ o]z”n] xfdLnfO{ æalnof] dflg;nfO{ afF >WgÆ lgb]{zg lbg’ ePsf] xf]Og / <

æalnof] dflg;nfO{ afFWg]Æ k|e’ o]z”n] eGg’ePsf] af/]df ;’–;dfrf/sf k’:tsx¿df tLgrf]l6;Dd pNn]v ul/Psf] xfdL kfpFb5f}F . h] eP tfklg, tL tLgj6} 36gfx¿dWo] s’g}df klg, k|e’ o]z”n] cfk”mnfO{ k5ofpg]x¿nfO{ ltgLx¿n] cEof; ug'{ kg]{ s’/f rFflx æalnof] dflg;nfO{ aFfWg’Æ kg]{ lyof] eg]/ eGg’ ePsf] 5}g . t/ k|e’ o]z”n] jf:tjdf s] rFflx eGg’ ePsf] lyof] t eGg] af/]df ca xfdL x]/f}F, / pxfFn] ;fGble{s ¿kdf s] eGg’ ePsf] lyof] eGg] s’/f k9f}F M

æclg o?zn]daf6 cfPsf Joj:yfsf zf:qLx¿n] eg], æTo;df afnlha’n e”t 5, / e”tx¿sf] dflnsåf/f g} To;n] e”tx¿ lgsfNb5 .Æ t/ pxfFn] ltgLx¿nfO{ cfkm”sxfF af]nfP/ b[6fGtx¿df eGg’ eof], æz}tfgn] z}tfgnfO{ s;/L lgsfNg ;S5 < s’g} /fHosf] cfk;df k”m6 eof] eg], Tof] /fHo l6Sg ;Sb}g . s’g} 3/sf] klg cfk;df k”m6 eof] eg] Tof] 3/ l6Sg ;Sg] 5}g . s’g} 3/sf] klg cfk;df k”m6 eof] eg], Tof] /fHo l6Sg ;Sb}g . olb z}tfgn] z}tfgs} la?4df v8f eP/ kmf6f] NofPsf] 5 eg], Tof] l6Sg ;Sb}g, t/ To;sf] cGt cfO;s]sf] x’G5 . s;}n] alnof] dflg;sf] 3/df k;]/ p;sf] wgdfn n’6g ;Sb}g ha;Dd p;n] Tof] alnof] dflg;nfO{ klxnf afFWb}g, ta kf] To;n] p;sf] 3/ n’6g ;S5 . ;fFRr} d ltdLx¿nfO{ eGb5′, dflg;x¿sf ;a} kfk / O{Zj/–lgGbf Ifdf ul/g]5g, t/ kljq cfTdfsf] la?4df lgGbf ug]{nfO{ sbflk Ifdf x’g] 5}g, t/ Tof] cgGt kfksd{sf] bf]ifL 7×5{ .Æ pxfFn] of] jrg eGg’ eof], lsgls æp;df cz’4 cfTdf 5Æ egL ltgLx¿n] eg]sf lyPÆ -ds”{; #M@@–#)_ .

k|e’ o]z”n] s’g} alnof] dflg;nfO{ afWg] af/]df cfˆgf cg’ofoLx¿nfO{ l;sfO/xg’ ePsf] lyPg egL ofb ug'{xf]; . a?, pxfFn] t o?zn]daf6 cfPsf Joj:yfsf zf:qLx¿nfO{ ltgLx¿n] u/]sf cfnf]rgfx?sf] csf6o ts{ / :ki6 ¿kdf cn+sf/sf ;fy k|lts[of lbO/xg’ ePsf] lyof] .

ltgLx¿n] pxfFnfO{ e”tx¿sf] dflnsåf/f g} o;n] e”tx¿ wkfpg] sfd u5{ eg]/ cf/f]k nufO/x]sf lyP . z}tfgn] z}tfgs} la?4df sfd u5{ eg] To;s} xf/ x’g]5 eg]/ pxfFn] ltgLx¿nfO{ hjfa lbg’ eof] . af}l4s ¿kdf s;}n] klg of] s’/f;Fu ljjfb ug{ ;Sb}g .

olb k|e’ o]z”n] e”tfTdfx¿ wkfpg] z}tfgsf] zlSt lyPg eg], pxfFn] s;n] zlStnfO{ k|of]u ul//xg’ ePsf] lyof] t < of] zlSt z}tfgsf] zlSteGbf klg alnof] x’gk5{ . of] zlSt k/d]Zj/sf] zlSt, kljq cfTdfsf] zlSt g} x’g’ kb{5 . o;n] k|e’ o]z”n] ¿ks cn+sf/df z}tfgsf] af/]df p;sf] ;DklQsf] ;’/Iff ug]{ Pp6f alnof] dflg;;Fu t’ngf ub}{ of] s’/f eGg’ ePsf] lyof] . Tof] alnof] dflg;sf] ;DklQ n’6gsf] nflu Tof] dflg;eGbf klg alnof] dflg; dfq} ;Ifd x’G5 . Tof] dflg; pxfF cfkm} x’g’ x’G5 . pxfFn] s;/L e”tfTdfx¿ v]bfpg’ x’GYof] eGg] af/]df of] g} Pp6f ;fFrf] JofVof lyof] .

dQL / n”sfsf] ;’–;dfrf/df kfOg] ;fy} o; v08df pNn]v ePsf] alnof] dflg; zx/x¿df ePsf æalnof] dflg;x¿nfO{ afWg]Æ s’/fsf] ;DaGwdf k|dfl0ft ug{nfO{ k|of]u x’g ;Sb}g . o;sf] cltl/St, ha xfdL afFsL gofF s/f/nfO{ x]b{5f}F, ta xfdL s;}n] zx/df æalnof] dflg;nfO{ afw]sf] s’g} pbfx/0f e]§fpb}gf}F, cyjf To;f] ug{sf] nflu s;}nfO{ lgb]{zg lbOPsf] s’/f klg kfpFb}gf} . o;/L xfdL ;’/lIft ¿kdf of] lgisif{df k’Ub5f}F, ls h’g ;’s} v|Lli6ogsf] nflu zx/df ePsf] jf s’g} ef}uf]lns If]qdf ePsf] æalnof] dflg;–b’i6 cfTdfÆ nfO{ afWg / zlStlalxg kfg{sf] nflu k|oTg ug{nfO{ wd{zf:q;Ddt x’Fb}g .

What about “binding on earth and in heaven” ?

æ:ju{ / k[YjLdf afF Wg]Æ s’/fsf] af/]df

rFflx s] eGg] t < æk[YjLdf ltdLx¿n] h] afFwf}nf -cyjf æafFlw/xf}nfÆ_ Tof] :ju{df afFlwg] 5, / ltdLx¿n] k[YjLdf h] km’sfcf}Fnf -cyjf æk’sfO/xf}nfÆ_ Tof] :ju{df km’sfOg]5Æ eg]/ k|e’ o]z”n] eGg’ ePsf] s’/f ;’–;dfrf/df b’O{kN6 dfq xfdL kfpFb5f}F . b’j} pbfx/0fx¿ dQLsf] ;’–;dfrf/df pNn]v ul/Psf] 5 .

jftfj/0fdf ePsf e”t cfTdfx¿nfO{ xfdLn] æafFWgÆ ;S5f}F / afFWg’k5{ eg]/ k|e’ o]z”n] xfdLnfO{ l;sfO/xg’ ePsf] lyof] t <

klxn], xfdL afFWg] / km’sfpg] ;DaGwdf k|e’ o]z”n] eGg’ ePsf jrgx¿nfO{ ljrf/ u/f}F . k|e’ o]z”n] eGg’ ePsf tL jrgx¿ cn+sfl/s lyP, h;/L pxfFn] eGg’ ePsf] dtna of] lyPg, ls pxfFsf cg’ofoLx¿n] zf/Ll/s /:;L jf 8f]/L lnP/ cIf/zM ¿kdf s’g} s’/f afFWg] jf zf/Ll/s /:;L jf 8f]/Ln] cIf/zM ¿kdf afFlwPsf] s’g} s’/fnfO{ k’msfpg] sfd ug'{ kg]{ lyof] . To;f] eP k|e’ o]z”sf] dtna rFflx s] lyof] t <

o;sf] hjfasf] nflu, pxfFn] afFWg] / k’msfpg] ;DaGwdf Tof] ;dodf eGg’ ePsf] h’g s’/f lyof] To;nfO{ ;fGble{s ¿kdf pxfFn] s;/L k|of]u ug'{ ePsf] lyof] eg]/ xfdLn] x]g'{ kb{5 . s] pxfFn] b’i6 cfTdfx¿sf] ljifonfO{ lnP/ of] s’/f elg/xg’ ePsf] lyof] < olb To;f] xf] eg], xfdL of] lgisif{df k’Ub5f}F, ls afFWg] ;DaGwdf pxfFn] eGg’ ePsf] of] jrg b’i6 cfTdfx¿nfO{ afFWgs} nflu k|of]u ul/Psf] x’g’ k5{ .

afFWg] / k’msfpg] ;DaGwdf k|e’ o]z”n] eGg’ ePsf] klxnf] v08nfO{ ca xfdL hfrf}FM

æpxfFn] -o]z”n]_ ltgLx¿nfO{ ;f]Wg’ eof], æt/ ltdLx¿ rFflx s] eG5f}, d sf] x’F MÆ l;df]g kq’;n] hjfa lbP, tkfO{ hLljt k/d]Zj/sf k’q, v|Li6 x’g’ x’G5 .Æ clg k|e’ o]z”n] ltgnfO{ eGg’ eof], æof]gfsf] 5f]/f] l;df]g ltdL wGosf xf}, lsgeg] dflg;af6 ltdLnfO{ of] k|s6 ePsf] xf]Og, t/ :ju{df x’g” x’g] d]/f lktfn] k|s6 ug'{ ePsf] xf] . clg d ltdLnfO{ eGb5′, ls ltdL kq’; xf}, / d d]/f] d08nL o; r§fgdfly :yflkt ug]{5′, / g/ssf 9f]sfx¿ To;dfly ljhoL x’g] 5}gg . d ltdLnfO{ :ju{sf] /fHosf ;fFrfx¿ lbg]5′, h] ltdLn] k[YjLdf afWg]5f}, ;f] :ju{df aFflwg]5, / h] ltdLn] k[YjLdf k’msfcf}Fnf, ;f] :ju{df k’msfOg]5 .Æ -dQL !^M!%–!(_ .

o; v08nfO{ w]/} tl/sfn] JofVof ul/g’sf] sf/0f o;df slDtdf klg kfFrj6f cn+sf/Ls k|:’tlt ePsf]n] ubf{ g} xf] eGg] s’/fdf s]xL z+sf 5}g M -!_ ædflg;af6Æ -/ut / df;’ ePsf]af6_, -@_ ær§fgÆ, -#_ æg/ssf 9f]sfx¿,Æ -$_ æ:ju{sf] /fHosf ;fFrfx¿Æ, / -%_ æafFlwg]÷k’msfpg]Æ . oL ;a} k|:t’tLx¿ s’g} s’/fsf] af/]df af]lnPsf lrq0f efiffx¿ x’g .

Hades’ Gates

g/ssf 9f]sfx¿

cn+sfl/s efiffsf] :ki6 cy{lagf, o; v08df k|e’ o]z”n] b’i6 cfTdfsf] af/]df eGg’ ePsf] lyPg eg]/ tkfO{n] b]Vg ;Sg’ x’G5 . pxfF æg/ssf] 9f]sfx¿Æ eg]/ o; s’/fsf] ghLs cfpg’ ePsf] lyof], h’g s’/fx¿ jf:tjdf, d08nLnfO{ g/ssf] cIf/zM 9f]sfx¿n] s]xL ug{ ;Sb}g eg]/ eGgsf] nflu ;f+s]lts efiff lyP .

æg/ssf 9f]sfx¿Æ n] s] s’/fsf] k|ltlglwTj ub{5g < ;fob ltgLx¿ z}tfgsf] zlStsf] ;+s]t lyP, / k|e o]z”sf] egfOsf] dtna of] lyof], ls pxfFsf] d08nL lgdf{0f ug{sf] nflu z}tfgsf] zlStn] /f]Sg ;Sg]jfnf lyPg . cyjf, ;fob pxfFn] lgdf{0f ug'{ x’g] d08nLn] dflg;x¿nfO{ g/sdf s}b ug]{ g/ssf 9f]sfx¿af6 arfpg] 5 eGg] k|e’ o]z”sf] egfOsf] dtna x’g ;S5 .

k|e’ o]z”n] jf:tjdf b’O{ k|sf/sf 9f]sfx¿sf] af/]df eGg’ ePsf] s’/fnfO{ ofb ug'{xf]; M g/ssf] 9f]sfx¿, / :ju{sf 9f]sfx¿ h’g pxfFn] kq’;nfO{ æ:ju{sf] /fHosf ;fFrfx¿Æ lbP/ k|of]u ug'{ ePsf] lyof] . o; leGgtfn] kl5af6 of] ljrf/nfO{ o;/L ;dy{g ub{5, ls g/ssf 9f]sfx¿ ;DaGwL k|e’ o]z”sf] egfO{ dflg;x¿nfO{ g/ssf] 9f]sfaf6 arfpg] d08nLsf] e”ldsfsf] k|ltlglw xf] .

æz}tfgsf ;a} zlStn] pxfFsf] d08nLnfO{ /f]Sg] 5}gÆ eGg] s’/f k|e’ o]z”sf] egfOsf] dtna xf] eg] tfklg, xfdL of] lgisif{df k’Ug ;S5f}F, ls afFWg] / k’msfpg] s’/f ;DaGwL pxfFn] ug'{ ePsf] l6Kk0fLx¿ zx/df ePsf b’i6–cfTdfx¿nfO{ xfdLn] s] ul//x]sf] x’g’ kg]{ xf] eg]/ lbOPsf lgb]{zgx¿ x’g, lsgls xfdLn] ;’–;dfrf/sf k’:tsx¿ jf k|]l/tsf] k’:tsdf s;}n] klg zx/df ePsf b’i6 cfTdfx¿nfO{ sFxL klg afFw]sf] s’/f kfpFb}gf} g t To:tf] s’/f ug{sf] nflu kqx¿df g} st} s’g} lgb]{zg kfpFb5f}F . h] eP tfklg xfdL afFWg] / k’msfpg] af/]df pNn]v ePsf v|Li6sf] jrgx¿sf] JofVof ub{5f}F, xfd|f] JofVof k”/} gofF s/f/leq /x]/ ;fGble{s ;dy{g ul/Psf] x’g’ kb{5 .

s’g} klg wd{zf:qLo pbfx/0fsf] cg’kl:yltsf] k|sfzdf, æk|e’ o]z”sf] gfpFdf d z}tfgnfO{ afFWb5’Æ jf æTo; JolStdfly d :ju{b”tx¿nfO{ km’sfpFb5’Æ / o:t} c? s’/fx¿ k|foM h;f] v|Lli6ogx¿n] eg]sf] ;’Gbf s:tf] crDe nfUb5 . o:tf] k|sf/sf] s’/f gofF s/f/df s;}n] eg]sf] tkfO{+n] kfpg ;Sg’ x’Gg . k|]l/tsf] k’:ts / kqx¿df lbOPsf] hf]8 rFflx z}tfgsf] af/]df jf b’i6 cfTdfx¿nfO{ afFWg] / k’msfpg] af/]df elgPsf] xf]Og, t/ ;’–;dfrf/ k|rf/ ug]{ / k/d]Zj/;Fu k|fy{gf ug]{ af/]df elgPsf] xf] . ;Gb]zjfxsn] -cIf/zM ¿kdf, æ:ju{b”tn]Æ_ z}tfgsf] af/]df eg]/ 3r3RofO{ /Xof], ta pgn] To;nfO{ æafFWg]Æ sf]lzz u/]gg . t/ pgn] o; ;DaGwdf k/d]Zj/;Fu k|fy{gf u/] -x]g'{xf]; @ sf]l/GyL !@M&–!)_ .

The Keys to Heaven

:ju{sf ;fFrfx¿

afFWg] / k’msfpg] ;DaGwdf k|e’ o]z”n] eGg’ ePsf] jrgx¿sf] tTsflng ;Gbe{nfO{ ca xfdL cwLs ¿kdf x]/f}+ . afFWg] / k’msfpg] ;DaGwdf pNn]v ug'{ cufl8, k|e’ o]z”n] kq’;nfO{ æ:ju{sf] /fHosf ;fFrfx¿Æ lbg]5′ eGg’ ePsf] s’/fnfO{ k|ToIf ¿kdf ofb ug'{xf]; . kq’;nfO{ cIf/zM ¿kdf :ju{sf 9f]sfx¿sf] ;fFrfx¿ slxn] klg lbOPsf] lyPg, / To;}n] k|e’ o]z”n] eGg’ ePsf jrgx¿nfO{ xfdLn] lrq0f efiffdf lnPsf] x’g’ kb{5 . ;fFrfx¿n] s] s’/fsf] k|ltlglwTj ub{5g < ;fFrfx¿n] y’lgPsf s’/fx¿leq k|j]z ug{sf] nflu k|of]u ug]{ s’/fnfO{ k|ltlglwTj ub{5g . h’g JolSt;Fu ;fFrf] 5, To; JolStn] dfq c?n] vf]Ng g;Sg] 9f]sfx¿ vf]Ng ;Sb5 .

k|]l/tsf] k’:tsdf pNn]v ul/PemF}, ha xfdL kq’;sf] ;]jsfOnfO{ ljrf/ ub{5f}F, ta c?x¿sf] lglDt aGb ePsf 9f]sfx¿ vf]Ngsf] nflu kq’;n] 9f]sf vf]Ng] sfo{ u/]sf] t’ngf ubf{ s] ul//x]sf lyP eGg] s’/f xfdL kfpFb5f}+ .

k|fylds ¿kdf, pgn] ;’–;dfrf/ k|rf/ ul//x]sf lyP eGg] s’/f xfdL kfpFb5f}+, h’g ;’–;dfrf/n] ljZjf; ug]{x¿ ;a}sf] nflu :ju{sf 9f]sfx¿ vf]lnG5g -/ Tof] ;’;dfrf/n] g/ssf 9f]sfx¿ aGb u/L lbG5_ . To; cy{df, xfdLx¿ ;a} v|Li6sf /fhb”tx¿ ePsf] sf/0f, xfdLx¿nfO{ :ju{sf] /fHosf ;fFrfx¿ lbOPsf] 5 . :ju{sf] /fHosf ;fFrfx¿ o]z” v|Li6sf] ;’;dfrf/ dfq x’g ;Sb5, ToxL ;’;dfrf/sf] ;Gb]zn] dfq} :ju{sf 9f]sfx¿nfO{ vf]Ng ;Sb5 .

And Now, Binding and Loosing

clg ca, afF Wg] / k’msfpg] ;DaGwdf

cGtdf, :ju{sf] /fHosf ;fFrfx¿ kq’;nfO{ lbgsf] nflu k|lt1f u/L ;s]kl5, k|e’ o]z”n] afFWg] / k’msfpg] ;DaGwdf cfˆgf] kfFrf} cn+sfl/s efiffdf o; v08df ljrf/ u/]/} eGg’ ePsf] 5 .

egfOsf] ;Gbe{leq} /x]/ xfdLn] klxn]af6 k|e’ o]z”n] s] eGg vf]Hg’ ePsf] lyof] < k|e’ o]z”n] lgdf{0f ub}{ ug'{ ePsf] d08nLdf dflg;x¿nfO{ g/saf6 arfpg], / ;’–;dfrf/ k|rf/ ug]{ s’/fsf] ;DaGwdf kq’;nfO{ lbOPsf] afFWg] / k’msfpg] k|lt1f s;/L nfu’ x’G5 < yfxf kfO;s]sf 5f}F .

;fFrf] ¿kdf ToxfF Pp6f dfq} ;Defjgf 5 . æd}n] ltdLnfO{ :ju{sf] k|ltlglwTjsf] clwsf/ lbO/x]sf] 5′ . :ju{ / k[YjLdf ltdLnfO{ lbOPsf] lhDd]jf/L k”/f u/Æ eGg] k|e’ o]z”sf] egfOsf] dtna lyof] .

olb Pp6f Jofkf/Ln] cfˆgf] ;]N;d]gnfO{ æltdLn] Jofªsssdf h] u5f}{, ToxL s’/f] d’Vo sfof{nodf klg x’g]5Æ eGof] eg], Tof] ;]N;d]gn] cfˆgf] xflsdn] eg]sf] s’/fnfO{ s;/L lnG5 < o;sf] dtna p;nfO{ Jofªssdf cfˆgf] sDkgLsf] k|ltlglwTj ug]{ sfd ;’lDkPsf] xf] egL p;n] dflglnG5 . To;/L g} k|e’ o]z”n] kq’;nfO{ :ju{df x’g’ x’g] k/d]Zj/sf] k|ltlglwTj ug{nfO{ clwsf/ lbg’ ePsf] lyof] eGg] o;sf] ;Dk”0f{ egfOsf] tfTko{ xf] . kq’;nfO{ lbOPsf] of] k|lt1f pgn] cfTd–ljZjf;sf] nflu Ps;xf/f aGg]5 ha pgn] zf:qL / kml/;Lx¿sf] cfnf]rgfTds b[li6df eP/ klg o?zn]ddf k/d]Zj/sf] ;Gb]z k|rf/ ug{ ;’? ub{5g– tL dflg;x¿ tL g} x’g h;n] k/d]Zj/sf] k|ltlglwsf] ¿kdf cfk”mnfO{ 7fG5g / kq’;nfO{ rFflx c? ;fdfGo dflg;em}F 7fG5g .

k|e’ o]z”sf] jrgsf] of] ljz]if JofVofn] pxfFn] bf];|f]kN6 dQLsf] ;’;dfrf/df ePsf] klxnf] v08 kl5sf] b’O{j6f cWofox¿df kfOg] p:t} vfn] k|:t’lt;Fu ldnfO{ lbPsf] 5 M

æclg ltd|f] efOn] ltd|f] la?4df ck/fw u¥of] eg], uP/ ltdLx¿ b’O{ dfq x’Fbf To;sf] bf]if b]vfO{ b]pm, To;n] ltd|f] s’/f ;’Gof] eg], ltd|f] efO cfˆgf] eof] . t/ To;n] ;’g]g eg], cfˆgf] ;fy c? Ps jf b’O{hgfnfO{ n}hfpm / b’O{ cyjf tLg ;fIfLåf/f k|To]s s’/f kSsf xf]; . olb To;n] ltgLx¿sf s’/f klg ;’Gg OGsf/ u¥of] eg], Tof] ltd|f] nflu cwdL{ / s/ p7fpg] ;/x xf]; . ;fFRr} d ltdLx¿nfO{ eGb5′, ltdLx¿n] k[YjLdf h] afW5f}, Tof] :ju{df afFlwg]5, clg ltdLx¿n] k[YjLdf h] k’msfpF5f}, Tof] :ju{df k’msfOg]5 . km]l/ klg d ltdLx¿nfO{ eGb5′, k[YjLdf ltdLx¿dWo] b’O{hgf s’g} s’/fdf ;xdt eO{ s]xL dfUof} eg], Tof] :ju{sf d]/f lktfåf/f ltdLx¿sf lglDt x’g]5 . lsgls hxfF b’O{ ls tLghgf d]/f] gfpFdf e]nf x’G5g, ToxfF d ltdLx¿sf dfemdf x’g]5’Æ -dQL !*M!%–@)_ .

aFfWg] / k’msfpg] ;DaGwdf pNn]v ul/Psf] of] bf];|f] v08df k|e’ o]z”n] b’i6 cfTdfx¿nfO{ afFWg] af/]df elg/xg’ ePsf] lyof] eg]/ ljZjf; ug{sf] nlfu xfdLnfO{ cu’jfO{ ug]{ ToxfF s’g} To:tf] s’/f jf:tjd} 5}g . oxfF pxfFn] d08nLsf] cg’zf;gsf] af/]df elg;Sg’ ePkl5 nuQ} k|ToIf ¿kdf afFWg] / k’msfpg] ;DaGwdf eGg’ ePsf] 5 .

o; v08df afFWg] / k’msfpg] ;DaGwdf of] s’/f b]vfpg vf]lhPsf] em}F nfUb5, ls k|e’ o]z”n] eGg’ ePsf] tfTko{ rFflx o:tf] xf], æd08nLdf s:tf] JolSt /xg’ k5{ / s:tf] JolSt /xg’ x’Fb}g eg]/ lg0f{o ug{nfO{ d}n] ltdLnfO{ lhDd]jf/L lbO/x]sf] 5′ . of] ltd|f] sfd xf] . ha xfdLn] of] lhDd]jf/L k”/f ub{5f}+, :ju{df klg To:t} x’g]5 .Æ

km/flsnf] u/L k|of]u x’g] s’/fdf, k|e’ o]z”n] s]jn elg/xg’ ePsf] 5, æltdLnfO{ :ju{sf] k|ltlglwTj ug{sf] nflu k[YjLdf clwsf/ lbOPsf] 5, :ju{n] ;Fw} ltd|f] ;dy{g ug]{5 .Æ

Binding and Loosing in Context

afFWg] / km’sfpg] ;Gbe{df

of] JofVof tTsfnLg ;Gbe{sf ;fy;fy} gofF s/f/sf] k’/} km/flsnf] ;Gbe{df ;d]t w]/} /fd|f]l;t ;’xfpFbf] 5 .

tTsflng ;Gbe{sf] ;DaGwdf xfdLn] of] s’/f yfxf ug{ ;S5f}F, ls afFWg] / k’msfpg] ;DaGwdf pxfFsf] egfOkl5 nuQ} k|e’ o]z”n] eGg’ eof] M ækm]l/ d ltdLx¿nfO{ eGb5′, k[YjLdf ltdLx¿dWo] b’O{hgf s’g} s’/fdf ;xdt eO{ s]xL dfUof} eg], Tof] :ju{sf d]/f lktfåf/f ltdLx¿sf lglDt x’g]5Æ -dQL !*M!(_ .

æk[YjLdf ltdLn] h] u5f}{, :ju{df To;sf] ;dy{g x’g]5Æ eGg] s’/fsf] laifo k]ml/ klg ToxfF b]Vg ;lsG5 . o; k[YjLdf xfdLnfO{ k|fy{gf ug{sf] nflu clwsf/ / lhDd]jf/L lbOPsf] 5 . ha xfdLn] of] sfd ub{5f}+, ta :ju{n] To;sf] k|lts[of lbg]5 . æk]ml/ klg d eGb5’Æ eGg] k|e’ o]z”sf] jrgn] of] b]vfpF5, ls pxfFn] afFWg] / k’msfpg] ;DaGwdf eGg’ ePsf] klxn]sf] egfOnfO{ k|fyldstf lbO/xg’ ePsf] 5 .

o; v08df k|e’ o]z”sf] clGtd egfO{, ælsgls hxfF d]/f] gfpFdf b’O{ ls tLghgf e]nf x’G5g, ToxfF d ltgLx¿sf aLrdf x’g]5’Æ n] klg æ:ju{df klg To:t} x’g]5Æ eGg] ljifo j:t’nfO{ ;dy{g ub{5 . ha ljZjf;Lx¿ pxfFsf] gfpmFdf e]nf x’G5g , ta :ju{df x’g’ x’g]n] b]Vg’ x’g]5 .

olb tkfO{ ;Dk”0f{ tj/n] ljrf/ ul/Psf] o; v08sf] JofVofdf ;xdt x’g’ x’Gg eg] tfklg, k|e’ o]z”n] elg/xg’ ePsf] zx/x¿df ePsf b’i6 cfTdfx¿nfO{ afFWg] ;DaGwsf] af/]df clt /fd|f] wd{zf:qLo ljjfbnfO{ k|:t’t ug{ tkfO{nfO{ s7Lg x’g]5 .

God’s divine plan includes Satan

k/d]Zj/sf] O{Zjl/o of]hgfn] z}tfgnfO{ klg ;dfj]z ub{5

z}tfg / p;sf b”tx¿ afuL ;]gfx¿ x’g, t/ ltgLx¿ k/d]Zj/sf] lgoGq0fb]lv aflx/ hfg ;Sg] vfnsf ;]gf rFflx xf]Ogg . of] afuL ;]gf klg k/d]Zj/åf/f g} ;[li6 ul/Psf] lyof] -oBlk, ltgLx¿ ;’?df ;[li6 ul/Gbfv]l/ afuL lyPgg_ . kfjnn] n]v]sf 5g M

ælsgls pxfFåf/} -v|Li6åf/f g}_ ;a} yf]s ;[li6 ePsf lyP, :ju{df / k[YjLdfly ePsf b[Zo / cb[Zo yf]sx¿, rfx] l;+xf;gx¿, rfx] k|e’Tjx¿, rfx] k|wfgtfx¿, rfx] clwsf/x¿ ;a} yf]s pxfFåf/} / pxfFs} lglDt ;[lhPsf x’gÆ -sn:;L !M!^_ .

k|e’ o]z”n] z}tfg;lxt x/]s txsf x/]s :juL{ob’tLo cfTdfx¿ ;[li6 ug'{ ePsf] lyof] . sf]xL afuL aGg]5 eg]/ klg pxfFnfO{ yfxf lyof] < xf], jf:tjdf pxfFnfO{ yfxf lyof] . To;f] eP pxfFn] ltgLx¿nfO{ lsg ;[li6 ug'{ eof] t < lsgeg] pxfFn] cfˆgf] of]hgfnfO{ k”/f ug{sf] nflu ;xfotf ug{nfO{ tL afuL cfTdfx¿nfO{ k|of]u ug'{ x’g] lyof] . olb ltgLx¿sf] nflu pxfF;Fu pb]Zox¿ ge}lbPsf] eP, pxfFn] ltgLx¿nfO{ aGbL agfP/ /fVg’ x’g] lyof], h’g s’/f pxfFn] cfˆgf s]xL afuL :ju{b”tx¿nfO{ klxn] g} To;f] ug'{ ePsf] lyof] eg]/ xfdLnfO{ klxn] klg atfO{ ;lsPsf] 5 -x]g'{xf]; k|sfz @)M@_ .

z}tfg / x/]s b’i6 cfTdfnfO{ k[YjLdf ;+rflnt x’g cg’dlt lbg] k/d]Zj/;Fu sf/0f 5 . olb pxfF;Fu tL sf/0fx¿ gx’g] xf] eg]b]lv, ltgLx¿ ;Dk”0f{ ¿kdf cf1fb]lv aflx/} x’g] lyP . z}tfgnfO{ k[YjLdf kl/rflnt x’g cg’dlt lbg] k/d]Zj/sf tL sf/0fx¿ rFflx s] s] x’g t < k|To]sn] x/]s sf/0f a’‰g ;S5 eGg] t dnfO{ nfUb}g, t/} klg, k/d]Zj/n] s]xL sf/0fx¿ eg] pxfFsf] jrgdf k|s6 u/L lbg’ ePsf] 5 .

klxnf], dflg;hfltnfO{ hfFr ug]{ pxfFsf] of]hgf k”/f ug{sf] nflu k/d]Zj/n] z}tfgnfO{ k[YjLdf ;Lldt ¿kdf kl/rfng x’g cg’dlt lbg’ x’G5 . dfgjhfltsf] la/fgf]kgsf] nflu s]xL ;dosf] lglDt z}tfgn] ;]jf ub{5 . ltgLx¿n] of] s’/f] dx;’; u?g , ls gu?g , dflg;x¿ ls t k/d]Zj/sf] cwLgdf x’G5g ls t eg] z}tfgsf] cwLgdf x’G5g . cfbd / xjfnfO{ k/LIff ug{ k/d]Zj/n] z}tfgnfO{ cg’dlt lbg’ eof] . b’O{hgf dflg;x¿nfO{ ltgLx¿nfO{ hfFr ug{sf] nflu k/d]Zj/af6 :jtGq OR5f k|bfg ul/Psf] lyof] . tL ;f/f :jtGq OR5fåf/f ltgLx¿sf] x[boleqsf] s’/f k|s6 ul/g’ kg]{ lyof], ls ltgLx¿ cf1fsf/L lyP , ls cgf1fsf/L lyP .(@

bf];|f], b’i6 sfd ug]{x¿dfly k/d]Zj/sf] j|mf]w Nofpgsf] nflu pxfFn] k[YjLdf ;Lldt ¿kdf z}tfgnfO{ kl/rflnt x’g cg’dlt lbg’ x’G5 . o; s’/fsf] nflu d}n} klxn] g} s;/L k/d]Zj/n] b’i6 cfTdfx¿nfO{ k|of]u u/]/ pxfFsf] Gofodf of]Uo JolStx¿nfO{ cfˆgf] j|mf]wdf Nofpg’ x’G5 eGg] ;DaGwdf wd{zf:qsf kbx¿ NofP/ w]/} ljz]if k|df0fx¿ lbO;s]sf] 5 . k/d]Zj/n] z}tfgnfO{ o; ;+;f/df ePsf p4f/ gkfPsf dflg;x¿dfly zf;g ug{ cg’dlt lbg’ ePsf] oyfy{ rFflx ltgLx¿dfly pxfFsf] j|mf]w ltgLx¿dfly cfpg]jfnf 5 eGg] ;+s]t xf] . k/d]Zj/n] b’i6 dflg;x¿sf] ;d”xnfO{ Gofo ug{sf] nflu b’i6 dflg;x¿ ltgLx¿dfly zf;g ug]{ cg’dlt lbg’ x’G5 / To;} u/]/ pxfFn] ltgLx¿dfly zf;g ug{nfO{ b’i6 cflTds k|f0fLx¿nfO{ klg cg’dlt lbg’ x’G5 / ltgLx¿sf] hLjg b’MvbfoL k|sf/sf] aGb5 .

t];|f], k/d]Zj/n] cfˆgf] dlxdf lngsf] nflu klg ;Lldt ¿kdf o; k[YjLdf z}tfgnfO{ kl/rflnt x’g cg’dlt lbg’ x’G5 . ælbofan;sf -z}tfgsf_ sfdx¿ gi6 kfg]{ p2]Zon] g}, k/d]Zj/sf k’q k|s6 x’g’ ePsf] xf]Æ -! o”xGgf #M*_ . k/d]Zj/n] z}tfgsf sfdx¿dWo] Pp6f sfo{ ug'{ ePsf] x/]s ;dodf pxfFsf] zlSt / a’l4sf] dlxdf x’G5 .

Jesus is the Head over Principalities and Power

k|wfgtfx¿ / zlStx¿dfly o]z” g} lz/ x’g’ x’G5

v|Lli6ogx¿ ePsf] gftfn] z}tfg / b’i6 cfTdfx¿;Fu ;fdgf ug{sf] nflu xfd|f] wd{zf:qLo lhDd]jf/L rFflx b’O{j6f 5g M xfd|f] cfˆg} hLjgdf z}tfgsf] la/f]w ug'{ -ofs”a $M&_, / 5’6sf/f kfpg rfxg]x¿sf] hLjgaf6 To;nfO{ wkfpg’ -ds”{; !^M!&_ . b’i6 cfTdf nfu]sf] JolStn] To;af6 5’6sf/f kfpg grfx’Gh]n;Dd, b’i6 cfTdf lgl:sP/ hfFb}g eGg] ;fwf/0f lgod h’g ;’s} v|Lli6ogn] klg cg’ej u/]sf] x’G5 .(# k/d]Zj/n] x/]s JolStsf] :jtGq OR5fnfO{ cfb/ ug'{ x’G5, / olb s’g} JolSt b’i6 cfTdfdf g} lnKt x’g rfxG5 eg], k/d]Zj/n] To;nfO{ /f]Sg’ x’Gg .

xfdLn] ef}uf]lns If]qdf ePsf If]qLo ¿kdf sfd ug]{ tL cfTdfx¿nfO{ v]bfpg g;Sg] of] klg csf]{ Pp6f sf/0f xf] . tL b’i6 cfTdfx¿n] dflg;x¿nfO{ ToxL g} cfˆgf] ks8df lnO/x]sf x’G5g . lsgeg] tL dflg;x¿n] ToxL s’/f g} 5fg]sf x’G5g . ltgLx¿nfO{ ;’;dfrf/ k|rf/ u/]/, xfdL ltgLx¿nfO{ 5gf}6 ug]{ df}sf k|bfg u5f}{+ . olb ltgLx¿n] 7Ls s’/f 5fg] eg]b]lv, ltgLx¿n] kl/0ffd:j¿k z}tfg / b’i6 cfTdfaf6 5’6sf/f kfpF5g . t/ olb ltgLx¿n] unt s’/f 5fg]df, kZrftfk ug{ grfx]df, k/d]Zj/n] ltgLx¿nfO{ s}bd} /flv5f]8g] cg’dlt z}tfgsf] xftdf ;’DkL lbg’ x’G5 .

wd{zf:qdf k|e’ o]z”nfO{ æ;d:t zf;g / clwsf/sf] lz/ x’g’ x’G5Æ eg]/ elgPsf] 5 -sn:;L @M!)_ / clwsf/sf] nflu PS;f}l;of (exousia) nfO{ slxn]—sfFxL dfgj /fhg}lts g]tfx¿sf] nflu j0f{g ug{nfO{ k|of]u ul/Psf] eP tfklg, gofF s/f/df tL zAbx¿ z}tflgs cflTds zf;sx¿sf] cf]xf]bfsf] af/]df j0f{g ug{nfO{ klg k|of]u ul/Psf] 5 . Plkm;L ^M!@ df pNn]v ul/Psf] zf;sx¿ (arche) / zlStx¿ (exousia) sf] la?4df ePsf] v|Lli6ogx¿sf] o’4sf] af/]df n]lvPsf] v08 klg Pp6f pbfx/0f g} xf] .

ha xfdL kfjnn] sn:;L @M!) df k|e’ o]z”nfO{ ;f/f zf;g / clwsf/sf lz/ x’g’ x’G5 eg]/ n]lvPsf] s’/fnfO{ ;fGble{s ¿kdf k9b5f}F, ta of] o:tf] b]lvG5, ls pgn] of] s’/f cflTds zlStx¿sf] af/]df elg/x]sf 5g . pbfx/0fsf] nflu, rf/j6f kbx¿ k5fl8 To;} v08df kfjnn] k|e’ o]z”sf] af/]df n]v]sf 5g , æpxfFn] k|wfgtfx¿ / zlStx¿nfO{ lgMz:q kf/L tL ;a}dfly j|”m;df laho k|fKt ug'{ eof] / ltgnfO{ v’Nndv’Nnf tdfzf agfO{ lbg’ eof]Æ -sn:;L @M!%_ .

olb k|e’ o]z” cflTds zf;sx¿ / clwsf/x¿sf lz/ x’g’ ePsf] eP, pxfF ltgLx¿dfly ;jf]{Rr x’g’ x’g] lyof] . of] cGohflt d”lt{k”hs ;+:s[ltdf /x]sf v|Lli6ogx¿sf] hLjgdf crDesf] k|sfz xf], h;n] b’i6 cfTdfx¿sf] 8/n] ubf{ klxn] klxn] d”lt{x¿ k”hf u/]/ lhpFb} ;do Joltt u/]sf lyP, h;nfO{ ltgLx¿n] cfk”mdfly zf;g ug]{ egL hfg]sf lyP .

The Only Way of Escape

efUg] Pp6} dfq af6f]

b’i6 cfTdfx¿sf] s}baf6 efUg] Pp6f dfq tl/sf rFflx kZrftfk u/]/ ;’;dfrf/df ljZjf; ug'{ xf] . Tof] g} k/d]Zj/n] k|aGw u/L lbg’ ePsf] efUg] Pp6f dfq} af6f] xf] . zx/df ePsf] z}tflgs JolStnfO{ s;}n] klg afFWg ;Sb}g / tkfO{nfO{ :jtGq t’Nofpg jf clnslt klg 5’6sf/f lbg ;Sb}g . s’g} klg JolStn] kZrftfk u/]/ ;’;dfrf/df ljZjf; gu?Gh]n;Dd p k/d]Zj/s} qmf]wdf /lx/x]sf] x’G5 -o”xGgf #M#^ x]g'{xf];_, h’g z}tflgs zlStx¿sf] ks8df g} /lx/x]sf] klg x’g;S5 .

To;}sf/0f zx/x¿df uGg ;lsg] vfnsf] kl/jt{gx¿ ;d]t x’Fb}gg , hxfF 7″nf–7″nf cflTds o’4 ;DaGwL ;Dd]ngx¿ / ;efx¿ x’G5g . lsgeg] tL If]qx¿df ;fFRr} g} c;/ k’¥ofO/x]sf] z}tflgs zlStnfO{ c;/ ug]{ ToxfF s’g} sfd x’Fb}g . v|Lli6ogx¿n] tL k|wfgtfx¿nfO{ / zlStx¿nfO{ lbg / /ft xKsfpg ;Snfg, z}tfgn] ltgLx¿sf] cfjfhåf/f b’Mv lbg ;Ifd xf]nfg , ltgLx¿n] nfvf}FkN6;Dd æb’i6 cfTdf d tFnfO{ o; zx/df afFWb5’Æ eg]/ klg eGg ;S5g , ltgLx¿n] oL ;f/f s’/fx¿ xjfOhxfhdf / uugr’DaL dxnsf 5fgfx¿ x’Fbf] uP/ klg ug{ ;Snfg -h’g s’/f s;}—s;}n] jf:tjd} ug]{ ub{5g _, clg b’i6 cfTdfnfO{ k|efj kfg]{ Pp6} dfq s’/f rFflx ltgLx¿n] d”v{ v|Lli6ogx¿nfO{ xfF;f]df p8fO{ lbG5g .

ca xfdL cflTds o’4 ;DaGwL 5}6f}F dgu9Gt] l;4fGtsf] af/]df x]g{nfO{ cufl8 a9f}F .

dgu9Gt] l;4fGt g+= ^M æIf]qLo cfTdfx¿sf] la?4df ul/g] cflTds o’4n] k|efjsf/L ;’;dfrf/ k|rf/sf] lglDt 9f]sf vf]Nb5 .Æ

If]qLo cfTdfx¿sf] la?4df cflTds o’4 ug{sf] nflu Psbd} nflu kg]{ w]/} v|Lli6ogx¿sf] nflu k|]l/t ul//xg] s’/f rFflx s] xf] eg]b]lv ltgLx¿nfO{ k|z+;f ul/g’ kb{5 . x/]s v|Lli6ogn] dflg;x¿ z}tfgsf] k~hfaf6 pDsg ;s’g eGg] clt w]/} OR5f u/]sf] x’g’ kb{5 .

h] eP tfklg, k/d]Zj/sf] /fHo lgdf{0f ug{sf] nflu xfdLn] k/d]Zj/sf] tl/sfnfO{ k|of]u ug'{ kb{5 eGg] s’/f dxTjk”0f{ 5 . s’g tl/sfn] sfd ub{5 / s’g tl/sf k|of]u ubf{ ;dosf] aaf{bL xf] eGg] s’/f k/d]Zj/nfO{ yfxf 5 . pxfFsf] /fHo km}nfpg] af/]df xfd|f] lhDd]jf/Lx¿ s]–s] x’g eg]/ 7Ls k|sf/n] pxfFn] xfdLnfO{ atfpg’ ePsf] 5 . xfdLn] s]xL ug{ ;S5f}F eg]/ ;f]RFg] af/]df wd{zf:qdf pNn]v ul/Psf] xfdL kfpFb}gf}+, h;n] xfd|f] ;’–;dfrf/sf] k|efjsfl/tfnfO{ a9fpg]5, / To:tf] s’/f k|e’ o]z” cfk}mn], kq’;n], jf kfjnn] ;d]t ltgLx¿sf] ;]jsfOdf slxn] cEof; u/]gg, / Tof] s’/f rFflx d”v{tf dfq} xf] .

cflTds o’4n] k|efjsf/L ;’;dfrf/ k|rf/sf] lglDt 9f]sf vf]Ng ;S5 eg]/ lsg w]/} v|Lli6ogx¿n] ljrf/ ub{5g < ltgLx¿sf] ts{sf] x/kmx¿ o:tf] nfU5 M æz}tfgn] p4f/ gkfPsf dflg;x¿sf] dgnfO{ cGwf] t’NofO{ lbPsf] 5 . To;}sf/0f xfdLn] z}tfgnfO{ ltgLx¿nfO{ cGwf] t’Nofpg] sfd ug{af6 /f]Sg’ kb{5 . Psrf]l6 cGwf] t’Nofpg]x¿nfO{ x6fO{ ;s]kl5 w]/} dflg;x¿n] ;’;dfrf/df ljZjf; ug]{5g .Æ s] of] s’/f ;To xf] <

z}tfgn] p4f/ gkfPsf dflg;x¿sf] dgnfO{ cGwf] t’NofO{ lbPsf] 5 eGg] s’/fdf lglZrt ¿kdf s’g} z+sf 5}g . kfjnn] n]v]sf 5g M

æxfd|f] ;’;dfrf/ 3’D6f]n] 9flsPsf] 5, ltgLx¿sf ljifodf egf}F eg], v|Li6, hf] k/d]Zj/sf] ¿k x’g’ x’G5, pxfFsf] dlxdfsf] ;’;dfrf/ ltgLx¿n] gb]v’g eg]/ o; ;+;f/sf] b]jn] cljZjf;Lx¿sf] ;demnfO{ cGwf] t’NofO{ lbPsf] 5Æ -@ sf]l/GyL $M#–$_ .

k|Zg 5, s] kfjnn] sf]l/Gysf v|Lli6ogx¿nfO{ cflTds o’4 u/]/ If]qLo cfTdfx¿nfO{ gfz ug{sf] nflu ;fgf] ;Nnfx lbPsf lyP, h;n] ubf{ p4f/ gkfPsf dflg;x¿ cem w]/} ¿kdf ;’;dfrf/ u|x0f ug{ ;s’g <

o;sf] hjfa xf]Og eGg] x’G5 eGg] w]/} :ki6 sf/0fx¿ 5g .

klxnf], kfjnn] o;f] eg]gg , æTo;sf/0f x] sf]l/GyLsf afl;Gbfx¿ xf], z}tfgn] cljZjf;Lx¿sf] ;demnfO{ cGwf] t’NofO{ lbPsf] sf/0f, ltdLx¿n] cflTds o’4 u/ / If]qLo cfTdfx¿nfO{ gfz u/ eGg] d rfxG5′ , tfls tL cGwf] t’NofO{ bg]x¿ ToxfFaf6 x6fOpmg . a? pgn] eg]sf] csf]{ s’/f rFflx v|Li6sf] af/]df k|rf/ u/ eGg] lyof], Tof] tl/sfn] dfq} cflTds ¿kdf cGwf]kgf x6b5 .

bf];|f], ;’;dfrfl/o kl/0ffd a[l4 x’g ;sf]; eg]/ zx/x¿df ePsf lsNnfx¿nfO{ eTsfpg ;xefuL x’g’ k5{ eg]/ kfjnn] s’g} ljZjf;Lx¿nfO{ klg cfˆgf] s’g} kqx¿df lgb]{zg lbPsf 5}gg .

t];|f], kfjnsf ;a} kqx¿ k9]/ xfdL yfxf kfpF5f}+, ls cljZjf;Lx¿ ljZjf; gul/sg} lsg /x]sf 5g eGg] k|fylds sf/0f rFflx z}tfgn] cGwf] t’NofO{ lbP/ g} xf] eGg] s’/f pgn] ljZjf; u/]sf 5}gg . z}tfgn] cGwf] t’Nofpg] s’/f rFflx Pp6f ;xfos sf/s dfq xf], t/ Tof] d’Vo sf/s jf Pp6} dfq sf/s eg] xf]Og . dflg;x¿nfO{ p4f/ kfpg] gagfOsg /fVg] Pp6f k|fylds sf/s eg]sf] ltgLx¿sf] Åbosf] s7f]/tf g} xf] . z}tfgn] x/]snfO{ cGwf] t’NofO/xg ;Ifd x’g] ;fdfGo sf/0f :ki6} 5 . s]xL dflg;x¿n] ha ;To s’/f ;’G5g , ta To; s’/fnfO{ ljZjf; ub{5g / o;/L ltgLx¿n] h’g;’s} e”m6 s’/fx¿nfO{ klg OGsf/ ub{5g , h’g s’/fnfO{ ltgLx¿n] klxn] ljZjf; u/]sf lyP . z}tfg g} ltgLx¿nfO{ cGwf] t’Nofpg] ltgLx¿sf] cljZjf;Lsf] sf/0f xf]Og, t/ ltgLx¿sf] cljZjf;n] z}tfgnfO{ ltgLx¿nfO{ cGwf] t’Nofpg] cg’dlt lbg] sfd ub{5 .

Callous Hearts

s7f]/ Åbox¿

Plkm;Lx¿nfO{ n]v]sf] cfˆgf] kqdf k|]l/t kfjnn] cv|Lli6ogx¿ ljZjf;L g} eP/ lsg /xG5g eg]/ ;f/} /fd|/L a0f{g u/]sf 5g M

æTo;sf/0f, ca d of] hf]8 lbP/ k|e’df eGb5′ , ls cGo hfltx¿ h;/L ltgLx¿sf] ljrf/sf] Joy{tfdf lx8Fb5g , To;/L g} ltdLx¿ cab]lv p;f] glxF8, -;fob z}tfgn] ltgLx¿nfO{ cGwf] t’NofO{ lbPsf]n] ubf{_, ltgLx¿sf] Åbosf] s7f]/tfn] NofPsf] ltgLx¿sf c1fgtfsf] sf/0fn] ltgLx¿ k/d]Zj/sf] hLjgb]lv la/fgf ePsf 5g / x/ lsl;dsf cz’4 sfd ug]{ nfnrdf k/]/ ltgLx¿ 5f8f ePsf 5gÆ -Plkm;L $M!&_ .

kfjnn] eG5g , ls p4f/ gkfPsf dflg;x¿ æltgLx¿df ePsf] c1fgtfÆsf] sf/0f k/d]Zj/sf] hLjgb]lv la/fgf ePsf 5g . t/ ltgLx¿ lsg c1fgL eP < ltgLx¿sf] æ;dem lsg cGwsf/n] el/Psf]Æ 5 < æltgLx¿sf] Åbosf] s7f]/tfn] ubf{Æ g} ePsf] xf] eGg] o;sf] hjfa x’G5 . ltgLx¿ æs7f]/Æ ePsf 5g . dflg;x¿ lsg p4f/ gkfPs} cj:yfdf /lx/xG5g eGg] s’/fsf] d’Vo h8 / k|fylds sf/0f rFflx ToxL g} xf] .($ ltgLx¿ cfkm} bf]ifL 5g . z}tfgn] t ltgLx¿n] ljZjf; ug{ rfx]sf] s’/f dfq} pknAw u/fPsf] xf] .

o; ljrf/nfO{ k|e’ o]z”n] eGg’ ePsf] aLpm 5g]{ / e”ld ;DaGwL b[i6fGtn] k”0f{ ¿kdf :ki6 ub{5 M

æPp6f aLpm 5g]{ aLpm 5g{ lg:Sof], / 5bf{ x’FbL s]xL af6f]sf] 5]pmdf k/] / tL dflg;sf v’§fn] s’lNrP / cfsfzsf k+IfLn] vfOxfn]======= ca b[i6fGt of] xf] M aLpm rFflx k/d]Zj/sf] jrg xf] . af6f]sf] 5]pdf v;]sf] aLpm ltgLx¿ x’g , h;n] ;’G5g , t/ jrg ;’g]/ ljZjf; gu?g / gafFr’g egL lbofan;n] cfP/ ltgLx¿sf Åboaf6 jrg nluxfN5Æ -n”sf *M%, !!–!@_ .

ofb ug'{xf];, aLpmn] ;’–;dfrf/sf] k|ltlglwTj ub{5, / Tof] af6f]sf] lsgf/fdf k¥of] / To;nfO{ dflg;x¿sf v’§fn] s’lNrP . Tof] aLpmn] s8f hdLgnfO{ kf/ ug{ ;s]g hxfF dflg;x¿ lxF8by] . To;}n] r/fxF?sf] nflu Tof] aLpm rf]g{ Psbd ;lhnf] eof], h;n] z}tfgsf] k|ltlglwTj ub{5 .

k’/} b[i6fGtsf] d’Vo s’/f rFflx dflg;x¿sf] Åbosf] cj:yfnfO{ w]/} k|sf/sf hdLgx¿;Fu t’ngf ug{sf] nflu -/ ltgLx¿n] k/d]Zj/sf] jrgnfO{ s;/L u|x0f ub{5g eGg] af/]df_ xf] . lsg s]xL dflg;x¿n] ljZjf; u5{g / c?x¿n] rFflx lsg ljZjf; ub}{gg eg]/ k|e’ o]z”n] j0f{g ul//xg’ ePsf] lyof] M oL ;a} ltgLx¿dfly g} e/ kg]{ s’/f xf] .

z}tfgnfO{ oxfF s;/L lrq0f ul/Psf] 5 < To;n] s7f]/ Åbo ePsf dflg;x¿af6} jrg rf]/]/ nfg ;S5 . b[i6fGtdf ePsf r/fx¿ aLpm lsg pd|g kfpFb}gg eGg] s’/fsf] nflu k|fylds sf/0f dfq} x’g . k|fylds ;d:of t hdLgs} xf], jf:tjdf, of] t hdLgs} s7f]/tfsf] sf/0fn] ubf{ r/fx¿nfO{ cfP/ Tof] aLpm n}hfg ;Dej ePsf] xf] .

;’;dfrf/df klg ToxL s’/f] ;To x’G5 . ;fFrf] ;d:of eg]sf] :jtGq g}lts stf{sf] s7f]/ Åbo g} xf] . ha dflg;x¿n] ;’–;dfrf/nfO{ OGsf/ ub{5g, ta ltgLx¿n] cGw} eO/xg] s’/f 5fGb5g . ltgLx¿n] ;TonfO{ ljZjf; ug'{sf] ;f6f] e”m6nfO{ ljZjf; ug{ ?rfpF5g . h;/L k|e’ o]z”n] o; s’/fnfO{ eGg’ eof], æHof]lt ;+;f/df cfPsf] 5, / dflg;x¿n] Hof]ltnfO{ eGbf cGwsf/nfO{ ?rfP, lsgls ltgLx¿sf sfdx¿ b’i6 lyPÆ –o”xGgf #M!(_ .

olb z}tfgn] dflg;x¿sf] ;demnfO{ cGwf] t’NofO{ lbg 5f]8g] dfq} xf] eg]b]lv lglZrt ¿kdf ltgLx¿ ;’–;dfrf/nfO{ ljZjf; ug{sf] nflu xfdLnfO{ afOann] slxn] klg cu’jfO{ ub}{g . a? To;sf] cnfjf, afOann] dfgj rl/qsf] dw’/ lrq lrq0f ub{5, / k/d]Zj/n] x/]s JolStsf] kfkdo 5gf}6sf] nflu p cfkm} lhDd]jf/L 5 eGg] s’/fnfO{ lng’ x’G5 . cfˆgf] Gofo cfzgdf a;]/ k/d]Zj/n] æz}tfgn] dnfO{ o;f] ug{ nufof]Æ eGg] s;}sf] axfgfnfO{ u|x0f ug'{ x’g] 5}g .

How Satan blinds people’s minds

z}tfgn] dflg;x¿sf] ;demnfO{ s;/L cGwf] t’NofO{ lbG5

;fFRr} g} z}tfgn] dflg;x¿sf] ;demnfO{ s;/L cGwf] t’NofO{ lbG5 < s] To;n] dflg;x¿sf] ;demzlStnfO{ nf6f] agfpgsf] nflu ltgLx¿sf] lz/df r’:sL h:tf] crDenfUbf] cflTds zlSt vGofO{ lbG5 < s] e’tfTdfx¿n] ltgLx¿sf] dl:tisdf To;sf] ltvf] gËn] sf]t/L lbG5 / k|efjsf/L 9+un] ltgLx¿sf] ;f]FRg ;Sg] IfdtfnfO{ 36fO{ lbg] sfd ub{5 < xf]Og, z}tfgn] dflg;x¿nfO{ ltgLx¿n] ljZjf; u?g eg]/ e”m6f] s’/fx¿ ;fFrf] s’/f h:t} u/L ltgLx¿sf] dgdf NofO{ lbP/ ltgLx¿sf] ;demnfO{ cGwf] t’NofO{ lbg] sfd u5{ .

:ki6 5, olb dflg;x¿n] k|e’ o]z” g} k/d]Zj/sf k’q x’g’ x’G5 hf] ltgLx¿sf kfksf] lglDt dg'{ eof] eGg] ;TotfnfO{ ;fFrf] ¿kdf ljZjf; u5{g . olb ltgLx¿n] Pslbg pxfFsf] ;fd’ v8f eP/ cfˆgf] hLjgsf] af/]df n]vf a’emfpg’ kg]{5 egL ;fFRg} ljZjf; u5{g eg], ltgLx¿n] kZrftfk u/]/ pxfFsf] cg’ofqLx¿ aGb5g . t/ ltgLx¿n] tL s’/fx¿nfO{ ljZjf; u/]sf] x’g ;S5g . ltgLx¿n] k’gM cjtf/ jf k/d]Zj/n] s;}nfO{ klg g/sdf k7fpg’ x’g] 5}g egL ljZjf; u/]sf x’g ;S5g . ltgLx¿sf] wfld{s sfo{n] ltgLx¿ :ju{ hfg ;S5g egL ltgLx¿n] ljZjf; ug{ ;S5g . t/, ltgLx¿n] h] ;’s} ljZjf; u/]sf] eP tfklg olb Tof] ;’–;dfrf/ xf]Og eg], Pp6} zAbdf eGg’ kbf{ Tof] e”m6 xf] . ltgLx¿n] ;TonfO{ ljZjf; ub}{gg / To;}n] ubf{ z}tfgn] ltgLx¿nfO{ e”m6 s’/fåf/f cGwf] agfO/x]sf] x’G5 . h] eP tfklg, olb ltgLx¿n] cfkm}nfO{ gd| kf/]/ ;TonfO{ ljZjf; u5{g eg], z}tfgn] ltgLx¿nfO{ cGwf] t’NofO/xg ;Sb}g .

The Lies of Darkness

cGwsf/sf] e”m6 s’/fx¿

wd{zf:qdf z}tfgsf] /fHonfO{ æcGwsf/sf] /fHoÆ eg]/ pNn]v ul/Psf] 5 -sn:;L !M!#_ . jf:tjdf, cGwsf/n] ;Tosf] cg’kl:yltnfO{ k|ltlglwTj ub{5— Hof]lt / k|sfzsf] cg’kl:yltsf] k|ltlglwTj ub{5 . ha tkfO{ cGwsf/df x’g’ x’G5, ta tkfO{ sNkgfåf/f cfj|mldt x’g’ x’G5 / k|foM u/]/ tkfO{nfO{ cGtdf rf]6 k’Ug ;S5 . z}tfgsf] cGwsf/sf] /fHodf klg To:t} x’G5 . hf] dflg;x¿ To;df x’G5g, ltgLx¿ cfˆgf sNkgfsf s’/fx¿åf/f cfj|mldt -u|l;t_ x’G5g / tL sNkgfsf s’/fx¿ z}tfgsf] e”m6sf ;fy el/Psf x’G5g . ltgLx¿ cflTds cGwsf/df x’G5g .

z}tfgsf] /fHonfO{ Psbd /fd|/L kl/eflift ul/Psf] 5, of] ;Ldf If]q ePsf] ef}uf]lns /fHo h:tf] xf]Og, t/ of] t ljZjf; ug]{ cf:yfsf] /fHo xf] . cGwsf/sf] /fHo Hof]ltsf] /fHo ePs} 7fpFdf cjl:yt 5 . ;TonfO{ ljZjf; ug]{x¿ e”m6nfO{ ljZjf; ug]{x¿sf] dfemdf 7Ls k|sf/n] lhpFb5g .(% xfd|f] k|fylds sfd eg]sf] e”m6nfO{ ljZjf; ug]{x¿nfO{ ;Tosf] ;’;dfrf/ k|rf/ ug'{ xf] . ha s;}n] ;TonfO{ ljZjf; ub{5, ta z}tfgn] To;sf] cwLgdf ePsf] s’g} JolStnfO{ u’dfpFb5 lsgeg] cab]lv p;f] km]l/ To; JolStnfO{ p;sf] 5ndf kfg{ ;Sb}g .

o;/L xfdLn] p4f/ gkfPsf dflg;x¿nfO{ ;Tosf] ;’;dfrf/ k|rf/ u/]/ ltgLx¿df ePsf] b’i6 cfTdfnfO{ ægafFwLsg}Æ 5’6sf/f lbg ;Sb5f}F . k|e’ o]z”n] eGg’eof], æltdLx¿n] ;To s] xf] ;f] hfGg]5f} / ltgLx¿nfO{ Tof] ;Ton] :jtGq ug]{5Æ -o”xGgf *M#@_ . ;Toåf/f cflTds cGwf]kgf x6fOPsf] 5 .

o”xGgfsf] ;’;dfrf/df ePsf] wd{zf:qleq ePsf] ToxL v08leq k|e’ o]z”n] p4f/ gkfPsf] JolStnfO{ eGg’ eof] M æltdLx¿ cfˆgf] lktf lbofan;sf xf}, / ltdLx¿sf lktfsf] OR5f k”/f ug]{ ltdLx¿sf] ;+sNk 5 . Tof] t z’?b]lv g} xTof/f lyof], / ;To;Fu To;nfO{ s]xL jf:tf 5}g, lsgeg] To;df s]xL ;To 5}g . ha To;n] e”m6 af]Nb5, Tof] cfˆg} :jefj cg’;f/ af]Nb5, lsgeg] Tof] e”m6f] xf] / e”m6sf] lktf xf]Æ -o”xGgf *M$$–$%_ .

k|e’ o]z”n] z}tfg / cfˆgf] aLrsf] leGgtfnfO{ 5’6ofpg’ ePsf] s’/fnfO{ ofb ug'{xf]; . pxfFn] ;To af]Ng’ x’G5, z}tfg rFflx e”m6 xf] .

k|e’ o]z”n] cfˆgf] s’/f ;’Gg] JolStx¿nfO{ ltgLx¿ cfˆgf lktf lbofan;sf x’g eg]/ egL lbg’ ePsf] s’/fnfO{ klg ljrf/ ug'{xf];, / pxfFn] z}tfgnfO{ e”m6f] xf] eg]/ b]vfpg’ eP tfklg, pxfFn] af]Ng’ ePsf] s’/fx¿ ltgLx¿n] ljZjf; ug'{ k5{ eg]/ ltgLx¿nfO{ lhDd]jf/L lbg’ eof] . ltgLx¿ cGwf] x’g’df z}tfgsf] s]xL s;’/ 5}g– of] t ltgLx¿s} uNtL lyof] . k|e’ o]z”n] ltgLx¿nfO{ lhDd]jf/ 7fGg’ eof] . z}tfgn] æcGwsf/nfO{ ?rfpg]Æ dflg;x¿nfO{ e”m6 s’/fdf ljZjf; ug{sf] nflu e”m6 s’/fx¿ NofO{ lbP/ ltgLx¿nfO{ cGwsf/d} /lx/xgsf] nflu lgo’St ul/xfN5 t/ ;TonfO{ ljZjf; ug]{ s’g} JolStnfO{ klg z}tfgn] d”v{ agfpg ;Sb}g .

oL ;a} s’/fx¿nfO{ o:t} xf]O/xg lbgsf] nflu cGwsf/sf] /fHonfO{ lk5f8L ws]Ng Hof]lt cyf{t k/d]Zj/sf] jrgsf] ;Totf k}mnfpg’ kb{5 . To;}sf/0f k|e’ o]z”n] xfdLnfO{ o;f] eGg’ ePg , æ;f/f ;+;f/df uP/ z}tfgnfO{ afFwÆ t/ pxfFn] eGg’ eof], æ;f/f ;+;f/df uP/ ;’–;dfrf/ k|rf/ u/ .Æ k|e’ o]z”n] kfjnnfO{ pgn] k|rf/ ug]{ ;’–;dfrf/sf] p2]Zo ædflg;x¿sf cfFvf vf]Ng’ xf] h;n] ubf{ ltgLx¿ cGwsf/b]lv Hof]lttkm{ cfpg / z}tfgsf] /fHob]lv k/d]Zj/sf] /fHolt/ kms'{gÆ eg]/ atfO{ lbg’ eof] -k|]l/t @^M!*_ . o;n] of] s’/f :ki6 ub{5, ls ha dflg;x¿nfO{ ;’–;dfrf/sf] ;Totf k|s6 ul/G5, ta ltgLx¿ z}tfgsf] /fHoaf6 efu]/ cGwsf/b]lv Hof]lttkm{ kms{g] / e”m6nfO{ ljZjf; ug'{sf] ;f6f] ;TonfO{ ljZjf; ug]{ sfd ub{5g . xfdLn] eTsfpg} kg]{ lsNnf rFflx dflg;x¿sf] dgdf lgdf{0f ul/Psf] lsNnf g} xf] .

This is God’s Plan

of] k/d]Zj/sf] of]hgf xf]

k/d]Zj/n] z}tfgnfO{ :ju{af6 k[YjLdf v;fnL lbg’ ePsf] xf] eGg] s’/fnfO{ gla;{g’xf]; . pxfFn] z}tfgnfO{ ljZjsf] s’g} klg :yfgdf /fVg ;Sg’ x’g] lyof] cyjf ;bfsf] nflu pxfFn] To;nfO{ s}bL agfO{ lbg ;Sg x’g] lyof] . t/ pxfFn] To;f] ug'{ ePg . lsg < lsgeg] k/d]Zj/n] pxfFsf] clGtd nIo k”/f ug{sf] nflu z}tfgnfO{ k|of]u ug{ rfxg’ x’GYof]— Tof] nIo ToxL g} xf], h’g dflg;x¿n] pxfFsf] 7″nf] kl/jf/ eP/ pxfF;Fu} /lx pxfFnfO{ k|]d ug]{5g / pxfFs} ;]jf ug{ dg k/fpg]5g .

olb k/d]Zj/n] pxfFnfO{ k|]d ug]{ pxfFsf ;Gtfgsf] kl/jf/ ePsf] xf]; eGg] rfxg’ ePsf] eP, To;df b’O{j6f s’/f x’g cfjZos x’G5 . klxnf], pxfFn] :jtGq OR5f ePsf dflg;x¿ ;[li6 ug'{ kg]{ lyof], lsgeg] k|]dsf] hu eg]s} :jtGq OR5f xf] . /f]a6{ / d]lzgn] k|]d ug{ ;Sb}gg .

bf];|f], ltgLx¿n] cf1fkfng ug]{ ls cf1fkfng gug]{ / pxfFnfO{ k|]d ug]{ ls 3[0ff ug]{ egL 5gf+}6 ug]{ s’/fsf] ;fdgf ug{nfO{ Pp6f jftfj/0f agfpg] s’/f kQf nufpgsf] lglDt hfFRg’ kg]{ lyof] . :jtGqtf lbOPsf JolStx¿nfO{ hfFr ul/g’ kb{5 . clg olb elQmsf] af/]df hfFr ul/g’ kg]{ xf] eg] celStsf] s’/fx¿ NofP/ kl/Iff ul/Psf] x’g’ kb{5 . o;/L xfdL lsg k/d]Zj/n] z}tfgnfO{ k[YjLdf /fVg’ ePsf] /x]5 egL a’‰g yfNb5f}F . z}tfgn] dfgjsf] la/fgf]kgsf] nflu 5gf}6 ug]{ sfddf ;]jf ub{5 . h;n] To;sf] e”m6 s’/fnfO{ ljZjf; u5{ To;nfO{ k|efljt agfpgsf] nflu z}tfgnfO{ -;Lldt cjwLsf nflu_ cg’dlt lbOG5 . x/]sn] 5gf}6 ug'{ kg]{ s’/fsf] ;fdgf ug'{ kb{5 M æd}n] k/d]Zj/nfO{ ljZjf; ug]{ ls z}tfgnfO{ <Æ dflg;x¿n] of] s’/f] dx;’; u?g ls gu?g, ltgLx¿n] klxn]af6 lg0f{o ul/;s]sf x’G5g . xfd|f] sfd eg]sf] unt lg0f{o u/]sf dflg;x¿nfO{ 7Ls lg0f{o u/]/ kZrftfk u/L ;’;dfrf/df ljZjf; ug{ pT;fx lbg’ xf] .

s] of] s’/f cbgsf] au}rfdf ePsf] lyPg < k/d]Zj/n] ToxfF c;n / v/fasf] 1fg lbg] ?v /flvlbg’ ePsf] lyof] / cfbd / xjfnfO{ To; ?vsf] kmn vfg lgif]w ug'{ePsf] lyof] . olb k/d]Zj/n] Tof] gvfg’ eg]/ eGg’ ePsf] lyof] eg], lsg pxfFn] Tof] ?v ToxfF /flvlbg’ ePsf] < o;sf] hjfa rFflx ?vn] hfFr ug]{ sfdsf] ;]jf u/]sf] lyof] eGg] x’G5 .

xfdLnfO{ of] s’/f klg yfxf x’g’ kb{5, ls k/d]Zj/n] z}tfgnfO{ xjfsf] k/LIff ug{ cg’dlt lbg’ ePsf] lyof] . km]l/ klg, olb elQmsf] hfFr ul/g’ kb{5 eg], ToxfF celStsf] nflu k/LIff klg cl:tTjdf x’g cfjZos x’G5 . z}tfgn] xjfnfO{ e”m6 af]Nof], / ltgn] To;sf] s’/fdf ljZjf; ul/g, clg To;/L g} pxL a]nf ltgn] k/d]Zj/n] eGg’ ePsf] s’/fnfO{ ljZjf; gug{sf] nflu lg0f{o klg ul/xflng . To;sf] kl/0ffd rFflx s] eof] t < klxnf] :jtGq OR5fn] ltgLx¿sf] Åbodf ePsf] celStkgfnfO{ k|s6 ul/lbOxfNof] .

To:t} u/]/ :jtGq OR5f ePsf] x/]s JolStnfO{ p;sf] jf ltgsf] hLjgel/ g} k/LIff eO{ g} /xG5 . k/d]Zj/n] pxfFsf] ;[li6åf/f cfk}mnfO{ k|s6 ug'{ ePsf] 5, / To;}n] ubf{ x/]s JolStn] cl:tTjdf x’g’ ePsf] >4fsf] of]Uo k/d]Zj/ x’g’ x’G5 eg]/ b]Vg ;Sb5 -x]g'{xf]; /f]dL !M!(–@)_ . k/d]Zj/n] xfdLx¿dWo] x/]snfO{ ljj]s lbg’ePsf] 5, / xfd|f] Åbodf, xfdLn] untaf6 ;xL s’/f hfGg ;Sb5f}F -x]g'{xf]; /f]dL #M!$–!^_ . z}tfg / To;sf] b’i6 cfTdfx¿nfO{ ;Lldt ¿kdf dflg;x¿nfO{ k/LIff ug{ / e”m6 af]Ngsf] nflu cg’dlt lbOPsf] 5 . kl/0ffd :j¿k :jtGq OR5f lbOPsf] x/]s JolSt hfFlrg] 5 .

o; s’/fsf] b’Mv nfUbf] ;Totf rFflx :jtGq OR5f ePsf] x/]s JolStn] afuL eP/ æk/d]Zj/sf] ;TotfnfO{ e”m6;Fu ;f6]sf]Æ 5 -/f]dL !M@%_ . h] eP tfklg xfdL k/d]Zj/nfO{ wGojfb r9fpg ;S5f}F, ls pxfFn] xfd|f] kfksf] Hofnf pknAw u/fO{ lbg’ ePsf] 5 / pxfFsf] kl/jf/df gofF u/L hGdgsf] nflu af6f] tof/ kfl/lbg’ ePsf] 5 . k|e’ o]z”sf] alnbfgL d[To’ g} xfd|f] ;d:ofsf] nflu Ps dfq / ;Gtf]ifhgs ;dfwfg xf] .

Satan’s Deception, Now and Later

clxn] / kl5 klg z}tfgsf] 5n

z}tfg / To;sf] afuL ;]gfx¿nfO{ o; pku|xdf sfd ug{nfO{ lsg cg’ldt lbOPsf] /x]5 eGg] af/]df slDtdf klg Pp6f sf/0f xfdLn] a’‰of}F M cGwsf/nfO{ ?rfpg]x¿nfO{ 5n ug]{ p2]Zon] .

ha xfdL k|sfzsf] k’:tsnfO{ ljrf/ u5f}{+, ta of] ;Totfsf] dxTj xfdLn] a’‰g]5f}, Pslbg z}tfg Pp6f b”tåf/f afFlwg]5 / Ps xhf/ jif{;Dd s}b ul/g]5 . of] s}b ul/g’ kg]{ sf/0f rFflx s] xf] t < æh;n] ubf{ To;n] /fi6«x¿nfO{ jf hfltx¿nfO{ km]l/ 5n ug{ gkfcf]; eg]/Æ -k|sfz @)M#_ . Tof] xhf/ jif]{ /fHosf] cjwLdf k|e’ o]z”n] JolStut ¿kdf o?zn]daf6 ;f/f ;+;f/df zf;g ug'{ x’g]5 .

t/ tL xhf/ jif{kl5, z}tfgnfO{ s]xL ;dosf] nflu 5f]l8g]5 . To;sf] kl/0ffd rFflx s] x’G5 t < æk[YjLsf rf/} lbzfdf ePsf b]z–b]zsf dflg;x¿nfO{ axsfpg -5n ug{_ Tof] lgl:s cfpg]5Æ -k|sfz @)M*_ .

Tof] ;dodf, olb k/d]Zj/n] tL dflg;x¿nfO{ z}tfgn] g5n]sf] xf]; eGg] rfxg’ x’GYof] eg], pxfFn] To;nfO{ lsg 5f]8g’ x’g]5 t < ljz]if u/]/ df}lns ¿kdf k/d]Zj/n] z}tfgnfoO æTo;n] km]l/ klg /fi6«x¿nfO{ -hfltx¿nfO{_ 5n gu/f];Æ eg]/ s}bdf kfg'{ x’g]5 eGg] ;Tosf] cfwf/df pxfFn] lsg To;nfO{ 5f]8g’ x’g]5 <

jf:tjdf, z}tfgn] s;}nfO{ klg 5n ug{ gkfcf]; eg]/ k/d]Zj/ rfxg’ x’G5 . t/ pxfFnfO{ yfxf 5, ls h;nfO{ z}tfgn] 5n ug{ ;S5 ltgLx¿n] dfq} k/d]Zj/n] eGg’ ePsf s’/fx¿df ljZjf; ub}{gg . ;TonfO{ OGsf/ ug]{x¿nfO{ dfq} z}tfgn] 5n ug{ ;S5, / To;}sf/0f k/d]Zj/n] To;nfO{ clxn] kl/rflnt x’gsf] nflu cg’dlt lbg’x’G5, / Tof] a]nfdf klg pxfFn] To;nfO{ kl/rflnt x’gsf] nflu cg’dlt lbg’ x’g]5 . ha z}tfgn] dflg;x¿nfO{ 5n ub{5, ta dflg;x¿sf] Åbosf] cj:yf :ki6 x’G5, / To;kl5 k/d]Zj/n] æe”ifaf6 ux’FnfO{ cnu ug{Æ ;Sg’ x’G5 -x]g'{xf]; dQL !#M@$–#)_ .

xhf/ jif]{ /fHosf] cGtdf ha z}tfgnfO{ k’msfOG5 7Ls oxL s’/f] To;a]nfdf x’g]5 . cGwsf/nfO{ ?rfpg]x¿nfO{ To;n] 5n ug]{5, / ltgLx¿n] v|Li6sf] /fHonfO{ x6fpgsf] ]]nflu o?zn]dsf] jl/kl/ cfˆgf ;]gfx¿nfO{ e]nf u/]/ df]rf{ afFWg]5g . k/d]Zj/nfO{ s;–s;n] k|]d u5{g / s;–s;n] 3[0ff u5{g egL 7Ls ;Fun] pxfFn] hfGg’ x’g]5, / To;n] ubf{ pxfFn] æ:ju{af6 t’/Gt} cfuf]Æ k7fpg’ x’g]5, h;n] ltgLx¿nfO{ æoftgf lbg]5Æ -k|sfz @)M!)_ . z}tfgn] clxn] h;/L k/d]Zj/sf] p2]Zo k”/f ug]{ sfddf ;]jf k’¥ofO/x]sf] 5, Tof] a]nfdf klg To;/L g} pxfFsf] p2]Zo k”/f ug{ ;]jf k’¥ofpg]5 . oxL sf/0f, c?x¿sf] aLrdf xfdLn] æIf]qLo cfTdfx¿nfO{ gfz ug{ ;S5f}F eGg] s’/f ;f]Rg’ d”v{tf dfq} xf] . k/d]Zj/n] pxfFsf] cfˆg} sf/0fsf] nflu ltgLx¿nfO{ kl/rflnt x’g cg’dlt lbg’ x’G5 .

Biblical Evangelism

afO{anLo ;’–;dfrf/ k|rf/

d’Vo tYo s’/f of] xf], ls gofF s/f/df ePsf s’g} klg k|]l/tx¿n] To:tf] k|sf/sf] cflTds o’4sf] cEof; u/]gg g t k|e’ o]z”n] g} ug'{ eof] h’g cfh s]xL dflg;x¿n] k|efjsf/L 9+udf ;’;dfrf/ k|rf/sf] d’Vo rfaL g} x/fO;s]sf] 5 egL bfaL u/]sf 5g . k|e’ o]z” kq’;, o”xGgf, l:tkmg’;, lkmlnk jf kfjnn] ælsNnfx¿ eTsfPsf] jf ltgLx¿n] k|of]u u/]sf zx/x¿df æalnof] dflg;x¿nfO{ afFw]sf]Æ af/]df slxn] klg kfpFb}gf} . a?, pxfFn] ltgLx¿n] sxfF uP/ k|rf/ u/]sf] rfxg’ x’G5, ToFxL kljq cfTdfsf] cu’jfOnfO{ k5ofPsf] s’/f xfdL kfpFb5f}F, ltgLx¿n] dflg;x¿n] ;fdfGo ;’–;dfrf/ k|rf/ u/]sf] xfdL kfpFb5f}F— clg ltgLx¿n] cfZro{do kl/0ffd kfP/ cfglGbt ePsf] xfdL kfpFb5f}F . clg o:tf cj:yfx¿df hxfF ltgLx¿n] u|x0f ug{ grfxg] dflg;x¿, h;n] ;’–;dfrf/nfO{ OGsf/ u/]sf lyP, ltgLx¿nfO{ k|rf/ ubf{, ltgLx¿n] æz}tfgn], dflg;x¿sf ;demnfO{ lg/Gt/ ¿kdf cGwf] gagfO/xf]; eg]/ cflTds o’4 u/]sf]Æ xfdL kfpFb}gf} . a?, To;sf] cnfjf, k|e’ o]z”n] ltgLx¿nfO{ cf1f u/] adf]lhd æltgLx¿sf v’§fsf] w’nf] 6S6SofP/Æ cs}{ zx/df uP/ ltgLx¿n] ;’–;dfrf/ k|rf/ u/]sf] xfdL kfpFb5f}+ -x]g'{xf]; dQL !)M!$, k|]l/t !#M%_ .

d08nL Oltxf;df 7″nf–7″nf hfu[ltsf] xhf/f}F pbfx/0fx¿ ePsf] eP tfklg s;}n] klg slxn] ;kmn ;’–;dfrf/ k|rf/sf] lglDt o:tf] k|sf/sf] ælsNnfx¿ gfz ug]{Æ / æalnof] dflg;x¿nfO{ aFfWg]Æ ;DaGwL cEof; ul/Psf] kfOGb}g / s;}n] o;f] ug'{ k5{ egL bfaL u5{ eg] of] crDe nfUbf] s’/f xf] .

æt/ xfd|f] sfd ug]{ tl/sf rFflxÆ eg]/ s;}n] eGg]5 . lsgeg] ToxL ;dodf ToxfF wd{zf:q;Ddt k|fy{gf / ;’–;dfrf/ k|rf/ x’G5g , lsgeg] ToxL ;dodf s]xL dflg;x¿sf] e’m08n] ;’–;dfrf/nfO{ u|x0f ug{ rfxG5g .

olb s’g} k|rf/sn] æcfh /ftL d}n] hfu[lt ;efdf k|rf/ ug'{eGbf cufl8 uf]Ko ¿kdf tLgj6f s]/f cfPsf] lyPF . clg d}n] k|rf/ ubf{ ;f]x«hgfn] p4f/ kfP . cGtdf d}n] k|efjsf/L ;’;dfrf/ k|rf/sf] /x:o yfxf kfPF . cab]lv p;f], d}n] k|rf/ ug'{eGbf cufl8 d tLgj6f s]/f vfg]5′ egL d lglZrt 5’Æ, eg]/ eGb5 eg] tkfO{ s] s] eGg’ x’G5 <

lgZro klg tkfO{n] To; k|rf/snfO{ ætkfO{n] tLgj6f s]/f vfPsf] sf/0fn] tL ;f]x«hgf dflg;x¿n] p4f/ kfPsf xf]Ogg . To;sf] jf:tljs /x:o rFflx tkfO{+n] ;’–;dfrf/ k|rf/ u/]sf]n] ubf{ xf], / tL ;’Gg]x¿dWo] ;f]x«hgf rFflx u|x0f ug]{ vfnsf lyP cyf{t tof/L lyP . eg]/ eGg’ x’G5 .

k/d]Zj/n] pxfFsf] jrgnfO{ cfb/ ug'{ x’G5 olb k/d]Zj/n] klt1f lbg’ x’G5 eg] / s;}n] Tof] k|lt1fsf] ;t{nfO{ k”/f ub{5 eg], k/d]Zj/n] cfˆgf] k|lt1f k”/f ug'{ x’g]5, oBlk To; dflg;n] wd{zf:q ;Ddt gx’g] s’g} klg sfd ul//x]sf] 5 eg] klg .

oxL s’/f] clxn]sf] jt{dfg cflTds o’4sf] cEof;df klg ;To x’Fb5 . olb tkfO{+n] krf{ ljt/0f ug{ ;’? ug'{ x’G5 / tkfO{sf] zx/df ePsf] æalnof] dflg;x¿nfO{ afFWg’ x’G5 eg], s]xL k|ltzt dflg;x¿n] p4f/ kfpg]5g . clg olb tkfO{n] alnof dflg;x¿nfO{ gafFlwsg} krf{ ljt/0f ug'{ x’G5 eg] klg ToxL k|ltzt dflg;x¿n] p4f/ kfpg]5g .

How to pray scripturally for a spiritual harvest

cflTds km;nsf] lglDt wd{zf:qLo tj/n] s;/L k|fy{gf ug]{

p4f/ gkfPsf dflg;x¿sf] nflu xfdLn] s;/L k|fy{gf ug'{ k5{ < klxnf], k/d]Zj/n] dflg;x¿nfO{ arfpg’ ePsf] xf]; eg]/ atfpg] gofF s/f/df s’g} lgb]{zg lbOPsf] 5}g, g t To; k|sf/n] ;’?sf v|Lli6ogx¿n] g} k|fy{gf u/]sf] s’g} ljj/0f 5 eg]/ xfdLn] a’em]sf] x’g’ kb{5 . To;sf] sf/0f rFflx lsgls k/d]Zj/sf] tkm{af6 pxfFn] o; ;+;f/df ePsf] x/]s JolSt afFrf]; eg]/ pxfFn] ug{ ;Sg] ;a} s’/fx¿ u/L ;Sg’ ePsf] 5 . ltgLx¿n] p4f/ kfpg eGg] pxfF cf}wL dg ug'{ x’G5 h;n] ubf{ pxfFn] cfˆgf] k’qnfO{ q”m;df dg{sf] nflu lbO{ xfNg’ eof] .

t/ x/]s JolStn] cem};Dd lsg p4f/ gkfPsf] < lsgeg] x/]s JolStn] cem};Dd ;’–;dfrf/df ljZjf; u/]s} 5}gg . clg ltgLx¿n] lsg ljZjf; gu/]sf t < To;sf] sf/0f b’O{j6f dfq} 5g M -!_ ls t ltgLx¿n] cem};Dd ;’;dfrf/ ;’g]s} 5g}g , ls -@_ ltgLx¿n] ;’;dfrf/ ;’g]/ To;nfO{ OGsf/ u/]sf 5g . To;}sf/0f ltgLx¿n] ;’;dfrf/ ;’Gg] df}sfx¿ kfpg ;s’g eg]/ p4f/ gkfPsfx¿sf] lglDt k|fy{gf ug'{ wd{zf:q;Ddt x’G5 . pbfx/0fsf] nflu, k|e’ o]z”n] xfdLnfO{ eGg’ ePsf] 5, ækm;n t k|z:t 5, t/ v]tfnfx¿ yf]/} 5g , To;sf/0f pxfFsf] km;ndf v]tfnfx¿ k7fO{ lbgsf] nflu km;nsf k||e’;Fu lalGt u/Æ -n”sf !)M@_ . dflg;x¿nfO{ ;’;dfrf/ ;’Ggsf] nflu / p4f/ kfpgsf] nflu, ltgLx¿nfO{ s;}n] ;’–;dfrf/ ;’gfpg} k5{ . To;}sf/0f ltgLx¿sxfF hfgsf] nflu dflg;x¿ k7fO{ lbg’xf]; eg]/ k/d]Zj/;Fu xfdLn] k|fy{gf ug'{ kb{5 .

ha ;’?sf] d08nLn] cflTds km;nsf] nflu k|fy{gf u/], ta ltgLx¿n] o;/L k|fy{gf u/], æca x] k|e’, tkfO{sf bf;x¿nfO{ k”/f ;fx;l;t tkfO{sf] jrg af]Ng lbg’xf]; , / lgsf] kfg{nfO{ tkfO{n] cfˆgf] afx’nL km}nfpg’ x’Fbf, cfˆgf kljq ;]js k|e’ o]z”sf] gfpFåf/f lrGx / cfZro{sd{x¿ xf]pgÆ -k|]l/t $M@(–#)_ .

ltgLx¿n] ls t -!_ ;fx;l;t ;’–;dfrf/ k|rf/ ug]{ df}sfsf] nflu k|fy{gf ul//x]sf lyP, ls -@_ ltgLx¿n] ;’;dfrf/ k|rf/ ug]{ df}sf kfpFbf ltgLx¿nfO{ ;fx; ldn]sf] xf]; egL k|fy{gf ul//x]sf lyP . ltgLx¿n] ;’gfPsf] ;’–;dfrf/nfO{ ;’b[9 kfg{sf] nflu rFufO{, lrGx / cfZro{sd{sf] nflu k/d]Zj/;Fu ltgLx¿n] cfzf ul//x]sf lyP . tL k|fy{gfx¿ wd{zf:q;Ddt lyP, / ltgLx¿sf] Pp6} dfq p2]Zo eg]sf] dflg;x¿n] ;’–;dfrf/ ;’Gg df}sf kfpg eGg] lyof] eGg] s’/fnfO{ ofb ug'{xf]; . k/d]Zj/n] ltgLx¿sf] k|fy{gfsf] hjfa lbg’ eof]M æclg ltgLx¿n] k|fy{gf u/L ;s]kl5, ltgLx¿ e]nf ePsf] 7fpFdf sDk eof], / ltgLx¿ ;a}hgf kljq cfTdfn] el/P, / ltgLx¿n] ;fx;l;t k/d]Zj/sf] jrg af]n]Æ -k|]l/t $M#!_ .

cflTds km;n pTkfbg ug'{ k5{ eGg] ;DaGwdf v|Lli6ogx¿n] k|fy{gf ug'{ k5{ eg]/ kfjnn] s;/L ;f]Fr] < s] pgn] w]/} dflg;x¿nfO{ arfO{ lbg’xf]; eg]/ k/d]Zj/;Fu k|fy{gf ug'{ k5{ egL lgb]{zg lbPsf lyP < lyPgg, t pgn] eg]sf lyP eGg] s’/f ca xfdL k9f}F M

æcGtdf, efO xf], xfd|f] lglDt k|fy{gf u/, tfls k|e’sf] jrg zL3|tf;fy km}lncf]; / ljhoL xf];, h;/L ltdLx¿sf] dfemdf ePsf] klg lyof]Æ -@ ly:;nf]lgsL #M!_ .

æd]/f] lglDt k|fy{gf u/, ls ha d cfˆgf] d’v vf]N5′, ta dnfO{ jrg lbOcf];, / d lge{otf;fy ;’;dfrf/sf] /x:o 3f]if0ff ug{ ;s’F , h;sf] lglDt d ;fªnfn] afFlwPsf] Ps /fhb”t x’F , / h;/L d}n] af]Ng’ kg]{ xf], To;/L d ;fx;;Fu af]Ng ;s’FÆ -Plkm;L ^M!(–@)_ .

clxn] dflg;x¿n] p4f/ kfpg ls gkfpg Tof] s’/f k/d]Zj/df eGbf klg a9L ltgLx¿d} e/ kb{5 / To;}n] ubf{ dflg;x¿n] ;’;dfrf/ ;’g’g / ltgLx¿nfO{ ;’–;dfrf/ k|rf/ ug{ k/d]Zj/n] xfdLnfO{ ;xfotf ug'{ ePsf] xf]; eg]/ xfdLn] k|fy{gf u/]sf] x’g’ k5{ . k/d]Zj/n] xfd|f] k|fy{gfsf] hjfa lbg’ x’g]5, t/ x/]sn] p4f/ kfpg]5 g} eGg] rFflx 5}g, lsgeg] k/d]Zj/n] dflg;x¿nfO{ 5gf}6 ug]{ clwsf/ lbg’ ePsf] 5 . ltgLx¿n] kfpg] d’lQm cyjf p4f/ ltgLx¿n] ;’–;dfrf/df lbPsf] k|lts[ofdf g} e/ kb{5 .

dgu9Gt] l;4fGt & æha Pp6f v|Lli6ogn] kfk u5{, ta p;n] z}tfgnfO{ pleq jf; ug{sf] nflu 9f]sf vf]lnlbG5 .Æ

of] ;To xf], ls ha Pp6f v|Lli6ogn] kfk u5{, ta of] p b’i6 cfTdfsf] k/LIffsf] a;df ePsf] sf/0fn] x’g;S5 . b’i6 cfTdfsf] a;df x’g’, oBlk, b’i6 cfTdf ljZjf;Lleq cfpg’ ;Ifd x’g’ xf] eGg] rFflxF xf]Og . v|Lli6og eP/ klg ha xfdL kfk u5f}{+, ta xfdLn] k/d]Zj/;Fusf] ;+ultnfO{ tf]8b5f}F, lsgeg] xfdLn] pxfFsf] cf1fkfng u/]sf x’Fb}gf}F -x]g'{xf]; ! o”xGgf !M%–^_ . xfdLn] cfk”mnfO{ bf]ifL dx;’; ub{5f} . h] eP tfklg xfdLn] pxfF;Fusf] ;DaGwnfO{ tf]8]sf eg] x’Fb}gf}F, / xfdL cfkm} klg pxfFs} ;Gtfg xf}F .

olb xfdLn] xfd|f kfkx¿ :jLsf/ u¥of+} eg], æxfdLnfO{ ;a} kfkx¿ Ifdf ug{, / xfd|f ;a} cwd{af6 z’4 kfg{nfO{ pxfF ljZjf;of]Uo / wdL{ x’g’ x’G5Æ -! o”xGgf !M(_ . To;kl5 pxfF;Fusf] xfd|f] ;+utL k’g:yf{kgf x’G5 . xfdL kfksf] bf]ifL ePsf] a]nf xfdLleq x’g] e’tfTdfx¿af6 xfdL z’4 kfl/Psf] x’g’ kb{5 eg]/ o”xGgfn] eg]sf 5}gg eGg] s’/fnfO{ ofb ug'{xf]; .

x/]s v|Lli6ogn] x/ ;do ;+;f/af6 cfpg] z/L/ / z}tfg h:tf s’/fx¿sf] k/LIffsf] ;fdgf u/]s} x’G5 . kfjnn] n]v]sf 5g , ls xfdLn] w]/} k|sf/sf] b’i6 cfTdfx¿;Fu o’4 ub{5f}F -x]g'{xf]; Plkm;L ^M!@_ . To;}sf/0f, s]xL xb;Dd x/]s ljZjf;L b’i6 cfTdfx¿åf/f b’Mv kfO/x]sf] x’G5 . Tof] s’/f ;fdfGo xf], / k/d]Zj/sf] jrgdf /x]/ ljZjf;åf/f z}tfg / e’tfTdfnfO{ OGsf/ ug'{ xfd|f] lhDd]jf/L xf] -x]g'{xf]; ! kq’; %M*–(_ . ha xfdL k/d]Zj/n] eGg’ ePsf] s’/fnfO{ ljZjf; u/]/ To;cg’;f/ sfd ub{5f}F, Tof] g} z}tfgnfO{ OGsf/ u/]sf] xf] .

pbfx/0fsf] nflu, olb z}tfgn] lrGtfsf] ljrf/ NofO{ lbG5 eg], xfdLn] klg Tof] lrGtfsf] ;f]rfO{sf] la?4df wd{zf:qnfO{ ljrf/ ug{ yfNg’ k5{, / æ;Fw} cfglGbt x’g’Æ k/d]Zj/sf] jrg kfng ug'{ k5{ -! ly:;nf]lgsL %M!^_, / æx/]s s’/fsf] nflu wGojfb lbg’ k5{Æ -! ly:;nf]lgsL %M!*_ . k/d]Zj/sf] jrg cg’;f/ sfd ug]{, / k/d]Zj/sf] ljrf/x¿n] z}tfgsf] ljrf/nfO{ x6fP/ k/d]Zj/sf] ljrf/nfO{ To;sf] ljrf/sf] 7fpFdf /fvL lbg] xfd|f] lhDd]jf/L xf] . :jtGq OR5f ePsf JolStx¿ eP/ xfdLn] h] ;f]FRg rfxG5f}, Tof] ;f]FRg ;S5f}F eGg] s’/f yfxf kfPsf] x’g} k5{ . olb ljZjf;Ln] lgoldt ¿kdf b’i6 cfTdfx¿df lnKt eP/ To;}sf] s’/f ;’lg/xG5 eg], lglZrt ¿kdf p;n] cfˆgf] dgnfO{ oftgf lbg 9f]sf vf]Nb5, h’g rFflx s]jn unt ;f]rfO{åf/f a;df kfl/gsf] nflu w]/} OR5’s ePsf] cj:yf xf] . olb p;n] cem w]/} ¿kdf lnKt eO/xg rfxof] eg], p To:tf] k|sf/sf] unt ;f]rfO{åf/f u|l;t x’g ;S5, h’g rFflx Pp6f v|Lli6ogsf] nflu slxn]—sfFxL x’g] t/ x’g ;Sg] s’/f xf] . t/ klg olb Tof] u|l;t v|Lli6og :jtGq x’g rfxG5 eg], p;n] k/d]Zj/sf] jrgdf lnKt eP/ pxfFsf] jrgs} af/]df ;f]FrL z}tfgsf] la/f]w ug'{ kb{5 .

t/ s] p b’i6 cfTdf nfu]sf] x’g ;S5 t < olb p;n] cfˆgf] Åboaf6 :jOR5fn] s;}sf] bafjdf gk/L v|Li6nfO{ OGsf/ ug{ / cfˆgf] lkl7pFm pxfFnfO{ k”0f{ ¿kdf kmsf{pg] lg0f{o u5{ eg] dfq} To:tf] x’g ;S5 . To;kl5 jf:tjdf, p cab]lv slxn] v|Lli6og x’Fb}g(^ / p b’i6 cfTdf nfu]sf] JolSt aGg ;S5— olb p;n] cfk}mnfO{ p;nfO{ b’Mv lbg] b’i6 cfTdfdf cem w]/} lnKt u/fpF5 eg] . t/ Pp6f kfk u/]/ tkfO{+n] b’i6 cfTdfnfO{ zf;g ug{ lbgsf] nflu 9f]sf vf]lnlbg] ljrf/sf] Tof] Pp6f 7″nf] j|mGbg dfq} xf] .

of] s’/f ;To xf], ls gofF s/f/df e’tfTdfåf/f ;tfOPsf] Pp6} klg pbfx/0f kfOFb}g . g t e’tfTdfx¿åf/f v|Lli6ogx¿nfO{ ;tfOg] af/]sf] vt/fsf] ljifodf g} s’g} r]tfjgL lbOPsf] 5 . clg g t ;FuL–v|Lli6ogaf6 s;/L e’tfTdf wkfpg] eGg] ljifodf g} lgb]{zg lbOPsf] 5 .

;To s’/f rflx s] xf] eg], v|Lli6ogx¿ eP/ xfdLnfO{ e’tfTdf xfdLaf6 wkfpg cfjZos 5}g— t/ xfdLn] ug'{ kg]{ d’Vo s’/f rFflx k/d]Zj/sf] jrgn] xfd|f] dgsf] gjLs/0f ug'{ k5{ . Tof] g} wd{zf:q;Ddt s’/f xf] . kfjnn] n]v]sf 5gM æclg o; ;+;f/sf] 9fFrfdf grn, t/ cfˆgf] dgdf gofF eO{ k”0f{ ¿kn] kl/jt{g xf]cf], / k/d]Zj/sf] c;n, u|x0fof]Uo / l;4 OR5f s] xf], Tof] ltdLx¿n] hfFRg ;sÆ -/f]dL !@M@_ .

PskN6 xfd|f] dg k”/fgf] ;f]FrfO{ ;DaGwL s’/fx¿df z’4 eP/ k/d]Zj/sf] jrgsf] ;Totfåf/f gofF eO;s]kl5, xfdLn] kfkdo afgL Joxf]/fdfly ljho k|fKt ub{5f}F / v|Li6 h:t} eP/ hLpg yfNb5f}F . ;To s’/f rFflx h’g s’/fn] xfdLnfO{ :jtGq kfb{5 -o”xGgf *M#@_ . ha xfdLn] xfd|f] dgnfO{ gofF kfb{5f}+, ta xfdL kl/jt{g x’G5f}F, xfdLx¿ ;a} e’tfTdfn] ;tfOPsf] ¿kdf x’Fb}gf}F .

To;f] eP w]/} v|Lli6ogx¿n] lsg ltgLx¿af6 b’i6cfTdf -jf e’tx¿_ lgsflnPsf] af/]df ujfxL lbG5g t < Pp6f ;Defljt s’/f rFflx s] xf] eg] ltgLx¿n] cfk”mleq e’tfTdf lyof] / To;nfO{ lgsflnPsf] 5 eg]/ sNkgf ub{5g . w]/} v|Lli6ogx¿ c~hfg 5g / ltgLx¿nfO{ k/d]Zj/sf] 1fgsf] cefj 5, / To;n] ubf{ ltgLx¿, æ5’6sf/f lbG5′ eGg] ;]jsx¿sf]Æ ;lhn} lzsf/ aGb5g, h;n] dgf]j}1flgs tj/n] dflg;x¿nfO{ ltgLx¿df e’tfTdfx¿ 5g eg]/ ;f]FRg afWo u/fpF5g . PskN6 dflg;x¿n] To; s’/fnfO{ ljZjf; u/L ;s]kl5 ltgLx¿n] cfk”mleq e’tfTdfx¿ ePsf] kfpFb5g, clg :jefljs ¿kdf b’i6cfTdfsf] cEof; ug]{ Ifdtf ePsf] egL cfTdf–ljZjf; eP/ b]vf kg]{ h’g;’s} JolStsf] s’/fdf ltgLx¿ ;xdt eO{ xfNb5g .

csf]{ ;fFrf] ;Defljt s’/f rFflx s] xf] eg], To:tf] k|sf/sf dflg;x¿ hf]x¿af6 b’i6 cfTdf wkfOPsf] x’G5, ltgLx¿ v|Li6sf] ;fFrf] ljZjf;Lx¿ ePsf x’Fb}gg , h’g ;dodf ltgLx¿n] 5’6sf/f kfPsf lyP , oBlk ltgLx¿n] cfk”mnfO{ ljZjf;Lsf] ¿kdf ljrf/ u/]sf x’G5g . cfw’lgs ;’;dfrf/, hf] afOanLo ;’;dfrf/sf] lak/Lt v8f ePsf] 5, To;n] cv|Lli6ogx¿af6 leGg} gb]lvPsf w]/}nfO{ e|ddf kfl/lbPsf] 5 / jf:tjd} k|e’ o]z” ltgLx¿sf k|e’ g} xf]Ogg . wd{zf:qdf, ha dflg;x¿n] ;’;dfrf/nfO{ ljZjf; u/]sf x’G5g / gofF u/L hlGdPsf x’G5g , ta ltgLx¿df /x]sf] e’tfTdfx¿ cfkm;]—cfkm aflx/ lgl:scfpF5g eGg] s’/f xfdL kfpFb5f}F -x]g'{xf]; k|]l/t *M%–&_ . kljq cfTdfsf] cGt/af; ePsf dflg;x¿leq e’tfTdfn] k|j]z ug{ ;Sb}g / gofF u/L hlGdPsf ;a} dflg;x¿leq kljq cfTdfsf] cGt/af; ePsf] x’G5 .

dgu9Gt] l;4fGt ^ æzx/sf] Oltxf;sf] cWoog u/fOåf/f s’g rFflx b’i6 cfTdfx¿n] To;nfO{ clwsf/ ul//x]sf] 5 eg]/ xfdL yfxf ug{ ;S5f}, clg To;n] ubf{ cflTds o’4df cem} k|efjsf/L x’G5 / cGtdf ;’–;dfrf/ klg k|efjsf/L aGb5 .Æ

of] dgu9Gt] l;4fGt wd{zf:qn] ;dy{g ug{ g;Sg] w]/} ljrf/x¿sf] cfwf/df 5 . o:tf] k|sf/sf] Pp6f ljrf/ rFflx s] xf] eg]b]lv If]qLo cfTdfx¿ w]/} nfdf] ;do;Dd To; If]qsf] jl/kl/ /xG5g . o;sf] dtna Ps ;o aif{;Dd h’g If]qdf /x]sf] b’i6 cfTdf cem} ToFxL /xg ;S5 . o;/L, olb Tof] zx/ nf]eL dflg;åf/f :yflkt ePsf] xfdLn] kfof}F eg] xfdL of] lgisif{df k’Ug ;S5f}F, ls ToxfF cfh klg nf]eL cfTdf ePsf dflg;x¿åf/f Tof] zx/ zfl;t ePsf] x’G5 . olb s’g} zx/ Ps ;do k”/fgf] ef/tLo dflg;x¿ a;]sf] ufpF lyof] eg], xfdL of] lgisif{df k’Ug ;S5f}F, ls zfdfgL wd{ / wd{emfFj|mLsf] cfTdfåf/f Tof] zx/nfO{ cwLg ul/Psf] 5 .

t/ s] of] s’/f ;To xf] < ls ToxL b’i6 zf;sx¿ / zlQmx¿ hf] ;of}F aif{ cufl8 h’g ef}uf]lns If]qdf lyP cfh klg ToFxL 5Fb}5g < ;fob 5g klg xf]nf, t/ o;} eGg rFflx ;lsGb}g .

xfdLn] bflgPnsf] k’:tssf] bzf}F cWofodf klxn] g} x]l/;s]sf] syfnfO{ ljrf/ ug'{xf]; . gfd gv’nfOPsf] :ju{b”t hf] dfOsnåf/f ækl;{ofsf] /fhs’df/;FuÆ o’4 ug{ k7fOPsf] lyof], p;n] bflgPnnfO{ eGof], ækmf/;sf /fhs’df/sf] la?4 n8gnfO{ d l5§} kms{g]5′ / ha d hfG5′ , ta u|L;sf /fhs’df/ cfpg]5gÆ -bflgPn !)M@)_ . l;sGb/ dxfg (Alexander the great) sf] ljhoåf/f kl;{ofsf] ;fd|fHonfO{ u|L;n] ktg u/fof] eg]/ Oltxf;n] xfdLnfO{ atfpF5 . t/} klg of] gfd gv’nfOPsf] :ju{b”t cflTds If]qdf ePsf] hfgsf/L d’ns kl/jt{gsf] af/]df xf]l;of/ 5g– / eG5g , ls æu|L;sf] /fhs’df/Æ cfpFb}5g .

kl;{ofsf /fhs’df/n] cflTds If]qdf kl;{ofsf] ;fd|fHodf zf;g u/] em}F s] u|L;sf /fhs’df/ slxn] cfP / cflTds If]qdf u|L;sf] ;fd|fHodf pgn] zf;g u/] t < Tof] g} plrt lgisif{ h:tf] xf] em}F nfU5, / olb To;} xf] eg]b]lv, s]xL pRr cf]xf]bfdf /]xsf b’i6 cfTdfx¿n] ef}uf]lns :yfgx¿ kl/jt{g u/]sf 5g , h;/L u|Ls ;fd|fHon] Jojxfl/s ¿kdf kl;{ofsf] ;fd|fHosf] ;f/f OnfsfnfO{ Ps} 7fpFdf ldnfO{ lbof] . ha k[YjLdf /fhg}lts kl/jt{gx¿ x’G5g eg] cGwsf/sf] /fHodf klg kl/jt{g x’g] ;Defjgf x’G5 . oBlk, ;To s’/f s] xf] eg], k/d]Zj/n] xfdLnfO{ Tof] s’/f k|s6 gu?Gh]n;Dd xfdL To; af/]df s]xL klg hfGb}gf}F .

o;sf] cltl/St, xfdLnfO{ ;’?d} k|dfl0ft u/L lbPsf] s’/f cg’;f/ æcflTds o’4åf/fÆ xfdLn] ug{ ;Sg] s’g} s’/f gePem}F s’g} klg ef}uf]lns If]qdf h’g b’i6 cfTdfx¿n] zf;g ul//x]sf] 5 To;n] clns km/s kfg]{ sfd eg] ub{5 .

Over-categorizing evil spirit

b’i6cfTdfx¿nfO{ >]0fLa4 ubf{

o;sf] cltl/St, ljz]if kfkx¿df lalzi6tf xfl;n u/]/ zf;g ug]{ cfTdfx¿ 5g eGg] s’/f ;f]RFgsf] nflu xfd|f] tk{maf6 of] dflglng’ kg]{ s’/f xf] . ænf]esf] cfTdfÆ, æclenfiffsf cfTdfx¿Æ, æwfld{s cfTdfx¿Æ, æe}m—emu8fsf cfTdfx¿Æ / o:t} c?x¿ klg x’G5g eGg] s’/fsf] k’/} ljrf/wf/fx¿nfO{ wd{zf:qn] ;dy{g ug{ ;Sb}g, cGwsf/sf] /fHonfO{ zf;g ug]{ b’i6 cfTdfx¿sf] pRr cf]xf]bfx¿df ePsf laleGg lsl;dsf tL cfTdfx¿ cl:tTjdf 5g eGg] ljrf/ yf]/} dfq 5 .

rf/j6f ;’;dfrf/nfO{ ulx/f] u/L clxn] cWoog gug]{ tL dflg;x¿ h:t} u/L sNkgf ug'{xf];, k|e’ o]z”n] lgsfNg’ ePsf] ljz]if tLg k|sf/sf e’tfTdfx¿ dfq} 5g M Pp6f æu’Fuf] kfg]{ e’tfTdfÆ eg]/ pNn]v ul/Psf] 5 -n”sf !!M!$_, clg PskN6 æalx/f] / u’Fuf] kfg]{ cfTdfÆ egL pNn]v ul/Psf] xfdL k9b5f}+ -ds”{; (M@%_, / To;kl5 Psrf]l6eGbf a9L æcz’4 cfTdfx¿Æ eGg] v08x¿ xfdL kfpFb5f}F, h;n] ubf{ k|e’ o]z”n] æalx/f] / u’Fuf] kfg]{Æ ;d]tsf ;a} vfn] e’tfTdfx¿nfO{ wdfpg’ eof] eGg] h:t} nfUb5 -x]g'{xf]; , ds”{; (M@%_ .

s] æalx/f] / u’Fuf]Æ kfg]{ cfTdfn] s;}nfO{ alx/f] / u’Fuf] kfg]{ sfdb]lv afx]s c? s’g} sfd ug{ ;Sb}gYof] / of] To;sf] nflu ;Dej 5}g t < To;n] Tof] ug{ ;S5 eGg] s’/fdf s’g} z+sf g} 5}g, lsgeg] To;n] ds”{; ( cWofodf ePsf] Pp6f s]6f]nfO{ b’MvnfUbf] k|sf/n] ;dft]sf] klg lyof] . To;}sf/0f, æalx/f] / u’Fuf]Æ kfg]{ To; b’i6 cfTdfsf] ljz]if k|sf/sf] k|df0f gx’g ;S5 t/ To;sf] cnfjf s’g} JolStnfO{ o;n] s;/L xfgL ul//x]sf] lyof] eGg] s’/f g} ;fwf/0f k|df0f x’g;S5 . xfdLx¿dWo] slthgf æ>]0fLa4 ug]{ vfnsf kfun JolStÆ x’G5f}F, ha e’tfTdfsf] ljifodf s’/f cfpFb5 ta xfdL afOanLo k|sfzaf6 6f9} k’luxfN5f}F .

k”/fgf] s/f/ k’/}df gfd lbOPsf ljz]if cfTdfx¿ 5g , ltgLx¿nfO{ ;fob ljz]if b’i6 cfTdfx¿ egL ljrf/ ul/Psf] lyof], tL cfTdfx¿ x’g M æ5nsf] cfTdfÆ -! /fhf @@M@@–@#_, æ9ndn kfg]{ cfTdfÆ -oz}of !(M!$_, / æj]Zofa[lQ ug]{ cfTdfÆ -xf]z] $M!@, %M$_ . klxnf] / bf];|f] cfTdfsf] ;DaGwdf lgZro klg ;a} b’i6 cfTdfx¿nfO{ æ5n ug]{ cfTdfx¿Æ / æ9ndn kfg]{ cfTdfx¿Æ sf] ¿kdf lng ;lsG5 . t];|f] cfTdfsf] ;DaGwdf æa]Zofa[lQsf] cfTdfÆ eGg] jfSonfO{ ljz]if b’i6 cfTdfsf] ¿kdf lng} k5{ eGg] 5}g, t/ /f]Sg] dgf]a[lQ eg]/ ;fdfGo ¿kdf lng’ kb{5 .(&

k|]l/tsf] k’/} k’:tsdf, ljz]if b’i6 cfTdfsf] af/]df PskN6 dfq} pNn]v ul/Psf] 7fpmF rFflx k|]l/t !^M!^ xf], hxfF xfdL æhf]vfgf x]g]{ cfTdfÆ ePsL Ps hjfg s]6Lsf] af/]df k9b5f}F . clg k’/} kqx¿df æ5nL cfTdfx¿Æ eg]/ pNn]v ul/Psf] Pp6} dfq k|sf/sf] b’i6 cfTdfx¿sf] af/]df pNn]v ul/Psf] 5 -! ltdf]yL $M!_ h’g rFflx, km]l/ klg j0f{g ug{ ;lsg] h’g;’s} b’i6 cfTdfsf] ljifo xf] .

afOandf ljz]if k|sf/sf] e’tfTdfx¿ eg]/ lbOPsf s]xL k|df0fx¿sf] cfwf/df dflg;x¿ cyjf zx/x¿nfO{ lgoGq0f ug{ ;Sg] w]/} k|sf/sf ;}of}F e’tfTdfx¿sf] af/]df ;’lrt ul/Psf s]xL cfw’lgs ;”rLx¿ k9bf xfdLnfO{ crDe nfUb5 .

ljz]if kfk u/]sf] sf/0f, s’g} pRr txdf ePsf b’i6 cfTdfx¿n] b’Mv lbG5g eg]/ s’g} >]0fLa4 ul/Psf] s’/fnfO{ xfdLn] dflglng’ x’Fb}g . o;f] eg]/ dflglng’ kb{5, æTof] zx/df h’jf tf; v]Ng]x¿ clt g} w]/} ePsf]n] ubf{ ToxfF h’jftf; v]Ng] cfTdfx¿ x’g ;S5g .Æ

Smoking Spirits ?

w’d|kfg ug]{ cfTdfx¿ <

æTof] zx/df w]/} w’d|kfg ug]{ cfTdfx¿ ePsf] x’g’ k5{, lsgeg] To; zx/df ePsf w]/} dflg;x¿n] r’/f]6 lkpg] ub{5gÆ eg]/ eGg] dfG5] b]vf k5{ eg] Tof] ;f]FRg] JolSt slt d”v{ xf]nf Û Tof] zx/ cl:tTjdf cfpg’eGbf cufl8 tL æw’d|kfg ug]{ cfTdfx¿ s] ub}{ lyP t < To;f] eP ltgLx¿ sxfF lyP < ;’tL{hGo kbfy{ k|of]u x’g’eGbf cufl8 ltgLx¿n] s] ub}{ lyP < clxn] yf]/} dflg;x¿n] dfq} w’d|kfg u/]sf] sf/0f s]xL a’9fkfsf æw’d|kfg ug]{ e”tx¿Æ dl/;s]sf] sf/0fn] jf cGt s’g} gofF If]qlt/ uPsf] sf/0fn] xf] t <

tkfO{ b]Vg’ x’G5 of] slt d”v{tfk”0f{ s’/f xf] ha xfdL o:tf] s’/f eGb5f}F, æTof] zx/ clenfiffsf] cfTdfx¿n] lgoGq0f ul/Psf] 5, h;sf] sf/0fn] ToxfF w]/} 3/x¿df a]Zofa[lQ x’g] u5{ <Æ ;To s’/f rFflx s] xf] eg], hxfF–hxfF dflg;x¿n] v|Li6sf] ;]jf ul//x]sf x’Fb}gg ToxfF–ToxfF dflg;x¿sf] /fHo cl:tTjdf /x]sf] x’G5 . To; cGwsf/sf] If]qdf w]/} b’i6 cfTdfx¿ kl/rfngdf x’G5g, h;n] kfk ug{ / k/d]Zj/sf] la?4df afuL x’gnfO{ dflg;x¿nfO{ cwLg ug]{ ub{5g . tL cfTdfx¿n] dflg;x¿nfO{ kfksf] x/]s If]qdf k/LIff ub{5g , / s]xL :yfgx¿df dflg;x¿ Pp6feGbf a9L c? w]/} kfkx¿ ug{ lnKt ePsf x’G5g . ltgLx¿sf] Pp6} dfq cfzf eg]sf] ltgLx¿nfO{ ;’–;dfrf/ k|rf/ ug'{ xf], h;sf] lglDt xfdLx¿ af]nfOPsf 5f}F .

ljz]if kfkx¿ ug{ nufpg], / lglZrt ef}uf]lns If]qdf zf;g ug]{ lalzi6 k|sf/sf b’i6 cfTdfx¿ 5g eg]/ xfdLn] hfGof}F eg] klg, To;n] xfdLnfO{ s]xL ;xfotf k’¥ofpFb}g, lsgeg] xfdLn] ltgLx¿nfO{ x6fpgsf] nflu s]xL klg ug{ ;Sb}gf}F . xfd|f] lhDd]jf/L eg]sf] tL 5ndf k/]sf dflg;x¿sf] nflu k|fy{gf ug]{ xf] -wd{zf:qLo tj/n]_, / ltgLx¿nfO{ ;’–;dfrf/ k|rf/ ug'{ xf] .

xfd|f] nflu clt g} c;n s’/f rFflx s’g} zx/df h’g kfkn] dflg;x¿x¿nfO{ cwLg:t u/]sf] 5, To;nfO{ kQf] nufP/ ToxfF /x]sf dflg;x¿nfO{ kl/jt{g ug{ ;Sg] tj/n] ;’;dfrf/sf] ;Gb]z xfdLn] k|rf/ ug{ ;S5f}F— ltgLx¿nfO{ k/d]Zj/sf] ;fd’ cfpgaf6 /f]Sg] vfnsf] bf]ifL efjgf l;h{gf ug]{ tL kfkx¿sf] gfpFx¿ ljz]if ¿kdf k|s6 u/L lbP/ . t/ Tof] s’/f ug]{ lg0f{o ug{sf] nflu To; zx/sf] Oltxf; s] xf] ;’Ggsf] nflu sfg vf]nL lbg dfq} Pp6f cfjZos s’/f xf] . Tof] cwLg:t ug]{ kfkx¿ rfF8} g} s] xf] eg]/ k|dfl0ft eO{ xfNg]5 .

cGtdf, cflTds o’4 cyf{t ;’–;dfrf/ k|rf/sf] nflu tof/L ug{nfO{ æcflTdsL gS;fÆ sf]g]{ sfd s;}n] u/]sf] lyof] eg]/ gofF s/f/df s’g} klg pbfx/0f 5}g . g t kqx¿df g} Tof] ug{sf] nflu sFxL lgb]{zg g} lbOPsf] 5 . gofF s/f/df, k|]l/tx¿n] sxfF uP/ k|rf/ ug]{ eg]/ kljq cfTdfsf] lgb]{zg cg’;f/ sfd u/]sf lyP, / ljZjf;of]Uo eO{ ;’–;dfrf/sf] 3f]if0ff u/] clg dflg;x¿nfO{ kZrftfkdf 8f]¥ofP, / lrGxx¿åf/f jrgnfO{ ;’b[9 kfg{sf] nflu ltgLx¿n] k|e’dfly e/f];f u/]sf lyP . ltgLx¿sf] tl/sfn] /fd|f]l;t sfd klg u/]sf] lyof] .

dgu9Gt] l;4fGt (M æs]xL v|Lli6ogx¿n] k’Vof}{nL cyf{t z}tflgs >fkx¿af6 5’6sf/f kfpg cfjZos 5 .Æ

k’Vof}{nL >fkx¿sf] k’/} ljrf/ k”/fgf] s/f/df kfOPsf] rf/j6f v08af6 lnOPsf] xf], h;n] ljz]if ¿kdf Pp6} s’/fnfO{ hf]8 lbPsf 5g . ltgLx¿ k|:yfg @)M%, #%<&, uGtL !$M!* / Joj:yf %M( x’g . xfdL uGtL !$M!* nfO{ ljrf/ u/f}F M æk/dk|e’ /L; ug{df w}o{jfg / clt s?0ffdo, cwd{ / ck/fw Ifdf ug]{, t/ bf]ifLnfO{ s’g} /Lltn] lgbf]{if g7x/fpg], lktf–k’vf{sf] cwd{sf] ;hfo pgLx¿sf] t];|f] / rf}yf] k’:tf;Dd klg lbg] x’g’ x’G5Æ .

wd{zf:qsf] o; v08nfO{ xfdLn] s;/L JofVof ug]{ < s] o;sf] dtna of] xf], ls k/d]Zj/n] s’g} JolStnfO{ p;sf] afa’—cfdf, xh’/cfdf—xh’/a’af, jf lhh’cfdf / lhh’a’af / s”k|Lcfdf / s’k|fafn] u/]sf] kfksf] ;hfo jf ltgLx¿n] kfpg] >fk xfnL lbg’ x’g]5 eGg] xf] < k/d]Zj/n] s’g} JolStnfO{ p;n] k|e’ o]z”nfO{ ljZjf; u/]sf] sf/0f Ifdf t ug{ ;Sg’ x’G5 t/ p;sf] cfdf—afa’ tyf xh’/cfdf—xh’/afn] u/]sf] kfksf] ;hfo p;nfO{ lbg’ x’g]5 eg]/ s] xfdLn] ljZjf; ug]{ <

To;f] xf]Og, gqeg] k/d]Zj/nfO{ 3f]/ cGofoL / sk6L eg]/ clwsf/k”0f{ tj/n] bf]if nufpg ldN5 . pxfF cfkm}n] s;}sf] cfdf—afa’sf] sf/0f p;nfO{ b08 ;hfo lbg’ g}lts ¿kn] unt xf] eg]/ eGg’ ePsf] 5 M

ætfklg, ltgLx¿ -O;|fPnLx¿_ ;fFRr}, æ5f]/fn] afa’sf] bf]ifsf] kmn lsg ef]Ug’ kb}{g < -k/d]Zj/sf] hjfaM_ 5f]/fn] Gofo ;+ut / 7Ls sfd u/]sf] 5, / d]/f ;a} lalwx¿ xf]l;of/L;fy kfng u/]sf] sf/0fn], Tof] lgZro g} afFRg]5 . h’g JolStn] kfk u5{, ToxL dg]{5 . 5f]/fn] afa’sf] bf]ifsf] kmn ef]Ug] 5}g, g tf afa’n] 5f]/fsf] bf]ifsf] kmn ef]Ug]5, wdL{n] cfˆgf] wfld{stfsf] kmn / b’i6n] cfˆgf] b’iofO{+sf] kmn kfpFg]5Æ -xhlsPn !*M!(–@)_ .

o;sf] cltl/St, df]zfsf] Joj:yfdf k/d]Zj/n] cf1f ug'{ ePsf] lyof], ls c?x¿sf] kfksf] ;hfo g t afa’n] g t 5f]/fn] g} kfpg]5M

æafa’x¿nfO{ 5f]/f—5f]/Lx¿sf lglDt / 5f]/f—5f]/Lx¿nfO{ afa’x¿sf lglDt gdfg{{, x/]s dflg; cfˆg} ck/fwsf] lglDt d/f];Æ -Joj:yf @$M!^_ .

k|]d / wfld{stfsf] k/d]Zj/n] s’g} dflg;nfO{ p;sf] lktf–k’vf{sf] kfkx¿sf] nflu >fk lbg ;Sg] jf ;hfo lbg ;Sg] vfnsf] s’g} ;Defjgf 5}g .(* To;f] eP k/d]Zj/n] t];|f] / rf}yf] k’:tf;Dd lktf k’vf{sf] ck/fwsf] bf]ifsf] n]vf lng’ x’g]5 eGg] s’/f wd{zf:qn] atfPsf] s’/fsf] dtna rFflx s] xf] t <

o;sf] dtna s]jn of] dfq x’g ;S5, ls dflg;x¿n] cfˆgf ;Gtfgsf] ;fd’ h’g kfkdo pbfx/0f lbPsf 5g To;sf] k/d]Zj/n] ltgLx¿nfO{ lhDd]jf/ 7fGg’ ePsf] 5 / To;}sf/0f pgLx¿sf] pbfx/0f tL ;Gtfgx¿n] k5ofpg] ePsf]n] ubf{ ltgLx¿s} k|efjdf k/]/ tL ;Gtfgx¿sf] kfk ug]{ ePsf] sf/0f pxfFn] ltgLx¿nfO{ cf+lzs ¿kdf lhDd]jf/ x7/fpg’ x’G5 / ;hfo lbg’ x’G5 . ltgLx¿sf] v/fa k|efjsf] sf/0f, k/d]Zj/n] dflg;x¿sf] ;Gtfgsf] kfksf] nflu ltgLx¿nfO{ cf+lzs ¿kdf lhDd]jf/ x7/fpg’ x’G5 . kljq k/d]Zj/n] 7Ls ToxL g} ug'{ x’G5 . clg s;}n] klg pxfFn] To;f] ug'{ ePsf]df pxfFNffO{ unt ug'{ eof] eg]/ eGg ;Sb}g .

xfdLn] ljrf/ u/]sf] v08n] eGb5, ls k/d]Zj/n] ælktf k’vf{n] u/]sf] ck/fwsf] ;hfo lbg’ x’g]5 .Æ lktf–k’vf{n] u/]sf] ck/fw pgLx¿sf 5f]/f—5f]/Lx¿df k’Ub5 .

o;/L æk’Vof}{nL >fkx¿Æ sf] k’/} ljrf/ cGwljZjf; xf], / To; s’/fdf of] v/fa 5 h;/L o;n] k/d]Zj/ cwfld{stf eP/ b]vf kg'{ x’G5 egL eGb5 .

Satanic Curses ?

z}tflgs >fkx¿

t/ z}tflgs >fksf] af/]df rFflx s] eGg] t < k|yd s’/f z}tfgn] s’g} JolStdf æ>fk xfnL lbgÆ ;S5 eg]/ k’/} afOansf] s’g} klg v08df pNn]v ul/Psf] 5}g, g t To;n] To;f] u/]sf] 5 eg]/ s’g} pbfx/0f g} 5 . lglZrt ¿kdf z}tfgn] dflg;x¿nfO{ si6 lbPsf] s’/f afOandf 5, t/ To;n] s’g} klg kl/jf/nfO{ æ>fk xfnL lbO/x]sf]Æ ljifodf xfdL s’g} s’/f slxn] kfpFb}gf}F h;sf] sf/0fn] lg/Gt/ ¿kdf ltgLx¿dfly / ltgLx¿sf] ;kmn k’:tfdfly b’ef{Uo cfpFb5 .

x/]s v|Lli6ogn] z}tfg / b’i6 cfTdfåf/f -;Lldt ¿kdf_ p;sf] ;f/f hLjgdf b’Mv kfO/x]sf] x’G5, t/ o;sf] dtna of] xf]Og, ls xfdLdfly ePsf] æz}tflgs >fknfO{Æ tf]8gsf] nflu xfdLnfO{ s’g} JolStsf] cfjZostf kb{5, h’g >fk xfd|f lktfx¿af6 xfdLdf ;/]sf] lyof] . xfdLn] ug'{ kg]{ s’/f rFflx k/d]Zj/sf] jrgdf v8f eP/, xfdLnfO{ wd{zf:qdf elgPsf] em} ljZjf;df /x]/ z}tfgsf] la/f]w ug'{ g} xf] -x]g'{xf]; ! kq’; %M*–(_ .

afOandf k/d]Zj/ dfq} cflzif lbg’ x’g] / >fk lbg’ x’g] x’g’ x’G5 -x]g'{xf]; pTklQ #M!&Ù $M!!Ù %M@(Ù *M@!Ù !@M#Ù uGtL @#M*Ù Joj:yf !!M@^Ù@*M@)Ù @(M@&Ù #)M&Ù @ Oltxf; #$M@$Ù ehg;+u|x #&M@@Ù lxtf]kb]z #M##Ù @@M!$Ù ljnfk #M^%Ù dnfsL @M@Ù $M^_ . c?x¿n] xfdLnfO{ ltgLx¿sf] d’våf/f ;/fKg ;Snfg , t/ ltgLx¿sf] ;/fkdf xfdLnfO{ rf]6 k’¥ofpg ;Sg] vfnsf] zlSt g} x’Fb}g M

æe’/{/ p8g] eFu]/f] / xflgP/ hfg] uf}ynLem}F lagf sf/0fsf] >fk klg nfUb}gÆ -lxtf]kb]z @^M@_ .

afnfsn] jf afnfdnfO{ O;|fPnsf ;GtfgnfO{ >fk lbgsf] nflu k};f lbP/ lsg] afnfdn] 7Ls} eg]sf] lyof], æk/d]Zj/n] g} g;/fKg’ ePsfnfO{ d}n] s;/L ;/fKg’ < k/dk|e’n] g} wDsL glbg’ ePsfnfO{ d}n] s;/L wDsL lbg’ <Æ -uGtL @#M*_ .

s]xL v|Lli6ogx¿ ds”{; !!M@# sf] cfwf/df c? dflg;x¿nfO{ >fk xfnL lbg] ;DaGwdf l;dfb]lv aflx/ uPsf x’G5g h;df n]lvPsf] 5M æ;fFRr} d ltgLx¿nfO{ eGb5′, olb s;}n] cfˆgf] Åbodf z+sf gu/L cfk”mn] eg]sf] s’/f k”/f x’G5 egL ljZjf; u/]/ o; kxf8nfO{ pv]lnP/ tF ;d’b|df v; eGof] eg], To;sf] lglDt To:t} x’g]5 .Æ

tyflk, of] s’/f ofb ug'{xf]; , ls jrg af]Nb}df ToxfF zlQm x’Fb}g, t/ Åbodf ljZjf; u/]/ af]lnPsf] jrgdf zlQm x’G5 . s’g} JolStnfO{ rf]6 k’¥ofpg] vfnsf] >fk lbg] jrg af]Nbf To; JolStnfO{ rf]6 k’¥ofpg] s’g} klg tl/sf 5}g, lsgeg] ljZjf; cfTdf ljZjf;sf] lgZrotf xf] -lxa|’ !!M!_ / ljZjf; rFflx k/d]Zj/sf] jrg ;’gfO{af6 dfq cfpF5 -/f]dL !)M!&_ . Pp6f JolStn] p;n] s;}nfO{ >fk lbFbf To; JolStnfO{ p;n] b’ef{Uo NofO{ lbg ;S5 egL cfzf ug{ ;Snf t/ p;n] of] s”/f slxn] ljZjf; ug{ ;Sb}g, lsgeg] k/d]Zj/n] dflg;x¿nfO{ >fk lbg] af/]df slxn] klg ljZjf;sf] k|alGwt k|lt1f lbg’ ePsf] 5}g .

o;sf] lglDt Pp6f dfq ljsNk rFflx o:tf] x’g ;S5, ls olb k/d]Zj/n] s;}nfO{ æcudjf0fLsf] j/bfgÆ sf] ;fy ljZjf;sf] j/bfgÆ -cfTdfsf gf}j6f j/bfgx¿dWo]sf] b’O{j6f j/bfgx¿_ lbg’ ePsf] 5 eg], k”/fgf] s/f/df ePsf s’g} s’g} kfqx¿sf] hLjgdf pxfFn] slxn]—sfFxL ug'{ ePsf] xfdLn] yfxf kfP cg’;f/ cflzif jf >fksf] ¿kdf af]lng ;S5 -x]g'{xf]; pTklQ @&M@&–@(, #!–$!Ù $(M!–@&Ù oxf]z” ^M@^ sf ;fy} ! /fhf !^M#$Ù Gofostf{ (M&–@), %&Ù @ /fhf @M@#–@$_ . tL o’4x¿df ;d]t klg, cflzif jf >fkx¿ k/d]Zj/s} tkm{af6 cfPsf x’g . o;/L csf]{ JolStdf æ>fk xfnL lbgÆ sf]xL ;Ifd x’G5 eGg] ;Dk”0f{ ljrf/ Pp6f cGwljZjf; dfq} xf] . o;}sf/0f æxfd|f] la?4df af]lnPsf] >fknfO{ tf]8gsf]Æ nlfu k|e’ o]z”n] xfdLnfO{ lgb]{zg lbg’ ePsf] 5}g, t/ To;sf] ;f6f] æxfdLnfO{ ;/fKg]x¿nfO{ cflzifÆ lbgsf] nflu eGg’ ePsf] 5 . xfdLnfO{ s’g} JolStn] ;/fKtfv]l/ xfdL 8/fpg’ cfjZos 5}g . s;}n] ;/fKtfv]l/ 8/fpg’ eg]sf] k/d]Zj/df ljZjf; 5}g egL b]vfpg’ xf] . b’ef{Uoa;, k/d]Zj/sf] zlQmdfeGbf z}tfgsf] zlQmdf w]/} ljZjf; ePsf] h:tf] b]lvg] kfi6/x¿ d}n] x/ ;do e]6g] ub{5′ . z}tfgsf] /fHonfO{ tf]8gsf] nflu x/]s dlxgf d laleGg b]zx¿df ofqf ug]{ eP tfklg d clnslt klg z}tfg;Fu jf dnfO{ xfnL lbPsf] >fk;Fu 8/fpFlbg . x/fpg] s’g} sf/0f g} 5}g .

Occult Curses?

tflGqs >fkx¿ <

lautdf tflGqs laBfdf ;dfj]z ePsf] sf/0f xfdLdfly s]xL z}tflgs >fk cfpg] ;Defjgf 5 <

xfdLn] la;{g’ x’Fb}g, ls ha xfdL gofF u/L hlGdof}+, ta z}tfgsf] zlQm / cGwsf/sf] /fHoaf6 xfdLn] 5’6sf/f kfO;s]sf 5f}F -x]g'{xf]; k|]l/t @^M!*Ù sn:;L !M!#_ . ha;Dd xfdL cfk”mnfO{ z}tfgsf] xftdf lbFb}gf} ta;Dd xfd|f] hLjgdf z}tfgsf] s]xL clwsf/ x’Fb}g . Plkm;Lsf v|Lli6ogx¿ kl/jt{g eP/ ljZjf;df cfpg’eGbf cufl8 tGq–dGqsf] cEof; ug]{ sfo{df ;xefuL ePsf lyP eg]/ afOann] xfdLnfO{ b]vfP tfklg -x]g'{xf]; k|]l/t !(M!*–!(_, kfjnn] s’g} æz}tflgs >fkx¿ÆnfO{ tf]8]sf]] af/]df cyjf ltgLx¿ gofF u/L hlGdPkl5 ltgLx¿df ePsf] z}tfgsf] zlQmnfO{ afFw]sf] af/]df s’g} ljj/0f pNn]v ul/Psf] 5}g . To;sf] sf/0f rFflx s] xf] eg], ltgLx¿n] ;j{k|yd ljZjf; u/]s} a]nfdf z}tfgsf] /fHoaf6 ltgLx¿ cfkm;]—cfkm :jtGq kfl/Psf] sf/0fn] ubf{ xf] .

o;sf] cltl/St, kfjnn] Plkm;Lsf v|Lli6ogx¿nfO{ kq n]Vbfv]l/ k’Vof}{nL jf z}tflgs >fkx¿af6 s;}nfO{ :jtGq kfg]{ ;DaGwdf pgn] s’g} klg lgb]{zg lbPsf lyPgg . pgn] ltgLx¿nfO{ s]jn æz}tfgnfO{ df}sf gb]cf]Æ -Plkm;L $M@&_, / æz}tfgsf] o’lQmx¿sf] la?4df v8f x’g ;SgnfO{ k/d]Zj/sf ;f/f xft–xltof/x¿ wf/0f ug{nfO{Æ dfq lgb]{zg lbPsf lyP -Plkm;L ^M!!_ . tL s’/fx¿ g} x/]s v|Lli6ogx¿sf] pQ/bfloTjsf s’/fx¿ x’g .

t/ s]xL d’4fx¿df lsg :ki6 ¿kdf v|Lli6ogx¿nfO{ ;xfotf ul/G5, ha s;}n] ltgLx¿df ePsf] æk’Vof}{nLÆ jf æz}tflgs >fkÆnfO{ tf]8b5 < ;DejtM lsgeg] vfFrf]df k/]sf] JolStdf ljZjf; ePsf]n] ubf{ Psrf]l6 æ>fkÆ tf]l8bFfv]l/ z}tfg efUb5 . ljZjf;n] g} z}tfgnfO{ efUg laa; u/fO{ lbG5, / x/]s v|Lli6ogn] To; k|sf/sf] ljZjf; ug{ ;Sb5 / ug'{ kb{5 h;n] ubf{, ha p;n] z}tfgsf] la/f]w ub{5, ta Tof] efUb5 . h] eP tfklg, z}tfgnfO{ v]bfpgsf] nflu æ5’6sf/f u/fpg] sfddf vlKk; laz]if1ÆnfO{ af]nfpg cfjZos 5}g .

cGtdf, afOann] xfdLnfO{ atfpFb5, ls v|Li6 æxfd|f] lglDt >fk aGg’ eof],Æ / To;f] ubf{ pxfFn] æxfdLnfO{ Joj:yfsf] >fkaf6 df]n lt/]/ 5’6sf/f lbg’ eof]Æ -unftL #M!#_ . xfdLn] kfk u/]sf] sf/0f clu Ps ;do xfdL k/d]Zj/sf] >fksf] cwLgdf lyof}+, t/ k|e’ o]z”n] xfdLn] ef]Ug’ kg]{ ;hfo ef]Ug’ ePsf]n] ubf{, xfdL To; >fkaf6 5’6fOPsf 5f}F . k/d]Zj/sf] k|z+;f xf]; Û ca >fk 5}g, xfdL cfglGbt x’g ;S5f}F, lsgls ca xfdL æv|Li6df :juL{o :yfgx¿df x/]s cflTds cflzifx¿sf] ;fyÆ cflzlift ePsf 5f} -Plkm;L !M#_ .

dgu9Gt] l;4fGt !)M æpkjf;åf/f xfdLn] z}tflgs aGwgx¿nfO{ tf]8g ;S5f}F .Æ

s]xL v|Lli6ogx¿n] pkjf;nfO{ v|Lli6og hLjg / lhDd]jf/Lsf] clt pRrtd cjwf/0ffx¿dWo]sf] Ps cjwf/0ff xf] egL dflglnPsf] b]lvG5 . gofF s/f/sf ;a} kqx¿df ePsf] tYo s’/fsf] cfwf/df of] clns crDe nfUbf] s’/f xf], pkjf;sf] ;DaGwdf v|Lli6ogx¿nfO{ Pp6f klg lgb]{zg lbOPsf] 5}g . tL kqx¿ pkjf; a:g’ k5{ eg]/ pT;flxt ePsf v|Lli6ogx¿nfO{ n]lvPsf] lyof] . jf:tjdf, kqx¿df kfjnn] s’g} ;dodf ef]sef]s} lx8g’ kbf{v]l/sf] cj:yfdf afWotfa; pkjf; a;]sf] s’/fb]lv afx]s csf]{ s’g} s’/f klg kqx¿n] atfPsf] 5}g .

k|]l/tsf] k’:tsdf cfˆg} v’zLn] pkjf; a;]sf] b’O{j6f pbfx/0fx¿ dfq 5g M æltgLx¿n] k|e’sf] cf/fwgf ul//x]sf / pkjf; al;/x]sf] a]nf kljq cfTdfn] eGg’ eof], æd]/f] lglDt a0{fjf; / zfpmnnfO{ To; sfdsf] nflu cnUu u/, h’g sfdsf] lglDt d}n] ltgLx¿nfO{ af]nfPsf] 5′ .Æ ta pkjf; / k|fy{gf u/]/ ltgLx¿n] pgLx¿dfly cfˆgf xft /fv]/ pgLx¿nfO{ labf lbPÆ -k|]l/t !#M@–#_ .

æha ltgLx¿n] pgLx¿sf] x/]s d08nLdf PN8/x¿ lgo’St u/], ta k|fy{gf / pkjf;;lxt pgLx¿ cfk”mn] ljZjf; u/]sf k|e’sf] lhDdfdf pgLx¿nfO{ ;’DkL lbPÆ -k|]l/t !$M@#_ .

gofF s/f/df pkjf;sf] k|fylds kmfObf eg]sf] k|fy{Gffdf w]/} ;do Joltt ug'{ xf] . xfd|f] cfˆg} cfTdfdf xfdL :ki6 x’gsf] nflu xfdLn] pxfFsf] cu’jfOsf] k|ltIff ubf{ ljz]if lgb]{zgsf] nflu k/d]Zj/nfO{ vf]Hg’ Psbd dxTjk”0f{ x’G5 .

h;/L x/]s v|Lli6ognfO{ yfxf 5, k|fy{gfsf] nflu ;do 5’6ofP/ k|fy{gf ug'{ Psbd s7Lg s’/f xf] . s]xL 306f k|fy{gfsf] nflu 5’6ofP/ k|fy{gf ug'{ eg]sf] s’g} sfdnfO{ yfFtLdf /fVg’ klg xf] . To;}sf/0f, k|e’ o]z”n] k|foM u/]/ ;f/f /ft k|fy{gfdf latfpg’ x’GYof] -pxfFn] cfˆgf afx«hgf k|]l/tx¿nfO{ 5fGg’eGbf cufl8 pxfFn] o;f] ug'{ ePsf] lyof] eGg] s’/fnfO{ ofb ug'{xf];_, clg pxfF k|fy{Gffsf] nflu Psflaxfg} k|foM h;f] p7g] ug'{ x’GYof] . To;}sf/0f, kfjnn] ljjflxt v|Lli6ogx¿nfO{ ltgLx¿sf] hLjg ;fyL;Fu æk|fy{gfdf nflu/xg ;Sgsf] nflu cfˆgf] kf/:kl/s ;+;u{sf] s’/fb]lv Ps—csf{nfO{ OGsf/ gug{sf] nflu kq n]v]/ eg]sf lyP -! sf]l/GyL &M%_ . k|fy{gfdf ;do latfpgsf] nflu, xfdLn] xfd|f] hLjgdf s]xL ;’Tg], of}g ;Dks{ ug]{ jf vfg]s’/fx¿ h:tf ef}lts ;’vlanf;sf s’/fx¿af6 xfdLn] cfk”mnfO{ cnu /fVg’ kb{5 .

Fast or Hunger Strike

pkjf; ls cg;g

pkjf;n] jf:tjdf k/d]Zj/nfO{ kl/jt{g ub}{g . xfdLn] pkjf;åf/f cfk”mnfO{ b’Mv lbP/ g} k/d]Zj/n] xfd|f] k|fy{gf Psbd Wofgl;t ;’Gg’x’g]5 egL xfdLn] ;f]RFg’ x’Fb}g . Tof] t cg;g a;]sf] h:t} eO{ xfNof] gL Û

pkjf;n] xfdLnfO{ w]/} cflTds zlQm lbFb}g jf e’tfTdfx¿dfly clwsf/ klg lbFb}g . v|Li6sf] z/L/sf] c+ux¿ eP/ xfdLx¿ klxn]af6 æ;a} zf;g, / clwsf/ / zlQm / /fHodfly, / cfpg] o’usf] hlt klg gfpF 5g , tL ;a}dfly a;flnPsf 5f}FÆ -Plkm;L !M@!_ . ds”{; !^M!& df ePsf] k|e’ o]z”sf] k|lt1f cg’;f/ xfdLnfO{ e”tx¿ wkfpg] clwsf/ klxn]af6 lbOPsf] 5M æclg ljZjf; ug]{x¿;Fu oL lrGxx¿ x’g]5g M d]/f] gfpFdf ltgLx¿n] e”tx¿ wkfpg]5g .Æ

t/ k|e’ o]z”n] Psrf]l6 e”tfTdf lgsfNg’ x’Fbf eGg’ ePsf] jfSosf] a/]df rFflx s] eGg] t, hxfF pxfFn] o;f] eGg’ ePsf] lyof]]M æt/ o; k|sf/sf] e”t rFflx pkjf; / k|fy{gflagf ls:sb}gÆ -dQL !&M@!_ .

klxnf] s’/f d]/f] afOann] of] b]vfpF5, ls dQLsf] ;’;dfrf/sf] ;SsnL k|ltlnlkdf of] kbnfO{ /flvPsf] 5}g, o;sf] dtna k|e’ o]z”n] slxn] klg æo; k|sf/sf] e”t pkjf; / k|fy{gflagf lg:sb}gÆ eg]/ ;Dejt eGg’ ePsf] lyPg .

ToxL 36gfsf] ;DaGwdf ds{“;sf] ;’;dfrf/df k|e’ o]z”n] o;f] eGg’ ePsf] s’/f pNn]v ul/Psf] 5, æo:tf] k|sf/sf] e”t k|fy{gfb]lv afx]s s’g} s’/fn] aflx/ lgl:sP/ cfpFb}gÆ -ds”[{; (M@(_, / w]/} k|ltlnlkx¿df clGtddf ePsf] vfnL 7fpFdf æpkjf;Æ eg]/ To; kbsf] cGtdf n]lvPsf] x’G5 .

To;}n] s] k|e’ oz”n] To:tf] k|sf/sf] ljz]if e”t lgsfNgsf] nflu pkjf; clt cfjZos x’G5 eg]/ eGg’ eof] t < o;sf] hjfa rFflx xfdLnfO{ yfxf 5}g eGg] x’G5 . tyflk k|e’ o]z”n] pkjf;sf] af/]df s]xL s’/f eGg’ ePsf] lyof] eg] t, Tof] g} Pp6f dfq ;do xf], ls pxfFn] cyjf gofF s/f/sf] s’g} klg n]vsn] pkjf;nfO{ e”tfTdfx¿af6 5’6sf/f lbg] s’/f;Fu cfa4 u/]sf] xf] .

pkjf; s;/L e”tfTdfx¿ wkfpg] eGg] s’/fsf] nflu ;xfotfa4{s x’G5 eg]/ cfkm};FUf ;f]Wg’ cem ;xfotfa4{s x’g;S5 . lgZro klg, pkjf;n] e”tfTdfx¿dfly ePsf] s;}sf] clwsf/sf] a[l4 ug]{ sfd ub}{g . olb k/d]Zj/n] s;}nfO{ e”tfTdfx¿ wkfpg] clwsf/ lbg’ ePsf] 5 eg], Tof] p;Fu} x’G5 . pkjf;n] ug{ ;Sg] Pp6} dfq s’/f s] xf] eg]b]lv o;n] clVtof/sf] ;fy k/d]Zj/sf] k|lt1fdf dgg ug{sf] nflu ;dosf] k|aGw ul/L lbG5, o;/L k/d]Zj/n] eGg’ ePsf s’/fx¿df pkjf; a:g] JolStsf] ljZjf; a9b}hfG5, / ToxL ljZjf;n] g} p;nfO{ 5’6sf/f lbg] sfd ub{5 .

o:tf] s’/fnfO{ ljrf/ ubf{, k|f/lDes ¿kn] r]nfx¿nfO{ cz’4 cfTdfx¿ wkfpgsf] nflu clwsf/ lbOPsf] lyof] -x]g'{xf]; dQL !)M!_, t/ hjfg s]6f]af6 e”tfTdf wkfpg ltgLx¿ c;kmn eP . ha k|e’ o]z”n] ltgLx¿sf] c;kmntfsf] af/]df ;’Gg’ eof], pxfFn] t’/Gt} ltgLx/sf] cljZjf;sf] nflu lanfk ug'{ eof] -x]g'{xf]; dQL !&M!&_, clg ha ltgLx¿n] pxfF;Fu ltgLx¿ lsg c;kmn ePsf] egL ;f]w], ta pxfFn] ltgLx¿nfO{ hjfa lbg’ eof], æltdLx¿sf] ljZjf;sf] sdL ePsf]n] ubf{ æo:tf] ePsf] xf]Æ -dQL !&M@)_ . of] rFflx k|e’ o]z”n] k|Zg lrGx v8f x’g] u/L pkjf;sf] ljifodf eGg’ ePsf] s’/f kfpg’eGbf s]xL kbx¿ k5fl8 pxfFn] eGg’ ePsf] s’/f xf] .

o;/L b’O{j6f ;Defjgfx¿dWo] Pp6f ;Defjgfsf] sf/0fn] ltgLx¿ c;kmn ePsf lyP eg]/ xfdL lgisif{df k’Ug ;S5f}F M ls t eg] ltgLx¿nfO{ k/d]Zj/n] lbg’ ePsf]] clwsf/sf] ltgLx¿n] ljZjf; gug'{sf ;fy} ltgLx¿n] klxn]b]lv pkjf; / k|fy{gf u/]sf lyPgg, cyjf k/d]Zj/n] ltgLx¿nfO{ lbg’ ePsf] clwsf/df ljZjf; lyPgg / h’g pkjf; / k|fy{gfn] ltgLx¿sf] ljZjf;nfO{ lgdf{0f ug]{jfnf lyof] t/ To; s’/fsf] nflu ltgLx¿n] ;do latfPsf lyPgg . d cem w]/} /fd|f]l;t cy{ lbg] bf];|f] b[Zo ;fdfu|LnfO{ u|x0f ug{ l;kmfl/; ub{5′, lsgls klxnf] rFflx k|e’ o]z”s} s’/fdf af‰g] vfnsf] 5 . of] s’/f dgdf /fVg’xf]; , ls b’j} ;Defjgfx¿ dflglng’ kg]{ vfns} 5g h;n] ubf{ k|e’ o]z”n] pkjf;sf] ljifodf jf:tjdf eGg’ ePsf] lyof] .

7Ls k|sf/sf] JofVofsf] cltl/St, xfdLn] of] s’/f la;{g’ x’Fb}g, ls cflTds o’4 / e”tfTdfx¿af6 x’g] 5’6sf/fsf] k|df0fx¿sf] txNsf dRrfpg] vfnsf] ax’dtn] pkjf; ;DaGwL s’g} klg s’/f ub}{g . z}tfg / b’i6 cfTdfx¿sf] la?4df xfd|f] JolStut n8Gt;Fu ;DaGwL ToxfF s’g} pkjf;sf] ;DaGw ePsf] pNn]v ul/Psf] 5}g, / z}tfgdfly JolStut ¿kdf ljho k|fKt ug{sf] nflu xfdLn] pkjf; a:g} k5{ eGg’ rFflx ;Dk”0f{ tj/n] wd{zf:q;Ddt x’Fb}g .

The Fast that God Chooses

k/d]Zj/n] r’Gg’ ePsf] pkjf;

pkjf;n] z}tflgs aGwgx¿nfO{ tf]8g ;S5 eGg] s’/f k|foM a]7Ls xf] eg]/ k|dfl0ft ug'{ kg]{ wd{zf:qsf] csf]{ Pp6f v08 rFflx oz}of %*M^ xf] M æcGofosf] aGwg k’msfNg’, h’jfsf] 8f]/L k’msfNg’, / cTorf/df k/]sfx¿nfO{ d’Qm u/fpg’, x/]s h’jf efFlrlbg’ d}n] r’g]sf] lsl;dsf] pkjf; oxL xf]Og /Æ -oz}of %*M^_ <

s] pkjf;åf/f dflg;x¿df ePsf] z}tflgs aGwgx¿nfO{ xfdLn] tf]8g ;S5f}F eg]/ wd{zf:qsf] o; kbn] eg]sf] 5 < of] Tolt a]nf dfq} ;To x’G5, hlta]nf o;nfO{ ;Gbe{b]lv aflx/ NofOG5 / o;sf] nflu k”jf{g’dfg ul/G5 . cfpg’xf]; ca xfdL z}tfgsf] Pp6f v]nnfO{ vQd kfl/lbcf}F -wd{zf:qsf] kbnfO{ ;Gbe{b]lv aflx/ NofP/_, / cG7fpGg cWofodf ePsf s]xL s’/fx¿nfO{ k/d]Zj/n] jf:tjdf ToxfF s] eGg’ ePsf] /x]5 eg]/ hfGgsf] nflu To;nfO{ k9f}F M ærsf]{ u/L s/f, gyfdÙ t’/xLsf] cfjfh h:t} pRr :j/n] s/f, / d]/f] k|hfnfO{ ltgLx¿sf] afuLkg / ofs”asf] 3/fgfnfO{ ltgLx¿sf kfk hgfOb]Æ -oz}of %*M!_ .

k/d]Zj/n] O;|fPnnfO{ To;sf] kfk hgfOb] eg]/ cf1f ub}{ oz}of;Fu af]ln/xg’ ePsf] lyof] . csf]{ kbdf k/d]Zj/n] tL kfkx¿ s]–s] lyP eg]/ b]vfO{ lbg ;’? ug'{ x’G5 M ælsgls ltgLx¿n] dnfO{ lbgx’F vf]H5g, h] 7Ls 5 ToxL ug]{ / cfˆgf k/d]Zj/sf] cf1f pn+3g gug]{, t/ d]/f] dfu{ hfGg OR5f ug]{ hflt h:t} ltgLx¿ b]lvG5g . ltgLx¿ plrt lg0f{ox¿ dfFU5g / k/d]Zj/ ltgLx¿sf ghLs} cfpg egL pT;’s ePsf] b]lvG5gÆ -oz}of %*M@_ .

:ki6 5, O;|fPnsf dflg;x¿n] cfk”mnfO{ wdL{ egL 3f]if0ff u/]sf lyP, t/ ltgLx¿sf wfld{s sfo{ cf]OlnPsf] lyof] . ltgLx¿ elQmsf] e]ifåf/f dfq} cufl8 a9L/x]sf lyP . ltgLx¿n] k/d]Zj/nfO{ ;f]w]sf lyPM

æxfdLx¿ pkjf; a:of}F / lsg tkfO{ b]Vg’ x’Gg < xfdLx¿ lagd| eof}F / lsg tkfO{ b]Vg’ x’GgÆ -oz}of %*M# s_ < clg k/d]Zj/n] ltgLx¿nfO{ hjfa lbg’ eof] M

æx]/, ltdLx¿sf pkjf;df ltdLx¿ cfˆg} OR5f k”/f ub{5f}F, / ltdLx¿sf sfdbf/x¿ ;a}nfO{ ltdLx¿ zf]if0f ub{5f}F . x]/, ltdLx¿sf pkjf;sf] lbg n8fO{+ / emu8fdf cGt x’G5 / Pp6fn] csf{nfO{ b’i6 d’Ssfn] lxsf{pFb5f} . ltdLx¿ cfhsf] h:tf] pkjf; a;]/ ltdLx¿sf] :j/ :ju{df ;’lgg] cfzf ug{ ;Sb}gf} . s] d}n] r’g]sf] pkjf; o:t} xf] < dflg;n] cfk”mnfO{ Pslbg dfq lagd| /fVg] < s] lgufnf] em}F cfˆgf] lz/ e’msfpg] / efËf / v/fgL cf]5ofpg] lbg dfq of] xf] < s] o;}nfO{ ltdLx¿ pkjf; / k/dk|e’sf] lglDt u|x0fof]Uosf] lbg eG5f}FÆ -oz}of %*M# v–%_ .

O;|fPnLx¿ k/d]Zj/sf] Wofgfsif{0f ug{sf] nflu jf pxfFsf] bof k|fKt ug{sf] nflu pkjf; al;/x]sf lyP, / ltgLx¿sf] kl/l:ylt lsg ;’wf/ ePg eg]/ ltgLx¿ Psbd larlnt ePsf lyP eGg] s’/f :ki6 5 . ltgLx¿sf] :jfyL{ hLjgz}nL pkjf;sf] ;dodf klg Tolts} 5 eg]/ k/d]Zj/n] ltgLx¿nfO{ ofb u/fO{ lbg’ x’Fb} ltgLx¿sf k|Zgsf] hjfa lbg’ eof] . ltgLx¿ pkjf; a:g] sf/0f klg :jfyL{ g} lyof], / o;} s’/fn] ltgLx¿sf] pkjf; k/d]Zj/sf] lglDt k”/} u|x0fof]Uo ePg . To;kl5 pxfFn] s:tf] vfnsf] pkjf; rfxg’ x’G5 eGg] s’/f ltgLx¿nfO{ atfO{ lbg’ eof] M æcGofosf] aGwg k’msfNg’, h’jfsf] 8f]/L k’msfNg’ / cTorf/df k/]sfx¿nfO{ d’Qm u/fpg’, x/]s h’jf efFlrlbg’ d}n] r’g]sf] lsl;dsf] pkjf; oxL xf]Og / < cfˆgf] ef]hg ef]sfl;t afF8r’F8 ug'{, / 3/ gePsf u/Lax¿nfO{ z/0f lbg’, gfËf]nfO{ b]v]/ n’uf nufO{ lbg’, / cfˆgf] hft–efOx¿af6 gn’Sg’ xf]Og / <Æ -oz}of %*M^–&_ .

pkjf;sf] sfo{n] dflg;x¿nfO{ z}tflgs aGwgaf6 :jtGq kfg]{5 eg]/ s] k/d]Zj/n] elg/xg’ ePsf] lyof] < xf]Og, To;f] elg/xg’ ePsf] lyPg . k/d]Zj/n] ltgLx¿nfO{ ef]hgaf6 cnu ePsf] rfxg’ ePs} lyPg, t/ :jfyL{kgaf6 ltgLx¿ cnu /x’g eGg] pxfFsf] OR5f lyof] . pxfFn] ltgLx¿nfO{ ltgLx¿n] cfˆgf l5d]sLx¿nfO{ cfk}mFnfO{ em}F k|]d u¿g eGg] rfxg’x’GYof] . pxfFn] ltgLx¿nfO{ ltgLx¿n] h’jf efFr’g eGg] rfxg’ x’GYof], æcTorf/df k/]sfx¿nfO{ d’St u/fpgÆ, ef]sfx¿;Fu cfˆgf] ef]hg afFrr’F8 u/]/ vfg, 3/ gePsf u/Lax¿nfO{ z/0f lbg, / gfËf]x¿nfO{ b]v]/ n’uf nufO{ lbpg eGg] rfxg’ x’GYof] . vfg]s’/faf6 cnu x’g] sfd ubf{ oL s’/fx¿dWo] s’g}df klg kl/0ffd cfpFb}g . oL s’/fx¿ g} dflg;x¿n] ug'{ kb{5 .

xfdLn] lg/Gt/ ¿kdf kl9/xFbf of] JofVof cem} /fd|f]l;t :ki6 x’G5 . olb O;|fPnLx¿n] ltgLx¿sf] cfˆgf] :jfyL{ hLjgz}nLaf6 cnu eP/ pkjf; a:g ;’? u5{g eg], k/d]Zj/n] o:tf] k|lt1f ug'{ ePsf] 5, æta ltdLx¿sf] Hof]lt laxfg em}F km’6]/ lg:sg]5, / ltdLx¿ rfF8} lgsf] x’g]5f}F, clg ltdLx¿sf] wfld{stf ltdLx¿sf] cluclu hfg]5, / k/dk|e’sf] dlxdf rFflx kl5lNt/sf] /Ifs x’g]5 . ta ltdLx¿n] k’sf/f ug]{5f}, / k/dk|e’n] hjfa lbg’ x’g]5 . ltdLx¿n] ;xfotfsf] lglDt k’sf/f ug]{5f}, / pxfFn] eGg’ x’g]5, æd oxL 5′ .Æ olb ltdLx¿n] cfˆgf aLraf6 cTorf/sf] h’jf kmflnlbof}, c?x¿nfO{ cf}Fnf 7f8f] ug{ / O{iof{k”{0f s’/f af]Ng TofUof}, clg ;Dk”0f{ Åbon] ltdLx¿n] cfk}mnfO{ ef]sfx¿sf lglDt lbof}, / cTorf/df k/]sfx¿sf] cfjZostf k”/f u/L lbof} eg], ltdLx¿sf] Hof]lt cFWof/f]df rDsg]5 / ltdLx¿sf] /ft dWo lbg h:t} x’g]5Æ -oz}of %*M*–!)_ .

kb ( n] o; s’/fnfO{ cem w]/} :ki6 ub{5, ls ltgLx¿n] pkjf; a;]sf] k|lts[of:j¿k pxfFn] s’g} z}tflgs h’jf x6fO{ lbG5′ eg]/ k/d]Zj/n] elg/xg’ ePsf] lyPg . a? pxfFn] ltgLx¿nfO{ z}tflgs h’jf geP/ cGofo / ul/aLkg h:tf dflg;x¿sf dfgjLo h’jfx¿ x6fO{ lbg] sfd ltgLx¿n] g} ug'{ kb{5 eg]/ elg/xg’ ePsf] lyof] .

O;|fPnLx¿ ef]hgaf6 cnu x’g] s’/fdf eGbf a9L ltgLx¿ cfˆgf :jfyL{kgfaf6 cnu xf]pg eGg] s’/fdf k/d]Zj/n] rfv lng’ ePsf] lyof] . lgM;Gb]x of] s’/f xfd|f] nflu klg ;To xf] . bf];|f] dxfg cf1f eg]sf] æltdLx¿n] k|foM u/]/ pkjf; a:g lglZrt x’g’ k5{Æ eGg] lyPg, t/ æt}Fn] cfˆgf] l5d]sLnfO{ cfkm}nfO{ em}F k|]d ug'{Æ eGg] lyof] -ds”[{; !@M#!_ .

xfdLn] dflg;x¿nfO{ z}tfgsf] k~hfaf6 5’6sf/f ug{ ;Sg] sfo{ eg]sf] pkjf; g} xf] eGg] ljrf/wf/f Psbd} unt ljrf/wf/f xf] . z}tfgaf6 dflg;x¿nfO{ :jtGq ug]{ k|fylds tl/sf rFflx ltgLx¿nfO{ ;’;dfrf/ atfpg’ xf] . olb ltgLx¿n] ljZjf; u/]/ k|lts[of lbP eg], ltgLx¿ :jtGq x’g]5g . To;kl5 xfdLn] ltgLx¿nfO{ k/d]Zj/sf] jrgdf ljZjf; u/]/ z}tfgnfO{ s;/L OGsf/ ug]{ egL l;sfpg ;S5f}F .

Scriptural Spiritual Warfare

wd{zf:qLo cflTds o’4

xfdLn] cflTds o’4 ;DaGwL w]/} cfw’lgs dgu9Gt] l;4fGtx¿sf] af/]df x]l/;Sof}F . t/ wd{zf:qLo cflTds o’4sf] ¿k klg ToxfF 5 xf]nf < 5, / ToxL s’/fsf] af/]df ca xfdL s]lGb|t x’g]5f}F . ;fob xfdLn] cflTds o’4sf] af/]df hfGg’ kg]{ s’/f s] xf] eg]b]lv, of] g} xfd|f] v|Lli6og hLjgdf xfdL s]lGb|t x’g’ kg]{ s’/f rFflx xf]Og . k|ultzLn eP/ ha xfdL pxfF h:t} x’gsf] nflu a9b} hfG5f}F, ta xfdL pxfFnfO{ k5ofpg / pxfFsf] cf1fkfng ug{nfO{ s]lGb|t x’g’ kb{5 . gofF s/f/sf n]vx¿sf] ;fgf] k|ltztn] dfq} v|Lli6og hLjgdf ;fdfGo ¿kn] s]lGb|t x’g’ k5{ eg]/ xfdLnfO{ b]vfpFb} cflTds o’4sf] ljifonfO{ ;Daf]wg u/L lbPsf] 5 .

cflTds o’4sf] af/]df xfdLn] hfGg’ kg]{ bf];|f] s’/f rFflx of] xf], ls xfdLn] hfGg’ kg]{ h’g s’/f 5 Tof] s’/f afOann] xfdLnfO{ atfpF5 . z}tfgsf] af/]df w]/} ulx/f] s’/f kQf nufpg xfdLnfO{ atfpF5 . z}tfgsf] af/]df w]/} ulx/f] s’/f kQf nufpg xfdLnfO{ s’g} klg ljz]if s’/fsf] cfjZostf kb}{g -cyjf ljz]if ¿kdf s;/L kQf nufpg] eg]/ l;sfpg] s’g} ljz]if lzIfs klg rflxGb}g_ . afOanLo cflTds o’4 Psbd ;fdfGo 5 . z}tfgsf of]hgfx¿sf] af/]df cflTds o’4 Psbd ;fdfGo 5 . z}tfgsf of]hgfx¿sf] af/]df wd{zf:qdf :ki6 ¿kdf k|s6 u/L lbPsf] 5 . xfd|f] lhDd]jf/Lx¿ eg]sf] b[9 ¿kdf cufl8 a9g’ xf] . Psrf]l6 k/d]Zj/n] eGg’ ePsf] s’/f tkfO{n] hfg]/ ljZjf; u/L ;s]kl5, o; cflTds o’4df tkfO{+ ljhoL x’g’ eof] eGg] s’/f Psbd kSsf 5 .

Back to the Beginning

;’?df kms{bf

ca xfdL pTklQsf] k’:tsdf kms]{/ hfcf}F, hxfF xfdLnfO{ z}tfgsf] af/]df ;’?d} kl/ro u/fOPsf] 5 . ToxfF ePsf] cWofosf] ;’?d} ;k{sf] ¿kdf z}tfg b]vf kb{5 . of] ;k{ z}tfg xf] eGg] s’/fdf olb z+sf nfU5 eg] k|sfz @)M@ n] Tof] z+sfnfO{ x6fO{ lbG5M æclg ltgn] Tof] clhË/, Tof] k|frLg ;k{, hf] lbofan; jf z}tfg xf], To;nfO{ kj|m]Æ .

pTklQ #M! n] xfdLnfO{ eGb5, æk/dk|e’ k/d]Zj/n] agfpg’ ePsf aGo kz’x¿dWo] ;k{ ;a}eGbf w’t{ lyof] .Æ k/d]Zj/sf ;[li6x¿dWo] s]xL ;[li6x¿ slt w”t{ 5g ha ltgLx¿ cfk”m afFRgsf] nflu k|lt:kwf{ u/]/ cfˆgf] lzsf/ kj|mG5g eg]/ ha tkfO{n] ltgLx¿sf] af/]df ;f]RFg’ x’G5, ta To; s’/fn] tkfO{nfO{ of] s’/f dx;’; u/fpF5, ls z}tfg slt a9L w”t{ lyof] xf]nf . csf]{tkm{, z}tfg k/d]Zj/ h:tf] ;j{1fgL cyjf ;j{a’l4dfg 5}g, / To;sf] la?4df ePsf] xfd|f] o’4df xfdL dfgl;s a]kmfObfdf 5f}F eg]/ xfdLn] dflglng’ x’Fb}g . k|e’ o]z”n] xfdLnfO{ æ;k{ h:tf] rnfvÆ x’gsf] nflu lgb]{zg lbg’ ePsf] 5 -dQL !)M!^_ . kfjn z}tfgsf] of]hgfx¿ ;DaGwL cGhfg lyPgg eg]/ pgn] bfjL u/]sf 5g -x]g'{xf]; @ sf]l/GyL @M!!_ / xfdL;Fu æv|Li6sf] dg 5Æ eg]/ pgn] eg]sf 5g -! sf]l/GyL @M!^_ .

z}tfgn] xjfnfO{ k/d]Zj/n] s] eGg’ ePsf] 5 eg]/ k|Zg u¥of] egL cUgLjf0f xfg]sf] s’/f ;’?d} pNn]v ul/Psf] 5 . ltgn] To;nfO{ lbPsf] hjfan] g} To;n] ltgnfO{ k/d]Zj/sf] cf1f pn+3g ug{sf] nflu 5n ug]{ df}sf kfpF5 ls kfpFb}g egL k|s6 ug]{jfnf lyof] . z}tfgn] k/d]Zj/n] eGg’ ePsf] s’/fnfO{ ljZjf; u/]/ kfng ug]{ hf];’s}nfO{ klg 5n ug{ ;Sb}g, h;sf] sf/0fn] To;sf] k’/} /0fgLltsf] ljrf/wf/fx¿ k/d]Zj/sf] jrgsf] ljkl/t x’G5g .

z}tfgn] ltgnfO{ ;f]Wof], æs] k/d]Zj/n] ltdLx¿nfO{ au}+rfsf] s’g} klg ?vsf] kmn gvfg’ egL eGg’ ePsf] 5Æ -pTklQ #M!_ < of] k|foM u/]/ cGhfg JolStn] ;f]w]sf] k|Zg h:t} nfU5, t/ z}tfgnfO{ p;sf] nIo s] xf] eg]/ /fd|f]l;t yfxf lyof] .

xjfn] hjfa lbOg , æau}Frfsf ?vx¿sf] kmn xfdL vfg ;S5f}F, t/ au}Frfsf] aLrdf ePsf] ?vsf] kmnsf] ljifodf k/d]Zj/n] eGg’ ePsf] 5, Tof] rFflx gvfg’, / g5’g’, gq tf ltdLx¿ d5f}{Æ -pTklQ #M@–#_ .

xjfn] clnslt dfq} 7Ls eg]sL lyOg . jf:tjdf, k/d]Zj/n] c;n / v/fasf] 1fg lbg] ?vsf] kmn g5’g’ eg]/ slxn] klg lgif]w ug'{ ePsf] lyPg, t/ To;af6 gvfg’ eg]/ dfq} pxfFn] ltgLx¿nfO{ eGg’ ePsf] lyof] .

z}tfgsf] e”m6f] k|lts[ofnfO{ yfxf kfpg] ;To s’/f lglZrt ¿kdf xjfnfO{ yfxf lyof] M æltdLx¿ lgZro klg dg]{ 5}gf}Æ -pTklQ #M$_ . jf:tjdf, Tof] k/d]Zj/n] eGg’ ePsf] s’/faf6 Psbd leGg lyof], / klg xjfn] ToxL s’/fnfO{ ;To dfg]/ ljZjf; ul/g , To;}n] z}tfgn] s]xL ;To s’/f eg]/ p;sf] e”m6f] s’/fnfO{ p;n] k|foM h;f] ug]{ u/]em}F ;lhn} km;fpFg] k|sf/n] cufl8 Nofof] . clg km]l/ eGof] M ælsgls k/d]Zj/ hfGg’ x’G5, ls h’g lbg ltdLx¿ Tof] vfG5f} ToxL lbg ltdLx¿sf cfFvf v’Ng]5g / c;n / v/fasf] 1fg kfP/ ltdLx¿ k/d]Zj/ h:t} x’g]5f}Æ -pTklQ #M%_ .

z}tfgn] e”m6 af]ln;s]kl5, jf:tjdf To;n] tLgj6f s’/fx¿ rFflx ;To af]n]sf] lyof] . xfdLnfO{ yfxf 5, ls cfbd / xjfn] Psrf]l6 lgif]w ul/Psf] kmn vfO;s]kl5 z}tfgn] ltgLx¿nfO{ eg]em}F ltgLx¿sf cfFvf vf]lnPsf lyP -x]g'{xf]; pTklQ #M&_ . o;sf] cltl/St, k/d]Zj/ cfkm}n] klg dflg; k/d]Zj/ h:t} ePsf] 5 / c;n / v/fasf] 1fg kfpg] ePsf] 5 eg]/ kl5af6 eGg’ eof] -x]g'{xf]; pTklQ #M@@_ . ofb ug'{xf];M z}tfgn] dflg;x¿nfO{ 5n ug{sf] nflu ;To s’/fdf e”m6 ld;fO{ lbG5 .

of] s’/f klg ofb ug'{xf]; , ls z}tfgn] k/d]Zj/sf] rl/qnfO{ lgGbf ub{5 . k/d]Zj/n] cfbd / xjfn] ltgLx¿s} kmfObf / v’zLsf] lglDt lgif]lwt kmn gvfpg eGg] k/d]Zj/ rfxg’ x’GYof], t/ s’g} klg c;n s’/faf6 pxfFn] ltgLx¿nfO{ al~rt ul//xg’ ePsf] lyof] h:t} u/]/ z}tfgn] c;n s’/fnfO{ aªUofO{ lbof] . z}tfgsf] e”m6sf] ax’dtn] k/d]Zj/sf] rl/q, OR5f, / dg;fonfO{ 3fts ¿kdf lglGbt t’NofO{ lbof] .

b’ef{Uoa;, k[YjLsf] k|yd hf]8Ln] e”m6 s’/fnfO{ ljZjf; ug{sf] nflu ;TotfnfO{ g} OGsf/ u/] / ltgLx¿n] To;sf] kl/0ffd:j¿k si6 ef]Ug’ k¥of] . t/ cfw’lgs cflTds o’4sf] ;f/f tTjx¿nfO{ ltgLx¿sf] syfdf ofb ug'{xf]; M z}tfgsf] Pp6f dfq} xltof/ ;Totfdf ;fwgf ul/Psf] e”m6 lyof] . dfgj hfltn] k/d]Zj/n] eGg’ ePsf] s’/f jf z}tfgn] eg]sf] s’/fnfO{ ljZjf; ug]{ s’/f 5fGg’ kg]{ lyof] . ;TotfnfO{ ljZjf; ug'{ eg]sf] ltgLx¿sf] nflu æljZjf;sf] 9fn p7fpg’Æ g} lyof], t/ ltgLx¿n] slxn] klg To;nfO{ p7fPgg .

Jesus’ Spiritual Warfare

k|e’ o]z”sf] cflTds o’4

ha xfdL k|e’ o]z”sf] phf8 :yfgdf ePsf] k/LIffsf] ;dodf z}tfg;Fusf] hDsf e]6 ePsf] ljifodf k9b5f}, xhf/f} jif{kl5 klg z}tfgn] cfˆgf] tl/sfnfO{ k|of]u gu/]sf] s’/f xfdL t’/Gt} yfxf kfO{ xfNb5f} . To;sf] cfj|md0f ug]{ z}nL eg]sf] k/d]Zj/n] eg]sf] s’/fsf] lak/Lt s’/fnfO{ lnP/ cfpg] lyof], ha ls p;nfO{ yfxf lyof], ls p;n] zq’nfO{ vQd kfg]{ Pp6} dfq tl/sf eg]sf] ;TotfnfO{ ljZjf; u/]/, To;sf] kfngf ug{af6 pxfFnfO{ /f]Sg’ g} lyof] . km]l/ klg k/d]Zj/sf] jrg o’4sf] s]Gb|df g} 5 . z}tfgn] cfˆgf] e”m6 s’/fn] cfj|md0f u¥of] / k|e’ o]z”n] ;Totfsf] ;fy To;sf] k|ltsf/ ug'{ eof] . k/d]Zj/n] eGg’ ePsf] s’/fnfO{ k|e’ o]z”n] ljZjf; ug'{ eof] / To;nfO{ kfng ug'{ eof] . afOanLo cflTds o’4 eg]sf] ToxL g} xf] .

k|e’ o]z”n] cfbd, xjf / xfdLx¿ ;a}n] em}F p:t} vfnsf kl/l:yltx¿sf] ;fdgf ug'{ ePsf] lyof] . pxfFn] k/d]Zj/sf] s’/f ;’Gg], ls z}tfgsf] s’/f ;’Gg] eg]/ lg0f{o ug'{ kg]{ lyof] . k|e’ o]z”n] cfˆgf] cflTds o’4 æcfTdfsf] t/jf/Æ cyjf æk/d]Zj/sf] jrgÆ k|of]u u/]/ n8g’ ePsf] lyof] . z}tfg;Fu cflTds o’4 ug'{ k5{ eGg] ;DaGwdf xfdL s] l;Sg ;S5f}F eg]/ ca xfdL x]/f}F .

k|e’ o]z”n] bf];|f] k/LIffnfO{ pNn]v u/]/ dQLn] xfdLnfO{ eGb5g M æta lbofan;n] pxfFnfO{ kljq gu/df nu]/ dlGb/sf] lz/df v8f u/fof], / pxfFnfO{ eGof], ætkfO{ k/d]Zj/sf k’q x’g’ x’G5 eg], oxfFaf6 tn xfd kmfNg’xf];, lsgls o:tf] n]lvPsf] 5, æpxfFn] cfˆgf b”tx¿sf] lhDdfdf ltdLnfO{ lbg’ x’g]5 / ltgLx¿n] ltdLnfO{ cfˆgf xft–xft} yfDg]5g, gqtf ltd|f] v’§f 9’+ufdf 7f]lsg]5 .Æ k|e’ o]z”n] To;nfO{ eGg’ eof], æn]lvPsf] 5, æt}n] k/dk|e’ cfˆgf k/d]Zj/sf] k/LIff gug'{Æ -dQL $M%–&_ .

oxfF km]l/ klg d’Vo d’4f eg]sf] k/d]Zj/n] eGg’ ePsf] s’/fdf g} 5 . z}tfgn] ;d]t PsfgAa] gDa/sf] ehg;+u|xaf6 pb[t u¥of], t/ To;n] k/d]Zj/n] h’g p2]Zon] eGg’ ePsf] lyof], To;sf] cy{nfO{ aªUofpg] k|oTg u¥of] .

ehg;+u|x (! df kfOPsf] ;’/Iff ug]{ ;DaGwdf ePsf] k/d]Zj/sf] k|lt1fnfO{ /fd|f]l;t ;Gt’lnt ¿kdf a’emfpg] tj/n] wd{zf:qsf] v08af6 pb[t u/]/ k|e’ o]z”n] To;nfO{ hjfa lbg’ eof] . k/d]Zj/n] xfd|f] ;’/Iff ug'{ x’G5, t/ d]/f] afOansf] Psfkl§ vfnL 7fpFdf gf]6 u/] cg’;f/ æpxfFsf] k/LIff gu/LÆ olb xfdLn] d”v{ tj/n] sfd u/]gf} eg] dfq pxfFn] xfd|f] ;’/Iff ug{ x’G5 .

To;}sf/0fn] ubf{ xfdLn] k’/} afOandf ePsf wd{zf:qsf kbx¿nfO{ ;Gbe{b]lv aflx/ NofP/ cy{ nufpg’ x’Fb}g eGg] s’/f Psbd dxTjk”0f{ 5 . k’/} wd{zf:qn] h] eG5, To;}df x/]s wd{zf:qsf] kbx¿ ;Gt’lnt ePsf] x”g’ k5{ .

wd{zf:qsf] cy{nfO{ aªUofpg’ rFflx cflTds o’4df z}tfgsf] clt ;fdfGo tl/sf g} xf], / b’Mvsf] s’/f rFflx cfw’lgs cflTds o’4sf] cleofgdf nfu]sf w]/} v|Lli6ogx¿sf] la?4df of] tl/sf k|of]u ub}{ z}tfg w]/} ;kmn x’Fb} cfPsf] 5 . o:tf] k|sf/n] cy{x¿ æaªUofpg] ;DaGwdf Psbd} /fd|f] pbfx/0f rFflx ælsNnfx¿ eTsfpg]Æ h:tf jfSof+znfO{ æjftfj/0fdf ePsf b’i6 cfTdfx¿nfO{ gfz ug]{Æ ljrf/nfO{ ;dy{g ug]{ s’/fdf k|of]u ul/G5 . d}n] klxn] g} b]vfO;s]sf] 5′, ls lbOPsf] jfSof+znfO{ ha xfdL ;Gbe{ cg’;f/ k9b5f}F, ta jftfj/0fdf ePsf b’i6 cfTdfx¿nfO{ gfz ug]{ s’/fsf] nflu Tof] k|of]u x’Fb}g eGg] s’/f xfdLn] a’‰g’ k5{ . t/} klg z}tfgn] Tof] k|of]u x’G5 eg]/ xfdLn] ;f]Fr]sf] rfxG5, To;}n] xfdL cfsfzsf k|wfgtfx¿ / zlQmx¿sf] la?4df s/fP/ xfd|f] ;do Tolts} v]/ kmfn]sf x’g ;S5f}F .

dQLsf] ljj/0fdf pNn]v ul/Psf] k|e’ o]z”sf] t];|f] k/LIffsf] af/]df xfdL k9b5f}, ækm]l/ lbofan;n] pxfFnfO{ Pp6f cNuf] kj{tdf nu]/ ;+;f/sf ;a} /fHo / ltgsf] j}ej pxfFnfO{ b]vfof] / pxfFnfO{ eGof], ætkfO{+n] 3f]K6]/ dnfO{ b08jt ug'{ eof] eg], oL ;a}yf]s d tkfO{nfO{ lbg]5′ .Æ ta k|e’ o]z”n] To;nfO{ eGg’ eof], æz}tfg tF b”/ xf]Ohf Û lsgeg], n]lvPsf] 5, æt}n] k/dk|e’ cfˆgf k/d]Zj/sf] dfq ;]jf ug'{Æ -dQL $M*–!)_ .

of] zlStsf] nflu ul/Psf] k/LIff lyof] . olb k|e’ o]z”n] z}tfgnfO{ 3f]K6]/ b08jt ug'{ ePsf] lyof] / olb z}tfgn] pxfFnfO{ cfˆgf] k|lt1f k”/f u/L lbg]Yof] eg], k|e’ o]z”n] cGwsf/sf] /fHosf] bf];|f] bhf{sf] :yfg kfpg’ x’g]Yof] . pxfFn] x/]s p4f/ gkfPsf dfgj hfltdfly / x/]s b’i6 cfTdfdfly z}tfgsf] clusf] clwsf/ h:t} ljZjJofkL ¿kdf clVtof/ kfP/ zf;g ug'{ x’g] lyof] . k|e’ o]z” Tof] k/LIffdf kg'{ ePsf] lyof] eg] s] x’g] lyof] eg]/ xfdLn] sNkgf ug{ ;S5f}F .

km]l/ klg of] s’/f ofb ug'{xf]; , ls k|e’ o]z”n] z}tfgsf] Tof] cfj|md0fnfO{ k/d]Zj/sf] lnlvt jrgsf] ;fy ;fdgf ug'{ ePsf] lyof] . # j6} k/LIffsf] x/]s k/LIffsf] k|To]s ;do cjwLleq k|e’ o]z”n] æo:tf] n]lvPsf] 5Æ eGb} ljho xfl;n ug'{ ePsf] lyof] . xfdLn] klg olb 5ndf kg{ / z}tfgsf] hfndf kg{af6 hf]lug rfxG5f}+ eg] k/d]Zj/sf] jrg hfg]sf] x’g’ kb{5 / To;df ljZjf; u/]sf] x’g’ k5{ . cflTds o’4 eg]sf] oxL xf] .

The Battle Ground

/0fe”ld

z}tfg / To;sf e’tfTdfx¿sf] w]/}h;f] :yfgdf ePsf] zlSt eg]sf] dflg;x¿sf] Åbo / dgdf ;f]rfO{+x¿ xfnL lbg’ dfq} -/ Tof] klg k/d]Zj/åf/f ;Lldt agfOPsf] 5 M x]g'{xf]; ! sf]l/GyL !)M!#_ . To; s’/fnfO{ dgdf /fv]/ wd{zf:qdf ePsf gd’gfsf] nflu lbOPsf lgDg kbx¿nfO{ x]/f}F M

æt/ kq’;n] eg], P xglgof, kljq cfTdf;Fu e”m6 af]Ng] / hdLgsf] laj|mLsf] df]naf6 s]xL lx:;f cfk”m;Fu /fVg] s’/f z}tfgn] s;/L ltd|f] dgdf e/L lbof] <Æ -k|]l/t %M#_ .

æclg a]n’sLsf] ef]hgsf] a]nf lbofan;n] l;df]gsf] 5f]/f] ox”bf :sl/of]tsf] dgdf pxfFnfO{ kj|mfO{ lbg] ljrf/ cluaf6} xfln;s]sf] lyof]Æ -o”xGgf !#M@_ .

æt/ kljq cfTdf eGg’ x’G5, ls kl5 cfpg] ;dodf 5nL cfTdf / e”tk|]tsf l;4fGtlt/ dg nfP/ sf]xL ljZjf;af6 tsL{ hfg]5gÆ -! ltdf]yL $M!_ .

æt/ h;/L ;k{n] cfˆgf] rnfsLn] xjfnfO{ 5Nof], To;/L g} v|Li6k|ltsf ltdLx¿sf] lgisk6 / rf]vf] elQmaf6 ltdLx¿sf ljrf/x¿ e|ddf k5{g , ls eg]/ dnfO{ 8/ nfu]sf] 5Æ -@ sf]l/GyL !!M#_ .

æcfˆgf] kf/:kl/s ;+;u{b]lv Ps–csf{nfO{ OGsf/ gu/, OGsf/ u¥of} eg] klg cfk;df ;Nnfx u/]/ s]xL ;dosf] lglDt dfq, tfls ltdLx¿ k|fy{gfdf nflu/xg ;s, ta km]l/ Ps;fy a;, tfls cfTd;+odsf] cefjsf] sf/0f z}tfgn] ltdLx¿nfO{ k/LIffdf gkf/f];Æ -! sf]l/GyL &M%_ .

æo;sf/0f d}n] cem} ;xg g;Sbf k/LIff ug]{n] s’g} lsl;dn] ltdLx¿nfO{ k/LIffdf kf¥of], ls egL / xfd|f] kl/>d Joy}{ hfnfls eGg] 8/n] ltdLx¿sf] ljZjf; yfxf kfpgnfO{ d}n] ltgnfO{ k7fPFÆ -! ly:;nf]lgsL #M%_ .

æ=====ltgLx¿sf ljifodf egf}F eg], v|Li6 hf] k/d]Zj/sf] ¿k x’g’ x’G5, pxfFsf] dlxdfsf] ;’;dfrf/ ltgLx¿n] gb]v’g eg]/ o; ;+;f/sf] b]jn] cljZjf;Lx¿sf] ;demnfO{ -dgnfO{_ cGwf] t’NofO{ lbPsf] 5Æ -@ sf]l/GyL $M$_ .

æTof] 7″nf] clhªu/ tn kmflnof] Tof] k|frLg ;k{, hf] ;f/f ;+;f/nfO{ axsfpg] lbofan; jf z}tfg xf] . Tof] k[YjLdf ˆoFflsof] / To;sf b”tx¿ To;sf] ;fy;fy} ˆofFlsPÆ -k|sfz !@M(_ .

æltdLx¿ cfˆgf lktf lbofan;sf xf}, / ltdLx¿sf lktfsf] OR5f k”/f ug]{ ltdLx¿sf] ;+sNk 5 . Tof] t ;’?b]lv g} xTof/f lyof], / ;To;Fu To;nfO{ s]xL jf:tf 5}g, lsgeg] To;df s]xL ;To 5}g . ha To;n] e”m6 af]Nb5, Tof] cfˆg} :jefj cg’;f/ af]Nb5, lsgeg] Tof] e”m6f] xf] / e”m6sf] lktf xf]Æ -o”xGgf *M$$_ .

wd{zf:qsf oL kbx¿sf] ;fy} c? kbx¿n] klg afOanLo cflTds o’4sf] nflu k|fylds /0fe”ld eg]sf] xfd|f] Åbo / dg xf] eg]/ :ki6 u/fpFb5g . z}tfgn] ;f]FrfO{x¿— v/fa ;Nnfxx¿, unt ljrf/x¿, e”m6f bz{gx¿ k/LIffx¿, w]/} k|sf/sf e”m6f s’/fx¿ / o:t} c? y’k|} s’/fx¿ NofP/ cfj|md0f ub{5 . tL s’/fx¿af6 hf]lugsf] nflu xfdLn] k/d]Zj/sf] jrg hfGg’, ljZjf; ug'{ / To; cg’;f/ lhpg’ kb{5 .

tkfO{n] ;f]FRg’ ePsf] x/]s s’/fx¿ tkfO{leq}af6 cfPsf x’g eg]/ dflglng} k5{ eGg] 5}g . tkfO{n] a’‰g’ clt g} cfjZos s’/f xf] . dflg;x¿sf] dgdf unt ljrf/x¿ NofO{ lbgsf] nflu z}tfgsf] tkm{af6 af]Ng] w]/} JolStx¿ Tof];Fu 5g . To;n] xfdLnfO{ k|efj kfg{sf] nflu ;dfrf/ kqx¿, k’:ts–k’l:tsfx¿, 6]lnlehg, kq—klqsfx¿, /]l8of], ;fyL—efOx¿ tyf 5/–l5d]sLx¿ / slxn]—sfFxL k|rf/sx¿åf/f ;d]t sfd ub{5 . k|]l/t kq’;nfO{ ;d]t z}tfgn] Psrf]l6 p;sf] tkm{af6 af]Ng] JolStsf] ¿kdf k|of]u u/]sf] lyof], / To;n] k|e’ o]z”nfO{ pxfF dg'{ k/d]Zj/sf] OR5f xf]Og egL ;Nnfx lbPsf] lyof] -x]g'{xf]; dQL !^M@#_ .

t/ z}tfg / b’i6 cfTdfx¿n] dfgj hfltsf] dgdf s’g} dfgj dWo:ystf{lagf g} k|ToIf ¿kdf l;w} sfd ug{ klg ;Sb5g / ;a} v|Lli6ogx¿n] cfk}mnfO{ k|ToIf ¿kdf s’g} ;dodf c;/ kfl/Psf] kfpg]5g . ToxLaf6 g} ca o’4sf] ;’?jft x’G5 .

d Pshgf lk|o :qLnfO{ ;DemG5′ hf] Psrf]l6 cfˆgf] ;d:ofsf] af/]df :jLsf/ ug{nfO{ cfPsL lyOg . ha ltgn] k|fy{gf uly{g, ta O{Zj/ lgGbf ug]{ vfnsf ;f]rfO{+x¿ / ltvf vfnsf jrgx¿ ltgsf] dgdf cfpg] ub{y] eg]/ ltgn] elgg . ltgL d}n] ;]jsfO{ ug]{ d08nLsf] Ps xf]gxf/ ;dlk{t c;n, bofn’ / lk|o JolSt lyOg, t/} klg ltgL;Fu o; k|sf/sf] b’Mv lbg] vfnsf] ;f]rfO{sf] ;d:of lyof] .

oL ;f]rfO{x¿ ltdL cfk}mleqaf6 plAhPsf ;f]rfO{x¿ lyPgg t/ ltgsf] k|fy{gfsf] hLjgnfO{ vQd kf/L lbgsf] nflu k|oTg ug{ rfxg] z}tfgaf6 cfj|md0f ul/Psf] lyof] eg]/ d}n] ltgnfO{ egL lbP . To;kl5 ltgn] x/]s lbg k|fy{gf ubf{ tL ;f]rfO{x¿ cfpF5g ls eGg] 8/df k/]/ x/]s lbg k|fy{gf ug}{ 5f8L lbPsf] s’/f dnfO{ atfOg . z}tfg To; sfddf ;kmn eO;s]sf] lyof] .

To;}n] d}n] ltgnfO{ k]ml/ k|fy{gf ug{nfO{ ;’? ug'{ / olb To:tf] k|sf/sf] O{Zj/ lgGbf ug]{ ljrf/x¿ ltgsf] dgdf km]l/ cfPsf] ltgn] k/d]Zj/sf] jrgnfO{ k|of]u u/]/ To;kl5 cfj|md0f ug'{ k5{ eg]/ d}n] ltgnfO{ atfO{ lbPF . olb To; ljrf/n] ltgnfO{ æk|e’ o]z”=======dfq} x’g’ x’G5Æ eg]/ eGb5 eg], ltgn], æxf]Og, k|e’ o]z” k/d]Zj/sf k’q x’g’ x’GYof], / x’g’ x’G5Æ eg]/ eGb5 eg], ltgn], æxf]Og, k|e’ o]z” k/d]Zj/sf k’q x’g’ x’GYof], / x’g’ x’G5Æ eg]/ eGg’ kb{5 . olb ltvf] jrgsf] ;fy Tof] ljrf/ cfpF5 eg], To; ljrf/nfO{ x6fP/ To; 7fpFdf k|e’ o]z”nfO{ k|z+;f ug]{ / o:t} c? ;sf/fTds k|sf/sf ljrf/x¿ NofP/ /fvL lbg’ k5{ egL d}n] ltgnfO{ ;Nnfx lbPF . d}n] ltgnfO{ of] s’/f klg eg], ls unt ljrf/ cfpg] xf] ls eg]/ ;f]RFb} 8/fpg’ eg]sf] rFflx jf:tjdf To:tf ;f]rfO{x¿ cfpg eg]/ ltgLx¿nfO{ lgDtf] lbg’ xf], 8/n] ljZjf;nfO{ k]ml/ NofO{ lbG5 — Tof] ljZjf; h’g ljZjf; z}tfgdfly ul/G5 .

s’g} s’/fnfO{ g;f]RFg] k|oTg u/]/, xfdLn] o:tf] s’/fsf] af/]df g;f]FRgsf] nflu ljrf/ ug'{ kb{5 .

pbfx/0fsf] nflu, olb d}n] tkfO{nfO{ ætkfO{sf] bflxg] xftsf] af/]df g;f]FRg’xf];Æ eg]F eg]b]lv, tkfO{n] d]/f] cf1fkfng ug]{ k|oTg ub}{ ubf{v]l/ t’/Gt} tkfO{n] cfˆgf] bflxg] xftsf] af/]df ;f]FRg’ x’g]5 . hlt w]/} tkfO{ sf]lzif ug'{ x’G5, Tolt g} tkfO{nfO{ a9L ufx«f] x’G5 . tkfO{sf] bflxg] xftsf] af/]df g;f]FRgsf] nflu Pp6f dfq} tl/sf rFflx s] xf] eg], tkfO{+n] ljj]szLn eP/ To;sf] 7fpFdf csf]{ s’g} s’/fnfO{ ;f]FRg’ kg]{ x’G5, pbfx/0fsf] nflu, tkfO{sf] h’QfnfO{ lng ;lsG5 . Psrf]l6 tkfO{sf] dg tkfO{sf] h’Qfdf uO{ ;s]kl5, tkfO{n] cfˆgf] xftsf] af/]df ;f]RFg’ x’g] 5}g .

afOann] xfdLnfO{ cf1f lbP adf]lhd, d}n] To; lk|o :qLnfO{ æg8/fpgÆ sf] nflu pT;fx lbPF . ha–ha ltgn] k/d]Zj/sf] jrgsf] ljk/Lt ;f]FRg yfn]sf] dx;’; uly{g, ta–ta ltgn] To; ljrf/sf] 7fpFdf k/d]Zj/sf] jrg;Fu ;xdt x’g] vfnsf] ljrf/ cfˆgf] dgdf Nofpg’ kg]{ lyof] .

ltgn] d]/f] ;Nnfx af/]df k|ltj]bg lbg kfpFbf d Psbd v’zL 5′, / ltgsf] k|fy{Gffsf] ;dodf cem} a9L cfj|md0f eP tfklg, ltgn] cfˆgf] ;d:ofdfly ;Dk”0f{ tj/n] ljhoL xfl;n ul/g . ltgn] afOanLo cflTds o’4 lhltg .

w]/} d08nLx¿df ;j]{If0f ubf{ of] s’/f kQf nufpg d]/f]nflu rfvnfUbf] ePsf] 5, ls ltgsf] h:tf] ;d:of k|foM c?nfO{ klg x’g] u/]sf] ;fdfGo ;d:of lyof] . d}n] ;j]{If0f u/]/ x]/]sf] k|foM cfwfeGbf a9L v|Lli6ogx¿sf] ;+Vofn] of] b]vfpF5, ls Ps ;do jf c? ;dodf, ltgx¿n] k|fy{Gff u/]sf] a]nf O{Zj/lgGbf ug]{ vfnsf ;f]rfO{x¿ kfpg] ub{5g . z}tfg Tolt df}lns rFflx xf]Og .

“Take care what you listen to”

ætkfO{n] h] ;’Gg’ x’G5, To;df xf]lzof/ x’g’xf];Æ

z}tfg / b’i6 cfTdfnfO{ xfd|f] cfj|md0f ug{af6 xfdLn] /f]Sg ;Sb}gf}F, t/ ltgLx¿sf ;f]rfO{x¿nfO{ xfd|f] ;f]rfO{x¿ x’g rFflx xfdLn] lbg’ x’Fb}g . o;sf] dtna, xfdL z}tflgs ljrf/x¿ / ;Nnfxx¿df ltgLx¿;Fu /x]/ a:g’ rFflx x’Fb}g . h;/L of] elgPsf] 5, ær/fx¿nfO{ ltd|f] 6fpsf] dflyaf6 p8gnfO{ ltdLn] /f]Sg ;Sb}gf}, t/ ltdLn] ltgLx¿nfO{ ltd|f] skfndf cfˆgf] u’F8, nufpgaf6 /f]Sg rFflx ;S5f} .Æ

o;sf] cltl/St, xfd|f] lgoGq0fleq /x’Gh]n;Dd xfd|f] dgnfO{ xfdLn] cwdL{ k|efjsf] cwLgd’lg kg{ glbgnfO{ xf]lzof/ x’g’ kb{5 . ha xfdL 306f}F;Dd 6]lnlehgsf] cufl8 a:b5f}F, jf ;dfrf/–kq k9b5f}F, ta x’g;S5, xfdLn] z}tflgs ljrf/x¿nfO{ xfdLnfO{ k|efj kfg{sf] nflu :jfut ug{nfO{ ;’s’n cf]5ofO{ lbO/x]sf x’G5f}F . k|ToIf ¿kdf k|e’ o]z”n] aLpm / hdLgsf] af/]df b[i6fGt elg;Sg’ ePkl5, pxfFn] r]tfjgL lbg’ eof], æltdLx¿n] h] ;’G5f}, To;df xf]lzof/ xf]cf]Æ -ds”{; $M@$_ . xfd|f] Åbo / dgdf z}tfgn] cfˆgf] æaLpmx¿Æ /f]kf]; egL To;nfO{ cg’dlt lbP/ To;sf] e”m6f] s’/fx¿ ;’Gg’sf] lagfzsf/ k|efj s] xf] eGg] s’/f k|e’ o]z”n] hfGg’ x’GYof] . tL aLpmx¿ æsfF8fx¿ / l;pF8Lx¿Æ eP/ a9g ;S5g , h;n] cGtdf uP/ xfd|f] hLjgdf ePsf] k/d]Zj/sf] jrgnfO{ lg:;f;L lbg]5g -x]g'{xf]; ds”{; $M&, !*–!(_ .

Peter on Spiritual Warfare

cflTds o’4df kq’;

k|]l/t kq’;n] ;fFrf], afOanLo cflTds o’4sf] af/]df a’em]sf lyP . pgn] cfˆgf] kqdf v|Lli6ogx¿n] zx/x¿df ePsf k|wfgtfx¿ / zlStx¿nfO{ gfz ug'{ k5{ eg]/ slxn] klg ;Nnfx lbPsf 5}gg . h] eP tfklg, pgn] ltgLx¿sf] JolStut hLjgsf] la?4df z}tfgn] u/]sf] cfj|md0fnfO{ OGsf/ ug{sf] nflu lgb]{zg lbPsf lyP, / ltgLx¿n] s;/L OGsf/ ug'{ k5{ eg]/ klg 7Ls k|sf/n] atfO{ lbP M æ;r]t /xf], hfuf /xf] . ltdLx¿sf] zq’ lbofan; s;nfO{ e]6’F / vfO{ xfNg’ egL uh{g] l;Fxem}F vf]hL lxF85 . ljZjf;df blx«nf eP/ To;sf] la/f]w u/, lsgls ;+;f/el/ ltgLx¿sf bfh’—efOx¿n] klg o:t} si6sf] cg’ej ul//xg’ k/]sf] 5Æ -! kq’; %M*–(_ .

klxnf] s’/f ofb ug'{xf]; , ls kq’;n] xfd|f] :yfg eg]sf] cfj|md0f ug]{ xf]Og, t/ ;’/Iff ug]{ xf] eg]/ b]vfPsf 5g . xfdL xf]Og, t/ z}tfg g} Tof] JolSt xf], h;n] To;nfO{ vf]lh/x]sf 5}gf}F . xfd|f] sfd eg]sf] cfj|md0f ug]{ xf]Og, t/ OGsf/ ug]{ xf] .

bf];|f] s’/f, ofb ug'{xf]; , ls z}tfg s;nfO{ e]6fpFm / vfOxfn’ eg]/ uh{g] l;Fx em}F vf]hL lxF85 . ;Dejt To;n] s;/L v|Li6ogx¿nfO{ vfO{ xfN5 t < s] kq’;n] l;Fxn] cIf/z M ¿kdf df;’ vfP em}F ltgLx¿nfO{ vfO{ xfN5 eg]sf x’g t < :ki6 ¿kdf eGg’ kbf{ pgn] To;f] eGg vf]h]sf xf]Ogg . z}tfgn] v|Lli6ogx¿nfO{ vfg] Pp6} dfq tl/sf rFflx e”m6f] s’/f] ljZjf; ug{ nufP/ ltgLx¿sf] ljZjf;nfO{ gi6 ug{sf] nflu ltgLx¿nfO{ 5n ug'{ dfq} xf] .

t];|f] s’/f rFflx, kq’;n] xfdLnfO{ xfd|f] ljZjf;åf/f lbofan;sf] la/f]w ug{sf] nflu eg]sf] s’/fnfO{ ofb ug'{xf]; . xfd|f] n8Gt eg]sf] zf/Ll/s o’4 ug'{ xf]Og, xfjfdf d’Ssf xfg]/ xfdL z}tfg;Fu o’4 ug{ ;Sb}gf}F . To;n] xfdLnfO{ e”m6f] s’/fx¿n] cfj|md0f ub{5, / xfdL rFflx k/d]Zj/sf] jrgdf ljZjf; u/]/ alnof] u/L v8f eOsg tL e”m6f s’/fx¿nfO{ OGsf/ ug'{ kb{5 . km]l/ klg, To;f] ubf{ Tof] wd{zf:q;Ddt cflTds o’4 x’G5 .

h’g v|Lli6ogx¿nfO{ kq’;n] kq n]lv/x]sf lyP, ltgLx¿n] 7″nf] ;tfj6 ef]lu/x]sf lyP, h;n] ubf{ ltgLx¿sf] v|Li6df ePsf] ljZjf;nfO{ OGsf/ ug{sf] nflu ltgLx¿ k/LlIft eO/x]sf lyP . k|foM u/]/ ha xfdL s7Lg kl/l:yltx¿sf] aLraf6 eP/ hfG5f}F, ta z}tfgn] xfdLnfO{ z+sfsf e”m6f] s’/fx¿ NofO{ lbP/ cfj|md0f ub{5 . Tof] vfnsf] ;do g} tkfO{sf] ljZjf;df l:y/ eP/ /xg] ;do xf] .Æ lbofan;sf o’lStx¿sf] la?4df v8f x’g ;Sg’nfO{, k/d]Zj/sf] ;f/f xft–xltof/x¿ wf/0f ug{Æ cfjZos kg]{ tL g} æv/fa lbgx¿Æ x’g eg]/ kfjnn] n]v]sf lyP -Plkm;L ^M!!_ .

James on Spiritual warfare

cflTds o’4df ofs”a

k|]l/t ofs”an] klg cfˆgf] kqdf cflTds o’4sf] af/]df s]xL s’/f pNn]v u/]sf 5g . s] pgn] v|Lli6ogx¿nfO{ ltgLx¿sf] k|fy{gfn] :ju{b”tx¿sf] o’4sf] kmfObfsf] nflu lg0f{o ug{ ;S5 eg]/ eg]sf lyP t < lyPgg . s] pgn] ltgLx¿sf zx/df ePsf ;’v–ljnf;sf], pbfl;gtfsf] / lkoSs8kgsf] cfTdfnfO{ tf]8g’ k5{ eg]/ eg]sf lyP < eg]sf lyPgg . pgn] ltgLx¿sf zx/x¿sf] Oltxf;nfO{ cWoog ug'{ eg]/ ltgLx¿nfO{ eg]sf lyP, h;n] ubf{ ;’?b]lv g} s:tf] vfnsf] b’i6 cfTdfx¿ lyP eg]/ ltgLx¿n] yfxf kfpgnfO{ xf] t < xf]Og .

ofs”an] wd{zf:q;Ddt cflTds o’4sf] af/]df ljZjf; u/]sf lyP, / To;n] ubf{ pgn] o;/L n]v]M æo;sf/0f k/d]Zj/sf] cwLgdf a; . z}tfgsf] la/f]w u/ / Tof] ltdLx¿af6 efUg]5Æ -ofs”a $M&_ .

k]ml/ klg, of] s’/f ofb ug'{xf]; , ls v|Lli6ogsf] l:ylt eg]sf] ;’/Iffsf] xf] — xfdL cfj|md0f ug]{x¿ xf]Ogf}, OGsf/ ug]{x¿ xf}F . ha xfdLn] To;f] u5f}{+, ta ofs”an] xfdLnfO{ k|lt1f lbPsf 5g , ls Tof] z}tfg ToxfFaf6 efUg]5 . v|Lli6ogx¿n] To;sf] e”m6 s’/fdf ljZjf; gubf{v]l/, To;sf] ;Nnfxx¿ jf k/LIffx¿df lnKt eP/ gkbf{v]l/ Tof] ltgLx¿;Fu} 6fFl;P/ al;/xg kfpFb}g .

ofs”an] xfdL cfk}mnfO{ k/d]Zj/sf] cwLgdf /fv eg]/ lgb]{zg lbPsf] s’/fnfO{ klg ofb ug'{xf]; . pxfFsf] jrgsf] cwLgdf /x]/ g} xfdLn] k/d]Zj/sf] cwLgdf cfk”mnfO{ /fVb5f}F . xfdLn] z}tfgsf] la/f]w ug'{ eg]sf] xfdL k/d]Zj/sf] jrgsf] cwLgdf ;dlk{t x’g’ xf] .

John on Spiritual Warfare

cflTds o’4df o”xGgf

k|]l/t o”xGgfn] klg cfˆgf] klxnf] kqdf cflTds o’4sf] af/]df n]v]sf 5g . z}tfgsf] lsNnf eTsfpgsf] nflu xfdL pRr :yfgx¿df hfg’ k5{ eg]/ s] pgn] xfdLnfO{ atfPsf 5g < 5}gg . slxn]—sFfxL l/;fpg] v|Lli6ogx¿af6 l/; ug]{ e”t lgsfNgsf] nflu s] pgn] eg]sf 5g < 5}gg .

a? kq’; / ofs”an] em}F o”xGgfn] klg afOanLo cflTds o’4sf] af/]df dfq} ljZjf; u/]sf 5g , / pgn] lbPsf lgb]{zgx¿ klg p:t} vfnsf 5g M

ælk|o xf], h’g;’s} cfTdfnfO{ ljZjf; gu/, t/ cfTdfx¿ k/d]Zj/af6 cfPsf x’g ls xf]Ogg eg]/ ltgn] hfFr u/, lsgeg] w]/} e”m6f cfudjQmfx¿ o; ;+;f/df lgl:scfPsf 5g . o;}af6 ltdLx¿ k/d]Zj/sf cfTdfnfO{ lrG5f} M x/]s cfTdf h;n] o]z” v|Li6 z/L/df cfpg’ ePsf] xf] egL :jLsf/ u5{, ;f] k/d]Zj/af6 xf]Og t/ Tof] v|Li6 la/f]wLsf] cfTdf xf], h;sf] ljifodf æTof] cfpF5Æ eGg] ltdLx¿n] ;’g]sf 5f}, ca Tof] o; ;+;f/df cfO;s]sf] 5 . d]/f] ;fgf afnsx¿, ltgLx¿ rFflx k/d]Zj/sf xf}, / ltgLx¿dfly ljhoL ePsf 5f}, lsgeg] hf] ltdLx¿df x’g’ x’G5, pxfF ;+;f/df x’g]eGbf dxfg x’g’ x’G5 . ltgLx¿ ;+;f/sf x’g , o;sf/0f ltgLx¿ ;+;f/s} s’/f u5{g / ;+;f/n] ltgLx¿sf] s’/f ;’G5 . xfdL t k/d]Zj/sf xf+}, h;n] k/d]Zj/nfO{ lrG5, p;n] xfd|f] s’/f ;’G5, / hf] k/d]Zj/sf] xf]Og, To;n] xfd|f] s’/f ;’Gb}g . o;}af6 xfdL ;Tosf] cfTdf / e|dsf] cfTdfnfO{ lrG5f}FÆ -! o”xGgf $M!–^_ .

oL kbx¿df o”xGgfn] u/]sf] ;Dk”0f{ 5nkmnn] z}tfgsf] e”m6 s’/fx¿ / k/d]Zj/sf] ;Totfx¿nfO{ k|s6 u/L lbPsf] 5 . xfdLn] cfTdfx¿nfO{ k/d]Zj/af6sf x’g ls xf]Og / tL ;Totfdf cfwfl/t 5g ls 5}gg eg]/ hfFr ug'{ kb{5 . b’i6 cfTdfx¿n] o]z” v|Li6 z/L/df cfpg’ ePsf] xf] eg]/ dflglnb}gg . ltgLx¿ e”m6fx¿ x’g .

o”xGgfn] xfdLnfO{ of] s’/f klg atfPsf 5g , ls xfdLx¿n] b’i6 cfTdfx¿nfO{ lhlt;s]sf 5f}F . To;sf] dtna, Hof]ltsf] /fHosf gful/sx¿ eP/, ca xfdL km]l/ klg To;sf] zf;gsf] cwLgdf 5}gf}F . dxfg JolSt, hf] k|e’ o]z” x’g’ x’G5, pxfF xfdLleq af; ug'{ x’G5 . hf] dflg;x¿leq v|Li6 af; ug'{ ePsf] 5, ltgLx¿ e”tfTdfx¿af6 8/fpg’ kb}{g .

;+;f/n] b’i6 cfTdfsf] s’/f ;’G5 eg]/ klg o”xGgfn] eg]sf 5g, h;n] of] b]vfpF5 , ls tL b’i6 cfTdfx¿ kSs} klg af]Nb5g . ltgLx¿ ;’lgg] u/L t af]Nb}gg t/ dflg;x¿sf] dgdf ltgLx¿n] e”m6f] s’/fx¿ xfnL lbG5g eGg] s’/f xfdLnfO{ yfxf 5 .

v|Li6sf cg’ofoLx¿ eP/, xfdLx¿n] b’i6 cfTdfx¿sf] e”m6 s’/fx¿nfO{ ;’Gg’ x’Fb}g, / o”xGgfn] eGb5g , ls h;n] k/d]Zj/nfO{ lrGb5, ltgLx¿n] xfd|f] s’/f ;’Gb5, lsgeg] xfdL ;To af]Nb5f}F, xfdL;Fu k/d]Zj/sf] jrg 5 .

km]l/ klg, of] s’/f ofb ug'{xf]; , ls z}tfgsf] /0fgLlt eg]sf] dflg;x¿nfO{ p;sf] e”m6f] s’/fdf ljZjf; ug{ nufpg’ xf] . olb xfdLnfO{ ;To yfxf 5 / To;df xfdL ljZjf; u5f}{+ eg], z}tfgn] xfdLnfO{ ljho ug{ ;Sb}g . Tof] g} wd{zf:q;Fu ;Ddt x’g] vfnsf] cflTds o’4 xf] .

Faith is the Key

ljZjf; g} rfaL xf]

k/d]Zj/sf] jrg hfg]/ dfq} cflTds o’4df ljhoL x’g k|of{Kt 5}g . k/d]Zj/n] eGg’ ePsf] s’/fnfO{ ;fFrf] ¿kdf ljZjf; ug'{ rFflx To;sf] lglDt rfaL -s’~hL_ xf] . oxL s’/f] lbofan;sf] la/f]w ug{, / e’tfTdfx¿nfO{ wkfpgsf] nflu ;To x’G5 . pbfx/0fsf] nflu, xfdLx¿n] klxn] g} x]l/;s]sf] pbfx/0fnfO{ km]l/ klg, ljrf/ ug'{xf];, ha k|e’ o]z”n] cfˆgf afx« r]nfx¿nfO{ æcz’4 cfTdfx¿nfO{ wkfpgsf] nflu clwsf/Æ lbg’ ePsf] lyof] -dQL !)M!_ . xfdLn] ltgLx¿nfO{ ;ftj6f cWofokl5, ltgLx¿n] nf6f] / u’Fuf] s]6faf6 Tof] e”tnfO{ lgsfNg g;s]sf] af/]df kfpFb5f}F .(( ha k|e’ o]z”n] ltgLx¿ lsg c;kmn ePsf lyP egL yfxf kfpg’ eof], ta pxfFn] To;sf] nflu lanfk ug'{ eof] M æP cNkljZjf;L / e|i6 k’:tf, slxn];Dd d ltdLx¿sf ;fydf /xg]5′ < slxn];Dd d}n] ltdLx¿nfO{ ;xg’Æ -dQL !&M!&_ <

ltgLx¿sf] cNkljZjf;sf] sf/0fn] k|e’ o]z”n] lanfk ug'{ ePsf] lyof] . o;sf] cltl/St, pxfFsf r]nfx¿n] kl5af6 ltgLx¿n] Tof] e”tfTdfnfO{ xfdLn] lsg lgsfNg ;s]gf}F eg]/ k|e’ o]z”;Fu k|Zg ubf{, pxfFn] ltgLx¿nfO{ eGg’ eof], æltdLx¿sf] cNkljZjf;sf] sf/0fn] xf]Æ -dQL !&M@)_ . o;/L xfdL b]Vb5f}F, ls ltgLx¿sf] ljZjf;lagf e”tfTdfx¿ lgsfNg lbOPsf] ltgLx¿sf] clwsf/n] s’g} klg sfd u/]g .

e”tfTdfx¿ wkfpg / lbofan;sf] la/f]w ug{nfO{ xfd|f] ;kmntf eg]sf] rFflx k/d]Zj/sf] jrgdf xfdLn] u/]sf] ljZjf;sf] cfwf/df x’G5 . olb xfdLn] k/d]Zj/n] eGg’ ePsf] s’/fdf ;fFRr} ljZjf; ub{5f}F eg], xfdLn] To; jrgn] eg]sf] cfwf/df af]Nb5f}F, / To;} cg’;f/sf] sfd klg ub{5f}F . s’s’/b]lv 8/fP/ hf] dflg;x¿ efUb5g, ltgLx¿nfO{ g} s’s’/x¿n] v]bg] u5{g / z}tfg;Fu klg To:t} g} xf] . olb tkfO{ z}tfgaf6 efUg’ x’G5 eg], To;n] tkfO{nfO{ v]bg]5 . h] eP tfklg, olb tkfO{n] cfˆgf] ljZjf;df l:y/ eP/ v8f x’g’ x’G5 eg], z}tfg rFflx tkfO{af6} efUb5 -x]g'{xf]; ofs”a $M&_ .

k|]l/tx¿n] To; s]6fnfO{ e”t cfTdfaf6 5’6sf/f ug{sf] nflu, To;nfO{ lgsfNg hlt;’s} k|oTg ubf{ klg ltgLx¿ c;kmn x’g’df ltgLx¿s} ljZjf;sf] sdL ePsf] sf/0fn] ubf{ xf] eg]/ hf];’s}n] klg cg’dfg nufpg ;S5 eGg] s’/fdf s’g} z+sf g} 5}g . olb ToxL b[Zodf k|e’ o]z”sf] ;fd’df To; s]6fnfO{ æk5f/]/ P]7gÆ nfu], h;/L r]nfx¿sf nflu e’tfTdfn] u/]sf] eP -n”sf (M$@_ / To;sf] d’vdf lkmFh sf9]sf] cj:yfdf kf/]sf] eP -x]g'{xf]; ds”{; (M@)_, r]nfx¿sf] ljZjf; 8/df kl/0ft x’g] ;Defjgf lyof] . ;fob ltgLx¿n] b]v]sf] s’/fn] ubf{ ltgLx¿ kIf3ftL em}F x’g] lyP xf]nf .

h] eP tfklg, hf];Fu ljZjf; 5, p cfk”mn] b]v]sf] h:tf] ;’s} s’/fn] larlnt x’Fb}g, a? To;sf] cnfjf k/d]Zj/n] eGg’ ePsf] s’/ftk{m p nfUb5 . æxfdL ljZjf;åf/f lx85f}F, b[Zoåf/f xf]OgÆ -@ sf]l/GyL %M&_ . k/d]Zj/n] e”m6 af]Ng ;Sg’ x’Gg -x]g'{xf]; ltt; !M@_, To;}n] olb xfd|f kl/l:yltx¿ k/d]Zj/sf] jrgn] eg] adf]lhd geP tfklg, xfdL ljZjf;df l:y/ eP/ /lx/xg’ kb{5 .

s]xL If0fd} k|e’ o]z”n] To; s]6f]nfO{ 5’6sf/f lbg’ ePsf] s’/fnfO{ ofb ug'{xf]; . pxfFn] of] sfd ljZjf;åf/f ug'{ ePsf] lyof] . pxfFn] cfˆgf] ;do æ5’6sf/f lbg] sIffÆ ;+rfng u/]/ latfpg’ ePg . k/d]Zj/n] lbg’ ePsf] clwsf/df h;sf] ljZjf; 5, To;n] e”tfTdfx¿ wkfP/ 306f} latfpg cfjZos 5}g .

o;sf] cltl/St, k|e’ o]z”n] e”tfTdfnfO{ lrRofP/ ufnL ug'{ ePsf] /]s8{ st} klg 5}g . ljZjf; x’g]x¿n] lrRofO/xg cfjZos 5}g . g t k|e’ o]z”n] af/Daf/ e”tfTdfx¿nfO{ aflx/ lgl:s cfpg] cf1f g} ug'{ eof] . Pp6f dfq} cf1f g} kof{Kt eO{ xfNb5 gL . bf];|f] cf1f ubf{v]l/ z+sfnfO{ 7fpF lbPsf] kf] x’G5 .

In Summary

;f/f+zdf

r]nf agfpg] ;]jsn] cfˆgf] pbfx/0f, jrgx¿åf/f cflTds o’4sf] af/]df l;sfpFb5, h;n] ubf{ p;sf r]nfx¿ z}tfgsf o’lQmx¿sf la?4df l:y/ eP/ v8f x’g ;S5g / v|Li6sf] cf1fkfng ug{sf] nflu lxF8g ;S5g . p;n] cfˆgf r]nfx¿nfO{ æl;4fGtsf xfjfx¿Æ k5ofpFg cu’jfO{ ub}{g, h;n] cflTds o’4sf] cafOanLo tl/sfx¿nfO{ l;sfPsf] x’G5, of] hfg]/, ls h;n] oL tl/sfx¿sf] cEof; ub{5g ltgLx¿ unt k|sf/n] s]lGb|t ePsf x’G5g / jf:tjdf ltgLx¿ z}tfgaf6 5lnPsf x’G5g, / ltgLx¿nfO{ To;df ljhosf];fy ;xefuL u/fOPsf] x’G5 .

 

 


(@ o; cjwf/0ffsf] af/]df cem lj:t[t ¿kdf æk/d]Zj/sf hfFrx¿Æ (God’s Tests) eGg] d]/f] k’:tsdf 5nkmn ul/Psf] 5 / xfd|f] j]a;fO6 www.shepherdserve.org. df c+u|]hLdf k9gnfO{ pknAw 5 .

(# o; lgodsf] ckjfb rFflx b’i6 cfTdfx¿åf/f lgoGq0f ul/Psf dflg;x¿sf] nflu dfq x’g] u5{ hf]x¿ To;af6 5’6sf/f kfpg rfx]/ klg ;+rf/ ug]{ tl/sf hfg]sf x’Fb}gg . o:tf] cj:yfdf 5’6sf/f Nofpgsf] nflu cfTdfsf ljz]if j/bfgx¿ cfjZos x’G5, / cfTdfsf] OR5f cg’;f/ cfTdfsf j/bfgx¿ kl/rfng x’g] u5{g .

($ /f]dL !M!*–#@ df kfjnn] cljZjf;Lx¿sf] af/]df u/]sf] a0f{gn] ;d]t of] ljrf/nfO{ ;dy{g ub{5 .

(% jf:tjdf, of] ;To xf], ls w]/} ef}uf]lns If]qx¿df h’g ;’s} /fHodf klg ls t ax’;+Vos dflg;x¿ x’G5g ls t eg] cNk;+Vos dflg;x¿ ePs} x’G5g .

(^ æPskN6 p4f/ kfO;s]kl5, ;Fw} p4f/ kfOG5 eGg] s’/fnfO{ ljZjf; ug]{x¿n] lgM;Gb]x c;xdt hgfpg] 5g . d ltgLx¿nfO{ æolbÆ eGg] zAb ha–ha kfOG5, ta ljz]if Wofg lbFb} /f]dL !!M@@,! sf]l/GyL !%M!–@, lkmlnKkL #M!*–!(, sn:;L !M@!–@# / lxa|’ #M!@–!$ k9gsf] nflu pT;fx lbg rfxG5′ .

(& uGtL %M!$–#) df elgPsf] æ8fxf ug]{ cfTdfÆ / lxtf]kb]z !^M!* df ePsf] æx7Lkgfsf] cfTdfÆ jf:tljs e’tfTdfeGbf klg Ps k|sf/sf] k|an dgf]a[lQnfO{ a’emfpgsf] nflu k|of]u ul/Psf] cfTdf eGg] zAbsf] lglDt c;n pbfx/0fx¿ x’g . uGtL !$M@$ df sfn]adf æleGg} vfnsf] cfTdfÆ lyof] eg]/ xfdL k9b5f}F, h;n] sfn]asf] dgf]a[lQ c;n lyof] eg]/ :ki6 ¿kdf l;kmfl/; ul//x]sf] 5 .

(* afa’–cfdfx¿sf] kfksf] sf/0f ltgLx¿sf] ;Gtfgn] si6 ef]Ug’ kb}{g eg]/ eGg’ x’Fb}g, lsgeg] ltgLx¿n] k|foM u/]/ ef]u]s} x’G5g . h] eP tfklg, ltgLx¿n] ef]u]sf] a]nf, ltgLx¿sf cfdf—afa’x¿sf] kfksf] sf/0f tL ;Gtfgx¿nfO{ k/d]Zj/n] ;hfo lbO/xg’ ePsf] xf] eGg] s’/fsf] of] Ps ;+s]t xf]Og, t/ dflg;x¿ olt b’i6 5g , ls ltgLx¿n] s’g} kfk ubf{ To;sf] ;hfo ltgLx¿sf] ;Gtfgn] kfpg]5g eg]/ ltgLx¿n] yfxf kfpg]5g eGg] s’/fsf] of] Pp6f ;+s]t xf] . wd{zf:qaf6 of] s’/f klg :ki6 5 , ls k/d]Zj/n] s?0ffdoL eP/ s’g} JolStaf6 Tof] ;hfo x6fO{ lbg klg ;Sg’ x’g]5 h;n] ubf{ pxfFn] kl5af6 To;sf] ;§fdf jf To;s} a/fa/L x’g] u/L – cyjf cem} w]/} ;hfo kfpg]of]Uo p;sf] ;Gtfgdf Tof] ;hfo xfnL lbg ;Sg’ ePsf] xf]; . To:t} u/]/, p;n] s?0ffdoL eP/ pxfFn] Gofo b’i6 k’:tfdfly vGofO{ lbg ;Sg’ x’G5, / klg Tof] Gofo p;sf] ;§f p;n] u/]sf] kfks} a/fa/ ug]{ csf]{ p;sf] ;Gtfgdfly jf Tof]eGbf klg a9L kfk ug]{ ;Gtfgdfly vGofO{ lbg ;Sg’ x’G5 -x]g'{xf]; old{of !^M!!–!@_ . Tof] rFflx Pp6f JolStnfO{ p;sf] lktf–k’vf{n] u/]sf] kfksf] nflu lbPsf] ;hfoeGbf klg w]/} km/s 5 .

(( xfdL of] s’/f] dflglngsf] nflu Psbd} xf]l;of/ x’g’ kb{5, ls ;a} 5f/]/f]ux¿ b’i6 cfTdfsf] cGt/af;af6 x’g] ub{5 .

Ibitekerezo by’Iki Gihe Byerekeye Intambara Yo Mu Mwuka, Igice Cya 2

Igice Cya Mirongo Itatu na Rimwe (Chapter Thirty-One)

Turakomeza iki gice tureba izindi nyigisho zipfuye ariko zamamaye cyane zerekeye Satani n’intambara yo mu mwuka. Dusoza turi buze kureba icyo Bibiliya ivuga koko ku ntambara yo mu mwuka buri mwizera wese akwiriye kurwana.

Igitekerezo #5: “Dushobora gufata ibihome by’abadayimoni byo mu kirere tukabikubita hasi dukoresheje intambara yo mu mwuka.”

(Myth #5: “We can pull down demonic strongholds in the atmosphere through spiritual warfare.”)

Dushingiye kuri Bibiliya, nta gushidikanya ko Satani ategeka inzego zitandukanye z’imyuka y’abadayimoni ikorera mu kirere cy’isi kandi imufasha gutegeka ubwami bw’umwijima. Kandi kuba iyo myuka igiye ifite uturere igenzura dufite imbibe na cyo ni ikintu kiri muri Bibiliya (reba Dan. 10:13, 20-21; Mariko 5:9-10). Kuba kandi abakristo bafite ubutware bwo kwirukana abadayimoni mu bandi bantu bakagira n’inshingano yo kurwanya Satani na byo ni ibintu Bibiliya itangira ubuhamya (reba Mariko 16:17; Yak. 4:7; 1 Pet. 5:8-9). Ariko se Abakristo bashobora gukubita hasi imyuka y’abadayimoni ikorera mu birere by’imijyi y’ibihugu? Igisubizo ni oya, kandi kugerageza kubikora baba batakaza igihe cyabo.

Kuba gusa dushobora kwirukana abadayimoni mu bantu, ntibigomba gutuma twibwira ko dushobora no gukubita hasi ibihome by’abadayimoni bakorera mu birere by’imijyi. Hari ingero nyinshi z’aho abadayimoni birukanwa mu bantu mu butumwa bwiza no mu gitabo cy’Ibyakozwe n’intumwa, ariko se wabona ahantu na hamwe mu butumwa bwiza cyangwa mu gitabo cy’Ibyakozwe havuga aho umuntu yakubise hasi dayimoni ukorera mu kirere cy’umujyi cyangwa akarere runaka? Ntibishoboka kuko ntahahari. Hari aho waba uzi mu nzandiko zo muri Bibiliya duhabwa amabwiriza yo guhanantura abadayimoni mu kirere? Oya, kuko hadahari. Ku bw’ibyo ntaho twashingira muri Bibiliya twizera ko dushobora cyangwa tugomba gushoza “urugamba rwo mu mwuka” tukarwanya abadayimoni mu kirere.

Guha Imigani Insobanuro Zirenze Urugero

(Pushing Parables Too Far)

Kubona ibisobanuro muri Bibiliya birenze ibyo Imana yashakaga kuvuga ni ikosa Abakristo bakunze gukora kenshi igihe basoma ibice bya Bibiliya birimo imvugo ngereranyo. Urugero rwiza rw’ukuntu imvugo ngereranyo isobanurwa nabi ni ukuntu abantu benshi basobanura amagambo ya Pawulo avuga “gubita hasi ibihome”:

Nubwo tugenda dufite umubiri w’abantu ntiturwana mu buryo bw’abantu, kuko intwaro z’intambara yacu atari iz’abantu, ahubwo imbere y’Imana zigira imbaraga zo gusenya ibihome no kubikubita hasi. Dukubita hasi impaka n’ikintu cyose kishyiriye hejuru kurwanya kumenya Imana, dufata mpiri ibitekerezwa mu mitima byose ngo tubigomōrere Kristo. Kandi twiteguye guhōra kutumvira kose, ubwo kumvira kwanyu kuzasohora (2 Kor. 10:3-6).

Bibiliya The King James Version, aho kuvuga ngo “dukubita hasi impaka,” iravuga ngo “dusenya ibihome.” Abantu bamwe bashingiye kuri iyi nteruro ikoresha imvugo ngereranyo, bashyizeho imyizerere ishyigikira igitekerezo cyo kurwana “intambara yo mu mwuka” kugira ngo “basenye ibihome” by’abadayimoni mu kirere. Ariko nk’uko Bibiliya the New American Standard Version ibivuga mu buryo busobanutse neza, Pawulo icyo avuga si imyuka mibi yo mu kirere, ahubwo ni ibihome by’imyizerere y’ibinyoma iba mu bitekerezo by’abantu. Impaka ni zo Pawulo yakubitaga hasi, ntabwo ari imyuka mibi y’ahantu ho mu kirere.

Ibi binarushaho gusobanuka iyo turebye igihe Pawulo yabivugiyemo. Pawulo yaravuze ati, “Dukubita hasi impaka n’ikintu cyose kishyiriye hejuru kurwanya kumenya Imana, dufata mpiri ibitekerezwa mu mitima byose ngo tubigomōrere Kristo”. Intambara Pawulo avuga mu buryo bwo kugereranya ni intambara yo kurwanya ibitekerezo, cyangwa ibyo abantu bibwira, bitandukanya no kumenya Imana nyakuri.

Pawulo akoresha imvugo ya gisirikare, aravuga ukuntu turi mu ntambara, intambara ku bitekerezo by’abantu bizeye ibinyoma bya Satani. Intwaro yacu y’ingenzi muri iyi ntambara ni ukuri. Ari yo mpamvu twategetswe kujya mu mahanga yose tukabwiriza ubutumwa bwiza, tugatera ubwami bw’umwanzi twitwaje ubutumwa bubohora imbohe zikagira umudendezo. Ibihome tuba dusenya biba byarubakishijwe amatafari y’ibinyoma afatanyijwe na sima y’uburiganya.

Intwaro Zose z’Imana

(The Whole Armor of God)

Ahandi hantu mu nyandiko za Pawulo hakunze kenshi gusobanurwa nabi ni mu gitabo cy’Abefeso 6:10-17, aho yanditse avuga ko tugomba gutwara intwaro z’Imana. Nubwo koko aha havuga ku rugamba Abakristo barwana na Satani n’abadayimoni, ibyo gukubita hasi abadayimoni mu birere by’imijyi nta birimo. Uko dukomeza kwiga neza twitonze aho hantu, tugenda turushaho gusobanukirwa neza ko Pawulo mbere na mbere yandikaga avuga ku nshingano buri muntu afite yo kurwanya uburiganya bwa Satani mu buzima bwe akoresha ukuri kw’Ijambo ry’Imana.

Uko dusoma by’umwihariko iki gice, urabona ya mvugo ngereranyo igenda igaragara cyane. Biragaragara ko mu byukuri Pawulo atavuga ko Abakristo bakwiye kwitwaza intwaro zisanzwe. Ahubwo intwaro yavugaga ni mu buryo bwo kugereranya. Intwaro zitandukanye zishushanya amahame atandukanye ya Bibiliya Abakristo bagomba gukoresha birinda Satani n’imyuka y’abadayimoni. Mu kumenya Ijambo ry’Imana, kuryizera no kurikoresha, Abakristo, mu buryo bwo kugereranya, baba bafite intwaro.

Reka turebe icyo gice mu gitabo cy’Abefeso umurongo ku wundi, ari na ko twibaza icyo Pawulo yageragezaga kutubwira koko.

Is ko y’Imbaraga zacu z’umwuka

(The Source of Our Spiritual Strength)

Mbere na mbere tubwirwa “gukomerera mu Mwami, no mu mbaraga z’ubushobozi bwe bwinshi” (Ef. 6:10). Icyibanzweho cyane hano ni ukuvuga ko tutagomba kugendera ku mbaraga zacu ubwacu ahubwo ko tugomba kugendera ku z’Imana. Ibi na none biri mu byo Pawulo yakurikijeho kuvuga ati: “Mwambare intwaro zose z’Imana” (Ef. 6:11a). Ni intwaro z’Imana, si izacu. Pawulo ntabwo ashaka kuvuga ko Imana yitwaza intwaro, ahubwo aravuga ko dukwiriye kugira intwaro Imana yaduhaye.

Kuki dukeneye izi ntwaro zose Imana yatanze? Igisubizo ni, “Kugira ngo mubashe guhagarara mudatsinzwe n’uburiganya bwa Satani” ( Efh. 6:11b). Izi ntwaro mbere na mbere ni izo kwirwanaho, ntabwo ari izo kugaba ibitero. Ntabwo ari izo kugenda tugakubita hasi imyuka mibi iri hejuru y’imijyi y’ibihugu; ni izo kugira ngo tubashe guhagarara tudatsinzwe n’uburiganya bwa Satani.

Iyo tumenye ko Satani afite imigambi mibisha yo kudutera, hanyuma ntitwitwaze intwaro Imana yadushyiriyeho, ashobora kutunesha. Urabona kandi ko ari inshingano yacu gutwara intwaro. Ntabwo ari Imana izitwara.

Reka dukomeze:

Kuko tudakirana n’abafite amaraso n’umubiri, ahubwo dukirana n’abatware n’abafite ubushobozi n’abategeka iyi si y’umwijima, n’imyuka mibi y’ahantu ho mu ijuru (Ef. 6:12).

Aha biragaragara rwose cyane ko Pawulo atavugaga iby’umubiri, intambara isanzwe igaragarira amaso y’umubiri, ahubwo ni iy’umwuka. Duhanganye n’uburiganya bw’imyuka mibi yo mu nzego zitandukanye nk’uko Pawulo ayishyira ku rutonde. Abasomyi benshi bakeka ko Pawulo yahereye ku rwego rwo hasi ajya hejuru, “abatware” ari rwo rwego rwo hasi cyane hanyuma “imyuka mibi y’ahantu ho mu ijuru” rukaba ari rwo rwego rwo hejuru cyane.

None se twarwanya dute ibiremwa by’umwuka? Icyo kibazo umuntu yagisubiza abaza ati, ibiremwa by’umwuka bidutera bite? Bidutera mbere na mbere mu kutugerageza, mu bitekerezo, mu kutwongorera mu bitekerezo byacu bitubwira ibyo twakora, biduha n’ibitekerezo bivuguruza Ijambo ry’Imana n’ubushake bwayo. Bityo rero kubirwanya ni ukumenya Ijambo ry’Imana, kuryizera, no kurikurikiza.

Nuko rero mutware intwaro zose z’Imana, kugira ngo mubashe gukomera ku munsi mubi, kandi murangije byose mubashe guhagarara mudatsinzwe (Ef. 6:13).

Urabona ko na none intego ya Pawulo ari ukugira ngo ari ukugira ngo adutegurire kurwanya no guhangana n’ibitero bya Satani. Intego ye si ukudutegura ngo tugende tujye kugaba ibitero kwa Satani dukubite hasi abadayimoni tubahananture mu kirere. Muri iki gice Pawulo atubwira incuro eshatu guhagarara dushikamye. Twe ni uguhagarara tukarwanya umwanzi uje kudutera ntabwo ari ukugaba ibitero ngo tumusange iyo ari.

Ukuri–Intwaro yacu y’Ibanze Yo Kwirwanaho

(Truth–Our Primary Defense)

Muhagarare mushikamye mukenyeye ukuri (Ef. 6:14a).

Iki ni cyo gituma intwaro zacu zigira ireme–ukuri. Ukuri ni iki? Yesu yabwiye Se ati, “Ijambo ryawe ni ryo kuri” (Yohana 17:17). Ntidushobora guhagarara tudatsinzwe na Satani keretse tuzi ukuri, ari ko dushobora kurwanisha tugasubiza inyuma ibinyoma bya Satani. Yesu yabyerekanye mu buryo bwiza cyane igihe Satani yamugeragerezaga mu butayu, kuri buri gishuko cya Satani agasubiza ati, “Haranditswe ngo.”

Pawulo arakomeza:

Mwambaye gukiranuka nk’icyuma gikingira igituza (Ef. 6:14b).

Abakristo, tugomba kuba dufite gukiranuka k’ubwoko bubiri. Ubwa mbere twahawe gukiranuka kwa Kristo nk’impano (reba 2 Kor. 5:21). Abizera Yesu babazweho gukiranuka kwe, we wishyizeho ibyaha byabo ku musaraba. Uko gukiranuka kwadukijije ububata bwa Satani.

Ubwa kabiri, tugomba kubaho mu gukiranuka, twumvira amategeko ya Kristo, kandi Pawulo agomba kuba ari byo yari afite mu bitekerezo avuga gukiranuka nk’icyuma gikingira igituza. Iyo twumvira Kristo tuba twima urwaho Satani (reba Ef. 4:26-27).

Gushikama Mu Nkweto z’Ubutumwa Bwiza

(Firm Footing in Gospel Shoes)

Mukwese inkweto, ari zo butumwa bwiza bw’amahoro bubiteguza (Ef. 6:15)

Kumenya ukuri k’ubutumwa bwiza, tukakwizera kandi tukagushyira mu bikorwa biduha guhagarara tudatsinzwe n’ibitero bya Satani. Inkweto abasirikare b’Abaroma bamabaraga zabaga zifite ibintu bimeze nk’amenyo imbere ku kizuru byatumaga bahagarara bashikamye igihe bari ku rugamba. Iyo Yesu ari Umwami wacu, tuba dushobora guhagarara dushikamye tukanesha ibinyoma bya Satani.

Kandi ikigeretse kuri byose mutware kwizera nk’ingabo, ari ko muzashoboza kuzimisha imyambi ya wa mubi yose yaka umuriro (Ef. 6:16).

Na none urabona hano ko Pawulo yibanda ku kintu cyo guhagarara tukirwanaho. Ntabwo avuga ko tugenda tugakubita hasi abadayimoni bari mu birere by’imijyi. Aravuga uburyo tugomba gukoresha kwizera Ijambo ry’Imana kwacu tukarwanya ibinyoma bya Satani. Iyo twizera kandi tukumvira ibyo Imana yavuze, bimera nk’ingabo idukingira ibinyoma byose bya Satani bishushanywa n’ “imyambi yaka umuriro ya wa mubi.”

Inkota yacu y’Umwuka–Ijambo ry’Imana

(Our Spiritual Sword–God’s Word)

Mwakire agakiza kabe ingofero, mwakire n’inkota y’Umwuka ari yo Jambo ry’Imana (Ef 6:17).

Agakiza, nk’uko Bibiliya ikavuga, gakubiyemo no kubaturwa mu butware bwa Satani. Imana “ni yo yadukijije ubutware bw’umwijima, ikadukuramo ikatujyana mu bwami bw’Umwana wayo ikunda” (Kolo. 1:13). Ibyo kubimenya ni nko kugira ingofero irinda ibitekerezo byacu kuba byakwakira ikinyoma cya Satani ushaka kugerageza kutwumvisha yuko tukiri mu butware bwe. Satani ntakidutwara–Yesu ni we Databuja.

Ikindi kandi tugomba kwitwaza “inkota y’Umwuka” ari yo, nk’uko Pawulo abisobanura, Jambo ry’Imana mu buryo bw’ikigeranyo. Nk’uko namaze kubivuga, Yesu ni we cyitegererezo nyacyo cy’intwari ku rugamba rw’umwuka wari uzi cyane kurwanisha inkota ye y’umwuka. Mu gihe cyo kugeragezwa kwe mu butayu buri gihe yasubizaga Satani akoresha Ijambo ry’Imana nk’uko ryanditse neza neza. Nuko rero natwe niba dushaka kunesha Satani mu ntambara y’umwuka, tugomba kumenya kandi tukizera icyo Imana yavuze, kugira ngo tutagushwa n’ubushukanyi bw’uwo mubi.

Kandi urabona ko Yesu yakoresheje “inkota y’umwuka” yirwanaho. Bamwe bakunze kuvuga, babwira abantu nkatwe twemeza ko intwaro Pawulo yavugaga ari izo kwitabara, ngo biragaragara cyane ko inkota ari intwaro ikoreshwa mu kugaba igitero. Nuko bakoresheje ingingo nk’iyo y’intege nke cyane, bakagerageza gushyigikira imitekerereze yabo bavuga ko iki gice cy’Abefeso 6:10-12 ngo kigaragaza inshingano dufite yo kugaba ibitero “tugakubita hasi ibihome” by’imyuka mibi y’ahantu ho mu ijuru.

Biragaragara neza, ushingiye ku byo Pawulo yivugira ubwe nk’impamvu Abakristo bagomba gutwara intwaro z’Imana (kugira ngo “babashe guhagarara badatsinzwe n’uburiganya bwa Satani”), ko yavugaga mbere na mbere ko izo ntwaro zigomba gukoreshwa mu buryo bwo kwirwanaho. Ikindi kandi nubwo inkota ishobora gutekerezwa nk’intwaro yo kugaba ibitero, nyamara ishobora no gukoreshwa mu kwirwanaho, kuko ishobora gukinga inkota y’umwanzi ntikugereho.

Byongeye kandi, tugomba kwitonda cyane kugira ngo tudahindura ubusobanuro bw’ikigereranyo tugerageza gusobanura kuri buri ntwaro. Iyo dutangiye kujya impaka ku kuba inkota ari iyo kwitabara cyangwa ari iyo gutera/kugaba igitero tuba dushobora cyane “kuvugisha umugani icyo utavuga” uko tugenda tugerageza gucagaguramo uduce imvugo ngereranyo itagombaga gucagagurwamo gutyo.

Ariko se Yesu Ntiyatubwiye Ko Tugomba “Kuboha Umugabo

w’umunyamaboko”?

(But Didn’t Jesus Instruct Us to “Bind the Strong Man”?)

Incuro eshatu mu butumwa bwiza tubona aho Yesu yavuze “kuboha umugabo w’umunyamaboko.” Nyamara muri izo ncuro uko ari eshatu, ntaho Yesu yigeze abwira abayoboke be ko “kuboha umugabo w’umunyamaboko” ari ikintu bagomba gukora. Reka turebe neza ibyo Yesu yavuze koko, hanyuma turebe n’igihe yabivugiye n’amagambo abiherekeje:

Kandi abanditsi bavuye i Yerusalemu na bo bati, ” Afite Belizebuli,” kandi bati, “Umukuru w’abadayimoni ni we umuha kwirukana abadayimoni.” Arabahamagara abacira imigani ati, “Satani abasha ate kwirukana Satani? Iyo ubwami bwigabanije ubwabwo, ubwo bwami ntibubasha kugumaho. Inzu iyo yigabanyije ubwayo ntibasha kugumaho, cyangwa Satani iyo yihagurukiye akigabanya, ntabasha kugumaho ashiraho. Kandi nta muntu wabasha kwinjira mu nzu y’umunyamaboko, ngo amusahure ibintu atabanje kumuboha, kuko ari bwo yabona uko asahura inzu ye. Ndababwira ukuri yuko abantu bazababarirwa ibyaha byabo byose, n’ibitutsi batuka Imana, ariko umuntu wese utuka Umwuka Wera ntabwo azabibabarirwa rwose, ahubwo aba akoze icyaha cy’iteka ryose. Icyatumye avuga atyo ni uko bavuze ngo afite dayimoni (Mariko 3:23-30).

Urabona ko Yesu nta muyoboke we yarimo yigisha kuboha umuntu w’umunyambaboko. Ahubwo yakoresheje imitekerereze itavuguruzwa mu mvugo ngereranyo asubiza abanditsi b’i Yerusalemu bamuharabikaga.

Bamushinjaga ko yirukana abadayimoni akoresheje imbaraga z’abadayimoni. Yabashubije ababwira ko Satani yaba abaye ikigoryi aramutse yisenyeye. Nta muntu ufite ubwenge wahakana ibyo.

Niba se atari imbaraga za Satani Yesu yakoreshaga yirukana abadayimoni, ni imbaraga za nde noneho? Zigomba kuba zari imbaraga ziruta iza Satani. Zigomba kuba zari imbaraga z’Imana, imbaraga z’Umwuka Wera. Nuko rero Yesu yakoresheje imvugo ngereranyo avuga Satani, amugereranya n’umuntu w’umunyamaboko urinze ubutunzi bwe. Umuntu umwe gusa ufite ubushobozi bwo gusahura ubutunzi bw’umunyamaboko agomba kuba ari umuntu umurusha imbaraga, ni ukuvuga Yesu ubwe. Iyi ni yo yari insobanuro nyakuri y’uburyo yirukana abadayimoni.

Iki gice kivuga umuntu w’umunyamaboko, kimwe no muri Matayo no muri Luka, ntigishobora gukoreshwa umuntu ashyigikira igitekerezo cy’uko tugomba “kuboha abantu b’abanyamaboko” mu birere by’imijyi. Ikindi kandi iyo twitegereje neza ibindi byanditswe by’Isezerano Rishya, nta muntu n’umwe tubonaho ikitegererezo cy’uko “yaboshye umuntu w’umunyamaboko” mu birere by’imijyi cyangwa ngo tubone ahatangwa amabwiriza yo kubikora. Nuko rero dushobora gushira amanga tukanzura tuvuga ko nta shingiro bifite muri Bibiliya kuba umukristo uwo ari we wese yagerageza kuboha no guca intege ibyo bavuga ngo “dayimoni yitwa umuntu w’umunyamaboko” mu kirere cy’umujyi runaka cyangwa akarere runaka.

Naho Se ibyo “Guhambira mu Isi no mu Ijuru”?

(What About “Binding on Earth and in Heaven”?)

Ni ahantu habiri gusa mu butumwa bwiza dusanga amagambo ya Yesu ngo, “Icyo muzahambira cyose mu isi no mu ijuru kizahambirwa cyangwa [kizaba gihambiriwe], kandi icyo muzahambura mu isi cyose no mu ijuru kizahamburwa cyangwa [kizaba gihambuwe].” Aho hombi tuhasanga mu butumwa bwiza bwa Matayo.

Mbese Yesu yatubwiraga ko dushobora kandi ko tugomba “kuboha” imyuka y’abadayimoni mu kirere?

Reka tubanze turebe amagambo ye, kuboha no kubohora. Uburyo Yesu yakoresheje ayo magambo biragaragara ko ari uburyo bwo kugereranya, kuko nta gushidikanya ko atashakaga kuvuga ko abayoboke be bagomba kujya bafata imigozi koko bakagira ikintu icyo ari cyo cyose bahambira cyangwa bakagira ikintu bahambura cyari kiboshywe n’imigozi koko ifatika. None se Yesu yashakaga kuvuga iki?

Kugira ngo tubone igisubizo, dukwiriye kureba uburyo yakoresheje ayo magambo kuboha no kubohora dukurikije icyo yavugaga muri rusange muri icyo gihe. Mbese yarimo avuga iby’imyuka y’abadayimoni? Niba ari byo yavugaga twakwanzura tuvuga ko amagambo ye yo kuboha yarebaga abadayimoni.

Reka tubanze turebe ahantu ha mbere Yesu yavuze kuboha no kubohora:

Arababaza [Yesu] ati, “Ariko mwebwe ubwanyu mugira ngo ndi nde?” Simoni Petero aramusubiza ati, “Uri Kristo, Umwana w’Imana ihoraho.” Yesu aramusubiza ati, “Urahirwa Simoni wa Yona, kuko umubiri n’amaraso atari byo byabiguhishuriye, ahubwo ni Data wo mu ijuru. Nanjye ndakubwira nti ‘uri Petero, kandi nzubaka Itorero ryanjye kuri urwo rutare, kandi amarembo y’ikuzimu ntazarishobora. Nzaguha imfunguzo z’ubwami bwo mu ijuru, kandi icyo uzahambira mu isi kizaba gihambiriwe mu ijuru, n’icyo uzahambura mu isi kizaba gihambuwe mu ijuru.” (Mat. 16:15-19).

Nta gushidikanya ko icyatumye aya magambo abantu bayasobanura mu buryo bwinshi butandukanye ari uko harimo imvugo ngereranyo zigera nibura kuri eshanu: (1) “umubiri n’amaraso,” (2) “urutare,” (3) “amarembo y’ikuzimu,” (4) “imfunguzo z’ubwami bwo mu ijuru,” no (5) “guhambira/guhambura.” Aya magambo yose ni imvugo ngereranyo ivuga ku bindi bintu.

Amarembo y’ikuzimu

(Hades’ Gates)

Utitaye ku nsobanuro nyayo y’izi mvugo ngereranyo, urabona ko, muri iki gice, Yesu atigeze avuga abadayimoni. Aho yabaye nk’uwegereza cyane kubavugaho ni igihe yavuze “amarembo y’ikuzimu,” kandi biragaragara ko icyo ari ikigereranyo, kuko nta buryo mu byukuri amarembo y’ikuzimu yagira icyo akora cyabera Itorero inzitizi.

“Amarembo y’ikuzimu” ashushanya iki? Birashoboka ko ashushanya imbaraga za Satani, hanyuma Yesu akaba yaravugaga ko imbaraga za Satani zitazabuza Itorero rye gukomeza. Yesu kandi ashobora kuba yaravugaga ko Itorero azubaka rizakiza abantu ibyago byo gukingiranirwa ikuzimu.

Urabona ko mu byukuri Yesu yavuze ku bwoko bubiri bw’amarembo: amarembo y’ikuzimu n’amarembo y’ijuru yavuzeho avuga guha Petero “imfunguzo z’ijuru.” Iri tandukaniro kandi rishyigikira igitekerezo cy’uko amagambo ya Yesu avuga amarembo y’ikuzimu ari ukwerekana uruhare Itorero rifite mu kurinda abantu kujya ikuzimu.

Nubwo Yesu yaba yaravugaga ko “ububasha bwose bwa Satani butazashobora gutangira itorero rye,” ntidushobora kwihutira ku mwanzuro wo kuvuga ko amagambo ye yo guhambira no guhambura ari amabwiriza adutegeka uko dukwiye kujya tugenza abadayimoni mu birere by’imijyi, bitewe gusa n’uko ntaho tubona urugero mu bitabo by’ubutumwa bwiza byose cyangwa Ibyakozwe n’intumwa hagira umuntu n’umwe uboha abadayimoni mu kirere cy’umujyi runaka, cyangwa ngo tubone amabwiriza mu nzandiko zanditswe muri Bibiliya atubwiriza gukora ibintu nk’ibyo. Uburyo ubwo ari bwo bwose dusobanuramo amagambo ya Kristo ku byo guhambira no guhambura, insobanuro yacu igomba kuba ishyigikiwe n’ibindi byanditswe byo mu Isezerano Rishya.

Urebye ukuntu nta cyanditswe na kimwe kibitangaho urugero, biratangaje kubona ukuntu abakristo kenshi bakunze kuvuga ibintu nk’ibi ngo, “Ndahambira Satani mu izina rya Yesu,” cyangwa ngo “Ndarekura abamarayika kuri uyu muntu ” n’ibindi. Mu Isezerano Rishya nta hantu na hamwe wabona umuntu avuga ibintu nk’ibyo. Ikibandwaho cyane mu gitabo cy’Ibyakozwe n’intumwa no mu nzandiko ntabwo ari ukugira icyo umuntu abwira Satani cyangwa guhambira no guhambura abadayimoni, ahubwo ni ukubwiriza ubutumwa bwiza no gusenga Imana. Urugero igihe Pawulo yakomezaga guterwa igishakwe mu mubiri n’intumwa (bisobanuye mu byukuri, “marayika”) ya Satani, ntabwo yagerageje “kuyihambira.” Yasenze Imana kubw’ibyo (reba 2 Kor. 12:7-10).

Imfunguzo z’Ijuru

(The Keys to Heaven)

Reka turebe na none ibyo Yesu yari arimo kuvuga ako kanya igihe yavugaga ayo magambo yo guhambira no guhambura. Urabona ko mbere gato y’uko avuga ibyo guhambira no guhambura, Yesu yabanje kuvuga ko azaha Petero “imfunguzo z’ubwami bwo mu ijuru.” Petro ntiyigeze ahabwa imfunguzo nyirizina zo gukingura inzugi zo mu ijuru, ubwo rero byumvikane ko ayo magambo ya Yesu yari imvugo ngereranyo. “Imfunguzo” zirashushanya iki? Imfunguzo zishushanya uburyo bwo kugera ku kintu gifungiranye. Ufite urufunguzo aba afite ubushobozi abandi badafite bwo gushobora gufungura inzugi runaka.

Igihe tureba umurimo wa Petero nk’uko byanditswe mu gitabo cy’Ibyakozwe n’intumwa, ni iki tubona akora cyakwitwa gufungura imiryango abandi badashoboye gufungura?

Mbere na mbere tumubona abwiriza ubutumwa bwiza, ubwo butumwa bwiza ni bwo bukingura imiryango y’ijuru ku bizera bose (ubwo butumwa bwiza kandi ni bwo bukinga amarembo y’ikuzimu). Muri ubwo buryo, twese twahawe imfunguzo z’ubwami bwo mu ijuru, nk’uko twese duhagarariye Kristo. Imfunguzo z’ubwami bwo mu ijuru nta kindi kitari ubutumwa bwiza bwa Yesu Kristo, ubutumwa ari bwo bufite ububasha bwo gukingura amarembo y’ijuru.

Noneho rero Ibyo Guhambira no Guhambura

(And Now, Binding and Loosing)

Hanyuma, Yesu amaze gusezeranya Petero imfunguzo z’ubwami bwo mu ijuru, yavuze amagambo yo guhambira no guhambura, ari yo mvugo ngereranyo ya gatanu muri iki gice turimo twiga.

Dushingiye ku nsobanuro y’amagambo twamaze kubona, Yesu yashakaga kuvuga iki? Guhambira no guhambura bya Petero bihurira he n’ibya Yesu byo kubaka Itorero rye, n’ibyo gukiza abantu kujya ikuzimu, n’ibyo kubwiriza ubutumwa bwiza?

Mu byukuri hari uburyo bumwe gusa bushoboka. Yesu yashakaga gusa kuvuga ati, “Nkwemeye nk’itumwa ihagarariye ijuru. Genda wuzuze inshingano zawe mu isi, ijuru rizagushyigikira.”

Umukoresha abwiye umukozi we umuhagarariye mu bucuruzi ati, “Ibyo uzakora i Bangkok byose bizaba bikozwe ku cyicaro gikuru iwacu,” uwo mukozi yakumva ate amagambo ya shebuja? Uwo mukozi yakumva ko bisobanuye ko agiye guhagararira sosiyete ye y’ubucuruzi i Bangkok. Ibyo Yesu yashakaga kuvuga nta bindi ni uko Petero yari ahawe ububasha bwo guhagararira Imana mu isi. Iri sezerano ni ryo ryajyaga kumara amanga cyane Petero atangiye kubwiriza ubutumwa bw’Imana i Yerusalemu imbere y’abanditsi n’Abafarisayo bamuryanira inzara bamunegura–abantu bibwiraga ko ari bo bashyizweho n’Imana kuyihagararira, kandi abo bari abantu koko Petero mbere yakabaye yubaha muri urwo rwego.

Iyi nsobanuro y’amagambo ya Yesu ihuza neza n’uburyo bwa kabiri yakoresheje ayo magambo; tubisanga nyuma y’ibice bibiri uvuye kuri ayo magambo aho ari ha mbere mu butumwa bwiza bwa Matayo:

Mwene so nakugirira nabi, ugende umumenyeshe icyaha cye mwiherereye, nakumvira uzaba ubonye mwene so. Ariko natakumvira umuteze undi umwe cyangwa babiri, ngo ijambo ryose rikomere mu kanwa k’abagabo babiri cyangwa batatu. Kandi niyanga kumvira abo uzabibwire itorero, niyanga kuryumvira na ryo, azakubeho nk’umupagani cyangwa umukoresha w’ikoro. Ndababwira ukuri yuko ibyo muzahambira mu isi bizaba bihambiriwe mu ijuru, kandi ibyo muzahambura mu isi bizaba bihambuwe mu ijuru. Kandi ndababwira yuko ababiri muri mwe nibahuza umutima mu isi wo kugira icyo basaba cyose, bazagikorerwa na Data wo mu ijuru. Kuko aho babiri cyangwa batatu bateraniye mu izina ryanjye, nanjye mba ndi hagati yabo. (Mat. 18:15-20).

Aha ha kabiri havuga ku byo guhambira no guhambura, nta na kimwe cyanditsemo cyatuma twumva ko Yesu yavugaga guhambira abadayimoni. Ahangaha Kristo yavuze ku byo guhambira no guhambura akimara kuvuga ku by’imyitwarire ikwiye gukurikizwa mu itorero.

Ahubwo ibi byerekana ko Yesu avuga ibyo guhambira no guhambura yashakaga kuvuga ibintu nk’ibi ati, “Mbahaye inshingano zo kugena umuntu ukwiye kuba mu Itorero n’utabikwiye. Uwo ni umurimo wanyu. Ubwo muzaba musohoza izo nshingano ijuru rirabashyigikiye..”

Mu buryo bwagutse, Yesu yashakaga kuvuga ati, “Mushyizweho mu isi nk’abantu bemewe bahagarariye ijuru. Mufite inshingano, kandi iteka uko muzaba mwuzuza inshingano zanyu ijuru rizaba ribashyigikiye.”

Guhambira no Guhambura Ubirebeye Hamwe n’Andi Magambo Biri Kumwe

(Binding and Loosing in Context)

Iyi nsobanuro ijyana neza n’ibikurikiraho ako kanya ndetse n’ibindi byose bivugwa mu Isezerano Rishya.

Ku bijyanye n’ibikurikiraho ako kanya, tubona ko Yesu akimara kuvuga ibyo guhambira no guhambura, yahereyeko avuga ati: “Kandi ndababwira yuko ababiri muri mwe nibahuza umutima mu isi wo kugira icyo basaba cyose, bazagikorerwa na Data wo mu ijuru” (Mat. 18:19).

Na none harumvikanamo ya nsanganyamatsiko y’uko “icyo muzakora mu isi no mu ijuru kizaba gishyigikiwe.” Twebwe mu isi twemerewe gusenga kandi ni inshingano yacu. Nitubikora, ijuru rizatwumvira. Amagambo ya Yesu ngo, “Kandi ndababwira…” arasa nk’ayerekana ko Yesu avuga mu buryo bwagutse ibyo yari yavuze mbere byo guhambira no guhambura.

Amagambo Yesu yashojerejeho muri iki gice avuga ati, “Kuko aho babiri cyangwa batatu bateraniye mu izina ryanjye, nanjye mba ndi hagati yabo,” na yo aragaruka kuri ya nsanganyamatsiko y’uko “ijuru rizaba ribashyigikiye.” Iyo abizera bateraniye hamwe mu izina rye, uwo mu ijuru yigaragaza muri bo.

Nubwo waba utemeranya nanjye na gato kuri iyi nsobanuro y’aya magambo tureba, bizakugora cyane kubona icyanditswe kizima cyumvikana kivuga ko Yesu ibyo yashakaga kuvuga ari uguhambira abadayimoni hejuru y’imijyi y’ibihugu!

Mu Mugambi W’Imana Harimo na Satani

(God’s Divine Plan Includes Satan)

Satani n’aamarayika be ni ingabo zigometse, ariko si ingabo Imana idafiteho ububasha. Izi ngabo zigometse zaremwe n’Imana, (uretse ko zitaremwe ari ibyigomeke). Pawulo yaranditse ati:

Kuko muri we [Kristo] ari mo byose byaremewe, ari ibyo mu ijuru cyangwa ibyo mu isi, ibiboneka n’ibitaboneka, intebe z’ubwami n’ubwami bwose, n’ubutware bwose n’ubushobozi bwose–ni we wabiremye byose kandi rero ni nawe byaremewe (Kolo. 1:16).

Yesu yaremye buri mumarayika wo mu rwego urwo ari rwo rwose, na Satani arimo. Yari azi se ko hari abazigomeka? Cyane rwose yari abizi. None se kuki yabaremye? Kuko yari kuzakoresha abo bigometse kugira ngo bafashe mu isohozwa ry’umugambi we. Iyo ataza kuba abafitiye gahunda azabakoresha, aba yarabashyize mu ibohero ako kanya, nk’uko tubona ko ari ko yamaze kugira bamwe mu bamarayika bigometse (reba 2 Pet. 2:4) kandi nk’uko umunsi umwe azagira Satani (reba Ibyah. 20:2).

Imana ifite impamvu ireka Satani n’imyuka mibi bagakorera mu isi. Iyo bitaba ibyo ntibakabaye bashobora kugira icyo bakora na gito. None impamvu z’Imana ni izihe zo kugira ngo ireke Satani akore mu isi? Sinibwira ko hari umuntu n’umwe wamenya izo mpamvu zose, ariko hari zimwe Imana yahishuye mu Ijambo ryayo.

Ubwa mbere, Imana irareka Satani agashobora gukora mu isi ku buryo bufite aho bugarukira ku bw’umugambi wayo wo kugerageza abantu. Satani ni undi mutware abantu bafite bashobora kuba bahitamo kuyoboka. Abantu babimenya batabimenya, utari umuyoboke w’Imana aba ari umuyoboke wa Satani. Imana yemereye Satani ajya kugerageza Adamu na Eva, abantu babiri bari bafite umudendezo Imana yabahaye wo kwihitiramo, kugira ngo ibagerageze. Abafite umudendezo wo kwihitiramo bose bagomba kugeragezwa kugira ngo ibiri mu mitima yabo bijye ahagaragara, ari ukumvira cyangwa kutumvira.[1]

Ubwo kabiri, Imana irareka Satani agakora mu isi ku buryo bufite aho bugarukira nk’igikoresho cy’umujinya wayo isuka ku nkozi z’ibibi. Ibi namaze kubyerekana ntanga ingero nyinshi muri Bibiliya aho Imana yagiye ihana abantu babikwiriye ikoresheje imyuka mibi. Byonyine kugira ngo Imana ibe yararetse Satani akagira ubutware ku b’isi badakijijwe ni ikigaragaza umujinya wayo kuri bo. Imana ijya icira iteka ku bantu b’ahantu runaka mu kureka abantu babi akaba ari bo baba abategetsi babo, no mu kureka imyuka mibi ikabategeka, igahindura ubuzima bwabo bubi kurushaho.

Ubwa gatatu, Imana irareka Satani agakorera mu isi ku buryo bufite aho bugarukira ku bwo kugira ngo yiheshe icyubahiro. “Ibyo Umwana w’Imana yerekaniwe ni ibi: ni ukugira ngo amareho imirimo ya Satani” (1 Yohana 3:8). Buri gihe cyose Imana isenye kimwe mu bikorwa bya Satani, iba ishyize hejuru gukomera kwayo n’ubwenge bwayo.

Yesu ni we Mutwe w’Ubutware bwose n’Imbaraga Zose

(Jesus is the Head Over Principalities and Powers)

Nk’abakristo, inshingano yacu Bibiliya ivuga y’uko tugomba kwitwara kuri Satani n’abadayimoni iri mu buryo bubiri: kumurwanya mu bugingo bwacu (Yak. 4:7), no kubirukana mu bugingo bw’abandi bantu bakeneye kubaturwa (Mariko 16:17). Umukristo wese wigeze kwirukana abadayimoni arabizi neza, nk’itegeko rusange, ko udashobora kwirukana dayimoni mu muntu, keretse uwo muntu ashaka kubohorwa.[2] Imana yubahiriza guhitamo kwa buri muntu, kandi igihe umuntu ashatse kwiyegurira abadayimoni, Imana ntimubuza.

Iyi na none ni indi mpamvu tudashobora gukubita hasi abadayimoni batwara ikirere cy’ahantu runaka. Iyo myuka mibi iba ibase abantu b’aho hantu kubera ko abo bantu ari byo baba barahisemo. Iyo tubabwiriza ubutumwa bwiza, tuba tubaha amahirwe yo guhitamo. Iyo bahisemo neza bibazanira umudendezo bakava mu bubata bwa Satani n’abadayimoni. Ariko iyo bahisemo nabi, bagahitamo kwanga kwihana, Imana ireka Satani akababata.

Yesu muri Bibiliya avugwa nk’ “Umutwe w’ubutware bwose n’ubushobozi bwose” (Kolo. 2:10). Nubwo amagambo y’Ikigiriki avuga ubutware (arche) n’ubushobozi (exousia) ajya akoreshwa bavuga ubutegetsi bw’abantu, mu Isezerano Rishya aya magambo akoreshwa bavuga ubutware bw’imyuka y’abadayimoni. Igice kivuga neza ku ntambara y’abakristo barwana n’abatware (arche) n’abafite ubushobozi (exousia) cy’Abefeso 6:12 ni urugero rumwe.

Iyo dusomye ibyo Pawulo yanditse avuga ko Yesu ari umutwe w’ubutware bwose n’ubushobozi bwose mu Abakolosayi 2:10 tubihuza n’ibyo yavugaga muri rusange muri icyo gice, byumvikana neza ko yavugaga ubushobozi bwo mu buryo bw’umwuka. Urugero muri icyo gice, imirongo ine uvuye aho, Pawulo yanditse kuri Yesu ati, “Kandi imaze kunyaga abatware n’abafite ubushobozi, ibahemura ku mugaragaro, ibīvuga hejuru ku bw’umusaraba” (Kolo. 2:15).

Niba Yesu ari we mutwe w’abatware n’abafite ubushobozi bo mu buryo bw’umwuka, ubwo rero abafiteho ubutware. Iri ni ihishurirwa ryiza cyane ku bakristo baba mu bihugu bigendera ku mico n’imigenzo bya gipagani, baba barabayeho kera basenga ibigirwamana ku bwo gutinya imyuka mibi babaga bazi ko ibafiteho ubutware.

Uburyo Bumwe Gusa Bwo Gukira

(The Only Way of Escape)

Uburyo bumwe gusa buhari bwo gukira ingoyi y’abadayimoni ni ukwihana no kwizera ubutumwa bwiza. Ubwo ni bwo bukiriro Imana yashyizeho. Nta muntu n’umwe washobora guhambira imbaraga z’abadayimoni hejuru y’igihugu ngo akuvane mu bubata bwa Satani cyangwa ngo nibura akubatureho gato. Umuntu atarihana ngo yizere ubutumwa bwiza, umujinya w’Imana uba ukimuriho (reba Yohana 3:36), kandi ibyo bikubiyemo no kuba mu bubata bw’imbaraga z’abadayimoni.

Niyo mpamvu nta mpinduka ushobora kubona mu mijyi yabereyemo ibiterane n’amasengesho byo kurwana intambara yo mu mwuka, kuko nta kintu kiba cyabaye mu byukuri gishobora kugira icyo gitwara inzego z’ubutware bw’abadayimoni bategeka aho hantu. Abakristo bashobora kwirirwa basakuza bakarara basakuza bavugiriza induru abatware n’abafite ubushobozi; bashobora kugerageza kubabaza Satani bakoresha ibyo bita ngo “kurwana mu ndimi”; bashobora kuvuga incuro miliyoni ngo “Ndabahambira mwa badayimoni mwe mukorera mu kirere cy’uyu mujyi”; bashobora no gukora ibi byose bari mu ndege mu kirere cyangwa bari hejuru y’amagorofa y’imiturirwa maremare cyane (nk’uko bamwe mu bukuri babigenza); icyo bishobora gutwara abadayimoni ni ukubasetsa gusa bakigaragura baseka abo bapfapfa b’abakristo.

Reka tujye ku kindi gitekerezo cyo muri iki gihe cy’intambara y’umwuka.

Igitekerezo #6: “Kurwana intambara y’umwuka turwanya abadayimoni batwara ikirere bituma imiryango yo kubwiriza ubutumwa bwiza ikinguka cyane.”

( Myth #6: “Spiritual warfare against territorial spirits opens the door for effective evangelism.”)

Igikunda gusunika cyane abakristo benshi bari muri ibyo byo kurwana intambara y’umwuka bahambira abadayimoni bo mu kirere ni icyifuzo cyo kubona ubwami bw’Imana bwaguka. Ibyo bakwiye kubishimirwa. Buri mukristo wese yari akwiye kwifuza ko abandi bantu benshi bakomeza kwigobotora ububabata bwa Satani.

Nyamara kandi ni ngombwa ko dukoresha uburyo bw’Imana mu kubaka ubwami bw’Imana. Imana izi igifite imbaraga n’icyo wakora ukaba ari ugutakaza igihe cyawe gusa. Yatubwiye neza icyo tugomba gukora kugira ngo ubwami bwayo bwaguke. Kwibwira ko hari icyo twakora kitari muri Bibiliya kigatuma ivugabutumwa rigira imbaraga, ikintu Yesu cyangwa Petero cyangwa Pawulo batigeze bakoresha, ni ubupfapfa.

Kuki abakristo benshi bibwira ko kurwana intambara yo mu mwuka bishobora gukingura imiryango y’ivugabutumwa? Imitekerereze yabo yumvikana mu buryo nk’ubu: “Satani yahumye ubwenge bw’abantu badakijijwe. Nuko rero tugomba kumurwanya mu mwuka tukamubuza kubahuma amaso. Igihe tuzaba tumaze gukuraho abatezaga ubwo buhumyi, abantu benshi bazizera ubutumwa bwiza.” Ibi se ni ukuri?

Nta gushidikanya ko Satani yahumye ubwenge bw’abantu badakijijwe. Pawulo yaranditse ati:

Ariko niba ubutumwa bwiza twahawe butwikiriwe, butwikiririwe abarimbuka ari bo batizera, abo imana y’iki gihe yahumiye imitima, kugira ngo umucyo w’ubutumwa bw’ubwiza bwa Kristo, ari we shusho y’Imana utabatambikira (2 Kor. 4:3-4).

Ikibazo ni iiki: Mbese Pawulo yamenyesheje ibi abakristo b’i Korinto ashaka ko bashoza intambara y’umwuka bagakubita hasi imyuka yo mu kirere kugira ngo abadakijijwe barusheho kwakira ubutumwa bwiza?

Igisubizo ni Oya kubera impamvu nyinshi zigaragara.

Ubwa mbere, kubera ko Pawulo atakomeje ngo avuge ngo, “Nuko rero Bakorinto, bitewe n’uko Satani yahumye imitima y’abatizera, ndashaka ko murwana intambara y’umwuka mugakubita hasi imyuka mibi yo mu kirere kugira ngo icyateraga ubuhumyi gikurweho.” Ahubwo icyo yahereyeko avuga ni ukubwiriza ubutumwa bwa Kristo kwe, ari bwo buryo ubuhumyi bwo mu mutima bukurwaho.

Ubwa kabiri, nta rwandiko na rumwe mu nzandiko za Pawulo yigeze ahamo abizera amabwiriza yo gukubita hasi ibihome hejuru y’ibihugu byabo kugira ngo umusaruro w’ivugabutumwa wiyongere.

Ubwa gatatu, iyo dusomye inzandiko za Pawulo zose tubona ko atizeraga ko guhuma imitima y’abantu kwa Satani atari yo mpamvu y’ibanze ituma abatizera bakomeza kutizera. Guhuma imitima kwa Satani ni imwe mu mpamvu, ariko si yo mpamvu y’ingenzi cyangwa ngo ibe ari yo mpamvu yonyine. Impamvu y’ibanze ituma abantu badakizwa ni ukwinangira kw’imitima yabo. Ibi birumvikana cyane bitewe n’uko Satani nta bubasha afite bwo kugumisha abantu bose mu buhumyi. Abantu bamwe, iyo bumvise ukuri barakwizera, bityo bakanga ibinyoma byose bari barizeye mbere. Ntabwo ari ubuhumyi cyane cyane Satani ateza butuma batizera, ahubwo cyane cyane ni ukutizera kwabo gutuma Satani abahuma.

Imitima Yabaye ibiti

(Callous Hearts)

Intumwa Pawulo mu rwandiko rwe yandikira Abefeso, yasobanuye neza igituma abapagani bakomeza kutizera:

Ni cyo gituma mvuga ibi, nkabihamya mu Mwami yuko mutakigenda nk’uko abapagani bagenda, bakurikiza ibitagira umumaro byo mu mitima yabo, ubwenge bwabo buri mu mwijima[birashoboka ko yavugaga bwa buhumyi buterwa na Satani] kandi ubujiji buri muri bo no kunangirwa kw’imitima yabo, byabatandukanije n’ubugingo buva ku Mana. Kandi babaye ibiti biha ubusambanyi bwinshi, gukora iby’isoni nke byose bifatanije no kwifuza (Ef. 4:17-19).

Pawulo yavuze ko abadakijijwe batandukanyijwe n’ubugingo buva ku Mana kubera “ubujiji buri muri bo.” Ariko se kuki ari injiji? Kuki se “ubwenge bwabo buri mu mwijima”? Igisubizo ni “ukwinangira kw’imitima yabo.” Imitima yabo yabaye “ibiti.” Uwo ni wo muzi w’ikibazo kandi ni yo mpamvu y’ibanze ituma abantu badakizwa.[3] Amakosa ni ayabo ubwabo. Satani we icyo akora ni ukubagezaho ibinyoma bashaka gukurikira.

Umugani wa Yesu w’umubibyi n’ubwoko bw’ubutaka butandukanye ubisobanura neza cyane:

Umubibyi yasohoye imbuto, akibiba zimwe zigwa mu nzira barazikandagira, inyoni zo mu kirere zirazitoragura….Dore iby’uwo mugani ni ibi: imbuto ni ijambo ry’Imana. Izo mu nzira, abo ni bo bumva ijambo hanyuma umwanzi akaza agakura ijambo mu mitima yabo, kugira ngo batizera ngo bakizwe (Luka 8:5, 11-12).

Urabona ko imbuto, ari byo bishatse gusobanura ubutumwa bwiza, zaguye mu nzira bakazikandagira. Ntabwo zashoboye kwinjira mu butaka bukomeye aho abantu bakunze guca kenshi. Bityo rero byari byoroheye inyoni, zisobanuye Satani, kuza zigatoragura za mbuto.

Icyo uyu mugani ushatse kuvuga muri rusange ni ukugereranya uko imitima y’abantu imeze (n’uburyo yakira Ijambo ry’Imana) n’amoko atandukanye y’ubutaka. Yesu yasobanuraga impamvu abantu bamwe bizera abandi ntibizere: Byose biterwa na bo.

Satani we afitemo uruhe ruhare? Icyo ashoboye gusa ni ukwiba Ijambo ba bandi bafite imitima inangiye. Muri uyu mugani inyoni ziza ubwa kabiri nk’impamvu ibuza imbuto kumera. Ikibazo cy’ibanze ni ubutaka bubi ; kandi koko ni ugukomera k’ubutaka kwatumye inyoni zishobora gutoragura za mbuto.

Ni na ko bimeze ku butumwa bwiza. Ikibazo cy’ingenzi gihari ni ukwinangira kw’imitima y’abantu bafite umudendezo wo guhitamo. Iyo abantu banze ubutumwa bwiza, baba bahisemo kuguma mu buhumyi. Baba bahisemo kuzizera ibinyoma aho kwizera ukuri. Nk’uko Yesu yabivuze, “Umucyo waje mu isi, ariko abantu bakunze umwijima bawurutisha umucyo babitewe n’uko ibyo bakora ari bibi” (Yohana 3:19).

Bibiliya ntitwereka ko abantu ari abanyakuri, bafite umutima mwiza kandi ko rwose bakwizera ubutumwa bwiza iyaba Satani atabahumaga amaso gusa. Ahubwo Bibiliya itwereka ishusho isobanutse neza ya kamere muntu mbi, kandi Imana izashyira buri muntu wese mu rubanza ku bw’ibyaha bye yahisemo gukora. Imana yicaye ku ntebe yayo y’imanza, ntizemera amatakirangoyi y’umuntu n’umwe ngo “ni Satani wabinkoresheje.”

Uburyo Satani Ahuma Imitima y’Abantu

(How Satan Blinds People’s Minds)

Ni ubuhe buryo mu byukuri Satani ahuma abantu imitima? Mbese afite uburyo bw’amayobera asuka imbaraga z’umwuka nk’ifu mu bitekerezo by’abantu agahuma imyumvire yabo? Mbese umudayimoni runaka ashinga ibyara bye mu bwonko bwabo, maze ubwenge bwabo akabuyobya? Oya, Satani ahuma ubwenge bw’abantu mu kubasukaho ibinyoma hanyuma bakabyizera.

Biragaragara neza, abantu baramutse bizeye ko Yesu ari Umwana w’Imana wapfiriye ibyaha byabo, bakizera ko umunsi umwe bazahagarara imbere ye bakabazwa ibyo bakoze mu buzima bwabo, bakwihana bagakurikira Yesu. Ariko ibyo ntibabyizera. Nyamara hari icyo bizera. Bashobora kuba bizera ko nta Mana ibaho, cyangwa ko nyuma yo gupfa nta bundi buzima buhari. Bashobora kuba bizera ko nyuma yo gupfa umuntu yongera akavukira mu kindi kintu nk’inka cyangwa irindi tungo ubuzima bugakomeza butyo, cyangwa bakizera ko nta muntu n’umwe Imana izohereza mu muriro. Bashobora kwizera ko ibikorwa byabo byiza bizabageza mu ijuru. Nyamara icyo bakwizera cyose, niba atari ubutumwa bwiza, ni ibinyoma mu ijambo rimwe. Ntibizera ukuri, bityo bigatuma Satani akomeza kubahumisha ibinyoma. Nyamara bicishije bugufi bakizera ukuri, ntabwo Satani yaba agishoboye gukomeza kubahuma.

Ibinyoma By’Umwijima

(The Lies of Darkness)

Ubwami bwa Satani Bibiliya ibwita “ubwami bw’umwijima” (Kolo. 1:13). Birumvikana umwijima uvuga aho ukuri kutari–ahatari umucyo cyangwa kumurikirwa. Iyo uri mu mwijima, uba ugenza umutima gusa ukurikiye ibitekerezo byawe kandi amaherezo ugwa mu cyobo cyangwa ugasitara utavunika ugakomereka. Uko ni ko bimeze mu bwami bwa Satani bw’umwijima. Ababurimo baba bayobowe n’ibitekerezo byabo, kandi ibitekerezo byabo biba byuzuye ibinyoma bya Satani. Baba bari mu mwijima wo mu buryo bw’umwuka.

Ubwami bwa Satani rero ni bwo busobanurwa neza, ntabwo ari ubwami bushingiye ku mipaka y’ibihugu izwi, ahubwo ni ubwami bushingiye ku myumvire–imyumvire ishingiye ku binyoma. Ubwami bw’umwijima buri aho n’ubwami bw’umucyo buba. Abizera ukuri babana n’abizera ibinyoma.[4] Umurimo wacu w’ibanze ni ukwamamariza ukuri abantu bizera ibinyoma. Iyo umuntu yizeye ukuri, Satani aba atakaje undi muntu mu bo yagize imbata kuko aba atagishoboye kumushuka.

Bityo rero tubatura abantu mu ngoyi ya Satani, “tudahambira” imyuka mibi ibagendaho ahubwo tubabwiriza ukuri. Yesu yaravuze ati, “Muzamenya ukuri, kandi ukuri kuzababatura” (Yohana 8:32). Ubuhumyi bwo mu mwuka bukurwaho n’ukuri.

Muri icyo gice kandi cy’Ubutumwa bwiza bwa Yohana, Yesu yabwiye abantu badakijijwe bari bamuteze amatwi ati:

Mukomoka kuri so Satani, kandi ibyo so ararikira ni byo namwe mushaka gukora. Uwo yahereye kera kose ari umwicanyi, kandi ntiyahagaze mu by’ukuri kuko ukuri kutari muri we. Navuga ibinyoma, aravuga ibye ubwe kuko ari umunyabinyoma, kandi ni se w’ibinyoma. Ariko jyewe kuko mbabwira iby’ukuri, ntimunyizera. (Yohana 8:44-45).

Urabona itandukaniro Yesu yashyize hagati ye na Satani. Avuga ukuri; Satani we ni umunyabinyoma wo mu rwego rwo hejuru.

Urabona kandi ko nubwo Yesu yabwiye abamwumvaga ko ari aba se Satani, akanerekana ku mugaragaro ko Satani ari umunyabinyoma, yabasabye kumva ukuri ababwira. Ntabwo yari amakosa ya Satani kugira ngo babe ari impumyi–yari amakosa yabo ubwabo. Yesu ni bo yabibaragaho. Satani afasha abantu “bakunda umwijima” kuguma mu mwijima abazanira ibinyoma ngo babyizere. Ariko Satani ntashobora gushuka umuntu wizera ukuri.

Ubwo bimeze bityo, uburyo bw’ibanze twakwigiza inyuma ubwami bw’umwijima ni ugukwiza umucyo–ukuri kw’Ijambo ry’Imana. Ni yo mpamvu Yesu atatubwiye ngo, “Nimujye mu isi yose muhambire abadayimoni” ahubwo yaravuze ngo, “Nimujye mu isi yose mubwirize ubutumwa bwiza.” Yesu yabwiye Pawulo ko intego ye yo kubwiriza ubutumwa ari ukugira ngo ahumure abantu amaso bahindukire bave mu mwijima bajye mu mucyo, bave no mu butware bwa Satani bajye ku Mana” (Ibyak 26:18). Ibi byumvikanisha neza ko abantu bava mu butware bwa Satani igihe bahuye n’ukuri k’ubutumwa bwiza hanyuma bagafata icyemezo cyo kuva mu mwijima bakajya mu mucyo, bizeye ukuri aho kwizera ibinyoma. Ibihome byonyine bihari “dukubita hasi” ni ibihome by’ibinyoma byubatse mu bitekerezo by’abantu.

Uyu ni Umugambi w’Imana

(This is God’s Plan)

Ntiwibagirwe ko Imana ari yo yakuye Satani mu ijuru ikamujugunya mu isi. Yashoboraga no kumushyira ahandi hantu nko ku wundi mubumbe cyangwa ikamushyira mu ibohero iteka ryose. Ariko si ko yabigize. Bitewe n’uko Imana yashakaga gukoresha Satani mu gusohoza intego yayo–intego yo kuzabona umunsi umwe hari umuryango munini w’abana bayo bafite amahitamo bazaba bayikunda, barahisemo ubwabo kuyikorera.

Niba Imana yarashakaga umuryango w’abana bayo bayikunda, ni ukuvuga ko hari ibintu bibiri byari bikenewe. Icya mbere, yagombaga kurema abantu bafite kwihitiramo, kuko umusingi w’urukundo ari umudendezo wo guhitamo. Ibipupe bikoreshwa amashanyarazi n’izindi mashini ntibishobora gukunda.

Icya kabiri, yagombaga kubagerageza ibashyira ahantu bagira uburyo bwo guhura no guhitamo kuyumvira cyangwa kutayumvira, kuyikunda cyangwa kuyanga. Ibiremwa bifite umudendezo wo guhitamo bigomba gusuzumwa. Kandi niba hagomba kubaho kugerageza umuntu ngo barebe niba aganduka akanamba kuri shebuja, hagomba kubaho ikigeragezo cyatuma atera shebuja umugongo. Bityo dutangira gusobanukirwa impamvu yatumye Imana ishyira Satani mu isi. Satani yabereyeho kugira ngo abantu bagire undi mutware bahitamo kuyoboka. Agahabwa (ariko ku buryo bufite aho bugarukira) kuba yayobya abantu bashaka kwakira ibinyoma bye. Buri muntu agomba guhura n’aya mahitamo: Nemere iby’Imana cyangwa ibya Satani? Nkorere Imana cyangwa nkorere Satani? Abantu babimenya batabimenya, bose bamaze guhitamo. Umurimo wacu ni ugufasha abantu bahisemo nabi kugira ngo noneho bahitemo neza bihane bizere ubutumwa bwiza.

Mbese si byo byabaye mu busitani bwa Edeni? Imana yashyizeho igiti cyo kumenya ibyiza n’ibibi hanyuma ibuza Adamu na Eva kuzarya imbuto zo kuri cyo. Mbese niba Imana itarashakaga ko bakiryaho kuki yakihashyize? Igisubizo ni uko icyo giti cyari icyo kubagerageza kikabapima.

Kandi tubona ko Imana ari yo yemereye inzoka kujya kugerageza Eva. Na none turabona ko niba ubwizerwa bugomba gusuzumwa, hagomba kuba ikintu cyatuma umuntu ahinyuka akareka ubwizerwa bwe. Satani yabeshye Eva hanyuma Eva yemera ibinyoma bye, kandi anafata icyemezo cyo kutizera ibyo Imana yavuze. Ingaruka? Abantu ba mbere bafite umudendezo wo guhitamo bagaragaje kutizerwa kwari guhishe mu mitima yabo.

Muri ubwo buryo kandi, buri muntu wese ufite umudendezo wo guhitamo arageragezwa mu minsi ye yo kubaho yose. Imana yihishuye ibicishije mu byo yaremye, bityo buri muntu wese ashobora kureba akabona ko Imana iriho kandi itangaje cyane (reba Rom. 1:19-20). Imana yahaye buri wese muri twe umutima – nama, kandi mu mitima yacu tumenya gutandukanya ikibi n’ikiza (reba Rom. 2:14-16). Satani n’abadayimoni be bemererwa, mu buryo bufite aho bugarukira, kubeshya abantu no kubagerageza. Nuko rero buri muntu wese ufite umudendezo wo guhitamo arageragezwa agasuzumwa.

Ukuri kubabaje muri ibyo ni uko buri muntu wese ufite umudendezo wo guhitamo yigometse agahitamo “kugurana ukuri kw’Imana ibinyoma” (Rom. 1:25). Nyamara dukwiriye gushima Imana ko yashyizeho uburyo bwo kuducungura ikadukiza ibyaha byacu ikadushyiriraho n’inzira yo kuvukira mu muryango wayo. Urupfu rwa Yesu yitangaho igitambo ni cyo gisubizo cyonyine kandi gihagije ku kibazo.

Ubushukanyi Bwa Satani Kuri ubu n’Igihe Kizaza

(Satan’s Deception, Now and Later)

Bityo rero dusobanukirwa nibura impamvu imwe ituma Satani n’ingabo ze zigometse bemererwa gukorera muri iyi si: ni ukugira ngo bayobye abakunda umwijima.

Uku kuri kongera gushimangirwa iyo turebye mu gitabo cy’Ibyahishuwe, ukuntu Satani umunsi umwe azabohwa na marayika akamara imyaka igihumbi muri gereza. Impamvu yo kubohwa kwe? “Kugira ngo atongera kuyobya amahanga” (Ibyah. 20:3). Mu gihe cy’imyaka igihumbi y’ingoma ya Mesiya, Yesu ni we uzaba yitegekera isi ubwe afite icyicaro cye i Yerusalemu.

Ariko iyo myaka igihumbi nishira, Satani azabohorwa kumara igihe gito. Ingaruka? “Azasohoka ajye kuyobya amahanga yo mu mpfuruka enye z’isi” (Ibyah. 20:8).

Niba Imana idashaka ko Satani azayobya abantu icyo gihe, kuki izamubohora? Cyane cyane dukurikije ko ikizaba cyatumye Imana iboha Satani mbere ari “ukugira ngo atongera kuyobya amahanga”?

Birumvikana ko, Imana ubundi yagakunze ko nta muntu n’umwe Satani ashuka. Ariko izi neza ko abantu Satani ashobora kuyobya gusa ari abatizera ibyo yo ubwayo yivugiye. Satani ashobora kuyobya gusa abantu badashaka ukuri, kandi ni yo mpamvu Imana imwemerera gukora muri iki gihe, ni na yo mpamvu izamwemerera n’ubundi agakora icyo gihe. Uko Satani ashuka abantu, ni ko ibyo mu mitima yabo bishyirwa ahabona, hanyuma Imana ikavangura “amasaka n’urukungu” (reba Mat 13:24-30).

Ibi ni byo bizaba neza neza iyo myaka igihumbi y’ingoma ya Mesiya nishira ubwo Satani azaba arekuwe. Azayobya abakunda umwijima bose, hanyuma bazakoranya ingabo zabo bagote Yerusalemu bashaka guhirika ubutegetsi bwa Kristo. Imana izamenya neza uyikunda n’uyanga, hanyuma ako kanya izohereza “umuriro uturutse mu ijuru” “ubatwike” (Ibyah. 20:10). Icyo gihe Satani azaba igikoresho cy’Imana nk’uko n’ubundi ari muri iki gihe. Kubera iyi mpamvu imwe mu zindi zihari, ni ubupfapfa kumva ko dushobora “gukubita hasi imyuka mibi yo mu kirere.” Imana irayireka igakora ku bw’impamvu zayo bwite.

Ivugabutumwa Bibiliya Yemera

( Biblical Evangelism)

Ikiriho kigaragara neza ni uko yaba Yesu cyangwa uwo ari we wese mu ntumwa zo mu Isezerano Rishya nta n’umwe wigeze akora iby’intambara yo mu mwuka bamwe bavuga ko ngo ari cyo kibura kugira ngo ivugabutumwa rigere ku ntego yaryo muri iki gihe. Nta na hamwe tubona Yesu, Petero, Yohana, Sitefano, Filipo, cyangwa Pawulo “bakubita hasi ibihome” cyangwa “bahambira abantu b’abanyamaboko” bo mu kirere cy’aho babwirizaga. Ahubwo tubona ko bakurikiraga ubuyobozi bw’Umwuka Wera bakabwiriza ubutumwa bwiza aho ashaka ko babwiriza; tubabona babwiriza ubutumwa bwiza mu buryo bworoheje–bahamagarira abantu kwihana no kwizera Kristo–kandi tubona bagira umusaruro utangaje cyane. Kandi aho babwirizaga abantu bakinangira ntibakire ubutumwa bwiza, ntitubona “barwana intambara y’umwuka kugira ngo Satani atazashobora gukomeza guhuma abantu imitima.” Ahubwo tubabona “bakunkumura umukungugu wo mu birenge byabo” bakajya mu wundi mudugudu nk’uko Yesu yategetse (reba Mat 10:14; Ibyak 13:5).

Biratangaje kubona hari umuntu wavuga ko “gukubita hasi ibihome” no “guhambira abantu b’abanyamaboko” ari cyo kintu kigomba kubanza gukorwa kugira ngo ivugabutumwa rigende neza kandi hari ingero nyinshi cyane mu mateka y’Itorero z’ahagiye ububyutse bukomeye cyane kandi hatigeze kubaho izo “ntambara zo mu mwuka” na rimwe.

“Ariko tekiniki yacu irakora!” bamwe ni ko bavuga. “Kuva aho dutangiriye kurwana intambara yo mu mwuka, abantu bakizwa bariyongereye cyane kurusha mbere.”

Niba ibyo koko ari ukuri, ndakubwira impamvu. Ni uko muri icyo gihe habaho gusenga kuzima kwa Bibiliya kandi hakaba no kubwiriza ubutumwa, cyangwa kuko hari itsinda ry’abantu bahereyeko barushaho gukingurira imitima yabo ubutumwa bwiza.

Wavuga iki hagize umuvugabutumwa ukubwira ati, “Uyu mugoroba mbere y’uko mbwiriza mu giterane, nabanje ndiherera ndya imineke itatu. Hanyuma maze kubwiriza, abantu cumi na batandatu bakijijwe! Nahise menya ibanga ryo kugira ngo ivugabutumwa rigire imbaraga! Uhereye none, nzajya mbanza ndye imineke itatu mbere y’uko njya kubwiriza ubutumwa!”?

Nta gushidikanya ko wabwira uwo muvugabutumwa uti, “Kurya imineke itatu kwawe ntaho bihuriye no gukizwa kw’abo bantu cumi na batandatu. Ibanga ry’iyo ntsinzi yawe nta rindi ni uko wabwirije ubutumwa bwiza, hanyuma hakaboneka abantu cumi na batandatu bakingura imitima yabo bakakira.”

Imana yubahiriza Ijambo ryayo. Iyo Imana itanze isezerano, hanyuma umuntu akuzuza ibisabwa kugira ngo iryo sezerano risohoze, Imana isohoza icyo yavuze, nubwo uwo muntu yaba arimo akora ibindi bintu bitandukanye n’Ibyanditswe byera.

Ibi ni ko bimeze ku byerekeye intambara yo mu mwuka ikorwa muri iyi minsi. Nutangira gutanga hirya no hino udupapuro twanditseho ubutumwa bwiza “ukanahambira umuntu w’umunyamaboko” mu kirere cy’umujyi wawe, hari umubare runaka w’abantu baho bazakizwa. Kandi nutangira gutanga utwo dupapuro twanditseho ubutumwa bwiza utiriwe ubanza guhambira umuntu w’umunyamaboko, wa mubare w’abakizwa na none ntuzagabanuka ntuziyongera.

Uburyo Bwa Bibiliya bwo Gusenga Kugira ngo Ugere Ku Musaruro Mwiza

(How to Pray Scripturally for a Spiritual Harvest)

Twasengera dute abantu badakijijwe? Mbere na mbere tugomba kumva nta tegeko riri mu Isezerano Rishya ridutegeka gusenga kugira ngo Imana ikize abantu, nta n’aho tubona byanditse ko abakristo ba mbere baba barasenze muri ubwo buryo. Impamvu ni uko ku ruhande rw’Imana, nta kintu na kimwe itakoze mu byo yagombaga gukora kugira ngo ab’isi bose bakizwe. Yifuza cyane ko bose bakizwa ku buryo yatanze Umwana wayo ngo apfe urupfu rwo ku musaraba.

Ariko se kuki buri muntu wese atakijijwe? Ni uko buri wese atizeye ubutumwa bwiza. Kuki se batizeye? Hari impamvu ebyiri gusa: (1) Bashobora kuba batarumva ubutumwa bwiza, cyangwa (2) bumvise ubutumwa bwiza ariko ntibabwakira.

Ni yo mpamvu uburyo bwa Bibiliya bwo gusengera abadakijijwe ari ukubasengera kugira ngo bazagire amahirwe yo kumva ubutumwa bwiza. Urugero Yesu yaratubwiye ati, “Ibisarurwa ni byinshi ariko abasaruzi ni bake, nuko mwinginge nyir’ibisarurwa yohereze abasaruzi mu bisarurwa bye” (Luka 10:2). Kugira ngo abantu bumve ubutumwa bwiza hanyuma bakizwe, hagomba kubaho umuntu ubabwiriza ubutumwa bwiza. Ni yo mpamvu tugomba gusaba Imana ngo iboherereze abantu bababwiriza.

Igihe ab’Itorero rya mbere basabaga ibijyanye n’umusaruro wo mu buryo bw’umwuka, barasenze bati, “Uhe abagaragu bawe kuvuga ijambo ryawe bashize amanga rwose, ukiramburira ukuboko kwawe kugira ngo gukize, gukore n’ibimenyetso n’ibitangaza mu izina ry’Umugaragu wawe wera Yesu” (Ibyak 4:29-30).

Icyo bashobora kuba barimo basaba ni (1) amahirwe yo kubona uburyo bwo kubwiriza ubutumwa bwiza bashize amanga cyangwa (2) ubushizi bw’amanga bwo kubwiriza ubutumwa bwiza mu gihe babonye amahirwe yo kubwiriza babaga bazi ko bari bubone. Kandi bari biteguye ko Imana iri bukomereshe ubutumwa bwiza ibimenyetso n’ibitangaza no gukiza indwara. Uko ni ko gusenga ko mu buryo bwa Bibiliya, kandi urabona ko intego kwari ukugira ngo abantu babone amahirwe yo kumva ubutumwa bwiza. Imana yasubizaga gusenga kwabo: “Bamaze gusenga, aho bari bateraniye haba umushyitsi, bose buzuzwa Umwuka Wera, bavuga ijambo ry’Imana bashize amanga” (Ibyak 4:31).

Pawulo yumvaga ate uburyo abakristo bakwiriye gusenga basaba umusaruro wo mu buryo bw’umwuka? Mbese yabwiye abantu ko bagomba gusaba Imana ngo yongere abakizwa? Oya, reka dusome ibyo yavuze:

Ibisigaye bene Data, mudusabire kugira ngo ijambo ry’Umwami wacu ryamamare vuba rishimishwe nk’uko biri muri mwe (2 Tes. 3:1).

Kandi nanjye munsabire mpabwe kuvuga nshize amanga uko mbumbuye akanwa, kugira ngo menyeshe abantu ubwiru bw’ubutumwa bwiza, ari bwo mbereye intumwa yabwo kandi mbohesherejwe umunyururu, mvuge ibyabwo nshize amanga nk’uko binkwiriye (Ef. 6:19-20).

Gukizwa kw’abantu cyangwa kudakizwa bishingira cyane kuri bo ubwabo kurusha uko bishingiye ku Mana, nuko rero amasengesho yacu akwiye kuba ayo gusabira abantu kugira ngo bashobore kumva ubutumwa bwiza no kugira ngo Imana idufashe kububwiriza. Imana izasubiza amasengesho yacu, ariko ibyo na none ntibivuze ko buri wese azakizwa, kuko Imana irekera abantu uburenganzira bwo kwihitiramo. Agakiza kabo gashingira ku buryo bakira ubutumwa bwiza.

Igitekerezo #7: “Iyo umukristo akoze icyaha, aba akinguriye umuryango dayimoni kugira ngo aze ature muri we.”

(Myth #7: “When a Christian sins, he opens the door for a demon to come and live in him.”)

Ni byo koko igihe umukristo aguye mu cyaha, bishobora kuba byatewe n’uko yakurikiye ibishuko dayimoni yamuteye. Nyamara umukristo kwemerera dayimoni akamushuka ntibivuze ko dayimoni ubwe ashobora kugenda ngo amwinjiremo. Iyo dukoze icyaha nk’abakristo, tuba twishe ubusabane bwacu n’Imana kuko tutayumviye (reba 1 Yohana 1:5-6). Twumva umutima uducira urubanza. Nyamara ariko ntituba twavanyeho ubusabane bwacu n’Imana, kuko tuba tukiri abana bayo.

Ariko nitwatura ibyaha byacu, “Ni yo yo kwizerwa kandi ikiranukira kutubabarira ibyaha byacu no kutwezaho gukiranirwa kwacu kose” (1 Yohana 1:9). Icyo gihe rero ubusabane bwacu na yo buragaruka. Urabona ko Yohana atavuze ko tugomba gukurwamo dayimoni runaka waba warinjiye igihe twaguye mu cyaha.

Buri mukristo ahura buri munsi n’ibigeragezo by’isi, umubiri na Satani. Pawulo yanditse avuga ko mu byukuri dukirana n’imyuka mibi y’uburyo butandukanye (reba Ef 6:12). Bityo rero, ku gipimo runaka, buri mwizera wese, agabwaho ibitero n’abadayimoni. Ibyo ni ibisanzwe, kandi ni inshingano yacu kurwanya Satani n’abadayimoni mu kwizera Ijambo ry’Imana (reba 1 Pet. 5:8-9). Iyo twizeye kandi tugakurikiza ibyo Imana yavuze, uko ni ko kurwanya Satani.

Urugero, igihe Satani akuzaniye ibitekerezo byo kukwihebesha, ugomba gutekereza ku cyanditswe kirwanya kwiheba, kandi ukumvira Ijambo ry’Imana rivuga ngo “Mwishime iteka” (1 Tes. 5:16) kandi ngo “mu bibaho byose muhore mushima” (1 Tes. 5:18). Ni inshingano yacu gushyira Ijambo ry’Imana mu bikorwa kandi tugasimbuza ibitekerezo bya Satani ibitekerezo by’Imana.

Tugomba kumenya ko twebwe nk’abantu bafite umudendezo wo guhitamo, dushobora gutekereza ku kintu icyo ari cyo cyose dushaka gutekereza. Iyo umwizerwa akomeza guhitamo kenshi kumvira ibitekerezo abadayimoni bamuha, nta gushidikanya ko ashobora gukingurira umutima we kwinjira mu kwiheba, kandi ibyo ni ugukingurira umutima kurushaho kwakira ibitekerezo bibi no gutegekwa na byo. Iyo ahisemo kurushaho kumvira ayo majwi, ashobora no guheranwa n’ibitekerezo bibi by’uburyo runaka, kandi ibyo ntibikunze kuboneka ku bakristo, ariko bishobora kubaho. Nyamara kandi n’icyo gihe, iyo umukristo wamaze kubatwa n’ingeso runaka yifuje kubohoka, icyo akwiriye gukora gusa ni ukumaramaza gutekereza ku Ijambo ry’Imana no kurwanya Satani.

Ariko se ashobora na rimwe kwinjirwamo n’abadayimoni bakamubamo? Keretse gusa igihe yihitiyemo gufata icyemezo, abikuye ku mutima we, nta gahato ashyizweho, cyo kuva kuri Kristo akamutera umugongo rwose. Icyo gihe birumvikana ntaba akiri umukristo[5] kandi abadayimoni bashobora kumwinjiramo bakamugira imbata yabo–iyo akomeje kwiyegurira umudayimoni wamukandamizaga. Ariko ibyo bihabanye cyane n’ibyo bavuga ngo iyo ukoze icyaha kimwe uba ukinguriye urugi dayimoni akakwinjiramo.

Ni ibintu bigaragara neza ko nta rugero na rumwe mu Isezerano Rishya rw’umukristo ufite dayimoni. Cyangwa se urugero rw’aho abakristo baburirwa ngo bitonde kuko bashobora kwinjirwamo n’abadayimoni bakabaturamo. Nta n’aho tubona amabwiriza y’uburyo umuntu yakwirukana abadayimoni mu bakristo bagenzi be.

Ukuri ni uko twebwe nk’abakristo tudakeneye ko batwirukanamo abadayimoni–icyo dukeneye ni uko imitima yacu ihindurwa mishya n’Ijambo ry’Imana. Uko ni ko Ibyanditswe bivuga. Pawulo yaranditse ati:

Kandi ntimwishushanye n’ab’iki gihe, ahubwo muhinduke rwose mugize imitima mishya, kugira ngo mumenye neza ibyo Imana ishaka, ari byo byiza bishimwa kandi bitunganye rwose (Rom. 12:2).

Iyo imitima yacu imaze kwezwaho imitekerereze ya kera kandi igahindurwa mishya n’ukuri kw’Ijambo ry’Imana, tubasha kunesha ingeso z’ibyaha kandi ubuzima bwacu bugahora bugaragaza ishusho ya Kristo mu ngeso zacu. Ukuri ni ko kutubatura (Yohana 8:32). Tugenda duhindurwa bitewe n’uko ibitekerezo byacu byahindutse bishya, ntabwo ari ukubera ko batwirukanyemo abadayimoni.

None se ni ukubera iki hari abakristo benshi cyane batanga ubuhamya bw’uko babirukanyemo dayimoni (cyangwa abadayimoni)? Kimwe gishoboka ni uko bishobora kuba ari ibintu bibwiraga mu bitekerezo byabo ko bari bafite dayimoni muri bo waje kubirukanwamo icyo gihe. Abakristo benshi ni abemeragato kandi ntibazi Ijambo ry’Imana, bityo baba iminyago yoroshye gufata ya ba bandi bigize inzobere mu gusengera abantu ngo babakuraho “imikasiro”/imivumo cyangwa se kubakorera “delivuranse” (“ministers of deliverance”) bafata ibitekerezo by’abantu bakabumvisha ko bafite abadayimoni. Iyo umuntu amaze kwemera ko afite dayimoni muri we, birumvikana cyane ko azatangira kwiyegereza umuntu wese ugaragaza ko afite ububasha bwo kwirukana abadayimoni mu bantu.

Ikindi gishoboka cyane ni uko bene abo bantu birukanwemo abadayimoni batari abakristo nyabo icyo gihe birukanwagamo abadayimoni, nubwo bashobora kuba baribwiraga ko ari abakristo. Ubutumwa bwiza bw’iki gihe, butandukanye cyane n’ubutumwa bwiza bwa Bibiliya, bwayobeje benshi butuma bibwira ko ari abakristo nubwo nta tandukaniro riri hagati yabo n’abadakijijwe kandi Yesu akaba atari Umwami wabo. Muri Bibiliya tubona ko abantu bizeraga ubutumwa bwiza bavukaga ubwa kabiri kandi abadayimoni bababagamo bagahera ko babavamo (reba Ibyak 8:5-7). Abadayimoni ntibashobora kuba mu muntu Umwuka Wera atuyemo, kandi Umwuka Wera aba mu bantu bose bavutse ubwa kabiri.

Igitekerezo #8: “Mu kwiga amateka y’umujyi runaka, dushobora kumenya ubwoko bw’abadayimoni bahategeka, ibyo bikadufasha kurwana neza urugamba rw’umwuka no mu ivugabutumwa.”

(Myth 8: “Through studying the history of a city, we can determine which evil spirits are dominating it, and thus be more effective in spiritual warfare and ultimately in evangelization.”)

Iki gitekerezo gishingiye ku bindi byinshi bidafite ishingiro muri Bibiliya. Kimwe muri ibyo bitekerezo kivuga ko abadayimoni bategeka ikirere baguma aho hantu igihe kirekire cyane. Ni ukuvuga ngo, abategekaga icyo kirere mu myaka ijana ishize ngo ni bo baba bagihari n’ubu. Bityo rero ngo niba tumenye ko abashinze uwo mujyi bari abantu b’abanyabugugu cyane, tugafata umwanzuro w’uko ikirere cyaho uyu munsi gitegetswe n’abadayimoni b’ubugugu cyangwa gushaka kwigwizaho imitungo. Niba uwo mujyi warabanje kuba kera utuwe n’Abahindi, ngo tumenye ko imyuka y’ubupfumu no gusenga ibigirwamana ari yo itegetse uwo mujyi muri iki gihe. N’ibindi n’ibindi.

Ariko se ni ukuri koko imyuka mibi yo mu kirere yabaga ahantu mu myaka ijana ishize kugeza na bugingo n’ubu iba igihari? Wenda birashoboka, ariko si na ngombwa ngo ibe igihari.

Ibuka inkuru twabonye mbere yo mu gice cya cumi cy’igitabo cya Daniyeli. Wa mumarayika utavugwa izina Mikayeli yafashije kurwanya “umutware w’u Buperesi” yabwiye Daniyeli ati, “Dore ubu ngiye gusubirayo kurwana n’umutware w’u Buperesi, nimara kugenda umwami w’u Bugiriki araherako aze” (Dan. 10:20). Amateka atubwira ko ubwami bw’Abaperesi bwigaruriwe n’Abagiriki igihe umwami Ukomeye Alekisanderi yigaruriraga ibihugu byinshi. Nyamara uyu mumarayika utavugwa izina yari azi ko hari impinduka zo mu buryo bw’umwuka zigiye kuba zijyanye n’iryo hinduka ry’ubwami bwo mu isi–“umwami w’u Bugiriki” yari aje.

Mbese umwami w’u Bugiriki amaze kuza, yategetse ubwami bw’u Bugiriki mu buryo bw’umwuka nk’uko umutware w’u Buperesi yategekaga ubwami bw’u Buperesi mu buryo bw’umwuka? Umuntu abitekereje atyo yaba ashyize mu gaciro, kandi niba ari uko bimeze, ni ukuvuga ko hari imyuka mibi yo mu rwego rwo hejuru yimuye ibirindiro byayo, kuko ubwami bw’u Bugiriki bwari bukubiyemo ubwami bw’u Buperesi bwose urebye. Iyo hari ibyahindutse mu butegetsi bw’isi, birashoboka ko hari ibiba byahindutse no mu bwami bw’umwijima. Ariko mu byukuri ibyo ntitwabimenya keretse Imana ibiduhishuriye.

Uko biri kose, nta cyo bivuze cyane kumenya ubwoko bw’imyuka itegeka ikirere runaka, kuko ntacyo dushobora kubikoraho mu “kurwana intambara y’umwuka” nk’uko twamaze kubyerekana.

Gukabya Gushyira Imyuka Mibi Mu Byiciro

(Over-Categorizing Evil Spirits)

Ikindi kandi, ni ibintu twibwira gusa kuvuga ko hari imyuka mibi igenewe ibyaha runaka ku buryo bw’umwihariko. Icyo kintu cyo kuvuga ko hari “imyuka y’ubugugu,” “imyuka y’irari,” “imyuka y’idini,” “imyuka y’urugomo,” n’ibindi, nta shingiro bifite muri Bibiliya, nkanswe kuvuga ko ayo moko yose y’imyuka mibi ibarizwa mu nzego zo hejuru z’abadayimoni bategeka ubwami bw’umwijima.

Mu buryo bushobora gutangaza cyane abantu batigeze basoma bitonze ibitabo by’ubutumwa bwiza uko ari bine, hari ubwoko butatu gusa bwihariye bw’abadayimoni Yesu yirukana mu bantu: Havugwa “dayimoni w’uburagi” incuro imwe (Luka 11:14), incuro imwe kandi tubona ahanditse “dayimoni utavuga” (Mariko 9:25), ahandi henshi tubona ahavuga “imyuka ihumanye,” bias nk’ibivugira hamwe abadayimoni bose Yesu yavanaga mu bantu, harimo na dayimoni “utumva kandi utavuga” (reba Mariko 9:25).

Mbese ntibishoboka ko “dayimoni utavuga kandi utumva” ashobora no kugira ikindi yakora ku muntu uretse kumugira ikiragi cyangwa igipfamatwi? Birashoboka cyane nta gushidikanya, kuko uwo mudayimoni yanafataga wa mwana wo muri Mariko 9 akamutigisa, akamutura hasi, akamubirisha ifuro, akamuhekenyesha amenyo akamugagaza. Bityo rero “utavuga kandi utumva” ntibishatse kuvuga ubwoko bwihariye bw’uwo dayimoni ahubwo ni ukuvuga uburyo dayimoni yari yaragize uwo mwana. Bamwe batwawe no gushyira ibintu byose mu byiciro cyane cyane iyo bageze ku badayimoni, barenza urugero bakavuga n’ibitanditse muri Bibiliya.

Mu Isezerano Rya Kera ryose, abadayimoni bavugwa gusa by’umwihariko ni “umwuka w’ibinyoma” (1 Abami 22:22-23), “umwuka wo kuganda no gufudika mu mirimo” (Yes. 19:14), n’ “umwuka w’ubumaraya” (Hos. 4:12; 5:4). Turebye umwuka wa mbere n’uwa kabiri, nta gushidikanya ko abadayimoni bose bashobora kwitwa “imyuka y’ibinyoma” n’ “imyuka yo gufudika.” Uwa gatatu, ijambo “umwuka w’ubumaraya” ntabwo ari ukuvuga ko ari ubwoko bwihariye bwa dayimoni, ahubwo ni ukuvuga imyifatire yagaragaraga cyane aho hantu.[6]

Mu gitabo cyose cy’Ibyakozwe, ahantu hamwe havugwa dayimoni runaka ku buryo bw’umwihariko ni mu Ibyak. 16:16, aho dusoma iby’umukobwa wari ufite “umwuka wo kuragura.” No mu nzandiko zose, aho tubona havugwa umwuka runaka ni ahavuga “imyuka iyobya” (1 Tim. 4:1) kandi na none ibyo bishobora kuvuga dayimoni uwo ari we wese.

Dushingiye ku magambo make ari muri Bibiliya avuga ubwoko runaka bw’imyuka mibi, biratangaje kubona uburyo muri iki gihe hakorwa urutonde rw’amagana y’abadayimoni b’amoko atandukanye.

Ntabwo tugomba kumva ko hari ikiciro runaka cy’abadayimoni bo mu rwego rwo hejuru kuri buri cyaha. Byaba ari ugucyeka gusa umuntu avuze ngo, “Kubera ko muri uriya mujyi bakunda gukina urusimbi cyane, hari abadayimoni b’urusimbi mu kirere cyawo.”

Abadayimoni bo Kunywa Itabi?

(Smoking Spirits?)

Tekereza ukuntu byaba ari ubupfapfa umuntu avuze ngo, “Hagomba kuba hari abadayimoni bo kunywa itabi mu kirere cy’uyu mujyi kubera ko abantu benshi cyane baho banywa itabi.” Mbese abo “badayimoni bo kunywa itabi” bari iki uwo mujyi utarabaho? Abo badayimoni bari he icyo gihe? Bakoraga iki mbere y’uko itabi ritangira kunyobwa? Mbese kuba abantu benshi barimo baragenda bava ku itabi ni ukubera ko abadayimoni bamwe bashaje muri abo bo “kunywa itabi” bagenda bapfa cyangwa bakimukira ahandi?

Urabona ukuntu ari ubupfapfa iyo tuvuga ibintu nk’ibi ngo, “Ikirere cy’uyu mujyi gitegetswe n’imyuka y’irari, ari na yo mpamvu hari amazu menshi akorerwamo uburaya”? Nyamara ukuri ni uko ahantu ahariho hose badakorera Kristo, haba hari ubwami bw’umwijima. Abadayimoni benshi bakorera muri uwo mwijima bakabohera mu byaha abantu bigaruriye, hanyuma bagakomeza kugomera Imana. Abo badayimoni bagerageza gukoresha abantu ibyaha by’uburyo bwose, kandi ahantu hamwe na hamwe usanga abantu bakora cyane icyaha kimwe kurusha ibindi byaha. Icyabatabara gusa ni ubutumwa bwiza twahamagariwe kwamamaza.

Nubwo haba hariho ubwoko runaka bwihariye bw’abadayimoni kuri buri cyaha bategeka ibice runaka by’isi, ntacyo byadufasha kubimenya, kuko ntacyo twakora ngo tuhabakure. Inshingano yacu ni ugusengera (mu buryo bwa Bibiliya) abantu baho bayobye no kubabwiriza ubutumwa bwiza.

Icyiza gusa kiri mu kumenya ibyaha byiganje cyane mu mujyi runaka cyaba kudushoboza gusa kurushaho kubwiriza ubutumwa bwemeza abanyabyaha bahatuye–mu kuvuga mu izina ibyaha bituma bakomeza kumva imbere y’Imana bacirwaho iteka. Ariko si ngombwa gukora ubushakashatsi ku mateka y’uwo mujyi kugira ngo umenye ibyo. Icyo umuntu akeneye gusa ni ukuhasura kandi ugafungura amaso n’amatwi. Ibyaha bihiganje ntibizatinda kugaragara.

Ikindi cya nyuma kandi twavuga ni uko mu Isezerano Rishya nta rugero na rumwe ruhari rw’uwigezagiye “akora ubushakashatsi ku myuka itegetse ikirere cy’ahantu runaka” ( “spiritual mapping”) nk’uburyo kwitegurira urugamba rwo mu mwuka cyangwa ivugabutumwa. Nta n’amabwiriza yo kubikora ari mu nzandiko zandikiwe amatorero. Mu Isezerano Rishya, intumwa zakurikiraga Umwuka Wera ku bijyanye n’aho bagombaga kubwiriza ubutumwa bwiza, bakagira umurava mu kubwiriza bahamagarira abantu kwihana, kandi bakishingikiriza ku Mwami kugira ngo ahamishe ijambo ibimenyetso. Ubwo buryo bwabo bwakoraga neza rwose.

Igitekerezo #9: “Abakristo bamwe bakwiriye kubohorwa imivumo ya karande cyangwa imivumo ya Satani.”

(Myth 9: “Some Christians need to be set free from generational or satanic curses.”)

Icyo gitekerezo cy’ “imivumo ya karande” nta handi gituruka ni ku byanditswe bine byo mu Isezerano rya Kera kandi byose urebye bivuga ikintu kimwe. Ibyo ni Kuva 20:5; 34:7; Kubara 14:8 no Gutegeka kwa Kabiri 5:9. Reka turebe Kubara 14:18:

Uwiteka atinda kurakara, afite kugira neza kwinshi, ababarira gukiranirwa n’ibicumuro, ntatsindishiriza na hato abo gutsindwa, ahōra abana gukiranirwa kwa ba se akageza ku buzukuruza n’ubuvivi.

Mbese icyi cyanditswe twagisobanura dute? Mbese ni ukuvuga ko Imana izashyira umuvumo ku muntu cyangwa izamuhanira ibyaha by’ababyeyi be, abasekuru be, abasekuruza be cyangwa abasekuruza b’abasekuruza be? Mbese twizere ko umuntu igihe yizeye Yesu Imana imubabarira ibyaha bye hanyuma ariko ikamuhanira ibyaha by’abasekuruza be?

Oya rwose, icyo gihe Imana yaba ica imanza zibera kandi yaba ifite uburyarya. Yo ubwayo yivugiye ko guhanira umuntu ibyaha by’ababyeyi be ari bibi:

“Kandi murampakanya [Abisirayeli] ngo, ‘Umwana yabuzwa n’iki kuzira ibibi bya se?’ [Imna igasubiza:] Umwana nakora ibitunganye bihwanye n’amategeko, agakomeza amateka yanjye yose kandi akayakurikiza, ni ukuri azabaho. Ubugingo bukora icyaha ni bwo buzapfa, umwana ntazazira ibyaha bya se, kandi na se ntazazira ibyaha by’umwana we, gukiranuka k’umukiranutsi kuzaba kuri we, kandi ibyaha by’umunyabyaha bizaba kuri we” (Ezek. 18:19-20).

Byongeye kandi, mu mategeko ya Mose, Imana yavuze ko nta mwana cyangwa se w’umwana uzazira ibyaha by’undi:

Ba se b’abana ntibakicwe babahōra abana babo, kandi abana ntibakicwe babahōra ba se, umuntu wese yicishwe n’icye cyaha (Guteg. 24:16).

Ntibishoboka ko Imana y’urukundo kandi ikiranuka yavuma cyangwa ngo ihane umuntu kubera ibyaha by’abasekuruza be.[7] None se Bibiliya iba ishaka kuvuga iki iyo ivuga ko Imana “idatsindishiriza na hato abo gutsindwa, igahora abana gukiranirwa kwa ba se ikageza ku buzukuruza n’ubuvivi”?

Icyo bishobora gusobanura gusa ni uko Imana ishyira umuntu ho urubanza kubera urugero rubi atanga akora ibyaha imbere y’abamukomokaho, bityo rero mu buryo bumwe ibashyiraho urubanza rw’ibyaha bikorwa n’abamukomokaho kuko aba ari we wabanduje. Imana mu ruhande rumwe ibara abantu ho ibyaha, bitewe n’ibibi batumye abandi bakora, n’ibyaha by’abuzukuru babo n’ubuvivi! Uko ni ko Imana ikiranuka. Kandi ntawavuga ko irenganya mu gukora ityo.

Urabona ko aya magambo turimo twigaho avuga ko Imana “ihōra abana gukiranirwa kwa ba se.” Ni ugukiranirwa kwa ba se bacumura ku bana babo guhanwa.

Bityo rero, icyo gitekerezo ngo “imivumo ya karande” ni imigenzo gusa idafite aho ishingiye kandi mibi kuko ituma Imana igaragara nk’irenganya.

Imivumo Ya Satani

(Satanic Curses?

Hanyuma se bite “iby’imivumo ya Satani” byo?

Mbere na mbere, muri Bibiliya uhereye ku ntangiriro ukageza ku musozo nta kintu na kimwe cyerekana ko Satani afite ububasha bwo “kuvuma” umuntu uwo ari we wese, nta n’ahantu na hamwe tubona yigeze abikora. Nta gushidikanya tubona muri Bibiliya aho Satani agirira nabi, ariko nta na rimwe tubona aho “avuma” umuryango hanyuma bikazabaviramo umwaku ubagendaho iteka bikazakurikirana n’abazabakomokaho bose.

Buri mukristo wese abuzwa amahoro na Satani n’abadayimoni ( ku gipimo runaka) ubuzima bwe bwose, ariko ibyo ntibivuze ko hari umuntu muri twe ukeneye ko bamubohoraho “imivumo ya Satani” yakomoye ku babyeyi be. Icyo dukeneye ni uguhagarara ku Ijambo ry’Imana tukarwanya Satani mu kwizera, nk’uko Ibyanditswe bitubwira (reba 1 Pet. 5:8-9).

Muri Bibiliya, Imana ni yo ifite ububasha bwo gutanga umugisha no kuvuma (reba Itang. 3:17; 4:11; 5:29; 8:21 ; 12:3; Kub 23:8; Guteg 11:26; 28:20; 29:27; 30:7; 2 Ingoma 34:24; Zab. 37:22; Imig. 3:33; 22:14; Amag. 3:65; Mal. 2:2; 4:6). Abandi bashobora kutuvumisha indimi zabo, ariko imivumo yabo ntacyo ishobora kudutwara:

Nk’uko igishwi kijarajara, n’intashya uko iguruka, ni ko n’umuvumo w’ubusa utagira uwo ufataho (Imig. 26:2).

Balamu yarabisobanukiwe neza, igihe yagurirwaga na Balaki ngo avume abana ba Isirayeli, yaravuze ati, “Navuma nte abo Imana itavumye? Kandi narakarira nte abo Imana itarakariye?” (Kub. 23:8).

Abakristo bamwe barengeje urugero ku gitekerezo cy’uko abantu bashobora gushyira umuvumo ku bandi bashingiye ku magambo ya Yesu ari muri Mariko 11:23: “Ndababwira ukuri yuko umuntu wese wabwira uyu musozi ati, ‘Shinguka utabwe mu nyanja,’ ntashidikanye mu mutima we, yizeye yuko icyo avuze yakibona.”

Nyamara urabona ko nta mbaraga ziri mu kuvuga amagambo gusa, ahubwo ni mu kuvuga amagambo avuye ku mutima asunitswe no kwizera. Ntibishoboka ko umuntu yakwizera ko umuvumo we avumye undi muntu ushobora kugira icyo umutwara koko, kuko kwizera ni ukumenya neza udashidikanya (Heb. 11:1), kandi kwizera kuzanwa gusa no kumva Ijambo ry’Imana (Rom. 10:17). Umuntu ashobora kwiringira ko umuvumo we yavumye undi muntu uzamuzanira ibyago, ariko ntashobora kubyizera, kuko nta sezerano Imana yigeze itanga ryatanga kwizera umuntu yahagararaho avuma abandi.

Itandukaniro ryaba aha gusa ni igihe Imana yaba ihaye umuntu “impano yo kwizera” hamwe n’ “impano yo guhanura” (ebyiri mu mpano icyenda z’Umwuka), ngo azikoreshe mu buryo bwo gutanga umugisha cyangwa kuvuma, nk’uko tubona rimwe na rimwe yagiye ibikora ku bantu bo mu Isezerano rya Kera (reba Itang. 27:27-29, 38-41; 49:1-27; Yos. 6:26 hamwe na 1 Abami 16:34; Abac. 9:7-20, 57; 2 Abami 2:23-24). N’ubwo kandi, umugisha cyangwa umuvumo byabaga biturutse ku Mana ntabwo ari ku muntu. Bityo rero, icyo gitekerezo cy’uko hari umuntu “wavuma undi bigafata” n’imigenzo gusa idafite aho ishingiye. Ni yo mpamvu Yesu atatubwiye kujya “dusenya imivumo twatongereweho,” ahubwo yatubwiye gusa “guha umugisha abatuvuma.” Ntabwo tugomba guterwa ubwoba n’umuvumo umuntu yatuvuma. Gutinya umuvumo w’umuntu ni ukutizera Imana. Ikibabaje ni uko njya mpura iteka n’abapasitori usanga ari nk’aho bizera imbaraga za Satani kurusha uko bizera iz’Imana. Nubwo nkora ingendo mu bihugu bitandukanye byo ku isi buri kwezi nangiza cyane ubwami bwa Satani, nta bwoba mfite na gato bwa Satani cyangwa ko hari umuvumo navumwa. Nta mpamvu n’imwe yo kugira ubwoba.

Imivumo Ituruka ku Mihango ya Gipagani

(Occult Curses?)

Mbese birashoboka ko umuntu yashobora kugibwaho n’imivumo kubera imihango ya gipagani yaba yaraciyemo kera?

Ntitugomba kwibagirwa yuko igihe tuvutse ubwa kabiri, tuba tubatuwe mu mbaraga za Satani n’ubwami bw’umwijima (reba Ibyak 26:18; Kolo. 1:13). Satani nta burenganzira aba akidufiteho keretse ari twe tubumuhaye. Nubwo Bibiliya yerekana ko abakristo b’i Efeso bari barijanditse cyane mu bintu by’ubukonikoni mbere yo gukizwa kwabo (reba Ibyak 19:18-19), ntaho tubona na hamwe Pawulo ababohoraho “imivumo ya Satani” cyangwa ahambira imbaraga za Satani zibariho bamaze kuvuka ubwa kabiri. Impamvu ni uko kuva bakizera Yesu baherako ako kanya babaturwa mu butware bwa Satani.

Kandi igihe Pawulo yandikiraga abakristo b’i Efeso, nta mabwiriza yigeze abaha yo kubohora ku muntu n’umwe imivumo ya karande cyangwa iya Satani. Icyo yababwiye gusa ni “ukutabererekera Satani” (Ef. 4:27), kandi “bakambara intwaro zose z’Imana” kugira ngo “babashe guhagarara badatsinzwe n’uburiganya bwa Satani” (Ef. 6:11). Izo ni inshingano za buri mukristo wese.

Ariko se kuki, rimwe na rimwe usanga hari icyo bifashije umukristo nyuma y’uko hari umuntu wamusengeye agasenya “imivumo ya karande” cyangwa “iya Satani”? Birashoboka ko biba bitewe n’uko uwo muntu ukeneye ubufasha aba yari afite kwizera ko Satani azahunga bakimara kumusengera bagasenya uwo “muvumo”. Kwizera ni ko gutuma Satani ahunga, kandi buri mukristo wese ashobora ndetse agomba kugira kwizera ko igihe arwanyije Satani, Satani agomba guhunga. Nyamara si ngombwa ko umuntu agomba guhamagaza “inzobere mu guhambura abantu ho imivumo” kugira ngo Satani ahunge.

Bibiliya kandi itubwira ko Kristo “yahindutse ikivume ku bwacu,” kandi ibyo yabikoreye, “kugira ngo aducungure dukizwe umuvumo w’amategeko” (Gal 3:13). Twese kera twari turiho umuvumo kuko twakoze ibyaha, ariko kuva igihe Yesu yishyizeho igihano cyacu, uwo muvumo watuvuyeho. Imana ishimwe! Nta muvumo ukituriho, twishime tunezerwe kuko “muri Kristo twahawe imigisha yose y’umwuka yo mu ijuru” (Ef. 1:3).

Intambara y’umwuka Mu Buryo bwa Bibiliya

(Scriptural Spiritual Warfare)

Tumaze kubona rero ibyinshi mu bitekerezo by’iki gihe ku byerekeye intambara y’umwuka. Ariko se hari intambara y’umwuka Bibiliya ivuga? Yego, kandi icyo ni cyo tugiye kureba.

Ahari ikintu cya mbere tugomba kumenya ku ntambara y’umwuka ni uko atari cyo kintu cy’ibanze tugomba kwibandaho mu buzima bwacu bwa gikristo. Tugomba ahubwo kwibanda kuri Kristo, tumukurikira kandi tumwumvira, uko tugenda dukura mu mwuka turushaho gusa na We. Ni igice gito gusa mu byanditswe byo mu Isezerano Rishya kivuga ku byerekeye intambara y’umwuka, icyo kikatwereka ko tutagomba kubyibandaho cyane mu buzima bwacu bwa gikristo.

Icya kabiri tugomba kumenya kumenya ku by’intambara y’umwuka ni uko Bibiliya itubwira ibyo dukwiye kumenya. Nta bushishozi budasanzwe dukeneye kugira (cyangwa umuvugabutumwa uvuga ko we afite impano idasanzwe yo kurobanura) mu “bintu byimbitse bya Satani.” Intambara y’umwuka mu buryo bwa Bibiliya iroroshye. Uburiganya bwa Satani bushyirwa ahabona mu Ijambo ry’Imana. Inshingano zacu zirasobanutse neza. Umaze kumenya no kwizera icyo Imana yavuze, uba ushyikiriye ubutsinzi muri urwo rugamba rw’umwuka.

Dusubire Ku Itangiriro

(Back to the Beginning)

Reka dusubire mu gitabo cy’Itangiriro, aho tubona Satani ubwa mbere. Mu bice bya mbere byaho, Satani agaragara mu ishusho y’inzoka. Niba hari ugushidikanya kwaba kuriho ko iyo nzoka ari Satani, Ibyahishuwe 20:2 bigukuraho: “Afata cya kiyoka, ari cyo ya nzoka ya kera, ari yo Mwanzi na Satani”.

Itangiriro 3:1 haratubwira ngo, “Inzoka yarushaga uburiganya inyamaswa zo mu ishyamba zose, Uwiteka Imana yaremye.” Iyo utekereje ku mayeli y’ibyaremwe bimwe iyo biharanira kubaho no gushaka ibyo kurya, ubona ukuntuSatani agomba kuba ari umuriganya. Ku rundi ruhande, Satani ntazi byose nk’Imana cyangwa ngo agire ubwenge nk’ubwayo, kandi ntitugomba kwisuzugura ngo twumve ko hari ubwenge aturusha mu rugamba iyo turwana na we. Yesu yatubwiye kugira “ubwenge nk’inzoka” (Mat. 10:16). Pawulo yavuze ko atayobewe imigambi ya Satani (reba 2 Kor. 2:11) kandi akavuga ko dufite “gutekereza kwa Kristo” (1 Kor. 2:16).

Satani yarashe umwambi we wa mbere igihe yabazaga Eva ibyo Imana yavuze. Igisubizo yajyaga kumuha cyagombaga kumwereka niba ari bubone amahirwe yo kumuyobya akagomera Imana. Satani nta buryo agira bwo kuyobya umuntu wizera kandi akumvira ibyo Imana yavuze, ari na cyo gituma mu mikorere ye yose aba ashaka ibitekerezo byavuguruza Ijambo ry’Imana.

Satani yaramubajije ati, “Ni ukuri koko Imana yaravuze iti, ‘Ntimuzarye ku giti cyose cyo muri iyi ngobyi’?” (Itang. 3:1.) Cyumvikana nk’aho ari ikibazo kidafite ikibi kigamije, mbese nk’uwibariza gusa; ariko Satani yari azi neza icyo agamije.

Eva yarashubije ati, “Imbuto z’ibiti byo muri iyi ngobyi twemererwa kuzirya, keretse imbuto z’igiti kiri hagati y’ingobyi ni zo Imana yatubwiye iti, ‘Ntimuzazirye, ntimuzazikoreho, mutazapfa'” (Itang. 3:2-3).

Eva ntiyari yabyumvise neza neza uko biri. Mu byukuri Imana ntiyigeze ibabuza kuzakora ku giti cy’ubwenge bumenyesha icyiza n’ikibi, icyo yababujije gusa ni ukurya imbuto zo kuri cyo.

Nta gushidikanya ko Eva yari azi ukuri bihagije kugira ngo atahure ikinyoma cya Satani mu gisubizo cye ngo: “Gupfa ntimuzapfa!” (Itang. 3:4). Ibyo birumvikana ko ari ukuvuguruza cyane ibyo Imana yavuze, kandi nta wagaketse ko Eva yabyemera. Nuko rero Satani ikinyoma cye yacyambitse umwambaro w’agace k’ukuri, nk’uko akunda kubigenza n’ubundi, kugira ngo byorohe kucyakira. Yarakomeje ati: “Kuko Imana izi neza yuko ku munsi mwaziriyeho, amaso yanyu azahweza mugahindurwa nk’Imana, mukamenya icyiza n’ikibi” (Itang. 3:5).

Mu byukuri Satani yavuze ibintu bitatu by’ukuri amaze kubeshya. Tuzi ko Adamu na Eva bamaze kurya kuri za mbuto babujijwe amaso yabo yahweje (reba Itang. 3:7) nk’uko Satani yababwiye. Kandi Imana ubwayo nyuma yaje kwivugira ko umuntu yahindutse nk’Imana kandi ko yamaze kumenya icyiza n’ikibi (reba Itang. 3:22). Ibi ubimenye: Satani kenshi avanga ukuri n’ibinyoma kugira ngo ayobye abantu.

Kandi urabona na none ko Satani yacuritse imiterere y’Imana. Imana ntiyashakaga ko Adamu na Eva barya ku mbuto yababujije kuko icyo yabifurizaga ari ukugubwa neza no kwishima, ariko Satani yabyumvikanishaga nk’aho Imana hari ibyiza idashaka ko bibageraho. Ibyinshi mu binyoma bya Satani bigoreka kamere y’Imana,ubushake bwayo n’impamvu zayo mu gukora ibyo ikora.

Ikibabaje, umugabo n’umugore ba mbere banze ukuri bakizera ibinyoma, kandi byabagizeho ingaruka. Ariko urabona mu nkuru yabo iby’intambara yo mu mwuka byose: Intwaro imwe rukumbi ya Satani yari ikinyoma cyifubitse ukuri. Abantu bari bari imbere y’amahitamo yo kwizera ibyo Imana yavuze cyangwa bakizera ibyo Satani yavuze. Kwizera ukuri biba byarababereye “ingabo yo kwizera,” ariko ntibigeze bayifata.

Intambara Yo Mu Mwuka ya Yesu

(Jesus’ Spiritual Warfare)

Iyo dusoma uko Yesu yahanganye na Satani mu butayu, ntidutinda kubona ko Satani atigeze ahindura uburyo bwe yakoresheje kuva imyaka ibihumbi. Mu gutera kwe yaje ashaka gutesha agaciro ibyo Imana yavuze, kuko yari azi neza ko uburyo bwe bumwe rukumbi bwo kunesha umwanzi we ari ukumuteza kutizera ibyo Imana yavuze cyangwa kutizera ukuri. Na none Ijambo ry’Imana ni ryo iyo ntambara ishingiyeho. Satani yateye umujugujugu w’ibinyoma bye, Yesu abihindura ubusa akoresheje ukuri. Yesu yizeye kandi yumvira ibyo Imana yavuze. Ubwo ni bwo buryo bwa Bibiliya bwo kurwana intambara yo mu mwuka.

Yesu yari imbere y’amahitamo nk’aya Adamu na Eva n’abandi twese. Yagombaga gufata icyemezo niba yumvira Imana cyangwa Satani. Yesu yarwanishije intambara ye y’umwuka “inkota y’Umwuka,” Ijambo ry’Imana. Reka turebe icyo twakwiga mu ntambara yumwuka yo kurwana na Satani.

Matayo avuga ku kigeragezo cya kabiri cya Yesu aratubwira ati:

Maze umwanzi amujyana ku murwa wera, amuhagarika ku gasongero k’urusengero aramubwira ati, “Niba uri Umwana w’Imana, ijugunye hasi kuko handitswe ngo, ‘Izagutegekera abamarayika bayo, bakuramire mu maboko yabo, ngo udakubita ikirenge ku ibuye.'” Yesu aramusubiza ati, “Kandi handitswe ngo, ‘Ntukagerageze Uwiteka Imana yawe'” (Mat 4:5-7).

Na none ahangaha ikintu gishingiweho muri byose ni ibyo Imana yavuze. Satani yanavuze amagambo yo muri Zaburi ya mirongwicyenda na rimwe, ariko ayavuga ayagoreka kugira ngo agerageze kuyaha insobanuro Imana itayahaye.

Yesu yashubije avuga icyanditswe gituma habaho gusobanukirwa neza isezerano ry’Imana ryo kurindwa riri muri Zaburi 91. Imana iraturinda ariko si no mu gihe dukoze iby’ubupfapfa, “tuyigerageza,” nk’uko insobanuro yanditse muri Bibiliya yanjye ibivuga.

Ni yo mpamvu ari ibyo kwitondera cyane kudaha imirongo ya Bibiliya insobanuro itandukanye n’icyo ibindi bice bya Bibiliya bivuga, kuko byuzuzanya. Buri cyanditswe kigomba gusuzumwa hakurikijwe icyo ibindi byanditswe bivuga.

Kugoreka ibyanditswe ni amwe mu mayeli Satani akunze gukoresha mu ntambara y’umwuka, kandi ikibabaje, yagiye agera ku byo ashaka kenshi akoresheje ubwo buryo ku bakristo benshi bari muri ibyo by’intambara y’umwuka by’iki gihe. Urugero rugaragara rw’uko kugoreka ibyanditswe ni u uryo amagambo yo muri Bibiliya “gukubita hasi ibihome” akoreshwa mu gushyigikira igitekerezo cyo gukubita hasi imyuka mibi yo mu kirere. Nk’uko nabivuze kare, ayo magambo, iyo asomwe neza agahabwa insobanuro ijyanye n’icyo ibindi byanditswe biri kumwe na yo bivuga muri rusange, ntaho ahuriye no gukubita hasi abadayimoni bo mu kirere. Ariko Satani icyamushimisha ni uko twizera ko ari cyo bivuga, maze tugata igihe cyacu tuvuza induru dusakuza ngo turakubita hasi abadayimoni bakomeye bo mu bicu.

Mu nkuru ya Matayo ku kigeragezo cya gatatu cya Yesu dusoma ngo,

Umwanzi arongera amujyana mu mpinga y’umusozi muremure cyane, amwereka ubwami bwose bwo mu isi n’ubwiza bwabwo aramubwira ati, “Biriya byose ndabiguha nupfukama ukandamya.” Yesu aramubwira ati, “Genda Satani, kuko handitswe ngo, ‘Uramye Uwiteka Imana yawe, abe ari yo ukorera yonyine.'” (Mat. 4:8-10).

Iki cyari ikigeragezo cy’ubutegetsi. Iyo Yesu aza kwemera akaramya Satani, Satani na we agakomeza isezerano yamuhaye, Yesu yari kuba igisonga cyungirije cya Satani mu bwami bw’umwijima. Yari gutwara abantu bose badakijijwe hamwe n’abadayimoni bose, akagira ubutware ku isi yose nk’uko Satani yigeze kubugira. Dushobora kwibaza ukuntu byari kuba bibi cyane iyo Yesu aza gutsindwa n’icyo gishuko.

Urabona na none ko Yesu yarwanyije icyo gitekerezo cya Satani akoresheje Ijambo ry’Imana ryanditse. Kuri buri kigeragezo cyose uko ari bitatu, Yesu yagiye anesha avuga ati, “Haranditswe ngo.” Natwe niba tudashaka gushukwa ngo tugwe mu mitego ya Satani, tugomba kumenya Ijambo ry’Imana kandi tukaryizera. Ibyo ni byo ntambara y’umwuka.

Aho Urugamba Rubera

(The Battle Ground)

Ahanini, imbaraga za Satani n’abadayimoni be zishingiye ku kubiba ibitekerezo mu mitima n’ibitekerezo by’abantu (ariko ibyo na byo bifite aho Imana itabyemerera kurenga; reba 1 Kor. 10:13). Hamwe n’ibyo, reba ibi byanditswe bikurikira:

Petero aramubaza ati, “Ananiya, ni iki gitumye Satani yuzuza umutima wawe kubeshya Umwuka Wera, ukisigariza igice cy’ibiguzi by’isambu?” (Ibyak 5:3).

Bakirya ibyokurya bya nijoro, Satani yari yamazew koshya umutima wa Yuda Isikaryota mwene Simoni ngo amugambanire… (Yohana 13:2).

Ariko Umwuka avuga yeruye ati mu bihe bizaza bamwe bazagwa bave mu byizerwa, bite ku myuka iyobya n’inyigisho z’abadayimoni… (1 Tim. 4:1).

Ariko ndatinya yuko nk’uko ya nzoka yohesheje Eva uburyarya bwayo, ko ari na ko intekerezo zanyu zayobywa mukareka gutungana no kubonera bya Kristo (2 Kor. 11:3).

Ntimukimane keretse ahari musezeranye igihe, kugira ngo mubone uburyo bwo gusenga, kandi mwongere guhura Satani atabagerageresha iruba ry’imibiri yanyu (1 Kor. 7:5).

Ni cyo cyatumye mbatumaho mbonye ko ntakibashije kwiyumanganya, kugira ngo menye ibyo kwizera kwanyu yuko wenda umushukanyi yaba yarabashutse, natwe tukaba twararuhiye ubusa (1 Tes. 3:5).

…ari bo batizera, abo imana y’iki gihe yahumiye imitima, kugira ngo umucyo w’ubutumwa bw’ubwiza bwa Kristo, ari we shusho y’Imana utabatambikira (2 Kor. 4:4).

Cya kiyoka kinini kiracibwa, ari cyo ya nzoka ya kera yitwa Umwanzi na Satani, ari cyo kiyobya abari mu isi bose. Nuko kijugunywa mu isi, abamarayika bacyo bajugunyanwa na cyo (Ibyah. 12:9).

Mukomoka kuri so Satani, kandi ibyo so ararikira ni byo namwe mushaka gukora. Uwo yahereye kera kose ari umwicanyi, kandi ntiyahagaze mu by’ukuri kuko ukuri kutari muri we. Navuga ibinyoma, aravuga ibye ubwe kuko ari umunyabinyoma, kandi ni se w’ibinyoma (Yohana 8:44).

Ibi byanditswe hamwe n’ibindi byinshi birerekana neza ko mbere na mbere aho urugamba rw’intambara y’umwuka Bibiliya ivuga ruremera ari mu mitima n’ibitekerezo byacu. Satani atera akoresheje ibitekerezo–inama mbi, ibitekerezo bigoramye, imitekerereze ipfuye, ibishuko, ibinyoma bitandukanye, n’ibindi n’ibindi. Uburyo bwacu bwo kwirwanaho ni ukumenya, kwizera no gukurikiza Ijambo ry’Imana.

Ni iby’ingenzi cyane gusobanukirwa ko buri gitekerezo kikuje mu mutwe atari ngombwa ko kiba giturutse kuri wowe ubwawe buri gihe. Satani afite abavugizi benshi bamufasha kubiba ibitekerezo bibi mu mitima y’abantu. Akorera mu binyamakuru, mu bitabo, muri televiziyo, mu magazeti, muri radiyo, mu nshuti zacu no mu baturanyi, ndetse no mu bavugabutumwa. Ndetse n’intumwa Petero yigeze gukoreshwa atabizi, aba umuvugizi wa Satani abwira Yesu ko atari ubushake bw’Imana ko apfa (reba Mat. 16:23).

Ariko na none Satani n’abadayimoni bakorera mu bitekerezo by’abantu mu buryo butaziguye, nta muntu barinze kugira umuvugizi wabo, kandi abakristo bose hari igihe byanze bikunze basanga ibyo bitero byabagezeho. Icyo ni cyo gihe urugamba ruba rutangiye.

Ndibuka mwene Data w’umukristokazi wigeze kuza kunyaturira ikibazo yari afite. Yarambwiye ngo buri gihe cyose uko agiye gusenga, ibitekerezo bituka Imana n’ibigambo by’indahiro bimuzamo. Yari umwe mu bagore beza cyane bo mu itorero ryanjye, w’ingeso nziza, utagereranywa, witanga cyane, ariko yari afite icyo kibazo cy’ibitekerezo bibi.

Namusobanuriye ko ibyo bitekerezo bidaturuka muri we ubwe, ahubwo ko ari ibitero bya Satani, wageragezaga kumwangiriza ubuzima bwe bwo gusenga. Yahise ambwira ko yarekeye aho gusenga buri munsi kuko yagiraga ubwoba ko bya bitekerezo bibi biri bwongere kuza. Satani yari yarageze ku ntego ye.

Nuko ndamubwira ngo yongere atangire ibihe byo gusenga, ibyo bitekerezo bibi byo gutuka Imana nibyongera kumutera agomba kubirwanya akoresheje ukuri kw’Ijambo ry’Imana. Igitekerezo kiramutse kimujemo kivuga ngo, “Yesu ni ——-gusa, agomba kuvuga ati, “Oya, Yesu yahoze ari Umwana w’Imana uhereye mbere na n’ubu ni ko ari.” Igitekerezo kimujemo niba ari icyo kurahira, agomba kugisimbuza igitekerezo cyo guhimbaza Yesu, bityo bityo.

Kandi namubwiye ko ku bwo gukomeza gutinya ko ari bugire ibitekerezo bibi, ahubwo mu byukuri ko ari uburyo bwo kubikingurira, kuko ubwoba busa nk’aho ari ukwizera gucuramye–kwizera Satani. Iyo ugerageza kudatekereza ku kintu, byanze bikunze ugitekerezaho mu buryo bwo kudashaka kugitekerezaho.

Urugero nkubwiye nti, “Reka gutekereza ku kiganza cyawe cy’iburyo,” ako kanya urahera ko utekereza ku kiganza cyawe cy’iburyo mu rwego rwo gushaka kunyumvira. Uko urushaho kubigerageza, ni ko birushaho kuba bibi. Uburyo bwonyine buhari bwo kudatekereza ku kiganza cyawe cy’iburyo ni uguhitamo gutekereza ku kindi kintu, urugero, nk’inkweto zawe. Igihe ibitekerezo bigiye ku nkweto, ntuba ugitekereza ku kiganza.

Nakomeje uwo mwene Data mukundwa w’umugore mubwira ngo “ntatinye,” nk’uko Bibiliya ibidutegeka. Kandi igihe cyose yumvise ko hari igitekerezo kimujemo gihabanye n’Ijambo ry’Imana, agomba guhita agisimbuza ikindi cyemeranya n’Ijambo ry’Imana.

Nejejwe no kuvuga ko yumviye inama yanjye, kandi nubwo yakomeje guterwa mu bihe bye byo gusenga, ariko yaje kunesha rwose icyo kibazo. Yatsinze intambara y’umwuka yemewe na Bibiliya.

Kandi ikindi cyanshimishije naje kuvumbura, bitewe n’ubushakashatsi nakoze mu matorero atandukanye, ni uko icyo kibazo cy’uwo mushiki wacu ari rusange cyane. Ubusanzwe ku bakristo nakozeho ubushakashatsi, abarenga kimwe cya kabiri bagiye rimwe na rimwe bahura n’ikibazo cyo kugira ibitekerezo bibi byo gutuka Imana mu gihe cyabo cyo gusenga. Satani ntajya ahindura cyane imikorere ye.

“Ujye witondera ibyo wumva”

(“Take Care What You Listen To”)

Ntidushobora kubuza Satani n’abadayimoni gutera ibitekerezo byacu, ariko ntitugomba kwemera ko ibitekerezo byabo bihinduka ibyacu. NI ukuvuga ngo, ntitugomba gutinda ku bitekerezo by’abadayimoni cyangwa ku magambo batwongorera, ngo tubigire ibyacu. Nk’uko bivugwa, “Ntushobora kubuza inyoni kuguruka hejuru yawe, ariko ntushobora kuzireka ngo zarike ibyari byazo mu musatsi wawe.”

Ikindi kandi ntitugomba kureka ngo ibitekerezo byacu bitegekwe n’ibintu bya gipagani dushobora kugiraho imbaraga. Iyo twicaye imbere ya televiziyo isaha yose, cyangwa dusoma ikinyamakuru, tuba dukingura umuryango wo gutwarwa n’ibitekerezo bishobora kuba ari ibya Satani. Yesu akimara kubwira abantu umugani w’umubibyi, avuga ku butaka butandukanye, yarihanangirije ati, “Nimuzirikane ibyo mwumva” (Mariko 4:24). Yesu yari azi uburyo gutega amatwi ibinyoma byangiza cyane, kureka Satani akabiba “imbuto” ze mu mitima n’ibitekerezo byacu. Izo mbuto zishobora gukura zigahinduka “amahwa” maze akaniga Ijambo ry’Imana mu bugingo bwacu (reba Mariko 4:7, 18-19).

Petero avuga ku ntambara y’umwuka

(Peter on Spiritual Warfare)

Intumwa Petero yasobanukiwe neza intambara y’umwuka mu buryo bwa Bibiliya. Nta na rimwe mu nzandiko ze yigeze abwira abakristo gukubita hasi abadayimoni n’imbaraga zo mu kirere hejuru y’imijyi. Ahubwo yabahamagariye kurwanya ibitero bya Satani ku bugingo bwabo ubwabo, kandi ababwira neza uko bagomba kurwana:

Mwirinde ibisindisha mube maso, kuko umurezi wanyu Satani azerera nk’intare yivuga ashaka uwo aconshomera. Mumurwanye mushikamye kandi mufite kwizera gukomeye, muzi yuko bene Data bari mu isi muhuje imibabaro (1 Pet. 5:8-9).

Urabona ko ubwa mbere Petero yerekanaga ko twebwe icyo dukora ari ukwirwanaho, atari ukugaba ibitero. Satani ni we uzerera hirya no hino ntabwo ari twebwe. Aradushakisha, ntabwo ari twe tumushakisha. Umurimo wacu si ugutera ahubwo ni uguhagarara tukirwanaho.

Icya kabiri, urabona ko Satani, nk’intare, ashaka uwo aconshomera. Mbese ashobora guconshomera abakristo mu buhe buryo? Mbese Petero yashakaga kuvuga ko Satani yarya koko imibiri y’abakristo nk’intare? Oya birumvikana ko atari byo. Uburyo bwonyine buhari Satani ashobora guconshomera umukristo ni ukumuyobya agatuma yizera ikinyoma kirimbura ubugingo bwe.

Icya gatatu, urabona ko Petero atubwira kurwanya Satani dukoresheje kwizera kwacu. Kurwana kwacu si uk’umubiri, kandi ntidushobora kurwanya Satani dutera ibipfunsi mu muyaga. Adutera akoresheje ibinyoma, tukamurwanya mu guhagarara dushikamye mu kwizera Ijambo ry’Imana. Na none, urwo ni rwo rugamba rw’umwuka Bibiliya ivuga.

Abakristo Petero yandikiraga barimo banyura mu mibabaro ikomeye yo gutotezwa, bityo rero bageragezwaga no kuba bata kwizera kwabo bakava kuri Kristo. Kenshi na kenshi iyo turi mu bihe by’amakuba ni ho Satani adutera atubibamo ibinyoma no gushidikanya. Icyo ni cyo gihe cyo guhagarara ushikamye mu kwizera kwawe. Uwo ni wo “munsi mubi” Pawulo yanditse avuga ko ukwiriye “kwambara intwaro zose z’Imana, kugira ngo ubashe guhagarara udatsinzwe n’uburiganya bwa Satani (Efe. 6:11).

Yakobo avuga ku ntambara y’umwuka

(James on Spiritual Warfare)

Intumwa Yakobo na we hari icyo yavuze mu rwandiko rwe ku ntambara y’umwuka. Mbese yabwiye abakristo ko gusenga kwabo ari byo bituma abamarayika b’Imana ari bo batsinda mu rugamba barwana n’abadayimoni? Oya. Yababwiye se gukubita hasi imyuka mibi y’irari n’ubusinzi yo mu birere by’imijyi? Oya. Yababwiye se gukora ubushakashatsi bakamenya amateka yaranze imijyi yabo kugira ngo bamenye neza ubwoko bw’abadayimoni bahabaye kuva mu ntangiriro? Oya.

Yakobo yizeraga intambara y’umwuka Bibiliya yemera, ni cyo gituma yanditse ati:

Nuko rero mugandukire Imana ariko murwanye Satani, na we azabahunga (Yakobo 4:7).

Na none, urabona urabona ko abakristo bashinga ibirindiro bakirwanaho–icyo dukora ni ukurwanya umwanzi, ntabwo ari ukumutera. Nitubigenza dutyo, Yakobo yadusezeraniye ko Satani azahunga. Nta mpamvu yabona yo kuguma iruhande rw’umukristo udashobora kwemera ibinyoma bye, ngo akurikize inama ze, cyangwa ngo atsindwe n’ibigeragezo bye.

Urabona na none ko mbere na mbere Yakobo adutegeka kugandukira Imana. Tugandukira Imana mu kugandukira Ijambo ryayo. Kurwanya Satani kwacu bigira imbaraga bitewe n’uburyo twumviye Ijambo ry’Imana.

Yohana avuga ku ntambara y’umwuka

(John on Spiritual Warfare)

Intumwa Yohana na we yanditse ku by’intambara y’umwuka mu rwandiko rwe rwa mbere. Mbese yatubwiye kujya tuzamuka tukajya mu mpinga z’imisozi kugira ngo dukubite hasi ibihome bya Satani? Oya. Mbese yatubwiye uburyo bwo kwirukana dayimoni w’umujinya mu bakristo bajya barakara rimwe na rimwe? Oya.

Ahubwo Yohana, kimwe na Petero na Yakobo, yizeraga gusa intambara y’umwuka mu buryo bwa Bibiliya, kandi n’inama atanga ni imwe n’iyabo:

Bakundwa, ntimwizere imyuka yose ahubwo mugerageze imyuka ko yavuye ku Mana, kuko abahanuzi b’ibinyoma benshi badutse bakaza mu isi. Iki abe ari cyo kibamenyesha Umwuka w’Imana: umwuka wose uvuga ko Yesu Kristo yaje afite umubiri ni wo wavuye ku Mana, ariko umwuka wose utavuga Yesu utyo ntiwavuye ku Mana, ahubwo ni umwuka wa Antikristo, uwo mwumvise ko uzaza kandi none umaze kugera mu isi. Bana bato, muri ab’Imana kandi ba bandi mwarabanesheje, kuko uri muri mwe aruta uri mu b’isi. Abo ni ab’isi; ni cyo gituma bavuga iby’isi ab’isi bakabumvira. Ariko twebweho turi ab’Imana kandi uzi Imana aratwumvira, naho utari uw’Imana ntatwumvira. Icyo ni cyo kitumenyesha umwuka w’ukuri n’umwuka uyobya uwo ari wo (1 Yohana 4:1-6).

Urabona ko aya magambo ya Yohana yose azenguruka ku binyoma bya Satani n’ukuri kw’Imana. Tugomba kugerageza imyuka tukareba niba ituruka ku Mana, kandi igipimo dukoresha nta kindi ni ukuri. Imyuka y’abadayimoni ntiyemera ko Yesu Kristo yaje mu mubiri. Ni iminyabinyoma.

Yohana kandi atubwira ko twanesheje imyuka mibi. Ni ukuvuga ngo twebwe nk’abaturage bo mu bwami bw’umucyo, ntitukiri munsi y’ubutware bwabo. Ukomeye cyane, Yesu, aba muri twe. Abantu bafite Yesu akaba atuye muri bo ntibagomba gutinya abadayimoni.

Yohana kandi yavuze ko ab’isi bumvira abadayimoni, icyo kikerekana ko abo badayimoni bavuga. Tuzi neza ko batavuga mu ijwi ryumvikana, ahubwo babiba ibinyoma mu bitekerezo by’abantu.

Twebwe nk’abayoboke ba Kristo ntitugomba kumvira ibinyoma by’abadayimoni, kandi Yohana avuga ko abazi Imana batwumvira, kuko dufite ukuri; dufite Ijambo ry’Imana.

Na none kandi, urabona ko uburyo Satani akoresha ari ukwemeza abantu kwizera ibinyoma bye. Mu gihe tuzi ukuri kandi tukakwizera Satani ntashobora kutunesha. Ibyo ni byo bivuze intambara y’umwuka Bibiliya yemera.

Kwizera ni rwo Rufunguzo

(Faith is the Key)

Kumenya Ijambo ry’Imana byonyine ntibihagije kugira ngo uneshe urugamba rw’umwuka. Ibanga rishingiye mu kwizera koko icyo Imana yavuze. Iri ni ryo banga haba mu kurwanya Satani haba no mu kwirukana abadayimoni. Urugero, turebe na none urugero twarebye mbere, igihe Yesu yahaga abigishwa be cumi na babiri “ubutware bwo kwirukana abadayimoni” (Mat. 10:1). Hacamo ibice birindwi, tukababona bananiwe kwirukana dayimoni mu mwana wari urwaye igicuri.[8] Yesu abonye ukuntu byabananiye byaramubabaje ati:

“Yemwe bantu b’iki gihe biyobagiza batizera, nzageza he kubana namwe? Nzabihanganira kugeza ryari?” (Mat 17:17).

Ni ukutizera kwabo kwababaje Yesu. Ikindi kandi, igihe abigishwa bamubazaga impamvu batashoboye kwirukana uwo mudayimoni, Yesu yarabasubije ati, “Ni ukwizera kwanyu guke” (Mat. 17:20). Bityo tubona ko ubutware bwabo bwo kwirukana abadayimoni butashoboraga gukora butagendanye no kwizera kwabo.

Imbaraga tugira mu kwirukana abadayimoni no kurwanya Satani zishingira ku buryo twizera Ijambo ry’Imana. Iyo twizera koko ibyo Imana yavuze, imvugo n’ingiro byacu bisa na byo. Imbwa yiruka ku muntu uyihunze, ni ko bimeze no kuri Satani. Iyo wirutse Satani akwirukaho. Nyamara iyo uhagaze ugashikama mu kwizera, Satani araguhunga (reba Yak. 4:7).

Kubura kwizera kw’intumwa byashoboraga kugaragarira umuntu wese ubireba, urebye ukuntu bageragezaga gukiza uwo mwana dayimoni ariko bakananirwa. Niba uwo mudayimoni yarakoreye imbere y’abigishwa nk’ibyo yakoreye imbere ya Yesu, “atigisa uwo mwana” (Luka 9:42) kandi amuzanisha urufuro mu kanwa (Mariko 9:20), birashoboka ko kwizera kw’abigishwa kwahindutse ubwoba. Birashoboka ko bahahamuwe n’ibyo babonye.

Nyamara umuntu ufite kwizera ntagendera ku byo areba ahubwo agendera ku byo Imana yavuze. “Tuyoborwa no kwizera ntituyoborwa n’ibyo tureba” (2 Kor. 5:7). Imana ntibasha kubeshya (reba Tito 1:2), nubwo kandi ibyo tubona byaba bisa n’ibihabanye n’ibyo Imana yavuze, tugomba gukomeza gushikama mu kwizera.

Urabona ko Yesu yakijije wa mwana mu kanya gato nko guhumbya. Yabikoze mu kwizera. Ntabwo yataye umwanya abanza gutinda mu mihango miremire ya “delivuranse.” Abantu bizera ubutware bahawe n’Imana ntibakenera amasaha menshi yo kwirukana umudayimoni.

Byongeye kandi ntaho tubona Yesu yigeze asakuza avuza induru yirukana dayimoni. Abafite kwizera ntibarinda gusakuza. Nta nubwo Yesu yakomezaga gusubiramo kenshi ategeka dayimoni gusohoka. Kuvuga rimwe gusa byabaga bihagije. Kongera gusubiramo itegeko ubwa kabiri byajyaga kuba ari ukugaragaza gushidikanya.

Mu Ncamake

(In Summary)

Umukozi w’Imana uhindura abantu, intambara y’umwuka nk’uko Bibiliya iyivuga, ayigishiriza ku bikorwa bye n’amagambo ye, kugira ngo abigishwa be babashe guhagarara badatsinzwe n’uburiganya bwa Satani kandi bagendera mu byo Kristo yategetse. Ntiyigisha abigishwa be gukurikira “imiyaga y’inyigisho” z’inzaduka zivuga uburyo butari ubwa Bibiliya bw’intambara y’umwuka, kuko azi neza ko abakoresha bene ubwo buryo baba barahushije, ahubwo mu byukuri baba barayobejwe na Satani, ari we bavugana ishema ko barwanya.

 


[1] Ibi bivugwaho mu buryo bunonosoye cyane kurushaho mu gitabo cyanjye cyitwa God’s Tests(“Ibigeragezo by’Imana”), kiboneka mu cyongereza ku rubuga rwacu, www.shepherdserve.org

[2] Iri tegeko aho ridakurikizwa gusa ni igihe umuntu aba yarabaye indiri y’abadayimoni cyane ku buryo atakibasha no kugaragaza ko akeneye kubohorwa. Icyo gihe impano z’Umwuka ni ngombwa kugira ngo uwo muntu abaturwe, kandi impano z’Umwuka zikora uko Umwuka ashaka.

[3] N’uburyo Pawulo avuga abatizera mu gitabo cy’Abaroma 1:18-32 na byo bishyigikira icyo gitekerezo.

[4] Ni byo koko, mu bice bimwe by’isi, usanga hari abantu bake cyangwa benshi ba bumwe muri ubwo bwami bwombi kurusha abo mu bundi.

[5] Ba bandi bavuga ngo “iyo ukijijwe , uba ukijijwe iteka ryose” sinshidikanya ko badashobora kwemeranya na byo. Ndabasaba ngo basome Rom. 11:22; 1 Kor. 15:1-2; Fili. 3:18-19; Kolo. 1:21-23 na Heb. 3:12-14, kandi bitonde cyane basome neza ahantu hose basanga ijambo “niba.”

[6] “Umwuka w’ishyari” uvugwa mu Kubara 5:14-30 n’ “umwuka w’ubwibone” mu gitabo cy’Imigani 16:18 ni ingero nziza z’uburyo ijambo umwuka rikoreshwa bashaka kuvuga ingeso runaka yiganje ahantu, aho kuvuga mu byukuri ubwoko bwa dayimoni. Mu Kubara 14:24 dusoma ko Kalebu we yari afite “undi mutima,” kandi biragaragara ko bishaa kuvuga imyifatire myiza ya Kalebu.

[7]Ibi ntibishatse kuvuga ko abana badahura n’ibibazo kubera ibyaha by’ababyeyi babo, kuko akenshi bibabaho. Ariko iyo bahuye n’akaga ntabwo bivuze ko ari Imana irimo ibahanira ibyaha by’ababyeyi babo, ahubwo bivuga ko abantu ari babi cyane ku buryo bashobora no gukora ibyaha bazi neza ko bizagira ingaruka ku bana babo. Kandi biragaragara neza muri Bibiliya ko Imana mu mbabazi zayo ishobora kureka guhana umuntu ikazahana abazamukomokaho bakwiye guhanwa nka we cyangwa banamurushije kuba abo guhanwa. Na none kandi muri ubwo buryo Imana mu mbabazi zayo ishobora kureka guhana abantu b’urungano runaka bakiranirwa ikazahana ab’urundi rungano ruzakurikiraho ruzaba rumeze nk’urwo cyangwa rururushije kuba rubi (reba Yer. 16:11-12). Ibyo bitandukanye cyane no guhōra abana gukiranirwa kwa ba se.

[8] Tugomba kwitonda cyane tutazibwira ko igihe cyose umuntu arwaye igicuri ari abadayimoni aba afite.

فصل سی و یکم (Chapter Thirty-One)

تصورات امروزی دربارۀ جدال روحی، بخش دوم (Modern Myths About spiritual Warfare, Part Two)

 

این فصل را با بررسی تصورات وتعلیم های نادرست دربارۀ شیطان و جدال روحانی ادامه می دهیم. در پایان آنچه را کتاب مقدس دربارۀ جدال معنوی می گوید و هر مومنی باید به آن عمل کند، بررسی می کنیم.

تصور شمارۀ 5: «ما می توانیم از طریق جدال روحانی قلعه های شیطانی را در فضا ویران کنیم

Myth #5: “We can pull down demonic strongholds in the atmosphere through spiritual warfare.” j

بر طبق کتاب مقدس شکی نیست که شیطان بر گروهی از ارواح پلید حکومت می کند که رتبه های متفاوتی دارند، در جو زمین زندگی و او را در ادارۀ قلمرو ظلمت کمک می کنند. اینکه این ارواح شیطانی منطقه ای هستند و بر نواحی جغرافیاییِ مختلف حکومت می کنند، مساله ای است که در انجیل هم وجود دارد (دانيال 13:10 و 20-21، مرقس 9:5-10 را ببینید). اینکه مسیحیان می توانند دیوها را از مردم بیرون کنند و باید در برابر شیطان مقاومت کنند هم برخاسته از کتاب مقدس است (مرقس 17:16، یعقوب 7:4، اول پطرس 8:5-9 را ببینید). اما آیا مسیحیان می توانند ارواح شیطانی را از شهرها بیرون کنند؟ پاسخ این است که، نه! نمی توانند و تلاش برای چنین کاری اتلاف وقت است.

اینکه می توانیم ارواح شیطانی را از درون مردم بیرون کنیم دلیل نمی شود که بتوانیم آنها را از شهرها هم بیرون کنیم. در اناجیل و در اعمال رسولان مثال های زیادی از بیرون کردن شیاطین از درون مردم وجود دارد اما آیا تا به حال نمونه ای در انجیل دیده اید که کسی بتواند ارواح شیطانی را از شهر یا منطقه ای بیرون کند؟ خیر! زیرا چنین چیزی در انجیل وجود ندارد. آیا می توانید تصور کنید که در رساله ها تعلیم ای باشد مبنی بر اینکه افراد مسئولند که ارواح شیطانی را از فضا بیرون کنند؟ خیر! زیرا چنین موردی وجود ندارد. به همین دلیل هیچ پایۀ انجیلی وجود ندارد که باعث شود ما باور کنیم که می توانیم «جدال روحانی» علیه ارواح شیطانی در جَو برپا کنیم.

اعمال معنا به مَثَل ها (Pushing parables Too Far)

اعمال معانی و مفاهیم (بیش از آنچه منظور خداوند است) به متن هایی از انجیل که دارای زبان استعاری هستند، اشتباهی است که مسیحیان هنگام خواندن کتاب مقدس مرتکب می شوند. نمونه ای از تعبیر نادرست متن هایی که زبان استعاری دارند، تفسیری است که بسیاری دربارۀ سخنان پولس در زمینۀ «ویران کردن سنگرها» دارند:

مسلمأ ما در این دنیا بسر می بریم، اما جنگی که می کنیم دنیوی و جسمانی نیست. اسلحۀ جنگ ما سلاحهای معمولی نیستند، بلکه از طرف خدا قدرت دارند دژها را منهدم سازند. ما هر نوع سفسطه و هر مانعی که در مقابل معرفت خدا قرار بگیرد از بین می بریم و تمام افکار و خیالات را تحت فرمان مسیح در می آوریم. وقتی اطاعت شما نسبت به ما کامل شود آن وقت کسانی را که نافرمانی می کنند مجازات خواهیم کرد (دوم قرنتیان 3:10-6).

نسخۀ کینگ جیمز، به جای «خیالات‌ را به‌ زیر می افکنیم‌»، می گوید «سنگرها را ویران می کنیم». از این عبارت استعاری، عملاً الهیاتی کامل ایجاد شده است تا از نظریۀ «جدال روحانی» برای «ویران کردن سنگرهایی» که حاوی ارواح شیطانی هستند، دفاع شود. اما چنانکه نسخۀ استاندارد آمریکایی می گوید، پولس در اینجا از ارواح شیطانی که در جو هستند صحبت نمی کند بلکه منظورش عقاید نادرست و محکمی است که در ذهن مردم وجود دارد. خیالات، چیزی است که پولس می خواست از بین ببرد نه ارواح شیطانی که در درجات بالا قرار دارند.

این مساله زمانی که فحوای کلام را در نظر می گیریم، روشن تر می شود. پولس گفت، «هر مانعی که در مقابل معرفت خدا قرار بگیرد از بین می بریم و تمام افکار و خیالات را تحت فرمان مسیح در می آوریم» (همراه با تاکید). جدالی که پولس به طور نمادین از آن می نویسد، جنگ علیه افکار و ایده هایی است که بر ضد معرفت خداوند هستند.

پولس با استفاده از استعاره های نظامی، توضیح می دهد که ما در جنگیم، جنگ با افکار مردمی که دروغ های شیطان را باور کرده اند. اولین اسلحۀ ما در این جنگ حقیقت است، و به همین دلیل است که به ما فرمان داده شده است که به سراسر جهان برویم و انجیل را موعظه کنیم، و به دشمنان با پیغامی که اُسرا را آزاد می سازد حمله کنیم. سنگرهایی که قرار است ویران شوند، با خشت هایی از جنس دروغ که با ملاتِ فریب به هم چسبیده اند، ساخته شده اند.

زِره کامل خداوند (The Whole Armor of God)

متن دیگری که از نوشته های پولس است و معمولا اشتباه برداست می شود در افسسیان 10:6-17 یافت می شود، جایی که او دربارۀ مسئولیت ما برای پوشیدن زره کامل خداوند می نویسد. اگرچه این متن دربارۀ جدال مسیحیان با شیطان و ارواح شیطانی است، اما هیچ اشاره ای به بیرون کرده شیاطین از شهرها نشده است. زمانی که متن را با دقت بیشتری مطالعه می کنیم، مشخص می شود که منظور اصلی پولس وظیفۀ هر فرد برای مقاومت در برابر نقشه های شیطان در زندگی شخصی اش با استفاده از حقیقت سخن خداوند است.

همانطوری که این متن خاص را می خوانیم، باید متوجه زبان استعاری آن نیز بشویم. واضح است که پولس از یک زره واقعی که مسیحیان باید به تن کنند، صحبت نمی کرد. بلکه زرهی که او می گوید نمادین است. تکه های زره حقایق معنوی مختلفی را نشان می دهد که مسیحیان باید برای مقاومت در برابر شیطان و ارواح شیطانی به کار ببرند. با دانستن کلام خداوند، باور آن و عمل بر طبق آن، مسیحیان زره خداوند را می پوشند.

بیایید این بخش از افسسیان را آیه به آیه بررسی کنیم و در عین حال از خود بپرسیم، پولس در واقع چه چیزی را می خواست به ما انتقال دهد؟

منشاءِ قدرت روحانی ما (The Source of Our Spiritual Strength)

ابتدا به ما گفته می شود که، «در رابطه خود با خداوند از قدرت عظیم او نیرو بگیرید» (افسسیان 10:6)و این آیه بر این حقیقت تاکید دارد که ما قدرتمان را نه از خود بلکه باید از خداوند دریافت کنیم. این موضوع در آیۀ بعدی روشن تر می شود، «زره کاملی را که خدا برای شما تهیه کرده است به تن کنید» (افسسیان 11:6). این زره خداوند است نه زره ما! پولس نمی گوید که خداوند خود زره را می پوشد بلکه می گوید که ما زرهی را که خداوند برایمان تهیه کرده است نیاز داریم.

چرا به این زره احتیاج داریم؟ پاسخ این است، «تا بتوانید در مقابل نیرنگ های ابلیس ایستادگی نمائید» (افسسیان 11:6ّب). این زره بیشتر برای کاربردِ دفاعی است تا هجومی. اینگونه نیست که ما بتوانیم برویم بیرون و ارواح شیطانی را از شهر بیرون کنیم؛ بلکه توسط آن می توانیم محکم و قاطع در برابر نقشه های شیطانی مقاومت کنیم.

می دانیم که شیطان نقشه هایی برای حمله به ما دارد و تنها در صورتی که زره خداوند را بپوشیم، آسیب نمی بینیم. توجه کنید که پوشیدن زره بر عهدۀ ما است نه خداوند.

بیایید ادامه دهیم:

زیرا جنگ ما با انسان نیست، بلکه ما علیه فرمانروایان و اولیاء امور و نیروهای حاکم بر این جهان تاریک و نیروهای شیطانی در آسمان در جنگ هستیم (افسسیان 12:6).

در این آیه بسیار روشن می شود که پولس از جنگ فیزیکی صحبت نمی کند بلکه منظور او جدالی روحانی است. ما علیه نقشه های ارواح شیطانی با رتبه های متفاوت که پولس نام برد، می جنگیم. بیشتر خوانندگان تصور می کنند که این رتبه بندی از پایین به بالا ست، «حاکمان» در پایین ترین رتبه و «نیروهای روحانی شرارت در آسمانها» بالاترین رتبه است.

چطور می توانیم در برابر موجودات روحانی بجنگیم؟ این سوال را می توان با سوال دیگری پاسخ داد: موجودات روحانی چطور می توانند به ما حمله کنند؟ ابتدا با وسوسه ها، افکار، پیشنهادها، و ایده هایی که بر خلاف کلام خداوند هستند و خواهند بود. بنابراین ما می توانیم با دانستن کلام خداوند، باور به آن و عمل به آن دفاع کنیم.

شما باید زره کاملی را که خدا مهیا کرده است بپوشید تا در آن روز شریر در برابر حمله های دشمن تاب مقاومت داشته باشید و تا پایان جنگ هم پایدار بمانید (افسسیان 13:6).

بار دیگر توجه کنید که هدف پولس مجهز کردن ما برای مقاومت در برابر حملات شیطان است نه اینکه به شیطان حمله کنیم و ارواح شیطانی را از جو بیرون کنیم. پولس در این متن 3 بار به ما می گوید، پایدار بمانید. ما در موقعیت دفاع قرار داریم نه حمله!

حقیقتاولین دفاع ما (Truth- Our Primary Defense)

پس پایداری کنید و کمر بند حقیقت را به کمر ببندید (افسسیان 14:6 الف).

در اینجا آنچه زره را در جای خود نگه می دارد، ذکر شده است حقیقت. حقیقت چیست؟ مسیح به پدر خود گفت، «کلام‌ تو راستی‌ است‌» (یوحنا 17:17). ما نمی توانیم با موفقیت در برابر شیطان مقاومت کنیم، مگر اینکه حقیقتی را که به وسیلۀ آن با دروغ می توانیم مقابله کنیم، بدانیم. مسیح به زیبایی این مساله را زمانی که در بیابان تحت وسوسه های شیطان بود، نشان داد، زمانی که به هر وسوسۀ شیطان با جملۀ «مکتوب است» پاسخ می داد.

پولس ادامه داد:

و جوشن نیکی را به تن کنید (افسسیان 14:6 ب).

ما به عنوان افرادِ مسیحی باید با دو نوع دادگری آشنا باشیم. اول، به ما به عنوان هدیه دادگری مسیح داده شده است (دوم قرنتیان 21:5 را ببینید). دادگری او به آنهایی که به او (که گناهانشان را بر صلیب بر دوش کشید) ایمان آورده اند، داده شده است. این موقعیت دادگری همیشگی، ما را از حکومت شیطان نجات داده است.

دوم، ما باید طبق فرمان مسیح عادلانه زندگی کنیم و این همان چیزی است که در ذهن پولس دربارۀ زره بوده است. با فرمانبرداری از مسیح، ما دیگری فرصتی به شیطان نمی دهیم (افسسیان 26:4-27 را ببینید).

پاهایی استوار در کفشهای انجیل (Firm Footing in Gospel Shoes)

و نعلین آمادگی برای انتشار انجیل صلح و سلامتی را به پا کنید (افسسیان 15:6).

دانستن حقیقت انجیل و باور آن وعمل بر طبق آن به ما این امکان را می دهد که در مقابل حملات شیطان استوار باشیم. کفش هایی که سربازان رومی می پوشیدند، میله هایی در زیر داشت که در جنگ سبب تسلط آنها می شد. زمانی که خداوند ما مسیح است، ما هم وضعیتی استوار برای مقاومت در برابر دروغ های شیطان داریم.

علاوه بر اینها سپر ایمان را بردارید تا به وسیلۀ آن بتوانید تمام تیرهای آتشین شیطان را فرو نشانید (افسسیان 16:6).

در اینجا باز هم به تاکید پولس بر موقعیت دفاعی ما دقت کنید. او دربارۀ اینکه ما می توانیم شیاطین را از شهرها بیرون کنیم صحبت نمی کند. او می گوید که ما باید از ایمان خود به کلام خداوند برای مقابله در برابر دروغ های شیطان استفاده کنیم. زمانی که به آنچه خداوند گفته ایمان بیاوریم و بر طبق آن عمل کنیم، مثل این است که سپری داریم که در برابر دروغ های شیطان، که در اینجا به طور مجازی به عنوانِ «تمام تیرهای آتشین شیطان» آمده است، از ما مراقبت می کند.

شمشیر روحانی ما کلام خداوند (Our Spiritual Sword – God’s Word)

و کلاه خود نجات را بر سرگذارید و شمشیر روح القدس یعنی کلام خدا را بردارید (افسسیان 17:6).

رستگاری بنابر تعریف انجیل شامل رها شدن از بند شیطان می شود. خداوند «ما را از چنگ نیرومند ظلمت رهانید و به پادشاهی پسر عزیزش منتقل ساخته است» (کولسیان 13:1). دانستن این مسائل مانند داشتن کلاهی است بر سر که ذهن ما را از باور دروغ های شیطان، که هنوز تحت سلطه اش هستیم، مصون می دارد. نه شیطان که مسیح از این پس سرور ما است.

به علاوه، ما باید «شمشیر روح القدس» را برداریم که بر طبق توصیف پولس نماد از کلام خداوند است. چنانچه قبلا هم ذکر کردم، مسیح نمونۀ کامل مبارزۀ روحانی بود که با مهارت شمشیر روحانی خود را در دست داشت. در طول وسوسه های شیطان در بیابان او هر بار به شیطان با نقل قولِ کلام خداوند پاسخ می داد. بنابراین اگر قرار است شیطان را در مبارزه ای روحانی شکست دهیم، می بایست آنچه خداوند گفته است را بدانیم و باور کنیم ، مبادا که در دام دروغ و نیرنگ او گرفتار شویم.

همچنین توجه کنید که مسیح «شمشیر روح القدس» را به صورت دفاعی استفاده کرد. برخی دوست دارند که بگویند شمشیر سلاحی هجومی است. به این ترتیب با ارائۀ دلیلِ ضعیفی تلاش می کنند که نظریۀ خود را توجیه کنند: اینکه متن موجود در افسسیان 10:6-12، نشان دهندۀ مسئولیت ما برای «به زیر کشیدن سنگرهای» ارواح شیطانی به صورت تهاجمی در مکانهای روحانی است.

با خواندن استدلال خود پولس در رابطه با اینکه چرا مسیحیان باید زره خداوند را بپوشند (برای اینکه «در برابر نقشه های شیطانی پایدار بمانند»)، متوجه می شویم که منظور او استفادۀ دفاعی از زره است. به علاوه، اگرچه شمشیر ممکن است ساحی تهاجمی به نظر بیاید اما می تواند دفاعی هم باشد، چرا که در برابر ضربه های شمشیر رقیب، ما را حمایت و محافظت می کند.

به علاوه، باید دقت داشته باشیم که نباید استعاره را پیچ و تاب دهیم، به طوری که تلاش کنیم جنبه ای مختلف از زره را که واقعاً وجود ندارد، بیابیم! زمانی که از جنبۀ دفاعی و تهاجمی شمشیر بحث می کنیم، مَثَل را از حقیقت آن دور می کنیم و استعاره ای ساده را طوری تعریف و موشکافی می کنیم که در واقع مد نظر گوینده نبوده است.

اما آیا مسیح به ما یاد نداد که «مرد زورمند را ببندید»؟

(?”But Didn’t Jesus Instruct Us to “Bind the Strong Man)

سه بار در انجیل می بینیم که مسیح می گوید: «مرد زورمند را ببندید». اما در هیچ کدام از این موارد، او به پیروان خود نمی گوید که «بستن مرد زورمند» کاری بود که باید انجام دهند. بیایید آنچه مسیح دقیقاً گفت را بررسی کنیم و آنچه او گفت را با آیات قبل و بعدش بخوانیم:

پس عیسی از مردم خواست که جلو بیایند و برای آنها مثلهائی آورد و گفت: «شیطان چطور می‌تواند شیطان رابیرون کند؟ اگر در مملکتی تفرقه باشد آن مملکت نمی تواند دوام بیاورد و اگر در خانواده ای تفرقه بیافتد آن خانواده نمی تواند پایدار بماند. اگر شیطان نیز علیه شیطان قیام کند و در او تفرقه پیدا شود دیگر نمی تواند دوام بیاورد و سلطنتش به پایان خواهد رسید. همچنین هیچ کس نمی تواند به خانه مرد زور آوری وارد شود و اثاثه او را غارت کند مگر این که اول آن زورمند را ببندد و پس از آن خانه اش را غارت نماید. بدانید هر نوع گناه و کفری که انسان مرتکب شده باشد قابل آمرزش است اما هرکه به روح القدس کفر بگوید تا ابد آمرزیده نخواهد شد، نه در این دنیا و نه در دنیای آینده عیسی این مثل را آورد چون عده ای می گفتند: «او روح پلید دارد» (مرقس 23:3-30، همراه با تاکید).

توجه کنید که مسیح به یارانش آموزش نمی داد که مردهای زورمند را ببندند. بلکه او به انتقاد کاتبان اورشلیم با منطقی غیرقابل بحث و استعاره ای واضح و روشن، پاسخ می داد.

آنها او را متهم کردند به اینکه ارواح شریر را با استفاده از نیروی شیطانی بیرون می کند. او پاسخ داد که شیطان باید دیوانه باشد که علیه خودش عمل کند. هیچ کس نمی تواند از روی عقل و خرد دلیلی مخالف این استدلال بیاورد.

اگر او نیروی شیطانی را برای بیرون کردن ارواح شریر استفاده نکرد، پس نیروی چه کسی را برای این کار به کار برد؟ نیرویی که او از آن استفاده کرد، باید نیرویی بالاتر از نیروی شیطان بوده باشد. حتما نیروی خداوند بوده، نیروی روح القدس. بنابراین مسیح به طور استعاری از شیطان صحبت می کرد، و او را با مردی زورمند مقایسه می کرد که از مایملکش حفاظت می کند. تنها کسی می تواند مایملک او را بگیرد که از او قوی تر باشد یعنی خود او! و همین توضیح درستِ چگونگیِ بیرون کردن ارواح شریر توسط او است.

این متن که از مرد نیرومند صحبت می کند، و متن هایِ دیگر شبیه به آن در متی و لوقا، نمی تواند به عنوان توجیهی برای «اسیر کردن مرد زورمند» در شهرها به کار رود. به علاوه، زمانی که باقیِ عهد جدید را بررسی می کنیم، مثالی از کسی که در شهر «مردی زورمند» را گرفتار کرده باشد و یاتعلیمی برای انجام این کار نمی بینیم. بنابراین به راحتی می توانیم نتیجه بگیریم که بستن یا از بین بردن قدرتِ «روح شریر زورمند» در شهری یا ناحیه ای جغرافیایی، توسط مسیحیان در کتاب مقدس وجود ندارد.

«بستن بر روی زمین و در آسمانها» چطور؟

(?”What About “Binding on Earth and in Heaven)

تنها دو بار در انجیل این سخنان مسیح را پیدا می کنیم، «و آنچه‌ بر زمین‌ ببندی‌ در آسمان‌ بسته‌ گردد و آنچه‌ در زمین‌ گشایی‌ در آسمان‌ گشاده‌ شود». هر دو مورد در متی ثبت شده است. آیا مسیح می خواست به ما بیاموزد که ما می توانیم و باید بتوانیم ارواح شیطانی را در جو اسیر کنیم؟

اول، بیایید سخنان او را بررسی کنیم، بستن و گشادن. روشن است که مسیح از این کلمات به صورت مجازی استفاده می کند و در واقع منظور او این نبوده است که پیروانش چیزی را با استفاده از طناب و ریسمان ببندند و یا چیزی را که بدینگونه بسته شده است را از دست بدهند و یا آزاد کنند. پس منظور او چه بود؟

برای رسیدن به پاسخ باید بستن و گشادن را با توجه به آیات قبل و بعد بررسی کنیم. آیا او دربارۀ ارواح شیطانی صحبت می کرد؟ اگر اینطور است، می توانیم نتیجه بگیریم که منظور او از بستن، در واقع همان بستن ارواح شیطانی است.

بیایید اولین متنی را که مسیح در آن بستن و گشادن را استفاده می کند، بررسی کنیم:

ایشان‌ را گفت‌: «شما مرا که‌ می‌دانید؟» شمعون‌ پطرس‌در جواب‌ گفت‌ که‌ «تویی‌ مسیح‌، پسر خدای‌ زنده‌عیسی‌ در جواب‌ وی‌ گفت‌: «خوشابحال‌ تو ای‌ شمعون‌ بن‌ یونا! زیرا جسم‌ و خون‌ این‌ را بر تو کشف‌ نکرده‌، بلکه‌ پدر من‌ که‌ در آسمان‌ است‌. و من‌ نیز تو را می‌گویم‌ که‌ تویی‌ پطرس‌ و بر این‌ صخره‌ کلیسای‌ خود را بنا می‌کنم‌ و ابواب‌ جهنّم‌ بر آن‌ استیلا نخواهد یافت‌. و کلیدهای‌ ملکوت‌ آسمان‌ را به‌ تو می‌سپارم‌؛ و آنچه‌ بر زمین‌ ببندی‌ در آسمان‌ بسته‌ گردد و آنچه‌ در زمین‌ گشایی‌ در آسمان‌ گشاده‌ شود» (متی 15:16-19، همراه با تاکید).

بدون شک دلیل اینکه این متن به حالت های مختلف تفسیر شده است، این است که در آن حداقل 5 عبارت استعاری وجود دارد: 1) «جسم‌ و خون‌»، 2) «صخره»، 3) «ابواب‌ جهنّم»، 4)‌ «کلیدهای‌ ملکوت‌ آسمان‌»، 5) «بستن و گشودن». تمام این عبارات مجازی هستند و از چیز دیگری صحبت می کنند.

ابواب جهنم (Hades’ Gates)

صرف نظر از معنای معین استعاره ها، می بینیم که در این متن، مسیح حرفی از ارواح شیطانی نمی زند. تنها از «ابواب جهنم» صحبت می کند که نمادین است چرا که امکان ندارد که درهای جهنم (درهایی واقعی) بتوانند کاری کنند و مشکلی برای ساختن کلیسا به وجود بیاورند.

منظور از «ابواب جهنم» چیست؟ شاید نمادی از قدرت شیطانی باشد و منظور مسیح این بوده که نیروی شیطان نمی تواند مانعی در راه ساختنِ کلیسای او باشد. و یا، شاید منظور او لین بوده که کلیسایی که او می خواست بسازد مردم را از گرفتار شدن پشت درهای جهنم، نجات می دهد.

توجه کنید که مسیح به دو گروه در اشاره کرد: درهای جهنم و درهای رو به بهشت، که از عبارت «کلید ملکوت آسمان» که به پطرُس می دهد، مشخص می شود. این تضاد، بیش از پیش این نظریه را که گفته های مسیح دربارۀ درهای جهنم، نشان دهندۀ نقش کلیسا در نجات دادن مردم از رفتن به جهنم است، تایید می کند.

حتی اگر منظور مسیح این بود که «قدرت شیطان مانعی برای کلیسای او نخواهد بود»، نمی توانیم نتیجه بگیریم که نظرات او دربارۀ بستن و گشودن نشان دهندۀ کاری است که ما باید در قبال ارواح شیطانی در شهرها انجام دهیم، به این دلیل که هیچ مثالی در انجیل و اعمال رسولان مبنی بر اینکه کسی ارواح شریر را در شهرها گرفتار کرده باشد و یاتعلیمی برای انجام چنین کاری در رساله ها وجود ندارد. اما ما سخنان مسیح را در این باره تفسیر می کنیم و تفسیر ما باید در عهد جدید قابل تایید باشد.

جالب است که با وجود اینکه هیچ نمونه ای در انجیل وجود ندارد، مسیحیان جملاتی از قبیلِ «من شیطان را به نام مسیح گرفتار کردم»، یا «من فرشتگان بر آن شخص رها کردم» و غیرهمی گویند. در عهد جدید هیچ کسی وجود ندارد که چنین چیزهایی بگوید. در اعمال رسولان و رساله ها تاکید بر صحبت کردن یا بستن و گشودن ارواح شیطانی نیست، بلکه مبحث و موضوع اصلی، موعظۀ انجیل و دعا کردن به درگاه خداوند است. مثلاً زمانی که پولس دائماً توسط پیام آوری (به طور تحت اللفظی فرشته) از شیطان آزار می دید، سعی نکرد که او را گرفتار کند. تنها به درگاه خداوند دعا کرد (دوم قرنتیان 7:12-10 را ببینید).

کلیدهای ملکوت آسمان (The Keys to Heaven)

بیایید سخنان مسیح دربارۀ بستن و گشودن، را بیشتر بررسی کنیم. توجه کنید که او دقیقا قبل از اینکه از بستن و گشودن صحبت کند، گفت که «کلیدهای ملکوت آسمان» را به پطرُس خواهد داد. هیچ گاه کلیدهای واقعیِ درهای بهشت به او داده نشد، پس این عبارت هم مجازی است. «کلید» نماد چیست؟ کلید نشان دهندۀ وسیله ای است برای رسیدن به چیزی که قفل است. کسی که کلید دارد، وسیله ای دارد برای باز کردن درهایی که دیگران نمی توانند باز کنند.

اگر خدمت پطرُس را در کتاب اعمال رسولان بررسی کنیم، چه کاری است که او انجام می دهد و شبیه به باز کردن درهایی است که برای دیگران قفل است؟

ابتدا متوجه می شویم که او انجیل را اعلام می کند، انجیلی که درهای بهشت را رو به کسانی که به آن ایمان می آورند باز می کند (و در های جهنم را می بندد). به این ترتیب به همۀ ما کلید ملکوت آسمان داده شده است، چرا که همۀ ما سفیران مسیح هستیم. کلید ملکوت آسمان تنها می تواند انجیل عیسی مسیح باشد، پیغامی که می تواند درهای بهشت را باز کند.

و حالا، بستن و گشودن (And Now, Binding and Loosing)

نهایتاً بعد از اینکه به پطرُس قول داده شد که کلید ملکوت آسمانها را دریافت می کند، مسیح دربارۀ بستن و گشودن (پنجمین عبارت مجازی در متن تحت بررسی) صحبت می کند.

در این متن و با توجه به آیات قبل و بعد که بررسی کردیم، منظور مسیح از این این عبارت چیست؟ بستن و گشودن پطرُس چگونه با ساختن کلیسای مسیح، نجات مردم از جهنم و اعلان انجیل در ارتباط است؟

تنها یک احتمال وجود دارد. منظور مسیح این بوده که، «من تو را نمایندۀ بهشت تعیین می کنم. مسئولیت خود را بر روی زمین انجام بده و بهشت برای تو آماده خواهد بود».

اگر کارفرمایی به کارمند فروش خود بگوید، «هرکاری در بانکوک انجام بدهی، در ادارۀ مرکزی هم انجام خواهد شد»، این کارمند حرف های رییس خود را چطور برداشت خواهد کرد؟ او متوجه خواهد شد که نمایندۀ شرکت خود در بانکوک خواهد بود. منظور مسیح هم این بود که پطرُس بر روی زمین مسئولیت نمایاندن خداوند در بهشت است. این وعده به پطرُس پشت او را گرم می کرد برای اینکه بتواند انجیل را در اورشلیم و پیش چشم کاتبان و فریسی های منتقد کسانی که فکر می کردند نماینده های صالح خداوند هستند و کسانی که پطرُس هم قبلا در موردشان همین فکر را می‌کرد اعلام کند.

این تفسیر خاص از سخنان مسیح با دومین باری که او از این عبارت استفاده می کند، و در دو فصل بعد از متن اول در انجیل متی یافت می شود، سازگاری دارد:

و اگر برادرت‌ به‌ تو گناه‌ کرده‌ باشد، برو و او را میان‌ خود و او در خلوت‌ الزام‌ کن‌. هرگاه‌ سخن‌ تو را گوش‌ گرفت‌، برادر خود را دریافتی‌؛ و اگر نشنود، یک‌ یا دو نفر دیگر با خود بردار تا از زبان‌ دو یا سه‌ شاهد، هر سخنی‌ ثابت‌ شود. و اگر سخن‌ ایشان‌ را رد کند، به‌ کلیسا بگو. و اگر کلیسا را قبول‌ نکند، در نزد تو مثل‌ خارجی‌ یا باجگیر باشد. هرآینه‌ به‌ شما می‌گویم‌ آنچه‌ بر زمین‌ بندید، در آسمان‌ بسته‌ شده‌ باشد و آنچه بر زمین‌ گشایید، در آسمان‌ گشوده‌ شده‌ باشد. بازبه‌ شما می‌گویم‌ هر گاه‌ دو نفر از شما در زمین‌ درباره‌ هر چه‌ که‌ بخواهند متفق‌ شوند، هرآینه‌ از جانب‌ پدر من‌ که‌ در آسمان‌ است‌ برای‌ ایشان‌ کرده‌ خواهد شد. زیرا جایی‌ که‌ دو یا سه‌ نفر به‌ اسم‌ من‌ جمع‌ شوند، آنجا درمیان‌ ایشان‌ حاضرم (متی 15:18-20، همراه با تاکید).

در این متن، که از بستن و گشون صحبت می شود، مسلماً هیچ چیزی وجود ندارد که نشان دهد مسیح از بستن ارواح شیطانی صحبت می کرده است. در اینجا او دقیقا پس از صحبت از کلیسا، دربارۀ بستن و گشودن صحبت می کند.

به نظر می رسد که منظور مسیح در این متن ازصحبت دربارۀ بستن و گشودن چیزی باشد مانند، «من به تو مسئولیت می دهم که تعیین کنی چه کسی در کلیسا باشد و چه کسی نباشد. کار تو این است. اگر مسئولیتت را انجام دهی، بهشت برای تو آماده خواهد بود».

در کاربردی وسیع تر، مسیح می خواست بگوید، «تو نمایندۀ آسمانها بر روی زمینی. مسئولیت هایی داری و اگر آنها را بر روی زمین انجام دهی، آسمان همیشه تو را حمایت خواهد کرد».

بستن و گشودن با توجه به کل متن (Binding and Loosing in Context)

این تفسیر بسیار متناسب با کل متن و بقیۀ عهد جدید است. در رابطه با آیات نزدیک به این آیه، متوجه می شوم که مسیح درست بعد از صحبت از بستن و گشودن می گوید، «باز به‌ شما می‌گویم‌ هر گاه‌ دو نفر از شما در زمین‌ درباره‌ هرچه‌ که‌ بخواهند متفق‌ شوند، هرآینه‌ از جانب‌ پدر من‌ که‌ در آسمان‌ است‌ برای‌ ایشان‌ کرده‌ خواهد شد» (متی 19:18، همراه با تاکید).

باز هم در اینجا این مفهوم وجود دارد که، «آنچه بر روی زمین انجام دهید، در آسمانها تایید خواهد شد». در زمین مسئولیم که دعا کنیم. زمانی که چنین کنیم، آسمان پاسخ خواهد داد. کلمات مسیح، «باز هم می گویم…» ظاهرا نشان می دهد که او درحال توضیح بیشترِ صحبت هایش دربارۀ بستن و گشودن است.

سخن پایانی مسیح در این متن، «جایی‌ که‌ دو یا سه‌ نفر به‌ اسم‌ من‌ جمع‌ شوند، آنجا درمیان‌ ایشان‌ حاضرم» هم نظزیۀ «آسمان تو را حمایت خواهد کرد» را تایید می کند.

حتی اگر کلاً با تفسیر من از این متن مخالف باشید، مجبور خواهید بود که دلیلی موثق و بر طبق کتاب مقدس بیاورید که منظور مسیح گرفتار کردن ارواح شیطانی در شهرها بوده است!

در نقشۀ الهی خداوند شیطان هم حضور دارد

(God’s Divine Plan Includes Satan)

شیطان و گروهش سپاهی یاغی هستند، اما نه سپاهی که از کنترل خداوند خارج باشد. این ارتش یاغی و سرکش توسط خداوند آفریده شده است، (اگرچه در ابتدای آفرینششان یاغی نبودند). پولس نوشت:

زیرا که‌ در او (مسیح) همه‌ چیز آفریده‌ شد، آنچه‌ در آسمان‌ و آنچه‌ بر زمین‌ است‌ از چیزهای دیدنی و نادیدنی و تختها و سلطنتها و ریاسات‌ و قوات‌؛ همه‌ بوسیله‌ او و برای او آفریده‌ شد (کولسیان 16:1، همراه با تاکید).

مسیح فرشتگانی با رتبه های مختلف، از جمله شیطان، را خلق کرد. آیا او می دانست که گروهی تمرد خواهند کرد؟ البته که می دانست. پس چرا آنها را خلق کرد؟ زیرا او می خواست این ارواح متمرد را برای انجام مقصود خود به کار گیرد. اگر آنها برای او استفاده ای نداشتند به راحتی می توانست حبسشان کند، همان کاری که با برخی از فرشتگان متمرد کرده است (دوم پطرس 4:2 را ببینید) و کاری که روزی با شیطان خواهد کرد (مکاشفه 2:20 را ببینید).

خداوند برای اینکه به شیطان و هر روح شیطانی اجازۀ فعالیت بر روی زمین می دهد، دلیلی دارد. اگر دلیلی نداشت، آنها هیچ گونه حق فعالیتی نداشتند. دلایل خداوند چیست؟ فکر نمی کنم که هر کسی همۀ دلایل او را متوجه شود اما خداوند برخی از آنها را در کلامش مشخص کرده است.

اولاً، خداوند به شیطان اجازه می دهد که بر روی زمین به طور محدود فعالیت کند، تا طرح و برنامه اش برای آزمودن بنده هایش انجام شود. شیطان به عنوان گزینه ای برای سنجش وفاداری انسان استفاده می شود. مردم چه بدانند و چه ندانند، یا پیرو خداوندند و یا پیرو شیطان. خداوند به شیطان اجازه داد که آدم و حوا، دو انسانی که دارای ارادۀ آزاد خدادادی بودند، را بفریبد تا آنها را آزمایش کند. همۀ کسانی که اراده دارند باید مورد آزمایش قرار بگیرند تا معلوم شود که در دلشان چه می گذرد، اینکه فرمانبردارند یا نه!1

ثانیاً، خداوند به شیطان اجازه می دهد که بر روی زمین به عنوان عامل خشم او بر بدکاران به طور محدود فعالیت کند. من قبلاً این مساله را (که خداوند به وسیلۀ شیطان افراد گناهکار را داوری می کند) با آیات بسیاری از کتاب مقدس ثابت کرده ام. همین حقیقت که خداوند به شیطان اجازۀ حکومت بر افراد گناهکار را داده است، خود نشان دهندۀ خشم او بر آنان است. خداوند به افراد بدکار و ارواح شریر اجازه حکومت بر افراد نجات نایافته را می دهد، زندگیشان را مشکل تر می کند و اینگونه آنها را تنبیه می کند.

ثالثاً، خداوند به شیطان اجازه می دهد که بر روی زمین به طور محدود فعالیت کند تا جلال شکوه خود را نشان دهد. «و از این‌ جهت‌ پسر خدا ظاهر شد تا اعمال‌ ابلیس‌ را باطل‌ سازد» (اول یوحنا 8:3). هر بار که خداوند کارهای شیطان را باطل می کند، قدرت و عقل خود را نشان می دهد.

مسیح در راس پادشاهی ها و قدرت ها قرار دارد

(Jesus is the Head Over Principalities and Powers)

مسئولیت ما بر طبق کتاب مقدس به عنوان افرادی مسیحی برای مقابله با شیطان و ارواح شیطانی دو شاخه دارد: مقاومت در مقال ابلیس (یعقوب 7:4)، و بیرون کردن شیطان و ارواح شیطانی از وجود کسانی که می خواهند آزاد شوند (مرقس 17:16). همۀ مسیحیان که تجربۀ بیرون کردن شیطان از وجود انسانها را دارند می دانند که تنها در صورتی می توانند این کار را بکنند که خود فرد بخواهد از دست ارواح شیطان خلاص شو و این یک قانون کلی است.2 خداوند به ارادۀ آزاد همۀ افراد احترام می گذارد و اگر کسی بخواهد تسلیم شیطان باشد خداوند مانع او نمی شود.

این هم دلیلی دیگر است بر اینکه چرا ما نمی توانیم ارواح شریر را از نواحی جغرافیایی بیرون کنیم. این ارواح شیطانی مردم را در بند نگاه داشته اند زیرا آنها (مردم) اینگونه انتخاب کرده اند. ما از طریق اعلام انجیل برایشان، به آنها گزینه ای دیگر می دهیم. اگر انتخابشان درست باشد، از بند شیطان و ارواح شیطانی آزاد خواهند شد. اما اگر انتخابی نادرست داشته باشند، یعنی توبه نکنند، خداوند به شیطان اجازه خواهد داد که آنها را در بند خود نگه دارد. در کتاب مقدس از مسیح به عنوان، «مافوق همۀ قدرتها و ریاست ها» (کولسیان 10:2) یاد می شود. اگرچه کلمه های یونانی برای ریاست (آرک) و قدرت (اکزوسیا)، گاهی برای توصیف رهبران بشری استفاده می شود، همچنین در عهد جدید به عنوان القابی برای رهبرانِ شیطان صفت استفاده شده است. متن موجود در افسسیان 12:6 راجع به جدال مسیحیا علیه ریاست (آرک) و قدرت (اکزوسیا)، مثالی در همین باب است.

زمانی که در کولسیان 10:2 آنچه پولس دربارۀ مسیح می نویسد (او مافوق همۀ قدرتها و ریاست هاست) را می خوانیم، به نظر می رسد که منظور او قدرت های روحانی است. مثلاًدر همان متن و فقط 4 آیه بعد پولس از مسیح اینگونه می نویسد، «مسیح بر روی آن صلیب تمام قدرت های آسمانی و فرمان روایان را خلع سلاح کرد و بر آنها پیروز شد و آنها را پیش همه رسوا ساخت» (کولسیان 15:2).

اگر مسیح در راس همۀ قدرت های روحانی است، پس بر آنها نظارت هم دارد. این مکاشفه ای فوق العاده برای مسیحیانی است که در جوامعی مشرک که زندگی قبلیشان را با پرستش بت ها و در ترس از ارواح شیطانی که بر آنها حکومت می کردند، سپری کرده اند.

تنها راه گریز (The Only Way of Escape)

تنها راه گریز از اسارت ارواح شیطانی توبه کردن و ایمان آوردن به انجیل است. این راهی است که خداوند تدارک دیده است. هیچ کس نمی تواند نیروهای شیطانی را در شهرها اسیر کند و شما را آزاد یا تا حدی آزاد کند. انسان تا زمانی که توبه نکند و به انجیل ایمان نیاورد، گرفتار خشم خداوند که شامل اسارت در بند شیطان هم می شود، است (یوحنا 36:3 را ببینید).

در شهرهایی که کنفرانس های بزرگ جدال روحانی و جلسات مختلف تشکیل می شود، هیچ تغییری دیده نمی شود، زیرا چیزی که بر ارواح شیطانی که در آن نواحی حکومت می کنند، تاثیر بگذارد اتفاق نیفتاده است. مسیحیان می توانند تمام روزو شب را بر سر روسا و قدرت ها فریاد بزنند؛ می توانند تلاش کنند که شیطان را با به اصطلاح «زبانهای خصمانه» عذاب دهند؛ می توانند میلیونها بار بگویند، «ای روح شیطانی تو را در این شهر اسیر می کنم»؛ حتی می توانند همۀ این کارها را در هواپیما و یا بر بالای آسمان خراش ها انجام دهند (برخی از افراد واقعاً این کار را می کنند)؛ ولی تنها اتفاقی که می افتد این است که شیطان بر این مسیحیانِ کودن خواهد خندید.

بیایید به تصور ششمی که دربارۀ جدال روحانی وجود دارد بپردازیم.

تصور شمارۀ 6: «جدال روحانی علیه ارواح منطقه ای، در را به روی بشارت موثر باز می کند»

Myth #6: “Spiritual warfare against territorial spirits opens the door for effective evangelism.” j

انگیزۀ مسیحیانی که در انجام جدال روحانی علیه ارواح شریر منطقه ای شرکت دارند این است که می خواهند گسترش ملکوت خداوند را ببینند. به همین دلیل باید آنها را ستایش کرد. خواستۀ قلبیِ همۀ مسیحیان باید آزاد کردن افراد بیشتر از بند شیطان باشد.

اما استفاده ازروش خداوند برای ساختن ملکوت او بسیار مهم است. خداوند می داند که چه کاری موثر و چه کاری اتلاف وقت است. او دقیقاً به ما گفته است که وظیفه مان برای گسترش ملکوت او چیست. این تصور که ما می توانیم کاری کنیم که در کتاب مقدس ذکر نشده و می تواند سرعت گسترش ملکوت را چندبرابر کند، کاری که پطرُس و مسیح و پولس انجام ندادند، احمقانه است.

چرا برخی از مسیحیان تصور می کنند که جدال روحانی در را به روی بشارتی موثر باز می کند؟ آنها معمولا چنین دلیلی دارند، «شیطان ذهن افراد نجات نایافته را اسیر کرده است. بنابراین باید جدالی روحانی علیه او انجام دهیم تا مانعش شویم. زمانی که چشم بندها کنار روند، افراد بیشتری انجیل را باور خواهند کردآیا این طرز فکر درست است؟

شکی نست که شیطان اذهان افراد نجات نایافته را کور کرده است. پولس نوشت:

اگر انجیلی که اعلام می کنیم پوشیده باشد فقط برای کسانی پوشیده است که در راه هلاکت هستند. «خدای این جهان» افکار آنها را کور کرده است تا نور انجیل پرشکوه مسیح را که صورت خدای نادیده است نبینند (دوم قرنتیان 3:4-4).

حال سوال اینجاست، آیا مسیح این اطلاعات را به قرنتیان مسیحی داد تا آنها را ترغیب کند به اجام جدال روحانی و اسیر کردن ارواح منطقه ای، تا مردم پذیراتر شوند؟

پاسخ به چنددلیل واضح و روشن، خیر است.

اولاً، به این دلیل که پولس در ادامه نگفت که، «بنابراین ای قرنتیان از آنجایی که شیطان ذهن کافران را کور کرده است، از شما می خواهم که جدال روحانی انجام دهید و ارواح منطقه ای را اسیر کنید تا افراد دربند، آزاد شوند». بلکه، مسالۀ بعدی که عنوان کرد، موعظه اش دربارۀ مسیح بود که به همین وسیله می توان اسارت روحانی را از بین برد.

ثانیاً، پولس در هیچ کدام از رساله هایش به مومنان آموزشی مبنی بر به زیر کشیدن سنگرها در شهرها برای افزایش تاثیرِ مبشران نداد.

ثالثاً، با خواندن همۀ رساله های پولس می فهمیم که او اعتقاد نداشت به اینکه ابتدایی ترین دلیل اینکه کافران کافر می مانند، اسیر بودن در بند شیطان است. اسارت در بند شیطان عاملی موثر است اما عامل اصلی یا تنها عامل نیست. عامل اصلی که باعث می شود مردم نجات نایافته باقی بمانند، سنگدلیشان است. این مساله کاملاً روشن است به این دلیل که شیطان نمی تواند همه را اسیر و دربند نگه دارد. برخی از مردم زمانی که حقیقت را می شنوند، باورش می کند و همۀ دروغ هایی را که قبلا می شنیدند را رد می کنند. در بند شیطان بودن آنها را بی ایمان نمی کند بلکه بی ایمانیشان آنها را به اسارت شیطان در می آورد.

دلهای سنگی (Callous Hearts)

پولس رسول در نامه اش به افسسیان توضیح می دهد که چرا غیرمسیحیان بی یمان باقی می مانند:

پس به نام خداوند این را می گویم و به آن تأکید می کنم که شما دیگر نباید مانند کافران که در پیروی از خیالات بیهودۀ خود بسر می برند زندگی کنید. افکار آنها تیره شده است، جهالتی که در میان آنها است و سخت دلی آنان، ایشان را از حیاتی که خدا می بخشد محروم کرده است . عواطف خود را از دست داده و خود را تسلیم هوی و هوس کرده اند و برای ارضاء امیال پست خود از هیچ کاری فروگذار نمی کنند (افسسیان 17:4-19، همراه با تاکید).

پولس گفت آنها از حیات خداوند محروم شده اند به دلیلِ «جهالتی که در میانشان است». اما چرا آنها جاهلند؟ چرا «افکار آنها تیره شده است»؟ پاسخ این است، «به دلیل سخت دلیشان». آنها «سنگدل» شده اند. دلیل اساسیِ اینکه مردم نجات نایافته باقی می مانند همین است.3 مقصر اصلی خودشان هستند. شیطان تنها دروغ هایی را که آنها می خواهند باور کنند را در اختیارشان می گذارد. مثلِ برزگرکه مسیح گفت این مفهوم را به طور کامل ثابت می کند:

که‌ برزگری‌ به جهت‌ تخم‌ کاشتن‌ بیرون‌ رفت‌. و وقتی‌ که‌ تخم‌ می‌کاشت‌، بعضی‌ بر کناره‌ راه‌ ریخته‌ شد و پایمال‌ شده‌، مرغان‌ هوا آن‌ را خوردنداما مثل‌ این‌ است‌ که‌ تخم‌ کلام‌ خداست‌. و آنانی‌ که‌ در کنار راه‌ هستند کسانی‌ می‌باشند که‌ چون‌ می‌شنوند، فوراً ابلیس‌ آمده‌، کلام‌ را از دلهای‌ ایشان‌ می‌رباید، مبادا ایمان‌ آورده‌ نجات‌ یابند (لوقا 5:8 و 11-12).

توجه کنید دانه که نشان دهندۀ انجیل است، بر کنار راهها ریخته شد و پایمال شد. زیرا نتوانست در خاک سختی که مردم مدام بر روی آن راه می رفتند نفوذ کند. بنابراین برای پرندگان، که نماد شیطان هستند، دزدیدن دانه ها کار آسانی بود. مَثَل در واقع می خواهد حالت قلب های مردم (و پذیرا بودن آنها نسبت به کلام خداوند را) با انواع خاک مقایسه کند. مسیح می خواست توضیح دهد که چرا برخی ایمان می آورند و برخی نه: این مساله تماماً به خودشان بستگی دارد.

شیطان چطور تصویر می شود؟ او تنها قادر است دانه ها را از کسانی که سخت دل هستند بدزدد. پرندگانِ درون مَثَل دومین علتِ عدم نفوذ دانه ها بودند. دلیل اصلی،خود خاک بود. در حقیقت سختی خاک بود که باعث شد پرنده ها دانه را به راحتی بدزدند.

در مورد انجیل هم چنین نظریه ای درست است. مشکل اصلی سختی دل انسانهای دارای اراده است. زمانی که آنها انجیل را نمی پذیرند، کور باقی می مانند و ترجیح می دهند که دروغ ها را به جای حقیقت باور کنند. مسیح می گوید، «و حکم‌ این‌ است‌ که‌ نور در جهان‌ آمد و مردم‌ ظلمت‌ را بیشتر از نور دوست‌ داشتند، از آنجا که‌ اعمال‌ ایشان‌ بد است‌» (یوحنا 19:3، همراه با تاکید).

انجیل به ما نمی گوید که مردم همه پاک و خوش دل هستند و اگر شیطان آنها را رها کند حتما انجیل را قبول خواهند کرد. بالعکس، انجیل تصویری بسیار مهم از انسان می سازد وخداوند هر شخص را مسئول اعمال خودش می داند. خداوند، نشسته بر تخت پادشاهی خود، هیچ گاه این عذر را قبول نخواهد کرد که، «شیطان باعث شد من فلان گناه را انجام دهم».

شیطان چطور ذهن مردم را کور می کند؟ (?How Satan Blinds People’s Minds)

شیطان دقیقاً چطور اذهان مردم را کور می کند؟ آیا او قدرتی مرموز و روحانی دارد و بر سر انسانها چیزی می ریزد که فهم آنها را کم کند؟ آیا روحی شیطانی چنگال هایش را در مغز آنها فرو می کند و فم آنها را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد؟ خیر! شیطان ذهن افراد را تنها با دروغ هایی که در اختیارشان می گذارد، کور می کند.

واضح است که اگر مردم واقعاً این حقیقت را که مسیح پسر خداوند به خاطر گناهان آنها مرد، باور کنند، اگر باور می کردند که روزی در برابر او پاسخگوی طریقۀ زندگیشان خواهند بود، توبه می کردند و پیرو او می شدند. اما آنها این مسائل را باور نمی کنند. بلکه چیزی دیگر را باور می کند. ممکن است باور کنند که خدایی وجود ندارد، یا زندگی پس از مرگ وجود ندارد. ممکن است به تجدید تجسم (تناسخ) ایمان داشته باشند و یا به اینکه خداوند هرگز کسی را راهی دوزخ نخواهد کرد. اما به هرچه جز انجیل ایمان داشته باشند، دروغ است. آنها به حقیقت ایمان ندارند و در نتیجه شیطان از طریق دروغ کورشان می کند. اما اگر فروتنی پیشه کنند و حقیقت را باور کنند، شیطان دیگر نمی تواند چنین کاری با آنها بکند.

دروغ های ظلمت (The Lies of Darkness)

در کتاب مقدس از قلمرو شیطان با نام «قلمرو ظلمت» یاد می شود (کولسیان 13:1). ظلمت نبودِ حقیقت را نشان می‌دهد عدم وجود نور و روشنایی. زمانی که در ظلمت هستید، طبق تصوراتتان هدایت می شوید و نهایتاً آسیب دیده به پایان می رسید. در قلمرو شیطان روال اینگونه است. کسانی که در این قلمرو هستند، زندگیشان را طبق خیالاتشان به پیش می برند، و خیالاتشان پر از دروغ های شیطان است. روح آنها در ظلمت است.

بنابراین محدودۀ شیطان به بهترین نحو نه به عنوان قلمرویی جغرافیایی با مرزهایی مشخص، که به عنوان قلمرویی از باور باوری که بر پایۀ دروغ است، تعریف شده است. قلمرو ظلمت و ملکوت نور و روشنایی هر دو در یک جا واقع شده اند. کسانی که به نور ایمان دارند میان کسانی زندگی می کنند که به دروغ اعتقاد دارند.4 اولین و اصلی ترین کار ما این است که حقیقت را به کسانی که در دروغ زندگی می کنند، برسانیم. زمانی که کسی به حقیقت ایمان می آورد، شیطان یکی دیگر از افرادش را از د ست می دهد زیرا دیگر نمی تواند او را بفریبد.

بنابراین ما افراد نجات نایافته را از دست شیطان رها می کنیم اما نه به وسیلۀ گرفتار کردن ارواح شیطانی بلکه با اعلام حقیقت برایشان. مسیح گفت، «و حق را خواهید شناخت‌ و حق شما را آزاد خواهد کرد» (یوحنا 32:8، همراه با تاکید). کوری معنوی توسط حقیقت رفع می شود.

در همان متن از کتاب مقدس در انجیل یوحنا، مسیح به مخاطبی نجات نایافته گفت:

شما از پدر خود ابلیس‌ می‌باشید و خواهشهای‌ پدر خود را می‌خواهید به‌ عمل‌ آرید. او از اول‌ قاتل‌ بود و در راستی‌ ثابت‌ نمی‌باشد، از آن جهت‌ که‌ در او راستی‌ نیست‌. هرگاه‌ به‌ دروغ‌ سخن‌ می‌گوید، از ذات‌ خود می‌گوید زیرا دروغگو و پدر دروغگویان‌ است‌. و اما من‌ از این‌ سبب‌ که‌ راست‌ می‌گویم‌، مرا باور نمی‌کنید (یوحنا 44:8-45، همراه با تاکید).

متوجه تضادی که مسیح میان خود و شیطان به وجود می آورد، باشید. او حقیقت را می گوید؛ شیطان دروغگوست.

همچنین توجه کنید که با وجود اینکه مسیح به مخاطبینش گفت که آنها از پدرشان، ابلیس، هستند و گفت که شیطان دروغگویی بیش نیست، باز هم مسئولیت ایمان آوردن به حقیقت را بر دوش خودشان گذاشت. تقصیر شیطان نبود که آنها کور بودند بلکه تقصیر خودشان بود. مسیح آنها را مسئول دانست. شیطان با تدارک دیدن دروغهایی، کسانی را که «ظلمت را دوست دارند» کمک می کند تا در ظلمت بمانند. اما او نمی تواند کسانی را که می خواهند حقیقت را باور کنند، بفریبد.

به این ترتیب، تنها راه دوری از قلمرو ظلمت بیشتر کردن نور (حقیقت کلام خداوند) است. به همین دلیل است که مسیح به ما نگفت، «به سراسر جهان بروید شیطان را اسیر کنید» بلکه گفت، «به سراسر دنیا بروید و انجیل را به همه برسانید». مسیح به پولس گفت که هدف از موعظه کردن این است که «چشمان‌ ایشان‌ را باز کنی‌ تا از ظلمت‌ به‌سوی‌ نور و از قدرت‌ شیطان‌ به‌ جانب‌ خدا برگردند» (اعمال رسولان 18:26، همراه با تاکید). و همین مشخص می کند که مردم از قلمرو شیطان زمانی فرار می کنند که با حقیقتِ انجیل روبرو می شوند و بعد تصمیم می گیرند که از ظلمت به سوی نور روند و به جای دروغ حقیقت را باور کنند. تنها سنگری که باید از بین ببریم، سنگر دروغی است که بر ذهن مردم ساخته شده است.

این نقشۀ خداوند است (This is God’s Plan)

فراموش نکنید که خداوند کسی است که شیطان را از بهشت به دوزخ انداخت. او می توانست او را به جای دیگری در جهان بیندازد و یا برای همیشه زندانی اش کند. اما این کار را نکرد. چرا؟ زیرا خداوند می خواست شیطان را برای هدف نهایی خود به کار گیرد، اینکه روزی خانواده ای بزرگ از انسانهایی با ارادۀ آزاد که عاشق اویند و تصمیم گرفته اند که در خدمتش باشند، داشته باشد.

اگر خداوند خانواده ای می خواست که او را دوست داشته باشند، دو چیز لازم بود. اول، باید انسانهایی با ارادۀ آزاد می آفرید زیرا پایه و اساس عشق ارادۀ آزاد است. روبات ها و ماشین ها نمی توانند عاشق شوند.

دوم، باید آنها را در محیطی آزمایش می کرد که هم فرصت فرمانبرداری داشته باشند و هم فرصت نافرمانی و اختیار داشته باشند که او را دوست بدارند یا از او متنفر باشند. عامل های آزاد باید آزمایش شوند. و اگر قرار است آزمون وفاداری بدهند، باید برای عدم وفاداری هم وسوسه شوند. بنابراین متوجه می شویم که چرا خداوند شیطان را بر روی زمین قرار داد. شیطان به عنوان گزینه ای متفاوت برای وفاداری بشر است. او اجازه دارد (تا حدی) که هر کسی را که پذیرای دروغ هایش است را بفریبد. همه با این گزینه ها روبرو می شوند: شیطان را باور کنم یا خداوند را؟ در خدمت شیطان باشم یا خداوند؟ مردم چه بدانند و چه ندانند، تصیم خود را قبلاً گرفته اند. کار ما این است که کسانی را که تصمیم نادرست گرفته اند، به توبه کردن و ایمان آوردن به انجیل و اتخاذ تصمیم درست تشویق کنیم.

آیا همین اتفاق در باغ عدن نیفتاد؟ خداوند درخت معرفت و شیطان را در آنجا قرار داد وآدم و حوا را از خوردن آن منع کرد. اگر خداوند نمی خواست که آنها آن را بخورند، پس چرا آنجا گذاشت؟ پاسخ این است که درخت آنجا بود تا آزمایشی انجام شود.

همچنین متوجه می شویم که شیطان از جانب خداوند اجازه داشت که حوا را وسوسه کند. باز هم اگر قرار است که وفاداری ثابت شود، وسوسه ای برای بی وفا بودن باید باشد. شیطان به حوا دروغ گفت و او باور کرد و در عین حال، آنچه خداوند گفته بود را نخواست باور کند. نتیجه چه شد؟ اولین عامل های دارای اراده بی وفاییِ درون قلبشان را آشکار کردند.

به همین شیوه، همۀ افراد دارای اراده در طول زندگی مورد امتحان قرار می گیرند. خداوند خود را ازطریق خلقتش آشکار کرده است و بنابراین هر کسی می تواند ببیند که خدایی بزرگ وجود دارد (رومیان 19:1-20 را ببینید). خداوند به همۀ ما وجدان داده است و ما در دلمان فرق خوب و بد را می دانیم (رومیان 14:2-16 را ببینید). شیطان و ارواح شیطانی اش تا حدی اجازه دارند که دروغ بگویند و مردم را وسوسه کنند. نتیجه این است که همۀ افراد دارای اراده آزمایش می شوند.

حقیقت غم انگیز در این مساله این است که همۀ عامل های دارای اراده تمرد کرده و «حقیقت خدا را به دروغ تبدیل کردند» (رومیان 25:1). اما می توانیم خدا را شاکر باشیم که فدیه ای برای گناهان ما و راهی برای تولد دوباره در خانوادۀ او فراهم کرده است. مرگ فداکارانۀ مسیح تنها و کافی ترین پاسخ به مشکلاتمان است.

فریب شیطان، حال و بعد (Satan’s Deception, Now and Later)

حال حداقل یکی از دلایل اینکه چرا شیطان و سپاهش اجازۀ فعالیت بر روی این سیاره دارند را متوجه می شویم: برای فریفتن کسانی که ظلمت را دوست دارند.

زمانی که متوجه می شویم بر اساس کتاب مکاشفه، شیطان توسط فرشته ای گرفتار خواهد شد و هزار سال در بند خواهد بود، این حقیقت مسلم تر می شود. دلیلِ زندانی شدن او چیست؟ «اینکه او دیگر نتواند ملتها را تا پایان آن هزار سال گمراه سازد» (مکاشفه 3:20). در طول این هزار سال، خود مسیح در اورشلیم بر دنیا حکومت خواهد کرد.

اما پس از این مدت، شیطان برای مدت کوتاهی آزاد خواهد شد. نتیجه چه خواهد بود؟ «او برای فریب دادن مللی که در چهار گوشهً زمینند بیرون خواهد رفت» (مکاشفه 8:20).

اگر خداوند نمی خواهد که شیطان در آن زمان مردم را بفریبد، پس چرا او را آزاد می کند؟ به خصوص با وجود این حقیقت که خداوند در اصل شیطان را زندانی کرد تا «او دیگر نتواند ملتها را بفریبد»؟

البته خداوند ترجیح می دهد که شیطان هرگز کسی را نفریبد. اما می داند که تنها مردمی فریب او را خواهند خورد که به گفته های او ایمان نیاوردند. شیطان کسانی را می فریبد که حقیقت را رد می کنند وبه همین دلیل هم هست که خداوند در حال حاضر و در آینده به او اجازۀ فعالیت می دهد. زمانی که او مردم را می فریبد، هر چه در دلهایشان است مشخص می شود و خداوند می تواند «گندم را از تلخه جدا کند» (متی 24:13-30 را ببینید).

در پایان هزار سال، زمانی که شیطان آزاد می شود هم دقیقا همین اتفاق خواهد افتاد. او تمام کسانی را که تاریکی را دوست دارند فریب خواهد داد و آنها سپاهشان را جمع خواهند کرد تا حکومت مسیح را در اورشلیم نابود کنند. خداوند خواهد فهمید که چه کسانی او را دوست دارند و چه کسانی از او متنفرند و بنابراین به سرعت «آتش از آسمان» خواهد فرستاد و این آتش آنها را «نابود خواهد کرد» (مکاشفه 10:20). شیطان درست مانند امروز، در خدمت هدف خداوند خواهد بود. این هم دلیل دیگری است که نشان می دهد بسیار احمقانه است که بتوانیم «ارواح منطقه ای را نابود کنیم». خداوند به آنها برای انجام اهداف خودش اجازۀ فعالیت می دهد.

بشارت بر طبق انجیل (Biblical Evangelism)

حقیقت واضحی که وجود دارد این است که نه مسیح و نه هیچ یک از رسولان عهد جدید جدال روحانی که برخی ادعا می کنند کلیدی موثر برای بشارت انجیلی امروز است را تجربه نکردند. ما هرگز نمی بینیم که مسیح، پطرُس، یوحنا، استیفان، فیلیپس و یا پولس در حال به زیر کشیدن سنگری باشند و یا مرد زورمند را در شهری که در آن موعظه می کنند، اسیر و گرفتار کنند. بلکه آنها از روح القدس پیروی می کردند که بدانند تا کجا باید موعظه کنند؛ آنها انجیل را به گوش همه می رساندند، مردم را به توبه کردن و ایمان آوردن به مسیح تشویق می کردند و نتیجۀ کارشان فوق العاده بود. و زمانی که با مردمی که انجیل را رد می کنند و نمی پذیرند برخورد می کنند، «مشغول جدال روحانی نمی شوند که مانع شیطان شوند و نگذارند که او ذهن آنها را کور کند». بلکه طبق فرمان مسیح، «خاک پایشان را می تکانند» و به شهر بعدی می روند (متی 14:10 و اعمال رسولان 5:13 را ببینید).

زمانی که هزاران مثال در انجیل هست از کسانی که فعالیتی بسیار عالی داشتند بدون اینکه جدال روحانی داشته باشند، جالب است که باز هم کسی ادعا کند که «به زیر کشیدن سنگرها» و «بستن مرد زورمند» برای بشارت موفقیت آمیز شرط لازم است.

برخی ممکن است بگویند که «اما روش ما کار می کند. از زمانی که این نوع از جدال روحانی را آغاز کردیم، افراد بیشتری نسبت به گذشته نجات یافته اند».

اگر چنین چیزی درست باشد، علت این بوده که دعا و بشارت بیشتری در عین حال انجام گرفته است و یا اینکه برخی از مردم ناگهان نسبت به انجیل پذیراتر شده اند.

اگر مبشری به شما بگوید، «امشب قبل از اینکه در برنامۀ احیا موعظه کنم، سه عدد موز خوردم. و زمانی که موعظه کردم 16 نفر نجات یافتند! در نهایت راز بشارت موثر را کشف کردم! از حالا به بعد، مطمئنم که قبل از موعظه باید سه عدد موز بخورمچه پاسخی خواهید داد؟

مطمئنا به او می گویید، «موز خوردن تو و نجات یافتن 16 نفر هیچ ربطی به هم ندارند. کلید موفقیت تو این است که انجیل را موعظه کردی و 16 نفر در میان جمعیت بودند که گوش می دادند و پذیرا بودند».

خداوند به کلام خود پایبند است. اگر وعده ای به کسی بدهد و کسی شرایط آن وعده را داشته باشد، خداوند سر قول خود می ایستد، حتی اگر آن شخص کارهای دیگری می کند که بر طبق کتاب مقدس نیستند.

در مورد جدال روحانی هم این مساله صدق می کند. اگر شما حوادث را کنار بزنید و «مرد زورمند را در شهر گرفتار کنید»، درصدی از مردم نجات خواهند یافت. و اگر باز هم کنار زدن حوادث را بدون گرفتار کردن مرد زورمند آغاز کنید ، همان درصد از مردم نجات خواهند یافت.

چگونه برای رسیدن به محصول روحانی بر طبق کتاب مقدس دعا کنیم؟

(?How to Pray Scripturally for a Spiritual Harvest)

چطور می توانیم برای افراد نجات نایافته دعا کنیم؟ اول، باید بدانیم که در عهد جدید هیچ تعلیمی برای اینکه دعا کنیم که خداوند مردم را نجات دهد وجود ندارد و همچنین صحبتی از مسیحیان اولیه که چنین دعایی کرده باشند وجود ندارد. علت این است که خداوند از دیدگاه خود هر کاری که برای نجات مردم لازم است را انجام داده است. او بسیار دوست دارد که آنها نجات یابند و به همین دلیل پسرش بر بالای صلب جان خود را از دست داد.

اما چرا همه نجات نیافته اند؟ زیرا هنوز همه به انجیل ایمان نیاورده اند. و چرا ایمان نیاورده اند؟ به دو دلیل: 1) یا هنوز آن را نشنیده اند و یا 2) شنیده اند ولی آن را نپذیرفته اند.

به همین دلیل است که دعا کردن برای نجات مردم بر طبق کتاب مقدس این است که دعا کنیم آنها انجیل را بشنوند. برای مثال، مسیح به ما گفت، «محصول فراوان است اما کارگر کم، پس باید از صاحب محصول تقاضا کنید که کارگرانی برای جمع آوری محصول بفرستد» (لوقا 2:10، همراه با تاکید). برای اینکه مردم انجیل را بشنوند و نجات یابند، کسی باید آن را به ایشان بگوید. به همین دلیل است که باید دعا کنیم و از خداوند بخواهیم که مردم را بر آنها بفرستد.

کلیسای اولیه زمانِ دعا برای محصول روحانی، می گفت: «اکنون ای خداوند تهدیدات آنان را ملاحظه فرما و بندگانت را توانا گردان تا پیام ترا با شهامت بیان کنند. دست خود را به جهت شفا دادن و جاری ساختن آیات و معجزاتی که به نام بندۀ مقدس تو عیسی انجام می گیرد دراز کن» (اعمال رسولان 29:4-30، همراه با تاکید).

آنها دو چیز می خواستند، یا 1) فرصت برای اعلامِ شجاعانۀ انجیل و یا2) شهامت برای اعلام انجیل زمانی که فرصتی پیش می آمد. آنها همچنین انتظار داشتند که خداوند با معجزات و نشانه ها و شفا، انجیل را تایید کند. اینها دعاهای کتاب مقدس هستند و توجه داشه باشید که هدف دادن فرصت به مردم برای شنیدن انجیل بود. خداوند به دعاهای آنها اینگونه پاسخ داد: «هنگامی که دعایشان به پایان رسید ساختمان محل اجتماع آنان به لرزه درآمد و همه از روح القدس پرگشتند و کلام خدا را با شهامت بیان می کردند» (اعمال رسولان 31:4).

تصور پولس در مورد چگونگی دعا کردن مسیحیان در رابطه با محصول روحانی چه بود؟ آیا او به آنها آموزش داد که از خداوند بخواهند افراد بیشتری را نجات دهد؟ خیر، بیایید آنچه او گفت را با هم بخوانیم:

دیگراین که، ای برادران، برای ما دعا کنید تا همانطور که پیام خدا با سرعت در میان شما به پیروزی رسید در سایر جاها نیز منتشر شود (دوم تسالونیکیان 1:3، همراه با تاکید).

برای من نیز دعا کنید تا وقتی سخن می گویم قدرت بیان به من عطا گردد و بتوانم سر انجیل را با شهامت فاش سازم زیرا به خاطر همان انجیل است که من سفیر هستم، هر چند سفیری در زنجیر! دعا کنید که من آن را آن چنانکه باید و شاید با شهامت بیان کنم (افسسیان 19:6-20، همراه با تاکید).

اینکه مردم اکنون نجات یافته اند یا نه، به خودشان بستگی دارد تا خداوند، و بنابراین دعاهای ما باید این باشد که مردم انجیل را بشنوند و خداوند ما را در اعلام آن کمک کند. خداوند به دعاهای ما پاسخ خواهد داد اما این تضمین نمی کند که همه نجات می یابند، زیرا خداوند به مردم حق داده است که خودشان انتخاب کنند. رستگاری آنها به واکنششان نسبت به انجیل بستگی دارد.

تصور شمارۀ 7: «زمانی که یک مسیحی مرتکب گناه می شود، اجازه می هد

که روحی پلید بیاید و در او زندگی کند».

Myth #7: “When a Christian sins, he opens the door for a demon to come and live in him.” j

زمانی که فردی مسیحی گناه می کند، ممکن است تسلیم وسوسه های روحی شیطانی شده باشد. اما تسلیم در برابر پیشنهاد روحی شیطانی به این معنا نیست که خود او می تواند به درون فرد مومن راه پیدا کند. زمانی که ما به عنوان افراد مسیحی گناه می کنیم، مشارکت خود را با خداوند می شکنیم زیرا از او نافرمانی کرده ایم (اول یوحنا 5:1-6). احساس گناه می کنیم. اما رابطۀ خود را با او از بین نبرده ایم، زیرا هنوز هم فرزندان او هستیم.

اگر به گناهانمان اعتراف کنیم، «او به حق عمل می کند او گناهان ما را می آمرزد و ما را از همه خطاهایمان پاک می سازد» (اول یوحنا 9:1). اینگونه مشارکتمان با او به حال اول باز می گردد. توجه کنید که یوحنا نگفت که زمانی که گناهکاریم باید از ارواح پلید ساکن در وجودمان پاک شویم.

همۀ مسیحیان با وسوسه هایی از جهان همه روزه مواجه می شوند، :نفس و شیطان. پولس نوشت که در واقع ما جدالی برابر ارواح شیطانی مختلف داریم (افسسیان 12:6 را ببینید). بنابراین تا حدی همۀ مومنان توسط ارواح شیطانی اذیت می شوند. این مساله عادی است و مسئولیت این است که در برابر شیطان و ارواح شیطانی توسط ایمان به کلام خداوند مقابله کنیم (اول پطرس 8:5-9 را ببینید). زمانی که به آنچه خداوند گفته است ایمان می آوریم و طبق آن عمل می کنیم، در واقع مقابل شیطان مقاومت می کنیم.

مثلاً اگر شیطان افکار افسرده را برایمان موجوب شود، باید به آیاتی که در مقابل این افکار هستند، فکر کنیم و کلام خداوند را اطاعت کنیم تا «همیشه شادمان باشیم» (اول تسالونیکیان 16:5) و «برای هر چه که پیش بیآید خدا را شکر کنیم» (اول تسالونیکیان 18:5). مسئولیت ما این است که بر اساس کلام خدا عمل کنیم وافکار خدایی را جایگزینِ افکار شیطانی کنیم.

باید بدانیم که به عنوان عامل های دارای اراده، می توانیم به هر چه که می خواهیم فکر کنیم. اگر مومنی مدام به پیشنهادهای شیطان گوش کند و در برابر آنها تسلیم شود، مطمئنا ذهن خود را به روی اسارت باز می کند، یعنی نسبت به افکار نادرست پذیراتر می شود. اگر بیشتر تسلیم شود، دارای عقدۀ روانی به همراه نوع خاصی از افکار خواهد بود که بسیار نادر است اما احتمال رخ دادن آن برای هر فرد مسیحی وجود دارد. با این حال، اگر چنین فردی تصمیم بگیرد که آزاد شود، تنها کاری که باید بکند این است که تصمیم بگیرد که به کلام خدا فکر کند و تسلیم آن شود و در برابر شیطان مقاومت کند.

اما آیا ممکن است که او تحت تصرف روح پلید بشود؟ تنها اگر با ارادۀ خود، از ته قلب و بدون اینکه تحت فشار باشد، تصمیم بگیرد که مسیح را رد کند و کاملاً به او پشت بکند. سپس، دیگر مسیحی نخواهد بود5 و اگر بیشتر خود را تسلیم روح شیطانی که او را آزار می داد، بکند، به طور بالقوه تسخیر خواهد شد. اما این حالت از نظریۀ باز کردن در به روی ارواح شیطانی به سبب یک گناه فرق بسیار دارد.

حقیقت این است که در عهد جدید هیچ مثالی از فردی مسیحی که مورد تسخیر شیطان قرار گرفته باشد وجود ندارد. هیچ هشداری نیز خطاب به مسیحیان دربارۀ احتمال اینکه روح پلید در وجودشان ساکن شود، وجود ندارد. تعلیمی هم مبنی بر چگونگیِ بیرون کردن شیطان ها از وجود مسیحیان وجود ندارد.

در واقع ما به عنوان افراد مسیحی نیاز نداریم که ارواح پلید را از وجودمان خارج کنیم آنچه نیاز داریم این است که ذهنمان را نسبت کلام خدا نو کنیم. این بر اساس کتاب مقدس است. پولس نوشت:

همشکل این جهان نشوید بلکه بوسیلۀ تجدید افکار، وجود شما تغییر شکل یابد تا بتوانید ارادۀ خدا را تشخیص بدهید و آنچه را که مفید و پسندیده و کامل است بشناسید (رومیان 2:12).

زمانی که ذهنمان از افکار قدیمی پاک و به حقیقت کلام خداوند نو شود، برعادت های گناه آلود فائق خواهیم آمد و با روشی ثابت و مسیح مانند خواهیم زیست. حقیقت آن چیزی است که ما را آزاد می کند (یوحنا 32:8). ما زمانی تغییر می کنیم که ذهنمان را نو کنیم نه زمانی که همۀ ارواح پلید را بیرون کنیم.

پس چرا بسیاری از مسیحیان می گویند که شیطان یا روح شیطانی را از درون خود بیرون کرده اند؟ احتمالا آنها تصور می کرده اند که درونشان روح شیطانی داشته اند که آن را بیرون کرده اند. بسیاری از مسیحیان به راحتی فریب می خورند و به اندازۀ کافی از کلام خداوند آگاه نیستند و بنابراین به آسانی طعمۀ «خادمان رهایی» که روانشناسانه مردم را قانع می کنند که درونشان روح شیطانی وجود دارد. زمانی که مردم قانع شدند، با کسی که از توانایی خود برای بیرون کردن شیطان مطمئن است همکاری می کنند.

احتمال دیگر نیز این است که کسانی که روح شیطانی را از وجود خود بیرون کرده اند، در زمان رهاییشان مومنان واقعی مسیح نبوده اند، حتی اگر خودشان چنین تصوری داشته اند. انجیلی که امروزه در برخی نقاط موعظه می شود و به طور مطلق با بشارت بر اساس انجیل واقعی مخالفت دارد، باعث شده که بسیاری تصور کنند که مسیحی هستند در حالی که با غیر مسیحیان تفاوتی ندارند و مسیح خداوندشان نیست. در کتاب مقدس، متوجه می شویم که زمانی که مردم به انجیل ایمان آورده و دوباره متولد می شوند، ارواح شیطانی که در وجودشان هستند به طور خودکار از وجودشان خارج می شوند (اعمال رسولان 5:8-7 را ببینید). ارواح شیطانی نمی توانند مردمی را که درخود روح القدس دارند را تسخیر کنند و روح القدس در وجود کسانی است که دوباره متولد شده اند.

تصور شمارۀ 8: «از طریق مطالعۀ تاریخ یک شهر،

می توانیم متوجه شویم که کدام ارواح شیطانی در آن ساکنند،

و بنابراین در جدال روحانی و نهایتاً در بشارت، موثرتر عمل خواهیم کرد

Myth 8: “Through studying the history of a city, we can determine which evil spirits are dominating it, and thus be more effective in spiritual warfare and ultimately in evangelization.” j

این تصور بر اساس نظریاتی است که اصلا توسط کتاب مقدس حمایت نمی شوند. یکی از این نظریات این است که اوراح منطقه ای مدتی دراز در همان جا می مانند. یعنی روحی که صدها سال قبل در ناحیه ای بوده احتمالا هنوز هم آنجاست. بنابراین اگر متوجه شویم که شهری توسط مردمی طمعکار به وجود آمده باشد، می توانیم نتیجه بگیریم که ارواح حرص و طمع امروز هم بر آن شهر تسلط دارند. اگر این شهر زمانی روستایی سرخپوستی بوده است، می توانیم به این نتیجه برسیم که ارواح جادو و جادوگری امروز بر این شهر تسلط دارند و چنین و چنان.

اما آیا اینکه قدرت های شیطانی که در ناحیه ای جغرافیایی صدها سال پیش زندگی می کرده اند، امروز هم آنجا هستند، درست است؟ شاید، اما نه صد در صد.

داستانی را که قبلاً از فصل دهم دانیال خواندیم، بررسی کنید. فرشتۀ بی نام که توسط میکاییل یاری شد تا با «پادشاه پارس» بجنگد به دانیال گفت، «و الان‌ بر می‌گردم‌ تا با رئیس‌ فارس‌ جنگ‌ نمایم‌ و به‌ مجرّد بیرون‌ رفتنم‌، اینك‌ رئیس‌ یونان‌ خواهد آمد» (دانيال 20:10، همراه با تاکید). تاریخ به ما می گوید که امپراطوری پارس توسط اسکندر کبیر شکست خورد. اما این فرشتۀ بی نام از تغییرات قریب الوقوع در قلمرو روحانی مطلع بود «پادشاه یونان» خواهد آمد.

زمانی که پادشاه یونان آمد، آیا در قلمرو روحانیِ امپراطوری یونان حکومت کرد، مانند پادشاه ایران که در قلمرو روحانی امپراطوری پارس حکومت کرد؟ این نتیجه گیری به نظر منطقی می رسد، و اگر این طور باشد، پس برخی از ارواح شیطانیِ دارای رتبۀ بالا مکانهای جغرافیایی را تغییر دادند، چنانچه امپراطوری یونان عملاً همۀ امپراطوری پارس را در بر گرفت. زمانی که تغییرات سیاسی در زمین رخ می دهد، امکان دارد که در قلمروِ ظلمت هم تغییراتی رخ داده باشد. اما واقعیت این است که ما متوجه چنین چیزی نمی شویم مگر اینکه خداوند ما را آگاه کند.

به هر حال، اینکه چه گروهی از ارواح شیطانی در مناطق جغرافیاییِ خاص فعالیت می کنند، خیلی مهم نیست، چرا که قبلا ثابت کردیم که از طریق جدال روحانی ما هیچ کاری نمی توانیم بکنیم.

طبقه بندی بیش از حدِ ارواح شیطانی (Over-Categorizing Evil Spirits)

این تصور ماست که ارواح مختلف در زمینۀ گناهان مختلف فعالیت می کنند. کل این عقیده که «ارواحِ طمع»، «ارواح شهوت»، «ارواح مذهبی»، «ارواح نزاع» و غیره وجود دارند، توسط کتاب مقدس حمایت نمی شود، اما این ایده که انواع مختلف ارواح در رده های بالا قلمرو ظلمت را اداره می کنند، تایید می شود.

برای آنهایی که هرگز چهار انجیل را به دقت مطالعه نکرده اند جالب است که بدانند تنها سه نوع مختص روح شیطانی توسط مسیح از مردم خارج شد: یکبار «دیو گنگ» ذکر می شود (لوقا 14:11)، یکبار از «روح گنگ و کر» می خوانیم (مرقس 25:9) و بیش از یک بار «ارواح ناپاک» ذکر می شود که به نظر می رسد منظور همۀ ارواح شیطانی از جمله «ارواح کر و لال» که مسیح اخراج کرد، باشد (مرقس 25:9).

آیا امکان ندارد که روح «کر و لال» قادر بوده باشد که کاری به غیر از کر و لال کردن دیگران بکند؟ شکی نیست که این امکان وجود داشته، زیرا او باعث می شود پسری را در فصل 9 از مرقس مبتلا به صرع شود. بنابراین «کر و لال» اشاره به نوع خاصی از روح ندارد بلکه تنها به چگونگیِ آسیبی که به شخصی خاص می رساند، اشاره دارد. برخی از ما بیش از حد در مورد طبقه بندیِ ارواح سر در گم هستیم و مساله را به بیرون از مکاشفۀ انجیل می کشانیم.

در کل عهد قدیم، تنها ارواح شیطانی که به عنوان ارواح خاص از آنها نام برده شده: یکی «روح کاذب» (اول پادشاهان 22:22-23)، یکی «روح تحریف» (اشعيا 14:19) و یکی «روح فاحشه گی» (هوشع 12:4؛ 4:5). دربارۀ اولی و دومی، مطمئنا همۀ ارواح شیطانی را می توان «ارواح کاذب» و «ارواح تحریف» دانست. دربارۀ سومی، عبارتِ «روح فاحشه گی» لزوماً اشاره ای به نوع خاصی از ارواح شیطانی ندارد و تنها حالتی عمومی و متداول است.6

در تمام کتاب اعمال رسولان، تنها در 16:16 نوع خاصی از ارواح شیطانی ذکر می شود. در این آیه از دختری می خوانیم که «روح غیب گویی» داشت. و در تمام رساله ها، تنها ارواح خاص شیطانی که ذکر شده اند، «ارواح گمراه کننده» هستند (اول تیموتائوس 1:4).

با وجود اشارات کمی که به انواع خاصی از ارواح شیطان در انجیل وجود دارد، خواندن فهرست های امروزی که شامل صدها نوع از دیو ها و شیاطین که ممکن است در وجود مردم ساکن شوند و یا شهرها را کنترل کنند، جالب است.

نباید تصور کنیم که طبقه بندیِ درجات بالای ارواح شیطانی بر اساس نوع خاصی از گناه وجود دارد. اینکه بگوییم، «از آنجایی که در این شهر قمار زیاد می شود، باید ارواح قمار در آن وجود داشته باشند»، تنها یک تصور است.

ارواح سیگار وسیگار کشیدن؟ (?Smoking Spirits)

تصور کنید که چقدر نادانند کسانی که می گویند، «در این شهر باید ارواح سیگار باشند، زیرا افراد زیادی در اینجا سیگار می کشند». این ارواح سیگار قبل از به وجود آمدن این شهرها چه می کردند؟ کجا بودند؟ قبل از اینکه تنباکو مورد استفاده قرار بگیرد کجا بودند؟ آیا علت اینکه اکنون افراد کمتری سیگار می کشند این است که «شیاطین سیگار» دارند می میرند یا به جاهای دیگری می روند؟

ببینید که چقدر احمقانه است که بگوییم، «فلان شهر توسط ارواح زناکاری کنترل می شوند، و به همین دلیل است که در این شهر خانه های فساد و فحشای زیادی وجود دارند»؟ حقیقت این است که هر جا مردم مسیح را خدمت نکنند، قلمرو تاریکی است. بسیاری از ارواح شیطانی که در قلمروِ ظلمت زندگی می کنند، مردم را فریب می دهند که گناه کنند و به تمرد خود در برابر خداوند ادامه دهند. این ارواح مردم را برای انجام انواع گناه وسوسه می کند و در بعضی نواحی مردم گناه خاصی را بیش از گناهان دیگر مرتکب می شوند. تنها امید آنها انجیل است که ما برای اعلان آن فرا خوانده شده ایم.

حتی اگر ارواحی باشند که مخصوص گناه خاصی باشند و بر نواحی خاصی حکومت کنند، دانستن آن کمکی به ما نمی کند، زیرا برای بیرون کردن آنها کاری نمی توانیم بکنیم. وظیفۀ ما این است که بر طبق کتاب مقدس برای مردمی که فریب خورده اند دعا کنیم و انجیل را برایشان بگوییم.

تنها مزیت دانستن گناه غالب در یک شهر این است که می توانیم پیام های قاطعانه تری برای مردم نجات نایافته که در آن مکان زندگی می کنند داشته باشیم به خصوص با صحبت از گناههایی که آنها را در برابر خداوند گناهکار می دارد. اما نیازی نیست که برای تعیین این مساله تاریخ شهری را بخوانیم و مورد مطالعه قرار دهیم. تنها لازم است که ملاقاتی داشته باشیم و چشم ها و گوشهایمان را باز کنیم. گناهان برجسته و غالب به زودی مشخص خواهند شد.

نهایتاً هیچ مثالی در عهد جدید نمی بینیم از کسی که مشغول انجام «ردگیریِ روحانی» به عنوان وسیله ای برای جدال روحانی و بشارت مسیحیت، باشد.در رساله ها هم تعلیمی برای انجام چنین کاری وجود ندارد. در عهد جدید رسولان در رابطه با مکانی که باید در آن موعظه می کردند، از روح القدس پیروی می کردند، با ایمان انجیل را اعلام و مردم را به توبه دعوت می کردند و برای تایید کلامشان توسط آیات و معجزات به خداوند توکل می کردند. روش آنها تقریباً خوب عمل می کرد.

تصور شمارۀ 9: «برخی از مسیحیان باید از لعن و نفرین های نسلی و شیطانی آزاد شوند»

Myth 9: “Some Christians need to be set free from generational or satanic curses.” j

کل نظریۀ «لعن و نفرین نسل اندر نسل» از 4 آیه از عهد قدیم که همه یک مطلب را می رسانند، آمده است. این چهار آیه عبارتند از خروج 5:20؛ 7:34؛ اعداد 8:14؛ و تثنیه 9:5. بیایید اعداد 18:14 را با هم بررسی کنیم:

من، خداوند به آسانی خشمگین نمی شوم و محبّت من بی پایان است و به شما وفادار هستم و گناهان شما را می بخشم، امّا گناه را بدون سزا نمی گذارم. به خاطر گناه پدران، فرزندانشان را تا نسل سوم و چهارم جزا می دهم (همراه با تاکید).

چطور می توانیم این آیه را تفسیر کنیم؟ آیا منظور خداوند این است که مردم را به خاطر گناه والدینشان، نیکانشان و اجدادشان و حتی نسل های قبل از آن تنبیه می کند؟ آیا باید باور کنیم که خداوند ممکن است کسی را به خاطر اینکه به مسیح ایمان آورده است ببخشد اما او را به خاطر گناه پدرش و نیاکانش مجازات کند؟

مسلماً خیر! در غیر این صورت به راستی می توان خداوند را بی انصاف و ریاکار دانست. او خود گفته است که مجازات افراد به دلیل گناه پدرانشان از لحاظ معنوی نادرست است:

امّا شما می پرسید: چرا پسر به خاطر گناهان پدرش مجازات نمی شود؟ پاسخ این است که پسر آنچه را درست و نیکو بود، انجام داد. او قوانین مرا نگاه داشت و از آنها به دقّت پیروی کرد پس براستی زنده خواهد ماند. فقط همان کسی که گناه می کند می میرد. فرزند به خاطر گناه پدر جزا نمی بیند و نه پدر به خاطر گناه فرزند مجازات می شود. شخص نیکوکار به خاطر کارهای نیک خودش پاداش می گیرد و شخص بدکار به کیفر گناه خودش می رسد (حزقیال 19:18-20، همراه با تاکید).

به علاوه، تحت شریعت موسی، خداوند فرمان داد که نه پدر و نه پسر نباید به خاطر گناه یکدیگر مجازات شوند:

والدین نباید به سبب گناه فرزندان خود کشته شوند. همچنین فرزندان نیز نباید به خاطر گناه والدین شان محکوم گردند. هر کسی باید به سبب گناه خودش کشته شود (تثنیه 16:24).

امکان ندارد که خدای محبت و عدالت کسی را به خاطر گناه نیاکانش نفرین و یا مجازات کند.7 بنابراین منظور از این آیه که خداوند می گوید «امّا گناه را بدون سزا نمی گذارم. به خاطر گناه پدران، فرزندانشان را تا نسل سوم و چهارم جزا می دهم»، چیست؟

تنها معنیِ این آیه می تواند این باشد که مردم به خاطر انجام گناه در برابر فرزندانشان مسئولند و خداوند تا حدی آنها را به خاطر ارتکاب گناه توسط فرزندانشان مقصر می داند، از این رو که بر فرزندانشان تاثیر دارند. خداوند به دلیل تاثیر شریرانۀ مردم بر فرزندانشان، آنها را تا حدی مسئولِ گناهان نوادگانشان می داند! خداوند خدای قدوس است، و هیچ کس نمی تواند بگوید که خداوند در انجام این کار عادل نیست.

توجه کنید که متن تحت بررسی می گوید که خداوند «به خاطر گناه پدران، فرزندان را مجازات می کند». این گناه پدران است که بر فرزندانشان می رسد.

بنابراین کلِ نظریۀ «نفرین نسل اندر نسل» خرافاتی بسیار بد است چرا که خداوند را بی انصاف جلوه می دهد.

لعن و نفرین شیطانی؟ (Satanic Curses)

دربارۀ لعن و نفرین شیطانی چه می توانیم بگوییم؟

اولاً، نه در کل انجیل چیزی وجود دارد که نشان دهد شیطان می تواند کسی را لعن و نفرین کند و نه مثالی از اینکه او چنین کاری را کرده باشد. مطمئناً در انجیل می خوانیم که شیطان مردم را آزار می دهد، اما هرگز او را در حال لعنِ خانواده ای نمی بینیم که منجر به بد آوردن آن خانواده و نسل بعد از آنها شود.

همۀ مسیحیان در طول زندگی خود توسط شیطان و ارواح شیطانی اذیت می شوند (تا میزان محدودی)، اما این بدان معنا نیست که ما نیاز به کسی داریم که «لعن شیطانی» را که از والدینمان به ما رسیده است، از بین ببرد. کاری باید انجام دهیم این است که بر کلام خداوند استوار باشیم و در برابر شیطان توسط ایمانمان مقاومت کنیم، کاری که در کتاب مقدس به ما سفارش شده است (اول پطرس 8:5-9 را ببینید).

در انجیل خداوند کسی است که قدرتِ مرحمت کردن و لعن کردن دارد (پیدایش 17:3؛ 11:4؛ 29:5؛ 21:8؛ 3:12؛ اعداد 8:23؛ تثنيه 26:11؛ 20:28؛ 27:29؛ 7:30؛ دوم تواريخ 24:34؛ مزمور 22:37؛ امثال 33:3؛ 14:22؛ مراثی 65:3؛ ملاکی 2:2؛ 6:4 را ببینید). دیگران ممکن است ما را زباناً نفرین کنند اما نفرین آنها نمی تواند به ما آسیبی برساند:

نفرین، اگر مستحق آن نباشی، صدمه ای به تو نمی رساند؛ بلکه مانند پرنده ای است که به هر طرف پرواز می کند و در جایی نمی نشیند (امثال 2:26).

بلعام پس از آنکه توسط بالاق مامور شد که بنی اسراییل را نفرین کند، گفت: «چگونه می توانم قومی را نفرین کنم که خدا نفرین نکرده است؟ چگونه می توانم مردمی را لعنت کنم که خدا لعنت نکرده است؟» (اعداد 8:23).

برخی مسیحیان در مورد نفرین شدن برخی از مردم توسط مردمی دیگر بر اساس سخنان مسیح در مرقس 23:11، کمی زیاده روی کرده اند: «و یقین بدانید اگر کسی به این کوه بگوید: حرکت کن و به دریا پرتاب شو و شک و شبهه ای به دل راه ندهد بلکه ایمان داشته باشد که هر چه بگوید می شود، برای او چنان خواهد شد».

اما توجه کنید که در کلمات معمولی هیچ قدرتی وجود ندارد، بلکه قدرت در کلامی است که با ایمان و از اعماق دل برآید.

اما امکان ندارد که کسی بتواند با ایمان خود شخصی را نفرین کند و این نفرین آسیبی به او برساند زیرا ایمان، اطمینان قلبی است (عبرانیان 1:11) و تنها از شنیدن کلام خداوند به وجود می آید (رومیان 17:10). ممکن است کسی امید داشته باشد که نفرینش علیه کسی موجب بد آوردن آن شخص بشود اما نباید نسبت به این مساله مطمئن باشد زیرا خداوند هیچ وعده ای در این زمینه به مردم نداده است.

تنها استثناء در این مورد این است که اگر خداوند به کسی «عطیۀ ایمان» به همراه «عطیۀ نبوت» بدهد (دو عطیه از عطایای روح)، چنانچه در مورد برخی از شخصیت های عهد عتیق چنین چیزی اتفاق افتاد (پیدایش 27:27-29 و 38-41؛ 1:49-27؛ یوشع 26:6؛ اول پادشاهان 34:16؛ داوران 7:9-20 و 57؛ دوم پادشاهان 23:2-24 را ببنید). حتی در این موارد هم رحمت یا نفرین از خداوند بوده در اصل، نه از انسان. بنابراین کل این نظریه که کسی بتواند کسی دیگر را نفرین کند تنها خرافات است. به همین دلیل است که مسیح به ما یاد نداد که «لعن کسانی که علیه ما حرف می زنند از بین ببریم» بلکه گفت، «برای آنهایی که شما را لعن می کنند، دعا کنید». ما نباید از نفرین دیگران بترسیم چه اگر بترسیم یعنی به اندازۀ کافی به خداوند ایمان نداریم. متاسفانه همیشه با شبانهایی ملاقات می کنم که انگار به نیروی شیطان بیش از قدرت خداوند ایمان دارند. اگرچه هر ماه به کشورهای مختلفی سفر می کنم و صدمۀ زیادی به قلمرو شیطان می زنم، اما ذره ای از شیطان و یا نفرینی که بر من بشود ندارم. دلیلی برای ترس وجود ندارد.

نفرین فرقۀ غیر مشروع؟ (?Occult Curses)

آیا امکان دارد که کمی نفرین شیطانی بر خود داشته باشیم به دلیل اینکه قبلا درگیر فرقۀ غیر مشروع بوده ایم؟

نباید فراموش کنیم که زمانی که دوباره متولد می شویم از بند شیطان و قلمرو ظلمت رها می شویم (اعمال رسولان 18:26، کولسیان 13:1 را ببینید). شیطان دیگر قدرتی بر ما ندارد مگر اینکه ما خود به او اجازه بدهیم. اگرچه بر اساس انجیل مسیحیان افسس قبل از ایمان آوردن به شدت مشغول جادو و جادوگری بودند (اعمال رسولان 18:19-19 را ببینید) اما هیچ صحبتی نیست از اینکه پولس لعنی شیطانی را از بین برده باشد و یا قدرت شیطان را بر آنها پس از ایمان آوردنشان از بین برده باشد. علت این است که آنها از لحظه ای که به مسیح ایمان آوردند به طور خودکار از بند شیطان رها شدند.

به علاوه، زمانی که پولس برای مسیحین افسس رساله نوشت، در آن هیچ تعلیمی مبنی بر آزاد کردن کسی از نفرین و لعن شیطانی و نسل اندرنسل، وجود نداشت. تنها چیزی که به آنها گفت این بود که «به ابلیس فرصت ندهید» (افسسیان 27:4) و اینکه «زره کاملی را که خدا برای شما تهیه کرده است به تن کنید تا بتوانید در مقابل نیرنگ های ابلیس ایستادگی نمائید» (افسسیان 11:6). اینها مسئولیت هایی است که بر گردنِ همۀ مسیحیان است.

اما چرا در برخی موارد، اوضاعِ مسیحیان پس از اینکه کسی به اصطلاح لعن و نفرینی که بر آنها بوده است را شکست، بهتر شده؟ احتمالا به این دلیل که شخصی که نیاز به کمک داشته، مطمئن بوده است که پس از شکستن نفرین، آزاد خواهد شد. ایمان چیزی است که شیطان را فراری می دهد و همۀ مسیحیان می توانند و باید ایمان داشته باشند که زمانی که در برابر شیطان مقاومت کنند، او خواهد گریخت. اما نیازی نیست که برای فراری دادن او به دنبال متخصص باشیم!

نهایتاً، انجیل به ما می گوید که مسیح «در راه‌ ما لعنت‌ شد» و به این شکل «ما را از لعنت‌ شریعت‌ فدا کرد» (غلاطیان 13:3، همراه با تاکید).همۀ ما قبلاً تحت لعن خداوند بودیم زیرا گناه کرده بودیم اما از آنجایی که مسیح مجازات ما را بر دوش کشید ما آزاد شدیم. «متبارک‌ باد خدا و پدر خداوند ما عیسی مسیح‌ که‌ ما را مبارک‌ ساخت‌ به‌ هر برکت‌ روحانی در جایهای آسمانی در مسیح‌» (افسسیان 3:1).

جدال روحانی بر اساس کتاب مقدس (Scriptural Spiritual Warfare)

تا اینجا بسیاری از تصورات امروزی دربارۀ جدال روحانی را بررسی کردیم. اما آیا نوعی از جدال روحانی وجود دارد که بر اساس کتاب مقدس باشد؟ بله، و موضوع بحث ما در این بخش همین خواهد بود.

شاید اولین چیزی که لازم باشد دربارۀ جدال روحانی بدانیم این است که، نباید آن را مرکزِ زندگی مسیحی خود قرار دهیم. ما باید بر مسیح تمرکز کنیم، تا او را اطاعت و از او پیروی کنیم و به تدریج بیشتر شبیه او شویم. تنها درصد کمی از عهد جدید موضوع جدال روحانی را مورد بحث قرار می دهد و همین مساله نشان می دهد که نباید در زندگیِ مسیحیمان زیاد ذهن خود را درگیر آن کنیم.

دومین چیزی که راجع به جدال روحانی باید بدانیم این است که انجیل آنچه باید بدانیم به ما می گوید. به درک و بصیرت خاص (و یا واعظی که بصیرت خاصی داشته باشد) در مورد «مسایل شیطانی» نیازی نداریم. جدال روحانی بر اساس انجیل بسیار ساده است. نقشه های شیطان به وضوح در کتاب مقدس عنوان شده است. مسئولیت ما هم کاملاً مشخص است. زمانی که به کلام خداوند ایمان بیاورید، مطمئناً در این جدال پیروز خواهید بود.

بازگشت به آغاز (Back to the Beginning)

بیایید به کتاب پیدایش بازگردیم، جایی که در آن بیشتر با شیطان آشنا می شویم. در فصل های اول این کتاب، شیطان به شکل مار ظاهرمی شود. مکاشفه 2:20 هر گونه شکی را در اینباره که این مار شیطان بوده یا نه را برطرف می کند: «و اژدها یعنی‌ مار قدیم‌ را که‌ ابلیس‌ و شیطان‌ می‌باشد، گرفتار کرده‌، او را تا مدت‌ هزار سال‌ در بند نهاد» (همراه با تاکید).

پیدایش 1:3 به ما میگوید: «و مار از همة‌ حیوانات‌ صحرا كه‌ خداوند خدا ساخته‌ بود، هُشیارتر بود». زمانی که به این مساله که چقدر بعضی از آفریده های خداوند حیله گرند به طوری که برای زنده ماندن رقابت می کنند و در کمین می ایستند تا صید خود را به دست آورند، فکر می کنید، متوجه می شوید که شیطان چقدر باید زیرک باشد. از سوی دیگر شیطان مانند خداوند دانای مطلق نیست و نباید تصور کنیم که در جدالمان با او دچار ضعف هستیم. مسیح به ما یاد داد که «مثل‌ مارها هوشیار» باشیم (متی 16:10، همراه با تاکید). پولس گفت که از نقشه های شیطان بی اطلاع نبوده است (دوم قرنتیان 11:2 را ببینید) و اینکه ما «فکر مسیح» را داریم (اول قرنتیان 16:2).

شیطان از حوا دربارۀ آنچه خداوند گفته بود سوال کرد و این اولین حملۀ او بود. پاسخ حوا به او مشخص می کرد که آیا او می تواند فریبش دهد و او را به نافرمانی از خداوند دعوت کند یا نه. شیطان هیچ راهی برای فریب کسی که به سخن خداوند ایمان پیدا کرده است، ندارد، و به همین دلیل است که استراتژی او شامل نظریاتی است که بر خلاف کلام خداوند است.

شیطان از حوا پرسید، «آیا خدا حقیقتاً گفته‌ است‌ كه‌ از همة‌ درختان‌ باغ‌ نخورید؟» (پیدایش 1:3). این سوال مانند سوالی معصومانه از محققی عادی به نظر می رسد، اما شیطان دقیقا می دانست که چه هدفی دارد.

حوا پاسخ داد، «از میوة‌ درختان‌ باغ‌ می‌خوریم‌، لكن‌ از میوة‌ درختی‌ كه‌در وسط باغ‌ است‌، خدا گفت‌ از آن‌ مخورید و آن‌ را لمس‌ مكنید، مبادا بمیرید» (پیدایش 2:3-3).

در واقع خداوند هیچ گاه آنها را از لمس درخت دانش نیک و بد ، بر حذر نکرده بود، تنها به آنها گفته بود که از میوۀ آن نخورند.

حوا مطمئناً آنقدر از حقیقت مطلع بود که دروغِ شیطان را در عبارت «هر آینه‌ نخواهید مرد» (پیدایش 3:4) تشخیص دهد. البته این گفتۀ شیطان بر خلاف سخن خداوند قرار داشت و بعید به نظر می رسید که حوا باورش کند. بنابراین شیطان دروغ خود را اندکی با حقیقت مخلوط کرد (کاری که اغلب انجام می دهد) تا هضم آن آسان تر باشد. او اینگونه ادامه داد: «بلكه‌ خدا می‌داند در روزی‌ كه‌ از آن‌ بخورید، چشمان‌ شما باز شود و مانند خدا عارف‌ نیك‌ و بد خواهید بود» (پیدایش 5:3).

شیطان در واقع پس گفتن دروغ، سه چیز گفت که هر سه حقیقت داشتند. می دانیم که زمانی که آدم و حوا میوه را خوردند همانطوری که شیطان گفته بود، چشمانشان باز شد (پیدایش 7:3 را ببینید). به علاوه، خداوند خود بعدها گفت که انسان مانند او شده و خوب و بد را تشیص می دهد (پیدایش 22:3 را ببینید). دقت کنید: شیطان اغلب دروغ را با حقیقت مخلوط می کند که مردم را بفریبد.

توجه کنید که شیطان شخصیت خداوند را بد نام کرد. خداوند نمی خواست که آدم و حوا آن میوه را بخورند، به خاطر خوشبختی و خوشیِ خود آنها، اما شیطان طوری وانمود کرد که انگار خداوند چیز خوبی را از آنها دریغ کرده بود. بیشتر دروغ های شیطان شخصیت، خواسته و نیتِ خداوند را بد جلوه می دهد.

متاسفانه اولین زوج زمینی، حقیقت را رد و دروغ را باور کردند و متحمل عواقب آن شدند. اما توجه کنید که همۀ عناصر جدال روحانی امروزی در این داستان وجود دارد: تنها سلاح شیطان دروغی بود که در لفافۀ حقیقت قرار گرفته بود. بشر در دوراهی قبول سخنان خداوند یا فتنه های شیطان قرار گرفته بود. باور کردن حقیقت می توانست «سپر ایمانشان» باشد اما آنها هرگز از آن استفاده نکردند.

جدال روحانی مسیح (Jesus Spiritual Warfare)

زمانی که رویاروییِ مسیح را با شیطان و وسوسه هایش در بیایبان می خوانیم، متوجه می شویم که شیطان روش کار خود را در طول هزاران سال تغییر نداده است. او با بی اعتبار کردن سخنان خداوند حملۀ خود را آغاز کرد چرا که می دانست تنها راه شکست دادن دشمنش منصرف کردن مردم از اطاعت او بود. کلام خداوند باز هم در مرکز جدال است. و شیطان رگبار دروغ هایش را فرستاد و مسیح او را با گفتن حقیقت شکست داد. او گفته ای خداوند را باور کرده بود و از آن اطاعت می کرد. جدال روحانی بر اساس کتاب مقدس همین است!

مسیح در همان موقعیتِ حوا، آدم و خود ما قرار گرفته بود. او باید تصمیم می گرفت که کدام را باور کند، کلام خداوند را یا دروغ های شیطان را. مسیح جدال روحانی خود را با «شمشیر روح»، کلام خداوند، انجام داد. بیایید ببینیم که از جدال روحانی با شیطان چه یاد می گیریم.

متی با ذکر دومین وسوسۀ مسیح می گوید:

آنگاه‌ ابلیس‌ او را به‌ شهر مقدّس‌ برد و بر كنگره‌ هیكل‌ برپا داشته‌، به‌ وی گفت‌: «اگر پسر خدا هستی، خود را به‌ زیر انداز، زیرا مكتوب‌ است‌ كه‌ فرشتگان‌ خود را درباره‌ تو فرمان‌ دهد تا تو را به‌ دستهای خود برگیرند، مبادا پایت‌ به‌ سنگی خوردعیسی وی را گفت‌: «و نیز مكتوب‌ است‌ خداوند خدای خود را تجربه‌ مكن‌ (متی 5:4-7).

اینجا هم مسالۀ مرکزی کلام خداوند است. شیطان حتی از فصل نود و یکم از مزامیر هم جملاتی را نقل کرد و تلاش کرد که آن را بر خلاف نیت خداوند جلوه دهد، اما موفق نشد.

مسیح آیه ای را که موجب درکی درست از وعدۀ خداوند در مزامیر 91 است نقل کرد. خداوند از ما مراقبت خواهد کرد اما نه زمانی که با رفتاری جاهلانه می خواهیم او را آزمایش کنیم، چیزی که حاشیۀ انجیل من هم نشان می دهد.

به همین دلیل است که نبایدآیات انجیل را خارج از فحوای کلام و بقیۀ انجیل تفسیر کنیم. هر آیه باید در تعادل با بقیۀ قسمت های انجیل باشد.

تحریف انجیل یکی از معمول ترین روش های شیطان در جدال روحانی است، و متاسفانه، او در به کارگیری این روش علیه مسیحیان که گرفتار جنبش جدال روحانی امروزی هستند، بسیار موفق بوده است. یکی از این تحریفات استفاده از عبارت انجیلیِ «به زیر کشیدن سنگرها» برای حمایت از نظریۀ نابود کردن ارواح شیطانی در جو است. چنانچه قبلاً هم اشاره کردم، این عبارت خاص زمانی که در متن خود تفسیر شود، به معنای نابود کردن ارواح شیطانی نیست. اما شیطان دوست دارد که ما اینگونه فکر کنیم، و وقت خود با فریاد زدن بر قدرت های آسمانی تلف کنیم.

در نوشته های متی دربارۀ سومین وسوسۀ مسیح می خوانیم که:

پس‌ ابلیس‌ او را به‌ كوهی بسیار بلند برد و همه‌ ممالک جهان‌ و جلال‌ آنها را بدو نشان‌ داده‌، به‌ وی گفت‌: «اگر افتاده‌ مرا سجده‌ كنی، همانااین‌ همه‌ را به‌ تو بخشم‌آنگاه‌ عیسی وی را گفت‌: «دور شو ای شیطان‌، زیرا مكتوب‌ است‌ كه‌ خداوند خدای خود را سجده‌ كن‌ و او را فقط‌ عبادت‌ نما» (متی 8:4-10).

این وسوسۀ قدرت است. اگر مسیح شیطان را عبادت می کرد، و اگر شیطان به قول خود وفا می کرد، مسیح دومین مقامدر قلمرو ظلمت را به دست می آورد. او بر همۀ افراد نجات نایافته و ارواح شیطانی حکومت می کرد و قدرتی را که فقط شیطان داشت به دست می آورد. ما تنها می توانیم در کابوس هایمان تصور کنیم که چه اتفاقی می افتاد اگر مسیح تسلیم وسوسه های او می شد.

بازهم توجه کنید که مسیح در برابر شیطان با کلام مکتوب خداوند مقاومت کرد. در طول هر سه وسوسه مسیح با گفتنِ «مکتوب است که» پیروز شد. ما هم اگر می خواهیم فریب نخوریم و در دام شیطان گرفتار نشویم، باید کلام خداوند را بدانیم و آن را باور کنیم. جدال روحانی یعنی همین!

میدان جنگ (The Battle Ground)

تنها قدرتی که شیطان و گروهش دارند کاشتن افکار در قلب و فکر انسانهاست (و حتی این هم توسط خداوند محدود شده است؛ اول قرنتیان 13:10 را ببینید). با داشتن چنین فکری در ذهن، مثال های زیر از کتاب مقدس را بررسی کنید:

آنگاه‌ پطرس‌ گفت‌: «ای‌ حنانیا چرا شیطان‌ دل‌ تو را پر ساخته‌ است‌ تا روح‌القدس‌ را فریب‌ دهی‌ و مقداری‌ از قیمت‌ زمین‌ را نگاه‌ داری‌؟» (اعمال رسولان 3:5، همراه با تاکید).

و چون‌ شام‌ می‌خوردند و ابلیس‌ پیش‌ از آن‌ در دل‌ یهودا پسر شمعون‌ اسخریوطی‌ نهاده‌ بود که‌ او را تسلیم‌ کند(یوحنا 2:13، همراه با تاکید).

روح القدس صریحاً می فرماید که در زمان های آخر بعضی ها از ایمان دست خواهند کشید و به ارواح گمراه کننده و از تعالیم شیاطین پیروی می کنند… (اول تیموتائوس 1:4، همراه با تاکید).

لیکن‌ می ترسم‌ که‌ چنانکه‌ مار به‌ مکر خود حوا را فریفت‌، همچنین‌ خاطر شما هم‌ از سادگی ای که‌ در مسیح است‌، فاسد گردد (دوم قرنتیان 3:11، همراه با تاکید).

از یکدیگر جدایی مگزینید مگر مدتی به‌ رضای طرفین‌ تا برای روزه‌ و عبادت‌ فارغ‌ باشید؛ و باز با هم‌ بپیوندید مبادا شیطان‌ شما را به‌سبب‌ ناپرهیزی شما در تجربه‌ اندازد (اول قرنتیان 5:7، همراه با تاکید).

لهذا من‌ نیز چون‌ دیگر شکیبایی‌ نداشتم‌، فرستادم‌ تا ایمان‌ شما را تحقیق‌ کنم‌ مبادا که‌ آن‌ تجربه‌ کننده‌، شما را تجربه‌ کرده‌ باشد و محنت‌ ما باطل‌ گردد (اول تسالونیکیان 5:3، همراه با تاکید).

که‌ در ایشان‌ خدای این‌ جهان‌ فهم‌های بی ایمانشان‌ را کور گردانیده‌ است‌ که‌ مبادا تجلی بشارت‌ جلال‌ مسیح‌ که‌ صورت‌ خداست‌، ایشان‌ را روشن‌ سازد (دوم قرنتیان 4:4، همراه با تاکید).

و اژدهای‌ بزرگ‌ انداخته‌ شد، یعنی‌ آن‌ مار قدیمی‌ که‌ به‌ ابلیس‌ و شیطان‌ مسمی‌ است‌ که‌ تمام‌ ربع‌ مسکون‌ را می‌فریبد. او بر زمین‌ انداخته‌ شد و فرشتگانش‌ با وی‌ انداخته‌ شدند (مکاشفه 9:12، همراه با تاکید).

شما از پدر خود ابلیس‌ می‌باشید و خواهشهای‌ پدر خود را می‌خواهید به‌ عمل‌ آرید. او از اول‌ قاتل‌ بود و در راستی‌ ثابت‌ نمی‌باشد، از آنجهت‌ که‌ در او راستی‌ نیست‌. هرگاه‌ به‌ دروغ‌ سخن‌ می‌گوید، از ذات‌ خود می‌گوید زیرا دروغگو و پدر دروغگویان‌ است‌ (یوحنا 44:8 همراه با تاکید).

این آیات و آیات دیگر نشان می دهند که میدان جنگ در جدال روحانی بر اساس انجیل قلب و فکر آدمی است. شیطان با افکار پیشنهادات شیطانی، نظریات نادرست، فلسفه های غلط، وسوسه، دروغ های مختلف و غیره، به ما حمله می کند.ابزار دفاعیِ ما دانستن کلام خدا، ایمان آوردن به آن و عمل کردن بر طبق آن است.

بسیار مهم است که متوجه شویم، که همۀ افکارِ درون ذهنمان لزوماً از وجود خودمان سرچشمه نمی گیرد. شیطان افراد زیادی دارد برای اینکه افکار خود را در ذهن ما بکارد. او تلاش می کند که به وسیلۀ روزنامه، کتاب، تلویزیون، مجلات، رادیو، دوستان و همسایگان، و حتی واعظان، بر ما اثر بگذارد. حتی پطرُس رسول یکبار سهواً به عنوان ناطقی برای شیطان عمل کرد، و گفت که ارادۀ خداوند بر مرگ مسیح نبوده است (متی 23:16 را ببینید).

اما شیطان و ارواح شیطانی هم مستقیماً و بدون دخالت هیچ بشری بر روی افکار مردم کار می کنند، و همۀ مسیحیان در برخی مواقع خود را تحت حملۀ مستقیم می یابند. این زمانی است که جدال روحانی آغاز می شود.

بانوی مسیحیِ عزیزی را به یاد می آورم که یکبار نزد من آمد تا مشکلی را مطرح کند. او گفت که هر زمان که دعا می کند، متوجه می شود که افکار کفرآمیز و کلمات بدی به ذهنش می آید. او یکی از شیرین ترین، مهربان ترین، عزیزترین زنان کلیسای من بود، اما مشکل افکار وحشتناک او را آزار می داد.

برایش توضیح دادم که این افکار از وجود خودش سرچشمه نمی گیرند، بلکه او مورد حملۀ شیطان که تلاش می کند زندگیِ عبادتی او را نابود کند، قرار گرفته است. سپس او ادامه داد که دعاهای روزانۀ خود را از ترس اینکه باز هم این افکار به ذهنش خطور کنند، متوقف کرده است. شیطان موفق شده بود!

من به او گفتم که دعا کردن را دوباره آغاز کند، و اگر باز هم این افکار کفرآمیز به ذهنش رسید، باید با کلام خداوند با آنها مقابله کند. اگر به ذهنش آمد که «مسیح تنها یکبود، باید بگوید، خیر! مسیح پسر الهیِ خداوند بوده و هست». اگر کلمۀ بدی به ذهنش رسید باید افکاری مانند ستودن مسیح و غیره را جایگزین آن کند.

همچنین به او گفتم که با ترسی که از آمدن این افکار داشته، در واقع آنها را دعوت می کرده است زیرا ترس از یک نوع ایمان برعکس سرچشمه می گیرد ایمان به شیطان. زمانی که تلاش می کنی به چیزی فکر نکنی، به دلیل تلاش برای عدم فکر کردن به آن، بیشتر به آن فکر می کنی.

مثلاً، اگر به تو بگویم، «به دست راستت فکر نکن،» بلافاصله به آن فکر خواهی کرد در حالی که تلاش می کنی از حرف من اطاعت کنی. هر چه بیشتر تلاش کنی، بدتر می شود. تنها راه فرار از این فکر، فکر کردن به چیز دیگر است، مثلاً می توانی به کفشت فکر کنی. زمانی که ذهنت درگیر کفشهاست دیگر به دستت فکر نمی کنی.

من زن را تشویق کردم که نترسد، انجیل نیز همین فرمان را می دهد. و زمانی که فکری بر خلاف کلام خداوند به ذهنش رسید، باید کلام خداوند را جایگزین آن کند.

خوشحالم که او نصیجت من را گوش کرد، و با وجود حمله های دیگری که در زمان دعا به او شد، توانست بر مشکل خود فائق آید. او در جدال روحانیِ بر طبق انجیل پیروز شد.

جالب است که با تحقیق در چند کلیسا متوجه شدم که مشکل او بسیار رایج است. معمولاً نیمی از مسیحیانی که من بررسی کردم نشان می دهند که یکبار یا بیشتر، در زمان دعا افکار کفرآمیز به ذهنشان آمده است.

«مراقب آنچه که میشنوید باشید» (“Take Care What You Listen To”)

ما نمی توانیم شیطان و ارواح شیطانی را ازحمله به افکارمان متوقف کنیم، اما مجبور نیستیم که اجازه دهیم افکار آنها اقکار ما بشود. یعنی مجبور نیستیم که بر نظریه ها و پیشنهاد های شیطانی توجه بیش از حد داشته باشیم و مالک آنها شویم. چنانچه گفته می شود، «نمی توانید مانع پرواز پرندگان بر روی سرتان شوید، اما می توانید جلوی لانه ساختن آنها بر روی سرتان را بگیرید».

به علاوه، باید دقت کنیم که افکارمان را سوژۀ تاثیرات خدانشناسانه نکنیم، زمانی که اختیار با ماست. زمانی که ساعتی را در برابر تلویزیون می نشینیم، یا روزنامه می خوانیم، در واقع در معرض تاثیرات افکاری هستیم که ممکن است شیطانی باشند. مسیح درست پس از اینکه مَثَل دانه و خاک را بریمان گفت، به ما هشدار داد که، «در آنچه که میشنوید دقت کنید» (مرقس 24:4). مسیح آثار مخرب گوش دادن به دروغ و اجازه دادن به شیطانی برای دانه افشانی در قلب و فکرمان را می دانست. این دانه ها ممکن است در میان خارها رشد کنند و نهایتاً کلام خداوند را از زندگی ما جدا کنند (مرقس 7:4 و 18-19 را ببینید).

پطرُس در جدال روحانی (Peter on Spiritual Warfare)

پطرُس رسول جدال روحانی بر اساس انجیل را به خوبی درک کرده بود. او در هیچ کجای رساله هایش به مسیحیان آموزش نداده است که قدرت ها را از آسمان به زیر بکشند. بلکه به آنها یاد داد که در زندگی شخصی خود در برابر شیطان مقاومت کنند و به آنها گفت که دقیقاً چطور باید مقاومت کنند:

هوشیار و مواظب باشید، زیرا دشمن شما، ابلیس چون شیری غران به هر سو می گردد و در جستجوی کسی است که او را ببلعد. با قدرت ایمان در مقابل او بایستید، زیرا می دانید که برادران شما در تمام دنیا به همین زحمات دچار شده اند (اول پطرس 8:5-9).

ابتدا توجه کنید که پطرُس موضع ما را دفاعی نشان می دهد نه هجومی. شیطان کسی است که همیشه در اطراف پرسه می زند، نه ما! او به دنبال ماست؛ ما به دنبال او نیستیم. وظیفۀ ما نه حمله که دفاع و قاومت است.

دوم، توجه کنید که شیطان مانند شیر است و به دنبال کسی است تا او را ببلعد. اوچطور می تواند مسیحیان را ببلعد؟ آیا منظور پولس این بود که او واقعاً آنها را می بلعد و گوشتشان را می خورد؟ مسلماً خیر! تنها راه بلعیدن مسیحیان توسط شیطان فریب دادن آنها و ترغیب آنها برای باور کردن دروغ به منظور تخریب ایمانشان است.

سوم، توجه کنید که پطرُس به ما گفت که از طریق ایمانمان در مقابل شیطان مقاومت کنیم. جدال ما، جسمانی نیست و ما نمی توانیم با چرخاندن مشتمان در هوا با او بجنگیم. او به ما با دروغ حمله می کند و ما با حفظ ایمانمان بر کلام خداوند در برابر او ایستادگی می کنیم. این هم جدال روحانی بر اساس انجیل است.

مسیحیانی که پطرُس برایشان می نوشت از از شکنجۀ بدی رنج می بردند، و بنابراین وسوسه شده بودند که ایمان خود به مسیح را انکار کنند. شیطان اغلب با دروغ هایش و شک انداختن به دل ما، در زمانی به ما حمله می کند که گرفتار حوادث هستیم. و این زمانی است که باید ایمان خود را حفظ کنیم. «روز شیطان» که پولس از آن نوشت همین است، روزی که باید «زره کاملی را که خدا برای شما تهیه کرده است به تن کنید تا بتوانید در مقابل نیرنگ های ابلیس ایستادگی نمائید» (افسسیان 11:6، همراه با تاکید).

یعقوب در جدال روحانی (James on Spiritual Warfare)

یعقوب رسول هم در رسالۀ خود چیزهایی راجع به جدال روحانی گفت. آیا او به مسیحیان گفت که دعاهایشان نتیجۀ جنگ ها میان فرشتگان را مشخص می کند؟ خیر. آیا او به آنها گفت که ارواح زناکاری، سنگدلی و خطا را در شهرها نابود کنند؟ خیر. آیا به آنها گفت که تاریخ شهرها را مطالعه کنند تا بتوانند نوع ارواحی را که از ابتدا در آنجا بوده اند تعیین کنند؟ خیر.

یعقوب به جدال روحانی بر اساس کتاب مقدس ایمان داشت و به همین دلیل نوشت:

پس از خدا اطاعت کنید و در مقابل ابلیس مقاومت نمائید تا از شما بگریزد (یعقوب 7:4).

باز هم توجه کنید که موضع مسیحیان دفاعی است ما قرار است دفاع کنیم نه حمله! یعقوب به ما قول می دهد که، زمانی که مقاومت کنیم، شیطان خواهد گریخت. شیطان دلیلی نمی بیند که مدام در اطراف یک مسیحی که دروغ های او را باور نمی کند، از پیشنهادهای او پیروی نمی کند و تسلیم وسوسه هایش نمی شود، بماند.

توجه کنید که یعقوب هم ابتدا از ما خواست که تسلیم خداوند باشیم و از او اطاعت کنیم. ما با اطاعت از کلامش از او اطاعت می کنیم. مقاومت ما در برابر شیطان نشان دهندۀ این است که ما از کلام خداوند اطاعت می کنیم.

یوحنا در جدال روحانی (John on Spiritual Warfare)

یوحنای رسول هم در رساله اش از جدال روحانی نوشت. آیا او به ما گفت که به مکانهای بلند برویم و سنگر شیطان را به زیر بکشیم؟ خیر. آیا به ما گفت که چگونه روح عصبانیت را از مسیحیانی که برخی مواقع عصبانی می شوند بیرون بکشیم؟ خیر.

یوحنا هم مانند پطرُس و یعقوب تنها به جدال روحانی بر طبق انجیل ایمان داشت و بنابراین تعلیم هایش هم همان تعلیم ها هستند:

ای عزیزان ، به هر نبوتی (الهامی) اعتماد نکنید، بلکه آنها را بیآزمائید تا ببینید که آیا در واقع از جانب خدا است یا نه، زیرا عدۀ زیادی هستند که به سرتاسر دنیا رفته به دروغ نبوت می کنند. چگونه می توان نبوتی را که از طرف روح خدا است تشخیص داد؟ هر که با هدایت روح اقرار کند که عیسی مسیح در جسم ظاهر شد از جانب خدا است و هر که منکر این حقیقت شود نه تنها از جانب خدا نیست، بلکه او دارای روح «دشمن مسیح» می باشد. شما شنیده اید که او می آید، در حالیکه هم اکنون در این جهان است. ای فرزندان من، شما به خدا تعلق دارید و بر کسانی که به دروغ نبوت می کنند غلبه یافته اید، زیرا روحی که در شماست از روحی که در این دنیا کار می کند قوی تر است. آنها متعلق به این دنیا هستند و در بارۀ امور دنیوی سخن می گویند و به این سبب دنیا به آنها گوش می دهد. اما، ما فرزندان خدا هستیم و هر کسی که خدا را می شناسد به ما گوش می دهد در حالی که کسی که به خدا تعلق ندارد، سخنان ما را قبول نمی کند. پس به این ترتیب ما می توانیم پیام حقیقت را که از جانب روح خدا است از پیام های نادرستی که از جانب ارواح دیگر است تمیز دهیم (اول یوحنا 1:4-6).

توجه کنید که مبحث کلی این آیات، دروغ های شیطان و حقیقت خداوند است. ما باید ارواح را آزمایش کنیم تا ببینیم که آیا از جانب خدا هستند یا نه و آزمون بر اساس حقیقت است. ارواح شیطانی قبول نخواهند کرد که مسیح در جسم ظاهر شد. آنها دروغگویند.

یوحنا همچنین به ما گفت که باید بر ارواح شیطانی غلبه کنیم، یعنی ما به عنوان شهروندان ملکوت روشنایی و نور دیگر تحت سلطۀ آنها نیستیم. فرد بزرگتر، مسیح، در درون ما زندگی می کند. مردمی که مسیح را در درون خود دارند نباید از شیطان بترسند.

او همچنین گفت که جهان به ارواح شیطانی گوش می دهد، که نشان می دهد آنها صحبت می کنند. می دانیم که صحبت های آنها قابل شنیدن نیست اما دروغ هایشان را در افکارمان می کارند.

ما به عنوان پیروان مسیح نباید به دروغ های ارواح شیطانی گوش بدهیم و یوحنا می گوید آنهایی که خدا را

می شناسند به ما گوش می دهند زیرا ما حقیقت را با خود داریم؛ ما کلام خداوند را داریم.

باز هم توجه کنید که روش شیطان این است که مردم را ترغیب می کند که دروغ هایش را باور کنند. اگر حقیقت را بدانیم و باور کنیم او نمی تواند ما را شکست بدهد. جدال روحانی بر اساس کتاب مقدس همین است.

ایمان همان کلیدِ لازم است (Faith is the Key)

دانستن کلام خداوند برای پیروز شدن در جدال روحانی کافی نیست. کلید آن ایمان راستین به کلام خداوند است. در مقاومت در برابر شیطان و بیرون راندن ارواح پلید هم این مساله صدق می کند. مثلاً باز هم مثالی را که قبلا بررسی کرده بودیم، نگاه کنید، «عیسی به دوازده حواری خود قدرت داد تا ارواح ناپاک را بیرون کنند» (متی 1:10). اما هفت فصل بعد آنها را در حالی می یابیم که نمی توانند شیطان را از بدن پسری صرعی بیرون کنند.8 مسیح زمانی که متوجه اشتباه آنها شد، متاسف شد:

مردم این زمانه چقدر بی ایمان و منحرف هستند! تا کی باید با شما باشم ؟ و تا به کی باید شمارا تحمل کنم؟ (متی 17:17، همراه با تاکید).

مسیح به خاطر بی ایمانیشان ناراحت شد. به علاوه، زمانی که حواریونش دربارۀ علت عدم تواناییشان در بیرون کردن شیطان از او سوال کردند، مسیح پاسخ داد، «چون ایمان شما کم است!» (متی 20:17). بنابراین می بینیم که قدرت آنها برای بیرون راندن شیطان بدون ایمان عمل نکرد.

موفقیت ما برای بیرون کردن ارواح پلید و مقاومت در برابر آنها بستگی به ایمانمان به کلام خدا دارد. اگر واقعاً به کلام او ایمان داشته باشیم بر اساس آن حرف می زنیم و عمل می کنیم. سگ ها بر کسانی پارس می کنند که از آنها فرار می کنند و در مورد شیطان هم همینطور است. اگر فرار کنید او بر شما پارس خواهد کرد. اما اگر محکم بر ایمان خود بایستید، شیطان از شما فرار خواهد کرد (یعقوب 7:4).

بدون شک کمبودِ ایمان رسولان مورد توجه همۀ شاهدان قرار گرفته بوده، زمانی که آنها تلاش کردند اما موفق نشدند که شیطان را از بدن آن پسر بیرون کنند. اگر شیطان همان نمایشی را که در مقابل مسیح داشت برای حواریون هم انجام داده باشد، یعنی پسر را پرتاب کرده (لوقا 42:9) و از دهانش کف بیرون آورده باشد (مرقس 20:9 را ببینید)، احتمال دارد که ایمانشان جای خود را به ترس داده باشد. شاید آنها با دیدن صحنه شُکه شده بودند.

اما کسی که ایمان دارد تحت تاثیر چیزی که می بیند قرار نمی گیرد و تنها عامل حرکتش خداوند است. «راهنمای ما در زندگی ایمان ماست ، نه آنچه می بینیم» (دوم قرنتیان 7:5، همراه با تاکید). خداوند هرگز دروغ نمی گوید (تیطس 2:1 را ببینید) و حتی اگر حوادث زندگیمان طبق گفته های خداوند پیش نرود، باید ایمان خود را حفظ کنیم.

توجه کنید که مسیح پسر را در چند ثانیه نجات داد. او با ایمانش این کار را کرد. او وقت خود را برای برپاییِ «جلسۀ رهایی» تلف نکرد. کسانی که به قدرت خدادادیشان ایمان دارند، نیازی ندارند که ساعتها وقت خود را برای بیرون کردن شیطان صرف کنند.

به علاوه، هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد مسیح بر شیطان فریاد کشید. آنهایی که ایمان دارند نیازی به فریاد کشیدن ندارند. مسیح حتی مکرراً به شیطان فرمان خروج نداد. یک فرمان کافی بود. دومین فرمان نشانۀ شک است.

خلاصه (In summary)

خادم شاگردساز، با مثال و کلام خود جدال روحانی را آموزش می دهد، بنابراین پیروان او قادرند که محکم در مقابل نقشه های شیطان ایستادگی کنند و در مسیر اطاعت از فرامین مسیح گام بردارند. او پیروان خود را به پیروی از روش های کنونی که روشهای غیر انجیلیِ جدال روحانی را رواج می دهند، ترغیب نمی کند. زیرا می داند کسانی که چنین روش هایی را دنبال می کند در واقع فریب شیطان را خورده اند، کسی که آنها با پیروزی ادعا می کنند که گرفتارش می کنند!

1 این موضوع در کتاب من به نام آزمایشهای خداوند، به طور مفصل تر مرود بحث قرار گرفته است. این کتاب در وب سایت ما به آدرسwww.shepherdserve.org و به انگلیسی موجود است.

2 تنها استثناء در این قانون مواردی است که افرادی تحت کنترل شیطانند و به هیچ عنوان نمی توانند خواست خود برای آزاد شدن را بیان کنند. در این گونه موارد، عطایای خاص روح القدس برای رهایی لازم است و این عطایا بر طبق ارادۀ روح عمل می کنند.

3 توصیف پولس از کافران در رومیان 18:1-32 هم این مفهوم را تایید می کند.

4 البته درست است که در نقاط جغرافیاییِ مختلف، افراد کمتر یا بیشتری در هر یک از این دو قلمرو قرار دارند.

5 آنهایی که معتقدند کسی که یک بارنجات یابد همیشه نجات یافته است، مسلما مخالف این نظر خواهند بود. به این افراد پیشنهاد می کنم که رومیان 22:11، اول قرنتیان 1:15-2، فلیپیان 18:3-19، کولسیان 21:1-23 و عبرانیان 12:3-14 را ببینید و به کلمۀ «اگر» هر جا که می بینید توجه ویژه داشته باشید.

6 «روح حسادت» در اعداد 14:5-30 و «روح غرور» در امثال 18:16، مثالهای خوبی هستند از کلمۀ روح که نوع خاصی از حالت ها و رفتارهای غالب را انتقال می دهند تا روح شیطانی واقعی. در اعداد 24:14 می خوانیم که کالیب «روحی دیگر» داشت که به وضوح به حالت رفتار خوب او اشاره دارد.

7 منظور این نیست که بچه ها به دلیل گناه والدینشان زیان نمی بینند، زیرا اغلب این اتفاق می افتد. اما رخ دادن چنین چیزی نشان دهندۀ این نیست که آنها به خاطر گناه والدینشان مجازات می شوند بلکه نشانۀ این است که مردم چقدر بد هستند که مرتکب گناهانی می شوند که بر فرزندانشان نیز تاثیر می گذارد. همچنین بر اساس کتاب مقدس روشن است که خداوند ممکن است از روی رحمت خود بر کسی داوری نکند و مجازات را برای یکی از فرزندانش که سزاوار آن است بگذارد. به همین شکل، او ممکن است داوری خود را بر نسلی گناهکار اعمال نکند و آن مجازات را برای نسل های بعدی که بیشتر سزاوارش هستند بگذارد (اِرميا 11:16-12 را ببینید). این مساله بسیار متفاوت است از مجازات کسی به خاطر گناه پدرو اجدادش.

8 باید هشیار باشیم و بدانیم که همۀ صرع ها به دلیل وجود روح شیطانی نیست.

601